In epistolas Petrinas exercitatio philologica prior, dōdekada locorum I. epist. explanatura; quam, cons ampliss. Facult. Philos. Upsal. præside ... Johanne J. Amnell, ... publice in acroat. Gustav. tuebitur Petrus P. Hillberg, Gestricius ... diei V Junii

3

g'.

D. D.

IN

E P I S T O L A S

PETRINAS

E X E R C I T A T I O _{P U I L O}

A Q A K K A A A

L O C O R U M I. E P I S T .

E X P L A N A T U R A ;

( _* Qu a m,

C O N S. AM PLISS. P A C U L T . PHILOS. UPS AL.

PRÆSIDE

A M P L IS S IM O _{AC CEL}

D

n

. M

ag

. JOHANNE J.

AMNELL,

Gr. Li t. PROFESS. Reg. e t Or d. Pu b l i c e i n A c r o a t. Gu s t a v. T u e b i t u r

P E T R U S P. H I L L B E R G ,

G E S T RJC

1

US. H Ö R. A N T E M DIEI V JUNII , M D C C L V f.

K O N G L . M A J :ts I R O M A N och H Å F - M A R S C H A L E , Samt R I D D A R E of Su>arJs- Or.Jen, Hbgwålbornc H E R R E ,

H e r r

S V

E N

CEDERSTRÖM.

K O N G L . M A J :t s T R 0 -T3 E N A R E oth C A P I T A I N E , Wàlborne H E R R E ,

H e r r

T H O M A S

CEDERSTRÖM.

U p t a g e r . Ej. Omildf.

Mine. Höge. Och. Förnäme. G Y N N AR E. Att. Får. Teknas.

Widtfrågdade. N AMN. For. Ringa. Blad. Ett. Wördnadsfullt. Sinne. Nyttjar. Åfwen. Minfta. Tiliålfe.

A tt.W ifa. Den. Årkånnfamhet. Som. Aldrig. Fy lieft. Wifas. Kan. Emot. Öfweiflödande. Wålgerningar»

Eegyndta. På. Föräldrar* Fortfatta. På. Barn. Och. Mycket. Förökta.

Om. Defie. Blad.

W inna. Ett. Hôggunftigt. Ögnekaft, Tillåter. Fördenlkutl.

Att. En. Oförmögen. Skuldenår. I. Stallet. För. Att. Wedergåila.

DriHar. Nu. Begåra.

Nytt. Wedermåle. Af. Gammal. Ynneft. iMifshager. Ej. Den. Djerfhet.

Som.

Af. Edarf. Widtbekanta. Ädelmod. Och.

Redan. Förfporda. Höga. Gunft. Leder. Sin. Uprinnelfe. Allmagten. TilHele. Eder. Så. Wifst.

Ymnig. Lått. Af. Långwarig. Säilhef.

Som.

Ifrig. Bön. Derom. Till. Himmelen. Och. Djup. Wördnad. För. Eder. Fj* Förr. Än. Med. Llfwet. Uphorer.

Hos,

Högwåiborna. Herr. HÂFMARSCHALKENSL Och.

RIDDARENS. Samt.

Wålborna. Herr. CAPITAINENS.

Atterhdmjukaße lienare,

Dn. Mag. PETRO HILLBERG,

Ecclefiæ ückelboënfis P A S T O R I & adjacentium PRÆPOSITO

Graviflîmo,

P A R E N T I Optimo , InduIgentifTimo.

VIRO Plurimum R everendo Ü U a riffm to ,

Dn. O L A V O S O L E N I O ,

P A S T O R I in Thorsåker Vigilaniiffimo,

E VER GETÆ Propenfiflimo,

VIRO Plurimum R everen d

•

& Do&iff mo

,

Dn. J OHANNI HI L LB ERG,

CoM M IN ISTR O Ecdefiæ W albeënlîs bene merito ,

P A T R U O Honoratifiimo,

adçe (péeus potKocç

,

ijiïs èfxr.ç (fiçecr'iv cciçstcv rjfxccç

,

n %ocçtv h e r e lr c ti vfx eréçiiv h k n e w

HÀè )\g j\ evvclrie fj.dKcc Jtj fxe/jevr/J-évov r jr c f Arj/uoairj (ßoclveiv, Ee7o fuccki^oc , T c x fu . A i&' oCpekov M s c r x e Ujuey /ue èiàot^ a i ccciiïtjv t

K où (p o ç f jtiy y i x o ck d e éyKtSccçtÇèfxevcci. r i /uccàcc iïrj y 'Tfxéûov /xvtjaulfjivivl ôla/uevoe co à y ç 9

T /xyyjaoctfxi (fiiÅoov x&f xA éoc évofxccToev. A faec y Iuy\ç cvay\ç cïçeTrj ttoAv ’Yeçetoov

\ Q v d i e ) ccyoiSoov e[xfxoçoc oaxpiAéooe. O o Jg X.O&VIKOVTOOC fxèkTtsiy ro io e 7tcivToi iïvvctî/jirjv >

H v iïhtcù fxoi ykôûcaoci eîey h ) ç cfjix T i. Tea iïecpcci T fjiécov ro iïe ivvoïKwç c i7 r c & x $ c c i

‘Y p l o t s S 1’ cc£ofxév8 d e f a l b i y p o t vcoV, A e7trotA sov r e yéçoee* 7 to k v ß e A r e f c c à ‘ m y o p e y w y e

' T p7v èo cçiî& o ii vxpi/uéJcvTci Q e c v ,

V E N E R A N D O R U M H O N O R A T ISSIM O R U M - que N O M IN U M V E ST R O R U M

Pius cultor,

$. I.

n<x(rcc <rccç% œs ycçros.

ïlüacc $o£c* m§çûû7IH <ûs ôtvSes %oçt9.

1 P E T R .L 24,

E T R U S Apoftolus rîr èveçyelcc Ko-

ya fåvros (SteS, qui cum cttcccc, ci- ipSctçTc*, v. 2 3 , confertur, majoris

îlluftiationis gratia, naturæ huma­ nae imbecillitatem hifce opponit verbis : Uusoc ctxç£ ois %cçros ,

7: US OC ècjéct UV§çÛ

7

ia eus olvbos %cç-T 8 V. 24. Adlegatur ab ApoÜolo fententia hæc ex Es. XL. 6. ubi ^ t u s apud LXX interpr. occurrit. Xctçv.os nomine beic fignificari hominem, e-

umque infirmitati & corruptioni obnoxium, tam admiflfa cum DEO ejusque verbo comparatio a’mJW««»?, quam a- lia S:æ S:æ loca, huic parallela a) , oftendunf. Nempe

A cctç ifc •

a) Utpote P/. C U I i f . jftb. X I V . i,fq . u b i, quod beic

caro d ic itu r, f er hominera apertis effertur verbis. E t in

priori quidem dtfto obfervandum, quod non vfurpet P fa it et vocabulum D“1N, fed de indvftria adhibeat TON, quod in S . Cod. V.

7.commumter adtribui hominibus, ut plenis aerumna»

rum & calamitojis, monet E D U A R D . L E IG H \p.

m.

2$*

, quae non raro cequivalet tw ooofjLxrt f. humano cor-

p e r / , fynecdochice totum hominem defignat; haut fecus atque aliis locis y ^v%y i pars altera efientialls, pro toto accipitur. Mittimus alias acceptiones rys vetoes, ut quæ ad prsefentem locum nihil faciant * (nec moramur Inter­ pretationem eorum , qui per owfKc* heic externam con­ ditionem & prserogativas populi Judaici intelligunt : ) b) Petrinam ym ^yn fic exponentes : Ilccaoc oocfå <£s x ^ e r o / fc. f<?/v omnis homo efl tamquam gramen ; i . e . fu apte natura fragilis, caducus , imbecillis. noLacc U fa «V-

$çoû7I8 , omnis gloria humana, i.e. quæcunque fuis in re­ bus prœclara ducunt ac magnifica, & de quibus maxime gloriari (olent homines, <*>s civScs tamquam flos

g ra m in is; I.e. eidem cum floribus inconftantiæ ac vicis-

fitudini obnoxia funt. Evidcntiffima certe eft Gmilitudo: gramina & flores , imbribus , grandine , procella, seftu aut frigore vexati, cito tabent, marcefcunt, emoriuntur; & , ubi vel maxime virent florentque, vel pede concul­ c a n tu r , vel manu decerpuntur, vel falce dem etun tu r: dem um , ut innumeras clades fortuitas mittamus, brevi maturefeentes, pallent, a re n t, cadunt ac fuo funguntur fato. (ify çctvSy 0 %Ôçtoç , Xj TO uvBcs UVT8 ï£ï7tecrr, PE­ T R I I.e. cfr. JAC. I. lo , fq.) Nonne cum variis cafibus fatisque fimiîiter conflidarur hominum & vita & decus om ne? quaccunque enim 111! habent fpeciofjflîma, fluxa funt & caduca , brevique dilabuntur. Comparationem noflram flluftrant DAVIDIS verha Pf, XC. f. 6. "Ipua t i t a n y h s r tfr m n r i p i i a • » p r r - r ï m U b i T j r D ** tW wwovTu reddunt «V« ,idem quod »V

x h m h j 70, C H R ISTO P H . V O f F I tT(? in Curis Phil» & C rit. ad b. I. i\ joç. rod. hujus fentonti£ Patronum cita t

C A M P . V H R IN G A M , ac refellit.

Xoçtgç c). Petrinum vero illud: %oqroç, (quod J. DRUSIO d) æque proverbium elt, atque homo bulla,) non multum recedit a loquendi formis profanorum Græ- c ie fcriptorum. Comparat HOMERUS e) genus huma*

nam cum fo liis :

O'iv\

7

teq (fiu?k.tov ysveq , toIÿj <

5

s xgj ccviïqav. & alio rurfum loco / ) :

O i (pvAoKTiV tGMOTSS K. T. A,

Plura fi vis, dabunt D, ERASMUS g ) 8 t J, DRUSIUSZ»). $. II.

AlSos

7

rçc<Txo/ji(j.oirc

5

. Tlhqtc exuv$ccÅ8, i PETR. II. 7*

C H R IS T U M , quern in anteced. propofuerat A po- ftolus ut AJSov &VTCC & ccKçoyûûvtccïov y cui inniterentur os

ott^hovreç, verf. 4. fq. , quadam quafi oïvT&éaet dicit fq.

ve rf. rois c

67

te&

8

<rt faélum efTe Al&ov tt^oqug/x/xcctos x&f Tthqotv oxuviïuAa. i. e. lapidem, in quem impingunt , & petram , ad quam offendunt improbi, ( u t vertunt ERAS­

M U S & VATABLUS) a). Metaphoram huj. loci, & il­ lam quidem proverbialem, petitam efîe a viarum lapidi-

b u r , pedem offendentibus, obfervat laud. DRUSIUS b)•

Nempe ro 7tqoQY.ofxfji.oe, ^ ro qymvIccKcy voces funt cogna- tæ admodum fignificatïonis, & proprie quidem Iapidem

A 1

deno-c) Ab hi fee non diffident alia loca, quibus hominum fors levibus Folii*, v ento, umbræ, aut alii cuique rei f u • gaciffitme comparatur. Vid. Ef. L X I V , 6 P f L X X V I I I . $ 9 ' P f CII. i i. C X L IV . 4- ffob. V III» 9. d ) Proverb. Sacr» Claff. /• L III. Pr. L X X V . e) IAi A Z. v. 1475, fq. p. m. 67. f ) IAicciï. <£. vers. 461. fq. p. m. 249. g ) Adag. Chii. II. Cent. ) If. p. m. 401. Ed. Pari f. cfr. p. 7 S 1.944.1012. h) Prov Sacr. C b ff.

11

Libr. III. P. L X V II. a) Vid. illorum adnot. ad b. L in Bibi. C n t. Angl. p. 4712.4714. b) In Proverb. Sacr.Claff. II, Libr. I V. P. L X X I I I .

denotant vel ojfendiculum quodcunque in via pedibus *) ©bjeélum, In quod improvidi viatores impingunt c). Quale TrçcaKo/nfxcc, fenfu tralatitlo r farflus dicitur Chriftus Impiis, q u i, propria culpa, fua videl ccmiBhcty incre­

dulitate & contumacia, ad hunc A 'Bcv JxAfxrcv, tv n / x c v y

eumque falutis omnis fundamentum* (Petr, cap, cit. v. 4. 6.) graviter offenderunt f ex ipfo ejus verbo, fin i ftre acce­ p to , peccandi anfam aliquando captantes d). Videri pos- fit etiam plus aliquid & lublimlus ineffe huic loco» colla- to cum Matth. XXI. v. 44. ita ut heic itidem habeatur ra­ tio a D E O , jufbflimo-omnis wnefotlctsvindice, immorigeris infligendae hominibus, T o is AIBw tStcv «rwSo-i e ) i de qua tamen heic,,monente CALOVIO f ) 9 proprie & proxime non agitur..

Figuratam dîftionem, Petrinæ haut difparem, adhi­ bent etiam amflores profani. Iterum eumdem ad lapidem

offendere, forma 7reoçotptuCfet\ illis dicitur, qui bis in ali—

q u a re peccat. Sic OVIDIUS q)z

S a x a malum refero rurfus ad ifla pedem.

H u c r tralatlone licet aliunde fatfla, quodammodo foe­ d a n t ufltatæ loquendi formæ : 5Lv tZ Atjxivt 7rçcaxçéetv'

item»

* ) D ic itu r q n h

tïçcs

KIB

ov

Tt^orrrcmreiv

tcv tto

-

$cc ccvTH% lue. IV . 11, (quody judice ,J. Drufio Cl. I h

£ , IV .P r o v . L X X I I f , proverbialiter di Bum p r o : in

obvium maltim inopinato incidere.) c fr. P f.X C I. 12. E t

L X X Interpr. Levit. IX . 14., proprie accepta voce altera» fic fa n tu r: iWrJocAcv ccbrevotvTt rvCßhü a 7rçcBri<reiç.- Sic J u ­

dith. V. /. > belli tempore, tBtjKocv êv rois 7ieolois cy.Zv^uÅoc.

c) Lonjr. Leigh. Crir. Sacr. p. m. 519. d ) Ira ro Tr^crxcWr/y

interpretatur E R Â SM US V A T A B L US. Vid Bibl.Crit* Angl. L c. e)Confr. S. GLASS. G rr m n a t. Sacr. Libr. I IT, T ra il. L Can X X L M IC H . W A L T E R . H a r m .M l. p. m. SU* J ) tiibl. III. p. 14$ 4 . g) Tr id. Ltbr. II. v. 16.

itemque in limine oßendere, &c. />)* Infaultum autem habuit profana antiquitas pedts ofenfi ffgnum atque omen; quo quidem a gravi Icelere ter revocatum M yrrham ex­ hibet NASO i).

§ . I U .

$ifxtv T>jv TMV ccÇgovoov ccyvurluv* I PETR. IF. I f .

Apoftolus pofteaquam Judæos rès iv h u a m få y ad Chriftiana facra eonverfos r qui a profanis gentibus, in quibus habitabant, ut legum civilium & publicae difci- plinæ contemtores incufabantur a ) % cum ad vitam in* culpatam & fandos mores in univerfum , tum præcipue ad obfequium 7raan ccv9tçoo7rlvvj y.rlvst, etre ßaciXAj Tits

yyefjioai, præftandum, exhortatus effet, v* 13» fq.; hanc

moniti fui rationem fubjicit :: O n Hsrur içl to Slhrjpoc r# ccyoc^o7TcitvT<x,ç ( fc. v/xasJ @ifx8v rvjv ruv

dcpgo-vûcv <xv$çûû7tûov _{dyvooulccv. bene re&eque agendo b) , capi-}

flra re defipientium ignorantiam. Senfum hujus didi pla­

niorem reddit comma 12. huj. cap. r collatum cum 16. cap. H I . , ubi exhortatur eosdem Apoftolus ad xahrjv iv

rois She*» dvoc^cCpvv, eum in finem % 'hoc, in quit, iv u> y.ccTOCÅcthiiViv v/uœv, ds xxkc

7

Tcigcv 9 v.aTatG'xyvSdai x. r. À.

vers. 12 h. c. & v. 16 c. Ill ; ac fi diceret: proba & in -

culpa-h) C fr:E R A SM . Ad. Cbil. L Cent. V. p. m. 14J}, 170. i ) M et. L ib r.X . v. 4?2. 0) )fta crimina ethnici vulgo objece­ re Cbriflianis ; quod I f Apoflolum v.

12

intendere, obfer* v a t CALO V IU S in Bibl.

111

. ad. cit. I. p. n\S7- i f 02. b) To ccyct$c7rcie7v (igntficat alias cui benefacere, ex gr. Act» X I V- /7. Marc. I l l 4. Luc« VT. gj. Tès ccyo6$o7roi$vrccç cJ- yu^cmaïïv. I f c* (pro quo I f ccyaBoeçyeiv dicitur t Tim, Vf.. i f . quod divtfim xyaScv ieyct&édcti

7

rços recevras k. t . â.. effertur Gal. VI. 10. ); Jed hic (impliciter efl re d é agere y peut i f in fra c. IL 20* III. /7. quo fen/u I f ccyoßonout» occurrit cap» IV . j p.

culpata vifa id obtinebitis, ut obfre&atorej., qui cæco judicio maleficos ros ducunt & (celeratos, 8; fententiam de vobis ferunt iniquiflimam, veftræ demum innocentiae fuseque contra maledicentiae ac ovmQuvtIxs conviéli, eru- befcant pariter & obmutefcùnt, (<pifxa&u<ri, c. II. t j.) Non fine fingulari emphafi adhibet heic Apoflolus tc <p^uv. Vox enim G ræ ca, quæ proprie n otat, capiflro, camo aut

fifcella ora jumentis obfiruere, v, c. equis, ut domentur

facilius ac regantur ; bobus, ne fpicas inter triturandum decerpant c) : hoc loco fignificat filentinm

injungere, ad tacendum adigere d). Referri huc poflit

etiam , c) De oeclufo ore ß oûv dXcdvrcav mentio fit etiam i Cor. IX . 9. i T im. V. i$. De bubus ita P L IN IU S : FKcellis ca-

piftrari boves oportet, ne germinum tenera præcerpant.

Unde (ÇnfJièv Hefychio idem e(i, ac oea/xheiv, ifxÇjçccTTeiv, ÎTti*

çcju/^/v. quorum poflremum occurrit L it. I. 11. iTtwfjù&i

rès ccvvTrcTccxTus, fj.oiToiioKcyas , <pçevccTrctTccç» i. e* refra-

tfa riis, vaniloquis, impoftoribus ora obftruere. Confr.

D ruf. in Prov, Sacr. Cl. II. Lib. II. Pr. X L L it. B ib i C rit. Angi, ad b.l. d) EademMetaphora ufus eflMatthoeus e .X X I L v .j/f. q'cum dicitur Ckriflus Çnpdcrcti rèc H azard uss, i. e.

ora obturaffe Sadducæorum, ac fi capillrum quoddam illis

injeci!)et. Vid. Eduard. Leigh in Crit. Sacr. p. m* y 19. Ita cpifixhui pafliv. eft obmutefcere : vid. ejusd. cap. vers. 12. E t imperat. cpifjioo^rjTi, 7?e<pl^occrc, M arc.L 2f & c . I V . v . j ç . J or ma efl imponentis filent ium infigni cum auctoritate. Quo- rum pofteriore loco tc tyi/uxoåoii y.uTxxçtisiv.u* ad mare fe­ datum Lf coercitum refertu r, quando dicit Cbriflus 7*

SaXccocy Zic*7rcc, 7re(pi[xooao. Ubi fim u l nota propriam vocem.\

figuratae adjunctam, ad pondus augendum ; ita quidem, ut

crejeat oratio : quoniam tc cioo7?xv fimpliciter efl filere, ct- jam fi verba jacere quis poffit i Jed to (pi/utSxi ademtam importât facultatem loquendi, impcfitanyuc tacendi neces- fitatem , ore qua fi capiftrato adftridto.

etiam , quæ in S. cod. frequens eft, defumta a fr e n is , ( 'Xßth.a/ois y è s u s roc rotv 'mTS&v ç o fx c tr u Q o l A c p e v, 7 ïç c s t o 7Tel$ecàoci c c v r è s r/fjuv, », oAov t o aœfxot ccvroîv fu r r c c y o -fusv, Jac. III. v. comparatio ; v. gr. Jac. I. 26. & III. z.

rrjy y Aaxraccv %«A/vay<wye

7

v 9 quod qui facere potis e ft, il­

le demum £vvoctcs xocAivocycayracu », cAev to aZ^cc. i. e.

linguam totwncfue corpus, itijefto quafifreno, cempe,feere, domaref rrjv yA&acœcv, cap. cit. v. 8*videl*ne

/*e-yocX ocvypvoc (V . 5. fq.) », T8S ccvSçoo7r8s r.xTxçcafxun ( V .9 )

peccet.) Similiter ci tßücixwovTcc Ef* XXXVII. 29: Xa£<-

vov tpßcctäv us toc %elM ctvrë. Cum h is , quantum ad

fenfum , confplrat adagium SIRA CH ID Æ , cap. XXVIII. 1 8 : T<w ^ofxocTi 0-8 TTolrjaov S vçccv », /uc%Acv e ) .

Has easdem [xeTx<pcçccs 3:xçoi\xiûüus praeferunt etiam profanorum »udorum loca 9 a Petrino illo non multum abludentia* De 7roAvAoyco tritiflimum eft illud : X x A iv o s tv. fV (v s7r) tv y a ootty]. fubi xxAtvos non aliud eft, quam (pifxcs.) Hinc sofxoc a%aA;vcp, os ejfrene > itemque «%»A/- \ûùtos to çepoe, k, r. A* Poffis quoque huc referre illud

P H IL O S T R A T I : H vices ifu ß c c fa u v t £ Acya, habenas in­ jicere fermoni, ne quid temere proferatur / ) . Quæ ad-

tulimus ha&enus, Il non omnlno fenfum, faltim tropum di<

5

ti Petrini illultrant. Senfus autem patet : oportere nos, reéte vivendo, vel Momo fatisfacere. Nimirum in Chri- ftianam inprimis virtutem quadrabit illud :

‘H ccçeTrj Ttj ovxoÇtsevTicc ocvxÇcci^eros g ) .

§» IV: e') Ad q m m Jormam fpetfat Pf illud profanorum : KAek t7t) yAooacrv itemque ocSvqoyAvevos ccvyç , cui uBvços yKcot* toc , scpcc ot^vçoûTcv rj d.7ruAûüTcv os fine foribus , fine obi­

te Lingva, Confr ffU L . POLLUCIS Qnomaßicon, Li hr. VI. Seism. 146. P. w dpi DruJ. Proverb. Sacr. ClojJ. ï. Libr. IV , Pt- X X X I f \ Vid. ER ASM. pp. m. np- 1104, /22J, g) p LU 1 ARCH. Tteç) 7TUÀ ecywy/js cap. X .

§. IV.

ETTiKaAvyw/xoc v.uy.lcts èAevlfeçloc. I PETR. II. l6 . Infipientiæ horum ac licentiæ, qui, pulcerrimum libertatis Chriftianæ titulum obtendentes, a legum Divi­ narum humanarumque obfeivantia immunes fefe autuma­ ba n t, occurrit

1

. c. Apoftolus, quando effe jubentur Chri- ftiani ds a') * A ^ fxrj dç bnxccÅvfjiiuoc r/cvres rye

vkkIois ryv *Agv&tçïctvy «&.’ ds J&Åct ©fS. Videlicet, ju­

dice P e tro 9 probe ccnfiftit y fAevSeçîx , a Chrifto parta, una cum ry <&Aelu, Deo præftanda ; & seque bene confi­ a i t eadem ‘cuin honore & obfequio* magiftratibus legi- busque civilibus præftando. cfr. vers. 1 3 . 146c 17. U n o verb o : confiftit cum rd ccy€tSc7rett-7v, v. i f . E contrario cum Chriftianifmo conciliari nequit procax libertas rav

YCCX.C7IQioov 5 qui nihil non fibi licere arbitrantur, ac fi da­

tum ipfis effet peccandi quoddam privilegium. Sic, inter­ p re te D. HEINSIO b ), non aliud monet b e k Petrus,quam

ne quis libertate fua abutatur. Ita vero etiam patet, o-

p i n o r , quid fit ëÀevBeçlu rys y.ccxtccs £7rty.ccÅv/ujuc6, Ubertas

m alignitatis & nequitie c') termen aut velamentum: i . e . ,

ut metaphoram poflremæ vocis planioribus verbis effera­ mus , Ipeciofuj quorumvis jcelerum praetextus ; fpeciofa quidem, fed vana & manca male adorum excufatio. Pe­

trinum hoc explicat P A U L U S Gal.V. 13. vetans,ne fit y èXsvSëçltc ëie dcpcçuriv ry occçyi, i. e. rdv cccçKnfuy

toiBv-fUlûüV a) ‘X2Z particula, ter heic repetita, non tam adfimi-

lantis, quam adfeverantis eft, u ti fiepe alias, b) Sacr%

E xercitat, ad N* F\ Libr. X V III. c. I p. p6y. c) KayJcc fr e ­ quentius in S. cod. Gr. malitiam notât f . improbitatem. Sed vero etiam M atth. VI. 24» y xocxlcc (rys- y/uêçtxs) moleffiam fiç n ific a t, incommodum five ærumnam, (ryv xdy.cociv') haut fecus at que G rtcis Poetis y xctxlrys non modo culpæ, J'ed Cf aliquando pcenæ malum importât.

EP IST. PETRI.

_j__________________

fuiöov anfa quædam aut prétextas d)> Non quidem nefcil

fumus, videri quibusdam interpretum, faétam per to Im - xcc/WfjifAcc. H' Petro adlufionem ad pileum, ihevSeçlaç in­

dicem^ quippe quo Tolis ingenuis uti permifere veteres, fervis non item. Sic autem Petrus hanc intenderet com­ parationem : non, ftcuti pileus capitis ejl tequmentum, ita

libertas veftra malitiam operiat ; libertatis nomen ac fpe- cies licentia ornamento ne fit _{p raß dio: quomodo locum}

hunc accipit CHR. BRÜNINGS e ). Etiamfi vero non prorlus inepte hæc ita dicuntur, nobis tamen ægre per- fuademus , ad inftituta Græcorum Romanorumve refpe- xiffe heic Apoftoluai, qui neque jam aci hos, qui e paganis gentibus converfi erant, fed a 1 Judæos, r ts èv

r r j ctoi(T7so^ci , fcrlbit. Vide nobiscum facientem DAN.

LÎEINSIUM

1

. cit.

Profanorum fi adeamus fcripta, neque in illis dee­ runt gnomæ, hos, qui fpecie atque obtentu optimæ cu- jusuue rei pefiima com m ittunt,fuis adumbrantes colori­ bus. _{Sunt apud G EL LIU M , q u i, obtentu Pbilojopbici}

nominis, linçvœ vitæque tenebras feqvuntur f ). Romanis

au<?toribus, proverbiali forma ?), Ipeeiofum nomen, cul­ pae inditum , non aliud e f t , quam y.uxlocc t7nxcchviu/ux> f, delictorum quidam color & fallax prætextus. OVIDIUS b):

- - Jpeciofaque nomina culpa

Imponis, Medea » tuae.

C. T A C IT U S i)\Libertas & Jpeciofa nomina praetexuntur.

&c. C U R T IU S k ) : Titulus facinorisJpeciofus profere­ batur. &c. Græce dixeris, curn MENANDRO,

r.%c<px-B _<rav

â)Conf.GRO THUS in Ribl.C rit.A nglad h L e) In Comp. A n ti quit, Græc.p.m, 77. _{f ) Referentem hæc vide C R O ­}

TI U M in ad not* ad h. L _{p) V ut ERASM -CbiL II. Cent.}

1. p. _{b) Metam. Libr. V II. vers. 6ß. 70. i) H iß or. Libr.} IV* cap* L X X I V . k j Libr. VH. cap* V*

mv rS 7tçiïfyx,i xoMcafeK Hinc & notavit ERASMUS /) in proverbiym abiifie illudi : Praetextu du n taxat in d iq e tjm » p r o b ita s l

F a llit enim v itiu m fp e c x v ir tu tis & um bra i

uti cecinit JUVENALIS m ).

§. V.

. 'Ï

7

roÀifji

7

rxveiv vvrey^x/u/xov.

ToÏS

1

%VS(TIV Z

7

!UY.oXü§Yl<TQtU i PETR. II. 21.

H os, qui v7Fo<pêç8(n kvTtcts, mäaypvrss cciïUœs , v. 19.

fô) otyct$

07

rcÎ

8

VTes ^ 7tcct^cvtss t7ro//tVao-; v. 10, ) ad in­

juriarum patientiam e x h o rtatur, nec non a vindiclæ cu­ pidine avocat Petrus , exemplo ipfius C H R I S T I, cs

sTrocSe , v. 21. ctiatnfi ccfxctçrlctv èx in c ite k*t. A. v. 22.

cs kcAoçs/Jtevos, «x dvTekciiïlçst, x. r. A. v. 2 t« Neque e-

nim aliter Chriftianos oportet [xvj c

67

to£Jc\>cci kukov d v r \

KC6KÎS , i] AoiScçiotv ccvTt KotiïoçJas' rèvcivrlcv dg tvXoyüv. cap.

III. v. 9. Ubi vero fie Chriftus exemplo nobis praeivit, dicitur I. cit. nf/iv v,7ioXtfx7rocmv v7tcyçciy.y.c\' hominesque, eum imitati, dicuntur i7ioiY.ok8§Y\<soii rois lyysmv ccur&. Ge­ mina adeo nobis heic occurrit metaphora : prior in voce

v7TcyçotfÂfios , pofterior sv reo t

7

rocKoÅ

8

$e

7

v rets lyyscrtv.

T 7ioy^xfj.fxos, ( C

67

T

0

T8 CTrcyçotCpeiv, prima ducere linea- m enta, > proprie eft form a quaedam deline at a & prae/cri- p ta i qualem tv rv yçoitpliït, f. graphiaria tabula , magi-

ftri, & praecipue piAores, novitiis proponunt dlfcipulis, ut illud exemplar, in exarandis literarum elementis, pin- gendisque imaginibus , habeant ob oculos, atque semu« len tu r, artis aliquod tirocinium exhibituri. Sic ULPIA ­ NUS ap. G R Ö N O V IU M a ) vTtoyçocfxfxov vocat tabellam,

qua literarum notulæ funt exprefiaej & , quod ad rem

piélo-l) P.m. 1302. m ) Satir. X I V . a) In

7

hefaur. Anti-

quit.Graec. loitu X . p.1024. Confr• ER ASM. Chii. I. Cent.UL

pag. 114.

•

-pidtoriam adtinet, inter roc /xèçvj rfie rlyyrs v7rcyça(pfiv

refert JUL. POLLUX b) , i. e. primis lineis adumbratam

imaginem. In d e , tralatltio fenfu, uWy(-a///uoV quodvis eft exemplum , quod aliis imitandum proponitur : HESY-

CHIO interprete idem, quod fxtfxrpex fi tlW t. Nimirum

rvTtcs etiam \ditc r ë t u txrea> > proprie idem quod

urta? 0C7I0 rë %ccQ<xTrçiv, fo rm a incija aut infculpta, tmpres- Ja imago, ) atque v7rcrv7roucis ad artem pidoriam &

pbfticam pertinent , in qua ita dicitur alicujus for- mæ prima delineatio five adumbratio rudior-, icemque pri­ migenia forma atque exemplum , ad quod aiiud quid ef­ fingatur. (Proinde & rcv v7rvy^ocfjifc\exponit CHR. BRÜ­ N IN G S o) einen G rund-Rifs, defumta loquendi forma ab architectis, exftruendas sedes in charta delineantibus. Ne- que admodum difientit H. G R O T IUS cr), ubi Cncy^cc/u- /ucV arccflit a fa b r is , qui minio irneas in materia ducunt,

quas opere perfeqnantur.) Hinc faéta translatione, &

PAULO fepius, & PETRO i Ep. V. j.a d perfonam re­ latus o tw o s notat exemplar fidei morum, ad quod

a-iii fefe componant ficuti vmcrvnaxris a. Tim. I. 16. non aliud eft, quam exemplum d). Similiter Petrino hoc loco C h riftus, fipuv v7toÅiix7rotvcov vTscygccjxfxcv, idem eft , ac èèç r,fxiv v7ioktyfjioc, Joh. XIII. i f . j utpote y.ocf c-

(pSccXpës npiïv 7Tçoyeyçxpfxsvoi;, i. e. piffus ante oculos & nobis propofitus, quemadmodum de Chrifto Paulus loqui­

tur Gal. III. i. Neque a didtis multum recedit, quæ fub- fequitur, altera metaphora, puta r ë '1%Vss %

9

u°d proprie quidem eft avfxßoXov fi aypteTov ttcJcV rë hrsrv7toùfXivis,

B 2 {fgnum

b) Onamoft. L i hr• Vif. cap. 2j\ t ) Tn Comp. A n tiqu.

Greec.p.60. cc) In Bibi. C rit.A ngL Tom. VI I Lp. 138. d) Vtd.

H. S l E P H A N I Interpr. obfcur. voc. & phraf. N . F. in

B ib i C rit. Angl. Tom, VII. p. scop. Confr. LE IG H., Cr it.

( (ignurn imprefli pedis alieni, ) e) quod nobis fubfequen-

tibus viam commonftrat, qua fit eundum ; at^ue hinc im­ proprie ad exemplar morum atque imitationem refertur. Itaque

1

. c* l t c ïs liveat X<5<-7Î?,eft Chri/tum fe- qui velut antefignanum ac viæ ducem , cujus vefiigia prementes, ad propofitam metam ex voto perveniamus. Simili tropo II. Cor. XII. ig. rc

7

i' uvrciS lyyeai 7Ts^7rctTVm ffcci dicuntur Paulus ac Titus. Neque aliud e/t

ro

7

ç

7

%veai Rom. IV. 12. Quod igitur Apoltolus heic per v^cyçu/ufjicv intelligit, id profanis valent yvwfjtcw, xuvoov rj çaS/ut}' quæ voces, docente ERASMO / ) , 7ruçctfjttoc-

v.ûùsacceptæ, regulam defignant & praecipuum exemplar, ad quod unum omnia reliqua exigi debeant ac conferri. Sic L U C IA N O yvvpctiv ^ o cçSgç y.avdv rrs d ^ r r s di­ citur verum exaftumque virtutis exemplum; quem locum confer cum Phil. III. i <

5

, fq., ubi quid fit rd dvrd çcr/flv

v.ccvcvi, declarant fequ. Pauli verba : cvy. jui^rcd pa ylve&e.

& mox : TU7TCV ypccs. Quippe de/ignatur fidei ac virtutis Chri/tianöe regula five exemplar imitandum. Nec fere dr.o t8 recedit tritum illud : ex prœfcrb

pto v ive re , quod inter adagia refert laud. ERASMUS.

Cum altera metaphora Petrina ad prime etiam conve­ niunt profanorum phrafes proverbiales : lyycs f/sreÅ$e

7

v,

fCpoGTtr^uilyyns, xxr harum fimiles. Sic PLA­

T O : Z^Å&y Te t cv noiTtçcc, rcc ixelv8 Neque aliter P I N DA R US : tc avyyevh fyßtßccxsv lyveai tt«. rqos. id quod CICERONI dicitur in majorum vefligiis fla ­

re ?)•

$. VI.

n çcflccrx 7iXctvol)[uevcj&. I P ET R . II . 2 f.

H o m in e s, ad DEum nondum converfi, funt he?c PE T R O

e ) C o n f SfUL* POLL UC. Onomafl. Libr. V. Seqw. II. p. d IO * J ) Chii. 11. Cent. I. p a g %m. 3 43, g ) Confr. E R A S M . Adog. pp, m. / / 4. # 4 9 . tzo i.

PETR O 7tçc@octcc

7

rÀavûoy.evcc* feu qui non adhuc hrszçcc- (pyaccv £7;) rcv Trcipfacc §

7

rl<ryc

7

rcv t<L\ \J,v%oov 1. c. i. e.

ChriPtum. Ovibus nimirum, per pafcua errantibus, fi quando defuerit opilio , facile ab invicem fegregatæ, aut certe gregatim in devia abreptæ ? amittentur. Quare non aliud nobis heic funt n^oßccTcc yrAav^/um*, quam Matth« X 6. toc

7

rçc@ccTct, toc oc

7

rc\toKcrcc' ci) cap. XXVI. v. $ i &

Joli. X. V, 12. roc

7

rçc/

3

ocToc Ttjç

7

rclfuvy]ç ^isayc^r^fx^cc'

quippe 7Tçcficcrcc pri s'xpvToc Ticifvoc , quibuscum Chriftus comparat rès c%A#*- sxXeXv/ulva? >u èççt/Jiiuév&ç , (diffi-

pat o s , disjettos, ) Matth. IX. v. 3

6

. Praeierunt, iis­ dem omnino loquendi formis ufi , Hebræi fcriptores. confr. Ef. LIII. 6. Jerem. L.d. Pf. CXIX. 176. HttO W y n "I3N- i*e. £

7

cXccvri$Y\v, oof

7

TçoI

3

octcv cc

7

toXùoXcs. Quæ DA­

VI DIS verba , inter Sacras Parœmias relata a DRUSIO p. m. 641, hunc in modum accipimus : Ita erro , ut re»

dire in viam non pofjim » ni(i me D Eus reducat, fic u ti pnflor amifjam ovem. Mox enim fubjicit David : “p 3 y ttfp3 ÿ\Tv]<Toy Tov (JSAcv t8. C H R ISTO in Troc^cifoc Job. X. 6»

dicitur 0

7

ioifjLYiv yivooaystv Tot TTqcßccToc cIvtS , ^ uV’ au* Toov yiv&cy.Fcåcci. V. 14. roc Itfcc

7

Tçc

0

cctoc yctXeïv voit ovc- fxoc. V. 3. r a 7TçcftccToc ctyocysïv > iPccyccyiiv, ty.ßocXiiv v.

j . 4. id. fcil. h TTjS ücvXîjc-, caula f. ovili educere in

pafcua f. em ittere ; *//7rçc&ev dvrôov

7

rcçév?<Bcci v. 4. Et dicuntur viciflim t « _{) / ) %}

7

TpcI

3

cctoc ty\s (Dûovr.ç rë

7

Toiulvos

f \ ^ ^ 1 1 m 3 ^ 3 p. ^

ocxisew V. 5. g/dfva* tîjv (pccv/jv ccutü, V. 4% aura; ccy.cÀxÏjeiv,

»bid. zu»/ Çevyeiv ocir ccvt

8

, v. 5. Quæ quidem cunéta

rf) Loquendi form am , qua 1.rfß u ro c octtoXmåctoc d i• cunt u r , quicunque aberran t a via v i r t u t i s, rf tfrfge D o m in i, h. e, ab ecclefia v e r a , /»r^r proverbia r e fe r t laud* D R U S I U S L ib r. V, Cl. II. P r. L I U . b) F.7r«KcA^f/V ro7s-

i%v

<?07

(r å 7Toifxïvcs) v. anteced. 21• Quibus etia m verbis in terpretu m nonnulli re/pici putant ado v e s , pafloris fu i

e u n d a refpiciunt rem pecuariam curamque partoralem , Judæis, quos Çhrirtus ariloquitur, familiarirtimam. Eo rragis autem ovibui neceflaria palloris cura eft, quod fit

hoc pecus suq&es Xj avc>/rcv,ut loquitur A R IST O T E L E S c)y adeoque ad deerrandum proclive. Ceterum , ut ad loc. Petrinum revertamur, nihil notius, quam quod rj 7rAaut & ro TtXavci&cu ab errore vue transferantur ad errorem

a n im i, a r e d o veritatis aut virtutis tram ite, adeoque

etiam ab orbita falutis, abdudi. Vid. IlT im . 111. v. 1 7tActvZvTss >0 7ïXccvûopevci, qui decepti, decipiunt alios, &c. Nec vero etiam facris feriptoribus quidquam follemnius, quam 7r^oySarwv, itemque 7rolfjvt]s >) 7icifxvla ad pel lationes transferre ad gregem, i.e. / ocietatem cœtumque, Chriftia- norum. Sic Job. XXI. 15, Tq. /

3

ccv.siv t o c uçvlcc r t Xç/ïS, rj rcc 7FgoßccTcc 7rci/jictiveiv, defumta ab ovibus cc/X^yc^lcc ,

eft curam gerere eçclefice, hujusque membra docere. Ita­ que PA U LO Ephef. IV. t i . iidem funt 7r0ifj.lves- ^ <y«.

av.ccXcr DoEtores & animarumpaßores, five, ut curn PE­

T R O

1

. c. loquamur, i

7

rl<TK

07

roi t& jv \^u^av, injpeffores,

curatores , aittiftites : quippe quorum fit 7tço<Tt%eiv tm 7roifJv'iM ( t8 Gfë.) confr. A d . XX, 18. cum I Petr. V. z,fq.

Qui quidem tT.17y.or

, 8

titulus a Petro heic y.ctr ]v de­

fertur C H R IS T O , tamquam uqyjT.clfjsw,

1

Petr. V« 4. Joh. X. I I . , quem t o v roifjtvoc 7i^oßdruv tov fjlyocv vo­

cat Apoftolus Hebr. XIII. 20. Et ovium quidem ingenium fimplex admodum, m ite, atque omnis doli expers locum fecirte figuratæ, eique proverbiali, vocis acceptioni, qua in S. Iit. lubinde fignificantur homines pii atque innocentes, monet laud. DRUS1US d), præeunte T H E O P H Y L A C T O ad Matth. XXV. 3*.

Sed

TrçofèoiTcc 7rXuvdûfjf\cù* Vid, G L A S S T US in medit. in Epi/l. Domin, p, Ç35, lil VIN US in Hor, Vefpert. p.

W E R N SD O R F . D ijp. XVIII. Vol. II. p. 642. c) Libr. IX. de N at. Animal* cap, ill. dj Ubr. IV. Cl. II* Prov, X IV .

Sed & profanis au&oribus in adagium abiit 7s^oßol-

tûüv y\^oç , ßlos 7r% cßuTEios%quamquam hæc quidem, ple­ rumque in linifteriorem accepta partem , dici fueverunt in fimplices atque imprudentes , quomodo ab A R IST O ­ P H A N E , Athenienfium reprehendente infipientiam, ci­ ves illos adpellari 7tfißccrcc , obfervat ERASMUS e). Ve- rumtamen etiam meliori fenfu per ovem, in fymbolis Æ- gyptiorum Hieroglyphicis , defignatus fuit homo mitis & manfuetus , (implex &: candidus ,

integer vitee fcelerisque purus.

Demum quia, uti monet di&um vetus,

Il^cßocroov fcdev cCpsKcs y èotv o Trot/myv a V r f , nullo negotio intelligimus Hebræorum illud 7rxçcifxiwbç' PlJH ptf "tt&’N

77

(>oßoCTOt "c IS HV. £51 7S0tfJ&\V. Num. XXVII. i(

5

. I Reg. XXII. 17. Ezech. XXXIV. 5.6. Ubi grex

fine paflore, DRUSIO interprete Llbr. II. Cl. II. Pr. IV. eft ecclefia fine epijcopo, regnum fine rege, civitas fine nmgi- fir a tu , exercitus fine duce. Nimirum & ro voipeciven a-

liquando eft regere, gubernare, confr. Matth. II. ö. (dya-

fjievos, 051s 7Sciy.ct\EÏ tcv Xotov y,, t- A.) Apoc. II 17. XII. y.

XIX. is* (toc e&iri 7rcifxctiveiv.') quemadmodum Hebræis pa-

flores vocantur fummi principes} HOMERO itidem fæ-

piuscule Kocœv

7

TClfxêv£S.

§* VU*

H otyoc7rri xccKv^e] 7rKri$os ccfAocçTiûov* I PETR.IV, v. S- Quando præceperat Apoftolus b is, ad quosferibit,

TtÇO 7tC*VT0ùV TÏJV h s tCCVT&S (U C. flS CC/K.YjKüS V. 9O 0tycc7rvjv

fKTEvrj £%£tv, f. , ut loquitur idem 1 Epift. I. 22. ccJKyKas

ccyottfccv £KT£Vàos’ ( fiimma cum anim i contentione tot is que v i n bu s , (eu vehementius confiant ius que invicem fe dilige­ re. confr.Luc.XXII. 44.) fubjicit ccmoKcylccv* *

0

r i, inquit, tj ccyocTtti xxKv\ps/ 7rKrj9cs cxfJiccçTiûiv. Et merito quidem

• * * — " . videtur

i6 IK PRIOKEM

videtur plerisque mutuatus hæc verba PETRUS a SA­ L O M O N E Prov. X. i i , quem locum a laud. DRUSIO relatum inter adagia & explicatum vide a ). Nempe fic- u t i , qui odit alterum, hujus di&a fa&aque plerumque in deteriorem interpretari folet partem ; ita ex adverfo, qui amat, in meliorem. Amicus amici vitia dilTimulat iu- bens ac tegit; & , fi quid in fe fuit commifium levioris culpæ, excufat facilis atque ignofcit : fi quod vero etiam gravius 7Tu°c67rToo/uct admiferit alter, ipfum placide admo­ nitum & reprehenfum xocrccçTi&i Gal. VI. i. Et condonandi

quidem notio impropria aeque convenit ra> v.ctKvTtrew, ac HDD Hebr., uti videre eft Pf. XXXII. i. ntfCfi '

1

D

3

ubi LXX interpr, wv i7rexccAv(p$q<rccv di cc/jiccçt!cci» Dici­ tur autem amor mutuus teuere f. operire 7rtâjSoç d/uccç- Tioov, pro 7Tofad cc/jiocçT'OfJiccTcc’ hoc autem, ut non paucis

placet, locum Petrinum cum Salomonceo conferentibus, pro 7TctvTcc ret ct/uaçTy/jioiToc quemadmodum locis paftiin aliis 7to?ks.f££ ocrccaiv æquivalere, noclftimum eft. Neque dubitat Suecus interpres transferre : Karlekenßiyler ali hfwertradelfe, Quia vero fic per mutuum amorem illum , in communi vita, via obftruitur offenbs injuriisque, qui­ bus e contrario latas aperiunt portas ira & odium; non eft, quod plane rejiciamus interpretationem a CHRIST. SC H O E T T G E N IO aliisque admiffam, qua tegere multa delictu fit idem , ac de tilt a pauciora reddere. Cererum nemo melius PETRI interpretem egerit, quam PAULUS 1 Cor. XIII. 4, fq. H uycc7ri] fxocxçoSv/xe

7

, ^rjrlveroci' è

£yÅ

»7

, 8 Trs^e^veTDCi » 8 Ç>vai8TUt, èx cco-^rjfxcn’eT, 8 &re

7

roc locvryç, 8

7

ruçc£uvercci, è Aoyl&Tcci ro v.ockov , 8 %ccl- çft t7r) tjî ocitnioc, avy'X'OCiçfi J'è rrj xArjSèioc' HANTA ZTE-

r E I . (idem quod ttocvtcc ytuKvTtrei, five, interprete HE- SYCHIO» xçv7rrei, ßet$oc£et, quorum poftremutn

mox

EPIST. PETRt. 17 1,1 . IM..« ,,, mox fequitin* loco cit. Pat/lino : dyccnvi 7rxvra vTro/xsvet.) Denique vel ex dittis patet, iftam y.dAv\piv dyccçnœv re« ferendam omnino cfTe ad deli<fta, quæ homlnum alter in alterum admifit 5 quæ vero etiam alteri condonat alter, amore Ghriftiano impulfus : minime vero heic intelligi, quam a DEO quis im petret, propriorum nx^ocnrcafxdroiv

dQstrtv quorfum male retulit hunc locum CORN, a LA­

PIDE d y

Sed & profani homines, qui, quid Chriftianus fit a m o r , ignorarunt, ratione fua bene ufi, ipfaque edotti experientia, monuere paflim, veræ amicitiae rationem id exigere, u t , li quod tuerlt vitium aut deliftum, id fibi m utuo condonent amici tegantque, quoad ejus fieri pos- fit. _{Facit huc & monitum Poétæ Pythagorei e):}

ï'xpcaçe (plhov aov dfJLHçrdiïos hvsv.cc ju:yçîjs‘

& fenarius ille, quem adlegat ERASMUS f):

Qi èe (piKGfjLejxCpsHs hs (piÅlqv ty. »v(pusïs,

f. VIII.

U^car.s. t PETR. IV. 12.

IIv ra ts vtrbale y (dnc, rS nvçtv, incendere, urere, H Petr. III. 12., itemque explora re igni, quemadmodum A poc. III. is< TTÅSGVCCSIY.MS (ÜCitUr TTSTTVÇMfJlSVGV 4x Trvfc's') proprie eft incendium, quomodo accipitur Apoc.

XVIII. 9. & ig. ubi mentio rS v.ttnvt rtjs nv^daexs' me­ taphorice heic apud PETRUM exploratio Chriftianorum

per ’graves aerumnas, tralatione fa&a ab auro argentoque,

quod a fabris igni probatur. Declarat id ipfe Apoflolus,

C _ubi

d ) _{Vid. CALO V. Bibi, llluflr.p. /17/. &*(J0. Fechtii No-}

cies Chri/t. p. 4 /j. Cererum 3 _{AC* V. 20. alium , quam} Pe-tr i /. c.jeujum efle r t kaAvVrt/v nÅtjSos âpxçrioov,paßim ad- monent interpretes, e) X?v<r. linm v, 7. confr. R O R A T S a tir. Libr. /. Scit. HI. inpvimis v. 4J,Jq* $?• f ) ChiUV> Cent. IIU p, m, $24,

ubi dicitur I* c. it^cc Tte^xayicv ynoplvri. Quip­ pe etiam ro 7retçccÇ&xt a S. fcriptoribus referri fæpenu-

mero ad explorationem hominum p er c a la m ita te s, notis-

fimum eft. Quare comm. fq. 1 j. & iç. mentio fubjicitur rcav 7ra.Brj^ocToiv %V. 14 r& ovedt&e&cct. x. r . Â . Itaque^ miffis explicationibus variis variorum interpretum , HE- SYCHIO duce ttv^ociv interpretamur Hoxifjourlocv, adfen- tientibus ERASMO , DRUSIO a) , HEINSIO b ). Patiamur autem loco Petrino lucis quid fenerari feripto- rem aVcK^tXpcv c ) ,cujus hoc effatum inter proverbia retuiit laud. DRUSIUS d ) î Ev Hozifjoiferoct XÇV<T°Ç> *) «v-

Sçamct Herre) ev xcifj.lvv rccTcewcoaeœ: (fc. HcrifjuCcvrui).

Ubi », infervit com paration i, inlfitutæ aurum inter atque

homines J W & » (I.e. Hcxlfjxs, acceptas DEO & p ro b a to s,) Itemque inter r»fv xccfxivov rë iroçcs, f. fornacem ig n ita m auri fa hr i , & adfli Bionem proborum \ (rx7relvooaiv vo c at,

qua fc ilfi ra7tei\ëvrui, deprim u n tu r, Eve ad vilem & ab-

jeB am /ortem d em ittu n tu r.) Cui geminus e/f locus Sap.

Ill f .6, fq £tç xfverov iv yùovewYiçlto iHoxl/uocaev ( e7reiçcc<rev)

ccvrèc 0 Gecr. Avrèc , puta r ts H m c c iü c , r ë s oXlyct 71 ut»

HevSèvTcce , quorum antecedit mentio. Adde fis non o-

mnino abludentem parabolam Sirach.XXVlL j. Xxevn xs-

çetfjtèûoç Hoxifju&i xufjtvos. Sed neque défunt in Cod ice ®eo7Fvéuw V .T. quae huc faciant quam proxime. En ge­

minus DÀVIDIS locus. Pf. LXVI. 10. : r p 3 r py s W im *

¥.7rvçoûaccç nfjccç ( 0 Geos % y w s Trvçërcu t o ccçyvçicv. (confr.

eommata feqq. ubi adjeefa ruv &Àl\J;eûov mentio prodit, cu- jusmodi fit hæc Divin3 Ttvçwrif, ) & Pf. XXVI. 1, 2.ubi ci

ißHofxf,xovrx Hebræa illa : n*ny VM VJfU HHT V&fiP

i'Di'?) ita reddunt : Kçïvov (je , , Hoxifxajov fje ,

Ttei^x-a) Vid. Bibl.Crit. AnQl. Tom. V f II p, 4142, (q- b ) In Exercitat. S. ad b. I c) SI RACH- c. IU f . d) Prov* iacr.CldJ. L L ibr.lV . Pr. L X I X .

EPIST. PETRE f ?

■ “ - - — --- — -— -— ■— ~

1Tslçoiaov fAFy

7

TVÇOXTOV T&£ V8<Qçéc fAiS fU TYtV XOCçdlCtV. QuO

quidem loco verborum eft gwmw/aioc , ponderis plena,

Ådde his locum P a n n u m alterum , noftro illi adprime convenientem , ubi i Epift. 1. 7. adloqvutus rùs h nom -

Ac/s’ 7rei^U7fAo7s Kv7I‘*\§f v t u s , ( c i v T rc Ç tç a v t h intccs C. 11. v . i p. i. e. y.eTuvv/juKc»£ cnlfitÙiones y quæ dolorem pariuntj) feq. commate 7 memorat idem illud iïoyJuiw tjjc vfeeow%

7Tûhv TlfAlûùTFÇGV XÇVclü TU OCTTC/^VfAFVH , 'Sld TtVÇGS $F

dcX/-y c tg o dcX/-y tv a . Nihil vero etiam fcriptoribus profanis familia­

rius, quam Metaphoram, a metallorum per ignem explora­ tione arcefTitam, adeommodare ad hos, quorum rebus ad­ verbs explorata fides elt & conflantia. Locum PINDARI, ubi 0 %fu<7cV t^oyevoç, aurum coBum, allegorice hunc in modum occurrit,adferentem confer E R A S M U M ^ . NeQ fere aliter T H E O G N I^ e) adhibet

- U

7

ÏF(ǧCV

X ç v a c v , fçvSçov tâ é îv , T g iß o y e v c v ßccaocvu.

- recoctum

\ Aurum y dulee rubeni, indice quod teritur,

SENECA f ) : Aurum iqm s probat, mi (eri a fo rte s viro s•

Et ipfe TU L LIU S g ) ii>ne Jpe&atum dicit h u n c , cujus duro tempore ita probata efl fides,

- - ut fulvum Jpeftatur in ignibus aurum b), J. IX.

A?koTçœF7r!(rK07ros. I PETR. IV. 1 5.

A7kcT(>tcF7tl<rY.o7ros , ( quafi FmrxenrcyFycc cc?hoTçi<%

7rçctyyctToc, fi btiOKonS», alienarum reru m , quae nihil ad

fe pertinent, in/peftor ac curator,) usque adeo PETRO difplicet, ut hunc a latere adjungat t £ Ç)ove

7

y rw xAt-

tcty) , Tse xaKC7ro/f* i Ep. IV. i j . quos quidem pariter

o-C 2 mnes

d) Cbil. J V. Cent. I. p. m. yç6. e) Conjr. Ennui /. cit. f ) De Provid. cap. V. g ) Oßic. Libr, II. cap, IX , b j Ovid,

rones promeritas luere pœnas , fimul indicat. Sunt* qui, voce înÇctTMMTtçoùs accepta , d/^oT^tce

7

riaK

07

rov heic di-

étum velint inhiantem ciîkoTçlcis r.rv[xci<riv arque infidian- te m , aut etiam rapacem ; ut qui limis oculis res alienas Infpiciat. Vide E R aS M U M a) & HEINSfUM £),quos- que _{recenfent V O L F IU S O & LEIGH, d).} II*-AtTxçuypovcc, (quae tritiffima profanis Græcis eft adpella- tio, ) exponunt alii, feu qui male fedulus alienis fefe im- roifcet negotiis, & non rogatus curat ea* quæ nihil adfe adtinent. Quam quidem interpretationem nos amplecfti- rour, praeeuntibus ex antiquitate, C Y P R IA N O & AU­ G U S T IN O , e recentioribus, CALOViO e) , DIETE- RICO f ) ST O CK IO a). Quod ft quis d?k.oTçto£7ri7v,c7rov cum VOLFIO h) intelligat hune inprimis, qui, lpe&an- tium ad rem [»ubi icam , gravioris momenti negotiorum cenforem agit, ipfe interim publica deftitutus au&orîtate;. multo gravior erit culpa : nec fane m irum , inter ymko-

7rciëvrecç _{itdoyovrvts referri a Petro dyk.oTqioP7rrjM7taç.}

Ratio autem, cur non intelligendum vçliinusadpetentem

clie n t, aut rapacem, hceceft, quod hujusmodi quis I. c.

xAtzTTäL potius nomine defignatus nobis vkletur. Nec fere a lii, quam dAcTçice7r!7xo7rot, judice H. G R O T IO f>,funt* quos PA U LU S iIThe/T. ÜI. n . vocat 7reçteçyci{ofxèv8£ , (alias quoque Tteçtsçyisï i Tim. V. 13.) i. e. citriofvs alie­

narum reru m , a t que in his inaniter laborantes. Quales,

admonet PAULUS* ut fummopere ftudeant y7v%d$etv, Xi

7

rçdo(TflV TC6 3$icc (fc.

7

tçccyfjictT<x , quibus opponuntur rei ccAoTÇiu-) vitam debere tranquillam * t f agere » qu<£

pia a) fnB ibi.C rit. Angl. Tom. VIT.pag. 4?43* b) Tn E xer- tit. Sacr. ad k. U c) In Cur. Phil, p 160. d) ln Cr it. Säer, p.m. 36. e ) In B ibi I lit 1 fl r. pag. i p ç . f ) ln A nti qn. Bibi, lo m . /. p. g 2. g ) ln CI. linq. Gr. N . T. p. S'7, b) In Cur. Phil. pag. çit. i) Iu Bibi. Crit. Angl. Jom. V I I p.3622.

ju a fitn t> i Ep. IV. n . H O M E R O Å) r « «W£ ^ 7 « y.cfj.

1

- (siv. Itaque referri huc poffint plurima, quæ apud profa­

nos pafiim diéta reperiuntur inorshvTrfxypovus, quos era-

çctpiMÙws aft P L U T a R C H U S /) ev cc^orç!a> x cÇ? ri'^x

r/S«ö*i, quique, quod de parafito, atienæ domi liberius dominante , pronuntiat P L A U T U S , fine pepuli fufiragio

sedilttatem gerunt. Cujusmodi quidem hominem, in otiQ-

fuo male occupatum , atque in alienisnegbtiis curandis mofefte fedulum, venulte carpit T E R E N T IU S /«):

- - la n tu m ne e(l abs re tua otii tib i,

Aliena u t cures „ eaquey nib ilq u* ad te adtinettf? 5. X.

O ctfj.x^ûyrtvcs rifr àl^rjs <$è(puvo£. ! PETR. V. 4* PETRUS , qui Trjç- aVexaAuVrfcÖai- iïo-fcrjç

Komovcv ipfe fe dicit v. 1, 'npeo&vrtqus exhortatus v. 2,.

f q ,, ut fuo rite perfungerentur officio, fie demum fore a it, ut die novifïimo reportent rèv à^x^olyrtvov tîJs ^rjc. *tÇ>o6vev, v. 4, h. e. coromrn gloriofam & fplendidam, (êV- £c£cr,) eamque non marcefcentem, i.e . perennem atque

In æternutn duraturam. O skpxycs> (idem quod sêQoç,, Poétis frequens, & quorum hoc etiam A&.XIV.

13.de fertis vittisque hoftiarum occurrit,) corona eit, quæ in follemnibus olim Graecorum certaminibus præmii vice viétori cedebat. Hinc e i t , quod t&Qcmroti uyw es » auétore PO LLU CE fl), diéli fint gymnici ludiy in qui­ bus de corona certabatur. Quia vero fie corolla pulcer- rimum virtutis brabeum exflitit & publicum honoris in­ dicium , t o seQccvv&ui protanis æque ac facris feriptori- bus (jteTwwfjtixwç eft exornari quoeunque modo & honora­

ri. (Tide STEPHANUM in Ibef. & confer Hebr. II, 7,

çfc ubi A) Odyff.Q. 244. I) Vid. ER A SM. Chil. I L Cenu IL

p.

m. 204. m ) Heautotitmor. ASt. t. Sc. L v. 24, a ) OnomujL Uhr. III. Segm. i$

3

-P'm'

3 4 7

'

9, ubi Chriftus dicitur Zo£y Xj n ^ y èseÇocvv/xîvcç.) Quo­ modo etiam PA U LO çRpccvos in* genere decus eft atque

ornamentum i ubi Chrtftianos Phillppenfes Ep. c. IV. 1. &

Theffalonicenfes I Ep. II. 19, fq X x ^ yi {gaudii fui ma­ teriam,) fi styccvov ocvrë nuncupat, f. s*<pctvov Kccvxy<se(aç> (puta êv <y y.avxccrxi, ) i. e. , uti interpretatur 1. c. ipfe,

Ttjv ccvTH ic^ccy. Non mirum autem, cum seOocvco com­

parari ryv £<»yv Tvjv ccKuvtov in S. Iit. ; ftquidem & vita Chriftiani hominis cum fyopv, oiyZvi, oi^Ayjei, & quæ funt id genus alia, ex Græcorum Gymnafiis petita, fæ- penumero confetiur. PAULUS I Cor. IX. 24, fq. toh

b T ^ x ÿai comparat hos, qui Chriftianifmi decur­

runt ftadium; fimulque tc ßfccß&v, (i, e. t»v sé(pccvcvt v, fq., quem v id o ri tribuere fvevit apud Gnecos judex certaminis atque arbiter , f. ut P L A T O b) loquitur«

yvjuvmu ciycbcs fyrt^UTys ßgocßlvc* ß^xßevTys item di-

étus y «7<»voSfr)fs',> ad pnemium net er tue v i t je a deo m mo- dat. Mox item admifla Chriftianos inter & 4è> y y warps- vöf comparatione v. 2 f . , Ç&açrov qéÇocvov, quo redimiun­ tu r certatores gy m n ic i, opponit t Z ccföccfra setpcZvc*. (idem » quod r£ cifjuxçocvTv I Petr. I. 4. & cc/xafccvriva no- Itro hoc loco.) Adde locum infignem, eumdemque al- legoricum, II T im . II* 5. Eocv clSAy t i s , è =ts(pxv8Tui,

feiv py vc/Aipas- ci S Ay a y ubi non obfeure adluditur & ad

premium follemne Græcorum pugilum, & ad leges g y -

mnicas f. athleticas c) veterum. Hinc, quando Paulus

Timotheum

1

Ep.VI. 12. jufterat ciywl&Scu r e v xotAcv o iy c i- \ u r f s 1rlçeco ç, mox jubet eumdem s 7 r t A u ß t £ x i rvic ecteo-

vla &yc. Similltur II Tim. IV. 7, fq. poft injedUm tu uyuvcs Xj r 5 fycfjos mentionem , fiftitur 0 rr,ç XmotiocrC - vys s ty x v o :, a Chrißo judice tribuendus r <fïs

iywurfxe-VC IS

b) De Leg. Libr. X II. r ) Meminerunt bar um A R I ­

S T O T E L E S in Nicomacb. ad calcem> B A SIL IU S in Ajce-

ycjç 'f tcv iïçcfxov TSTfXeKcvfy,

1

. e. , ipfo Interprete Apo-

ftolo, rois rrjv 7ii<sn r srtiçriM<rtv, Adde fimul fallam rd

tehuvs ») T8 vmZvtos mentionem Apoc. VII. t i,fu. Quem

Igitur çtÇecvcv äofris Apoftolus nofter, JAC O R U S

1

. tat. & JOH A N N ES Apoc. II. i o . vocant tcv <sk<p<tvov rris <?«»?£, fc. M i quæ fæpius, fine adjedto, -xccr jv di* citurj quemadmodum & gloriofiflima vita illa fAsruvvfAit^

xZs ^nuncupatur tJc£« cïiuvics, U Tim. II. 10. Nobis autem»

locum hunc fimplicius expofuiffe contentis , non fatis cauffæ fefe offert, cur accedamus iis, qui çtyctvov cc/jicc-

çccvTivcv, ecclefiæ palloribus heic propofitum « v. 2 , fq .,

refpicere putant vel ad frondea ferta aut corollas pafiori-

tias d)y vel ad coronas ex amaranti e ) foliis floribusque

contextas , quales, inter alia ccvuStjpccTcc , ipfis olim diis cefferunt f ); vel denique aureas g ) , ut quæ ex materia conflent corruptioni minus obnoxia. Nos vero potius

CtfJtCCÇXV-{}) C. or f r . CALO V I UM in Bibi, Illuflr.

ad

h. /. p. 1724, e) De hac planta vid. DIO SCO RID . L. I V .c .j y . P LIN . Hift. N a t, L• X X L c. $ . Adbibitum a The [falis cc/xoipocvrr- ycv (i. e. ctfjLotqocvTS) sltyccvcv memorat PH ILO ST.H A• T U S tn Heroicis. Confr. S C U L T E T U M in Bibi. Crit. Angi, ad II Tim. IV , 7. SVrAmarantiriam gloriæ coronam P etr.l, c. reddit T H E O D .B E Z A . Sin autem ,uti nonnullis vijum , cc/uxçccvTivcs » fuadenre id ipfa vocis terminatione, certam h. /. defiqnabit materiem t nihilo fetius habebunt locum » quæ fupra nos monuimus , f i qui dem peculiariter ad- luderetur ad flo rem , c u i, ceteris vivaciori, & , quemadmo­ dum C O LU M ELLA loquitur > immortali, fit nomen ethro

rtf fJL<x(;ccnec&cti. Confr. VOLF* Cur. Phil, ad b> /. p. H E N R .S T E P H . Tbe/.G. L. Tom.ILp.792- C A M ER. in Bibi. C rit. Angi. p. 4567, L E IG H Crit. Sacr. p.jg. f ) Confr* P A S C H A L IU S de Cor. Libr. IH. c. X I BR U N IN G S An­ ti quit. Gr. c. X I X <$. 27. g) Ita exi (limat C H R- SC HÔ T

1

*

dfxccçctvTivGv çêQccvov opponi arbitramur frondeis iil.s fio- reisve, immo vero etiam aureis coronis, quæ quidem o-

tnnes facile juccçunvvrou , i. e. flaccefcunt demum, vete- rafcunt, intereunt. Neque enim folum, proprie accepta v o c e, x k TOi' puçxiveTcu ^ uvBos,-, fed & , ut loquamur cum SO P H O C LE,

7

r<xv

0

y o fxsycxs xçovgs pocçoche*.

Non eft autem, quod e Græcls profanis hancin rem multa adferamus; fiquidem omnes uno ore ioqvuntur roy

çeCpocvn, honorificentiflimum illud præmium vi&oric ,

quam qui reportat, ^aAxcîbvv tV evrecrt vikw iïçc/jiov, PIN­

D A R O b) dicitur juera slÇxvov Uvcct, (E U R IPID I, V\%ei¥ tari rcv _{) vadere ad coronam f. accedere. Nec} profanis famiUirius quidquam, quam to «

3

-Acv ü, tc /3^ct-

fcïov, quod proprie v&vjTypcv eft » transferre a d rem u n e-

rationem cujuslibet egregii facinoris. Et quia gloriofum inprimis Gratcis vifum fuit OävjxtfmvIkiiv meet, (OAv/uttix v<- xw LUCIANO, ) in quo quidem iefiï ocyZvi corona vi- <ftorl ceflit vel oleagina, velaurea i) nonnunqsam ; baut m i r u m ,hos, qui fufceptis rebus arduis infigncm adpetunt gloriam , quive in graviflima caufia jam tulere palmam ,

vrccçotjMsciïïç diftos coronam petere ab Olympiis, & Olym- pioniçarinn capcre prem ium i quorum hoc T U L L It k )

elt l ) . _{T a n ti fuere Græcis , quee cantat MARO m ) 9}

Olympiaae - - praemia palmœ;

& , uti loquitur STATIUS «) :

Olympiacis umbrari tempora ramis.

i, e. corona ex frondentibus ramufculis contexta.

§. XI.

J)) Olymp. Od. IV . i) Vid.C. N E P O S in Alcibiaà. c. Vf. § .y . k )

De

Invent. Libr. l i e . I ) E R . Adag. CbiL V. Cent. IL p. m.yS'2. m) Georç» Libr. III. ». 4p. n)

1

bebend. U b \ VI. v y y i.

§> XL

O Qeoç v77gçy\(pctvciç écvrtrccGceroci, -rX7tetvcïs 3e 3l3ooat yjxevt.

I PETR. V. 5. Ex aureo proverbior. SALOMONIS libro c. III. 34* mutuatur hanc yvv/Aw PETRUS, a) Græcos interpr. ha­ bens &toûç libi præeuntes : quorum fluidem verfionem cum Hebr. textu huj.

1

_{- coliatam vide a laud. CALO*} VIO b) aiiisque. Senium ditRi planilTirnum reddunt, quae praecedunt, quaeque feqvuntur. Tyv re Cnrorxy^v Xj rr'v

rcc7;enc(pçc<T\)\Y\v polleaquam commendaflet Apollolus comm.

5 , hanc fubjicit praecepti fui rationem, ex eventis tam fuperbiae, quam modeltiae»petitam : Ori 0 ©eos u7re(>Y\<pd~

vcis 0ivTir kg ceroti, rente y ciç Je 3l3tocrt %c&çtv. Et mox feq,

comm, concludit : roc7retvcio$t]re tv k, r. A. <vot vfjiôis o\p<v-

ar 0 ©ecs èv yoctçZ. Manifefta heic efl dvrl&eais rZv v7teç- rfyolvwv, (cène r£ v7teçÇ)c6lve£)ui, quod videri velint Jupra

alios, atque eminere i quos quidem v\LtiÅo(PfwSvrccs dicere fubinde folet Paulus, h. e. qui excelja Jopiunt, quosque Oij^Sv èuvrùs dicit CHRISTUS Luc. XIV. 11 )xj ru>v r u n e f non h. I. vilium & abjeEiorum, f. qui bumili funt for­

te r ) , uti fubinde a lb s; fed modeflorum j ubmißorumque, (rx7tei\uiv t îj y.ccçiïlcc, Matth. XI 29 J & virtutem fellan­

tium , quam PA U LU S paOim & PETRUS rxiteivctpço-*

owtjv adpellant ; qui quidem rx7teiv£v èctvrès dicuntur Chri*

Ilo

1

. cit. _{Porro quædam heic eft oppofitio inter rc ccv*}

rirxace&oct Xj rc 3i3_{cvoct, quorum hoc elt propitii &} bene/ici Numinis, illud Dei vindicis ac velut adverfarii*

Et quidem >f %ctçts, f. beneficium, præmiumque %ratuitumy quod fubmiflis exhibet Deus, conliftit inprimis iv rr rwv

ru7tetvuv v^œrei, cujus modo fa&a mentio. Ceteriim r® iivTiToccrGe&cti, (EURIPIDI in Her ad. ççocrov ccvrirccatreiv,)

D

empha-0) P E I R O communis efi bæc yvoofxtj cum Jacobe Ep, c. JV .y , b) h Bibi. Illuflr. ad l. ci t. ja c . pag. 14.50. c )Confr• H, GRO l,a d J a c J V . 6. & LEIGH. Crit. Sacr,p, 66y.Jeq,

emphaFeos inultum habet : proprie enim militare ver­ bum f eft contra quem inflruere aciem i qtemadmodum non raro t x^ & rdy/xx Graecis funt milium ordines ,

acies, cohors &c. Hinc dudla metaphora, acris fcripto- ribus æque ac profanis frequenter fignificai opponere fe cuicunque, & quomodocunque refiftere, five verbis id fiati five fa tfts. Hominem elatum & arrogantem eumdemque

femper iinpium i adeoque tamuam hoftem

Deus refpicit ; & viciflim ille homo rcv ictvrlcts expe­

ritur Deum ultorem. Atque fic etiam vv rddvTnoccce&xi h. 1. involvitur feqvutura n rvv txvrès ù^tirooy ru -

TtelvwGis Luc. XIV. i i . XVIII. 14. Salomoiæo huic pro­

v e rb io , quod adlegavit Petrus, alterum addmus e x P ro v . XVI. iS- ZvvTfißn TrçcnyslTcci vßeii- h. e. , quod noftris «vafit TTchvSfv&riTcv, Hbqmod g å r fbr fa ll.

U t heic quoque, de more noftro , prdanorum ad- texamus gnomas , X EN O PK O N TA e) adifTe juvabit:

Y>cvXerxi, inquit» 0 ©seV rès fXcyxXrycencrxTxs: TX

77

eivZ-

ecct. Sic DIOGENES LA ERT. f ) audior dt, Æfopum

a C hilo ne, VII Græciæ fapientum uno, relatum, quid

rei aqat Deus ? (0 Ztus r / ta\ wc/coy; ) reffOndifFe : Td fjLSV TX7Tsn>8v (dvrcv y ) roi ê'e raffe ivd fytty. Nimi­

ru m , HESIODO q) judice, c Zevs

fe x fAtv y de (oçjdei, çêx Je ß^idcvra yrcXlffrei > feix $ dglCoXov fxiyvBei, ^ xorKcv dt'^ei

feix J? t l&vvet ctkcAicv , X, ayvjvcçx v.ccÇf*

KAP<Ï>EI i t ô t eçt, rxffeivov ffaei ^ èureW 9 interpr. PRO CLO j deprimit elatum , burnt lemqite reddit ac te­ nuem.

$. x ir .

A è œ v WÇVOfASVOÇ y Ô jT ù û V y T I V X K X T X ff lY ] . IPITR.V.R. Chrillianos exhortatus Apofiolus ,

yçnyoçrj-CXTî , e ) Libr. V f. de expedit. C V /, p. f ) Vttar. L

ra rs , extemplo adjicit rationem , quæ permoveat ipfos,

ut cauti fint, vigilantes, prudentes ; quia oportet eos

uvTiçyvui tu _{üiccßcÄo)' (xxT î%p%r\v ita di cft o criminatori} & calumniatori omnium graviflimo, quem corrxv aut era*

Txvctv, ab Hebr. jEtfA, i.e. retro heic interprete, a m -

^>cov,paffimque alias _{Æ),facræ nuncupant literæ,) cu­} jus quidem ferocitatem ac fævitiam, atque ad inferenda mala promtitudinein, adumbrat Apoftolus, comparans eumdem cum Am n x^vofxtvx, Eft autem proprie r«

.vçve&xt rugientium leonum , luporum item & canum

ululantium, uti monet LAMB. BOS b). Et fiftitur nu* bis a Petro famelicus leo , dolens atque iratus j id quod horrendo rugitu ifta bellua indicat.^Præcipue, cum efu-

r it le o , !<evins r u g it, PLINIO refte c)j quod & ipfum

innuit DAVID Pf. CIV. 21 : fpB*? D'jjtfp O'YÖDn Gr. Interpr. _{dfvofxwci dtpxxvai} k_{. r. A. 'Zy.vfxvtis} intel-lige Xûavrcç y Xextvy? , leonum catulos, AscvtIw.bs , ad'

prœdam f. efcam rugientes. Siftitur vero etiam leo dili.

gens præd ator, qui 7ie^7Txrsi gyruv k, r. A. (iïdçyjTXi

Matth. XII. _{obambulat, caplundæ prædæ inhians.} Ingluviem infuper ac voracitatem hujus belluæ exhiber

Tp KXTXTtlvsiy 3 quod, cum proprie ad Hquores pertineat epotandos & ab! orbendos, heic loci eft deglutire praedam

uno quafi hauftu ac vorare ; quod «laWf/v eft HOME­ R O d)y de leonibus loqvuto. Ceterum & plurimæ pas- fim aliæ in S. Cod. a leonibus petuntur fimilitudines, quas tantum non univerfas inter 7ixçcif.xs referunt DRUS

1

US & alii. Sic n n t f "JÖ, leonina fa cies, & m » 2 Ï , cor leo­

ninum , in proverbiis funt de qenerojo ac forti v iro , aut

certe /aevo ac terribili e). Et rarius quidem in bonam par­ tem accipi leonis ingenium, quando homini tribuitur, mo­ net

a) M atth. X I II. 39. Pfc,. b) E x er ci rat. p.2gê. c) H. N i Libr. V J II.c .X . d)lXict$. A. v» 470. e) Vid.DRUS.Prov.S* Cl. IL Libr. ILL Pr. X X VIL Cl. IL U br. V. P r. LVLL