Postkolonial teori

In document Ömsesidig okunskap, misstänksamhet och fördomar (Page 35-39)

5. Teoretiska utgångspunkter

5.2 Postkolonial teori

Carileen.

Pronck waerste van onsen tijt, Heftigh beelt, die yders vreuchden zijt Brave Maecht, schoone Vrauw Ghy draecht den meesten roem, Van de soet geurighe Maeghden bloem; ‘t Schijnt dat de Goon, u ten toon Op haer troon, tot sieraet, Willen stellen van haer staet; ‘t Is oock reen, want het geen Ongemeen, hem vertoont,

In dees Maecht is buyten gewoont. 2. Teer spruytsel die uwe jeucht

En schoonheyt, siert en bepraelt met deucht Wat is schoon, als het is

Sonder toon, of sieraet

Van de deucht,die ‘t al te boven gaet: Ach schoon Godin, die mijn sin Treckt tot min, en mijn boeyt Aen die, die in deuchden bloeyt: Dat de Goon, mijn tot loon Een soo schoon, volmaeckt beelt, Wilden geven voor mijn gedeelt.

3. Ick sou haer steets, en altijt, Offerhant brengen met alle vlijt, En tot danck, seggen lof Niet uyt dwanck, als een slaef,

Maer als een die verlanght na een gaef, Die hem tot loon, wert geboon, En ten toon, daer gebracht, Die oeffent dan al sijn kracht, En mijn jeucht, met geneucht Ende vreugcht gaen besteen, Stellen mijn hert heel te vreen.

[Daer kan niet soeter wesen]

Stemme: Tous les soldats de Franse.

1. Daer kan niet soeter wesen Als het soe, soe, soe, soe, soetste soet, Da, da, da, dat daer wort gelesen Tot het in, in, in, innigh gemoet, Op de soete lipjens,

Gewijt tot soet geblus,

Van de geheylde tipjens,

Om voeden kus, kus, kus, kus, op kus. 2. Hoe mach ‘t sijn dat menskussen Acht voor soo, soo, soo, soo, soo, een soet, Da, da, da, dat stoockt en niet kan blussen, Het ver lie, lie, lie, lie, lieft gemoet, Het is soet op de kaken,

Maer als honigh en roet Daer ment bitter moet smaken,

Even ist soe, soe, soe, soe, soenens soet. 3. Het is een aen geboren

In ge si, sie. sie, sie, sielde lust, Di, di, di, die de oogjens stooken, Dat het mo, mo, mo, mo, montge blust, Daer af het meer moet branden ‘t Is blasen in het vier,

Dat blust en weer doet blaken

De vlam niet mee, mee, mee, mee meer geswier. 4. Daer kan niet beter wesen

Voor een bra, bra, bra, bra, brandich hert, Da, da, da, dat in lieft moet blaken, Dat het ge, ge, ge, ge, gelaeft wert, Geen aengenamer tijden

Noyt ick liever sach, Als vry gegeven stonden

Al daer men kus, kus, kus, kus, kussen mach.

Noyt had ick oyt sin, in enckelde min; Want het baert verdriet, gelijk gy hier siet.

[Narcissus jagensmoe, sat by de beeck]

Stemme: Repicaya

NArcissus jagensmoe, sat by de beeck,

Sach int water een beelt dat hem geleeck, Sach int water een beelt &c.

Het gesicht trock sijn sinnen // Tot minne Hy riep beminde, als hy ‘t beelt aen keec,

Hy riep, &c., hy riep, &c. hoort na my / en spreeck. 2. ‘t Schijnt dat gy oock met liefde wert gevoet, Ons versamen belet alleen dees vloet,

Ons versamen belet &c.

Komt uyt geeft myn u handen // wy branden. Komt laet ons blussen, ons verlieft gemoet

Komt laet ons &c. komt laet ons &c. ick leef in een gloet 3. Maer ach ‘t beelt dat ick sie is mijn selfs beelt,

‘t Is mijn schoonheyt, &c.

Mijn krachten sich begeven // Och ‘t leven, Is mijn soo bange geen weer lieft my streelt, Is mijn, &c. Is mijn, &c. niemant mijn smaet veelt.

4. Heeft dan de natuer mijn een tgraf gevroet, Ben ick tot mijn ongeluck opgevoet,

Ben ick tot mijn ongeluck, &c.

Braeckt oogen bracke tranen // Die banen, Over mijn wangen, maeckt een soute vloet,

Over mijn, &c. over mijn, &c. uyt ‘t benout gemoet. 5. Want dien ick beminne mijn nu verlaet, Seght doch waerom ist dat ghy mijn versmaet, Seght doch waerom ist, &c.

Ach waerom wilt ghy scheyden // Wilt beyden, Waer wilt ghy henen, seght waer dat ghy gaet, Waer wilt gy, &c. waer wilt gy, &c. ick bid u staet

6. Nu ghy mijn u bysijn, en gesicht verbiet, Moet ick sterven mijn schoonheyt baert verdriet, Moet ick sterven mijn, &c.

Verbreyt mijn doot ghy boomen // En stromen, Vaert wel o Schepsel, ghy die van mijn vliet, Vaert wel, &c. vaert wel, &c. al acht ghy my niet

7. Hy ley sijn hooft op ‘t groen en riep ick gae, Vaert wel diens min mijn streckt tot schae, Vaert wel diens min, &c.

De Echo riep weer vaert wel // En paert wel, Door enckel liefde riep sy hem steets nae, Door enckel, &c. door enckel, &c.

8. Sijn Susters Najaen, hebben met droefheyt, Op den uyt-vaert sijn door beschreyt,

Op den uyt-vaert sijn, &c.

Sy schoren haer haeren // Die waren,

Voor het begraven, ‘t was alles bereyt,

Voor het &c. voor het &c. wast lichaem verscheyt, 9. Sy sagen niet als ‘t gewas lely root

Een eeuwige getuyge van sijn door, Een eeuwige getuyge &c.

Ay gaet langs Stijcx reviere // nu swieren Met bedrucktheden, en beschreyt sijn noot

Met bedruckt &c. met bedruct &c. wacht na Charons boot.

In document Ömsesidig okunskap, misstänksamhet och fördomar (Page 35-39)

Related documents