I. Ν, S. S, T.
XPH ΟΜΟΛΟΓΙΑ»
ieu de
•
O R A C ULIS
DiflertatiunculsLj ,
0uam
Indultu atq; pcrmiflfu Arnpliifimi Gol- legii PhiloiophicUn Svccorum inclyta,
qu« Upialiae eft,Academia,
PRjESf DE
V tro cUrißimo »
Μ, JOHANNE COLUMBO ,
Poéfios ProfeiTorc Ordin»
Avunculo ac Vromotore /«β fl. honorandoi exercitationis grada,
public© candidorum examini iilKt
$.* R* M.tis
bcneficiarius
JONAS COLUMBAGRIUS
Veim-
in Auditor'to Guß. M*j>addim (j^unij
Antti itt4?
HOLMIiE,
Typis Joh. Georg, Eberdt·
> Λ Fever endtßtmo in Chrtßo Patri ac Domino,
D* CAROLO CARLSSON,
S.S. Theologiac Do&ori celeberrimo»
Vefmanniac & utrius^j DaleKarli* Epi·
fcopo emineatiilimo
Mxcenati Jummo>
ut &
Fl. Rercrendü, FrxcUrißhnis & doclißimu Viru
ac Domtnis,
M. HENRICO Mo-
R./EO, Arofienfium
Paft. & Archipraepoiito Laudatiflimo, M. GEORGIO GE2E- LIO, Ecclefiae Husbyenfis
Paftori dignifiim >,
M. JOHANNI SEVAL-i
LIO, S. S* Theol, Le&ori,
Sc Eccleiiae Hubboéenfis Paftori vigilantiflimo,
D. NICOLAO Ufo
W ött/ScholseTrivialis^ua-
Ar ofiac eft> Re<ftor i fidelii-
limo, frat^fuo cariiiimo,
M. JONiELILLE,
Paftori in
tuen/eiq; annexa@0Ü«
ni/ Nutritio fuo optimo, D. DANIELI LIND-
BERGIO , Paftori in iitt»
fcißbcrg mcritiffimo, D. LAURENTIO RA·
BENIO, paftori in 955rgo·
ptime meriro, affini
fuo honoratiflimo,
Tatronist mxcenatibm & Evergct'u reverenter fa- Jpictendfs, hat qualefcun^ ingenii [u 't pmiti-
** in τ&χμήζ/ιν grmAnimijubmiße infcribit
/ 1
Ρ llfebti Oottor fimui, ac pUcfdißime Prdfuh
^-"Arbufia qui nunc OracuU veratueris:
Ante mos Catbedras aufim quodponere foetum Ingenii tenuts, me% hoc prxbere moleßum Ignofcas, oro: nimu eß indigna, fatebor,
Nomine tarn dar o cbarta bxc tenutsfe rudiify : Aß quam fis facilis, celeberrime Doftor,& illos3
Submißa quxrunt qui veflrum voce favorem»
$uam fovedt, femper noflrat perducit ad aures
Indyta fama^volans etiam buc ad Palladü urbem
Noftra igitur fvadet nob'ts Meliconts alumna ilocee äicare Tibi, videas quod fronte fercndt Sicprodeße diu ntultis dementia coeli Ό et Tibi, fic vtgeat, vivoffc in Neßor'uannos *
Incolumis , joßes , tutusfc a forte maligna'.
Gloria ßc magni florebit magna Jebovx, Tutafe noßra (alm erii, & bonaplurima crefcenh
\T0s$f' Vtrie^rt' decoratquosmyßicut ordo,
* ttpatrü xterni jujjorum cura fidelü.
ilanc tenuent pariter vob'u injeribere opellam, ·- Audeo ,
foU^itansprecibus, placido quoqfvUltu AccipUt 'u eam: Grata cum piqnora mentis
Sors meliora neget conatibus ajperanoßrtf.
Sed placeant vob'ts quamvts indtgna h victßim
Pro Veßra fundam calidißimavota falute:
Sofpitetut \ummum vos femper Numen abaltis<
lonqaq, det vobu Jetii 'ts temporavit<e >
Materierna fix landa, cttmulum% bonorum ι
h l Praefatiö»
PRiEFATIO,
Μ habet tum agg re is forfan, Z2, ät me rvoluijfe,qutppe LK hoc argumen- quod
in almo hoc ^Athenao no fl ro fe mel iterumq{
ante a, quidem longe,fine dubiofehcm di/putatum efi; ita cnim comparatum eß
iäud quod frequentiu4 traftalur > ut crebra
repetitione exuatgratiam: namt uti Po$-
ta canit:
Occidit miferos crambe repetita magiftros.
Verum^etiam hoc certis circumfcrtbendunt efe Itmitibwt, ultcriusép non extendendum
quam ad ea qua per Je inepta nimiumqut averßs Mußs ξ$ charitibws tentata funtt
uon dubito. Itatfe potiua illud <ϊϊς >ßf νξις'
τι καλόν locum in hoc argumento fjtero ha¬
bere \ quod enim perfe cognitu pulcrum ξ$
pr Aclar um eß, id β vel de c tes repetatur»
nibilo tarnen minus a Iiis, prc/fertimvero
candidü dextrecpjudlcantibus. placereßlet, '
(ßuo nomine β non laudari ΐη% totumap- probari > omnlno tarnen äteyß* L. excu- fari poterit hoc infhtutum m$um , quod
tanto facilitto abs Tefaftum triJperotqaan-
to i neßio qu 0 cafu> dißcilior mihi > elabo-
ranti hoc, fuerat occafio cognofcendi tdλη·
tca in mediumprolatum efje. iccipe igt-
tur > B. L4 hos quälefcun^fludior um meo-
rum primi tias eo,quo par efiwultujgnofcetfe
qaod mihi ne% temporis > neqt idoneotam
fa t is librorum , necdeni% rerum aliarum»
inbits ingemi tenuitas permiferit amplif- ßmum hoct ϊη% tota amiquitate lange cele¬
bert imum argumentum pro dignitate fua
diducere atcp eUborare4 '"Tlur a non adde*
Tua > benevole Lefl or, fretus aquitate; β
ne prolufio (it ipjo ludo prolixwr., %Jgdd vo -
tapotius β preces me convertens, Det/m
vener or [upp le χ > utclemens β propitiuste ferveU omntbusql bonis augeat>quisquis h&c
oculo legis non rigide aut fe ver o i mihi%
hac incspla velitfeltciter procedere.
§.I.
Um receptusplerisq; eru-
ditis mos circa nomen i-
pfum examinandum, legis propemodum vim indue- rit, & nosninum trutina- tio, fecundum nonnullos,fitprincipium e-
ruditionis noilrae, ideo cognitionem nomi-
A j nis
nis praeterire, ncc mihi integrum efTe puto. J AdEtymologiam igitur,quaeprimum in exa- mine vocabuliié offert, quod attinet, cuivis inconfpe&u eiiepoterit, natales yocis Ora- culi ex Latio petendos efTe 5 dicitür cnim Ora-
culum abore vclorando, Cujus derivationis
ratio patet tam ex Cicerone QT): Oracula ex eo
appellata (unt, quod inefitn bis Oeorum oratio,
quam etiam ex Seneca £b) : Oraeulum cfl ve- luntas divitid hominis ore enunciata. Scilicetut apotum, inquit Becman (c) poculum, ita ab
Oratum Oraculum i. c, dictum ore pronunciatum, idemmfå^fit tarnen idem Becman fequendus
eil in hoc) prima notionefiqnificat. Poflea vero
'^ΧΨ &ei refyonjum vel effatum ,oris DEl ; denotat, Ad eundem modum ctiam Grjeci
l^yxov å λζγω derivant.
§. ä
Varia apud" varips tam ve te res quam re- centiores eft acceptio vocis Oaeuli. z. Ma- giftriVct. Hebr»orura , ut jamalii no tar unt,
quadrifariam hancvocem fumebant, quem- admodum Sc ii quatuor habeban.t oraculo-
tum genera, fcilicet Urim &Thum.im, Spi-
ritum Sannum, Prophetiam ,& Fil iam vocis.
a. Qraculi nomine quoq, venire foletcelebre
ac divi- (a) Top c= 10. (b) l.i, Controv, prsf. ptmt 6ö.
(ς) de Orig, Lat, ling,
a c divinum alicujus viri di&um, qualc illud
Μ Catonis: Uomines nihil Agenda waIc agcrc difcunu Eå ratione quoqj Lipiius (d) illud
Salluftiiad Caefarem oraculum appellat: suus
cuife animus ex confcientia Jpem prcebet. Hinc ctiamadagium natum videtur: Oracula loqui
Gr. ^ξηιτμχς λΛλ&ν $ Sic autem dicuntur, qui ccrta & indubitata loqvuntur. Vid.Erafm.
adag. 3, Oraculum etiam diciturquodquis
infomniis nobis denunciat, cujus «xemplum eftapud Cic. (ef) Expojui (omnii & furoris era·
racula. 4. apudiacrosScriptores 7ύ λόγια
Χ Θεχ nonraro iic appellantur, quod ex ο¬
ίε quafi Dei profefta fint, undc Erafmus lo-
cum iltnm Rom. 3. v. z. per OrAcula Dei ver- tir. f Mychologi per Oraculametonymice rcligioncm. defignatam volunt: Unde Sabi-
nus {() aic; Themts fingttur Oraculorum ue.re-
ligionis prufes s uam rAtio in natura damit eße
Dcum &pietAtem erga ettm (elendAm. 6, Sigo-
nius oftendit(g) arcae foederis operculumpro- pitiatorium & Oraculum appcllari. 7. Por-
ro etiam templum illud five locus ipie fGrae- ce^j/gjf^/eyjin quo Oracula eduntur hocno-
mine venit.. Unde Pfrottus (h) Oracula,m*
quit, qua modo templum fiqnificant, in quo ro- gantur dantur % rejponja. Etiam vox oracu-
A 4 Ii ad-
(d)l i. Polit.c. 5. (e)l.t,de divin. (f) ad lib.I. Me«, φ
Ovid. (g) de Rep, Heb, 1, a, c, 3, (h) Cor piffφ
liädhiberi fölet pro ϊρίο idolo, quodNumi-
nis loco colebatur. ut apud Liv. (i) fanum eft ibi Apoliinis & Oraculum. <?. Frcquentiu?
vocabuium oraculi ponitur pro reiponiö a is gcntilium dato. Exemplum unum é Vir·
gilio (k) addu&um fufficiat:
Stiftenfi Eurypylum jcitatum Oracula Vhcebi
minima.
Hoc autcm praecipuc fcniii nos in praefens agc-
re de Oraculis, cuivis ex iéqueijtibus mani- feftum efle poterit.
§♦ ni
Dicuntur oracula alias communiter rc-
fjponfa Deorum, S vcticc ©ubc e f»ar. Ncc
deiunt alia nomina ιπ^υνομ,ϊΐν&ι: appellantur
enimfata, ut apud Jufiin. (1) Veter a Maccdo-,
ttiee fat a , qute cecinerant &c. Dicuntur etiam (örtes , idqi Synechdochice potius quam 3b-
ufivc, ut tarnen vult Servius ad illud Virgilii
<»)··
Νenpatrioex adyto (örtes,
Badem appeliatio occurrit apud Cicer. fn);'
S»rs illa edita eft Creefo &c. Hinc Apollo for- tilcgus. Spiraculac tiam dici notanteru diti ad Symmachüm, nifi potius loci defcriptio eft.
Vid. Virg, (o) & Turneb. (p). Gracci etiam
variis
%
v(k) l»2«iEncid. (l)l#74c.é*(m)1.7.iEneid#
V,*ty.(a)de dmnat, (o)i£ni7,vfi68<(p)Adverf,l.z74c.ii»
variis hsec infigniuntnominibus, quorum ta¬
rnen praecipua func: >
tyi&^ccövifAab o"7ncr^Ä& j fficrtyctQ.y , pcw}tvpc&Q, Quorum j %οττζ07πα tarnen-, , '
quaedam uium & commodum hominibus
hoc modo concedi putatum dendi iimul ac refpon-
modum , qusedam vero cauflam effi- cientem &c dignitatem hujus fcrmonis refpi-
ciunt. Quae tamcn omnia ficco velutipede
tranfire jubet propofita brevitas.
§. IV,
Hifce quantum ad vocem ipfam prae- miihs, ad definirior.cm realsm, feu, Fima-
vis,deicriptionem progrediarnur, quam ta- lem cum Peucero (q Jexhibemus: Oracula
fuererefyonja data fcijcitatitibus in locis d Diabo- lo ohfeßu, vel a dxmonibtu ij>(is, voce, JomtiHs,
'
I "eflu ntttuve aliquo liatuarum, (»nitu, tinuituve
aut alm iniiumodiy vel ab Immmbus Diabolico
Spiritu aßlatisyffiii tnnc cum de propoßta qtt&flio- nerejhonfa danda eram cum vebemcnti impctv &
•' borribili jonita, exjpecubus elifm in vätes irrue- bat, impletosft & in furorem aüos ita conintic- l bat > ut pr# timvre palpitationetf artuum omnium
nec conftßerencc Je c o miner e ρ o ff en t; Dicimus
! fuiile refponia, indicantcs eoipfö jam oracu-
j la ifta , itt infra, volente Deo , oftendetur >
A f conticere»
U (q) de Orac,
«onticere. Cauifam efficientem facimus Dia·
bolum feu da^nones (non enirn jam ex opi-
nione gentilium, Ted prout res verc fuerχ, loquimur) quod jam antequam ulterius piro-
gredimur,probandum erit.
§. I
Non exiftimo mc multis neccflum ha¬
bere ftolidam iilam gentilium hac de reopi-
nionem refutarc, putantium nempe verum
Deum, quem praclucente ipfislumine natura cognoverant, haec edidifle refponfa: hoce-
nim falfiifimum pariter ac abfurdiilimum cf-
ίέ patetcxinde, quod per ea prolata fint, ita
comparata, ut fiepius fierentin detrimentufli
honoris ejus. Caetdjumnec vero potefteile
fimde, imonequidcmfinefummaabfurdita-.
te cogitari dicive, Deum,qui non tantumbo·
nus & verus, Ted Sc ipfå tbnitas Sc veritas eft, itadecipere voluifle homnles, uciperoracu-
lafa&um eile conftat. Ncc in caftra eorurn
defcendere fuftinemus qui huic, quicquid eft negotii, cauflas mere naturales ailignarunt.'
Non negat quidem magnus ille Voifius (r) e- ditaefle nonnunquam oraculacx humana qua·
damiolertiå, eani tarnen fublevatam &ad- jutam efle folertiå Diabolicå, addit, cum mui-
ta prsedixerint vatcs ifti, ad quae rationc
human#1
(r) Idel· gcnt, 1, it c,6.
human* mentis acumcn pertigiifet, Hinc Ariftotelis rcrum alioquin feliciffimi promi*
condi fuper hac rc iententiae album addewe cal- culum nonpoifumus: qffippequi bumoiime- lancholicofeu atrx bili» ollendenteitidem Vof- Γιο ζΓ) divinationes ifias tribuit, hac cnirn abun- dantes ■> ait, in^enio magu valent, eo quodacri-
monia kujus temperamcntt eontrahatjpiritus» ut
obfiura difficilia% melim perjpiciant. Sed re-
ipondct Voffius fe non diffiteri hoc in tu locutn habere t quorumnotitia kfenfibm dependeaf. at dijp^r, inquit, eft ratio in iis, quorum cognitia
aliunde originem träbit * Nec Piutarcho fuitra- gari poiTumus, cujus itidem opinionem exa-
minat Voffius: Is cnim cum nonnullis aiiis cauiiam maluit in vapore quoda terrcftri con- ftitucrc c fölc edudlo , inqj Corpus bene tem- peratum accepco mentemq, humanam conci-
tante. Quod autem oracula defecerint inde
arccifunt, quia terra vi ejus pauladm evanc-
fcente, tandem quafiefFcetaejusmociexhala-
tiones mittere defierit* Sed mirum,ait iirpi-
us nominatus Voffius» cujusquam paulo cor- datioris animumin tam frivoiis potuiffe ac-
quiefccre. Namut ijs hocconcedamus,meiv-
tern poiTe humanam ab vaporibus ejusmoai
concitarii Unde5 quacib »evincentyimalir.in habere quam utquge prius feianthominesffiiU-
tilius vel chfértius promant ? Quomodo Poe *
tae, ubi
(i) ibid,
tae. ubi paulum (e coniperferint jflorc Libe¬
ri parris, melius folent poetari. Quare cum Ariftoteles Sc Plucarchus nihil melius potue- 1 rint adferre χ Sic colligimus,neutiquam in na¬
tura inferiori fubiiftendum jiedadiiirgendum
eifead caufläs fuperioris nacurae, qualcs funt
daemones. Conf. VolTi (ί),
§- VI.
Praetereuntes jam brevitatis cauifa alio-
rum opiniones, acquieicimus in hac Voiluali-
orumq; bene muicorura fententia,dicentium,
dsemonibus, utreliquae omnis iupcrilitioni^
ita Sc Oraculorumadicribendameilecaufarri, vocabulo daemonis itri£lius, quam apudgen-
tiles fcriptores, accepto, ita nempe ut diabo-
los denotet ♦ nam bonis angelis tale quid mi- niméimputaripoteil, quippe quörumiludia
omniabona funt, adeocn nec honorem Dei ·
t
laedunt, ncchomines decipiunt, utiuceme-
ridianå clarius eil hic fa<i!um eile, Relinqui-
tur ergo Diaboios edidiile oracula, quod fecc-
runt vel ipii feu im median*, vel perhomines
feu mediate, unde in definitions addimus:
tel a ä&moriibm ipfis, vel per homines affUltt ßiritu dUbolko,
§. VII.
Dicimus prsetereain definitione vocc.ge-
ßtt, nutnve See. edita eile oracula. V'oceea ;
exhibi-'
(t) ibid.
exhibicaeile, clariflimimieft, id enimexplu-
rimis refponiorum cxemplis patet. NucuC-
tiani dunraxat inulcaoracula data elTéaDiis pa- ganorum b.Freinshemius (u)exDiodoro,He-
rodoto&c, oftendit,ute.g,oracuiumHum*
moms; quamvisnonnullaHammonis,oracu-
la BoiiTardus referat voce reddita, ut ibidem oftenditur. Huc etiam geftuspertinerepo£
ie videntur. Practerea addimus tinnitu &c.
nam cum oracuia confulerentur, gravi tinnitu
muiico omnia perftrepebant, ne ea coniulcn-
tes maleaufpicatis vocibus turbarentur., vid.
Boxhorn, (χ) Dicimus etiam in [omni'is. Hoc mfrapatebic exemplo oraculi Amphiarai. In furorem aftos legitur ibi praeterea. Ν tut quam enim fine furore-, finc% perturbatce & absrranw
ratio tüi everfione pro de bunt oracula οι %ομάν}&ς
vates , ii Peucerum (y) icquimur. Reliqua
quae in bac defcripdone habenturdperoluecm
eile foeneratura pailim exiis quse infra dicenda
vcniunt.
§. VIII.
Ad incunabula öraculorum primamve originem fcu tempus quodattinet, haudeer-
to conftare ait Peucerus (z) quoprimum_j.
coeperint tempore , uut quando ill.u quaft Ur¬
fts
(u) in Curt. 1,4. (x) in orat. ejus, (y) de theoman«
teia rionlongeab initio. (z)de orac.
tes re%ni \ul conftitucrii c? ap ernerit veiut tern- ,;
pla profejfura ac celebratura rcliqtonem ac cultus I
äivtrits contrarios Diabelus veritatü &glorix Bei hoßis. Caeterum Herodotus (a) håc de rea¬
gens duas recitat fabulas, alteram ex narra- tionibus faccrdotum Aigyptiorum, alteram
vero ex annotatis antiftitum Dodonaeorum.
Prior fabula ita le habet: Narrabant, inquit,
Sacerdotes Jovis Thebani duos femmas,qux ejfeiti facerdetes iThebisfuiffe abdtiftas. & barton ti¬
ttarn in Libya fuiffe venundatam, fe audiviffe, al¬
teram in Grkcia: at% bas femmas effe qttx prhnt aptid hos dietas orucula conflituiffent. Hane ve¬
ro fabulam pro commentitiå Sc nullamveri fpeciem habente non femel citatus Peucerus
habet , iine dubio quod ipil hiiacerdotesfate-
antur nunquam invenire fe potuiile quo hoe
confirmarent. Altera vero fabula hacc eft:
Narrarunt antiftitcs praediefti geminas ex AEgy-
pto columbas nigras advolafie, unam quidem inLibyam, alteram vero ad ipios, Haecfa-
go ioiidens humana voce exaudita eft, jubcni
ibi oraculum Jovis conderc. Jovera enim
afFuturum Sc inde mortalibus oracula reddi- türum,ic vero inter nuncios Sc iriterpretes de-
cretorum jovis fore. Eam vero, qu* in Li-
byam abijffet, columbam, juftiile illis Ham-
monis oraculum exftrueré, quod Sc ipfurö jovis eft» Hatc ex iaccrdotibus illis åc Dodo-
iweoium
(a) lib, a»
nxorum antiftitibus Herodotus, quod ramen pro figmento ad columbas a jNoacho emiifas alludente habetur.
§. IX.
Sedmiffis hiice fabulofis, «liquid quod majus in re fundamentum habcat, quaeramus»
Patefa&as primum eiie oraculorum iédes fub Noachi filiorum tcmpus Peucero probabilc
videtur , in quo oftendit celebrare caepiftc
Ethnicam g entern japetum i.e. Japhet & Cha- mum^qui multorum coniénfu celebrium vi- rorum, & in his Gerhardi Voffii (b) Bcecleri (c) £qui oftendit ArabesCbamum fub Hammo-
nisiitulounquam conditorem fuumfru condito-
ris pArentejHvifes coluiffe) Sc Peueeri, (dj cut-
tuscft in JoveHtmrnone. Prolixiora qub
dem eafuntquae Peucerus habet, itaqjomnia
exfcriberc neclibet neciicct. Sufficiat itaq>
mihi brcvibus oftcndifteprimamhujusreioc-
cafionem , quae inde nata eft, quodhominei pracdidli temporis fuperftitioni dediti,impul-
fu ipfius diaboli, qui omnem femper movit lapidem ut gloriam Deideformaret &do<ftrl·
nam deDeo , quantumin eo eifet.obfcuratets, paifi fint Diaboli inftincftu Scholas fuas, ubi
vera antea exercebatur religio, habiuculaq»
Det
{b) de orig.& prog. Idolohtr. (c) biftor, univer-
fal.p, 111,241.
Pei in impietatis & mendaciurun? latibula
converti, ubidein Satanas fuas blaiphemias contumelioiäs in Deusn & humano generi pernicioiäseru&avit & evomuit Prcecipum
ver o fuiße velipfim Chawi vel poßerorim ejus
Scholam in eo loco, in quo poftea celebra¬
tum fuit oraculum Jovis Hammonis,non fi·
ne gravibus argumentis ihtuic idemPeucerus.
(ej pari quoqj ratione in loco oraculi Dodo-
naei federn familiae Sc Eccleiiae Dodaniin ne-
potis Nos ex filio Javan exfUtifle autumar*.
Cuietiam confentit Meiinerus (fj.
Hinc liquet oracula prima 8c antlquiili-
mahaec duo fuiilé, videlicec oraculumHam-
monis 8c Dodonaeum, cjuorum illud inexti-
nao ilnu Libyse apud Garamantas ultra Cyrc-
nen inccr vaftas Sc arenoiäs folitudines fituHU fuit, quo proprer folis intenfum 8c exuren·
tem ardorem , vaftumqj campum vapore &
f.ccitareinfertum, cuiyis haud patebataditus.
Cambyfen tarnen Cyrifilium & Alexandrum Magnu m adire conacos eile hiiloriae comfflC·
moranr. De huj.us origine conjedturas ali¬
quot adferens videatur b. Freinshemius ad
Curtium (g). De modo confulendi haec ha¬
bet
j£dde)oracTilis, (e) ibid (f) Phil« Sobr, part. z«fe&i» ®
p.m,556t (g) lib.4« 7.
bet Curtius (h): C km réfponfum ρ et hur, nm*
gio aurato qeßant illum SAcetybtes > tnultis arten*
te'u pAteru Ab Utro% latere pendentibus. Seqvun*
tur matronx virgines% pAtrio mor c inconditum quo ddam c armett cdüentes<, quo ptopitiari JoVetA tredunti Ut certum edat otaculum Quo ver o
paclo refponia data imr fupra §.7,eft indicå-
tum. Quin diu viguerit hoc praculum du»
bium non ett. Pott Chrittum iliud reipöft*
diile teftatur Juvenalis (i):
- - -
Credetiiafonterelaitmii
Åmmonu» quo» tam Delphis oraiula cejfant,
Strabonis tarnen acta te nonadeofrcqucfr
«tum efte, teftatur ipfe (k) dicens i diomp
Uch 7ί οι ^Αμμωνι ^tiov γ όκλέλeenfcn
&e/Cl>,lSrC97tp6V €ΊΤΠμ*ΐζθ. i. c. ita% Am*
tnonts OrAcUlumfere defer tum eß, quo din hone-
tequondamfueraU ExPlutarcho etiampatet
«jus tempore magis negle&um efté. Ulti¬
mum hüjusinteritumfub Theodofio majorfi demum contigiflé narrat Prudentiusj
Üec rejponja refett Übycis in Syrtibus Ammon«.
i χι·
Oraculum Dodonattim ad Dodonatn elariifimum & antiqüiflimum üppidum Mo*
lo ilidis in Epiro circa nemtis quernufti ii*
«um erat» in quo vocales quercus creviiTe pro«
B ditum
(h) ibid» (i)sat,6« \k) iibAifi
dkum eil, qua Cj|tim ubi interrogatumhö*
mines acceibilen^ commoverinr fe atq, inio-
nucrint, exprejfo, quod dan dum er au rejponjot
quce virga ceneos lebet es puljarit, hos ad moder a-
tos iäus paulatim increpMiffe, &numer'ts ligata re-
(ponfa edidijfeVcucerus, qui etiam de modo
confulendi hoc oraculum videri mereturJFor- (itan hac occafione no injucundum fuerit co-
gnoicere quid fuerit aes Dodonaeum & qua ra- tione idin proverbium abierit: fuitillud, o- ftendente Carolo Stephano, (1) tintinabuli quoddam 'genus die noclufe continuo crepitansί
Unde & ad bomines jufto loquaciores prover biali.
metaphora transferrifolet, Hujus etiam memi·
nit Petrus Muffardus (mj dicens : in lueöillo
Όο dorne ο , appenfa er ant catenis in fumwiüte
quercuum> ahenea crepitacula& tihtinnabttlfa queevel levißim'u ventis agitata, [onitum frequen-
tem diu noäucfc reddebant. Unde proverbium
tere Dodomeo luquacior. Sed h*c multo adciv
ratius expbcata funtin fragmento Stephani Byxantinide Dodone quod poft alios, cum
exquifitiififnae eruditionis & diligentia com- mcntarioloiuo nuper edidit rarum decus ha-
rum literarum Jacobus Gronovius, (n) Tem- plum hujus oracuii Philippus Macedo vailalTc
ac incendifle fertur. poitea etiam ^Etolös fta·
tuis fra&is dejeitisq* templi ornamentis o-
mnes
(1) Lex, Hiftt Poet, &c.tit, Dodona;. (m) hift,Dcof;
fatid, (n) pag, 9 &feq,
tnttes porticus demolitos eflc, ipfåq» rtnfenia funditus evertil?« craditPolybius ('o), inicri- pto reliquijs oppidiDii,fimuleverli, vulgato hoccejambo quemlaudat ftoricui: ut ingcniofum hi-
/
Öpctg π aHov , & βίλ(^> >
Videsnc Diam, quo jacuium pemnerit?
f. XII»
\ i
,Präster hscc duo, plurimaquoq* aliaira pluribus orbis tcrrarum partibus fuiiTc pro- duntur oracula, quorum cclebriorafuntOra*
cuium Delphicum ieu Pythiurn, Oraculum Trophonium, Amphiarai, Branchidarum ,
Oraculum Pharenlé, Ora^luni Apollinis Glarij, Oraculum Thracium, Serapidis ira -ABgypto., de quibus iingulis pauca,
i X"-I' I
Comptura quidem in Gr*cia adornavic OraÄla Satanas^ quodeamgentem prae castc- ris in fupcrftitionem proham, novarumq* avi,
dam rerum,adeoqj inftituto iuo callido aptif*
iimam dcprehenderit. Inter reiiqua vero ca ■
putextuht oraculum Delphicum, quodadra- dicesParnaffi monusfuum, cuku, religion«,
B 2
<o) Lift»
famå, opibus Sc donarijs prae cxtéris celebra-
batur, ad quodpaßtm» au&oj?Michaéle Nean·
dro (pj ex orbeterrarumin dubijs rebus aRc£i·
bWiprincipibusyrebuspublicis & tandem omnibm
qui confilio & auxilio indigebanuquafi ad άψεν
défxkvTUv πάν] ων, quodstrabo exißimavmtti·
tabatur (q). Dicitur alias hoc OraculumPy·
thium, ldquéuti voiunt mukivel km ré W Jt&cu ve i hoc eft a conftilendi
uiii, vcl λ Pythoneiérpente interfe&o. Nos
potius cum Sam. Bocharto (r) Pythonem &
Pythium ab Heb.irvö quod aipidem dcnotat
(s) cum aipidcs eciam usquead draconum mo-
lem crcicanc. Hinc ctiam Pychiarum Phoebi
Saccrdotü nomen deduftum vidctur. App^*
latur etiamÄÄ« tfyxijv a pracfide iuo Apolli-
nis Oraculum* Plurima enim ipfi confectt-
ta fuere Oracula, undc varia quoqj fortituseft
nomina, vocatur cnimDelphicus,Delius,Cla·
rius, Ptous#Didymaeus 3cc. Horum autcm
omnium clariilimum erat Delphicum a Del¬
phis urbe Boeötias, nifi velimus ApoHinem
Delphicum å priica Grxcorum νοεοφλψοζ >
derivari uti vult Macrobius. denotat autcito
'&λφος folum , eoquod interdiu ftdlis ö-
mnibus oblcuratis, iblus luceat; qua rationc
ctiam ibl a latini s eft appellatus. Coniulenti
bus (p) Synopi^Chronic* (q) Geog, 1,9.(r) deanimal^i
S.Stpj}Sj>($7D«ut,:xf
.