// tAr*rn
zS
INFEUX
GENTILIUM
FELICITAS
POSTMORTEM?
Quam Dissertatione Academica ExConfenfu
Ampliff.
Facult.
Philofoph.
ad Salamj
Sub MODERAMINE
VI R I CL.
Dn.
JOHANNIS A.
BELLMAN
Eloquent.
ProfelT. Reg.
Ad
publicum
examenmodefle
defert
S:je R:je M:tiS
Alumnus
JONAS
SIDRENIUS
Weftro-Gothus.
In Audit.Guß aviano Majori ad d. 6*Oftok.
Anno MDCCVI.
borisante mtridiemfolitis.
Rcverendißtmo
in
CHRISTO
Patri ac DOMINO,
JESPERO
S.
Theolög.
Dociton
Celeber-rimo, kiclütt^ Biceaefeos-S^arenfis Epifcopo Emtheatifiifl&oj
jCf^nfiftorii
Prsefidi Graviffimo,nec non Gymnafii Ephoro Adcuratifiimo >
Meco-natu Summp.
Maxime Reverendis atque
Mag.
SVENONI
BIERCHENIO,
Theol. Ledoribus,necnoii Con-Prömotoribus Plurimum Rcverendo& Praclarifßmo D:n&
Mag. I
O H
A
N
N
I
Prsepofito & Paftori in %$oxååf
meri-tiilimoy jugitercolendt).
QgAhcunquehocingenii
Spccimen^adfignifi'
fingularem infe favorem,Dominis ac
Summamentis
venera-J*
SummeReverendo atq;
Prjsclariffnm
DOMINO,Mag.
MAGNO
Pr^pofito &
Paftorl
Cathedr.
Scar.
longe
digniilkno,
Patrono
Bcnignifllmo.
Pr<eclarißimis HominisPrapofitis}
Med.
Licent.
MAGNO
DETTERBERG,
fiftoriiAdfdforrbns dexterrimis, Certiffimis.
Admodum Reverendis Cldrifßmisfc D:nis
Mag.
LECTORIBUS
InRegioGymnabo
Scarenfi,Confiftorii
AdfeiToribusaequiflimis, Promotforibns
femper venerandis.
cand/tmfubmiffianimi obfervantiamjproßter MecccnatibusJulsSdnbiijjimecolendüt
tione offert dicatque. S.
PlReverendo Venerabil. atque
Dodijfimo
Domino,Dn.
g
abri
e
L I
t i m e l l,
PaÖoriin Carola
Vigilantiflimo,
Fautori Optimo , quovis
ho-nore
profequendo.
Munushocce Papyracewn ,
in
mimi
gratijfimi fignum> ob
beneficia
mfe
collata, cumpio , pro
incolumitatc
ipjipvoto,
offert
//
rra
Thef. I
;Nter animam cor-pusque
hominis,
quantumvis
diver-fa? finteftentte,
tan-tus intercedit
ne-xus,ut neutrum
al-teri(uum facile
deneget
minifteri-um: quin imo animanaturali
ap-petitu(ad fui cumcorporeunionem
fertur, in quocunqpe
demum
fta-tu conftituta. Atque
adeo facile
cogitari
poteft, quod illa
nonoptefcunquam corpus fuum,quippe
ami-ciifimum fibi, å confortio fuoex-terminari. Hinc etiant
exiftima-mus, nonfolum beatorum, fed
feli-feliciumanimas, poft
fata
adprifti-namfuorum corporum
conjun&io-nemtendere, ut totum compofi-tum velfelicitiate unå gaudeat, vel miferam 6c affli&am fufferat
con-ditionem. Scilieet talis fingulos
fecuturaputabatur conditio, quales fefe geflerint, dum invivis eftent.
Cujus tarnen refpe&u de iis heic
dicere nihil attinet, quibus ceternse
veritatis lux divinitus afFulfit, cum
illud alius lit fori: fed pro inffcituti
ratione difpiciemus,quid de
genti-libus fit tenendum; quum illi
den-fiHimiserrorum tenebris involuti5
6c nullo firmo ac ftabili
fundamen-to nixi,huc illuc, tanquam incertis
agitatitempeftatibus,inclinaverint,
circaftatum hominis poft mortem
quammaximefluftuantes. Horum
poft mortem conditio eft, qu^
ln-felix
omninoFelicitas nuncuparime* retur;Idque
ob rationes, fummiNuminis auxilio, in
fequentibus
dicendas#
i
Tbef. II.
¥)Rimb autem
obfervandum
eft,
quamvisgentiles
maximis circa
haneremerroribusobnoxiifuerint,
& å tramite veritatis deflexerint
omnes, eorum tarnen
alios
aliis
magis cautos
fuifTe
in
iis,
qua* nontantum vitam civilem, fea etiam_»
culüum divinum fpe&arent: atque
eaproqterin
duas
clafTes,
nonfine
ratione, diftingvuntur; ita ut
alii
faniores acfapientes,
alii
vero ru-diores acplané
Barbari
appellari
poffint, nomine cum
facris,
tuny
i profanisicriptoribus
ufitato.
Qui-nam autem illi fapientioresfuerinü,
quibus in locis
olim
vixerint,
cui
item adhceferint fe&a?, id deindu-ftria nunc omittimus; cum
hujus
rei aliqua
haberi
notitia
poflit
ex
iis, quse heic exponentur;
magis
vero &jabunde etiamex iis, quaj
de
feäris
philofophorum
alii
fufe tradiderunt. Neque etiam,quae horum
exftiterint
dogmata~»,
6c quam propeeadem
ad
veramre¬
ligio-4 , v
ligionem accéfTerint,noftrumnunc
eft inquirere; nifi in quantum fa¬
cere vicjeatur ad materia propofi-illuftrationem. Idcircö quiha?c
pernofcere cupiunt, illos adeanti.,
necefte eft, qui de veritate Chrifti-ana? Religionis parifeerac de
Reli-gione & Theologia gentili fufius
(cripferunt.
Ihef.
III.
VErum licet
par fit felicitatisomnium gentilium
ratio, refpeftuanim^ poft difeeftum å corpore: ad Gr^corum tamen atque Roma- i norum fapientiores quod attinet_,,
.
hoc faltem nomine filentio prseter-eundi non ftmt, quod poft fatafua
illud eximii pra? ceteris obtineant,
ut quaHominis famam
reliquis
lon-ge feliciores habeantur, cum ob
mores cuitiores
legesque,
in Ulis jgentibus quidem, commendabiles;
tum ob liberalium
bonarumque
ar-tiumdifciplinas
ab iis infigniter.»excultas. His accedunt res
pr#-clare geftae, quibus totum terrarü orbem
5
,k orbem in fui rapuerunt admiratio-nem,
atqj
perennemTibi
gloriamcompararunt. Vere enim
Euripi¬
des (a) dicit;
Tsjvdiw dgflal nomv,
To'lg hoc/éav äyotk[j.ot.
Qua? praeterea inGra?cis
atqueRo-I
manis eluceant,
&
hanc illorum_,
Feücitatem probent, cuivis, monu-menta ipforum volventi,paffim
oc-currunt. Aft cum talis nobis Feli¬citas heic non intelligatur, eam_,
miffam faciamus ac ad inftitutum
redeamus.
The
f.
W.
pOrro
oitiniumcalculo
evinci pofc
* Fe
putamus, quod gentilium pri-fci fapientes, ope Juminis natura?,
animadverterinfc quendam poft
mortem ftatum Feliciorem. Verü
antequam hanc rem penitius
tan-gamus, inejus Fundamentumprius
inquiramus neceffeeft.
Praecipu-um autem argumentum,quod
gen-tiles
tiles tam anxiosredderet de futura
poft hane vitam
beatitudine,fuppe-ditavitopinio deanimarum
immor-talitate-, quse fanaerationiadeonon
eft contraria, ut potius tacite eam j
affirmare cogatur, ubi nihil firmu,
quod ipfam deftruat, plufcula auté, <
qua* éandem probent, invenerit*». Hoc faniores gentilium ex Temet
quodammodo cognoverunt,
dum
in fui ipfius anim;e naturam,
ejus-que a&iones inquirerent.
Prseter-quam enim quod ipfam,
rationeef-fenticE, fpiritualem ac dfJLiyjj, five_j i
impermixtam å corpore, ejusque-»
operationes immateriales efTe
cre-diderunt, atque adeo nihil neqj in-»
ea deprehendi,
quod
corruptioni
efTet obnoxium, neque extra eam,å quo deftru&ionis
metuseiimmi-neredeberet: etiamilla, cujusqua-j
dantenus animam capacem
anim-adveiterent,& cognitionis 8t
v;olun-tatis quafi inhnitas qua?dam,
imö
& seternitatis appetitus
hane eis
de
animas ,animx fuas immortaiitate
opinio-1
nem vehementer commendårunt.
Prasterea 8c illud homini
profano
fanafvadereratio videbatur,ut
exi-ftimaret animam poft feparationem
åcorpore
fuperftitem futuram,quo% fru£hirn obtineretearumvirtutum,
quas, cum corpori fuo unita
eflet
9exercuerat. Neque enim
cenfen-difuntDeosideo coIuifTe,ut corpori fuo heic tantum beiie effet: quin_», natura duce, fecerunt id plurimi intuitu futuri alicujus boni, quo, I
poflquam é
vitaexceiMent,
frue-rentur. Atque ex
ipfa
, quam
tantopere urferunt,
juftitia
di-vina in proclivi
fuit iliis
judi-eare, Deum redditurum
beneme-rentibus praemia, fceleratis
verb
pcenas. Nunc autem videbant o* Iptimos
quosquein
hoc
mundo,
ple-rumque premi paupertate,morbis,,
tormentis, 8c cruciatibus;cumin-> terea multi,
omniumfcelerurnlibi-:
diuumcj
macuhscontaminati,
in__»
:
fummis viverent deliciis, &
ubi($
faventioreuterenturfortuna; adeo ut hasc ipfa, quafi dedita opera,
im-probis
matenbonisnovereavidere¬tur. Idcirco nihil eis folatii fuit
contra has tantas calamitates,
qui-bus heic agitarentur, prakter
ani-marum imrnortalitatem; cujus
be-neficio
aliquando fieret
virtutum acvitiorum juxta remuneratio.
Pul-cre in hane fententiam Tullius
(V).-Si, inquit, fupremus ille dies von
ex-ftindionem,fedcomnmtationem loci
af-fert,quid optabilius? Non enimfernere,
vecfortuito fati & creati
fumus,
fed
pr
of
edo fuit qiuedam vis, qu£generi
confuleret humano; nec idfingeret,aut
aleret, quod, cum
exantlavijfet
omneslahores, tummeideret inmortismalum
fempiternum. Portumpotiusparatum
vobis, &profitgium putemus. Qua j
ratione, qu^fo, hominibus ubi vi-tam cum morte commutåffent, aut mortis malum fempiternum
nega-turus,
turus,aut loci
commutationetti,at-que portumeis
aflignaturus
fuifTet,
nifi,utdi&umeft,animarum
exftin-ftionem non futuram conje&aflet.
Quid? quod diferte
ibidem dicat_»:
germanere animos
arbitramur
conjen-fu ratiomim omnium; qua infide
ma*neant?
qualesqueßnt, ratione difcendft
eft. Eandem rem
pluribus
perfe-quitur (c) ubi difterit deanimorum origine å Deo» &eamob rem
a?ter-nos effe cenfet Id ipfiim pariter_>
colligitexduobus animaeättributis, quceei competere autumat: In
ani-mi cognitione dubitare non pojjitmus,
niß plane in
Phyßcis plumbei
Jumüs >quin nihilfit animis admixtum,
nihil
duplex: quodcumita
fit,
certe necfe-cerni^ nec dividi, nee
difeerpi,
necdh
ftrahi poteft5 interire igitur. Exhifee minime obfeurum eft, illum
negare animarum deftru&ionem-.,
cum id quod dividi nequifc, per
fo-lam indivilibilitatem tale
exiftime-tur, quod fit duraturum, Sicut é
B
contrario,
illudjquod
in partesdi-fcerpipoteft,per
nudam
divifibilita-tem deftruiintelligatur. Ante
Tul-lium idem quoqj inculcarunt Ho¬
mer9,Pythagoras,Plato&alii, ficut
interaliaeorumplacitaetiam hujus
meminitPlutarchus: (V/) To [jlsv ti/j
Twv tioypnctTMtlvfyayognml IIAqltwqq
yewaioTaTowifi, to eTvoti tyiv ipvfflv äÜctvoLTov. Tig §v tSto Trpurov dveqiU' V'/jtrsv; 'OfJL^og* 'Ev tis rfj otiuvasCot.
ti
oÅyjg tyjg vexyczg ti otXko, fjrdgi]A>%dgSsfavWl (JLSTtt b&VQCVQV tictfJLcVWXg.
Cyrus major in concione fua, qua
eumXenophon (^)ufummemorat
apud
filios
& amicos, quumjam
moreretur, variis argumentisani-marumimmortalitatem eis
perfva-dere conatus eft. Videlicet pri-mum ex eo, quodrevera fitanima,
.< ouamvis videri oculis non
poflit:
aeinde exaftionibus, qux
ejusmi-nifterioperaguntur, quamdiu eftin
corpore. Exiftimavit enim illud
mini*
(d) in narrAt: vit£Homert p, zpi,
II minime interiturum, unde tam
di-vinas operationes
proficifcerentur.
Porro ex vita ipfius:
veritati
enimminus confentaneü videri cenfuit, illam, dum in corpore
efTet
morta-li,vivere; cum exeo exiifTet, emo-ri„ Imo credidit potius animam,carcere corporis
liberatam,longe_»
fapientiorem
evadere.
concludit
de-nique
quod
corpusin
pulverem
abeat, cum homo morte
difTolvi-tur, anima vero non item.
'Ou
yagty to, inquit, t
Sto
yscrcttyoog
foysirs
si$evQth dgé^sv sifii eyti sti,
etsiMvlS
dvQgoo7o(vx
TsÅevVjW
£$$ydf
vvvloi
tYjv ys SfJLYjVtyuypjv
wgotTe*äAA?
oTq
hs7t$CtTT£T0, TXTOIQ
dvTTjV
00gScTOLV
Y.OL-Tstyoogcfoe.
vOvtol
eymrs,3
itot&sg,
X$S TSTO700070079 ,00g Y)
soog fJLSV OLV h
$VYlTÜ(TOÖfJLCiTlfj,
07CCJCS TOTO OCTOOiXkOLyYj, TsSvrjZSV
xfåys
oTooog tttyguv
I<?ou
Y)Tpuytf,
§7osicodv
7& ä<Pfov($y(too[jlut(&j Myct
yéwfroti,
a'<3£
tSto70S70SLcucé7 otXX oTCtv dxpxJog Xj
xaSafog ovSg
ex%gi&fj,
tot9$
(pfowpioo-toctov smogdvTov hvow AiocXuoy-sva c9dvSpa-ävbguTdySYjXct hivexafca,ättiovlatpog
to épiotpvÅov,77ÅA/jvTtjqipvytjg. Etiam
Phocylides (f) pro hac pugnat_j
iententia:
-irv^yj F
ä&dvcij(^>
s$ äyyjgug tjj oicc TCiVTOq.hsfyotiaTOl^OfJLSmV OTlPCO Ssol TB"
ÅsSoflai.
Similiter quoque oraculum olim
i-dem affirmalTe dicitur;
quemad-modum apud Laxantium (g) eft, Polites quidam confuluit ApoUinemMh
lefium, utrumne maneat anlma
poft
mortem, an
refolvatur;
<£rrejpondit
his vcrfibus:
"kuy/jfjLsv fisypi § fecyoig ngog
cä-yCC Y.g&TSiTQLl,
<P$ag]d
vqhgqlTzoddv) SvyjTdig dXyrj"åocnvsim"
'Hvlka dvd\v<rivßgoTsyv ysTaff&ya
yagavSsv SliifcrjVevgyjTOU) hd&éga%dva(pc
fsiToa,
'Aliv
dyfya(£y
Scra,
yhei <Ti
ignay*nav aTeigijg.
\
n
U^ooToyov^
yoco TVTO&S8
tyhufy
TS^QVQIQL.
Verumfi talerefponfum datum fult
unquam, fumma in
hoc
negotio fraude ufum eft illud aiioquifplen-dide mendax oraculum;quofuper-ftitiofi homines facilius fibi fidem
haberent in iis, qua? manifeftofal-fa effent &impia:
Idcirco
pervaga-tiffimamfamam de anirrtce
immor-talitate convellere noluit. Sic fpe-&rum illud, quod Sauli
cladein å
Philifheis, & vita? interitum
augju-rabatur, iisdem fere verbis illum
alloquitur,
quibus Samuel
antea_»regni amimonem ei comminatus fuerat; ut fcilicet reliquos
Ifraéli-tasalliceretad confulendumPython
nes. Sed, uteo revertatur, {unde
h^c deciinavitdilTertatio,Seneca in
id maxime videtur incubuiffe, ut &a? aetatis hominibus
perfvaderet,
animas effe immortales: de quo
plurima in fcriptis
ejus teftimonia,
exftant\ quaie
illud
de
confolatio-ne14
ne ad Helviam: (h) t,Animus ipfe
facer
eft, ér
ettemus. hoc confirmatunanimi hominum confenfu, de_>
cultu5c timore Deorum (i) Cum,
inquit,de animarumEternitate
difteri-mus, non leve momentum aptidnos
ha¬
betconfenfus
hominum, aut timentiuminferos; quafi poenas illic
penden-dce, utdicit Lipfius: aut colentium £thera: quia Deos månes illic
po-nebant, 5c venerabantur, ut aitide.
Thef.
V.
HAnc
etiameorum
videtur,fententiam
quodanimasde-
firmare
fun&orum coluerint; id quod
cer-te non feciflent, fi nullam
prorfus
fpem habuifTent de immortalitate
earum. Hafce communi nomine Daemonés, Deos Månes, item Le-mures appellabant, ut conftat ex
,
Apulejo
(h)
Speeles, inquit,Deemo-num eft,animus humanus exutus
&li-ber,ftipendiis vite: corporefuo
abjura-tis\ Hunc vetere Latinet lingva repe¬
rio
(Å)c. //. (/') Epiß,uy. p.m.yp.
15
no Lemuremditfitatum. Ex
hijce
er-I goLmuribus, qui poflerorum
fuorum
cur amfortitus,pacato&
quieto
numi-ne domumpojfldet^
Lardicitur
familia-ris. Qui vero propter
adverja
vita
merita, nullis bonis
fedibus in
terra ,vagatione fen
quodam
exilio punitur
,inaneterriculamentum bonishominbus,
cetenm noxiummalis; hunc pkrique
larvam
perhibent;
cumverb in
cer-tum efl, qiii£ cuique eorum
fortitio
e~venerit; utrum lar//V, an
larv
a; no¬mine Manium Deum nuncupant,
&
honorisgrotta
. Dei
vocabidmn
addi-tum efl. Huc adprime
faciunt,
quxinApulejiAfm. aur.locis
compb;üv
ribus commentatus efl Phil.
Bero-aldus; qux fi
lubet,
conferri
pof-funt. Ceterum circa voces
iftasdi-icrepant etiam veteres, &
funt,
qui
Månes ac Genios eosdem putent,
eorumqj
fingulis
hominibus
ab
ipfa
nativitate binostributos, qui
quod
ne mortua
quidem defererent
cor-pora, fepulcrorum
deöruåores
16
Deos Månes vidare credebantim
Nafoni (/) videnturMånes
&Le-mures iidem fuiffe:
Ritus erat vetdrisnocturnaLemaritt
facri:
Jnferias tacitis Manibus illa
da-bunt. & paulo
poft.
Cum dixit novies , Månes exitepa-terni,
Rejpicit,
&pure
facra
peraEtapu-tant. itemMox etiam Lemures animas dixere
filentum; &c.
Sed obtinuittamen, ut eorum ani¬
mas, qui integre vixerant»
fmgu-lariter dixerint Månes, tefte
Valen-tino in notis ad verfam 185. Perfii
Satyr. V.contra verofceleratorum,
peculiari nomine Lemures,
fecun-dum interpretationem Antonii
Fo-quelini pariterque Eil. Lubini, in_»
locum citatum Perfii: Lemures, in*
quiunt, antiqui Månes & mortuorwn animas ejje crediderunt, quod
noflur^
nit (0 Faß,i,f, v. 4 il.
}1
msincurfwiibus domos
infeflare
exifti-marentur.
Apulejus
1. c.modo
lar-vas, modoLemures, no&iü
occur-facula, buftorum formidamina, fe-pulcrorum terriculamenüa,
adpélli-tat. Et Homerus (m) finedubio
ejusmodi lemures atque larvas
er-rantes lignificavit per
fua
qua* Patrocli animä
infce&abantur,
"Hå$5 hl4^%??Uulgoxtäj®'
aoto*
Srij ¥ap
hegtetyoiÅyjgm
puvpfeg [JLVSOVhiTisr
T5JAS [AS
hgyxcri
ipy%al
hfafyt»
M-[JLCVIOÜV,
'0v$e USITC»;
(JitoysvScCl
VTCSg-Kola,*
[JLOXoBCOCTLV* jAaa'
ävjug
aXdXypiai äv svpvwÅsg$u.
Atque ßc videmus Manes pro
La-ribus, & pro
Larvis Lemures
in-terdum poni: quatenusgentiles
bostajiquam noxiöstimebant;
illos
autem propitios,&
hominibus
C bene
*8
benecupientes
ducebant.
DeLari* bus ita Nafo (n)■
Prtftitibus Mafi Laribus videre
ca
-Aramconftitm - - - - (lende
*
Caufi tarnen
pofiti
fuerat cognomimstükj
Quodpraßant oculis
omma tutafik',
Stantquoquepro
nobis,
&pr£fintmos*mbusurbis;
Etfint
pr<efentes
auxiliumq,;■ferunt.
Nec aliud per #w£r<mntellexerunt
vVeteres* quam animas corporum fuorum vineulis laxatas; tam
illo-rum, qui honeftam & piam
ege-rant vitam , quam qui fceleribus
fe Inquinarant Eftque haec vox
tam lataefignificationis, ac Manes.
Volfcusin comentarioad verfum38.
Sat.i.Perfii: Manes
^inquit,
antiqui
iton modo Deos,fidbeatas umbras ap*
pellabant.
Confentitetiam Maro(ö).TroiusAßncaS)pietate
infignis
&ar¬mis*
Ad
(#) lib.j, Fafl-verf.12p. feq.
(6, &ncid. pe 403.ztf.
*?
Adgenitorcm,
imas
Erebi
defeendit
adumbras,
Di, quibus
imperium
eft animarum,
timbrjeque
filentes.
Idem( fl)
alioloco,
umbras
proLar-vispofuit:
Omnibus umbralods adero: dabis
im-probe
pcenas. Etenimgentiles,vanaopinione
per-fvafi,exiiHmabant umbras eorum,quibus
injuftas necis
caufae
fuiffcnt,
nocere viventibus.
Thef.
FL
PErfpefto
mens fueritautem
deperenni,
qua;
animari*
herum-,
vita, &quouscpin
hac
cognitione
progredipotuerint,ope
luminis
na¬turalis: Sequitur,
uteorundem
len-tentiam exponamus
de illarü
{latu
poftdifeeilum acorpore»
Cumani-mas,utantea diximus,exfuis ope-rationibus imortalesefTe
quodamo-do inteiiigerent&
viderent
quoque,
naturamdediffe hominibus ufiiramexigui temporis ad vivendum;
prseterea omniain hoc mundo
mu-tationibus, miferiis atque
calami-tatibus eiTe obnoxia ; anxii cogita-re cosperunt de feliciore quadam
conditione, quae easdem seternum
maneret. Et quamvis hujus rei certam eis adfignare perfvafionem
nonqueamus; negare tarnen non
poftumus, quin eminus , ceu per
tranfennam, iftam
animadverte-rint. Unde faftum eft, ut omnes
Philofophorum laniores
frequen-tiorern faciant mentionem fumrni
hominisboni poft mortem , ac
re-ditus ad Deum. Hoc argumento
Marciam, obitum filii lugentem » folariconatus Seneca(/>) Jpjeinquit, £ternus,
meliorisqm
nunc flatuseß.
Et poft pauca: Animus nititur Mo ,
tmde dimifjus eß; ibiillum£terna re~
quiesmanets pro confußs
craffisque
pu¬ ra & liqulda vifentem. Simiüte£->quoque Admetus apud
Euripi-dem
'21 dem (q)uxoris mortem
deplorans,
ob nimium dolorem , de fua
con-queritur calamitate ; contra vero
felicitatem conjugis, beatam
apud
fuperos agentis vitam ,
depraedr-cat:0>i>.01, ywcaacc cctiuov
svTvyßcsßcv
TS \uS vovLiLti ,xotfosp
S
cäoxSvS
oycog'
Tyjg ysv yäp
Säh
otXyogäipsräi
7Tc]s,HoXXSv äs [xoypw svaXsYjg
htiü-CC17C.
7:a)IS
dpbiyJvxc, *shw
Igocycu,
Ks£v 877iSvuco äüyccTCt vaisLV.
Phocylides
(f)
affirmat
nos >tibi
vincula corporei
carccris
ruperi-mus, betos exhis tenebris, in
lu-cem coeleftem exceßiiros :lictllüyct T sa
yottyg
ßXTti'ccysv
sg(paog
sXSs'iv*
Tullius (s) exiftimat hominespen_>
mortem, nen folum å malls
abftra-hi, (q) Alcefl. 4SI.4. V. stf. &93S- OJ
hi, Ted etiam in vitam longe
bea-tiorem transferri; imo Deo fimil*
limos fieri; poftquam occiderint:
Tantum, inquit, abeß ab eo, ut
mct-lum morsfit-, fedquod tibi diidum
vi-debatur, ut verear, ne homini nihilJit
non malum aliud certe; jed nihil
bo-num aliudpotius:
fiquidem
velDiiipfi,
velcum Diisfuturijumus.
Cuifimiksfutura efl perpetuitas omnis.confequen-tis temporis, qnis me beatior?
Ptolo-maeus rex Hegefiam Cyrenaicumj
prohibuifle dicitur, in fcholis
doce-re de mortiscontemtu, quod multi,
hisauditis, violentasmanus fibiipü
inferrent. Et Ambraciotä
Cleom-brotus, quum nihil ei accidiftet
ad-verfi, é muro in mare fe abjecifTe-»
perhibetur, le&o de ea re' Piatonis libello, ut idem (t) refert. In tantü
profecifle
videtur Seneca (0) ut,fi
verborum ejus, deanima?immorta-Jitate ac ftatu poft mortem occur-rentium, vim ac pondus a^flimes, fere
(t)loc.citat.(«)adPolyb. c. 27. (i *8.
( 2-5
fere videatur divinorum,
quibus
chriftiana nititur religio,oraculo-rum gnarus fuiffe. Quippe
amma-rumpacem, libertatem
atque voluptatem
poil:
hane vitam,
item locumbeatorumtanquani in_» tabula
fpe&anda
proponit;adje&a
etiam gravi admonitione, ne
quis
beatam hancrequiemdemortuis
in-videat; cum in fraterna morte Po-lybiumfolatur: Nuncammas,inquit,
fratris.tut, velat ex diutino carcere
emi(Jus
, tandem
fui juris
&1arbitrii
gejtit, humana omnia ex
Juperiore
io-~co dejpicil: divina vero
propfas
intue-tur. Ne itaque
invideris
ei:quiefcit,
)tandem Uber, tandem tutas , tandem
-éeternuseft. Fruitur nunc aperto Ubero ccelo ; ex humili atque
deprejjb
in eum emicuit locum, quisquis
ule
eft,
quifefatasvinculis animas
beato
reci-*
pit Jim: &nunc libere vagatur ,
o-mniaque naturee bona cum Jumma
voluprate perjpicit. Non
perdidit
fa¬
cewfräter
tmsyfed Jecuriorem
24
tusefi. Nun
reliquit
Me nos,fedan-tecejfit.
Idcircomortem nonufque adeo pertimefcebant, quin potiuslaeti exfpe&abantillum diem,
quo,
remotis ftrophis, å converfatione
malorum fegregati, in coelum
atcp confortiumDeorumferecipi ipera-rent, tefte Tullio: (x) Opraclqrum
diem , cumad illud divinum anim$r
rum concilium,
ccetumque proficifcar,
cumque exhac turbo, &colluvione
cüf-cedam! Detiderio perveniendi
adi-liam laetitiam> magnum ponderis
addidit qupque contemplatio Dei, cujus fe poit fata participes
fore
arbicrabantur. Videbant enim_»,quafi cJaufis oculis animam, dum
eilet in bis incluiä compagibuscor¬
poris , minimam partem eorum_i
intejligere , qux ad Deum
fpeéfca-rerit; cum homines divinis
negle-&is, plerumque in fordibus
terre-nis, inftariutulenti fuis,
volutaren-tur. Quem defe&um tandem
fup-pleri
pleri Tibi
imaginabantuf,
cumani-ma, corporis cuftodia atque
vin-culis liberata, in iftarn vitam, quse
fola vita nominanda eflet, transfer¬
retur. De quo eleganter
Plotinqs
(y)ah oXcog's<råu
$söre«)toovvsxsg T%Sé&g> sti
hio%Xti[JLévx
,&'cfe
(Mav ivoyXYivw 3 T9c-dfjLolog. Contemplationem hane,
non foluna
perfe&am
atqueaeter-nam, fed etiam utfummunabonum
asftimabant,
quod hominis
appeti-tum ita fatiaret,ut aliud majus de-fiderari non
poifet;
juxta
illud
Se-necae: (z) O! quando
Tidebis illud
tempus, quo fcies tempus ad te nan
pertinere; quo tranquiüus
placidusque
eris, &craflini negiligens,&inJummatuifatietate ? Vide fisomnino
apud
Plotinum, {a) qui hane renapiane
fupra captum gentilis
expreffifTe
videtur: qt-olv, inquit, sig
avjov
Uu-j lors rj/utu téXog-y ti;-
ävchtavTdtt,
D
O)Enn. 6:lib.p. cap.lQ. (z)Epift.jf*«. (a)tnnead.6;lib.p»cap%£«
fcpo
pyj
årdisiv
ypgévxffiv
onw?refi
ccuiqj yppsiocj bbsov. 5Ev is
tccj]^rjj
%opsfaxaSagävTtTiyyjy[JLEVfyiyjg,Tr^y/jv Ji vy, Äf^v , ayaSS
dtliavy
giifiv
ipu%yjs.
Kairo svsnciv&a.QUemadmodum
beatitüdinemaliquam poltvero
gentiles
hanevicam hominibus paratam
puta-runt; ica amoenum quendam
lo-Iiim finxerunt , in' quem omnes
migrare dicebantur, qui integram eg'fTent vitam; quafr illic cqeleftia
reportaturi virtutis fuae praemia_». Hunc modo campos Flylios
nomi-narunt, fecundum Poétam, (b)
Qmmvis Elyfios miretur Gr£cid
Cpncilia*
Elyfwmque
colo --Ita Nautes iÉneam allocutus eft,ut eö facilius ßbi fidem haberet. Pro¬ teus Homericus Menelao
promifib
fore ut Dii ipfum ad hos campos (Jr)ULI. Georg.9.3$. JEneid. IibEhef.
ni
campos.
dedücerent, co
quod
Jovlseffet^
genere :
'AAA# a lg 'HAi'viov nsfo'ov, aj
f${-gocrot, yafyg 'A&chwroi irepLTTVcriv - -
-T£?r£f ßiojy) tisXsl
rhT-jf4%oi-<riv> (f)
Ubi non nivibus, nec I yerre,
'ne-queimbribus,aliisve
incommodis
preineretur; fedinter maximas
vi-veret deiicias. Modo beatorum
dixerunt infulas, tefte Piatone,(d)
easque lege di.ina
piisobvirtucem
affignatas: ~Hvvopog
ofrs
"K'jjv hl Kgows, $
dsl
xjvöv
hl kk
k
&so?g, Täv
dv&goJncov
iov (jlsv cmotiugßw héxBcnct,^ohug,
heiföv
tsXsu-ifar), siq fjLaxägwvijtrzg
ohiovra,&-mv h idcvj svhjpLovloismog xcmmv*
lTkef
VIII
ÄT
quoqueveroficutin
inhoc
,multis
ipfos
popiili Dei
aliis; ita
fimias fuiiTe videmus: Qui, ut ve-roümile efl:,
fcriniaMofiscompila-ruht,
2$.
runt, 5c
quidquidinde
ablatumeft,peflime
corruptum in fabulas fuastranstulerunt, Gregorio
Nazian-zeno
(V)
affirmante : tåjgog roTg r£dvfyog TrsTTEigxyJmg o MivcogszsTvog,a)
VaMyctv&jg, daQofeAwv A«/zwW
«S H\VVIW
7TS$iW
YfelttGQCJ "EAA>?V££jiy (pccvramoi tS xo£? vjyccg Ttot^aMfä ysvoysm, ix r&y M&JFÄ&wy oiyoa^ ßim
ßXm x)
tfjisTÉgojv, i*
Ä) 7Tsgl
ryjy
xAfj-cCv ti Mh dXkoig ovoyotffi
tSto Td^oc^XojTxvTsg, Certe non
ri-fumagis,quamIacrimis profequen-da eft horum dementia, qui
com-mentum cerebelli humani,
fabula-rum impofturis obte&um,fibi
poft
rriortem tutum perfugiumfore cre-diderunt. Ejusmodi deliramentum
Scholiafta? Gr^ci perftringunt, 5c
quidem
Nonnus(/)
Latiné verfus his verbis: QuemadmodumChriftk-nafides atque doftrina ,
paradifum
quendam dejcribit: ltagentiles
qiioque fiäitiuM(c)Örat.20.p.333. (f) in%Enarrat.hiß.prQ" fdtt.Ordf14*Gregor. NaziAtt.p*ttt.
29
ßcthinm quenäam loeim deferfbunt *
qnenifortitmwrum mfiüas wem?t fke
Eiyfium
campnmf quodvidelwet eo vc-mrnt, quivitx citrriculufti hbtieftecum virtute confecerunt, „Huc re-ftrr?
poteÄ
etiartj illud, quedMö-hammeedifte ffnxerunt de fuo
pa-radifaAlkcrr.Surat.43.
ve£C6'g. feqq.pariterque 64.verf9. &c.
C*£
L-i
** ^X?
|»^=TTxX&
£/j
JJ)
CÖUU
fJLJJ
JUs15
CA«
s. /p
OÄcS
Cg-O
jtüöi?
ÖJSj
£3
)V
—»•0 fervi mei / «0« mVfupervosthnor9
fieque trifles futuri efiis> O&i
dermtfignis noflris,
fide&sfhrünt
Mufidmanni , Letabundi
ingredvmini
paradifum vos &utforesveftr#:
Gr-cumfer
etur intef eospatina ex ßuro,phialxy m quibus erit qutcquöd
ani-W£ concupiverint,dukes
eruntfontes, vosqueperpetuo ibi vivetis. *
.
Iheß
IX.
CEterum
&am,&patrataquibus
fcclera,fedemob virfcute-negle-
feli-ciüjoccuparcnonlicuerit,hos.in tar-tarum ac ftygem prapcipitaritöv $s ä$ixoj$ $ åSswg, kg to
Ttjglfos-ug rs x) oLX/jg
ha^Tr^Loi
rok/j
rdfnz-fov xccäSctw, ihcti. Cujus detor-mentorum generibus, quae impiis
ibi p-arata fint, multa fabulantur :
Scilicefc
quomodoferoces
viriafpe-åu ignei, illos feorüm rapientes tribulis lacerent, manibusque & pedibus, ac cervjce devin&os
pro-Äernant, excarnificent, atc$
miier-rimis modisdilanient, ut idena (/j)
commemorat. Similes hispoenas, inter verbera .fas-va, gemitus, ftri-dores , fletus moerentes ,
clamo-res cum planchi
miftos,
atquela-mentationes , fceleratos tartareo
fpecu, &llygia palude merfos,
fu-ftinere affirmat
quoqueMaro
(i)
Hinc exaudiri
gemitus,& fievajfh
vareVerbera: tumftridorjerri,
tfofla?
que calem.
Qiafcelerumfacies? (O!
vlrgoejfa-re)
quibnsve
Vrgen-( b) Llb.to,de re[t{>b.f. -jdz. Q)\dEneid.t.(t.
Urgenturpeenis? qtiis
tantusplmgop
ad auras?Item
Contimit
fontesultrix,
accinttafla*
gello
Tifiphone
quatit,infultansytorvosqiiefiniflra
fattentans angves
- - -
-Quinquaginta
atris immanis hiati-bus, hydraSjsvior? intus habet fedem: tumtar¬ tarus ipfe
'Bispatet inpr£cepstantum,
tendit-quefub umbras,
Quantusad <etherium cceli
fufpeäus
Olympum•
Suppliciorum
infernalium, nebulis a?ternisque tenebris fcarentium ■gravitatem,defcribitetiamNaio(£)Åty* nebulasexhalat ivers -
-•
Deque Juis atros peüebat crinibus
angves.
"
Qliam
fimul
agnoruntintercaligiuis
umbras,
- - -
-fuiqtie
•
Judicii
n
fudicis
<eternä
damnavit lumina
nodle.
Quanquam
ut veruttifatear
ha?c 8c
quaecunque pra?terea
de
igni
cre-picante,de
cerbero
,de
ferpenti-Dus miferrimum inmodum corpo-ra vita defun&orum
apud
inferos
refricantibus , dequealiis
inferni
carceris cruciatibus, ab ipfis
fin-guntur , quantocunque
orationis
& verborumflumine
fcateant;cer-tius tarnen eis de hisnonconftitit,
quam ut pro
meris
nugis
atquefa*
bulis haberentur > tum ab
aliiSj,
tum etiam å
Sene^ca
:(l)Cogita,m-quit, nullisdefunåum
malts
affici. Illa
qua mbisinferos
faciunt
terrtbiles
,fa#
bula efl, Nullasfcimus
mortuis
immi-nere tenebras, nec carcerem, nec
fil¬
mina
flagrantia
tgne , necoblivionis
amnem, nec tribunalia,nec reosullos in illa libertate talaxa.Nec ullosibityr
an-nos. Lujerunt ifta
Poet&
3&
vartis
nosagitavere terroribus.
E
lhef,
34
Meß
X.
Sic
fententia,expofita
de felicitateutcunque
gentilium
pariterac infelicitate poft mortem
credi-ta; reftat nunc , ut eorundem
[ia-TouoTYpx circahanc rem
perfpicia-mus. Qua? inde primum notaride¬
bet, quod de Deo confufam adeo
cognitionem habuerunt, uü
dubi-taverint nonmodo, corpusanSpi¬ ritus eilet Deus , ex. gr.
Pli-nius aliique , mundum DeumeP fe ftatuentes;led & unusne
anplu-res-efTent Dii: de apud Ciceronem
{tri) Cotta Balbum alloquitur:
Mal¬
tis argumentis Deos ejfe docere
yoluifti-Quanquam ut verum fatear, non-»
raro etiam contigit.,ut, in alterum
extremum incUnantes miferi ilü
mortales, Deos nullos crederent_,.
Equidem
dum coelum irrtuebantur,& admirandam corporum
eeeiefti-um varietatem ordinatosque
mo-tus obfervabant, facile quidem in-
35 tellexerunt cfTe
aüquod
numern.*,quod fua potentia tantam
molerru
ac tam fapienter
fuftineret.
Rurfus
autem , quum eorum, qua*in
ter-risfunt,permutationem cernerent; mente celeriter mutata, eo
impie-tatis prolapfi Tunt, ut
vel Deum_»
prorfus negarént,
vel
coeleftia
fo-lum ejus confilio regi
crederent-,;
cetera vero cseco
quodam
impetucafuque agitari.
Quorum
prius
exprefTe fignificat
Nafo
('n)
mor¬tem Tibulli larnentans:
Cum raplänt
mala
fata
bonos (
/gno*fiitefafo)
Sollicitornullos ejjeputare
Deos.
Item alius dixit: (ö)
Marmoreo Licinus tumulo jacet; at
Catoparvo;
Vomptjus
nullo. Credimus
eße Deos
?
Pofterius urget Cotta
apud
Tulli-um: (/?)
Telamon
unoverfu locum
toztum conficit, uirum
Dit
hörnhus
ne*gl/gant:
Nam
(n)Amor,Ith.Bieg.p.v.{o)päv.79*&
Namß
curent, bene bomsfit, makmalis,quodnuncabeft.
Et pauciSinterje^tis: videjm igitur
Deorumjudicio,fividentres humanas,
difcrimenejje fublatum. Juvenalis (#) pra?cipuus fuar artatis poéta
ad
no-tandos hominum mores &vanita-tem, affirmafc quosdam exiftimare
totam hane rerüm univerfitatem
Fortuito ferri:
Sunt,
qui
fortun<ejamcafibus
omnia ponunt,Et mundum credunt nullo reftorc
moveri:
Natura volvente vices & lucis & 1
annu
Subverfo igitur hoc fundamento ,
quod in rebus divinis primum
eft,
certafcilicetatquediftin&ade
Deoftotitia; ad cetera, qua?
exindede-pendent,
& cognofei debent, nondatur progreffio.
ihefi
XL
HUc
ipe&ant
deinde iilorum
animade
37 anima erroneae opiniones
, cujus
tantam notitiam nou habuerunt, ut
expedire poflent,
quid
illa fit,undefit, quove äbeat, cum ex corpore evaferit. De quo Seneca (r)
gravif-fimefuam
expreflifc
dubitationem.,:Quid
fit
ammas, non magis tibiqnis-quamexpediet, quam tibifit. Alias illum
dicit
ejfie
jftiritum, alias concentimquendam, dins vim divinum ér Det
parlem, alias tennifinnan aerem, dias
incorporalem
potentiam. Non deerit quijanguinem dicat/mi calorm. Adeoanimanon potefi
liquere
de cettris re¬bus, ut adhuc
ipfiefe
qu<erat. Item aliö {/) loco: Animus utrum corpus(it,
an non fit, innumerabilesfimt qmfito¬nes;
quando
ejfie incipiat, quamdiu jit,an de
corpore
fiubduaus
injublhnere-cejfierit. Ejusdem fere fententiac
I
fuit
efTeCicero
(t)
qui
dixit
animam
vel animalem,id eftfpirabilem, veligneam,velnumerumquendam,vei
(r)Lib.7.qvtfi. nat. 24. (s) Epifi. ,
38
vel quintam aliquam naturam, allt
horum aliquid fimile* Et quamvis ea, quse fiipra in thef: iv* &v»
ad-duximus, talem pr se. fe ferant
fpe-ciem, quafi gentilium faniores ex¬
tra omnem haefitationem aflerue-rint, animas legi mortalitatis non effe obnoxias: Utcunqne tamen_j locuti funfc, fi rem altius repeta-rnus, videbimus quod magnus eos
perpetuo vexaverit fcrupulus;
qui
licet in deterioremac negativam
fententiam eos non abftraheret,ta¬ rnen de meiiori atqueadfirmativa-*
flu&uantes omnino atque incertos
fecit. Ira Cyrus Xenophonteus
(u)
in oratione ceteroqui pulcherrima,ex qua antea infignem locum
ad-duximus, ambiguus omninohae-filTe videtur, interiretne anima->
fua, an fuperftes föret: 'E* os yy
ÜTW, inquit, ( puta fi anima ab
in-teritu non eft libera) uXXoi (jlsvxo-x y
tyvyyi
evtu <ru[mlti ovv%7to$vqcrx£i,&
39
5cpaulo poft evrS
dc^aXsi
ecropiouytig (.lyoh h htMxov
TtctSsvj,
pojvsrjv
perctt9Ssfeysvupai,(mjtb-fy prftsv ht
ä.Etauidfentiendü eil de feneca(.*•)
quanao alt:
Contemnite
mortem,quavos autfinit, fi pereunt
aninia?;
auttramfert, fi manent, &
ad
fidera^
eunt ? Ejusdem erroris
culpa
te-neturCicero(y)qiu>
cumnonnul-la de animarum apternitate
protu-lerat, fermonem fuum cum
dubita-tione claufit://«,inquit,fupremusilk
diespermit, ac
delet
omnmo,quid
me¬lius, quam in
mediis vita
Jaboribus
ob-dormifiere, itu
comiiVentem
fomno
conjopiri jjentpitérno.
Nos
vero,fi quid
tale acctderit, ut d Deo denunciatum
videatur, ut exeamus evita,
0-gentes gratias, pareamus;
emittique
nos ecuflodia,
levari
vinculis
arbit
tremur; utlaut in aternatn./V/nofiram domum remigremus, ä"
0-nmifenfu molefliaque careamus.
Eodé
modo, circa finem opufculi
de
fe-ne&ute,
4o
ne&ute, differitde animabus corpo¬ re exutis: Sin mortuus nihilfentiam;
non vereor, ne hunc errorem meum
mortui
philofophi
irrideant.Quodß
nonfuturi
Jumusimmortales:
tarnenex-ßmgvi
homini
fuo tempöre,optahile
efl.
Sed, quid miruna eft5 hos
ita&flu-éluafTe Sc erraffe, cum'inre
tamar-dua, vel folam rationem,vel
tradi-tiones forte obfcuras fecutifuerint? Novirnus enim Sc homines divina-rumliterarum lucecolluftratos hoc-ce Epicur'ad erroris veneno
fuifle-*
infe&os; qualesoliminter Judasos
exflitereSadduoei, de quorum
o-rigine R. Salomo Jarchi docet, te¬
ile Hackfpanio (y) prm' Sun rrriv usdi rn rroVri oirpai ufrDisop:!
mompufr
düto p: CDDV S D'D^^lDpm DmntfISO#
Accepifaddocum
&
Baithofeumdifctpu-los ejus (Antigoni)
fuijfe, &
quiafic
conjveverat
die
ere: (Deononeüe fer-viendum mercedis gratia)dikpß
junt (z)intraft, defeript.Jud.p. zjz.
4*
Junt
ad
Epicur&Jmüm,atqueomnes,quieos fecuti, y*//# Sadducri,
ér
juxta nomina eorum, Etiam
Kimchium tam abfurdam fententiä ♦fovifle dicit ide(a)
cujus
in comen-' tario ad Pal.i.v.5.
expreflelegitur:
I
mrran arn afitfav ctftt 12m Et ad Pfal. 104.v 29. nnnnp?1?
1:.dd w -w» ptwnn ndinnrorv 1p uny"1 2m aTOn rrnn
:yncsn ^2 #71 dj yn
^v
ni ffniAnima redibunt ad materiamprimam^ c qua
egreß#junt,
idque
tempore refur-reäionisy expromijjo Dei
benedifti,
i^-1
queper modum
figni,
miraculi, mi-,
autem naturaliter. In hifce_j
Rabbinus eodem modo
lufit,acSe-neca
(&)
qui animas in antiquaele-menta verti ftatuit. Quo ipfo
ani-marum immortalitatem ex parte
deftruit,
&longseyås
quidem,
fed
non
cctpbdfrag
easjudicat,
exmen-teLiplii. Quae praeterea
in
utramcg partemdilputari
folent, circa
hoc
F
negotium, flintilla ixtuv TCoXkctyug
X&yvfiéwv. Utique fatishinc
perfpi-cuüm effc gentiles, cum ita
hasfita-raic de animayqualis illa rationo
£u& efFet, fenfim etiam
ex-cddilie fpe immortalitatis. Irno,
quandoquidem iübrlco adeo circa
hancrem futidamento nixi funt,ut
•Vlxunquam nifi cum formidine-»
oppofiti animarum perpetuitatem
ftatuerint: facile paüec, quametiam Certam ßbi
pqft
fata felicitatem pol-licer.i potiierint Verbodicam,i-gnoraverunt plane, melior h.omini,
an pejor pöft tränfa&um vit#
cur-fum conditio evéniret. Sic
depre^
hendimus Socrate'm (V) h^fitafTe-j
fuprerno viiae die, quum manujam
mortirerum tenebat pocuium.*"H&
u^a
mfäysa,
irxol fxsvåto^oty^iyu
?v/xTv$ ßimofxsysig.
'Ottote^oi
oe rjpwJiXoyjcü
hl
å(X£ivcv n^ay/xx , atyKovtccrnl, 7rxyjvy)tu (diu. Pariquoque
modo Tullius(^) fuam in hac re_3
ha?ii~ (c)PintoApol. Socr. tnfin.id)defcve'ft.cxp
m
hajfitantiam aut potius
ignoranti-am
prodidft
loci*; plurimis :Morsp
inquit,
plane
negligentiaefl,
fiomniw.
fi
USK£ternus. Quid igitur timeam,
fi
aut vonmijerpoftmortem< autbeatus
ettamfuturusfim
? Qnod finnncipibtiso-lim fapientum configit, circa rem
tanti momenti
tantbpere vacillarö,
imo abbrrare: de reliquis
gentili-um
quid feniiendum
fit >omnibus
inpropatulo eld
Tief.
XII
Etöcim&tag
arguifphi
sbväv
g.aTamrjra
io ipfbrum
Religio
|
quc ut mere naturalis , fic nulii
homnmtr' -ro prrrfenti
ftatu
ciéns addefnonflrändum, quid fit_, vita ;ptema; atque ttä nefcit cori-ditionem hominis
polt
mortem:A
cprxterea tantis cumulata
fuit hase
fup.erftitionibus , ut fanam
ratio-nem pene ejurafle multi
viderentur
gejitilium> cum divino
numini
reptum
honorem
inbruta,
& , fiquid brutis ignobilius, renitente
i-pfo comniuni fenfii, transferrent,
tefte Apoftolo 7r}v
dofyxv
7£
d(p&otfl%
Ge9 h c>JLQm[JLttli si/Jvog(pSctgrS dv&gu7T8, ty 7Tsremv.ty
7i]pa-■Tro&av
ty egneTÜv. Adha?c lacris li¬
teris deftituebantur , fine
quibus
nemo in hac quidem re certi
quic-quam pronunciare poteft. Hic
e-nim fons unicus eft, åDeo
concef-fus mortalibus, ut inde hauriant
veram notitiam, cum de ejus
vo-luntate,tum de fua
ipforum
felici-tate, qua? ipfos poft hane vitam fit
manfura. Praeterea, quamvis fua«»
(pecie nön careant, quae gentium
fajyientiores circa praefens argu¬ mentum difieruerunt: cortices
ta-j
men unice roferunt,* ad nucleum
non pertingentes. Neque
enim
e-jusmodi
cognitio eorum cerebelloI
originem debuit: föd
quemadmo- I
dum alia feré omnia ad eultumDei
*
45
pertinentia, ita qnicquid de
aster-na bentitudine vel finxerunt, vel
crediderunt , id omne
propemo-dum per traditionem å Judseis &
puriori fonte divinorum
oraculo-rum ad ipfos manavit; fed
quod
dolendum eft, infinitis
obfeptum
tricis ac variis commentisinterpo-,
latum & corruptum
, referenten
Hackfpanio
(/)ex libro ponr pag. 157.C0JL2. DPOWIK nODfl np^ySD
tto *p nyu
noW
norra munfnjp© ovywbzr?«
731 HoStf nüD 1PK 7$ 1T)
yryi 1 ann jra ksdw mo no-?
:b?iyn monp los myn myn rapo jra
Quicquid jolidum eft in
doärina
Ariflo- 'tefis,
furtimäblatum éft eJapientiaSa-lomonis,
fuper
quem paxjit, Poftea
e-fiim quam Alexander Macedo rerumpotitus eft
Hierofolymis,
fummam reru. concredidit Anftoteli, praeceptori fuo,
ipjosque adeo Salomonis libros.
Eapro-pter
quicquid
boni ibi invenit,
fuo
ipfe-us nomine
poftmodum
edidit;
admiftis
tamen
4-6 t
*'
tarnen
quibusdam conclußonibuspefftmis,
qualis efl illa de attrnitate mundi.
De cetero, cum negari non
gentium fapientiores tam fobrie_j
tamque cafte de Deo atque anima, pariter acde reliquis Dei
operibus
totoque hujus mundi opificio,
dif-feruiffe, ut parum abfuiiTe omnino
åjufto traraite videantur , mirari
fatis nemo quiverit, qua? tanta
fue-rint obftacula, quominushomines,
& veritatis amantes &
djEendi
cu-pidi, aut inqui^rerentftuaiofiusaut
ample&erenturccetum illum, in_j>
quo verusDeus Ifraélishabitaret.,;
inquofimul fonsver# fapienti#
di-vin#que revelationis efTefc, ex quo defe&umfu# fcienti#
fupplere,&
ad
fatietatem usque haurienaover# et-iam sv^ccjadlag animarumque
falu-tis ac beatitatis compotes fieri
po-tuiflent. Sed inter Dei
fapientiam
& humanum intelle&um, quem-admodum nulla eft
proportio,
i
a ^—.x j)
Ita hujus
quidquid
eft, miraritan-tum poflumus, inquirere non
va-lemus. Interea tamen certum eft,
ipforum felicitatem poft fata nullä,
iraoveroinfelicitacem fuifte. Quos
haud inepte affirnilaverimushonii-ni farne vehementiflima prefto, qui
alterum audiat referenten» de horto
amoeniftimo,omnibusquefructibus,
qui auditum fvaviftime afficiant-,, affluente, fed qui tarnen iplé nihil
inde obtmeat, quo faaiem fuam
compefcerepoftit,
Nafe
pari mo-do neque gentiies beatiftima? vitas,cujus famam tantum auribus
hau-ferunt, dulciffimos fru<ftus
gufta-ftabunt unquam. Te vero,oDeus
optime Maxime, qui nos in;hfec
tempora confervatos extenebris in claram Euangelii lucem vocafti,
48
Te, inquam,
fupplices
rogamus, utEcdefiam tiiam pretiolimmo
fan-guine filii tui Jefu Chrifti
munda-tam, Spiritu Sandö tuo illuminare,
i
fandificare,&adverfus
omnesimpe-tus infernalis impoftoris, ad finem usque mundi pretegere velis ac |
tueriü! j
Mom erctpfi &£$, oicc 'Ivjrä X?i<ra
, u
« vty j S .. > r* '
7) QOzOL sig rag tziuvag.
'Ay,yjv,
.y»cnoia>A.Ci cuocm