• No results found

Dispvtationvm de allegatione scripturarum prima de allegatione in genere in academia Upsaliensi cum consensu ven. facultatis theologicæ publice proposita præside Martino Brunnero ... respondente Johanne Gezelio J. f. ad diem 22. Maji, anno M DC LXIX. in a

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Dispvtationvm de allegatione scripturarum prima de allegatione in genere in academia Upsaliensi cum consensu ven. facultatis theologicæ publice proposita præside Martino Brunnero ... respondente Johanne Gezelio J. f. ad diem 22. Maji, anno M DC LXIX. in a"

Copied!
56
0
0

Loading.... (view fulltext now)

Full text

(1)

3Ύ.

q^b. v. Φ IS *Ρ V Τ *ΑΤIΟ Μ

ALLEGATIONE

SCRIPTURARUM

PRIMA Ρ· ALLEGATIONE IN

GENERB

In Academia

Upialienfi

Cum confenfu Ven.

Facultatis

Theologie#

publice propofit*

ρ R JE S I D Ε

MARTINO

BRUNNERO

S. Thcol. Prof* ord.

T^eStOND El^TE

JOHANNE GEZELIO J.F.

addiem zz. Maij, Anno μ dc ix ix· inAuditorio Guftayiano,

ÜPSALI/E

Excudit HenricusCurio S.R. M.&

(2)
(3)

PRjEF ΛΤΙΟ.

AD

pulum

inßgnem

fuum

Ecclefice

Timotbeum

Doftorem &

(ert

b

ens

Divus

difci*

jipojloins

Paulus,

de

cunftis

ejus

quod

ille

jußwebat

munertf

officiis

,poßquam

inter

alia

etiam de leftionaferipturarum

monuijfetyfub-jicit

&

fenfu

&

verbü

perelegantem

exborta-tionem, I. Jim ivJ ι 5. Tcuj]a,

inquit,

αίλίτχ,

cv τάτΒΐς Ιοί}*, hax meditare5 in his efto,

Gpvod

ficut

de partibus

, quas

enumeraverat

omntbus

Apoßolus dixit,

tia (3

eximia

qua-dam ratione de

legendes

dwinis fcripturis

in-telligi

pott

JK

It

enirn

fcriptum Dei

verbum>

fons

ejl, unde

omnis

&

cccleflium

myßeriorum,

&

officiorum

in

domo

Dei

notitia

bauritur:

ita ejus in omnein partem pr&cipua quaäam

tura ejje

debet.

Et

(ane

Jcriptura,

quse

iflius

nominis, quo

divina

dicitur,

tnenjuram

itn-plet

3

divinamque

au

ftorts

fui (apientiamtä

bo-nitatem refert; adeo admirabui artificio

con-cinnata.

efl,

utmultü

nominibus

digmjjimam

fe

probet,

in qva

legenda

&

meditanda

toti

ejje

debeamus. Fiäem

facit feria

ejus

leftw

mins

modis: m

quibus locy baud

poßremo

poni me-rentur illa

fapienti#

Dei

veßigia,

qua;

cellatis

inter

fe partibus

ofientat

5

illis

praapue,

qua-rum altera ad alteram eum, quem

(4)

ocm dicimus,

refpedum habet.

Quin&adeo

#

divina ejus

efl

indoles,

ut cum G?

alias

in tl

aHegationem

venit,

itiäem multa

tximia

obfer-vationis

monflret;

in

quibus

confiderandis

^

menspia maximo cumfrudu

diligentiamJuam

a

occupare

poteft.

Quantum

vero

tßius

opera η

fitprettum, eo

plenius

intelligitur,

quo ätten- ti tius C3 felicius inrem

prafentem

venitur. Et a ficutin hoc argumenta, utin

alns, plus

pra* /,

flaut,

qui

majore

menfura

gratia

oaudent:

it

tta (3 minus habentibus fas, imo

quandoqut

η

&

necejfe efl aliquid conari;

qtiantum perejus

β

quod

acceperunt modum

talenti,

per tempus p{

(3 facrarum literarum

ftudii

partes

alias Ii-

η

set.

Quanquam

vix

quisquamplus, (3

harum

η

verum

pauloperitior

fit,

qui

nan

intelhgat

>

f3

ή

fponte fateatur,

inhacquoqueparte

illuflribus

a documentis occurrere iüam

magnitudinem

in-

v

finita fapientia

Dti, qua tenuUatem

humant

b

ingenninimmenfum

Jupergreditur.Vt omnino

l

prafidentis fibi

temeritatis

fit,

ne

quid dicatur

v gravius, rerum qua

bic

occurrunt omnium, q

plenum

prafertim

notitiam

fibi,

explicationem

fl

aliispiomittere. Et cumomnibus,

qui ad

boc

b

argumentumpietatem,

modefliam

(3

humilttä-

η

tern c aram Deo attulerunt3experimur (3 nos t?

tanto

magis,

quantominus pares

fumus

ahisj

ti

(5)

nut vtrius

ahyjjum

fapientia

T)ei,

(3

elegan*

tiafcripturarum; qua

hic

ingentem

illampro-funditatem

fuam

cum

magna

dukedme

covfi-derationis

monßrant.T

anto

magis, utfpes

eß,

arduumhoc argumentum, veniam

impetrabit

nobis, qucs nontantum

difficult/is

premit

ma¬

teria, fed etiam

inopia

fubjidiorum,

qua

m

aliis commentatiomhus

plerumque

habemus

ex laboribm eorum, quos

idem

ante nos

βadium

ingréjjos,

quibus

poßumuspafjibus

vulgo

fequi-mur. Paucifunt,

praßertvmfiad

partes

hujus

ßudii

alias compares, qui

de

hoc

argumenta

plemore

opera

egerunt:

pauciores

adhuc,

β

non omnino nullt,

qui

eodem

quo nos

cupi-mus

propoßto

eodemque

complexu

partium,

hanc

materiam

aggreßi

funt.

In

quo

tarnen

ut

nos

altqutd

quahtercunque tentaremus, non

ulla

vana aut arrogans

perfvafo,

fed

cα

·βα alia,

honeßa illa,

& nota

bona

ornnes

effecerunt.

Factmus

igitur

hic,

quod

in

pra

fens

pcjjiimus,

in iis

hujus

materia

partibus (3

exemplis,

qua nunc qui

dem

in

medium

ajferre

vif

um

fuit:

hunc

mter

gratiffimos

babituri

hujus

la-borisfruclum, (i

intelh^amus

facrarum

litera¬

rum ßudiis deditam juventutcm,

intcr

aha

majora,

hoc

quoque

exemplo

noßro, ad

dlligen-tem

hujus

argumenti

meditationem, C3

cbfer-vationem

plunum

huc pertinentium

exemplo*

(6)

tum, txcit&tm

ejje.

Qu$dβ

hoc

paBo

etiam

Ecclefia Doclores,notitia fcribturarum lele¬

hres,ProvocaverimusadhocdoBrince

facraCa¬

put in

timore

Domini

amplius iliußrandum;

Jeu emendando

quλ minus commode

funt

tra-äita;Jeu addendo quce ante

ormßa,

&

deß-derata

magis quam

addita

vident:

penefuprå

(7)

i. ν. j. φ is τtstrioτv ujis Pag.i dε

allegatione

scriρ turarum in g ε ν ε r ε TΗ Ε SI S I. scrutari θ-Cruumm ftripwras, cor;et fcri.

mquit Chriftus,Seri- ptuias,

pturarijmnucleus,

lo-han. v, 39. & addic

fimul caiiliam qutavos ρutåtain ipßs vttam

<t-ternam habere, & ilU

funt, qua teftimonium perhibent de me. in

primie

Nempe omnesPrepketa,teftimonium Chri-

9ula

Chri«

fto perhibent,retnißionem peaatorum

aai-pere per nomen ejus omnes , qui credunt in

eum. A&. x. 43· Et»utidem films Dei

adctcieftem Patrem alibi loquitur,ha.c

eft vita äterna, ut lognofcant te folum

Detim verum,& quem miftfti Iefum Chri' ßum. loh. xvii. 3 Is vero ex fcripturis

cognofcitur, quxhominem

inftruerepof-funt ad falutem. 2.Tim. in- 15.

11- Fuit autem hoc Dei coniiiium, etiamaliae ut non tantum in lireras, illa akternas

aliasailc-falutis do&rina referretur: fed etiam Saiu'° ut ineislllam, qusein Chriitoeit,vitam

(8)

jcter-% De AllegAtione

«fernam fcrutando q'«rentes

,

fcriptu-ra Canonica alia in aliam duceret,

Er Novi quidem Foederis libros, illu*

itriorem afferentespatefa&ionem,etiara

ex Vereri Teftamento hoc falutis no·

itr» myfterium, Sc coeleftem doitri·

idquepra- nam

^rcefiere D

Εu s

voluit;

tum tit

vesobcauf- oftendereturveritatem,qugeubiqueuna

fas, eft, Sc fui perpetno imilis, hicquoque

antiquum obtmere: tum ne quis

Evan-gelio de Chrifto fpeciofms objicere novitatem dotftrinas malam ,autin corv

y temtum adducere fcripta illa antiqua

poffet: ut cauias,qugehic afferri folent,

alias pra reamus. De hisautem qtiaS

attuümus> vide praiteralia A<ä.xvii, n. Sc xxvi. ii. 13.

111. Et hxfl quidem non poftremit

tumquia& funt

cautae, cur ita adornari

fcriptti-aJiavalde t-v , · ,·

ex-mia do* ram ^ E11s v°l,lir» l!t ea a'5a ex <*"a>

cent alle. Sc primisTeftamentumalterumex

al-gantque. teromultarepeteret. Τeftamentum,in quimns;id eft ,ufitarovalde fenfu>

icri-ptur« inter' fe hoc titulo diftincäi hbri·'

ut infra Sc in loco pleniusex 1.Cor.Iii.

14.oftendetur. Verum quia in his

divi-ms libris non tantum coeieftes divinas

gratis, fed etiam immenfas opes

fapi-enciac fu« idem miiericorsSc

admirabi-lis Dε u s oftendit: factum eft,ut

(9)

exi-Scripturarum ingenere. 3

mia fit fcripturarumcollatio; longeque

digniflima,

in qua

(crutandi

non

per-fun<åoriam operam ponamus: quando qu&cunqtic ante

fcripta

funt, ad doclr

nam tioftram, five ad inftitutionem

noftri

fcrtpu

/«ni.ucdocet

Apoitolus

Paulus,

Rom xv. 4. ^

IV-

Nempenontantumconfolationis

plenum e*t videre,

quemadmodum

E#

Ejus

*esa

£-vangeliltas &

Apoftoliin

tradenda

do-

^teXem

&rina Scfummisarticulis fxdes,

introtvel.

rint tn labores Propbetarum. Joh. iv. 38. verumetiam nonnihil

quidemardu-um ,fedegregnimqtioque eit

expeodere

ea,quae exMofe degeftu fa&oque mori*

bundijamPatriarch« Jacobi

affertEpi-ftolaad Hebraeos cap. xi. ü. Ircmea, quxquanquam minus obvia allegatione

ex prophetia

Ezechielis de

Gog Sc Ma-gogadinftitutum(mim

accommodat

Di-vus Johannes Apoc.xx. 8. Multaquoqj

meditatione dignafunt, quaeexantiquo traditApoftolus Judas, verf.9.de

certa-mineMichaelis Archangelicum

Diabo-lode corporeMoiis.utmquiratur an A-poftolus ad Prophetam Zachariamcap.

111.1. anveroadaliam,aut

omninoali-quam veterisTeftamenri fcripturam Ca¬

nonicumrefpexerit. Similemquoque

di-ligentiammererurillud Hoieaecap.x, 14,

devaltatione, quae Salmani tribuitur, in

(10)

4 Be Alle,(rattone

dtepr&lii, qua mäterallifa eft fuperfl'w<

β förreperindagationer» amphörem

con·

ftarepoffit,utrumhic alludatur ad

itra-gemediram in vicloria Gideonis Jndic. I ίX; »o. Pfalmxxcui. ii. adeo

illu-ilr nrSc aliasin

proverbium abiifie vi-dta ;r.Jef.ix. 2^.

anveroadva-ftanonem alicujus loci, urbis,regionis,

vel iitriusque: ftvead locum

tanfiim

u-num,fiveadplures ha»tmrerpretes refe' -raut. Refpicinnt enim horum nonnulü

adi.Reg.

xiix. 34. xix. 1$. & ad a.

Reg.xv. 29.cum quo loco an

aliqnopa-étocomponijdc hucquidpiam

lr.cis aller# re poiiit veliecus

, id quod aliquot poft

feculisfa&uni legimns i.Maccab. ix.

a. quatenus opera? videretur

pretium»

exponerepoiTecis,qni hujusreiexpliea· tionem iibi propofitam haberet Qtii

profeéhim noritias in omni parteverbi divini magnifaciunt, dignam

Sc hane

rem hauddubie

putant, in qua elabore-tur.ut quantum fieri

poteft#propiusin-telligatur,an h«c Prophet«verba

adi-ftas V- Teilamentihiilorias, an alio

re-ferridebeant; anveroin univeifum

alte-rius generis allegatio

hic ftatuenda fit·

Exempla

aliahis velgemina vel pleniora

aliuserit proferendi

ioens

·,Sc infra

,bo-v

pocumDito# ρlura proferentur. v.

(11)

Scripturarutn ingentre. f

V· Nobts igiturea, quam

pr*fari

fu-

Agendum

ιό iis, necaliaraente inhoc negorio

ver-fanribus,propo/itum eit,

conilitutis

pau-

$cn^,.üra_e

lopl.jrihus

rractationis

capitibus,

quam Ium do piene non poflumus,

aliqna

tantum

partetenns

tradere,

quomodo

ie

ailega-tioScnprurarumhabeat; Scripturamm,

inquimus allegatio.

Prins

il

ud

allega-tionis vocabulum,quod ad

iignificatio-nemGrammaticaraactinet, hic quidem

extra difputacionem pofitum cupimrs·

quandofuffitere

debec

profetTos

nos

eiie

eumfenfum vocis ,quiin 1heologorum

Scholisfcnprhique uiuatus,

de

illi

quod

ineisagiturnegotioidoneus

elt.

E'*que

fraudjnob/seiler.on poreil, quod

plures

diverfasque ^gmficariones vox

iila

tum

in Scriptoribus externis, tum

in

foro

de fermone hominum de civilibus

ne-gotiis habeat,

VI. Uctarnen fignificationem

noiha

primum å caiterisclarins feparemus , ifta

altera

ratione vo-non prorfus praetereunda

funr.

Itaque cum.

De

fecundumufum vocis latius rem propo-

™-e,

"

nendo, fpe&aripoteftallegatio tum in

rebus Sc perfonu.tuminv«w£«i deoratione. üa eftm

Allegationemin perfonisde perfonarum

perfoms

&

negoriismondrant ea Sctipcorum

loca,

telnis

i

in quibus allegare tanrundem

eil

atque

aliquem aliquo,feil ad alium,vel

ad

ali¬

quidlegare ,mittereveldeilioare.

(12)

β De AÜegationt

modoCicero, ι. Verr. Petita me Rabor

tiius,&micosallegat',facile impetrat. Cum

quanocionevocisoon unafotfanratione

componi poteil oppofitae compofitionis vocabulum ablegare. Etut tradunt, qui haec taliadocent,allegaredicitur

aliquis in

privatis,Tedtarnengravioribus negotii*}

legareinpublicis» Sed iftaomniaab infti·

tuto noftro remotiora funt, Sc beut

prae-diximus, tantum utaliundeaccepimus»

diflerentise cauila commemoranda, non

itemad examen vocanda erant. neque

roagisilla^et'iadea,quaehuic locopropria

eft fignificationem

propius accedant,in quibus vox allegatus de perfonis

pertd*

bib.tus,varioforfan

feniu^xplicatur.

Ne

eredMjnquit

Terentiusin Andr»anteaäe> gatutnhuncfenem. Qu» deallegatis

bomtni-buseχ

Cicer.pro

Cluent.<5c

ad QJFr.tradit

Robertus Sreph. in Thefauro

minus ά

Ινμχξ» fuerithuc allegare. Ad

perfona-rum

negocia, itidem homines Latino

fermone allegaridicebantur,

utex

Plau-to conllat. Recenfenda

h»c brevirer hoc locoerant,utordineveniretur adid,

quodcumallegationenoftracomparatio·

nemnonnegligendam habet. Utin foto

freqvens,

ita Sc ab hoc negotio per

fe

quidem aliena eil allegatio

perfonarum teftantium, five teftiumjetiamiiilli quan-doque

fcrjpto

teftenttir·fed tameD qua" tenus

(13)

Scripturarum in generti η

tenusill i aliquid

fimile

in

hoc

nrgotio

noilroinveniatur, Sc in

univerfum in

negotio

fidei

Sc

do&rinae

cadeftis, utile

fuerit confiderafle. Et

inferius

ea

de

re

pluraaddendi, &

adhuc

plura

cogitan-di locusmeliorerit.

VII. In orationeScvocibus

allegare

aliain vet-ajferre Scadducerenotat:

;n

quofenfu Sc

bis &

ora-verbumcitareadhibericoni ievit.

Quam- t,0nc·

quamScalia fit

in

perfonis,

nota

Sc

fo-rofamiliaris citatio.

Quoraodo

id

qnod

. . .

inactis Apoftolorumcap.xxrv- z.

Pau

^ ™

InsaFeliceκλ»ί9·«ν dicitur, interpretes narum,alia

reddiderunt citatus. lila vero quaeintra

verborüeft.

verbafecontinet, aecperfonas ifto

qui-depaéfco eiere aut

excire

apta

eil

citatio,

Scvaldefrequenter

allegatio

dicitur,

hic

magis

confideranda

eil.

IIX. Infermone vel orationeallegat

A

e?a";°

, . . r ι · fJux

venu

aliqiusivelrationes ex iplis

rebus

petitasi fit,alia

resi-vel verba qu«ante

feripferunt

dixeru.it- pfasalleg<it4

ve alii. Quomodo quis in

judicio jura

fiia allegare dicitur.

Loquimur

au-temdeiis,quae anteinliteras

relata

funt,

necinfola confvetudine , aut in realia

non fenpta confiilnnt.

Prioris generis

allegatioeil illa,qua

ad

res

ipfas

quisre-fpiciens, exempla ,

merita,&

id

genus

argumenta alia in

oratione

profert.

Auäer libriSapientiac cap. xux, zi. ex Num,xvi. repetens

hiftoriamde

(14)

8 De Alleg.ithne

ne, qui incenforh,Tre

deprecabatur pro1

pop'ilo Ifraefodickeum vsy.icwjj

προσώ-£jjv ^ ^υμ,ΐΰίμ,οίΐφ* i%iKa,QjLov. Id vulgata

verfio reddens aic eum orattovem , &

per incenfum depretatior.em Alle^fr.

Pof-fet id fic accipfo quafi

vir fancfos in deprecatione iita, inrer alia,

deincen-iii iitius(rgnifiicatione Deum

velur com-monuerit: quatenus fcilicer incenium

thnris prjefigtirabac

precesfacerdotis N. Teftamentr,verefummbEbr.vi

7^14.17.

quo

iemper

niainturpreces Sun&orum:

de qwibus iridem

per figurarn hoc in- ,

cenfum explicatur. Vide

Apoc. v 8.

iix. 3. At

pie hoc fenfu allegandivoce

iftum Interpretern hic ufum eflfe ex eo probabiie fieri poiiec, quod vocempro* fe*er.s addar; ieu diverfam leifoonem>

ieuahqnam fic

interpretandi rationetn fecurusj quod vocabuhun

, mtitaca ra¬

rerounchone

, cum voce oratioitem

con-ne&i amar. Sed dehisnon fen

ammas

hic operofe

difputare. Eft autem in fori'

ptiiris faris

uiir^>»

allegatio

racionum»

quae exrebus ipfis immediare petunntr.

in cum Deus

venerarionem omnipO'

renn® & providentbe inculcans ΪTra-ehtis Deur nx.

4.affert folitis mutin* de itx.o

tfedijjei totu xl avuü teftimentA

eo> um non veterajje,· tiec

tummle illorttffl pedes. idem repetit. c. xxix.

5. Nehcin JX.

(15)

Scriptum*»! in genere. 9 tx. ii. Et paflim alibi miracula f»a al-legat DEus,

Deut.

xi.

Sc

loeis

pluri-bus aliis; ut Sc in N. Teftamento

re-demtornofter lob.v.x-xiv. xv. Scquse

alia hujus generis in Scripturis

occur-runt. Sed de his & aliis pluribus quje

ad aliegadonem

{icripturarum proprie

nonpertinent ,in

Diip? tationé

ieqtien-ti, bonocum Dfio, proJixins agere a#

nimus eft.

IX. Pofteriorisgeneris

allegatio,

qua

alia

ante quisanteveifcripta

vel diäa

affert, illa

eft,

^olata

vec°

ad quam haecde qvanunc agimus

perti-

^'uehu-net,atquead eam tanquam ad comrnu- juseftioci»

nemtituium reduci debet. Nempe

fcri-ptura facra

hoc pa&o

variein

allegatio-nem venit, ut infra oftendetur. In ifta

autem varietareeminetillaallegatio, qua fcriptura Ν. T

eftamenti

allegatveterem,

alio atqne alio modo Sc propofito. In hacaurem, tanquamgemmain auro ful¬

get allegatio, qua in N.

Teftamento

ex Ve^eri adducuniurea qusc pertinentad perfonam Sc munns,

fru «^fficia Chrifti.

Hane allegat oné in

cjfii*

comemorans

Lucasin A&isc.xi ix.18 vo-

cjjus

cabnio utitur, dice. seum Λλ cmpla.

τωνγρβφων,perfcripturas,fiveper ea quaa t

f

ττξοίγρ^φνι, feuante

fertpta

erantjRom.xv.

lU;k^

4 Kedduntvulgo haec, oßendens per[ri-pturas. nefcio tarnen annondenmißrandi

(16)

$0 De AUegatione Anvox al-legationis hocfenfu «yygjif©·· fit?

notiohie locumhabere poffit. Quotno»

doinhisiisdem adis, cap.ix. 21. idem

Apoitolus

dicitur

<rv[xßißeictq qtlod lefut effet Chrißus, idveroredditBeza, colla.

tis teßimoniis, feripturartim fcilicett de·

monftraße: quandonimirumdiflerebatex

feripturis,uteftAd χνχ 1.verf.fecundü reeeptamdiftindionem2. idq; exemplo

magiftri fui Luc- xxiv. 27. 44. Idvero

praerereundumnoceft,quodinallato }am

locoAd.xvi i. prox'mo verfu 3,occur· rat voxinlingva Grarca, hanc,dequa no·

bisagendumeft, allegationem fignifica·

re folira, Qvomodo de

cumaddito, utvuigo loquiinur, Piatoni

dicitur Trctpjttifcß»i aut Kotz&fyzc&ai 7w λογω. Qua: phrafis an huic loco

pro-pioremnotionetn

habere

poilit,quam

ad-mittitinterpretatio Henrici Stephani in

Thefanro,ab hocqnidemargumento

ali*

enum noneilet inquirere: pro habituta¬ rnen de forma iniiituti noilri partim in prsfens commodum föret. Satis eitaliis de eo amplius cogitandi

anfamporre-xiffe.

X. Quidquidverohnjtis fit, ut

patdo

plenins agatur de hoc Ad xvn. loco,

qvemedmia qvada rationehuc

pertine-reexiftimari

poteil;iltamv.3 vocem π*-ςβίΙι$4μ.ζνος interpretum aiii quidemaliter, de multi generalis interpretantur: non

(17)

Stripmarum in gettere. 11

tarnen defunt, qui per proprium lmic,

in qua

verfamurjmateriae

vocabulum

ver·

tant. Vulgata verfio

reddit

infinuans.

Ben Arias Montanus proponens. Beza,

ob oculos poncns. Qui idemtarnen inno¬

tis eafcribit,qnar

oftendunr

eum a

notio-nevocisinhocargumenro

domeilica

non

alienumfuiffe. EtutCornelius a lapide

hicquoque au&ontati

vulgatae

verfionis

itaconfulitjiit ipfeofficiat

fuge:

ita Can¬

didus magis eft

earundem partium

fcri-ptorGagnejtis, quiinhujus loci

expofirio-ne» cumalia hucnonmalequadrancia

af-fert,tum Erafinum laudat, qui Graecum

voceLatinaallegans verte-rat.VertiteodemmodoPagninus.idemq;

faciunt BibliaTigurina:&fequeudo

ap-probant, qui iftam verfionem

commen-tariisfuisprasmiferunt. Quidquid

fit de

eo, quod Marloratus,& hic,uc

inter-dumalibi, verfionemaliamad marginem adfcribat.Neq;veroneceiTe eilcum

Gro-tio vocerahanccumellipfivocnmϊννπιον

οίυΊων capere. Nam etfi illae occurrant

inverfione Lxxinterpp Exod xxi.i. & fimilis locutio plenafir Deut. iv.44in-detarnennonfequitur hic illasvoces per

ellipfinomiilasefie. Molesrevelanonem

novam lfraelitis πκξί^ίΐα

expofwt

vei ob

oculos pofuiti Paulusquatenus nihildixit

extraeaquaMo/es &Prophet*

futura

pro,-dixerant

(18)

λ% Ve Aüegatione

dixerant,A&.xxvl.n.aliaremhane ge

rendi forma ufuseft. Et ficut hicnon in·

eptaeftparaphrafisErafmi: aperienstili·

gmatufigurarum,& allegans teftimonia legih ieu V. TePamenti: ita nec nulla am

fiitiliratione indu&us ex noitris Ofian*

der, üibiata dlavulgatae verfionisvocem

finnans,in ejuslocnm participium allegß

(ubftiriiit. Et qui poft longam acquc honorabilem in terris vitam, nuper in

ter cceiireseileccepit,

rever. fs. jn (hn·

fto Ρater,dtim viveret, in Ecclefia

pa·

triaArchiepifcopus,&hujusAcädemi* ProcanceHarins, D.

Joh.

Lenatus, com·'*

ment.in Act. Apoit.hunc locum expli·v cans Paulum hic ex Mofe , Davide 01

Propbtiis probationts defmnere fcribit. Id vero aüegare eft Congriiit hoc cum

explicatione Oecumenii, tts'^i dm rit

γ&φων,quomodoδζ. dePa lo Lucas lo-quitur,AtLxxvin,25. ΐξίτι^τν, inquiti

ώχμοίξ!υρό[t*£v@- 7w ßoimhiixv τS fä,

πί'&ων—- α'ττο lsτδ Μω<τίως

^ τΰν rssii'

φητύν. expojuii teft'ficans legnum D<r/,fivi

lumattefiatione,η treddidit Beza fvadtv 'm~ex legeMofis & Propbetis.

Neqtie 0·

mninoidem funt Uri^cS-ui five exporten

finipliciter,Si. dmτχvoptxΜωστως <srü*

φνίΐων ixTtfecQ-ai, exponere exlege Mvfis&

Propbetts. Eraimus Schmidius rennet

quidemδζ. illeverficnem ob oculosponens·

(19)

ScripiuraYunt in generé. 15 §e\ hocveroquomodo

intelle&um

velit,pla-numfacitinnotis,ubiidinterpretaturex m collationeteßimonmum Propbettcorutn

alle-ψ' gaiorum&c.

oftendens.

Atque

hxc

quidem

3111 hoc locoafferrevifurafuit:nonutde ifta

[lan» voce difputationis

Philologie«,

prxfer#»

c,i tim plenx,

campum

ingrediamur:

fed

ut conftet non ineptam

babendam

elfe

tclt,! fententiam, ii quisdicat

fcripturam

hic

allegationem propria voce

defignaflfe.

hri' Sedquömodocunq;

hxc

de

voce

xitima-f taerunt,dere

ipfa

inter omnes,

qui

fcri-pturamnonnimiumignorant,

facile

con-om·" ßat. Nobis,qnibusad alia

tranfeundum

pli·k eft, hic plura cumularenon

licet.

Id

ve-^ roadhane allegationisvocem

ultimo

ad-Id dendum eft,ejusutinhac

tra&atione in#»

cum telligitur,fummam

quafi & maxime

gene-T«' lem difterentiatn eile, quod facra

fcri-lo· ptwravel allegetvelallegetur.

Sed

de

eo

quit» commodeagi non poteft , antequam

de

fö, vocefcripturarum,quantum

hic

fatis eft;

miP a&um hierit.

ίΐνβ XI. Igituraltera voxSiripturarum ill- £)eyocc

idtM nuit occupari hane operam noftram in fcriptura*

fcripturisi adeoqueconiiderari hic alle- «wn·

nen gationem in verbo, ut loquinsur ,

fcri-rö' ptc> t quatenus ejus aliqua allegatio oc-& \ eurrit. Ex quo facile inteliigitur, huc

inet nonpertinere allegationem

perfonarum:

tens: quocunque illa

modo

capiatur,

fecun*

(20)

i4 De Ategationi

dumca quae fuperius allatafunt.

Ätqui

idqvidemperfeintelligirur,nequeopc» rofemonerimeretut. Parattarnenviam,

Si fervit coniiderationi alii, cujus in

hoc argumenta uftis aliqtianto major

efle poteft. ίη foro, in difceptatione

perfonarum , intervenic interdum inal·

Comparan- iegatione fcriptura, ätit fcriptum

:quo-turhiccum modo fcihcet teftantes fcripto

reifan^

Itge , *on ti.r. nec tamcn id fcriptum» ut fcri·

Ptnm» ^ eft,hoc quidem loco, utfcri* ptalex Si norma fpeåatur, ciif

qtiatc-nus fcriptum quoddam}Siquidem rale

fcriptum eft creditur: fed fitftinet tan-

-tum vicem teilantis perfonae: quaj quia \ vel abeft vel tacet, fcripto quafi loqui* tur. Ita quoque in hoc negötio, pef vocem fcripturarum intelligimus S.fcri·

pturam, ut fcriptura eft, Si quatenus legis fcriptifc inftar habet. Alia quae ac-cederepoflunt

fcripta

humana,de ijfden* rebus, qux in fcriptura facra tradun*

tnr, agcntia; etfi fcripta fint, Si qui¬

dem de rebus diviuis: nomine tarnen

fcripturarum ηοή inrelligunrur. ftant

«nira, uti loqni mos eft, a parte

tan-fum perfonarum, earumque teftimoni*

Si judiciaexhibent. Etlicet horumqu«-dam,videlicet iymbola Si confefiiones ^

diei iaterdum foieant norma ex convtn*

(21)

ocripturarm ingenert,

i$

iitne3 Sc fi qusealiae bis

fimiles

fint

ap-pellationes: tarnen

&

illjs ultimo

nofl

creditur,quiataliafcriptafunt:

led

qua* tenusconfentiunt curofcripto

alionobi#

liorc, videlicetcumfcriptura

facra.

Er¬

go perfcripturas

intelligitnus

Sc

noseas,

quäe x«7'

l^o^v

fic

dicuntur»

Sc

divinas

atque Canonicx

audiunt.

Η

as

in

hoc

negotio neceiTe

elt

femper

intervenire

?

minimum a parte

tina,feu

allegent

feu

allegentur. Sédisi

(i

fcripta

Ecclefiafti*

ca, qtiantumcunqué

eximia,

Sc

de

do*

gmatibus in

feriptutatraditis

agenna

al"

legationetn inter

ie

habeant,

nullo

in

medium addiiäo Sc allegato

fcriptu-rx, ut loqiiimur, textu :

iftud

oinne

tumn©n fpe&atur lic allegatio

fciiptu-rac Sc fcripti, ctii per

fe

,

&

quatenus

tale fcriptum eft,

fides

habendafit:

fed

tit opus Sc vox

perfonarum

t

de

feri*

ptura Sc ejus

dogmatibus

quid

fentiant

proferentium. At

ubi fctiptura

ipfa

in

partem allegationis venit,

aliter

fe

res

habet :& tum, uti jam diximtis,

huie

negotio noltro materiam pra

bet*

XII. Plerifque intet nos fatniliäré

°™!^

eft,audita voce Siripturarum ideiri

con-cipere animo, quod concipiunt, cum „emcasfir^

nominari audiunt Vetbum Bei. Quod pturas & ttiatn eofenfu,quoå reitefentientibus

vt^um

(22)

16 De Allegatlont

Chriili fidelibus fieri cönfvevit, rede fit., &reprehenfiönevacaredebet. Qnia tarnen in univérfum non

jeque late pa¬

tent fcripts raCanonica Scverbum Dei: &quod confequens eil,

nonomni

ratio-ne idemfuerit iilas

fcriptiiras , Sc ver¬

bum Dei allegare: etiam faac de

re

paulö pluribus agendum eil. Accedii quod per hane quoque occafionem ju/ yentus,cujus gratia haec omniafcribun-tur, deillacomparatione Scripturarum & verbi Dei de variecate fenfus, quem haepolletiores voces a> rshtiri re* jbicmir ali: €'P'linc» commodecommonefieri poflit.

quid verWü Principio igitur notumeil, quemaduio

Deivclfolo dum nonnulli tradant aliquid verbuffl

jéafu £)ei tribus modis dici

poffe: primo

fe-cundum Jolum fenfum,non item fecnil·· dum verba: qua:non a peculiari divina

infpiratione, fed ab arbitrio humano rebus accommodata funt. Quomodoqui hodieque conciones miniilrorum verbi

v«l& fenfu audiunt, verbum Dei audire dicuntur.

Sc vcrbis, Deinde fecundum

&fenfum & verba, fed

vere',°'r"m"

non

feciindnm

lingvamSc idioma.

Quo-modo fcriprurae Canomcae,Hebraea: & Graeca: verfiones in lingvas alias,dicun¬ tnrverbum Dei

:nonquodiliarntnver¬

ba interpretibus a Deo,

proprieSc ilri-äe rem intelligendo,

infpirata

fint:fed

quod,fi redeie habeaiic verfionesift#» verba

(23)

Serifturdrum ingentre. l7

verba in originali, «t loqnimur, lingva

infpirava,allem

idiomatis

verbis

de

phra-fibuseadem ferie referant. Tertio deni- vc]^ fcnfu

que,dicitnraliquid

efie

verbutn D£i>

&icrie

yer-quia&

fenfm

&

verba, etiam

fecundum borum

5ci-tdionia&feriem verborum å Deomfpira'a

Tomate,

funt, Ét hic nobihtiimus dt maxime

proprius

eft modus

,quo

quid

dici

poteft

verbtiua Dei: maxime fi fimulcomple-öaris animo, Deum itta jn ufum Canonicum infpiraiie. Hoc tertio mo¬ doίοla fcriptura Canonica

ett

verbum

Deii de quidem inHebr«a lingva. dc Grseca,ut vulgo Iingvasian6fas

recenfe-mus: etfi partes fcripturarm* qua

dam

Chaldaico idiomate conicnptac fint; dc

occurrant fenrentise Syriacae: defi

quid

amplius hic addi potett. Nos qmdem

jatn dehacdiftin&ionenondifputamus:

attamenad illam attendentibuslonge

di-verfi cenfus allegatio ie oflert. fct ut

icriptura canonica originalis longiilime

fupra icripta

humana

dc vevfiones eveda ett: ita allegationem re&iihme inttituita

depereamfua fortiilime probat, dc ve-nuftiflime illuftrat, qtii apud intelligen¬

tes, ubi id res vel fuadet ve! requirit»

feripturje Canonici verba in original?

lingva allegat: feu id magis vel minus explicate faciat. Verfiones vero hic ut alias femper ad textum originalem

(24)

11 De Allegdtione

gend® fint. Occurrit hic gravis in hoc argjmento qu®iho>cur Evangeliit«&

Apoftoli, citanres fcripturam V. T.d incerdum verba verfioms lxx interpre· tum a verbis textus Hebrsei diicre-pantiaallegent. Dequo adfupra addu-&aioca Hebr.xi. 21.& Gen.xLvir. 31« & plura alia difputari fölet. Quantum vero hujus in hoc fcripto pro inftituti

modo afferri poteft»id infra

, ubi id lo¬

cus magis poftulabit

> bono cum Deo, afferetur.

Traditio.

XIII. Ρorro

aliter

quoque

illa

fcri*

ncsä^cctpt1 ptlirarum

verbi

Dei comparatio

infti·

no« func cub & varietas fign:ficationurn,

fecun-verbum dumquasaliquid verbum Dei dicitur ,

r>Ei,prai- explicari poteft. Ubi primo neceiie eft

oonicura'3"

earemovere> φι«

illa appellatione

fal-fum dicunt. Venis & nota eft de tradi-tionibus difputatio, utrum ill® fintve¬

rum verbum Dei. Negatur autem id a

noftris: fed non de ommbus, quas tra-ditionis nomine quomodocHnque

veni-unt. Verbi cauia: Apoftoli doctrinara

a fevoceprasdicationis traditam, quam

ipiiin literas redegerunt, traditionem appellanc 1. Cor. χι. 2. 2 Thef. u.

if.Sc alibi. Negaturergo id tantumde

illistraditionibus,

qu® fuomeritoeodem loco habentur, quo wale/w

(25)

Scripturarum ingenere. 19

«st$jy>io1oi

appellari

poffunt;

vel

eodem

fenfu, velper idoneam

accommodatio-nem. quse etiam

ad illas

traditiones

fe-niornm & homiriutri pettinent, qua«

Chriihis adverfas efle judicat prteept« DeiyMath.xu. z· 3. Marc, vi ϊ.

8.

y. 15 Scqu«hujus

generis alia

alibi

oc-currunt. Hx & qnas pofteriora

fecula

hisfimilestulerunt.omnesab hacappel-

^et5"e

10e

.

, ι /- 1 , 1 * tituloinι!^

lanonearcend« iuntjdequoaliasexpro- iCgati0ne«j fefToeritdifputandilocus, Poiliinf tarnen venire

de-haetraditionesad fcriptnram allegationis

bent.

refpedumhabere,

vel

quandoafcriptura

allegantur: quomodo

illud

Marth

v.

audtfits quoddtäumfit antiquts;

Orthodoxi

exponijnt. adde&

Col.

11.8.

vel

quan«

doipC<e fcripturam allegant;Vitcum

Ca·

nones, qui(ic vocantur,

Apoftolorum»

ex Scriptura V- T. rationem

&

funda.

menturri petunt fandionis

fuae

de

non

comedeudis carnibusin fanguine anim»

ipiorum.-deaMlinendoa

morticino>&:

di-/cerproa

feris. hoc enim

texfinquhmt.pro-hibetllbiperlegem praecepta

Moiis,non

decretum Synodi

ApofloHcse

Ad.

xv.

intelligi, in promtu

effe

videntur

quae

oilendant. Quopadoquaerendi

caufafu-erit,cur nonfimiliterprohibeant Clericu

efle.quiexpersnon

eft

vitiorum

corporis»

quae Lev.xxi. 18.Sc Deut.xxin. 1.

enu-raerantur.Sic enimaiFedos admictuntca«

(26)

jo De Aüegat'me

nefivecap.χχι. &can. lxxvi. Sed quid"

quid fit,certumeftfcripturam hic allega* ri,ldqueperperam. Itaquede hujufmo-di allegationibus, ut res rneretur» ex

Scriptura5Scfecundumanalogiam fidei

Judicium ferendumeft. Eaveroqux

hu-jufmodi traditiones verafalfis, humana

folumope,

intermifta Sc aliunde

addu-äahabent,utveraquidem, feduthuma¬

natantumaccipienda:nonpari

cumScri«

pturaCanonicapietatis afteäuSc

reve-rentiafufcipienda funt. Multo minusid

faciendumeririnillispartibus, quas

an-nonfcriptura iacra damnet,

ut

velalie-navel contraria etiam, ob graves

cau-fas in controverfiam vocatum eft: ut nihilamplius hicdicatur. Quin

potius

iftaomnia,quatenusutpars altera

nor-mx fidei, reclamame

fcriptura obtru"

duntur, ut cujufque dogmatis indoles meretur .reiicienda funt.

Cujus

contra-rium cum prarcipiat concilium

Triden-tinum, fatis ofteadit quambona fide

ve-ftigiapremateorum, quos fcriptura ob

fimiles traditiones accufat. Uc

decre-tumiftud fentinae malarum

traditionum Sc menfuram

impleat, Sc

appellatio-nem mereatur.

XIV. lam illa quae verioribustitulis yerbuin Dei appellari

poifunt, neque tarnen,

(27)

Scripturarum ingentre. ζι

tarnen,etfi feripto

comprehenfa ßnt,

Scriptaquas

nominefcript rarum

bic

Sc

ahbi

inrel

dam

divina,

Jiguntur, non

funt

uninfmodb

N

m

vel

olim Tantum in lr:eras redaeta

extitiile

canonicae»

fententiaeil.*vel extare hodieque qui-dam tradunr;vel poflhac demumexta¬

reforte poiTunt. Qjiod ante diximus, res poilulat ut

iterum

lik

repetamus,

nos per fcripttiram cum

aliis

reite

lo»

quentibus,intelbgere

Scripturam

Cano-nicamjquae ob

excellentiam

commune

fcnptur<£ nomert

peculiari

fenfu gerit.

Et Canonica illa quidem dicitur,

quia

Dens illam in canone Sc volumine bi·

blico, adfinemmundiextantem, in

per-petuos Ecde'jx

ufu

caaon:s

Sc

normx

vice fungi volnit.

Atque

eam

ob

cau?

fam ratio appellationis peticur,

uti

no-tum,exPfaLxix-5.Gal. vi.i6.Phil. Iii, quae velο¬

ι6. Itaque poiirofuilfeolim

fcriptaquae-

lunutdivi-dam divina, de quibusDens aliter

ila-tuerat iatqueideointercidere

illa

paiTus

tta

1

eil: quia tarnen illa hoc paoto

divina

quidem, fed non canonica

fiint,

ideo

voce fcripturarum, qualibros Canoni-cos iignificamus, inrelligi non debeat. Quod autemex ejufmodi libris per

al-legationes au&orumaliorumquoque

ho-^

die fupereft

,

illud itidem huc

aliter

non

pertinet, quamquatenushic in

medium

venitallegans ScripturaCanonica. Nam

(28)

%& De Aüegatione

fiqtiis fcriptor qui

canonicusnoneft,a·

liquidex iftis libris allegat, cujus

men-tionemnonfaciteundemlibrum

alleganj

fcriptura: id nonejusdem prefii eftcum

iis ,quae a fcriptura

allegata funt: nec

eadem fide credi meretur, id olim in Iftis libris extitifte ,

qua credimus extl·

tifte ea quae fcriptura

allegat. Itaque hujusmodi divina fcripta inbhanccon· fiderationem noftram non veniunt pe?

fe; fed quatenus ad fcripturam cano· nicam eum, quem diximus, allegatio*

nis refpeftum babent. Quod

an fiat

Nnm. xxi.14. ubi fcriptura allegat Ii·

brum beüorum Domini, & in

quibusdam fimilibus, qui in hoc genere afferri fo*

lent hbrisaliis,bicquidemindifquiiitio<·

nemvenirenondebet, Qtianquamde in-fradehis libris paulo plura, fed

per con*

iiderationemaliamoccurrent.

vel hodie Χ V. Porrofitfcriptumaliquod .con-(txtare tra nonexdiverfis , fedillis

ipfis

ver-dimrmagis bis

,qusein fcripturacanonicacontinen*

quam pro- turiadeo11t exmerisde integris fententiis biblicis, per modum centonis conftet:

imout non tantum feripturae

verba,fed

etiamverborum fenium eundem recine*

at. Qmaramen

centonarium opus

eft

>

utficTertullianiverbouti liceat, aut il-licertarationefimile··

fcriptum a cano-picis

fenpturis

diverium eft. Nam ad

(29)

eilen-Scripturarum ingenen 1%

effeticialemfcriptiformam

pertinetcon-nexiononverboruni tantum

>fed &

fen?

tentiarum: atque ut

fcriptaduo

fuecie

cademefledici

poffinrmon

folurri

verbo.

rum»fed& periodorum

eadem

feries

re»

quiritur. Ttaque

fi vel

maxime

vera

föret

vetusopin'o de

origine

Si

au6loribus

Symboli

Apoftolici

·,

Si

fi

omnes

ejus

phraies

οω<π\εζ&

,

five

fecundum

literam

&apicesinvolumine

icripturse

canonic»

extarent: tarnen quia D us non

voluit

idabEcclefiain canonem recipi,nec eo

fine Scinftin&u fcribi,Scriptur»

Cano¬

nici nomen&dignationem

adhuc

non mererecur : necidallegafifeföret

fcripru-ramallegafTe Hucqvoq.

pertiner,

inter

aliaplura iid quod narrat

EufebiuS

lib.

l.hift.Eccl.cap.'ult.Dominum

nollrutn

Jefum epidolam

fcripfifiead

Abgarum

EdeHenorumprincipens,qui

ad

eum

pri¬

orfcripferat. De hoc

fatis

conftat,

quid

melior Ecclefia fentiat. Si tarnen a Do·

mino talis epiitola fcripta

fuiOTet,

quxri-tur anproprieloquendo

haberi

debuiifet

proScriptura Canonica?

Idnondefunt

qui affirment. vide

VoiT. Harm.

Evang,

lib. 11.c. vi. 8.Bellarmtn. defcript.

Ecclef ad ann.34.Rivet. Critic.

facr.

lib. i. c. i. Infirteret tarnen aliquisilli,

qvam nuncattulimus

hypothefi

:

videli·

cetadhoc,utfcriptum abqvod

Canom

-cum

(30)

%4ς Be AUegdtione

cumdieatur ,non fufficere indubiam di" vinamque origmemSc veritacem; fed

re-quiri practerea voluntaremSc deitinauo-nemDei,uttale

fcriptumpublicis

Eccle-fix ufibusj canonis Sc normar

perpetu*

lococoofecratum(ictad quamrem Deus,

prjcrercollatam pr^rogativam

excellen-tium qvarundam

proprietatum, cara

quoqve adh/buerit providentiam, ut

iitopropofitoexcidere volunras

ejuSno potuerir. Itaqve, utdiximus,

contende-retquifpiam,/?

vel max me hane

epido-lamfcripbiTet

Chriilus,fatistameappare'

reeamnoneife fcriptam eo

propofito ut

in canoneeilet. Sedadplenioremhujus argument» cuitum partim explicationes

do&orum ubenores , partim earum qtias habemus vnlgatior nonna

requiri-tur»

Quidquid

vero hujusiit

,differeti-tia omnino agnofci deber inter h«c

fcripra·

fi fciJicet verumefiTer, Sc Chri'

ftumicrjptum

quoddam afe immediate

confe<åum reliquiife, citra propofitiun

idinferendicanoni: Scfupereifequscdam quae Apoitoli fcripferintaliotemporeSc du&u,

quam eo , quo per immediatam

iliamSc fingularem infpirationem

libros

canonicos condebant. Nam hxc talia

Apoftolonun fcripra,etfi inter humana

Sc

Eccleiiaftica principem locum facile habitura erant5 pro humanis tamen

(31)

ha-Scripmarumtngcrieri.

bendåfuiiTent: iftud autern Chriili

fcri-ptitm provere

divino:

quiaChriftus

Ma-riaefilms,indeaprimounionisperfonalis

iiiicio,offliritempore veriis Deus

fuit

>

&eilin fecula: itaqnidem ut a£tiones

ejus,dtoperaomniavere

divina

fint.

XVI· Eadem eft ratio,fiquamreve-

velpofthaa

lauonem Dei inliterasnontantiimolim»

Uci-poft completum tarnen canonem

feri-

ternoIi^

pturarnm,relatam

conftaret:

Ted

etiam gatur.

poft hacreferricontiogeret.Notum

enitn

eft, praeftantes Ecclefiac

Doctores

ex

fcripturaquidem docerenon

eile

expe-£tandam,imo nec acceptandam uliam

revelationemnovam,qu«ad Evangeli*

um5dt inumverfilmad do&rinämialwtis dtpietarsaliquid novi

addat. Gal.

I.

8.

(ubiannon perallegationem quamvo*

camusallufivam, refpexerit Apoftolus

adι.Reg.χι 11. 18.alioforfan tempo¬ re confiderari poteft ) fed uti hoc et fcripturaEcclefiae Dodlores

abunde

pro-bant, itaiidem i!li minus promtumeile

affirmant,ex divinis literis oftendere ,

Deum negaife, fevelle hiice ultimis

temporibus ,pervifiones dtapparitiones novas, piosdoceredt pra;monere

de fu*

turis eventibus , dt cafibus quibuidam,

ut loquimur,fpecialibus. Jam ficut hii)9-modi apparitiones, quatenus

promiif»

nonfiint, defiderari dt expeti non

(32)

de-%6 JDe

AÜegaiwne

bentj necifne maximacautioneattendii

cum femper meminiife

oporteat, SAU'

nam tranfpgurare je in angelum Iuris, i.

Cor. χ1.14. ita

quoqtie quatenus necin icripturis praedi&umeft,nullasrales

ap-panciones futuras ampliusjfi qua talis

tontingat, erirutiqiieineaverumSc

coe-lefle verbumDei: fednon in ea ampli tndine,neceouiu,quoillud fcripturarum

verbuminterhomines DeuseXtaretoluit. Tale igitur verbum huc non peftinet, quomodocunqué idallegare &

magnifa-cerehoininespofifenr. qujaetfiidverbum

Dei, nontarnenvirbumfcriptum effet; aut fietiam juiTu Dei fcripto

compre-^

henderetur,non tarnenfcriprnra canoni-ca,i.e. regulafidei ScVit® forer. Tan»

tomagisipfa voceScripturarumhic extra

totamiilam devifiombus

difputationem

ponimuf. Qiiemadmodum Scpeream» omnis illade pretiotraditionufn contro-verfia abhocnegotiö noftro feceriii po·

teft. Porro expendere an fcriptura facra

itade hisapparitiombusloquattir,iitillis tanquam fignis divinae voluntatis uti

li-cear; atqueineumfinetoeas quandoque

allegare· id ad partefncoeleltis doürina:

aliam pertinet, in qua de dogmatumdc credendorumprincipio, fine allegationis coniiderationeagitur. Qiiodfivero con-iingatin

his

apparationibus Sc vifionibut

(33)

Sctipturarum in geriete.

fcripturam allegari

»vel

ab

apparentibus

fpiritibus,vcl

ab

hominibus,qui

hoc

mo¬

dofe aDeo agitari

perhibent

.* jam

id

quidem propius hic

fpedabit,

eafcihcet

ratione qua proppfitum

eft

videre,

non

tantum quomododcriptura

alleget,

fed

etiarnquomodo allegetur: quam

reiie Sc

quam dextrend,inquimqs,

huc

pertine-bir, iedprout

pafitnr

indoles

propoiiti.

bjam quiin a£hi, ut loquimur,

(ignato#

five incommuni dealiegatione, ejusque

natura Sc fpeciebus agit, ex

fpeciahbus

exemplistantum Sc non

amplius

afierre

viinilituti tenetur»quantuad communia

iftare&econftituenda&

probanda

fuffi-cit. Etiilud quoque hic in

primis

conti*

derandum, de re&itudirie allegationis

inhujusmodiapparitionibus

fa&«>

nihil

ftatuipoiTe,nifi prius

conftet,

utrum

ap-paritio illa bona, ab angelo

Iuris, &

a

Deofit,anfecus. Quodomneextraalle¬ gationis do&rinampofittimeil: nifi

qua-tenus ex aliegatione de

allegante

Judi¬

ciumfieri potell.

XVII, Ät per hanc

fcripturarum

vo- ..

cem, non item å nobis alienam facimus

eoruf^qu®

illamallegationem,qua divinae

fcriptnrse

tantum dl-aliorum non fcripta, fedtantum difta ci- , not?

tant, Scripfimusfupfa

,

fcripturam a!*

j.tem

Scripta

legantemhic ipe&ari, nonut res,

ied

uc

unt'

vsrbaSc orationemcitat. Nequetarnen

(34)

iS Dt AÜegatione

éxeo fequitur utrinque proprie

diätim

fcriptum eftedebereEquidemåparteuna

femper mrervenire fcripturam canoni-camoporterrab altera vero,fufficit

inter-dumefleorationem.quae infermoBe>nofl

in literis fpe&ari debeat. Putant non» nnlliitaferemhabere Matth,

xxvii.y· invocibusTP'ξ*ι§ςνJta

'ύξύμία,quod dittum

efi per leretniam; nimirum de triginta

nummis argenteis.proquibiisadifcipulö

proditus eftredemtormundi. Qujevero

verbanonapudprophetamJeremia

>fed

Zachartamfcriptaexrant:uteamobcau* fatnaJeremia tantum di&a cenferi

de-beant. Sed non caretifta fententiadiffi-cultate. Minorecumfcruptilo, utnihil

dicaturamplius,aflirmari poteft,

fcriptu-ram nonad

fcripta,

feddi<äa refpicere in

allegatiöneadagiorum&formularum lo* quendi> cuiin hac traäationepeculiare

caput dettinatum eft. Pra:terea conftar, quemadmodumvulgo doceatur, ex tra-ditionenon

fcripta

qiuedaminfcriptura

facra occurrere: ut verbi caufa, nominä

Magorumjdigyptiorum,

2.Tim. in·

quanquamtfticexpreilanonfitallegatioj

& nihil prohibeat,eaquasincanonefcri¬ ptanonfunt, alibiicriptaeXtare.Maximä

tarnenrationenon caret, quod

traditio-nesdeloquendiformulas,etfiin librisin*

venianturj

feriptura:

tarnen, utnon fcri¬

(35)

Scripturarutn ingeneve. i<| pta, öpponantur.

Itaquotnielamenta'*

riones infunere lofigc i. Par.xxxv. aj.

funtqui nonvalde

diff

ciles corcedant,

icripro nnnquam comprehenlas

fnifie.

Qtanqr.am an in his rrentio potms Sc

cemrnemrrat/o, quamproprie

didtaalle-ganoita υ tdtbeatsporroexplicari

rrere-atur. χ res inrereaeft,qu« diipma*

tioni poit banc prcximae irateriatn

da-tura flint Id iinnmhicadctipoteft,alle* garefcriptiiramdiéh!rr,qnod etiamante*

quam in literas red geretnr. fcripturse

divsnas anöoritatem parerr habtit, ni·

rninni illud Domin i, oiiod Paulus

alfe-gat Δ&. xx. 35 Beatius efl dåre quam

accipere: fi boc οΐ^ξά-φίωςπτχξί^ωκα,νo t'am·

ςνλοι, ut nonfiriptiitn tradidere//-■tfloh: Sc

nonpotiv/s 11amendum fir ίΐξΐ&α* Ji

Iri-ξων λίζαωντ«7ΐJr,λάσων dtäumfuifle verits almhotdeilarantttu-,otex Grsecisinhunc

locutn annotat Camerarms. Att,reha?c de allegarione illa, qua fcrij tnra ea qnat non fcripta, fed diäa i nt, fen ut

tantnm di&a, allegar. Ex advetio, eft

Allegnti© etiam notiilima allegafo,

qtVa

fcr'ptu- <pise atftis ra ronfcriptis ied dtüis,ieu viva voce **ntutn fit

s

allegatvr Vert m fi ordineria Vox 'ila ^ vocc eP j nfdem cum aüeganone icripta ler

va'

g'bus cenfetur.4 & fi qt id in utrarfivis

parrem nierr.orabile habeat, id fere in

literas referri amat5 alioquinon

(36)

3o De

Allegationé

de ad hujusmodj tra&atjonem aptuni feerit. Siautem exrraordmaria eft,

prx-terquam quod lic eit, eoqné minus fib

ordmanam cbriuderatjonemvenit:etiam

aiiqutd nlrra «Sc i ipra alleganonem ipe»

élandum iecnm fert,uti jam modo,

the-G ante hane proxima, dicebatur.

a.

^ ΧίϊΧ.· Atqile hacc il a iunt. qtuein

XaiC|T.!C niBC . Λ Λ * .■ - *

quidem ra- Pr^tens lpia vocum , qnibus hoc argtu

tione vo- menrnm concinetur ,

coniideratioobfer-cum» vandal !ggeffit Proximum jatfi eft> ut

adcönitituendam generalem illam al'e*

Deindeex gationis notionem, inquaha»c tra&atio

reipfa fcri. ex indole rei ipiius occupatur,

äcce-prurarumal damus. Diximus, refic ferente., jaainon

legatio di- allegärionem fcripturarum

Cltur, quiä i· · i· rr ■ T

fcripturi Φ13"!C ag mns >rum'neotpettan poile

felaJlegant

q»od

i\tx

ä

leganr}

tim in eo quod

alle-gantur: feii ut exprelhusatquead

infti-tuuim nö'trum accommodutius

loqva-irmrj feripturasvel allegare fcriptaalia»

aut qua* fcriprf inftar aiiquo modo

ha-bent, diiia etiam: vel a icnproribus>

auf in fcr ptis aliis allegari Verbo &

vocab dis ar ium rem explicando

,

al'e-gatio al qua Icripturse tribuitur ,adeam

refer ur, «Sc fenp urai allégatio dicitur,

qu a 1 π' turaiftiusallegarioriisvel caufa vei objeäutn eft. Unde Sc harnm altera

exprimitur verbo attivo , cum dicitur,

ßcriptura allegat: altera paffivo verbo,

(37)

Scripturarutn in genere \t Sc pbrafi paflüvi

fenfus,

cum

dicim"S

Satpturaallegatur.

Et

Γι

b hos

> tanquam di os furrmos titi.los redigi pofte

v'.cie-tur, quidquid de

allegaticne

fcriptura-rumdici poteft, &

traäatione

aliqua

exponi mererur.

Hoc

loco

txemplum

unniKSc alterumfufiicerepoteft,dorec ad fleniorem

expoiitionem

uos

ordo

deduxeriti ubi Sc aiia ad utriufqtie al-legaticnis pleniorem

notitiam

facienda

aflevrentur. Allegatftriptura,primo

fcri-pturam aliam,

quemadmodum

illa

quas

inipioScripturarum initio occurrunt

de

creatione mondi, adduöa funt Pfal.

cxLvi. 6, A&» iv.24. xiv. 15.&paifim

alibi. Quse de creatione lucis

icribit

Kloie? eodeir capite5 allegat Paulus 2.

Cor.iv. 6. quseillede creatione

hominis

tradit, citata mvenies in Evangeho

fe-ctndum h^aith. eap xix. 4·

Deinde

Sc

coucio Pauli ASt. xvn. divinis Hteris

comprehenfa,v.28allegat

hemiftichium

Ar-åiijGenusejus(DTh)fuww. 11t plura in fcriptura pallmocciurenna

hic

qitidem

non proferantur. fcx

adverfo

allegatur

vcl

allegah-fcripmra, idque in

fcriptis

non un

;

tur·

us generis» In his priirmm

eft

fers

p ura ipfa. Nempe allegati r

fcri¬

ptura a fciiptuia aha:

ieu clarius

forte

& expreihusloquendo,aparte

fen

par-ticulalcripturse üha·

'S

x«<P~s

References

Related documents

Athei? utex hift. tarnen illud vöcäbulum ex impentia vulgrpotius, quam exil-. lorum vera iententia eil profe&amp;um« Vulgus enirn habebat eos pro A- theis s quöd populäres

bene qvadrat, qvod videlicet pari addita facit imparem, 8c impari addita facit parem : hoc. enim ipfum accidit etiam ternario,

inter alias boni divifiones frc- qvenäflima eft ea , qua bonum dividi fo- let in hone β um y utile &amp;

tus jam mittendus erat, tanta fuifitia pr*dam div fit, reliqiiaq; qn« ad devmciendos militum animos rertinebant, diligentia tanta curavit, ut quamvis exercitus ejus ex plurium

fcripturaru interpretatso patet i feu, icri- pturarum interpies plus quod agat habet quam ut tantum fcripturas 2lleget. Ne#. que tamen difllmulandum eft alia qua- dam ratione, fed

quuntur· Loquuntur autem ita, ut res iß«, nobis jam cognit* per hoc, quod poßra literis comprehenf» funt, loca. ißa fcriptur« explicare volentibus ad pleniorem intelligentiam

Ab hoc vero Itate opere nullalongius quam legiilatoris Vot nelt abeft, Illa enim non perinde cif vox ea,.

Ntum explicant ; in hunc fcilicec 'tnioea , quod volmttas mulieris ad. |r«m obicquioia