• No results found

Dissertatio ethica de virtute morali in genere quam ... præside V. Cl. M. Martino Brunnero ... pro gradu magisterii placido eruditorum examini modeste submittit Zacharias Petræus Wexionensis. In auditorio Gustavioano majori addiem [!] 3 dec. anno 1664

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Dissertatio ethica de virtute morali in genere quam ... præside V. Cl. M. Martino Brunnero ... pro gradu magisterii placido eruditorum examini modeste submittit Zacharias Petræus Wexionensis. In auditorio Gustavioano majori addiem [!] 3 dec. anno 1664"

Copied!
12
0
0

Loading.... (view fulltext now)

Full text

(1)

DISPUTATIO

ETHICA]

D Ε

VIR TUTE MORAL1

IN

G Ε

Ν

Ε

R Ε

U Α Μ

Bono com Deo

Et cum

confenfn amplisßma

Facultatis

tbi-lofophtM

inclyta

Acadcm. F'pfai.

in

ΈR I D/ES Ε V. Cl.

Μ.

MAR

TINO

BRUNNERO

Ctxcz

Linguae

ProfefTore

Ordinario.

pro

Gradu

Magiilerii

Placidd Erucütorum Examinimodefiéfubmittit

ZACHARIAS PETRiEUS

Wexiönenfis,

IaAudicorio Guiltviano Majoriaddicm 3. Dcc. Anno 1664.

- ' ·

"'x, - '

U ß S A L I IE.

Excudit Henricus Curio S. R. M..& Aci-dcraiae

UpiaÜeniisBiblüpobu

(2)

■· - · -. . m ' ♦ . ? i . . *. ^ * ■ · * » * *-\ -,-U — ' -> ·? a α Λ3 . . — p*> ; ' • ·:*-"*

(3)

τ Η Ε S I s. I.

^unt *n Nomineaquibusa$io

,i||

humana

proficiicitur, int-cilc&us

fe;j

^ÉÉ&appecity

itaq;

ed duplex

virtus

Τρ**

pqughominé pcrficit

Incelleitualis

mm**

iV^ora^s»*cu

Dianoetiea &

E-l|thica.

Qjanquå

intelic&uahs

ie-5^· rSllf&5*J®cundum

quid & improprié

dica-ψϊβ

, zurvirtus;quippcqua: non

perin-atque moralis facultatem

a-gendi refpicit. xixe via eft ad tranquillum & quantum

inhacinfirmitatcexpectaripoteft,optimum vitx ftatum.

Hujus igitur nåturam in generealiquot I

hciibus

deji-neare mini animus eil. Verum cum nec temporisnec

ingcmi mei ratio, prolixam pro

amplitudine

matcrix

admittant expoiltionem , fpero benevolum lc<ftorcm,

ea qux pro captu ingenii habituque

hujus inflituti

ad-umbraverobenignå fronteiafcepturum.

11. Ut adpropoiitum vcniam,duo

iefc offerunt

cir¬

ca hane materian?coniidcranda. i.VircutisExiftcntia,

2,'Eflentia. Virtutem inhacvitainveniripofTc non

dc-iunt qui negatum iverint. Cum cnim virtus

ilt

res

di-vina, perfeåiifima, qux nonniii inimmacuLsto

domi-cilio inveniri poteft; homo autcmomnis

maculatus eft

ob naturamadvitiapronam, vidcriitaque

poiTct

inhac

morralicatc hominem virtutc prorfus deftitui. Verurn

cum ipfi data fitnontantumratio, qua?vircutis eft

fun-damentum, fed ctiam potentiahonefté

vivendi,

qux brutis

denegat^

eft: homoquoqueparticeps

iit

beatitu-diniscivilis,quxnonniftpervirtutemacquiritur:

Colli-gitur ctiam ipfum participem

fieriipfius

virtutis.

Qux

licet ilt divinum quid cflfeåivé, quatcnus

Deidonum

(4)

cft, praeiertim ii fumatur proomnibusnumeris

abfolutif-fima,quo ieniu in hominemnoncadere conceditur j

iub-jtdivetarnen ci convenit, 6c proutperfeda eilin iuoge»

nere: quac ut ut rarafit (quippe^u^eAÄ72i χαλά.)

in-veniri tamen poteft, ubi homo libi ipfi

nondeeft; ied

rclida etiaminmedia hac n-iienaredihoneftique

femi-na diligenter excolit. Et licet iintinhomine

quaedam

paraptomata, pofiunt tamenillacumvirtute ipfa

confi-ilere: poteil enimquis virtute unavclpluribus

mclarc-feere, quamvis ab omninaevo circa alia objedanonfit

immunis. Quod iniuper pronus iit homo ad vitia, id

non probat nullam virtutem dari

, Ted finc ftudio

acla-borc frcquentiqaeexercitio eam non comparari.

III, Ita affertam virtutis exiftentiamexcipit ciTen-tias diiUnda magis 6c uberiordeclaratio.

Eaveroabiol-vicur. i. Defimtjonc. 2. Divifionc. lila eil vel

Nomi-nalis velrealis, ibi notanda. 1.

Etymologia,

dici enim

putatur virtusaviro, quod virumimprimis dcceat, &

åuiro magis exigatür, cui naturamajores

dotesutplu-rimnm contulit. Graecum άρ&τη aln

ihn S"

Ä"pt& five a

Marte derivant periynechdochen, virtus enimbellica

inrer cateras pra?cipue eroinet 6c in bello virtutis vis

maximé confpicitur, Alii at> αρίτκω dedueunt

, quod

hominibus placeat. Imo 6c ab alptalunt quiderivant,

quod fit eligenda, iediila in praefensnonexcutio. II.

fiomonymia.

Virtusfumitur i.latisfirré proreiqualitate 6cethcacia naturali,perquam cns aptumcfi adagendum,

ut m herbis virtusmedendi. 2.late, prohabitu

qui ho¬

minis animum perficic, fiveintclledualis fit five moralis

3. Improprié provirtutisumbra , quomodo ineiTcetiam

feris dicitur,utprudentia apibus , fortitud> leoni.

(5)

/ 7

charitate. f. pfteppué , pro habiüutantummorali, ea

ilgnificacione

quaqiiequens

dcHnitio

monfirabit,

I V. Itaquc cvolutionem nöminis iequitur lpfarea¬ lis definitio, quarp Ariftote'iestalemded^c: lib. z- EcK*

c. 6. Virtus eilhabitusde&ivus, in mcdiocritate

con-flftens, adno^relata, iicuteam virprudensdefinierit. Adcujus explicationem duo veniuntnotanda, Genus Sc DifFerentia. Degenercpriniumagendum.

Qualica-tem cameileextradubium eft , Sc quidem animi.

Qua-licatcsvero inanimo nuliar funt, quse hucfpeilentprae¬

ter potentiam naturalem Sc habitum

, Sc Harum

quali-tatum inferiores gradus, Adunamearumreferri

virtu-temneeeifeeil. PotentiamnonelTepatetindé, quod illa

congenita eil homini, virtus vero non ineftanatura, fed alTuefaélione paratur. Prsierea nec

Diipofitio-nem aut impotentiam, ciTc conilat ex eo, quodillse

imperfe&a* funt Sc perfeåx qualitatis rudimentär vir¬

tus vero perfe&um quid. Relinquitur ergo eam eilt

habitum.

V. Differentia II. petitur i. å. fubje&o. Cum

mul-ti ilnt habitus in animo Sc diveril , alii alias

pocen-tias ejus perficiant , quxritur an virtus fit intelle&us habitus , an vero voluntatis? Intcllc&is non eile

conftat indé , quia in ele&ione coniiftit ι cledio

autem voluntati non intclle&ui competit. Licet enim

virtus conjun&a fit cum prudentia > non tarnen

habitus eft intelle&us, fed voluntatis; undeper habi¬ tum proatreticum a melioribus Philofophis aefinituf.

Devirtutum fubje&ointerdo&ifTimos philofophosma¬

gna fuit controveriia, anfeilicecreferri debeantad

Ap-petitum rationalem, anveroad ienfitivum, Sc utrinq,

iatis urgentesfuntrationcs, quibus, itautres

poftulat

(6)

ex-expendendis,

plané

imparem me

eile

deprehendo:

ho-rum tarnen argumenta, Iinonomnia,quaedamtarnen

re-cenfebo,qua?ad hånc quscftionempertinerevicentur,ne

penitus hoc diiputationis membrum prxterirevidcar.. \

Qui ponunt virtutem in appetitu fenhtivo , intcr alia

his argumentis utuntur. j. Virtusveriacurin

cdoman-dis aifedibus, hi antcm funtin appetitu leniirivo,er^o

& ibi virtus. 2. Virtutem in ea animipartecollocari,

qua:poteil a. ratione diihdcrc; at

voluntasiemperfequi-turrationern: Ergo virtutem non poile ineåponi. 3,

ignicuh & iemina virtutum funtin appetituieniitivo:

ergo virtutes ibieife debent, ubi funt eorum rudimen-ta. Exemplum adhibent de pueris inquibusvirtutesfe

cxerunt ante ufum rationis. Quiverocontrarias

tuen-turpartes

, & iubjcdum virtutis appetitumrationalem

aitruunc,inter alias his nitunturrationibus. 1. Virtus eft

habitus, eledivus eledioautem& libertasluntin

volun-tare, ergo & ibieit virtus. 2. Volüntas ut compefcat

inordinatos affedus tanquam iervos rebelies &

immo-rigeros, virtutibus moralibus imbui neceflum habet,

non aliter ac intclledus oblcuratus per lapfum indiget

habitibus ipeculativis utquodammodo iterum emende-tur Prarterea 3 prudentia dux virtutum rcliquarum

,

de ßne quavirtus nulla exiilit: itcmqnejuititia,luntin λογικά nonin irrational!appetitu5 ergo ctiam reliquie

virtutes ibi erunt, 4. Ratianalis facultas

fpedathonc-ilarem, adquam virtusdirigitur: Irrational«verocirca objedum ddedabileoccupatur. Deniq; $. Virtusmo¬

ralis eithominipropria, & noncumbrutis communis:

Ergoin propria hominis facultate collocanda. Addunt

quoque ad argumenta iuperiora reiponhones. Ad pri»

(7)

efTcfubjeduminhxiionis

virtutis,

quia

in

illis

cdoman-disoccupaturvirtus» imo

iirmius

indé

colligitur

eos

effc

vircutisobjeåufxi. Sicutenim voluntatis

imperium

por-rigitie ad

facultatem loco

motivam, nontamen propter

reahxceftilliusiubjedum; itanec appctitus

ieniitiyus

virtutis fubjedumcft ideo,

quod

virtus circacum

do-mandam occupetur,

Quin

argumentum

invcrturit ita.*

Qusfacultasaffe&usdomare

poteft, in

ca

collocari de¬

betvirtusj voluntas hocpoteft : ergo incaponi

debet

virtus. Huc quoque addunt

id, ii virtusunivcrfaiitin

appetitu

ieniltivo,

omnino

fequipietatcm

quoque

ibi-effe,utpotequia& ipiaeft

virtus,hoc

aurem

confequens

eft faifum,ergo &

antecedens.

Ad

fecÄhdum

paritcr

refpondent, nec

effe bonam

confequentiam:

appeti-tum propterea capacem

effe virtutis,

quod

å

rationc

poftit

difliderc,

cum

certius

concludatur

,

virtutis

parti-cipationem

ipii

competere

quia

rationi

obedire

natus

fit.

Nccminori abiurditate laboraredicuntillud :

volunta-tem femper fequirationem, cum

contrarium

in

pecca-fis contra conicientiam manifeftépateat, ubivoluntas dillidet a ratione, quippe qux

ab

inteiledu

non

deter-rninatur, fed manet indifferens ad virtutcm appeten-dumvclnonappetendum.

Adtertium

refpondent:

non

hic fermonem elfe devirtute imperfedåprout furnitur

pro quavis

inclinatione

&

habicudme temperamenti

j

led pro perfeåa

&

proprié

diåa virtute

morali.

Quod

afferuntin pucros excrere fe

virtatum

femina

antcra-tionisufum,idnonitaacciperem, ac

il

tum omni

plane

rationis ufu carcant, icd qüod

nondumplenusillefit,

& praeftantix hominis

&

neceffitatibus hulus

vitxfulli-ciensiatis. Ob hasrationes aliatasnondubitanf

quidam

philofophi

iubjeäum

virtutis

ftatuere

volunfatem

·,

Ap-A 5

(8)

peti-petitumvcrofenfitiyumobjeåum intcrnumSc virtatiim

veiuü inftrumentum. Hane controveriiam in pradens

minus facio mcam, cum alios exercitadilimos

philofo-phos diverfum fencientes videam, quorum judicio Iu-bentius mc fubrnicto , quam ut in rcdiftidlima

quic-quamcerciftatuam.

VI. Secundofumitur Differcntia abobjc&o, quod

duplexeft intcrnum vel externum; internumduplex eil

Sc iplurn, primariuraSc iecnndariuni;Primanumappeti-tus eft, fecundariumvoluptas Sc dolor: Externumeil

res illa circa quamappetitusverfatur, & ex

quavolu¬

ptas vel dolornaicitur. Circahxcobje&a occupatur

virtus moralis quacenus in illis eft indifFercntia. Quo

ipio excluduntur illa, qua:eam nonhabent, utinvidia

Sc ΆΧαιρζκακία ftatim cum nomine ipfo implicantVi¬

tium. Virtus itaqne in illo affc<fta, quatenustalis eft,

regendo occuparinonpoteft.

V 1 L Tertio å caufa formali,quam propriediftam ututvirtus nonhabcat, ficutnec

reliqua

accidentia,me-dioeritatemtarnenvulgoaibgnant

quxjdrca obje&a

iu-pra poiita unicé neeeßaria eft. Non enim liberaliseft qui nihil dar, nec qui omnia, fedquimediumfervat,

# in iis , in quibur vitium velvirtusob latitudinem

mora-lem eßepoteft. Mediumhicintelligitur

nonrei Sc

par-tieipationis, fed abnegationisSc id quod vulgo dicitur

rationis. Idenimmediumtaleeft, nonquiafempertenet

mediamipfius rei partem,fed quiarefpeéhiomnium cir-cumftantiarum,perionarlociSc temporis,See. optimead

hunc vel illum horninem

hominumque

conditionem

hancvclillam, quadrat,

atqueidinnuuntverbadefini-tionis: Quoadnos relata See. Fitautem

inobinarqua-lcm virtutis ab extremisdiftantiam, Sc variam

(9)

ftan-/ Q

ilantii'rum ad perfonas agcntes & objeåum

compara-tioncm. Noη cnim omnes eademdccent , necomnia

eodemgradu honefté ßeri poiTunt. Hoc infupcrobicer

notandum : virrutem divcrio refpe&u dicimedium &

cxtrcmum. Medium interduo extremajquatcnus

ipe-diatur ejus eiientia i extrémumaucem, quatenus

atcen-dicurejus perfedio, iic duovida funtviceunius

extre-mi, virtus vero alterum extremum feu ex\tremitas

dici-turi.e. perfcftio.

VIII. Quarto a cauia efficiente, qutecft vel

uni-Verfalls utDeus omnisbonicauia, velparticularis.H^c

autem eil vel i. natura, per quamευφυίαicu

naturacbo-nicas itemque & tempcramentum denotatur: hxc

ho-mincm advirtutem inclinant; non vcro proxime virtu-tcm, inducunt. Scmina quadam virtutum

hominiin-natafunt, qua? alere & foverevcl fupprimere in ejus

eil potefiatc, illa tamen roniuntcumipiavirtutecon-fundenda nec putandum eil propterea , quod natura

recenfctur inter caulas virtutis, virtutemineflcanatu¬

ra : hoc enim fleilet, frußraneap eflent omnes leges,

praemiaj& pxnx , ut loquitur ßurgerldicius cap. n»

§. 5. 2, Ratio, qux hominem proniorem ad virtu-tem effieit eumque dirigit. 3,

Aåionum

bonarumite-ratio: una emm nonfufficit. Numerusautcaia&ionum

certo definirinonpoteil, pluribusvel

pancioribus

opus

cd pro majori vel minori hominis

ad

virtutem

diipcfi-tione. A7am quidam citios

quidrm tardius

habitum

ac-quirunt. Nec obilat adiiones virtucias

ciTe

virtutum

cffeäa: atqueitanonpoficinter

caufas

numtrari: cum

nihil ejuidem reipeöu & caufa &

effcöus

dici puflit:

aam hic iermo eil deaftionibuspraecedeiititus

babitum

virttr

(10)

virtitcis non fubfequentibus. Illae funt cauf^virtutum , hx effeåa. Illa: fiunt cum difiicultate, ha: vero cum

gaudio & voluptare.

IX. Quinto å. caufa Finali, obquam adio

vrrtuo-fa fufcipitur,eftque eavcl abiolute ultima , ut gloria

Dei, velinfuogenere , utbeaticudo civilis, haecenim

per virtutem comparatur. Cupis honorem r5 virtutem

fcquitur utumhra corpus, cupis opes ? multi humiii

lo-co nati, in adolefccntia pauperes ad magnas opesper

virtutem tandem pervenerunt. Cupis ianitatem f Sc

ipfa virtute paratur Sc confcrvatur. Ädeo nihil eft uf-quam quodadfelicitatem faciat, quiniliudvirtute poilit

parari,

X. Scquitur jam II. virtutis Divido velpotius

Di-ftindio, quam philoibphorum quidam nullam

adjnifé-runt, putantes unam

eile

virtutem, quatcnuseftunare¬

da ratio virtutem dirigens, quoleniu prudentiaomniu

virtutummäterindigitatur;

verum,quanquåomncs nio -rales virtutes communegenuscommuncmque

differen-tiamgenericarnhabeant, fpecificas mhilominus Si

pro-prias exobjedis& operationibus petrtashabere, certum eft. Quod iinoneilet, fequcretureum,quiunå virtute

pollett nulla deftitui. Hoc autem experientiarefutat.

Diftingvuntur

Itaquc virtutes vel gradibus vclfpecic .

priori modo

inimperfedas, perfedas

Sc

pcrfediflimas.

i.Imperfedtefeu inchoatatfuntfemivirtutes,

qu^quia

nondifFcruntfpecie

»utobjcdo.a perfedavirtute

mora-li.totcflepoiTuntquotvirtutesipfx: hoctameab iis dif-ferunt quod fervent mcdioeritatcm(afféduum

difficul-ter, obpugmamrationis & appetitus, inquatarnen

νίη-cit redaratio. Tales funtcommunibus vocabulis Confi"

nentia,Sc Tolerantia, quacrepcriunturinomnibus

(11)

tibus, cffinis enim virtus involuitrefpedumaddolorem

Si voluptatcm, circa

dolorem ferendumveriatur

To-lerantia, circa voluptatem continentiai Inomniitaq;

virtute vcl abftrabitur ammus avoluptatibus illicitis,

quod eft Continentix, vel induratur adverfus mala,quje

eonjunda iunt femper cumdolore, quodTolerantias

adfcribitur* 2.Pcrfedar, dequibuspracipué erat

defini-tio. 3. perfediifimx, quales iuntHeroicac,

quxobfimi-litudinemcum Deo, pcculiari fenfudivinar dici iolent,

gradutarnen tantum

diffcrunt

a virtutibusreliquis,

nifi

quodincauia etbeienteSc attributis quibusdam alias ali»· quid hcroici charaderis proprium agnofeitur.

Poilc-riori modo virtutes diftinguunturin eassqux

vclrefpi-cinntDeum, utPictas; omnibus enimhominibus infitus

cftillcpernaturamaffedus, utDeumvenerentur, er¬ godebctquoqüc

efle

virtus

quardaro

qua: hunc affedum naturaléregat.Pietatisvoxhicaeeipidebet,nonTheo¬

logicepromyileriispietatis nobis divinitus rcveiacis, eo

enim fenfu ad virtutes morales pertinere non poteil; fed philofophicc pro cultu Sc amore, iVuminis

Divi-' ni,

qui natura duce & rationis luminc haberipotefl. Vcihotr.ines, id 1. in ordinc, adnosipfos 2.Inordine ad alios. lllud fit vel in moderamine affeduum velin

conveafatione. Afifcdus virtute regendi prjeeipuefunt

metus, cupiditas, Si ira. IllumregitFortitudo, iilam

»imirumcupiditatem, vel voluptatum, Temperantia, veldivitiarumLiberalitas,vel honorum Modcftia, hanc moderatur Manfuetudo. In converfatione dirigit

ier-iK?cnis

veritafeni,Veracitas,jucunditatcmieriam,Comi-tas, ioeofatn Urb^nitas. In ordinc adaliosnosdirigit

Jufiitia , cua· eil

vel

univerfalis vel particularis, illa

noneil

fpecics

virtutis,

icd eil

totavirtus;tamenim

iaté

(12)

f · ·,·

I! ti

i

!

patctacunivcrfavirtus ipfa. Nuda:virtutisofficiumeft

poiTciTorem

reddere virunrbonumfimplicirer,juftitix

vcrouniyerfalis, utaliisprofit& totircipublica:, Jufti-tia parcicularisinco occupata cil quemadmödumfuum cuique rribuatur, & verfatur illa circabona quac alii

debenturfecusquamliberalitas, eftquevei diftributiva

icrvans proportioncm Geometicamin diftributionc

re-ium, vclcommutativa in contra&ibus &wA?kc&ypa,<rt,

proportionc utcns Arichmctica. Ut reccptam

divifio-ncm icqui liceat, quicquid fitdealiis

quaealiter dicivel

addipofiFc videntur»

af

References

Related documents

nosperducendi,ratione tarnen cogni- peI tionis iliius, qua in altera vita Deum a.. A

tingens fit hanc remaut illam efTevel non eife: in genere tarnen contingentiam 8c mutabilita-. tem in rcrum natura dari

, inffafttiam nppofuit: Ifgß &amp; vir g Ines funt adordnåd, quid inter ut t rum. y irgmis &amp; corpus Chrifii utique

morum eil, de illa nihil addo amplius, quam hoc unum&gt;quod. abfque hac omnis confiliarii folerna, do&amp;rina

Harum etiam plerxque utiliratem potius quam honeftatem aut voluptatem animi fe&amp;ancur. Illx obje&amp;um fuum iine co- gnitione cauiarum, quibus natura ejus continetur,

attemperaffe, animi autem quam corporis exercitationes magis, ß ^ tum quia ut Salluftius ait, ingenii vires etiam in hello plurimumpof, 1 * funt 3 tum quia Qppofitio

effe poteft quod patentem jam ad omnia vitiaaniimjinfacit, occludit autem .aditum virtutibus qux verecundia &amp; mode-. ftia, Ä: judicio iano continentur. Cenfet

ifta neceilitas proficiicatur cxipfius bonitatis indole, per quam dicitur omne bonum elfe communica- tivum iui: an vero ex co, quod Sc de.. extero hx caufx neceflarix funt,