• No results found

De principio ethices disquisitio. Quam, venia ampliss. fac. phil. Ups. præside doct. Dan. Boëthio ... pro gradu philosophico p. p. Daniel Magnus Schedvin stipend. Helmfeld. Dalekarlus. In audit. Gust. majori, die XVIII Maji MDCCCIII

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "De principio ethices disquisitio. Quam, venia ampliss. fac. phil. Ups. præside doct. Dan. Boëthio ... pro gradu philosophico p. p. Daniel Magnus Schedvin stipend. Helmfeld. Dalekarlus. In audit. Gust. majori, die XVIII Maji MDCCCIII"

Copied!
8
0
0

Loading.... (view fulltext now)

Full text

(1)

DE

PRINCIPIO ETHICES

7_

.

DISQUISITIO.

QUAMf

VENIA AMPLISS. FAC, PHIL. UPS»

PRiESIDE

DOCT.

DAN.

BOETHIO,

ΕΤΗ. ET POLIT. PROF. REG. ET ORD.

\

* PRO GRADU PH ILOSOPHICÖ

τ. p.

DANIEL MAGNUS SCHEDVIN

Stipcnd. Helmfeld. Dalekarlus.

In Audit. Guft. Majori, Die XVIII Maji MDCCQB,

Η. Α. Μ. S.

ÜP sali JE,

(2)

1

v '

SPECTATISSIMO VIRO,

OFFICINS METALLICiE POSSESSÖRI,

DOMINO

JAHANNI

PHIL.

CEDERBORG,

PATRONO ΟΡΤΪΜΟ.

Cui

juveni non Magis quamfinefcenti placuert ßudia litterarmt%

accipiast precor, Optime Patrone, taeorum primitias labortmput

Tibifue obßriftisfmx mintis Sndices.

(3)

de

Ρ

R

IN

CI

PI

O

ETHICES

DISQUISITIO.

\

Inter

notabiliores mutationes, quas

fubiit humaaae

men-tis ad fcifcitandum exitatac itudiurn, iilam marito referi«

mus, qua, fapientiam plus quam

vulgarem

affedantes*

Dogmatum Sc Syftematum

Scholafticorum

pertacii, agmi«

ne fado, fundamenta fcientiarum hucusque agnita everte·

re conabantur, clasficum veluti canences: Principiig ob*

fla. a). Vereor atitem, ne

hic

ad

deftruendum

efHcajs

fervor, poft facile partam

vidoriam

obdormifcens,

ner¬

vös praeciderit animis, quibus

ad

iirmiora

ufibusque

hu-manis aptiora fcientiarum aedificia

exftruenda

opus

fuisfet»

Vulgo fufpedum &

invifum reddere,

quantum

in

illis

fu-it, ipfum Syftematum Sc principiorum nomen

b),

hoc

fervore abreptis unicum fere

Philofophias

officium

puta-batur, Sc dignitatem, Syftematicae

fcientiae

detradam, fai«

ftoricae addera cognitioni. Tota, quse

commcndabatur»

ad populärem

fenfiim

demetienda,

Philofophia

ad

hifto-riam reducebatur, Sc fieri fi ullo pado

potuisfet,

non

d*·

bito, quin ipfam

Matheiin hiftoriam

esfe voluerint.

Non cquidem

contendo

f

in

annalibus progresfiium

feiern*« humanae perditura

reputandum

esfe

tempus? quo

A» hie

·) Xo fenfa, <|«oOvidi*nie hls veAis Ufas eft FoasaeiAttoörii$

in fuis circa principiaPbilofophiae dubiis,Cdttiagae cditie«

(4)

fciz cognitionss humana

fundnrntnta dijudicandi

mos va»

luit: ied gratulamur. nobis, quod ad exiturn properer«

noilra setvcé videarur, iliique fuccedens pracftolari nobis

liceat tempus,

folidiori

fcientiarum culruras faventius>

quodjdumab una parte libertati Syfternata eorumque

Fun-damenta debita criii fulqiciendi indulgec, ab altera ad

bene explorata principia quodlibet cogmtionis humaoae

genus

reducendi

ftudium commendat.

Nos de Ethica,

adamata a ncbis Fcientia, foliiein, paucis indicare

volui-mus, illam ad juftam fcientia? non tantum externam for¬

man?, fed ad internum quoque Fcientiae robur adfurgere

& posfe & debere, non obftance Frequente

Philofophan-tium proxime praeterlapfi temporis contra vana bujus quo¬

que

fcientiae

Syftemata clamore.

Nemini, qui vel compendium quoddam Ethices aur

ju-rlsprudentiae Naturalis perlegerit, ignotum esfe poteft, iIlosp

qui officia

hominibus injun£la

Syiiematico

ordine docere

vo-luerunt, follicitos fuisfe de primo quodem fcienrice, quam

propofuerunt, principio, a quo

En-gula

derivarent legis mo¬

ralis praccepta,&unum cum reliquis jungerent. Hoc, nomi¬

ne vel principii motaktatis vel Ethrecs aut Jurisprudentiz

Naturalis, quoefitum fcientiae Fundamentum ,ηοη fine causfa,

ut conditionem, Ene qua non, Syftemaricse officiorum

cognitionis

pofuerunt.

Fatendum

quidem esfe exiftimo, principia, quse

adoptarunt, ira

dicla ultima

& unica. Eve

in voluntate Dei, Eve in focialitate, Eve in fui 'pfius perfe&ione eadem

poEierint, in ipfa

officiorum peitra-£latione vel otiofa Fuisfe, vel ed arbitrariam &

apparen-tem tanrum Syftematicam difpofirionem officiorum, quae

aliunde quam ex poEto principio nota Ebi habuerimr9

conduxisfe; rite tarnen ex hoc principiorum, ab illiß

veo-ditatöram, vitio concludi posfe nego, vitiofam vel

inuti-lem esfe ornnem de ejusmodi principio quaerendo curam*

(5)

licitu&ioem puto,

quod frequenter

moneri

sudivimus3

homincs, fano du£los ienfu, iine ulla illius cura, refte

de honeito & rurpi judicare, virtutemque colere posfe: heic enim non de communi, fed de fcientifica regularum

honeftatis cognitione

quaeiiio

inftituitur; & prasterea quis contendere fuftineret, hunc, quem venditant, communem hominum honefti fenfum fundamento carere? Et in

fy-iteroatica honefii Do&rina, quid aliud principii nomine quieritur, quam diilincta interni hujus fundamenti

ex-pofitio ?

Per Ethicam heic intelligimus regulas

fyftematico

nexu copulatas, ad quas quiliber in foro propriae confci-entite fe, confiliaque fua & a&iones dijudicare debet, in

qua ad ju iium fcientiie robur nihil defiderandum

relin-quitur. Ut vero pateat, hane fcientiam a principio rite

perfpe&o ommno pendere, quid Tibi velit fcientiae

prin-cipium in genere, ante omnia explicandum.

Fuerunt, qui, dum Ethices prsecepta,certitudine gan*

dere non negare voluerunt, tarnen fufpe£hm reddere

co-nati fuiit Phiiofophorum de unico moralitatis principio

ponendo curam , ad exemplum Mathefeos provocantes,

quse, dum de reliquarum cognitionis humanse partium certitudine difceptatur, fcientiac ftri£tisfimo fenfu nomen tuita eil, quamvis circa illam de unico Sc ultimo quo*

dam, quo fuperftruatur, prmcipio nulia moveatur quae«

ftio. In hoc nos quoque manebimus exemplo, ut

illu-ftretur, quid per principium fcientiae intelle&um velimus.

A definitionibus δι axiomatibus incipiunt Mathefeos

elementa, & ad illa ceu ad totidem principia, ultimo

refert fuas demonftrationes Geometra; Sc hoc fenfu non

micumfed plura, scque

immediatsg

certimdmis, principia

(6)

{«as fclentiae agaofcit. Sine dubio ille, qui, eödem fen*

fu, non nifi unicam in difciplina Erhices quaereret defini¬

tionen?, vel unicum axioma, principii loco ponendum,

valde falleretur, fed ii quatreres, unde definitum fenfurn

hae, principii loco pofiLac, definitiones de axiomata in

Geornetria hauriant, illumque a certo quodam de

fingula-ti faculrate perfpiciendi nativo modo derivares, qualem

in poitulatis, feientiae

Cux posfibiliracem

enunciaturi, ex*

primere folent Geometrse, rite, me

judice,

contenderes,

unicum esfe totius Mathefeos prineipium. Quselibet rea¬

lis&genetica definitio,

quales

funt, a

quibus

ineipitGeo¬

merria^ a cerro de unico videndi modo determinarum

fenfurn mutuatur. Quis enim ex. gr., pun&urn in Char¬ ta feu tabula ponens, fe delineasfe rem indivifibilem de

omni parte carentem, aut, lineam ducendo, fe longitu-dinem fine ulla latitudine produxisfe contenderet? Et

a-aciomara, an aliud funt, quam relationes rerum, a dato

certo videndi modo immediate perfpe&ae?

Per prineipittm itaque, quando unicum cuique

feien¬

des tribuimus, nihil aliud fignificatum volumus, quam

poftulatum nativum quendam perfpiciendi modum,

cuili-bet feientiae proprium fuisque regulis necesfario

adftri-£lum, a quo res perfpe&ae earumque ad fe invicem rela¬

tiones ad certum de determinatum fenfurn ita

definiun-tur, ut niü fublaro ipfo perfpiciendi modo mutari

aut deleri nequeant, fed qui pofitus feientiam certam &

åndubiam parit, ii ab illo, iine alienarum rerum

admixtid-ac, conftantia,quaePhilofophum detet,

progresfws fueris.

Ad hanc principii ideam ü cura Fhilofophorum, in

«fuaerendo Ethicarum regularum fönte, a quo

fcientilic·

ülarum explicatiopeteretur, exa&a fuisfet, vanas de

prin-eipio

moralitaus difeeptttionea»

magno

ftkntia,

quam

(7)

per-f

pertra&are voluerunt,

Iucro,

evitasfent.

Inteliigere enim

debuerunt, heic nihil aliud quaerendum esfe, quam ut confcientiae homini naturalis de difcrimine honefti &

tur-pis judicandi modus ab omni alienarum rerum

commix-rione liberatus poneretur, Sc verbis idoneis exponeretur*

ut certam habeient videndi ftatronem, quam omnes intel¬

ligentes

fponte

occuparent,& a quo Ethicas regulas,

ve-luti radios ex unico centro emanantes, perfpicere posfenr.

Incompletam admodnm Syflematicee cognitionis no-tionem formaret ille, qui veritates inftar annulorum

uni-us caterae copulatas fibi tantum cogitaret; earum nexum

potius animo fingere decet, ut plures catenas commuai tufpenfas fulcimine, quod fi deciderit.,omnes fimur ruunr.

In Ethica non eßiciendum, ur necesfitas ofEciorum, ex.

gr. erga

fe ipfum

ab

officiis

erga alios, aut contra

deri-vetur, quo fere tender« videntur eerum de Syftematica regularum moralium cura, qui vel focialitatem Sc natura¬

lem benevolentiam, vel fui ipfius perfe&ionem principii

loco pofueruntj aut ut modeftiam a juftitia, vel juftitiaro

a modeftia, & fic porro, artificiofo fophismate

deduca-raus, fed ut ab eodem fonte utramque ita ortam

intelli-gamus, ut, fublata altera, cxficcaretur quoque alterius fca» turigo.

Eadem ratione, ac in Geometrie facultas a quolibei

pun&o ad quemlibet pun&um ducendi lineam poftulatur»

in Ethicae limine libeFa voluntas, Sc ab illius idea

infepa-rabilis Autonomise lex ponitur, verum moralibus regulk

fenfum datura. Ab illa rerum moralium definitiones

ve-jritatem nexumque fuum mutuanturj ab illa axiomata,

de-monftrationibus Ethices fundamento futura, oriuntur

definiuntur. In ultimrhujus principii posfibilitate

Sc

rea

(8)

e-%

jusdem per totum

humanarum

virium ambitum

spplica-tione occupatur Ethica. Vereor aurem, ne ilh, qui in

verborum formulis, quibus hane Autonomieain videndi

rationem exprimere conati funt recentiores Philofophi,

sxaminandis vel defendendis ninaiam collocant operam > mibem pro Junone arnple&antur, atque adhuc ignorent,

quo ipe&are debeat de

Syftemauca Etiiicae cognuione

cura.

Vellern prseterea, ut in moralium rerum

disquifi-tione operam collocantes foilicite caverent, ne

confunda-tur principium Ethicae cum altiori iÜo, de quo in

Philo-{bphia, realitatem & hujus & aliarum

fcientiarum

huma-aseve mentis perfpiciendi nativarum ratioηum explicaru*

ra, quaeritur. Aut enim valde fallor, aut ex

inconfidera-ta horum prineipiorum comniixtione fa&um eil, ur vir·»

iuris ideam puram & genuinam fuis explicarionibüs Per·

vare adeo diffizile & annqui & hodierni aevi Phdofophis

fuerit. Nec dubiro fore, ut quaeftio : an Ethicae

praece-pta ad felicitatem fpe&ent,

de

qua

ab

utraque parte ma¬

gna animorum contentione,

fed

exitu pugnae

dubio,

de-certare videntur Recentiores Ethicae Dottores, facile

fol-veretur, Γι modo diverfa haec prineipia diftinguere fuoque

in loco unumquodque ponere feirent. Quamdiu enim a

diverfa videndi ftatione de rebus, quamvis nomine

iis-dem, judicant, altera pars alterius judicia falfitatis arguit, & utraque magis magisque res, quas illuftrare deberet, tenebris involvir, atque, quantum in fe fuerit, prohiber,

ne illarum notiones robur umquam adquirant in

References

Related documents

poteft totus cjusdem curfus peragi; quippe quas, fi.. ullo modo interrumpatur, totum ruit Syfterna, cujus, quae exiliterinc, difcerpti, ruinae fi&amp;iones

Qao fiftimus magis moralitatis puram et a feu rebus honeftatis aJienis feparatam nobis ideam, qualem eam mente concipere fas eit, dum eandem totam quan- tam rationi per fe

nendo, e cujus fcbola egresfus celebris Juris Confultus Nicolaus Hieronymus Gundlingius qui, Hobbefiana po- ftulata Thomasii disciplina temperans, eam primus introdu- xisfe viderur

unquam libere agenti competere potefi, imperantem, alia inter officium &amp; jus, feu inter lege injun&amp;um, 8c lege permiflum, locum obtinere non poteft differentia, quam..

fita^em Juris Naturae &amp; Ethicae dijudicandi principiis in vitam hominum communem &amp; Rempublicam vel illafca funt vel inferri poflunt. Si enim ab iis ordiendo, quae. a fal

Politices &amp; Juris naturse con traditio, fed, quae in praxi adefle videtur, utriusqne pugnam ex eo nafci auguramur, quod vel ii quibus tutelaris poteftas commiffii eft, vel ii,

civili pertra£lat, 8c Jus Natura publicum nominare folet, Scilicet ideae jurium in priori difeiplina: juris Naturae par¬. te generatim propofitae, in pofteriori hac feientia veris

jure que- ri posfe, portionem rerum fibi concesfam minorem esfe illa, quae aliis cesfit, quam naturam accufaret, quod fe. non ftatura aeque procerum, vel