• No results found

Disputatio oeconomico-philologica, sistens trigam aphorismorum, de antiqvissima molendi ratione, quam, venia ampl. facult. philos. Upsal. publicæ bonorum disquisitioni modeste subjiciunt, Petrus Boling ... atque Ericus Flodell, v. d. m. Uplandus. In audit

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Disputatio oeconomico-philologica, sistens trigam aphorismorum, de antiqvissima molendi ratione, quam, venia ampl. facult. philos. Upsal. publicæ bonorum disquisitioni modeste subjiciunt, Petrus Boling ... atque Ericus Flodell, v. d. m. Uplandus. In audit"

Copied!
18
0
0

Loading.... (view fulltext now)

Full text

(1)

Μ.

i

D. Ό.

Disputatio Oeconomico

·

Philologica,

Sidens

Trigarn Aphorifmorum,

DE

ANTIQVISSIMA

OLEND1

RATIONE

Quam,

Venia

Ampi.

Facult.

PbiloJ. Upfal.

Public# Bonorum

disquifitioni

moderte fubjiciutit,

Mao.

PETRUS

BO

UNG,

Oecon, Ρratt. Doc. & Colieg. Sc

hol.

Cathedr. Upf.

Atque

Ε R l C U S F LO D EL L , v. d. m. Vplandus.

In Audit. CAROL. Maj. d. XXVIII. oa. MDCCLXXV«

Herls, ante meridiemfohtis.

UPSALIl, Typis Edmannianis.

(2)

HÖuADLE och

WIB

ÄDLE och HÖGAKTADE

HERRAR

BORGMÄSTARE

OCH

RÅD,

SÅ OCK

ÄDLE och WÅLAKTADE

Herrar HANDELS-och

BQRGERSMAN

UTI UPSAL Λ STAD.

ΤΠ\T är et wigtigt kall, at Herrans Ord förkunna:

Wäl mig, at Guds Forjyn den

-Näd

mig welut unna!

Den myckna

Farlighet,

(om Paulus

nog forfokt,

Harj bland et Wän· kärt Folk, mm oro ej

fbräkt:

Nej; Himlen vare lof, at Hjevtan kunna minnas,

Och både De och Bord for mig Jå

bpne

finnas l

Jag prijar forfi min Gud: Dernåjl Den Medlet är,

Och det är Salus Folk, fom Namn och gagnet bar.

Dä , Warde 'Män! Ert ljus ej under Skeppan döljes;

Sä ar Naturens Lag, fom billigt af mig följes:

Ja! det är Hjertats [prak, [om jag förklarar Er, När utaftackfamt Brofi jag Detta Offret ger.

Jag mer än fyra är Ert Ömhets mål fatt vara : Er godhet dagligt okts Jag jkal ej

önfkmfpara,

Att under Edra Tak mä Enigheten bo,

Och Er Salighet J tänka fän i ro ! !

SAMTELIGE MINE WÅLGÖRARES

ödmjuke och Foibundnafie tjenare,

(3)

D. α APHOR. I.

Ante inventum mokrum

ufum,

in

morta-riis Frumenta

piftillis

comminuerunt

an-tiquioris

orbis incolse.

iiloria Sacra, qua: cetera, quotquot fuere, Hiflori·

ca monumenta, longa annorum ferie

iuperat,

pa-nificium inde a Protoplailorum cevo

obtinuifle*

non obicure indicat, Gen. III:

15, IV: 2. Quoniam

ita-que åqro-nmius ea eil ratio, ut, antequam fieri poilit

pa-nis, in farinam grana frumentorum necefiario molantur*

evidens eil, vel ipfum Adarnum ejusque

filios hujus conficienda: artem noville. Ut nulls unquam fcientiae,

ita neque manuarise artes, fimul

inceperunt

atque ad

fumrmim evetiK funt falligium; fed eas ab exiguis

pro¬

fetias initiis, majorem perfettionis gradum,

pedeten-tim quaii eundo , poft

longum

temporis intervallum,

tandem adeptas eile , fatis comprobat

experientia &

Hifloria artificiaiis. Ea igitur molendi ratio,

qua, piilillo-rurn ope, frumenta in pilis tutuderunt

majores noilri ,

ut reliquarum omnium

fimpliciflima

eil, ita etiåm

an-tiquisfirm merito habetur. Viguiife quondam hunc

piniendi modum apud antiquam Gentem Hebrream,

i-pia teilatur Sacra pagina. Loca, qua: huc ipetlant,

evidentiffima , funt Num. XI: B· Prov. XXVIi: 22.

2. Chron. !Γ: ίο. ubi occurrunt vocabula ,1310 & tSTOD»

(4)

qui-c8&) ^ sy f ^.ß3 / ~ v

quibus adeo perfpicue ipfa molendi inflFumenta indican.·

tur,, ut dmnis hac de re dubicandi ania prorius

iurri-piatur.. Genuinam vero rS tPrDQ Zephan. I: n, eru-turi iignificationem, in varia ienrentiarum divortia ab-eunt interpreten Etenim Ceieberrimo GOEZIO te¬

ile, alii, quibus arrider notio mecaphorica, cavum vei

locnm, inilar vailis, inter colles montiumque juga

de-prejfiorem, vertunf alii nomen loci, a cavitate didti,

proprium eile, ilatuunt : aJii

denique

norionem vocis

propriam retinere malunr, quos inter LUTHERUM ,

unum inilar omnium, nominalle lofficiat,

qui Ι^ν'Π

CHDD Π , ita reddπ:beulet die ihr in der muh len wohnet;

cui interpretation! cum textus συνάφεια, favere

videacur,

eandem noftram facere nuiii dubitamus..

Praeter Rebra-os, apud Grtecos etiam nec non Ro¬ manos, molis manuariis

jumentariisque

nondum inven· tis, pilam olim in uiu fuisie, memoria? produnt varii rei ruilicae Scriptores, inter quos eminent HESIODUS

& PLIN1US. Neque vero ullum eil dubium,

quin

re-liqua? gentes, quarum a?tas in eadem fecula incidit,,

pari ratione frumenta in farinam comminuerint, licet in

Veterum monumeneis hac de re altum fit ii'entium.

Ad materiam quod attinet, ex qua mortaria iua

fabricarunt Veteres , varia ea fuit. GOEZiUS enim, in

Traclatu fuo de Piilrinis Veterura α)φ fueriint, inquit,

ißa (feil. piJce) yellapidece, ferreee, cenece, lignea, vel ex aha

formatae materia : harum autem omnium , an lignea pi¬

la, utpote qua? paratu pronior fuit, prima exiliterit,

facilius erit conjicere, quam idoneis argumentis proba¬ re. Hoc ialtem prrfvaiiiiimum habemus, eandem

reli-quis mortarioruro ipeeiebus coaevam fuisfe atque ad

mol-liora frumentorum grana

frangenda,

adhibitaro, Ita

e-nim

(5)

)

3

(

^iF

nim PLINIUS: b) tunditur gramim ejus (feil. Xex) in

pila lignea, ;;λγ/; lapidis duritia conteritur c).

Mortaria lapidea rcliqu-is, ex merallis fa£b's, retate

fuperiora eile, vero fimiilinpum ducimus, turn quia mi¬

nore induftria eorum apparatus eguerie, tum quod ha?c materia fere ubique fit parabiits. Horum vero magni-tudo cum varia fine omni dubio fuerit , prout po-ftulavit ufus atque

necellitas;

non abiurde ftatuimus,

qua^dam eorum tanta fuisie molc, ut inter ea, quae no¬ mine mobilium venire folent, numenari haud potuerint,

Certe HESIODUS menfuram trium

pedum

nonnullis

attribuit, ut ex verfu ejus iequente patet:

Ολμον μεν

Ύζΐ7ϊο$ην

τάμνειν, υτΐεξον

Je

τξΐ7ΐΥ\χνν. d)

quae menfura five de latitudine pilte

intelligatur,

five

de profunditate, five denique de utraque, magnitudinem

ejus haud vulgarem fuisie, nemo non videt. Unde re&e concludi, putamus, tantas capacitatis mortaria lapidea,

& qua? his majora fortaflis fuerunt, quajque ob nimiam

fuam gravitatem ad mobilia referri nequeunt, in petris

vicos & villas ruricolarum ambientibus, excavata fuifie·

A 2 APHORv

b) Η iil. Nar.XVIII: ι ι,ρ. m» 179. c) In Finnmarkia Helfingorunt

Hasiella fervatrturnonipernendsemagnitudinismortaria lignea, quibtis ad ho. diernum feiediem,urgente necesfitate, ufi funt Fennones. Farinam

confe£hi-ri, frugutn faiciculos primo in fornace torruerunt ;fpicis deinde

manu

con-tritis, frumentum alveo ligneo impoiitum

, iterumqu.2 igni toilum pilat

immiferunt atque piftiTio prteferrato contuderunt. Ejusmodi fupellex,

ea,

quac hodie apud illos in uiu eil, Linguae Fennonicae Dialecto , bornpoi

vocatur. Hatc benigne nobisenm communicavit Plur. Reverend, & Clariik Dom. OL. ALCéN, irj Norrala et Trone Comminiiler

meritiifimus,

Ε^γ.nyj γ\μεξ% L. 2. v.421, p. m, 42.

ä)

(6)

J t \ t&p

APH OR. IL

Cavitaces

lilas,

multis

in

patria

noflra locis

obvias

5 qux

vulgo

ollae

giganceac,

Sue-thice

jettegrytor

dicuntur,

a

roajoribus

no»

ilris

in ufum

pinfcndi

fuisfe

inventas>

ve-ro

videtur

proximum.

De ollarum gigantearum origine

non convenit

in-fer eos, qui de iliis cogitata iua

aperuerunt. ExiilimaC

enim Cancellarius Aulicus, νϋνsv. ciylois·, Generofifl. Dom.

OL. v. DALIN, in Hiiloria iua

Suiogothica,

has ca> vitates a decrefcence ienfim

aquarum copia, montium

fcopulisr vehementiore impellente tempeilate , fa?pius

illifa, & lapides in gyros fecum trahente, quotidie

teren-do & quafi tornando efieTas eile : cui poilicem

prenrvit

Chiliarcha & Equ. Aur. Genorofiil." Dora. CAROL.

FRIDER.

NORDENSKJ0LDquemadmodum

ex ATis

Reg. Acad. Scient. Holm. n) comperimus. Huic autem

Fententia?, quamvis fe non eile inimicura, igenue fatea-tur Geodstarum» dum vixit,

per Fennoniara PrasfeTus,

Celeberr. Dora. EPHR. OTTO RUNEBERG

b);

alias

tarren horum erFeftuum caufFas non reipuit. Ad fidern

pronum ei videtur , ab initio in mafla lapidea molli

adhuc, portionem quandam heterogeneam &

petrifica-tioni non obnoxiam, låtuifie, qua; fucceilu deinde tem¬

poris, eandem aliuenfe mans unda, difiipata forfnan

fue-rit. Quod Γι vero caves, hoc modo efformatte

, låsVi¬

tatem, reliquis hujus farinas ollis folennem

,

deiidera-verint, eam Ulis aut aquam in olia

Üagpantcm,

aut etiam

λ) 2. Quart. J769, ρ. i25>. k) Act. Ii, Α. Sc. iiolm» 3. Qnaif»

(7)

γ c r

) 5 \

etiam aeris vira, afperas laterum partes arrodentem,

con-ciliafie , RUNEBERGIUS arbitraturj opinioni iure mul»

tum exinde roboris acccilurum , ratus, quod quffdam

cavitaies

hodieque

reperiantur intus

afpe^as

, quadam

quafi fcabritie laborantes, & nullam ornmno tornantis aqtire praTentes fuipicionem..

Nos vero mediana, inter tantorum virorum

fen-tentias, viam ingredientes, baud poucas induftrice buraa¬

na örtum debere, affirraare iuilinemus. Huc

pertiner« patet, eas oilas> qua? forma prra

reliquis

fuperbiunt

re-guiari, & quarura profunditas latitudinem non iolum

a^quat, fed etiam duplo major interdum fnvenituiv Guttam, ut in proverbio eft, cavare lapidem non

equidem negamtis. Verumfamen quominuseas, qute

no-ftrae nunc iunt

tra&atronis,

cavitates, tornantis

aqua: rudera retinere, credamus, iequentes impediunt rationes * nam

1:0 fifum attentiore oculo conilderantes

,

reperie-ntus earum plerasque a fumrnitate

petrarum prope

ab-efle ; quin &, ut comtremorat Dora: v.

DALIN,/?),

ad

Ängsö

ollam quandam giganteam nomine

Ryfshogry-ticujus profunditas quadrontes ulnte ieptern continet

,

in ipio fcopnli eulmine iitam eile. Tales

3utem, fi a-qure tornanti fuam deberent criginern; aut torrentes

i-bi de altioreloco pratcipites datos, aut etiam undas

petra¬

rum cacumina per plurima fecula concutientes flatuere

ne-eeilum föret. Neutrum vero fieri potuisfe, quivis

videt.

2:0 Rjusmodi effeetus ut plurimum

defideramus,

11-bi tamen cauilte, fepsus laudata?, exfiilunt: &

primo quL

dem, in littoribus maris , ufci hujus generis olJas, a

de-crefcente aqua formatas, fere ubique offendere

oporte-ret: deinde, in fiuminum cataradis,

motu aquarum per-petuo & vebementiiTimo agitaiis,, .ubi gyri iamius de·

A 3

(8)

"i .< ( cSSh

σύ¥ } 0 { c&F

prehenduntur. In his autem locis raro illas fuisfe ob«

vias, quotidiana teftatur experientia.

g:o Diffiterj non poiTumus, cafum mere fortuitum

& vix unquam auditum referre , quod oll« gigante«,

accuratiori forma gaudentes,

plerumque

in (axis

exca-vatae fint, quorum durities tanti moment! excavacionem, tam debili fa&am inftrumento , vix admirtere poteit,

prtefertim , cum hypothefis de aquis imminutis , tantum

temporis fpatium, quantum operis perfeclio requireret, denegare videatur.

4:0 Fingamus licet, aut prceterlabentis aquse, aut

pulfantis & quatientis und«, motura vehementem faxo volvendo & oll« excavand« fuffeciile ; abfurde tamen videtur contendi, lapidem in piano inclinato fitum, ita

in unico h«fisie pundo, ut nulla prorfus terebrationis

veftigia circa marginem appareant. Unum harum ex¬

emplar videre nobis contigit in Paroecia Frotunenfi pro-pe Nortelgam ; ubi planum inclinatum (Fig. 1) ollze marginem proxime ambiens, nulla omnino ultro citro-que voluti atque terebrantis lapidis indicia exhibef · fed

ita peti« fuperficies comparata confpicitur, qualem

tan¬

dem in reliquis montibus ofFendimus.

y:o Lapis, qui (per

hypoth.)

cavitatem terendo

per-ficit, non poteit non ipie detrimentum pati; unde etiam fit, ut olire forma necesfario evadat conica, minime

vero cylindrica; quam tamen illas, quce in cenfum heic vocantur, nihilominus habere, experienti« convenit,

(FiS· 2 >

6:0 Fieri vix potefl, ut lapis ab unda maris mo-veatur, poftquam ad eam pervenit profunditatem , ut

infra ollac marginem delitefcat. Nec apparet, quo pa&o

aqua

efficere

potuerit reliquam profunditatis partem, qu«

duplo

interdum

latitudine major eandem prorius formam

(9)

fer-J 7 ν QiCF

fervat; qaum iapis infra petrte fuperficiem fubmerfus,

neceflario quietus manere debeaf.

7:0 Neque prretereundum eft; oilas giganteas pro-ftare laepe in unico montis fcopulo plnres; cum tarnen

alibi per plurium millianum fpatium ne unica

qui-dem oculis offeratur. In Lapponire territoriis Sc alpi-bus borealibus adhuc nulire illarum obiervatas funt, fairem nemo tabum t ut puto , mentionem tinquam

fecit. Qua? tarnen no η detiderarentur, fl aqu#

tor-nantis indicia exhiberent: quippe cum necefle fit, ut

eredem ubique exifiterint olim > vel.etiam nunc exfiilant horurn effectuum cauffe.

Supcreft, ut etiam de RUNFBERGII hypothefi men-tem nofixam indicemus. Statuit ilie, ut fupra diximus,

u - (.ηρ-.Μπς

(10)

/ ° Λ C&p

prehenduntur. In his autem locis raro il'as fuisfe ob«

vias, qnotidiana te'ftatur experientia.

3:0 Diftiteri non poiTumus, cafum roere fortuimm & vix unquam auditum referre

, quod ollae gigantece,

accuratiori forma gaudentes,

plerumque

in iaxis

exca-vata; fint, quorum durities tanti

momend excavationerti, tam debili fa&am inftrumento

, vix admirtere poteit,

prgefertim , cum hypothefis de aquis imminutis

, tanrum

temporis fpatium, quantum operis

perfecdo requireret,

denegare videatur.

4:0

Fingamus

licet, aut prarterlabends

aquir, aut

pulfantis & quadends undar, motum vehementem faxo

volvendo & olla; excavanda; fuffeciOe

; abfurde tarnen, videtur contendi, lapidem in

piano inclinato

fitum,

ita

in unico haefisie pun&o, ut nuila

prorfus γρ^ι--

(11)

-SpQj<J$s J Ί( (

\ <%CF

fervat; qiium iapis infra petrae fuperficiem fubmerfus,

necellario quietus manere debeaf.

7:0 Neque prretereundum eft; ollas

giganteas

pro-ftare laepe in imico montis fcopuio ploresj cum tarnen

alibi per plurium milliarium fpatium ne unica

qui-dem oculis offeratur. In Lapponia? cerritoriis & aipi« bus borealibus adhuc nulia? illarum obiervatce funt, fairem nemo talium·, uc puto

, mentionem unquam

fecit. Qua? tarnen non debderarentur, fi aqua?

tor-nancis indicia exhiberent: quippe cum neceße fit, ut

ea?dem ubique exfUterint olim > vel.etiam nunc exfiftant horum effec.fium caufia?·.

Supereft, ut etiam de RUNfBERGII hypotheft men-tem noftram indicemus. Statuit ille, ut fupra diximus, has aperturas ,. heterogenere cujusdam & faxeam duritiem

reipuentis materia?y in masfa nondum in lapidem

con-creta, reperiunda?, veftigia eile. Ha?c autem iententia,

quamumvis fpeciofa, vix aptius priore illa, quam hac

de re fovit Dom. v. DALIN, in

eas, quas nuper

de-feripfimus,

cavitates, quadrabit:

1:0 enim, hac admisia,, raro aut ηunquam formnm

fervarent regulärem, cylindncam & perpendicularem

cum nullam aliarn hujusmodi efießus concipere beeret

causiam, quam cafum naere fortuitum, qui quidem quo-inodo talibus oll^rum gigantearum nucleis formam adeo accuratam

fitumqde nonnib

perpendicularem aecelerare

potuerit, explicare valet nemo.

2:0 Si vel maxime

largiremnr,

hac ratione ortas cavitates quasdam; eas tarnen aéris et

aqua? ope poftea eile

kevigatas,

aut

Irevigari

posfe, ipla rei natura negar,

Erunt enim partes illa?, qua? ollarum latera

conilituunt,

aut ejusdem indolis & duritei

, aut diveria?: Π prius

ponamusj erit etiamidem ubique folutionis gradus. Cum

ieaque aer & aqua lapidis folvendi virtute gaudens, o-mnes

(12)

S7s 'S O T

j O ' qj<p rrmes Sc

fingulas

particulas lapideas, ad

qnas

pertingere

licet, fine ullo difcrimine

adgrediaturj

non poteil non ,

fafta iolutione, eadem remanere fcabrities; fi

poilerius;

i-dem prorfus oriatur, necefTe eil, incommodum.

Siquidero

grana Iapidea, qute majore laborant fragilitate, ab acre

& aqua facilius disfolvuntur, durioribus fe

re intaclis &

afperitatem poilea efficientibus.

3:0 Prorfus auteni abiurde quin & ridicule

affir-maretur, particulas lapideas, in olla prominentes, rebquis

forte fuisie molliores; ita enim fi eilet, exfifteret

nihilo-minus inarqualitas, quum nulla fubfit

fufpicandi

cauila ,

partes fragiliores tum demum defituras, poilquam ad

debitum lsvitatis gradum pervenerunt ollarum laters.

Cum

itaque

ex illis

9 quas

hucusque

breviter

dispo-tata funt , facile

colligatur,

ollas, quas vocamus

gigan-teas, tantum non omnes, aliam omnino ab ea, quam

iuadent hypothefes iupra memorats, originem agnofce-re, nihil reflare videtur, cui harum attribuamus ör¬

tum , präster induflriam humanam.

Quoniam vero

Hi-floria antiqua, ut ex iupra diflis conftitit, certiores nos

reddit, quod prima inftruraenta , frumentis in farinara

comminuendis adhibica, pila? fuerint

atque piililla; ni¬

hil obilaf, quominus hare in patria noilra

montana

mor-taria, apud antiquiilimos Suecias incolas, piniendi uiui iniervierint.

Neque vero Magnorum Virorum favore deflituitur

hare opinio, quorum teiiimonia ut maximi funt mo¬

ment! , ifa eadem in robur priEcipuum adertionis noilras

adduxide non poenitebit. Confentientem habemus

Reg.

Cancell. Coniil. atque F.qu. Aur, Generofiilimum Dom. JOH. IHRE, cujus hare funt verbar "Probäbilius eil,

"in ifliusmodi cavatis petris, piilillo rolim comminut.v

"fuifle frumenta, dum adhuc rarior'erat moiarum u-"ius.

(13)

«as» ) y Κ

ins" <*), Deinde nobiscum etiain facit Proresfor &;

Fqu.

Aur. Celeberrimus Dono. JOH. GOTSCH.

WALLE-RIUS, quo Pri?iide, Mag. Wilh. GuiT.

Zetterberg

Su-dermann.

Disputauonem

Gradu alem, De Gigantum

reli-quiis, ediditj ubi pag. 17.

fequentia

legimu«: 'Videtur,

"has ollas faltem nonnullas, potius induftria humana o-"iim fuisfe

faftas;

vel, ut in iisciem frumenta

contun-"derentur, vel etiam alium in finem: quum fatis fit

"notum, quod veteres in Lithotomicis exercitatiiTimi "fuerint, ut pafet ab eorundem cultris, fecunbus

aliis-"que

inilrumentis a durifiimo filiceo lapide optime

for-"matis; ac mois aquatics & manuaris jpfis plurimum

"ignots".

'Prsterea, Π conjefluris

aliquantulum

indulgere

li-ceret, a verifimilitudine parum

abhorreret,

has ollas

o-lim diclas fuisfe piilrina gigantum

fjetteqvarnar),

ut

di-iünguerentur

a cavitatibqs quibusdara forms multo

mi-noris, qus hodieque yiPitma^lforum

(Älfqvarnar)

vulgo

appellitantur. Novimus enim, fuperititioiam

antiquita-tem & gigantum & Alforum exfiftentiam credidifle

, cu¬

jus opimonis adhuc tenacifTimi funt ruftici, exiflimantes,

Alfos larvas auc dsmones eile ilatura humana humiliore.

->.Quam-obrem, uthis minores illas in iaxiscavatas rotundita-tes attribuit veterumtraditio, ita quoque majores

pro gi¬ gantum piftrinis olim habits videntur: quamvis

decpr-fu temporis, in de'fuetudinem abeunte illarum &

omi-ne & nomine, hujus in locum olls

titulus, ob forms

ßmilitudmem fucceilerit.

B APHOR,

(14)

ΛΒ.

)

ΙΟ f

ΛPHOR. Iii.

Vocabulum

ITfXjD,

Jud.

XV:

19,

pilam

pi-ftrincniem potius, quam

aliam

quamcum-que

rem

iignificare

videcur.

Inter loca Sise S:as βυσνό-ήτα, illud non parum torfit

interpretes, quod Jud. XV: 19. occurrit, ubi vocula

ISTOö iefe etiain offert. Nimis longum föret, omnes hujus vocis interpretationes accuratiori fubjicere

cenfu-rce. Suffieiat illarum prsecipuis enurrseratis .noilram hac

de re fententiam, aut ii mavis, conje£furam, quam

fie-ri poffit, breviiUme iubjunxiilé. Differentes de hujus vocabuli translatione opiniones quatuor numerat GOR. ZIUS. /?). 1:0 Quidam C/fOO pro dente fumunt molari,

quod eibus hoc inilrumento conteroiur. Ad hane

clas-fern pertinenc LUTHERUS, 70 INTERPRETES,

VUL-GATUS, GALLUS, JONATHAN, piures, 2:0 Non¬ nulli alveoium dentis, five cavernam iilam, cui dens in maxilla infixus eil, interpretantur : ut BOCHARTUS, R. SALOMO, DAVID ICIMCHI5 ex Patribus AM¬

BROSIUS, CHRYSOSTOMUS, ceteri. 3:0 Alii deinde

TCDD nomen rupis proprium eile, dicunt, quibus R.

LEVI BEN GERSON perperam annumeratur a GÖR¬

ZIG, qui auRoricate BQCHARTI duetus, ne dicam fe· duetus , vi-rba ejus corrupte adfert in hunc raodum:

'nS in» am» mpoa 0Π3Ο non yhv m

wnoo, cum tarnen alium plane feη(um hcec illius veiba fundant: ySρ fw πήβ» 'wns

:szj'o udd TNjfi 'An miif ypa naion Vjn 'n1? ιορ rvn^ 'ipoa An 4:0 Alii denique ΌΓΟΏ appeilative fumtum, cavum vei

locum deprefliorem transferunt :ut TREMELLIUS ,

JU-NIUS, CLERICUS, DEYLINGIUS 5 & GOEZIUS iple.

His

(15)

cm ϊ τ τ C

) 1 1 V sfå

His iam quos, GOF.ZIO duce , enumeravsmus >

ad-diraus Ceieberrimum jOH. SIMONIS, qui mavult per

το ΦΗΓΟ

intelligere

locura

, projeclione maxilla:

contu-iuro. vid. Lex. Hebr. voc. IPfOD.

Non equidem eo

progredimur

arrogantia*, ut

ma-gnorum virorum hac de re placitis aliquid detradum

velimus: ied eam cantum nobis a B. L, gratiam

expe-timus, ut illa, qure circa vexatlffimum hunc S:ac S.ae locum nobis in roentem venerunt, vel tribus verbis,ut

fupra poliiciti Turnus, bonorum iubmittere liccat examini.

De cetero unicuique iuum de vera hujus di&i träns· jatione arbirrium lubentifTime relinquimus.

Unanimi cptimorum interpretum confenfu recepca eil regula ; Senfutn Iitteralem Zf fignificationem vocabulorum

propviam tamdiu efle retinendam, quamdiu ab illa recedendi

nulla adjuerit ratio fufficiens atque

cogens. Itaque, il can·

venienter huic normte didi fubdrati interpretationem in·

llituimus , talis ejusdem prodit translatic: ΓΤ1ΓΡ 3?p3'1

Tita "WK ttTODPl; Zf fidit Denspilam quandam farrcariam, quce in (loco)

Lecbi

etat. Hane prarcipue notionem voci

ΙΡΓΟΟ inaponit ejusdem forma. Ur enim a rad.

tu-tudit, contudit denotante, deiivatur; ita vi forms Tus

nihil aliud proprie iignificat

, quam locum, in quo ali¬

quid contunditur, b. e. mortarium feu

pilam,

ut praeter

alios, nuper laudatus JOH. SIMONIS, in Arcano For¬

marum Hebraicarum , fatis

fuperque oilendit.

Ad vo¬

ce m autem Yl*? quod attinet, a nonnullis ea, ut notum

ed, appellative Turnta, Latine redditur: maxilla; a non¬ nullis pro nomine loci proprio habetur, quas pofterior

accentio nobis

quidern

magis arridet,

eo,

quod

textui

iäero convenientior videatur.

Hsc translario nihil abfurdi atque incommodi pa¬

rit. Nam ejusmodi olla in faxo excavata, quam forte per miraculum fidit Deus omnipotens, ut e fundo ejus

(16)

CSSD ( το ( c5®0

W V 12 \ «gg3

rupfo aqua? profluxerint, tam a Seriptore Sacro, quam ab aliis rede dici potuit: mn ΕΓΠ "ty

^2

inpl

yy;

invocantis fons, qui in Lechi ad .htmc

nsque diem. Imo, quia

Targum non tantura, verum & Rabbinorum plerique,

iic & alii interpretes , pecras in loco Lechi fuisfe, non

diiticentur;

piobabile eft , ibi reipfa olim exiticisie

,ca-vata faxaj quibus ad farinam conficiendam uii tuerunt,

qui in vicinia tunc temporis habirarunf.

Fatendum quidem eil, in Itioerariis eorum

, qui

Orienten) peragrarunt, ejusmodi pilarum, in pecris

ex-iculptarum, mentionem deiicferari; ex horum vero

li-lentio ad rei negationem numrede fubducatur calculus, aliis judicandum relinquimus. Quin potius miramur

in-curiam, non tam peregre proficiicentium , quam cetero-rum, qui domi manentes

fuaque

fa?ρi

(Time

perluflran« tes arvn, non nifi nuperrime oculos in hcec in

patria

no-ftra antiquiffima & nunquam peritura mäjorum

monu·

menta convertere dignati iunt. Quoniam

itaque

exero-plaria iftiusmodi mortariorum haud pauca, in prcecipuis, & quidem antiquiffimis, ut videtur

, Suecice Provinciis,

inveniuntur;

fieri forlan pot-eft, ut eadem e tenebris fois,

perigrinatorum induftria, tarn in Pa'zciiina, quam aliis

terrarum Jocis, in lucem okm producantur.

Haec funt in re tam ardua qualiacunque noilra

rrse-ditamenta, qua? inter turbas icholallicas, temporis

ni-mia prelTis anguflia, feftinante calamo in chartam

con-jicere nobis licuir. Quod Γι vero rumukuariam noflram operam B. L:ri non prorfus dispHcuille,

intellexeri-musj habebimus de quo nobis in iinu

im-penfe gratuletriur.

* # *

(17)

Thefes.

r.

ϊη

legendis

Ati&oribus Latinis javabit

magno« pere non

unice

animurn advertere

phrafibus

8c

conftruöioni vocum, ied iimul non obiter atcen«

dere

iynonymis,

antithetis,

epithetis, adjunttis,

cor«

relacis?

abüra&is..

IL

Uc omnes

lingual

retinent notas

originis

r a

prima fua

matre-

repetendae,

ita

nec

mirum eil, il«

las, quas

aiioquin

diverfiffims funt,

quandoque

non

obicuram inter fe

prodere

convenientiam.

IIL

Non

itaque

illorum

contemnenda

eft opera

,

qui,

opportune

obfervara Latinorum

vocabulorum

cum vernacula harmonia , tam

iignificatione,

quam

litreris tenus?

difcipulorum

confulere ftuduerint

me¬

moria?.

IV.

Permultum interefl:, ut Grscis imbuendi

litce-ris manu

quaii ducantur

ad

dignofcendas

iignifica«

(18)

To

ccvoiltgivöμε&Μ

> 4: p.

obvium

,

potius

red'

dendum eile , vi varde

tillf

por

de

^

förhörde

^ quam

vi

blifva dömde

, contexmni accuratius

perpendend

fatis maiiifeitum

füre,

putamus.

VL

In Verdonern vernacnlam

Antiquiorem Com»

matis 6:ti

Capitis

4;ti

Epiftolae

Pailinae

ad

Philip-penfes

Vitium

irrepfifle

ex non

obfervata

diicre-pantia

adjcöivi & iubftantivi,

neminem, ha ud

o

bi¬

References

Related documents

hac depingitur jam fortum Jobi feciwda, domus Ejus ac univerfa ja??nlia divinitus protedla, &amp; inaccesfo prorfus munimento defenfa: alterum vero hujus verbi ufum cbfer-. vare

gilius ab initio Georgicorum Deos, qui rebus rufticis prxeire putabantur, invocat, uteo majorem dicendis con-. ciliet auftoritatem j &amp; hoc quidem majori jure , quam quo

e JY.'' 2β. Quse quidem pise atque fobrke viri fa- gaciiTimi meditationes longe diveriam &amp; fortium &amp; reli- qucruru rituum originem atque indolem exhibent, ab il¬. la, quam

vim infaniendi, furendi fuftlnet. LXX vertunt ovy%v\)TY]acvTcu * Hieronymus conturbati funt. Syrus de curribus ßiis fefe ja-. Plant. Utut Omnia Orientalibus fentiunt &amp; vivunt,

dique confluentium, heic hujusmodi pifcinae deiecßari einblemate. q) iftDO fubintelligendum esfe Dip ita ut plena phraßs fö¬. net

ut fairem funt plurimi, artibus ornentur &amp; fcientiis libe- ralibus pueri: hoc etiam inter prima habendum, quod im Judo publico prius quam in alio, cognitionem acquirant fui

ram fen extenfionem divifi, ejusdem notao refpedtu, non exhibent et indoli itaque divifionis logicae omnino repu- gnant. Contra, quod tarnen ad idem redit, fi notio di¬. vifi

tam, perfpicere poteft ratio. Quum autem a vero bono,' quod Deus eft , tam longifiime devoluti fimus, alia men-. tem fubire non poteft fpes-, quam ut, nid