• No results found

Disputatio philosophica de necessitate et contingentia. Quam ... præside V. Cl. M. Martino Brunnero ... examini publico submittit Jonas Petri Hielm Smolandus ... Ad diem [ ] iunii, in audit. Gustaviano. Anno 1663

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Disputatio philosophica de necessitate et contingentia. Quam ... præside V. Cl. M. Martino Brunnero ... examini publico submittit Jonas Petri Hielm Smolandus ... Ad diem [ ] iunii, in audit. Gustaviano. Anno 1663"

Copied!
8
0
0

Loading.... (view fulltext now)

Full text

(1)

c *■ -AUSPICE CHRISTO

Difputatio

Philofophica

De

NECESSITATE

ET

CONTINGENT1A.

Quam,

*

Cum

confenfuampliii

Facultatis

Phi-lofophicieininciyta Academia Upfalienfi,

PR ALS IDE

v. o

Μ.

MARTINO

BRUNNERO,

Grxc.

lingv.

ProfeiF

Publ.

* Examini pubiico fubmittit

JONAS PETRI HIELM smolandusj

Ser. Regis Majeft. Alumnus.

AädiemJ^JUtfii,

in

Audit

Gußaviatto.

Anno 166}·

UPS Α LI AL,

Eicndit Henri c us Curio

S,R.Μ. Λ Acad.Upf.Bi'ofiop,

(2)
(3)

Thffis

T.

Νteriumma ^ntisqux

di-cuntur attributa, funt

et-iam neeeßarmm Se contm<·

gens. Ft quiares in ordine

ad caufas dicitur

ncceffa-ria velconti

ngensünc

fit

quod caufamm do&rinas:

haec proxima eile foleat.

I I.

Neceffitatem dariin rebus ipfis,vel

indepen-dentia, vel immutabilis rcrum nexus, ordoque

cauiarum Sc efFe&uum pulcherrimus , iatis pro-bant. Multa namquein rerum naturafinnt^ quai

ita åcaufis dependent iuis>tit aliundé per

natu-ramdependere non poffint.

ϊ Ϊ L

"Necefiitas eil x. hdigentia, qua

res non po~

teil: non alienae opis appetens

indigensque eile.

2. l^iolentirt feu coaBionis,

quatfit a cauia extri

n-iecus agente,idquecontra velnaturam velvolntr

tatem. 3. Hxpédientiae

> quae non tarn ad eile*

quambene eiTe tendit. ita^ur commode trajicias

fluvium,neceiTeefl:navigio

potius quamvadouti.

Deindein complexam Scincomplexam

>

pluribuscp

modis alns diilingvi neeeiiitas iblet.

(4)

IV.

Formalem propriamquc ncceffitatis ratio* ηem, immutabilitatemvulgo faciunt. Alii neccfi

iärium eile dicunt id quod eil invariabile. Alii

fimpliciterdefiniunt neceflarhim,quodnon poteft

alitereffe. SeniliseiTevideturidem,etil devocum

poteftate diiputari fortepoifit. Nosegregium

et-iam in theoretica philoiophia magiilrum

Ari-ilotelem iecuti poftrcmam ilfam

definitionen*

ample&imur ficutille 1.6. Metaph. c. j.&alibi

ayciyKMO»åixit ciTe το uq οί'Λ,ωςιχΗν» iw'ίχό

ν.

Neceflttas aliaeil Λbfoluta feuconiequentis^

aliabypothetica icu coniequentise. Abfoluta eil,

qua cnsinfe & iüa natura non

poteil

aliter effe,»

Eftque

velfimpliciter talis,

quaeeft

abfoluta

rei

&independens

immutabilitas,

quae nullo modo

finit ensaliter fefehabere;adeoquefoliuseilDei,

quieilEns abiolute

necefTarium,

tam attributo^

rum quam

cxiftendi

ratione* Vi.

Vel Secundum

quid

ablbluta neeeffitasefl,

qu* å caularum nexu

immutabili dependentiam

habet, idque propter

inilitutum divinitus

ordi¬

nera , qui res

quasdam

non

finit aliter

eife.

Re-rum

ergoharumneceifitas,qualiscunque eafit3

(5)

Jetå Deo 5 &

proinde

eogradu noneil aBfbfat^

quo neceffitas eorum, quaeDei iunt. Creatur»

enimquaedam, quanquam necefTariaeita iunt,uti

Deus eas effevoluit, adeo ut

poftquam å Deo

conditae funt,non poffint non taleseile:

non pla¬

netarnen

refpuunt

omnem modum aliter fe ha¬

bendi. Nam pot*iiTent vel

non creataevelnon

generat» effe, iivel liberumcreationis opus in-termififletDeus,velcauias adgenerationem

con-currentesimpediviffet. Hacneceffitate gaudent

ipiritus, 6c corpora naturalia: quorum refpeftu

neceflkaseaphyfica dicitur,

quse »ftimaturane*·

ceffario influxu 8c cohaefione naturalium

cauia-rum. Ita etiam neceffaria funt

accidentia in«

trinfece &infeconfiderata,

quatquidenl å

iub-ftantiis naturalibus, ut fertcommunis

fententia3

certo& infallibiliterproduci

amant.

VIL

Propoiitiones

deDeo 8c attributis divinis (ut

de

complexaquoq;

neceffitate

non nihil agatur)

iuntquoq;

primo&

fimpliciter

imrautabiles ac neceffari». Habentvero 8cabfolutam

neceflita-temeaetcraede creaturis: tum

negativa^in

qui-busdatur manifefta terminorum

repugnantia vel

oppofitio; tum affirmativ» , inquibus identitas

eftjUt

loquuntur,

extremorum. Itaneceifario

(6)

χ

«tmreft DeumcfTc seternnm,

juftum

effs

See:

Fa-étum non pofte

infe&um

fieri: ho

minera

non

cf-1cbrutum: eundemefTe rationalem.

VIII.

NeceiTItas

hypothetica fen

confequentiae

ha¬

betadmixtam quafi

aliquam

contingentiam.Ne«

ceilitatis tarnen fert noraen ob certam aliquam

condirioncm,iedeaminfemutabilern.Unde talis

res perle

contingenseftjneceiTariaautem

obcau-fasantecedentes,qaamdiuillaenoti mutantur.

Ita

neceifeeftfcandala venire , quando

mundus

ex¬

treme malusSc

perverfus

eft.

Huc

pertinent

com-minariones Sc promiffionesDei

conditionales.

I X.

Hinc concluderelicet,illos effe&us

flmplici-ter neceflarios eftedicendos,quicauiam

proxi-mamhabentneceflariam:illos contingentes

fim~

pliciter,

qui

cauiam

proximam

habent

contin-gentem;

adeoq;

ad

remotiores

caufas,in primis

primam, non

eileperpetuo

tranfiliendum.

X.

Contingens

eft

quod

al'tter

eßt

potefi.

Con-tingeotiam

talem

efte

in

rebus,

&

ratione &

ien-fuum conftar reftjmonio, tali fcilicet, cui

fides

cemere derogari non

poteft. Videmns enim

8c

ebfervamus multainnatura rerum

fic

fc

habere,

(7)

iniijjwi. . - - -y "φ*,«,.·""·.

ot

pofimt

&

eile,

&non

eife.

Etquanquam

cor*-tingensfit hanc remaut illam efTevel non eife: in genere tarnen contingentiam 8c

mutabilita-tem in rcrumnatura dari neceilarium eft.

XL

Contingentiaitidem adlimanda eil excaufis particularibus &proximis, quarum etiam

reipe-étu effe&us contingensefle dicitur. Nam licet

ad contingentiam requiratur concurfts caufe

primse necefTario , eam tarnen caufa prima 8c

communis, quatenus in illo concuriii talis eit,

non efficit. V.g. aftiohumanalibera,contingens

dicitur, non proximé obconcurlum Dei> Tedho¬

minisin agendo Übeltätern.. »XII.

Contingentiaalia eft

cxtrmfccaycpx dependet

å prineipio

extnnfeco,aquoetiam

mutari

pot-eft. Cujus caufae, veliuånaturå non funt deter-minataead certum agendi modum

,producuntq;

ea,quae tarn fieri poiluntquanon poiTunt,ut cum

aleå ludens vincit $ vel aefinit© quidem rnodo

agunt, Ted nonnunquam ab ordine pneferipto.»

ob externumimpedimentum recedunt,

quorum

refpe&u quatfiunt,fortuita& cafualiavocantur,

adeoque å demonftratione& feientia ab

Arifto-tele excluduntur. Etdaturhaec contingentiam rebus»

(8)

rebus nontantum naturalitcrTed etiam libere

a-gentibus,utrobiqueenim acftiones pofTunt

impe-dirivquiaobftacula fiepe objiciuntur innumera,

imoplura agentibus liberisquamnaturalibus. X 11I.'

Aliaautem contingentia dicitur intrinieca,

qua: dependetå principlo intrinfeco ieu agence

libero, quod poteft acftionem edere vel fufipen-dere, & xqualiter fehabere ad hunc vel iftum

ef-fe&um producendum, atque ex aequo utrumque

Tefpicere - qualis eft in homine, fed

inquibus-dam tantum rebus > libertas. jEqualitas autem

hujusindifferent^ intelligenda eft de ele&ione,

nonitem de exeeutione;

quae non femper perin-de atque eledio in omnium eft poteftate, ut in voluntate. Eventusenim Sc fucceflusremm fx~

pe impeditur, interdum ab infirmitate noftra,

in-terdum ä viribus alienis , quae noftns majores

iunt&adverfie. Tantum

References

Related documents

, inffafttiam nppofuit: Ifgß &amp; vir g Ines funt adordnåd, quid inter ut t rum. y irgmis &amp; corpus Chrifii utique

morum eil, de illa nihil addo amplius, quam hoc unum&gt;quod. abfque hac omnis confiliarii folerna, do&amp;rina

partem multisloeis non fatis fe intendit cura publica : ita Sc. quod inde nafcitur damnum &gt; plane inaritimabile eil

Harum etiam plerxque utiliratem potius quam honeftatem aut voluptatem animi fe&amp;ancur. Illx obje&amp;um fuum iine co- gnitione cauiarum, quibus natura ejus continetur,

attemperaffe, animi autem quam corporis exercitationes magis, ß ^ tum quia ut Salluftius ait, ingenii vires etiam in hello plurimumpof, 1 * funt 3 tum quia Qppofitio

ilarem, ad quam virtus dirigitur: Irrational« vero circa objedum ddedabileoccupatur.

ifta neceilitas proficiicatur cxipfius bonitatis indole, per quam dicitur omne bonum elfe communica- tivum iui: an vero ex co, quod Sc de.. extero hx caufx neceflarix funt,

tutum Sc appetitnm a natura non eiTe : potior tarnen mihi vita eft autoritas Sc ratio illorum, qui contrariam