3é>
M-i**d
ULA*y. flUP,Ä«
...v li. . :jjjm
EXERClTATlO
\jiCADEMICA,
-
«—4»
,
*Sj*
DE
Lingvo
Sviotiica?,
qvalis hodie
ma<xime in ufu eft, reda
fcriptura,
& pronunciatione-y
oy as
Rublica lud dat, &
Eruditdrum,
ap Corda*torum Virorum Judicits
Snbmitiit,
ERICUS
O.
A
UR
I
VIL¬
LI
us,
J. U.
L. &in Reg. Aead,Upfal.
Jur. Rom. Profeff, Qrd#"
^^Tpondente, v * i
MAGNO
P.
AURIVILLIO»
Sse. Rae. Mtis.
In Fac.Thcol. Alumno.
Ad An. Chr.
1693.
In Audit, Gußav, Maj.
Uplaliae, Impcnfis & TypisHenrici Keyfeg R» M« 8c Acad» LJpf.
Typopraphit
js
R\
M"\
POlMInI
NOSTRICLEMETiTlSSlMl'
Summse Fidei Viro;
Regias
C
ancellarias
Prxfidi
Emineiiftiffimo,
Regio
Senatori
acConfiliario
Fidiffimo;
Regise
Academise
Upfalienfis
CancellarioMagnificentiflimoj
HIußrißimo>
Excellentißi-*J
moqve ve> Dn. COMITI, „BENEDTCTCs»
iJ3e®«6S3®Ävfl2l/...
Comiti ;L>
Baronide
SKétfi)/
&glrtf)olmen
iDo
"
minoin
Qtofeté&ärg/
Qiapotjef
,& Jlattifa;
&c.
^Dominofuo
Gf^tiofiifimo;
■*Cum
Ojnpigen*
feiicitatis
voto.
Scriptum
hoc cxiguum
offert, dicat,
xii
confccwt. <Lß
•
jllußrißime
-weqveDn,
GOMES,
Dotnine Gratiofiffime.QFod
CELLENT1AJMILLUSTRlSSlCMAM EX~
TUAM, infinitisferme curts
dißriclam,
(jr
maximis
J
*_negotiis
publicis
occupatißimam, adgvedi, dl*
tenui hoccealloqvio
meointerpellarepnonfim
veritus, ut
benigmjßme
ignofcat, enixe o-rodrobteßor♦ Tßuttaqvippevel
mei,
velexi,-|
g»i,
qvod
exhibeo,
wuneris
{iduch
ideßfa-ctum: animusin TU1venerationem prot
(I
nusin
folidum ideffecit* jQvi
Ä
an-xiüsacfollicitus,qvonam patto
Jubmijfdt,
&
intimo peclori penitus
infixa venerattonis
TUcAE,aliqvod
faltem
proderet indicium>
banc,qvalemqvale, utarriperem an/am
im-pulit. ßvaetiam
occaßoneyingentes
virtutesTUAS,qvastotusEuropaus
orbts admiratury
Tatria venerabunda fujpicit, REX
CLE-[m METSpTlSSlMUS
ßmper magnifacit'pma•
ximain Patriam, dornt
firt'tm
Upfältenfes
^fdvore fummttm;fiudiu,
benignitate,ér
beneficiaergäUpfalienfe
Aca-demia plurima •& valde tllufiria; celebrare
vellemJane, & deberem.
Aß cumiflac,
noncunfta modo,fed &
fingula
tantafint,
utvel
diferttjfimi
oratoris tnduflriam & dili'• gentiaexqvifitiffimam fatigare
qveantXtätita pe
fl
oris veneratione eafufptce-re potius & admirari debui, qvam in•
comto ac brevi hoc
jermone,
&
nimiumqvam impari flyla^ fplendort eorum
umbram
inferre. Qvod autem ILLUSTRISSt EX"
CELL. TUA}a
cliente,fibi
deditifjirno, det
votecoli(enonfit
dedignatura,
vet umJub-tnifium
hoccealloqvium
meum aqvo animoäcceptura,fumma,& in
tantofafiigio
pror*fus mirahumanitasTUA certo
mihipollice"
tur. Si igitur
levidenfi hoc
munufculu,quody
cummajusinpra/ens
non
habeam,
velut cul*tusac venerationts tefferam
fubmijfe
offero, 1LLUSTR1SS1MA EXCELLl TUAfi•bi non
difplicere
fignificaverit,
novum
magnum certe
beneficium
meaccepijje
latusprofttebor.
Acipiat igitur,oroqvafoqve
IL.LUSTRISS. EXCELL. TvA
benigtto
ani¬ mo, &foreno vultu,extlem hanenoflracir-ca Grmmatices Svteam
pr&ccptaillufiran*
da
opella,
atqvetfinon exipfus
werito,qvod
nullumforte,aut valde exiguum
eß, faltet»
ex(ua
ingentibentgnitate,fummaqve
in CA"rijftrn<£
patriaornamentisfovendist
ac a»di-qvaqveprowovendis,fludio &
ardore^magnofuo eandern dignetur
patrocinto. SicMomos^qvorum nimium
qvamferax eftfeculum
no-firum,
baud multum formidabitI & ego,jamfecurus, adplurain
hu\ufinodi tnedtiationi*
bus,ad Grammatices Svccan& p dcepta con•
. ficicnda
pertinentibusttentanda> pub
licaq vclucicommtttenda,alacrtor procedam. Vtvat
ILLUSTRISS. EXCELL. TVA diu
inco-lumis,
vigeatfelix,
cuuniverfa
lllußrtjßmx
fomilia! atq-, Eivino
favör
e, REGIS CLE*MAzNTISSIMI gratia, omniqve
exopatis-profperitateperpetuo
floreat
/ pie,é*
ex intimapeftore
vovet,vovebitqvt
qvam»diu vivet,
Jilufiriffl Excell,
T
ute
DäbamVpfalix die
Adiöiffimuscultos
ty.ffi« 16?3, &cliens,
LECTORI BENIVOLO, Candidoqve,Salutem !
T\Ittjane multamadmiratus
fum, qvod,cum aliaw
plcrarumqveImgvarü Grammaticapracepta
com-pofitareperuntyr, nullamadhuchngvaSvecana
Gram-maticamhaheamusj cum tarnen idadl'mgvarn noftra
recteaddijcendam&Ute ufurpandam,utilefit}
acne$
cejfarium: &non modoaperegrimsinpatüanoftrade,
gentibus3fed &indigems plutimum deßderari
audtveri-mus♦ Bxtatqvidtim BeatiDn. JOHANNIS BVRÅI,
qvondamRcgniSvectaAntiqvaniCeleberrtmi3
Snagra-pbta qv*dam Grammatices Svecana,qva
manuductio-nem opttmam nabisprabere
potent;fedplena tarnen
Grammatica vicemufumqve
proftareilla neqvit. U«. deipfe qvoqveBeatus Vir3 completum qvoddamGram#
mattcumopusnobis eft pollicitus. Qvod an perfecerit> tgnoro: certe lucem publicamadbucillud nonvidit.
Po-fiea qvoquealiiqvidam Viri eruditifuas meditationer aliquasfuperGrammaticesSvecana Praceptaediderunti
fed necilla peromnidfufficere vifafunt. Qvare&ego
ante annos nonnullos, de Grammatices Svecana
Pra-ceptisC9tnponendis3acpleniustradendis, aliqvid cogitare cap'i: &)amdudum meditationer qvafdam measin
chartam con)cci3atqvecumVirisqvibusdam doftis
com-mun'tcavi) ut eorutn fententiam ac cenfuram de illts
cognofcerem. Sed baötenusnihil mihi commumcatum
efi3quopraceptaamecompofita perßcipotuerc.
Qvam-obrem Pracepta iftac3prout a me concinnata erant,
publica ludcommitterecogitavi. Sedcum confiderarem
qvam arduum hocopusfit3&,noneruditornm modo,fed emntumfermejudiciu expofitum {qvisenm
gvafuaverrucuUfatis[apere
fe
.atqvecriticu
agerepofieputat? ) &praterea inconveniens ac ingratum
fore
•
videretur, inipfis Praceptudifcurfus& ruttonesomnes
adfirre, quibuscommotus pracepta bocvelillomodopo-fuerim5cum fic Pracepta &
jipfio prolixiora & impem
dttwra,fimulqve tadioja, effientfutura: iccirco
conful-tius vifüm efi, Prodrmum qvendam
pramtt-tere, ac prceparätionemfacere ad ipja Pracepta, per
nonnullas ExercitationesAcademicas, inqvibusliberius
evagan,atqve dereqvacunquedubia rationer,pro
&
contra, adferre liceret: «rfic Eruditorum Virorum%
qyi ingenio )u4icioqve
pluspollent}& aliorum
qvorum-cunqvecordatorum Virorum, qvi inufu lingva
Sveca-multumfuntexercitati, objtrvationes,&fentcntias
facilius elicere, Confeqvi po/fem. Atqvenunc primu qvidemExercitationemPrimam> Delingvae Sveca*
naeOrchographia &Pionunciatione, public*lu«
'
«committo: officiofe, &qvadeCel qyemqve
humant-taierogans,uteruditiaceordatiomhes,cenfuramfuam
candide accommodare,& animadverfiones fuas nobifm
cum commtmicarebaudgraventur. Magnin.tnterefi,
& adItngva nofira honorem & ornamentum, atqve
Patricenofiradecus, non parumfaceret,ficertaaliqva
& unifomis Orthographie, bomsratiombusmxa,ipfiq$
optimapronunctationi,acgenioimgv*ftonformis,&de
cetero nonmommoda,aliqvandomUngvaqvoqveno$ fira obtinerf&inpublicum privatumqve ujum
adhibe-tipoffiet. QVcefane bodii,utexvulgari fcriptione
adpa-ret, ntmium qvantumVacillat,& incerta eft, ut ar•
bitm potiuscujusqve,flVdwi certispraceptis regi videa
-L tur, Ad qvod •btmendwnplmmm
mfmet, fi
pueri,»•o» inpubluii tantumSchölts,
fed&fubprivatisprat
Ceptoribusfcnberc inctpicnes,[tatim recle, & fecundU
certa qvadamac comprobata
pracepiafcnberc
adfve-fctrent: necnonfiea9qva impnmendaJunt,
non niß
ad ejujmodipr&cepta
exacta, & emendata,
pralofub-)icerentuK Ego,proingemimodulo, hic fymbolamad
boc conferreconatusfum.qvam nonmbil
adjumentiad ejusmed} Praceptaplemusconcinnandaadferrepojfefpct
to. Qvarttum a. illud
erit, Tuum, Benevele Candtde-qve Lector, eftojudictum♦ Vale, B. L, & conatibus
weitfavey
tjt tuefavoreac candorefuffultus,
&exci-tatus, promptioradcetera qvaad GtammaticesSveca* na Pracepta
perficienda faare poterunt, progrediar j &,qvafuper reliqvasSvecam Grammattc a
partes
me-ditatusjum}public* lud
fißam, candidaqye cenfura
Tu*fubbmittam. Scribebam Upfaliae die 15. m. Feb. 169$. E. AÜRIVILLIUS tJMenda
Typographie
a majora ßc emen~dentur. Pag, 1. in
Cjlphabeto>adde
tt>. pag,
5, pro
åt)ål
eritPag 9. Im- tnfadäe
t.
Pag,
jo,proe\flerit
äff. Pag.ii, lin, 7.
abefl
u. Pag, 30. & 31-44. 5*4- 50. &c,pro t vocalierit. \(in vluribus voeibus. Pag.
32. lin, 1.
abeft
inter,Pag, 98. Im.1, erit
4$ i W
EXERC1TATIO.
I.
DE
ORTHOGRAPHIA:
Rthographi3
tradit notitiam
!iterarum,quod ad earum
numc-rum, pi&uram, valorem,(eu
lo-num, diftin£honem, & compo-fitionem inrerfc,
(
unde cxiftunr fyllabacatqve integrx voces)adeoqvere&am
vo-cum,fcripturam&
pronuneiationem{prte-cipue quod ad fonum literarum ) illadocer»
CAP.
I.
(.Veliterätum tictura, numero,valöre,
Cr divifionc.
5, I. Liters in lingua Succana hodie
reftc ftatui videntur 28, atqve ita feré
pinguntur,
a\blcl tycl fl g/
tyi/
j/ti
il m/ n/ ty pl q'/ Xjfl
( &éfinale )tju/(vel ty )jC/t)/ J/ä/4/$.
Ita a. appellantur, vel efferunmr.
albclcti fce/tidffiqe/
gä/»/
je/fä/
äll/ åml ärt/ti pel qu/ ärr/ äg/ te/ u/ we/4?/1)/ ge/
ä/
4/ S. f, II. Cum de boc Uterarum numcrodu-é 2 o
dubitari
pofiir,
maximc dc confonantibusil W/ f)/ q/ $/ num in
alphabeto Suecano
in numcrum & cenfum literarum
diftin-öarum fint referenda:?hic dubiratioiftacc
expendenda de tollenda cft.
§. Primum circa
je/ de
(t>e/dubitari
potcft, anomnino pro diftindhs literis a vocali i/ dc u ( vel b J fint habend«, ac
proprio charaäerc(cribend«,cum potius,
ut apud Latinos, eadem litcra modo vo« calis,-modo confonans elfe queat, juxta
vulgarem Latinorum Grammaticocum regulam;
J
de V.cumlyllabamincoant,
fcqnente vocali, fiunt confonantcs. Adhocrefpondemus : primum quidem.quod
ad literam j regulam iftam in lin-gua Latina quodammodo procedere pofle; fed cum diftinftionem inter voca»
les, dc confonantcs, qvac in qualibet lin*
gua, quo certior de evidentior fit, co fa* ciliorem reddat linguac pronunciaiioncm,
confandcrcvideatur; dfhninore&ius
con-ionans )/ prodiftin&a litera habetur, de
pecuh'ari charadtere a vocali ( diftingui*
tur. Neqve enim
apparet ccrta ratio,cur
in iingua nota magis conlonans tt) ab t>
es a S»
Vocali, quam confonans j/ ab i vocali
diftin&a litcra fit habcnda» Praeterea in
lirgua vuccana multa:voces funt, inqui.
bus. j/ ctiamfi
fyllabam
nonincoet potiu#confonans, quam vocalis fit ccnfenda; uc
in Rwtth tjocf/t|uf/tji!lr«tjclna&c.6juba/
ljug/
fjufa^tufa.
&c. item in tdnfia/fotlta/lia&a/ tigcija/ tt>4mja/ främja/ 6pßja/ fittia/
äftttja/ &c. ubit non per fc fonat,fylia-bamqve facit, led una cum confona
prx-cedente & vocali fcqucntcunamfyllabam
conficit: fermcficut confonantesquedam
aHar, ut tt in hisvoeibus, ftiapp/fflif/
fno-hl &ct in hisj fraftl
ItitiQl
frofia
im inhis, twagen/
tttxüta/
ttua ftmnga&c.Quod lecus plane evenitapudLatinos,ubi
i five in prima, five in media, five finali
fyllaba occurrat, femper per ie fonat fyllabamqvc facit: in initia ut in fio, fias, piaculum, pictas, pius &c; in mtdia*
ut fatictas, varictas, vario variarc;/»^;*/, ut feientia, frntentia, avaritia, ftultitia, tertia &c. quod ex ipfa pronunciatione,
& maximc In vertu, eft manifeftum, In
lingua vero Svconica id non fit, neqvc
fieri etiita poteft, nifi nativaf ac reeeptar
*» 4 2»
ptx ejus prouunciationi vis inferaruf. §. IV. De confona toe minus dubium
eft, quin ea peculiaris fit iitera, ä vocali n
{ vcl 1) ) diftin&a, cum diverfum fonum
ufumqve habeat, & diverfo jarr» chara«
öerefignetur Neqvecnin» preedi&a
Gram-rnaticorum Latinorum regula circa eam
fuffieit, utpote qua: etiam in lingua Lati«
na non fatis firmo ftat talo. Nam & ibl
U, cum vocalisineadem fyllabafequitur,
non femper per fe fyllabam facit,Teduna cum confona praecedente & fubiequente
vocali; utin fuavis, angvis, fangvis,
qua-lis, qusro, quis quid, quod &c: eoqvc
potius rationem habet confonantis,quam
vocalis, cujus proprium eft, per fe fonarc
fyliabamqvc tacere, & non cum alia vo¬
cali, nifi ubi fitdiphthongus. Quodidem
Ire etiam facit in lingua Svionica; ut in
fctoala/bträUjfl/ qträl/ qtodba/ qtoäüja/
fn>ag/
ftvall ftocba/ (toit>a/ (toifa/ftoälW ttoäng
/itoifrt/
ttota &c. Prseterea tofctn linguanoftra, non folum fequente alia vocali,
ut inlingua Latina, fed etiam alia confo» nantc immediate fequente,
eonfonanseft;
ut in toraf/ tovety toref/ torito/ torafo mås
<63 ? S»'
tu ir«; quod nunquam occurtit apad
Latinos.
§ V. Jj3 quamvis adfpirationis nota
(ir> tamen hoc non impedir, quo minus
etiam diftin&a in alphabcto fit litera ,
quemadmodum apud Latinos. Sccusau« tern fit apud Graecos , qui peculiarcm
quendä fpiritum,adfpirationis fignum,ha» benr,fuo cha ra&erea literisipfisdiftin&um»
quiad fumnnitatem tantum
vocaliumad-fpiratarum, & confönamis p, notarifolcr» Nam h pecuiiarem in lingua Sueonica
chara&érem habet, & jam din absquc
controverfia inter confonantes cenfetur , ac refettur. Idqvenierito, quoniamcum
vocalibus quibufvisconjungi fyHabamqvc
facerc poteft: five fyllabam incipiat,uc in
t)<\(wal fnü)l/ f>afl/ bål bånl bäl f)em/ (>et/ fyrtal bilfct/ ()inr«/ fei§a/ f)itta/ hira/ fipra/
/ &c, five elaudat, ut in dl)! ac(j/e<$/
fcod) <&c. five in medio, inter duasvoca«
ies, ut indfyd/ ( ubi geminatam cam efi
ic fcribendam ipfa pronunciatiorequirerc
videtur, quod adhuc magis arguit eam
peculiarcm efie conronanrem ) ut ()dl)d.
Ad h*c, c'im confona quoqvc alia
rf t*
junöa, rraefertim cum t»e/ & je/ fyllabam
tmam vonfi it; ut in i)wal! fytintél i)rratt/
Ijtvaf/(jtvåfa/ (jroättja'f)n>ete/ feroifla/f)ttri(f&c.
#Ort/f)jot&/ fyjon/ utjamfcribuntur,&c.
NB. Ita quidem hx voccs
com-muniter fcribuntur. Mihi tarnen cii> ca iftam fcriptnram dubitare
conti-git. Et jam verofimilius videtur,iniftis
Vocibus & fimilibuspotiusfcribi deberc
II vocaie,qnam tve. Nam fl ipfampro-nunciationemattendamus
drprehende-mustvecumt)ritceffcrri vix pofle, etiam
fumma data opera, propterdiverfam , qvac ad utriusqvc literae formationem
ac pronunciatlonem requiritur,
orisdi-fpofitioncm. Ad iftarum igitur vocum
pronunciationem non foium
commo-diorcft,fedetiam fufficere videturuvo*
calis, Ncqveetiampraeter
illudtt>eq*o-qve reauiri videtur , cum non f)U»tva§/
f)U • ttwl tjumxtl &C. fed f)U4Éf/ t)Mll
(jltöft pronanciemus. Si quisa.omnino
confonamnon vocalem hic rcquiri
di-xerit,eöquod non duae,feduna fyllaba
efficitur, fimul etiam iddiccndum erit,
coofonamtvincjusmodivocibus
«8 7 2#
rem quandam pronunciationcm, a na»
tiva,& commuhiorinonnihildiverfam,
fortiri, velut mixcam ex vocah u Öc
confona m.
§. VI. Confonans q videri
poteft
fuperva-canea, cum idem plane praeftare valcatf/
cum confona st>e junäa. Quod jam olim
quoqvereeeptum videmus,ut voces quae-dam,quae hodie per qtt>( ita
cnimre&ius
feribi exiftimamus quam per u; cum in iftis pronunciatio ipfa potius tt>c/ quam n vocale requircrc videatur) feribuntur, o» lim per t\V fintf^ripte} ut fwato/
o£rt>d-fcindjl
io ia. SRätfog.2Beftgl. Si quod
nobis vidttur fit diccndum, fatemur
vero-fimilimum videri, anriquifiimis
tempori-bus omnes illas voces, quae hodie per^tv
feribuntur, per ftp JuifTe feriptas, cumin
Alphabeto Runico non q/ fed
{
tantumoccurtar. Putamusitaqve q illud exlin¬ gual Latin® imitatione in Germanicam ,
indeqve in noftram, prout hodie
feribi»
> tur, primum efle introdu&um,
ab
illis ,qui, poft abolitas nna cum gentilium
fu-pcrßitione literas Runicas, Alphabctum,
quo hodie utimur,inpublicum privatum'
♦2 8 g»
3ve üfum produxcrunr.
Cum igitur vix
*nficias ire queamus,
quin srquecommo»«
de, quod ad (cripruram &
prrnunciatio-nem, iftse voccs omnes fcribi polTint ac
pronunciariper
£tt?/ecq;q
ranquamluperva»cuum pofiic
haberirnihüominus quialon¬
gojam tempore,accommuniulu invaluit,
ut pcr-qtt)
fcribantur, indeqve q tanquam
peculiaris litera alphabeti jam diu fir
ha-bita, nimiam fortaflls innovationens
fa-perer, fi quis nunc ex literarum numcro
illud extrudere
conarctur. Et förre pro-cedcnte aliqoo
tempore, inde magna
ori-retur difficultas, etiam
ipfis indigenis,cir¬
ca pronunciationem
earum vocum*
qvae
in tam multis
fcriptis
impreflisqve libris a c inftrumentis,per qtp/ icriptae
repe-riuntur.
§. VII.
3
confonarrs fimilircr parumneceffaria haben poteft.
Nam, fi pronun¬
ciationem ejus vuigo receptam
refpicia-mus,deprehendimus
eam ron aliter
fona-rc quam é Cum
itaqve g idem plane
praefhre valeat, fupervacanea erit litera
Si vero dicamus j
alnm omnifto pronun¬ ciationem rcquirere
quam
g/idemqveva*
lerc*8 9 S*
lere
quodfg(qualem
lonum femperhabetin lingua Germanica, five ininitio, five
medio, five fine vocis occurrar) itidem
fupervacuavideripoterit,cum idem
pror-fus effieere tum valeat Qiicd quidem
tanto facilius fieri poteft inlingua noftra*
tibi nulla lyilaba, vel, vox, ineipitur a
( cum fecusfiat inlingua Germanica
)Un-de ctiam aliquando leriptum
reperimusin
variis libris feriptis, vcl imprefiis, folum
3/ in iilis voeibus, quae hodic feré per j feribuntur. Ita in legibus quoqve noftris ufitatisqebtf 5t
gfltfeoccurrit,
c.2X,J)täp.ttÜÜ. 22. c. 19. (£rfb, &tf pro eot
quod hodic frequentius ufurpatur gobj & quod ctiam non raroin legibus
iif-datn reperitur, Quamquam
autem hoc
ita eft, tarnen, nc nimia innovatiofieridU
catur, non male fortaffis, ut C3epir,irtal*
phabetoSvecano retineri potent, tanquain
peculiaris conlönans, J Sed fi J omnino
idem valeat quod t$l eoqué tanquam du
ftinfta quaedam litera duplex,fuumlocum
in alphabcto mereatur, haud fane
ncccf-farium erit, infuper illi adjicerct
confo-nam» ad ifturn fonum defignandum, cum
43 »o 8»
jpfum j quodammodof in fua pronunci»
atione invclvat. Unde lequitur
voceshast f
ftaiiß/
fit>an$/ fuutg;
item fpc^/tref*/ \tt .
©ar»|affati$a
fn>aii$a/ut vulgonuoc c
Icti 'ei: wr, & fimiles alias» finet eiTe fcri-c
benda** m fcanj
jftu;£
&c.fpej/
trcj>
iban- cj4
|fu
ü. Vilf, Oividunturautem lirersein uni»
t
verfum, ut in aliis linguis, in Vocales
p
& Confonantes*
Confonantcs, ut no- l tum efh dicuntur» quia
non per fe, fed t
cum vocali aliquaionum fyllabamqveta« v
ciunt; funrqvc Novcndecim; 6e/ ce/c
4ff/
gi)
M/ je/ ?d/ All/ ^m/ 48/ pe/ qn/ 4vr/ fc 4|41 te/ tt>e/ u£ ^c»Ex iilisqusedam
Semi-▼ocaks funt, quia iilarum enunciatio
a t<
VoctJi incipif, funtqvc Septem,ut
e$/4(I/
g4m/ 4tt/4tr/ 4|éy 4t: ceter« mutar dicun- a
tur, quia in enunciatione carum vocalis J
fequttur, uti paret; qiias intet ()/ adipira- b
tionis vim habet, utapud Latinos. a
f IX. Vocales v. non folum ad con- ti
fonantium fonum efferendum conferunt, d
& neceflariae Tunt, fed ctiam folae
per fe ji
fouant
fyllabamqvc
faciunt;& funt inLin-v
gua Suecana Novcm»fl/ e/1/ 0/ MC vcl b ). p
^
*2
i«S*
ici» §. X, Ut ål ål é/ non pro vocalibus,
»as, fed Diphrhongis, habeantur, nulla fatis efl/ valida fuadet ratio* Quamvis cnim olirn,
mc quando talis ionus alia fcriprura atqvc :ri- ctiam pronunciationc exprimebatur, ita
an- cfifc potacrit: hodic tamen, qnandofub
uno figno, fcu litera, unus fimplex con-ni» tinetur & effcrtur fonus, non
poffuntpro-les prie efie diciqve diphthqngi,quippc,quoru
10- & fonus, & chara&eriple repugnat,
Prx-'ed terea iftx iitcrse in verfu xqvc facile bre*
ta« ves lunt, atqvc longar, ficut & ccteraevo#
be/ caics: quod in diphthongis
vixlocumha¬
tt/ bcre potent.
Ü- $. XI. Ex Vocalibus, ccrto modoia-a ter fe jun&is ac connexis,,
fiuntdiphthon-W gi. Quales in lingua Suionica
hodicfunc
m- at elvel di/ üi vel di/ dij t)U ut in Äaija /
Iis jtaifi/ feiia vel
fdija/
fdija Cotja/ vclfdijaf
:a- brßija/ nflija/ rpija/ fit) ja &c. In Lingua
antiquaetiamau/utinßttfprooc§/tttaur/pro
n- mut &c. & quxdam forte ali*,qux
ho-t, die non funt in ulu. In his cnim duaecon-fe junguntur vocale.% quarum una prxpofiti* n- va, altera poflpofitiva, ut apud Grarcos
>
). poterit vocari, & geminus
exauditur
ff
å
& 11 14
nUf, quod ad diphthongum proprie re- .$
quin videtur, planemin diphthongispro- fj
priis Graecorum. a
NOT. In vocibus, bija/ tija/ nijo/ fijo/ g
riia/ irija/ & fimilibus, quafmvis adcurate p
Jc quendo diphtongas fir, &
quodammo-do exa&atur, adecqve iftac voces
inprio-g
rc yllaba per geminum t efifentfcrihendae:
c
tarnen propter affiniratem
, quae eft intcr n fottuinvocalis i/& confonanris je/ rantum
efficit confonans j/ ut vocalcrr» i gemina-re non fit necefle, atqve fic diphthongum
plenis ac diftinäis literis exprimere, ut fit
in diphthongis ccteris. Quod
idem apud
Latinospraeftatconlonansj,in vocibus ajo,
major, pejor &c.
/.XII. Geminatae vocales «a/ ce/ it/
(
perperam enim geminara ilia vocalisvnlgo (cribitur per ij/ cum pofterius illud j fir confonans) 00/ UU/ »d/ 4a/ 66/ i)l)/
quae juxta vulgatam fcripturam in
qui-buidam vocibus fcribuntur, nonfuntpro-prié diphthongi, fed ftant pro una
voca-Ii longa,a/ e/ i/ 0/ &c. & unicumtantum
fonurr» in pronunciatione habenr,licet lon-giqrc mora
prolatum,*
ut in ©aal/ feeP / 23»/H *2 H
©ii/ fri/ ©eal/ (feo/ gruu/
©npn/
©dä/
(ilddi/
fndd/ 1)55/ fc65 &c. In diphthongisautem ficut duse conjungantur voc3les,ita
geminus quoqve exauditur foous, & pro*
ptereaetiam diphthongi appellantur
NOT. Hac occafionc deifta vocafium
geminatione amplius difpiciendumt an
eommoda fatis fit, aut ad linguae
Sueca-nac redarn pronunciatiouem tcnendamo*
mnino neccfiaria? Duse prsecipuc luntra*
tiones, quibus iftaecfcriptura niti videturt
prior eft, ut fic melius conftet, quando
vocalis fit longa, adeoqve longiori mora. voxfit pronuncianda; altera, propter
mc-liorem diftindionem vocum quarundam
fimilium,qux aliter dilcerni commodene* queunt, ut fic vitetui confufio &
difficul-tas, quse aliter circa linguae hujus intclle*
dum oriri poterir. Ad qtias breviter fic
refpondemus. Ad primam: i, ingenere,
talem vocalium geminationem prorfusin*
eptani cflfe, ad unam vocalem
fyllabarn-qvc longam exprimendam. Nam cum vocalisqusehbctpcr felonet, fyllabamqvc
faciar, lequituromnino ubiduplex eft vo¬
calis, duplicem quoqve offerendum efife fö»
n 14 c*
ionum,nlficontra lirerarum naturam
pro-nunciationem adornarc vclimus» Quo fier,ut voccs illae mcnofyllab« tanquaro
bifyllabae fint pronunciandae, quafi Icriptu.
cfiet 0a»a(/ le-efc/So»ol &c. Neqvc
ctiam in diphthongum coalefccrc aprae
funt duse cjufcnodi vocales pracpofitivaef
quippe qvae vocalempoftpöfitivam
rmni-no rcquirunt, & iplas quoqvc fonum
ex duabus vocalibus mixrum
cxpri-munr, ut fnpra di&um. Et quid
o-pus cft ita geminarasfcriberc, quando
u-nica vocalU aeqvé longa mora
efferripot-eritf II. Quatr vis ciufmodi (criprura
a-liquidconfcrrcpoflit,addcfignandumquod fyilaba longiori mora fit cnuncianda, ta¬
rnen eam adprobarc non pofiumus, ob
fequeutes rationes. fi) Ncqve in lingua
Latina, neqve in ulla, quod fciam, alia,
talis vocalii m geminatio ad unum fo-num fyllabamqve longiorem efferendam
rcccpta eft : (ed, fi quando ibivocalis
ea-dem geminara rcpcritur ( quod fane
ra-riffime accidit) etiam geminum edit
fo-num
fyllabamqve,
ut in tis, iidem, ttsdexn. Item*3 S*
Icem
fuuSy luust&c.
Si
gcminatio
vor*-Iis omnino requiritur, ubi fyllaba long
o-ri tnora cft cfFercnda, non apparet ratio,
cur non idem fiat in omnibus, qva; rum
tnora aliqua pronunciantur; ur io /
gob/
gag/
S3of/ teil fat
I
ftrtb
&
c.Cum autem hoc in iftis nonfiat,
<5cforrai-(isincommodum videatur,idemetiam mc-rito de cereris tenendum crit, Ex eadrm
enimratione, qua conftat iftas cummo-ra aliqua cnunciari debere, ctiam de
cc-teris vocibus omnibus conftarc poterit.
(3) Praeterea iliae iplsvoces, qvar hodiC,
juxta vulgatam fcriptionem, per vocaks
geminatas
feribunrur, in
Legibus
noftris
antiquis & ufitatis, in
Sacrorum
Btblio-rum verfione, aliisqve accuratieribu$
iibris imprefiis, plcrumqve per unam
vo-calem fcriptaerepcriuntur. A qua proin»
de leriprione, ut au&öritate
longé
metio-ri nixa, non nifi urgente ueceflitate eftdif»
ccdendum. (4) Quando fylla ba aliqua
longiore mora
fit pronuncianda, aliundc
commodius & certius poterit conttare,
fiempe ex Accentu qui facit,ut
quafi
at-toliatur fyllaba, & funul ctjam
majori
«5 té
cum mora efieratur,
quarr, cetera; fylla* h
bat aceeotu carentes, Nam cum
fcriptu* v ra muitum vacillet
varietqve,deaccentu»
potiflimum in bifyllabis &
monofyllabis,
Cerrat poflunt tradi
regulse: qvse etiamitr»
illa Fxercitationc,
q v® de
Prolodiaaget,
crunt tradend®.
(y) Quod fi forte indi¬ cium iftud in omnibus omninö non
fuf-fecerir, ipie ufus, qut opdmus loquendi magifter eil,cetera facile doccbit.1 Cum
enim in lingua Suecana non
eertae quae# dam fint vocales fem per
long®, qusedam
femper breve«, qu®dam ancipites, fed
o-mnes fint ancipites, ideo.ficut
in aliis
lin-guis, ita & ibi,fi aliundenon <onftct,qua>
nam fyllaba cum
mora, quaenam breviter
fit pronuncianda,
ex iplo ufu id
cognolci debet. {6) Tandem
neqvc metri caufa,
ut in verfu confictquatnam fyllaba
longa,
qvjenam brevis fit,geminatiotalis
retinen-da videtur: quoniam illa,
prout nunG
vulgo fcribitur, in paucis admodum id
pratftare valet; in plerisqvc
autem, vci aceentus, vel pofirio intcrdum, vcl
ipfc
deniqve ufus utramqve paginam faciunr.
Ad fecundam. Illa
quidem
plus
ponderis habet4*8 «7 15»
pila' habet:
idecque
eonccdimus in tali cafd ptu* vocalium geminationem aliquando pofientu, admitti, Sed,fimul admotiemus, non
de-tbis, bere nos nlmium efie faciles
adeamufur-nin ,pandam, verum prius probe
effe'difpici-jet, cndum,an ex nullo aliolndiciodiftinöio
idi- vocum, alias fimilum, haberi poftits
uf- qu©d certö lcio in
oppido paucis evenier,
adi fimodo fequentcs cautiones &
regulae di*
im ligentcr obfervcntur. i.
Qvoniam, ut im
isB« aiiis lingvis,ita & jn hac, una
eademque
irn vox la:pe duashabet
fignificationes,unain'
o- propriam, alreram
tropicam &
rransia-n- tam { quamquam unius etiamvocis
plures
X* /sepenumero funt
fignificationes translatae)
er fruftra föret intet has djftin&ionem
ali-ci quam cudere velie, per diverfam fcriptu*
is ram, five vocales, aut confonantes ge»
i, minando, five alia quapiam
rationej
i. imo, magnam quoque
confufionem,cir-c ca verum translatarum
fignificationum
i intelle&um, induceret. Sic
rätt proprie
i notat reum, ab adjc&ivo
rät/ rettus*
: fed fimul quoque notat
rette,
adverbi-, um, & prasterea in translata
fignificatio-ne jm,
Aquit&tm, judidum\ fic t$a
no-B m
i
r.
-«3 'S §*
tat reftem longum, &
haußum
lon¬gum;
3$o{
arboremfagum» &
librumj
£tng
notat r«w, convtntumjudicium.
2efc arttu , (üb/ oftium in
fepibus,
(cl)
|6ata(el> / (ebfmib cap. 34. 3.
quas omncs fignificationes ineptum
cflet diverfa aliqua fcriptura
diftia-gvere velle, 2♦ Dignofci poflunt
vo-écs, alias plane fimiles, per accuratam
obfervationem lpfius contextus orationis,
atque eonßtußionis« Sic facile a fe
invi-cem difeernuntur voces ad diverfas ora»
rionis partespertinenres, ut verbum a no» mine per adjeftarn perfonam, nomen a
verbo, vel adverbio, aliisve voeibus,per articulum, aut adje&ivum aliqued adje«
Öum, Sic in yerbo finito adparec
diffe-rentia lnter nomina quxdam & verbum
pradentis temporis; tävj bacca, verbum,
jag
6<k
porto-, far ovis, tag far/aeeipio,
let argi/U, tag
let rideo (quod
tarnenforte re&ius per geminam vocalem fylla»
bamque efferri debet,prius vero per
uni-cam,) b5r^tf#*,quod alii per geminum rferibuntae pronunciant;
quod etiam
melius forte eß.3^3 bot/ morior
,*65t
/
vert' W*3 «? §>
tusjecundus, jag/
tu/
(jan
65r tdebee(*M
oportet, & fie aderit mig/ tig/
^onoitt)
|)inber
tmpedtmentum,
iag
f)inbei/
adfequor,
atque ita in
aliis Qua?
differentia
pianioc
cft, fiinfupcrin alterutro
gcmina
occut-rat confonans, ut in 6ittCF
acerbw,
iag6b
ta mordeo&c. Qyedcodem
modo
pro-cedit in perfe&o, ut
(el)
/moleßm
iag
tit
/
fyut/ leb/
paffusßm;
ftot)
eqtHi,iag
floD/
; fag iag
fågJvidi;
£eg
portio,jag teg/
låg humihs„
rk-prejjm, iag
låg/
/4a/*,-(feg
greJJm->
Kg
((eg
grejfdf
fum
&c.
Ircm
in
Imperativa,
utfftg/ femita,
füg
bu/
grodere
vel
tnzre-*/*417*;jtft)fuum,
fttt
bu//eafe;
fått
/
mcdm,
fått bit/ coltoca; tag/ cdptura, tag
bitIcape-,
låggtibU, lågg
b«
(licbf
alias
(!nng)
punttio,
ftirf/
/>#ȣ<,ffiut
e#»4,ffiuf/
telum,velemitte; Adverb, nårqumdo,
nåt bu/ nie. atque fic in aliis.
3* fn infinitivo, vero ubi
nulla
ad-jicitur perfona, major oritar
diffieul-tas, eum å nominibus fimilibus
diltin-gvendi,
maximé fi fignificationem
qua-que affinem voccs habuerint;
fic
fafta je
junarcv
f«(i«
jejumum,tiåra
/>/*,tiåra
pttåL-« I® #
ftcare; ffdta
falx, ffäta/feindete,
metere* ftara//*me, ßäta fortare;Idta
,läva /
idoffrinn, Jal)a/ borreum, lafcrt borreum r
(onvehert, gfnirt/ ret ortdere genta/ nWi- d
tortum, pina/ crucurc,pma/ crueiattts.&c, ^
In bis igiiur ad diffcrentiam
defignandam ti
diale&us Uplandica, & aliarum
quarun- r
dam provinciarum introduxit, ut
infiniti-v vi quidem per a femper,
nomina veroifta, ct
iisque fimilia alia, vel per o vel per U d
'
cfferantur; fic fafto/fötO/ gättto/ ptno(qux a, ctiam in S. Bibliorum verfionc
occurrunt)
c)
tidrtt/ftirtt/
6äru/laht &c. Ubi vero in rjalterutro, verbo,vel nomine, confonantis
ft
geminatio diftinäionem facit, ibi talis fi
mutatio vocalis ain o velit/
haud neceffa» €< ria eft ad diftin&ionem
defignandam, ut u in6l)la mutaret ßptta urna,
tyhia mulflart, &
anriqvum, ßätfa caputium &c. gi
In aliis vero vocibus plane fimilibus, qi
tibi iftsec via ad diftin&ionem
pcrcipien- in
dam non
comparet, ut in f<U(a dejicere/
vel demittere>
fälla
/ locm ubi deje cla jmtarbores, fälla/ muTctpula, vel in qua
lepo•
fnres
captuntur,"ljäffa
fafatare,()älfa finita*
9 n<valeturfo,
bpngta/
fimm7btjngia
mw, nifa«-$3 ii 2*
e;
feüjaf feqni, fedja
/ juyenis,ftnba
;l'tf , (inba. fafetts mvoivere,Binba j//g<»
*» re, BinÖa cmvolvultss, berba,
Wttgid
pro"ü- ducere, prolongare, (thicjic?/ inflrnmtntnm
c.
prolongantur
eurrmvulgares, ttfttd/
to,m tCÄU litigAte,quod tamen quidamper ge¬
rn minum
tpronuncianr, fcribuntque,ttnUja/
ti- vr//e,ttufija/
voluntas
effundere,,
fjälla/
3, compedes etjuor/m^ånmfcurrere, täntt«U duclus, tacfa/ ovisfeminaI tacffl-f
gsråttas '£
^re
ffic^a
/ftipula, (ficfa
/ pungere,jftifa
0 currit c.i,ffti
tdf vociferdriy&inquamplu-in rimis hujus farinx
aliis, poffet forte di-is ftinåio
per di&am vocalis mutationen!
is fieri: vel, fi illa non
placeat, ex ipfa
eonneftione &fenfu orationis, velex iplo
it ufu diftinftio hanriri debet. Exufu enim
& (enlu orationis non raro facilc
mtclli-gitur, ad quamnam orationis partem
qusviibet vox pertineat, adeoque quid
i- in hoc vei illo loco
fignificare debeat, 1 tt 4.
Multsequoquepraeterca
voccs,alias >•fimiles,per
geminationem confonantium,» non minus in ipfa fcriptura,
quam in
pro-, nunciationc, facillime dignofeuntur:quae
gemi-#3 22 £*
Hl
geminatio
cnm nonfolum
tndoli litera¬
rum magis eongruat, verum étiam
gcnio
linguae convenientior,&
jam
cecepnoifit,
quam ifta
vocalium
geminatio,
illa
po-tius, quam hxc in
diftingvendis
vocibus
cftufurpanda. Atqve
haecqvidem
noofo-lum commodiffima, ted etiam neceffaria
eft, in illis
maximé,
qua?ejuldem
funt
partisorationis,
quarumdifiindio
diffi-culter percipipoteft
abeo, qui
lir.gvanri
noftram primumaddifcere
cupit,
nifi
exipfa fcriptura
diftindio
apparerer*Sic
igi«
tur diftingvuutur.
(i)duo
fubftantiva,
f)attl pileu*,
abfyat
odtum,
-melius
acre-dius, quam fi fcriberemus
t)at/
pileae,
fyaat odium,
(jepp/
jpes*(jop/
cumulm,
flopp/ obturamentum,
ftcp
cyathtts,
tt>å
partes,
tt)äg'
via.
(Mil/ dcpiUtto,
fffll/
vei potius patera,
flått*
carex,ftar /
morbus oculorum, flutt/refiltus,
fl
Ut/
/juvencus, ten ,tenn
ßattnum,
Pag
dies,
^fcagg/ w, ntany mann
w>, &c,
i /2)Inter duo Adjediva; ut 6(ét/mdlü,
(6(étl/
flatplatm,
flått/
planum,
,$et fervidus, f)ett
fervidum,
fot
dulcis,
(
fått dfo/rfp
rcdius
quamfi
fcriberem^eet/
<«§ 2»
i-
fervidus, fcet/
fervidum,
féflt/
dulcU
/
fot/
0 (icetiam ful/ vcl ful) l
turpüfuiil
,
plertm.&cc, (3)
Inter
Subftantivum
&
Ad*
»- jeßivumj ut matcibusf
rnatf/
laffrnffitf
is
pulfusy
ft5tt
mpulffjis5
ffet
/W,
ffétt/
-confttus^Mi!
rete,natt
commodus^fubtilk
1 (quod tamcn
pcregrinum
cftj
jleW
t bur/tor, flemm pravus, watt
/
ajjvztus,
wann caulis tvpuliwantf
ad
[vet
um,mannt/
1 (birotheca, Olef
palhdus,
6lect Lamim
ferrt,
x btäcf atrametttttm &c. f^Incer
duo
Ver-'
ba, ut (cifa/ :
låtja
profafja
onerare> vehiculum>mäta/tnetirt,matta /
Jatiare,
når
■
ta / nocta/
lupulum
decerpere,
j)Wäf<|
»
ßbilare,l)tDcl
flkl
/ >muta
/
å
cormm'> /w
>tnutta/purem
ejfe,
ff
tratet/
terrere>\t
rat-i tacachinnumedere>\tx\t<Xl
Vvcifcrari,
ff
rieht
I jcircnmcurßtare, fiuta/piagas
infligere,
ftutta/
I reßlire.J^ata/
habere,
t)attc4
piieum
I imponere,Ut<\ teftum
facere>
tacta
gratias
> rfgere, &c. f5) Intcr
Nomen
& Vccbum,
. ut 6pta
w^e,bptta
Ar»*,
fcrafajßrepere,
> bracht/ femoraliat (fata />«"*»
|f
atta/
aßt'
t rafa/ tonaere^ rächt/
(anisfeminat,
» 6t)tia hvare lintea,6t)cfia
tcanicula,
&c.
(6) /ntcr Nomen6c
adverbium
♦vel
con*juäio-© 24 ®
jun&ionem ut mofl contrnt vel erga, mitI [ad differcntiam a tnfttt menfura] tinea, termcs, alias dicitur etiam,ttiuft/ |)em / down*, l)emm/ dvmum. (Sic cnim
illa duofacile diftingvi pofient, velfihoc
omnino difplceat, poterit advcrbium et*
iam fcribs eft enim faktum a nomine
per ellipfin prsrpofitionis, (ill/velflt. Quac
pofteriorinterdum ei adjungi föletin fine,
ur £>en?dt) men/ Vitium, mennfed,mdn/ vel mdtm viri,&e. (7) Inter Articulum &
Pronomen; ur tj)dn/vel fcdn artic. ft)dnn(
vel bdtltt illc, vel iflc, &c. [8]Inter
No-men &Pronomen,ut tfcdt/ illud tat/
con-tiguus vel denfas, fdtC contiguum, ck#* /um. &c. (9) Inter duo Pronomina, ut
minn mafcul, fem. we*, tinn/
(inn/ mafcul. /«w, titt/ fin fem«
tua, /«4, Non vero cum gemino i / flinl
nam illud adje&ivum eft, de quo mox
infra&c.
$. In aliis autem vocibus, in quibus prcvcedentes obfervationes, ad
diftindio-nem defignandam,vcl locum nonhabent, vel adhibitae non fufficiuntjtuaa demum,
ficommode fkri queat, poterit
vocalis
• "48
af 84
a ctiam, neceflariae
diftin&ionis caufa,
ge«minari, five ab inicio, (ive in fine, five
ty
in
medio
vocis:
utlegentibus,
prxiertmi
m lingvae Svecans ignaris, tanro
fa
tifms )C Vocum diftin&iö Öc fenlus adparean Sic ;t> quando occurrunt dug plurelve voces, 2q plane fimiles, quseflint
ejusdem parris , t2e Orationis, ncque per confonantis alicujusin medio. ant fine geminationem
difting-nj
Vi
poflunt,
five
quod confonante
taIi
ca-& reant, five quod
confonantis,
quam ha-jIbent,
geminatio
nativae,
acrecept#
vo-0- eis pronunciationi repugnat, geminari
poteft vocalis. Quod tameh innon nsultis eveniet. Sic fetibi poterit, fAmilia9
Ljt ut
differat
a$3o
/incM
>unde eft,
nj
6o/in
cap,4-£ittq6.££.
Nifi fortere&tus
n<
fcribatur
6oot fArnika
ycontra&é
aßoet/
j♦
differatque
fic
ab$tl
curatto,mulcta,
&T
^
verbum
fcribatur,600/
habitare,
quoni-am contraftum eft eft a6oa/ quod oceur-JS
rit in
c. 2. §.2.jt.
fe
c.&
§.2:jvnrf.
-j.unde eft fcoanfee/
incap. 3. //»* t10/«
cum uno 0: quamquamhoc
etiana . , aliterfcriptumreperitur;incap,is
S&'ftÖttöOe/
afiquones5& inplur# num;m ii s#
fiittWca/e
4i.'2ing.S2.©ett /»%#, fel I
, morbus^ nifi forte in hoc pofteriondiftia-éfcionem faccre malimus per geminatio* uern confonantis, quod fit in Oetta
fdng
cap, i6.j\$S.22 c. 18. Xiufb. 0ottar6p c,$3pa&. 22- Ilex,
£aag Uquor^il
chus,
tOOärofaj £o/lynx,
£oo
f
idemquod
^
foga/
a quo conrradumvidetur,
6c extat •in c.40.
$3t)g6.
22 Opt\él
ctbusy0pi6/
c'
focus,
ßc enimfreqacntiflime
pronuncia«tur. Quamquam etiam altera
pro-uunciatio pergeminum $ non infrequers t
eft, 0pif£/ & pro co ctiam ufurparur a
J
quibufdam
Opijef/
quo propius expriru ^Videtur ignis eulinaris» Si itaque per
ge-^
minum 0 vox ifta fcribatur, ac pronun- ,
cietur femper, vocalis ifta geminat o
f
tion crit neeeffaria.
ii
litcra,äd
émnts;*
quamyisforteetiam finc gcminationeiftsc
voccs facile dignofci qucant; I
glo
bus,
loeb/ f'emvnaa, iåvfcmur9
|ddf/
conäito*t tum frumenti'y
tpdg
*lib>a,
tnddg
Ufida,
v
t$g
/fa
fiuslongus,
tß6q/reßis
quo jagen*trahmtur. &c, $5eta/ Beta] herba, fceeta/
^
lixivtum, (juo
pelles
praparantur, (afa Ig*'u
tum, (ftvifa/
(£afa
eniniptfets
genus,rediui
«f *r SI
fcribitur tafe)
ßtHtcidium
tettt* quodoC«.m"
curritin c. i $.i. jfyrb. 6eta/
pafeerepeco*
[<Dm
riy Seeta/ prAparAre
pel
tes Itxivto.^ 6.
Qvando vero tres exiftunt voces G*
miles poterunt pci fcripturam, &» quaß
eam tcqui debet, pronunciationem»
ita °
diftiogvi, ut, ft ita commode fieri quear,
ta*
in una gemineturconfonans, in alteravo»
calis, in tertia maneat una voealis&una ,u#
confonans. Ut in o£/ oßtum
f
ontti t vel^°"
amnu> ofj/ tH fntdori £6ttj ecctU*^,26nn/
platan
ust lvb(\l prArnumt mer»r
\ tet>feet/ ptngvis,fet/
pingve,
fett/' pingve"n1
(rfo;33et pro 6c$el/ unde dicitur betofel/ vel
fcetutjl/beet
paßua,
bett/ww/Sw.metät/wwJn"
y«r/»rw,mät/
dtmenjus,
mätt/ /4*«r;r 0
f)of/ mguU, ()off/ auU, t)00f) Moderatte*
'!?' täät/ rettus, rat4 ttttum^ 9\ätt/ /»j»
a
aquumi
ffal
/ debet,(fall/ ßnus
ffoai/putamen; ftntt /«»'» fm/ /««,
flin/
:
per/* fara»j
flnffl
/vociferari,
ffrtcEd 4'tircumcurfitare, ffriifCt/ currvctt; fbV I
'tå\
'V' °Pur»
arborf®W
fobtlvahdus; läcjaf
dejetta, logfl/
flamma, [QOQCil
are*&*' ubi
trituranturjegetes,fatittfCja
fat1
com'trehendere,
fat
t / » tUCUtte&UU
fatt f
« c»
<8 28 !
fmtl
patina,
(tWtl
juvertctts,f!Uttl
re* cfultus
ffllllt (pUgå,
not/ nux. tiOtti
n detritus, néötl bas vel vacca; 001/ Bmarhus, fett anttquum v pro
t5 t/ in Le-
ogibusO'Gothicis al
quotiesoccurrif,
foot
f<
fuligoi (fb/proquo eriam
faepe in
legibus
p ufurpatur(ib/ trajectus>!($£/ artustkcbl
aturpis,
perverfus;
le
gert,filfjd/
nplauflro
impomre ( pro quoufurpatur
fi
ctiam lafja/ quod eriam mc>ius
cfler
re- r tinerc.ob diflin&ionem elariorem Iddta/ pebicrare; proquoquidam diale&us ufur-
It
pant(dffl;
Quoditidem retincremelius it
cfler, quam vocalcm geminare, &c. p NOT, Reperiuntur tarnen etiam non- t
nullse voees fimiles, in quibus ncque haec /
via ao diftm&ionem in ipla fcriptura de- a
(ignandam loeim commode
habere
pot-li
eft ; ut in tall /
officium,
fu!|/
frigtdus, d
ful/
glahet\ (ref
/operculnm
anctn*d
nus, idet/ folliatwo] üigf
radix flexdis,
ti alias eriamtcigd
ap\eUanloict,t0g/>*e/?At,
d
tOg/ profeclio}
dgg
/ öww,dgg/
ß
ferrt»
proquo ufurpatur aquibufdam
dg»
ji
g<J / vel äggtä/ quod
meliqris
diftinåio-nis caufa in communem ufura recipi pet- c
C6'U* C ifl ULA.ft ii
es
i?
eft,
ttxiga/
libr&re
,tDilga
/ vi*» fäceré*
non cnim videturtamcammode d ibige"
minari. Si tamen id ad diftin&ionem omnino rcquiri putetur, potcft alterum fcribi cum gemino d;Scfa )pelUs lixivio
prsparare,
bttil!
px/cere,bttiXl
fubjagare eqvum. Si alterum ex his petgeminatio-nem vocalis C diftingvatur,quiddetertio
fict * lacfd/ fer* compingere literas, (flcEa
curfitare, quod de animalibus feris
ufur-patur; bCtfCj/ dens eanicuUris,
Im Poffet forte hoc pofterius fcribiper £
in fine : fed videtur eadem ratioBe etiam
prins iilnd ita fcribi dcbere; fic
fldHa/
v*lereygalla/
caß
rare/gdUapro
gdltKl/ folvere, f)dHaieffundere
Itqnorem, fydHa/ (ompedesequo wjiLere,$cc, In his, &ßmi-libus aliis, quoniarn nuila commoda via
datur ad diftiuctionem exprimendam pec
diverfam fcripturam,nill voces ipfascon* tra ufum recepaum immutarc velimus,
diftinååo 'fignificationis ex ipfo contextu,
& fenfu orationisipfius haurienda cft, ut
järn anrc quoque monuimus.
7* Poftremo vocalium geminatio ad-rnittenda videturin vocibus quibusdam
m jo
$
pet
fyocopen
ta£tis, vcl
perconträSio»
?
riem, ut contraftio adpareat, &veraori-
/
go &figmficatio
vocum ftatim perfpiciJ
poflit. Per fyncopam a. duae fvllabae in
f1
unam eoalcfcunt,fublna intermedia con*
^
fona: ut in f)00/ habere pro f)fttt>0 fnbldtd * It)» qie / dåre» quod ob euphoniam dici«
c
furpro qifl/a qito«
jublat
otu; Eodemmo«*
do bfii fit afclitua/ manere. Ab f)afuer per
f
fyncop: dicituriaq
fiaer/&
pro eo receptumtag
%aar/
a qiroet eodem modo, taggter/€
re&ius, quam qeet; nam derivacio po-
11
ftulat ut retineaturi/ neque pronunciatio
f
Ipfa
rcclamat;iaq
6ee$/
peto, pro tag6cM'l fublato b ( tagbeer/ protaq
bebet/
c
itidem extrufo b. A btbja vel bebja/ dice-
2
returbeja,
vel bea/ Ted pro eo receptum*
tee; Pro btaqa trahere,vclfortare»per fyn¬
copam elifo q dicitur bvaa/ & inde pras»
^
fens taq btacr / & pro eo receptum,
tag
£
broar. Pro
(eban/
dici expit fean/t elifo b/& pro eoreceptum
feeri/
quoipfodiffcrt etiam ab adje&ivo
feit
^ tardus. Afotet per fvncopam liters tfit fäet/&prö
J
eo receptum ia.3fååt; quo ipfo difFert a