D. D. DISSERTATIONEM HISTORICO-'
THEOLOGICAM,
DF
CATECHUMENIS
VETERIS BCCLESldE.,
CUM CONSENS. VENER. FACULT. THEOL.IN REGIA ACADEMIA UI'SALIENSI,
PRjESIDE,
DnDoaLAURENTIO
BENZELSTI
ERNA,
S. S. THEOL. PROFESS. REG. ET
ORDIN".
PUBUCO EXAMIM
MODESTE SUBMITTIT
PAULUS
OLAI
TÖRNEBOHM,
GOimpURGENSIS.
IN AUDIT.
GAROiT-MAJ,
Dggf
OCTOBR.ANNI MDCCLV.
1lA.MS.
xxxx)mxymxxxxxxxxxxxxm.xxxx
UPSALl/E,
Excud. LAUR, MAGN«
HÖJER,
Reg. Aead. Typogr.S:^E R-.JE M:TIS
MAGN/E
FIDEI
VIRO,
Rrverendifftmo
PATRI
acDOMINO,
D*o
GEORGIO
WALLIN,
S. S. Theologie
DOCTORI
Confummatiflimo,
in-«lutae Diceccfeos
Gothoburgenfis
EPISCOPO
Emi-nentiflimo,Ven.
Confiftorii
PRiESIDI
Gravis-fimo* Regiique
ibidem
Gymnafii,
Schola-rumque
EPHORO
Accuratiflimo,
MitCENATI
MAGNO,
sa Vw
ovnVfe
ma kmVim
mai
'JHM
^3
Inf
ertn Vk wmd■,ww nuya"payajnaaV
nn'
»*«*
Vy na viartüf^K •nsm
rrvyyn
-i£o
nVjo tVjt
d:dk oVnpa onua n«duöV
o
pjn®
cnvun nun
Vaa Vaa om jw 'br r« nm
'ba
Vyifia
o
ynv
ur
oj
ip' myco pm »at
nVfif
wuo»
'B
Vy
n«
n»i
nn u> -nnao
Vy
nrvRniVynD
yir**1
«V
iV»
n-iRSn
rVh -nan Va nnyna nnco
nVi
n*r
inVoa
nnoan
VWD.
rv kw nrb on«*? «in a«w id^di nn«
-p'Dn
W?
non 2-11 d'ö« "p** Tin« dji *nn vtaDn:$n on *d n^«n niy: ^iaannn m owon «V
jsts^i
Y^nin aon «3 nnyi roeopn vcnaa yi&nni
Din mw n«n« p o -TiiVtfo ^ «3 «^on «*?«
•DiwSiy
Siona
va« nn oyi inay oy n^yp yonn kp«i naiD pnDi oyi: ^00 Ton tro«i ^j« ^« dji k"?i rt?«n onan n« ynno nono *6 «&i 'öd ono^To^ tfon Tan«
Va ty
mna pp nin'1 on* •cnn'1*jn«ya dj "|«iaa dj mm "pna mnni man dw my rnawD nowv*pn nnn« nyi yn y:&
ty ^n«o
pnmimm jm p nn«i -own Din \jdd tvpd
eaw ninat? yaw nra py pa tuwi orrtoa ^«an :nyi
oVitf»
REVERENDISSIMI NOMINIS TUI
cultor clietisåévotiffimurr
VIRO Admoclum
Reverendo,
CUrißimo^ue
D»
OLAVO
TÖRNEBOHM,
Civitatis Kongsbackenfis nec non adiacentisParcecias
PASTORI Vigilantiflimo,
PARENTI INDULGENTISSIMO.
'
Eu fxccKoc
TvycvTiefxo)
evs^yevioovavveifidc
, £x.7iXrjTTciJicct7ToAocv
rrqoff
reEeoc-vrS
atyo^ccea
mottos
Au-ttS/uou rrjv EeavrS %$r,TcTyiTC6 ypiqiGW djrlous
ccfxet-ße&cct cc7TO(3oov. To yccg rrjv ivvciotv Zf* tgo hoyco
fitocyqcc-\Lacåoii, , to ry? 7Aoott^s c67ropov iL rtjy rrjc yvoouyj^;
t > > J \ I "/"V '1* ^ J1 (V
t/XoCTTOäGlV, £71 efJLOl 7TPCaS<^l. ll^e hos/jltuv , o, TlOY\7tOTi£V
ysvctrsj Ea %cc(>iv d7toot£vou rijv EeocvrS /uvi/uriv, eoos-dv rov ßtov hdyoo, tillqov SiocreXhoo» Zu $é (LiKoQeovcas
t
_ < '\ » t ' <V ' V '
WTCOOV/jtS TUTO TO £77l%6l^Y]fJL0C fJL# OoGTCeg T/jC 7t£GS ES
£U-seßslöts fj.8 avjixeTov ßeßociov.
INDULGENTISSIMI
PATRISFilius obeäientifflmus>
Xantiquioris
Ecclefi#
mo-numentisfacillime
conftat,
certos ordines in Ecclefia non fine rationc fuiflecon*
ftitutos
a)
,qui
commodc
in tres clafles pofluiHdi-fpefci
>'hysjuHf
b)
nianrum
,c) &c
KOLTYjXPuéws.
a) Cum nulla focietas, fine ordine quodam at-que dire&ione confiftere queac, presbyterorum erat
difpicere, ut omnia éwxtpéw;ty närd rctfyv fierenc
i.Cor. XIV.4Ö. Ut vero (aluberrirr.um hoc
Apofto-li monitum, irritum non
evaderet,
tamresipfa, quam ecclefiaz requirebat utilitas, uta Deo ipfo con-ftitutum munus docendi, arque myfteria Divina ritedifpenfåndi,
in Ecclefiaetiam Apoftolica falvumin-A
) 2 c
tegrumque maneret ac
retineretur.
De
do&oribCiS
itaque, aLaicis
didin&is
,frequenter
loquitur Sacra
Senftura
N.
T.
quorum tarnen munera,uti
fine
im-perio fieri poteranc,
ita
radla
quoqueejus
ibi depre-"
hendunrur vefligia.
Difcrimen
interEpifcopos
at-quePresbyteros
Ecclefa
easetate
prorlus
ignorabat,
uti abunde fatis ab Erudiris anteaeft
evi&um.
Ec-elefiae quidem praeerant
illius
xv\Dolores
,fed
ita,
ut munus eorum praeeipuumfuerit
, propagarefi-dem, atque
ad vitam
moresquefingulorum,
utfidei
profeffioni
refponderent,
artendere.
Non diu
au-tem inträ hos limites fubfiftebat regimen
hoc
eccle-fiafticum, quippe
quod
fucceflu temporis
infignes
mutationes fubiit, tandemque in
crudelem
Pontifi-cum Romanorum tyranrridem
degeneravit.
b) De
diverfis hominum
ordinibus in
Ecclefta
quando
apud Patres
fermo
eft,
in
eoquidem
difere-pant,
quod alii plures
,alii
veropauciores
ordines
conftituant. ctr. loca eorum,
apud
JOS.
BINGHA-MUMAnttqv.Ecclefiaß. V.l.
L. I. C.
//f, unde conftat
EUSEBIUM tres duntaxat,ORIGINEM
vero&
HIERONYMUM eorum qninquenumerafle;
quaevero diverfitas tantum in verbis, non vero
ipfa
reconfiflit, fi obfervemus, illum
lub
nomine
qyufAsvuvcomprehendere,
tarnEpifcopos*
quam
Presbyteros
& Diaconos. quos vero
hi
figillatim
recenfent*
Nos
vero divifionem,ab Eufebio fa&am,eam
inprimis
ob
eauflam retinendam efle exidimavimus,
quod
con-ftet, vocem hane tam
late
etiam
in
facris
literis
ufur-pari,
dr.
Ebr.
XIII.
7.17.24..quemadmodum etiam
$23? ) 3 ( $23>
i.Thed. V, i2. vocantur xojiäns; -x{oi<rsé[JtEvoi i»
Kvft».
c) HKet fen
fideles
inSacra Scriptura
adpellan-tur iili, qui
credunt
Dei
promiflis, <eu qui
credunt,
in Deum , ac proinde religionem
ampIe&unturChri-ftianam, ut hasc vox eo fcnfu occurrit
Job. XX.
27.Ubi SalvatorThomas ait fjaij yfoa anfof uXXol 7n<r<?e,
ex quo etiam
loco rite
adverlus
Henr.
Stepha-mim , oftendit J. FULLERUS Mifccll. Sacris L. I.
c. ig. rkriy, a&iva fignificatione inveniri pro eo, qui
fidem alicui rei adhibet. Fatemur quidem,
ejusmo-di pradicata in
Sacra
Scriptura
fidelibus adplicari,
-quas innnant, eos ita
fuifle
di&os,
non adoctrina
folum, quam
profirebantur, fed etiam ab ipfa praxi
Chridianiimi,qua erant imbuti,unde
tarnenperver-fé colliguntNovaturientes,
primam
fidei
partemfine
reliquis duabus
exiftere
nonpofle; quemadmodum
enim diflin&io, aTheologis noftratibus ufitata ,
in-ter fidem quae & qua
creditur in ipfo vcrbo Divino
eft fundata , ita prono, ut ajunt alveo, exinde fluit,
notitiam, licet praxi carentem,
fidei
tarnen nomenmereri. In Patrum ScriptisFideles primario adpel-lantur, qui per baptifroum in
Ecclefiam
recepti & Eucharifliae participenfa&i erant, quae ftgnum com-munionis primarium'habebatur. cfr.J. H.
BOEH-MERUS jfure Fcckf. Proteft. Tom. III. Ltb. 111. Tit. XXXIII,f. V. Hinc fidelestin&os
& intinttos ap<pellat
TER T
ULLI ANUS
Libro
de
pöcuit. C,
6.
hinc
duos ordines fubjefrorum in Ecclefia Chriftiana eonftituk EUSEBIUS Demonfir. Evang,
L.
j.f). 200.popu-J85GP ) 4 (
populo
Chriftiano
induos
ordines divifo,
nempe fi-delium & eorum, qui nondum regeneratione per tavacrum digni funt habiti, & hoc prsecipuum eratXfmletov, quo
fideles
aCacechuminis
dignofceban-tur, uti plurima Parrum
effata,
apud CASP. SUICE-RUM THES. Eccl. Tom. 2. />. 74. CAROL. Du FR ESNE GlojfarioadScriptores medias c5 infamt Lat i-nitatis T. /./>.427. aliosque occurrentia, ab indspro-bant. Tantum vero abelT, quod in hoc folum
rpo-mento diverfitas quasdam fideles inter & Catechu-menos fuerit, ut potius conflet, fidelesadhuc plura prae
Catechumenis
antiquiori
illa
xtatehabuifle
pri-vilegia, quorum prccipua non tantum enumerat,.
verum etiam ex Scriptis Patrum egregie illurtrat
BINGHAMUS L c. T. 1. L 1. C.IV. f. V.
feqv.Fi-delibus itaque non vero Catechumenis concefium
erat , ut ad menfam Domini accederent, &
in-vicem corporis ap fangvinis
Chrifti fymbola
eoram altari parciciparent. Uliremanebanr &
cumMini.
Bro Eccleföe , omnibus Ecclefiae precibus fefe ad»jfcngebant ,
id
quod Catechumenis facere
haud
Ii-cebat. Ufus Orationis Dominicas propria eorum
praerogativaerat.
Profundiffima religionis
Chrifba-nse myReria illis aperiebantur, aquibus audiendis,
Catechumeni ftpdiole arcebantur. Hinc nec iisdem,
quibus Catechumeni,
cenfuris ecclefiaftiris
fubjicic-bantur. Liquet itaque ftatum
Catechumenorum,
qui facra
infidelium ejurare
animo
intendebant,
revera efTe intermedium inter fideles & infideles^
adeogue quaevis
jura facra fidelium
iis
adplicari
non) 5 (
Plnra vero, huc pertinentia, adferre conabimur,
qüando mox ad fpecialiorem Catechumenorum
defcriptionem perucntum
fuerit.
§. II.
Catechumeni a)
didti
funt
illi,
qui
exgentilibiK b) ad
Chriftianam
religionem
converfi,
impofitione
manuum, c)figno
crucisobfignata,^)
in
numerumEcclefiae
ex-ciperencur
,inque fundamentis fidei
infor-marentur. e) Inde vero tempusquoddam
probationis
fübetndum
erat,quod
Apo-ftolico xvo
perbreve
/), poftea
verodila-tatupa eft, ita tamen, ut, pro
ingenii
ala-critate, &
progreffionibus ipforum
in
fa*
niori dodtrina variaverit,g)
quemadmo-dum etiam aliar fuerunt cauflae,
b)
ob
quas tempusillud catechilationis
interdum
adam
guftiores
limites
reducebatur.
a) Varias hujus vocis acceptiones, ad praesens
negotium pertinentes, ex profetfo collegic
SU1CE-RUS L c. T. 2. p jo. frqu. ex quo inprimis
fequen-tia com nemorafie (ufficiat. Dicti funt Catechumeni
a Grzeco vocabulo
quod
generali fua(i-gnificationc denotat:, audire aliqaid ex aliorum
fer-mone, cfr. Art. XXf. 21.24.
KaTyj^rjSrjostv fs nsgl
ffovt ojL dnczariav &c. Kstl yyuai 7ram£,
QLXjP ) 6 ( <0X3)
cti'uv xolty)xy\vtoli 7vtfl aS
vdsv
icrnv &
c..Spccialiter
vero /j/r. I 4. ubi dicitur "ha STriytug
vs?}
ot>j-xföw xcyuvt?)v
dvtyxxeiav, applicatur
ad
ferrno-nem de myfleriis laliitis, quo
etiam
fenfu
duplici.
modo fumitur. 1:0 Latins pro inftieuere in cogni-tione myfteriorumreligionis
, quamfibi vindicat^
fignificationcm
Rom
II.
ig-KatTiixpp&ig e\
Ta vofjtx
& gall vi. 6. konwshu ds o xotiv^^og tov ao-yov tw XÄT^am,
ubi
xonyjx^^ov
vertit
HESY-CH1ÜS per
täw/oyLtvov
atqueitou$eui}JLevo)>.
2:0Stri&ius xaTYiXfiP denotat viva voce
erudire
in
co-gnitione priinorum
capirum
fidei feu
do&rinas
Chri-ffcianse,(Te de Apoiline Att. XVIII.25. diciturcvt^
Yjv xcnrjxyfiévoctrjvodov
tv xvfiv,&
hane
inftituen-di rationem Apoftolorum temporibus in
Ecclefia
viguifle,rice
colligitur
exHebr.
V.
12. quemadmo-dum etiam hi diicipnli feu novirii aut tironesDEf*
uti illos vocant TERTULL1ANUS & AUGUSTI¬ NUS veotyvToi, appcllantur a Paulo /. Tim.
III. f.
Hinc poft Apoftolorum cempora inEcclefia
obti-nuit, quod illi, quirelr£ta infidelitate
ad
Ecclefiam
accedentes,
Chrirfiana
fide prxeeptisqueimbueban-tur, xuTYf/vyLtm funt
di£ti.
_ b) Certum eft, fidelium parentum
liberos (la*
trm'.poft nativitatem
baptizatos
fuifle; Erat
autem baptifmusx^nyjfnv illud praxipuum
quo afidelibus
dignofcebantur
Catechumeni
prac.Lit.
c)
Unde
lequitur,
infantes Chriftianorum,
lauacro
hoc
rege-Rerationis tinttos , inrpr fideles, non vero
Catechu-menos efle referendos. Confirmathoc iplum
AU-*
GUSTI-* S» ) 7 C
GUSTINUS Fpiß. 23. ad Bonif. Epi/c. Parvnktm
inquif, etfi uondum fides illa, in credentium
m-luntate confißit, jam tarnen ip/ius fidei facramehtum
fidelem facit. Hoc vero non impedivit, quo minus
. infances illi, id commune habuerint cum
Catechu-menis,
quüd
in do&rinae ChnQianae capiribusin-ftruerentur, fimulac, ad imbibendam doÖxinam
es-fejnt idonei. Porro elegans eft obfervatio du
FRES-Nll /. C. T. /. 887- ex ge(lis
Dag
oberti Regis,Regitionc, Maib&o Parifienfi aliisque , oftendentis,
fequioribus feeulis, uc umbra antiquioris difciplinae Ecclefiattica? fervaretur, pueros, recens natos,ante-quam offerrenturad baptifmum, a patrinis, tanquam
eorum fidei fponforibus, fuifle catechizatos &
Ca-tecbumenos fa&os. Gentiles vero quod attinef
,
nihil obflat, quin affirmemus , illis ad hunc
infi-mum ordinem accedere
femper
licitum fuifle,quando ad eam setatem perveniflenc, ut
rudimen-ta (altem fidei capere poflent, & huc fpe&ant
ver-ba Timotbei Alexandrini aptid BINGHAMUM l. c.
T. IF. L. X. C. /. /. 4. utpote qua? probant,
pue-ros ante feptimum setatis annum Catecbumenosfu¬
ifle fa&os.
r) Ex pancis illis, quae huc tisque diximus,
liquet, Catechumenos latiori (altem fenfu, non
vero flriftiori, fuifle Chriftianos,
adeoque
haeretF cos anteceffifle, licet nondumbaptizaii eflenc,qua
etiam de caufla,j in hunc ftatum, non flne folemni
maniium impofitione & precibur, adm/tcebantur.
Hane impoficionem manuum Sacramereum non
) 8 (
fuifle, varii funt,
qui
demonftrarunt:
quid
enimaliud eft impofitio manus,
inquit
AUGUSTINUS
aJOH.
FORBESIO
InßruH.
Hiß. Theolog.
Z. IX.
Q
IV. §. S' citatus ,
iiifi
oratio fuper
hominem,
exqui-bus verbis etiam Gratianus fuo tempore probavit,
cxremoniam illam, Sacramenti nomen haud
mere-ri, quippe qua,
nihil
amplius
(ignificare
voluerunt
Chriftiani, quam jusquoddam
gentilibus
acceffiffe,
quo fimul ac converterentur,Chriftiani
nomina-rentur, uti fufe hac de re agit
BINGHAMUS /.
c.7, IV. L. X. C. I. §. 2. De csetero autem, paucis
obfervafle juvabit, %sifOTovi'ay hanc, in non paucis religiofis Chriftianorum
aftibus
ufitatam, obler
van¬te
JÜSTELLO
ad Canonem V.Laodicenum
, uno££«•
$£V feu a gentilibus in
Ecclefiam
Chriftianam
fa¬ifle translatam. Porro, oblcuros quosdam
Conci-liorum Canones & difficiliora quaedam veterum
Scriptorum loca
re£te
utintelligamus, probe
di-ftinguenda efthaec
impofitio
manusCatechumeno-rum, ab illa, qux non tantum
in
bapcifmo,
ve¬rum etiam confirmatione, habuit locum, qua
ne-gle£ta obfervatione, nc«
pauci inter
eruditos
ave-ro tramite aberrarunt confr. BINGHAMUS locö
nuper cit. Apud quem etiam,
di£ta
veterumlegi
poflunt, qux
probant,
morein
antiquiori Ecclefia
fuifle receptum, quod non tantum
ritibus illis,
in §:pho memoratis, verumetiam
aliis
cxremoniis
u-terentur.
d) Heic quoque, üt in
aliis officiis
Ecclefix,
adhibitum eft (ignum crucis, eurn in
finem,
utcon-©8P ) 9 ( £*3
convertendi, vivida quafi repraelentatione meriti Chrifti, ad ardentiores preces ftimularentur, atque admiferia; iuaspieniorem cognitionem perducerencur.
e) Inträ gremium Ecclefise jam recepti
Cate-chomeni ad Catechiftas ablegabantur, eorumque.
informationi, in xdibns huic negotio deflinatis
.in-choandse, tradebantur. De forma initifucionis
fufficiat dixifle , eam fuifie claram & finceram,
captuique difcentium quammaxirne accommodacam. /) Quemadmodum alia eft ratio plantandae
quam plantatae Ecclefia*, ita infantilis ejus flatus,
& zelus eorum, qui facra Chriftiana appetebant, dum plantaretur ecclefia hxc DEI, requirebat, uc ftatina baptizarentur, quod conftat ex hifloria
Cor-n^lii A£h X. i. fequ. Lydke, A&. XVI. i^. &c.
Ifl graciam itaque Catechumenorum aliorumque,
qui in falutari do&rina informarentur, inflituti eranc
Catechiltee, uti in Ecclefia etiam
Conftanrinopolita-na erat dignitas quaedam, quam
xaTJJXtjTU
voca-banc, cujus munus erat kottqyjfav tov åaov, xalirafoag
fospfofyw
sig ty)v oftidofyvzfciy. (fr* du FRESNE /. c. T* /. p. SSS*
, g) Inter Catechumenos, nec omnes ejusdem
aetatis fuerunt nec eadem fagacitate ingenii erant
praediti, hinc non potuit non fieri, quin pro diver-fa ratione circumftantiarum, diverfum quoque fue-rit tempus, quo ipfis erat
injunäum,
ut in hoc ftatu permancrent. Hinc de biennio loquiturC0/1-cilium llliberitanum; De intervallo trium annorum
Conßitutmes Apoflolica; De tempore jejunii
gefi-cw ; lo c COT
gefimaUs
Hieronymus,
&
fic
porro;
Quse
tamerr
omnia jufta illa limiratione
intelligi
debent,
qutod
aditus ad propiorcm
Ecclefiae
communionem
illis
non fueric denegatus,
qui
antedefinitnm
tempusdigni
funt
habiti,
utfidclium
numerumaugerent.
b)
Cafus,
quos vocantneceflitatis, «ertis
legi¬
bus non poffe
adftringi
,apud
omnesin
confeflo
cft. Eadem ratio etiam in antiquiori
Ecclefia
va-lebat,
quoad
illos exCatechumenis,
qui in
pcricu*
lofo quodam
morbo
aut agonemortis
erant conrti-tuti \His enim,
nonminus
quamillis, qui ibi
lo-corum vitam degebant,
ubi
generalis
totius
cujus-dam nationis converfio fafta ed, concedcbatur, ut,
ante praelcriptum
teihpus,
baptizarentur.
§.
III.
Dcvoluimur
jam
ad
Cultum
Divi¬
num,
qui
aCatechumenis
pcragebatur,
&
comprenenditur
lub Mifla
Catechumeno-rum.a)
Huic
proximum
numero
pona-inus S:x Sacraeledtionem
>in
omnibus
fere
ecclefiis
fingulis
integram.
b) Ulu Sacra
Gcenae, qvum non
dum
eflent
illuminati,
excludebanturc)<
Si
quis
deinceps,
in
gra¬
viore
peccata
prolaberetur, ccniur*
£c-clefiafticae eo anitwo non
iubjiciebatur,
ut
aCommunione
ecclefiae
excluderetur,
in
SÄ# ) il ( &&
cam narnque non
dum intromiflus
erat}
Sed terminus, quo
alias baptizaretur
pro
gravitatc
deli&i
prorogatusfuit.
Quicun-queetiam fua culpa
fine
baptifino
vita
difcederet, Chriftiana
lepultura
indignus
judicabatur.
d)
a) Mifla Catechumcnorum illam in fe com«
prehendit Cultus Divini partem, cui omnibus
ades-fe licitum fuit: Antecedebat vero eadem commu-nes communicantium preces adaltare;
atque plab modia, icripturarum le&ione, & Ipecialioribus pro
Catechumenis & energumenis ihprimis abfolveba«
tur precibus. Ampla quidem heic fefe fiflit
oc-cafio quamplurima. Conciliorum decreta
atque
Patrum difta proferendi, quibus oftenditur, nemi-ni aditum in Ecclefiam fub mifla Catechumenorum fuifle denegatum ,
Do&oresquej
illius aetatis, expraelentia hac gentilium atque Judaeorum, Audito¬
res luos Chriftianos ad fludium
pietatis excitafle ,
reliquosque ex inlidelibus haud raro impulifle, ut idem cum illis in doörina fidei fentirent. Verum
enim vero, tam folide atque accurate, hoc argu¬
mentum explicavit lacpius
a nobis laudatus
BING-HAMUS /. c. Vol. V. L. XIII. C. /. f. 2- fequ. ut nottra opera in nuda fere eorundem repetitione
confifteret, .(i huic operi manum
admoveremus;
Leftorem
itaque Humaniflimum
ad Auöorem huncablegamus , juxta, praeeunte eodem, quando /. c.
T. III. C. III. ea de re diflerit, obfervantes; Certo
8» ) 12 (
loco Catechumenis iubfiftendum fuifle, & quidern
in npovdy, qui
dicebatur
N'dfivfc
,cujusque
de-icriptionem
traditidem
Vir
clariflimus.
Hifceitaque
pera&is,
temporejaminftantc,
ut etemplo
cum reliquis abirentCatechumeni
, ofodxovog
inquit
CHRYSOSTOMUS Hmil. /7. in Ep. ad Hebr%
Cipqiog hcog
fjLsyctty(ptoyy,
(pfixrjf
T?ßoji,
xaS-djSf t\g 1rjv
Reifet
aifuv sig Tovtyog,
jxg(jlm xa?.ei, T*g
fö
dnejfysi, lüg
(asvixß
xÅtei,
vsgfö
iiaäyei.
Formulas
quoque ,qui
bus hac
occa-fione utebantur Diaconi, uiperftites habemus in antiquioribus Liturpiis,ubi fequentia frequenrer
occurrunt verba : 'O<701
xaryjx^evoi ir{oétåew
'OtXoltyjX*^91
KtoéxbsTB*
M>/'
Tig twvxarvjx^^uv,
01 Ttizol hi »t hl iv eifyjvy ra Kvtfov
hySüfjiev:
Nos quidem non tugit,
fOLYDORUM
VERGf-LIUxVI in ea fuifle opinione,quod Chriftiani hunc
morem a gentilibus mutuo acceperint,apud
quostefte APULFJO Ltb. XL
Metamorph, olim
poftcelebrata myßeria Ifiais,
dicebat Scriba
Tixoi;dtys-ffig , quam vero
fententiam,
ut aprafenti
fcopo
alienam,aliis examinandam
relinquimus.
b) Meliorem
hoc
aevoecclefoe
fuilTé
fortem
,quam
fequcntium
feculorum
,neminem fane
dnbi-taturum fore crediderim , qui ex aQris fidedignifll-mis cottegerit,
Catechumenos
quoque propriaex-perientia
didicifle,
quam verafic
promjffio
illa
Di
vi¬
na, apud Oavidem
P£
CXIX-
v.4%&r-
*p3T-flnfcP3Ö TK>
& obfervatu
certedignum
eft,
ipfos
Catechumenos
%qui
imperfe&i
tancumQXD ) *3 (
ftiani erant , ad libros Canonicos m omnibus, 8c
Ft-bros Apocryphos in quibusdam Ec clefiis, pro inftf-tutione morum legendos, admonitos fuifle & cxct*
tatos, unde firmiter adverfus Komanenfes conclu-ditur ♦ nullam olim Ecclefiam ulli Chriflianorum
ordini Sacrarum Scripturanim ufum in lingva
vill-gari interdixifle.
c) Nemini ignotum efle debet, Romanenfes im
conflitnendo numero Sacramentorum, ab CitoTv* ttot&ei tuv \jyictivdvtuv tcyuv recedere. Hnic vero
errori adeo quidem indulgenc non pauci inter il-los , ut quoque contendant, Catechumenos, licet
^ S. Euchariftia utendi non habuerint veniam,
fr-mile tatnen aliquid habuifle, quod hXoytatg, fen Panem benedi&um vocanc, fumtum de illis ipfis
oblationibus, ex quibus Euchariftia olfm fumta fuit. In hujns fententiae robur, provocant ad ver-ba AUGUSTINI , quando is de Vecator. meritis
L> IL c. XXVL hunc in modum loquitur. Quod
ac-tifiunt Catecbumeni , quamvis non fit corpus Cbrifli,
farvttumefi tarnen , 8$ fandtus quam
eibi
, quibus alumur, quoniam facramentum efl» Verum enim vero,
vox Sacramenti diverfis acceptionibus apud
Scri-ptores wfurpatnr. Ita , late fumitur pro quavis re
arcana atque fecreta, ftritle, pro qaovis rei facrae
figno five fif Divinitus inftitutum , five a piis
vi-ris excoeitatum; vel ftri&iffime & maxime proprie,
pro a&ione quadam, a Deo mandata, in qua per
e-lementum aliquod externum 8c vifibrle , accedente
verbo inftitucionis , evangelii promiffio contertur 8c
obfigqa-\
) i4 (
obfignatur. Primam autem vel (altem fecundam
figniticationem
heic habere locum
, tam res ipfä, quam mosiftius
ieculi abunde
oftendit, prafertim,
cum conllet , Auguftinum , (requenter in fuis
fcri-ptis hoc
fenfu,
voceilla uti
, eumque , perSacra-mentnm hoc , intelligere caerimoniam dandi
Cate-chumenis alicjuid falls, ut ex hocfymbolo, animas
fuas a peccatis purgare & mundare difcerent.
d) Confr.
B1NGHAMÜM
L c. T. I V. LtkXjf. J7-&
18.-$. IV.
Convenit inter Eruditos,
diverios
fuiflcgradus
Catechumenorum,
itatamen,
uta-Tii
plures,
alii
veropauciores ftatuant*
ju-fta vero lance fi
pcrpendantur
ca > quxde
Catcchumenis in veterum
lcriptis
occur*runt, patet, eos
in
quatuorclafles
comaio-de
pofle
dilpefci
ä\
Novitios nimirum b)
Auaientes c)Genuflettentes
d) &
Compe-tentes leu Eledtos
e).
a) Rejicienda prorfus quidem non eft diftin&io Catechumenorum, a Grsecis inprimis Scriptoribus fa&a , in aisXs<ré^g & isXti<*yve^ag ; nititur enim ,
omnibus illis teftimoniis, quae confirmant, diverlam
eorum, pro ratione progrefluum, fuifte indolem &
ftatum. Ut autem , diftintte de circumllantiis huc
pertinentibus agatur, potius eorum aflentimur fen-tentise, qui plura eorum fuifle genera ftatuunt.
«3® ) i3 ( t
Hane autem ineuntes viam itérum in venimus Scri-ptores , in diverlas partes abeuntes. Ita
CARO-LUS' du FRESNE /. c. T. L p. iSi 9 eos in
tri-plici differentia, pro
majori
minorive in do&rinafidei ac virtute profe&u, Audicntes, Genufle&en-tes & Competentes, nuncupatos tuifle contendic.
Hifce claflibus Card. BONArerum Liturg. L. 1. C. VI.
Op. p. quartam
addit
, nimirum eleclorum ,qui eo usque pervencranr, ut
in
albo
baptizando-rum eflent defcripti , qui vero haud iramerito in
cödem cum Competentibus collocari poflunt ordi* ne.
Quemadmodum
vero exvetuftioribus
monu-mentis conftat, infideles , quando primum
decla-rabant, fe Chrifti fidem ample&i velie , privatim
in aliqua domo
de
paganifmitalfitate edo&os
fuis-fe, antequam
ad
concionesaudiendas
, inEcclefia
admitterentur, ka, inde oritur quartus ordo, illos
fuoambitu comprehendens, qui privatim
inftitue-bantur, neque
ad
Sacrafpe&anda
admittebantur. cfr. ALBASPIN^EUM obC. Ecclef. L. z. C. t. & z.ejusdemque in hoc negotio
fequaces
,BINGHA-MUM l. c. T. VI. L. X. C. 2. jf. /.
atqueJOfi.
AND.
QUENSTEDII
Antiqu.Ecclef.
p. ju.Tri-bus itaque , a du Frefnio memoratis,
Catechume-norum generibus, quartum hutic
fi
addamus, nu¬ merus quaternarius, in $:phopofitus
, inde
efK-citur.
b) De privata hac Cafechumenorum infticu-tione loqVuntur paffim Scriptores; ex quibus etiam conftat, hifce primum propofka
fuifle
com-munia(ÖS? } iß ( $££
munia vera religionls principia , eum in finem, ut
priftinos
fuos
erroresviderent,
eosque ex menteejicerent, fpeciatim autem,• nec certa quaedam ca¬
pita , ntfc unus
idemque
iliorum
ordo
poteratprae-fcribi. Pro varia Catechtimenorum condicione,
i'pfa catechefeos ratio
fuit
quoquediverfa.
Qui
fuerant paganis facrisaddi&i,
illis necefle erat, utvera Dei ratio explicarctur atque demonftraretur;
quod unicus tantum
fit Deus
, quemhomincs colq?
re debeant, omriiaautem idola plane
rejicienda.'Ja-daeorum religione antea imbutis, pracipue erat
monftrandum, quod Meffias inani
fpe
adhucex-fpe&etur , quodque
ille fit JEfus,
natus exMaria
virgine ? & fic porro cum caeteris.
Quibus
prp?pofitis , progrediebantur
poftmodum
adreliqua
ft-dei capita magis recondita , quas
ipfis fenfini
fen-fimque iub diverfis eorum ftatibiis aperiebantur. Eleganter itaque hac de re loquitur
J.
L.MOSHE-.
MIUS ltißit. Ht/I* Ecclef. antiqu.cS
recent, P.L
G.
3• V' 53- Inßitutioms eorum , inquit, qui
Catechu«.
meni~ dicebantur, diverfa erat pro captu
tf
ingenio bcminum ratio, . Nam qui rationemodice
valebanf,
Ulit tantum religionis
capitibus,
qu<e etterorum
vel
-utt fundamenta funt , itnhuebantur. Quos vero
do-Höres aptos cognoveraut
ad
univerjamjapientiam
Cbru
ftianam animo eomprehendendam , eosnihil
eorumignorare
patiebantur,
qu<eChriftianum hominem
pro£tätis illius ratione perficere ac munire poterant•
Ge¬
nus vero hoc Catechumenorum , de quibus heic
fermo eft,
i%u$v}isvis;
vccatBINGHAMUS,
idco
) *7 ( (£»
quod
Audientes
aut GenufleEfentes, in vitia prolap*fos , ca ratione puniverit vetus Ecclefia
, ut illos
in hunc tironum ffatum
relcgavcrif. Sicuti autem
hi sluSvfJL&m non certum
quendam ordinem inter
Catechumenos conftituebant, fed potips in (infe¬
riorem quendam ordinem, antea ab
ipfis
occupa-tum , fuerunt redafti, ira potius
eos ab ipfa prima
eorum inflitutione tirones feu novitios efle
vocan-dos, exiffimamus.
O Nomine audientium, alios
intelligebantGrae-ci quam Latini, apud illos enim , dxaooJusvoi funt
quilibet homines , qui in porticu, magnis ecclefoe
portis connexa, verbi Divini audiendi caufla fnbfi-flebant; hi vero certum quendam ordinem inter
Catechumenos audientes vocabant, cfr. loca Ter-tulltani 8z Cypriani apud QUENSTEDlUM
/. c.
;p. 923. Mulca de his verba faciunc Patres, offen-dentes , iüos ideo audientes di£fos
fuifle, quod
partem quandam cultus Divini, usque ad miflam Catechnmenorum audirent, (cfh§. 3. not. a.)
d) Manuum impofitionem fcfr. §.2. not. c.J in
genua provolnti recipiebant Catechnmeni
, nnde
etiam hoc nomine funt infigniti. Diverfos vero hos ab audientibus fuifle indicat BALSAMON
ad Canon.
K. Neccxfar. p. 7x9, quando illos
tsÅeiUTÉpas au¬
dientibus appellat, quemadmodum etiam, quxdani
privilegia his erant conceßa, qux tarnen audiennbus
denegabantur.
e) Competentet, funt, ait, TSIDORUS
apud
BONAM /. c. qui jam paß defirinam
fidei, poß
c*//-<9X2 ) «8 (
<S*U
*
s
j t ** ?
(öntintntiam vita ,
ad
pratiam
Chrifti
percipiendam
jeftinant :
iåeoqne
appellantur
competentes
,
id eft
y
vratiam Chrifti petentes, nam
Catechumeni
t
ant
um au*
diunt, nec dum vetent.
Craeci
hos
vocabant
ßot-KTifypLSitss
&
QocTifyfjisvts;,
inde
vero,
guod,
tera¬
to defiderio
baptiimi,
nomiaa
fua
Epifcopo
dede-rint, Candidati
dicebantur.
Infigni
in
pretio in
Veteri Ecdefia funt
habiti
hi
competentes
,hinc
tsxmtzfd;éft}'
ixmov tct twt/<tw
fjlol§y)tsv§'evtotqy
eos appellat
ALEXIUS
ARISTENUS,
quemadmo-dum etiam de
illis
agit
MATHA?,LTS
BLASTA-RIUS, quando
dicit
quosdam
efie rsXsuTSfag,
•xfciv ,
vitsgTiSzpLéva;
&
to
ßx-zjifjpLot,
vid.
SVICERUS
/.
c.
T. 2. p. 73.