CO Μ Ρ AR Α TIO

/K

CO Μ Ρ AR Α TIO

HOMERIetOSSIAJSI.

cujus partem secundam, venia ampl. fac. ph1l. upsal.

ρ r jesi de

MaoCHRISTOPH. DAHL,

Grsec. Litt. Profess. Reg. & Ord.

PRO GRADU

kxamini modeste offert

GU STAV US

STIP. HILMFELD. GQTHOBURGENSIS.

IN AUDIT. GUST. MAJORI D. X JUN1I udccxciv.

Η. A. M. S.

UPSALI^,

utteris YIDVM direct, JoHANN. EdMAH.

SlJE RiE M.TIS

MAGIIJE Fl RO, FID

R Ε VER ENDISSIMO DOMINO

λ

& Ssv"

ir&iWPjirjs

fi

S. S. THEOLOGIM DOCTORI,

DIOECES. GOTHOB. EPISCOPO>

VEN. CONSIST.

GTMN. SCHOLARUMQUEEPHO RO,

REGIIORD. DE STELLA POLARI

COMMENDA TORI

ET

acad. svec. OCTODECIM

MJECENATI _ΜΑΧΙΜΟ

SACRUM.

S:/E R:JE M.-Tis

ΜAGN ΜFIDEI ^,

REGLE CANCELLARLE CONSILIARIO»

AUGUSTISSIMO REGI

A STODIIS LITTERARU Μ,

R. ORD1NIS de STELLA POLARI EQUITI AURATO,

GENEROSOJTguB

academim. svecanje octodecimviro, r. a cad. sci ε ν t. et a c a d. l i t t. hum,

n. n> reg. soc. scient» ups. membro,

\

-

λ. g' ^- '

Quenty vin c ti l is confanguinitatis, grati animi ol·

mcigna beneficia obligatione firmatis, Tibi devin&ijji-

tnum habeSj quin, ut omnia fna vota, fic omnes labo*

rum fruäusy quahscunquc hi fucrintr jufie picquc de*

feren.

ferentem, b enig η q vultu ezcipias ^> dubitare ti ef as ejfet.

Si _quci Tuo patrocinio tion prorfus indignum me um- quam prceflaverim, id Jane reverentia, quam Tibi de-

beo, Tuceque cipprobationis defiderio tribuas ⁹ quam fi fuerim confecutus, cmnibus bonis placiturum meri-

to judicaboj & fic ^tnece felicitäti nil deerit, 7V florentiffima fortuna ^{utentem 9} per continuam annorum

feriem venerari liceat

CARISSIMI TUI NOMINIS

Cuttori obfequentisfmo

GUSTAVO ROSEN.

) i? ( J**

Ut nihil dicsmus, de reliquis quibuscumque Deorum Dearumque miniileriis, coniiliis, pugnis, ^{qute, cum} ia litade, tum in Odysfea, fere regnant ubique, Öc quse,

quemadmodurn alia his fimilia Ossiani öc Homeri loca,

ii comparentur 5 admirabiiis fane eft uterque Poeca, nefcio

autem, anne majorem quidemt hic apparatum & ροή*»

pam, ille veri quamdam iimilitudioem habeat. Nec iliis ubique caret Ossian, cujus unicum adtulisfe juvabit ex-

emplum. Statim ab inifio VII Libri Tetnorx legentium

anirnos ad grande fpe£laculum fecuturum fuspendit. Sce-

na jam foUertisiime effi£la öc finguiari quodam exornata iludio, flebilem tandem Fillanis, in certarnine occifi, nec- dum folennis cantus λ·) folatio piacatam, ad Parris ^capuc

umbram inducit:

Dar k and mmrnful fat tbe Ghofi, bending in his grey

vidge of jmoak, tbe bloft at times rolled bim t o get ber, hut

tbe lovely form returned again, — lt is dark. Tbe Jleeping bofl were ftitl in tbe fkirts of tbe nigbt; tbe ftame decayed on

tbe biU of Fingal; tbe Ktng lay lonely on bis fbield, bis eyes

were balfclofed in fleep; tbe voice of FiUan came: fleeps tbe bujband of Clatbo? dwells tbe Fat ber of tbe fallen in re fl?

om 1 forgot in tbe folds of darkvefs, lonely in tbe feafon of dreams? — Why art tbou in tbe midfi of tny dreams, jaid Fingal, as fudd en be ro fe; caη / for get tbee, my jon, — /

remember tbee, 0 Fillan ^y and my wratb begins to rife,

Sic umbra Patroclis apud Homerum:

Ηλ-9* cT ^ετϊ, "ψυχή _{Πατξοκληος} kiXoio,

Tlocvf ctvrco μεγε3"οε ^{re κα,} όμματα χαλ' ε,κυ,α}

C Κα,

χ) Mos erat Celtarum gentilis, defun&ornm månes, carmine in lau- des eorum inftituto & recitato ad tumulum, permuictre. Quibtiäi inferiis

«arentes, perinde ac fine obolo, circa litora Cocyri, animis» ipfas nura*

fuam icquietutas, amicorum pacem turbtre peihibebtnt.

•"K ) '4 i ·£*

Και φωνην' και τοια πεξί χξοϊ ειματα εστο'

Στη <Γ α ξ υπεξ κεφαλήν, και μιν πζοε μυ^ον εεητεν'

Έυ^ειε j αυτα^ εμειο λελασμενοε επλεν ^ Αχιλλευ'

Ου μεν μεν ζοοοντ^ε ακη^ειε, αλλού Savovros'

— —

— —

πξοσεφη ττοΰαε ωκυε Αχιλλευε,

ΊίΤΓΤβ μοι, η&ειη κεφαλή ^, deu^' ειλήλϋ&αε 3 Κα; _/wc; ταύτα εκαστ επιτελλεαι; αυταξ ε"/ω τ οι

ΓΙαντα //αλ' εκτελεω, κα; πεισομαι as συ κελευειε'

Αλλα μοι ασσσν στί/θ";, μινυν&α πεξ αμφιβαλοντε

•

Αλληλ8£, ολοοιο τεταξπωμεσβχ yocio'

ils- ούξα φωνησαε , ωξεξατο χεξσι φιλησιν 3

CW ^ε λαβε' ψυχή $ε ^κατα χΒονοε ^, καπνός, Ώιχετο τετξτγυία' y)

NulJa cerre Bardo nofiro aderat regularum cognitio, qtiibus juila & apta Poemstis Epici forma coriftiruitur.

At ingenio, quod illas gignit, incalefcens, Hom*ro quo·

que i o hoc iimilis, τα δέοντα εποιησε, κα; 8κ εβχε. z) Quae

in quavis Epopcea pöftulat Arrfoteies, a) a£lionem perfe-

£lam & nobilem, fi&ionibus, moribus, fpecioiisque re-

rum miraculis difiin&am , habet Ossian ^, nec Unitatem, quod caput in illo fcribendi genere facile dixens, ullo

modo neglexic. Quam tum fabulae omnis, tum temporis,

Se quod rarisiime fir, loci iplius obfervat, in Pingaltde praefertim, ubi vafta Lenλ planities, Heroas eorumque certamina, concilia Sc commercia reliqua continet. in

Temora quidem, palatio i ^{η re r} dum fcena concluditur; at

vero, quanta hujusce mutatio in I/iade, ubi le&ores, vel

in campum, vel näves, templa denique Sc intima con- clavia non tam defert, quam rapit iedula Sc multiplex

Ho-

y) fl, XX! Ii. v. 65.

z) Effotum Aihittai de Sophoc!e„

*) πεξί ποιητικής pasfnn»

^ ) 1$ ( ^

Homeii ars. Nec in fingulis Odysfea libris nova femper

defunt fpe&acula.

Implexa quidem magis & varia πεξίπετειων copia im- pedita quodammodo ingreditur lliados a£fro, at, fi has

demferis, fimplex fåne adparebit, quod iliius eft virrus;

in Ossiano ubique patent ipfa materiei στοιχεία y apud

utrumque vero Poetam praccipitat quaii liber fpiritus &

admirando eventuum nexu

— — .—

— in medias res

Non Jecus ac notas — — b)

rapitur.

Si fpe£fcamus, quae inprimis locum habent in Epo-

pcea, dignitatem rerum, magnitudinem, gratiam & veri¬

tarem vel hiftoricam vel chronologicam, quae non pos·

funt, quin magnoperc probatura fe esfent, cui fcribcban-

tur, aetati, profe£to haec apud Ossianum omnia obtinere,

per fe patet. At quae in omnium temporum homines in-

iignem & perpetuam habeant vim ^, animae funt afFe£tio-

nes renerrime expresfce, & fingularis iliius dele£lationis

vel curae copia, quarn adfcititio vocabulo interét nun- cupare folemus.

In bac re discrepantiam apud ambos Poetas primo

obtutu offendirnus; dupliceni perfonam principem in lita·

de proponi, haur equidem affirmare aufim, at certe, dum

ylchiUis chara£terem faclum dixeris & formatum, ut fui

admirarionem fortisiimo cuique & ad grandiora conami-

na adfpiranti injiciat, HeElorem falrem in delicias placi-

dorurn animorum, neque lic tamen, cum periclitantur

amici, fegnium ^aut cun£larorum esfe effidura, infitias

ire nemo poterit, Huic igitur quam illi abfolutisfimam,

C 2 ύ ^non

b) Hor. Α. Ρ. v, 149. fq.

C

Λοη bellatoris tantum fed homirns imagmem conferre

malim Fingalemy quippe qui omnia facile legentium fuf-

fragia feret.

Nec parum differunt, quos confideramus. Poet®, ία

ipfo narrarionis fine, quem καταστξοφψ appellitant, ^quae

in Fingalide, quam litade laetior, fesfos modo tot casdibus

atque pugnis legentium animos, quodammodo reficit &

fola&ur, quum poft varios illos caius & tanta rerum dis·

crimina, Heros tamen ille confpicitur, fortitudini fus

virtutique debicani ferre tandem felicitatem j proftratis

enim hoftibus, eorumque duce, clementia magis, quam

armis debellato,

Spread tbe f/tly Vi£lor inquir, avd catch tbe n>ind,

tbat powr's from Lena. — IFe ro fe on tbe atave witb fongsy

and rufbed, witb joy, througb tbe foam of tbe Ocean, c")

Ab Acbille vero discedens, admirerene rnsgis an hor-

reas, nefcio, fupremam fuarum laudum, ^qux in Heäorey

Trojanorum forrisfimo, optimo eive, mariro, filio, fra-

tre occifo, occiii autem corpore & in faevum exfultantis

indignitatis ludum, circa Iliaca mcenia, vi£tricibus bigis

miferabiliter _raptato, exeunt, ur, mitioris quisque aife&us

queratur, verba praceunte Apollme:

Αλλ' ολοοο Αχιλληι, Θεοι, βζλεσΒ·' εποίξηγειν,

£1ι ατ α,ξ φξενες εισιν ενχισιμοι, 8τε νόημα Γναμπτον syι ςγ\§εσσι ^— — —- —· —

— —■

— 8 μψ οι ro ys κχλλιον, 8$ε τ χμεινον, Mtj uyoddoo τι εξ εοντι νεμησση^ωμεν α ημείς, d)

Mi-

t) Fing. VI.

ä) II XXIV. v. 59, fqq. Nec ideo tamen juflo acrius judicuim Ho.

mtii A. Poet. v. 120. fq. fic explicamue ^, ut ne videatur HomsbuS He-

roa ab omai paice peiiectuni, ut tunc fcrebat tempoium ratio, adirii-

) '7 ζ Jt*

Μ i tior quidem loerabiliorque conficitur Odysfeay ^ne-

que enim impudentium procorum, ucut digna certe iu~

entium, ulla locum habet mifericordia. In Temora au- tem altus eft dolor Patris lugentis filiurn, Ted qualis gran- dem animum decet, vehcracns, & decorus _{Sl duicis.}

Lyrica quaedam fragmenra a&ioni Epicae immifta, tpud Ossianum Epifodiorurn loco pofita funt. Quae, fi

ultimum illud He&oris & Andromaches colloquium, vel fe-

nilia Priami fufpiria, pulccrrima fåne htimani ingenii me·

ditamenta, vix aut ne vix quidem sequiparsre, amcenis- iima certe horrendi Martis intervalla videanmr fuppedi-

tare. Taiia ppsfim epulis Heroum ad cirharas praecinunt

Bardi, & omnia fere tenerrimos afFe&us, amorisque in- primis & amicitiae mutuos fenfus enarrant. In iftis emi-

net eiegaruisfima Comalis 8c Galvin<£ hifdoria, quam ut o- ptimum faci!e Se perie&isiimum quoddam Epifodii exem- plum collaudat Home. e) Cum vero plerumque, quae id

genus ornaments apud Homerum confpiciuntur, remota faepe a reliquorum evenruum rnachinatione deprehendi-

mus, ii genealogicas quasdam exceperis caufas, illa qui»

dem in Ossiani fcripris» cum argumento proecipuo inti-

me connexa, vei factorum continent rarionem ^, quaeque futura funt, praeparantj ita ur, quae prolixis fermonibus

öl ipfum äcbonis curfum molefte nirnis intercipientibus, exphnare illi non raro necesfe eft, ea, fponte quafi lut

in Temora 8l Fingaiide exFurgere videanrur. Cumqus

in litade,

Αμφδνον, α,ννεκυχς, åiu ό εντεα v.ui μελαν αιμ», /)

C ₃ Fre·

rabilem lane efHuxisiy, nec fieri posfe ^, quin Aur/j· rotiui poemoti· Grie-

cis 5? Arridis rnulto accepus-iiroa eifet, qua in ^re c«rte nihil peccasit vi¬

deatur Poeta. '

i) Elem. of Crit. Cap. XXII»

/) 11, X. ^r. 298.

) 18 ( ^

fremenie turbinc abrepti», perpetuo rnortis fpe&aculo farb

gamur interdurn, apud Ossianum plerumque, ούναψυζι qua

dam refocillati, proeul ab armorum ftrepitu, in ioiiia

ria quaedarn & parcis exhilarata iioribus loca, fed nuU

lo fere, niii querulorum amoruin gemitu refonanna,

devehimur.

Exordia magnifica habent Ossiani Poemata. Molvi-

na> uxor filii, & fuperftes Parri folatium eft & Mufa.

Pugnis, quas cantat, lpfe ^quum interfuisfet, in memo

riac auxilium nullam invocat Mnemofynes filiarum. illa

cicharam porrigit, csntum infpirat, imrniftis lacrymis·

quae omnia, mirum quantum Elegiacae habeni dulcedinis.

Ut etiam minutisiimis fatisfecisfe regulis appareat Os-

sian, finem impofuic narrationi, ubi longius, fine peri-

culo tacdii, progredi non potuisfet. Ulnmi duo 1ho dos libri, nonnullis Si quidem inlignis nominis Ariftarchis,

Poetarum patrem culpaodi dedere anfam; quum perfe-

dam nimis Si ultra _quam fas esfet, protra£tam fabulvm, panni inftar asfuri, prolixa P-atroclei He£toreique fuqe-

rum defcriptione, informem evadere asfeverent. Pulcer-

rima fane hd;c etiam, ut omnia,

Sed nunc non erat bis locus, g)

obfervant; in grandibus jam diu defixi rebus legenrium

animi, fadidio excipiant, esfe necesfe, ajunt, minoris ponderis fpeftacula, Si dum relaxat quodammodo affe-

ftuum ipfa conrentio, cesfante vehementiori imaginatio

nis ludo, inertiara quafi torpentcs fentiant ingratisiimam. b)

Ne-

g) Hor. a. Poet. v. 19.

b) Vid. Lettrts Critiquts fur le Par. perdu dt Milton ^, L. 2. Viroi-

viws talem accuiationem fcite virasfe, in morte Turni /Etitida mox abfol-

ven«, nulla tddira ^re alicna (bor» «t'oeurre) cxiftimatur.

^ ) 19 c

Nemini igitur, quod opinamur, id umquam in ^msn·

tem veniet, ur Ερια Poetae horiorem Ossiano abdicat,

licet Homeri longe legere vefrigia videarur & adorare,

fafces iubmitrens. Forma Poemarum eli apud urrumque, recta, facihs, apta Si argument! narime conveniens. In

acEonibus enarrandis copioius, uber, concitarus Homerus,

Ossian brevis & cienfus. Dramaticam amar ilie ferrnoci

nation em. Snecioia ambo promunt miracula ad fuae cu- jusque gcntis opiniones, parcior hic ac ferme dignior,

ilie imprudentior plerumque Öc fertilisiirno indulgens in¬

genio. /)

Eximiam Elocutionis psrrem coniiituunr Comparatio-

nes & Similirudines. k) Illis abundac Ossian, (ed co- piam j earum brevitatc compenfat, nec in ipiis diu mo-

rarur, quod Homero efl faniiliarisiimum Quod Γι (ub-

limitas, cum in exceliis magnisquc rebus concipiendis

condcr, tum in delechi adjun&ot um , quibus vis atque granditas imagini accedit, Ossianum iilam plerumque con-

fccutum esfe, ubique repcrimus, Omnes fere Ejus com- parationes ab ejusrnodi rebus defumkx iunt, quae ifta iub-

limicate eminent, auguftis natturje fpeclaculis, ventorum

& nubium agitatione, montium vallitate, ^terrore totii-

rruum, hiemalium fragore rorrentium, reliquis, quibus

fuae horrent regiones. /) Exiguis nuroquam utitur ima- ginibus, aut vilibus. Cum autem fepe audacisfimus vi-

de-

i) kl ptsrierrim habef commodi Ossiani Mythologie, quod omnis quafi ίϊτ zvi & loci, flhisque ubique blimano pe&ori infixa radicibus,

quippe quod ejusrnodi iiinuiacrs luberitisfime, comprobet arripiarque; hn-

mani igirur generis Mytbologiam rctle ntmcupet Blair , ρ. Ic6. verl".

German ic.

k) Q^-iennm hamm fir differentia docet Home El. of Crit. Sz Disfer-

tstio dt Ν innia (imiiitudiiiutn ex Humero, Upf. 1791.

/) Hlaik !. c. p. 146. Λ gr ond objeti au&bt never to be refembltd tes

mtt, tlat is diminutivt. Moms 1. c. C, 15.

) so ( jf*

defur, illum ramen ventofam quamdam aut prodigiofam magnitudinem nuspiam feclari videbis, fed, dum ^a peri-

culo proxime abeit, mira ingenii iobrierate ^, veia quail

contrahit fua. Homekus per varias ikpisiime diffunclitur

•7τεξίο-τασειε, Ille, una alterave folum arrepta, profluentem

veluti di&ionem coercet, Ossiani comparariones non

femper commendant proprietas & convenientiae aperra

fpecies, ur Grseci Poetse. Sed, ut re&isfime obfsrvat Home, m) felicisfimus hic fuit in componendis rebus,

quas in fua narura minus conveniunt, quarum atitem in hominum menres fimiies videntur esfe effeåtus; Analogi-

carum ejusrnodi comparationum exemplum unicum acci-

pe: Bardum alloquuur Cucbullin:

Ρ le a fan t is t by voice, 0 Carvil, and lovely are t be

rvoräs of othtv times. Tb ty are like t be ^c alm fb ^oiver of jpr in g, roben tbe Jun looks on t be fields, and t be ligbt clouds fly över t be bilis, n)

Sic fvadam Ulysfis 8c dulcisftrna verba:

—

*·— νιφοοϊΐεσσιν εοικοτα χειμχξίησιν,

inquit Antenor. o)

Ut vero lucidius conftet, quid fit utrique Poetse pro«

prium in texendis fimilitudinibus, prodeant, pugnarum,

quibus porisfimum occupanrur, tumulrum delineantes:

uf ^οιμωγή 75 και ενχωλη πελεν αν^ςων,

Ολλυντων τε και ολλυμενων, ξεε ο' αιματι γαία' Xis rT οτε χειμαξξοι ποταμοί, κατ οξεσφι ξεοντες ,

Fs μισγοογκειοον συμβαλλετον οβξίμον υ^οοξ,

Κξχνων εκ μεγάλων, κιηλη: ιντοσ$ε χοίξοοϋξης,

Ίων m) 1. c. Sulztr, Art. Vvrglticbung,

η) Fing. I.

o) Ii, III. τ. m.

%X, ) a» (

Των It ^rt Ύηλοσι Jaw ev ουξειτιν εκλύε 7Ταμιρ>*

Sle κ. r. λ, ρ)

As two dar k ftvenms from bigh rocks mcet, and mix t

and roar on tbe ρ la in; tand, rougb and dar k in battle mcet

Locblm and lnisfnil. q)

Cui adponcre juvat grandibus plenisfimam imagimbus:

As me et two troubled feas, witb the rolling of all tbeit

το ave s, wben tbey feel t be _wtngs of contending minds, ιη tbe rockfided firtb _of Lumon; along tbe ecboing bilis is tbe dim eourfe of gbofls: from tbe blaft fall tbe torn groves on tbe deep, amidfl tbe foamy patb of wbales. ·— So mixed tbe

höjts. _r)

Eft hoc uno exemplo videre, quanta Ossian in am-

plificarionem feratur cupidine, grandem in omnibus &

magnificam orarionem feåatus; diluram & languidam ^ne-

mo vocaverir. Nefcio _auteni, peccasfene videatur in illo, quod ^rantarum imaginum divitiis ^nos obruat, quas Ho-

merus parcius adhibet, &, ne quid nimis, inertiae huma-

norum fenfuum quafi lenocinarus, cavet follerrior.

In re grandi & trepida comparationes coacervare moris eft utrique Poétae, anxio veluti, ne rei celfitudo &

vehementia e pluribus habe: legentium animos fatis perceliat. Exemplum

ovts rcbhcwerf _{κυμχ Tcacv} βοαχ _{πςοτι χεξζτον f}

ΪΙΰντοκΐεν οξνυμενον _πνοιη Βοξεω ccKεγεινη'

Ο ντε ττυςοε roercos ye τιοτι βςομος α&ομενοιο ^>

ΟνξεοΣ εν βησσης,, οτε τ ωξετο κοαεμεν νλψ'

D _Ουτ'

ρ) II. IV. ν. 450. fq.

q) Fin g, I.

r) Te mor ^a VIII..

) 22 ( Jt*

Θυτ' _{uvifj.es τοσνον} ys 7ΐξοτι δξμσιν νφικομοισιν

Ηττνει, οςε μκλιςχ μέγα βξεμετχι χαλεπαινων >

Οσση ΧξΧ Ύξωων και Αχαιών επλετο ψωνη' s)

Js roll α tboufand waves to tbe rocks, fo Swarans bofi

catne on; as meets a rock a tboufand ^waves, fo lnisfail met

Swaran. Eacb bero was a pillar of darknefs, and tbe fworä

a heam of fire in bis band. Tbe field ecboes fy om ning to wing, as a hundred bammers tbat rife by tums on tbe red

fon of tbe furnace. t)

Epicum vatem in hominum a&ionibus & eSeai pro·

ponendis fingularem quamdam oporret operam ponere, u)

led ita ramen, ut defcriptionibus fimul induigeat, fine quibus multum ac ferme dimidium venuftatis perirer. Ar-

que his ornamentis confpicuum fe inprimis prarbet Ho-

merus _, nec deftituitur Ossian. Naturam, genuinae pul-

crirudinis imaginem & magiilram in oculis femper fe-

runt, verasque ipfius formas, ut apta di£lione & nativis

coloribua posiint exprimi, elaborant. In deledhi ^vero ad·

jun&orum, quibus tabellas fuas exornant, non eamdem

viam fequuntur. Homero familiarisiicniim eft, quadam

7/vyyo)aa των τΐχξακολαΒεντων v) uti, nec imagines prius

abfolvit, quam fuprem&m illis impofuerit manum. Os·

sian ex brevitate quadam illarum & compresiione diftin- guitur, nec tam fölet ikigulas per plures π εκστάσεις ple-

ne deducere, quam unaruquamque iimpliciter enunciatam, legentium cogitationi elaborandam quaii & perficiendam

tradere.

Quutn

/) Ii. XIV. ^v. 394.

0 Fing. I.

») a rist. Poet. — Ltttr« Crit, fur Milton, L, 4.

v) Longin♦ C. 10.