G
D E P E L A S G I S , G R Æ C I Æ A B O R I G I N I B U S , D I S S E R T A T I O , CUJUS p a r t e m p o s t e r i o r e m T E N I A A M P L I S S . F A C U L T . P H I L O S . U P S A L . % P . P . m a g .A N D R E A S A R V . A R V E D S O N
AD BX BLIO XIIECAM ACAD. AM ANUENSIS L ID E N .
E T J O H A N N E S G U S T A V U S H E L L S T R Ö M O S T R O G O T H I. I N A U D I T . G U S T . D T E X X I I I O C T . M D C C C A X I Y . H . P . M . S. U P S A L I Æ E X C U D E B A N T R E G I Æ A C A D E M I Æ T S T P O G R A P H I .
K O N U N G E N S T R O T J E N A R E , ( Œ Ü O N O M I Æ D I R E C T E U R E N , H Ô G  D I Æ h e r r J O H A N H O L M B E R G v ö r d n a d s f u 111 t i l l e g n a d t
D E H U L D A S T E F Ô R Â L D R A
a f
f u is s e , îiïtcr plerosque convenir 2 2 ) . Si vero om nem a pri* m o inde inirio tenuerint peninsulam, vel partem tatitum illius, in tnedio relinquere cogimur. Omnes vetustatis scriptores, qui de rebus Pelasgorum narrarunt, in eo inter se consentire videm tu r, quod Pelasgi certam quandam Peloponnesi regionem prif (num inhabitaverint. Quaenam vero haec regio fuerit, difficile sit dictu. Aiii enim in A r g o lid e 2 3 ) , alii in Arcadia 24) primas Pelasgorum sedes esse, voluerunt. E x his concludendo, credere
f . s s it, Pelasgos eodem fere tempore omni Peloponneso conse«
disse. Si vero primas iliorum sedes alicubi collocare velis, Ar cadiam forsan respicias. Hare terra, umbilicus quasi totius Pe l o p o n n e s i, altiori situ maris inundationibus exemta fuit, eam« q u e , prop'er ipsam e mari longinquitatem , qui maritima Pelo ponnesi vastare soliti erant, pirata, non invadere potuerunt. Ipsi Arcadiæ habitatores artarem luna antiquiorem jactarunt 2 5 ) . In h o c solo verustissimar, quantum scim u s, traditiones manserunt. Elie prima Giscciae D eorum Dearumque antiquissimarum origo.
B
2 2 ) r w T l t X o u y u i r y t t o t ' E X X x w x e * ' , f x T l t X o * o v * i i < T J t t o D i o N Y S .
Hahcarn. i . 17. Cf. H e s i o d , apud A p o l l o d . Lib. 2»
23) Cf- Æ s c h y l, e t Di o n y s. H alicarn. lo c a s u p r a cit.
2 4 , ) T w y Elp s g u T if f i A g x a i l x t * 7 t o ÇitiXov t o v t o f l g i i f H a to$os. ( f i e l Y * g»
T‘t u f i fy fy o v r o A v x x o > o s u t n ^ f o i o
‘ O v T t o r i t J k t i ritXçtçyàs . S t n a b o 5 ' 338* “ Q i
y o ! , / u x x g ù v e t n è T y i k o i tÙ A g x x à i M * K v X X ÿ v t i s , E u S T A T H , a d D l O
-N Y S . P i r i e g , v. 3 4 H . c e t .
251
07
ioxoZat ugo Tt)s rtX tw t ytyoviput % <•< *«« E«J»/or U r fnfgibiïu). Mvkd u t ngo Agxxixt ßaaiXevactf. S c h o l. ApOL*
l o k. Rhod. ad lib 4 v. 2 6 4 Cf. S c h o l i a s t Ar i s t o p h. ad Nf-
<p ,\* i v. 5 9 7 , H e y n e , D e A r c a d ib u s lu n a a n tiq u io r ib u s . O p u s c . A c a d . T. 2.
H ic v. c. digito monstrabatur lo c u s, ubi /Tiius S a t u K n i e t R H E / c natus fuit 2 6 ) , hi c m o n s , in quo Dea diu erravit 2 7 ) , hic f l u m e n , cujus ipsa, post partus, loturas petebat aquas 2 8 ) . I n Ar cadia quoque Sa t u r n u m decepit D e a , post J o v i s scilicet partus
Japidem illi prxbens devorandum, pu 11 um que equinum p o s t N r r -
T U N i 2 9 ) . Juxta Stym phalum flumen locus f ui r , ubi Ju n o, m a
gna Pelasgorum D e a , fuit educata 3 0 ) , ut alia prartermittamus. Omnium Græciæ regionum Arcadiam vetustissimam f u i s s e , ex his forsan colligamus. Pe l a s g u m, quique sub ejus d itione, p o p u lo s , aborigines hujus terne fuisse, refertur 3 t). Interim veroy eodem fere tempore Argolidem tenuere, ubi A r g o s , u r b em , in omni antiquitate in c ly ta m , fundarunt, dein om nem occupantes Peloponnesum , qui ab iliis P elasgia vocitabatur 32).
Præter Peloponnesum vix alia fuit terra , in qua magis in claruere Pelasgi, quam in Thessalia. Quum vero ibi aborigi n e s , hic coloni habiti. Thessalici scilicet Pelasgi, m ulto tar d iu s, quam P e lo ponnesiaci, culturam assecuti, videntur, m u lto- que etiam diutius in Thessalia nomen populi mansit, quam m> P e lo p o n n e s o , ubi ante Trojana tempora jam evanuerat.
Credï-16) P a u s . 8-
3.6-27). Id. 8- iQ-28) Id.
29) Id.
8-3 0 ) Id. 8. 22.
31) E p h o r u s , E u s t a t h . ad D i o n y s . P erieg.
1
. supra cit. cetv3 2 ) HeROO. h c, — V Ev/3otec trXtfr/oy n i X o n o v v v r o v x t t r o t i , y r t s r o itx*
Xotio* ITeXary/f «xaXiîVo S chol. APOLLON. Kliod. Lib. I. V. 1024»
Cf. S t e p h a n . B yxan t. vo c . P elopon n ., P c i n , 4. 5, Nicok D a m a s c e n u s in excerptis p. 49a.
v t
b ile ideo e st, crescenfe in dies inagis magisque hom inum m ulti tu d in e, l^elasgos e Peloponneso ad Thessaliam coloniam dedu xisse. Hæc scilicet r e g io , aquis antea inundata, vehementes ter rae motus persensit, u n d e, aquis sensim dilabentibus , altius sese terra erexit 3 3 ) , q u a m , exsiccatam, P e k ;g i occupavere. Plani tie s , quae Peneum flumen circumjacet, Argos appellata, nunc " A ç y o s l l e Å c t ç y ( Kov nominabatur, quod n o m e n , lariori dein sensu usitatum, omnem Thessaliae partem, inter ostia Penei et T h e r m o p y la s usque ad montana Pindi, denotavit, quia Pelasgi o m nem hanc terram tenuere 3 4 ). Postea vero omnis Thessalia
P e la s g ia nomen accepisse, videtur 35). Hac terra Pelasgi multas
condidere u rb es, quarum Larissa, juxta Peneum flumen sita, apud posteros tam inclaruit, ut urbs principalis totius Thessaliae habita fuerit, Prteter Thessaliam , ceteram quoque Græciæ septen trionalis partem Pelasgi tenuerunt. In Epiro oraculum D odonæ pervetustum instituere 36 ) . Atticam quoque antiquitus inhabita- tunt. Pelasgicae enim fuisse originis Athenienses, Herodotus as seruit 3 7 ) , qui ipsi jactarunt, se om nium Graecorum esse v e tu stissim os, solo sq u e, qui nunquam solum verterant 3 8 ).
In-3 In-3 ) At h e n. Deipnosoph. Lib. 14. cap. i o . ‘
3 4 ) *0 IIt X x i y i x o v A o y a t
7
) Q i t t x X i x X i y i r x i , r 0 / u t r x ^ v t u v i x ß v \ ü v t u r i t j v i i ir, jt u i 7 x v Q t p p o r r v X w v, Vus Tf j s op tnîjs r y s x x t o c T l U i o v, S i x to inuo£xi no/ r oTuv rovTuv HtXxsyovs. St r a b o Lib. 5. p. 338-33 ) St e p h. B yzan t. voc. ®tac»K, Cf. Schol. Ap o l l o n. Rhod>L. 1. v. 14.
3 6 ) Au
(pvyov, m\*sywv iflçtxvov
7>iv*
H e s i o d . F rag tn . a L. A l l â t , Coll- p. 3*3. — 'H r* AuSmrt Aiae/xxurtTov' VSpv/x
iriS'
2v IlïXafI
yixov
S c y m n u s Chius v. 448» *— Cf. S t r a b o L. 9. p, 6 1 6 , L7 . p. 504.
3 7 ) H e r o d , 1. supra cit.
3 8 ) A3-j/v*~<w
/xtb' jxlov ytthSui <p*<r'n
. M e n a n d e r Rhetor. 1. 15 . — A x o v t i s x v r i x S t r x xXtiyiS* ASyviZr E U R I P I D E S loll V. 29 * ‘ C f. He r o d. 7 .161-i a
suiis etiam maris Ægaei Pelasgi considere, quarum Lem nos, prae cipue vero Sam othrace, olim Dardania appellata 3 9 ) , d ivino Cabirorum cultu, a Pelasgis instituro, apud veteres tam insigni* ter inclaruere 40). Vix angulus fuit totius Gaeciae, quem P e lasgi non tenuere. Illi ad Asiæ quoque maritima Italiamque c o . Ionias deduxisse, dicuntur 41). Ætate De u c a l i o n i s filiique ejus*
He l l e n i s, maxima pars Pelasgici populi sine dubio coaluit c u m Hellenibus, quorum etiam nomen accepit. Iu insulis tamen q u i busdam Ægei maris Thraciaque Pelasgum nom en multo post T r o jana tempora permansit 42).
H æ c, qua; summatim ex fragmentis veterum auctorum fa* bulositque de Pelasgis narrationibus rescripsimus, sufficiant 4 $)* Nostrum non fuit, explicatiorem hujus populi tradere historiam, cui etiam rei arctiores dissertationis multo obstitissent limites* Pelasgos vero, prim itivam Grœciœ fuisse gentem et f u tu r i poptt-
li p ro p a g a tric e m , ixuligicare voluimus * ideoque obiter tantum
3 9 Û 'Z x u o b ç x x v I x x X t i r o x x t n g o r ig o v AapJai »/«* S t J E P H . B y Z d t l t . C f i
Pa u s a n i a s 7. 4 .
4 0 } TV» 'Zet/fA')!}çr,ï\fiv tVxiov Kçortçov Tlf\x<yo! xto‘ , toi xtç A^m/oic/ irvr*
ttxot tyfvovra, fixi nxpet tovtvv ExpoSftjixis rx ogyix nagx'Kx/ußxvovai.
He r o o. 2. 5 1. Cf* 2 50 .
41) St r a b o 5. p. 338- *4- 97ö * Hom> *• suPra cit » D i o d - Sicut*
1
-5
*4 2 ) Cf. A atAOSTHENESf Naxiaca, apüd HYGfN. Astron. p. 388* M u n c k e r . — H e y n e , Notf. Comment. G ott. T. 1. p. 84. G eo rg * S y n c e l l u s Cbrooogr. p«. 18Q H e » o d > i* 57.
4 3 ) Plura cuDientes d e le g a m u s ad L a r c h e r , H is t o ir e t i ’fÏ ER O *
d o t e T* V II, D u p o i s , in M é m o ir e s de l’I n s tit u t National* L i t té r a tu r e e t beau x a rts T . 2* 3, * v e te r e s q u e s c r ip to r e s,, e x quib u* ips i h a u s e r u n t , p a s s im h a c in d i s s e r t a ti o n e citatos*
1*v
Pelasgorum fafa perstrinximus, ut r e vestibulo q u ati, fatfiliores ad propositum nobis paterent aditus,
Pelasgos G:arci* aborigines habendos esse, ex vetustissimorum a n c o r u m testimoniis constare videtur 4 4 } , p-aecipue vero inde, quod , ur supra commonstravimus , rn omnibus Grseciar partibus habitaverint, Pelasgico nullum nomen apud Gifccos universalius: om ni enim Helladi commune lu it , ut Herodotus testatur 45). Pelasgos fuisse potentes et antiquitus omnem Graeciam tenuisse , Strabo quoque auctor est 46). H o c , praeter a lia , etiam indi cant urbes in quibuslibet Giarcive partibus, nomina Argos vel Larissa gerentes4 7 ), quaeque Pelasgicam procul dubio, innuunt Ori ginem. Giaecos luisse progeniem , e Pelasga stirpe o tiu n d am , testari quoque videntur Poetae Latm i, qui persaepe Pelasgos pro G :*cis dixere 4 8 ) , ante alia veto divitius Pelasgorum cultus et instituta , ex quibus multa G txei accepere. I ) e his vero infra. N unc in lingua , q m m 'locuti luerint Pelasgi , pm lulium com m orabim ur, videntes, an bare, quod plenque voluerunt, om tum necessitudinem Pelasgos inter et Graecos abnegaverit.
44) A»rO«n
ii
IlfXafyovi» vj/ixâ/uoiffiv outrai
r<Tot /utX xiv’ ottiiivKt» , « * Svrir»v ytvof tY>i A s i A S . apud PaUS»8» X. — Cf. H e s i o d , apud A p o l l o d . 3 . 8»
45) t J ï
uv-»
RXXaJor,ngo-Tigo* ii TliXutynfS xx\ti//“ivV<
HEROD1. 2. 5^» Cf- Id. 8. 4+4 6 ) TJfv ïlt\« fy o v < , Zrt fiiv « t^ a u e r r l Ç)v\ov x u rù t tjv EXX«<f* wxium
iirixaXot<Tt , o/uoXoyc/vatv ü n n r « . S T R A B O 5- F* 337* C f . Id . 7- 5°4* I3. 922.
47Î U n d e c im urb es n o m e n "Apycr g e r e n t e s d e c e r e q u e Aupaou, affert
S t e p h . . B y v a n i iit, p . * 5 « , 5 * 1 .
44) E .v n ii Fragm, Amst. 1707 p. 142. V i r g . Æd. a. 83> io6* 2 5 2 . 9, 1 5 4 . O v i o . Metaoiorph. 13. 268* cet.
Quod hic quoque conjecturis nitimur, liquet, quum H-ero«
fcOTus ip se , un u s, quantum sc im u s, omnium veterum scripto r u m , qui de Pelasgorum lingua mentionem f e c i t , ait, se nil de hac pro certo affirmare p osse, sed si fas est conjectando dice re ex h is , qui supersunt Pelasgorum, qui supra T y r r h e n o s ur bem Crestonam i n c o lu n t , Pelasgi barbara lingua utebantur 4 9 ) . Crestonæ nom ine H e r o d o t u m C o rto nam , Hetruriæ urbem, indi- gitasse, sunt qui voluerint 5 0 ) , unde vitiose etiam de Pelasgorum lingua sensisse videntur. In hunc errorem sine dubio induxere Herodoti verba : C resto n a m , P elasgoru m urbem , su pra T y r r h e -
fios esse sitam . Observandum vero e st, hos T y r r h e n o s , Pelas
gic os fuisse T y r r h e n o s , maritima Thraciae habitantes. H e r o
d o t u s ejusmodi loquitur de Crestoniatarum lingua , ut intelliga- t u r , illum aliorum relata n o n referre, sed Crestonae quoque ipsum aliquamdiu versatum fuisse. Quod si praeterea H e r o d o t u s in Etruria f u iss e t , descriptionem Italiae illarumque gentium , quae h o c tempore ipsam inhabitarunt, vix neglexisset. Neutiquam i- deo haec Crestona, cujus incolae H erodoti aetate Pelasgicam lin guam loquebantur, Hetruriæ fuit urbs, sed Thraciae 51). Quum autem H e r o d o t u s expressis verbis Crestoniatarum linguam bar baram appellavit, plerique Graecam linguam omni o m n in o m od o a Pelasga abhorrere censuerunt, ideoque neque serm onem neque populum Græcum Pelasgos habuisse natales. Aliter vero sese res h a b e t, dum m odo attendamus ad i d , quod Giæci per barbaram linguam intellexerint. Quod sine interprete non comprehendere
4 9 ) He r o d, f. 57.
50 ) Di o n y s. H alicam . 1. 29. — Nx e b u h r. Römische Gesch. i.
p . 16 9
-51) He r o d> 7. 1 2 4 , 127. — Th u c y d. 4 . 119. — Cf. Ga t t e r e r,
de He r o d o t i ac Th u c y d i d i s Thracia in Comtt. Societ. Goett. Vol. V I . — A. W. Sc h l e g e l, in Heidelb. Jahrbücher, I g i 6 . P*
855-p o tu e ru n t, hand diversum id io m a , sed externam U nguam ,om nem » que externam linguam barbaram apeilitavere. Ii Pelasgorum, qui in T h r a c ia , L em no et juxra Hellespontum habitarunt, intra suos fines inclusi, quibus lingua cito sese explicavit com m u tav itq u e , „ omnium ceterae Grasciae motuum expertes, neque ulla com m unia cum ea negotia habentes, sine dubio veterem suam dialectum retinuerant. Ideo arbitramur, nos neutiquam He r o d o t i senten tiae refragari, si o p in e m u r , P e la s g a m , maternam fuisse Graecias^ linguam in forma sua vetustissima et simplicissima. Omnes, quas a Pelasgis ortas fuerunt, Graecias g entes, sola dialecto diversas, eadem lrngua usas sunt. Arcadas v. c. olim lingua Æolica usos fuisse, ex St r a b o n e compertum habemus 52). Hi vero non a - liundc eam videntur habuisse, quam a majoribus suis Pelasgis. Arcades enim minime omnium Graecorum commercia cum exte ris exercebant, quas saspe causa sunt mutandi sermonis. Sed nec Hellenes etiam aliunde suas voces sumsisse vid en tu r, quam ab eorum etiam majoribus Pelasgi*.
Feros et rudes omnrumquc artium imperitos plerique Pelas gos existimarunt. N u l lo autem jure , ut nobis videtur. Qua* asdificaverint, ur b e s, Acijgicracct, A ç y o t, et quae ceterorum sunt n o m in a , illo s, condendis urbibus aedificiisque magnis et duratu ris peritos fu isse , commonstrant. Praecipue vero Larissae, quae, omnium Pelasgarum urbium antiquissimae, juxta fluvios lim osos in terra: adluvionibus fuerunt exstruet» 53). Quantum culturas gradum Pelasgi contigerint, quae in illorum civitatibus cernitur, legitime constituta regiminis forma sine dubio quoque indicat. H o c saltem valet in i i s , quas propius novim us, Pelasgicis im periis, v. c. A r gis, ubi summus populi d u x , quem regem
apel-5 2 ) A hqXlxBtim*. S t r a b o L . 8. P*
i b
litavere, p o p u lo , quippe spud quem summa potestas, in eomsssi- liis suis adjutus fuit. Litterarum quoque usum calluer« , q umai au: ipsi invenerunt, a u t, ex Phoeniçiis inventas, ijnm utaruumt: utrumque perhibuerunt scriprotes. Locus enim D i o i q r i , ubi «de Pelasgis litteris a g i u r , duplicem admittit sensum. E i ipsiituis verba; xonij p h ovv yÇ céppxT# QowUtu. xAyj^iJvxi, ha, ro 7ccc^j x
T&? EAAjji#c eK (pctvUw fJisre\ex§VOCrt, Jd/eè Je ra>v 17?A a çytoMV %Ç&TOV xfriau/xévMv t o 7c p çT o tr& eln x K Ç w r v ç n UeActcyixoc 7rçcoiVS- otyoçsvBrjvcçi 5 4) i. e. vulgo ig itu r litteras Phoenicias vocatas f u i j r w , go quod ad Graecos a Phoenicibus tra n sp o rta ta fu era n t, seorsttutm vero a P ela sg is, qui prim i usi sunt illis characteribus im niutati.se ,
P elasgas apellatas fuisse. Verba sequentes Di o d o r i, c r e d e r em uns.’,
illum d ixisse, quod Pelasgi Phoenici..s litteras im m u a i u n t , qur.as ideo Pelasgæ fuerunt apellatse. Multa vero huic obstant inrewr** pcetationi eademque gravissima, Primum enim vix mtelligi pont- est, cur litterae, quarum inventores Phoenices fu ere, a Pelasgis* » qui iis usi sunt, vocarentur. Dein observandum est, Pelasgos dihuj anre Phoenicios characteres in Giæciam traductos, litterarum h a
buisse usum. Jam Deucalionis æ v o , quum squæ m a g «an
Graecia: partem inundarent et varia quitkm scripta pariter a<c homines deleta s u n t, litteras servarunt Pelasgi 55). Postremo» in aliis locis Di o d o r u s litterarum inventum Phoenicibus h a u d
tribuisse videtur. Ait scilicet Lib. f . p. 376. Kcci o tif ïk sa c ü (Kotiïpcv) t o Aoittcv 0) *EAAy]\sç ï$o£xv ccsi r i 7ïçcçevçi<rx.eiv 7regî
rù v yçctppccToev, xctitjç tw oc ocyvoluç tÙ s ^EAAj/ieer*
i. e. À b eo (CaDmo) in posterum Grœci visi su n t, semper a l i
q u id novi invenisse circa litte r a s , communi quadam ignorantia eo r
occupante. E odem libro pag. 3 0 0 de Cretensibus ait: Upos cè
\ . / ty _ v a c * ** r* » t '
t o v c A e y o v T o c s o n Z.UÇ01 p u * e u ^ e r a i t<m y ç o e p p e t r u v é t a t , n u ç c t
5 4 ) D i o d o r .
Sic.
W e s s e l , u p. 236.J«? TcvTtoV Cf) ch m u s fJLofy Ôvt CCS" T cls^E Å X yvt vrctçaiïeiïuxctat. cvtci <ie é ir r h cl perce K cciï/ucv 7the\i<JccvT€S sis rrjv Evç<x>7rtjv, x a ; J /a tou- T'fo re v s 'EÅÄyvces roc yqcéppuroc (powlyjce 7ïçosotycçevetV (pccal T ’COVS (&OMXCCS , CVK OCffXflS fUÇ'f/V , Ù h X cC TOUS TV7TCVS TûüV ^/içocfx/uocTCûv perceBeTvcci fJLOvev, xccî r tj yçocptj rc tv r q r ovs~ 7iheU O'TTCVS TWV OCV&ÇCLTrotV ’XJpl&CC'f& Ul , XOcî ÀtCC TOVTO TU % f7l' T P S 7SÇO'
einçepevyjs wçosviycçlccs. I. e. Dicentibus autem , qnod S yri (A ssy-
riin) inventores sunt litte r a r u m , et Phoenices, ab iis discentes, Gres-
a u s tra d id is s e , scilicet eo s, qui cum Cadmo in E uropam naviga- r m n t , et ideo Grcecos littera s Phoenicias vocare, respondent, P åos- muces eas ab initio non iuvenisse, sed litterarum typos solum m u- tccavisse, «2 fa/M «x /yp/x plures gentes usœ fu is s e n t, ideo easn
huabutsse appellationem. A t , ut n u n c, unde divertim us, reverta-
iim ur, his conjunctim rationibus locum D io d o r i, quo occupati siu n n u s, alio m o d o esse explicandum, censemus. Aut t o p e r c o - r* i S e J i o i ex superioribus imprudenter hic inculcatum est, ut
"VWe s s e l i n g opinatur 5 6 ) , aut, hac voce servata, Di o d o r i verba itt.a sunt reddenda: seorsum v e r o , a P e la sg is, qui p riu s uteban-
t m r characteribus, qui im m utati postea fu e ru n t, eas (priores ne«n-
p*«e litteras) P elasgicas appellatas fuisse. U t sit sensus: postquam
liiitteræ Phoenicia receptee sunt in locum antiquiorum (quae inimu-
taaitae sunr) et Phoenicice vocatœ f u e r u n t, .tunc p riores illa s, ad
dlijjferentiam Phoeniciarum , Pelasgicas appellatas fuisse. Quae fi
aidmittatur interpretatio, hic locus non pugnat cum i i s , quae ailiiis in locis co g n o v im u s , ante scilicet Phoenicum in Graeciam aidventum litterarum usum Pelasgis jam innotuisse. Phoenices hnaudquaquam, ut vulgo creditur, litterarum Graecarum primi iïu e r e inventores, qui honos Pelasgis vero debetur; sed suas ad GSraeciam transportantes litteras, veteres Pelasgicos characteres
C
iS
numero tantum auxerunt 57). Antiquiorum etiam litterarum
Graecarum forma vernaculam originem indicat. Ipsi enim chara cteres aut omnino sunt Graeci, aut tantillum immutati , ut fa cile originarium discriminetur exemplar, quum e contrario in orientalibus Alphabetis, operosiori tantum sollertia, consimile quidqûam cum Giaecis litteris adpetas58). N u ’la quidem su persunt m on u m e n ta, Pelasgicis litteris exarata, dicuntur tamen
Li n u s, Or f h e v s et Pr o p a n i d e s his usi fuisse 59). H uc insu
per spectare videtnr tabula, quam P r o e t u s misit ad soc e r u m , Lycias regem 60).
Mitiores multo fuisse Pelasgorum m o r es, quam plerique contenderunt, divinus quoque populi cultus commonstrat. Quii vero fons fuit, ex quo Grascorum dein religio emersit. Oracu lum Dodonasum, Gracciæ vetustissimum, a Pelasgis fuisse instiiu. t u m , jam supra observavimus. Omnium primi Pelasgi sacrifica runt? Deos invocantes 61). Multi Deorum Dcarum que, quatum
nomina dein in m ythologia Græca inclaruere, apud Pelasgos in veniuntur. Oraculum Dodonae vocatur ^ u v ii oraculum ( A / c ?
57) Cf. De priscis Graecorum et Latinorum litteris, ap. IVI o n tf a u
c o n, Palæogr. Gr. p. 558 sq.
58) Videas vetustissimos Graecos characteres apud Mo n t k a u c o n, I. c. p. 122. Cf. Ma n ne r t, I. c. Th. 8* p. 29.
59) Dron. Sic. p. 237.
6 0 ) r i f tKXt Si /utv A v x n j v S t. n o p iv S syr v t j / u x r x
TpK<l>X( iv tr'vxxi trrvy.TU) S ’v/uoCpB’o ox noWx AfT|c« <3° ijiuyi iv u mtStftM) , o(f>Ç «»roXsn o
Ho:«. Il, 168— 170*
61)
H e r o d . 2. 5Z,p c c v r y ï o x ) 6 2) ipseque J u p i t e r Pelasgicus 63). J u n o n e m , C a
s t o r e s , T h e m i d e m , V e s t a m , N e r e i d e s GitATiAsque Pelasga fuisse uumina, ipse H e r o d o t u s asseverat 6 4 ) . Mysteria Sam o thracica, a Pelasgis instituta 6 5 ) , haud secus ac materna T h e - b.iica , utraque eadem sym bola mythica eundemque religiosum cultum adhibentia , residua fuerunt antiquissimae Pelasgicae reli g io n is, quae, quamquam orientalibus forsan fabulis postea com m ix ta , in prima sua radice antiquitus Graeca fuit Graecaque in terra enata 6 6 ). H o c , sine dubio, commonstrat praecipuum Cabi- rici cultus incrementum per om nem fere Graeciam. Vera scili cet hujus vestigia, in vetustissima sua forma considerati, in Ar cadia apud Clitorios, apud Amphisseos Locrenses Thessalonicae, T h e b is atque Anthedone, Baeotiae urbibus, passimque in Attica cet. invenimus 67). Cabirorum mysteria, a Tyrrhenicis Pelas g i s , ab Athenis p rofu gis, centum circiter annis post Trojana tempora in Samothrace instituta, H o m e r i aetate non inclaruisse, videntur 68), His mysteriis, quantum scimus, vix ulla in omni antiquitate celebratiora, ulla altioris indaginis, ulla, in quibus humana simul et divina arctiori concentu spiraverint 69).
6.2) S c y m n u s C hius, I, c. 63) St r a b o, 1. c, 64) Hiîrod, 2. 50. 65) Id. 2. 5 1. 6 6) Cf, M ü l l e r i . p. 4 4 1 , 4 51. 67) Id, i. p. 452. 6 8 ) I d . i. p. 4 4 3 .
69) Cf. Id. i. 1. c ., ex quo insuper a tq u e ex C r e u t z e r , Miiir-
T E R , S c h e l l i n g aliisque cognitionem h uju s insignioris cultus tibi adquirere possis. Quod ad nos attinet, circumscripti nostrae opellæ limites in his atque aliis, quae ipsi argumento non pro
His subsistendum. Quantum in re f a n abscondita fieri pos, • i t , certioribus irtliciis coinpiobaviinus, Pelasgos G i æ c i æ iuissc aborigines. Giacca lingua, uc e Pelasga oriunda, sic e ti a tn to- tius Helladis cultura e Pelasgorum liuxif. Tam quam suum cui que diei diluculum clariorem lucem praenuntiat, sic q u o q u e e Felasga dilucescente Aurora lucidior Helladis dies tandem emicuit.
