• No results found

Ex consensu et adprobatione amplissimi collegii philosophici ... sub præsidio ... Dn. Joannis Bilberg ... dissertationem metaphysicam de univocatione et analogia entis publice ventilandam proponit Laurentz Höjer Wesm. antiq. patr. & phil. stud. in audit.

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Ex consensu et adprobatione amplissimi collegii philosophici ... sub præsidio ... Dn. Joannis Bilberg ... dissertationem metaphysicam de univocatione et analogia entis publice ventilandam proponit Laurentz Höjer Wesm. antiq. patr. & phil. stud. in audit."

Copied!
20
0
0

Loading.... (view fulltext now)

Full text

(1)

i

A

i

^6

D.

O.

M-Ex

cotofenfu

Q

adprobation<L>

^mpliffimi

Collegii

Philofophici9

in incluto Athena?o Sveonum, quod Upfalxfloret

Sub

Pr jesidio, Vin

Clarisfimi

Dn.

J

O

A

N N

I

S

Pilfor#/

Mathem. Profelb Ordin.

Diflertationem

MetaphyficaiTL.

Po

UNI

V

OC

ATIONE

ET

ANALOGIA

E N».

T

i. I*■

S,

* Publice yentilandamj propQwt

LAURENTZ

Wefm. Antiq. patrf &Phil. Stud.

Inshidit.

Guß

av,

Maj. ad diem

10

WmAi

Anni cb bc lxxxvni.

OCCIDENTALIS A RHÜS£,

Excudebflt Boétius Hagenius,

Reg.Con[,&

G.TypograpbftSi

t*/,

j

cZ.

(2)

In CHrifto

Patri

REVERENDlSSlMO

Dn»

CÄROLO

CARLSSON»

S. S,

Theol,

Doél.

Celcbcrrimo,dioecefeosOcci-dentalis Arhufenfis

EpifcopoGraviffimo,ut&

Confi-ftoriiEcclefiaftici Prxlidi

digniffimo,

Patro-no meo magno*

S*

Reg.

Maj*

Magnse

Fidei

viro>

Gcneroßßimo

atfy

Nobiltßimo

Domino,

Dn.

CLAUDIO

3$®««

0&M/

Munimenti,

qüod

ad

©dUtfßcit

eft,Regii,

MajoriPrafedo

digniffimo, Patrono

mul-tum honorandö.

Aimodum

Rcverendis

Pr&clarißimis

Viris-,

M. LAURENTIO P. ARO- M. PETRO

CHRISTIER-SELIO, Ecclefiac utriüfque

NINO,apud

Arhufenfes

ad

5alensis PaftoriacquePrar-

Occidentem,

Log.

&

Mc-pofito,

longé

digniffimo,

taph,

Lettori

fideliffimo,

avuneulo meohonoratiffi- Fautori &

Promotori

ho-mo* noratiffimo*

Üt$viroRcv.atfi Doft Dn.

Dn. PETRO AROSELIO , Dn. JOHANN1

RISOLIO,

Grase L.L.inGymn. di&o,

apud Koerreboénfes

Pafto-laudatiffimo , avuneulo ri vigilantiffimo,

Pr^cepto-meo honoratiffimo« ri olim meo ut fideliffimo,

ita nunc pl.honorando.

Studiorum

hafie

meorum

offer

o

primitias

Au£lor & Refp*

(3)

Ad

Filium

B,

Pareiitis

pl.

Re

ve ren

di*

Percximium ac

Literatißintum

Df

LAÜRENTI

Erudite de Uoivocationc Entis

difpu-£antemjt

*ßpV ®

rjA o-ctpt

Stetig«,

Mxottis

^ccptnjOKf

ß*&v%ohmis

K& é&tTHVetif»

®<Pp USAuretUli 7ryto?ys W öv xaA«fitf,

tluyymvjs K&

r^ptJuv

Ml] etffg ufifxuK

Occupatißimus

hetc paucaofficit ergo

fcripfi

Laurent*

Elingius.

Eog.&Metaph. Profef. Ordin.

(4)

. -• --"i . j';I

.!

■ -. ■ . '

(5)

h

N*

I.

cSMEM B, I.

gpjMajoribus

bene

ac

fapienter

eft

inftitu-SSptum;

rerum agendarum å precationibus

ca-fe-jpere

initium; quod profedo homines nihil

k^Lrité,

nihilquc

providenter fine DEI

ALTIS-^^SIMI

aufpicarentur ope åtque confilio .* Sic argumentum hoc, quod de ENTIS

eftana-logia, ut feliciter adgrediamur, ipfas voces ,auxilio

Divi-no, aliquanto diligentius juvabit excutere,

quarum fané

examen ob adhserentcs philofophiae rationes hic fummé

videtur eile neceflarium* Ac licet paflim apud philofo-phos obvia confideratiovocis ENTIS,infigni aliquå careat difficultate,acinitio videbaturpofle prxteriri

jtarnen cum,

adciirata vocum cognitio,ad meliorem non pa»'üm

con-ferre foleat rerum cognitionem, utique & hic

paucis fo-lummodo eam minimé pigebit attigiflo.

IL

Ut ideo pritis fit referenda in voce ENTIS

ambigui-tas, multipliciter id

intelligemus

dici. ENS omne

nun-cupatur i 11 ud,de quoquid adfirmativé,atque adeoper ver-bum fubrtantivum EST aptum ert prcedicari, Ubi

obfcr-vandum, ENS, quatenus pro veritate fumitur

propofitio-nis, nos idemefle dicere , quodverum>

locümque

non

(6)

pro-In

pfopofitionibus

folummodö

adfirmativis,fed&

habere

in

negativis

>utadferit

Sthalius*

Pro

eo

dein,

fumitur

ENS,

quod

eft

immutabilc

;

qua

potiffimum

ratföne,

uc

I. 7* Cap. //*

confelf.

inquit

Augustinus,

Deus

folus

efl.

Ens porro nuncupatur

aliud

efTe

nominaliter

acceptum,

aliud

participaliter;

quod,

vel in

vi

nominis,

vel

in

parti,

cipii

efFerunt

Scholaftici. Po

Aerius,

quod

aku

fit,

rcké

dieitur exfiftcre, quaj

omnium

communis

åtque

ufitata

efl:fententia* linde, non omne

id,

quod

ens

efl

nomi¬

naliter fumtum,

abfoluté

efl

ENS.

ENS

quippe

,

ut

no-men, haudfolum cntia

complekitur

aku,

verum

&

po-tentiå, quac

minime,

utea,

qusefuntaku,

«mAas,

verum

cum adpofito

exfiftunt,

&

fecundum

quid,

quo

interdum

modo,ut dikum> illud

prius

dicatur.

Aliter

demum

me-dio accipitur

modo, juxta

quem

ENT1A,

&

DEÜS

&

res

creatas dicuntur, hoc efl,

quidquid

pofltivam

habet

eflen^

tiam. Qva:

fignificacio

hujus

loci

efl.

iii

Patet itaqve, non

de

ENTE

fermonem

efle,

prout

ad ens extenditur reale atqve

rationis;

(illud

nimirum,1

qvod per

fe

atqve

citra

mentis efl

operacionem

dieitur;

hoc verö, qvatenus

fe

inintelleku

habet

tantum

objeki¬

ve:Tic rationis ens,

qvando

dico,

((tl

Q5?InfiC^tl

fllClD

öff

txåå/

ttijcxn/

SS?<nntf?tvi

)

qvoniam

,

ut fic fortafle eflét seqvivocum> verum

hic

folum

de

en-te agitur rea

1

i,

refpediu

,

five

Dei

åtque

creaturarum,

flve

ad orancs in ordirie

fubflantias

,

ipfas

videlicet

inter

cre-'

aturas. Unde oportet

inquiramus,

fltne

convenientia

il-Ja analogica ,

Vel

univoca

r

communis

quippe

inter

(7)

rtantiå

åtqve

accidente, rationem ENTIS ciTc

.analogatn?

in qvo vcro hxc confirtat analogia, å

paucis rede

exph-catur» Nos itaqvc ha?c pro viribus confideraturi

> ne

ad-<ver(us confvetudincm agere vidcamur, de

analogis

prius

in communi)paucis conftituimus agere. Diilerit

Metaph,

C. 4.1.4* Ariftotelcs, analoga cfTc,

qvorum communeert

nomen, fignificatam verö nec omnino eandem, nec

di-verfam profedo rationem» Quibus ab

aequivocis ei ina»

nimo eft monftrare, differreea,quatenus

non omnino

ea-dem. Sic percomparaiionera åtqve analogiam

cum ma¬

teria Phyfica, qva; fenfibiliseft, dicitur

quantitas.

Qyem-admodum namque per fc materia prima nullam habet formam, omnium tamenforraarum

capaxeftphyficarum:

ita & de fe nullam habet figuram quantitas five

magnitu-do, cum per fe

confideretur^pfa,

quibuslibet

tarnen

figu-ris ert recipicndis accommodata , Qvantitas

vcrö prout in mathematicis confideretur

intelligibilis

, fub fenfum

cadere non poteftj

åqvalkatibus

quippe abftradaeft fen-fibilibus, necin confiderationem fimul venit, quamquam

non nifi in illis dantur

figurse mathematicse; ficut nulla

poteft trina dari dimenfio, nifi in corpore

naturali,qvod

fenfibilibus ert adfedum qvalitatibus» Unde nulium

mfi

in corpore, v*g. ligno datur triangulum,

Ut vero å

ma-thematico conlideretur materia atqve figura,

intelligen-dum ert hoc fine qvalitatibus, ut fupra diximus,

ficrifen-fibilibus» Verum qvoniam hic loci haec diflertatio

pro-prié non ert,nos ad ANALOGI rationem redeamus,ubi

requiri

animadvert^imus

,

in eademratione

pcrvocemih

lam

Analogam

fignificata , convenientiam

qvamdam atquc difconvenientiam, v. g. inter pratum & hominem

A z

(8)

in ratlone

ridendi,

in

qua

qvamdam

habent

fimilitudi-nem, verum non

omnimodamj

qua?

analoga

,

meré

ha-beri folent, ut

aeqvivoca

,

nuncupaturque

alias

addita-mento

proportionis*

Ad hanc

ergo

necefie

efl,

analo¬

giam, ut

unum

membrum

tale

fit

per

fuamformam

ab-folute, aliud

verdnon

abfolute

,

verum

ad

aliud

fubftet

proportioni

in

prjefenti* At

verd de

creatura

&

DEO

hoc dici nequit,

five

rem

ipfam,

five

nominis

confidere*

mus

impofitionem*

Creatura

quippe

ens

elt,

ratione

fui

•>

efle exfiftens »

prorfusque

fine

taIi

confideratur

pfoportio-mlitate, per

illud

quippe extra

nihil

eft, veramque

habet

(ut fic

dicam)

a£lualitatem.Momen

etiam

entis

non

ideo

eil creatura?

impofitum,

qvia

didtam

fervat

proportionem

ad DEum, verum

fimplici

modo,qvdd

in

fe

nimirum

fit

aliquid,

atque

haud

omnind

nihil.'

Omnis

deniqueana-logia

proportionalitatis,

includitaliquid

metaphora?atque

improprietatisj

ficut

ridere

per

translationem

diciturme-taphoricam

de

prato;

håc

verd

in

analogia

entis

nulla

efl methaphora; creatura

quippe

veré

proprieque

eil: Ens:

fimpliciter.

Refiat

ideo,

ut

fi

aliqua

fit

analogia

,

illa

fit

adtributionis

intrinfecze,

qu«

fub

univoco?

ut

infra

no-bis eildicendum ,

comprehenditun,.

iK

Difpiciendum

tgitur,

an

Deus

atque

creatura

ad

tl-mim terminum

pofiiot

dici

analogia

adtributionis,

A-naloga

communiter

dividi

in

propria

vel

impropria

fere

communis

efb

fcntentia

,*

ea

dici

exade

conftat

,

rn

quibus

proprie

reperitur

fignificata per

nonien

ratio,

ut ens

de

Deo atque

creaturis,

refpeclu

quorum

communitercert-fetur analoga,

ka

enimfacere

obfervavimus/,pari.qvafls

artv

(9)

1. art* j, 1

homam

> qvi

ens negafc effc £qvivocum<>

Efle autcm analogum

,• noménque entis dici de Deo pri¬

mario, de creaturis verö adfirmat fecundario. Tota hu='

jus fententia; vis in fecunda ejus parte conflftit negativa,

hane videlicet divifionem haud efle univocam» Prima

namque pars, qvöd non fit aequivoca, ex argumentis cer-nitur manifefté, indéqve neceflarid concluditur, fcilicet

analogiam conftituere; de qvo videatur/» i, Metaph,4. <*♦

2. y i.

Fonfeca*

Ad illam fententiam defendendam ,

ab eo varise adferuntur rationes. Ut vero hujus partis

veritas,

przediciarumque

fententiarum rationes, qvas elfe exiftimamus magnas, melius intelligantur, flatuimus at-tributionem inter Deum atque creaturas,ut Tom.2Difp.

Mctaph. 2<?»

adferit

SvaretZ

non pofle fumi,ut adtribu-tio fit extrinfeca. Analogia quippe attributionis extrin-fecz

magis

a?quivocis

nititur

confilio fa&is, feu

eis, qua? per

metonymiam

vulgo. v. g.

Sanum

de animali, eibo åtque urina

dici folent, ita

ut uni propriés åkeri vel reli-qvis

improprié five

metonymicé

competat, utp, 9.

infua

Logica docet

Itterus.

Atque, ut k 4*Met. c.2. ait Ari-ftoteles: ens

multipliciter dici

, verum

ad

unurn.

Unde L 7.cap. 4,id ipfum repetit,

ubi

omnia ait generali-ter,qvxad unum

dicuntur

efle analoga* Et

his iocis

a-nalogiam

comprehendit attributionis

accidentium

ad

fubflantiam, qvam conftat efle talem, ut ratio entis

pro-prié atque intrinfecé

conveniat omnibus.

Qya; analo¬

gia, ut

abfoluté ipfi

competit, intelligimus

eam

fub

u-nivocis comprehendi. Vel ut

fe&

4,

difpjog,

1, p,41 ha¬

bet DE ARRIAGA, in analogiam reducas ina?qvalitatis,

samen ne nobis contradicamus, dicimus eam efle, quje

(10)

tandem

participat

rationem

univocam

cum

aliqua

inge-qualitate,

qvales

omncs

funt

cujgslibet

gcncris

fpecics,

qu<e femper, aut

feré

funt

injequales in

perfcdtione;

per-.fe&ius quippe

animal

eft

homo,

quam

leo»

Juvatau-tem maxime,

qvöd hasc analoga,

qvae mere

efle

univoca

ftatuimus,communia ab uno

fint

ad

unum

pnmi

gene¬

ris j atque in eo

confiftunt,

quöd

uno

inferiorum

ab

alr

tcro, in conceptu

communis

nominis, five

fccundumde-finitioncm

communi

nomini

dependeant

accommodatå»

Ut Ens refp.

Subftantiae

&

Accidentis.

Insequaliter

commune nomen competerc

debet

inferioribus,

ut

uni

primario

>

alteri

fecundarioj

per

posterius

&dependen-ter: ita ut fi unum non eflec, alterum commune

haudfibi

vendicaret nomen, Unde

perfpicuum

haec

analoga,

ut

diximus , attributionis intrinfeeaj

denominationis

efle.

Cum uniyocis habent commune, verum &

fignificatio

ex parte

eft

eadcm.

Sed

ut

melius

explicentur

priora,

ad-demus pro lubitu,

communia

ab

uno

ad

unum

Secundi

generis åfignificatione

di<5la,

qua

pluribus idem

tribui-tur nomen; ad unam quippe

fornaam

,

å

qua commune

eft dcfumtum nomen, diverfo

referuntur

modo»

Injg-qvalitatem

diverfa

facit

fignificatio

feu

refpe&us

diver-fus,qvem

ad

unara

formam

obtinet»

Omnia

tamen

pe-nitüs inferiora, unumnomen

participant

commune.

Un*

de haec analoga,

magis

ad

arqviyoca,

qvam

univoca

per-tinent, nec mere tamen aeqvivoca ad

Unum

quid

refe¬

runtur» Qvas omnia

prolixius

in fuis

logices prieceptis»

auditoribus , ante annos non

ita multos

,

cxhibitis

» docct,4

(11)

1

docet, quondam prarceptor meus fideli/fimus honoratil?

fimufqve

Dn.

Petrus Chriftiernin

, Log. & Metaphv

in Gymnafio

Arhufenf.

Leiior

perinduftrius.

Qva?ri fölet, an propter diftantiam majorem & mi-'

horem, quae inter DEum & creaturas eft, ratio entis ilt

analoga dicenda nec ne ? Qvaeftionem hane veré efle de

nomine arbitror, qva ratio' entis in Deo

per differen« tiam infinite pcrfediorem, qvam in creatura,

contrahi-turj item DEum ens efle in fe å creatura independens

,

hane verö contrario å Deo dependentcm, Nullus

proin-dc neget, aliqua diftare magis å rationc prxdicata com« muni , quam alia : ctenim fubftantia enti vicinior eft »

quam animal »hoc verö propius, quam rationale , quas

omnia tarnenfunt inter creata* CInde intelligitur,quam

finc caufa nonnullos malé hibent nos entis de Deo ätque

cteatura, conceptum faccre univocum : Exiftimaht

quip-pe illi , nos Deo facere creaturas aequales, feu aliquid

divinje derogare Majeftati; åqvo qv?m longé ablimus ,

ex didis huc ufque efle putamus declaratum. Stat pro

noflra fententia in Elem. c. Damafcenusj ubi, inquit ,

DEus & omnes res crcatag fubftantiae funt, quamvis

Deus fubftantia, flt

fuperfubftantialis.

Et

Cap.

jo.

primum &

generaliftimum

eft

genus

fubftantia;

En fubftantiam ad Deum atquc creaturas efle genus

a-perté docere

Damafcenuiru

Subflantia

quippe

nonmi-nus transcenditdifferentias, quam ens, item haud minus eam participat dependenter å Deo creatura, quam éntis

partieipatrationem;

Ergo etiam ens genus ex

Divi

men«

(12)

Da-te Damafceni

efle

potent,

ficut &

fubflantia

j

&

quidem

refpedlu

Dei

, ut

fatis

aperté

conftet

ex

di&is.

Hic de

Deo qusri

fblet,

an

ad

pra?dicamentum

poffit

referri

fubf

ffantia;» Et fané

plurimac

inter

multos

huc

ufqué fuére

fententise, & res tanta;

fuit

difficulcatis,

ut

vix

aliqua

pof

{k baberi certa* Novam ecce

celebrem

de

nomine

qvje-ftionern,an fcilicet Deus

in

prsdicamento

fit

ponendus.

Adverte primo

ltb>

/.

de

Cogn.vera?

vitae

cap.

i♦

negare

D.

Auguftinum

Deum

dicifubltantiam, &

poniin

praedica-mento fubifantia; , eö

quod

nomine

fubflantize

ipfe

ibi

ib1tim intelligat

illam,

qua;

veré

fqbflat

accidentibus:

hoc

autem fenfu Deus

haud

efl:

fubflantia*

Intelligit

ctiam

Atiguftinus

fubflantiam

in

multa

individua

muitiplicabi»

Jem , qvam

minimé

habet

natura

divina,qvo

fenfu

alii

patres

aliquandp

,

in

prjedicamento

redlé

negant

poni

Deum. Alias autem injére

adnegandum

Vias

Scholaflici.

Et

profe&ö

licet,

ut

diximus,

quceflio

ha?c

de

folo

fit

no¬

mine, placet tarnen

breviter

eorumtangere

rationes. Do«

cet Fonfeca, in Deo

haud efle

rationem

genericam,quo-niam ba?c nequit

infinit« efle

perfeétionis,

efl

enim

im-perfedlior qvam

fpecies,

omnia

verö,

qva;

in Deo

funt

,

infinita. Peccat vero

in

multis

h«c ratio;

in Deo

quippe

rationes funt communes, qua; ut

fic

concept«

ratione

noflra, haud inftnitam

dicunt

perfe&ionem.

Nara

dum

dicimus, Deus

efl

ens>

etiamfi

non

dicamus

infinitum,

adfirmamus tarnen

aliqvid

verum

de

illo,

adéoque

in hoc

cum creaturis convenit:

ficque

oflendimus,

eam

ratio¬

nem Deo atque

creatutis

efle

univocam.

Non

interim

negamus, quatenus

Deus

confideratur

ut

Ens

abfoluté

fcu metaphyficum,eum

å

pr«dicamentis

excludi.

Ratio

quippe

(13)

quippe

entis fuperior eft prardicamentorum omniumclaG

fibus, fecundum canonem

vulgatiflimum. Tarnen,Deus,

qvatenus ut Subftantia confideratur in

Logicis

fimpli-citer, talis eft, ut fedem in

pracdicamento habeatj qvod

ve! ed: indc

peffpicuum, qvia fpecies fuo modo dici po-teft i cujus

genus elf proximum

Spiritus*

DifFerentia qvippe generica proximé refpondens eft,

Independens

eile*

Et cur divideretur alias in

materialem & immatc-rialem Subfiantia> cum lub immateriali

comprehenditur Deus, qui cft

Spiritus.

Favct

nobis Damafcenus, loco

ante citato, qvi

Subflantiam

primum & generaliflimum

adpellat genus? & corporcum&

incorporeumSpcciesfub-ftantiat facit* Qvöd fi quis dixerit,

Deuiueminenterpcr-fe&iones continere accidentium, talis eminentia emi-nentialis accidentium,

åSubftantia

five

genere cxcludi-turj fubftantia quippe folüm å fe formalem

rejicit

con-eeptum accidentis, non vero continentiam illius virtua*

lcm_s*

VU

Cönceptum entis obje&ivum unum efle nemo dubi«

tet,

Sinåmque

in unitate fundatur (utfic

dicamus) univo-cantis, tolliturprofedo analogia*

Quoddeclaraturåtque

confirmatur, quoniam ut enti unusconceptus

fit

obje&i-vus, admodum efi necefie, utin una ratione entis formali conveniuntomnia entia, quajper nomen ENS, immediatc

fignificantur,* unitasquippe conceptusobjedivi unitatem

requirit rci, vel lältemrationis formalis. Confcr

Difp.

2* p. 34.

de

efientia rei

Svaretzium.

Objiciet fortafie quis

sum

Vafques

difp.Part, i. num, 6. &Fonfcca

nonpoflc ens

B

(14)

elfeumvocum,

propterea

quödådifferentiisfolahaudpr#.

fcindatur

ratione,

ratio

enim

eft,

quod

in

differentiis

im-bibitur,, (ut

ficloquamur)

formaliter,

undcab eis

nequeat

feparari.

Sed

animadvertendum

eft,

in

quoconfiftac

illa

å

differentiisentis

ratio,

ubi

argumentum

hoc

difficilimum

primo

adfpe&u,

unicumqus

pro

fententia

Vafques,

nullo

diflolvitur negotio»

Quando

ens

dicimus

feparari

adiffe-rentiis, tionita

eftintelligendurh,quafiensådifferentiisfe-paretur

veré

&

realiter

,•

verum

nihil

aliud ehe

patet,

quåm

ensfine

differentiis

concipiåtquecognofci,

ficque

per

in-telle&umdiximus

ENS

feparari å

differentiis

fuis. Non

eft,

utdubitetquisrepugnare ens

eoncipi pofie

fine

differentiis,

contra verö

differentias

non

poffe

fine

ente:

ficut

poteft

DEus

cognofci

exillens,

etiamfi

non

aotendamiisad

creatu°

ras. Nonverö,utjam

modo

diximüs,

poflunt

exfiftere

crea-tura?

atqueagnofci

quidditativé

ut

exfiflentes,

quin

exfi*

ftatct

cognofcatur

Deus*

Ratio

videtur

maxima,

quoni*

am

independens

eft,

&

caufia

prima,

hae

verödepen-dentes, fuamquc

caufiam

adgnofcunt

priorerru

Profe&ö

manifeftum

inunivocis

fuppeditat

nobis

pro

hac

doclrina

argumentum

quåm

evidentiflirrium:

Animal

quippe

abhomine

poteft

prasfcindi

,

de

rationalitate

fermo

non

eft)

atfané

homonon

prarfcinditurab

animali,

ac

licet

a-nimalnondicat

necefiåriö

hominem

homo

tarnen

infuo

conceptu

dicit

eftentialiteranimal,

ut

effentiam

inadjequa-tam. Hifce

igitur

prselibatis,

in

una

conveniunt

ratione

formali entia, propterea

&

unam

eandémque

(ficut

unum

conceptum

ohjeåivum)

habent

dehnirionem.

Conceptus

(15)

dubiouna efiepoteft* Elnde

nihilenti ad perfedam deefie oftendimus univocationerrL».

nu

Porrö, quoniam in eamanemus fententia,deDeo

at-quecreaturis ens dici univocé; & licetaiiqua ex parteana¬

logiamincJudat attributionis intrinfecas, fub univoco

ta¬ rnen, tit fuperioribus

probatum eft argumentis, compre-hendiftatuimus. Quodut adpareat manifeftius,

merito

i-dem fibi vendicareunivocationé, oftcnfuri

fumus.Tenuit& hane fententiam l. d, q. i. Scotus, cum fuis fedatoribus.

Profedlöens,quoniam unum

fignificatconceptum DEo åt-que creaturiscommunem immediaté, dici propterea non

poteftde illisanalogicé,maximé vero univocé. Quod de-claratur& confirmatur,quippe, ut

ensunumhabeatconce¬

ptum,uecefteeft, ut omniain unaconveniant ratione

en-tis formali entia,qua? per

nomen ENS denotetur immedia¬ té, rei enim unitatem conceptus

requirit objedivi

velfal-temrationisformalis, Et

quoniam in antepradicamentis»

definitore Ariftotele Xvwvufict w-nn

ovo^et <£«tx-XgCZjL

vofsct ATKt knät e ccvjqs, utex eo habet Stierius; h. e-ut

idcm&p*igo

Roder.de

Arriaga

vertunt»

Univoca feu

Synonima

dicunturea , qvorum &nomen eft commune,

&ratio fubftantia?juxta illud nomen eft eadem* Atin pra>

fenti negotio, non tantumnomen eft

commune,verum& ratio fubftantiae» Aliam nemo hadenustradidit defänitio-nem, proindeex hilce eft concludendum,haec omnia

con-ceptui refpondere objedivo, per talc nomen

fignificato:

Ündefi hicconceptusfitunus& idem,etjam,ut

probénotat

fvaretZ > ratio fubftantias nominis erit eadem. Ex

qua definitione univocorum data, fequitur, quemadmodum,

B 2

(16)

pluraiitas

confideratur

rerum, qua?

eodem

denotabunhif

nomine,* fic&interfeomninö fimilia efie debent» Unicä autemin prasfentiimpofitionenomen entis, id qvod ert:

fi-gnificat, & exvi illius DFocon

venit

& creatura?, inutroqué quippcilludcommuneatquefimile repefitur

fignificatum*

adeö utnulla nccertatia fit analoginratio} admodurn enim efietabfurdum alias,quöd communi exratione nominisa*

nalogi, inquo convenitcum sequivoco, hauduna pcfitunl

ertimpofitionead multa fignificandum,verum pluribus» Pill

Exigere quidem

argurhenti

videbatur

ratioutpluribus illüd deducereturj verum, excufabitmeSc inrtituti ratio,& brevitastemporis, quaehicnobisterminum efievolunt. Sed

&requirit hujusmodi fpeculationum tradlatio, ingenium* quod multa leftione & ufu fit paratum, quale å me jam adolefcente exfpe&ari nequit* Exemplo aliorum, vires

tantummodo meas experiri

volui,

quid in hoc rtudiorum

genere

ferre

pofient.

Itåquc Te,

qua?fo,

Candide Le&or*

ut veniamdeshifcéConatibus meis, fidefideriotuonon pofi

Tumfatisfacereicumres ipla* de quafcribo,intelleftu fit ardua,ftilumquefibi pofcatjpropriumhac

(17)

ta

^TJinlRaf(fylfe/

cc§flofce an

'

£ftt

LAURENTz

Qiqa/

SONNET.

ixunqr/atn

p/usagere quamcum

[apientem,

& humana ventrunl Scneca &p.LXl^UU

t>Sg«*up*tp|fe *XRatt/

fortigatiiMa ®er(Mtt

fcar

$il fut MråmocJItiUie/ (M'f&rffa tragenbana«/

^*0 ?il cfntttg; feen f;iratcflTrcratinan manar.

0l*jf &flgafuM>ar oß en (Spegel qtvar/ Qlt gl p5 famrna ban man btOtgreffcer^far.

3 allafafrr/ fom Naturen trelaf gtoma

©inmardPanfon/flig«/ MnagIpcfltg* merra«Mmai

f)a trfjji elf Jögc fbrfllnb/ cdj giorM M# e»rfaf ffar^

3a|?or«förnuffrn>ar

McVbefunt)' cpfcbgre funna/

©om rlreomfö^bfårfflnb rpbaM funna«

nI/

©om färallfcljo&ffC ar/c««mlbl Mtmanbbr »inna tftar fl ar/ albrabaflman fficrer bfiM «ml.*

£)c$ fårff larfanna btrab@5ubar

ra««f$rf?l/

©frtfc

menft

lig

^ßijajrtt

feen

manocf fan räff umgl.

©fr«ftt>enaf

r%. . *

% * .t

J.

Petre.

(18)

Sil

©en fftcfeligt od)

'XBäflarte

Jünglingen

LAURENTZ

Qéqa

Wefm.

©5!>anmet flortterom

publice

difpute-radeomAnalogia Entis.

1t Maros 9Cooeangroore$ (Jtrigtetentinner/ 2(c Flacci£>arpe#(häng antaglig wprtnatfinner/

Nafos gilite*ffamptmetluf?än effttr lagras/ £>d?at an ffaltertf

^fampn frän forna

tljter

äfcrae

2tr mil?föruntranmärtt.

©oc$ lär

manmättUn untra/

Wrmancilflisantpgtfeer fétae na/fanfcuntra/

gdrrn cen

cf)

gtfn?tnf>lf|rfomfantctbiupcurjjkra/

•Qcfcufcr Utrofjta

f)aaff

metare

gettcpmuta/

©argamtiameriten

fieiff

fcarfagtt at

Itgga

fa'ncfter

©enbäfia »tfetomtf

ff

attfomar

aff

£)imlen

ffäncf

teti

©ar mängamtjfaforr/ oc$ taglintageanffcera/

©penfonmng

fom

bteftftfnapt

funnit

nägont&era.

3nnom

mänga

ftrep ot§

märfe

fom f?g

gémer

Pom te< plä gomae ma|f

jnrarommanmä/f

är

ämer. $J?enfoml£&r

S)imlene

gunft

Jarffora

©Ifmor gifroit/

0ä&ar(£bregen f)og

ocj)

$ltlt

@tr

P

^ngt trifwit/

3(t 3 f^t mängrnann/

fom %imn

ocj

üftinne

munnit/

3

fätantmörfertoc^enånfflig

panning

funnit.

#äraffla^@br(ber$mptrifi

alt (latigtgrånffa

Pom jag tet

Jär

met

tvil

aff

ofalfft fytrta énffa»

Nie.

Lindenmeyer*

Holmienf'

(19)

fmfcafttiffc pftmpnrt(M>/<ü'{»«bfor

fpi$fj

Sttma«

5i0&<fu([>lof«>a<orfct/ at funmi fpa«f?ftunga/ <£*' ti^aloffocf; prlj#fom 'XDfj.fcrce <nt>aUfc55r

^

^)»(jr

pJ cp»iiDaf?

Mars,tit' oftvunPj Momus (5$r

5?5 tbibrißfffanbrr$ie/ fafifan aD ring $ür lpu;

£armo(?cftwm bendr/ (in afwunb$$anb afbrpm/ »Od) midist fafamcb/ar Pallas ofcrrpcftt/ =C>d)Mufée mcbfflftroos/aU fpfe unbmrpcff. fdr ocfbrn ntrbftdi/ ttt lofli^f d|>re?njinne/

0osnticfjaffbrjjcomt^lf/|>ar Hurfc f?n £ogocf) 0inne/

t>ttPtlfcri£)pabrn Itelffy drocf 0atnmafoppj

i)tt>ar affttt £>pabc*6tnn(i3 fa«a fan tt>cc fopp/ 2(f ben ffyf fdnfamil at féOia tofffs fpnne/

n ffobarPhoebus antwbf fd$nabglabripnnej

3afria jjimlrno£re£fanmpfarmunocljl«r/

§?dr

fanfm

#nbc

fooprwb

3orbr

ncnatfem

Vt

V/rieht.

Pereximie&praeftantitfime Dominc S)

£)

3

@

^

amice honoratiflimo»

IN

Cum

t

er

ingenium

nos

$$

bruta

excoleremus;

parum

intereßet

quanto

diferiminis,

igiturill'ts

ni

prafiare defidera-

divinitus

concef>

mus,tanto magis nitendum efi, ne vitamfilentio transmittamus

velutipecora: ut enim vita quafruimur brevis eH, itamemoriam

noftr't quammaximllongam efiltereconvenil, Fluxacerte fåfra¬

gilt*eHgloria

divitiarumque

forma-, memoriaautem virtutum clara habetur$atcrna> Tuitaque Domine fydtfet cultorMußrum

ftye-nuehorumfuiflimemoty quißecimine

hoctngenii,

ingenioje

ofiendis

(20)

kokotioTe obtorpuiffe,

fed

divinas

qua

Tibi injunt

ingenii dotes

pru*

denter

coäocajß.

Tibi

ergoamice

dileße,

non

pofjum

non exanima

gratulariperpulcra

eruditionisac

diligentia Tutt

documenta,

eoque

impcnfius,

quo

certius

fciam

fortuna

telis

&

ißibus

fuijje Te

cxpoß-tum, cuminteneraftatimatate matre carißimafueris orbatus, quam

cladem fata, abrepto non itapridem

clarißimo

genitore

exafpera-runt,qui ingens ad culmen

eruditionis perveniendi auxilium

eßetfu-turus. lllud idcirco antiquum in Te haud immerito quadrat,quo

di äturvirtutempremi magisquamopprimi♦pergejam ineademani•

miconjlantiaut

jiudiorum

telamnuncfeliciterinceptam,felicius ab

-folverequeas. Ego fupremum Numen

venerabor

utconatibusTuis honeflis femperfavere,

^

tandem caducis

hifce

finitis bonis, aternh

Tcbeare velit! /

Scrib. Upfalar occupatiffimu? 4«iö*Noy.Ani1^87«

Tibique addidHflimu*

References

Related documents

quam in öriines ejus partes aqua ie infinuavit. Senerc. Hinc ii

fa vero ea erat quod Populus Romanus mallet. in circo ac foro manus movere,quam

étis, quibus elegantiora olim pavimenta fterne- bantur (tellera enim eil figura ab omni parte qua- f drata) quae quoque inde teflellata di&amp;a

patrio meo iolo Hedfunda Geftri* kiorum. Circa quod infortunium indé plurimum Fulminis vis per* ccpta, quod in momento feré ad. omnes partes inter

occafione, corporis quod movetur, idea. in anima producetur,

Haud pauci funt interpretes, qui feniiim heic literalem plane defe- rendum putant, ejus loco myfti-. cum, allegoricum

propria judicare poteft caoså, licet hoc jure cumnirois odiofum. exiftat, vix uti, féd alios judices (qui

coranm dtcit, illud eft verum, At r~Turcicam eccleftam ej]c ver am, Alcoranm dtcit \ Ergo lurcica ecclefia efi vera. Major in hoc exemplo utique probatione c- * &gt;. get; quae li