DEFEN SIONE

D. D.

Dissertatio Philosophica De

INCULPATA

DEFEN SIONE

SUI et RERUM,

Quam,

Adprobante Ampliff. Facultate Philolophica

In

Regla Academia Upfalienfi,

Prjeside

Vtvo Clarisfimo

M. ERICO CASTOVIO

Philof. Moral. & Civil. ProfefT.

Reg. & Ord.

Publico examini modefle fubmittit

ISRAEL TERNERU£

Smol. **

In Audit. Guß. maj. ad diem z 5 Majt

Anno m. dcc. III»

UPS ALI

Ter J. H. Werner Reg. Academ.

Tygograph,

Vir o Speclatisfimo ac Prudentifft?no

Dn. HERMAN NO

WALLRAVE PerUplandiam Quxftori foler-

tiflimo, Nutritio ut optimo,

ita femperfulpiciendo^

Viro SpeSabili

Dn. lACOßO

88331

In Camera Revifionis Notario

induflrio, Fautori hono-

fatiflimo.

Ob infignem favorem atque perce- ptd innmnera beneficia, hoc qua-

lecunfy exercitium Academicnnti conjecrdt ßf offert

Nominum Veftrorum

IndefeJJus Cultor

Is. T,

I. N. $

sPIBlfllllcut nulla gens, aut

''' TO'!, t

° rt

hommum genus eit,

ex antlcipati-

one 6c praenotiöni- Jl^PrePgfei _{bus, quas iine do-}

örin ^a häbeant, milleque aliis argu¬

menta , inteliigere ^non poffit^ aster-

num efTe nurnen _, quod immenfå

fuä virtute, omnia produxit 6c fus- tentat, atque fummo eonfilio 6c fa- pientiå omnia regit 6c moderatur ^; lic nemo usquam erit adeo ^extra loges 6c mores projeöus ^, qui non videat fummum illud numen ha¬

bere abfolutum imperium in nos 6c

omnia noitra ? atque ideo ^, jure fuo,

A ratio-

rationem a nobis facultatum, re- rumque nobis conceflarum ^, irao

& ipüus vita? exigere; cujus ut rei praeftantiffima? & omnium bono¬

rum fundamenti _{, qua?} in hac

vita nobis obtingunt, curam ac cu-

ftodiam, nobis ita commendavit

& injunxit, ^ut fi officium no-

ftrumnegligamus, favore ejus exci-

damus. Quare permagni intereft,

ut vitam ^non ut propriam; fed mu-

tuam å DEo acceptam tueamun.,,

fummocß ftudio caveamus, ne aut propriå noftrå culpa atteratur, aut

vi abrumpatur. Nam ficut in eam

non fponte venimus, nee unio ani-

mx cum fodali ejus corpore, noftrå

induftriå, _{opera, aut} confilio fadra eft; ita ejus vinculum, noftro arbi-

tratu labefa&andum; ^aut abrumpen-

dum non erit, fed nobis in domici- lio hoc caduco manendum, donec ejus juffii ^, qui nos in id induxit,

emittamur,

§. IL

%

§. II.

ATque igitur, ^nobis ipfis in vitam ^cum nullum noflram..» jus

competat, nec quidquam poteftatis

in eam aliis dare pofliunus; fed ad-

verfus quamvis injuftam vim, vio-

lentam invafionem & infukum eam

munire ac pro virili ^tueri debemus.

Ad quod ipfa natura, innata quadam

vi nos invitat, nobisque acerri-

mos indidit ftimulos, ad ^nos in iilo ftatu confervandum, in _quo å pri-

mo au&ore collocati fumus. Nec ullius rei ftudium altius nobis infi-

xum fentimus; eo enim ad nos tu-

endum adverfus vim illatam, & a -

moliendum _ea, qua? interitum mi-

nantur _, & nocendi _pra? fe ferunt_»

notam, rapimur, atque in ea , qua?

ad confervationem pertinere viden^

tur, nifu quodam tbrimur. Nec

quidquam eft viventium, cui natu¬

ra non ea fuggerit, quibus fe vin-

dicare nititur ab inftantibus malis«,

Et mirum certe eil, quantum in a-

nimal-

nimalculis, etiam recens natis,ha»c defenfionis vis fefe exferit. Narn

Cornua nota prins, vitulo quam fron-

tibus exflant.

lUkiratuspetit, atq\ infenfus ur get.

Dente lupus, ^cornu taurus, petit un- de niß intus ^, &c.

Et: Non folwn ^{taurus ,} ferit uncis cor-

cornwus hoftem.

Verum etiam inftanti , Ufarepu-

gnat ovis.

Infevit enim fumus ille opifex omni

natura? inclinationes hafce, 6cimpe-

tus, quibus ad confervationem fui fertur, & in ftatu fuo manere niti- tur, qui etiam in animalibus, 5c

rationis plenis ^, 6c expertibus vivi-

diffimi vehementiffimique cernun-

tur. Ex quo principio ha?c vis in

animantibus brutis provenit, 5c

quem in finem iis indita eft, ^non_.

attinet hic exponere, cum nobis-

cum nullam juris communionem-»

habeant, In homine autem ex fen-

fibilitate 6c tenerrimo quodam er-

ga

sc ga nos amore ^, fme ratio finatione,

i ea(m excitari experimur ^, quam_,

n- cum å nobismetipfis non habea-

mus, fed å natura nobis tributam_.

tt, fentiamus , non tantum convinci-

fb mur, confervationem vitas &mem- brorum, nobis ab eo elfe injun&ä,

r- qui ea dedit, & in ipfis ftatim prin- cipiis, vim illam nobis indidit, fed

tt- quoque perfpicimus nos obligatos elfe, ad omnia illa facienda, quas in

ni vitas noftrse praefidium produ&a 8c

e- fancita funt, atque ea omnia aver- ui tenda, qux ad deftru&ionem noftri

ti- tendunt, qux omnia ipfa ratio mo- 8c derabitur. ^-

ri-

^

§. III.

n- IN his jura belli & pacis, rerumqj

in 1 dominia fundantur, _quas necefta-

8c ria qu^vis ad vitas confervationem

L-j comparare permittunt, ac vim vi

ls- repellere, vitamque in difcrimen_*

i_, vocatam atque ultima metuentem,

ii- vel cum casde invadentis nos tueri

r- feveré jubent; adeout nec mem-

ga brum

brum aliqubd laedere, nec de muti*

latione corporis ^, cum aliis, pa- -cifci liceat

§. IV.

ESt injuria? propulfatio autem defenfio, injufta: , qua? vis <Sc re-

fpe&u obje&i, vei perfona?, vel re-

rum eft, & duplici modo pra?cipué

confideratur; nimirum ^, quatenus vel _cum, vel fine morte & la?fione injuriam inferentis, inftituatur. De pofteriori non eft quod multa dica-

mus , cum neminem eam impro-

bare pofte exiftimemus. Priorem plurimi oppugnatum eunt, argu¬

menta proponentes , qua? ipforum

fententia? ftabilienda? , infervire vi- dentur. Ceterum, cum Deus ho-

minem vari is itiftruxerit membris, ad officium ejus paratiffimis, fru-

ftra illa data eile dicerem, .fi, ad con- fervationem & defeiiftonem _fui, i- pfis non uti liceret, & certé perin-

de föret, fi manibus meis ^non ad

inter-

internecionem usque invaforis pu- gnarem , ac fi ultro easdem mihi

abfcinderem. Nam qui mavult_,

perire ^, quam adverfarium propel-

lendo c^dem perpetrare, maximo

fe obftringit fcelere ^, fuam enim i-

pfius dileäionem negligendo, quafi

fe ipfum necare intendit; 6c adver-

fus Deum peccat, contra cujus ^vo- luntatem, de fuå ftatione, in _{qua_»}

collocatus erat, difcedit; 6c focie- tati humane injurius eft, cui, fe_»

fuosque labores ^, 6c operam ante tempus fubduci finit; fimulquelas- ditpublicam tranquillitatem 6c _pro-

ximi emendationem _, dum fiia _pa- tientiå, perverforum hominumim- improbitatem 6c malitiam ad ma¬

jor a deinceps feeiera perpetranda__,

irritat 6c accendit. AfTentimur er*

gomeritö Ciceroni,qui non jcrtftam, jed natam legem haue ejje dicit, quam

non didicimtis, aeeepmus, legimus, ve¬

rum ex natura ipfd arrtpuinws, haufi-

vnus, exprejßmus ^, ad quam non dcétif

fedfafii, non ihfiituti ; fedimbuti fiumus,

ut ,fi vitauofira in aliquas inflätas, (i

m vim, « latromim, aut »w-

micorum biciderit, (??;;;//> honefta ratio fit, expediendaefalutis. Nec aliud ae- ?•

quillimis ^natura? legibus eft fand-

tum, cum ilhe non ruinam, aut per- niciem generis humani; fed ejusdé tranquillitatem 5c falutem intendant

ac muniant, quarü nulla nobis fpes foret, fi malitia improborumhomi-

num _, impuné graftaretur. Unde

quoque communis omnium gentiü eonfenlus, certas bellorum formas introduxiü, ^5c conftituic ut arma ar¬

mis propulfentur. Ad quod 5c re-

fpexit Ovid. ^cum cecinit:

Judice _me,fr aus eft conceftd, repelle-

re fraudem.

Armaque ^mar mat os, finner e jurafi-

nunt.

Neque enim ajquior lex uila eft, Quam necis artifiees arte perire fiuti

Quod enim quiscp alieno excogita-

vit fupplicio, excipiet fuo

§.V,

9

.

§. VI.

ß TTIolentäm noftri rerumque no-

/- ▼ ftrarum defenfionem juflarm

io & licitam effe _{, ex} juris naturalis

»-■ ?• cum divino convenientia, variisque

i« Scriptura? divinitus infpiratae di6tis>

r~ non ignoramus, Verum ^cum dis-<

de putatio haec philofophica fit, inten*

nt natura & rationis terminos nos con- es tinere conftifcuimus, ita tarnen, ut ii- oßendere ^non recufemus, quam ^a-

de micé rationis di&ata de defenlionis

iü jure cum Scriptura Sacra conveni-

as an t quamcp legi Evangelicae repu-

tr- gnent. Nec exiftimandü erit, quod

e- clefenfio, _quae cum caede invadentis inftituitur, ideo fitillicita, quod ^a-

r- pud nonnullos multå pecuniaria, vel

poena eccléfiaftica plefti foleat, nam

ß- ea non ideo adhibetur, quod CtCdes

fecüdum moderamen inculpatae tu-

, telx commifla, vidunj in le conti- ui neat; Sed ut intelligatur quantum

:a- Et fcetus, injufta c^de, hominis fa- gvinem effundere, _quantaque cau- y* tio circa tutelam hanc fit adhiben-

B da

da/ne vel adfe&ui quid indulgea-

mus,vel errore & impetu animi, juris noftri limites tranfiliamus;

quos ut eo re&ius cognofcere pos- fimus, necefte eft in ea inquirere,

qua? efficiunt, ut defenfio hsec legi¬

time & impuné fiat, & qua? ad mo- deramen inculpata? tutela? feu for-

mam defenfionis hujus requirun-

tur. Qua? dum circumfpe&amus,

tria ea efte deprehendimus , caus- fam fcilicet, modum,& tempus.

f VIII.

CAufta ^fi _quis eft injufta _{ab alio} offenfio, _impetitus ut,

non poffit evadere, vel dubi-

tet fe inftans periculum alio modo

evadere pofle, nifi vi remexpedi-

at. Quod non tantum permißuim»

eft, quando deftinafco confilio aliquis invaditur, fed etiam tunc licitum, quando ab infano, diris in fomniis excitato, aut errore circa perfonam indu&o, impetitur ; nlfi is eft, qui invadit, ut alter _pro ipfo'vi-

tam

profundere teneatur. De iis

autem cafibus , qui inculpatam de-

fenfionem _pra? fe ferunt, & ejus

umbra fe tegere conantur, infra di-

cendum erit.

§. IX.

MOdus fione in ad imminens proportionata periculum defen-

confiftit, _{qu^e tanta} effe debet, quan-

ta fecuritas noftra defiderat Sc exi~

git, ita ^ut la?fus nec la?dentis cae-

dem, vulnerationem aut dolorem,

Ted folum neceffariam violentiae de-

pulllonem intendat. Qua obtenta,

Ii adverfarium profequatur, ^noru»

defenfionem Ted ultionem quasric,

qua? nemini, nifi Deo, Sc magiftratui

civili competit. De armorurft pa~

ritate _varia funt judicia. Verum_

cum fundamentum hujus juris in_»

proportionata ad periculum defen- fione, ^{antea a} nobis ja&um fit, fa-

cile conftat, quod non imparitas

armorum, Ted periculi magnitüdo

hic attendenda fit. Pcen^ men-

tio-

tionem hic nontnjicio, cum notifii«

jnum fit, quod illa ^non infligatur >

nifi å fuperiore,

§• X

QUodfpe&at ^{tum eft, quod} tempus ^{in civitate,} Mique cer» ^de-

fenfionis jus in pun<%confiftat,nec

admxttat latitudinem, nifx _{quam per-} turbåtio animi indulgeat; nam ag-

grefTore depulfo ^, vel pcenitentia in ipfo facinoris momento du&o, vel

ultro recidente, infultatus in loca_i

tuta fe recipiet, atque injuria ultio-

nem <3c cautionem in futurum å ^ma- ~

giftratu implorabit. Fruftra heic

operam confumunt ii, qui phrafin

hane in continenti per triduum, bi-

ennium, vel aliquod temporis in¬

tervallum interpretantur, cum pen-«

illam nihil aliud intelligi debeat-,,

quam mox vel confeftim, hoc eft5

in ipfo congreflu atque pugna? con-

tinuatxone, flagrante adhuc offen-

fione, Quod ixon folum ex propri-

etate prolati vocabuli, fed ^& ex

15

ipfa qualitate moderaminis, incul-

patae defenfionis facilé evinci pof-

fit, quod absque dubio in civitate praefens ac imminens vitx pericu-

lum requirit. Nec ex continenti defenlionem facere is dici poteft, qui

infultatus ^aut percuffiis aoit, & ar¬

mis comparatis, vel amicis congre-

gatis redit,ipforum opera in vindi-

aa fumeiida, ufurus.

5. XL

ILlis,

fuamq; falutem qui in ftatu naturali propriis viribus, vivunt,

& proprio judicio expediunt, de- fenfionem fui aufpicari licet, cuitu

liquido adpareat, alterum circa in.- tentandam ei vim jam _occupari, li¬

cet conatus fuos non dum plane ex-

promferit; Si non fperandum iitu*

quod monitus ^, hoftilem animunu»

exuat; aut ejusmodi admonitio no-

bis _noxia videatur. Nec hic fuffi-

cit tantum, intentatum periculurru

depellere ^ fed & eo depulfo, invafo-

rfem eo usque perfequi pofliurgquo*

.V

ad ab illo, In futurum mihi cautio ⁱ fiat, id eft, donec ille ultro vel _per- t nitentiå du&us, veniam petat, & ^<

damni reftifcutionem offerat, cauti- i onemque de non l^dendo prüftet. 1

Hifce prseftitis, fi. in gratiam cum eo (

nonredierojipfeinvaforevado. Nä ³

licet is, qui femel pacem mecum c

rupit, infinitam licentiam, quantum t in ipfo fuit, adverfus fe mihi dede- 1

rit, mihi tarnen non plus in eum Ii-

cet, quam poftulat mea fecuritas. 1

De refufione damni nihil attinet di- 1 cere, cum id femper reiarciendum 1

fit, quamvis a culpa, animus Ise- f

dendi abfuerit. ^

■

' il ^c

$. XII. 1

HInc giifcentem alterius per fe patet, quod potentiam, nec ob t t

nec ob qua?cuncß vitia aut quam¬

vis nefandam vivendi rationem Ii- 1

ceat euiep alterum invadere. Sola J

enim defenüonis neceffitas, hoc no- t ftrum jus temperabit. N^c enim t

unus

i5 io unus imperans alteri, vel ob impie-

E- tatem ejus, vel fcevitiam, aut cujus-

& cunque fceleris libidinem ^, bellum

:i- indicit & infert, fi friat illum nulla

st. hoftilitatem adverfus fe moliri. Ne-

so cjue tantum licitum eftnobis, nos- Ja metipfos defendere, fed quocp con-

m cefTum eft aliorum defenfionem in-

m terdum fufcipere, puta, pro Iis, quib9

e- fubje&i fumus, qui lunt ejusdem ci-

li- vitatis, ac in unum nobiscum ^coa-

is* luerunt corpus civile ; Nam ficut

Ii- membra unius corporis natura-

m Iis, ipfum 1 corpus tuebuntur_.,

e- fic fmgula membra corporis ci¬

vilis _, corpus fuum defendent,

quamquam vel mortis pericu-

lum ipfa fubeant. A fcedera-

>b tis quoque injuria & vis arcenda^

1, erit. . ^ • b

> §. XIII.

ij VTOn defimt, qui fugam periculi

la 1^1 hujusmodi, ignoirtmiofam pu-

> tant; verum non credendum eft,

tn quod dedecus ullum fugientem irt

is cafu

cafu fcilicet neceflitatis comitetur,

cujus nomine iftius exillimationi

macuia inuritun quippe cum talis fuga, vera cum virtute & mafcula

fortitudine non pugnat; at ubi lo¬

cus in confinio non datur, in _quem

fcuto quis fe recipere potefl, tergfr

in fidem hoftis _committere non de¬

bet _; in fugara enim ferne! pulfus,

& a commodo loco dejedhis, _gra-

dum tum facile firmare <3c vires col-

ligere non poteft, preefertim altero veftigiis inhärente; adeoque non_»

minus tali ex fuga, ipti immineret periculum, quam fi quietus corpus

tuum lacerandum prasberet.

$. XIV.

PRimum _pere, auti&usintentatos idum ab invafore e vitare, exci-

vel propellere unter iiiculpatae ^tute¬

te cauiTas, referri non poteil, cum

fctiamis defenftonisjure gaudeat,qui

injurias minitantem praevenit, quod

exemplo lequenti de ciarar i poteftv

*7

's fi quis ftri&o gladio ^, feveré mihi

ii mortem intenteü, ipfe utpote omni

s fuga exclufus, (clopetum fi forte in

a promptu iit ^, in ipftim expiodere^

i- pofiiim, dum longifis adhuc abeft,

n quam ut gladio fuo ^me contingere^»

fr vaieat, fi enim propius ad me accefi

e- ferit, teli forfan mei nullus foret s, ufiis,

a-

.

§♦ XV.

)1- ¥ F,vt injuria, _utpote alapå & inho-

ro ' neftis verbis laceffitus , heden- L» tem fi interfecerit, juftam defenfio-

et nem pra?tendere ^non poteft. Licet

uS non defint, qui ftatuuntjconvitiis la- cefiitum, honoris fui _ergo, injuri-

antem non folum vulnerare, fed et-

jam impune occidere pcfie; fed no :i- tandum eft ,lcontumeliis _hujusmodi

e, provocatum, in nullo vita? periculo

e- fuifie eonftitutum. Nec inculpata?

m defenfionis favorem meretur defen- ui for, nifi inftituatur defenfio, ad in- 3d culpat^ tutelae moderamen, quod

\ _s *n eo'potiffimum confiftit, fi alio rno-

fi _C do

do vita* periculum evitare non pofi

fit. Nec veri vicem obtinef Germa¬

norum proverbium, auffetne SKflttf*

fdjeKe qefjovet ein S>oIc6; nullo emm jure nititur, fed potius moderamini inculpatae tutela* repugnat« Ad con- tumeliofa autem verba quod attinpf,

tolerare ipfa debemus, dum verba«»

funt, fin autem ad ^rem conferantur,

ut inqiiit comicus, vel temeritaslin- gv^ perveniat ad gladium, qui nifi

vulnere lethali infiiÄo, aut membro

aliquolaefo, contineri non poteft, ^tarn

par vi meipfum 6c membra ^mea fa-

cere non debeo, ut me coedi; illave

mutilari finam; funt _namque mihi

membra praecipué nobiliora ^, adeö

necefiaria, ut fine ipfis, vita fuften-

tari non poflit: cum itaque privatio

mem brorum cumipfius vit se di fp en»

dio fcepe fit conjundla, ^a?que nobis

illa ac vitam defendere, incumbit.

§. XVL

Cl duo aut plures iq praefens quod'

^ dam periculum incidant. unus-

quiS'

p quisque flbi confulere debet, ^tion ha-

a- bito refpe&u ceterorum falutis, v. g*

tb fi fra&a navi, unus navigantium ta¬

rn bulam duorum non capacem, ex oc- ni cafione na&us fuerit, 6c reliqui ad-

n- natantes eidem tabulie iricumbere.»

% conentur, vel fi ^natantem ceteri ^am- plexi fuerint, ipfos å fe removere_*,

r, 6c å tabula falva conlcientia abigére

n- poteft, praefertim cum 6c natandi pe- ifi ritia Sc fortuna, _qu^ tabulam obtu-

ro lit, hoc jus ipfi indulgere videantur.

rn Et fi vel maxime tabulam ipfis con-

a- ceffiffet, non tamen evadere _potuis-

ve lent.

hi

eö XVII

n-

io r^Efenfionem rerum a?que ac vitse

;n» ■■^permiflam elfe putamus; diver-

}is fi tamen flatus refpeéhi habito, 6c le-

gitimo defenfionis modo obfervato :

b alio paéto res noftras tueri, in_»

id< ftatu naturali vel ablatas recupe-

is- ^are poffimus ^, ad arma temeré

is» non

non eft recurrendum , fi vero fur ut res deponat, compelli ^non poflit, vi quavis uti licet, funt enira

res & opes fangvinis inftar hominis,

quo deficiente vita fuftentari ncn_»

poteft, hinc etiam res 6c opes vifce-

ra hominis appeliantur, in vifcera_>

autem faevientem quis propellere^,

vel fi alio modo fieri nequit, interb

mere non conatur ?

$. XVIII

Ne _{quod nulla} c defenfio rerum fit proportio inter ideo yetetur,

vitam invaforis & res ablatas _{; cum} fiiris vita femel perdita recuperari

non poflit, ^{res vero} vario modo re*

farciri queanf. Si autem attendi de- beret proportio inter furem & res ablatas, _nunquam cerré fures fufpen-

derentur. Hominis praeterea vita-,

tamdiu pluris quam res fieri debet,

quamdiu locietatem civiiem, com,

munem lalutem , & publicam tran.

quillifatem nonlasdit; cum verb fures tranquillitateturbent, & in ftatu fuo

debito non permaneant,tanti fieri non

debent, quanti probi homines. Prae«

terea hic non attenditur malum.,, quod ex tuitione noftri juris alteri

acceleratur, Ted jus quod nobis å ^na*

tura indultum eft. Si autem fures ,

qui ob defidiam 6c ignaviam pravae huic confvetudini adlvevere, venia

abigendi non effet,nemo certé, vel de

vita vel de rebus fuis certus efletj Nec ullus elTet ufus iuris, proprietatis &

dominii, led fceleftorum ccetus,plus juftö crefceret, fi ignavi ventres, re¬

bus alieno magno labore partis ale-

rentur; nec quisquam honeftati o- peram daret, fed potius teneris ab

annis ineripiendis & auferendis pro- ximi fui bonis fefe exerceret, nul*

lumque aliud vitas genus, quam la»

trocinium eligeret. Jurisconlulti

ftatuunt in jufta & licita furis casde_>

quatuor omnino ede obfervanda; ni- niirum primöj ut fiat, pro defenfio-

ne

&rerum, ubi fur telo

fe adverfus dominum defendat, &

res ablatas relinquere recufet. Se-

cundo quod furem interempturus

clamitet. Tertioquod cum non co-

gnofcat, fceflesque haheat, qui i- pfum cognöfcere poffunt; ac deni-

que quartOj quod furem capere non

poffit.

§. XIX.

DE te hominibus coa&is quid cenfendum, fummå neceffita- an-

non ipfi cum nec precibus, nec ob-

lata _opera ad vitam fuftentandam, neceEaria impetrent, rebus aliorum

invitis dominis uti poflmt? Refp:

proximo de bonis noftris fubvenire debemus: non enim iolumpropter

nos ipfos bona nobis å Deo data_»

funt, fed Sc in grafiam proximi. Di-

le&io etiam proximi in eo potiffi-

mum verfatur, ut cum egenis bona

noftra partiamur non tarnen ita par-

tiri debeamusj ^ut nihil nobis fit re-

2%

liqui. Dabo, inquit Seneca, egentffed

ut ipfe non egeam, Juccutram perituro ,

jed ut ipfe non per eam. Qu od fi quis

adeo omnem humanitatem exuerit,

ut proximo in fummå & ultima ne- ceffitate conftitutö fuccurrere dedi- gnetur, haud inlque dixerim tan-

tum egenum pofle fumere, quan- tumfedandcE fami _par eft; nec pro- pterea furti ^, vel fcelefhe rapinse

reus dici debet, cum declarata do-

> mino neceflitate , fe vel data oc- eafione ablata redditurum vel col- locatå ei opera refarciturum effe__»

promittat. Imo fi is ^, qui abunde

nabet, rnopi mox perituro ^{non ve-}

lit fuccurrere, _pro mvafore

habendus erit.

S. D. G.

Eximioatque Toltußimo Juvenil

Dn. ISRAELI TERNERO

DKTertationis eruditas

De

DEFENSIONE STJI

Auäori induflrio. '

l^Ogmata ^y queis vita famaque cavere fo~

lem _us, Mört dies inter focidli foedere junÜos,

A ut quos non parili vi verba mindntid ftrin-

gunt,

Pdgina demonßrat do flis opcrdta Cdmoenis ; j

Tuque doccs p-uri jon t is te hdujiße Liquor es.

Enthea fic profert tu a mens, TERNERE, _prQ'

bdndd

Dogmatay qua prohibent frenum lax are furori)

Ne pen dan ^{t ptenas} furiofi forte ditellu

Sic ftudiorum laudandos _pjro-

greflus mente, quam Muß

faciliore adplaudit

David Krook.