r«a i7
ΠΚΉΡΠ
;—Iin··
DE?3
SlVE, DBPRiECONIO
NOM1NIS
JEHOV/E,
Exod. XXXIII. ip.&Cap.XXXIV.y.<*.
DISSERTATlO PHILOLOGlCΑ,
qy
am,Confenfu
ArppUjf·
FaculhPhil,
tlpfaL
PRiESlDEVIRQ CELEBERRIMO,
Dn
ANDREA
BOBERG,
L. L. O. O. PROFÉSS. Reg.
&
Ordia»PRO GRADti, Publica cvnfurafubmitiit
Stipendiarius Regius,
ERICUS
SYLVIN,
Angermannus,
ϊη Audit Guftav. Major, d* !j Majf
AN. MDCCXL» Hotis ante meridiem[»litisΛ
ι «1.111» ifr
viro
Adwodum Reb. dtq~Rr*cldrifftmo f^aviino
.
Mag,
PETKO
IfASITORI in Nora, Skog & Biaertrå
Angermannorum, optime merito,
PATRONQ jugiter fufpiciendo. V IRIS
Confultißimis ac SpcPlatiJJlmis ,
Dn» CAROLO
Blankenhagen
,Dicafterii urbici apud Cuprimontar
nos CONSILIaRIO maxime
con-fpicuo, ut & Curiac infer.
PRiÉSlDl acquiilimo.
Et
Dn.
MARTINO
TERSERO,
Curke Fahlunenf. CONSILIARIO
prqdentifiimo,
Fautoribus Benigniifimis.
'
TYEnefcta Veßra , Patroni &ftumati(fimt, inme
U coUdta,
ßlentio inuol-uere, reltgtOntfémperhalut*
Uinc Prasconium Nominis Jehovas jammeditatus»
tion pojjum
non, utgrattjjimt antmt teffera/n, fifb
fyefd-vorii uitertoru, hac occafionc oblata, tnfemul eorumpublicum facerc
praeconiurn; cum'voto
perpe-fu*felicttatu Veßrasardentiffimo
Adm.Rever. atcj;
ConfuItifiT.
Nemi-ßum VESTRORUM
enltor obfervantiffimus ERICUS SYLVIN,
InPraconlum
-ClariiTimi D:ni CANDIDATr.
QUam
ρoft ruptumtriflis fit
cummortalium
fupreme Νflatus,
umine ^primi foederis vinculum, introdu-Itamque mali labemt vix dici poteft,
A-ftutia enim Reftoris tenebrarum a Deo
ali-enati,inej3 amorem perverfum rerum
cadu-cärum converfl, ad omnes rapimur
affeftury
atque in perniciem , effufis prava naturx
habenis, belluarum ritu, ruimus
praeipt-/f/. deftruüis
licet, Salvatoris noftri beneficio, Diaboli opertbus, inque
fugam verfls boflibus infernalibus, hi
ni-hilominus , redintegrata velut acie
,
<?-minus armis intquitatis, cominus
igni-feris telisnes femper adpetunt. Hinc illa
lacrima: foris pugnae5 intus terrores.
Habent regna hujus feculi interdurn fuas
tnducias: regnum ccelorum nunquam.
φ-pus itaque efi preeibus & Praeconio No-minis Jehovse; hujus
namquegratia, no·
/»A offertur feutum
fidei cum tetafaper
o-rum armatura, qua in acie
inftrufti, atqs
A latere Ducis exercituum
Jehovze A?pA
ttifimi) anteprima figna euntis,fiantes
,
tanquam violenti invafores /W«
Athletingenti animi alacritate &
conci-tato fpirituf
per mediam inferorum aciem frumpere9 & regnum ccelorum /» trim
umpbt duterepoffumus*
Sid
quid
optubete
efi perbis, ubi revum teftimorita
adfitnt
i
UtraqueTuaDijfertati<?,CIariiIimeDomi-neCandidate , prior quidem
Ibeologicd^
de violentis regni coelorum
invafori-bus , interprimagloria Tu& numeranda:
& altera Philologtca, eafc Gradualis>
de
Prasconio Nominis Jehovae, propediem
ventilanda> in banc rem loquentesfignifi*
canty Te απο
βξεφχς
fanüierh mi
Ii
tia
e*gijfe Agonijlen, eique deftinatum
effe
pra*conem. Hinc fa'äum eft, ut ego,
ruri
delitefeens, info medium c estum
Populärt*
umyTibirerumfuccejfum
con-gratulantiutny
nieimmittens^de laborefuturo
tumultuar'U
Tua militia aque impigre tolerando9
vicieria felieiter hofli extorquenda, vo*
tum amicum adderein &gratulationerna
Vovemus ornnet & fperdmus, 7V , peraßα (d bacmilicia·) bonifo prasconis opera,re*
portatttrum
tandem
coronam%lori<e
:quuni
nemo infringet in manibus Tttis palmarny
qua PraCGones
juftitix
, interfidera
cceliy
Candida vefte corufcantes, in aternum e*runt confpicui.
dmteitia &afßnitatts
caufa feripfit
JONAS
NORLlN.
Paftor in Sker &
Dalby
Uam perfpicue atq;
benigne Deus
clemen-tiffimus S nftisPdtri-bus
VeterisTeftamen-ti, uc peculiaris foe¬
deris confortibus ac
familiaribus fuis , exhibuerit fe
con-ifpiciendum
ac cognofcendum, exfa-cra hiftoria fatis fuperque patet. Tot
vero tamque illuftres revelationes vix
eorum cuipiam, atque Moii,
dome-ftico ejus fideliflinno, fadas e(Te, do¬
cent ipfius fcripta Β-κπνευς-Α. Prac
ce-teris maxime confpicua: fuere,
quae
i-pfi ad montem Sinai commoranri
con-tigerant: dum montem faepiüs, ifnmö
vel novjes, uti quidam volunt,afceh« dit, ibique cum Deo famiiiariter col«
Jocutus mandata accepit* quaé
% 4|- β, §§0
lo proponeret, ut & quomodo ipfc
tum cultum divinum , "tum politiam
gentis inftruere dcberet. In tota ve«
ro hac aftione Sinaitica, auguftiffimae
itiajeftatisDivinac, fummaFque ejuser* ga genus humanem
$>ιλαι/$ξωπία$
7tiulium tam evidens deprehendimus
docUrnentum>quam quod circa afcen*
fum Mofis ultimum commemorat fä-era hiftoria: proinde in hoc
conterri-jplando
bréviter
occuparij operas pre-tium före arbitramur* Heic autem Cum plurima fefe offcrant,qulbus
ii-mul enuclcandis fumus impares5 in
prasfenti
tantummodo
confideraiidum elegimus Praconium illud NominisJe-qüod his verbis Exod. XXXIIf.
10, Moii denüneptur : Ό&ί ΊΟΝΜ
tra Twhpi *|Uö OM
bs
rzw^£>7
filh1
h«
e. Et dixit (JeboUa)1 e%Q tränfire fatiatn omne bonum tneum Ante facieiη ttiam, ίί* fr*dicabo nomineJebo-t>am coram te; & in cap. feq.
V.
f.&d.
tit revera faftum defcribitur?hoc mo¬
do! tnpM Dtc; ioy arrn pya nw
"ni
Μη"1 κ*ιρ*ι nö mm -ort rjtiT om lon 5mο'&κ -p« pjni otnπιγρ
; b.c. & defeendit Dominus*n &ftettt
lif Ö Ü*
|
β*fletit tum to (Mofe) ibi, pradlcaviiquenomine Jebov4m. Etenim tranfivit Jeho* 1)4 Ante fac iem ejus, & inelamavit:
Je-hova, Jehova Beut fortis, mifericors &
gratiofus9 ionganimis ad iramt & mul-tus benignitatc veritate. add. verf·
7» §. II.
in
ipfo
tra&ationis adieuöccafio-Jiem excellentiflimi illius pracconii
contemplernur, par eft. Videlicct,
denegata Tpeciali prsefentia Divina ,
priftini itineris comite5 Ifraelitas in
terram Cananatam procedura, queru·
lus ac fupplex Mofes urget & follici« tatDcum omnimodo> ut>quem
mis-furus ciTet ducem, fub cujus aufpieiis
ille, genti moröfae praepofitus,omnis
periculi foret fecurws, fibi indicet.
Tum facie Jehovae ex voto tandem ,
ut comite, conceiTa, ipfe faeifitatem
Dei in exaudiendis preeibus expertus, ta.nquam novum Divini favoris expe-rimentum fuftinet petere, ut ad glo-riac Divins confpe&um admittatur«
Quid gloria vocabulo intellexeritMo¬ fes , variae funt variorum fententiar*
Nos vero, annuentibusInterpretibus
tion paucis;iatranfeurfu jam dieimus,
4 ®
quod ex infra dicendis etiam patebit»
ipfum hac petitione luculentam Divi* t
ti<£ faciei , five Angeli foederis, quesil
ipii ducem fpofponderat
Dominus,re-velationem expetiiile. Dominus
ve-ro , in quantum ejus petitioni locus
queat relinqui, in quantum nequeat,
condocet, quum pollicetur fe fa
du-rum, ut prλtereat Ante eunt ontne bonum
futtm , & Jehovans nomine prAdicAturumi
faciem autem five gioriam fuam illum intueri non pofle & vivere , una
Π-gnificat. Porro fubjicit Deus ratio-f
ncm , qua fe gerere deberet Mofes, ι
cum ipii effet appariturusj videlicet,
tit confifteret in antro quodam rupis,
vola Dei protegendus tantisper,
do-fiec pars formac, quam fine dubio
as-iumeret, anterior, eaque
fplendidiifi-ma, practeriret j fic manu remota ,vifurus eilet pofteriora ejus. Cum
i-laque perveniflet Mofes poftero
die
in montern , adfumtis fecum duabus,
quas dolarat, tabulis , defcendit Do- <
minus in nube, fui promiifi memor. vid. Exod. cap. XXXIII. & cap.
feq.ate
init. ad comma 7·Hl o 191 I
§. III. (
Sic breviter tradita argumenti
äy fnftoria, ad ipfam phrafeologiam &np
ΓΝΠ"1 quae inTextu facro hocno-bis in primis fiftit, expendcndam,
fta-tim pergimus. Verbum *np in facro codice toties ufitatum, undc
deduci-i tur nomen fubftantivum iWlp 9 pr*·,
tonium, pradicatie , proclamatio 9 quod
in frontispicio diflfertationis eft
appo-(itum, eife jj-βλυατήμ,ον , ex Stockio &
aliis Lexicographis apparet. Quoties
[4 autem cnm m!T GW3
reperitur
con-ftru&um , infert , obfervante Aug.Pfeiffero a), cultum Divinum, puta ver-ii praconium, invocationem DeiSee. De
oonftrüftione vero illa Π1ΓΤ DttO 9
quac in utroque loco noftro in eadem
fere forma occurrit«, accurate
red-denda, multis disquirunt Interpretes.
Lud. de Dieu literam a in DW39
no-tarn eife nominativi cafus, contra na*
turam praefixi, affirmarc non
dubita-vit ; unde verba ΜΓΡ DtfQ YttOpl
, quae in priori loco comparent,
lic vertit : ö* clamabo* nvmen Jebova
*ft ante te b\ Veriio LXX Viralis haec Vocabula diftinguens > τ« Π-1ΓΡ in
mina-6 mom
minativo éxpretfit, hoc modo:
χαλίϊω tü
ονόματι
μα ,
x^tcS
εναντίον■ca 5 quaii cum τ» cohacreat,
| mediante verbo iubftantivo; ficuthaec exponit Rivetus: Dominus^ ideft, Je*
bovα eß cor am te
, iubaudiendo,
tranfit. Ejusmodi vero diftin&ivam
verfionem contortam, & acccntibus
Hebrscorum repugnantem vocat S.
Schmidius c), fuam , ut fimplicifiie
mam, adhibens: ö* inclamabo innomi¬
ne Jebova} fed in loco
pofterioriGap*
XXXIV, teffce Starkio d), mavult
-hanc communem : invocavie
nomenje-bova. Haee autem receptiffima licet,
quam & fecutus eft Germanus 8zSac¬
cus Interpres,
non videtur fatis ae-curata. Si enim vocabula
ΠΙΠ* D$3 in regimine reddi deberent,
per
ac-centumconjundtivum hauddubiecon¬
tiedcnda
fuififent,
ut alias in formula
hac obvia,Gen. IV. 16. c. XII. 8. c«
XIII. 4* c XXI. 33. Joel. III. 5$ cum
tarnenin utroque
loco noftro>amm>
sllic per Tebbir^ hic per Tipbcbam
di·
vellaturro πό%. Proinde ex ferie
ac-centuum hanc phrafeos verfionem :
itjclamart, velpradieare nomine vel no* minatim
Μ ο
φ
mina11 tnJebovam,
ceteris
hic
praevak*
re,multi exiftimant.
Sic
Tremellius,
Η. B. Starkius I.e. G. C.
Dachfelius,
e) aliij quibuscum
etiam
convenire
infenfu, qui DtSDineglcdon,
ver-tunt in accufativo , putat budatus
Starkius L c. Emphafis autem
diftin«
ftionis majoris, tum
fa<ihe
promiifiö*
nis,tum fubiequentisimpletionisfen»
Tum facile prodit: nempe
quod
non folum inclamaturum, vdprardicatq-rqm fe promittat Jehova ,
fed
velit
etiam nominattm, vel nomine fuo
prae-dicare Jehovam. Dabitur vero
in
fe-quentibus commodior
de
Jehova,
praedicato ,
dicendi
locus.
a) in DuIh Fex, ad Gen. IFi z6 p,
Jl, ύ) Pol. Syn. Crit. c)
Ceti. Bibi.
1,p, izd. iij. d) in Not.
Sei.
ρ. gj,e)
in Bibl. aicent. ad b. I conf. Gujfet. Com«r
tnent« L. H* in $*Ίη & Cocc. Lex.
§- IV.
Ittfelledta quodammodo phrafeo«
legia,
quapracconium
noftrum
de-feribitur, ad Praconem ipfum progre*dimur cognofcendum. Fatentur
qui»
dem Interpretes, quos videre lieuit,Deum
priori
1'OcopromififlTe* fe
dicatw-% #- α $1
dicaturum; faltem curaturum 9 ut
prardicetur 5 Ted in explicationc loci
pofterioris, cap. XXXIV, in quatuor
fententiarum divortia fere abeunt. f)
Quidam Moii totum praeconium i'bi
adlarum tribuunt. Sic certe
Vulga-tus: ßetit Moyfes cum
eo, invoeans no»
men Domini. tranfeunte c or am ee
t
nit, Dominator DotnineD.em} &C.
Ad-flipulatorem habet Targum Hierofol.
cQinma 6 lic reddens: ΊΟΝΪ.ΠΦΟ
ΠΙίΤ ΠίΠ" Et oravit Mofes, & dixiti Do·
mine,DomineDeM,mifericors}&iC, Hosde¬ ineeps feeuti funt
plurimi,promiilio-nis Divina?
y iuperiori loco Faftae,
prorfus obliti. Å vero autem aber¬ rare Vulgatumcum für; aflfeclis,
ag*
nofeit Grotius ^ laudatus propterea
Calovio. Unde & Rivetus manet>
audtorem Vulgata: exeufari non pos-fe f utpote cum fua verfione totam
hujus loci difpohtionem conturbave-rit, atque, mutata perfona, fenfum
etiam amiferit. Alii > fua opinionc
nixi, credunt Mofen primo Deum
invocafife, ex verbis comm, f,
dicen-do, Domine,· verba autem fequentia
v. 6 & 7. Deum fuiiie locutum« Cum tarnen
ϋ Ο. Μ 9
tarnen in commate j nulla
invocatio-nis mentiofpeciatim injiciatur; fed in-dicetur tantummodo, Dominum ea, quae promiferat, revera
praedicaflTej
atqnc eo quidem modo, quem feqq·verf. 6 & 7 docent. Nonnuili, hifce
prorfus contrarii , fubje&um
verbi
v.6 faciunt non Deum, fedMo-feni cui proinde omnem fermonem
in comm. 6 & η adfignant; quaii ipfe
de Deo haec enunciaffet$ a&us vero
priores Deo vindicant. Hos fecutus Lyra, formam orationis Moiis hic
ex-primi docet j cum quo omnes fere fua: gentis Dolores confentire
fate-tur Öieaiter. Verum enim vero, ii
ac5buS tranfeunäi & pradicandi eifent dl·· verforum fubjedorum , utique
evi-dentius a fe invicem diftingui
debuis-fent: & quia finis propoiitionis proe-mi. Iis fic eiTet in voce ibi
quo-que requireretur maxima intra perio-dum diftinctio Athnachi. Hac vero
jam deficiente, appoikoque Stgolta, regum maximo, in K")pq, ejus au-tem fubdiftinåivo
, duce minori Sar~
ka in PJD > apparet aåus iftos ita fe*
io ■ e Μ
reliqua, ad Deum pertinere g). PlurU
wi denique & prifci & recentioris
ac-vi Interpretcs, certe non infimse no¬
ts & audoritatis, Deum folum
agno-verunt hjc prsconem. Atque horum
quidem fententiam, utpote maxime
convenientem, nos quoque
adfumi-mus jam probandam.
/) vid. Pol. Syn. Crit» in h, /, g) pid, pacbftl, Bibi. accent.
§. V.
Deum heic egi{Teprsconem,bre· Viter probatum ibimus i) ex accentu-atione a c genuina texttuferie. Haec de*
icendentem in nube eundem deiignatt
ac confiftentem cum Jvlofe ;
praedi-cantem nominatim Jehovamj
trahs-euntem ante faciem Moiis, &
exclä-mantem: defc-endensvero dubio pro*
cul erat non Mofes, fed Deus. i) Ex
facri texttii φνναψίιχ. Cum Mofes
de-fideratam gloriae divins viiionem ,
qualem petierat, obtinere non pos-fet$ promifit Deus, fe ajia quadam
ratiqne ei manifeftaturum ; fcilicet,
nominatim pracdicando Jehoyam,
an-te eum tranfiturum. Unde patet,
fu.^e-ti! o K»
ig
piffe»
non in aliumderivaife, perfid«
endum. Equidem nos haud fugit » nonnulloSjUt Alph. Toftatum & Jac, Bonfrerium,hoc promiilum Divinum
ita explicare: f/tcidtn te invecarenomen Domini, cum trdnjiera ante tei Mofei}
fic facientes prarconem b\ Cum ve«
ro fine ratione a recepta vocum ii«
gnificatione difcedant, audiendi non funt. Quibus licet plane
confentien-tem hic non ftatuamus veriionem
Lutheri, quae habet: ίφ mil lögen |>rc«
Digen/ nec Sueeanam , ί<ϋία pret)tfa$
evidentior tarnen cum Hebraro textu, fine verbo auxiliari lagen & lata ap« paret confenfus* in Germanica pr«·
Tertirq verlione> quse genuinum
exhi«
bet fenfum verborum cap. XXXIV.ό.' ubi Suecana aliumexhibet praeconem, nempe Mofen, ut patet ex lemmate in margine pofito. Ex illoautem cap, apparet, cum didis ac promiffis Di«vinis in cap. XXXIII, fadum fequens
concordare: ubi non tantum manife« fte teftatur facerScriptor in v. j> Do« minum, qui in nube defcenderat, re
jpfa
praeconium fecifle 5 Ted infuper in v. 6 Sc 7. praedicandi rationemde^« m o ge
icribit, non alii, quam ipfi Deo, ut
pracconi, attribuendam. Finito enim
|.>ra*conio,
tandem in verf. 8 &9.in-jicitur mentio Mofis, ad auditam concionem fubmifle fe gerentis ac
ro-gantis. 3) Ex luculento loc o pAraUelo
Num. Xir. /7. ig: ubi Mofes,
veni-am populo imploraturus, ad haecce
epitheta gratiofifiima,quae.fibiDeus in
hac concione tribuerat , provocat·
Magnificetur , inquit, nunc virtUf
Do-minif quemadrnodum NB· ipje locutuses,
{μo η ego locutus fum ) dieendo: Dominos
eß longanimis &c.
b) vid. Budd. Hiß.Ecclef V. T. Pen
II.fett. I. §. VII.
&
VI
Quemadmoaum ex jam di&is
e-yi&um putamus, Deum fuifle praefen«
tis praeconii auäoremj ita & reliqua ad enarrationem hujus argumenti
fpeftantia> breviter funt difpicienda,
quantum idnoftri videtur eflfe negotii.
Loquentem de Deo contextum quaii
de pluribus Ioqui, haud obfcure Ii-quet. Expreflfe enim hie diftinguitur
primum Jehova, cujus gloriam videre
cupit Mofes, ab ipfa gloria; quam
vi¬
<β§ ο Ρ »3 deré cupit: immo
haec
aDomino
pro-mittitur confpicienda, ut aliqyidcer-ta ratione diftinftum, Deind'e Jeho-va tranfire faélurus D1&3 totam Bo¬
nitätenfuam, alius videtur ab
ipfaBo-nitate tranfitura. Namque GlorUmfc
Bonitäten, tanquam attributa Divina,
uc multi baec explicant, non nifi
im-proprie forte mitti, ire
&
vider
idixe-ris 5 praeterquam quod impropriam hanc tignificationemvix admittat
con-textus. Denique videtur diftingui
Je-hova pracdicans a
Jehova,
cujus no·men heic praedicatur. Objicitur
qui-dem nobis, proprium nomen Jehovah hic effe loco pronominis, ucLXX In¬
telpretum verfio habet : καλίτω τω
φνόματί μ,χ. Sic & voluit quidam
Theoph. Alethsus
in
not. Phil, ad h,1. *'). Hacc autem Enajlagc licet in S.
literis non fit infrequens, neutiquam
tarnen ubivis eil admittenda praeter
n£cefliltatem. Neque enim appareC ratio, ii is eflet yerborurn fenfus» cur
iterum fic locuturus f»i(Tet facer Scri-ptor in v.f. cap. feq. Nec facile cum
Rabbinis & aliis dicendum , nomine
Jebovab fingularem Dei proprietatem,
f4 Μ © Μ
utpote mifericordia: CPDm mD hie
denotari k): nimis fortaffe coadlum foret dicere , Deum fic compellare
fuas proprietäres. Quod autem in
contextu commemoretur non nifi
u-nus Jehovaj id hauddubie fadum ob
unitatem efieniiae. Proinde eo facil'
lime deducimur, ut cum Noftratibus
dicamuS) perfonam de perfona loqui|
vel cum S· Schmidio,· fadern,
quae &
expetitaζglorU nomine fconf. v. 18» & lO,) venit, pro ipfa Perfona acdpi />
Neque enim infrequenter S. litern,
Deum loquentem de Deo } tanquam Perfonam de Perfona, nobis exhi* bent.
i) Vid. G. C, T)achfehi Bibi. accentβ In Exod.34. 6. h) S. Schmid. CoIL /.
izti» l). /« cit.ρ. Hj..
§. Vit.
In finu autem divin* eiTentiae»
Ut pluralitatem aliquam
ex facro tex·*
tu facile deprehendit finior Philolo*
giaj ita perfonatum cttftin&ione no-bis tradita a
Theologis,
opera:
pre-tium erit accuratius declarare,
qus-fiam fententise noftrac de pluribus
SB ö U if fint fundamenta» pariterque difpicere
quacham potiifimwm
Divinitatis
perfo-iia hic locuta fuerit, utpote cum una
eademque non fit eorum, qui Deum praeconem credunt, hac in re fenten-tia. Difficilioris hoc efle indaginis 9
vel ipfe
diflfenfus
Interpretum haud obfcure teftatur, aliquid faltem my-fterii heic latentis fubodorantium.Nobis igitur, quantum licet> haec
e-nodaturis, ipfa hiftoriae feries aCcura-tius eft infpicienda. In colloquio
in-ter Dominum & Mofcn princeps de
eo erat quacftio, quem Ifraclitis
rais-furus eilet Deus itineris ducem ac
co-mitem, Exod. XXXIII ii. feq.
Re-fpexit hic fine dubio Mofes Angelum
illum, quem promiferatDeus
mitten-dum, ut Ifraelitas in terram
Cananac-1
am deduceret, Exod. XXIII.10. 21.114
cujus pracfentia ob populi
morofita-tem, fe nunc deftitutum anxius fen-«
ferat. Illum autera Angelum, ob di«<
vinos honores, operaque cit. loco
i-pfi tributa, non unum ex creatis, fed
Angelum Redemtorem fuiiTe,
SnJJH
ΊΚ^ΩΓΙ Gen. XL VIII. »6. praeter Patresipfi-ϊ<* 161 ö Wß
met Synagoga; judaicae Dolores; iß
Alis licet commentariis atque hujusa? liorumque locorum, de hoc Angelo? cxplicationibus adeo haeiitantes , aut
vacillantes, ut ipiimet nefciant fere,
ubinam pedem figant; ne in laqueos
inopinatos,fuar Synagoga;, praefertim
recentiori, noxios f femet inducant
atque implicent m\ Dens igitur
Mo-fen ferviim fuum fideliifimum, nunc
magnopere foliicitum, familiari äffe"
du complexus , pollicctur faciew fu*
dm prarccfluram,
IdV1
\3£ verf. 14.Vo-cabulo fdcie fehovae^ annuents
contextu, inrellexiiie h. 1 omnes fere
veteres Interpretes, & ex
recenriori-bus plurimos, FiIium Dei, atque-exifi' Wrfße, Mofen "vißonem Mejfte petere, cu*
jus invifibilem Dtitatem nomine facieidp' peüaverit$ teftatur Rivetus. Confer-ri poterunt loca, Num. XXI. s- 6.
Jof,
V. 14. cum !. Cor. X. 9. Huc certecollineare videntur fequentia; quir bus indicatur,Mofis animom benigna hac Domini pollicitatione ita
fuiiTe
accenfum, ut, quam prodit
in carne olim exhibendi, facies
riam Domini, viderc cupicrit,
.part
•So # 17
yatione ac de reliquis San&is
homini-bus Vet.Teft. hoc dictum eft»). Hinc Deus iρίι gratificacurus pollicetur, to¬
tam Bonitatem fuam ipli exhibendam.
Haec autem Konicas Divinaj
interpre-te ipfo Domino, nihil aliud erit
,
quam Gloria , v. 22. immo ipfe
jeho-va Filius, qui compäruit, v.
23. Su-ftinet hoc iffirmate Calovius In Bibl« Illuftr. ad Vi ip. verbisi "»aflb *73
'tranfitum Filii Bei ^ in quo cft omnis
ϊυΑόκίά, Dei^ denotari. Quin &
con-ftdentius häc ita ediflerit Raymundus Martini 0) : Niji Mofei cowitatu
ange*
licβ non contentus, hequé ducatu,
per
i-Ρfas Facies Dei j Filium & Spiritum S. per quoi Beus Pater, quemadrnodum per
faciem unüsqüisque cognofcitur, a inundé ägnitus eft, intclligi voluerit; pernefcio%
quidfibivelit ifte tnodus loquendi. Nem« pe j poftqüam in antecedentibus
pro-baverat ex traftatu Sanhedrin &
ali-tinde, hane ipfam veritatem invitis li¬
tetRabbinis extorquendam efle
> opc
teftium antiquiorum e gente
judaica.
Cum hac explicationé concinit
quo-tjue reliquä feriptura facta,& Vetus Sc fiova. vidi Pfal. CXLV. y. 0.7.8. HoC
IS ϋ o Ψζ
III. f. Ebr. 1. $. Joh. I. 14.
Porro
Dominus de facie fua procedura, ac
Gloria & Bonitate traniitura locutus,
promifit infuper
fe
praedicaturum
no-minatim Jehovam, quod &
adu
prae-Hat in cap. feq,m) Vi(L Buxtörf. Hiß. arc<e fesd. C.
XIV. n) Luc. X,24. 0) In Pugione
Fi'
deifart.III. c.4. §. y.
§. VIII.
Haec ipfa utut fatis
evidentia
ap-parent, & facro contextui confor-mia5 multis tarnen longe alitervifum
■b
fuifTe conftat , utpote quibusnihil
praccipui, a
communiori
iignificatio-ne diverfum, vocabulis
*6-que 31& hic defignatum putatur.
Ad-eo ut Mofen etiam crailioris
erroris
atque
ignoranti^
hinc
arguendum
es-fe, non nemo cenfuerit, quod
De
umcrediderit corporeum, quum
adDei
COH-fpedum admitti peteret p). Verum
enimvero praeter lila, quae jam
dida
'funt, ex ipiis verfionibus textus
anti-quioribus fatis liquet , aevi
prifci
In-terpretes
fenfiiTe, myfterium
aliquod
fingulare in hocDivino
cumMofecol-JoqqiQcomprehendi.
Pateré
hoc
ar-/
·til c 1*1 19 bitramur vel ex Vulgato, qui moxin cqrrim, 13. verba "pT? ΠΚ ίΟ
vertit,ofiende mihi fadern tuAin, neg«"
leda fignificatione τ* fn
confueta:
nec non ex Grsca LXX Int. εμφάνισα
μοι ααυτον. Sufpicamur
etiam
Onke-lofum fublimius aiiquidintendifle
ver-bis:•pip mi# v
i
amionitatis
tu&^
ab
iis, qua: antea diximus»
haud
alienum·
Sic in comm. 14. MS'a ubiVulga-tus , facies mea prxcedet , LXX
ha-bent Äurcf
7Γξθ7Γθξεύ<Γομ&ι
w>Ipfe
Ante·*cedam te; difcedentes rurfus a
fignifi-/- catione recepta.
Admodum
verona-tanter Paraphraftes
Chaldaeus
Τ02Φy^n·) ScheChina mea
(Latin. InUmajefias
mea^ quod vim
fignificationis
nonex-haurit) ihit» Sic etiam in comm.
fe-quenti. Quid vero
intelledum
volu*
erit
Paraphraftes
vocab.
ίίΓΟΦ
>hic
&alibi facpius inTargumim
occurrenr te, vix aliunde facilius ac compendi-pfius difcemus, quam ex erudita dis-fertationeCeleb.Prof.gabr.Mathesix de hoc vocabulo5 ubi argumentis fat evidentibusevidum eft, non foluma-pud
Targumiftas,
verumSc
antiquio-rc$ Rabbino$,KraP & NfWPejusdem
i© m
eiTe fignificationis,
adeoqueZ)*·*
angelum facieiJehovae,angelum foederis
his defignari y). Nec fua
capet
em-phafi verfio Samaritana, quae utrobi-quehabetΥΗΓΠ beneplacitum meum ibit,
fenfu
prorfus
congruente cum expofi« tione noftra: ubi Moriniana quidemyeriio ]Lat. habetfaciesj fed illam hic,
pt alibi faepius, rede emendarunt Edb
tores Bibl. Polyglottprum Londin.
Quod non attendiile Caftellum in Le-xico iuo Polyglorto, plane miramur, utpote cum pluribus locis huic voc,
ifignificationem
faciei cum Morinotribuat, Ijcet altera beneplaciti conve·
nientior lit ac
propria radici
verbali
* quae ubivis fere fignificatumbenevolen-ti(C ac volendi indicat· Eodem quo4i haud pbfcure videtur tendere verfio
Arabis,quae vertit lux non folum in cotrim 14 & if, verum
et-jam in 18 & 19. ubi in Hebr.
occur-punt vocabula, "pUD & 3ip t
eandem
rem, üt ante diximus, in hocnego-Jip defigqantia. Rabbinis autem IHR
pw w lücem Mejfi*, frequenter
ad-modum effe in ore, notius eft, quam
utheic multis dcclaretur. Docentin
o 19 ZI
Brefchit Rabba Sed. 5. Π3
i)iDo mn π pTOni hd^&o
ro''pn
i 1Ö1D "tyi D?iyn quod Deus Beneaifius
involveritfe in ea ceu veftimento> & ß>ten¬ dere fecerit fplendorem gloria fua ab uno
fine mundi då diterum· Ceterum in hac
luce vel Mesfidf velprimd illa definien-da ita verfantur, atque acumen inge-nii fui quacunque verfant, ut
femet-ipfos aliosque tenebris obvolvant,
fal-tem involvere conentur, Mos tarnen,
in hoc fuo velut conclavi abditos, ad
confpedum lucis manifcftac conatuseft protrahere Joh. Buxtorfius, vir in
his-ce verfatiilimus 5 ut tandem
hancve-ritatem ipiis, pracfertim Abarbeneliex verbis ejus, extorfiiTe videatur,
Lu-cem illamfuijfe lucem Meffia & Meffam i-pfumi denique, Meßiam effe Deum fan·
iium & Benedicium r). Quid il cum his
conferantur verba Ef. XLII 6. ubi Mes1-fias appellatur DMJ "ΠΝconf.c.XLIX.6,
LX. ip· 10. Dariterque Job. I. ρ ψ ts
<φως το άλη&ινον. vid. C, VIU. Ii. XII.
46. Cum his jungantur, quae docet
Apoftolus Col. I . deMedia loquens:
φς i?iv sikc*v r£ ®t2
άοξάτχ
j & Johan¬ nes XIV. ρ. Ο'ίύύξΛΚύύςipoe,
ξίύξΛΚΒTeV
πατεξα; qus haud dubie fenfum
loci noftri in verf. 14, ij, fatis dete* gunt atque illuftrant. Quam ctiam
ifignificationem
huic vocabulofirmi-ter heicvindicare pluribus annifus eil GuiTetiusj)$ cujus evidentes rationes, ledu omnino funt dignar, atque pari«
ter Mihsec obfervatio: H*c myfteria
co-gitari debent in locis, ubieß ratio aliqua
petuliaris &C· fedβnihilpeculiaris intiicii Aüfit, reßat ut tropice fumatur. nempe
cum Deo tribuitur.
Cujus
ca-nonis Hermeneutici heic meminiiTe,
haud dubie alios fummae eruditionis viros oportuiflet. Dolemus autem
nec Grotium, nec Rivetum, nec
Clc-ricum, nec alios hoc animadvertifle,
qvum fplendidiorem tantum prarfen-tia: divinae modum hic expeti, atque promitti tradiderint.
p) vid. aritfit Mi[c el.S. Hb. 1. c. VIL §. XI. conf. Cler. in C. XXXIII. 18. f)
vid. cap. ρöfter. §. γ. (β,feq. r) vid. Hiß.
Arc A feed.
C. XIV. p. ijf.feq. r) in Com*
ment. L. H. in nj£.
§. IX.
Ex di&is jam judicari
poteft
de
Perfona praedicante. Vidimus § VI·Perfonam de.Perfona locutam elfe; &
*s8 o |g» 25 §. VII.&VMI.Perfonam,de qua
hic
agi-tur,fuiiTeFiliumjergoPater
loquens
re¬de hic indicatur. Quia vero Pater
in
hoc COlloquiopollicitus
eil
?fe
träns-ire fadurura totam BonitAtemfuam, δζ prxdicaturum ΓΠΓΤ 5haud
diffi-culter coliigcSj etiam
eundem,
träns-eunte Jehova» Gloria
δι Boniiate^
an-te faciem Mofis,
prasdicaflfe. Huc
fa-ciunt ea, quae ad h.
1.
Clarius
obfer-vavit: Ego tranfire faciam omwebonum
me um in confpeclu tuo. Gfitid ej1
aliud
0-7Kne bonum, quam ipfeOeus ac Dei
Filius?
quem Pater von ftare, fed tranfire
fecie
per rnyßerium incArnatienis , qui &ipfe
Moft in monte (Matth. XEIl) transfigu¬
rata; apparuit. Hoc Joco
cit.
V. f.au-ditur quoque
Patris
deFilio
prafconi»
um. At vero Interpretes non pauci, licet concedant, ρrimam Perlonam hic promifiiFe, fe
pra-dicaturam
Jeho-varn Filium, Ducem populo Ifraeliti? co datum 3 nihilominus tarnen ipfurn
Filium in cap. feq. conilituunt Pras-conemreain primis nixi ratione,cum ejus fit enarrare 8c declarare
nobisPa-trem5 quod urgent ex
verbis J,oh.
F,
'S· Verum enim vero hxc eorum in«
terpretatiO)maxime
probabilis licet vin
14 Η © Μ
deatur; attamen, quia potiores appa·
rent rationes, aliud fuppeditantes,
ne¬
mo aegre ferat, (i ab illis,
magni li¬
cet nominis viris
> falva eorum in
ce-teris auftoritate, nos jam difcedamusj aliorum haudinfimorum Interpretum confenfu fufFulti. Fieri quidem potu-iiTe fatemur,ut fecunda
perfona
träns-iens coram Mofe prardicaßet,
quam-vis prima dicafur pra:dicatura
j ob
in-timam, Ut alt Calovius t),
ττΐξΐχάξΐΐΜ
& oferuvt adextra indivifionem,· verum, nuila cogente neceflitate, perfonas
non effe permutandas arbitramur» Nam praeterquam quod traniire faci-entis, non tranfeuntis, fuerit
promis-iioj adeoque exafta debuerit elfe
in-ter promiilum & complementum har¬
monia , exhibetur hic vox Patris de
Filio , non Filii de Patre j quod
ipfe
Dominus in feq. comm.10. iignificat;
Non potes, inquit, videre facitm
meami
quid non poteß videre me borno tä vivere.
Kogaverat fortafTe Mofes id,
quod
il-lius, in qua degebat, ceconomiae»&
hominis cujusvis, etiamnum morta¬lis,condjtione erat fublimius; ideoque
Deus fubindicat, fuac gloriae
cernendae
feiicttatcm feturaececonomiaenov*ehe
^ O SÜ
refervandamjillum autem fubhacceco* Jiomia,quaetantunimodo haberet crxiav
Τωνμί^λίντων ciyaS'cicVj& καυτήν την stKova,
γων
πραγμάτων,
Ebr» Χ, ι.conititu-tum, tanquam teftem ejus praccipuum,
gloriam illam in Filio unigenito
con-fpicuam> contemphturum j nec non
quem & qualem fe in eo
cognofcen-dum pracberet, exauditurum. Audia-mus b. Lutheri paraphraiin in h. ver-fum : es /y?,inquit, alles von Chrißoge*
fagt, Welcher /alt erfcheinen in der
menfe-heit hernach, Wen Mofis Reich ein ende
hatte. In des foll Mofes im desfels fte*
hen , und den
verheißenen Chriflum fe·
fje* i &C.
/) Calov. Ribl. lllußr. h. /·
§. x.
Vifo Jehova , Nominis Jehovae
praccone, ad ipfum prsconium
confi-derandum devenimus. Id autem de-claraturis omnium primo facri Textös yerba accuratius penfitanda funt. In
eapite igitur XXXIV. facer Scriptor confirrnaturosDivinae promiffionis
im-pletionem, fatis emphatice in comma-te f. loquitur : ΠΙΓΡ DW3
*ηρη fradi· favit innomineJehovam. Hiecerte non
Cufficere yidetur, khanc locutionem
piicare in generali illo
(ignifieatu,
quoalias denotare fölet nuneupare,\z1 pro-,
nuntlarealicujusnomeni fed
omnino/»**-dicwdi fenfum , in fuperioribus a
no-bis indicatum, voce Gracca κηξυσ-Μίν,
&
Suecana pradika^exprimendutii,
exigit.
Quemadmoducn & , cum
addita
voce Ott'; Stockio in LexicoHeb.intcr-dum idem eft, ac nomen alicujiu
celebra-ret illudpalam apud dlios decantare,pra~
dieare j licet hunc locum,
obfcurio-rem forte, quod haud raro
fadutn,
o»miferit. Nobisquidem
nii
impedimen-ti heie apparet, quominus
illam
iigni-Ifcationem huic loco vindicemus, ut
HOtetpublice profiteri, glorificare, cele»
bare, quam hpic formulae tribuitFor* fterus; ita tarnen, utDeo
convenien-terhxcexpiiccmus. Hanc
differentiam
phrafeos , ubi de Deo ufurpatur, ^
iOlpn Ν1Π qwri
obfervandam
hic
mo-HUit Ab. Eifa, Admittendum vero
&
hic, & alibi hunc formulär hujus fen¬
fum, vel ideo arbitramur, quod voc, pty non minus Hebrans, quam
Latinis,
(non modo fimplicem nomenclaturam^
fed fdmam quoque & celebritatem no-tuinis denotet. vid.Ecclef.VII. f.Gen.
VL 4. Sic Num.XVh 2. UV W
vir/
Ο IJ
Mmlnls Ii. e. celebres. Ideoque t
lim
lo-co ηoftro , tum aliis plerisaue,
ubi
H'r phraiis hatc Klp
occurrit,
hunc
celebrandi, vel cum Iioηore η
ominan
-di iigniftcatum i
pils
reftituendum
exi-iiimamus, quamvis eum
Interprctes
Sc
Lexica vel neglexerint,
vel
rejecerint,
utCoccejus. Itaque
hic
voxPatris
ha¬
betur, eaque fonora;
proclamarur
fuo
nomine Jehova a Jehova 5
revelatur
iolemni modo Filius ßpjön"jN^D
Ef,
LXIII.9, a Patre,&prxdicatur
: eofi-n->ut illud Patris de Filio
teftimoni-Urn eminentiftimum in rutura omnia
4 fecula valeat, & inftar lucernae
Pro-phcris, in primis
fub
legis
fcedere
cxi-ftatj Ut loquitur A.
H.
Franckius
«),
Integram autem hujus
phrafeosin
hoc
loco emphafin vixalia
aliis
Iocis
con-veniens iignificatio, quamLexica
fup-Peditant, exhaurire valet.
Accedat*
ueceftc eft, antecedentium
&
confe-ftuentium confideratio. Sic patebit,
C* ujus promiiuonis cotnplemcntum 111 comm.6. &
fi 7' non fmfle nudam oommis pronunciationem, auc
prsdicationcm,Ted Gtor/a Domini, ac totius
Eo-nstatis in Filio rcvelationem.
quam ubirisiniäcris oraculis,Patrisiumma bcnignitas pie meditandam
_ nobisproponu;Nee rcro infrcqucnscft inaliisV. fic
•T. Iocis cjusmodi Patris de Filio praeconium ac
}ί
$8 ° SÜi, I}, I.Joh.V,9 13· quas omnia notusS»TheöM logia accuratius cxpcnir.
A) tri Introd.adLc£l.Vroph.p.i§o»
$> Xt. Noitri quidctn
negotii jam eiTe videretur,
ßd[-guias voces, quas compleßitur hoc i'atris de Filio
praeconium in comm.6, &7,cxpendere;idvero
quo-niam ab inilituto rtoilro paullo eil remotius , nec per rerum anguiliam nunc licet,paucistantum diipi-ciendum putamus direßene, an indireße VoX prae« coriis tetenderit ad peiibnam, cujus
nomen
prasdi-catur. Qui Mofen
praeconcmfaciunt, priiisvolunt„
J-iinc vulgatus Jijrp Γ1ΤΠ'
y 5c quae feqvuntur, per
•vacati'vnmreddit, hoc modo; Domtnator,Domine Veks &c, Quem fenfum Önkelö etiam
prxter
meri-tum forte affiuxit Latinits
Interpres,quemadmodum
Samaritanoveriio Moriniana. Hujus
opinionisetiani
fuerc b. «Schmidius x) &alij, qüi Jehovamprxeonerri
credidevunt. At veropoilerius textuieile conveni·
chtius ex antea dißisfacilc coliiges; adeoque nod
tamin fecunda perfona,
quamprima, vel
potiuitcr-tia,uti etiam locusparall Num XIV, ig.
ab.
Luthe-roadhibetür, Deüm
proclamäiTe: Jeho'va, Jeho'va ^efi) Deus &c, Namqué Deus, aitDächielius y)>
contmuat(uam de Je pr^dicationem
, pdrttctpturrt
(loquiturde verf"7.)ammaadmUttt tempora&
per-finas, Atque fichacc prsdicatav.6Sc7, fubintelle-&a copula'eftt cürn Jehova
connexa, conilituuntj judieibus Celeb<VirisGezolio&Rhyzelioaid h. 1«
ex-aßiifimam, qua:in totofacro codiceeil,Oci deferi-pttonem z,). Nonnulla aliä circa hunc Iocutn, vel
refutata. vel probata, yidefisapudFranckiuna, Stao?
fcjum*Dachielium öcalios,
^
f
x) CoUt l.p, 127, y) tn Bthl, accent, ad
iurU su) TJtd, Rhyzj. Ideas
cane,fit»
3