• No results found

Dissertatio philologico-historica, de fatis literaturæ Hebrææ seculo reformationis, cujus partem I. venia ampliss. ordin. philosoph. in regia acad. Upsal. sub præsidio ... Andreæ Boberg ... pro gradu publico examini submittit stipendiarius Nesselianus, Er

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Dissertatio philologico-historica, de fatis literaturæ Hebrææ seculo reformationis, cujus partem I. venia ampliss. ordin. philosoph. in regia acad. Upsal. sub præsidio ... Andreæ Boberg ... pro gradu publico examini submittit stipendiarius Nesselianus, Er"

Copied!
20
0
0

Loading.... (view fulltext now)

Full text

(1)

.ni,τ c»3 ÖISSERTATIO

PHILOLOGICO-HISTORICA,

DE

FATIS

LITERATUR^

Η Ε B

R

/E

MCULO

R

EF OR

Μ

ΑΊ10

Ν

IS,

Cujus PARTEMI.

VENIA AMPLISS. ORDIN. PHILOSOPH.

IN REGIA ACAD. UPSAL.

Sub

PRjESIDIO

VIKI CELEB ER

Dni

AN

Ü

REI

BOBERG,

L. L. O. O. PROFΕ SS: REG. ET ORD.

PRO GRADU

PUBLICO EXAMINI SUBMITIIT

Stipendiärjus Nesselianus, /

RRICUS

LHYDREN,

SUDERMANNUS.

IN AUDtT. CAROL.

MAJ. D.

V.

MAJI,

ANNI MDCCLV.

Λ

Η. Λ Μ» S. -

(2)

f ' \

C.

\ »

Γ fv fT Hf ' a. . ,.. , « Γ, . 4. , «

Cogitaverart}

hoc

Grdduali,

quidem, C

integram

pro

Lt

moclulo

fpecimme

in-gtnii

exhibere

Literatura Rebraica

fub

jeculo Reformationis

Rtßonam

> 'verum

pojiea

animadvertens,

conatum

illum

Dtjjertationis

Rcadermca modum

fere

transgreßurnm

fore

5 malui tenuis

hujusce

laboris

partes

divißm

ed-ere , quam mater

i

am

altoqui

perjucmdam

,

fludiorumque

meorum

rationi

corröenientisß-mam x

penitus

deferere.

Exiguos

autim

bos

conatus meos,

übt

mtcUexero jecunda

benevo

lenita aara

excipi,

> qua

reßant

,

commo-dton,

β

Deo

'vifum

fuexit.,

tempore

alacrim

pcrjequi

adnitar.

ir* fT

,r: , : *

i -■ *

(3)

.n'Va

CAPUT

PRIUS,

1

Ebraa

Lingua

, origine

Divi·

na (i)t

ideoque

primae

va

(2),

ab Adamo ad

Diluvium, &

a Noacho per

ipfius

pofteros

propagata , ante

γλωττοσϋγ-χιmit

Babelieam

una eadem*

que (3)> poitea in Eberi

fami-lia (4), ad captivitacem

Baby-lonicam viguic

fernper

florida.

(i)Quarn abfona eorum eil opinio, qui primös'bd-mines mutos& uhcyss fuifle crediderunt, tam eviden¬

ter quoque hallucinantur, qui I'ngvam Hebraeam Adamo

naturalem fuifle ftatuunt. Utrumque magnopere

Jmpli-cat. Quid enim abfurdius diceres,quam quod

fapientié-flmusCreator voluerit hominem,arl imaginem fuam

crea-tum, donisque perfe&iflimis, tum animi, tum corporis

inftru&um, fermone caruiffe. Erat omnflno primus

ho-mo Adamus creatus ηΠ animai loquens, ratione

(4)

) 4 ( <SÄ2>

fimui ac oratione proeditus. Ideoque

quod Genefeos

II.

7,

iegitur:

ΓΓΠ

gJbb

01.<Π ΤΠ,

&

faSius

efib&mo

in

a-nimam viventem , interpretatur

Onkelos,

Paraphraftes

Chaldseus :

nnV

D1K3 Π1Π1.

Et füit

in

Ada-wö ffciHcet anima, quam

DEus ei

infpiravit) in

fpiri-tum loquentem. Nullam vero

lingvam

homini

naturalem

eile, fatis indicantexempla furdorum;

qui

cum

alios lo·

quentes

audire

nequeant, non

poiTunt ipfi vocibus

arti-culatis fenfa animi exprimere. Nec

fatis firmo ratioci^

nionititur opinio, quas ortum

lingvce

Hebraese cafui

for-tuitotribuit, certe magnificentior ejus

ilru&ura, hoc

eil

nominumex fuis radicihus formatio,

de

faümte hujus

fententise unumquemque facile

convincet.

Proinde

fpe-ciofior quidem illorum

eil

conjedlura, qui

fapientice &

follertiae Adarni lingvse primaevae originem

tribuunt,

ut-pote omnium

mortalium

primo

ο\ομοιΒίττ\. Genei. II.

19.

20. Attamen probabilius cenfent

plerique,

ipfum DEurn

optimum, maximum,

immediatum

Jingvae

Hebrse®

eile

auilorem , qui inter alia primo

homini

concreata

exeel-lentiflima dona, ipfam loquendi

faculratem

benigne

con-cefierit Adamo : ut ipfe non minus fermone ienfa animi

-exprimeret, quam

animalia

quaeiibet

diverfos

edunt

fo-nosi & aves iingulae cum

fonoris

cantibus

fuis

conditie

fimt. Quod argumentum

(olide

perfequitur & illu-ihat

STΕPH. MORINUS de Lir.qva

Primaeva

Gap.

VII.

conf,

jOH. BUXTORFIl

fitii Dijffert. de

Lingvo

Hebrceae

ort-fine & antiquitäte,

VAL» ERN

LOESCHER

de

Cauffis

Lirig. Hebr. Li

b I Cap.

I,

JOH.

LEUSDENUS

in Ρ

bi¬

lolog.

Ilebr.

Di

ff. XVIL

(2) Inter piurlma,quse, pro

vindieando Lingvo

He-fcwe« primatu, argumenta

proferunt

Phiiologi,

palma-rium omnino eily quoddefumiturexnominun?

proprio-rum primi aevi derivatione ex

radicibus

primitivis

hujus

lingvse, in

alia

non aeque

obviis.

Quod

argumentum

(5)

®£2> ) 5 ( <Ö3>

pöft BUXTORFIUM ,

PFEIFFER UM,

csteros,

(blide

illuftratum exhibet JOH GOTL. CARPZOV. in Criticg

&acr<e Vit. 7efl.P. I Cap. V.Sett II jf p. ubi pariter

vin-dicias lingvse hujus contra eonatus irritos GROTII,

HUETH, CLERICI, aliorurrque reperies.

(3) Unam tantum fuifie lingvam incolarum omnium

orbis terrarum, ante confufionem lingvarum Rabelicam,

fatis evincit evidentiflimum S^se Hiitorise teftimoniuip,

Genef. XI, ι, ΪΓΙΠ« triail ΓΠΚ nfiW \1ΝΠ bl 7ΤΊ , 11

erat imiverfa terv a ltibii uniiis , Ö" verhörum eavundtm ;

quod ita refte transfert Targum

Onkelofi:

tfjn«

bj

Π)Π)

:1Π 1Π

JtfrV,

Pf

erat omnis terra

ejus

dem

lingve

Pf uuius loquelß. Cui adjüngere licet Targum

Hl.erofo-lymitanum, ubi h?ec habentur : NJHNl ΚΠ jini

:in Stooi in

yvb

Pf

fuerunt

omnes

generationes

ter-lin"V£ umus Pf loqueL· unius. Quse vero idem He¬

inde Paraphraftes addidit de fuo , extra S. contextum

Π1Π Cfconßlii unius, occafionem haud dubie prae-buerunt JO. CLERICO , nova & paradoxa fepius

ca-ptanti , hsec interpretandi de

ομονόιοο

potius omnino,

quam deομοφωνία,utdocet in Comment.ad

h.

/.

Quam

alre-•nae vero hse & alise fmt CLERICI rneditgtiones circa

hunc locum, folide declaravit SAL. DEYLINGIUSin

$bferv. Sacr. Part. III. Obj\ IV.

(4) Qyum lingvam Hebraeam in

Eberi potiflimum

familia confervatam dicimus, haudquaquam

prsetermitten-da nobis videtur lingvae hujus. denominatio ; quam

ab

eodem Ebero fa&am,congruente ipCo vocabulorum Γοηο,

invi&is propemodum argumentis, e facra

hiftoria du&is,

demonftrarunt plerique magni Hominis

PhilologL

Cete-rum nomen lay de Abrahame,ex Eberi profapta

oriun-do, primum occurrens Genef. XIV. 13. cum

LXX Interpr.

verterint πεξάτης, & Aquila ττεξοοίτης , non ut patrony»

micum autgentile, fedut appeilativwnj

fatis

& peregri-

(6)

natio-) 6 (

iutioniAbrabami non inconvenienter ·"utpote qui in

Ca-nanaeam tendens Euphratemtransierit$ hinc procul du¬

bio occafio nata plurimis aliis viris eruditiflimis,

ERPE-NIO, L. CAPPELLO, WALTONO, CLERICO,

ce-teris,aliam longe denominationisrationem ab "Qy

träns-iit\ vel -oy tränsi nobis venditandi. Hxcautem

deri-vatio nominis Hebrsei, quantamcunque praebere videfur fpeciem veri , non ultra ramen eam extendere voluic

GUSSETlUS) dum ipfe haeiirans aiteri tandem eam

pr®-tulit, in Comment. L. H. p> 7. , quam"utveroßmilcm eam

non itatuerit, iedratusfitcrit, Quod ipfum adeo non

vifum fuit aliis, utSTEPH. MORiNUS, contra

ETRpE-NIUM hac de re differens, abfonam plane, & negotio

paruin convenientem hane denominationern cenfeat. vid.

deUng.Prim. Cap.X.p.64.conf. J. RHENFERDII Diffent.

deSethianis ^ §.XIV. feq. Quin & ipfe RICH. SIMON,

Ebraifmo alias non nimium lavens* utmonetLOESCHER

hbr cit*p.j^Grammatices analogiam evincere omnino, ait, voGem Hebr®ie^ ab Heber, earnque Iingvam in

fa-iTiilia Heber confervatam fuiffe» .Idipfumigitur cum

ar-> gumentis

folidiffimis

, po/t BUXTORFIUM

demon/tra-verint STEPH MORINUS, modo laudatus,VAL. ERN.

LOESCHER de tanjfisL H. Lib* l Cap. V. §.3. inprimis

vero J. GOTL.CARPZOV in Grit* S. l·· L Cap. V. Secf* I.

ubi pariter obje&as ab adverfariis

difficultates

difcuffas

reperimus , ut alios heic taceamus ; non poffurnus non

& nosin eoium caftra rransire potius, quam aliorum

fe-qui vexilla, GROTII puta, WALTONI , CAPPELLI,

CLERICI, quin & HONNERTI (de Iingv, prirh, pag.

>57 feqvjGeterorum; quorumfcilicét intereß, Eehrxam

- tingvam recentiorein

haberi; ut graviter monent

LOE-SCHERUS atquelaudatus CARPZOVIUSIoc. cit. HanG

autem derlvationem ut abiis plane eviétam arbitramur,

ita nec minus ab iisdem demonitratum, juna cum

(7)

) 7 C <ε*2»

no DEI cultu lingv. Hebrapani in Eberi prseciptie farriÜa

ac pofteritafe viguifie integram

$ fine ifta τΓ^οσοοποληψΙα? culpa,quam fententias hujus patronisfernereaffinxltJOH.

CLERICUS in Comment, ad Gen. XIV. 1}. ct. Laudati

CARPZOVII Crit. loc. cit. p. /7/. ubi egregie, pariter ac

cetera,illam diluit, Qvum verocontendemus, Hebrseam

lingvam in Eberi familia fuiiTe confervatam, juxta

pate-re arbitramur, illam pariter floruifle apud GenternPa«

triarcharum in Mefopot^mia, & iub ipforum

peregrina-tionibus diligenter fui/Te cuftoditäm. Atque hoec eftea·

d€m ipfa lingva, qua Ifraelitce in AEgypto ufi,

ex/Egypto fecum in Palaeftinam transtulerunt, & quaeibi in l'ua

per-ieétione & puritate confpicua, cum popufo Judaico, jam

in captivitatem Babylonicam deducendo, iatali caiu

ce-eidit.

% II.

1 Sub

Captivitate

Babylonica

plurimum

labis

at-traxit ex commercio Cbaklieorum (1),

multumque

de primaeva

puritate & integritate

amrfir. Porro in

multiformem transiic; primo quidem in

Cbaldaeo-Syriacam (2) : quae dein fub Seleucidis Hetlenifmis5

fub Herode Magno Latinifmis eft admixta. in bog

ftatu fuo infirmo atque corrupto

permanfitad

ίθζα·

lem Politik

Judaicae

deftru&ionem.

(i) Heic commode netandum eft eontra Bellarmi«

num & aiios, Hebrseam vernaeuiam neutlquam obiivioni

fuiiTe tradltam fub ipfa captivitatequod fatis apparet ex

Prophetia Ezechiel«t quam non potult ipfe captivus

ex-hibere atque confcribere, lingva populo incognita. Vid.

VAL. ERN. LO ESCHER de Cauß. Ihig. Hebr. Lib.f.Gap /.

Facile tarnen largimur, gentem captivam, lingvam

Chal-daicam addidieifte, non folum in feboiis, ut Daniel

ejus-que focii, verumetiam ex confvetüdine & convietu Chat-dieorum;

(8)

9*3) ) 8;Γ <S*&

clasttrum : ut & omniurn maxime per matrimonia cum

fseminis ChaMseis inita. Namque hac ratione liberi,

fub

jpfa captivicate tk

poftea

ex

ipfis

progeniti,

cum

lade

vnaterno lingvam Chaldaicam

imbiberunt;

unde

evalit

nova Hebrfcce Lingvse Diale&us, quoe apud

Philologos

quosdam NeQ-Htbrßa, aliis

Chaldaica

audit.

Hinc

in

Libris facrisv Danielis & Efdra?, praeter frequentes

Chai-daifmos &integre periodosChaldaicas,

vocabula

occur-runt, ex nullo alio ionte , quam Cbaldaico,

derivanda.

Vid,

Joh. Palmroth

Hiß·

Lingv.

Hebr.

Cap.

I,

$.

V,

feqv.

cotif.

Carpzov

Cr

it.

S,

Ρ. I.

Cap.

V.

S. V.

y.

(2) Quemadmodum

fedibus

fuis Ceparata

gens

Judai-ca in plures veluti fa&iones

abiit,

cenfente

LOESCHE-ROj ita quoque in his

diverfse

obfervantur

diale&i.

Uli

impritnis, quiin SyriaacPalχflina

habitabant, utebantur

Chaldaeo-Syriaca? quaefenfim

ienfimque communior

de-Mtum eftfa&a. Scilicet, cum AntiochusEpiphanes armis

fubjeciflet nontantum ipfam urbem

Hierofolyrnarn,

ve*

rurn etiam totam ferejudseam, Syram idololatriam , Sy¬

ra praefidia, Syrajudicia, Syras

ieges invexit,

Syramqué

lingvam paffim ufurpare Judseos

adegit.

vid.

CARPZOV.

loc.mtp.cit. Hinc tanta lingvse

facrse ignorantia

eft

exör-ta,ut qvurn textusHebraicus

praelegeretur,

opus

efletex-plicatione Syro-Chaldaica,

quod

των y^ctfxctrt-w

&

νομο-^citymKoov fuifie officium, credere licebit, utpote quo»

rurn in N. T. frequens occurrit mentio. Atque

hanc

quidem lingvam apu»I

Judaeos ufu

invaluifle

tempore

Chri-fti & Apoftolorum , plurima

S.

textus·

N.

Foederis

indi-cant Ioca.

§.

IIL

Poft:

diffipationem

Gentis

Judaicae,

ad

iéculun»

Θ.R.VI,

lmgvse fuae

coniervand»

haud

contemnen-dam operam navaruiic Judasi CO5

admodum

vero

(9)

) 9 C

éxiguam

Dolores Chriftiani

(2). Mafbretharurfiatz»

tern Tiberienfium (3) induftria haud parum

contulit,

utfeniim

pedetentimque

meliorem faciem

indueref,

usqne dum , vergente Seculo XIV , novam veluti

reftaurationis

Epocham

eflet

aufpicata (4);&

demum

Seculo XVI, in communi licerarum &

bonarumar-tium παλιγγενενι%

, capuc extolleré & florere

cce-piflet.

(1) Ad confervandam lingvam Hebr. non parum

contulere Schol® & Acaderniae, qua ajudasisin

Bilaefti-na & alibi initrudtae narrantur, ut in illis

juventus eorum

fideliter ac rite erudiretur. Hinc quoquevarii aevo

remo-tiori confignati adhuc fervantur Libri;

quos inter Liber

Xobar , audtore SIMEONE BEN

JOCHAI, altero pofl

C. N.feculo prodiiffe cenfetur. Eoque pertinet volumen

Virke Avot, audtore, ut creditur, NATHANE BABY¬

LONIO. Hucreierunt nonnulli librumHift. Virke

Elte-3er,ab ELIEZERE MAGNO compiiatuin,ut volunt, vid.

LOESCHER lib. cit. Cap. VIJL §.y. fed

longe juniorerb

effe docet JOH. CHRIST. WOLFiUS inBibitotb.Hebr.

T.I.ρ. 2<?7. Redtius vero getatis

hujusfcriptisiaccenferi-tur Mifcbnajot, quse audtore RABBI JEHUDA

SaN-CTO, feculo II, vel III incipiente prodierint 3 utpote

quorum ftilus ad Hebrsum genium propius accedir Uli vero, quiper Afiam minorem, Afrlcarn & Europam

dis-fipati erant Judasi, adeo S. Lingvse fuerunt ignari, ut in

Synagogis fuis translationem LXX

InteVpr.

ufurparentj

fimulque Graecam Aquilse metaphraiin locoipiius Hebraei Codicis adhiberent. vid< CARPZOVΡ.II.Cap.2. §. 7.

(2) Tanta lingve Hebraeae ignorantia definuit ipfos Dodtores Ecclefiae Chriftiansé hujus aevl, ut non fine cauffa fit dolendum, nefcivifie ipfos quanti eilet

0100160«

ti, fenfum Sacrärum Literarumgenuinum exipfo Codice

(10)

<&S3> ) «ö { 5JÜ?

Hebrffo éruere ; doncc in confiiélu eum atlverfariisid

demum intelligerent. Profe&ö,

ii

Sacra; Ungv®

addi-fcend® operam iuani mature

addixifient,

haud dubic

plu-rimis haerefibus, eccleh^ noxiis, obicem

pofuiflent

ne-ceffarium. Mirari convenit, fplendida illa ecclefi®

lumi-na, decorara Vatrum fitulo, tam fero intellexifle, quam

parum fibi

fufficcrent

verfiones Gnec®, quibus unice

ni-tebantur» non confulto Codice Hebraeo. Senfit htmc

de-ieélum Origenes, eique medericonatus

fuit,

unde

iuas

mereturlaudes5 nec fine caufTa laudatur. Multa quoque

heic funt Hieronymi elogia·, eum vero illis vix parem

cenfebis, Γι acrius LUTHER! & CHAMIERIde

ipfo

ju-riicium refplcias, apud JOH. F.RN.

GERHARDUM in

Pnej.adPatrisfui Vairölogiam. AuguRinum parum

fuifle

lingv® Hebraeae peritum , praeter alios

obfervat

WOLF,

FRANZiUS. Quid de Ju/lino Martyre

tenendum

iit,

abunde indicat dialogus ejus cum Tryphone, ubi

veriio-nemAquilaeGraecam , proauthenticohabetidiomate.

(j) TiberientiumDo&orum opera ut in illis maxitne

fuit verfata, ut Sacrum Hebraeum Codicem a eorruptio

ne vindicarentj ita parirer Grammatic®ftudio illos

fedu-Iq rnvigilaffe & magnopere

defudaffe

in nativo L.

H.

ni¬

töre &genuina leftione

confervandi, facile

cuivis patet·

"

Degeneravit quidem ut plorimum

ftilus

Maforethicus,

a

priitina integritate

& puritate

Hngv®

,

aeimixtis

idio-tifmis Chaldaicisynihiio minusTiberienfes Dodores

iau-dem merenturrnaximam, ob iniignem literatura; Hebrai-c®> hoc pr®fertim tempore,

adhibitam

curam.

(4) A Seculis V &VI, quernadmodum

cfaflfiilimis

obduéta tenebris tota fere jacebat res literaria; ita quo¬

que ftudium Lingv. Hebr®®, longa veluti no&e

fuit

con-fopitum» Vix enim ullus inter Chriftianos, per Integra

(ex fecula> Hebraicis literis imbutus memoratur. At

(11)

«Φ ) It c

diutius obfcuratum, novos fpargere radios

feliciteHnce-pit. Jnter Anglos & Hifpanos plurimi järn inveniebaVitur

egregie

Hebraiffantes.

Verum fequentis feculi Anno XI majora perennaturas felicitatis incrementa obtinuit, cur« in concilio Viennenfi fanciretur, ut in fingulis

Chriiiia-norum Acaderniis, L. L. O. O. Profefiores

conftituereri-tur. Proferam ipfius concilii decretum ex Clement.Lib.

V. T. i.C. I.apud JOH.CHRIST. HEUMAN inConjpeSt.

Keipubl. Literär.Edit. VI.p. ijy. "Hoc faero

approban-"te concilio fcholas in fubfcriptarum lingvarum generi-"bus , ubicunque Romanam curiam refiderecontigerit^

4tnec no η in Parifienfi & Oxonicnii, Bononiet.ii &

Sala-"mantano ftudiis providimus, ftatuentes , ut in quolibet

"ipforurn teneanturviri Catholici, fufficientem habentes

"Hebraicas, Arabicce & Chaldaicee iingvarum notitiam :

"duo videlicet uniuscojusque lingvteperiti, qui fcholas "regant inibi, &

libros

de Lingvis

ipfis

in latinam fideli·

"ter transferentes , alios lingvas ipfas (ollicite döceant,

"earumque peritiam itudiofa in iilos inftruétione

trans-"fundant: ut poflint fidem propagare falubriter in ipfoj "populos infideles. Fioruerunt etiam initio hujusfecu¬

li inter Hifpanos RaJMUNDUS MARTINI; au&or li-bri, cui titulus Puqio Fidei: ut& ad Seculi finem inter

Anglos, ADAMUS ESTHON, Dodlor Oxonienfis &

Cardinalis: uterque Hebraicas literaturse peritifiimi. Nec

minus hoc asvo literatura hacce excelluit NICOLAUS

iLYRANUS , natus Lyras, quod oppidum eft

Norman-nise; Commentariis fuis in S. Biblia univerfa fefe

reddi-dit celebrera. Adeo ut de eo diéfum fit» Nifi Lyra

li-raffet » töms mimdus

delimffet.

A

Judaifmo fuiffe

con-verfum ad Religionem Chriltianam tradiderunt plerique

magni nominis

fcriptores

;

fed

nullo

niti fundameato

hanccenarrationem, contendit, cum aliis» J. FR.

BUD-BEÜSvtn Jkg' Hiß. JheoLL. II. Q S> P· 164s· #que ac

(12)

) 12*( <£*2?

WOLF. inBiblioth. Hebr. Vol I.p.giz. &III.p. $?6.

Se-•culo demum decimoquinfo, decretum Concilii

Viennen-fis» de coniiituendis Lingvo Hebrsese ProfefTonbus , in

concilioBafilenfi e/l renovatum. Hinc inter Italos, )QH.

PICUS Mirandulse Comes5 in Hifpania VINCENTIUS

FERRARIUS5 inGallia JOH. LÄPJDANUS ; in Anglia

LAUR.HOLOGKE; in GermaniaJOH. WESSELIUS &

JOH. REUCHLINUS alias Capnio diécus (*)\ ornnes

Ii-aeratura Hebraea inf]gne$?emmuerunt.u/Vfc/ZrLOESCHER Ith. dt. Cop. IX. §. 1.

It

Iii conf. JÖH. PALMROTH

Biff.de Lingv.

Hebr.

C. VI.§ XXX. REUCHLINi autem •praeter alios dum hic faéta eil mentio, non pofFurmss non

hoc ioco paucis exponere,quantnm iile contribuerit,tum

ad repurgandam fuperiorum temporum Barbariem; tum

maxime ad libros Rabbinorurn ab interitu & ftammis vin·

dicandos , quibus perverfus nonnullorum conatus illos

defiinaverit. Etenim JOH.PFEFFERCORNUS,

ex-Ju-dsetss , qui fuse Genti anteaMeffiamfe venditaverat, &

JOH.HOGOSTRATUSjProfeflorColonienfis,confilium

hoc tempore inierant, de omnibus Judaeorum libris, folo

S. Codice excepto , igne concremandis, & ab afpecflu

hominum removendis. Eoque rem adegerant, ut

MAXI-ΜILIANUS Imperator mandatum ederet, quo Judsei

quoscunque libros fuos M:s f. in curis fingulorum

oppi-dorum portare jubebantur, ut hac via faeilius, ita

jubente Caefare , vulcano traderentun Admodum vero

laudabili & prudentiilimo confilio non e/t effe&um hoc

decretum Caefareum, anfequam lingvse Hebr. tunc tem¬

poris peritiflimi vrri confulerentur* inter quos prsecipue

REUCHLINUS,cognita caufFa, omnes heie intendit in~

genii nervös, multoque ufus eil arguroentorum pondere,

ad

(*): Ab Boc quaff auroraeruditiorifs illucefcere csepft, undé potius

a lucePbofpLorum, quam a fumoCapnionem dicendum velletDAN* «Εϋ&β.MOKHQFIUS inPolylnjl. T.I.L. I.C.XIX.$,\6r

(13)

&& ) ij ( ©ö?

«d vindicandos hofce Judseorum Libros ab exitio tam ira~

mani 5 utpote quod damnum maximum toti Literato orbi#

jmprimis veroipfi S,Codici rite explicando & illuftrand©

efiet allaturum.Itaque hic, Uteri? fuisadImperatorem MA¬

XI ΜILIANUM datis,erudite fententiam fuam expofuit,de

negetio tanti momenti caute & legibus etiamRomani

Im-perii convenienter tradlando. Qusenam hic

fuppeditave-rit argumenta Reuchlinus* tum adutilitatem ac

neceifita-lem librorum Rabbinicorum demonftrandam, tum etiam

ipforum Judseorum, ut civium Imperii Germantci, jura

& privilegia confervanda, copiofe quidem recenfentur ab

aliisfTed illa nen admittit anguftior haec paginanoftra. Si

cuiquam volupe fuerit, deprehendet in vita Reuchlini, a

JOH, HENR. MAJO edita,vei brevius in Biblioth.

Uhi-vrrfelJeT. VIII.p. 498. Pfeffercornius, qui Reuchlinum deprehendit acerrimum nefarii conatus ful adverfarium,

mox calamurn adverfus illum ftrinxit calumniantem,edita

libro , cui titulus , Manuale fpeculum quo venerabilis

(enis noftri nomen famamque turpiter Iaceravit. Indigna

hsec res Reuchlino vifa fuit, ideoque calumniis

adverfa-riorum folide refutatis oppofuit libellum, fpectdi ocularis

titulo infignitum. Sed eventu non gratiori, quam ut hic

Uber primum a Theologis Colonienfibus» mox aliarunt etiamAcademtaruminGermaniaDo(ftoribus»atquetandem

Parihenfibus quoque, ut hserefium plenus damnaretur,

ignfque adjudicaretur. Quin & ipfe Reuchlinus, muitae

non minus dignitatis quam eruditionis vir, Moguntiam

citatus fuit, ad cauiTam fuam dicendam contra

Hogofha-tum Inquifitorem, & tenebriones hujustemporis ceteros.

Diu multumque haec contentioagitata, ad tribunal Ponti*

fieisRomani tandem defertur, ubi etiam fraudulentis

ar-tibus Hogoftrati per annos plures tra&a &fuipenfa

fuit

de-cifio litis, donec &ibi Reuchlinus inveniret squos

patro-i>os, qui ejusinnocentiam agaofcerent, juftseque eauffae

v

(14)

) Μ

t!

défenfores ac propugnatores agerent; in

quibus

GaUtintif

etiam, alio loco hic laudandus. Tandem igitur,

faven-te Leone X, palma Reuchlino eil adjudicata j qui votl

fui damnatus, vifam reliquam, fed breviorem, fuis

afli-due itudiis addiélus eglt tranquiilam. Vid. J. H.

MAjUM

in vita Reuchlmi. Quantum vero huic viro, utut

Juris

iegumque perito, atque negotii! &

muneribus

civilibus

impedito,heic vero in

fero

Eccleliaitico,

reapfe caufiam

TheolOgorum, contra

Theologos hujus sevi

rudes,

bar-1

baros, fafcinatos agenti» debeat

nniverfus

orbis

literatus

Chriftianus; id ipfum vixdigne fatis declarare atque

ju-ftis laudibus extollere fibi videntur vlri Do&i grataque

pofteritas , qu®

humanioris

literatur®

juftum

noiTe

didi-citpretium. vid» präster aiios

plures

WOLF1US

in

Hißt

Lex. Hebrs Claß. II. jf.2.

CAPUT

POSTERIUS.

§. ι.

Confideranti

fefe offert

fata

dicendorum

Lingvas

Hebr.

copia.

Secuta XVT, ingens

Ut

autem rite, qua

licet,

procedamus,

per

fingulas regiones

fpecia-tim euiido, ab Italis ordiendum

nobis

videtur; utpo·

tecumAufoniam clariflima

renafcentis

literaturse

He-braicas lumina illuftraverint. Namque ibi viri,

diftin-Gi

quidem

gradibus

&

honoris

&

setatis,

floruerunc

celebratiiTimi, Daniel Romberg (1);

Felix Pratenfis

(2);

Petrus

Galatinus (3);

Santcs

Pagninus(4);

Au-guilinus

Stenchus (5);

GuilhelmFranchus (6);Mar¬

cusMarinus(7)5 Marius

de

Calaiio

(8);

Franciicus

Donatus (9),; immo

infula

Cardinali

eminentiilimi,

ThomasCajetanus (10J,&

Robertus

Rellarminus

(11).

(ι) Antverpia hic oriundus, Venetiam petiit, ibique

attepiTypographicam ftrenue exercere ccepit.Duce

ufus

(15)

Feli-(£Ä3> 'S ( )

Feiice Pratenfi, lingv® Hebr. admodurn perito,

ipfequo-que egregiarn plane hujjs literatur® cognitionem fibi ao

quirens, imprimis animum adpücuit ad libros Hebraici

i-riiornatis imprirnendos:utmerito virum ad bas literas

rc-farciendas illum natum cenfeat Loescher in lib. eit. ρ. ιti.

Namque ipfe ingenti furntu Typographiam inftruxif, qu®

teile CHEVILLER 10 de /' oriqine des Imprim.p. 2$y.

omnium ejus temporis habebafur pr®flant.flima, five

multifudinem librorum, qui ex ea prodierunt , five

typo-rum & chartse elegantiam fpe&emus. Et hac ratione,me¬

rito primus eorum dici poteft,qui integros libros

Hebr3i-cosinter Chrifiianos protulerunt. vid.WOLFil Bibliotb.

Hebraic. Vol. If.p. 946. "II commenca, inquit MQRERi, <la imprimer en Hebreu Γ Edition de S. Bible, qui parut "en 4:to V an iji 1. On dit, qu' il a imprime des livrés

"pour plus dequatre millions dJ or. Boenberg a

depenfé

"tout fen fond, a 1' impreflion du grand nombre d' ex¬ zellentes editions de Bibles Hebraiques & Rabies qu'il

"adonnée pour la verfion, corredlion & impreflion, des

4<quels il enfretenoit quelques centaines de Juifs de plus tlfavans. Diet. Iiifl. & Lrit* Ar tic. Bomberg. Iηter

plu-rimasvero, qu® Rombergiocurante, prodierunt, S.

Bi-bliorum editiones, optima cenfetur , qu® in fol. j rodiit

cum paraphrafi Chaldaica & comroentariis plorium Rab¬

binorum, Textui original! additis , una cum utraque

Ma-fora atque prsfatione R. Jacobi

Ben Chajim

, cui cura

h®c fuit demandata; b®c vero prodiit in luceniAn. 1525·,

Venetiis. conf. le Catologue des

principales

Lditions de

la

Bible, por. Mr. RICH. SIMON.

{2) Origine Jud®us, Patria Prafenfis, ordinis

Ere-mitarum monachus. Strenue literas Hebraicas docuit, & Pfalterium ex Hebr®o in Latinam fermonem vertit, an.

j2©. Hujus quoque duäu &

aufpiciis

> ut antea

diftum,

Bömberg literas Hebraeas didicif>

&

per

Typographtya^

(16)

sqirifi-&& ) 16 C !§£&

mirifiqe propagavit. Obiit Romee anno 1539. vfå PAUt;

COLÖMESIl Italia & Rifpania orientalis p. 19.

(3) FuiiTe hunc oriundum Cajazzo, oppido

Neapo-Jltano, traduntföriptoresplurimi, atque exJudceo fadum

•Chriilianum. Sed meiiora edodus hunc & fuum &

alio-rum errorem corrigit accuratiilimus WOLFIUS in Bi'

bliotb. Hebr. Vol. III. p.ßij. Fuit Theologie ProfeiTor

Romanus,& Hebraece lingvs fcientia maxime confpicuus,

atqueMAXIMILIANO Imperatore & Leone Χ.Ρ.R. fva-dentibus, caufiam joh. Reuchlini coram tribunal!Romano

tuendaminfe fufcepit5 ejusquerei gratia adverfus

Hogo-ftratum & Pfeffercornium librumapologeticum edidit de Arcanis Catholte# veritatis. Sunt viri eruditi, qui bunc Galatini Librum exiftimant effe cornpilatum e

Pugione fidei Rajmundi Martini,cujus mentio fada inCap. Priorts §, III. not· 4. aut PorchetiJibro, cui titulum de-dit, Vittoria adverfus Jwpios Hebrteos; atquehoc nomi¬

ne plagiarii macula illum contaminant. Quamqujdem li¬ cet elpere prorfus non conemurj aliqua tarnen ratione

dilui poffe & excufari, fi non deleri arbitramur,qvumad

feftinationem operis & cauffae fufeeptse attenderimus.

Di-gnum fane ledu eft Archiepifcopi Georgii BenigniJudi¬

cium de opereGalatiniano, quodexhibet HERM.vonder

HARDTin aurora in Reuchlini (enio. Profedo laudem

jure fuo rneruit Galatinus ob aifiduam lingvae Hebr.

cul-turamj necilluftriorern fuorum meritorum prieconem ha¬

bere potuit ipfo CaTare MAXIMILIANO, qui, literis ad eum gratiofiflime datis, luculenter declaravit, quanti

hujus eruditionem seftimaverit· vid.vonder HARDT he.

flUp. tit. p. 22.

(4) Ex Luccaitalus, ordinis Praedicatorii

conciona-tor Apoftolicus, obinfignempietatem, fummamque

lin-gvarum peritiam maxime confpicuus. Hic jubente,

fum-tusque neceiTarios primu»fubmimftrante Leone Χ. Ρ. R.

(17)

-<S£2? ) !7 C a*sP

aovam aufpicatus eil Sacri Hebrsej Codicis translationera,

taotaque eruditlone ac dexteritace, ornne vetus Tefta·

roentum ex Hebraico idiomate donavit ktinitate, ut ejus

verfionem omnium prseftantiilimam habuerint plurimi.

w-åe tcflimonia de Paqnino apud COLOMESIUM I.e. p.1*4

&5I obvia Quanticunque autern pretii fule hcec veriio,

non folum apud pont.ficios doclorcs, fed etiam

alios^ non

dsfuere tarnen, qui pluribus in Iocis diam egere

emenda-tionedemonftrarunt. Cujus negotii hauid unum ipecimen fuppeditavit LEUSDEN in Pbilol Hebr. DiJJert. XXXVI«

cum quo conf. J. G. C ARPZOV.Crit. S.Ρ. II c.VIP $.

4.

Quod ipfumtamen parumautnihil detrahitcelebritati no-minisejus, pro ratione aeviful; cum nec poftmodum

ul-la prcdlerit verfio, quce omnium tulerit calculos Nec minus iiiuflrem in hifce Jiteris famarn Pagnino fervabit LexiconHebraicum, quodquidem tanta eruditione

refer-tum in lucem edidit, ut judice GENEBRARDO Lib IV.

Chron. ipfos Rabbinos in hocargurnenti genere vicerit,

muitosque a praeftantiori conficiendodeterruerit.vid.jOH* CHRIST. WOLFII Hiß. Lex. Hehr. Claff.ll. §.7.Cetera ejus feripfa, eruditorum eiogia perfeqvuntur; utJAC. le

LONG hBihliotb.Sacra T.II, p, 890. HIERONYMUS

GHILINI in Ibeat. Viror. Erud.T.III. p.224.alii,

(5) Eugubinus hic appellatus a Gubione , civitate

Ducatus Urbjni. AccenfeturHebraice doftisaplerisque,

fed non fine rliverfo eruditorum virorum judlcio.. FuifTe

Illum fua

dignitate

confpicuum, poftquam in

ccenobio-rum clauftnsjufio diutius latentem produxifTet Angularis

Pauli III P, R.favor,qui Steuchum fupremuinBibliothecs VaticansePraefe&um efTevoluitjut Ms.quorumcunqueCo·

dicum lingvarum oruntalium, curam ageret. vid. DiLt.

Iifß* & Crit. par Mr. LOUIS MORERI art.Steucbus.

Nadtus demum eil Epifcopatum Chiamenfem in Candia?

quo tempore variis feriptis eum inclaruiile docet P. CO·

(18)

&& ) 18 (

JLOMESIUS in Ltb. tfi'fc p. f£. Commentarlos autem a

Steucho compofitos, licet dignosiechi cenfeat RICH. SI-MONIUS in Hift.Grit. Vet. Teft.Lib.III·.cap*12.eumque

fatis Hebraice peritum dixerit j; alibi tarnen demonilrari

poffe ait, ipfum nec fetlsHebraeum autGraecum calluiffe. Ibid. Lib. Iii c. f., Quo nomine criticum huncce

incon-Itaptise ac praecipitii judlcii arguit LO Ε SCΗ ER lib.cit. p.

112.nec immeritofortafTe; licetipfemet non adeo

magni-fice de eruditione Steuchi fentiat; utr nec Joh. Chrift.

Wolfius inHlii. Lex. Hebr.p. 2 t j. Inter alibs vitarn &

e-ruditionemAug.SteuchifufiusplenlusquedeicripfitLOUIS

ELLIES DU PIN in Bibliotbeque

EccUßaßique

Τ. XIV.

p. i8j. feqv.

(6) Romanus,Ex-Judceus, Edidit Bergomi an.

rypri-Grammaticam VHIpn

ρΐΛ

VUV vel'

folem· linqv<e

fantfte.

AlphabetiquoqueHebraici eil au&or,quo quicquid ad

He-fcraeamlingvam legendam pertiner,continetur.vid. WOLF. B. H. Vol, ΙΓ. p.Ö07 & Vol. ΙΠ.ρ

(7) Rrixienfis, S..SalvatorisRomseCahonicus.

Scri-pfit Lexicon LingvseSandte,cui titulus ΠΙ Π3-ΠAreaNoe9.

Venetiis editumranno 159 3. Cujus prerium ufumque qui nofle cupit, ab acriori paulo cenfura PPE1FFERI vindica-,

tum, is WOLEIUM adeat in Hift.Lexic. Hebr.p.nz.feqv,

EtiamGrammaticamHebraeam edidit,quam }Ty p hortum

Edenappellävit. vid. COZZARDI Bibitötb. Brtxiens.p. 286.

(8) A nativo oppido quod inter Samnifum Montana

non longe di/lat ab

Aquitecivitateita

eil cognominatus.,

Ih IingvaHebraica fuo tempr.-e adeo excelluir, ut paucos

fibi haberetpares. Nullum a léélione dimififfe tempus,nec;

unquam inpublicoambulaflTe ferturffine aliquoiilius

idio-matis codice. vid.KÖNIGII Bibi. VeLtfNov. t), ifz. Hinc

fiadlum eil, ut audlorifate Pauli V; P. R. primarius Rom®

lingvae Hebr. conilituerefurPlofeflbr,Theol. Dodtoris im-«nunitatibus & titulo anteainfigrmus. ScripfifCanones

(19)

©SS> ) *9 C 9X3>

Lingvae

Sanft«

&

Diftionarhim

Hebraicum.

Concordantias

quoque

SBibliorum

Hebraicas ediditrqu«y

teile

Μ OR

£RO

inD.H. &C."eft le plus grand

utile

pour connoitre

la

Λ-"gnification

des

möts

Hebreux. Ceterum

fubjunftam

con-cordantiis interpretationemnominum

propriorum, ab hoc

feriptore traditamy

adeo

nonnunquam

abfonam

& ineptam

cenfuit PFEIFFERUS inCrit.S.p. m. 176yut vel

Heracli*

tum ad rifum Invitare potuerit. conf.

WOLF.

Hiß. Lex.

Rehr.ρ..13 f.Dö hu

jus

vita

&

fcriptisy

copiofe

agit

IWBO-NaTUS in Biblioth.

Latino-Hebrarca

ρ. 1 f 7.

(9)Romanus.

Ordinis

Prscdicatorum

&

Ling.

Orient

Profeffor. Tres Üngv«Höbraeae

traftatus edidifrinfcriptos

3ΠΓ^mnPoma aureay quorum

primus

eft de

accemibus,

fecundus deAbbreviaturis/tertiusdöttrinam

Cbrißianain»

Hebraeofermoneconferiptam comple&itur.

Miiilonarius

fedir Apoilolie« ad

convertendos

homines

profanos

In¬

dianapetiit, ibique

diu

commoratus,

doinum tandem navl

återfafturusT a ptratis capitur,

g?

cum

Rellgionem

Ma-fiummedanam ampléfti nollef, obtruncatur. vid.

WOLFJI

Biblioth.H. Vol. HLρ.yyz.

cf.

JOHv

GQTL.

JEGHERS-Algemein.

Gelehrt.

Lexicon

Ί.

IL

p.

igt.

(ro)Anno 1469* in

urbe

Gajeta,

regionls

NeapoHta-n«,primasduxit

vitales

auras.

Ju

venis

adhuc ordinis

Do-minicaniMönachureft

faftus,&ProiefTor

Padueniis

Theo-logiamdoeuit.

Poll multos

Äcademicos labores

&

mune*

rum dignatrones,

Cardmalis

infula

condecoratus,

Archie«

pifcopatum

Palermenfem

obtinurr,

anno

1517.

Ditt.

HifLtf

Crit.pnMr.

MORERF

Virumfuifle illuflrein,

tum

ingenii

pradlantia,

tum

vit«

fanftitate,

omnibusque

gratum

&

ac-ceptummagnumque

Theologum,·

fubtiiem

Philofbphum,

& inter«vifüi dbftiflimos,

eruditihimum,traditTH.

PO¬

PE BLOUMTinCenf. Celebr. Autt. p.383.

Ipfemet verb

quam

visiiebraice

non

didiceritf

nonparum

tamen

contu-litad haneiiteraturampromoven

damy

&poiltot

annorum

(20)

fearba-&3> ) 20 C <&*3>

bafbariem« feliciter irtter erudifos inftaurandan», Etenira jam fonix

^

tutheri, aitoramque exemplt« excitaeus , reliCto pulvere fcholaftico>

poit irnumerasin Ariftoreiis Pnilofophiam futiles &jcjunas

Iucubratio-nes, animura ad Hebraifmum applicuit \ ita ut omnesfereS. Cojicia

Libros» prsecipue literalem fenfumeorum exponeret; ad manus habens

homines Hebraice doöos* qui fingulaei interpretarentur. KÖNIG«

Bibi»V.ö Νοι>· pag» if i» Hunc autem iocum inter Hebraifmi

patro-nos ipfinon denegandumputamus , licet a Pontifice R. delegatus

aeer-cimum b, Lutheri adverfarium egerip, Cui quidem, uthteretico, dum

ipfe periculumimminens minatur, pavum ipfemet fibi caverepoilmodum

valuitj quominusadverfiarii hujus argumentij haud dubie adaåus\ ejus

premendo veftrgia, hserefios ipfe fuerit fufpeCtus a fuis, vid, BUDDEI

Ifag.Hiß. Tbeol.Lib.a. cap.8.p,I7cf.

(ii) Hetrufcug. Natusanno 15-42,, patreVincentio Srmatre

Cyn-thia C'ervina, Marcelli II, P.R, forore. Adultae jtm stads, famam Hominis fui in orbe erudito adco reddiditiiluftrem, tum ingenii acumine

multaque eruditione, tum funäionibus honorificis , ut in laudibul

ejus acmeritis celebrandis vix fibi videatur fuffice^e caiamusBaeüanuSf

in Di£?. Hiß,Sc Crit»adhunc titulum> longe tarnen direrfifiimus a

ju-dicio HULSEMANNI, cujus mentionem facit RECHENBERGIUS in

fflerolexico Tom.h p. 186, Hoec autem fingula recenfere, cum ab inflituto noftro fitalienum, id tanrummodo hic commemorandum vide¬

tur , haud praeterrem id xgre ferre BALIUM 1. cit. quod in Hebraicis

mediocriter tantum peritum Bellarminum habuerit RICH. SIMON» in

Hiß. Crit» Vet» Teß,Lib. 3» Cap, 12.cum tarnen InßitntionesL. H-br.

cum exercitationibus in Pf.34, ipfo au&ore, prodierint Romse , anno 1578 » atque poilea faepius edits> obfervante tVOLFlO in Bibl» Hi'br, T. II- Ρ.<$c8 Sc IV, p,276. Quod haud dubie & peritiam aucto¬

ris Sc operis pretium apud eruditosevincit,Eaquede cauffa

LOESCHE-RO etiaml.cit, p. 116, parum tempeftivumcenfetur illud Critici judi-cium, Attamen ante SIMONIÜM , eadem fenfiiTe TOSEPHÜM

SCA-LIGERUMf patet exScaligerauis p. 29.ubi hsee habenturj -'Bellar.

«'min n?arien feeu en Hebreu , pour en faire eilat. At vero , hxc

cenfuraquocunque demum nitatur fundamento, parum tarnen derogabit

juftte laudi Sc.riptorisob navatamin literaturaHebraicaoperam, cujusfe¬

ilem omninoprobet diäus Über; licetineoforte defideraveris

perfeCtio-xem illam Scaccuratioremmethodum*, quamrequifivit aevum pofterius,

in hifeeftndiis tandemprove&umlongius. laudandapotius, quam

vel-fccanda horum temporuminduftriain literishifee excolendis, adhuc du» veluti vagientibus in cunis fuis,. rid. HARDXIUS inprodr»

Ephemer. Vbilol. p. ip, fi»q,

m

_

w?

References

Related documents

faevas ejus elabendi manus, transeun- dique» fecuritatis fuae cauffa, ad ur¬ hem aliquam perfugii, confilium in a- rena capere necefle habuit, &amp; ad lo¬ cum illum fandum

tae, fua haud dubie agentl, quam aliis , enarranda. fuppeditantibus, tribuendum arbitramur. Uti

quidem generalius notat omne id quod coquitur, fpeciatim vero genus quoddam placentae &gt;

nihil frequentius efle fölet, quam perfonalis deprehenuo &amp; delati in carcerem conjeclio, quam primum aliquod cri¬ men fignificatur Miniftris publicis, quorum intereft. Ta¬.

Quia denique in Cylindro ipfis re&lt; fpondent totidem maximo aequalia;.

fuifle , quod verifimiliusfi quod fuerit convivium. docet

tarnen omnimodam contradidlionem involvere , nemo fanus negaverit, Quid? quod fumma illa ac perfedtiili-. ma aqualitas omniurn proprietatum eiTentiah'um

exißere nequit. lUud vtro aliud, non po- teft non tfifie ens neceffarium : quta quod contingens eß , certo effettum producere nequit hj. Patet igitur Deum eflTe ens