• No results found

ʻAl leshon u-khetav ha-shomronim sive de lingva et literis Samaritanorum, dissertatio philologica, cujus partem priorem, indulgente amplissima facult. philosoph. in illustri lyceo Upsaliensi, præside Andrea Boberg ... placido bonorum examini modeste submi

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "ʻAl leshon u-khetav ha-shomronim sive de lingva et literis Samaritanorum, dissertatio philologica, cujus partem priorem, indulgente amplissima facult. philosoph. in illustri lyceo Upsaliensi, præside Andrea Boberg ... placido bonorum examini modeste submi"

Copied!
76
0
0

Loading.... (view fulltext now)

Full text

(1)

Λ?.

öunawn

rmrii

iitiiV

SivÉ De

L

I

Ν

G

V

A

ET

LITERIS

SA

Al A

RITANO

RUM,

Diilertatio

Philologica,

Cujus P/iRTEM Ρ RIOREM>

Inäulgente Amplifjitoa

Facult;

PhilofopK

in illuftriLyceo UpfallenJi>

PRiESIDE AMΡLISSIM0 VlkO)

Dn

ANDREA

BOBERG,

L.L. O.O. Prof. Reg, &

Ord.

Placido bonorumexamin't modefléfubmiitii

Stipendianus Stieglcrianusa

MAGNUS

ERICANDER

W· Gothus.

In Audit. Guih

Maj. ad

d.

17 Ded«

Anni MDCCXXXIIi.

Horis ante meridiem cohfvetis.

(2)

VIROSummeReverénheat& AmpHjjtttoÖ}

D-.no O L

Α

V O

CF.LSIO,

S.S. Theo!. Dogtori& Professor*

Celeberrimo, Ven.Confift. Eccl. UpfaL

Adfefiori graviifimo, Pastori in faiO/ & adjacentis

diftridus

PrjE-posito longe meritiffimo.

Maxime Reverendo &AmpUffimoViRO$

Mag.

MICHAELI

HERMONIO,

Écclefia?,qua:adtemplum S.Mar.

Magd.

Stockholm.Chriitocolligitur,Pastori vigilantifimio* Coniiilorii Urbici Adsessori gravifiimo.

bllmind Veftra> Patroni Optimi*

LinguaSamaritana > qualicunque fiisacmentisgratif[im<e äocumetotumdepono.

lata beneficia, utOla necenumerare> nedum

tur inpgnis bumanitas Veftra. Att amen

eadem erga meprorfus paternafuijje& lon

rumappåratu heic a me pradicari queantΛ

tigaboy velitex immenfafua gratia vosj

ftras NobiliiL Ampliffimasomnigena per

<£uoad vixero , permanfurtu

Summe Revemidorum &

Amplif

Pairoms & Promotoribus

HumillimuS MAGNUS

(3)

VIRO SummeReverendo atqueAmplißim»,

1):no

PETRO

SCHYLLBERG,

S.S.Theol. Doctori & Professors

Celeberrimo, Ven«, Confifl. EccleE

Upfal. Adsessori

graviffimo, Pastori

in ©αηιία Upfala, vicini^j

contrarius

Prabposito longe digniifimo*

Ampliffimo ac

Cönfultiffiimo

VIRO)

!):»>

SVENONI

G

RANDEL)

Civitatis

Hcdemorcnfis

Con-suli

aequiffimo,

Maxhms, Certtflimis.

prafens hocce exercitium Acaåcmicum'

de

calamo exaratum, ut fubmiffe venerAtio* Tot autemtAntaque(untVeftra inme col»

dignecelebrarepojfimj nefeidforte

patere-hoc filere nequeo , quin publite confitear9

gepluraatque majora^quamut

ullo

verbo-Deum itAfe ardentijfimts fußtirib

(emperfa*

PatroniMaximi, fimulac Familias

Ve-petuafe felicitate beare* Inter hese vota>

ßmorum Nominum

Veftromm

-Clicns

(4)

Spedatiffimo

VIRO

,

DN.

ANDREJ!

SAMUELSSON,

Civitatis Hedemoreniis

Sena·

tori & Mercatori conipicuo.

Spefiat£ fidei

&

Integrität

is

VlRO,

Dn,

GUSTAVO

Μ

A

LM

IN,

Officins

^Erarjae

Garpenber-genfis

Inspectori Fidißimo, Benefadori & <^/lmico integerrimo.

Eritorum in me Veilrorum,

Bene-iduticjue a me poßulat}

ut Vobis

men confecrem: quod utbenigtio

animo ex mentügratijjim* perpetu<eque obfervantia DEumfundere VQta, pro V^ra Veftro

definm

Eidergetz

EEßmnattsßmo,

Nominum

indefeiTus

(5)

Speflatß wtegritatis

&

pruäentifi

V1R0,

Dn.

carolo

b

e

v

i]

,

JMercatori

Urbis

Metropoli¬

tan

conipicuo,

Bautori

Bemgmsfimo,

Ρkrimtim Reverendo ßtque

Doflis·

fimo,

d:N

Ο

ε

r

i

c

o

wallmarck,

Vice

- Pastori

in

Laudaüiilimo,

Confangmneo

Dtlechsfimo.

fadtores Honoratiffimi# grata memoria ttiarn hoc ßudiorum deademicorum (pect*

(ipatis , officiofe rogo , haud ahter ac interpretem. De ceterot caiidi[ßma ad

rumque incolumitate perenni> nunquant

JSeßrorum

Cultor

(6)

In_»

PoIitiiUmom

Audlorem

Erudita? Diiiertationis Do

Lingva

&

Literis Samaritanorum.

* φ φ

pia

cura

njirt JefJuta

voce

pro*

batur,

6)ui

verfat

njigili

dogmata

fa-*

era manu5

Tu

fehx animi

cpuantum

cenferi$%

Amice,

Illis quo

maneat

vindice fartfå

fides.

(7)

tnßgniori$

erudiiionis

laude

conjpicuo

D:no

MAGNO

ERICANDER'

QV3m

ilia, qvae

årdiiå,

mortales

Iubrica

ad gloriam Sc

afrjüe

pcriculofa

honores

fit via

du-"cif, neminem fugit J fi tarnenprster

emer-gendicüpidinemadfitdiligentia&ardor, inaiiiicftutä

<;ft, natura hihiladeo eiTeasperum,qvo nönvirtus ehitipcifit; Paucis vix exjrrimiturverbis, qvantum eommoda promotum eant Reipublicaa, qvi Studiofi

in id ineumbunt, ut ingeöuis inftruanturartibus,

qvarum opera, pofl: Deum, felicitas Civilisad

fum-miim perfeftiohisculmenperducitur,evehitur, Hanc

praerogativamdulciifima Patriafibipraeripinon

pati-tun Floruetunt heic jam diu bonas litetae, atque

iummopere apud nosfloruerunty'indeqvoqueflorent

les tamEcclefiafticaa, qvam Civiles, lilasvero, ne¬

gotium religionis preeeipue concernentes, refta via fauftoque pedepromovent, qvi efönte facro fedulo

Sc diligenter iuahaui;iunt. LingvxSamaritanaeindo¬

lentein»orbi erudito jam exhibes,Amice Optime,

(8)

indefeflum Té Strenuumque in Mufarum paixdrä athletam prodis. Onus autem Te fuicepifle admo-dum gtave nemo riegabit; humeris tarnen imprimis Tuis maxime accommodatuni,Unicuiqtieenim

éru-ditami 6c limatamTiiamDiilertationemperlegentii haud dirficileintelleftu eiit, qvanta ingenii perspicå-citate, qvantoque pollens acttmine. Pradertimqvurci nobilis haec materia, multisobftrudadifficultatibusi

ficaTe confcriptä, fic elaborata fit,utTuum inge-nium åd iublimia natumScaptum eiTe abunde

cöm-probet, Hinc jure meritoque praeiagire pofc

füni > Te, mi ERICANDER , brevi utiliffimurri

membrutri Ordinis Ecclefiallici evafurum. Summa

Votorum interea, hxc erit, ut perpetuä felicitatd

femper vigeas^ floreas^

(9)

% ***** *y* * * * * *55 ϊ^ν^ν^νώ^ν^νί5^Λ55>><«5- VC*VJ»<<5>I<^VC:Sk3;

Éäis^äs^M^äS

/. W.

y. C..

$. I.

Itigvam

&

llteras

Sa*

maritanorumconiide*

raturi , nonnulia dtλ

ipfa gente5 unde no-men & originem tra* xerit t pracmittenda_*

eflTe arbitramur. Equidem ut exfacris

literis pariter ac

profanis

icriptoribus

manifeftum eft, Såmariam, Palxftinae

regionem, huic genti nomen

dediilej

lta qvum primum

impulfu

Jeroboami

»

decem Ifraélitarum tribus a

Rehabea-ido deficerent, fibique Regem

elige-rent & diftinétam rempublicam,atque

facrorum locum conftituerenti

non-dum imiotuiflevidetur Samariae atque SamarStanorum nomen. Sed diuturno

tempore poft> elapio fere feculi

(10)

* * f®·

dioί cum IfraSlitarum iceptra téttérfit

Amri, hic cmto a Shemer quodanu monte Samariae, atque ibi urbe

exftrn-da, quam regiam fedem regionisque

caput eile voluit, a poftefföre

montis

priori loco nomen indidit*' i. Reg«

ιό. v. 14. Hujus & tarbré & vicina:re*

gionis incola? poftea didi funt Samdrl*

tam; ortu quidem primum Judaci feu

Ifraelitar, poftea vero gentibus aliis

permixti. Étenim Regum impiorum cxemplo & inftituto> cum neefacra_*

loco fuo 9 aut jufto temporei aut per

legitimos facerdotes peragerent,

foe-diffimaque idololatria & variis fcele*

ribus fe polluerent, juftifiimam Del

iram & vindidam in fe provocantejj

a Salmanaftare Aftyriorum rege

devi-di & in captivitatem plerique funt

abdudi. Ad fedes autem

deportato-rum vacuas occupandas, agrosque

co-lendos? novi ab Aftyriorum rege eo

transmiftifunt coIoni,e Babele, Cutha# Ava, Hamath & Sepharvaim 2. Reg.

17, v. 24. qui una cum Ifraelitis reft*

duis Samariam inhabitarunt. Nequc?

enim omnes adeo in Aftyriam depor-tati funt Ifraelitac, ut nulli prorfus

(11)

<m § t fiiånferint; Ted ex vilsori faTtem plebé

aliquos fuifle reliélos , pluribus

argu-inentis* tum ex prophetiis Efaiaec. 17*

V. 6. atque Amofi c. $. v, n> tum ex

hiftoria faera, folide probavit Herm« ^itfius in Deeaphylo c. $♦ a)

ä) vid,.Chron. 4. v, 14*$$. 4/, cotof»

i. Chron,34.6,9*zu

& ii

Novi autem advenae cutxi

priftinf

populi reliquiis ut fedibus tnixti, itå

ήοη modo coniVetudine quotidiana,

ied promifcuis etiam connubiis & fa*

crorum communione in unam coalu«* ere gentém: a regione quidem, aue

wrbe principe, tmna» b) Samaritanant

denominatam, a nobiliore vero, vel

humerofiore faltem advenarum partet

> Cuib&am Judacis dibarn: no*

tante id Jofephö c):

ii

μ\ν κλτλ των

ίβ^Ιων ykuTTuv XxSdioi, κάτω

ο\

τψ

ί^νων χ&μαξέί·ήιι. Cujus

quidém

ap*

pellationis pofterioris rationem uti

fa-cillimum eft a loci nomine Cutha dé* ducere, uride maxima Forte colono*

rum pars raigravit;

quémadmodum

id

(12)

4 "it? ö

Hl-rnonet R. Elias Levita in Thisbi, fri» ,i.

voce ηυ , ubi fic vocari docet, 'sh

firv\yy propterea quod Venerunt dtι

Cutba: rnman niat? w η"ηο scam rn ont? ·>ώ ,??ικ pioaa ononrt Etvo* tantur Cutbai potitu , quam aiiis »omini*

bus populorum, quorum ment'tofit in eo* dem verfu: indefortaßis% quod majoreo* rum numerusfuerit: ita & aliam JudaciS

fuiiTe hujus denominationis caiiiiarru»

fufpicatur Lightfootus in

difquifi-tione Chorographica Johanni praemifiä d). qui virulentum ahquid & odiofum

seque ac in Cufcbitarum nomine, fub

,L

hac compellationelatereautumat. Un· 1

decunque,autem hare populorum

col-luvies advenerit> five Babylonii

fue-rint, five Arabes, five Perfar, fivo

Medi 9 vel ex fingulfs forte, vel alsis

pluribusmixti; id utique conftat«

mul-tum diverfa ab Ifraelitarum veterum

fermone ufos fuiiTediale&o, vel Chal-daica, vel AiTyriaca , vel alia, pro

regionum unde venerant diverfitates i

magis forte aut minus, juxta fitum

patriae eorum vel remotiorem,

vel propinqviorem, ab Hebrara

diftrepante. Neque ullum eft

(13)

4M o- ρ

um> qviti poil commixnonem horum

colonorum , cum ferret inviceriL·»

acque ac cum Ifraehrarum rdiqviis % ex iifdem aut vicinis fedibus, necnon

qvotidiano convifru, rerumque

ne-ceiTariarum commercio, icndm orta

fuerit tumpriihni fermonis immutatio

atque corruptio; tum procedentetem¬

pore» novae

cujmdam

di

le&i

forma¬

tio, qvar ab aliis merito

diftingvenda

»

Lfogv* Samtritan* deinceps nomea

tulerit.

b) i. Reg,17, V,19. e) Jofepb. tnttqV. iib, 9, c%14. d) Tam. II. p.f84·

§. III.

Interim novi in Samariam tranfpor*

tati coloni, cumnulla ipfos veri

cul-tus divini cura tangéret» a leonibus,

jufto Dei judicio ia

regiones iftas

im-imifis, ita vexabantur, ut baud

ext-gua incolarum pars

horum

faivitia

con-fumeretur. Cujus mali cauffam qvum

religionis yerae

negleftum

fuiiTe

per-fentifcereftt, ad hane poenam

avertcn-dam

q,$ege

Affyriorum

petivere,

ut

facet-dos e captivis Ifraelitarum,

legis

ac rituum patriae peritus,

fibi

mitte-tetur» qvi eultum Dei genuioum

(14)

6 o ^

ceret. Milium hane ob cauflam fu«

^

sfle a Rege Aflyriorum unum ex ca-»

ptivis facerdotibus, qvi Bethele confi-»

dens rationem eultus divini populo tradiderir , narrat facra hiftoria a),

Nomen vero ejus , cum reticuerit,

illud ignorare praeftat , qvam cum

fciolis qvibufdam Judaeis duos

ftatue-ye, qvorum nomina fuerint R. Dofi-»

thacus & R. Zacharias, al. Sebaja b). a) 2.Reg. ιγ.

zy. zf. b) vid,Buxtorf^

d*Jf.4> §.Μ

§i IV.

1

Hunc facrorutn antiftitem, In

pa-triam redocem, attulifle fecum ex¬

emplar legis feu Pentareuchi, ad cu*

jus normam incolas Samariae in vero

Dei cultu informaret, nemo

jure

am-biget, qvum attenderit ad rituum

ob-fervandorumnwmerum, qvi novae

gen-ti erant inculcandi: cui etiam evi¬

denter erat demonftrandum

, qvid

Oeus regionis illiusde fui cultuperMo- *

ien terrae habitatoribus praccepifTet,

Hunc codicem uti Hebraea lingva iis»

demque chara&eribus , quibus ante

gapcivitaterri

popyli defcriptus erat 9

(15)

H^8 ö §«· f Fuifle éxarätum faciles admittimus; ita

verifimillimumarbitramur, tllius

efty-pa deinceps

in

Samaritarum

gratiam

alio characlere, ipiis notiorifuiiTe

de-lineata, vel ab ipfo eodem

facerdote^

vel alio aliqvo advenarum,

vel

pro-mifcue pofteaa reliqvis

Cuthaeis,

poft-qvam lingvam

Hebratam

exqvotidiano

iifu & confvetudine jam feniim

addi-diciifent. Hic vero charafter

propri-»sne fuerit Cutharorum

genti,anHe-brarorum vulgaris &

tachygraphicus

»

in feqventibus

forte

commodior

erit

diflferendi locus. Utcunque autemhaec

fefe habent, vix dubitandum videtur,

hane originem

fuiiTe Pentateuchi

Sa-maritani,lingva qvidem

Hebrara,

fed

literis aliis iibi peculiaribus

inftru&i.

Hujus

Pentateuchi

cum

poftmodum

prodierit

verfio

qvaedam

in Bibliis

Po-lyglottis

confpicua,

iifdem

quidem-i

ehara&eribus, fcilicet Samaritanis,

ad-;

ornata» fed diverfam exhibens

diale-&um>qvamalii

Chaldaco-Samaritanam,

alii

Syro-Chaldaeam

cum

Ebraea

mix-tam appellant;

hacc

utique

evidenter

declarat, fuiiTe aliquando

hoc idioma

apud gentem

Samaritanam

in

vulgus

A4 Lnotum»

(16)

$ o

ίφ-notum, & ufuquotidiano tritumatqu®

vernaculum. Quonam autem

acvota-le viguerit, citiusne , an ferius, poft

Cuthaeorum in Palarftinam adventum, eo difficilius eftdiftu , quo magis du¬ bia atque incertai eft hujus verfionis

aftas : quam tarnen valde antiquaou

elfe , & multo ante natum Chrifturru

concinnatam, verifimile putat

Walto-»US c).

Neque minus eft dubium,

quam-diu hacc dialecftus inträ hos limites fe

continuerit, atque manferit interne* rata; namque eandem perpetuo, aut diufloruitfe, eo difficilius eftcredere»

quo crebriores hujus gentis

viciifim-dines, duriiTimaque fatafuifte novimus, fub diverfiftlmorum principum ac po·

pulorum imperio, cui femper "obnoxia

vixit,utpote quarfuis regibus deftituta,

omnium quatuor monarchiarum prin-cipes dominos admittere coa/fta fuit;

donec Ottomannico jugo fubdtta, ad

eam, quae hodie narratur, paucitarem

fit redatfta. Tot autem populorumj

diverfi idiomatis irruprionibus, impe#

rio & commercio

pertotfeculaexpofi-tam gcntem> qui« credat Lingvam

(17)

mom 9 andern quolibet acvo

fervafie

incorru-ptam?

pratfertim

cum conltet,

exigu-as ejus reliquias, in Aigypto

&

Palae-ftina adhuc fuperftites,

adeojamdedi-diciiie priliinum fermonem, ut eunu

pauci

intelligant,

communi

utentes regionis, quam

incolunt,

dialeäo»

nimirum Arabica, Hac etiam

inicri-tendo utuntur, atque eadem quoque

lingua

confignatos habent in

Pentateu-chumcommentarios; quemadmodurn

ros docent Huntingtoni literae

aBa-iaagio

recenfita:

d).

c) in Apparat* Bibi. Proleg.sr.20. d) HißQtre desJuifs. Tom.2. pag.iiip*

§* V.

Exilla veroPentateuchiverflonö

Samaritana i quac fola, cum Liturgis

quadam ,

ambitum

omnem

hujus

lin-guae Samarit,

comprehendit

>

quan-tum Europacis

conftat>

indoles ejus

haurienda eft atque

atftimanda.

Cujus

levern confiderationem qvum & nos

heic fufcipere conamur5 non

id

nobis

negotii

fumimus,

ut prarcepta

ejus

Grammatica, a viris eruditisdudum-·

tradita,cxhibeamus; fed

pracmiiEs

(18)

10 o

S^-nullis, ad indolem hujus lingvae irC

genere

pertinentibus,

virorum

cele-berrimorum premcndo veftigia, ad

controverfiam illam vexatiffimam do

charadere vSamaritano , an veras &

primaevas

Hebraeorum literas

exhibeat>

aditum parare, ejusque

praecipua

mo-menta dispicere nobis animus eft. Ad

hare autem qvum nos aecingimuMum

ingenii exercendi gratia, tum etiamj

ut animum in tutiori fententia redda· mus firmiorem > tuam C. Ledor,

be-nevolentiam & humanitatem nobis

éxoptamus atque imploramus, ut be¬

nigne interpreteris, quae pro materiae

dignitate minus accurate atque

polite,

calamo noftro obtufiore heic exarata

atque

dispoiita animadvertes*

§. Vi.l

Poftquam per feculaplura deLin¬

gua Samaritana apad Europaeos altum effet filentium, nec Pentateuchi

illo-rum per annos fupra millenos,

abHi-eronymi aliorumque Patrum aetate, ad fecula noftro proxima, ulla

interChri-ftianos mentio ac notitia; tandem-»)

(19)

■ws © w- *i

in Palarftina & ./Egypto aliqvas hujus

gentis reliqviasi

laudabili

prorfus

m-ftituto curaque magni viri

lofephi

Sca-ligeri fa<ftum eft, ut,

fopore

difcufio,

de qvo vir idem illuftris

valde

con-queitus eft* defiderium orbi

erudito

accenderetur , tum ftatum ac religio¬

nen! horum Samaritanorüm cogno*

fcendi, tum & Pentateuchum, fi in

manibus illorum eftet, videndi

&com-Earandi,

anc ab cauffam

fi fieri poftet.

a Scaligero ad

Miflar funt

Sama-ritanos literär; qvarum refponfum

li¬

cet ipfemorte prarventus non

accepe-rit* bina tarnen poft obitum ejus in

manus SenatorisAqvenfis Peirefcii, vi¬

ri accuratiffimi pervenerunt: qui Joh.

Morino illa tradidit, a quo deinceps

Latine reddita funt. Ab illo tempo¬

re non modo plures Samaritanorüm

epiftolar» tum ftudio

&

opera

Rober-»

ti Huntington! Angli, tum

Jobi

Lu¬

dolf! in Europam perlatar,ftatum&

fa-cra gentis hujus detegentes}

fed

varit

quoque

Pentateuchi

Samaritani

Codi¬

ces in manus Chriftianorum

devene-runt; in

plurimis

Europar

Bibjiothecis,

vel publicis,

vel privativ

etlamntwru

(20)

I t

fervati ? quorum catalogum

déprchen-dcs apud Celeb. Jo, Chnftoph.

Wolfi-um a). Hunc vero Pentateuchum*

poftquam typis excudi curaflet Joh*

Morinus , Presbyter congregationis

orator.Parifienfis, addita qooquetum

ejus, tum verfionis Samaritanaceadem

interpretatiorie latina» atquein

Bibii-is Polyglottis Londinenfibus

poftmo-dum etiam emendatior prodiiiTet;

ac-curatius a viris eruditis, praefertirrL»

Chriftophoro Cellario, in natorarru fiujus bnguae inquiricoeptuh) eft:

quo-rum quidem praccipuas &

generalio-res obfervationes hie breviter

com-memoraflfe nobis jam fufficiet.

a) Bibttotb* Ebr, TomALfett. Λ vir.

Conftaf igitur, linguam

Samarita-nameflfe dialeftumquandam abHebraca promanantem, multa qvidem cum

Chaldaca & Syriaca habentem coram«·

nia5 iratarnen, ut haud obfeura vefti-gia oftendat lingvac barbarar, qvam

locutam fuifte hane gentem

facilecre-dimus, anteqvam ex Perfide autChal¬ daca, aut vicinil tcrrii in Samariam

(21)

igra-4Φ3 o l·®· ti

Hitgrarfit. Qvin & Arabica qvardarn

immixta habere, ejusque 1

ingvaridio-tifmos, pracfernm in epiftolis ad

Euro-paeos

mirfis

adparere,notatCellariusa).

Susptcatus idem amea fuerat Petrus a

Valle in epiitola qvadam ad Morinum,

hacc fcribens: Lingva Samaritana, etfi

cx Hebraica & Chaldaicaörtumducit,'

mixtione tarnen ex proprio ipfiusSa-'

maritanismo, intertium quid abam-'

babus diverfum degeneraiTe arbitror*« Diétiones.vero Chaldaris& Sy ris tan-c topere iniolentes non abiurde fufpi-«

cari licet Arabicas eiTe ; nam ab

Ara-bismis non puto Samaritanos abhoM

rere, quippe qui hodie Arabicofer-«

mone pro vulgari utuntur.4 Confo» nas habere ab aliis orientalibus

lin-guis figura fua diverfiilimas , cuilibet

contextum infpicienti elucetj ut& e-am vocalibus expreffis plane deftituiV

Quarum vicem tamen fupplere literas

ηχ Rabbinis rm*ipn ηι&κ matres lettioni*

appellatas, non aliter acin ftyloRab¬ binico, obfervat Waltonus Voca-lium itaque notis ubique neceilariis,

Kit le&ionis atque pronuntiationis

ani-ma, carentem, haud mirurn eil eam

(22)

ϊ4 Ήϋ©4> ®

invocibus proferendis vacillär£?

apud

eos fairem, qui vel Samaritanos ipfos

ioquentes

non audiverintj vel quibus

jinguac

i unde compofita

cfi:,

parutnj

innotuere ; forte etiam apud peritio»

res nonnunquam , circa voces rariüs

apparentes 5 qvum non modo rite*#

pronuntiandi difficultatem, Ted &am*

biguurn facile pariet fenfum ;

quem-admodum id fepius eontingat neceflö

eil incontextu, vocalibus atque aliis

notis diacritieis deftitutos licet> con«

tranitente experientia ? aliter fenti-ant Cappellus, Waltonus> alii. Quan«

;L

tum vero ipforum Samaritanorumj fiebrxa legentium pronuntiatio a»,

jufta vocalium analogia defledat *

hifce teftatur Hottingerus e) docens , 3Hebraeam lingvamponuhciatione fva*

vi ac jucunda conftare; Samaritanam vero» ob ineptitudinem vocalium ad«»

hibendarum , prorfus auditu ingratam

tflTei Nam qvod teftis qvidam duτηκοός,

*inqvit, Samaritanis Damafci

familia-^ris> ClariiT: D. Golio referebati adeo

jinfulfa atque inepta eft hodiernorutn

3 Samaritanorum pronunciatio, ut vd

jeruditae grammaticamque edoftat avl*

(23)

o

,tf

iés vix éam fuftineant. EtenimJod«o·«

rum pronunciationem jucuddamatque« Svavem o'hSk *na rrwo barbara hae<

illi hodie eliminant , Barafchit bara'

Alahim, qva qvid ineptius/' Suis

ita-que vocalibus cum Lingva Samaritana

careat , ad certas regulas illam per

omnia componere agre potuerunt

grammatici 5 ideoque perpauci ejus

clementa tradiderunt. Inter qvos>

poft Chrift* Cellarium# nataram

&in-dolem hujuslingvae fuccinåim

&con-cinne expofuit Georgius Otho, Prof*

Marp.j cujus fynopiis inftitutionum

Sa-maritanarum digna eft, qvae legatur:

ubi tarnen fateri neceile habet, multa

ob defe&umvocalium, indubio

reJin-qvenda eße» Sic pag. 1 tradig

Sama-ritanos notis vocalium deflitutos ejfle9

ea-tumque vim cx vicinis lingvis colligen-dam, De verbo ρ; 17* hacchabet:ver*

bum Variatur,ut apudSyros&Chald<eos%

per tres conjug. quarum (inguU Attivutn Gf Pajflvum habent j quamvis

prima

fecund# propter defettum vocalium a no* bü *gre diftingvantur.

λ) vid. Att.Ltpf;an.iSSg, b) Apparat; Bibi. Polyg. Proleg.Xl. lo,

c) in Exercitl

(24)

ιό Ο Hl-§> VIII.

Confonantes autern habent

Sa-rnaritani numero & poteihte

toti-dem acHebraei, fed, ut antea

dixi-trius, diverfifiimac figurac. Quin

Sc

ipfum chara&erem

Samariticum

admo-dum eflc varium & a fe difcrepantem,

monftrat Leusdenius in Schola

Syria-ca & Philol. Hebraeo Mixto; nec non

FfeifFerus in Critica Sacra; ut & Lce*> fcherus de Caufiis Ling. Hcbr. &

alif9

qui illum accuratiusdelineari curarunr.

Etenim alius in Manufcriptis adpareti

alius in Siclis , alius denique in libris

impreffis. Nosillam

figuram

heicex-preflimus, qua

Pentateuchus

Samari*

tanus in Bibliis Polyglottis confpici*

tur, ut, fi cuipiam forte illas literas

videndi antea non fuerit copia, heic

fpeciem quandam contempletur

lite¬

rarum, quas tam multi doéfi vir» an®

tiquiffimas linguac Hebracac

fuiflecom

tenduat.

(25)

Λ

a

α

*£ η

t

£

V

m

£

•m α 2 3 Ί Π 1 Τ π £3 ι D ο &©}·

2,

%

£

V

«m S a ΑΑΛ. ■Λ

b

Ώ 3 D Ρ 3 ϊ

Ρ

Ί ty η »2 ί. IX.

De unaquaque harum literarum

fi-gillatim dicere, noftrinon eftinftituti.

Sinverocuipiam volupe fuerit,fingulas cum Alphabeto Hebrzo , ut' & aliis variatum gentium literis antiquilfimis collatas confpicere, adire potent

Ce-leb. Lcefcherum, de CaufiisL. Hebr. λ)

qui non fine infigni labore, ipfo

et-jam id fatente p. ijp, fingulorum

al-phabetorum literasaccurate defcriptas exhibuic, easque ad charaderem

(26)

ι% C

bracum» tanquam primum

f0ntem,re-

,, ducere conatus eil. Samaritanasvero

& Hebracas juxta pofitas confpiciendas

pratbet Steph. Morinus b)5

demonftra-turus illas ex hifce , non minus ac

Graccas & Latinas fuiile ortas, Cujus

obfervationes reliquae uti leélu Tunt

digniifimar, ita imprimis

attentionem

mereintur, quac de literaJod notavit;

ipii videhcetScaligero aquamKeic

hat-fiiTe, in tuenda primogenitura

Iitera-rum Samariticarum, cumhanc eorurti

literam nihil cum ceteris aliiscommu¬

ne habere videret ,· inter fe; autenu

prorfus

convenire

formam ejus

in_.

charadlere Hebraeo, Gracco & Latino.

Unde & tempeilive monet Morinus*

vel hinc Scaligerum debuiiTe

animad-vertere, Samaritanas Iiteras non eiTe

primigenias. Poilmodum ipfe de

Jod

Samaritano, fuas addit fufpicionesj

probabile iibi videri, ex tribus

Jodirtt

Hebraicis, in antiquis

Judxorumfcri-ptis, ad nomen Dei Tetragrammaton

defignandum confpicuis, atque

femi«

circulo inclufis, exortum & tompofi-tum. Occafionem hujusconjedluraeipii

haud dubio praebuerat Hottiogerus c)

(27)

4ΦΙ ö 19 hare fcribens: £>)uis vela limine faluta* Vit ftriptd Hebråorum > cui non ρerfrieit*

tim fit) nomen Tetragrammåton tripihi tantum frod> nonfine myfierio,

crebroex-preffum ? uibus frodim fi pro toore ama-fiuenfium, virgu/a fuperponatur,

genui-fium JodSawariticumgignenti Lcefche*

fus autem vel difcretionis cauffa, vel

vitandae confufionis > hujus Jiterac

fi-guram hane

exftitiile

opinatur d)<

a) Lib. ILcap.it §t 20, b) De Ungt Prim, past. 2. cap. 10, c)in Exere%Anti* Mori §, d) loc. ett, pag. 207.

$, X*

De figura ultimae

literaeThau,

qua*

Iis olim fuerit> cum non omnes icri*

ptorés

conveniant,

dicentibus aliis*

eam apud Samaritanos

figuram crucis

olim habuiiTe; aliis vero id

neganti-bus5 pauca

commemoraile,

a propo*

Uto noftro forte non alienum

videbi-tur. Quj prius affirmant, Patrum an*

tiquiiiimorum ,

Origenis

atque

Hie-ronymi prarcipue

nituntur

auftoritaté

*& teftimonioé Ulis vero hujus literae

figuram

defignandi

occafionem praebu*

erunt hacc verba Ezechiele a) i

(28)

16 Ο IQfr

in rnnrn »StpiT iina γρπ ηιηη nay

ibtt

riffi* niayinn-S^ Sy Datorn D'ruion ο'βίχπ nira»

by

noina niüyjn Qu« a.Schmidio

fic

ver-tunturi DixitqueJehovah

adiUuiny tranß

per medium urbis , per

medium

Hierofo-lym&y & ßgna fignum

fuper

frontes

vtro-rumf gementium & fuspirantium Euper

ο-mnibus abominationibus9 faftis in medio

ejus. Ad hunc

Prophet#

locum

haec

notavit Origenes: ε',βρ&ιων

Je

τις των

f -6 f *■'. Ν * '

ίΐς 7rs7n^svK0TCt)v eAsy*> τα αξ* χα,ια ς-οιχεϊα

£μ<φεξ£ς

e%eiv, το τ«ν

τ» ςκνξΧ χαρα/Μτκξ/·.

Hebraorum

autem

aliquü, ad Chrtßianam fidem

converfus

,

dixit) elementavetera literam Tbau

fimi-lern habereform* crucü. Hieronymus

pariter illum

fecutus

hifce

verbis

fu-am fententiam expreflit: Et ut ad

no-ftra veniamus ,antiquüHebrteorumliterüf

quibus usque hodie utuntur

Samaritani%

extrema Thau litera habet crucia

ßmilitu-dinem ·, qua in Chriftianorum frontibus

pingituri & frequcnti manus

infcriptio-ne fignatur. Horum itaque Patrumeo

clefiae antiquiflimorum eam fuiiTe

fen¬

tentiam patetj in nnnn hic τικνιχως

ίΐ«<

gnihcare ipfam literam Thau,

fronti¬

bus HierofoJymitanorum

(29)

ο tf

Λ dam : quam explicationem graviori

i cenfura

notavit

Jof. Scaliger

b).

vare

liderit Origenes, /&V/Y5

Sama-ritanumfimile effe cruci> »i T latino vel

gracOf quo nihilfalftus dtct potuit.

Et

paulo inferius: negamus

Tb

au

Ca-nanaum aliaforma fuiffe? quam qua

ho-(üfo legimus apud Samaritas.

cap.p,v· /» animadv. adEu«

feb.pag.fr

§. XI.

Alii vero, utpote Baroöius

Tom?

Ϊ. ann. & Huetius in demonftratione

Evang. prop. 9. haud obfcuram crucis Chrifti effigiem hifce Prophet«

verbis

defignari volunt,

Nobis

duoimprimis

momenta heic attendenda feie offe-runti pritnum

quidem de

vero

fenfu

verborum Ezechielisj alterum, dean·*

tiqua literae Thau

apud

Samaritanos

figura. Quod ad prius

attinet,

non pauci funt interpretum,

qui

vocabu-lum in hic technice perliteram Thau

explicandum

velint,

interquos

Vulga-tus, quem

deinde

fequitur

ac

defen-;

dithaudexiguum

Pontificiorum

agmen

Γ a). Pracivit forte omnibws

fua

expofi«

(30)

%%- o

tione Tertullianus b), his verbis: h<tc

e{l Uter a Gr<ecorum Tbau, tiofira autem

Xfpecies crucis: fed perperam

haud

du-bie: cum non Grarca aut Latina , fed

Hebr$a potius litera, fuiftet

adhiben-da figni loco. Plenque autem fignum

aliquod in genere, qualecunque

de-rnum fuerit, non facile determinan*

dum, hic denotari putant; ut fua

in-terpretatione fignificarunt LXX·

In-terp. Jonathan, Syrus* Arabs,

Mun-fterus, Tremellius, Lutherus, Svecus,

alfit hac prarcipue addu&i ratione,

quod tum ipfi verbo Π1ίΊ> tum

nomi-ni in quoties in facro codice Hebr.

le-guntur, hare maxime conveniat

figni-ftcatio. Neque enim Job.XXXIf 3 f ,

ubi tantummodo hoc nomen iterum

reperitur, ηη fn ecceJignummeurriy li¬

ferarThaufenfumadmittit: quae verba

Buxtorfius inLexico, perdeftgnationem

Adcaufj* defenCionem explicat, vel defide-riumiutfit pro ""niMn.NecaliterRabbini*

Jarchius atque Kimchius, hunc locum exponunt 5 quorum ille habet fOJHV Ρ^Π βίζηabis l: infcribes notam } hic

au-um: ΡΙΧΤΟΙ \nv. TO ftgnificant ver¬

kaIfi ΓΠΠΠ ßgnum in{cribendum> Quam,

C... ,

(31)

Kim-■»? O Hl· i, Kimchii explicationem > ut

maximc

convenientem, in fuum

commenta-rium, hic, ut alias

frequentius,

trans-tulit BenMelech. Monent practerea,

vocem m per fignum vertentes,

in

univerfa fcriptura

f.

nunquam

litera¬

rum nomina

chara&eriftice

profeipfij

ufurpari 5

licet

alias

farpius reperias

Iii ΓΓ3» pj?

&c.

ubique

non

lite¬

rarum figuras, fed

nomina

rerum

de-notantia c).

a) Vid. Pfeift*

Üub,

Wex. p, 77·?.

b)

Lib. 3.contra Marcionem,

c)

Vid.

Camp·

Vitringa-tObf. Sac. 1.i.cap. ij.

&

Pfeiffer·

Dub, IVex, toc» LVU.

$. XII.

De altero etiam momento ,

quod

Patrum explicatio

nobis

fuppeditat,

ut

paucisagamus;

quantumvis

aliter

fenti-ant

Scaliger,Pfeifferus,CaIovius,

Stepb.

Morinus, ΪΓ. Cafaubonus,

alii

j

vix

ne-gari pofle

videtur,

literam

Thau

olim

in Alphabeto

Samaritano

crucis

figu-ramhabuiile> licetin

codicibus

Ebraco-Samaritanis, ex Oriente

huc

delatis,

ab hac forma nunc

longius

recedat.

Quac fuspicio non tantum

au&oricate

Patrum Origenis

&

Hieronymi

>

ut

(32)

audi-24 *#3 Ο Η*

audivimuS) fe tuetur, quorum haud

prorfuscontemnenda putamus

tefttmo-niaj fed tabulis etiam alphabeticis

nummorum Samaritanorum, a recen·

tioribus Scriptoribus magna mduftria

colle&is & exaratis: cujusmodi

accu-ratiffimam quidem, & infigni ftudio

adornatam delineari curavit Celeber.'

Loefcherus a). Ubi inrer varias litera*

rum Ipecies, figura crucis literaeThau

evidenter fefe confpiciendarn praebet,

non folum in Alphab»

nummorum,co-lumn. 7, fed quod amplius eft, in

colum. z. lic. Hebraicarum, ex

Manu-fcriptis codi^ibus colleftarum. Hujus

autem & tot virorum celeberrimo-rum, qui nummos ejusmodi literis

fi-gnatos, aut veterumcharafterumfor¬

mas nobis reliquere,

puta Poftelli,

Ar. Montani , Willalpandi, Waferi,

Waltoni, Relandi, aliorum, dubiam

reddere fidem , vercor ne hoc

fecu-lo noftro nimiac efiet audaciae aut

mo-rofitatis. Hinc non temere fuspicatus

eft: Hugo Grotius, in fuis ad h. loc. no*

tis, liter« hujus, ut aliarum, plures

olim fuiife figuras: cui quidem

eate-nus

fuffragatur

Sal. Deylingius,

(33)

·*§·? 6 l·®* *s

verfo tempore varias fuifTe litéraritm

formas putet b). Nobis quidem, hac

occafione enata, haud alienus eilet lo¬

cus differendi de variis literarum du«

Äibus, procedente tempore variatis *

pracfertim ante invenram artem

Typo-graphicam: quac digreifio nonnihil forte lucis argumenta noilroadferretj

fed pergendum nunc putamus ad ea»

quac inftituto noftro funt propiora.

a) Loc. cit. p. 201. & 224, b) Obf S%

7om· /♦ Obf, Conf. C.Fitringa cit. §. XIII.

Expofitis itaquc brevifliroe, quae

de vocalibus & confonantibusLinguae

Samaritanac in genere dici merenturj

progredimur ad infignem illam contro*

veriiam, quac inter eruditos diu fuit

agitata, de literis hisce

Samaritano-rum: quas multi quidem magni

no-minis viri non modo antiquiffimas, &

linguac Hebracaccoarvas, fed & easdem

efle ftatuerunt, quibus & Mofes legem

aDeo in tabulis expreflam accepit, &

ipfe poßmodum , pariter ac reliqui

Prophetac libros fuos in

άυτογξάφοις

confignarunt: bodiernas vero, quibus

facer codex jam confignatus legitur,

(34)

ι6 ο

efle AiTyriacas, ab Esra demum,

pofl:

reditum ex caprivitate Rabylonica, in

priftini

charaderis locum furrogatas.

Hare fententia utut virorum

graviffi-morum audoritate ac patrocinio & olim fuit fuffulta, & adhuc fulcitur, quosnominatimexhibet Loefcherusa)j PfeifFerus in Critica S. b) & alii: no-viilime etiam Job. Gottlob Carpzovius in CrtticaS.V.T. c). Alns tarnen, prae-fertim iis, quibus facri textus

integri-tatem fartam ac tedam tueri maxime

cordi fuit, non folum tutior & cora-modior, verum & argumentorum

ro-bore firmiiTima vifa eft fententia, quae

charaderi quadrato antiquitatem fuam

vindicat. Nos ut alterutrius partis

di-gnitati quidquam detradum nolumusj

jta nec audoritati cujusquam tantum

arbitramurtribuendum,utfortem

man-cipiorum fubiiffe videamur. Licebic

autem invicem contendentium Scri- ·\

ptorum agmina eminus contueri, &

vibrata utrinque tela quantum

fertoc-cafio, colligere, tuoque C. L. judicio

accuratiusponderanda fubmittere. Ar«»

gumenta eorum, qui prö

vetuftate

charaderis Samaritani pugnant, in

tri-

4

(35)

ο 17

bus fequentibus

paragraphis

praecipua

adducere volumus: quae vel

auftorita-te &teftimonio aliorum virorum idern

fentientium, vel antiquiffimis

monu-mentis, vel aliunde denique

rationi-bus defumtisnituntur.

a) Lib. cit*p.2oo, b) Cap*/^, gutß.l,

e) Part. i* cap. y,fett* 6* §. XIV,

Ne novum orbi literato figmen-tumvenditareatque

obtrudere

videan-tur licerarum Sam. patroni, primam

argumentorum

aciem

Rabbinorum

te-ftimoniis munitam oftentant: utpote

quibus in

controverfia

>

ad Linguae

fandlae natales atque charadleres

per-tinentej prarfertim

fi

confentirent

o-mnes, par eilet potiflimam

habere

fi-dem. Verba itaque proferunt R.

Jo-fe, Dodoris

Mifchnici,

occurrentia

in Talm. Babyl.

Sanhedrin

c. i.

ubi

comparatiortem

quandam

inftituit>

in-ter Mofen & Efram, tanquam non

di-gnitatis

gradu

,

ied

tempore

potius

in-acquales:

Ghternadvnodtim

>

inquif)

Mofes

adfcendit ad Deum <*),* fie etiam EfrA adfcenditex Babel b); Praeterea,

ficut

(36)

2g O

fiatuta & judlcia c)# Sic etiam

Efrat

praparavit corfuum ad qu arendum legem

Qomini, & ad faciendum & docendum in

IJraele ßatutum & judictum d).

Ad-dit porro> quae praecipue hic funt no¬

tanda: it by runa

vhtf

D py öni

'Dl, DODn IT

by

ΓΤΓΙΙΜ licet nonfit data (lex) per manum ejus; mutata per manum ejus fcriptura &c< Huic a latere aliud teftimonium adjungunt e

verbis fequentibus Mar Zutra , Do-<ftoris Gemarici: ΓΠ1Π nana rftnrQ ΓΤΙΐΠ EHpH filial ,eD3? 3Π33

3Γ03 SOty 'DD DD1? ίΤΓΟΙ

jtPK fl^l In prtncipto data ett lex Jfraeli feriptura Ebraa, & lingua fantta:

iterum data eft ipfis, in diebus Esra,fcrim

ptura /tjjyriaca, & linguaAramaa.

Ele-gerunt Ifraelita fcripturam Aßyriacatn & linguam fanttam : & reltquerunt

idio-tisfcripturam Ebraam Of linguam Ara*

maam. Qninam[unt idiotaΡ R. Chasda

dixit, Cutbai. Quanam eft fcriptura

Ε-bra a? Raf Chasda dixit, ΓΤΟΙΤ1?.

Polt Rabbinos» teftimonium haud

mi-iioris fidei ac ponderis exhibere

vide-tur antiquiffimu* ac doftiflimusveteris

(37)

eccle-o £$$· tp fccclefoe pater

Hieronymus,

hare

fcri-bens e): Certum efl Esram fcribam, le. gisque Doloremy

fub

Zorobabele

alias

li¬

teras reperiffe■> quibusnunc utimur5 cum

ad iüud usque tempus lidem Samaritano·

rum & Hcbraorum charableresfuertnt.

Vocaturetiam in has partes ex

veteri-bus ecclefce fcriptoribus Eufebius 9

fi-quidem

in

Chronico

fuo ita Jocutus

:/lffirmatur Esra divinas fcri-pturas memoriter

condidiße,

ut Sama*

ritanis non mifcerentur, literas Judaicas commutaffe. Hoscetanquam

duces

fe-cutumpoftea

longum

&

numerofum

a-gmenScriptorum

recentiorum

5

inter

quose

fua

gente tanquam

primipilum

rurfus

prodiiiTe

Seculo XV.

R.

Jof, Albo,

fedpaucos praeter

Eliam Levitam

e

fuis

fedatores nadum , obfervat

Lcefche-rus/). Opinionem autem

illam

ado-lefcente Seculo XVII, fado velut im*

petu in

orbem

literatum

irrupiflTe,

du*

ce praefertim

Jof.

Scaligero

5

ejusque

&reliquorumaudoritatem

poftmodum

fecutos plurimos

magni nominis

vi-ros, imprimis criticos,

idem

Celeb.

Lcefcherus pariter docct. Joh.

(38)

3° o

MI-ad Pontificios apoftatam, primtimque

Pentateuchi Sam. exhibitorem, &

Lu-dov. Cappellum in hacc caftra

defcen-dide nemo mirabitur, qui reliquos

il-loruffi conatus in Iinguam fanftam ac-curatius attenderit. £t Morinus

qui-dem argumenta fua fufius in icriptis

fuis periequitur, quam ut heic adduci

poiiinr. Attamen ex epiftola quadarn

ad Buxtorfium miffa , quanta fueritin

hac re pertinacia ejus» facile conftar;

cujus quidem ultima hacc funt verba:

,Ideo fententiam hane, ut propoiitö

*meo conducentem , quod erat,

o-,mnem fcripturam Judaicam civilem&

,facram fuiife Samariticam, cum

ma-»gno au&orum numero retuli. Alia

,enim fcriptura, ii aliqua fuit ejusmo-?di Judacis, ex fecundar fententiar au-,éloribus, nunqUam fuit ufualis, fed a

,Mofe femel ufurpata in adytis templi ,confervata fuit, ab omnium Judaro*

,rum etiam Sacerdotum remota ocu-,!is. Dextram his porrigit Brianus

Waltonus, vir ejusdem actatis doäis-iimus, atque ßibliorum Polyglottorurn Londineniium editione celeberrimus

quidem>

fednimiusCappelli

acftimatoi'

(39)

•m o ?t

ac feétaror: cujus inapparatu Biblico^)

haec habetur iententia: Et(i Iiteras,

a primis hominibus ad Noachum &,

ipfius pofteros

fluxiife

ftatuamus$ non,

tamen putamus Jiteras hodiernas, quas, Hebraicas vulgo vocamus, primas, fuiilej fed potiusillas,quae Samariticae*

dicuntur, antequam eas in Affyrias,

commutavit Esras, poftreditume ca-,

ptivitate

Babylonica.,

Plura

reliquo-rum teftimonia, pro vetuftate litera¬ rum Samaritanarum, adducere

fuper-fedemus.

4) ExodjpyV. 3, b) Errtj, v. 6, c)

Deut.4, 14. d)Esr.7, /0. e)In Pr*f.

in Lib. Regum. /) Loc% cit,pt zoo» g)

Pre-leg.ii, §. S.

§. xv.

Progredimurad

ipfa

hujus fenten*

tiae argumenta, quorum

praccipuum

petiturexSiclis5

quod

quidem

tanti

fe-cit Waltonus^t vel folum ad cauffam hane conficiendam fufficere judicaret.

Proferunt autem Siclos, literis

Sama-ritanis fignatos; eosque

florente

ad-huc imperio Judaeorum, ante

captivi-tatem Babylonicam,

cafos contendunc,

Typos illorum

&

iiguras apud

(40)

3* o Wr

lum in Alphabeto duodecim lingvV

Ariam Montanum deSiclo; Waferum

de Nummis Hebr» Morinum in

Exer-cit. Ecclei. Hottingerum de Nummis

Orient. Waltonum in apparatu

Bibli-co: Hadrian, Relandurr& Lcefcherum

videre licet; quorum tarnen omnium

noneadem eftfententia.

Maximiqui-dem & antiquiftimi horum Sidorum mentionem fecit R. Mofes Ben

Nach-man, in appendice ad Perufche

Hat-torah, cujus verba fic latine reddita

habesapud Lcefcherurn a): Inveni

ibi-,dem (prope Ptolemaidem) in manis

jfeniorum illiusterrae monetamargen-,team fculptamfculpturis iigilli5 in cu->jusuno latere eratquaii afpe&us Zelo-,chit, & in amborum laterum arnbitu

,fcriptura exfeulpta fatis evidens. Et

,oftenderunt fcripturam Cuthacis, qui

,legerunt eam illrco· Eft enim

fcri-,pturaEbrara, reftdua Cuthacis illis

pro-,ut memoraturin Maffichta Sanhedrin.

,Legerunt autem e latere uno *"?ρ$

Siclus Sidorum> & ab altero

,rwnpn Jerufchalaim SanftΛ Sic. Quam qmdem

inferiptionem, Hierofolj/ma fanfta, in hoc & aliis qui-

(41)

bus-·#■£ ö t#* ii

busdäm ficlis confpicuam? vel folatii evincere putant, & mammos hosce» & literas illis infcriptas Judaeöriim

Fu-ide, rton Samaritarurn; iliamque ejus

eile antiquitatis> ut ante divifionertt

populi Hebrxii poitSalomonis obitum

faélam, cufos indicet. Pra?terhvmc&

aliosSiclos, literis Samaritanis> utivo*

lunt, notatosj provocant etiam ad

Exemplar Pentateuchi , a Mofe

fcri-ptum literisSamaritanis, cujus

«twriypé·

<φθνι tempore Phineas nepotis Aaro^ nis, fummi facerdotis, exaratum

per-hibent hodierni Samaritani b). Quin & charaderes iftiusmodi Cidari fumrüi Pontificisr) > fuiiTe infcriptos, perfva·

dere aliis fuPtinet Drufius in Tetra-*

gram. it.

α) p. ζοκ b)Vid.Bastoage hifi%desju'tfi

Tom.z.p. m«,nig. c) Exod% z$.

§. XVI.

Ad rationes deniqne alias

quöcl

attinet, quibusantiquitatem literarum

Samariticarum ftabiliri pütant, illas

quidem tres potiflimum heic

tiomi-naiTe fufficiat. Primam defumUnt a»

tempore captivitatis Babylonicac, quo Judaeos fuss lingufc oblitos, Chaldtfae

(42)

34 -ίΦΊ ο

S^-vero ejusque literis, per tantum tem¬

poris tradum adfvetos, easdem iiteras

fecum inde detulifle, & deineeps

re-tinuifle dicunt; quod Kimchius a),

Waltonus b), Bochartusin Phaleg c),

aliique conftanterdefendunt. Secun-dam rationem illis prarbet odium Ju-daeos inter & Samaritanos, poft redi-tum e captivitate Babyl. ortum. De quare Cappellum audiamus ita

loquen-tem t Huc accediti quodSamaritam,qui*

buscum "Judaei odium capitale femper

ex-ercuerunt, Hebrateis literts jam uteban-tur: qua s cum iUis eripere non

poffentJw

d&i a captivitate revevfi, eas illis relinque-re maluerunt: Chaldaicis

, quibus in c

a-ptivitate ajjveverant, in earum locum

af-fumtis, ne quidem bac in partequidquam

haberentcumUlis commune d), Tertiam

additR. JofephAlbus, fentiens, Esram

alios charaderes, quam antea ufurpa-verant,introduxiile Ί3Ϊ

nTO1?»

eum in finem, ut mutatio illa litera¬

rum eilet fignum ac monumentum

inde-lebtle liberationisJudaorum a captivitate

Baby). A qua fententia haud multum

discrepat illa Waltoni; cui ipeciali

De» Providentia hoc fadum videtur>

(43)

pro-•Φ5 ο

propter jam imminentem

adventuttt

Mefliac, qvum Dei cultus inträ Judaae

pomcerianon

amplius

concluderetur*

a) In Pr<efAibr. MichloU b) Pro/eg.q.

§. 24. c) Lib.t.cap, ip* d)Arean.Punft.

rcvelat. lib. t.c.6.

§. XVII*

Hare breviffime licet

propofita*

palmaria tamen

funt

adverfar

fententiae

argumenta i qüar

ipfa

quam veri

fpe-ciem ρ rar fe feranr, in fequentibus in-dagandum erit-

Quod

itaque

adtefti-monia Rabbinorum attmet, in §.X\V

a nobis addu&a, utut tum evidentia*

tum fuar cauifac faventia jaäant Sama-riticarum literarum patroni ;

quan-tum tamen illis tribuendum fit, ex

jüdicio hocce Celeb. Wolfii a) >

in antecefTum breviter intelligere

li-ceat: provocant > inquitj adverfarti

tefiesinter Jud<eos, tum antiquos , tum

tecentioret i (ed utrinque & pauci funt> & in exponendafententia exparte admo»

dum obfcurit utj quidfibt velint, omninb difputari

pojfit.

Cujus quidem viri eru*

ditiffimi) & de re literariameritiiTimi)

fententia nobis eo tutius acquiefcen*

dum arbitramur) quo evidentiuS eil,

(44)

36 ·®ξ o

iinius Mifchnici DoftorisR.Jofe, item-·

que Gemarici unius Mar Zutra, non éam eflTe audoritatem, ut,

quidquid

par illud Do&orum, aliis quidem

aii-ter fentientibus, obfcurius ftatuiile vi¬

deatur, verbisque plus

quam ambiguis denotaiTe, id nobis quafi ex tripode

di&urn habeatur. Prasfertim cum fuf«·

ficienter demonftraverit Buxtorfiust>),

tum illuftrioris nominis Rabbinos

plu-res contraria? eile fententia?; adeoque

fecundum reguiam Talmudicam vul¬

garem , t-rms

ro1?,-]

d^ni ύγρ

fe»-tentiam ferendam ex rnente lurium

$

tum etiam teflimonia ha?cce, prjcfer- >

tim poilerius, non eiTe bene

coniuta, nec itaclara, utconftet, anperomnia literarumSam. patronis faveant: quin

& nonnullis Rabbinis adeo

apparuifle profana & periculofa, ut ad ea

fim-pliciter intellefta animus obffcupuerir.

Oftendit prasterea idem Cl. Buxtorf.

t) controverfiac huic occafionem haud

minimam prxbuifTe conftifam &

pro-mifcuam vocum ΓΎΗΙΦΝ & rvoy

acceptionem, quibus Talmudici cha-ra&erem vel Hebraum hodiernum 5

Vel Samaritanum* antea genti com-4 |> fnunem

(45)

o 57, munem & vulgarem,

eompellant: id

quodcopiofiusquidem

&pluribus

Rab*

binorum teftimoniis perfequitur atque

illuftrat * quaeetiam in

compendium

redaéta deprehendes a

Wasmutho

in

Vind. Hebr. d).

a) Bibliotb.P. z. lib.z. Sel1*6. p. b) DijJ.q.p- ipj. feq» c) loc.cit. p. 200»

ef) P. l. c. ifSett./. §.ζ.feq q, §. XVIII.

Hisfgitur

docentibus,

notandum

eii,~

vocabulum mWN fcriptura:additum*

apud Rabbinos

duplieis

eile

fignifi-cationis j proprio feil, refpeftu nominis

regionis j & appellativxi

refpedu

radi*

eis verbalis. Ceterum illi, qui Sa¬

maritanas literas lingva; Hebraear

pri-mas fif genuinas fuiile,

hodiernas

vero

noftras ab AiTyriis acceptas conten*

duntj ubique accipiunt

T~nWproprie

pro literis

Aflyriacis:

quae

etiam fen·

lentia videturfuiflc R.Jofe inIoco

an-tea citato , & his quidem

verbis:

oray nbytsr n^pj

noV

quare vocatur ? qui&

afcendit cum eis exdflyria.

Plurimive-ro Rabbinorum hane vocem rVWK

ÖOrS3proprie)

teå appellative

> prp

fern

(46)

*8 o

ptura beata, a rad, beatum red¬

der*, explicuere. Sic R. Jehudah

Hakkadofch; qvum in verbis

antece-dentibus docuiifet, legem ab initio

datam eile hac fcriptura, qua nunc

utimur, poftea dicitKipj fHD1?

rWIKÖtÖ nmtf« quare vocatur

dfchurith?qaia efi beatißcatainfcriptura,

In Talm. Babyl. Sanhedrin, cap.

2. ci* tante Buxt. a): ubi etiam ex Talm. Hierof. tradlatu Megilla verba

ejus-demRabbini, fententiamejusperfpicue

magis exprimentia f adducit: "iöin 'η PTVn HOT Rabbi {Jehuda) di* fit; Scriptur adfchurithdataeftlexy &C,

*J Dif. 4. §. 14,

§. XIX.

Praeter haec perplurima exftant

teftimonia, tumDodtorum

Mifchnico-rum,tum Gemaricorum, ut&aliorum

Rabbinorum , qvi vel fcripturam

appellative interpretantur, vel

ca

Propter hane ita appellatam volunt, qvia in AiTyria, vel poft folutam

ca-ptivitatem promifcue Judaris

fitpermif-ia; qvum antea non nid facris

nego-tiis adhiberetur. Etenim aliam fuifife

tradunj fcripturam, qva in civijibus atque

(47)

o w

atque in

Siclis

etiam

utebanfur

Ifrae-htac,praefertim vero

in

ftylo

negligen-tiori ac velociorij qvac

qvidem

cum

ad Samaritanos folos deinceps

tranfie-rit, hane tantum vcteres ac

genuinas

Hebracorum literas continere

plurimi

crediderunt. Nobis fufficiat e

multis

unicum adduxiiTe teftimonium

R.

Ge-daliae inSchalfcheleth

Hakkabala,

qvod

iic latine expreffum

adfert

Bnxtor-fius a) : Lex,

inqvit» data

ea

fcri-ptura,

qvanoshodie

fcribimus

librurn

le¬

gis, qvavocatur

Afchurith

feu

AiTyriaca,

H<ecverofigurafuitcußodita

& confervata

penes Magnates

Ifraelis

,

ßcut

lex

oralis.

Vulgus enim utehatur figura

literarum

Hebrjearum {Samaritanarum)

(ed

cum venißet Εfra &

permifißet

ipßs

defcribere

legem (criptam, ne

oblivioni

tradatur

lex

inter Ifraelitasj permißt ipßs qvoque ut

/criberent figura literarum ,

qvibus

da¬

ta lex, Vocarunt autem eam

AiTyria-camj qvia Magnates

Ifraelis

eam

fecum

adducebant ex /Iffiyria. Clam

enim

eam

babueranty eo qvodeffet (criptura

fanfta.

Hinc ßuxtorfius,

Leusdenius

,

Waf-muthus, Lcefcherus aliique

hodierna-rum literarum vindices,

fententiam

C 4

hane

(48)

4® o

i#-hane Rabbinorqm de

icriptura" dupb'ei

adeo non rejiciunt ut

potius

diftincti-onem illam multis

diificultatibus

tol-lendis aptam agnofcant ac recipiant»

Et Cl. Lcefcherus qvidem

fufpicatur

AlTyriacam didlam fuiile alteram

fcripturam magis regulärem, qvod

Judati in Chaldsa & AiTyria

ha-bitantes longe diligentiustum

lingvam

fan&am, tum fcribendi rationem, in

majorum Jiteris iervandis riteque exa-« randis trafåaverint,

qvam illi, qvi ia

Palarftina degebant.

Acque inde

eve-niiTe, ut verae antiqviffimaeque

literae a nonnullis, praefertim Palaiftinenfibus

Judaeis, appellarentur AiTyriaca?, cum

ipiimet celeriorem fcribendirationem, Samaritanae non

diffimilem,

ufurpak

fent: cui etiam ex regione

ac gente

Ebraeorum, Palaefttnam incolente,

de-inceps nomen 2D3 SeripturaEbraa

remanferit. Eamque pariter

Gemari-cis Dodloribus di&am

fciJuS 3ΓΟ libo*. w*am9 qvod Galilaeis

aliisque adLiba·" num montern propius habitantibus fqerit familiaris b). a) L,cit. p.20 j, b) Viel, loc, cit, p,2op,

tQflfr.IVolfiiBiblioth, Hebr, Tom.

fefti 6*

References

Related documents

Atque hasc filiis Prophetarum quldem iunt in prceienti illa pauciffima, opella quas fcri- de.

dum prxfigkur π (r), quod praeter Articulum (s) cor*, mode denotare poteft notam univerfalitatis (t), hoc feil fenfu JE HOP AH, DEus omnium Exercituum, qui. ecelimi &amp;

verbis: Π1ΓΡ Dominus regnavit, Pf. Π1ΓΓ Regnabit Dominut in fempiternum, Pf. Atque fic placuit haud dubie Divinas Bonität!, deferibere per tres temporis dif- jerentias fuam

cftendi pofle , Colchis , qui apud ■ Herodotum Atgyptiis praeponuntur, antiquiorem circumcidendi ritum adfcribi debere , quam reliquis. gentibus : quae ratio argumentan- di,

anniculus in facrificium pro reatu. Quo facto ? Uli Nazl- r«3tus renovatus fuitj ita ramen, ut novum temporis fpatium , quo fe devotum volueraf, jam rurfos inchoaref, non

Reges in populo Dei, verum etiam Summos Sacerdo- _tes, oleo facro fuiffe inauguratos. Voluntitaque Schic-. kardus λ), Leusdenus b) &amp; alii plurimi,

Nobis, ritus potiilirnum circa agnum Pafchalem ob- fervatos hic coniideraturis, hac jam ad- dudtas, in

fe videtur, haud dubie prefuit. Quod fi ex quorun-. elam calculo dccefferit anno fere decimo