• No results found

Specimen academicum de jure principis circa testamenta pietatis praetextu elicita, quod, venia ampl. ord. phil. præside, mag. Gust. Ant. Boudrie ... publico examini subjicit Carolus Lindeström, Calmariensis. In auditorio Gustaviano majori d. 28 Junii 1783

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Specimen academicum de jure principis circa testamenta pietatis praetextu elicita, quod, venia ampl. ord. phil. præside, mag. Gust. Ant. Boudrie ... publico examini subjicit Carolus Lindeström, Calmariensis. In auditorio Gustaviano majori d. 28 Junii 1783"

Copied!
14
0
0

Loading.... (view fulltext now)

Full text

(1)

A L E

U A

Apvd E Direct ST Reg Acap 1 YPOGR»

D. D.

SPECIMEN ACADEMICUM

DE

JURE

PR1NCIPIS

CIRCA

TESTAMENTA

PIETATIS

PR/ETEXTU

ELICITA,

QUOD-,

VENIA AMPL. ORD. PHIL.

P RAES I

DE,

Mao. G US

T.

A

NT.

BOUDRIE,

Phil. Prof. Reg. & Extra- Ord»

tublico examini subjicit

CAROLUS

LINDESTRÖM,

Calmariensis»

IN AUDITORIO GU STAVIANO MAJORI D. 28 JUNII

(2)

1783-f

vtro

MAXIME REVERENDO atoue AMPLISSIMO,

S S Theologie DOCTORI Celeberrimo,

D.voPETRO

V G

LA,

Ecclesije Kedemorestsis PASTORI meritissimo Districtusque adjacentis PR/EPOS1TO Gravissimo,

PATRONO SUMMA ANIMI VENERATIONE

^TATEM COLENDO.

'S:m R:& M:tis

MAG N/E PID El VIRO,

Regi/e Expedittonis SECRETARIO PRIMO Regiorum Ordinum Caduceatori

atque Equitt Aurato Regii Ordinis de Wasa GENEROSO a c NOBTLISSIMO DOMINO,

D,m SAMVEL1

At

UGGLAS,

MMCENÄIl MAGNO.

spectatissimje fidet viro

ac RegJo QILESTORI

AMPLJSSIMO NOBILiSSIMOOUE

D,m

JOHANNI

NOREO

PATRONO & EEERGETJE

(3)

§. I.

jjus

Principis

circa

Sacra

in

ec

prsefertim

occupa-tar, ut profpicere Sc prascavere

poffit,

immo

debeat, ne Rcligionis

pletatisque

prsetextu

fce-lera, fraudes,

conjurationes,

aliaque

nefanda

committantur, ex quibus

detrimentum

capiat

Res-publica.

Et quoniam

Ecclefia eft

focietas,

quse

in¬

trä finum Reipublicae

delitefcit &

fuftentatur;

idcir-co Principis poteftas eft

vopoSelwrj>

quae curam

Reli-gionis,

negotiorum

difpoficionem

Epclefiafticorum,

prsfcriptionem rituura

Se

ivaxn^oaw^

facrse

comple-öitur, atque hane in Principe

efie

adfeveramus,

quemadmodum

eleganter

non

minus,

quam vere

ineuleat Meisnerus a). Heic fcilicet

probe

caven-dum, ne Ecclefia vel

ejus

Antiflites,

iura,

quae

vo-cant,Qolkgiali(i

plus

jufto evehant,

unde

exfurgic

Papo-Crefaria5

dum Cleriei ultra

Ecclefiafticorum

di-re&ionem negotiorum imperium fibi arrogant.

At¬

que in tali ftatu Hierarchico

d

ici vix

poteft,

quot

quantaque

enaici (bleant

mala

atque

in

1'cenam

pro-A 2

(4)

\ A r es&

w / \

JueL Tntcr slia vero , Anna]ibus EccIeCiafticis

con-docefafH, novimns, varia pietatis prsstextu elicita

fuifTe ceflamenta , ut bona Ecclebaftica augerentur^

Inline quäle jus fit Prineipis in cohibendo, ne extra

©rcmem orbitam divagemur, operas pretium

puta-vi,, ut in brevi hac opeüa rite expenderetur^

§,

IL

In Ecelefia Romano-Catholica jam diu

per

Darias artes & lenocinia princeps fuit (Indium ad»

a-ugendi bona Eccleßae & Clericorurn reditus. Pos»

fefliones quidern Eccleiiailicas' fuerunt ab initio

ad-modum tenues, propter continuas perf'ecutiones,

quibus

Ecclefia,

tribus

f&culis

prioribusr

labora-bat, erantque res immobiles, periculis omnium ma¬ xime expofitse. Hinc quoque non poffidebat Eccle-ßa res immobiles pofl rnulta etiam fubfequentia

tem-poravd

Theodoro LectoriA)

fas

e(f credercj

qur

hac de re tamquam svo fuo am DXX ufitata:

lo-quiturj

fed

fi

forte

pofleffiones ei obvenirent, con-feftim eas vendidit & pretium in tres portiones

di-ftribuit: quarum una quidern tradebatur Ecclefias, altera Epifcopo, tertia autem Clero cj. Verum

e-nim vero quando Constantinus Magnus tranquiila-cum habebat imperium hujuscemodi reditus Eccle«

fiaüici valde increfcebanr., Romae enim legem tulic,

qua in utroque Codice adhuc legjtorj atque ita

b) Theod. LeB. ColleB, Lib. 11. p. 5^7. e) BinghamAnt. EccleJ. Lik F p° 165°

(5)

& ) 5 (

fonat^)r Habectt unusquisque licentiam fanftifflmo

cathohcce Ecclefr^ venerabilique concilio deeedem

bonorum qnod optaverit, relinquere, Quo pa£k>

ho-rainum liberalitas nimium quantum excitabatur, ma-gnasque fiatis Eccleftae reditibus fiebant accefiiones?).

Ätque

huiclegi Constantiks fuus femper pleniffimus

vigor fuaque auöoricas conftitit* ndeo ut

fequentes

Irnperatores de privilegio, quod hac ratione

Eccle-fiie tribuerat, baud quidquam derogarint, nihil o-mnino timences ab iftiusmodi liberalitate, quae in Ecclefiam eonferebatur, Reipublicae detrimenti. Ho¬

tlines quidem hifce temporibus munera

fuaque

do-na Ecclefiae liberaliter dabant

r nondum tamen ita

prodigi, ut rtatutis amorti<zat\onis ad cohibendum

opus eflet /). Scilicet, quemadmodum nos docet

iiludris BoEHMERüsg)

adquiruntur

bona parochialia

,

ficuti cetera Ecciefiaftrca, plurimis inlocis

per

amor-tizationem; quum enim Ecclefia fit tale corpus 9

quod non moriatur,

adeoque

bona qua femel

ac-cepic, non reddat, fed perpetuo teneat, atque ita

dicatur habere manus mortuas, merito providendum erat 9 ne bona immobilia,

fuperftitione

Rominum

in-gravefcentey, nimium ufibus Reip, eximerentur, &

per exfuperantes divicias Ecclefiarum Resp,

detrimen-tum caperet, Illa nempe, quae hifce pri feis

tempo¬ ribus altas CGEperunt agere radices, progreflu

tempo-A % ris

d) Cod. Theod. L. Xd. Tit. IL de Epijc. Leg. IF', it.

Cod. jhtßin. Lib. I. Tit. 11. de facrofantti hccl. Leg. I.

e) Bingham L. F p. 261. f). Binglam L. V. p. 2J0*

(6)

Edit$*-©

)

*

(

©

ris magis

magisque,

ne

dicam

in

immenfum,

cxcrc-vere. Id qaod

accidifle

deprehendimas

in

orbs

Earopseo, 8z

qood heic

nominafle

lufficiat,

prasfer-tim in Imperio

Romano-Germanico,

Regnisque

Hi-fpanico, Luficanico,

Gallico,

Polonico,

Hungarico

& (ic porro; ut

jam filenrio

praecereamus

Magnum

Diicatum Florentiae, Ducatumque

Sabaudis

&

Pe-demontii, itemque varias

in

Europa

Respublicas.

Noflris autem jam

tetnporibus,

poftquam

au£iori-tas Papalis ibidem

haut

leviter

reperitur

diminuta,

bona Ecclefiaftica per nefarias artes

corrafa

Civili

regimini

fubjici

occeperunt.

Recentiffimum

hujus

rei exemplum habemus in

Imperio Romano-

Germa-nico, in quo

hodiernus

Imperator

nimias

opes,

ut

otii luxuriasque

materiam

Ecclefiaftico

Ordini

acci-dendas curavic, in id infuper

incumbens,

ut

Reli-gionem

Catholicam

priftinae

fimplicitati,

qux

in

Ec-clefia primaeva

fuerat in

ufu,

pedetentim

reflituat.

$• in.

Sed non eft, quod

peregrina

exempla

nos

de-tineant, qntim

domeftica inträ

patrios

Lares

affatim

fintjobvia. Nimirum ,

quamdiu

fub

jugo

Papali

ge-muit Ecclefia Suecana, comperimus, prseter

alios

rno-dos

adquirendi

bona

Ecclefiaflica,

palmarium

fuifle

artificium per

legata leu

teilamenca

ad

pias

cauflasZO.

Et-h) Cfr. jt. Wilde Hiß. Leg. p. 75.

Dalin in

Sv.

R.

Hiß.

T. II. p. 109. De talibus legatis

faciendis

ag

it

ur

in

Dpi.

L. /4. Fl. Kyrk. B. itemque in

Kyrk.

B.

LanåsL.

(7)

II ) 7

C

Etenim

quandoquidem

nemo

crederetur

falvari pofte

vel liberari a purgatorio,

nifi

antea

viam

fibi

pan-derit variis donationibus Ecclefiaftico Ordini

dican-diSj ut cercse haberenrur

roiflae

pro

demortuorum

nnimabus, ne perdiu

purgacorio

retinenntur;

mifelJi

igitur homines in agone

mortis

conftituti

eo

luben-tius pro cujosque

facultate

bona

fua

templis

ac

mo-nafteriis teftando donaverunt, quo certius

fibi

per-fuaferunt, pofkfiiones

fua* pofi:

mortem

reliQas

haud

melius pofie

iropendi & facrari.

Sed

quonram

pro-grefiu temporis

male fana

hsrc t:eftandi

ratio

eo

us-que procefiit, ut

demortoorum

heredes

in

fummam

haud raro detruderentur miferiam ac pnupertatem*

inde fa&um eft, ut ipfe Pontifex Alexander

III.

voluerit etiam, exhibendo Bullam;),

taii

abuiui

ob-icem ponere.

Cujus auBontate

Bullae Papaiis

cre-didifie putatur Rex Canutus

Erici

ia

fibi datum

efie

negotii, ut dum occuparus erat

in

emendanda Lege

veteri Oftro-Gothica, fuis quoque

definirct

cancel-Iis libertatem legata ac

teftamenta

condendi

in

gra-dam monafteriorum templorumque k). Ita nernpe,

ut qui vellet legatum

vel

teftamentum

aliquod

in-fiituere atque Ecclefiis totam largiri

hereditatem*

es-fet

i) Bulla Alexandri Hl. pontific., ad Carolum Regem

Svecia, dat. TufcuL 2 von. Julii, ap. Qvnhielm Hiß. Eccl. Lib. IV. p. jpg. k) Eid. FL XXIV krißna Bl. O.G. L. Giver madher Eghn tili kloftår alla klrkju ofjuker, tha

ma han helan huwdhlut giva; ok halwan ån i hålwanum

iiggår. Pari etiarn modo fe res habet in hege IV.

Gothic

a

(8)

H ) 8 (

$

fel is prorfus falvus Sc

fofpes*

Quod

ii autem valde segrotaret, licitum föret, dimidiam tantum par»

tern donarc. At vero confuetudo ac licentia ifthsec

inveterata non potnerat iufflaminari, multo minus

aboieri. Froinde ccepturn eft diftin&ionem facere

inter praedia hereditaria 8c adquifita h. e. Arfve och

Aflinge-jord, ut aliquo modo libertas illa teflandi limitaretur, refpetfcu praediorum hereditariorum, quse

abaiienari neqoirenr. Sed h«c differentia

quantum-vis srqua, difplicebat tantopere Pontificibus Roma¬

nis, ut eändem quavis occafionc feveriffime

con-demnarent; id quod Bullae tam Gregorii X /),quam

fubfequentium

Pontificum fri) fatis Ibperque teftamur. Et quamvis Rex Magnus Ladulås, qui

Ecclefiae

Papali fuit vel maxime addiftus, lubenter aboleviflet iftam

differentiam inter bona hereditaria & adquifita, vellet-que licesdeteftamentis religionis praetextu elicitis,

per-tinere ad tribunalia Ecclefiaftica, ut Ordo

Ecciefiafli-cus föret Judex In propria caufla; hoc tarnen propofi« tofuafuaudoritateque Optimatumabfifterecogebatur,

expreffisque verbis iftam rem excipere in

Privile-giis alioquin fat amplis, qux concedebantur

Cle-ricis inträ Oft-Arofiae pomceria ri). Unde etiam hic Rex pietatis ceftro percitus

, fubditis fuis voluit fuo

exem.

1) Vid. Bulla Oregorii X. Pontific. ad Magnum Ducem

SveciaZfc. dat. Lugdun. F. Idus Aug. an. /274. m) Cfr.

Bulle Martini Pontific.pro Monaßerio Rifaherg dat. dp. Urb.

vet. 1. Kal. Junii an. 1284. & GregoriiXL dat. Lugdun. Fl. Idus Maji 1373. ri) F. Diplom. R. Magnid. Oft'Arofta FIL Cal, Junii an, 1276.

(9)

é&h \ o n

exemplo

pneire,

qtianti

intereflet

legata &

tefta-menta inflituere templis Clericisque

proftitura.

Ver-ba teftamenti R. Magni adiegnße

juvat; Nos Dei

grotta

praventi

8z

nfflati

infpirattont

altijjimi

fuper

dijcriminofum

zf

infiabtlem flatum

vita?

momenta¬

nere^ ?nentales

oculot

attolientes,

extremumqne

diem

incertum penitus

prcevenire cupientes,

dignum

duxi-mus, amore <eternce

bartåitatis

accenfi,

pro

cce• lefiibus terrena> pro ceternis

tempotalia,

pro

incor-ruptibilibiis

commutare

caduca,

noftrum

conde-r<? tefiatnentuino).

§. IV.

Poft Regis Magni

obitüm

fub

minorennitate

Filii

Rirgeri vicaria Regni cara Torchillo

Canuti

R,

Mareichallo, ut vocant, ex

Regis

&

Procerum

de-ftinatione commifTa fuit, qui tanta

fide

&

prudentia

hane tutelam fuftinebat, ut patrem

fimul

&

re&o»

rern agere videretur,

omniaque

fub ejus imperio

domi cuta, proipera & pacata

efTent.

Inter

alia

vero

Regni

negotia,

quas putaverat

maximi

fore

momen-ti, credidit

id

quoque

fui

effe officii,

uc

profpicerer,

ne quid

detrimenti

caperet

falus

publica,

ex

irn-menfa Exclefiafticorum coacervatione

bonorum.

Hinc

aufus eft contendere, quod

Ecclefiafticus

quoqiie

Ordo

deberet cerca proportione e

fuis

pofTeffionibus

dirio-ni Ecclefiaftics fubjeftis

contribuere

, ut

falus

publica,

asque ac fecuritas tam

interna

quam

externa

mane-B re

o) Verba funt in Teflam. R.

Magni

dat.

Scaris

an 12$3. in cathedra B.

Petri.

(10)

H ) 10 ( ^

re poCTec

farea teBap).

Et quando

Cierici,

provocan-do ad fua Privilegia, penitus abnuehant, fe velie

ali-quarn banorum

Eccleiraflicortmi

partem

conferre

ad fubievandas regni neceffitates;,minabaturhic

Torchil-lus eosdem fimul cum ipfo

Ärcbiepifcopo

efTe in

vin-eota conjiciendos, nift ediBo regiomorem gererenr. Sed ut aliquo modo voti compos

föret

? Legem ve¬ terem Upiandicam recogncfcendam atque

emendan-dam curavir* In hac legis emendatione libercas il¬

la cefhndi arBius Hmitabacor, adbibita atqueadprobata

diftinBione illa inter prsedia hereditaria atque

adqui-fita, ita quidem, ut poffeffiones adquifttas poflet quisque pro lubitu teftando donars pro anima fua

fine praevia heredum confenfo, fed quod ad prae-dia hereditaria attinet, nemini licitum föret plus

do-nare quam decimam partem, nid proximi heredes

fuum exhibuident fuffragium q}. Idem quoque fan-ciebatur in lege Weftmannica r). Itemque pari

fe-re modo in lege Helfingica s). Poftea conatus quo¬ que eft Rex Magnus

Érici

in

exhibenda

Lege Sa

der-p) lßoc poteft plenius planiusque colligi exActispubHeis. ve-iuflis E.g. Diplom, pro Abbat.

&

Conventit de Monte B. Virg. dat.. Syfwi&fund die S. Laur. Martir. an. 1206; diplom, pro

Eptfc. Searenfi dat. Menf. Novemb. an. 12pC; diplom. pro Beel. Upfal. d. B. Mart. Dionyßi Soeiorumque an. 1297j

diplom, pro Abbat. Ed Conventu de monte B. Pirv. ap. Als>

no an. 1303. EU. id. Maji, item pro Eccl. Upfal. an. 1304.

d. B Olavi Me?„ EV Mart. Cfr. Wilde Hiß. Praam. cap, 3.

q) Vid. El. XIV. Kyrka BL Upl.L. r) Fl. XI17. Krifim

(11)

e$|) \ t t f csßa

J 1 1 \

derniannica ulterius pcoar&are libertatem illam

te-ftamenta inftiruendi pro animabus demortuorum, adeo ut e pofTeffionibus hereditariis decima tan tum¬ mod6 pars poflet donari , reli&o tamen heredibus

jure retrahendi inträ anni fpatium, verum e bonis

ad-quifitis non iicitirm eilet in ftatu fanitatis plus quam dirnidiam partem donare, fed quando animam age-rent, tertiam dumtaxat partem; & quoniam

Cleri-ci de tali conftitutione magnopere indignabantur, eflecerunr, ut in eadem Seftione de teftamentis, ad

calcem interpolaretur, quod licitum föret toram fuam pofiefiionerh adquilitam pro anima fua dona¬ re; unde in eadem Se&ione evidentiffima exfurgit con-traditio inter antecedentia & confequentia verba t). Port: hunc etiam Rex Albertus reduöionem

quan-dam bonorum inftituere Fcclefiafticorum voluit, ae~

que ac Kex Carolus Canuti, £ed hi Reges xque ac ceteri, qui hac ratione irritaverant crabrones Or-dinis EccL, evafere quafi viftims publicas, coafti-que fceptrum deponere regale, pofteaquam eorum conamina iua laude haud defraudanda Ecclefiae

Pon-tificii Antiftites callide omnino quavis data occafio-ne averterunt, optsque fuas, qnas fan&um vocabant

Patrimonium, fumma cura & religione integras

at-que in dies incrementum capientes conlervarunt.

§.

V.

Erat patria noflra, illa rerum tempeftate, omni, bus exagitata infortunis, atqüe in agone quafi con

E a fti.

(12)

$

)

12

C

Ü

ftituta,cumque ultimis

lu&abatur

fufpirationibus; qnan-do tamquam e machina Deus apparuit nobile

il-lud Wafiacae ftirpis germen, Gustavus Erici, et velüt alter Jafon, aureum iibertatis velins immani¬

bus tam peregrinae

crudelitatis,

quam

turbarum

ci-vilium monftris feliciter eripuit, Patriamque fuam in

dignitatem

priftina

longe

majorem

adferuir.

Hic

ex

tenebris plus quam Cimmeriis in

clariffimam

iaiu-taris dodtrinag lucem traduxit, & duriflimo

fervi-tutis Pontificias jugo Cives fuos folutos

libertati

confcientiarum feiiciter vindicavit. Heic commemo-rafle fufficit, facinus illud vere heroicum , quando in

Comitiis Aroftentibus 1527, duflu & aufpicio gl. m. Regis

hujus

ab

Ordinibus

Regni, ringente licet

toto

Clero Papali, decernebatur:

fru&us

Regni

diminu-tos, & ad Epifcopos ac reliquum Sacrum Ordinem ex

fuperfluo translatos,

ab iis ad

Coronam

una cum

arci-bus revocandos efie;qua2 vero fint oppignerata, a ve¬

ris heredibus ex lege redimi fas tore ; nimias opes, ut

otii, luxuriae, & rebellionis materiam,

Praeftilibus

acci-dendas, honefta vitae fubftdia relinquendaefte u\

Erat-que

hasc

redu&io

eo

majoris neceffitacis

ac

ponderis,

quo certius novimus,

Regnum &

Mobiles vix

tertiam

partem bonorum in Patria

tenuiffe

v).

§.

VI.

Poftquamfte

breviter

perluftravimus

non

modo

qua

ratione in Ecclefta Romano-Catholicavaria pietatis

prse-

tex-u) WefteråsReceff. //27. IVefteras Ordinance ij2j.

Riks.

Råd.hr. Bifkop. hr. 1521. v) Loccenii Hift. Su.

Lib.

VI.p. 2$j.Canc.Råd. Lagerbrings Ram.

af S, R.

Hift. Del

3

fid.

4.

(13)

«Ü» ) 13 (

textu elkifa fuerint teftamenta, bonis ac pofleffionibus Ec-clefiafticis adaugendis infervitura, fed etiam quomodo

Im-peratores, Reges & Principes coeperunt cohibere

ejusmodi

teftandi libertatem &Jicentiaro, poffefiionesque

Ecclefiafti-cas hac ratione coacervacas reducere atque in communem

publicumque ufum conferrej proximum nunceft, ut

bre-viter etiam difpiciamus, quäle fit Principis jus circa

tefta-menta pietatis prserextu elicita & quo fundamento nita¬ tur. Videlicet novimus, Principem omniuncL?jqua: in Rep.

occurrunt, furomum efle Infpe&orem. Quare ;etiam Ec¬

clefia , quas in civitate certam profitetur Religionem, cujus

exercitium per priviiegia conceflum liberum ipfi eft,

tan-to magis fubfit oportet fummi Imperantis

lollicitudi-ni, quo certius conftat 3 Principi efle jus infpe£ionis

generalis, ut videat, ne quid in fui &i?eip. praejudicium ibidem agatur. Certum quidem eft, Ecclefiam aeque

ac orone in Rep. Collegium exfiftens» habere jura Ti¬

bi propria

, Ted quorum tamen exercitium ultra, quam

falus publica id admittat, extendendum non eil. Quem-admodum enim totum omne majus Tua parte eft,

ficet-jam fummi Jmperantis-jura majora funt juribus Ecclefiae,

qua talis. In collifione igitur jurium, quam caufla-ri nonnumquam putaveris fälutem publicam, jura Eccle-fise per hane vinci, huad facile negabis» Ubicumque er¬ go Ecclefia ejusque Åntiftites per technas variasque artes

nefandas tam publicas, quam privatas poffefliones fiiac

fub-jecerint ditioni atque Tic Reip. vires penitus evaferint e-nervatas, tum Princeps furnmo jure Ecclefiaflicorum redu»

äionem bonorum poteftacdebetinflituere,ne in

pernicio-fam Hierarcbiam abeat Ecclefia Sc formet ftatum in ftatu

fuoque fine excidat. Inquies autem, bac rationePriviiegia

Ordinis Ecclef ab Impevante violari. Sed vero quidquid ne-ceffitas publica exigit, illud Imperans poteft. Et quoniarn incidere poftunt tempcra, quando confultum, imrao

(14)

ces-•

©

) 14

(

&

ceflarium videtur,

privilegia,vulnera quippé legiim,

fufpen-dere , vel minuere,vel tollere prorfus; non igitur eft

quod dubitemus, quin Imperans omne privilegium ilve preca» rium fivenon precarium, illud quidero, urgente neceflita-te, tollere, hoc autem , donec mitiora incidant tempora, fufpendere queaf. Unde fiquidem privilegia Eccl. Ordi-ni indulta fint precaria, qu« femper tacitam retra&ionis conditionem innuere atque exprimere videantur; proinde

non eftj'quod

conquerantur Clerici de aliqua injuriafubi

privilegia eorundem, ratione flatus idurgente, revocentur» Sed förlitan dixeris, teflamenta

quoqite violari, qua tarnen in

tonmuni omnium naturajure fitvdata funt

> accedente

infupero-mniutngentium univerjali

co?ijen[ity

ideoque fanSieJunt baber.da

Jervandaque. Verum enim vero teftaraenta an fint juris na¬ turalis nec ne, Iis eft adbuc fub judice &

difputatur in u-tramque partem. Id tuto adfeverare poflumus, teflamenta eo minus ex jure naturali fuos trahere

natales, quod trans-ire jubeant dominium in id tempus, quando amplius velie

nequir teflator. Sollemnitates in teflamentis quxnam

re-quirantur & quae alia fint requifita, omnia h«c ex jure ci-vili fingulorum locorum,non exjurenatur« dilcenda funt Etenira teflamenta, qualia

a Moraliftis & ICtisdelcribuntur,

ex folo jure Romano, non jure natur«

örtum ducunt,

quod nec aliquid circa ea praecipit, nec prohibet. Hinc

quia Imperans hoc jure eft, ut libertatem in Repub,

ita moderttur & cohibeat , ne aliquod ftri£li juris pra>

ceptum teftatoris inhumanitate aut imprudentia laudatur, vel refpeclu jad alios homines habito,

prout fanguinis vel affinitatis jure funt propinqui, vel etiam ad totam Remp., cujus utilitas in confilium adbibenda, fi qusefiveris

an ex-traneo bona fua pofieffionesque liceat legare

& fic porro;

idcirco Principe« ilii,qui bona Eccl. in

praejudicium

Rei-public« non minus quam heredum coacervara reduxerunt,

haudquaquam funt vituperandi, fed pro jure fuo

References

Related documents

nifi parttm vropo/iti exjequi poiuerim; nemini tarnen ignotum esfe arbitror, quanta animorum contentwne, de fundamentis Ü3 indole Scientiarum, quibus a- gendum nobis for et, hac

atque illud, remot(3 hoc, quod verbis magis quam fententii ipibrum durum videtur et hu ma no ienfui repugnans, ita enuntiari&#34; placet: fine vir t ute tiibH efi. homini honum\

ni finem jacet. Excepto enim illo, quem jatn dtfiaivimus, inter utriusque fexus hereditaria jura discrimine, quo femina ex jure rurali k) tertiam folummodo hereditatis partem ctnia.

A t vero quamvis trahamur omne» laudis ftudio &amp; öptimus quisque maxime 'gloria ducatur; debet tarnen illa laus ac gloria ede folida Sc vera9 non popularis,, non adumbrata,

fen οίξίεον βασιλέα νομο$έτψ&gt;. Optimum Regem &amp; Legislatoren*? vocitandi; ita quidem, ut fumma im- perii penes Mofen, non vero Deum, fuerit, &amp; ille.

hxumque, quod ratio, cur agant pocius, quam non agant, homines, hoc potius modo, quam alio, ex certis motivis obverfantibus, iisdemque in toto com-. plexu fpe&amp;ads,

JUs habet legationum : quod nontam inter gentes naturale aliquid eil, eximii quam tacitå gentium voluntate, hoc eil , ulu diutur-?. no ac fide earundem

Hinc etiam patet, quod jus hocce infinitum laii. in ladentem ei non permittat illum