• No results found

Elementa musices planæ exercitio academico ... sub præsidio ... mag. Erici Burman, ... publicæ candidorum disquisitioni qua par est modestia, sistit ... Ericus Brunnelius Fierdhundensis. In audit. Gust. maj. ad d. 19. Junii an. MDCCXXVIII. horis ante meri

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Elementa musices planæ exercitio academico ... sub præsidio ... mag. Erici Burman, ... publicæ candidorum disquisitioni qua par est modestia, sistit ... Ericus Brunnelius Fierdhundensis. In audit. Gust. maj. ad d. 19. Junii an. MDCCXXVIII. horis ante meri"

Copied!
52
0
0

Loading.... (view fulltext now)

Full text

(1)

Σύν Θδΰ.

ELEMENTÄ

.VLMCi

SPLANjE

EXERCiriO ACADEMICO

Ex

Confenfu

AwpljJ

Senat.

Philofopb.

in Lekb. Acaclemia

Upjalenfi,

Sub PR&SIDIO

VIRI

CELEBERRlMly

MAG. ER

1

Cl

BUK

MAN,

Aftron, Prof

Reg.

& Ord.

Facult. PhilJi.t.DECANI

Speélabilis

3

PublicCMidorum

Discpaifithni

qua

par eß^peodeßU > [ißit

StipendiÅeius Rhgius9

ERIGUS BRUNNELIUS

FlfiRDHUNDRENSiS.

In Audit,Gu il

Maj.

ad

d.19«

Junii

An. MDCCXXVIII.

Ucvif ante meridhm folitü.

UPSÅL1/B,

Typis

Wernerianis*

(2)

OttQl

§S£aj:få

ÜtoÄn e$

-Öfftwfre

2Bit>

gtf#3ic3emenfei/

Sijett

^)6öft)ö(5pcne

Herre

£>φ

BARON,

®trr LAGO

MEYENDORFF

VON

UXKULL,

®ti6«ce

fil

®

fjiff«

rwanéoo/

©V.

(3)

3ag

nu

toimnif

ndgbn

fraft/

OtflS

Ufaft:>e liarna

Droppars faft/

0om tibi af Caftals floDer

tilira;

^ag f?!iUe n>tfi

pa bdfta fart/

i,f

fom

Thimantcs,

n>dl οφ natt

£DM)

hflig

färg

tf)en

gunft afjMra

5

§bengunft/ $err

Öfroerft*/

3

mig tettt

$tj)en

jag

i orb

οφ todrcfet

feDt

mänghi gdn<%

£Dlen tbet

mig

rörer/

7lt

jag

nu

nébgaS brufa

bar

gör

penfei

jtjn»

en

pdnna itodr:

$p dr

ti)ct

bd(t

jag fnart

upbdrer.·

Οφ idgger tf)efw

pappers

blab/

ga|l

tf>e

cjgiöra (tor parad,

φα

2üt;rbnans

aitar

öbmtufi

neber· $ben förra

gunft

gtv

fdfcrt f)opp

i

2lt tbe meb

pnneffl

taget opp:

4?war om

jag

nu

Demöbigt bebcr.

©ibft

énfttt:

ndr ffeen ene

bag

4>dr ofelbart/

af ébetö

lag/

babr/dperr £>fmerft/

dnbtlig ßutn'/

3

ta för tapper timlig flrtb

Sftå minna

^imla-fronan

blib/

$ben

broart ett

helgon eroigt

njuter.

•Cwgftdlbotne

Jjpetr

Baronens

ίφ

öftwrftaté

obmitifafK firaore

(4)

dm, Rever.

&1

Pr<ßrfar}(J DOMINO,

Äiag. A

Ν OKEJ

S A

Ν

D

K

L,

Pastori & Pr^po?ito Hedemoren-iium meritiflimo, Patrono fumma

animi yeneratione £tätem

colenco.

TUE mirator, "Patrone Optime, meprimum

ii

unc

Γ^ί

ingenii mei foetum, ut'ut exi kni . ad Tux

benignitatis aram deponere, aufiim fuiik. Obviamerenim mihi venit hoc, maximi

F.clefticd-nim Ciceronis effacumj in officio neg'igcndo omnii

Jtta eft turpitudo, in cocendo omnii "oita honcßas. \

Jubct hoc flngularis Tuus favör, quem cxpeitus

iiim per biennium, vel quod cxcurrit, dum filios t

Tuos mea: informationi commiilbs haberemt

ju-bent quoque idem multifåriam poftmqdum collata

benevolentiaedocumentaj quce longe majora fiint,

fluam ut a me commemoran, ηedum levi hoe

uVTl^u^Cå

aut munufculo compeniäri queant Non

enim Americae delicias, non Aiiaticam purpuram,

uon ex Africa aurum vel uniones5 fed chartaceum

munuspatrio infolo elaboratum, id tarnenuna cum

omnigence fehcitatis adprecatione, & manu

perot-fidofa, ofFero„

Admod. Rev. & Pr^clar.

Nomini Tuo

Perpetuum devotus \

(5)

^ottgf.

95?aj:fé

5£l'ö »Dinare οφ Provinciai

^dfltndtee

öfroer Oafarne/

fcnnQ5vufé?Patronen,

£&en$Me

οφ

Jjpögacftafce herren(

$v. FREDR.

ANGERSTEIN:

Q5ruf£? < Patronen,

2fjen3t>!e οφ

J£)0gacftat>e

s^mtnj

^.GUSTAF

ANGERSTEIN:

tTTine

©imffigc

!

3b pallas mtbfberombe

$å[/

ifier forbom F»igga (jafi fifflåf/ 3 någraårjag tiöen iråfafi

5Dicnnar jagun mil mifa prof

gf/ få ar mmprnna grof; albrig j)oapå £åfFru3'råfaf. ©οφ fom jag Fan/ jag pppar bår Sifen n>i>ri>Rab fomjagiTnibtg år/

£br/ tnine

levrar.

^)08 mig brijla

efalalbrig iöFfamf fmnelag:

.Οφ nårförmågan år få fmag/ $lår mtljan bocf fiti låf ej mifia. 3ag gobbci <Sf;r/ $crr £>ruF$>Patron, @0111 0ÖnCl'é information

3)iiganförtrott/ mig frånbigiforer

Sil finncä. Οφjag öntfar få

<£pr fFånbig toålgång bagge iroå/

2ίίίβiimligieinabj-b|F uppi;orer. SWne

<55im(tyfe

åperraré1

ι bbmtuFe itenare

(6)

VIRO

Pkr,

Rever.atqae

PraclarifJtmOy

Mag.JOH.

HERNODIO,

Tempil

Cathedralis Upialenfis OE*

CONOMO

dexterrimo,

AVUNCULI loco reverenter

colendo.

Tideac

urudentia

SpeÜatiff

DOMIN 0,

Dn.

SVΕNO ΝI

LÅNG,

Civi & Mercatori Stockholmenil maxime

confpicuo,

AVUNCULO

jugker

fuipiciendo.

Slfto Vobis,

meorum

primitias,

Promotores

incomtas

Fau·

lic

et,

τεχμ.7jfiov

gratisßm#,

ob

multa mihi

quidquid

futuri

er

i

11empor

ii,

Veilrum

certememortam

ejus

nulla

unquam &>

Adrood. Rever.

Nominum

cultor

(7)

VIRO PIur, Rever atque

Doflifflmo,

Dn.

ELIM

GEDNER,

Hvittingeniium

PASTORI

Digtiis-fimo,

Affini

omnis

honoris

atque

obiei vantiae cultu ad cineres usque

venerando.

Multum Rev. ac

Docliff.

VIRO,

Dn.

OLAO

SUNBECK,

in Parochia

Hvittinge V.

D,

COM-MINISTRO

Diligentiffimo,

Affini honoratiffimo.

tores

exoptatisfimi,

hafte ftudiorum

nuMsque

omnino

flofculis

ornatas,

praflita beneficia

, men

tis.

Ne

finalis

in me

favorem

abolere

aut minuere:

tasy

nullet

oblivio

ex

animo

meo

dekbit.

Spe&atiiL

5c

Doåiff,

■JVeftrorum

indefeßus

(8)

Carisiime

Fräter.

7feere

cui

graf

um

esl·,

vocum

difcrimina

grata

Gntture

partiri,

pollice

vel

tenero:

Is

måitm

Ptbi

ja?n,

Fräter,

de

pedore

gråtes

>

Promet5

&

binc laudes

gra-tulor

tpfe

hbi.

Düb, Geval:&

d 6,Junii

(9)

ΕΙΣΟΔΟΣ.

Uficam eife

difci-phnam

circa cantuiru

atque concentumj

e-andemque

in TheorecU

cam> feu

contempla-tivam,& Prafiicam, id

eil, adivamfeu

operatricemidividi,

ne¬

mo

ignorat.

Prior, quac

nihil

aliud eil, qearn

Numeri fonori dodrina « feu

Mathe-fis ad

φ$όγγχς

τχς ψμιλξΐς,

fonoscon-cinnos

appiicata,occupatar

inScalacas¬

tus vel naturalis examinanda vel arti·

ficialis

conilituenda,

in

Harmoniae feu

intervallorum

natura

explicanda,

puta

Confonantiarum

DilTonanti.arumquo

rationibus Arithmetice vel etjam Geo-ßietrice

deraonftrandis

5 nec non in_*

A artis

*' 1

(10)

4 o

artis tam

Compofitoriac

quam

Execu-toriac fundamentis,methodo atque

re-gulis inveniendis:

proindeque

fcien-tiac

appellationem

jure

omni

tuetur*

Pofterior, vel ad horum

princi-piorum

pra?ceptorumque

du&um &

normam opus

ipfum

exequitur,

can-tumque

format,dirigit,

docet

ac

effi-citj vel idem, aut

faltem

confimile

quid, iine his,

i. e. citra do&orem

&

difciplinam

? per

inclinationera

na¬

turalem ,

ingenii vim

auriumque

j.u-dicium, |ex ufu

fingit,

aut voce

in-ftrumentoque

exercet

Praxis illa

arti-ficiofafeu doftior;ha?c naturalis

&ru-dior dicidebet;vel,fecundumUdalrtC.

Burchard. inHortul. Muße.illa Mufica Practica regulato,, hacc ufualü. Neutra

fane laude fua defraudanda,

Nobis de Mufica Praéfica

artifid-ali feu

regulata,

&

quidem execiniva,

rnaxime heic folJicitis,

hujusj

quemad-modum Mufices omnis, divifio (

Di-vifiones & fubdivifiones alias vide in.»

Uroβardi Diclion. de Mußque p.

m.

74·)

faftem in Planam &

Figuralem

ob-fervanda

Planat Choralii, Simplex

, Vetut

Sc

aPontifice Gregorio I. Gregmona,

vo-catur»

(11)

o 3

catnrCItal» Cantofermo ,Ga!i Pleincbant)

imprimis, a choro, feu integro

aliquo

ccetu nna voce fimilttervef i. e. per

Oftavas) canentium,quemadmodum V*

gr. in ecclefia , diverfi etjam fexus

arqce artat is hominum : immo, haec

voce magis

quam inltrumentis

cele-brata , quo ab omnibus difci facilsus

pofiet,

&

prarfertim

quo

verborutTL»

major, quam (enorum ratio haberetur#

artificii rninus , &

plus gravitatis

mo-deftiaeve connnere debuit. Hane,

im-perfeftiorem

licet, folam tarnen,ceu

ardentiores

peftoris affeftus

excitaro

valentem , aftibus

religiofis

,

officio

divino & ritibus

quibusque facris

ad-hibuit

antiquitas,

hodieque

univerfa^

Ecclefia Reformata adhibet : nos

ve-ro non nifi in vetuftioribus

quibus-dam Hymnis

Canticisque

,

Antiplio-nis,

Reifponforiis,

Litania,

Kyrie

&re-liqua

Mifia, retinuimus. De ceteroe-nim fatendum Pfalmorumalsos, B Lu-theri

imprimis

, feliciflimo conatu

modice

figuratosj

alios

aucem,recenti-orum puta non

paucos, a

CantuCho-rali alienifiimos

,

adeoque

vix

ullius

öfus

elfe,

aut cani ab ecclefia

poffe.

(12)

Scili-4

4^

o

^

Scilicet, Mufica plana

efi

Notula-rum fub una & xquaii menjura

fimplex

Ö uniformifpronunciatio,

fine

incremen-to 15decrementoprolattonis. Hu

jus

exem»

pla funt omnes cantiones, qua

ad formam

contrapunBi fimplicis componuntur,

Gre-CoR. FaBER. Mufi PraB. Erotem* p. 12.

i. e. Cantus Choralis dicitur

,qui

no¬

tis unius

figurae,

&

fic

ejusdem

valo-ris, i.e. fonis

acqualibus &

longiori-bus,

proindeque

Tadu

nullo

vel

(al¬

temuniformi, inceditjnec

tranfponi

o-pus

habet,

autfignis

Chromaticis

expri-mi(niii fortepro

concinentibus

inftru-mentis ) quippe contentus

Genero

fimpliciffimo

&

naturali,

Diatonico,

quod

ex

feptem

tantum

gradibus

feu

fonis conftat: quorum

Scalam

&

Inter*

valla

qui

voce aut

inftrumento

rito

tenet, omnem edodus eft

Muficam

Choralem vere iic didam.

Cantus autem feu Mufica

Figura-lis vel Figurata,

perfedior, &

artifi-ciofior illa, alias erjam

Menfura-Iis , FraBa ? Nova

& Ambrofiana

voca-ta , fic dicitur a Notarum

figura

va-ria,temporisque

intcr

canendum

(13)

deledamen-Ο ?

ti &

voluptatis plus habens

(licet

et-jam

ufibus

facris

modeflius adornata^.

inferviat)

ideoque

conviviis, theatris»

folennitatibus feftivis, immo

fago

&

toga* conveniens, noitra actate mirum

quanturn exculta eft, 8c

quotidie

ulte-rius excolitur. Verum nos hane,

fum-tuum parcendorum caufTa

mittimusj

qui non integrum

Almageftum

Mufi-cum aut methodum confummatanx,

tradere voce

inftrumentisque

artifici-ofius canendi;fed tantumCantus Cho¬

ralis indcholis per cantores indodos

jam

fere

deperditi

fundamenta

quo-dammodo reftaurare, & inlucem pro-trahere conftituimus.

PROPOSITIO

I.

Claves

Muficales,

7. e.

Notarum

cha-raderes,

recenfere,

QUemadmodum

nemo intrat > nifi

oilium feratutrL»

prius clavem

tetigerir; itaClaves Muficales in vefti-bylo obviam veniunt cuivis Mufices

atria

ingreiTuro.

Hi

graduum

cantus,

feu vocis fecundum graue

&

acutum

jnfte

intendendae,

i. e. elevandacvel

(14)

primen-6 ·*&? O

primenda?,

chara&eres

feu (igna

,

qui-bus univerfae Sca!ar,i. e.

Odavae,

difcre-ti foni a fe invicem

difcernantur,funt

feptem

primae

literse

Alpbabeticae.

A,

B, C,DtE}F,G,

vel

/1,Hy

C,

D,

G;

eaedemque

fcalam

conftituunr

natura¬

lem, Diatonicam

diitam,

quod

quili-bet in illa

gradus

a

proxime

fequente

Tono diiietintegro,

intervallo

ex

mi-floribus natura cuivis maxime

famili-ari, exceptis tarnen Η

&

C,

Ε

&

.F,qm

Semitonio, fed majore,

conftant.

Quod

autem

ad claves

B

&

H,quac

heic ambae inter Λ & C locum

obti-nervt, & quarum

permutatio

omnera ρ in Mufica Plana efficit varietatem,

fciendum illam ( B rotuη

dum

vel

cir-culare

antiquitus

a

forma

didlamJSe-initonio infericrem efife quam Η

(B

quadratum

vel quadrum),

adeoquo

inter A Si Η

quaii mediam

interjace-re, ut infra Ctoni integri

&

fupra

Λ

femitonii intervallum

conftituat.Quam*

obrem illam, quae v.gr. a

chorda

C

in-cipiendo Sexta minor

eft,

mollern-.,

hane, quaSexta major,

durum

effice'

re cantam dixerunt veteres ,·

quibus

(15)

-m o 7

ctjam illa B motte awdiebat, haecS

du-rum*.

hujiw

autcm

figura

tra&u temporis in Η mutata.

, SCHOLJON.

Ut taceamus Gracorum Tetrachorda

quatuorη quorum tnfimum a cborda Η

w-cipiebat j cui demum A,

ττξΟΓλ&μ,β&νό·

μίνος ( nam hujusmodi & adbuc

prolixi-orestitulicbordis finguIis erant) ditia

(ub-jungebatur: quemadmodum neque de eo-rum Notis feu Figuris perplexis ,

quas miüenarium numero fuperajfe nonnutti

re·

ferunt, beic dicerc vacat ( vide

ALlPI-UMexedit.

Meibom1i)j

ante

PapamGRE-GORIUMf BOETHII &Latinorum vige-bat fyftema, quindectm hifce chordarum

fignts atque nominibus confians\ A,B>C> D, E,F, G, Η, I, K, L,Μ, Ν, O,Ρ: ipft*

ftutem quum

deprehenderet

feptem illas

literas pofleriores efje prioribus omninorf*

quiJonas, nec nifi pro iisdem >, intervaUo Otlava ceu confonantta omnium fimplicijji-ma & vix fonos difiinguentis, verfus a*

cumen redeuntibus> babendaseße

; maluitt

bis rejettis, iHas tam afcendendo quam-»

defiendendorepetere, quousque lubitunL·»

ejfetaut vox quaque fe extenderet.

(16)

8 « o

I#

Tarro *«tem GUIDOARETINUS,

Jtionacbus Benedißinm Te*rartue Cd in juo

CoUegio Reftor Cantus, feculo XI.vident

incommocfe admodum his quoque cbar

Hcribusy fupra (i»gulas textus rantandifyl·

iabasindi»e 61um poßtüyvocis intendenda:d remittenday feu elevanda Cd deprimenda,

gradus notari , Notarum nova indolisy

(c ιl'uet punllorum pluribus Imett

paraUe-fa) Cd qua bas interjacent (f>atiis9 dtßtnßo·

umaucforfuit dtque

hae

Pentagrammatis CdNotarum,qutbus bodten umutimuryorigof excommuni qtiidemfcriptorumtraditione.

Verum jOH- MiCH. CoRVlNUS in

He-ptachordi

Danici, feu Novae

Solfifa-tionis, Prolegom. JOHANNEM

Da-iviascenum Theologumi qui circa

annuw

Chrtß, floruity charaÜeres

excogi-taße tradit miris quidemy raris Cd cafcisy

fed modo rettis , modo curvis Cd ßexuofis

duüiibus exaratos , non autem in lineis

firaüelü t fedin medio verborum feu te¬

xtus y

Notarum nullo notabili neque

ad-fcenfu neque defcenfu'y quorum exemplunt

ununt aut alterum in Syntagmate fuo ex*

bibuit Mich. Pr^torius, de Mufica-»

Chorali & Pfalmodia veterum

, p. 12.

4tque bifee eharatteribtu 4retinumufum~>

(17)

-m o

Μ»·

ρ

fuiffe t donec ( ut ipfa CoRVlNT verbals adducantur) tandem

ingenii

folertia_.

dudus, Notis reh«ftis, compendmm_,

longe felicius admvenit, Siquidem

fex

fuas voces ad canendum ita

depin-xiile fertur ·, ut in lineis,

quibus

vo-cum muficalium

contine-rentur, non Notas nodie uiitatas,

fed verba iofa hvmni gradatim pro ratione

ά'ξβ-εως

&

&ί<τεως

fcripferit.

In_»

margine

autem

claves,

quas vocant,

ceu perpetua cantus

flgna adjeceritj

qualia

refert fe vidiGTe in S. lllrici

clauftro in MSC,

exemplari Auguftac

Johannes Freigius.AfTentitur Franc* Sahnas, Prof. Muf. Sälmant, docens

pnfcis neque voces

Muficales,

neque

Notulas

Figuratas fuiiie.

Qui,inquit>

coniiderare deberent (

loqaitur

de»

Muficis libris

Augustini)

in

ipfame-trorum diveriitate diverfas cantus Fi¬

gurati

fpecies

inveniri , neque

ad

e-as

iignificandas

aliis

figuris

opus

eft>

ίϊ metra ut tunc fiebat,

femper

cane-rentur, neque

ipfius

aetate Notulas

autFiguras, quibus

in cantu nunc

u-timur, inventas fuiiTe, quia tunc, ut

diximuS)

eis opus non erat;

fed

(18)

so β §φ--&ξ

quam

Barbaries

hanc Muficac

difcipü-nam^

ut ceteras

omnes

invafit

,

fex

fyllabas

Guido dretinus circa noftrac

faluns annurn millefimurn &

vigefi-mum ad canendum dicirur

applicuif-fe: &

poftea

quidam

Johannes de Murif) Cantor , ut dicunt, Pariiienii?, non minus

ingeniofus

quam eruditus, can·

tus

figuras ad diverfas

in

Tonis

mo·

ras

dignofcendas

excogitavit.

[Vuemadmcdum autem lineaetjanu

quatuor in

Chorali

aut[ex inFiguraliejfe

folent ) vel (altem quinque iüü

ußtatisfi·

mit linearum [ragmenta,pro altitudineaut

profunditate cantus?fupra infraque adjici',

ira , ut conßarel, quam clavem Not/U quavis referret, Viteris Alphabeticü

ad·

buc opusf'uitj [altem nonnullis.

PROPOSITIQ

II.

Claves

ßgnatas

earumque

officium

oßendere.

iUia nunquam in communi

ufa

mnes claves per

fyftema

expref·

fe^Tonuniur

>

Ted

earurn vices

Notae

fubeunt; quoniam

fcilicet

fupervaca-^egm

& ineptum foret, iiogulas

Iine-as Tin:

(19)

•m o ii

as

fingulaque

fpatia

literis

turbare

aut

diftingvere:

folent

certac

claves ab

ini-tiis pentagrammatum

expreihs

figuris

poni,

ut ex

lllis lnquiri

poflit

reli-quarum

poiitio &

operatio.

Illa;

di-cunturClaves

fignatae,

funtque

hat

tres:

F, C, G. Earum vero munus

eft

non_*

folum monftrare, quo

nomine quarvis

j

Nota

iniigniatur,&coniequenter,qui-bus

paifibus

cantus

fuum

abfolvat

cur-: fum fed & difcernere voces

,

nimi-rum Difcantum, Altum, Tenorem

&

Bailum ? i. e. Clavium O&avas,

adeo-que cantum

quemvis

acutiorem

aut graviorem.

Verbo,

ut

habet Greg.

i Faber 1. c. pt z6.

Claves

fignatae

funt

figria qu<*fyßtmatis

locum

& cujusiibet

cAntut initium certis voiibtu demonßrant·,

Quod ad

prius,

inquiri

claves

re-Iiqu2e,aut2eftimari,

ex

iignata

una

pof-funt hoc modo: ponamus

imam

line*

am

fignari

per G;

&,

quia

notum

eft,

afcendendohujus

confinem

efle

d, quae proximum

fupra

occupat

fpatium Nota,

Λerit;quac

fequentem Imeam,

B

vel

Hy

& fic

uiterius.

Ubi vero

fignatur

in-fima linea clavi C, vel

figura

lpfam

referente, proximwn

fpatium

occu¬

(20)

Ί

** Ο ^

pat 2),

fequentem

lineam Ε, &

por-ro. De clavi F firmle efto judicium.

Harum

prima

G vel g

femper propri«

am fere retinet

figuram,

prout

heic

infra

fiftitur;

fecunda C his fere modis

pingitur,

|

>

[|j

,vel

;

tertia ^tales

fumit formas, ):,)/:, )//: &

Quod ad

pofterius,

Fvocem imara

&

graviffimam,

Baf[um'y

Gfupremamj

& acutiiiirnam, Cantum vel I>ifcantup\

C voces

potiffimum medias,

Altum

atque Tenorem vocatas,

defignantj

ex-demque

in

fyfternate

lineari

modo

fu-perius

modo

inferius locantur

, pro ratione

profunditatis ifeu

conftitutio* nis vocum, modis

fequentibus,

Difeant. Alt. Ten. Baff,

qu \ qu t in ß" tal

E'|Efeve£o=j

ESEfiE SCHOHON.

'i Fatendum von modo clavem g

infi-gurali Mußca ·) & imprimU pro inftru*

mentis efle ußtatioremj fed & cantum~> Choralem (qui olim etjam gin linea media necnon Γ^dd fuislocis habuityimmo duas,

quandoque claves in pentagrammate ex*

prej}ds)viix

aüapi ho die quam C extra~>

s4

; m jan tic i da I

(21)

•mo

ι®. i?

^

Basß

vocem adhlbere. Quo autem grå¬

vitatem vocis cujusque melius afiimare^»

valeas , dicimus hoc quidem deftgnare eld* vem Claviarii aut Org ani ordinarii(cujus Cgravijßmum fiftuU apertd gpedum

lon-g<e eß ) mediam, qu* in tabulatura hoc

figno C C, velußtatius hodie hoc , c> expri-rniturt eßquefonus tibiχ aut chorda i

pe-dum proprius j binc ver o reliquas adQuin

-tam dißare ,g

furfum

,

f

deorfum. Neque d'rp

amus^ pro diverja vocum_j

profunditatey

,··./·>quoque > Tenoris ö* B aßt

claves una Itnea altius vel etjam inferius

quandoque comparere ; imm o ipfum_>

quoque g ζ» linearum tnfima ,

infragmento pentagrammatifubjecto,

ro«-ßitui : qu# clavis fignata vulpo Clavis

I-talica vocatur quemadmodum idem g in

pentagrammatis infima feu prima poßtum

Gallica , & in fecunda Germanica.*

*'»-de vero ut vari ratione

reliqu* erjam cla¬

ves, nonfignata,fuaoccupent loca} in

pro-clivi cß.

Et hoc quidem \artißcio omnis Uneat

ι omneve fpatium,omnem clavem fcaU

(et-jam in Mußca figurali Diatonico-Cbroma~

diea) notare

poteß, adeo ut ubi virtutcj» clavis ßgnata unirts loctsm habet v.gr,A>

(22)

14 4Φ5 o- $®r

ibi, ope

aherius,

B vel Η·, reßdeat, tertu

benificio Cy vt

quartaD,

& fic ulterwj f

imrnoPraPtici,cunHamm c/avium (ignar

a-rumperitt,ipfoopere, inter ludendum, c an·

tum et}am in(irumentalem ex tono

quoti-bet tn quemlibetd/ium ex tempore träns-ponere Joleant, clavem fgnatam pro

lubi-tu mente fingendo.

Cum clavibus, Propofitione prima re-

!

cenfitis, quafi quodam cognatioms vincula conjunft* (unt Voces wüßtates, feu cert*

fyllaba, quibus notarum joni in ipfo

can-tus exercitio exprimuntur, inventa tyro-numgratia, ut eo dexterius canendi ufu imbuantur, Sctlicet in dt bits clavibusfeu literis alpbabeticis nonfubftttit foliers Gut* i donisingenium. lilas graduum vocts, [ett

fcaU mußcx & Notarum, charafferes ef»

voluit , quorum beneficio chordte velfoni

eommode pariter ac compendioje, non mo-dofignarentur IS ab tnvicem diftingve*

j

rentur(namque ob numerum fenorium mutationesfyUabarum Juarum,de quibus

in-fra, bas idem difßcilius\praßare

\vide·

bat); fed & quomodo novum [yliemas

veteri, aut ftngula cborda tllius

ftngn-Iis

bujus

refponderent, conßaret. Verunt)

cum cantuå omnis voce articulata efem amety fS per hane gr atior auribusfist· ι

quart

(23)

-φ? 9 5Φ- 'T quare etjam Melodia can tilen<e cujusvü

• i

textum memoria cttius

firmiusque

impri~

mit) nec mintes e contrabic illam7 meltu* quoque textas ejusdem voci aut fyllab<e cuique appropriatus femel (onus in memo¬

ria fervatur,

quam fi iaem fgno quovis

allo notetur; btnc ad SaU ιantut exer-citiumf ejtuque intervaUa & loca

(ingula

.

I

canendorite

formanda

, faltem pro

rudt-oribus·> Textumpecutiarem &

proprium,

t quem voces

fyllabasve Mufuales vocanty

applicandum cenfuit. ffgo invento nefcto

, an quid

ingen'toßtu aut utilitis haberi de¬

in

beat

y

&

ftmul ab oforibus, i. e.

tgnoran-(U tibusy proterve magis fferni, immo da-(j4 / mnaripoffit. Ne au t em deρerdit4 prorfus

((t arsfat,keic jamcavere

convenitypofquam

jrt tarnenprius verba Gr. Fafripag, j§.qul-)n\ bus hafcevoces earumque ufum defcribity

J0* adduximus: Voces Muiici definiunteflfe

fyllabas

j

quibus

intervallorum foni

ex-primantur: ut rudes

hujus

artis omnis generis cantiones iis exprimere

di-,de· fcant: cum enim

phthongi

aliquibus

oj·

fyllabis

voce efferri

debeant,

ideo has

ξ,α-

fyllabas,

tanquam certam materiarru

t#,

Mufici excogitarunt,

in

qua illi tan-rri

tisperfeexercerent,dum

orationis

con*

Ut' i textum notohs accommodare

poflent.

are C* )g' ii in \

(24)

ιό o

£<§§-PROPOSITIO III,

j

htof

Jyllabasve

Mußeales

>

i.

e,

Nota·

nominalen

pronunemtionemjn

cantu Duro &

Moll/,

exponere.

AD

adhibenda eft horum

ipfum

cantus

exercitium

feptemmo-

feala-.

nofyllaborum;

IU, Re, Mi, Fa,

Sol,

Lat Si ^ vel Sa. Cum

quibus, ordinc*

hoc diredlo,per

gradus

maxime natu¬ rales atque

fpontaneos

cantus

afeen-dit 5

retrogrado

per

eosdem

defeen-dit: prius nimirum ab Ut in Re, a Re in A/z&c.pofterius ab Utin Si,zSiinLay

|

aLa in Soll a Sol in Fa &

confequen-

ι

ter: immo h>nc.icalam vocum

re-petere atque

ad Iubitum

continuaro»

prorius

ut

fupra de Alphabetica

dixi-mus, licet:

idque

ea

lege

,ut

clavem

fignatam

fj

,ejusque

odavas,

femper

tfr

appelles,

fecundam

4 Re , tertiam

eMi, & porro

fic

quoque

clavem

§

f ii occurrat) Sol dicas , ab illa

fupe-riorem iecundamZ* , tertiamiVvel

^praefente

figno

b) Say

&

ulterius^nec

tion clavem ): Fa

pronunciando? irL»

(25)

o 17

quarta 'Si: puta

ηίίΐ ei praefixum

fuerit, (altem ab initio

pentagramma-tis, bj eodem vero b praeiente(ut

di-dum eft) Sa$ ceteras, ut vocum fe¬

ries jubet. Neque enim

difficihus

fca-Ix a

qualibet harum

vocum

incipien-tis

gradibu«

fingulis,

etjam

defcenden-do, fuas

adfignaveris

voces ■> ordine nimirum inverfo.

Verum ut heic alternandarunu

vocum SI Si Sa,quemadmodurn

fupra

ΗSi B, ratio penitius conftet:

obfer-va in hac quoque

fcala

vocem

quam-libet a proxima feu vicina diftare To-no , hoc eft Secunda

perfeda

,

exce-ptis Mi Sc Fa (e/

f)

Si Si llt(I)/c) quas

litrobique

Semitonium , Secunda

im-perfeda,

interjacet: hoctamen idem,

ubi loco Si, ob

fignum^

jvox fcmito-nio deprimenda, inter La

&*sv*quo«·

que incidit, i. e. ioco proximo

fupra

La, ut alias&ordinario ,

proximo

fub

Ut. Scilicet exinde veteribus cantus genera oriebantur, feu

conjundioni*

& repetitionis Vocum in Scala

di-ilindio Sc varius ufus.

Sunt autem nobis illa

generatan-tum duo: unum ordinariurn>

(26)

η ·$·§ ο

■rale

> Durum St Η Duri dttftum : alte¬

rum

transpolitum

, Fnftum, Molle & It

mollis; in quo nimirum juftae Quarts caufta, pro chorda Η η t nunm acuta,

alia b, femitonio gravior > adhibenda,

in cantu etiam vocum

aliquam

facit

mutationem. Cujus quidem

duplex

o-mnino recentioribus exftat > breviter

heic

explicanda,

ratio.

Una , eft quando

omnes voces mutantur, eo modo,ut cantus

quidem

Durus (ejus

iignum

eft abfentia b

ro-tundi in

principio

cantus

fub

clave C:

cum

proprium fignum

Η nunquarru

exprefie

ponatur , niii in fcala fifta)

Ut habeat in C, & Si in H.Cantus ve-ro b Mollis,cujus

fignum

eft

prasfentia

b rotundi,å

fyftematis

initio, Ut dicat

in nota f/ & Fa in b. linde

quid iru

reliquis

ordine fiat, facile

judicium.

En

utriusque Diagramma

in Alto!

Aicend. DUR. Defcend.

=åÉ=Μ

Έ

Μ

JotiΙα, β, u.t,re,nitJå,Jol, jot, la,joi,

Afcend. MOLL. Defcend.

t*t,re,im,faJol, la/i,Ht, Llt,ß,u,JUifa,mt, re,Ht, dlter*

(27)

•4Φ-3 o ig Alteramutandi ratio eil,

qua una_*

tantum vox aliter in generemolli

quam

duro effertur,

rehquis

invariatis

, ar deo ut uterque cantus habest Ur in

C, ceteras

ordine,

quem in

iubje&is

fcalis vides.

DUR, Afcend. MOLL. Aicend,

:

—ϋ

Ut,re,mt,fa,ßl,ta,ß,ut,

ßa,fil,la,fii,ut,re,?Kr,fas

llnicam fcilicet heic mutatam vo-cem nota, &

quidem

pro St, canen-dum eile Sa( nec aliter in med ocan^

tilenae, quoties

fignum

b loco t# H

occurrit)fonumque

iimul

ipfum

Semi-tonio

deprimendum.

Immo fi forte

a-liis etjam in locis

occurerentfigna

b

&

fcj

,

vel huic

aequivalens«, fimiliter

illud per Sa, hoc

per Siy

efferri

non

incommode

poffent.

NosSolmifatione illa

priore

fuisreli-(ila amatoribus non

poftumus

nonpo-fteriorem hanc, ut

longe faciliorem,

Choris

Scholisque,

immo

omnibus &

fingulis

, Cantum Planum docere aut

difcere minirno

negotio volentibus,

commendaretotisulnis

ampleilendam«

(28)

-t© O £φ§-SCH0L10N.

Jduod β adhuc quteßio inoveatutj

quanam interceåat differentia tnter literai

feu Clavei & Vocesjeufyllabat Muficalesl

difttnftins beic reßondemus

, non efje w num

idemque

ambarum mun tu; [ciliceti

base(Je Notar um nomina recens

inventay

quibus e<e , prafertim inter

canendumyap-pellentur, & quorum beneficio pronuncl·

Ationi euphonite

paritetatquememoriafub' fiåium circaipfum Notarum mclos acce-dit : illast tiomina earundem

prifca>vocum

tantumfigna·) bis

aiioquin adfcribendis

com--fendiofiora: quas vero imprimts ad con·

Venientiamfut fyflemdtis

cum antiquo

o-ßendendam GuiDO retinuit. Immo

igno-rari iüa omnes in Mußca Choralißbi re

lifta poßunt

·, dum modo conftet

^

dtß'

gnare Vocem llt, )/.· Fa > aut etjam g

So!-. Scilicet Clavium ßgnatarum

cognitii

beic fußett.

Denique utrum claves, an v er ovo*

eety commodiores ftnå,^ non minima inter

Mußeos exftat

difeeptatio,

In Galliacerte Solmifationey & quidem kacce nova~*y

utuntur Mufici etjam

praßantißimiy

find*

liter in Italid Voce

tantummodo"Ut in-» Do

(29)

•ίφ-Λ ο crffi· 2i

Do mutata\ in Gerrnanle pluribüs

qucque

locis veteri Guidoni'a j licet in aiiia

nett-tra In noßra patria, h*

ufurpantur, iü«

nec ab omnibus excluduntur·.

quippe Vo¬

ta adChoralem

, Claves ad Figurahm y &

prafertim Inßrumentalcm Mußeam-

me-hus adplicari intclligentiores

vident. Fa* cit hactenus [altem

n6blfcuma\OH.HeNR. BljTTSTETT in libroy qtti llt Mi Sol,Re

Fa La, Tota Mufica & Harmonia in¬ terna inferibitur p. np. §*

ip>h<ec habensl

llnfer Teutfches ab c Inßrumentaliter

gut: Vocaliter aber , iß die Solmifa-€i

tion beßer. Fenn die SyllabentVenn

manie an ftatt Ut > Do ηimt, Wie die

Italia-« ner

pflegen, laßen fieb alle vohläußre-**

eben y und exprimiren der Tone

eigen-<6

febafft beßer: da hingegen die Claves(e filches nicht thun: überdißnichtfofreijxi

und ohne

zufammendrtickung

der

leßzen*6 ausgebrochen Werden können. Es pre Sa¬ hire es jederfelbß und

ßreche:Do,re,u

mi y fa, fol ,

la,

ob es nicht frei/ zu(C

munde und mit fcbWacher

anßoßungder*

Zunge an die zahne heraus gebet', hin—* gegenβ reche man die clavesaust unter* Welchen nur a und h anzutreffen ftndy<(

Welche

frei/

und ebne zufammendrückungt(

(30)

2i -Φ3 o

39der leffzen aus dem mundeund hälfege·

»ben; fo Wird man führen, das die

an-,,dem alle eis, dis, fis, glS, b ohntj>

Id'ckere anfioffung der zungé

und zu*

,,/ammendrüiknng der Ifffzen, nicht kon· 9>wen ausgebrochen Werden, man mußt

9)dennden mund anders zu fprechen ge·

„Wohnen Wollen; Welches doch ohne fo»· ^derlicheZerrung nicht gefchehenkan-.La· „hero fage ich, das diefes keine geringe.* „urjache feyy Warumfo viel Sängergefun· „den Werden,Welche den Textfo

undeut-iilich pronuneiiren , daf] man kaum das

wehende Wort verfleben kan; denn der

99mund Wird durch

ausjprechung

derer

Clavium , in (pecle eis, dis, fis, gis, b

99von Jugend aufzu einer undeutlichen._j

Wipronuneiation geWobnet. Et qui mox pag. ii '.

§.

ii♦

harc

addit: Es bat 9yaber GUIDO vonfeiner erfindung ein.*

„buch gefchrieben, Welches er biffWeile»

Introduftorium,

bißWeilen auch

Micro-yJogum

nenneti unddaffelbedem

Theo-j,baldo,

der

Aretiner Bifchoff, dediciret

9i«nd zugeferieben5 aIIWo er in der 2>edi' wycationverfrriebt,einen knaben infinge»)

„innerbslb eines mobnahtsfo Weitzubri»'

> *1* nach der alten artkaum*1*

(31)

α l·®- 25

(ehr fvitziger menUb in

vielen

Jahren-***

lernen k'önte Ich meines orthsfalle cheferί( metjnung bey , und kan mit \v

arbeit

fa-** gen, das einFravenzimmer von 13

jährend

ohne die claves zukennen oder zu !?//-«.<

Jen-, bloff nach der

Solmifation

alle

m·4*

tcrvalla ufitata, nach genofjener flundiger information,

begriffen

undzu44

fingen geWuft hat.

Cum quo autem auttorc, dum prp

Solmifatione imprimü Guidonica ( de qua

mox jam dicendum ) pugnat, nos item&

pariser non factmus; ut neque in eo,quod

cantus etjam figuralu non nifi per voces

Guidonicas exerceridebeat, Noßra autem

fententia cognitis elavium ope (cala feu

ambitu cujusque modi , nec non fingula· rum Notarum a Nota tonica aque ac ab

iitvicem intervallis perjpettis, perinde fw »ritρ utrum claves, an voces Ad ipfunt-»

cantus exercitium adbibeantur, an ver o,

quas quisque

commodifßmas exißimet

at-que ad lubitum ipfe fingat, incondita

fyt-laba, v. gr.

fal, la,

ra;

quales

Corvi-Nus Heptach. Lan. påg, 94, licet in nego¬

tio

diverfo,

commendat,

Praterea danturVocesMußcales alUy nimirum ut exlaudato CORYINO pag.4*

(32)

J4 ο

iéc adJatnus'. qnae funt recentiores &

multo

fvaviorespronunciatu,

Bo,Ce,Di,

Ga, Lo, Ma, Ni. Μ JOH KraFTIUS

u-firatas iic correxit, & faciliores red-cbdit - Bo, Re, Mi,Fa,

So, La,Ni. MAI-RI Mufici cnjusdam funt: Va

vel Τα, Ra,Ma, Fa, Sa,La, Za> Ta, ut os pro<

nunciando unico modo

aperiatur.Grs-ci vet^res canebant:

Ία, Τα , Ti,

Tjjr,

Ta, &c Necmagni refert

quascun-que tandem ad folfifandum

fyllabas

excogitemus,cum quis idem

prseftaret

fervos Terentianos (

qui Dromo,G^ta,

j^rrhia, Davus> Sohz, Parmcno, Sy

rusj/>romo fuernnt) capitibus

jongens,

vt feftive luiit in M, JOH. LIPPI iv<

ξημΑ

Belgicum,

ut vocatfuum, Bo, Ce, Di, &c» Clariflimus & fcientiarei Muficsc prajditus

pene

fingularj,

M.

joh stephanus Ut pro Bo9 Ce, Di, Ga,

Lo, Ma, Ni, Bo> canatur Dro, Ge, By, Da, So, Ρa, Sy, Dro»

SC HOL 10Ν IL Guidonit ipßtts voces non

niß ha

(ex',

ut* re, mi, fa , fol» )a fuerunt; qui

(ut teßimonio tf verbis BROSSARDI

ßift. Mufp» m, typ, utamur

)

luy

(33)

rent dans Γ

efprit,par

une

fpece

d'

infpiration

, en chantant ( & in ipfo

quidem feßo die , fecundum mnnullos ) la premiere

ftrophe

de Γ

Hymne

do

faintBaptifte

&c. Ce qv'un fcavant Ita¬ lien, Angelo Bernardi> a renfermé

fort heureufement dans le vers

fvi-vant:

UT RElevet Mlferum FAtum

SO-Confer. Erintzii Mufic.Hift. cap. io*i§.f.

Ex Hyntno /lutem iüo S*

Job. qttettL*

teftc BRSSARDO l c.p. i6o. verfus

an.

Cbr, pfo .PAULUS Diaconus

iquilejen-fs, vtlfecundum alioi D. HIERONY¬ MUS >compofutt 5 ßropham

primam f Λ-s

GuiÅone bete adhibitamfic

defcripßt

CoR-V1NUS I. c· pag. 207, r:i — —-—-—-—ιt 1 r-=1

ί:&τ:φ_£:_3Ε_ϊ?Ε.-:ίΕί

ϊ— UT

tjtieant Is.xis REfonare Jibrts

SOLuepollutt LAbti

reatum Sanfte

Qßi

idem

mox

fubjungit:

Si ex primae

vocis

prima

Iitera Si in Sanft* &

pri-Litosque

LAbores

(34)

zé o

ma fecund« vocis Joannes , recentio-ribus eft coagmentata,

in

quorurrL. vocabulorum locum quando

fubftitu-unturali«du« iisdem

initialibus,nempe

Srntte

Jebova,Sixophz haec

poiTit & absq}

Idolülatria

pie

cani &contra

raucedi-nem & quarVis vocis vitia, preca-tionis vice, rede adhiberi.

Sed lubet etjam ex GEOR. RHAV.

Enchirid Muf. Chor, quem itbrum ipfe D. J. BUGGEN ΗAGEN Anno fuifeculi

30. dedicavit, cjuichm bymni quaaricini-um exhibere, fimulrud'is adbuc iilorum temporum harmonin exempium.

+

t<t:3g:S:^:S:S3ES:Xr:3E:gg

___

-φ—C> ^

...

4-UTqueantlaxts R Εfinare fibrts

Mirageflorntn

JAmulttHcrum&OLvepcHuttLAbitreatumS.(

finnes

.; ' *

(35)

•*H o '7 Stiendum autem Guidonem Scalam~»

fuam Gamm4 vocatam ( quod inciperetA cborda Γ feu G , quant) in ful nominis

honorem aque ac memoriam Muftcesa Gra*

eis accepta, infra chordam prius

gravijfi-tnam &prtmam A ipfe

fyßemati addebat)

&adtres oftav asextenfam in

feptemhexa-chordafimilia divißßet q u orumI, afc ende¬

lat a G, //· a C, III. ab f/ IV. a fl. V.

f> VI. f/ VII. c) (Nam Hexachordorutn

tpfi,quemadmodum antiquioribusTetrachor*

dorum,ratio imprimis ha benda videbatur

id q tior um ßngula , ut paribus

interval-Iis, id efi Semitonii majoris fede min imes

mutata,canenda fuerunt,it

a quoque tis»

dem fyllabis efferri, i. e. abWt

inctperts>

atque per Re, Mi, Fa, Sol, La progredi

voluit. yitque binc cborda F> C,

g,Cla»

ves κατ

tfcotirjv

difta. Porro autem,quia non

raro canius

fuprafextam La afcendere, Idinfra Ut

de-fcendere fölet, tdquein fcalah mollisaq ue

4c Η Duri

; inter feriem vocum

\H,qua

Ut in G habet , idferiem B , qua idet»

in f/ aliam tertiam Id

mediam cum Ut in C ( hane GenusNaturale

feu Naturam

Appellans) indeejj reliquas voeesordinefuo, conßtruit, eum infinem, ut hac utrique Steina t eas, qutbus opus maxime eßet,

(36)

fub-ι% o

fubminiβraret( unde et}amGenus velHe* xacbordum tUud medium fervnm aw

dire debuit) voies intervaUa cådern sono·

rum tf femitonii jam recurrentia iterunt

ex>reffuras,v. gr.Mi, Fapro f)/ c/ pelΛ

b/ non menus quam pro e/ f. Hae fetlicet

regula generali ( vid. Cf. Fr. mllllet Dechat.es Curfu feu Mundo Mathe«

mat. Tom. IV. Traft; 24. prop. ιρ.ρ.

m. ijöfjGhiotieseunepafcendendum fuerit

ultra La,transeundum eß a Faad vocem

feriei vicina Re ; atque hinc aSol iter um

ad Re redeundum j adeo ut ab imo fuße-matis adfummum canatur in Duro :Ut re mi fa, re mi Fa Fol, re mi fa, ro mi fa fol, remi fa fol la: ?»MolIi:ut

re mi fa fol, re mi fa , re mi fa foi> re mi fa.

Si autemdcfcCηdeηdum infra Utf hot fiat in chorda La.♦ videlicet hoc modo in Duro: la fol fa mi, la fol fa, la-» fol fa mi, la fol fa , la fol fa mi reut.

In MolJi: la fol fa,la fol fa mi, la fol

fa mi re ut.

Ahi defcendendo qutdem, circa can·

tumDurum in fftf Hlnee non area Mül¬

lem tn b &o

ubique

La; /. e. convenien· ter

jam

diüisj adf endendo autem circa

(37)

•W »

W-_

*9

Durum /» c flf Qt circa Mollemin t&f/

femper Ut repeti volunt: (edreseodem

re-ciåit}five aFa &SolinDuro velSolöTa

tn Molli ad Re , ut fiupra^ ftve et}am a

Mi Fa in Duro, vel Fa & Mi inMolli

ad Ut, adfcendamus',immo in

quacunque demum chörda (ett fyllaba fiat,

a Genere

etjam Medio

feu

Naturali>in extremorum alterutrum, fett in Durum aut Malls» tränsitus.

H, DUR.

{ut, re, mi, fit, ut, re, mi, fa, fol, la,

ut re mi fia

la, fiol, fia, mi, la, fol, fa, /.i,y2/

,fia, mi,

B MOLL.

Ht,re, mt,ut, re,nai,fa, fol, la,

Ht,re,mi,fa,

lafiol,fia,la, fol,fa,

mi,re,ut,

la, fol, fa,

Ex

fequentt denique

adfcenfionisfå

de-fcenfionis

fchematepatet

, bete infcala qui*

demnaturaliC

nqut aetranpofita

F}«^'0"

tota

(38)

10 ο

tam tam afcendendo quam dejcendenåo

ejfe extremis (eu ipfis 051avis ( qua ante omnia voce convenient). cognomincm: nec

non utrob'tque Modi Gjuartam

per Fa £Γ Septimam per Mi, hoc eßfemitonii locum utrumque,(yllaba conßanti&

maximecon-convenienti ejferri.

DUR moll

Ale. Deic, Afc. Deie,

c ut fa f ut,fa Η mt mi Ε mt mt Λ re la D re [λ Q ut fol C nt fol F fa fa B fa fa Ε mtla yl mt la D refol G re ßl C ut fa F ut fa

4t% b<e funt mutationes, qua tantuni

tyronibus negotii

faceffunt;

ut ipfe

locjui-tur MiLLIET. Crucem teneUorum ingenio-rum alii dixerunt ,* & ut verba laudatio

„Büttstedt />. too.addam: eil tortu-„ra difcentium , Sagt man insgemein ,

„ich aberfage: eil tortura docentiurn. ^yDenn Wenn einMeßereinemScolaren in-iformiren (oll, und kan es entweder gar

„nicht, oder nicht recht >das iß jaeine* ,,irechte marttrs Jedoch Will denen

beu-},tigenMußciSffofoUhenichtverßehenßeine

^(chuld beygemeßtn habeny,

ihre

lehrmeU

(39)

O JI

ßerfindurfacbe dran. Quemauttorem^^

integro capite IV. de Solmifatione

Gui-donica agentem confulat, qui altius heic fapere amet. Sed luhet etjnm univtrfum

Syβerna Guidonit oh oculos ponere , quo adbuc melius ditta inteliigantur.

Γ ): c 3

{^ABCDEFG ab c de fg λa bbccddeejß

Η h hh

utrcmi faiolla utremifafel!a.Mon

Natur, utremifa fella utrcmtfafolla utremtfa

utremifa lol la utremifa fol la utremifafolla,Dur

Quia tarnen,eodemMillietteßet

dif-feiletji recordarihujustr.oaitransieuuw,tt4

ut multi t<edio

aßetti dcrerreanturi

reccn-J tiores feptemhabent vocis diverfas , qu* totam Qttavam

perficiunt,ut jam jupra

I oßenfum.

Sed antequam hinc abeamusfein com·

mendationem Septima noßra vocis Si vel

Sa ) elaudati CoRviNi

Hept.

Dan,

Pro¬

leg.

ha?caddimus." Tantum non poßum bit

meminißfe ERICI PUTEANI, feriptoristc

mihie mille Muftcis chari, qui inMufa-^

thena fuafeptima vocis BI

ex vocelaBIi« in Hymno,ex

quofuasbü ternas(yüabas<-* excerp/'eratGuido, exemta,auttorem autfi

etrte cclebratorem

fe profiteturi SeOA-" VII>

(40)

I* o

5)VID MOSTART, qui qttidevn in JuΛ

„introdudione Muficar, (eptenarium

yyZiocum valdeprobat, verum reje&u Gul·

5,donicts,aliasfubftituit, bas fcilicet: BO

,»CE, DI GA, LO , MA, NI. Undtj>

^,hanc opinionem femper babui, no η

in-vvento, sjui me aliud edoceret, e Beb

y,gio adnos promotam hane novam folfi<·

5+(andi (fit venia verbo eSi in ejus hono* ϊ rem fabio ) rationem

, quam vocamusper

,,SI. Cujus primus inventor mihi

ignora-ntur, nifi (i fuerit GREGORIUS

TRE-„GHOVIUS natione , utopitior,

Bata-),vus , Regia nofira Capelle quondanL»

„Magißer . Neque jempus ,

quo bic

r,canendi modus noßratibus fit receptus ,,

yppraeifie invenio : atate tarnen Ciariff Vi-rforum·, M.JOHANNIS STEP HANil,

nee non M. JOHANNIS KRAFTJJ, in

»ufu fuit : utroque enim magnopereharte

„vocem probante, Kraftlus in rudiraentis

y,quibusdam, qu£ pro ineipientibusevuh

ytgavit, Hexachordo Guidonis feptimam^

j

„ vocem SI addidit. Et infer.ius de in·

|

„feriptione

libri fui\ Nova inquit, i»

?

„digitatur, nan hercle , quodnon dw

9idurnperSl eanendi tonfvetudo nobis in* „trodulla fuerit: fed ea de cAuffa int*

(41)

·#«§ O 5 ?

frlmis^ quodnemo quod f

iatnßiteris

alt-i(

quidde illa. prod/dt rith/us

canenda

ratio*·'

certa & fallet* tit dotent'!bus aut difcen.^

tibus confiarct. Notum enimtβ , quam^

odιοίe wi'cram exßbilant lnßrume*ct tIi<e. Imo ab omh-btis Itbllh Mu cc

ficis Germanorum, quo. Vidi , vidi

auf·*·

te η permuhos ■) uno sxcepto> auc β iduc'

Iis ron.bis exploditury aut tanquamin iC ipta &MuCua UbertAte indigna exdmdi tC

tur, Obiter hor bio nonpoßum id non-aii mt>nere-y increddj'dem fvavitatcm & ele-*t

gantiam ejfe ejusdom S? tum alias·) tum^

maxime■> quando (upr.i La occurrtt B>t£

id Fa in B canendum , tum autcumIta*(i ίύ Ba * aut fvavius Ö" muho moUius

non mutata (cn'ona cani pofjlt Sa undeί£ vox folßfatio éonflata9 ex tribus vocu/isßi

Sol Si Sa* vox eil ratwne fuatum par-**

tium rehquis in Mußeαβblis

, multo ex-1c cellentior multoque pretiofior.

DcniqueL#

eodem monente Ρ. i, cap i. pag. S,

No'andum Si in ntpdio cantilena > b in*c

ι vo e Si oecurrat, quod ibi [onus

per Se-α

f mit ont um

ßt deximendus & Fe , ßävehi

Sa prlf) Si aßummendt.* Cancefatumve ei

roß oecurrat, vocem aliquo modo cle-ii

Vnndam mooet, Non tarnen nccejje eßvc

(42)

34 o

i,utfonus femper per integrum femitonium ,pminus elevetur, vel depriwatur, Tertia:

,veηim minort vel etiam Sexfa? minori

,,tantum addttur , quo vertantur in Ma?

,,jores , & ubique in omninus clavibus,

,,quando vel Tertia vel Sexta profun* »d.amento eft Harmonia, hcum hübet.Sed

,, quadratumfcribitur tantum in voce

i,Fa, quando Quintarn pro funaamento

y,fubjehtam habet, & pro Fa , Fi » can en'

»dum·, ita ut cantitena tota in

Ckro-T^maticumgenus degeneret.

PROPOSITIO

IV.

Exercitium

jcahg

vocum

inftituere,

SOimifationem

hoc modo : primum

tyrones

Phonaico i-

edoceantur

doneo pr«eeunte, ac diftinfta voce ,fe» ptem illas Scalac Naturalis

Syllabas

a-fcendendo & defcendendo gradatimj»

canant»

easdemque,

repetirionis

cre-brae beneficio, memoria:

probe

infi-gant:

idque

incipiendo

non tantum-» ab Ut, perHmSi

Ted

etjam aFa,

perBSa;

&

poftquam

ha:c bene

j

fqcceiTerint,

panter,fi

placeat,

a Re, a Mi, ac aNo¬

ta quavis

alia:

circa

References

Related documents

anni ab alterutra parte propius ■&gt; feu cujus plenilunium ipfum diem Julio¬. rum 4 annive caput,

tet Baflum Fundamentalem pfer inter- valla confonantia procedere, nempe, per Tertiam , Quartam , Quintam

pro Quinta non minus quam Tertia utendum efle clavi inträ modi duri mollisve ambitum reperiundaj quod. in Problematibus

A qua- drato dimidia [umma data dematur me- dia proportionalst quadratum j a refiduo radix quadrata extrabatur } radici adda-. tur idem fumma dimidi um ,· &amp; ab

dicendo; abftrahentes non negant, icillcec iliud attributum defubjefto, quod ab hoc abftrahunt ieu prae- fcindunt. Unde etiam iequitur, abftraftionem primae intelleftus o-

cipite , inquit Salvator, edite hoc eit corpus rneum). cujus, ut antea etiam di£tum,

dum eft, quod tale fuit inftrumen- tum, ut apud veteres defcribicur.. Erat macbina lignea, ad v er i

Quod cum non fit, coriiequens efTe ajunt, Deum non dari, Sed fuppone, Deumcreaturis. ratione praeditis dedifTe