Dissertatio academica, præcepta Horatii de arte poëtica expositura cujus particulam, consensu ordinis philosophici, in regio athenæo Upsaliensi, publice ventilandam sistunt, præses, Gustav. Ant. Boudrie ... atque respondens, alumnus regius, Olaus Söderlun

Q. F. F. Q. Ji DTSSERTATIO ACADFMICA,

PRiECEPTA

HORATH

DE

ARTE

_POETICA,

EXPOSITURA, cujus PARTICULAM,

CONSENSU _{ORDINIS PHILOSOPHICI,} IN REGIO ATHENjEO

_ÜPSALIENSI,

PUBLICE _VENTILANDAM

SISTUNT,

PRÄSES,

GUS TA V,

A

NT.

B O

_UDRIE,

Reg. åcad. Upsal. SECRETAR.

ATQUE

RESPONDENS,

ALUMNUS REG1US,

OLAUS

_SODERLUND,

Mebelpadus»

IN AUDITORIO CAROLINO _MAJORI, DIE XXII. _{JUNII, MDCCLXXII.}

Η. Α. M. S.

S:te. R:a:. M:tis. ΜAGNJE. FIDEl VIRO.

S. S. Theologue. DQCTORI. Celeberrimo. Per. Nordland. Occident. SUPERINTENDENT!.

Eminentissimo.

Vener. Consistorii. Hernosandensi?. PRTSIDI. Gravissimq.

Gym^asir Regii. _{Scholarum^ue. EPHORO.} Adcuratissimo.

Reverendissimo

DOMINO.

MAECENAT I. ΜΑΧΙΜΟ.

VIRIS Admodum _{Reverendis stque Praeclariffimis,}

D:o

_Mag.

_MICHAELI

STRÖM,

D:o

_Mag.

_ER

_ICO

_HAEGGBOM,

D

o

_Mag·

_{OLAO.WALLANGER,}

D:o

_Mag.

_JOH.

_{H. EBERHARDT,}

D:no

_{Mag. ISACO}

_BIBERG,

D.no

_Mag.

_MICHAELI

_OTTIN

_,

Regii Gyrnnafii HernofandeniisLECTORIBUS,

Dex-terrimis , Vener. Confiih Adfefloribus iEquifiimiSj

Patronis _{atque Evergetis. fnmrno honoris} cultu, _{jugiter profequendis,}

i

ηec nen

VIRO Ρlur. Rever endo ac ClariJJimo,

D:no

ERICO

_ÅKERSTEDT,

Ad Officinas Eerrarias _{Graninge,o ? Concionatori Laut«} datiifimo _{atque Confanguineo Honoratiilimo.}

Parvula

Munere

pro

fic tenui

raultis

offert

fe _cupit

mea

_effe

parva

_piam.

Thalia:

Pro Veftra _{femper perfoivet vota falute,} Scilicec ut _{Vobis profpera fecla fluant*}

Admodum Reverend» Nomintim _Veftrorum

Cultor Devotiffimus

Rådmannen i _Upfala,

Högaktade Herren,

Herr

CARL

fahlberg,

Hogtårade Gynnare.

CV mörk _{framtid mig}

tyck-*** _tes

fbrefla, då icke långe

fedan Min Huldafte Faderla¬

des _{på båren;få klar dag for} mitt viftande hårftådes

begyn-te _{flraxt derpå vifa fig, då}

Jag var få lycklig att uti

E-dart hus _{blifva uptagen \ ifrån}

bvilken tid_{jag ej hunnit täl¬}

ja flera ftunder, än

vedermä-len _{af en ynneftfuü värd om}

mitt väl. Det år _derfore,jag får allmännheten velat teknaι

Edar _{ynneft, famt mitt}

verd-famma hjerta, emot få ftora välgärningar. Hhnmelens nåd|

vare Herr Rådmannens

belå-ning, famt lycka och fällhet omgifve Defl Hedervärda Hus: hvilket _{af inner(la hjerta} ån-fkar

HögaktadeH:r Rådmannens,

Min _{Hogtårade Gynnares,} odmjukafte tjenere

OLOF SÖDERLUND.

SifleEme SMmnSittiamtenä OLOF

_JOHANS-

_v sons

$nfd/

MÄRTA

ERS

©offer,

tTCtn _{^ulfcafte tTtoöer.}

^om min fdrafle gaber

_w f

i>roilfen ftdbfe belat m»

forgen meb €ber for mitt mal, forr bdb&a&eé i jocbeneé jlofr,

an jag fxcF tilfdlle at får %\b

mdnnfjeten biiba (jané lof; fd blir nu $fttn _dpulbafte

^obcr

enfam mitt fåremdl, brcartil

all min _{barnjliga worbnab οφ}

tacffdjelfe nu fdr lanba. x

£ag forbenjlul 2llbrafjä*

ratfe §ftori nu af θίη ung#

(la fonä fcanb ett litet prof af

tacffa.mbet, for all om fdrlef

οφ omforg, famt ofparb lofc

nab. _{éef falt οφ tydlig 3ftin}

^ulbafle SDlor; οφ ®ub l&

te _{fent ben bagen nalfaé, bd}

jag mdjle falna ben gldbjen, fom nu enbajl gor mig tydlig at lefma

fcllm _{^ulöajle fcTCofcet*} fybisffc ©ott OLOF SÖDERLUND.

D20 Duce

L JLVSlVJLu)U

-Piclorihus atquc

uidlibct audendi

_femper

_faic

_sequa

_poteftas*

EXPLICATIO EXEGETICA.

ξ, L

_Antequam

_{in altam provebamur, (latim} notaifs _{convenit, ex fentencia OLAV.} BORRI-CH1I _{a), judicii c-ffe}

ac prudenti* plenijßma,

quse ab HORATIO , Lyricorum apud Latinos illo

principe Poecarum, de Arte Poetica _{prsecipiunfur.} Unde & nos _{operas pretium}

putavimus, quas ibi¬ dem _{iparfa deprehendnntur,}

Aphorismis _comple&i, & quantum fieri _{poteft, diftin&e enodateque ex«}

ponere. Magnum _fortade onus & nobis

periculo-fum: verumtamcn _{dignum, in quo aliquantifper}

A ner»

■1 " "■»■

ί ' 1 "" 1 1

w ) 2

(

«HP

nervös induilriae, _pro ratione

breviflimi nobis

con· ceiS _{temporis, contendamus.}

§. II.

Primum,

quod

exhibet Poeta noiter,

eft _{generale prxceptum πεξ) της άκολα&ίούς,}

_feu

_de

convenientia carminis. Tradit heic _pi&oribus Sc

Poetis _aequam

_fuiiTe

_poteftatem

_{quidlibet audendi.}

Etenim, teile PLUTARCHO b), dixifie novinrus Simonidem, Poefin eße pi&uram loquentem:

pi-£turam vero Poefin tacentem. Unde & _ipfemet

nofler HORATIUS ad Pifones c): Ut _piäura

_{Poefis erit}

_- - -

-Et ad _Auguftum;

Jsfec _magis

_{expreffi vultus}

_{per ahenea}

_figna

_$ Quam per vatis opus mores , anmique virorum

Qlarorum, adparent d).

III. _{Jam vero ut eo melius eertiusque pa*} iefcat,

qualis

& quanta

fit illa quidlibet audendi

poteftas,

permagni

putamus

intercße,

ut

fub initium

quoque ftatim

explicetur, quid

fibi velit

ars

pi£lo·

ria. Nos docct Celeb. SCHEFFERUS, illam in eo

confiflere , ut fimilitudinem cuiusque rei lineis in

piano

coloratis

exprimat,

prout

fe

res

offert

oculo

immobili adfpeclantis eam in veftigio eodem e).

Fi-nis

h) Libr. de Atbenienßum gloria: item Libr, de Po'itis

mdiendis.

C) de Art, Poet,

d) Epifi. Lib. II ad Anguß, /.

) 3 v W v

nis eil _{pi&ura, quam vocat}

_VITRUVIUS

_imaginem

ejus^quodeß^veleffe

poteflf). Scilicet, quemadmodum

obfervat _{SENEGA g). non vidit fbidias Jovem,}

fecit tamen veliat tonantem: necfietit ante oculos

e-jus Minerva, dignustamen illa arte animus i? con*

eepit Deos

Ü3

exhibuit. Sic etiam CICERO, dum loquitur de

ingeniofo

illo HeracEenii Pi&ore

Zeu-xide, qui pinxit Helenam numquam a fe vifam, nec ad _{exemplum [unum} , verum multiplex ex diverfis

pueliis decerptum, qualis nulla foriitan umquam ex-titerit, ied quas tamen exfiftere aliquando poilet, ait: ut exceüentem muliebris _{forma pulcritudinem} muta in _{Jefe itnago contineret, Helena fe pingeri} fitnulacrum velie dixit b), Quod ii autem _pi£lurse,

didfcitante _{V1TRUVIO, probari non debent, quae}

non funt iimiles vericati _{i)\ oppido patet,} verita-tern, inflar chariffimi iibi commifli muneris,

pi£fco-ribus eile colendam: illam _{nempe, quae in ipfa re«}

rum natura fe _{conipiciendam exhibet, cujus unius}

exemplum iibi velis remisque fe£hndum proponant, niii _{penitus velint fine excidere fuo atque adeo} i-pfa quoquearte, quas manca, mutila, immo nulla evadit, ubi huic fuo fcopo non velificatur. Hinc β

quispedes equi formaverk ungulis bifulcis, vel pe-des in tergo & oculos in clunibus collocaverit; β

A a felici

/) Cfr, Fitruv. Lik FIL C, _/.

g) Controv l. F. c. _34.

0) De lnvent. Lib. IL 1) Lik FIL c* _/.

) 4 C «ü»

feil _{leporique caput tribueric}

_oblongum,

_aiino

aut cervo _{rotundum, & dc porro; tum in cun&is}

partibus id exprimicur, quod natura non permittic. Qtiocirca plurimi incerefr, ut pi&orcs, arti fatisfa-£hiri, non plus ultra audeant in ipfis rei

depingen-dae _{partibus, quam quod natura requirit, licet}

_li¬

las inter fe _{compofuerint, quas ipfa non conivevir.} Unde dum _{opera pi&orum verfabitur in}

_fabulis

Veterum delineandis de Cencauro, Pegafo, Medufa,

Atlante, Cerbero, reliqui?; illam fibi femper regu-lam _{injun£hm habeant, ut in (ingulis pr&urs par¬} tibus, convenienter naturs, fe gerant veritatemque

fequantur, quae, velut fpiritus, pitburam animat o*

mnem.

Ätque

_{fic quam primum poteftas, quse}

pi£boribus ed conceffa, non extra iuas divagatur oleas, fed per ingenii ac naturae boniiatem lauda-biliter fe _{exferit, ita quidem , ut phantafiae vis ad} inveniendum & jndicii ad ordinandum

conjungan-tur: tum non folum colorum fplendor, _{non ratio}

menfurarum , non imitatio naturae, non extrema

Jineamenta conciliant _{pi£burae venuftatem illamque} commendant; fed omnia fimul, five

delineationem,ii-ve_{proportionem& menfurationem, iive lumen &}

um-bram,iive eciam motum, _gratiam & colorem _fpeftave¬ ris, quadam pingendi non tam arte aut diligentia,

quam naturs felieitate, ubique expreffa

comperiun-tur; adeo quidem, _{ut do£bi rationem artis}

intelli-gantf indoTi vrliptatem; quemadmodum QUIN*·

TI LIAN US _{loquicur k)}

_"

_{§. IV.} k) Lik IX, c. 4.

© ) 5

(

§.

IV.

Sed jam

ε

diverticulo

ad Poetas

redet-nins, vifuri, quousque pateat audendi poteftas, iis

reli&a. _{Requiric fciiicet heic in prirno}

_fuo

_praece· pto Venufinus

noiler Vates

confentaneam

rerum

ex-poiitionem, q ux partiuro inter fe

confenfione

ac co*

haTencia _conftet, ne illarum difcrepantia fit monftro«

ia, seque ac

Htrnano _{capiti cervicem piflor equinam}

Jungere ft v

elit,

Ü3 varias inducere plumas7 Undique collatis membris: ut turpiter atrurn Definat in pifeem mulier formafα fuperne*

Etenim ficuti tale in _{pi&ura monilrum deforme}

nemo non adeo _{quidem deteilabkur, ut cum Pos¬} ta exolamet :

Speäatum admißi rifum teneatis amici>

ita, ubi inventio in arte Poética non ad mafeeriam

eil _{adcommodaca, Ted diffidens, aliena SrmonflroiS)}

tum nihil tsii ftruflura dici _{potell mendoiius.}

Quo-circa Flaccus _{noiler,hujuscemodi,quod in pictura ms»}

le _{congeflum defcribit}

, monilrum, oculo quail

critico cum _{amicis fuis contuens, fic pergitJ}

• ■

-ißt tabulafore librwn

Perfimilem, cujus velut agri Jomniay vana

Fingentur fpecies, ut nec pes> nec caput um

'Reddatur _forma.

Vult nimirnm Noiler _{przecipere, ut in argnmen®}

to _{pertra&ando finis} & _{princinium uni reddatur}

forman atque adeo fingu'a pro fcopo, nexu inter

\ /ζ / eSfe

w / υ \ w

fe fororio, convcniant ac compliccntur, ne _{quis in}

carmine _{componendo extra cancellos ita discurrat} licenterque erret, ut nullum fervet ordinem, fed

vanas _ubique inducat fpeeies, quales _{efle folenc}

jegrotantium

fomnia,

quae varias ineptasqoe habere

deprehcndiraus imagines.

Unde condudit,

quod

(icuti

Pictoribus _{atque Ρoetis}

Quidlibet audendi

femper fuit

aqua poteftas;

- banc veniam

petimusque darnusque vicijjim:

Sed non ut _{placidif coeant immitia, non ut} Serpentes

avibus

geminentur,

tigribus

agJii.

Quantumvis nempe poemata fint artificiofa, debcnt

ramen ita ordinari, _ut micia afperis _{immoderate non}

adjungantur, & iic porro. Nam heic valet, quod Nofter alibi canit:

Sit modus in rebus ßnt certi denique fines,

Quos uitY(i>citraque nequit

confiflere certuth

l),

Atque iic, quod

ad

primum prsecepcum πεξί rfs

«-κoKsSiots in arte Poetica obfervandum _adcinet,

fen-fum Poetae _noftri,ex ipfo illius textu erutum,

brevi·

ter&enodate, pro inftituto, explicuimus. Jam ne

nos _{opinione ambigua calculum adjeciiTe noftrum}

videamur,ad cxplicacionem properamusDogmaticam, oftenfuri, quod immotis id ipfum innitatur

princi-piis, atqueadeo quod maneat fixum & extra omnem dubitationis aleam _poiitum.

EX-ij Sat. i. Liv. Λ

<fxP ) 7 (

EXPUCATIO DOGMATiCA.

$. L Eft, inquit

CICERO, finitimus

Oratori

Poet_{a, numeris adftriffior pauUo, verborum autern}

licentia liberior, multis ornandi generibus Jocius ac pene par: in

hoc quidem

certeprope

ide?n, nullis

ut terminis _{circumfcribat aut definiat jusfuwn, quo}

minus ei liceat illa _{facultate & copia vagari, qua} velit tn). Quo intuitu hac in re complura cum

Oratore _{pracepta habet Poeca communia, qus in} Rhetorum _{campis decerpere poteft. Hinc iicut} Oratori tres praefertim adtendendae _{funt partes ,}

quas confiftunt in argumentorum inventione,

in-ventorum _{difpofitione, ac dispoiitorum exornatione;}

ita in arte Poetica _{fpe&are licet, tum rem feu ar¬}

gumentum, tum ordinem,tum etiam di&ionem,de quibus fingulis

infra

paifinu Jam duntaxat de

prasce-pto noitro Horatiano nobis aliquanto curatius com»

mentandum _{crit, ita quidem, ut nemo in dubiurn} trahat, quin Poeta fui efle officii jure

iheritoqtie

exiftimet, ut id, quod vel maxime _{pulcrum in}

ar-gumento pertra&ando fit, probe obfervetur, omnis· que _deformitas angue caneque pejus evitetur.

§. II. Fulerum vocari _{fölet, quod} formae le·

ges, rebus a natura fancitas, fervat,

_nullaque

_par¬

tium _{conformatione, nulla modi cujusquam} diftor-tionc & _{depravatione, ab exemplo naturae Opificis}

inftitutoque abhorret; quemadmodum etjam, cx ad· verfo, deforme nobis audit iliud,quod a forma,

fa·

P*! m) Lik* 1 de Orat%

Φ ; 8

(

#

pienti ac provido natura

confilio, rebus, fecundum

perfe&ionem partium, attributa, difccdit w). Ηine iini fuo fatisfaciurus _{Poeca, in id}

_maxibopere

in-cumbat, oportet, ut, haud iecus , atqoe in catena

annuli, partes omnes in carmine

cohseféant,

ac pro·

inde ut _{pofirema medtis, media primis optime cosi·}

veniant ac conne&antur, aliaque _ex aliis, _nexu har·

monico, fluant <§r confequantur. Talena ordinem a· ptamque mernbrorum compoiitionem

Graeci

rccgtv συμμετξίαν adpellarunt. Qnocirca, ubi diverfs

rei totius _{partes, certa proportione, contextae func}

talique ordinatx fymmetria, ut in magna partium,

aut _{rerum, quas circtimihnt, varietate, omnia}

refe-rantar, aut ad unam, aut ad plures regulas,

qui-bus varietas in unitate & unitas in varietate exiftat:

tum nobiscum adfirmaveris, hoc _ipfum no η poffe

non _{placere. Ec ficut}

_{perfe&ionis, cujus fymmetria}

non _capitur nifi intelie£fcu, & pulcritudinis, _{quas in}

fenfus _{cadic,eandem eife rationem, vel} me non mo¬

ll en_{te, reperies: ica unam} eamdemque caufiam _effe,

quaeanimumoble&et ac fenius, haud heile negaveris. 2\am non eft, quod dubitemus, quin _{res quae, per}

fenius oble&ant, fua quoque fint fymmetria veftitae,

ut ex ea nafci _{queac voluptas, quoties res pulcras}

iive _{audimus, five oculis fubjicimus. Scilicet in} humano vultu non tantum _{oculi, aut genas, aut}

labra, per

fe

pulcritudinem

illam efficiunt,

qux de·

f

)

5

(

I

le&atione _{capit lntuentes; fed quam omnes partes} apte inter

fe

difpofitas,

fvavitate

coloris

perfufae,

Is-pore quodam delibucse,

confentiunt:

tum illa

fpe-cies ac venus cxiftit, _{quae movet} oculos _{& dele&ac.}

Sic etiam fe res habet in _{pi&ura & reliquis, quse}

ociilis noftris _{obverfantur; ut jam taeeamus}

harmoni-cam iilam modulationem, _quse fonos _{acutos cum}

gravibus,

longos

cum

brevibus

temperans, diverfos

&: diffonos reddit confonos, varios aequabilitcr

con-centus _{format, atque adeo nonniiifymmetria fua au*}

res noftras ita demulcec, _utomnem naufeam difcutiac cum delefhtione & anirnum incitet _{paicatque. Ec}

fic _porro.

§.

fil. Quemadmodum

apes, dum in conftruetv disfavis, maxima fedulitate ac multiplici _fuccorum

liquorumque

operofo

dele&u

colleclorumque

ad-paratu occupanrur, non fine regulis, norms, & quafi

perpendiculis, fe gerere confpicimus: ita quoque Poe-tis, quos apibus LUCRETIUS o) & HORATIUS

p) comparant, vel rnaxime incumbit, ut non rnodo labore, fed & ordine ac fymmetria _{in argumentis}

fuis _{percrafhndis fe commendent. Etenim five in}

terras _{finibus, in montium cacaminibus, in fiuvioruni}

anfraöibus, in maritim _{amhagibus civm Strabone} notandis _{operam navenc; five in componendis fphis«} ris, in folis tramitibus, in Kinas motibus delineandis

B ver«

o) Lik ill

% »Λ ₍

W ) 1U V

verfentur^ five tam quam in clariffimo _{fpeculo pro·} v

ponere fatagant, quae demi & militia? laudabiliter_ge· fla _fint, ut _{antiquitatis memoria confervetur$ (ive}

etiam _{fingulis, ut funt homines, & omnibus,ut funt} cives, veluti nuptialiannulo, cum Socrate _defpondeant

morum _{integricatem:: quaelibet audendi iis reli&a}

quidem eft poteflas, ut, fub _{pulcris velut involucris}

atque integumentis, omnem do&rinam _elegantem,

omnem _{ingenuo homine dignam}

cognitionem, o·

mnem _{denique lapientiam adumbrcnc, Ted}

ita tarnen,

ne licenter errent & _{quadrata rotundis}

permutent.

Requiritur nempe acumen _{ingenii exafciatum, adeo}

quidemr ut anima non folum nancifcatur _primam pulcre cogicandi _{materiem fenfibus externis,fed etiam}

ut fenfu _interno

intimaqne conicientia mutationes& effeffcus _{reiiquarum facultatum fuarum}

pofiic expe· .

riri _{dire&ura, atque fic ut, fub intelleöus & ratio·} nis _{imperio,fingula}

quoque perfpicaciter intueri, &

harmonico ordine

_fignisque

_{convenientibus ob oculos}

ponere valeat q).

§. IV. Quod ii Jam id merito _{pulcrum judice·}

tur _{atque elegans, quod ad}

exprtfiam naturae ima-ginem quam proxime accedit, & _{quidquid ab ea·} dem _{recedit, deforme reputetur}

stque inelegans;

nemo non

pervidebic^

quum ars Fcérica illam pul· eritudinis, rebus iniitåe, normam _fectatur, carmen eo _{pulcrius inde exfurgere,}

quo illa ftudiofius

ob-fcrvatur. Sed vero _{huc etiam fpe&at,}

quod ad

talem

_ t

$ ) II (

II

talem _{pulcritudincm dimetiendam haud parum confe·}

ratcommunis hominum natura,_{quaeingeneratos habet}

adpetitus, ita nempe,ut quidquid iis convenit,

Üben-tcr ample&atur, ab iis _vero quidquid _diffidet,

an-gnepejus repudiet; uwde & comperiijnis, _illam,utpoce

ex anima & _corpore, fenfuum _{participe, conflatam,} non obfcuras _{utriusque partis vel delefrationes,vcl}

ofFenilones _{prodere ;;· illas quidem , quibus in res,}

iibi _{jucundas, feratur, has autem} , quibus _res, (!■·

bi _{moleftas, averfetur r) : Omnes enwi tacito}

quo·

dam

_fenfu,

_{fine uüa arte , aut ratione,}

qua in

ar-tibus ac rationibus _reiia ac _{prava, dijudicant:}

id-que quum faciunt in picluris , if in ßgnis

U in aIiis operibus, _ad

quorum intelligentiam

a natura minus habent _{inflrumenti$ tum muU}

to _{oftendnnt magis in verhorum}

, numerorum _,

vo-cmnque judicio; quod ea funt in communibus in· fixa fenfibus, neque earum verum _quemquam

_fun*

ditus natura voluit _{ejje expertem}

; quemadmodum

nos docet TULLIUS _{f). Quare}

id quoque fibi datum cfie effieii _{judicet Poéta} , ut, quo certius

pukritudinis verae _{germanseque dignitas in carmi·}

ne _{obtineatur^ fenfuum}

indolisque humanas iridu—

ftionibus, seque ac rerum , de quibus agitür, _n-a«

turas _{indieiis convenienter,}

totam carminis

ilruQ:u-ram iiexu _{inftituat harmonico«,.}

i] _{3 §. v.\}

r) Cfr. Berger de naturall pulcritudine Orationis

p*-3". *

#

)

Ii

{'«t

§. V. Hlnc quum talis obfervatur άχολχ&ί» feu carminis com - lientia: tum illa enitebit pnlcritudl·

nis _{fpecies, nifi}

_depravati

_{valde diftortique}

ingenii,

repset

nemo. Scilicet tum omnia ma¬

gna, praeclata* tlngularia* admiracione digna, ficuc

in _{ipfo Maroth, fefe offerunt; five in inveniendo}

acumen

fpe£bs,

_{five prudentiam incollocando}

con-fideres, five in elocutione _{proprietatem, puritatem} Sc _{elegantiam intuearis, five numerornm perpendas} concinnitatem, five varia affeduum genera propo« fita _{habeas, five}

_denique

_{imitandi rationem ob} o-culos conftituas _{prudentem, eruditam> tedam. Sed}

non omnibus licet _{adire Corinthum. Pcccatur} tam

extra, _{quam intra meenia Iliaca.}

Namque aliqui exercent vim duram Sf rebus iniqui

Nativam _{eripiunt fortnatn indignantibus ipfis}

Invitasque julent alienos fumere vultus tj;

Non eft _{vero, quod heic recenfcamus, quot &} quaenam deknnitates ac vitia a Poecis _{paifim hoc}

in _{pundo committi foleant. Pk} ac , _quse huc

fpedant, infra figiHatim in praecept.s

fuis

de arte Poerica indieat Vätes Nofler Venufinus. _Nobis, hac _{occafione, in fumnio temporis praeeipiutf com} ftitutis, _{compiura illa, quse reftant, ükerius}

perfe-qui praeeepta Horatiana, non licet. Jam manum

de tabula«

t) Fides Poetic. Lik III. TANTUM.