• No results found

quam verborumdignitate quidem materia commendabilem , ob tem«

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2022

Share "quam verborumdignitate quidem materia commendabilem , ob tem« "

Copied!
30
0
0

Loading.... (view fulltext now)

Full text

(1)

0. s. f. fQ.

' DISSERTATIO ACADEMICA ,

De

NEC ESSITATE

ELOQUENTIAi

In

CATHEDRA

ECCLESIASTICA,

Cujus

PARTEM PRTOREM,

Permittente Ampiißt Facult. Philof.

In illufiri ad Salam Athenao ,

Sub PR/ESIDIO

CELEBERR/Ml VIR l,

Mag. PET R I EKERMAN,

Eloquent. PR Q P ES S. Reg. & Ord\

Candido bonorum examini moäefte committit

SVEN O S. NO RING,

WES TRO- G 0 TH US.

In Audit. Guftav. Major, ad dienurar Maii,

Anni MDCCXLI.

Horisj ante vneridiem, confttetit.

UPSALIM Impreffa.

(2)

Åmpliffimo V I R G *

Dn. ERICO V l C T O RIN,

Medicinae DOCTORI Experlentiffimo , Re&!i CoIIeg, Med. AD SE SSO RE Graviflimo ,

AVUNCULO Optimo.,

Admodum Revereudo atque Praclciriffimo VI R O,

Dn Mag.JOHAN NI THÜRELIO,

EccleficE Byenfis PASTORI PRAiPOSlTO

longe Meritifiimo, PATRONQ ob plurima bene- quoyis abfequii & obfervaatiac gencre^

nullo non tempore Süfpiciendo,

Achmditm Révsrendo atque Clärißimo VIRO,

Dn» Mag. ERICO A FZELI O,

!P A S T O R I in Bellefors Graviflimo, AD-

F IN I- & FAÜTOR1 Dilediffimo-9 Honoratillimo^

Speftatifltmo & Prudentißtmo, V I R Ö,

Dit. JOHANNI VICTORIN,

Officin.Ferr.adQvarnPOSSESSORI&PATRONO AdcuratiflimorAVUNCULO Optimo»

(3)

Aämoäum Reverendo' atque Frgchrijfimo V 1 R G,

Dn. Mag. ANDR. VICTORIN

PASTORI in Fcgelåhs meritiffirDo, adjacentisr

Diftridlus P. RM P O $ I T O Adauratifllmofr.

AVUNCULO actatem Colendo.

Admoäum Reverendo atque Ptädarifjimo VI R O.

Dn. Mag. JOHANNI BRISMAN,

PAS TORI & fR®P O SI T O in Larf longe dignidimOi AD FlN I P A T R9 N

oh paterna plane fibi prasftita beneficia > ad

ciiAeres usjqiie Cedendo»

Spedaüjßmo & PrüdemifftmoV FR O, Dn. LAURENTIO VICTORIN r

Civi& MereatoriLondini Anglorum Nobili & Per*

indaftrio, ut AVUNCULO &FAUTÖRIpropenfiffib'

raop itafincera animi obfervantia Venerando

Coiißiltißimö ti & Ö

Dn, PETRO VICTÖRIN,.

AVUNCULO opritno & S E N S-

EA C T ÖRT Certiffimo.

(4)

iphrmuw Reverend atque Doffifftwo VI R O, Dn. THOR ER O ODHELIO,

C O N R E C T O R I ad Scholam S. Nicolai Stockholmiac Adcuratiffimo, Fautori &Coil»

fangvineo iEftumatiffimo.

Plurimum Reverendo & Dofiiflimo VIR O,

Dn. PETRO NORING,

PASTORI Legionis Pedeftris Skaraburgenfis Vi- giUntiflimo, FR A T KI Cariflirno»

Cofifultiffmo VIR O,

Dn. GUNNONI BRUNBERG,

SE N ÅTORI apud Uddevaldenfes Dexterrimo,

AD FIN I & FAUTORI Exoptatifiimo»

PUolixiori

' adparacu

mentis

, hane DifTertationem

adfe&u

,

quam verborum

dignitate quidem materia commendabilem , ob tem«

poris vero anguftiam & ingenii tenuitatem

minus elaboratam , in devin&iflimi animi pignus

pro collatis beneficiis, & fpem ulterioris bene-

volentia? obtinendae, cum ardentiffimo voto,

ut longam annorum feriem faufti & felices nu-

meretis, VOBIS, PATRONI & FAUTORES optimi, venerabunda mente dat, dicat, dedicat Åmplijjim. Admod. Rever.Spe&atiß. Confult. & Clariff.

NOMINUM VESTRGRUM

Cultor <obfervantlffimus,

SVENO S. NORING.

(5)

I hiftoriarum, omnis aevi, mo*

numenta, pariter ac quotidiana experientia convincant> uti rea-

pfe nos convincunt,nullam ex iis artibus, atque difciplinis, quas omnium Au&or laudandarura reruin generi humano clemen»

tiflime indulfit, utilitatum licet fertilidimam, veritatumvepleniffimam reperiri, quae

aliorum pravis, ac perverfisobnoxianon fueritjudici- is, mirari adeo nonconvenit, itemnonnullos, nefcio quibus furiis agitatos, eo procefiiflTe audaciac, ne di-

cam vefaniae, ut Eloquentiatn non modo nulla cum u- tilitäte hominum conjungi , pleno ore clamitarint,

verum perniciofam etjam eile, & idcirco dignam, qua:

cchoro eruditorutn ejiciatur, profcribatur, extermi-

netur. Atqui ne fruftra iftharc jaåafle videaotur, in

A cauflfac

(6)

» -iwr )o-c tu-

«caufTae fuae robur ac patrocinium, varia & diverfa fin¬

gere, atque camtnrnifci folcnt argumenta. Quorum

vei hocin primis eft, quod alium poft alium ex elo- quentlbus protraxerint, qui-fua fvada, dicendique vi

rairifica adeo in animos & pe&ora audkotium inflti*

xerunt, ut hbiidem errores, ioco veritatum, recepe-

rintj adprobaverint, & vitia pro virtunbusdelegerint.

Talis fuit Hegefias, Philofophus quondam Cyrenaicus,

a Diogene Laertio Trne-iSuvaTos. adpellatus a); quippe qui ita smaginemmalorum in vita humana expreß!t co-

ram auditoribus fa isjut Ixaéd pauci eorum vitar fuaefi*

lum 2brumpendi,nefciö qua ducerentur cupiditate b)*

TalisetjamCarneades,ex eodemIudoprodiens,& Atfae-

nienfium legatus apudRomanos, qui omnium cum ad- probatione juftitiam antea defenfam, pari facundia,in- geniiq; acumine pari poftea itnpugnare valuit> ita qui- dém,utquacunq;derediflereret,five eonfirmandam, fi-

ve infirmandam illam fufciperet, auditores prape adto-

fiitos inr fuam traheret féntentiam. Unde de eodem circumfertur Gatonis Genforii vox plane diftatoria:

ejicite, Cives, iftuna frominem, cui nihil perfvadere

difficileeft, &, quo difputante* quid verum ht, non

dijtidicari quivit. Atquiinter x$viv & xaTct%gverrv,

ufumabufumve, diftingvere didicerunt, tantumabeft,

ut horum praepoftera & iniquiflima confilra fequantun

ut potius illa rejiciant ac daranent, contendentes E-

löquentiam efle illudfihgulare, & dé ccei® demifTum

nobis munus, unde innumera ad pubiicamrem redun¬

dant commodå, in quo id fitum eft praeftantiar, ut, Ci modoexceperisrationem , homo, hac facultate folå, ab ibrdido brutorum aniniantium gregeplane fecernatur;

idque pracfidii, ut omnes arter, ac difciplinas accen- dät fine quo ea$ non modo langvefcere, fed & penf-

tus

(7)

-m )o( ^ i tus concabefcere necefle .eft. Parvoenim, vel nulli potius u&i éfTct, prarclaras^ lauueque dignas cogifa-

tiones animo volvere, optimarumque fcientiarum no- titiam in ipfius mcntis recondita veluti ciaußra abdere,

nifi eandem cum äliis communicare, acpro rci digni-

tate , fapientcr eloqui, diftinåe, ornateque in medi¬

um proferne pöfiis. Contendentes, inquam, Eioquen-

tiac utiiitatem effe^tam longe lateque diffufam, ut non unis cancéllis fit circumfcribenda, fed ad omnium re- rum negotia fefe porrigat, Cxtendatque_, prout abun-

de fatis id tcflatur jpfe, Eloqventiae parens, Cicero :

cetera: fere artes, ait, fe ipfx per fe caehtur iin-u gula:: bene dicere autem, quod eft fcienter* & pe-«c rite, & ornate dicere, non habet definitam aliquam"

regionem, cujus terminis fepta teneatun, fed ad o-"

rnnia, quatcunque in hominum difceptationem cade-"

re poffunt, penetrat c). Immo, in tUathedra etjara

Ecclefiaftica quinhoc fuum exerceabEloquentia impe¬

rium, ubi res facrac, & divinar auditoribus proponen-

da: funt, atque inculcandat, nullum eft dubium. Atqj adeo, ut fi palmam illae ipfac jure optimo fibi vindi-

cant, &, tanquam Minerva ifia Phidiae, in arcecollo-

candsc funt, in iis profe&o fiecéfiitas principatum,

vdut in prqpria pofleffione* öbtinere debeat. Cui

fententiac fuum addit teftimoniam Orator ille incli-

tae memorise Petrus Francius, dum ita de Eioquentia eloquentiffime fcribit: neque fåne, fi id, quod resM Cft, confiteri licet., apertiorem unquam illö, liberi-4£

oremque campum , in quo vires fuas exerceat atque1"

extendat omnes, na&am eam fuifle, exiftimare de-£<

bcmus. Nam quanto Divina: ac fempiterna: res hu«

manis, breviquc momento perituris hujus vita: ne-£{

gutiis, gloria & majeftate antecellmit: au^.qxo coe-£<

Ä i ' Uftibui

(8)

4 ) o ( M-

„leftibus mortalia & terreftria concedunt : quanto ,,corporum defenfione 'ammarum noftrarum falus cari-

,,or & nobis commendatior debet effe, tanto fpatio-

„fiari in loco verfatur hic Eloquentia, & 'auguftior

jjonge , atque excelléfitior elucéfcit, d). Proinde uti

non audiendi Tunt nugatores ifti perridiculi , quibus

nihil eft frequentius , quam Eloquentiam facram, ceu

fucum, proprium gtntilitatis konum, Chriftianis hominibus.

indignuiK, flabeüum vavitatis, nidum (uperbia., idolorum denique fervittttem3 orc impudentillimo dilacerare; o)

ita nec Fanaticii mos erit gerendus ,, qui raptus fuos Enthufiafticos, revelationesque immediatasere-

pant, &TheoIogiam, quae perorarido in fuggeflu ad populum exercetur, Homileticam non tam probant,

quam omni ftudio improbare conantur /). De Naes- ßtate hac Eldquentia in Cathedra Etcleßaßica quoniam

nonnulia in cliartam ipfe in dicendo , fcribendoque

infans admodum conjeci, Tuarn , B. L> ea, qua decet, reverentia, humanitärem implöro.

a) Libr. II. p. 13 de vita Arifiippl. b} Valerius Maxi*

wtirLibrK VIII. Cap. 9. item Cic. TufcuUn, ßßtaft.L. I. c.

q4' c) II.cap. 2. d.) Oratio /. de ftudio Eloq. p. 13, e) cfr$

Nicoi. Cauffwi Eloquentia facra & humana IIb.XV. p. 931%

f) Georg. Frid. Niehenck in Indic e error um Pietifticorum p.

tf. & /7.

i , . §. II.

In Eloquentia definiendaeominuslaborabo,? quod

exipfa tradlatione, quae ejus fit ind'oles , quae natura, fatis patebit. Dicam tantummodo me non fpeciatim loqui de Eloquentia, e. g. vel Teutonum, vel ßata-

vorum, velSvecorUmaliorumqf;, fedgeneratim.Itaque

£1 adfirmetur Eloquentiam vim fuam exferere in Ca- diedraETccWfiafl:fca, adflrmabitur mox Svecum elo¬

quentem

(9)

•*#t >■ o- r n* 5 quentern & Gertiianum, reliquosque fua Eloquentia

apud auditores plurimom efficere. Et quid , quaefo ,

abfurdius,magisque abfonum eflfet, quam porneria E*

Joquent-iae, quae ornnta poflidet, adeo perangufte vel¬

ie coanftare, ut diceremus, illam fuum imperium*

fuumque dominium in hoc , • vel illo regno > inhac*

vei illa natione, in hoc, vel illo fermone exercere,in

aliis non item. Etenim fi notitia rerum cceleftiumnon

nifi per verbi & voces animis audientium ingeneretor,

qUcE tamen pro diverfitaté" regionum, atque gentium,

toto, qaod ajunt, ccelo differunt , experientia auip-

pe conftabit , eosdem conceptus a diverfis-gentibus

per diverfas voces indicari; ex eo perfpicuum eft , Eloquentiam cuilibet lingvarum 'generi eds commu- nemt nullumque inter verba, tanquam figna con- ceptuum , & inter conceptus ipfos, tanquam res fi-

gnaras, nexum ita inte-reedere neceftarium , quin fä>

cer Orator pro varietate auditorum » vario ac divér-

fo fermone, fenfa animi fui apte & ornate defigna*

re & exprimere cum poflit, tum etjam debear.

§. III.

His pramifiis , propius ad Mitutum noftrum

eft deveniendum, breviftimeque in viam illam inqiii*

rendum , quam potiffimum Oratör* in Cathedra Ec- clefiaftica conftitutus , teneat, fi muneris fui partes rite implere geftiat, & auditores ex ipfius Eloquen¬

tia frudtus aliquid & emolumenti capiant. Quod dum fpondemusj quemlibet facile nobis largiturum exifti-

ino, Oratori facro , aeque aealiis Oraferibus omni- bus id efte inj.un&um, ut certum,; atque detrérmina-

tum finem fibi habeat pratfixum , q-uem, ceu ftatuarn Mercurialem, intentis oculis ubique contemoletur.

Quistiam vero il le fit finis, neminem praeterire poteft,

A y cui

(10)

ne ; o c

£Ut ve! tantilhim in rem introfpkere^grave non-fuent.

jBcenim, (1 .verum etl» Eloquentiam facram a civili

iion riifi argument.© efte diverfanx, fcquitur, finem

Öratoris Ecciefiaftici ultimum efte perfvadere,, ani-

roosque auditorum ad honefta quaevis fléftere* quod

ißft res adeo manifefta, & magno Rhetorum c«nfen~

fu firmata.* ut a nemine in dubium poftk vocarh Atq«e sneprum plane i]le ageret Oratorem, qui hunc

ünem non toto animo confe&aretur, & cui perinde

eflet ad laudabilia, an turpia amplexanda inflammare.

Prxfertim cum ipfi nihil magis debeat efte curat c®r-

dique, nihil carius & arnabilius., quam credenda, &

agenda, »ut cum Theologis Joquar, fic proponere, fic

ineulcare, ut alte memoria fenfibusque, immojpfts

anedullis inftgantur audientium. Tgregie hane in rem

-„.Chrlftophorus Schraderus: perfvafio fene ut civilis,

*,ita & facri Oratoris finis eft indubitatus. Elnice e-

.5,nim.ille hoc agit, agerecertedebet» ut fidem Chri- -,»ftianam, & mores illa dignos mortaliumanintisqueat

„perfvadere. Seryatotis noftriad ^poftolospratceptum

»,eft Matth, ultimo v. lo* Docete gentes fervare o-

^mnia^qua: mandavi vobisj h. e. oratione veftragen-

*,tes addncere enitimini, ut refipifcere & Evangelio ,*credere, ftdem & bonam confcientiam retinere in a*

nimum inducant a). Vanus autem föret hic finis* vana omnis perfvafio , nifi rationes ad movendum adcom- Riodatas antea excogitaverit , itwentas difpofuerit difpofitas inque juftum ordinem reda&as exornaverit, verbis denique figuris fententiisque pulcrk aisque"

quaque veftitas pronunciarit.

ä) In prAfatione nd cammentArium de Rhctoricorum

4vißoteIit fentevti* j&.ufu,

$. I V,

(11)

) o f i#. r

§. IV.

Dixi van am effc & fupervacaneana irr Cathedra'

Scdefiaßica perfvafionetn, hiß argumenta ad moven»

dum adfint, idqne non immeritor oratoriam quipps

rim non in clamoreuJio flentoreo, non vcrborum i*

nani profluentiaj fed in argumentornrn nervis poli*-

tam eile volö. Nam quisunquam auditorum usqus

co addüci pöteft , ut meros Oratoris flofcu-Ios, ra^

tionibus caflos, adfenfu excipiat, fidémqire ipfi fa¬

cht? Gerte, fine argumentis, quantumcunq; eloqueni

nofter fundat verborum , fanåiffimo tarnen muneri

tantum abeft ut fiar fatis, ut maxirr.e etjanmelden*

detrahatur. Quare ficut miiitern, cum liofte felici—

ter congreffurum, armisv fic oratorem Bvangelicunv argumentiss- quat ipfius funt tclay ftipatum inftw dumqj-effe oportet. Sed'ex quolibet ligno non fcu!*

pitur Mercurius , nec quarcunqj rationes ansmis fié^

élendirconvincendisque mferviunt.< Ideoquey ff quid*

pracftabit egregii Orator facer, ff a vitiis diffVadere*-

ff ad virtutes bonosque moresfvad£re vaiebkipfius*

oratio rationibus non a propoffrto alienk, fed adrem, quam tra&at, maxime illuftrandam facientibus, non."'

kifirmis, fed firmhümis nitatur, necefie eft* Idquod'

antea cum honore nominätus Schraderus»■ dümoccu^- patus eft in adplicandis'pracceptis Rhetoricae Ariftote«'

Iis ad ufum Oratoris Ecciefiaftici, hoc modo commen^

dar: munus, inquit,Oratoris

um mfavcr perfpicere, quod ad perfvadendum fit ido-«1

neum I Rhetor. z9 Idém totidem fere verbii de<c!

Ecclefiaftico Oratore nosdrxerimus, nam & huic in-«7 cumbit diligentcf circomfpicere, probe dignofcere,«

& commode adhibcre, qüac idonea funt ad' perfira.«^

dcndum* ncrnpe iilam faltbarem fidei obedientiam«' Komi-

(12)

8 J O ( K&*

„Rom. I, 5". <0 Cui rei Chryfoftomus aibum quoque

„adjicit calculum: concionator argumentis deledaöi-

,,cur haud probabilibus, fed plane firmis, folidis &

,,quac fint aeterno veritatis b). Orator igiturEcclefia- faicus, felici hoc in negotio proceftiirus pede , fua

yerbo Dei revelato fuperftruere debet argumenta, ejusque didatum unicefequi, nec unquam admittere, quod ab illius analogia recedat, fed manito Apnftoli fempera'utm, uf\v%va> tpalvomsy 7rj30<re%siv.

Haec argumenta vel inprimis expendetj hatcinitiilabirj

haec malleis quafi imprimec pedonbusj his venabitur animos, his impugnabit, his tanquarn ariete muros

quatiet. Ceterum licet inventionis feminarium in fa-

cris praefertim literis collocatum habeat, fubinde ta¬

rnen fas eft, dodrinae nonnihil adfpergere peregri-

nae, modo fiat raro, & fine ulla ofientatione , nam ut taceam, quod quorundam auditorum indoles id re-

quirat, multa a profanis fcriptoribus fatis commode

tradita funt, quac facer Orator, tanquarn ab injuftis

repetere poteft pofiefloribus, inque cqnfirmationem

fidei leviter trahere, & ufui adtemperare Ecclefiafti-

co c). Rationes porroi ex facro fonte petitae, quam-

vis fint optima:, non minimae tamen eft prudentiz*

eas feligere > quar perfonis, rebus, Iocis, & tempori-

bus congruentesfunt, quxftionesq;altas, fubtiles, am-

biguas, controverfas, ubi his pertradandis non fuerit

otium, amputare, contra autem eas arripere, qus ad

mores inftituendos maxirne faciunt, |<Iam ut audito/

res, quibuscum Orator facer erit adlurus, loquar, no-

vimus, eos infinitae propemodum efte circurnftantize, quemadmodum multitudo ipfi Platoni vocatur Sygtov ir,t\v>cs(pet\ov, quorum tamen venas teneat, intimosqj

dclibct fenfus, ut, eorum perfpeda varietate, ipfa et-

(13)

«<st ) o c fs* *

jam Väriarfsqueat argumenta, eaque folum adhfbere,

qu« ad unius cujusque arnmurn pertrovendum pluri-

mum conferant. Manu quippe , ut eft in proverbio,

ferendam , non toto facco. Etenim non docendurtV pro fubjetfto docentis , Fed pro captilrecipienris. I>

nritandus idcireo eft OratoTi fatro mos prudentis im«

peratoris,qui dum in urbe aliqua expugnanda verTatur,

omnia ac fingula loca Fagaciflimepertcntat, eaqueim- piger obit, it qua paTte dcbiliorem viderit, hac irru- ptionemimpreffionemque faciat; itempifcar ori s,qui pri-

inum pifcium exploTat naturam, & utrum gobius in

iftlimo, an vero in alto Jateat , ferutatur, ut conftet hamone, an reti fit capiendus; deinde experientiahac

de re edo&us, debita prseparat admovetque in'ftrumen«

ta, temporis pariterrationem adcuratifiime ubiqueob«

fervatuTus. Hoc fatis compertum habuit Balduinus «

qui percomimode docett eorum> ad quos di&uri fu-l£

mus , mores, temporumque conditionrs , tanquam'*

vivam poftillam aliquam infpiciamus, & ad eas do-ff

örinas ex textu adplicemus d). Huc quoque fpe&mt

verba Cauflini fat is egregia : imperitus eft ille con a cionator, qui eandem crepidam omnium pedibus co-<<

naturindoere; vi den dum eft, quid cujusque auresfe-u

tant, quid palatum expetat, Fed maxime» quidadfa-**

lutemuniverforumcondu cat e).

s) Schräderutlot. antea(hat. b) Caußlnus Lib. XVI*

tap. /. p. ggf. t) cfr Archiepifcopi qvonäam Doft. FricB

BittZELII difiutxtio de cöncivne Pauli in Arropago habita*

d) In brevi inßitut. p. 1J*. t) Lib. ritat. p. pjg.

§. V.

Res & argumenta fic inveniffe non Dr is habebit facerOrator, Fed ulteriusprogrediatur, necefle elt, Fei«

licet ad Drfpofitionem argumentorum» At per quam«

"vis aTgunventorum, pamumque orationis difpofitk>=

B nem

(14)

3©,< &§■ y&f spi?

aiem finem fuum non obtinebitj fed per 'éam föftsrffi

qus HarcbT&gi» efty 9^ legibus bonac methodi con*

venit, jubentis ea efle prsrnittenda> qua?> pracmittide-

benc, quaeque in fe rationem continent* fequentiurru

Neminem obleéhbit confufbrri chaos,- rcautem vera chaos er§t confufum, quoties non fequitur faoer Con^

sionator regulam > quoties ftruftura partium ftt cacca

ratione ac kxatoordine. Monftrum eflet ille hromor cujus caput occuparet iocum pectoris, & pedei bra»

chiorum. Sieputida, & incomta r immo monftrofa£ effet illa oratio', cujus partes& membra non in juftum

jredada fbrent ordinerp. Hoc jpfum fatis illuftratumi»

vit Qpmtiliafinsv cujusverba digoa funt*, quae in me»

3,diumheic proferantur: neque quanquam fufis omni»

„bus membris ftatua ßt r. nifi collocetur: & fi quam 5,in corporibus' noftrisy aliorumve animalium parterw

„permutesatquctransferas, licet habeat cademomniar ,,prodigiuro fit tarnen. Et artus etjarnleviterlocomo»

„ti, perdunti qu® viguerunt, ufum, & turbati exer*

,,citus fibi ipfi funr impedimento» Nec mihi videntur

„errare ,, qui ipfam rerum naturam ftare ordine pu»

>,tantr quo.confufo, peritura fin Hornnia. Sic oratio

„carenshaevirtute tumultuetur,necefteeflr, & fine re*>

,,dtore fl uitetn e c c ohacre atdib i,«muIta repe taty m aIta'

„traofeat, velut nodieintgnotis-locå errang necinitio,.

„neefih-eproponeo, cafum potius, quamconfiiiumfequa»

tur a). Nequeper qmmodi difpofitionem inordinatam>

qua argumentaadeomifereeonfu nduntur, &a fuo inali- um locumquflo Ikentius transferuntury perfpiawtas-

confifiere poteft, de qua-'tarnen eloquens Ecclefiaftb

Otis eo etjam magis erit foEicitas* quod batc ipfaytcfté

eodem Qüintiliano prima virtus efbEloquemiae fi*:

ne qua auditores craflis veluti tenebris circumfundun^

turj.nefciiplane,,; quid fua fibi,velit oratione. Et certe

-

t ßihjil

(15)

-m ) ® ( "m>

»Lhil clariusindicium, e-videntius niliiiinfcitrap, hebe«

tisque ac pinguis ingeuii efle.poteft? quam cum itain-

condita eft oratio? ita perturbata, nihilurfitrprimum»

nihil fecundum. .Non,poflum igit*r quorundarn im- pcritiam, ne dicam dementiam, fatis demirari > qui,

licet haee res adeo magni fit pondens, ut ex eatoti o- rationi plurimimi accedere foleat lucis, gratiac atque jucunditatis, quemadmodum loquitur Plinius, tarnen prsfervido quodam ingenii calore ad fcribendum lo- quendumve fefe antea «accingunt , quam quid velint,?

aut quomodo« fecum reputaverint, unde non poteft

non permagna confufi© in toto orationis curlu fubori-

i%, volans atquevfludfcuans difpofitio, 4n qua fumma

irais temere ita funt mixta, ut folid* rationis parum,

aut nihil habeant. Itaque omnis Orator facer? qui fa*«

lutis? atque commodi auditorum fuorum fit ctipidus/

quique in pietate, aunbus animisquc eorum inculcan--

da,P elaborat, operam utiqucdabit fingularem, ©mnia

utordine dicantur, decentiutmembrorumcongerieto-

tumopuscoalefcat,ucquefingulainterfe haud aliter»atqj acdificium,'variacontignatione luculentecompaßum fue-

r4t, conneé£anturaptisfime. Et hocipfumeft, quodrao«

net antealaudat. Dodb Bcnzelius.: argumenta inventa«

debent aptaeompage vinciri& concinnaracionediftri-'«

bui.Unde magna'redundat utilitasnontantum in ^licen-«

tem* fed& audientem. Eft haccnonexiguaparsdocilita-<c

tis, quam «commendat Paulus i«Timoth. Ill: 2. c).

d) Inßitut, Orot. lib. Vll.inprdfdt, b) ibm. L. VIIL

c* c) RhetoricA £ctlefidfi% p. 24. §. u\

'§. VE

Quanta non minus utilitate? quam neceftltate a- pta argumentorum ex facro fonte defumtorum-difpo*

fitio» & convenietvs partium membrorumque colloca-

tio (efe Oratpri facro comrnen.det.? brevker jam 'vidi*

B 2 mui

(16)

I* ) O c M*

mus. Sed; nec iftud quidem totum officium ipfius ex~

haurire, mihi videtur, quin optim»jure c onteridam?

xequiri ab illo al iquid: plus ultra,. antequamadfcopuiv

pracftnituin devenire poifit, omat om inteiligo. ferma- ais* & modicas verborum flofculos, quibusargumen¬

ta fua,condiraentoquaficonfpergat, ne jejuna nimium exfangvii, & macilenta evadat oratio- Quippe non facile dixerit, quantum in orationem fplendoris,. atqj

lucis cx ornamentis verborum, cum reruTi ponders- conjundis,,emanet, ita quidem,. ut nonpoffttnon.in.-

forpurl amnisvfineullisfordibus>in animos audientium delabi,ac fefe infinuarecum emoliimento & c omm o-

do,eorum.longe maxima. Licet enimfine Eloquentia^

«yerba funt Ladantii,. Gbrifiianareligio defendi pos*>

ißt» uteft: amuitit faepe defenfa , tarnen claritater

i,ac nitore fermonis il luftranda, & quodam modo dis- a,ferenda eft , ut potentius in animosinfiuit, & vi fua,.

*>& inftruda religioner & luce orationis omata a), Nec aliter Reverendiftimus. Benzelius::tantum ,, inquit ,,jlle , abeft,, ut moderataac pia praeceptorum Rhcto-

„ricorum obfervatio in concionibus facris negligi aut

„damnari poftit,, quod. docenter exafciata &ab inqui-

namentis ac fordibus repurgata oratio di vin is ora-

„culis, eonveniat,, &fortiores in auduorum animisre-

„linquat ftimulosqualem freqventiftimis,. & conti- j,nuis exemplis nobis commendat in fcripturis loquens.

„SpiritusS. b) Et cerce>fi verejudicandüm,nihil unquam

juftåus,,acquiusqj- cenferipoteft>,quam utdi vina oracula,.

humanasquaslibetconciones fuojubare,.fuaqvrnajeftate,, quamlongifiimenon praccurrentiafolum ,, fed tenebras prope&nubes;iisdemobdudura, pura«, ornataydecora,,

& in quadrum redigenda didione trademus* Infipiens profedo, nedum infcenaRofciusillehabereturjquima*

dt cxcelfaafperor rudi atque incondito dieendige«

acrft

(17)

-m > o c w* ti

»erepetins malier perfequi,, quam cuitiori Sc ad arti»

pratccpta inftituto.. Si enim decus; atque fplendorem laudis, gloriarque Summi Numiniscelebrandar ergo a?»

Jäs- in rebus adfiibere Jiceat* quidni lermoms in ufuv

Sc exercitatione ead- m nobis concederetur libertas?' Mine jure meritoque ita diHer it Couffinusv fi templa«*

&res divnar carere omni cult u&perpolitionedebent,*4

curinEcelefirum ftmdluram tantus impenditur labor,1*

«ein profufam laxitatemexcurranr,. utrrwmonbusin-4«'

cruftarar fulgeant, ut laquearium dignitär» paviraen H

terum refpondeat nitor, ut pidtis fpecutaribus, peri-«

ftromatis, & imaginibus ad certarnen usque pulcri-4«

tudiais luxurient l Quorfum tam lauta vaforum fu-1*

pellex explicaturl Quorfum tot fychraip enfriesfc text^

aramata,, tot gemma:> tot faces,, tot& tam adcura-1*'

tarmunditiar:r qua: fpetfantium oculos & fenfusintiimo'«*

religioriis, horrore perfundunt? Addo> melhcifiimos4«

fymphoniacorum cantus dulcesque omnium genens«-«

fidium mod:ulos>.afapientiflirnis au&oribusinEcelefias"-

inv&os eflfö ,.quac nemo reprehendit,; nifiquireligio-««

ni & fandtimoniae bellum indixeruntr Dco enim hare«*

fiuntr cujus tam venerandum eft Numen, quam ceM*

ta divin itas. Quis igitur f. Oratori merito fueeen.«'*

£eatfi in divinas laudes quamcxpolitiffimam profund

t orationem, cum in ejus gratiam nihil poffit fati$«É elfe perfettum c). Neque ipfa Eloquentiarnatura v>t>

detur ullo modo facris rebuscontraria efle ; in, illls;

quippe explicandis & illuftrandis qjjo> minus; verbis purisj perfpicuisque,, numero fvavi. ac deeentir tro-

pis denique?) & figuris» convenientibus utamurnihil profefto impedit. Aliter enim fi faceres,, quid aliud cflfet,quatn res tam fan&as illotis quafi manibus conta«

minare? Hinc ita loquifur Auguftinus/>EccJefiaftes di-«c:

^ina eloqjuia noiifolura* fapienterj led & eleganter*«-

B jj ac

References

Related documents

Figur 1: Jämförelse mellan numerisk simulering av den storskaliga strukturbild- ningen i universum (röda punkter i de nedre högra delarna, där varje punkt motsvarar en låtsasgalax

Moln bildas när varm luft med mycket vattenånga möter kall luft och

I föregående avsnitt (se 4.1 Definition av Mintzbergs Organisationsstruktur) beskriver vi tankarna som Mintzberg hade och uppdaterade väldigt lite sedan 1980 fram till

materia noritiarn, non licet nobis dicere, eiTentiam ejus eile nobis prorius ignotam. Quod fi de hac quasftione judicandum fit ex defi-. nitionibus Peripateticorum,quibus Effentia

Ratio noftraqua- fttonis eft, quod licet in eo adjeflumfit, quod obligari velit fide- jufifor ut principalis, tarnen tnde non mutari conftitutionemjw rtsjufitnianat tn No^.4 ex quo

adgredi avent ante, quam reke cogitare atque adeo res, fermone proferendas, planius perpendere,. didicerunt ; Ciceronem non in verbis tan

nihil magtiificenties, nihil nirabilitis eile vera perfe- daque eloquentia dixcro, id, quod res eft, mihi.. dixiiTe videor, Hatc wn* inter funi'mAs virtuta Jiocuna jure tuebitur}

ut idem in Philofophia, pariter atque Eloquentia. fit probe verfatus, non tarnen