3Ύ.
q^b. v. Φ IS *Ρ V Τ *ΑΤIΟ ΜALLEGATIONE
SCRIPTURARUM
PRIMA Ρ· ALLEGATIONE INGENERB
In AcademiaUpialienfi
Cum confenfu Ven.
Facultatis
Theologie#
publice propofit*
ρ R JE S I D Ε
MARTINO
BRUNNERO
S. Thcol. Prof* ord.
T^eStOND El^TE
JOHANNE GEZELIO J.F.
addiem zz. Maij, Anno μ dc ix ix· inAuditorio Guftayiano,
ÜPSALI/E
Excudit HenricusCurio S.R. M.&
PRjEF ΛΤΙΟ.
AD
pulum
inßgnem
fuum
Ecclefice
Timotbeum
Doftorem &
(ertb
ensDivus
difci*
jipojloins
Paulus,
de
cunftis
ejusquod
ille
jußwebat
munertfofficiis
,poßquam
inter
alia
etiam de leftionaferipturarum
monuijfetyfub-jicit
&
fenfu
&
verbü
perelegantem
exborta-tionem, I. Jim ivJ ι 5. Tcuj]a,
inquit,
αίλίτχ,
cv τάτΒΐς Ιοί}*, hax meditare5 in his efto,
Gpvod
ficut
de partibus
, quasenumeraverat
omntbus
Apoßolus dixit,
tia (3eximia
qua-dam ratione de
legendes
dwinis fcripturis
in-telligi
pottJK
It
enirnfcriptum Dei
verbum>
fons
ejl, unde
omnis
&
cccleflium
myßeriorum,
&
officiorum
indomo
Deinotitia
bauritur:
ita ejus in omnein partem pr&cipua quaäam
tura ejje
debet.
Et(ane
Jcriptura,
quseiflius
nominis, quo
divina
dicitur,tnenjuram
itn-plet
3divinamque
auftorts
fui (apientiamtä
bo-nitatem refert; adeo admirabui artificio
con-cinnata.
efl,
utmultünominibus
digmjjimam
fe
probet,
in qvalegenda
&meditanda
toti
ejje
debeamus. Fiäem
facit feria
ejusleftw
minsmodis: m
quibus locy baud
poßremo
poni me-rentur illafapienti#
Deiveßigia,
qua;cellatis
inter
fe partibus
ofientat
5illis
praapue,qua-rum altera ad alteram eum, quem
ocm dicimus,
refpedum habet.
Quin&adeo
#divina ejus
efl
indoles,
ut cum G?alias
in tlaHegationem
venit,itiäem multa
tximiaobfer-vationis
monflret;
inquibus
confiderandis
^menspia maximo cumfrudu
diligentiamJuam
a
occupare
poteft.
Quantum
verotßius
opera ηfitprettum, eo
plenius
intelligitur,
quo ätten- ti tius C3 felicius inremprafentem
venitur. Et a ficutin hoc argumenta, utinalns, plus
pra* /,flaut,
qui
majoremenfura
gratiaoaudent:
ittta (3 minus habentibus fas, imo
quandoqut
η&
necejfe efl aliquid conari;
qtiantum perejusβ
quod
acceperunt modumtalenti,
per tempus p{(3 facrarum literarum
ftudii
partesalias Ii-
ηset.
Quanquam
vixquisquamplus, (3
harum
ηverum
pauloperitior
fit,qui
nan
intelhgat
>f3
ήfponte fateatur,
inhacquoqueparteilluflribus
a documentis occurrere iüammagnitudinem
in-
vfinita fapientia
Dti, qua tenuUatemhumant
b
ingenninimmenfum
Jupergreditur.Vt omnino
l
prafidentis fibi
temeritatisfit,
nequid dicatur
v gravius, rerum quabic
occurrunt omnium, qplenum
prafertim
notitiam
fibi,explicationem
fl
aliispiomittere. Et cumomnibus,
qui ad
boc
b
argumentumpietatem,
modefliam
(3humilttä-
ηtern c aram Deo attulerunt3experimur (3 nos t?
tanto
magis,
quantominus pares
fumus
ahisj
tinut vtrius
ahyjjum
fapientia
T)ei,
(3
elegan*
tiafcripturarum; qua
hic
ingentem
illampro-funditatem
fuam
cummagna
dukedme
covfi-derationis
monßrant.T
antomagis, utfpes
eß,
arduumhoc argumentum, veniam
impetrabit
nobis, qucs nontantumdifficult/is
premit
ma¬
teria, fed etiam
inopia
fubjidiorum,
quam
aliis commentatiomhus
plerumque
habemus
ex laboribm eorum, quosidem
ante nosβadium
ingréjjos,
quibus
poßumuspafjibus
vulgo
fequi-mur. Paucifunt,
praßertvmfiad
partes
hujus
ßudii
alias compares, quide
hoc
argumenta
plemore
operaegerunt:
pauciores
adhuc,
β
non omnino nullt,
qui
eodem
quo noscupi-mus
propoßto
eodemque
complexu
partium,
hanc
materiam
aggreßi
funt.
In
quotarnen
ut
nos
altqutd
quahtercunque tentaremus, non
ulla
vana aut arrogans
perfvafo,
fed
cα·βα alia,
honeßa illa,
& notabona
ornneseffecerunt.
Factmus
igitur
hic,
quod
inpra
fens
pcjjiimus,
in iishujus
materia
partibus (3
exemplis,
qua nunc quidem
inmedium
ajferre
vif
um
fuit:hunc
mtergratiffimos
babituri
hujus
la-borisfruclum, (iintelh^amus
facrarum
litera¬
rum ßudiis deditam juventutcm,
intcr
aha
majora,hoc
quoqueexemplo
noßro, ad
dlligen-tem
hujus
argumentimeditationem, C3
cbfer-vationem
plunum
huc pertinentium
exemplo*
tum, txcit&tm
ejje.
Qu$dβ
hoc
paBo
etiam
Ecclefia Doclores,notitia fcribturarum lele¬
hres,ProvocaverimusadhocdoBrince
facraCa¬
put in
timore
Dominiamplius iliußrandum;
Jeu emendando
quλ minus commodefunt
tra-äita;Jeu addendo quce ante
ormßa,
&deß-derata
magis quam
addita
vident:penefuprå
i. ν. j. φ is τtstrioτv ujis Pag.i dε
allegatione
scriρ turarum in g ε ν ε r ε TΗ Ε SI S I. scrutari θ-Cruumm ftripwras, cor;et fcri.mquit Chriftus,Seri- ptuias,
pturarijmnucleus,
lo-han. v, 39. & addic
fimul caiiliam qutavos ρutåtain ipßs vttam
<t-ternam habere, & ilU
funt, qua teftimonium perhibent de me. in
primie
Nempe omnesPrepketa,teftimonium Chri-
9ula
Chri«
fto perhibent,retnißionem peaatorum
aai-pere per nomen ejus omnes , qui credunt in
eum. A&. x. 43· Et»utidem films Dei
adctcieftem Patrem alibi loquitur,ha.c
eft vita äterna, ut lognofcant te folum
Detim verum,& quem miftfti Iefum Chri' ßum. loh. xvii. 3 Is vero ex fcripturis
cognofcitur, quxhominem
inftruerepof-funt ad falutem. 2.Tim. in- 15.
11- Fuit autem hoc Dei coniiiium, etiamaliae ut non tantum in lireras, illa akternas
aliasailc-falutis do&rina referretur: fed etiam Saiu'° ut ineislllam, qusein Chriitoeit,vitam
jcter-% De AllegAtione
«fernam fcrutando q'«rentes
,
fcriptu-ra Canonica alia in aliam duceret,
Er Novi quidem Foederis libros, illu*
itriorem afferentespatefa&ionem,etiara
ex Vereri Teftamento hoc falutis no·
itr» myfterium, Sc coeleftem doitri·
idquepra- nam
^rcefiere D
Εu svoluit;
tum titvesobcauf- oftendereturveritatem,qugeubiqueuna
fas, eft, Sc fui perpetno imilis, hicquoque
antiquum obtmere: tum ne quis
Evan-gelio de Chrifto fpeciofms objicere novitatem dotftrinas malam ,autin corv
y temtum adducere fcripta illa antiqua
poffet: ut cauias,qugehic afferri folent,
alias pra reamus. De hisautem qtiaS
attuümus> vide praiteralia A<ä.xvii, n. Sc xxvi. ii. 13.
111. Et hxfl quidem non poftremit
tumquia& funt
cautae, cur ita adornari
fcriptti-aJiavalde t-v , · ,·
ex-mia do* ram ^ E11s v°l,lir» l!t ea a'5a ex <*"a>
cent alle. Sc primisTeftamentumalterumex
al-gantque. teromultarepeteret. Τeftamentum,in quimns;id eft ,ufitarovalde fenfu>
icri-ptur« inter' fe hoc titulo diftincäi hbri·'
ut infra Sc in loco pleniusex 1.Cor.Iii.
14.oftendetur. Verum quia in his
divi-ms libris non tantum coeieftes divinas
gratis, fed etiam immenfas opes
fapi-enciac fu« idem miiericorsSc
admirabi-lis Dε u s oftendit: factum eft,ut
exi-Scripturarum ingenere. 3
mia fit fcripturarumcollatio; longeque
digniflima,
in qua(crutandi
nonper-fun<åoriam operam ponamus: quando qu&cunqtic ante
fcripta
funt, ad doclr
nam tioftram, five ad inftitutionemnoftri
fcrtpu
/«ni.ucdocet
Apoitolus
Paulus,
Rom xv. 4. ^
IV-
Nempenontantumconfolationis
plenum e*t videre,
quemadmodum
E#
Ejus
*esa
£-vangeliltas &
Apoftoliin
tradenda
do-
^teXem
&rina Scfummisarticulis fxdes,introtvel.
rint tn labores Propbetarum. Joh. iv. 38. verumetiam nonnihil
quidemardu-um ,fedegregnimqtioque eit
expeodere
ea,quae exMofe degeftu fa&oque mori*bundijamPatriarch« Jacobi
affertEpi-ftolaad Hebraeos cap. xi. ü. Ircmea, quxquanquam minus obvia allegatione
ex prophetia
Ezechielis de
Gog Sc Ma-gogadinftitutum(mimaccommodat
Di-vus Johannes Apoc.xx. 8. Multaquoqj
meditatione dignafunt, quaeexantiquo traditApoftolus Judas, verf.9.de
certa-mineMichaelis Archangelicum
Diabo-lode corporeMoiis.utmquiratur an A-poftolus ad Prophetam Zachariamcap.
111.1. anveroadaliam,aut
omninoali-quam veterisTeftamenri fcripturam Ca¬
nonicumrefpexerit. Similemquoque
di-ligentiammererurillud Hoieaecap.x, 14,
devaltatione, quae Salmani tribuitur, in
4 Be Alle,(rattone
dtepr&lii, qua mäterallifa eft fuperfl'w<
β förreperindagationer» amphörem
con·
ftarepoffit,utrumhic alludatur ad
itra-gemediram in vicloria Gideonis Jndic. I ίX; »o. Pfalmxxcui. ii. adeo
illu-ilr nrSc aliasin
proverbium abiifie vi-dta ;r.Jef.ix. *· 2^.
anveroadva-ftanonem alicujus loci, urbis,regionis,
vel iitriusque: ftvead locum
tanfiim
u-num,fiveadplures ha»tmrerpretes refe' -raut. Refpicinnt enim horum nonnulü
adi.Reg.
xiix. 34. xix. 1$. & ad a.Reg.xv. 29.cum quo loco an
aliqnopa-étocomponijdc hucquidpiam
lr.cis aller# re poiiit veliecus
, id quod aliquot poft
feculisfa&uni legimns i.Maccab. ix.
a. quatenus opera? videretur
pretium»
exponerepoiTecis,qni hujusreiexpliea· tionem iibi propofitam haberet Qtii
profeéhim noritias in omni parteverbi divini magnifaciunt, dignam
Sc hane
rem hauddubie
putant, in qua elabore-tur.ut quantum fieri
poteft#propiusin-telligatur,an h«c Prophet«verba
adi-ftas V- Teilamentihiilorias, an alio
re-ferridebeant; anveroin univeifum
alte-rius generis allegatio
hic ftatuenda fit·
Exempla
aliahis velgemina vel plenioraaliuserit proferendi
ioens
·,Sc infra,bo-v
pocumDito# ρlura proferentur. v.
Scripturarutn ingentre. f
V· Nobts igiturea, quam
pr*fari
fu-
Agendum
ιό iis, necaliaraente inhoc negorio
ver-fanribus,propo/itum eit,
conilitutis
pau-$cn^,.üra_e
lopl.jrihus
rractationis
capitibus,
quam Ium do piene non poflumus,aliqna
tantumpartetenns
tradere,
quomodo
ie
ailega-tioScnprurarumhabeat; Scripturamm,
inquimus allegatio.
Prins
il
ud
allega-tionis vocabulum,quod ad
iignificatio-nemGrammaticaraactinet, hic quidem
extra difputacionem pofitum cupimrs·
quandofuffitere
debec
profetTos
noseiie
eumfenfum vocis ,quiin 1heologorum
Scholisfcnprhique uiuatus,
de
illi
quod
ineisagiturnegotioidoneus
elt.
E'*que
fraudjnob/seiler.on poreil, quodplures
diverfasque ^gmficariones vox
iila
tumin Scriptoribus externis, tum
in
foro
de fermone hominum de civilibusne-gotiis habeat,
VI. Uctarnen fignificationem
noiha
primum å caiterisclarins feparemus , iftaaltera
ratione vo-non prorfus praetereundafunr.
Itaque cum.De
fecundumufum vocis latius rem propo-
™-e,
"nendo, fpe&aripoteftallegatio tum in
rebus Sc perfonu.tuminv«w£«i deoratione. üa eftm
Allegationemin perfonisde perfonarum
perfoms
&
negoriismondrant ea Sctipcorum
loca,
telnis
i
in quibus allegare tanrundem
eil
atquealiquem aliquo,feil ad alium,vel
ad
ali¬quidlegare ,mittereveldeilioare.
β De AÜegationt
modoCicero, ι. Verr. Petita me Rabor
tiius,&micosallegat',facile impetrat. Cum
quanocionevocisoon unafotfanratione
componi poteil oppofitae compofitionis vocabulum ablegare. Etut tradunt, qui haec taliadocent,allegaredicitur
aliquis in
privatis,Tedtarnengravioribus negotii*}
legareinpublicis» Sed iftaomniaab infti·
tuto noftro remotiora funt, Sc beut
prae-diximus, tantum utaliundeaccepimus»
diflerentise cauila commemoranda, non
itemad examen vocanda erant. neque
roagisilla^et'iadea,quaehuic locopropria
eft fignificationem
propius accedant,in quibus vox allegatus de perfonis
pertd*
bib.tus,varioforfan
feniu^xplicatur.
NeeredMjnquit
Terentiusin Andr»anteaäe> gatutnhuncfenem. Qu» deallegatisbomtni-buseχ
Cicer.pro
Cluent.<5cad QJFr.tradit
Robertus Sreph. in Thefauro
minus ά
Ινμχξ» fuerithuc allegare. Ad
perfona-rum
negocia, itidem homines Latino
fermone allegaridicebantur,
utex
Plau-to conllat. Recenfenda
h»c brevirer hoc locoerant,utordineveniretur adid,
quodcumallegationenoftracomparatio·
nemnonnegligendam habet. Utin foto
freqvens,
ita Sc ab hoc negotio perfe
quidem aliena eil allegatio
perfonarum teftantium, five teftiumjetiamiiilli quan-doque
fcrjpto
teftenttir·fed tameD qua" tenusScripturarum in generti η
tenusill i aliquid
fimile
inhoc
nrgotio
noilroinveniatur, Sc in
univerfum in
negotio
fidei
Sc
do&rinae
cadeftis, utile
fuerit confiderafle. Et
inferius
eade
repluraaddendi, &
adhuc
plura
cogitan-di locusmeliorerit.
VII. In orationeScvocibus
allegare
aliain vet-ajferre Scadducerenotat:;n
quofenfu Sc
bis &
ora-verbumcitareadhibericoni ievit.
Quam- t,0nc·
quamScalia fitin
perfonis,
nota
Sc
fo-rofamiliaris citatio.
Quoraodo
id
qnod
. . .inactis Apoftolorumcap.xxrv- z.
Pau
^ ™
InsaFeliceκλ»ί9·«ν dicitur, interpretes narum,aliareddiderunt citatus. lila vero quaeintra
verborüeft.
verbafecontinet, aecperfonas iftoqui-depaéfco eiere aut
excire
aptaeil
citatio,
Scvaldefrequenter
allegatio
dicitur,
hic
magis
confideranda
eil.
IIX. Infermone vel orationeallegat
A
e?a";°
, . . r ι · fJux
venu
aliqiusivelrationes ex iplis
rebus
petitasi fit,aliaresi-vel verba qu«ante
feripferunt
dixeru.it- pfasalleg<it4
ve alii. Quomodo quis in
judicio jura
fiia allegare dicitur.
Loquimur
au-temdeiis,quae anteinliterasrelata
funt,
necinfola confvetudine , aut in realia
non fenpta confiilnnt.
Prioris generis
allegatioeil illa,qua
ad
resipfas
quisre-fpiciens, exempla ,merita,&
id
genusargumenta alia in
oratione
profert.
Auäer libriSapientiac cap. xux, zi. ex Num,xvi. repetenshiftoriamde
8 De Alleg.ithne
ne, qui incenforh,Tre
deprecabatur pro1
pop'ilo Ifraefodickeum vsy.icwjj
προσώ-£jjv ^ ^υμ,ΐΰίμ,οίΐφ* i%iKa,QjLov. Id vulgata
verfio reddens aic eum orattovem , &
per incenfum depretatior.em Alle^fr.
Pof-fet id fic accipfo quafi
vir fancfos in deprecatione iita, inrer alia,
deincen-iii iitius(rgnifiicatione Deum
velur com-monuerit: quatenus fcilicer incenium
thnris prjefigtirabac
precesfacerdotis N. Teftamentr,verefummbEbr.vi
7^14.17.
quo
iemper
niainturpreces Sun&orum:de qwibus iridem
per figurarn hoc in- ,
cenfum explicatur. Vide
Apoc. v 8.
iix. 3. At
pie hoc fenfu allegandivoce
iftum Interpretern hic ufum eflfe ex eo probabiie fieri poiiec, quod vocempro* fe*er.s addar; ieu diverfam leifoonem>
ieuahqnam fic
interpretandi rationetn fecurusj quod vocabuhun
, mtitaca ra¬
rerounchone
, cum voce oratioitem
con-ne&i amar. Sed dehisnon fen
ammas
hic operofe
difputare. Eft autem in fori'
ptiiris faris
uiir^>»
allegatio
racionum»quae exrebus ipfis immediare petunntr.
in cum Deus
venerarionem omnipO'
renn® & providentbe inculcans ΪTra-ehtis Deur nx.
4.affert folitis mutin* de itx.o
tfedijjei totu xl avuü teftimentA
eo> um non veterajje,· tiec
tummle illorttffl pedes. idem repetit. c. xxix.
5. Nehcin JX.
Scriptum*»! in genere. 9 tx. ii. Et paflim alibi miracula f»a al-legat DEus,
Deut.
xi.Sc
loeis
pluri-bus aliis; ut Sc in N. Teftamento
re-demtornofter lob.v.x-xiv. xv. Scquse
alia hujus generis in Scripturis
occur-runt. Sed de his & aliis pluribus quje
ad aliegadonem
{icripturarum proprie
nonpertinent ,in
Diip? tationé
ieqtien-ti, bonocum Dfio, proJixins agere a#
nimus eft.
IX. Pofteriorisgeneris
allegatio,
quaalia
ante quisanteveifcriptavel diäa
affert, illa
eft,
^olata
vec°
ad quam haecde qvanunc agimus
perti-
^'uehu-net,atquead eam tanquam ad comrnu- juseftioci»
nemtituium reduci debet. Nempe
fcri-ptura facra
hoc pa&o
varieinallegatio-nem venit, ut infra oftendetur. In ifta
autem varietareeminetillaallegatio, qua fcriptura Ν. T
eftamenti
allegatveterem,alio atqne alio modo Sc propofito. In hacaurem, tanquamgemmain auro ful¬
get allegatio, qua in N.
Teftamento
ex Ve^eri adducuniurea qusc pertinentad perfonam Sc munns,fru «^fficia Chrifti.
Hane allegat oné in
cjfii*
comemoransLucasin A&isc.xi ix.18 vo-
cjjus
cabnio utitur, dice. seum Λλ cmpla.
τωνγρβφων,perfcripturas,fiveper ea quaa t
f
ττξοίγρ^φνι, feuante
fertpta
erantjRom.xv.
lU;k^
4 Kedduntvulgo haec, oßendens per[ri-pturas. nefcio tarnen annondenmißrandi
$0 De AUegatione Anvox al-legationis hocfenfu «yygjif©·· fit?
notiohie locumhabere poffit. Quotno»
doinhisiisdem adis, cap.ix. 21. idem
Apoitolus
dicitur
<rv[xßißeictq qtlod lefut effet Chrißus, idveroredditBeza, colla.tis teßimoniis, feripturartim fcilicett de·
monftraße: quandonimirumdiflerebatex
feripturis,uteftAd χνχ 1.verf.fecundü reeeptamdiftindionem2. idq; exemplo
magiftri fui Luc- xxiv. 27. 44. Idvero
praerereundumnoceft,quodinallato }am
locoAd.xvi i. prox'mo verfu 3,occur· rat voxinlingva Grarca, hanc,dequa no·
bisagendumeft, allegationem fignifica·
re folira, Qvomodo de
cumaddito, utvuigo loquiinur, Piatoni
dicitur Trctpjttifcß»i aut Kotz&fyzc&ai 7w λογω. Qua: phrafis an huic loco
pro-pioremnotionetn
habere
poilit,quamad-mittitinterpretatio Henrici Stephani in
Thefanro,ab hocqnidemargumento
ali*
enum noneilet inquirere: pro habituta¬ rnen de forma iniiituti noilri partim in prsfens commodum föret. Satis eitaliis de eo amplius cogitandi
anfamporre-xiffe.
X. Quidquidverohnjtis fit, ut
patdo
plenins agatur de hoc Ad xvn. loco,
qvemedmia qvada rationehuc
pertine-reexiftimari
poteil;iltamv.3 vocem π*-ςβίΙι$4μ.ζνος interpretum aiii quidemaliter, de multi generalis interpretantur: non
Stripmarum in gettere. 11
tarnen defunt, qui per proprium lmic,
in qua
verfamurjmateriae
vocabulum
ver·tant. Vulgata verfio
Ben Arias Montanus proponens. Beza,
ob oculos poncns. Qui idemtarnen inno¬
tis eafcribit,qnar
oftendunr
eum anotio-nevocisinhocargumenro
domeilica
nonalienumfuiffe. EtutCornelius a lapide
hicquoque au&ontati
vulgatae
verfionis
itaconfulitjiit ipfeofficiat
fuge:
ita Can¬didus magis eft
earundem partium
fcri-ptorGagnejtis, quiinhujus loci
expofirio-ne» cumalia hucnonmalequadrancia
af-fert,tum Erafinum laudat, qui Graecum
voceLatinaallegans verte-rat.VertiteodemmodoPagninus.idemq;
faciunt BibliaTigurina:&fequeudo
ap-probant, qui iftam verfionem
commen-tariisfuisprasmiferunt. Quidquid
fit de
eo, quod Marloratus,& hic,uc
inter-dumalibi, verfionemaliamad marginem adfcribat.Neq;veroneceiTe eilcum
Gro-tio vocerahanccumellipfivocnmϊννπιον
οίυΊων capere. Nam etfi illae occurrant
inverfione Lxxinterpp Exod xxi.i. & fimilis locutio plenafir Deut. iv.44in-detarnennonfequitur hic illasvoces per
ellipfinomiilasefie. Molesrevelanonem
novam lfraelitis πκξί^ίΐα
expofwt
vei oboculos pofuiti Paulusquatenus nihildixit
extraeaquaMo/es &Prophet*
futura
pro,-dixerantλ% Ve Aüegatione
dixerant,A&.xxvl.n.aliaremhane ge
rendi forma ufuseft. Et ficut hicnon in·
eptaeftparaphrafisErafmi: aperienstili·
gmatufigurarum,& allegans teftimonia legih ieu V. TePamenti: ita nec nulla am
fiitiliratione indu&us ex noitris Ofian*
der, üibiata dlavulgatae verfionisvocem
finnans,in ejuslocnm participium allegß
(ubftiriiit. Et qui poft longam acquc honorabilem in terris vitam, nuper in
ter cceiireseileccepit,
rever. fs. jn (hn·
fto Ρater,dtim viveret, in Ecclefia
pa·
triaArchiepifcopus,&hujusAcädemi* ProcanceHarins, D.
Joh.
Lenatus, com·'*ment.in Act. Apoit.hunc locum expli·v cans Paulum hic ex Mofe , Davide 01
Propbtiis probationts defmnere fcribit. Id vero aüegare eft Congriiit hoc cum
explicatione Oecumenii, tts'^i dm rit
γ&φων,quomodoδζ. dePa lo Lucas lo-quitur,AtLxxvin,25. ΐξίτι^τν, inquiti
ώχμοίξ!υρό[t*£v@- 7w ßoimhiixv τS fä,
πί'&ων—- α'ττο lsτδ Μω<τίως
^ τΰν rssii'
φητύν. expojuii teft'ficans legnum D<r/,fivi
lumattefiatione,η treddidit Beza fvadtv 'm~ex legeMofis & Propbetis.
Neqtie 0·
mninoidem funt Uri^cS-ui five exporten
finipliciter,Si. dmτχvoptxΜωστως <srü*
φνίΐων ixTtfecQ-ai, exponere exlege Mvfis&
Propbetts. Eraimus Schmidius rennet
quidemδζ. illeverficnem ob oculosponens·
ScripiuraYunt in generé. 15 §e\ hocveroquomodo
intelle&um
velit,pla-numfacitinnotis,ubiidinterpretaturex m collationeteßimonmum Propbettcorutn
alle-ψ' gaiorum&c.
oftendens.
Atque
hxc
quidem
3111 hoc locoafferrevifurafuit:nonutde ifta
[lan» voce difputationis
Philologie«,
prxfer#»
c,i tim plenx,
campum
ingrediamur:
fed
ut conftet non ineptambabendam
elfe
tclt,! fententiam, ii quisdicat
fcripturam
hic
allegationem propria vocedefignaflfe.
hri' Sedquömodocunq;
hxc
de
vocexitima-f taerunt,dere
ipfa
inter omnes,qui
fcri-pturamnonnimiumignorant,
facile
con-om·" ßat. Nobis,qnibusad alia
tranfeundum
pli·k eft, hic plura cumularenonlicet.
Id
ve-^ roadhane allegationisvocem
ultimo
ad-Id dendum eft,ejusutinhac
tra&atione in#»
cum telligitur,fummam
quafi & maxime
gene-T«' lem difterentiatn eile, quod facra
fcri-lo· ptwravel allegetvelallegetur.
Sed
de
eoquit» commodeagi non poteft , antequam
de
fö, vocefcripturarum,quantumhic
fatis eft;
miP a&um hierit.
ίΐνβ XI. Igituraltera voxSiripturarum ill- £)eyocc
idtM nuit occupari hane operam noftram in fcriptura*
0· fcripturisi adeoqueconiiderari hic alle- «wn·
nen gationem in verbo, ut loquinsur ,
fcri-rö' ptc> t quatenus ejus aliqua allegatio oc-& \ eurrit. Ex quo facile inteliigitur, huc
inet nonpertinere allegationem
perfonarum:
tens: quocunque illa
modo
capiatur,fecun*
i4 De Ategationi
dumca quae fuperius allatafunt.
Ätqui
idqvidemperfeintelligirur,nequeopc» rofemonerimeretut. Parattarnenviam,
Si fervit coniiderationi alii, cujus in
hoc argumenta uftis aliqtianto major
efle poteft. ίη foro, in difceptatione
perfonarum , intervenic interdum inal·
Comparan- iegatione fcriptura, ätit fcriptum
:quo-turhiccum modo fcihcet teftantes fcripto
reifan^
Itge , *on ti.r. nec tamcn id fcriptum» ut fcri·
Ptnm» ^ eft,hoc quidem loco, utfcri* ptalex Si norma fpeåatur, ciif
qtiatc-nus fcriptum quoddam}Siquidem rale
fcriptum eft creditur: fed fitftinet tan-
-tum vicem teilantis perfonae: quaj quia \ vel abeft vel tacet, fcripto quafi loqui* tur. Ita quoque in hoc negötio, pef vocem fcripturarum intelligimus S.fcri·
pturam, ut fcriptura eft, Si quatenus legis fcriptifc inftar habet. Alia quae ac-cederepoflunt
fcripta
humana,de ijfden* rebus, qux in fcriptura facra tradun*tnr, agcntia; etfi fcripta fint, Si qui¬
dem de rebus diviuis: nomine tarnen
fcripturarum ηοή inrelligunrur. ftant
«nira, uti loqni mos eft, a parte
tan-fum perfonarum, earumque teftimoni*
Si judiciaexhibent. Etlicet horumqu«-dam,videlicet iymbola Si confefiiones ^
diei iaterdum foieant norma ex convtn*
ocripturarm ingenert,
i$
iitne3 Sc fi qusealiae bis
fimiles
fint
ap-pellationes: tarnen
&
illjs ultimo
nofl
creditur,quiataliafcriptafunt:led
qua* tenusconfentiunt curofcriptoalionobi#
liorc, videlicetcumfcripturafacra.
Er¬
go perfcripturas
intelligitnus
Sc
noseas,quäe x«7'
l^o^v
ficdicuntur»
Sc
divinas
atque Canonicxaudiunt.
Η
asin
hoc
negotio neceiTe
elt
femperintervenire
?minimum a parte
tina,feu
allegent
feu
allegentur. Sédisi(i
fcripta
Ecclefiafti*
ca, qtiantumcunqué
eximia,
Sc
de
do*
gmatibus in
feriptutatraditis
agennaal"
legationetn inter
ie
habeant,
nullo
in
medium addiiäo Sc allegato
fcriptu-rx, ut loqiiimur, textu :
iftud
oinnetumn©n fpe&atur lic allegatio
fciiptu-rac Sc fcripti, ctii per
fe
,&
quatenustale fcriptum eft,
fides
habendafit:
fed
tit opus Sc voxperfonarum
tde
feri*
ptura Sc ejus
dogmatibus
quid
fentiant
proferentium. At
ubi fctiptura
ipfa
in
partem allegationis venit,aliter
fe
reshabet :& tum, uti jam diximtis,
huie
negotio noltro materiam pra
bet*
XII. Plerifque intet nos fatniliäré
°™!^
eft,audita voce Siripturarum ideiricon-cipere animo, quod concipiunt, cum „emcasfir^
nominari audiunt Vetbum Bei. Quod pturas & ttiatn eofenfu,quoå reitefentientibus
vt^um
16 De Allegatlont
Chriili fidelibus fieri cönfvevit, rede fit., &reprehenfiönevacaredebet. Qnia tarnen in univérfum non
jeque late pa¬
tent fcripts raCanonica Scverbum Dei: &quod confequens eil,
nonomni
ratio-ne idemfuerit iilas
fcriptiiras , Sc ver¬
bum Dei allegare: etiam faac de
re
paulö pluribus agendum eil. Accedii quod per hane quoque occafionem ju/ yentus,cujus gratia haec omniafcribun-tur, deillacomparatione Scripturarum & verbi Dei de variecate fenfus, quem haepolletiores voces a> rshtiri re* jbicmir ali: €'P'linc» commodecommonefieri poflit.
quid verWü Principio igitur notumeil, quemaduio
Deivclfolo dum nonnulli tradant aliquid verbuffl
jéafu £)ei tribus modis dici
poffe: primo
fe-cundum Jolum fenfum,non item fecnil·· dum verba: qua:non a peculiari divina
infpiratione, fed ab arbitrio humano rebus accommodata funt. Quomodoqui hodieque conciones miniilrorum verbi
v«l& fenfu audiunt, verbum Dei audire dicuntur.
Sc vcrbis, Deinde fecundum
&fenfum & verba, fed
vere',°'r"m"
nonfeciindnm
lingvamSc idioma.Quo-modo fcriprurae Canomcae,Hebraea: & Graeca: verfiones in lingvas alias,dicun¬ tnrverbum Dei
:nonquodiliarntnver¬
ba interpretibus a Deo,
proprieSc ilri-äe rem intelligendo,
infpirata
fint:fed
quod,fi redeie habeaiic verfionesift#» verbaSerifturdrum ingentre. l7
verba in originali, «t loqnimur, lingva
infpirava,allem
idiomatis
verbis
de
phra-fibuseadem ferie referant. Tertio deni- vc]^ fcnfu
que,dicitnraliquid
efie
verbutn D£i>
&icrieyer-quia&
fenfm
&verba, etiam
fecundum borum
5ci-tdionia&feriem verborum å Deomfpira'a
Tomate,
funt, Ét hic nobihtiimus dt maxime
proprius
eft modus
,quoquid
dici
poteft
verbtiua Dei: maxime fi fimulcomple-öaris animo, Deum itta jn ufum Canonicum infpiraiie. Hoc tertio mo¬ doίοla fcriptura Canonica
ett
verbum
Deii de quidem inHebr«a lingva. dc Grseca,ut vulgo Iingvasian6fasrecenfe-mus: etfi partes fcripturarm* qua
dam
Chaldaico idiomate conicnptac fint; dc
occurrant fenrentise Syriacae: defi
quid
amplius hic addi potett. Nos qmdem
jatn dehacdiftin&ionenondifputamus:
attamenad illam attendentibuslonge
di-verfi cenfus allegatio ie oflert. fct ut
icriptura canonica originalis longiilime
fupra icripta
humana
dc vevfiones eveda ett: ita allegationem re&iihme inttituitadepereamfua fortiilime probat, dc ve-nuftiflime illuftrat, qtii apud intelligen¬
tes, ubi id res vel fuadet ve! requirit»
feripturje Canonici verba in original?
lingva allegat: feu id magis vel minus explicate faciat. Verfiones vero hic ut alias femper ad textum originalem
11 De Allegdtione
gend® fint. Occurrit hic gravis in hoc argjmento qu®iho>cur Evangeliit«&
Apoftoli, citanres fcripturam V. T.d incerdum verba verfioms lxx interpre· tum a verbis textus Hebrsei diicre-pantiaallegent. Dequo adfupra addu-&aioca Hebr.xi. 21.& Gen.xLvir. 31« & plura alia difputari fölet. Quantum vero hujus in hoc fcripto pro inftituti
modo afferri poteft»id infra
, ubi id lo¬
cus magis poftulabit
> bono cum Deo, afferetur.
Traditio.
XIII. Ρorro
aliter
quoqueilla
fcri*
ncsä^cctpt1 ptlirarum
verbi
Dei comparatio
infti·
no« func cub & varietas fign:ficationurn,fecun-verbum dumquasaliquid verbum Dei dicitur ,
r>Ei,prai- explicari poteft. Ubi primo neceiie eft
oonicura'3"
earemovere> φι«illa appellatione
fal-fum dicunt. Venis & nota eft de tradi-tionibus difputatio, utrum ill® fintve¬
rum verbum Dei. Negatur autem id a
noftris: fed non de ommbus, quas tra-ditionis nomine quomodocHnque
veni-unt. Verbi cauia: Apoftoli doctrinara
a fevoceprasdicationis traditam, quam
ipiiin literas redegerunt, traditionem appellanc 1. Cor. χι. 2. 2 Thef. u.
if.Sc alibi. Negaturergo id tantumde
illistraditionibus,
qu® fuomeritoeodem loco habentur, quo wale/w
Scripturarum ingenere. 19
«st$jy>io1oi
appellari
poffunt;
vel
eodem
fenfu, velper idoneam
accommodatio-nem. quse etiam
ad illas
traditiones
fe-niornm & homiriutri pettinent, qua«
Chriihis adverfas efle judicat prteept« DeiyMath.xu. z· 3. Marc, vi ϊ.
8.
y. 15 Scqu«hujus
generis alia
alibi
oc-currunt. Hx & qnas pofteriora
fecula
hisfimilestulerunt.omnesab hacappel-
^et5"e
10e
., ι /- 1 , 1 * tituloinι!^
lanonearcend« iuntjdequoaliasexpro- iCgati0ne«j fefToeritdifputandilocus, Poiliinf tarnen venire
de-haetraditionesad fcriptnram allegationis
bent.
refpedumhabere,
vel
quandoafcriptura
allegantur: quomodo
illud
Marth
v.audtfits quoddtäumfit antiquts;
Orthodoxi
exponijnt. adde&
Col.
11.8.vel
quan«doipC<e fcripturam allegant;Vitcum
Ca·
nones, qui(ic vocantur,
Apoftolorum»
ex Scriptura V- T. rationem
&
funda.
menturri petunt fandionis
fuae
de
noncomedeudis carnibusin fanguine anim»
ipiorum.-deaMlinendoa
morticino>&:
di-/cerproa
feris. hoc enim
texfinquhmt.pro-hibetllbiperlegem praecepta
Moiis,non
decretum Synodi
ApofloHcse
Ad.
xv.intelligi, in promtu
effe
videntur
quaeoilendant. Quopadoquaerendi
caufafu-erit,cur nonfimiliterprohibeant Clericu
efle.quiexpersnon
eft
vitiorum
corporis»
quae Lev.xxi. 18.Sc Deut.xxin. 1.
enu-raerantur.Sic enimaiFedos admictuntca«
jo De Aüegat'me
nefivecap.χχι. &can. lxxvi. Sed quid"
quid fit,certumeftfcripturam hic allega* ri,ldqueperperam. Itaquede hujufmo-di allegationibus, ut res rneretur» ex
Scriptura5Scfecundumanalogiam fidei
Judicium ferendumeft. Eaveroqux
hu-jufmodi traditiones verafalfis, humana
folumope,
intermifta Sc aliundeaddu-äahabent,utveraquidem, feduthuma¬
natantumaccipienda:nonpari
cumScri«
pturaCanonicapietatis afteäuSc
reve-rentiafufcipienda funt. Multo minusid
faciendumeririnillispartibus, quas
an-nonfcriptura iacra damnet,
ut
velalie-navel contraria etiam, ob graves
cau-fas in controverfiam vocatum eft: ut nihilamplius hicdicatur. Quin
potius
iftaomnia,quatenusutpars altera
nor-mx fidei, reclamame
fcriptura obtru"
duntur, ut cujufque dogmatis indoles meretur .reiicienda funt.
Cujus
contra-rium cum prarcipiat concilium
Triden-tinum, fatis ofteadit quambona fide
ve-ftigiapremateorum, quos fcriptura ob
fimiles traditiones accufat. Uc
decre-tumiftud fentinae malarum
traditionum Sc menfuram
impleat, Sc
appellatio-nem mereatur.
XIV. lam illa quae verioribustitulis yerbuin Dei appellari
poifunt, neque tarnen,
Scripturarum ingentre. ζι
tarnen,etfi feripto
comprehenfa ßnt,
Scriptaquas
nominefcript rarum
bic
Sc
ahbi
inrel
dam
divina,
Jiguntur, non
funt
uninfmodb
N
mvel
olim Tantum in lr:eras redaeta
extitiile
canonicae»fententiaeil.*vel extare hodieque qui-dam tradunr;vel poflhac demumexta¬
reforte poiTunt. Qjiod ante diximus, res poilulat ut
iterum
lik
repetamus,nos per fcripttiram cum
aliis
reite
lo»
quentibus,intelbgereScripturam
Cano-nicamjquae ob
excellentiam
communefcnptur<£ nomert
peculiari
fenfu gerit.
Et Canonica illa quidem dicitur,quia
Dens illam in canone Sc volumine bi·
blico, adfinemmundiextantem, in
per-petuos Ecde'jx
ufu
caaon:sSc
normxvice fungi volnit.
Atque
eamob
cau?fam ratio appellationis peticur,
uti
no-tum,exPfaLxix-5.Gal. vi.i6.Phil. Iii, quae velο¬
ι6. Itaque poiirofuilfeolim
fcriptaquae-
lunutdivi-dam divina, de quibusDens aliter
ila-tuerat iatqueideointercidere
illa
paiTus
tta
1
eil: quia tarnen illa hoc paoto
divina
quidem, fed non canonica
fiint,
ideo
voce fcripturarum, qualibros Canoni-cos iignificamus, inrelligi non debeat. Quod autemex ejufmodi libris per
al-legationes au&orumaliorumquoque
ho-^
die fupereft
,illud itidem huc
aliter
nonpertinet, quamquatenushic in
medium
venitallegans ScripturaCanonica. Nam
%& De Aüegatione
fiqtiis fcriptor qui
canonicusnoneft,a·
liquidex iftis libris allegat, cujus
men-tionemnonfaciteundemlibrum
alleganj
fcriptura: id nonejusdem prefii eftcum
iis ,quae a fcriptura
allegata funt: nec
eadem fide credi meretur, id olim in Iftis libris extitifte ,
qua credimus extl·
tifte ea quae fcriptura
allegat. Itaque hujusmodi divina fcripta inbhanccon· fiderationem noftram non veniunt pe?
fe; fed quatenus ad fcripturam cano· nicam eum, quem diximus, allegatio*
nis refpeftum babent. Quod
an fiat
Nnm. xxi.14. ubi fcriptura allegat Ii·
brum beüorum Domini, & in
quibusdam fimilibus, qui in hoc genere afferri fo*
lent hbrisaliis,bicquidemindifquiiitio<·
nemvenirenondebet, Qtianquamde in-fradehis libris paulo plura, fed
per con*
iiderationemaliamoccurrent.
vel hodie Χ V. Porrofitfcriptumaliquod .con-(txtare tra nonexdiverfis , fedillis
ipfis
ver-dimrmagis bis
,qusein fcripturacanonicacontinen*
quam pro- turiadeo11t exmerisde integris fententiis biblicis, per modum centonis conftet:
imout non tantum feripturae
verba,fed
etiamverborum fenium eundem recine*
at. Qmaramen
centonarium opus
eft
>utficTertullianiverbouti liceat, aut il-licertarationefimile··
fcriptum a cano-picis
fenpturis
diverium eft. Nam adeilen-Scripturarum ingenen 1%
effeticialemfcriptiformam
pertinetcon-nexiononverboruni tantum
>fed &
fen?
tentiarum: atque ut
fcriptaduo
fuecie
cademefledici
poffinrmon
folurri
verbo.
rum»fed& periodorum
eadem
feries
re»
quiritur. Ttaque
fi vel
maxime
vera
föret
vetusopin'o de
origine
Si
au6loribus
Symboli
Apoftolici
·,Si
fi
omnes
ejus
phraies
οω<π\εζ&
,five
fecundum
literam
&apicesinvolumine
icripturse
canonic»
extarent: tarnen quia D us nonvoluit
idabEcclefiain canonem recipi,nec eofine Scinftin&u fcribi,Scriptur»
Cano¬
nici nomen&dignationem
adhuc
non mererecur : necidallegafifeföretfcripru-ramallegafTe Hucqvoq.
pertiner,
inter
aliaplura iid quod narrat
EufebiuS
lib.
l.hift.Eccl.cap.'ult.Dominumnollrutn
Jefum epidolamfcripfifiead
Abgarum
EdeHenorumprincipens,qui
ad
eumpri¬
orfcripferat. De hoc
fatis
conftat,
quid
melior Ecclefia fentiat. Si tarnen a Do·
mino talis epiitola fcripta
fuiOTet,
quxri-tur anproprieloquendo
haberi
debuiifet
proScriptura Canonica?
Idnondefunt
qui affirment. vide
VoiT. Harm.
Evang,
lib. 11.c. vi. 8.Bellarmtn. defcript.
Ecclef ad ann.34.Rivet. Critic.
facr.
lib. i. c. i. Infirteret tarnen aliquisilli,
qvam nuncattulimus
hypothefi
:videli·
cetadhoc,utfcriptum abqvod
Canom
-cum%4ς Be AUegdtione
cumdieatur ,non fufficere indubiam di" vinamque origmemSc veritacem; fed
re-quiri practerea voluntaremSc deitinauo-nemDei,uttale
fcriptumpublicis
Eccle-fix ufibusj canonis Sc normar
perpetu*
lococoofecratum(ictad quamrem Deus,
prjcrercollatam pr^rogativam
excellen-tium qvarundam
proprietatum, cara
quoqve adh/buerit providentiam, ut
iitopropofitoexcidere volunras
ejuSno potuerir. Itaqve, utdiximus,
contende-retquifpiam,/?
vel max me hane
epido-lamfcripbiTet
Chriilus,fatistameappare'reeamnoneife fcriptam eo
propofito ut
in canoneeilet. Sedadplenioremhujus argument» cuitum partim explicationes
do&orum ubenores , partim earum qtias habemus vnlgatior nonna
requiri-tur»
Quidquid
vero hujusiit,differeti-tia omnino agnofci deber inter h«c
fcripra·
fi fciJicet verumefiTer, Sc Chri'ftumicrjptum
quoddam afe immediate
confe<åum reliquiife, citra propofitiun
idinferendicanoni: Scfupereifequscdam quae Apoitoli fcripferintaliotemporeSc du&u,
quam eo , quo per immediatam
iliamSc fingularem infpirationem
libros
canonicos condebant. Nam hxc talia
Apoftolonun fcripra,etfi inter humana
Sc
Eccleiiaftica principem locum facile habitura erant5 pro humanis tamen
ha-Scripmarumtngcrieri.
bendåfuiiTent: iftud autern Chriili
fcri-ptitm provere
divino:
quiaChriftus
Ma-riaefilms,indeaprimounionisperfonalis
iiiicio,offliritempore veriis Deus
fuit
>&eilin fecula: itaqnidem ut a£tiones
ejus,dtoperaomniavere
divina
fint.
XVI· Eadem eft ratio,fiquamreve-
velpofthaa
lauonem Dei inliterasnontantiimolim»
Uci-poft completum tarnen canonem
feri-
ternoIi^pturarnm,relatam
conftaret:
Ted
etiam gatur.poft hacreferricontiogeret.Notum
enitn
eft, praeftantes Ecclefiac
Doctores
exfcripturaquidem docerenon
eile
expe-£tandam,imo nec acceptandam uliam
revelationemnovam,qu«ad Evangeli*
um5dt inumverfilmad do&rinämialwtis dtpietarsaliquid novi
addat. Gal.
I.8.
(ubiannon perallegationem quamvo*
camusallufivam, refpexerit Apoftolus
adι.Reg.χι 11. 18.alioforfan tempo¬ re confiderari poteft ) fed uti hoc et fcripturaEcclefiae Dodlores
abunde
pro-bant, itaiidem i!li minus promtumeileaffirmant,ex divinis literis oftendere ,
Deum negaife, fevelle hiice ultimis
temporibus ,pervifiones dtapparitiones novas, piosdoceredt pra;monere
de fu*
turis eventibus , dt cafibus quibuidam,
ut loquimur,fpecialibus. Jam ficut hii)9-modi apparitiones, quatenus
promiif»
nonfiint, defiderari dt expeti nonde-%6 JDe
AÜegaiwne
bentj necifne maximacautioneattendii
cum femper meminiife
oporteat, SAU'
nam tranfpgurare je in angelum Iuris, i.
Cor. χ1.14. ita
quoqtie quatenus necin icripturis praedi&umeft,nullasrales
ap-panciones futuras ampliusjfi qua talis
tontingat, erirutiqiieineaverumSc
coe-lefle verbumDei: fednon in ea ampli tndine,neceouiu,quoillud fcripturarum
verbuminterhomines DeuseXtaretoluit. Tale igitur verbum huc non peftinet, quomodocunqué idallegare &
magnifa-cerehoininespofifenr. qujaetfiidverbum
Dei, nontarnenvirbumfcriptum effet; aut fietiam juiTu Dei fcripto
compre-^
henderetur,non tarnenfcriprnra canoni-ca,i.e. regulafidei ScVit® forer. Tan»
tomagisipfa voceScripturarumhic extra
totamiilam devifiombus
difputationem
ponimuf. Qiiemadmodum Scpeream» omnis illade pretiotraditionufn contro-verfia abhocnegotiö noftro feceriii po·teft. Porro expendere an fcriptura facra
itade hisapparitiombusloquattir,iitillis tanquam fignis divinae voluntatis uti
li-cear; atqueineumfinetoeas quandoque
allegare· id ad partefncoeleltis doürina:
aliam pertinet, in qua de dogmatumdc credendorumprincipio, fine allegationis coniiderationeagitur. Qiiodfivero con-iingatin
his
apparationibus Sc vifionibutSctipturarum in geriete.
fcripturam allegari
»vel
ab
apparentibus
fpiritibus,vcl
ab
hominibus,qui
hoc
mo¬dofe aDeo agitari
perhibent
.* jamid
quidem propius hicfpedabit,
eafcihcet
ratione qua proppfitumeft
videre,
nontantum quomododcriptura
alleget,
fed
etiarnquomodo allegetur: quamreiie Sc
quam dextrend,inquimqs,huc
pertine-bir, iedprout
pafitnr
indoles
propoiiti.
bjam quiin a£hi, ut loquimur,(ignato#
five incommuni dealiegatione, ejusque
natura Sc fpeciebus agit, ex
fpeciahbus
exemplistantum Sc non
amplius
afierre
viinilituti tenetur»quantuad communia
iftare&econftituenda&
probanda
fuffi-cit. Etiilud quoque hic in
primis
conti*
derandum, de re&itudirie allegationisinhujusmodiapparitionibus
fa&«>
nihil
ftatuipoiTe,nifi prius
conftet,
utrumap-paritio illa bona, ab angelo
Iuris, &
aDeofit,anfecus. Quodomneextraalle¬ gationis do&rinampofittimeil: nifi
qua-tenus ex aliegatione de
allegante
Judi¬
ciumfieri potell.XVII, Ät per hanc
fcripturarum
vo- ..cem, non item å nobis alienam facimus
eoruf^qu®
illamallegationem,qua divinaefcriptnrse
tantum dl-aliorum non fcripta, fedtantum difta ci- , not?tant, Scripfimusfupfa
,
fcripturam a!*
j.tem
Scripta
legantemhic ipe&ari, nonut res,
ied
ucunt'
vsrbaSc orationemcitat. Nequetarnen
iS Dt AÜegatione
éxeo fequitur utrinque proprie
diätim
fcriptum eftedebereEquidemåparteuna
femper mrervenire fcripturam canoni-camoporterrab altera vero,fufficit
inter-dumefleorationem.quae infermoBe>nofl
in literis fpe&ari debeat. Putant non» nnlliitaferemhabere Matth,
xxvii.y· invocibusTP'ξ*ι§ςνJta
'ύξύμία,quod dittum
efi per leretniam; nimirum de triginta
nummis argenteis.proquibiisadifcipulö
proditus eftredemtormundi. Qujevero
verbanonapudprophetamJeremia
>fed
Zachartamfcriptaexrant:uteamobcau* fatnaJeremia tantum di&a cenferi
de-beant. Sed non caretifta fententiadiffi-cultate. Minorecumfcruptilo, utnihil
dicaturamplius,aflirmari poteft,
fcriptu-ram nonad
fcripta,
feddi<äa refpicere inallegatiöneadagiorum&formularum lo* quendi> cuiin hac traäationepeculiare
caput dettinatum eft. Pra:terea conftar, quemadmodumvulgo doceatur, ex tra-ditionenon
fcripta
qiuedaminfcripturafacra occurrere: ut verbi caufa, nominä
Magorumjdigyptiorum,
2.Tim. in·8·
quanquamtfticexpreilanonfitallegatioj& nihil prohibeat,eaquasincanonefcri¬ ptanonfunt, alibiicriptaeXtare.Maximä
tarnenrationenon caret, quod
traditio-nesdeloquendiformulas,etfiin librisin*
venianturj
feriptura:
tarnen, utnon fcri¬Scripturarutn ingeneve. i<| pta, öpponantur.
Itaquotnielamenta'*
riones infunere lofigc i. Par.xxxv. aj.
funtqui nonvalde
diff
ciles corcedant,icripro nnnquam comprehenlas
fnifie.
Qtanqr.am an in his rrentio potms Sc
cemrnemrrat/o, quamproprie
didtaalle-ganoita υ tdtbeatsporroexplicari
rrere-atur. Q» χ res inrereaeft,qu« diipma*
tioni poit banc prcximae irateriatn
da-tura flint Id iinnmhicadctipoteft,alle* garefcriptiiramdiéh!rr,qnod etiamante*
quam in literas red geretnr. fcripturse
divsnas anöoritatem parerr habtit, ni·
rninni illud Domin i, oiiod Paulus
alfe-gat Δ&. xx. 35 Beatius efl dåre quam
accipere: fi boc οΐ^ξά-φίωςπτχξί^ωκα,νo t'am·
ςνλοι, ut nonfiriptiitn tradidere//-■tfloh: Sc
nonpotiv/s 11amendum fir ίΐξΐ&α* Ji
Iri-ξων λίζαωντ«7ΐJr,λάσων dtäumfuifle verits almhotdeilarantttu-,otex Grsecisinhunc
locutn annotat Camerarms. Att,reha?c de allegarione illa, qua fcrij tnra ea qnat non fcripta, fed diäa i nt, fen ut
tantnm di&a, allegar. Ex advetio, eft
Allegnti© etiam notiilima allegafo,
qtVa
fcr'ptu- <pise atftis ra ronfcriptis ied dtüis,ieu viva voce **ntutn fits
allegatvr Vert m fi ordineria Vox 'ila ^ vocc eP j nfdem cum aüeganone icripta ler
va'
g'bus cenfetur.4 & fi qt id in utrarfivis
parrem nierr.orabile habeat, id fere in
literas referri amat5 alioquinon
3o De
Allegationé
de ad hujusmodj tra&atjonem aptuni feerit. Siautem exrraordmaria eft,
prx-terquam quod lic eit, eoqné minus fib
ordmanam cbriuderatjonemvenit:etiam
aiiqutd nlrra «Sc i ipra alleganonem ipe»
élandum iecnm fert,uti jam modo,
the-G ante hane proxima, dicebatur.
a.
^ ΧίϊΧ.· Atqile hacc il a iunt. qtuein
XaiC|T.!C niBC . Λ Λ * .■ - *
quidem ra- Pr^tens lpia vocum , qnibus hoc argtu
tione vo- menrnm concinetur ,
coniideratioobfer-cum» vandal !ggeffit Proximum jatfi eft> ut
adcönitituendam generalem illam al'e*
Deindeex gationis notionem, inquaha»c tra&atio
reipfa fcri. ex indole rei ipiius occupatur,
äcce-prurarumal damus. Diximus, refic ferente., jaainon
legatio di- allegärionem fcripturarum dé
Cltur, quiä i· · i· rr ■ T
fcripturi Φ13"!C ag mns >rum'neotpettan poile
felaJlegant
q»od
i\tx
äleganr}
tim in eo quodalle-gantur: feii ut exprelhusatquead
infti-tuuim nö'trum accommodutius
loqva-irmrj feripturasvel allegare fcriptaalia»
aut qua* fcriprf inftar aiiquo modo
ha-bent, diiia etiam: vel a icnproribus>
auf in fcr ptis aliis allegari Verbo &
vocab dis ar ium rem explicando
,
al'e-gatio al qua Icripturse tribuitur ,adeam
refer ur, «Sc fenp urai allégatio dicitur,
qu a 1 π' turaiftiusallegarioriisvel caufa vei objeäutn eft. Unde Sc harnm altera
exprimitur verbo attivo , cum dicitur,
ßcriptura allegat: altera paffivo verbo,
Scripturarutn in genere \t Sc pbrafi paflüvi
fenfus,
cumdicim"S
Satpturaallegatur.Et
Γι
b hos
> tanquam di os furrmos titi.los redigi poftev'.cie-tur, quidquid de
allegaticne
fcriptura-rumdici poteft, &
traäatione
aliqua
exponi mererur.
Hoc
loco
txemplum
unniKSc alterumfufiicerepoteft,dorec ad fleniorem
expoiitionem
uosordo
deduxeriti ubi Sc aiia ad utriufqtie al-legaticnis pleniorem
notitiam
facienda
aflevrentur. Allegatftriptura,primo
fcri-pturam aliam,quemadmodum
illa
quasinipioScripturarum initio occurrunt
de
creatione mondi, adduöa funt Pfal.cxLvi. 6, A&» iv.24. xiv. 15.&paifim
alibi. Quse de creatione lucis
icribit
Kloie? eodeir capite5 allegat Paulus 2.
Cor.iv. 6. quseillede creatione
hominis
tradit, citata mvenies in Evangeho
fe-ctndum h^aith. eap xix. 4·
Deinde
Sccoucio Pauli ASt. xvn. divinis Hteris
comprehenfa,v.28allegat
hemiftichium
Ar-åiijGenusejus(DTh)fuww. 11t plura in fcriptura pallmocciurenna
hic
qitidem
non proferantur. fcx
adverfo
allegatur
vcl
allegah-fcripmra, idque in
fcriptis
non un;
tur·
us generis» In his priirmm
eft
fers
p ura ipfa. Nempe allegati rfcri¬
ptura a fciiptuia aha:
ieu clarius
forte
& expreihusloquendo,apartefen
par-ticulalcripturse üha·