D. D.
DISPUTATIO
PHILOSOPHICA
VE
i
~
1
IN
GENERE,
QVam
exfujfragio
Ven.
Far
cultAtis
FhilofophicA in
Acafiemitt
upfalienfi,
*
' w PR/1'SIDECELERERR1MO
JOANNE
/
Mathematices ProfetOrd.
g 'Vi
Publico examini
Subjicit,
JOHANNES
TORERI
BONAUS,
W. G.
¥A In Aud. Guftav* Maj* ad diemCU>
Febr, CID CIC XXCVIL U P S A L I JE,
Rxcudit HENRICUS S, Reg.
1leverendtjjima
&
^Jmplijfimo
fpChrtflö
Tttn acDOMINO,
®P<£<B<i2l
Dioecefeos Scarenfis
Epifcopo
du
gniflimo,
ConfiftoriiejufdéPradidihau-datifllmo, Gymnafii Bphoro
graviftimo?
Maxenati & patrono meo omniho¬noris cultu perpctim pro»
feqvendo,
Ut &
HReverendis
&
CUrißimis
Viris^
Confiftorii
Scarenfis
Adfeflbribus
jfleritiffimis,
Gymnafii
Regii
Le»
;<ftoribus
fidelifllmis,
Promotori»
b.us.&
Fautoribus
plurimum
Ncc non
Virojidmodum Referenda &
CUriffmo,
M
BRYKOLPHO
i.
LUNDELIO,
3
Paflrori
in Haugbo
digniffimo,
necnon vicmarum Ecclcf;
Prsepofito
prvi-dentiflimo, Promotori fao in debito honors
fernper
habende.
Ac
Ti Teverendo FIKo,
JS
Dn.
TORERO
CHRI-e-
STOPH.
BON/EO,
Paftori
in§5one
vigilantiffimo,
P$-rrenti fuo omni Viliali honoris de anw
cH £<»Ä# dh e*sef» sf»ßj^J» cf»cfsef» «?» s?» *?»4F» ef»
CS&»Äs■■■»?*9'"ÜW»v»sW"V®?-$ 5'•<?' T-v£> A<V®- ■•»
GV? tAndemin
publicum
prodeo9ifigehii
mei vires
periclitaturus^
qui
^variam
fartunam
inter Armorumexercitia
fupericre
hello
experiri
fum
co-actus} (jr
pofl
fedatam il
lam
tempeflatem
ipfe
ad
me vixredux,
liter
ds^
quaß
poft*
liminio revocare c&pu
"Hon itaque
anxtemihi erant eligen
dt
quibm
aufos
hofce in*
Jcriberem,
qvum totpublice
exterit
Tu
a
Reverendijßme trafuf vefiraque
Pl♦
Rt'
verendi Domini in literarum Cultoresmo¬ numentet,
£fvibm
nonmediocriter
e-"reclus9non potui non
anfam
oblatam
amsbakus
prehendere mambus,
venerabundo
animo
propius
ad
Vosaccedens,
humilima-que
ob
fequi
aCl,
Jdominibus Veftris
de-ferens, tenui hocce munufeulo,
fortunams
que meam
huc ufpjue fatis
lubricam9
me*que totum
vobis commendaturus,
fpuod
igitur
offer
tur, utbenigno placidoque
Vul-tu excipere
, meqve
in
numerumchen-
^tum Vefirorum
ajferere,
atqueoptati in
patrocinio Veßra
fructus9
temporeproce-äeqte participem
facere dignemini
obnixe
$ro
qvdfeque
iprecibw
a VEoimmortali
• i
impetmre
conabor,
utchriffimis
Nomfi
^ nibus
FamHiiJque
Vefirbs
element}jfimurn
fe
tutorem aternumexhiheat,
Ut
autemt j1
Te
Carijfime
Parens
nunc
ccmpellem,
nott
i
tfi
qnod
cauffas
remet
ins
longa
querevo-cem
ferie
i,Fiat
uraenim ipfa Te
mihi
Jenitorem
Wixit) utconßituens
omnibus
quibm
.»
ade
o
queamme
Tibi ob-
modis
devotos er?a Te teflari
adfetfus, fr
ve~ lim fr debeam,ufque
dumultima
fat
o*rum conditio am oris viventium vincu»
lum
diffolvat
» Tuenim
ab
mcunabiilis
. in hunc
ufque
diem,
• utbene educarery
artibufque
ingenuts
informarer
omnem _kfnovifii
lapidem,
totquedia
addidifii
be-^
neficia
? utfupputantls animo
iden•
, tidem fe
fefubducant
j <fiv&quidem
fin•
gula
lubens
referre
averem,quantum-vis omnino
nequirem
, negotiumdures
oculofque
TuosCarijfime
Pateryfa
~tigaret)
Tuaquemodefiia
filentium
potiusreligiofim
mihi
imponeret.
Ut
utfit^
Tibt
poß
Veumin primis
debeo
,quod fim,quam
quod bene
mihi
fit.
Fiduch
am igitur
fiumma
cum
reverentia
conjun-£tamypectorique
filiali
diu
fatifque
fup-i pr
ef
am?qualicunque
occafionepa*
Um erumpentern
vid
tu paternafincereque
aeei-*//,DeumOpt:Maxicaltduveneror
jujpmk%
ut Fos
ReVercndiffime
Praful,
ut&
PfReverendi Fir'h
Teque
CariJJime
pAtet in
Ecclefit emolumentum
infigne>
ac Fe*
ßrsrum
gaudium
uberrimutn
quamdiur
tiffme fofpitet
acintolumes confervet
#ßc
<voveO)ficque
id
tiner
etufque
vovebe.
Veftef RcvcrendifTime
Epifcopc
Pl,Reverendi Viri Humilm)u dient Tuufqve Parens Cariflime Pilius Gbedientiflimusj.
t. b;
/.
N.
y.
CAPUT,
I
Tfciplinarum
Ma-thcmaticarum pri¬ ma,velutiqueparens eftArithmetica, qus'fubiatå,
de reliqui» illicoaåum eft:illiaautem lublatis haeC ramen ialva manet«
Qyod h enimagitufi
detriangulo
aut qvadrato,conftrui nonpof-funt aut intelligi nifi
tria Sc quatvor ante«
nota fuéfint: contra autemnumeri illi iiuila
extante figura, ramen
permanent,.,,Aipt, 1*"
lo
Gr^Äctf^ßciveiv
åti
IqvMctBtjftcCJwtiv
S7ti-*$-qf/,t]vIcöv
c&g/fyfMov
K&j•yap u$ tvvvrojtttt
&-i vrZpKei&cLil&vjqv ait
Jamblich: in 4.
Ni-com: Arithi p» 2.
Nempe Scieftclse ali®
MachematictenneArlrhmetica difci'non pöf-Ühki Et ubi in illi»
aliquid oCCurrit dubii,
ad hane continuo eft récurrendum. Sed nec
Iperni
debet ratioBöethii Ajitli. & i-quöc*OD
omnia quae in primajva rerum natura
con-ftru&alunt numerorumratione videnturfqf- *
mata. Unde 11011 immerito Piato in Epi-I x
nomide inter omnes alias praecipuam
maxi-jmeqvedivinamNurnerandi fcieutiam appellat:
atqve ex eo tantum hominem intercetera
animaiia lapientiffimum pr^dicat, quod
nu-merare novit, orarsp'
k^/S'fJtov
ox
■?
kv&qao-Tnvqg tyvrtMg cht av7TX zh
fpgo'yi-jjtoi
yivojjté^zc.
Quod iplum Ariftoteles etiamptöbijflcbnfirmat.
Quin & ad divinaal-furgendi prxclula eft facultas Ii hujus defit praeiidiüm , ait Jodocus Clichtoveus in
comm: ad Arithmecicam FabrijcumMathe-1
m.itica difciplmx & in primis Arithmetica,, maximum prébeat divinorum cognofeendo»
j
rum adminicuium.
Arithmetices inventores primi fuilTe cre-duntur Phcenices propter frequentiaillotem¬
pore commercia &c diffufam mari terraqve
mercauram. Senfim deindc ad Agyptios,
Arabas & Grtecos haec doörina tranölt.
Abrahamum certe Agyptios eartdem
docu-ifle cönftät exJoF ant. Jud. L. i c. 9. In*
I
ter Gr^cos vero Pythagoras ornnium fere,i-confenfuejus autor cteditur, quemab Ag)'' 1
ptiis iilam habuifte probabile eft, licet nofl *
dehnt qvi å Phoeniabus dicifle aftirmarit Caeterqs. enim fapientes Graecias Thaleterp Solopem, Piatonern -&c. ex convcrfationc
cumAgypriis plurima haufiflelatisfuperque ner I
*?©
h)m»nos Hiftoriae docent. Pythagorrcautem li¬
cetnulla fcfipta publice
genuinaexrenc,quuin ille Socratem imitatus, viva voce diicipulos
lifos
docuitle coiitentusfuerit:tarnenafe&a-tJiibuslpfius & inprimis å Niconiacho
Py-t
agorico Arithmeticx prtecepta habemus, quae å
Pythagora
quidem compofita, adiici-pulo vero Ntcomacho fufius tradita putac
jfidorus Orig. L. 3. c. 2. Et ficut hujus rei
veritatem
utriufquey
lingv#fcriptoues
fatiscomprobant : ita beneficio Arithmetices ad
perfcrutandum coelcftia Pythagoram aaeo ereätum conftat, ut non fruftra deeo Nafo ceciuerit Metani: L. 15.
— - -
-ifque licet cteli regioneremotus
Mente DEus adiit: & qiu natura mgabat
Vifi>us bumanis, oculis ea peäoris haufit.
Micomachi Ariihmeticam Jamblichusex CaeleSyiia» notis iliuftravit 6c poil iilum Aiclepius Ammonii dilcipulus Philoiophus
TraliianuSjiit nes docet Cailiodoius in de
niath. diiciplinis cap. de Anthmetica. Sed & laiine iljum loqm fecit Apulejus
Madau-rerifis PlatonicuS Philolophus, 6C polt hunc Severinus Boethius, iic ramen ut hic fufi¬
us a Nicomaciio dh putata
nonuunquam
in
-Epitomeu redigeréc : &
velocius
éb
ilio tianlcurla m iiocri adjeftione thariora
redderet 3 ficut ipl, &i in prxiaiioue
Arith-rneticeä ingenue
fatetfur.
Super huncdein-de ut 6c libros Arishmetices Jordani
men-«© (a) O3»
mentarios edtdit luculentos vir in omni
do-firma: genere
veriatiffimus
jacobus
Srapuién-Es, mgeniorum
Faber
appellatus
apud
Jo-vium in Eicgns.
Afclepu
opera&:
Apuieji
de Arithmenca, incerrum eftan hodieque inBibliothecis MiL integra reppriantur quos
tämen (i quis
eruditorum
é iatebris
luis
pro*ducere poffét, ipes
effet id
cumrei
literaris
nonmcdiocri rommodo futurum,
quandoqui-demex quarto
Jämblichi iibro,
quemnonita
pridem ex
codice
Memmianoedidit
vir
do-ftiffimus Samuel Tennuiius fvavem adeoguftum
eruditi
ienferunt.
Cseterum in hacarte cum fruftu
pro-gredi cupienti
anteomnia
confiderandum
ed
arftum rilud conjugium inter Numeros
&
Figuras , qvamqve mutuam
fibi
operan)
Anchmetica & Geomerria depofcunc \
Qk
fcig
Q fJLatyficÅgt
loxüvlt
tiity
ak Eutöcius au probi. ii.l.
i.Apoll,
Pérg.ti<
Geometriam Euclides pailim in Elemento¬
rum libris traftat,nifiquodfibro
quimopro-poraonum doftrinam utrique communefli tradat. Arithmetices veronobis exhibetpr#*
cepta abfolutillima in libb. 7. 8*&p. ll]\ pecimo vero quam magni operis
fit
irratio-lialium Doftrina iauis rnonltrarunt Interpre tes Proclus Commandmus Clavius & alÜ .U«de jure merito Ramus, vir cteteraing'.' fcUofifiimus, vapulat, quod hofcenumerostart'>
nufner o-
n-b-j
eji in 10S o-isc ni-iu lo-leo ro-rf. s am$
ff
si< to-ro-1 em 1vi
10* re JÄ t£' bv Öl' ro* uö» *?@ (5) ©i»rum do&rina adeo lari uiiis habetur, ut hac line nullum ferc problema ad omnes
vana-tioiies re&é folvi poflit. Mediaeenim qua;i
narurae inter Arithmetica & Geomeirica utrinque necelfitatemiuam prodens. Docent
pr.vterea 110s commentatores : veteres
Geo-merras temper Arithmecicis demonftrationi*
bus ufos fuiffe; & in talibus quaeficum re¬
vera Arithmencum haberi. Proporciones
enim earundemque quantitates 6c
multipli-cationes, primo numeris, deinde rmgnitudi-nibus, ied per numeros infuntjimo ut reäc
pronunciat Chrift.Dibuadius in proémio ad Geomct. Omnem Pfeudomathematicis errandi oc•
(afimemfola numerorum ignoratio peqerit.
Etqvum haec fc«entiacirca numerum
five fov ag/Suh, fil"
occupaca, unde 3c ipla
denominacur, originem 6c naturam Numeri
anteomnia icireconvenit; quoniamis termo
Mathematicorumeil,fine quo non magisllie proficit, quam in humana Societate ioquela
carentes. Iuventionem ejus Minerva;tribuit
Livins iib.7. Hitlor. Nec mirum,cum Dea
illa fcientiarum inventrix & praeles å ve
eri-bus habita fuerit. Palamedi vero numeros
juxta ac literas Plato tnbuic L. 7
de
Repub.& ex illo Theon Smyrncn: inArithm: c. i«
aliique Piatonici. Coufer 8c Eurip. in
Phce-niff: 8c alios. Quicquidantem
de
hifce fu¬
erit,a noftristemporibus adeo remotis,
con-ftiuitioneinöi naturamejus
invshigaturi,
*?© )
primis
defcendamus
iiicorifiderationem
En-tium cjuä iub nunicro & merifurå poilunt
compiehendi. Revocantur illaad duas
ciaf-fes pro duplici ratione qttantitatis, magnicu-dinis videiicet &. mukitiicRiiisj quartim illa
quäntitati eontinua: ert propria : iiaec ad d^
. crecarn pertinet, Inler q nas hsec eft
dirfc-reiltia, qnod prior ex cohäerencia &
adiirii-tione conitat compoiiri: pofterior exadpoli-tione öc coaceivatione Ehtium öriginerft.O eft
ldrcita. Qvantaigitur utriulque üt adtafltas
omnmo hinc apparer, quod ninii
unquam
in-ter materiäta vei mente concipi pomt, quod
ürrique non aliquid debcat j niter lila vero
qnte materiam reipuunt, pofterior enam Tibi locum vendicat, cum de natura ejus tantum
fitj adponere 6c coacervare: priorautem
co-gere ÖC adunare illaipia qua:nori habentpar¬
tes nuiio modo lultinet.
Sub hac diiierentia utrique certa con> petunt prmcipia,ae Continus quidém
princi-piutn eft punctum quod ipiam termihat:
quare ftcuc 111 unitace numerus terminaturje¬
ne illa pariterDilcreta>principium. Dehnitur
Unitas ab Eacl: det: i. vu.Ka&ijv $ snar
gvvItdp Qvjcdv tv Åé?e(&i. Pluresvideapud
jain-blichum pag. 11. Qyare cum ea ht natura
pundti
A^ajiiématici
ut Quantitatecareat., nequidem myriades aliquot pun&örum vel rän?
tilläm par tern quantuads conftituere valenr. Kam quu Cöncinuifc partes pbtendales
nüllis
hntbusc7) @g*
fiiiibusdifcretas iunt,idemutriufque partiseft
■'»Confinium,
prioris mitium videlicet
pode-:rioris htvis: ex adverfo autem aliquot unita-tes murtitudinem componunt,
propriumque
& iniciunl habént &nnsm. Sic inquaternario qm ex duobus Conilat binariis ad unitatem
nön atteudo,qvum utriufque binariiterminus
lic duo 6cproprium Sxtremumjadeoque
cum
i multitudo lic
Euciidi'/o ox.
psvaåutii
ovyxsi-(mvov &tyd'®» ; pari certe utrumquehorum
principiorumpalTii ambaiare11011 videmr.
Vi-dit hän:c coniequentiam ioannes Wailifius maguus Geometra Såvilianusg afleruitque: ii
accurate loqui velimus nullitatem
potius live
fo
pjjlb
numeridebere eile principiurn,Nam quod pündtum eft rdpedlumagnitudinis,
&momentum retpedtu t »soris,- lilud
yhytyg
in pumeris obtinet. Quo >
ip.am-fåne
opti-me ex comparatione
operawmum
Arithtne-ticarum cum conrtru&ionib.us Gqcnaecricis
apparet, ubi tingascerta.m quandam iineam
velmagnicudmeai
deiigu,. .omquaalias
ho-mogenexmajorescomponuntur. Et in
opera--I tionibus Algebraicis fxpenumeno mukis
or-dinibus deicendimus inträ nihilum, ut
peri-, 1 tis ejus artis
ignotum elfe nequit. Cui illa
a rpropius leire volupe eft conlulatRenati
Car-, ! tefii opus Geometricum
nunquam
latislau-. d,ar :r, 6^
notas in illud Franc,å Schootei^ut
, ! nuncdmitüm. Hinc itaque
fequitur:
; ".b dki polis Numerum,
5 ' A ^
(s) m*
& ia alio de ipfa hoc rede negari. Nam
Ii quislyv
f^ovci^a,
ieuunitatem
tanquamcommunem omnium numerorum
Denomi-Uatorem accipit:quomodo
binarius
duas,
ter-narius tres, angularis unam
potlidet unita¬
tem,facile hoc obtincbit, qva rationePytha-goricisjM.o^ appellatur: po
uvpi^e/ov i fi veröl«
é?
live unumiingu-Urem liuq^rum dcfignat,non
minus
illudeft
dimidiuml&v duo, quamduo
dimidium
eft
de qvatvorj acque tuncnon
eft
denominatio,
Ted uniratum multitudo 8c revera numerus. Quod iplum nifi concederetur,nec
decas
nu¬merus efTet, nec decadum dari
poffet
nume¬rus. Apud Theonem
Philofophum
Piatoni-cum, 3 8c4 capp.Mathemat:Umtos
in
vo>fJe7s
five intelligibilibusconftituta
tantumy&ow, CTooijfjg dicitur
fäv
uv. XJnum verofo cvfen-fibiiibus. Hoc in infinitum fecari poteft,non
quatenus numerus eft aut principiutn,
ftd
qvatenusfenfile eft: illa cumfitinceUigibilis
tantum,divifionem non admittit. Pr^tereaab unitate differt unum, co quod
fit
defini-tum & terminus ; Unitatesvero
infinit«
&
interminat«. Neque vero ctiam aut
Eucli-des unitatem numerum effeunquam
negavit»
&apud
Pythagoricos
"jS
Trotri
irfcajov
xslMvev nuncupatur.quomodo etiam
(9 ) #5*
vtpis&fAtVYis
afjLtpoJeijoig,
tfovrw»Ttq/uKa 7i K&j 7TQ<TU> ni# wauret avaQgpyftct,
K& (ttjé&ov 7rcixa?)s
ioojrjS
7^f
kvU7rcipMo-pst?7^.
Qvicquid igitur
fuerit,
laborare
nosmagis in
terminis
quamipfa
re certumdi,
quandoquidem
rebus
iidem
maie
appli-cantur. Et quando 7*> otc« opponitur
7^
mihixBv,quae
duo
Nicomacho
S'
7*
0$)&
7t^uitest
J&o
etJWtft
appeilantur,
nefic quidem
tarnen lefeexpediunt Geometri quin
7S
mcri
qua:damab
Arithmetik
ad Geometriam
tranf-ferantur. Etiamfi enim msfjns tam
dcnu-mero quam de magnitudine
dici
polüt:
Vo»
cabulo tarnen iatino utrique Qvantitas nen
aeque
applicari
poteft
j qvumfubjetta
di-feretaeQuantitatis quota potius quamquam«
appellari foieant.
Ii} nde
quoqueBoethius
Nu-merum definit; Quantiratu acervum ex unitxti*
busprofufum, Arithm. c. 5,Qvare
in
verbis
li-mus faciles modo in rebus conveniamus.
Sed & Gtatci fermonis ubertatem nos hac
in notione 11011 affequi fatetur
Fabius
infb
E. 7. c.4.j
Latinofque
vtotjijQ.
&
wwo^S
tadem appellatione
comple&i
oftendir.
Iccirco cum Qvantitas & valör
omni-um ex numero aeftimaridebeat» adeout
to-tum, pars, diJferentia,
excellus,
menfura,
pro-portio &c. Sine numero ne
quidem
cogitari
queant: apparet nunierum
rnenlurari
arebus;
& viciöuntes menfurare,
Undcin
arbitrio
O*
erat humano,
w'imum certa rarione difponc-reeundem,&ctaile
magnitudines determinare;
Ex Arkhrnetica enim
naturaii,
quemlibetu-nitates Qolligere, eariuidemque
lümmam te¬
uere polTe, docent nos é
vulgo quoiquot in
numerando chara&etes
ignorant numeraies. Qvi iph lingulos colligunt decadas cum ex-ceiTu earundernaut detedtn. Cur autem per
decadas exprimant potius
quam per alios
numerosiiii caufa eh feries &numerus
digi-torum in humano corpore,
qui norma fine
dubio prirms fhit tempöribus
cum
coni-putari coeptum eh, qvin &
hodieque
ru-dibus in arte uiii venire videmus, ut in
digi*
tis numerationem iterent& abfolvant.
Qvod
iplurn approbat Ariitot. feft. 15. pröbi. 3.
Jnio vero etiam eruditi eadem in Anthme-ticis
prxcepta inculcant, 11c 110tum eh, pro
ulu &. adplicatione
digitorum, auque etiam
articulorum in iis contentorum. Sed cum
poherior h.vcratio videatur habere plus artis,
operas pretiiim videtur inquirere
an exinde l'etradys illa Pychagorica originem luam
duxerir.
Notum eh ex Jamblicho de vita
Py#
thagor.e L. i.e. z8. fyv wpitriv^jijg
Pythagor.v deberi, quod tarnen non tarn de nudo caiculo,
quam aliis rebus cjuaternario
adpiicatis intelligi debet. Nam numerus hic a Hierocle
oåmv kilict
no-minatur. Quo lenfu Sc non de
Tetratty
nömericaintdhgenciiiunc verfwsinaureis
car-minibus
Pyrliagoraé
vulgoinfcriptis.
Neu
pajbif
a.y£jS(yi
fäUj&iKjbv.
Ur,r^ fyvoZMS
oiCcofA-cCj
g%xmiv*VeriLishi Empedocd;tr.ouuntur in
Theol.
Arichm. PoiUema duo vocabuia paÜim apud alios legumur, 111 prirnisapud Sexc.
Empiri-cum L. 4. adverius Äruhmericos» & jtirius
lib. 7, adverius
Logicos, qui
etiamin
poile-riore loco pro
\j/v%a
habet
Ke<puha,&:
reiituifi aliquante de ut. quam in priore ten-.tire viden.iq ciarius cene rem expiieat. Te¬ traclyn autem adeo Lacramhufie conftat
exNicoüucho, qui illam appellat jttgy;~
&y> a?Miv b'soy, vnfrvfoy, mcvjicv. Li ndenon immerito dien ur p/v rtjp^ifjuv^jcv f/tzyifBV op-ksv Gb7t'»iO\iiv CuterumjurabaiitDilcipuii
Py-thagprae per Piwceptorem iimm :
ille
veroper Tet^aciyn. Rationes
plures vide
apud
loannemMeurfiiim eruduomoperede Dena-rio Pythagorieo cap. 6.
qui dperolius
exhoc
numero Philoiophiam eorum detiiicit.
Quod
autem Pythagoras
dueipulis
luis cam potiusquam decadiae Arichmetic#
rationein
tradi-derit, nondum evi dt11:11 eh. 5
Sed
necquio
quam apudPhiloiophos
veteresde hac
Arith-nietica in ionnam ärtis redaftaconftat:ne-qüe enim Euclides aut alii qhi vetera,
cxplb
euere Mathemata hifjns ullarn, qiTäfrttml
qui-deni nobisconftaqteeerunc m'entionem. l"a-quc
.que fpeciofe quidem hxc antiqua éxplicari concedirnus ab ErhardoWeigelio in iua Te-tra<fty
Pythagoricå,
& non male Philofophi«PythågoricXj qiiae plane Symbolica fuit, ap-plicari; interim in menfura Figurarum Geo-metricarum, licet ad quadratum numerum omnia fere refcranturj numerus tarnen ille
non eft perle&iiiimus ; illo enim circulus
longeperfe&ioreft;numeriqucdi&i perfettij
quadratum non agnolcunt genitorem.
Nondum itaquc ipfe å me impetro ut credam Thracas tenuifte hane
Anthmcti-cen ex regulis artisj
qvum primurn ex-Herodoto fcriptore antiquiffimo conftet:
XCLKcßlUV 7g zöfjcuv Iwv
QpijUcoV
K&/ VTTCt-<p£oves€(>av> opus habuiffe converfationcnioratiorum gentium; deinde narrationi Gr&corum de Zamolxi corum prsceptore
Herodotus ipie nullam adhibet fidem, hunc qve multis ante Pythagoram annis
ex-titiffe arbitratur. Sed 8c Ariftotcles fe<ft.
iy.probl^j.
aperteait:
\u>om<fg ci^^<n
'Juv ®p& få®' 71
7^«6*
cauflaniaddens: 7oacrir^
7«
7tcxa^.cl
py
Mvci&ctt
ftvyptoveveiv ert 7rcÅv>/xtjJe
xfimv ptj&vog
uvcu ctu]ois. Devirtute autem &
ef-ficacia denarii ipfe eodem loco tra&at & ex
Pythagorica difciplina amplius Meurfius
o-pere citato. Uberiorem utriusque
39. Arithmetices. Cum itaque
in decupU
ratione numeros dilponendi omnes ubiqvc
terratum genres mire confpireiitj necqvod
conilat, aiiter aut doäis aut barbaris vifum fuerit j licet inproportionibus numorum ac
ponderum aliarumque rerum a
fe
inviccmabeantj hunc Tetra&y antiquiorem
eile
,magilque calculo
familiärem
latis
apparet.Atque ficut omnes gentes
uni originem de«
benc: fme dubio
düperfion£prim^antiqui-orem eile promcum elt credere. Ac
licet
e-adern in una olim lingva &diale&o convo»
nirentj qv« tarnen
poftmodum,
totdivers
fas peperit ut alter alterum
finc interpret«
hodie non intelligat : rationihilominus
nu~mcrandi quae taiis incegra
permanfit,
quafii
du&u naturali communi tradrcione ab iifi primordiis cenfetur merrtoderivata.
Et licut maxime nobis videtur proba-bile, ex numero digitorum in corpore
hu-mano, hanc methodum
numerandi
profiu-xilfe:icaconfirmaturhaecfententiarationibus & exemplisMathemaiicorum ,qui
etiam
«corpore humano omnes
fere luas
menfuras
deduxerunt: hinc,digitus,
poliex,palmus,
Spi-thama,pes,cubitus,
palma,
paiTus&c.
in.qui-bus majores partes
ad
decadas
,6c
deinde
porro ad cencuriasmillenarias
See, cadem
proporcione iunt produit»fi4) ©é-3*
C A F U
T.
II.
DE
cionenumerorum
alia ratioelemerätis
ed. Ac dsatque
nominibus diipofi*-qiudem in omnihus lingvis difpicere resed admodum $rdua ; cum in tanra "lingvafumcopia vixdici pollit utra åkeri
origiuemde-beat Ii paucas tanturri excipias , ubi ramen
ne be quidem res carec diiEcuiråce,
marri-Cibus deperditis; in lingvis prafertife illis,
ubi iapides ac^monumenta literarum fidem
anriquitatis non iatis aditruunt* Do&iorum equideaiconfekfuHebr.ii iingv.t primas de-ferre convenit: ibi tanien' numeralia nomiua
pure primitiva vix aliud indicant,quam
ea-dem ad
placita
humana impofita elTe ; Scproinde in originatione eorundern oper.e
pfctiCuti"non eit nobis efle curioilofibus.
De reliquis autem lingvis idem erit
judicium, quando dari nequit ratio
deno-minatioms, nifi ubi (imul cum arte
inier-dun» nomen in gentem aliam tranfiit, licur
in latinis vocibus ex graeca deiumtis palam
eil, aiidque ex hiice podmodum derivatisy
quanquam
hodiequé aliqua
adeo depravatalunt apud qualdam
gentes ut matrem vix
amplius relerre valeant, aut tuto aileri
pol-fit h^c ipja ex una eadémque lingva
origi-nem duxille, confer Waliil. de
nomen-clatura Anth. cap, 6.
m ös»
Noratio autem iive ratio defcribendi r'f/ hrec Elemenra non potuir eadem omnrbus
eile, variantibus iingvis &C fcriprura, Lite¬
ris alpiiabeticis uios fuiile liommesante
m-* ventionem chara&erum numcraiiurn \bodie
uficatorum ex eo evincitur,quod etianrnum
plergeque gentes eaidcm retineant. De 011-gine interim literarum & antiquitate res adhuc eft parum inter eruditos peripicua. Caeteriim non omnes eandemliterarum
ob-fervalleieriem deprehendimusj neque etiam
litens fuis a:quam poteitatem ubique 111 id
genus denominationibus conceilerunt ; led
nec omnibus placuat in univerium omnes
alphabeti literas numerationi adhibere.
To-tius hujus numerationis lpeciem & caulas
jam aliv produxére. Conferant igitur
qui-bus haec curx iunt Scaligerurn
de caufis 1.1.
Hermannüm Hugonem de ratione
icriben-di, &c alios. Vulgares vero
illi
quosno-I
Vem, & inluper .Ziplnam habemusnume-ros, Ziphr# Saracenicse appellanrur,
ab
A-rabibus ante annos 400. circiter
ad
nostranllataa,ut prakter aliosnosdocet
Erpenius
& ex illo atque aliis Wallis', c. p. Qua:
hodieqtie
fere in eadem formaapud
illos
apparent. Hoc iplum ex ordmeliterarum
probat loan. Blalius : Prxpofterus , inqvit,
1 ordo in Elementis icribendis in hac parte
tenendus elt quem nobis
Arabia
tulit.
A-rithm. iib. i.e. 1. ^
Habent vcro numeri Arithmeticivill*
gares
valorem duplicem,primaiius eft
quemhne relpe&u ad piures tenent: fecundarius,
quem ab ordine & difpofitione ad fe
invi-cen fortiuntur, Convenitque hoc attribu-' tum ex parte literis Alphabcticis, tam in
combinatione vocum quam in aliis
potefta-tibus, atqve etiam ipfo iitu in numeratione
fpe&atis. Aliud enim eft fi fcripieris ex,
quam tranfpofitis literis xc, qvum prius »oo
io. valeat: pofterius 100 - 10 ~ 90«
cthciat. Inter FigurasArihmetic« vulgares,
ut notum eft, ut ab unitate ad 10, 100,
&; 1000 &c. afcendunt, diverfilhmum vä*
lorem acquirunt a loco qu^m obtinent t
quod apparet ex hoc numero 95,& eodem
tranfpouto 59, ubi in primo novem fuQC
decades cum quinta parte deeim«, hoc eil
qvinque
unitatibus
: Inaltero
lex tantumlunt decades fed unitate minus, id eft,
quin-que integrae decades cum novem partibus
lextae decadis.
Qvod fi numerum Romanumcx vul¬
gäribus exprimere volueris, erit c 10, in po- 1 Iteriore 101, decade tota tranfpofita. Alias
•nim circellus qui locum tantum implet, nifi poft aliam Figuram å dextris locum
occupaverit, nihil quicqvam valet 5 qvar#
tantundem eft 9 ultimi ordinis ac 09 ge-mina hac ferienotatum. Sic tarnen in
tabu-lis Aftreueiincis recentiorum in
primis
uiu
r<7) m
venire cernimus, ut locus fecundus vel
terti-us ab ultimo å finiftris,
Ciphfa, nihil ta¬
rnen fignificante, impleatur
$ tantum ne lo«
cus quiipiam vacuus
errori anfam in
difpo-fitione prxbeat. In literisautern alphabecieis
ciphrse hujus nullus eit ufus. Nam Mvalet
mille, etiamfi nuliae iequerentur ali« liter«
& fic de reiiquis. Eft enim inter
alphabe-ticos öc vulgares ea difrerentia. quodilli
va¬
lorem fuum in quocunque fitu retinent pri-marium,contra quam fit iii vulgaribus.Nam
C in fuperiore exemplo,
aeqve tranipofitum
ac repofitum valet
centum j nota vero X
refert additum vel ablatum falvo centenarii
♦ valöre
j Sc lic quoquc in aliis.
Porro qvum7-* <pu<n$
xctQ
qaq cMféi&v avvemvoii^i ut ait Iamblichus:nullus profe&o adeo magnus
fu-.
turus eft numerus qui nonpoflit augeri.
Un-de nom difficile fuit Archimedi iunimo Ma-thematico demonftrare coramGelone Siculå-rum
Rege«
« voyomtv ok 7*
ipapp*
oywv ovyxéijJLiVQv «in promtu
elfe
nu-raerum qui hujus muLtitudinem fuperaret j
I
ir«o
veroaren«multitudinem,magnitudinem fiabentis squalem fphsnae fixarum., qusfe-:
^undum
Ariftarchum eit mille rnyriadum
oftavorum numerorum> jnllis numeris
con-^pi
polfe,
ut tamen ma;os däri polüt«, Vi-deajur ipf§ in Axenarto,\
O*)
®§*Verum tarneninde non lequitur nume-
I
rumaiiquern fine fine
polfe
minui,
liquidem
unitas ejus futurum eil principium. Et
Ii
dividi polTet inpartes,multa
fieret
quod
con¬tra naturam elf unitatis, qua: in eo confiltit ut Hivifionem omnem relpuar. At in quan- j
titatecontinua aiiaelf ratioj ubi omne
quan-tum elf in infinitumdivifibile; hocque iplum
extenfioni adeo proprium elf, ut
fublatadi-vilione, omnis iliico tollatur extenfio* Ex quo intinito aug'mento 8c decremento orta
Tunt duo illa Piatonis principia Magnum8C 11 parvum, quod videlicet numeris 8c
magni-tudinibus omnia hujus univerli conlfarent. Hinc quoque conifat quanta Mathefeosfit
utilitas, quod omnibus Pub numero &C
ma-gnitudine comprehenfis fefe accommodet •
caque dodtrinå vel lublata, vel non intelle-dfå rerum veritatern omnem procul
dubio
occultam futuram. Sic tarnen fateri
necel-fum elf, non pofle Arithmeticam in unita-te lubfilfere; iic enim omnino manca foret
tota ea dodfrina Sc ardtioribus quam
Geo-metria limitibus conftridta. Inventa itaque
elf ratio dextrorfum ab unitatedefcendendi
ad decadas & decadum decadas &
centu-rias, ac porro infraunitatem ulterius in
in-finitum, haud aliter ac adfcenlus
finilfror-fum ab unitate. antea monlfratus Sit. I?
calculo autexn ilfiufmodi, diligenter
fepa-randi lunt ab fe invicem numeri, vel
(<?) m*
_ "
I h interje£lå,vel alio chara&ere integra
afra-11 ftis dilcriminante. Ut h föret
numerus
^
387?» 43 2, ex afcendentibus Sc defcendenti-bus mixtus3 ex lineola inter 5 & 4interje»
[t da conftare
poteft ad finiftrarfi haberi
cjuin-~
I que unitates,feptcm decades, o&o
centenari-os, cria millia: hoc eft ter mille o&ingentas
n
feptuaginta quinque unitates; infra vero ad
L" dextram;
quatvor decimas tres
centefimas,
x duas miflefimas unius
integri 3féu
quadrin-:a
gentas trigintaScduas
millefimas
partascon-1
tincri. *
i" Hinc nata eft Geodaetis
peculiaris illa
t»
fpecies Arithmetices, Decimalis appellata, ad
lt: evitandas fra&iones diverforum
denominato-rum3 quos vel virgulis hac ratione denotant
i 3875
'4 '3 "'2
vel potiuscirccllo
valos"
remincluduntin numerisexpreflum3ut3877 43^C3], Quod videlicet infra integra de-icendendotertiapoteftas denotetur3 integrum
a"
autem quod unitatemproxime praecedit, elfe et debeat.
Porro qüando hoc integram
perti-3"
cam defignat, fueritqve illa in decem
partes live pedes divifa, pronunciatur dictusnumc#
rus: 387^ perricae,
quatvor pedes,trespalmi,
u"
duodigiti3atqüe itadeinceps,Ii quaeinpraxi
-1' ulterior
divifio defideretur.
fr"
Sed
Scobtinuit
hocipfum
in
Aftro-^omicis fatis magnum ufun\ ubi in partes
a"
IcxagenariaS
numerus tamalcendens qvam°' defcendens ab
unitate cogituri iervato tarnen
valöre fedis, ut decadibus öc centenariis o-mniacenfeantur.Sed hascobiter.Utraqueenim dottrina
pecuiiarem
infuo
genere meretur ex¬ pofitionem. Numeros autemhofce
qui
ab
unitate defeendunt , non habere unicatem
pro principiocertum
eft,
necproprie
nume-ros dici
poffe;
quiainter numerosunitate
minus nihil datur; & ejus numeri
princi-pium unitas
ejufdem
quoquealiqua
por-tio eft. Hic vero tantumabeft ut pars
quae-piam
ehe
poflit,
ut nequidem
myriades ali¬
quot defcendentium continuå
ferie,
unicumf&ova^ct
queant componere,C^terum
heut
unitas certo fenfu,ur fupra monftratumeft, non meretur dici pars numeri: ita hic me-dio loco habetur inter integros & frattos;
quod
ipfum
melius
intelligi
poteh;,
h ad
naturam attendamusfrattionum generalium,
ubi denominatoribusquibufeunque particul«
funtexpofitae.
Videbitur
auteinhoc
ipfum
captu facillimumillis
qui inAlgebraicis
lunt|
cxercitati j ubi non temere funtexeogitati
numeri infra nihilum longaferie
defeenden-'
tes. Qvofit ut O hve nihilum mediumfit
inter numeros veros & fittos feu nihilo mi¬
nores. Profetto jueundum juxtaacutile
eft
confideratu, additionem eorundem ad nume¬
rosintegros
vel fubtrattione,
refpondere
mul-siplicationi 8cdivifioninumerorumintegroru
progreffionis Geomctricae,pernumerosfrattoi
Haldem
progteffionis,
Qv* autemmajor
*3®
(iO ©£♦cffe poteft utilitas in Mathematicis canone
Logarithmico fiiper hilce fundato, reliquil-que affe&ionibus Gcometricis inde
conftru-ftis 5 qu32 ipfa in Compendio nunc mon~ ftrari neqveunt.
CAPUT.
Ill
SEd
acccdamus,ut
aliquando
varia illaad ipfa
iimpliciumnumerorü
attributa
numero. rum abArithmeticis fcriptoribusrecenfentur;
quorum prxcipua attingere placet,omuiia
proprietatibus Symbolicis quibuldamexPy-thagorica
difciplina iis tributis»Eft
itaquo Vtutatu affedäo primafumma immutabilitas, quippe quia nec alteratur ipfa &
quibus
a-deft rebus , immutabilitatem eis
commum-catione donat. Vid Pfeil: in qvadrivio
A-rithm. Quod fi enim unitas ipla in le
du»
catur, amplius nihil progenerat: in
alios
5Cdutta numeros,nonnili eofdem reddit;quod
certe in nullo
prieter unitatem numero
lo-eum haberepoteft. Unde
qvoque in Aritn« meticis unitatem
neque multiplicare nequs
dividere pro certiffimo Axiomate habetur.
^
Ex his Sc aliis rationibus
perfvafi
nmtatc_ vosjjov
apiS-ftci/
vocarunt&(nri^cbKSH
momv qvodmentis tantumeflet contemplationon
apparente ejus proprietate ac na m..»
Bimriut 7r$oo]i)
[aovol^oov
avtpiyÄJamblicho
&
Pythagorcis
nfålw
(Sjx&t
gau~
*?@ (Ii)
det pratrogativå,
quod
live illum in
fe
du-xeris, live fecum
compofueris
, eademexit
Qvantitas j nambis duo
funt
quatvor>.&
duo duobus additaitidemquatvorefficiunt :fecus autem fe habet in numeris
quibufcun-quealiis.
Confideratus
veroeft ab
cruditis
tanquam
quod
tamexceflu
quamdefedu conftet. Nam li ponatur
latus
bi-ilarii exceditj fi ejufdeni potentia,
deficit.
DupKcatoenim
qvadrato cujus
latus
eft
unitas,
lateraejufdembinariurn noncapient.
Exbina-rii vero lateremajor area lurgit. C^terum
licet ab unitatisproprictatibustanto
interval»
lo digrederetur,
proprié
tamennumeri
no-men nonrneruit, led vero habkus eft
inter-▼alli loco inter unum 8c multa. Qvare
Ter-ftarius primus inter numeros veros
illis fuit
>Quod fcilicet priores ambos compleäeretnr, & multitudinem poflet reprefencare. Hinc
ternario
quarnoccultas
virestribuerintPytha-goraei patet
apud
Porphyrium, Jamblichum,
Theonem&alios.Undequoquefactum eftutkvßxÄkm (p/jovriozwg
fignifi6atio
ipfi
com-peteret,
naturalibafquc
illum
appliearefit,
quod in illis.principium,
Finem
8c
Termi-num comprehendi arbitrarentur ; qua;tameii
mifla facimus. Qvaternarium quanti
fecerint
Pythagoraei fupra in
Tetra&y
eft
oftcnfum
;unde hic tandemnumerus vere perfeöus
di-ci meruit,tanquam norma8c
regula
priorum»
"
'^nori&is fumma coilsfta
um reprefentat, terminum videlicet
nume-rationis fimplicis. His igiturquatvor
elemen-. tis & radicibus
Sapientiam defignarunt;
na-tumque inde eft illis qvadriviumadeo
decan-tatumindifciplinisxMathemaciciSjqvodomnes
comprehenderentur lub hilce qvatuor
Arith-metice, Mufice, Geometria &c Sphxrica. Ira
qvoqve Michael Pfellus compendium fuum MathemacicumQyadrivii nomine infcripfit; quod lcriptum fuipicatur Ijfmaei Buiialdus
compendiofe congeitum eile
exTheoniskri-ptis dum integra eftent; neque res ratione
carere videtur, cum praeter Arithmetica Sc
Mufica Theoremara omnia Theontsinjuria
temporis fint deperdita,tempore autem Ptelli
qvi circa annum Chrifti 1008 vixit, adnuc
fuperefie poterant. Ac tametfi•in hoc
uni-verlo ultra tres dimenfiones in longum ,
lauum Sc profundum non digrediantur Phi-lofophi, per lineam, fuperficiem &
folidum
defignatas j tarnen ex hoc
qvaternario
nu-mero augmentum
åcceffit
j undefa&um
eft
ut pundtum haberetur pro individuo,quod
reliquae tres ordine fuo exciperet,
hilque
qvatuor terminis omnia inciuderentur. Hü©fpedtant omnesharmonicx rationes,
omnia-que tonorum intervalla, 8c innumera alia
qute recenfere longum effet. videantur
Jam-blichus, Theon, Boéthius, Jordanus 8c
alii
'
antea citati. Qvinarius hoc nomine celebra
-tur potilfinium, quod prxcedentes le
m (h) ©>
beat numeros & fecum &: cum iliis
com-pofttus. Naai fecum
compofitus
: E. G,bis quinque faciunt decem.
Qvinque
&C ,qvatuor, dant novem:qvinque &
tria,
ofto, Qvinque & duo, Septem: qvinque 6c unum,fex. Qvå autem de caufa ipfe juftitiae ap>-pellatione ornatus fuerit & cum
libra
ieutrutina comparetur,vide poft aliorum curas,
apud loachim: Camerarium expl: in
lib:
2, Nicom. Settariusv^roprimuseft qvi xcCj'
Perfe&us eft appeliatus, id eft qvi conftat omnibus fui partibus 3 qux certe proprietä¬res nuiii ex prioribus pofliint competere.
Partes ejus funt i. 2. 3. ex qvibus
com-ponitur, fed & comple&itur priorem, &
i-pfum perfeftione infignem ,
fi
ex eocom-ponatur ; ut, 222 addita dant fex vel 2
per tria muitiplicata. Vocaturque ideo
y
i%et$
ficut
unitas eftfor¬
ma formarum binarii ac ternarii,ex quorum
multiplicatione fenariusprodiit. Piures ratio"
nes videapudJamblichum. Celebratur porro
Co nomine quod aream contineat famofi i-ftius trianguli refti, eujusfundamentum
ex-hibet Euclides probl. 47, 1. Elementi.
Plu-yes ejus proprieratesmyfticas feienspraetereo. j
Cxterum oppido paucifunt numeri illi
per-fefti 1 de quibus poft Euclidem videantur
Boéthius Arithm: L. 1. c. 20» 8e Brofcius
psuiaari
de
iUis
Traftatu.«Of*y).CW
Septenanm mirabilis numerus habetur, eo quod lolus intra denarium nec quenquam generet nec å quoquam generetur j unde k Piatonicis Minervas aflimUatur,qua» nec ipfa
mater erat, nec a matre genita;ut nos do¬
cent fabulae. Celebratur autem propter
de-nominationem quam ab illo fortitur
prc-portio Geomecrica i. 2 4, prima fciiicet in
hoc ordine. Qvanta vero ejus fuerit vene-ratio in facris in primis,apud antiquosTheo¬ logie mythicae icriptores oftenditur. Sed &S
ulum ejusfuiffeMedicisampliffimum in
cri-fibus,
éc
Aftronomis in orbium cceleftiumfcrutamine praeter aiios docet Theo
Arithm:
C. 46.
Oftottarius praeterquam
quod
inter cu~bjcos numeros primus eft,
cujus radix
eft
binarius j in Muficis
Aftrologicis
magnimomenti habetur, variifque compofitionibus
infervit, Propter itaque corpore«
folidita-tis primum efte&urn
, plenus jure dicituc
Macrobio in fomn; Scipionis L. 1. c. y«
Verum propter etiles medicas
rurfus
imper-fe&us habetur, de quibus videndus
eft Alex:
Aphrodif: probl: 11.quxft:
47.Rationes
cur Pythagorici illum
Juftitiam
appclla-verint legi poffunt
apudMacrob:
loco
ante«citato.
Novenarius numerus eft mufis & Apol«
'
lin» facer, Plut. Sympof: L. ix.
qvaft.
2« 3* In Muficis concentibus mio
<•?©
(ii)
©g#mrii quaeritur in 4. 3. 2^.
ipfum
compo-nentibus jqui indcetiam^v
cv^ovioovÅoyci dicuntur. Vid Camerar. in expof: Nico- *machéa. Eftpraetereafecundum Pythagoreos 7« lel^y&ivü
7rfooli$(&»,
qui d ternarioin-eipit 5 nam
Juug
iilis non eft numerus utfupra monuimus. Atque ut ä numero pari fecundum alios Philoiophos qui binarium
numerum agnokunt, foeminaeus primus
cu-bus habetur : ita å numero impari nalcitur
tribus ter triplicatis cubus generis maiculini.
Qvae quomodo intelligenda Tunt vide
apud
Eulogium ad fomnium Scipionis.
Myftica
hujus numeri omittimus.
Denarim limes eft & meta numerorum
omnium five fimplicium five
compofitorum*,
Nam & iiie ex 1, z. 5. 4. compofttus eit;
& poft novenarium addita ciphra
unitati
hunc conftituit complementum fimplicium
numerorum. appellaturque hic ^eÄeio(&J(3h
éte/S-fAog
fexto Empir; init: cap.4. adver-fus Arithm: & aeque ac qvaternarius |kutax tyvottoq*
Compofiti
omnes eodem ju¬re per fimplices determinantur
, nullafque 1
alias patiuntur leges ,
nifi
quas ab ordine sllis addi fupra demonftratum eft.Secun-dus enim primum quoties concinet, toties tertius fecundum,qvartus tertium & fic
por-Ko in infinitum. Pluribus denarius infigni- »
nomftubus, ut videre licet apud
um in excerptis ex Nicomacho. Inter quse primum eft KoVp(g^
five
mundus ; uc e-?nim denarius fulcipit omnes numeros .* ita
mundus omnes formas. Alio etiam fenfu
appeiiatur
kqu°d
excurrentescoer-*ceat numeros ne in infinitum excurrant 5
apud quofdam eft Kquod caeterj numeri tanquam rami inde
pullulent.
Com-modis autem humanis egregie
ifta repetition
ne numerorum confultum cit. Qvod finim tot conftituti fuiflent numerifimpliees,
quot opus fuiflet rebus applicare, in
immen-luni ea crevifletfcientia, nuilaunquam hu¬
mana memoria concipienda. Atqvetantum
de numerorum fimplicium
conlfitutione^qux
in denario complementum na&a
eft
fecun-dum Proclum cujus verba hxcnobis
fub-miniftrat Camerarius in expof: Arithm«
C4C
X,?v3~[J,yv(§)"
leTgCt^
S7TI^CL&étJV»
V$j t£K€ (tifle&t 7rciv\mtccjgondv,
axapajtivs
xhtixcnftiv ctyvvjv.Plura de
hilcequi
defideratadeatTheologumena
Arithmetica
exNicomacho Gerafeno collefta perAnatolium
& aliosj &Meurftiopufcuiumante citatum»
CAPUT*
IV.
INter
eft cenfenda,numeri
qvaUivifiones
inparemprima
&
imparem
omnino
illa
di-viditur.Ipfa enimadeo
fimplex
eft
utinter
pri-iflainfanti» tudftncwuHowtio
fit;
ludeup#
m i*8)
impar, equiUre in arundlne longa.Par Numeruseft
«
Jlciifxpev©»
qvi in duas gequales
partes dividi poteft,ficut S dividitur in 4.& J
4..Euci, def.6.vii. Impar
verooptovcth
hct->
fega
v*$'*,
qvi
unitate
tantumdiffert
å pa¬ri, ficut 9 unitate tantum
fuperat
8.folaita-qveeft unitasqua
diviftonem hane
facit.QvodIl enim difcrimen qvaeratur numeri alicujus,
ut inter % & 8, eft qvidem illud ternarius
:
Verum tamendenominatio paris, icilicet8,
non perternariumled per unitatem defigna-tur. A quibufdam Unitas imparium
nume-rorum prima habetur, ait
TheonSmyrn:cap.
5. Math, eapropter quod vel par vei impar
habenda ht. Par autem dici nequit quia in
^qvalia dividi nonpoteft\8c hunitasimpari
|
addatur, numerum illum parem efficit:
Ce-terum quod ibidemexAriftotelis Pythagorico
utriufque naturaillum faciat participem,non
bene qvadrat, qvod videlicet pari addita facit imparem, 8c impari addita facit parem : hoc
enim ipfum accidit etiam ternario,qvi omni
numero pari additus illum efficit imparem,
nec tamenipfepar eft.Interim h conferantur
qva prius,denaturaunitatis dixirnus, appa-rebit non male illara
ci,(>Zo7rsg/7}o9
potentiå
dici poffe, primamque imparisnumeri ideam
efle, haudaliter fere ac binarius idea eftpri¬
ma paris numeri. Praeterea habetur
par nu- ♦
fQSIU«
dsbilipt
iflipate
jqvwhic
&parem 8C(2?) CM*
imparem producit,
ii
vel infe
ducatur , velcumpari
mifceatur,veldeniqve
in parem du-catur3 par autem imparem nunqvam produ-cere poceft. Myfteriaproinde
impari
nnme-ro a veteribus varia funttribura qvae paflim
legüntur : undc creditum quoque vulgo eft;
numero Deura impare gaudere, Qvodautem
Pythagorasnumerum parem,uteftapud jam-blichum dicit efte
yeföv pefaav
7e
K&{ *•; ut par
fit
qui in minimapoffit
dividi& maxima:alium habetfenfum,quem bene expiicuit Tennulius in notis ad iilum
locum. Eademtarnen eft ratio imparis fub
illa notione accepti. '
Subdividitur porro par, in pariter parem &pariterimparem
atque etiamimpariter im¬ parem,Euci. L.*7. antea citato. Pariter pa¬ ris exemplumfuppeditat numerus 12, qvem
6 metiuntur per 2.
Par videlicet numerus
uterqve. Reprehendit hanc Euciidis
defini-tionem Afclepiuscomm: in h t, Nicom: at¬
queetiam Jamblichus iib. 4. in Nicom:
de-finitqve
hic numerum pariter parem, qvi fuj ipfius dimidia, &; dimidiorum dimidia imoeorum qu# funt fub iliis dimidia ufqve ad
unitatem femperhabet paria. Nominatum ait
'a(jkov9
nonquod
å pari
tantumpariter menfuratur, fedquia omnispars in
il~
io fumta^ZcLKug
feupariter
appellatur*
pertum
eftintoto hoc negotioå
Pythagoricia 5h diYSilumabitsfiüclidemi
pro
cujus
auto¬Zitate pluribusdifputat Clavius in
Commeii-tarioad hunc iocum;quae nunc excutere non lubet, necui parti videamur addi&i: quin
i-mo fubtiliahtec magis qvam utilia,Pythago~
ricis &; Platonicis cum Ramo prorfus reluv*
quenda cenfemus. Pariterimpar eftnumerus quem par metitu^per alium imparem, ficut «5 dividit 50 bifåriam ubi 2. & fe
invi-cemlpe&aiit
ur docet Eucl: def;9.vi 1.Im*
pariter impar appellatur ubi imparem impar
numerus metitur ut 15 per 5, Eucl: def. 10. Vir.
Pythagoricis
numerus par dividitur, in pariter parem,pariter imparem, & impariter parejp,ut eftapudAfclepium, jamblichum&Theonem. Imparveroiiiderrt111 primumnec-compofitum & fecundum. accompofitum
qvos numeros cum
refpe&ibus
eorundemad
le invicem qui noviifedeiiderat,
adeat pari¬ter ante ckatos Boéthiumc. 44,1£,16,17,18.
Pfellum in Compendio Arithmetico, Came-rarium in expolit: L. 1. ad Nicom:ubi ex
compofitione cribri Eratofthenici pleniorem horum explicationem haurire licet.
Secundo dividitur in Primum &
Com-pofitum. Ille eft qvem fola metitur unitas Eucl ii. vii hic qvem alius
quifpiamprs-ter unitatem etiam menfurat, 12. vn. Inter
fe autem primi appellantur
qvos fola Unitas
communiseorum menfurametitur:
compoli-
» ri inter fe, qvos ambos etiam aliqvisalius
numerus mehfurat def: 14. vn. Exempla