S i i ß - y ,
DISSER TA TIO G RADU ALIS,
DE
CULTU POÉSEOS
I N N O X I O ,
Q U A M ,
C O N SE N T . AMPLISS. ORD. PHIL. IN REGIA
. A C A D EM IA UPSALIENSI.
P R A E S I D E
M a o
CAROLO AURIVILLIO,
P o ë s . Pr o f e s s o r e Re g. e t O r d, S .
R.
S. M . I N AUDITORIO. CAROL. MAJ. D I E / ^ J U N H MDCCLXIV.E X A M I N A N D A M S I S T I T A L U M N U S S T IE G L E R IA N U S ,
E R I C US H J R T I V I C H ,
H o L M lE N S IS ; S T O C K H O L M S , T y p i sP E T R I H E S S E L B E R G .
KONGT.. MAJ:
Ts T r o-t j e n a r e,. L i e u t e n a n t . V i » . D e s . . A m i ral i t r t .H Ö G Ä ß L F . H ERR.
CARL. G U STAV. E KE B E RG.
Ca p i t a i n e. Vi d. ö s t i n d i s k a. Co m p a g n i e t» Oc h* Le d a m o t.A f. KongL Vetenlkaps. Academien.
GÜNSTIGE.. GFNNARE
E t . Utmärkt. Snille:
Sållfynt. Arbete. Och. Nit.
För. Sveriges* Båtnad. Och. Heder;.
Gagnande. Påfund.
Lång. Förfarenhet.
Samlad. Under. L.mgftvåga. Refor*
Göra.
Eder. Infigt. Ovanlig. Och. Vidflråkt,
Edra. Förtjenffer. Stora.
Edart. Namn. Åhkadt* Och. Vårderadt,
Tillåt. Mig*
Som. Hedras. Af. Eder* Godhet*
För. Eder. Be.tyga. Vördfammaffe. Högaktning.
Och. Af. Hjertaf. Önfka.
Eder. Möda. Belönad.
Eder. Sallhet. Fullkomlig*
Fortfar. I. Ynneft.
För. Er. Ödmjuke. Tjenare.
.<âmt
>N^ VT;— *
ta Fere inter’hom ines vita agitur, nt qnifm præclara ubique il-naruræ orbem -diftorquere ta- quam mamtelta ratio faudear, ament •m ulti, non in taedia m odo, fed in damna quoque & -multiplicis ■culpae referta opprobria. Mira haec videri pollet & vix credibilis p erverfiras, nili moliris iplorum in animis portaremus .finguli fo m item & inftigatorcm tam pertinacis m ali, & nifi .vel optimo cui libet indefefla lolliciri^dine effet c o n fl i ôta n d u m cum hoftibus, qui q u o habitant propiofes ; eo' ceffant rarius inferta re. N o s eo nunc m em oram us conliiio, ur caulfam invqftigem us, cur etiam reme dia ipfa ; bonæ videlicet litter*- ac difeiplinæ, quarum facultatem & amorem indita nortro generi prae ceteris animantibus excellen tia infpirat, non modo vahiirte par-um cenfeantur qtiibusdam, ad veram ftahilemque ruendam felicitatem, fed & uocuilfe, fi quidem generarim fpcftctur hominum fociçtas , occafionem fuggerendo e- jusm odi vitiis, in quae rudis ignorantia vix credatur dilapfura. N e- que enim deterioris inde éxirtimarionis ulla fu{picio in honertifii- marum difciplinarum cultum derivari reftc porer.it, nedum infer re illud, quod fibi fidens arregantia intulerit, fore fcilicet ex hu manae finibus conjunctionis ejiciendas cunfrtas, faciendumque, ut ad primam , quae putetur , nafcentis humanitatis anguftiam, ftu- dia & negotia, qui nunc v iv im u s, hom inum , revocentur omnia» N am que huic adeo proper* conclufioni quantum fubiit
dæ fallaciae, faris fuperque patcbir, dmuTac liquida accuratione Phi- lofophus incommoda ct vitia , quæ exftftifle quidem palam intue m u r, podquam traclari fcientiae arresque cœ perunt, cum his com paraverit, in quæ naturalis (lupor & protervitas nullis coercita li mitibus erumpat neced'c e f t , multoque hæc frequenriora, crude liora fcedioraque fo r e totus perfenferit« Attamen quia confeda res e t l, non habuide humani ingenii eruditionem & induftriam , quoad fummatim confideretur, vim eam om nem , quam polliceatur utraque, ad veræ probitatis, & innocenriæ amplificandum im p e rium , orraque fuiife in exculto fcienriis arribusque orbe dedeco ra, quæ in imperito adhuc & indofko forte non aderant, hæc licet abominenrur & damnent , ipiæ illæ feientiæ arresque; (c- quitur, ut in ejusmodi aberratione aliqua (ita culpa (it, qua re flo a tramite poslinr d eflefli, non quod per fe ullo modo illuc in clinent, aut im pellant, fed quod humani animi labes & petulan tia, etiam in rebus natura optimis libenter arripiat, quidquid cogi fe pariatur in fpeciem (îmulatæ bonitatis & prætcndi ad regem dam eo fecurius & veluti decentius malitiam , quæ aperta (i p ro grederetur facie, fuis fe m ox aufis obrueret, turbâsque conci taret aufloribus funedidimas. Arbitram ur, nullam non elfe fcientiam artemque, humani ingenii viribus perviam , vario licet dillent (ingulæ a fe invicem dilcrimine, in qua non offendant cul to re s, animum (i regere non ante didicerint, dimulos quosdam & c o lo re s, & qvandam veluti opulentiam , qua abuti podint ad v ita , non habitura locum , nili anrecefitdet cognitio & exercitatio hujus illiusve difeiplinæ, quæque proinde cavenda eo magis ha beantur ejusdem dilciplinæ (tudiods, quo his viciniora im m ine ant. Speflent earum ceteras, ab hac parte, alii.
Po'éfin
nunc examinabimus * ut dignofeamus & definire conemur breviter, in quæ prolabi noxia diverticula hos oporteat, quæ irreverentius ha buerint, dmulque odendamus , nullo in d e, per fe innocentem ar tem onerandam crim ine, fed quo laedi queat frequentius, eo fol- licitiori cura & (ludio eorum , quorum inrered, vindicandam.T ib i v e r o , L eftor Candide, propterea non difplicirura fperamu* tenuia conamina, quod illuc tendant, quo referri T u velis omnia, ad bonæ videlicet menti iervandam integritatem acuendamque di ligentiam.
f IL
Habet libi projto litum P oëlis, ut
placeat
; U num illud quae rit proxim e ut oblectet; quæ utilia docentur alibi, ira informat & m odulatur, ut lentiantur inluper jucuridisfima, nec attingi poslint line iniignitiori voluptate animi. At quia faltidiri jam olim c a pra e l l , inexhaulta litet amcenitatum fcaturigo, honeftas & lapien tis virtus anim i, accidit, ut qui Poetce aucupari laudem lluduerinr, nunc plebifcribenres, aut paterniori in ceteris multitudini hominum, procaces turpesque in jocos le fubmitterent ; nunc blandienres po- tentiorum p erlon is, magna geftarum rerum gloria circumfulgenti- b u s , inepta adulatione comminifcerentur ab humanitatis lenlu alie n a, nunc, quo libi potislimum unis placerent, fuorum ipforum fordes animorum & pudenda deliria in carmen effunderent. Ac fi temperantiores non nihil exilent a lii, haud raro deprehenduntur tamen res agirafle leviculas & lulus cxllruxilfe, quibus magnopere capi haud p oslin t, qui ne ingeniola quidem , digna hom ine, exi- ftim anr, nili meliorem fecerint. N on procul arcelfenda exempla; non fuscitanda G ra cia , aut inllaurandum Lntium , quo reperian- tur. Effet fupervacuum , live Ciceronem allegare, quimolliunt,
ait
animos Poëtce, Ef virtutis nervos omnes eliciunt
, live. Augullinum , cui H om erus ipfeclulcisfime vanus
arguitur. Il lam ipfam in lucem , qua nollrum gloriatur ævum, provolarunt hinc illincque Poëræ, qui parum fe vilum iri ingenuos îcrediderunt, nili mox profiterentur lalciviam, aut infolcnriam, quæ humana Di- vinaque jura dicaci faftu elevat, aut crepundia, otiolæ modo iner- tique opportuna Ibultitiæ. Videntur hi nec carminum argumenta ejusmodi felefturi, nili prævidifîent fo re, ut avide legerentur ab illis , quibus deftinabantur, nec feripturi carmine, nili artis vi jam ante perlpe& i, illius libi facultatem comparalfenr talem, quali* ^ J s * ;
vocarentur dcliderati plaufus. E Pnefi igitur depromlerunt fticyin, quo placerent enixius, haüd fm e quod ipfa p jrrexer.it, fed quod fuis illi abrepti furoribus, in PoeTi d em jnr lVpcnebanr pulcritudi- fWm, cujus (ub involucro luerent fubdoli, nec aniitiidverterentur, jiift ab his, qui diftingvere didiceriinr tjaidquid Poetice prbpriura cfl artis et elegan tia, ab iis, quîerràÜin cu r,yreruni ipfit'urti caus iis & confeftariisu r :-.; r' : '
• r*. $ . IIE
Quum autem .placare .efficacius nofiris animis ea præfçrtitn inveniunturx qua- noya funt, quæ non vifa audirave antea / q u a non tam contineri viflgaris intra natura, ambitum putentur, quam fpeflanda. offerri nupero aliquo artificio nofiro & fecretioris ve- kiti ope mâchmæj datum illud, prima jam inde ab origine, PocV f i, ut 'fin d a ty ut rçruna lpcciçs* noftri in officina cufas inge nii prodire jubeat & fecuui in vieçm committar, non abfonas qui dem aut mendaces, fed tamen foliris pulcriores, fortiores, pro piores , quin immo ut diciionem jpfam & verba & fyllabarum xonos componat ordinetque quem .adqiodum probent aures? fi quidem familiaris ultra fermonis confuemdinem placui lie fibi nu meros fatebuntur. N o n vera; motjo $ confcntanca jubetur in fcenam du.ccre P o c h s, fed , & .çomtjj fieftiva, acuta, ipleiiffida; non fi udet modo ut .int.c]figari;r, ur periuadeat, led ut lertiibus im pleat, quibus, velint r.pjint, audientes capiantur, ut aures pa riter atque animos intima fu a vitate occupet, ne obfequi grave usquam aut importunum vereantur. Atque in his quam. lapfu$: facilis! quam lubrica contentio 1 Quam rar.v felicitatis & im m en s e prope cautionis, non allucdtriir fub opei;e, in quod luo fi propofko fitisfacict, confpircnt omnia oporteat, quæ lumma p£æ- fiari posfint huiiianæ mentis viribus, tum rerum in dele&u & fenfibus, tum in conformatione orationis. Ingeniisne evenire p o terit vel ferrilisfim is, ut bulliente imaginandi im p etu , pro veris intercurrant falfa , pro appofitis & decoris inrempeftiva &
jeju-? Erimc in verbis p roclive, non tenere lriodum,. inque par tem alterutram nunc abundantia, nunc defeidu peccare?
Maxima pars varum]
Decipimur fpeoie rcfVi. B revis efle laboro* Oblcurus f io , lecbanrem levia-, nervi
Deficiunt anifnjjjue, profdfus grandia turget, Serpit humi tutus nimium timidusque procellae.
Im m o vere re ipfa accidific' lioc nonnullis edebratisfim#- rum Poetarum* tum antiquiorum tum recenriorum decent Critir eorum libri; ne minutioris ordinis pcrccnfeamus ceteros, in qui bus trequenriorn occurrunt five' portenta five frigora. N am que ubi perpetuo nifiir intcndeildus animus fi£lrici iWa fedulitate, qu,* et rerum determinandam copiant verfar, & difilionis, qua expri mentur , habitum , pronunv c r ir lo n g iu s nomiunquam fejungi a fimplici natune exemplari cupida, nimium confctlationc effin gendarum ac poliendarum, quibus cartrtcir conlfcituetuiy imaginum* ante metam faiifccre. Poliulat Ars quidem * ur judicandi nus quam remiila Separatione* quidquid aulit ingenium concitatiori1 feftinw ione fu a, renfiiébemr &. expendatur* antequam inferi car» mini aut jam ante iuferrum tolerari debeat. Sed quia ubique tamen aderit ct in omnibus fe eaderer animofior fpirirus, qui re rum formas ipfe conftiruit et in partem omnem carminis dilpcm fit', fui hic firpe non dominus* obvia habebit m onfha , quie fa bricari pdlfc jam diu vidit Poeticus Orbis, quoties promtKis & feracius ingenium , placida? moderationis five deftituranr fuerit fententi*, five uti noluerit/
f n c ... .
Quunr porro humanis oblc£landis animis natura Poëfin de- flfitfavt univerfam , quidquid haze finxerit,, finget ifa* ut moveri fc illi febriant 5: vOlup rate donari, verae quam* proxima. At ii-n r uffeffrbus animo voluptas nulla ; ne tum quidem’, ubi tran quilla maxime
paco
viger, fjm m aque & verisfimn voluptate per4- fruitur, adeo fibi eximie placeret, nifi major em fentiret, quamt
in ftatu quovis a lio, cupiditatem & firmius propofitum non de* fererdæ Ibrris Puæ. In depingendis igitur & excitandis com m o tionibus quibuscunque animorum & propenfionibus, nunc bonis nunc malis, ita ponet operam , qui carmen dabit abfolutius, ut Vcrfificatorem inter & Poetam illud denique intercedere diteri- m eu cogitet, quod affectus hic varios m oveat legentibus , m e rum alter moveat faftidium. Adquirat fibi oportet dexteritatem, eamque promtisfim ani, qua Puo ipfius informet animo & car mine vivide exprimat, modo presfius m odo elatius virtutes & vitia omnis generis, animi impetus truculcnrisfimos æque ac Pe datiores, H is occupetur, his exerceatur, ab his ut initructisfi- inus fit necefie eft, quippe qui lectores vel auditores ut iisdem imbuantur, iisdem inflammentur, fine m ora, fine difficultate, præihbit. Locam hoc in omnibus carminum generibus obti n e t, præcipue autem in epico et dramatico, ubi perPonarum characteres longe diverfisfime inducendi, earumque alienisfima ingenia, disjuntti m o r es, probitas, improbitas adumbranda. T u m fibi quoque quam intenfisfim e, qnaii ipPe ageret, rcprae- fentabit, modo furibundum , modo placidum, m odo Pccleramm, m odo p iu m , modo invidum , prodigum , avarum & ceteros ; lu d e t, amabit, jocabitur, queretur, iraPcetur, m ilcrebitur, in- faniet, inftar erit om nium . Requirit exatia horum pictura in credibilem agilitatem tamque flexiles vices idearum & PenPuum, ut mirum videri debeat, fi tot patens eafibus animus fibi con- fliterit. Dabit operam fictor > ut rerum iflarum omnium ipfis- fimæ imagines in una illius menre eluceant. H is vero implici tus dev.nctusquc a Pcveriore conPorrione & obedientia im peran tis rationis ne divellatur, quam erit difficulter providendum ? FluPluanti ingenio tot incumbentibus turbis rapi animus & agi tari videtur in omnem non fingendi m odo licentiam Ped et eo rum , qu.e imitatur viliorum .contagionem donec eorum fenfim tyrannidi Pubjiciatur, atque adeo Pua Pe induftria in moralem Pcr- vitutem projiciar. <2.uin & non deerunt, qui PuPpicentur haud procul inde abefle furorem illum et silu m quem celebrari no-,
vi-mm
vim u s Poërici ingenii ft fine quo perennaturum carmen nec con ditum olinv, nec iri poil hac conditum, ars ipla pernegat.
> V.
Intulerint cerre, qui in Litteraria legunt hifioria tot infelices paffim hom ines, haud caftifiîmis ufos moribus, Poetarum faluta- ri titulo, arti quam profitebantur, debuille miferos non deploran
dam lortem modo fed & folutiorem viræ conluerudinem. Quam quam enim nec CorneliusAgrippa pervicerit, necTanaquillus Faber, degener hac laltem in parte filius cognominis parris, plurimis undique cumulatis conviciis, ut improbitatis denique omnis magi- fira Poëfis arguatur, tamen dubitabunt multi , an futurum fuifier, ut iftnm in ealamiratem, prolabercntur cultores, qui memoran tu r Poëfeos , fi, «thus fe & verecundioris in fcholam difciplinÆ ma ture conniliffent. Probi forte ft fibi aliisque non graves vixiffent v i r i , Si nec poemata legi fient unquam , nec fumfilfent fibi ut luo ex ingenio componerent. Quid cxfpefhndum felicitatis homini b u s, qui perinde judicabant, bonisnc an malis placuilfent, mo do fam am , nefeio quam, captarent verfibus, aut hamatis ho rum m uneribus, ditiora fibi contra elicerent ; qui, veris. Divi- T u m humanarumque rerum caufiis neglectis ignoratisque , totic- rant in fingendis lulibus ridicularum turpiumque imaginum ; qui bus haud ccnfebarur immodefium, numerandis Fyliabis & locandis Vocibus otium eonfumere, nuneque integros tres dies tribus im pendere verfibus, quod de Euripide percrebuit, nunc per viginri annos usque in unico Poemate^, nec illo qui magnæ molis labora r e , uti laborafie terunt Sannazarium & Capellanum, quique v ir tutis & magnanimitatis laudem fi forte celebrarent languidi ft, quafi rem egifient alienam, adfiriftifiimi ingrediebantur, flagitià v e r o , five fua, five aliorum , ubi cantarent, aut corruptarum mentium illecebras, aut inanes nugas, tum denique lepidi & ar guti & felices plaudebant fibi plaufurosque pollicebantur plures. N am quod nollem us, dici pofle ita , ut refelli non pofiit, certum e fi, fi computentur & exigantur ad fe invicem Poemata, quot quot legenda ft examinanda fuperfunt hodie, vix centefirnum quodlibet liberatum penitus iri ab aceufatione violatæ plus
y e probitatis , fique adco ex fpec-imi nibus & monimcnris artis-* quæ dederunt illius ftudiofi , judicanda ipfr e ile t , non polie non propiorem locari caulïîs & incitamentis , quæ m ores corru p erin t} quam, quas lobrkrm perfeftam que virtutem juvent, adm iniculis.
§. V L
Sed v e r o , quod iniquum judicaretur in cenfu difciplina- r u m , reliquarum, eodem judicetur m o d o , fas e f l , ubi de Poefi dicenda lententia. Quis L o g ica m , aut P hylleam , aut m orum difciplinam aut ceteras metiretur five lib ellis, quibus tradita v a riis temporibus illarum praecepta feruntur,, aut hinc facta ab lin gu lis, qui difciplinas illas coluerunt, ad vitam regendam fuam aliorum que, applicatione? Quis ubique non animadvertirnas- vos & lapfus, non imputandos nifi vitiatæ femel turbatilïïm ae que conditioni noffræ, qua dum laboram us, nc optima quidem fine periculo tra fb ri p o liu n t, quaque f it , ut malorum iplh con- fuetudo follicitet fuoque fecum gyro auferat quæcumque o p p o nenda lint aut injicienda retinacula. Ac Poclis tamen fi p u tetu r, faciliori & crebriori, quam difciplinas alias, flexu poflfe in v erti, ut noceat, ultro fatebimur, com mune hoc effe illi cum artibus om nibus, quibus non tam neceffaria utilitas, quam ele- gantior commoditas & oble&atio quaeritur* Sunt hae fere, qui bus fubjungere flultitiam folent h o m in es, ubi rædio fui fuæque inanitatis obruti dicata virtuti ejusque amantibus folatia & fom en ta in rem vertere fuam conantur, & ab his furari, quae horridae turpitudini apponant velamina. Atqui reddendum poftrem o fu- um cuique. Servit captiva Poëlis ; ubi blandimenti* cogitur fua ineptiis permittere. Dolet ip fi 3c obnititur & m ulto efl:, quam effe per fe p o slit, efficax m i i v s , ubi ver lari fè fentit ab in ge niis , non quaerentibus, nili ut , tedia in nequitia rideant. N a m quæ unice ftudet, ut placeat, iuiiminiftrando animis noftris pa bula jucundillim a, ubinam per naturam rerum om nen decerpit fortiora, ditiora & conftantiorem fecum afferentia voluptatem , quam fi uriliflimarum atque adeo honefliflimarum rerum in di tione circumtulerit o cu lo s, nihilque felegerit, nifi quod placere etiam his p o lfit, qui honefta nec ignorant nec defpiciunt ?
i-läiném us fcriptores, qui aut fibi aut aliis placituros fe putarunt, ubi carmine meditarentur inimica bonis moribus dicteria. Au diemus fæpe lamejitantes fortem tuam , excufantes crimina & ni hil non prætexentcs candoris, ut errore parius, quam delibera to videantur animo peceafle. N u n c juvenilia, nunc aperte nu gas appellant, nunc excidifie fibi non cogitantibus, & furrepta in vitis, fairem fimulant. Tanta vis elt h o n cila tis, ut & line fpecie illitis quali dem nm cum que, fperare non aufint, qui ab ea recedunt, ut multis -magnopere fe 'in fi nuent. Iri leftoribus aurem li qui avido {ludio impudicis verlibus inhiant, quam bre vis quies , quam angutla fvavitas ! U t primum defaevierit im pe tu s, limulae intervenierte perditi otii confcienria, fibi le prode re coguntur & domitrici veritati ced ere, quam ne fordern illa-it pfa , quae adeo arridebant nuper, quamne fentmrrtur invalida ut interrumpant & infringant vocem damnantis modefliæ? N e c du b item us, inter caulfas ceteras , quibus accidit,-ut e veteri Graecia
& L atio, modico num ero, nunc fwperfint Poem ata, quum ex- 'ftitiffc innumera prope telletur H illo r ia , eam referre pariter, quae auflorum continebatur effreni licentia, usque eo jam olim difplicente , ut exfciiprores aut paucos aut nullos credantur iiv veniffe. Poëtis autem , qui carminibus fic ftuduerunt placeres ut feriberent potilfimum., quibus adularentur •& audaciöres laudes devoverent, quam contigerit raro , ut voti damnarentur^ quan- toque adeo intervallo a proximo mox Poëfeos fine aberraverint, vel ex eo colligatur, quod non hodie primum -fpreti & nullius habeantur nominis, quin & Poetarum titulum ex hac quidem par t e , non gerant aliter, quam quod optafie videantur fibi, non meruiffe judicentur aliis. Itaque fi placere fatis nullo tempore carmina potuere, quibus intulerint auflores ab honeflatis legi bus remotos fenfus fique imperat Poefis inviolabili au&oritate, quidquid argumento cuilibet vim indere fummam obleflandi pos- fit, tantum abcfl, ut noxæ quidpiam adferre fecum {ludium il lud creandae lc&oribus voluptatis queat, ut potius refla v ia , praeclarifiimo inflituto ad nitidum fplertdorem properet & perdu cat veritatis, innocentiae virtutumque reliquarum , extra quas
-venitur omnino n ih il, quod placeat ita ur non: difpliccat dein eo
violentius. § V II.
Eft autem honcftaris regnum adeo amplum ramque Ppatio- fas in provincias extenditur, ut ingenio» quale Pocfis requirit, afiuofiflim o, hoc elt quod lu a fibi. finget om nia, abundantiifi- me Pufficiat. Paret illi rerum natura univcrla, quidquid luis hæc finibus comphfiftirur, quidquid hujus oriatur & peragatur v irib u s, in corporum at-que ac animorum orbe perPequirur ita ,& diferiminar, ut nihil usquam improbet aut fugiat, praeter h o minum aula, quibus ftarutum natura ordinem modumque v io laverint. Porninum rerum omnium & fupremum gubernaro- .rem ubique fpeetandum oftendir, amandum in eo celebrat pulc- jitudinis fontem omnis., colendum Patrem perfcâiftim æ beatita
tis, adorandum vindicem operis fimientiflimi. Quanta hinc quam que lublimis exfurgit copia cogitationum & 1'enfuum ? C^uam di ves aperitur bonæ frugis cam pus, quam abundans hortus fra- grantiflimis floribus ! Quis c æ c u s adeo aut lui in curiolus, ut rei- lifdo hoc tam exquifitæ venuflatis armario ad putidam diverte ret penuriam malletque humi repere, larvatos inter e r r o n e s, quam illuc en iti, quo purifiimarum vocat deliciarum gloria. Cui pon cordi fo ret, quidquid mortalitati fubfit corruptionis, Polli cita cura arcere & dilpellere ab arte, quam fibi proximam mi- niftram, naturæ totius pars formoliflima fibi deflin^vir. U bi fingit P o e lis, id a git, ut amœniores naturæ noflrisque fenlibus propinquiores vultus, extra honeftaris pomeeria nusquam con- Ppiciendos, æmuletur. Præcipit ip fi igitur & hortatur lui ftu- d io fo s, ut nihil concipiant anim is, raut calamis com m ittant, quod verecundiarii olPendat honefli imbutam guftu & familiaritate, mc- ■tuantque in præcipitia divagari, quæ vitiorum quaelibet molimina
2 tranquilla lede viffricis temperantiae Pej ungunt. Quoniam iiv- genio cultorum tum maxime diffidit, ubi videantur ubertate Ic fecundiflima invehere, illam tanquam Pupremam legem Panxit, ut honeftatis ubique revereantur jura & julPa deament. N am que hæc denique eft, cui tutilfima Pe fiducia credat Poetae ingenium Picque obPeq.uatqr, ut nec falPus arguatur u sq u a m , nec indecor
S i
rüs. N ititur bæc naturali conditurronc rertim , id eft veritati, quam incile ili pre mus voluit Conditor poliris Ungularum termi nis & nexibus m utuis, ita quidem ut naturæ quidquid repugna v e r it, idem etiam inhoneftuiu iit & deform e,. & contra, quid quid honedatis tantum Ck inde oriundæ elegantiæ odenderit 0- mni cx parte, quantum natura rei capiat, non poilit non natu rali veritati congruere, iummumque m fa d ig iu m , quod Poeticae patet arti, aditum , recludere. Imitari naturam ingenio & de- centiiîimæ orationis fimilitudine exprim ere, ingenium linguam- que moderari ut fodato opere ad propofitum decus tendant a- liud ed. nihil r quam horieAati nuncium nusquam rem ittere, in que re adeo om ni,, ante cetera, viciniam illi conjun&iffimamex~ quirere. Arris ipfius ex ore & tribunali promulgatum Boilea- vianum illud putem us:
Aim ez donc la v e r tu , nourrisfez - en votre aine.
S it virtu tis amor, mentem qui nutriat omnem.
VIIC
Quorfuin igitur affectuum illa ncceflaria commotio, illa fer voribus quibuslibet humanarum mentium obiequiofa indudria? Difpari op era, uno licet eodem que con filio, officio hoc Poelis defungitur. In bonis quidquid intuetur alacritatis & condamne effingit eo intenfiori ftudio, quo propior accedere tum poffit b on ed ati, illiusque amabilitatem & divitias & aeterna decora con tingere. Praedabit ea in re ingenuis moribus tanto certius mi- u id e r iu m , quanto conducit m a g is, ut inflammentur acrioribus exem plis torpefeentes alias animi & moneantur continue profpi- c c r c , ne defatigentur fenfim aut penitus frigefeant. Pulcros & utiles & tem pedivos adettus non expingit modo, fed & conci tare Audet & perennes’ , ii p o te d , legentium animis infundere. Pravos vero & vitiorum five genitores, five comites nusquam im itatur, nili quoad fieri debeat, ut turpitudinis cauflæ & cha
racteres & efletta odendantur. Quem in finem neccile quidem e d , ira informare & exponere, ut agnoicantur tales a fpettan- tib u s, quales fint ipfo o p ere , utque iecerni poflinr tum a ic in v icem , tum ab oppofitis & virtuti inlerviçntibus. M inim o vero aut poilulat A r s , aut perm ittit, ut conditutio univerfa vi
ti«-tiof* m entis, quae ejusmodi agitatur perturbationibus, cum ad ju n g is horroribus fin g u lis, in Poema im m ittatur, eftque proin de falfisfim um, fore o p u s, ut antequam retie affequatur Puera, aeque fceleltus fit turbarusque anim o, ac moribus & vita depre henduntur illi, quorum infanos tumultus exprimet. C ognofcit morum do£lor, animadvertit Legum lator vitia q u d ib e t, erjam atrocisfima ; nihil in his ira reconditum , ut prastereat alterutrum, nihil adeo turpe & noxium , ut non perfpiciat urerque & deferi- bere p o sfa , & verisfimis indiciis aliorum in con fp e£u m duce re. Eritne autem propterea verendum , ne vitiorum veluti in perpetuo examine quia verfari necefie fît, contagione laedantur ulla ? lm m o vero fiqui honeftati ingenua (em d fide nom en pro- fesfi fuum fuerint, eo fient deditiores ar&iusque d ev in & i, quo accuratius vitiorum omnis generis faeditatem & plenius pervi derint. Attamen uti & morum Do& ores & ceteri, quorum eft vitia hominum tr a fla re, & , quoad licuerit, c o rr ig ere , pruden tia utuntur e a , ut non nulla ne nominent quidem , in aliis ver borum verecundia tetram faciem conentur tantifper abfcondere, ita & Poëfis non m odo non concedit, fed & aperte proh ib et, loquacitatem ejusmodi & male fedulam imitationem affe£tuum ,qua ignota vitia in vulgus diffeminentur, aut cognita erjam exhibe antur in modum e u m , qui exftimulet magis fpeftanres, quam deterrear. Fugiendorum affe&uum nullum Poëfîs effingit alium aut aliter quam ut lentiatur turpis & deteflabilis, utque adao majori trepidatione evitetur ab omnibus. N eq u e enim aut pla cere alia refle posfet, aut pulcritudini, quam confetlabitur, fa- tisfacere; eritque proinde nec Poëtæ injunftum , immoderatiores affccius alia menfura & vi in carmen admittere, quam artis ex prælcripto fequitur, ut carmen indigeat. Ac furoris fi quem nomen offendat, quo ufi multi funt ad concitatioris ingenii v i vidam defignandam facultatem , in vero Poeta omnino necefla- ria m , libenter patiem ur, ut vocem m utet, fi rem fervaverit. N c c disfimulabimus, nom ine eo abulos fæpe hos fuilfe, qui v i deri voluerunt ipfius artis fequi inftinftum , quum tamen licen tia raperentur, quam tota improbat & a fuis abefle cultoribus
Itaque magnus^ itle numerus infelicium , qui dicuntur, P oe tarum r quorumque nec carmina turpiusfcula ncc diflbltitos m o res ulla ex parte cx c u lim u s, vix alios com plebetur , quam qui nomen (ibi vindicarim , quod p erfeb o illis jure an tribui poslit, ars ipTa videtur addubitare. N am quod opibus & titulis & for-tunte muneribus ceteris caruerint Poetarum haud pauci, in nul lo (juidem ponendum artis vitio. Placidam potius & Philofo- phicam aequabilitatem anim i, ii cetera non deerant tam raræ vir- ttuis docum enta, modica res fam iliaris, aut nulla potius, mon- (Iraverit. In illis autem , qui duriorem fortem reaple promeru
e r in t , plurescencurrifle eauffæ potuere, ita ut vel propterea in- jiiftum foret in unam Poeticam , quam præ fe ferebant, foller- tia m , culpam rejicere. Ex probabilioribus erit illa forte, quod perverlæ adeo imitationi veterum Græcorum Latinorumque in haererent , ut errores tantum non omnes antiquioris aevi ado ptarent , aut certe (imularcm adoptalfe, quum Poeticam Lin guam & numeros m odo debuilfent confebari* neque adeo aut naturae exemplar confulere, aut mentem inllruerc aliarum fci- entiarum cultu m agnopere (luderent, Accesfit in multis corru pti jam ante propenlio animi, quam ad carmina fe ejusmodi confer rent , in quibus, rerum (i fpebentur argum enta, bona erant quae dam , quaedam mediocria, plura pesiima; qualiumque frequentio- ri u(u haud mirum erit fi contaminentur, qui proba inditutione ad veræ fapientiae normam animos nunquam exegerunt. N im i rum etfi vetufta e Graecia & Italia quæ accepimus Poeticae ar tis grandia fpecimina eo omnino loco habenda funt, quem con- fentiens tem porum aeftimatio jam diu e(l tuita, fervetur juxta ta men cautio, qnarn in illis fe prodens multarum & gravislimarum rerum ignorantia neceifariam facit hodie legentibus, neque nunc aut H om erus aut Virgilius aut ceteri exem plo nobis efle poterunr, nili in h is , quæ ingenuæ honeftati optmiisque moribus congru erint. Jungenda. Poefis difciplinis cetcyis ; his ita proficiat, ut earum carere luce & præceptis nunquam velit. Tradunt iliæ re rum copiam ; hanc ita com plebatur ip fi propriamquo libi tribu at
at, ut gratisfima dein rependat amsnitarem & elegantiam per humante eruditionis & viræ partes om nes commodisfimam. N e c T h eologu m quidem , nec M edicum , nec G eom etram , nec O e conom um fola fecerit, at his tarnen & ceteris fi virtutis amorem infpiraverit aut confirm averit, h Formam veluti & faciem inno centiae amabilisfimam expinxerit, fi Fenfum eorum officiorumque v im acuerit, quae humanitatem animabunt omnem & prohibebunt ne llerilefcere fcienriarum ulla posfit; præftabit haud dubie, ut vivacioris ingenii facultatem , haud frnftra conceffam noftro gene r i a Ccelelti patre fentiamus omnes. Quem admodum vero di-
fciplinæ artesque in u n iverfu m , fi cultoribus teque ac humanae fo- eierati emolumento erunt & quantum fieri posfit, utilitatis adferenr, D ivinioris ope luminis regantur» oportet, ita Poefis quoque non nili mente tali colenda erit, qualem fan£tior religio docet donatque. H u ic quia per fe obeirc nequit fuavitas, qua renidet illa.., facun diae, eo fiet certius , ut in ufus patentisfimos fe rantæ alumna D o minae diffindar. Inveniat modo letfos & confummatos cultorer. Arceantur hinc imperiti Bavii, illinc ingenioli nugatores, arceatur lubdola lafcivientium audacia. TraFlent Poëtæ materiam, facram profanam que, lætam trifiem que, facilem & arduam, d o £ h m Si indo&am: praedicent D ivini gloriam nom inis, naturae miracula, hominis excellentiam, periturae licet vitæ necefiaria tamen inftru- menra atque commoda. H om inum pcrvefligent in d o lem , affe* Öus im itentur, poliant, emendent. Fingant quæcunque re&e placuerim , ingenii o p es, Si lufus etjam liberali induftria impera
tiant, m odo non oblivifeantur, arti fe operam navare, quam immerita onerabunt injuria, nili innoxio cultu ,
prolequanrur.