• No results found

De glossariis Græcis manuscriptis in bibliotheca reg. acad. Upsaliensis asservatis disquisitio. Quam venia ampl. facult. philos. Upsal. publico examini subjiciunt mag. Carolus Em. Aurivillius ... et Sveno Abraham Dahl Gothoburgensis. P. V. In audit. Gust.

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "De glossariis Græcis manuscriptis in bibliotheca reg. acad. Upsaliensis asservatis disquisitio. Quam venia ampl. facult. philos. Upsal. publico examini subjiciunt mag. Carolus Em. Aurivillius ... et Sveno Abraham Dahl Gothoburgensis. P. V. In audit. Gust."

Copied!
12
0
0

Loading.... (view fulltext now)

Full text

(1)

\

DE CLOSSAHIIS Ctt.'ECIS MANUSCRIPTIS

IN BII3LIOTHECA REG. ACAD. UPSALIENSIS ' ASSERVAT1S

DISQUISITIO.

QUAM

VENIA AMPL. FACULT. PHILOS. UPSAL.

PUBLICO EXAMINI SUBJICIUNT

Mag. CAROLUS EM. AUR1V1LLIUS

AD B1BL, ACADEM· AMAN(JENS. E. O.

ET

SVENO ABRAHAM. DAHL·

Gothoburgensis,

P. V.

IN AUDIT. GUST. DIE XIV JUNII MDCCCXXH.

Η. Α. M. S.

U Ρ S Α L I JE SIDCCCXXII.

(2)

KONUNGENS TROMAN

OFVERFÄLTLAKAREN OCH RIDDAREN AF KONGI« NORDSTJERNE ORDEN

HERR DOCTOR

II. C.

KEFEJSTER

Vordnadsfullt och Tacksamt

af

dess

Ödmjukaste Tjemwre 3. A. DAIIL.

(3)
(4)

Τ Η Ε S Ε S.

Γ.

Quam

vetcrum Iinguarum cognitione deflitutus fibi fiftere

po-ttll Antiquitatis cfligitm, ea nec vivida erit et evidens, nec cer-ta admodum et juAa. Quare eos, qui in Jinguas recentiorts ve-terum libros transferunt, opeiie pretium vix facere arbitramur,

ii aurographi vicem iinguac ejus ignaris ea rarione compenfare

intenditur. In iinguis vero vernaculis excolendis atque ditandis, vel autiloribus veteribus perperuo quafi conimentario iliuArandis,

ejusmodi laboris multos esfc ufus, nemo neg-.bit.

II.

Etymologie ftudio nullum cautius atque c'rcumipi.d:iiis

csfe

oportet, ad id

prefertitn,

ut fnri

folet, Ii adhibearur,

ut gen¬

tium cognationes et antiquas migrariones,

deficientibus

aliis

indi-ciis, inde eruantur. Accuratisfima ante omnia atifit opottet Iin¬

guarum, de quibus agitur, cognitio, qua

neicio

an

inulti,

qui

in hac re laborant, iatis commendantur. Multorum foifan, quos

ptefeirs iuipicit actus, non minus mirabun ut poAcii

conj<.<fluras,

quam nos ineptam corum miramur

feduiitattm,

qui

Hebiaice

linguae paeue ignari, omnia tarnen tx ea

deiivaie a^eriiino

Au¬

dio conabantur.

III.

Lexica Gratca, proptei' lingute uberfatem, diu adhuc im¬

perfecta manebunt. Latina vero fui Armonis copias jain

fere

exhaufisfe videntur, nist diligentiorem antiquioris Latißitatis

leru·

(5)

33

riilo feil Qrigeni frihniiurj et

acliunt

praeter

illud

multa

alia

inedifa, qua; verba habent cxcerpta ex tota

pssfim

S. Scripfura,

Qyrillo aut »Iii cuidam adfcripta, vel etism auctoris nomine caren-tia; fed ulrerioris ncc id facilis eil disquiiitionis, quot eorutn

rcvern ita discreperir, ut pro divecils operibus Iiabeantur, et quos

aguofca lt ιuiflores. Horum vero vel aliorum Glosiariorum manu.' sfiipif« voluminiljus fubjiciuurur faepius, licet non numquam quoque

feparatitn occurjmt*), ejustnodi, qua; recenfuimus, lexidia

bi-ibiica, ccs'>7iOTX, in unumquemqqe Sacra; Script. Libruin pecu-Ji-.riter concinrtata. .Cuinam ex clasfibus, „quas fupra

diAinxi-iV'js, fingu^a noAra referantur, fatis indicant, qua; ex iis

exceip-iimjus, exenipla. Contulimus fpecimina quae e codice fuo edidit rR.bricius Bibi. Grceca Vol. VIρ. 6*μ, quibus in noilro cefpon-,dent Ν. VII et X\X. paucaque Γι exceperis, verbum rfe verbo

ccngruerc reperimus. N..II, IV, V, VI eodem modo cum Cod. F.abricii conveqire certiores fixfli fmnus, collatis, quae in Lexico Novi Ttil. Scblcusneruno ex ^foh. Alberti

Gloifar.

Grceco in N~. F. Libros. Ltigd Bai. 1735 citantur locis; Alberti eqim Codice Fabriciano ufus eil. ColJaris etiam ad Ν. III illis Pial-'

morum glcsfis, quas excudi fecit Pafini in Catal. Codd. Mtf.

JBibl. Taurincnßs Τ. I. ρ. ιρο.. jfoh. Chr. Cr. Erneßi poAea

,una cum Glofßt Sacris Hefychti. Lips.17$$ recuils, hsec quoque

uon magis a fe inviccm difcedere quam folent in hoc librorurn

genere ejusdeqi operis apographa, peripeximus. ;Ea autem no«

.Arorum, qu« Vet. TeA. refpiciunt, non multum aberrare a Cod; Oxonienfi, liarocciano, quo ufus eA Bielius in Thefauro

Philo-log. feu Lex. in LXX Interpret, et cujus dedit in .praefation©

deferiptionem, ex txempiis hinc inde fpariis fatii conftare nobis

videtur. Piasterea Α quis Codicum, qui hujus

funt loci,

Coisli-E

niano-*) Talis etiam Cod. Bibl. Ups. 7. vide fupra pag. ig. Jbi ver©

obfervare negleximus, Fol. 188fumma pagisa exAare voces

quas-dam ad Evang. Lucae pertinentes, quod indicium eA Folium α.

nuna alterumve inter 187 & 188 deesfe, quibus inferipta fuere

Glosfaria Biblica. Ea vero quae reAant C cum Cod. 8 tomgaai« veris, breviora Ipnge funt et corrnptioc·.

(6)

34

nianorum et Mediceorum defcripriones coniideret, multam inve·

niet cum noftris iimilitudincm. Obfervandum eti.m I.txicon, tjuod protulit Matthceiin Leffiionibus Mosquenßbus Voll. II. p. tfo, a nortro N: III plane difcedere; huic vero Lexicon in Epilh

Paullinas, a viro eodem docio in Glosfariis Gmeis Minoribus &c

Mosquce 1774 Vol. I. editum, fimilius videri, ut conjecimus cx Nov. Affiis Emditor. 1774 p. /, quoniam Über ille ad manu«

nobis non fuerit.

XXIX. Fol. 225 redlo. Λεζικον

Ιωάννα

φιλοστόνα ττεξ)

δια-φόξΟϋν σημασιών

διαφ'οξως

το\αμένων κατά αλφαβήτα, Lexicon

loannis Philoponi dediuerfisßgnificationibns (yocum) qtti divtrfuni

reeipiunt accentum, fecundum litterarum ordinem. Incip

äy-ν οε: το φυτον, oeyvos: ο καffiages. oiyos: το μυσοε, ayos:

c ηγεμων. άγων: η μετοχή, ο φεξών, άγων: το πεξι εκτακόν,

uyξοικοε: ο άμαθης, άγξο7κοε: ο εν άγξω οιν.ων. άγξειοε:

ο εζηγξίωμένοε, άγξεΊοε: ο εν άγξω

διαιτωμενοε.

&c In ßne

pauca defiderantur. DeUnit in voeibh. χέια: tc εΒνιχόν, χιά:

tj κατάδυσιε του οφεωε► χι των: η σιολι*, χιτων: το

ένδυμα.

Deeü efiam pars maxima litterae Π et forum l\

Lexicon hoc loannis, Alexandrini Grair.mafici ob as·

ii^uum in iludiis laborem Philoponi cognomen fortiti, quod

etiam Cyrillo· Alexandrino quidam tribuere, tt cujus pasilin manulqripta feevantur exempla, jam farp'us prodiit Ltxicis recentio uui Gracis fubjurnflum« Et primum quidem,

quan-tum nobis refeire lieuit. una cum Diffiionario Grata Ni¬ colai Beraldi, Parißis 1521, ur videtur ex Codice MS» ex-presfum. Suis autem ipiius ad iitamenti», uf pta» fe fert titulus,

plus qtünluplo auffium, edidit Erasm, Schmidt. Wittenberg, ijrj, ira ut hoc j ni non amp'ius Philoponi fed Schmidii fit opus. Hi vero omac» Giae;as «xpÜcationes in Latinum fermonem trans· tulere. An vero GiseCe prodiit h-ud fcio. Codicem noihum cum

Edi-•

*) Ex. Gr. Iriarte Codd. MSS. Graeci Matritene. V. I. ρ 377· Ban-dtni, Cat. Codd M$S. Graec. Τ. H. p. 373, 458 & 545 C*tal. Cod. Graec. ßibl. R 0 Parififns. Cod· 2618 & 2660. 0bf«-rvac¬

tione forfan dignum Codicem noftrum horum ouanium, ultimumfl

(7)

35

Eilifione Stephani, qui Beralai

afiqot.nro

fft uberior, contulimus et illam quidtin in genere diiiorem, quibusdam tarnen, qu» apud

noft.um exftant, carere invenimus. in expocandis vocibus

non-tiumquani etiam

difcedunt,

in

ordittamiis

vcro multum, q.via in

Ms. ut ficii foler, litterarurti ordo neg'igentius curatur. ΡυΛ hacc aliquot ioliorum lacuna.

XXX.Fol. 236 re£to... όυτίλιον: eviocvrov. vi

$επ

ουτατοι:

ei ςξοοτιωτοπ. ίτξοσολουτο:

απολυόμενος

επα^ιοος.

π

οίκτο

ν: σνν&ηχφ. πξ 06 ιτ ως:

ςςατηγός.

πξοβατου

ξΐος:

δόκιμος.

πςι-βάτον: ίόιωηκόν, πολιτικόν. πουπιλος: όξφηνος &c. Finis, φισκος:

drjμόσιος.

φοόκτοο: tu

γινόμενα

και

πςοοττόμενα,

ή¬ γουν, ο Τξόπος του 7τξοόγματος.

φιδεκο

μμισσοίςιον:

τη πΐςη. φ06 μολIα: λαός.

φυόεξάτος:

όμοτης.

Fragmentum Lexidii Juridici non antiqu» vero Gracije fed

Juris Grjeco-Romani. I.ibris fcilicet Β χολικών giace feriptis,

nmlfit inerant e jure Romano Latin» didliones, qui expiieatione

indigerent. Quare non raro*) occurrunt Glosfse ad eas

explanan-das conferiprae. Carol. autem Labbeüs, Idus Parifienfis, in

<ilos-fariis Gratis multum verfatus, Omnibus quse naticifci potueric

Lexicis nomicis in unum corpus redaftis, afque per litterarum

feriem dispofitis, ad calcem Obfervatt.

&

Emendait. in Synopfin

βχο-ιλικύον a fe editis, fub ti'ulo: Glosjce verborum Juris quer in Bafilicis reperiuntur, pr<talit Panfiis 1606. Heinde una cum

Glosfariis Gia:co Latinis Cyrilli &c., qu» ab eodem Laböeo port

Henr. Stephanutn audius atque emendatius exeufa habemas, pro-· diere Parifils 1679. Easdem pofiea ex MSS. aucflas, notisque

tum aliorum quum fuis illuftratas Tomo III. Euerardi Ottonis Thrfaitro Juris Romani fuhjecit Ant. Schultingius atque in praefatiuneula Labbasi fuasque Editionis rationein vicesque expo-fuit. H^s Glosfas Nomicas, difficiles plerumque intelledlu, tum

quia autflores mirum in inodum fe torferunt ut voces Romanas

6r»cis litteris exprimerent, tum quia

ipfurn fenium

graece aegre

expli-*) Vide quam congesfit Harles MSS. multitudinem in Fabr. Bibl.

(8)

36

explicabant, niulti emendare atque interpretari conafi funt *\ Illud vero aliquis juris fcientia non inftrudus, frufira tentaveiit.

Quod ad Cod. Bib!· Upfalienfis attiner, obfervatione dignum,

lon-ge maxiinam giosfarum, quae in illo habentur, partem in Edi-tione Schultingii non exflare, adeo tit nova: editioni, Γι opus

fif, non fpernenda pracbere posfit augmenta. Huic noijro in ul·

tima pagina iubjicitur paulio iongior quacdam noruln, im

inci-piens; όΐνευ εκτοίξ'ια, ανευ τον ς τηε λιτροε, ο

έςΊν

των

άωόεχοο

νομιεμάτων, Ίνα μη το οίζιάμενον

ιβ

νομίσματα

α3αΜ'£ομχι

Sic.

ex qua, cum fine careat, fenfuin extricare non potuimus,

niil

quod ad jus iila etiam refpiciaf.

^ XXXI. Fol. 23# reS\o...Sέξμαε:

κεςάτια

β. κεξατίων:

$υο

κ^..**) αττικοί. χαλκοε:...λίτ{?α:

spciyta cß.

η ovyyla. iPocyioc <?, η καλαμενη τρετράσερον ιταλιαον Sic. Finis, οβολοε

■» · ι > ■ 'Λ Χ w , »/.

τα αqyvq.ts'. κεςατιαιη. κυαjs;: το α ort cA;yov ελαττοντων >ty ^αόΐων εχει το μηλιον. De Ponderibus et Menfuris Frag#nen·

tum, quod vero quum perbreve iic et inirio mu'ilum, an ad e-ditum quemquam aut »nedkum aucfioiem rtferstur, drei

baud

poted. Tarn corrupte etiam fcrip'um, ut diffidle

aliquid inde

eruas. Subjicitur huic breve quoddam txce· υ um, hicfpitns: ?. ςέον 'ότι 0 κάισαζ λεγεται ευτυχετατοε, 6

σεβχ^οκ^άτωξ

λεγετχ* πανευτυχέςατοε. ο καισας έξμη\ έυεται ανατομή

έπε)

όη

Ιονλιοδ

ί βοοσιλενε Sic. fufe exponirur e'ymologia nominis

κάισας.

XXXII. Fol. 238 verfo. Λέξειε ξητοςικ

α)

εξμηνευμέναι τηε

5ειαε

γζαφηε, Sacra Scripturce rhetoricce difiiones interpvtcita.

Incip.

μελικών ό^χιεμοίτων: των μετ o^ycivων οξχΧμενων η

ποξνικων οσχισμάτων, &υμελικη yaq η

πόξ>νη.

α σν, αλet

β

ωτ ηε:

c ποντικόε. Sic. Finis, εyχοε: τό <$όξυ, ήτοι το κοντάξιον. τ ε

μ-πη: τα κοιλώματα των όξων. Titu'us non aptus

admodum,

multa fcilicet ibi adfunt vocabula, quac neque in Nov.

Tt/h

neque in Veriione LXX virali invenire potuimus. Quum

Cod.

noilercum Fabriciano multa habeat communis, hac λεξειεquoque

escdein

*) Vid. Saxii Onom3fticon. Τ. II. pag. 127 et 549. f*j Fovfan %*\xn.

(9)

37

evrdem forfan funt, ac illac quas in Cod. Fabr. ultimo

ioco

00

currunt.

XXXIIi. Fol. 139 retflo. "Ετεζοι

λόγοι

λέξεων ^ήτοξίΥ.άν, α. Alice diftiones verkomm rhefcrieortim ι Incip. τό μέλλον:

τόγενκ,σομε-νον. συνοίσειν: χξνισιμευσειν. σκοπε7ται: σκσπευσεται &c.

Fi-ηis, σ νμπονεΊν: συνιζοοννειν. ενν. αιοω: έυκοιΐξως. ν.εφοολαιονΖ σύντομον περιούσιοι: ρητοξίκης. Fol. 243 verfo, λέ£ις λογού γ

fij-τοξικια. Lexicon fermonis j rheterici. ε^ετοιι-, άποξω, ένίου:

εις-φέξειν*). π ροίκοντα: πζοελιηλυ$οτού. εκούσιοιεςαι. υπ

ο$έ χ)

α ιΖ

όιατυπάσοκΒοιι. άμν\χανω+ συ νιένοοι: \otlv, τινάς. μοχ&ηξίαςΖ

όυςχεξ'ιας

&.c. Finis, τ ης

τάξεως:

του οςου.

ελοι&ε:

πξο-κξίναντε: λάβετε, συνοΐσ(ειν) συμφεξέιν. τέλος 7*5 γ λογα, Pag. fccjuente nulla prxfixa iriferiptione: καινού: κοανοτέξου, άπε φη νχντο: Ιιπον. επειξάμην:

έσπουόαζον,

χειςΐςωνζ

φοιυλοτάτοον &c. Finis, τάχιον: οξιςμένον, τ

ουλάχιςον: τό

ελαττον. ei εν τινές: είτα τινές,

Lcxicon hasc conflifuunt vel potius Scriolia in Dcmoflhenis

Ο-rariones, O'yntbiacas fcilicer et primani Philippicarum, quseverba obfeuTiora aliis intelledu facilioribus btevisfime explicant. Quas

Olynthiacarum funt edira invenies in Etlirione Demoilhenis Rei-ikeana, Apparat. Crit. Τ. II. p, 16

feqq

*';) ubi eadcm quoque

Scho-His Verbis indicare vofuit fcriba tria flla verba ftiis locis deesfe»-ut etiain defunt, in margine vero ad fuum quodque locnm poftea adcripfit. Videas Reifkii Apparatutn ad Dernoftbtnem Τ. II.

ρ. 19^ ubi reftum fervant ordinem.

**) Acerbe nimis invehitur in fcholiaftas heic et aliis locis Reißrius

atque in illis vituperandis fibi tnirifice placere videtur. Conftat

tarnen, ron immerito viros eruditos illos in pretio habuisfe, quin etiam quibusdam eoram roagnas ros debere gratias. Succurrifc etiam non esfe de quo glorientur plerique recentiöris sevi com-»nentatores, dum tritisfima quaeqne nunc repetunt, nunc indigefta citatiorum farragine et inanis dobtnbse oftvntaticme, facilia aufto·

rum loca obruunt, difficilia non iüuftrant, tanfoque msgis pec-cant, qaanto fua fponte et ultro talia h&oribus cfcfrucicrt, qnum contra in Scholl"* rmnig cadat in editorem culpa, y!<thq'ie feil, in ι.'Πΐη^ΐ Γ.τ ρ if. 1 ir. ·* <#.

ftt. \. * ^ 1' ί '-j

(10)

38

Scholia ad Philippicam fecundam

fequuniur,

ad primrm

vero,-ut dicir, nihil fchoiiorum adfcriprum erat. Apu.i nos Scholia in I et II Olynrhiacar. uno tenore cohasrent i?a uf ruüo rtlirHo

fpa-tio Fvj). 242 re(T:o incipiant in fecandam: όυχηκίΎχ: μοίλιτχ.

ί/αλλαγαί.*

φιλίχε. ccvχ^χσιν:

πόξ^ησιν.

&c. Tertia. veto

proprio diilinguuntur titulo ut fupra expoiirum. Philippicae ve¬

ro primae, ncc inicriptionem habent peculiartm, nec uifi pri

mam orationis partem refpiciunt, in extremis turbatur verbotum

ordo, quin etiam nonnulla in fine occurrentia in illa oratione

neutiqu.m inveniwntur*). Reiflrius, Codicem quem habuit fecu-tus, Moscopulo hrcc Scholia tiihuir, cujus nominis· duo fuere,

quorum natu major claruit See· XIV exeunte. Jam vero quum

ipfe hic noiW primis ejusdem Seculi annis exaratus fuerir, patef, aut falfo Scholia illa Moscopulo adferibi, aut certe, ίΐ ipfe pro fuis venditaveri', ab antiquiore quodam Grammatico ea illum mu-tuasfe. Ceterutn

exentpiar noArum

editione Reiikii paullo eft

audius, et in nonnullis leviter difcedit.

XXXIV. Fol. 546 verio, Συντομίχ ονομάτων ετυμολογαμένων:

Compenäium nomintim quorumortgines exponuntur. Incipit xvSξω.

ποε: ειζηται

hoc

το oevx $ξειν την ωπχ τουτ ες)ν όίνω όξάν τη Των όφ^χλμωνενεργεία. πό&εν oiινείχεΥ πΧζοο το χινοε ο ση~

μχινει τον επχινον, "γίνεται οίινέχε κχι πλεονχεμω τ£ χινείχε. το

Se χινοε πχξοί το ίχίνω το έυφξχινω γίνεται Ταινοε και

εκβολή

τ£ ι χινοε πχ^εε γχξ έυφχινόμεΒχ έπχινύμενοι, άινοε 6 επχινοε.

Qpufculum hocce XV Paginas, ad finem usque voluminis

im-plevit, quinque vero

poAremas

temporis injuria male vitiavit. Fol 252 verfo ima pagina leguntur: πό&εν

υ^ω?;

πχςχ το νω

Το

β^'εχω.

υως, χχ) πλεονχεμω Τΰ

λ

ΰ$ως.

ποθεί κξέχε', πα·

ξά

το

κίιρω

το

κόπτω...

His Etymologiae verborum quorundam fufius

expoiltae

con-tinentur, earumque magna pars nomina funt propria non e

fa-cris

fidue verfasfent exemplaria, quos vix tenemus veteres auftores,

jaradiu nullos haberemus.

*) Haec et alia ejusmodi, quae hinc inde obfervaviraus, ea probare videntur quae diximus pag. 29, in notis.

(11)

39

cris tarnen, fed profanis libris petita. Singulis vocabulis

expiican-dis praefigitur πόΒεν; Cujus iint

nefcimus,

nec aliud

eaiumdtm

apographon in Catalogis reperire licuit.

Receniuimus fic, quae posiidet Bibliorheca Acadcmica Up*· falienils Glosfaria Graeca Manufcripfa, omni ope adnifi, ne quid

irreperet erroris. Id vero ii acciderit aequioris fperamus ledo-ris veniam, probe gnari quam facile in ejusmodi opere aut

com-mittitur aliquid aut omittitur. In negotio autem perficiendo diu-tius foifan, quam rei graviras poflulare nonnullis vidererur,

im-morati, pauca quaedam de tota, qui hujus fünfgeneris, Gia-corum

librorum ratione, veiba adjiciamus. Nec tft cur in laudandis antiquioribus praefertim Lexicis, quae loca veterum audorum in-terpretantur, qua; fragmenta deperditorum fervarunt, qaae

hifio-ricas tradendo nofitias, fcientiarum rerumque publicarum fiatum

iiluftrant, multi fimus. Si ad ea, quae fcquioris funt aeratis, de«

volvimur, illa etiam non indigna, quae examinentur, agnofcimus.

Praeterquain enim quod illa quoque partcm, licet minorem multo,

cjusdem laudis fibi vindicent, ut icilicet fcholiorum vice

audo-res exponant, imprimis quae peculiarem aliquem five audorttn flve fcientiam rtfpiciunt; propria quoque non deftituuntur, ut ex gr. Giosiae Sacrae in explicanda Sacra Sciipiura, veteresque ejus inteipretcs. Infigne vero majore Lexica, cujus generis tfi Cod. Nofter 6, ei priecipue prasbirura funt auxilium, qui pofi Du

Can-gium Lrxicon conderet mediae Graecitatis, quod uunain abquis

aggrederetur opus.

Singula nuncpercurrere vetant opellsclimites, nec ufus omnes

eorum explorari poterunt quamdiu accurata defideratur

ipforuin

©pcrum notitia, quorum pars non inedita modo

Ted

incognit»

jucent. Magna profedo vis eotum in Bibliothecis Europae

fer-vatur, imprimis in ditisfima illa Regia Parifienfi. de quibus

ti-mer. manca admodum eft cognitio0), quam abfentes fibi parare

posiunt. Edita ab ineditis difcernere oportet, iis quae non

niii

alio-*JDe Cat. MSS.hujus ßibliothecaejuiiuni tulitjudicuniiria»tu, inFraf.p.II.

(12)

4ο

filierum fant compendia rejecftis, reliqua in clasfes., ut

Lcilfor

pateat totius generis confpetffiis,

difponere,

tum quid .editione di-gnum fit disquirere, eorumque quac integra cdi non inerentur

tarnen argumenta et indolem aecurate

exponere, ut fi quis eo-lum fit ufus, unde

petatur quisque fciat. Maxima iude

orirc-tur difficultas, quod le^xica anonyma ex elementis «rate et pre,· tio disfimillimis funt compoilta, nulluni enim librorum gcnus icribarum arbitrio magis fjuit obnoxjum. Et majorem in Iiis di« gerendis oriri, quam pro rei pretio laborem, d.cet aliquis. Nqs

vero tarn difficilem fore non credimus, dummodo ex dun

Cq-dicum haberemus Cognitionen!. ,Ea vero fi dabirur

JVlontfaueu-tliuniy Bandinim, Jriarte flhi ante oculos Bibliorhrcarii propo·

nant. Nil enim inutilius ejusmodi MSS. Catalogis, qui nudos

exhibent titulos. Nos autein fi Bibliothecje Upfilitmfis in fiiac

re

partes implevimus, operx preti.um fecisfe arbitrapiur. Αd de π da ·& Cor rigenda.

Pag. 3 litt ig. Itinerario ejus. l'gas Elogio ejus quod feripfit Ol.

Espling. Ρ. 5 /. /+ et fegq. Α Rochefortio in errorero indufti

fn-feriptionem libri male explieavimus. Accuratjus enim ooore ipfo

in-fpefto, plures multo quam ille credidit Sacras Glosfas ibi invenimus.

Idem praeterea fvadent vera vocum γρχφ'^ et Srvoxbev Hoc loco fignifi-catio. Titulus igitur ita convertatur: ColleStio verborum txcerptorum tx variis librls compilata, tum viteris inquam Scripturce, tum novcc,

et etiam.quidem prefance. Ex bis etiam corrigantuf, qua; diximus pag. 7. 1. 2.-4. in ceteris vero nihil omnino mutant. P. 6 l. 27 ad-das Simonidem, Epicharmum, Ariftarchum, Herodianum. P. 8-

flatus leg. refpirationis. P. it. I. /5 & 21. $oc. leg. ξ*. Ead. P. /. 23. täXxfitt leg. ο'&λΰ,Sos. P. 13. /. 20 Κχ χ ο κ χ ς.τ* ti leg. Κχ χόχx ρ τ 0sZ

Ρ. 2+. Inkium litterae Ξ per negligentiam omisfuro, ne quis deesfe

eredat, beic »pponimus; Ζ.χΙνω; τωρινω. Szxvßtj: nvpenSig.

et ν$mlζι«&,«<: xer/xι~<θ*ι τχ< τρίχχ!. Ξχ ν5c7σtZ opviois. iSitvetl 01

eno φΐλβι. Sivxyiti ί των ξΐνων tjyi/uwv. Ρ, 23. 1· 22ffqq· 1*-gantur. ΦxttvovZ Υ.χ/χηρόν. Φ* ( ffIμβξ β rot: ν,/χΐξχ σχφωί φ^ιΐρινσχ r#cxv$p(evoit**). Φ*ιos(poposZ ψωτοφόpott -&c. Denique obfervabit Β.L.

nos in fpiritibus apieibusque adponendis Codicum χχτχηtix fecutos

fu-isfe rationem, corruptam valde et fibi ipfi incondantem, quod moaea-dum duximue, ne nobie aliquis errata illa tribueret.

References

Related documents

möjlighet att se konsekvenserna i ett tidigt stadie. De tre importörerna kommer i kontakt med konsekvenserna i sitt yrke först när det händer någonting drastiskt, som till exempel att

Resultatet av denna undersökning är att både Eskilstuna skolstyrelse, finska föräldrar och finska föreningar arbetade med Skutnabb - Kangas begrepp

Även om kvinnor är överrepresenterade både inom yrket och utbildningen så var samtliga av respondenterna positiva till att få in fler män i yrkeslivet... Yrke, status

Många av dagens lärare saknar didaktiska kunskaper i hur de kan arbeta med elever i målbrottet (Freer, 2009). Denna problematik kan antas ha sin grund i flera olika

Det kan även tänkas att i de fallen respondenterna känner sina klienter bättre så finns det symboler i meddelandena som kan vara en grund för respondenterna att

fei, nec unquam, etiam in prove&amp;ioribus maxime- qne exercitatis, linguam cxoticam pari facilitate at- que vernacula ( nifi haec plane negle&amp;a in defvetu-.

ligendain et retinendam, quam ipsam plantulam solo natali adjungendam, instructae nobis videntur. Hoc ve¬ ro, tam ex eorum, quam ex ipsa Lichenum natura con.. cludimus. In

illis adfpiciantur, quippe qui Vitium hoc omnibus com¬ mune do£lis credanr. Hoc igitur Doftis maxime de ani- mo esfe deberet, ut non artibus folum &amp; fcientiis Hude* ant, fed