D. F.
D I i PUT AT 10 JU K IDIC A
MATERIA FI-
dejuiTorÜL.
Quant*
AU CT O RITA TE ET CONSENSU MAGNI-
Fici et Veneran-di Academi.®
Reg\x Senatus
ρ r je s i d ε
Vir o Amplißimo Clarißimo ζβ Conßltißimo >
Dn.BENEDICTO CRUSIO,
JCTO, ANTECESSORE CELEBERRIMO,
et prorectore magnifigo, Dil_*
fautoremeo colendo.
Public ο ex amini fubmittebam-»
WILHELMVS SIMONIVS
Habtbttur diß>utatio in Co (legio maiori λ. d* Julij.
ANNO
SlIeCorUM Regi VoVeo Des profpera löVa^* ftf
ÜB SAL I JE,
TypisEschilli Matthib,
Reverendißimo Domino Archiepifcopoj
DfL.. PETRO KENICIO
S.S. Theologiae Dodtori Praeclariffimo ? &
Procancellario digniffimo.
ΙΙΙηβήξβ Generofo Domino>
Dil.GUSTAVO OXEN-
S T IΕ R Ν A L. Β. de &c.
Redtori Magnificentiffimo.
Caeterisque viris Admodum Reverendis., Con-
fultiffimis, Spedtatiffimis*
Theologie Qeleberrimps:
Jureconfulto Amplißimo : v
Medici's Sxperientißimit:
Vhilofo^his Exccllentißimis :
Egias & inclutse A-
cademi# Salan# Se-
natorib5) prudentifsimis, Do-
ro
motoriD^meis
obfervantiae cultu profe- quendis, difputationem
hane dico, dedico & con-
fecro, ob iniignem erga
me benevolentiam, ali- quo faltem modo debi-
tam obfervantiamtefta- ri cupiens, juxta ac fub-
mifsé rogans, ut porro mihi benigne favere, ac
foiitä benevolentia mö
Com-
comple&inon dedignen-
tur; Salutem infuper ijs- demperenné,vitam lon-
gxvam, omnemq; etiam
lupra vota felicitatem, a
Deo optimoMaximoex
intimo peåore optans,
WILHELMUS SIMONIU^
Daham ex CottegioSkyttUno
4, d. 4. luliji 16Z7«
«/, Ρ
CUM DEO
τ η ε s ι $ ι.
"pldejuffio eil ■*" adpromiiTio, qua quis ad pra?ilandutrL»
idem, quod alius debet creditori ftipulanci, ialvå
manente obligatione principali, feie obftringit.
Ulla,ut JCtus Cajus I.i d.orig juris lo*
qutturrfråfationc fa£ld}ad materia,quam
in pr&fentta proponere tnßitui^acceda. Fi- Pejußt0 dißa eft a fidejubendo 1 creditor.
öS 60 §. i. mandat; quta fidejuffor alienam
gK obligattonem fufcipit, &fidefuaßd eß,pe*
ßH riculo & pr a flat tone ejje jubet 1.8, §·2, ad,
Sen. Velie/. Schn. ad pr.Inft. h.t.Duar. ad tit.ff.d.fidei.
C. i. Con. 6. Coro. 6.η. i. Sflfc in jure noßro vocabulum τπλύ-
σΈ/χον. £htandofa enim late fumitur, quandocp ftrifté. Late
fumtum denotat omnem allena obligationis tn fe translationem 1.2, §.1. ad Sen. Velie i. 1.7. § 8. d. dol. mal. 1. 4. d. cond.
cauiTa data. 1. ult. Quod cum eo qui in alien. potcft#
Bach,voi,2,adTreut.diip.28.th.i.lit.a. Circa quamgene- ralem ßdejußtonems ve t er es prodiderunt, effe cauté agendunL·»
tdeßy non temerefidejubendum, autalienamfarcinam tn fé (ii*
(cipiendam Sich.ad rubr. C. h.t. n.2. Tala entm eßßdejußto,
in qua vere dtcere poßcs auream effe (er"bandam mediocritatem:
»'W pro nemtne omnino ßdejubere valde, tnbumanum eß: at
aßm temerarium, argt.i.folent.§.$.d,off.ProCofluHeig.
A ad rubr.
S-d rubf. JVb.t, n. J.-Hucrefyicere Petrach. exiflitro lib. 2. d.
rem; utr. fort. dia. 14, quando falsc fidcjuffore* bruto bcat priviUgio., ab gne pur gator topofi obitum Uber os prenunctando,
cum fidijuftom m in numerum iäorum collocatYqiu fuum fup*
plicium fecumferant. Stridéfumtum eamßdejußtonem tf fi-
dejufforem ßgmßcat, quiper ßipuUtionemfolemnem β pro de-
bitore princip alt obligat. J. 1. d. conft pccun. Wef. in parat,
jb. t. n. 2. Et h&c jua natura non eft noxia, cum Hebrxorumßt*
pteMißfmus 'virumbjnum pro alieno ßdejubere referat ii c cl.
c.25>,9.
Th. 2. idejuflioalia fit in iMdicio, alia extra Ju¬
dicium.
1. 8, §; & pöå litern, h. t. Molina d. J, & J,tra$. 2.
djip.539.
'depofieriori nobispotißimumhoc loco eritß-rtno.
Tb. 3. Fidejuflio ccniidcrari poteil quoad jus
faåum.
Th. 4. Jus itcrum ingenere velin ipecio.
Th, 5. In genere confideratur tum de biton-.,
tum creditor.
Th. 6. Debitor alius principälis> alius fubfi-
diarius,qui dicitur fidejufior.
Th. 7. De debitore Prihcipali Canon eil no»
tandüs ; Oportet eile debitorem principaler«, qui de fe promittat principalicer/ licet non interfit qua ex caufa
promittat vel debeat.
1.8. §. praeterea r. & feqq. h. t. 1.16. pr. eod ftiec
tefert anprxcedat obligatio an fequatur^ modo fubfit §. 3. J.h.t.
netfc tum fidejußor diettur pr&cedereobligationtm, finuäafe-
quatur, neepoteß tunc conlotniri l.fidei, 57. h. t«. Fidejußto ef ·
feftu obligationis tnßetto femper fequitur , licet tempore &
i)i borüm foltmnttate inßidlapraceder-e'poßtt. 1« 47 §. 1. h. t.
Dn.Lind.h.th,6. quo tempore jm ejui tnpendenti eftd. tf ' d»
jud+ Bach. Vol. 2* ad Treu t. diTp. zSi.th- r. lifc.b, BilLad.
Don. 15. Com. 48. lic. f, Conn- 6. Com. 6. n, 10. Ftfwis.
fidejußtonis efl, ut er editorem fui juris fe curum reddat, quod &
ante & poß contraBam obligationem facerepoteft. Conn. d.
cap.6 n.r,
Th. 8. De fidejuilbre fequentes Canonesfunu
notandi;
i. FidejufTor eft qui pro principali fe obligat^
nempe ut ipfe debitor principalis nihilominus maneat
obligatus.
Alioquin fuerit expromißor 1. ult. d. SCt. Maced^#*'
non accedit obhgationi, fed foius obhgatur t an quam rem prtn*
cipalis Goed. d. contr. ilipu. c. 5. obligationem alienam tn fe fufcipiendo Dn. Boc I.h.t, η s. qu aß all ens obligationis vica-
rtu Conn.6. Com.6. n.2. fidejußor cum alio L 5. §. facisac- cept.d. V. O. ut debitori fubfidio .fit s β non fuerit fofoendo
Conn. d. n.2. linde fidejujforem qui dat nonliberatur^expro"
mißorem qui dat quaß. noVatione faBa liberatur argt. 1, 30. d.
pa$. Bach, d. th. 1, iit. E. Hiljig. d. c, 4 S.Ii t. b. Inter belli
duces ίο co fidejufforum dant ur obfides^ quibus conventa firman?
tur & muntuntur, ac fecurus de fide fert>andajVtdditurHC'·
ring, c ro. d. fidej'ufs n,28i. Sic Franctfcm Gallii Rexf Hos Francifium & Henrtcum obfides Carolo V'»in HtjpamareltquttV
Sleid ίib.6
z. Fidejubere poilunt vir, paganus, fecularis.
Gsneraliter omnes fidejubere poffunt, quipoßuntDer(Ii·
pulationem contrahere 1.3.d.fidejufs.Gomez.2.Var.ReioL
13. □, 16. Sic bar. h.t. n. 6+ Molina d. tr. 2. difp 540. in pr.
Duar* h. c.4. Bocer. I.h.t,n.25, Cateroqutnqui probibean-
tur ifacilis ex boc cangne ertt conclufio. Foeminam fc. rniUtettL·»
& clericum Fee nina auBoritate SCti Feiiejani removetur 1.1. a. & t. c.iE & C. ad SCun Vdkjun, 1. de die §. 1· qui
A 2 iaeiid.
/
fatifd. cogant. 1,3. d· fidejufs. ftc diflum, quod Marcus Si*
lanus (f Ville jus tutor Confules verbafecerunt de interceßtoni-
bus fcemtnarumy (f ea de re ftc confuluerunt 1.2.$.1. adSCtm Veliejan. Hill. ad Don. lib.12. c.29.Ht.a. JEquitatienlms
confentaneum ejje duxerunt legumlatores , foemwis , ne pro vt - ris tntercederent, fdejufionis officio interdicere ,tumpropter muliebris fexus imbectllitatem, multis^ capttonumgeneribus fuppofitam & objeélam d. 1. 2. tum quia mafculorum cfi munus
& vtrile officium d. 1. 2, a quibu* foeminas arceri, nonunicus
jutis nofirt textat probat. 1.2.d R.1.1.1. §. 4. d. poft. 1. 12. d.
cdend.I. fin. d. tutel. 1 18. C.d. procur.1.8· C. ad SCtm.
Vellejan. Infantum fcemina pro alio intercedere nequit, ut
uxor pro marito ettam fefe obltgarenonpoßtt d. 1. 2. pr. & §,
fin. cod l.i. C. nc uxorpro marito. Nov.134.c.8. Ethac
excepttone non folum politica ratione, (ed etiarn bona c or anis
Deo confcientia eamutipoffe a ffirmarem cumGomez.d.c.13.
n ié cum Deuspolitiasy éarumcp rationabtles ordtnationesap- probet > & fancit ut violatores non fint impunitiY^ovci.i^y 1.
ψ 144,v 10- Phil. Melan.in loc. comm. d.magift.civili.
Ceffat beneficium SCti (iprobatum fueritfnproprium multerü ipfuu utilitatem converfamrem fuiffe Auth. Γι quae roulier.
C. eod. Hcr.c.7. n.399. & n.412. qua enimfuum negotiums
gertt omntbus ex caufis veluttvir obltgatur 1.2$ §.i. ad SCtm.
Vellej. 1 2.C.eod. Ceffat itjdem fimulier major 2f.annüin·
tercedendo dotem/»rowi/mr J. fin.C-ad SCtm Vellej. Sich,
ad rubr h t. n.17 [tvefiltaßt Lfi dotare C. ad SCtm Vell.
ftve alia extranea muhet d. 1 fin. Favör enint dotis tollitfavo-
rem SCti Vellejani, cum dotis caufa fem0er (f ubtq, p^actpuas fit imb publice wterfit. dotatos ejje foemtnosjpfiscf do ι es con/er-
vart 1 i.folut* macr, Plurtmos cafusy qutbui SC tm Vellej. cef fety enumeram Hering, d.c.7 n»4io. & multis iéqq. Ber- lich.bb.fcConclti9.& concl, 17,per cot. Antliurcnuncia-
tto *Cti
ito SC ti Vellejani annumerari debeat,acris eß Dd♦ eoncertatioi AffirrD.Schncid.§.fin.n.4,1.h.t.Geil.2. obf.77. Dn Boc.
I.h.t η 37·& feqq.Trcut, Vol. 1. difp. 3^5.tb. 4.lit. f. &
Vol.ζ diip.28.th-2. iit.b, Hering, d. c.7· n. 466 &feqq*
Goed» d. contr. ftipufc.7,concl.i6.n.i98* Et tum mutje*
rem volunt cer tior art, qutppe qua lictté jura poteft ignorare^
1.8. & icqq- d jur* & faå. ignor* Unde femper prafumptio flat pro tp/a, quod hoc beneficium nefciverit, adeoqi ipfinon re- nunciaverit, cum renunaatio ad incognita, pr&ferttm ft jure_s>
quü ea ignorare poßtt, non trahatur. Licet ver o ftetur inftru-
piento, in quo Tjotarim ajjertt, mutter em in fpecie admonitam,
etdem renunciaffe, atfy it a pr avta itla renunctatione fidejußtjje
de quo Inf th. 25» nobilts tarnen cautelaeß adverftu imperitos
notarios, qut hujmmodi renunciationesplurtmum ex conjvetu- dineproprtaqspenu magis, quam expartiumleoluntate (f con"
fenfu infirumentis adjiciunt, ut a judtce implorato examinen-
tur. de intetleélu renunciattonum inprivilegijs & beneficijs.
Et cafu quo Notarius ignoraverit, inftrumentum nullius haut
dubie ent roborts G eil. ζ, obf.77. qut enim quodignorat mu-
lierem certioraße potent l Et β mutter fuertt wnor 2$% annis,
fvadent Dd.ut fibt creditor juramento caveri cur et,tum #. β re- nunciaverit certiorata
,per juramentum etiam renunciationi
valedixit. auth, iacrara. pub. C.fi adv.vend. Jjjua omnttL»
cum tn praxi obtmeant,referre voiut. Cateroqutn fi pradtffia ad
veritatem juris examinavertmus,nihil mwtis quam ißt fenten ·
tia fubfcribere poffum. Ε β quidem rt gula, quemlibet favör em
legaltter introduHum a (e amoltri (f abdtcareJ.pen.C.d.
pii £t, Eerum SCtm Vetletanum an in commodumfocminarunL.s
tant um fit tntroduEium , apud me dubtum fß. Cum Reip. in¬
tet ßt, ne quis re juamale utatur §. fin. I.d.his qui funt iui
vel alie. jur* etiam c retpftusfuit etufmodiSCtm ferri. Fra-
gtle enim femper mutter um judutum. quod contrapr opria com-
A} möda
moda Uborat I< 4. C. d. fpon£ · Et nunquam nottwtittat ratio,
qua duett ur a caufaampulßva hujm SCtine muUer.es ex aliena
obligations (entiantdamnum : prmfertim cum o.mnis renuncja-
tio t>.el exclufio ab alt q no benefcio jurisfit. ettidens Ufiol. inter-
dumd^minor.GQcnez.d^c.rf+n^iy+verfiTertio. Ne^ulio
modo per-fvaderi potent, ut non.eadem Uvitate-, fragilttatzj>
atcg imprudmtia multer perdum poßit ad Ve kimq renuncian -
dum y qua adpromittendum laélata fuit, SearfZ. in addif,
ad Gomez.d.c13. adlit.I. Imo ft muiter iterato tntttcedens
juvatur 1. fl mulier § 2, C, ad SOt» V eil. re nunnans ettar/u»
juvabitur reum hac iteratione non fit ejftcacior. ( Diis Dn,
Boc. I,h. c. n*57. & 58.) Bach. Vol.i.difp. 2/. th* 4. lit* Ε
& F. cum quo tubens volens aliud ßa t uo m rt nunc tat tone- tydi -
ciali^p ropte r au δίoritate ($' aßorü&ipßus mag lür.aiue^.qua elu-
di nonäebet, guidadi.ult § pen.ad Sen. Vel. reßondenäu,
dabtt conßtßus. Pojita hac fententia, nequicquam juramentum
boc ca(u praßare poterit Diis. Gomcz. d.n, 17. quippe quod
contraßumper fe invaltdum fuflinere nequit. I. non dybium
5* C..d* LL. ubi Görafi DoneL ad L fio* in fin. G. d.padt.
quia quod iure nuäum eil privata außoritate non firmatur
Bach, Vol. i.adTreut.diip.21. th«2» lit.b. &turtsiurandi
vis non eß ut aliquiafaciat ßngatdp, quod neeufquam eßnec
futurum eßA HiM.d 0,48 lit.fi, ^iutb, facramentapuberum
C. ßadver. vend. de concraßujurc valtdo eß explicanda tuxta
fenuntiamBul^ Sich. & alior. ibid. Diver/um ßatuerems
exture Camnico agCc. quam vis 4t paß. in 6. oi» privilegium
SGm 'et i am ad virgiws* innuptas perttneat l Refponfio eß
1, i}, d. V. S, übe habetur muhet es appellatione etiamTrirginejn
contineri"t>iripo-teme-w, praferttm ubi de fexu fexujcg fubßanüd
aefacultate agitur,urtbidt explicat Goed. n. 67. dccedunt ra»
tiones 9Ctt'tn 1. 2. expntffarde quibtu fuprai quarum_»
altera, fexm tmbecvätiM·, multo magis in vttgimbu* ob t inet,
Tro-
propter worum fwplicitatem, quam nupta magis ac magis e»
xutre iolet* Notan dum ex nova ccnfututione Jußiniani r qua
habetur in 1. 23. infin, G. ad SCtrn. Vell. quod obligatio, ab^
initionon(ubfißat.Donel«. 12.Cora.30. ubiBillg.ex Duar*
Hort« Vid. Molin. d. difp, 54c; Sic & miles fideiufior i/o neqmtX.31. C.locat Cond. 1.8.§,1. quiiatiid. cogan Gced.
d.contr,it?pul.c.7. concl. 17. n« 300« ne quafito negotiorum forenftumdolore d ftudmmihtis. abo.cetur, Privilegium hoc an noßri avi militibm competat dubitatur? Quod ut ajfirmem»
ptdgU eß, cum es dem in noßris militibm militint rattoneS'
Sehne, ad tit. J d.teil.mil.η.γ.Illos autem intedigq, quijufio behompltcuiftipcndm rnerent, ntc macuU & vibices generofi
Martis exiftunt Dn Boc. de bell lib.i. cap. ιό. η- 8. A rum.
Vol. i.diic. 23* th. uit. lit·fin Rette miles fideiubetpro cau- fa omnis fui numer i,quod tuncinrem (uam fide luber e cenfiatur
argt 1, hiius f. 8. §. 2. d. Veter. Hering, d. cap. 7. η. 166.
Similiter fub üsy quifidem juampro a/iis nettere nequeunt^ L·-
ricum compfefiei fumus:· quod videatur hat in re utriuftfe mi·
litiaeadem effe ratio, cum nm minusimb magis clerici divinis
oßieiis continenter "bacare dtbeant: qua ratio in div er fo genere oc-cnpationis militem armatumprorfm inidomum fideiuljorem
facit. Ngv, 123. cap.6. &LeoNov. 86. Limttationes buius
legere licetHering.d,0.7.^.251.& ieqq, Diis.Gomez.
d. cap. 13. n. 18 quit>ultCUricumdefattoßdeiubentembene
obligari. ff*od de clericü diximuSyOptimo jitr* etiam in Mo-
nachis obtinet: vel hanc etiam·ob caujjam, .quodfapttis jervis aßtmiUntur> unde ut fervt proprij nihilpoßidere poßunt, (f
poteßati Abbatet (unt fubietti. Hinc quicquidacquirunt, non->
ßbi fed monafterto aoqununt c. exijt quifeminat 3. d. V. S.
in 6. quo fit ut tefiandt ipfisfit ademta facultas auth.ingreili
C d.SS, t cckfns-', cum ingreffus monafierij rerum dominium
■■
ipfts ■ adimat? admmtßs ati&m% penttu* prtvet· Quod tarnen^
inprtmis
inprimis de Monachis Francifcänis, qülex ißius conßitH"
tione
,ne quidem calceamento pedes veßire audent tnteiitgen-
dumd. c,3. d.V,S+in6. Goed.d.c./.concl. 18.t1.306. j|[uid
ergo Itpido t alt cum ßdeiuffore agendum ? cui ( ut loquitur He¬
ring. d. c.7. n. £47. )per viam executionis nihil prdit er cucul-
lam feu tunicam & funem nodo^um^necpar veterum calceorum
adimere queas? Hodie aliud in noftra religionis antißitibm ufu
reeeptum eil. Dauth. de teftam. tit. qui teil. fac. pofs.
n.185. p.m. 158.
3. Fidejufforcs per ftipulationes iolum confti-
tuuntuL·.
Argt.l. blanditus, C, h.t.übtquarerettefideiuffum ßt
lmp. banc rat tonem reddit, qui a reeeptum (it, iäts ver bis reålé contrabißipulationem, 1. 5. §. 2.d.V.0.1 2. §. pen. ibi ver-
bis oblig. d, admin, rer. ad civic. percin. 1.32. verf prae- fens quis,mandati. U 4. §. ult. fidejufs. I.75 §. 6. d. V. O.
Donei.ad l.i. & d41. blanditus C.h.t. Et bac caufa ob quam in ff C. & In,poß trattatum d.V,0. ponatur tit, d. Fidcjuf.
proinde nullum alium mod um obligandißdeiujjbrem eßfe, quam
ToerborumObligationen»teftatur Hart.Hart. tit.30 obf. 4 &
ut ßdeiuffor obligetur omnino requiritur (uapromißto ex qu/Ls
teneatur 1.20.§.2,in pr.d.fidejufs.Schifor.üb+i« ad Anto.
Fabr.tr, 2 7. qu.6. Ratiobuitu quare non aliter quam per folam ßipulationem ßdeiußio potuit fierißn opinione legis lat orts po fit a
vt de t ur,Quam rationem habebit communem cum jure proprio»
ßßuod quia proprium circa individua verfans^ratione naturali conßare non poteß. Non n. eadem omnibus Rebtupubl. conve- niuntA,i.d. amb.Nov.Leo78. Admirabtlis &peneincredi-
bilis eft hominum inter fe dißimüitudo, Varia% pro locorum di- verßtatenatura 1.3i.§.quimancipio 2i.d.aedilit.cd.Bod.$·
d.Repub.t. Et LL. in corpore noßro propria9 partim circ/L*
gttusper fe indifferentes ver/antur, quifi Reip, inutiles probt-
bitione
bit tone mall, [ι utilesprscepto loni tf honefii efftciiintur, par*
tim circa circumftantias a Ii c ui tu rei, qu& ett ra jubtcåli corru<°
ptionem abejfe et tam poffent. Solemnitates teftamentorum, ut atia [ilentto involvam, quare eo modo perficiuntur ae% luft*
prscepit & non alio ? Sané quid aliud reßondeam,quam ita Le- gislatoriplacuiffe, non mvenio. Cur injure Regio Sveticopaf- fim XU. vir i requiruntur , qui (uo juramento rem faß am aut
non faßam conflrment aut infirment? Vide a tur ca fm de prs»
fenti materia lib.y.cap.%. Cur exeodem jure , quandoquisad fupplementum legitims, agere v elit, debet boc(acere inträ an»
num & noålem, de quo üb. 4» C. 14. Cur in termino Saxonico
pr st er fex feptimanas adduntur tres dtes ? Sed redeo ad mate»
riam noftram fidejufforiam, qus bodie, poβ quam ßipulationum
(f paålorum jtira funt confufa, (f ut rim fy paßt & ß'pulatio-
nis idem eft effeßus , etiam inter abfentes ac per Eptftolas con¬
traåla loalida & efficaxeft. Hering, c. 11. n.76. & 86. Go-
thof. ad 1. ii ultra. C.d.fidejufs.Giph.ad 1 n.C.h+t.Hill.
d. c. 48. lit. c. Bach«p.i.ad Treut. difput 6. ch.9.& diip.
28. th. /. lit.b. netfc rejpeålu caufs efficientis mull um a contra»
ßibtu, qui ex confenfu oriuntur,diJfert. Hering. cap.2.n.4B*
nifi quod ftrißi juris bodteep ßt Hill. d.LcJn fin. Et hane ob caufam non infrequentes bodie obligationes, qus Hunt nuda tan-
tum fubfcriptione & (ubfignatione: de quarum litterar um Toi
(f potentia ante quam aijudicat judex, quia res eftpericulofa-j,
citari debet fideiujfor ad recognofcendum figillum (f fub/cri»
ptionems·
4. Fidejuflfor debet eile idoneus facultatibus &
facilitate conveniendi.
TS^on enim fuffteit creditori fidejuffor qui ad promitten-
dum qui dem t β aptus, (ed non adprsftandam fecuritatem de-
bit i. Hic enim eft (copiu ad quem credit or collimat, ut talemu»
pro juo aebitorc hahcat Jponforem, quem tandem {debitorc non
B extften-
exiftente folvendo) in fubfidium convenire, (f a quo delitums confequ'tpoßtt juxta illudWcietib in Parat. fF. h.t. n.4. fide- jußtoeft folutionis fe c ur i t as. i. 1. qui fatifd. coguntur. Alias fiforte fidejuffore quoad c onfe η [um (f fidejubendt facultatems quidem fatis legitimo, quo ad conveniendum vero mmttt ido- neoyfciens (ignorans enim minus idoneum accipiens ilium re*
jicerepoteflyper l^.d.fidejuflul 4. qui fatiid.cogantnr.!^.
inpr.ad SCtm Maced 1. miles 11 § 12.ad L.Jul.d adult.
quia creditor quafi tncidtt in fideiußorefm d debitore o b Ut um y ut merit o au dir i debeat ignorant tam tolerabilem allegans) con- tentus fuerit, habet quod. fu& facilitati tmputet creditor ,fiad
extremas inopias redafto debttore > nec a fideiußore debitutns fuumadipifcipoßtt. \.j4 verfi plane h.t. l*3.§.fin.ut in pols- legat. 1. qui b. ii de § de illo d. damn, inf. Gomez, d.
n, 14. Sero entm a ecu far i t talis creditor mfufficientiam ejus, quem affumendo idoneum cowprobalit argt. 1,13. § fin. ad L.
Jul. d.adult- l.$..C.d,& 0& A. quiafideiufforemper fe nons idoneum, facit idoneum approbatio creditoris, Bach. d. difp.
28- th. 2. lit, f. Contractu jam perfeftot &fideiuffore ad ino- piam ver gente, an debitor alium dare cogatur, qusftionis eil/
Placet di (lin Bio Gomezij, an videlicet quis ex conventtonts
obligatus fit aut fuerit dare fideiußorem, velutt in fpecte 1. 14.
§.2» d. conflic.pecun. ant>ero fideiußor dandusfuerit (f da-
tus fit ex legis dtfpofittone pro forma comraftus; ita ut hoc ins cafualius dari debeat per\410 §, 1. qui fatifd* cogant. quia
curn teneatur ex legis dißofitione mediante ξ? judtcts officio ex
quadam £ qui täte, merito ex caufa de novo fuperveniente tene¬
tur fdtisdare öomez.d.c.i^.n.?. quodeapro qutbui fatisda-
tur babent, loquor cum Bach. d. lik f. traft um temporis, ju- dicatum folvere, uti arbitrio bo ni vir i t in qu ib m non(ufftcit
ex mente Pratoris eautum efije» ntfi cautum dur et. Illo Dero
non, quia hic non fuperefi re medium, quo it er ar i c aut 10 peta-
tur>&
tur, (f obligat i om de dando fideiuffore per (emelpr&ftitum t do¬
ft eum fideiufforem fat ii fatt um eft. Bach. d. J. f. ubi cautelam_j tradit, qua & hoc ca fit per obltquum credit ort fub veniatur,
Vid.Heig. ad pr. fcut· n.iB. Csteroquin is quipro alio inter- cedere vult debet effefolvendo, id eft, pro magnitudinc dtbit t y fuper quo fidejuffor adhibetur, fatis habere tnbonisX. 234 §. r#
d. V. S. 1.2· in pr. ibi ex facult* qui facifd. cogant. alias
enim creditor finem fuum propter quem accipit fidejufforem pr.
J«h. c. obtinere non poteft, Htnc dicit Ludoic. Rom.ind.
1.2. quod fidejuffor judicij debeat habere tot bona immobiliasy
quot afcendant ad valorem caufa, pro qua int er cedit.Saifo-
nius in Cooivet Turon. Tic. 1.§.24. gl.3* ubt addit fidejuf- firem div it em & locupletem, (ed qui caviäofus efty non cenferi
idoneum juxta Br. in 1. ii quis ftipulatus d. V. O. Gom* d.
n.14. Schneid, ad §.4.1, h. t.n,6. Sic (f fidejuffor non (it al-
terius jurifdtBtonts au t privilegio fori munitus d. 1. 2.1. 7. in
pr. ubi Dd. qui iat^cogunt. quodmaxime obtinet infidejuf- forede judtcto fiftendoGom« d. c. 13. n^S. nifibuic fpecialiter
renunciaverit dd.ll.Schneid.f. d.fadifd.n.i3. ibi, Gothofc Wefenb. in par. qui fadifÜ. cogant. n.7. MynCadpr. I.
h. t. n.6. In alio fidejuffore diftinffiio Bach. quam habet d. th 2.
tit: Ε. non videtur contemnenda, inter privilegium fori & t-
pfam qualitatem: quod (i ejufmodi fit ut non magnam inducat difftcultatem (f mcommoditatem conveniendi»non fufftciet ad
recu fand um oblarum fidejufforem.
Th. 9. Vidimus debitorem: accedimuscredi-
torenli.
Th« 10. Creditor eft cui utcrque eft obligatus,
alter principah'ter: alter acceflorie«,
Non neetffe quidem eft cuttfo obligationtpr 'tnctpalt addt&
acceffortam». fed folent tarnen credttores plerunqp aeeipere fide¬
jujfor es, boefineut melius fibi cautumfit pfcL h.t. §. fin, I.d*
B 2 repl.l.r«
repl. 1.1. § 5.0. & A' quemadmodumpignora acceduntprin»
cipali obligattoni, ad hoc, ut magis fit cautum ert dit or ib us
Sich, ad rubr. Cod. d. fidejuiH Fidejuffores itafo regulari.
ter acctpiuntur, non ex juris neeeßitate, fed er editorum νο*
luntate._ί>.
Th. ii. Sic fuit fidejuflionis confideratio in ge-
ncre: fequituripccialis.
Th, 12. In fpecie coniideratur ratione obliga-
tionis perficiendae, &perfeäse*
Th. 13. Ad pcrficiendam pertinet quod Impe,
monet eandem & graece fieri poiTe.
§.fin. I. h. t. i. 8. in pr. fF. cod. Imbquemadmodum (f reliqus ßipulationes, poteß fieri quacunefr iingva (f quibta-
cunfy verbis §. in hac rci. I. d. V. O. modoaltér alterums
inteüiqat. I. ic.C-d.contr. itipul. Unde ζ?per Interpretern pet-ßa poteß ßdejußio,argt. l.i. §. ult+infin.d. V.O. Mynf.
Cent.5. obf.45. Goed. d. contr.ilipuU cap. 3. concl. 10.
11.184 & feqq. An fidejußio die fertata mterponi debeat?qua."
ßionts eft, Negat hanc Hering, c. 12. n. \6.itautr\. 19. ton- traftum extra neceßttatü cafum die fertata celebratum null um tjfepronuncut, ßdeiußione penttus annihtlatα, tum, quiares
<ß malt exempli. 2. per 1.2. d. feriis, ubi manumißiones & e- tnanetpationes die dominicopermtttuntur, reliqua caufk tf Ii·
tes qutefeere jubentur♦ Exceptio ergo firmat reguU univerfali-
tatem: reliqua caufa & Utes qutefeant. q.pet\.-$.toå.ubtin-
quit Conft. Imp.omnesjudicesurbanatpplebes (f cunflarum
art tum offteia vener abtli die β Iis aequiefeant. 4 lult. ibi:»»/-
la ßagttetur fidejußtonis exaBto. Nos non negamus ejtu modi
profanatione (abbati homines gråvit er delinquere, & propte-
rea poenst effe obnoxtos. Sed ut contraBus Validität em contra
argumenta Hertngij, ex jure ctvilt pettta fuftineamue, exer citij gratia tcntabtmu* , & quafiti mdijcurju ad iäa rtfponäibwitu.
Th.14.
Th. 14. Perfe&a obligatio eil vel principalis%
vel acceflbria-j.
Th* 15. Pridcipalis hic venit in coniideratio-
nem quatenus eidem accedere poilt. De qua canon^
notandus: Omni obligacioni, honeftas camen & pofli- bili, fidejuflbr accedere poteft«
Imp. luft. §. 1.1. fa. t. qut bocipfumperfiectes oblig**
tio η is deducit: ut five obligandi caufam JpcHemus, non in- terftt reyvtrbis9 litteris aut confenfu obligatio conßttuatur d. 1.
8.§. i.d. fidej./w obligationiseftc&um^yartf, non re¬
ferat obligatio ftt civilis vel naturalis. An civilt Vel natur alt
tant um rite accedat fidetuffor9 qusßtonis eß ? De natur alt explicat fat is Imp. in d. §. 1. exemplofervi cum extranei tum-a
ipftus domini refpcflu. Etft enim ex naturale obligatione nonfit
aftioj ea% propter minut proprie debere dicuntur naturales de¬
bitor es f fatis tarnen eft cjuod ex eadem folutumrepeti non pofiit,
ut eidem accefforia civilis tmponatur 1. 7, d. fidej. Fidejufior
qut acceßit obltqationi naturalis non naturalitert verum ctvili*
ter & naturaliter ob ligatur > conveniripotefi 1.25. ibiquc
Dd. h t, l.i27.d. V. Od. 35. d. recept, arbicr. Enim contra
natur am aeeeßorij nequ&quam eft? ar ti tu* (f cum conveniendi
facultate fidejufforsm teneri, quam principalem dd. 11+ Siqui-
dem talis fideiuffor null a ratione, ne c re nec t empore, nec loco (hsc enim eß durior illa c aula de qua in §.j.I.h.t.) nec caufsL»
§.34.1 d.aél. plus promttttt t quam prtncipalis. Et datiofide-
jußoris cum fit inßar foiutionis, adeo ut qut fatisdat fatisfacere
dicatur ·* Ideofo ut jolutto ejus quod naturaliter debetur valet
tjytenet, tia ejus ipftus nomtne fafla fidejußo (f V alebi t & te*
ne bit tum, qutfidejufiferit. 1.6. b. t. Aliud tgitur efi efficactus
ar Him obltgari, quam princtpalemf aliud latius & in plus obligari. BorelI.conifiim.il. Faberin Codice fuo det. 12.
Bufius ad l.z$.b«t9 Heig. §.1. I. h+t. n, 8. Conn. 6, Comm.
B 3 n.4.
η*4* & Molina. d. tr. 2. d. Ϊ. & I. difp. 559. Fidejuffor
mandat 0 rei principalis conftitutus, repetet ab e0 cjuod folverit Inf.th.21. ni(idonandianimomterceffertt d.l^.h.t.Accurf*
ibid* rcfer. Bach. tfc. 3. lic4b. Hie de obßagijpaßo> mortbut
Germania tntrodußoy foret dicendi locus : fed charta anguftio-*
exc/ufus ,remitto rne adGz\\.i. obf. 45. n. 2. Dn. Cochm.
rcfp.i^.n^. Moll.3. fem. 3θ+η.7. Hering, cap.17. De ctvtli
tantum dubium remanet. Communitcr Dd+video concluderep 0 buU poffe accedere fidejuffor em. A quibut bac vice, falvo a- liorum judicio9religio non eß difcedere, fretut contra Dd. JCti Celfi au tor i tat e dtccntis ; et fint agnoper t melüber onis 0 ratio
0 außoritas movet, non tarnen d Servio melius fentientu dijfentio 1. 7. § ult, d.fupp. legat. CtVtlis en'tm tantum oblt»
gatio eß, qua aßjonem quidem prsducit Ipfo juret fed qua ex-
ceptione c Ii di tur, propter defeßum Pmculi aquitatisy docente Juft. in pr. §♦ 1. z. 3.4, & 6. I. d, except. ^dßio ergo bic
cum plane inefftcax nafcatur, tmmerito aliquot effeßus in no- ftrit terminis ipfiaßfcribitun cum in reltquis omntbus juris ar~
ticulis denegetur. Non enim ejus modt obligatio compenfatto-
nem admitttt 1.14. d. co m ρ. non conßitutum 1.1. § .3. d. co ηft.
non condißionem indebiti tmpeditX. 40 inpr.d. cond. ind.
qua cum omnia in obltgatione naturali iocum inveniant, reße leget fidejußionem buic appoßtam confirmant d. 1.7* h. t. Et §.
I' ϊ· ht. fat is verificatur tn tot ßtectebus diver far um obligatio- num9dequtbu* in initioadCanonem dixtmu* Bach. d. i. th, 3.
lit, c. llt taceam ctvtlem obligati nem noneam in d. §. i. dtci,
qua fola eß civilis, fed qua cum natur ali conjunßaeßy ut mens
fit. fideiufforempoffe accedere non folum obligationi civili&rm-
tur alt, (ed natur alt ettam tantum. Ratio : cum d potiori fiat de
nominattoy 0 obligatio civilis} qua natur alt mherefctty qudm^i
naturalis tantum potior fit, non immertto atnlü appellatur»
fit det ur tarnen B acch. dtflmßioj quam ά.ϊιϊ.$, proponit, non
...
γ ' plane
plant effe de nibilo^qua confiderat obligationem cipilem nudan^
Cjuod alta fit regera & omntmodo t alt*
,& jure quoq7 pro t ali babeatur, ita ut a&to per exceptionemperpetuam elidatur: a-
ha ver o aliquando mera civilu non fit, aut uticp α iure ex jufta
c au ja pro t ali non habeatur ; cuiufmodi eß obligatio t. qua na -
fcitur exreiudicata argt. 1. 60. d Cond, indebit. Schneid.
§.i. I.h.c. n. 4. 2 Etui qutfpe futura numerationia pecuntam
fe acc piff confeffm eft. Μ olin. d difp, 539, Α qua fententioL»
non videtur effe ahenm Dn. Lind, ad h. t. th 3. quando fia-
tuit pro civiltter tantum obligatofideiufforem accedentem ttne- ri quidem 9 fed tarnen excepiione (uo princip ali competente fe_a
refietueri, perl.7· d,except. Difs. Treut.d.diip.28.th,3.
lic. c. Ang. in § i.I.h.t. Joh.Fab. ibid. Gced. d. V.O. c,6.
concluf 2}. Hillig. d. c. 48. minorü dubitationis efty
an in obligatiomb us qua ex de Ii B 0 vel quafi dejcenduntfdeiuf- for reCie interveniat ? ffuod expeditum videtur effe 1. quo-
ttes nondum con fat an rem crimen perpetraloerit. 2. quoties ob
deltßum, cuitu rem (e affinemfecitypcenanoncorporalisy fed pecuniaria tienit expetenda ac praßanda: quamloü in flagranti
crimine rem deprebenfus, aut et'tam deltßum iudicialiter con¬
feffm fuerit l-34cum l.feq.d.cuft.& exhib.reor. Auth. ho- die C. eod.l.8 §-5· 1.70.§ id quod i. Γι quis. 56. §. fin. h. t.
1.6 §.3. C.d.appel. quiafideiuffor aquepoteftpecuniariampce- nampraßare at% ipfe crtminia rem argt. l.j'j. & I. ieq. d. fo-
lut. & 1, ip, d. jur. fifci. In gravioribm autem dehßü, qua poenam non pecuniariam, fed corporis affltßiPam merentury
ubi & quando fdeiufjores adfumipeßmt 9 non immeritb iudicis arbitrio & difcrctioni committimua : qui babita diligenttra-
tione caufe, crtminia &perfonarum afiimabity utrum in carce-
rem reut fit detrudendm ac rectptendus, an fideiufforum tn-
terventu e cuftodta (f cartere dimittendm: Juxtal. 1. &fc·
pr. 1.1,4.1.12# d. cuft, & exh. rcor,Meno. 2. d,A. 1. Q^
c.30^.
cap*303*Boef.adconfvet. Bituf4tit.2. §. 14. ubi plures allegat. Ita t amen ut in cafuquoreus metupcensaufugit ,d fideiujjore ( qui rtum fugitivum exbibere nequit) non corpo- talis i ad quam fe obligare nequit 1.13» ad L. Aquil. Saifo. ad
confvet* Turon. tit. 1. §. 24. gl. 3.Sich, adrubr. C. h.t.
*3.5,puniretur enim is qui non dsliquit centra I.22. C.d.pcenis
ubi ftatuitur, ne alter alterim pcens fiat fuccedanem j fedpecu-
ttiaria pccnafive ea ad qua β obltgavit,five alia ar bitr aria in ca-
fit quo certapecunis quantitas expreffa no eß d cuft.***'-
gatur quia in obltgationibtUymaximefattifinon fablumprsfla*
tur, tunc obligatiofucceditadinterejje 1, ji. d. folut. Sich.ad
rubr» h. n. 10. Conn, 6. n. ij, quod & tn iure Regio Svetico
ob t me t, gul enim hominem promtßt eumfy prsftare nequit, adintereffe filvendum tenetur. lib. 7. cap. 8« Utcunfy nulla_»
intercefferit culpafideiufiorum: quoniam bsc fuit conditio ob-
ItgationiSy & imputent ftbt qui sam fufceperunt, cum int eiligere facilepoffint reum male fibi confctum non e(fe fint enttarn expem ttaturum Bach. d. th. β. lit. a. C st er um ft dolum firuxerit fi*
deiujjor» eiutfc confilto 0* auxilioreus p?ofugerit9acerbiori p<z-
nay prout iudici, inficHis ac pondetatis ctrcumfiantiis, vi(um1»
fuerit eß multandm ac coercendm. Schneid, ad §. ι* I. h* t.
Saifon.d.glof.^. Sich. adl. iß. C. h t.n4fin. Cauttofide- iufforia de iudicio (ΐβendo t quid c ont ine at, non Concors eß Dd.
ßntentia. £>utdam enimputant(ufficere fimel(1 fißatur rem, Fab. in Cod. fuo h. t. dcf. 24.,qutdambts Angelus in hfy
§. qui cxh. il. 6. d. cuftod. reor. quidam uffc dum iudicium finiaturhach. d. th. β lit. a Fach.9. Cont. c.^8. Poteßnc
decedere fdeiuffor obltgatiombus accejjotijs tnde defiendentt-
bm? AiF.perL8.fin. h.t, 1.27.§.*.&§. 4 eod. Hoc enim cafu, qua accejjbria eßreßeßuprscedentü obligationisprtnci- palis, ea principalis, refptftu ßdeiußionii ροβ et torts. Η ill. if.
Co mm. 4%. lit. f. Poteflne mulier confiante mattimomo con ·
fit vaw
ferpanda dötts cau β a war it o acctperefideju/foretn ? Hic exce¬
ptio reguU Juftiniänea, it a ut ne quidem a volente mar it o fide- ju/for dan poßit. £)uod exaBionem atttnet, confentiunt com- muniter Dd.propter l.i.& 2.C. ne fidejuisdot.dent.Geil.
2»obC84.n.4· Dn.Boc.claiT 2.p.i+diip.i8 th.14. Goed.d»
V.O.c.6. concl.23. n.360. Her. 0.6.0,104. & feqq. Hill.d,
cap.48. lit.f. ubi dat ra tioner» diverfitatisyquare pignorapro
dote reftituenda, a multere accipi p ofint. £)uoad (pontaneams
vero obligationem diiT Duar. ad tit* ioiut. matr, &in_.
meth. tr.d, jure dot.c,4. Bufius ad 1.55.d.jure dot.& alij.
Sed nullo argumenta foltdo fuffulti. Generalis enim eft rubrica
C. ne fid. dot. dencur, quaprohtbttoriaefi, Imp.mentem fdtis oßendit, quod ipfam obtigationem improbent. Cui a. inL»
parat.C.d.t.Et c\.fatis clarus in d. 1.1. C. eod. ubiinquiunt
Impp. five ex jureyfive ex confveiudine lex (hoc eßpaElum con- ventum l.i.C«d.pa&. conv 1.10. C.d padt.necenimlexhac
de re lata fuit,nec lex cofvetudme fertur §,lex 4.l.d«I.n.G(5c civ.) profictfcitur, ut Diruxori fidejujforem fervanda dot is ex- hibeat, cam jubemus aboleri. Prohibet ergo exprefsepaElo con-
vemrCy quodinter volentes tanturn fit 1.1. d.paft. utfideiuffor
detur. Ratio quo% gener alts ,ne fcilicet pr&beatur an/a perfidia,
diffidentU, odij & dißtdij, concordiam conjugalem t ur lantis.
£)utd ni enim marttus trucibus oculis eam afptcerety qua fide*
iujforis, hominis extranei Ί fideiplus tributt, quamproprij ma- ritt: cui tarnenfe corpus % fuum abfa fideju/for e credereyar51if- ftmofy coniugij vinculo iUtgare non dubitaverit? Bach, V0L2.
difp.7 th.4. lit.g &h. Gerh deca 14. q.i. Limitat B aldus
Hovellus in tr.d. doce p. 16. pnn. nift probabilts caufdtnopia
auf alia emergens , aliud perfvadeat- Schneid, ad §. 1. h* t.
η ίο. Heig. ib. n. 5. quo cafu multer dötts repetends nomtnej»
aftioncm realem tacita hypotheca habet 1. in rebus C.d. jur- dott i. un. C. rci uxor. Soluto matrimomo dötts reßttuenda
G caujé
eaufa fideiuffor reBé intervenirepoteft I. 7. in pr. d. Excepfc·
Cejfat enim(upraåiBa ratio, & alm publice interefi dotes mu-
Iteribus confervari. Ur. iol.matr. l.z.d.jur. dot,
Tb. 16. Accciloria obligatio vires fuasexten-
dit in fidejuiTore, cijm ratione creditoris, tum ratione principalis debitoris,
Th* 17«. In creditorc fpeöarepoiTumus, quos-
"
nam occafione fidejuilionis obligatos habeat, & qua-
tenusrU
Tb. ig. Obligatos habet non tantum fidejuflb-
tes, fed etiam eorundem heredes.
Fidcjuffores enim reilocum obtmere dicuntur 1.4·§. i.h.t.d*
dijpofitio loquens de debitore fidejujjorem quo% comprebendit d,
1 4. in fin. Cagnol. poil Dd- in 1.1. n. 279. cu feq. fi cerc.
petat. Heig.ad pr. h+n. 3. Hering, c. 15. n.r. & feqq. qui
tamen n. 18· monet, in multis rationem dtverfitatis daripojfe
tnter fidejujjorem debitorem principalem. Ut heredes obli·*
gentur, generale eft tn omnibus contraßibtu 1. excont. 49.
d. O. & Α. I.13. C. d. contr. & com. ftip.etfintbilde bere*
dtbus fit exprefifum 1.4. in fin. d. fidejufs. Et boc non (o tums
tn contraBibus procedit, Verum etiam in deliBis 1.91, §, nunc videamus. d.V.O.l.3. §.1.1. 4.I. fiacolono §. r.h. 1.1. fi-
de jufU C, eod. Requiritur tamen, fi ex deliBo fidejujforcs be-
re dem convenire quis velit, ut ante rei mortem Iisfuertt con·
tefiata ( quamvis bic verius continuentur inberedes,qudms
dentur aBiene s ) Velpro maleficto certa pcena promtjja, & con- venitur her es,non quod ipfe maleficm,/ed quod pcena commifid,
quam pro maleficto promifit fidejujjor. Hering.c.20.num,29.
Contra utrumfc habet aßionem ex ftipulatu per Ca η 3. t h, 7.
übt diximui, fideiußtonemperftipulationem conftitui, confi*
quens eft talem etiam dari aBtonem. Ubt bsc aBio tnftttuenda (it, coram fideiuJoris vel ret prtnctpalis judtcto docet Mynf.
Cent*
Cent.Ä.obf.j. Her.c. 23.Dn.Bocer. I. h.t. n4i7£. Heredes/
ut diximus
,obligantur , ni/t confvetudo in contrarium ftt,
Treut. d.diip. 28-th. 5. lit, b. alias limitationes non a gno (c o, Th. 1^. Quatenus Creditor fidejuflores habet obligatos, id deiiniendum, partim.ex pluralitate fide- juiTorum : partim ex conditioneprincipalisdebitoris.
Tb. 20. Quoad pluralitatem fidcjuiTorum, fe- quentes Canones funt notandi.
1. Si plures fint hdejuiToresipfo jure tcnentun.
in folidum. etfi hoc non fit expreflum.
1.3. C. d» fidejuiT, it a ut liberum fit creditori a quo velit folidum petere. §.4. l.h.t.
2. Hodiébabent bencficium DiviHadriani, ii-·
VC cxceptionem di vifionis,
fpua credttorem in folidum agent em, pro quotd fideiujjo-
rum fuorumrepellerepotefi. Dn.Lind. h. tb. 7. eaq conven.
t tu utipoteft & non uti * quia competit non tpfo jure, fed optj>
exceptionis 1.26. b. t. Geil. 2. obf. 27. n, 4* Sin uti velit, ob·
fertiandum an reliquifdejujfores foivendo fintynec ne. Solven·
do e/fe debent tempore litis conteftata, & tunc conventusper bocbeneficium confequitur, ut creditor necejfe habeat aftngults partempetere"d.i. 26. Cuj.Iib*22. obf. 15. Sinunusautplures
tum foivendo norr ftnt, pars bor um adc&terorum onus re/picit
d· 1. ib,plané (ipoft Ittem contefiatam untu foivendo efiedefie-
rit, td non reltquos,fedunum credit or em onerat: quia jus quod
omnibus femel datum fuit (f jam competyt, non debet tills al·
terius vel culpa vel cafu adimt Linter eos 51. §. pen, & l.feq»
§. i. h. 1.1.16. C.eod. quia ratio nonpatiturpetitionem femel diloifamredtntegrare. Giph. ad 1. $.C.h,t. Conn.6.Comm*
7·η.ιο. Beneficium bo c non ipfis tant um fidejufforibus, (ed et·
tam ipforum beredtbus competitl. 27. §. 3. h. t. Opponi potefi uffs (wtentiam defnitivamficut exceptio peremtoria 1· fl-
C 2 dcjuflfor
dejuflfof veff.primo C, d. fidejuif Gom. d.c. 13. n. 15. eå
η· dijpar ratio huttu benef.&ordtnis quoddtcitur, de quo Can.
feq. quod per boc de c Unatfideiuffor tot am aBionem* non autem per tkudi fed aBtonem dividt petat. Si a fententia , in qua fide- jujjor eß condemnatus ßt appellatumi poteß ingradu appell a tio·
nts iftam exceptionem opponere argt. 1.1. §. fin. ad SCcm, Turpil!. 1. ita demum G. d, procur. 1. eleganter§. quid
ergo. d. Cond.indeb. qutbu* textibué probatur.quodappella¬
tio extinguat judtcatum, (f reponat rem inßatum in quo erat
poß litemconteßatam Gom- d l. n» 15, Sich. adl. io. C. h.t*
Heig.ad d §.4.11,7. ß)utbm cafibui ceßet Vid. Sich, ad 1.10.
11.7.& feq Giph. adl. 3. C.h.t.fub fin ρ 111,437, Dn.Bocc
I ht.n.207· & feqq. An Uberatto unitu pdeiußßoris ,qut fe(e quod diu in obltgatione ßetertt Uberartpetit ( quod facerepo¬
teß Heig. §.6. h.t. n,6. Saiion d §. 24. gl. 3. Gom d. c.13,
n. 10 Bach d. difp.25.th 6. lic.c.) ad confideiußorevn perti-
neat? I^egamu4,eb quodpaBumpacifcentiaperfonam non egre~
dtatur l.ij.d padt Geil. 2. obf. 29» Beneficium vero dtvifito-
nis
yetiam refpeßu hui tu confideiufforü Itberati, non denega-
tur reltquis: Idtpfum enim cum jure ipfo babeant, faBo tertij
adimt minirne pojße videtur. Ant, Fabr. in rat. ad d. 1. 23*
d. paß. lic. c. gualia diuturnttas bic requiratur reBe Gom.
d,n. 10. arbitrio judicis committit. Men. d. Α. I. Q^lib.2.
c.41. Geil. 2* obf. 20. Heig. d. n.6. StCyßßudtofm fideiuffor faßutyadaltam Academiam migrar eDelit yltberationempeteret poteß. Cujui petitio non fuerit int qua, βpaulo dtutius fuerit
obligatus, quoniam credttor fcivit aut Jcire debuity banc eßtj»
Studioforum condittonemy ut non diu in uno loco commorentur„
Bach. d. difp. th. 6. lic. c. ßluod β conyentut, boc beneßcio
utatur, condemnatur in folidum, (ed regreffum habet adver (ut
debitor em principalerna vel adver fu* conßdetuffores- guomodo
édverfutprinctpalempoßit agere deeo 1, th, il. Adverjm reit-
quos
quos fideiufforet bähet regteffum beneficio cedendarum attiö-
num 1,17.1*39. d.fidcjufs. quo fidäufforfolidumfolvens > petit fibi cedt aßtoiies a creditore contrafuos conßdeiujforcs, ut ita-»
c oder» loco fidcjujjbr qui folvit conftituatur, quo creditor ipfL»
ante fuerat. Heig.h.§.4.11.15. Exceptio cedendarum aßionum poteft femper opponi» ante & poft litem conteftatam, ante &poß fententiam, imo etiamin exfecutione fententiaβ Sich, ad 1. 10.
C. h.t modofiat ante folutionem 1. Modeftinus 76. d. foluti I.39. h. t. Conn. 6. Comm. 7+n. iö. Schneid, ad §#4.h.t.
n. 24, Cum fru fira (olutione faß a» de aßtombu* c edendu di- fputetur, quas nullas habet jam amplirn ipfe creditor, utpote (0-
lutione faßa exttnßas d. 1.76. § 1.1. quibus rao. toll, obl.
tdeofy nec cedere poteft 1.116. d. V. 0.1. nemo plus juris d.
R I, Diß. Häg. ad §. 4.1. h.t.n. 17. praeeipueper l 28.
mandati. Verum d. 1. quod pace tanti JCti dißum, nonillud probat, ad quodprobandum adducitur. Untu entm ex fidejuffo-
ribus foltdum (olvendo, fuo nomine nonliberat debitorem,fiv£j*
non tollit obligationem principalem: fc. eo cafu, ubi ante(blu-
tionem ceffa funt aßtones, quod apparet ex ipfo textu »junßo §, ult. 1. praje. Ratio buitu eft} quodctßis aßtombu1 fideiufifor qui folvit t ut modo di&um, eodem loco conßituitur, quo cre¬
ditor ipfe ante fuerat, J^uando enim fideiufifor fofait,tum gerit princtpaliter & pr&cipue debitoris negotium. Sich. ad. 1.i.
C. h. t. num. 8« Fidejuffor ftcuti non tantum fuojedettam de¬
bitoris nomine fofatt quod folvit» ita& non feipfumfolum, fed
(f debitorer» ipfum liberat Ant. Fabr, in Cod. h. t. def. 17.
lium. 5. ex fumma (f neceffaria juris ratione, qua ejficit, ut übt ego aeeepi quod mihi debeturfiuberatio confequatur Bach,
d th.3*lit. g. adeoQj debitor em prtmum, fe verb non nifi per
confequentias, quta nimirum fideuififorts obligatio accefiforia eft»
qua non poteft fubfifttre fine principali. 1. ii fidejuil 19. d. do-
lo Ant, Fabr. <L num. 5. Ergo & fublataprtncipali accefforta
C $ exptrat
*x/>/r^Bach+d*difp.fc8. tb.4.1it.a. β* tum verum eft,quod
omni's obligatio tollatur Sich, η ♦ 15. ubi tarnen vide tur ßbi ipft
contrarius♦ Ne^ Jpecialitas ( quam He ig. ex Br+ ibid. &
Coda, ad dfJ. 28. rnand. obijcit) d. LModeftinus nobia quicquam officit# cum ratio legis fit generalis, nimtrum hac;
cum nulla attio fuperfuerit. Ratio autem reflringit (f ampliat legem 1* unum ex fam. §. pen. d. legat. 2. Jlias objettiones
tum Heigi j,tum aliorumffaeiis exelufus addifeurfum refervo#
Confidejuffores fideiufförifolventinon funt obligati in foltdum,
ut erant credit ort princip alt, (cd ceßtonefatta diVifa intelligi-
tur attio
>& quilibet fideiu[forum pro (ua port tone vtrili te-
netur. Weienb. in parat. fF. h. t. num. 6. adto ut a confidc- tufforibus fuis omntbus fingultsnon plus recuperet, quam_j
quodextraßamportionem (olvit. Val. Francus d. tr. cap. 5.
num. 490, & feqq. Sine ceßionc folvens meritofibiimputa«
bit, necfj adperfiu fuos confideiufiores regreffum habet. Hoc ca-
fu an eidem negotiorum geftorumatttone, quod confidctu(foris
negotium utiliter geffertt, fubpeniatur , quafttonis efl ? ffiuod
ut affirmemus cum Dn. Lind.th. 12. magis eft.^t. 1· 2. ibiq;
glofs. d. duob. reis l.reosfF. ebd. auth. hocita C.eod.
fifuta att tones negotiorum geftorum variis cafibus, quibus or-
dinar ta deficiunt accommodantur 1.1. fF. d. negot. geil* 2. Ii«
cet fideiuffor fuum negotium gerere videatur »quatentu fuit iyl>
folidum o bligat us y eo tarnen reffettu quo confideiufiforem liberal ipfius negotium fimulgerere vtderi potefi. Baeh. Vol. t. ad
Treut.difp. χ?, th. ult. lit.f. Et hoc eft quod eleganter Pau-
lut att 1. 36. b. t. cum qui & reum & fideiuffor es habeat t fiab
uno (f fideiufforibus pecuniam aeeiptat, omnes liberatos cffL»*
DiiFen. Giph. ad Li. & 2. C.d. duob«reis.Dn,Boc. ad § 1*
η.6γ. & aüq. leqq.Ld.quafi contra
3· Ut. & /uro noviiTimo beneficium ordinis fivc*>
excuiFioniy·.
guo
Quo ßdeiußor er editoremfui Principalis delitum exigen«
lernt ab mtentata aBione repellit, utpriut excutiat debitor em.i#
principalem, (f tum demum illum conveniat qui in inßdijs eft.
NoVc 4. Auth ρ rief. C. h+1. Modo ßdeiußor in tempore ufus
fuerit bac exceptione, terminum% benefitij buiut allegandt non
fuerit pr&tergrejpu: qui eß ut ante litis contißationem iüud opponatVanti in tr.d. null. proc. rübri.d. oull.fent.ex def.
proc. n+ 5ü.v.idem obfervandum. idfa ex natura exceptio*
numdilatariarum 1.19.C. d. probat. 1. pcn. C.d. cxcept*
eum non concernat merit a cau (a, (ed potius proceßitm Bach d.
diip. th-5^ lit. C d & D. quia talis exceptio non tnduettur a ju¬
re contra (ubßantiam aBionis & obligattontS)fedt ant um re-
Jpefiuordtnisprocedendt Gomez.d.c.i3.n.i4.Sich.ad auth.
pra?f n.7. circ. fin. Schneid.ad §, 4. h.t. n.i^.quialttcm-»
t ant um dtffert non perimit: βquidem credit er excuffo debitor t,
potefl redtre adfdeiufforem (ine metu buim excepttonis auth.
hoc Γι debitor C. d, pign. auth. praéfente C. fa. t. Fab. in
Cod. iuo tit« d, exccpt. Wcfenb. in pr. h* t. n. 6,& §. 4.
I.eod. Gail. 2. obf 25 η♦ *.&..?. Coler. p. 4«d. procefs.
cxecut, c. i. η.^ό. Di fiept« qui exceptionem banc anomatam effe volunt, quodtam ante quam poßJudicium oppont poßtt: in-
ter quos eß Hcig.ad §. 4. I. h.t. n. 11. gl. fin. in fin. 1.3. d.
except. citanteSich.add. auth.prxl. num.8. & num.9,
Beneficium boc jure Canonico exißtmat GeilJublatum z, obf.
27. n. 28. £0 quodboc jure apices juris non curentur. Verum-»
cum jure Canonico exprefse corrcBum non (it, curβ are prohi- betur?1,28'C.d.appellat. Et(ummaaquitatis ratio fvadet, j
utprius eatur ad eum, qui folus utilitatem ex contraBu fenßt9
quam adßdeiußor em, pertnUe ut ex plurtbtu tutoribut conveni·
tur quigeßit. Et bene Tiraq. in 1. fi umquam in praef.n.117.
& feqq. C.d.revoc. donat. dteit beneficium txcußtonis eßL»
cauid mi[erat\onis ex s qui täte & benignitatejuris tributums.
Sehn.
Sehn. d. §.4. O. i. linde inique deapieibus ejfc diei tur. Fach.
3. Cont. 15. llludfeiendum eft,certose(fe cafus, quibus cjusmo-
dt beneficium ceffet, quos recen/ent Dd, Gomez, d. num« 14.
Cujac. & Gothof. add. Nov.4»c4i Heringe c4z7* n. i8r.
Intrtcata quafiionis eft, an fideiuffor fe obltgans ut principalerna
babeat beneficium ordinis ? qua optime vtdetur decidt poffe ex
\.y. C+ d, iidejufs. Cafus legis eft ejufmodi. Titius & Sempro-
nius fidetujjores finguli fefe obligarunt in folidum: confuluntur
Jmpp, an propterea ipfis beneficium diDifionis fit ademtum_j.
JRefft, Impp. quod non, quia exinde quod ad]cflum eft tn obliga¬
tions
,ut finguli in folidum teneantur,ηοη mutaturconditio
& conftitutio juris Hadriani, fit ex qua eft beneficium divtfio-
ni.r. nam & boc cum non adij etat ur, finguli tarnen in folidum te-
nentur: fed ubtfunt omnes idonei, in portionem obligatio di-
viditur. £>uod ft bac obligatione fpeciali adjefla, ut finguli ins folidum teneantur, & nthilominiu bemfictum D. Hadriani ba-
beant, fimul ftare pojfunt: cur in noflro cafu fiecialis obliga*
tionis, qua nihil aliud quam ad quod i'pfo jure fidejuffores te- nentur,compleflitur,idem non fit dicendum? Ratio noftraqua- fttonis eft, quod licet in eo adjeflumfit, quod obligari velit fide- jufifor ut principalis, tarnen tnde non mutari conftitutionemjw rtsjufitnianat tn No^.4 ex quo eft beneficium excußionis. Nefc obftat quod cafus nofter exprefse non fit deeifus in d. 1.3. feirts
enim leges non eft verba earum, fed Dim & fententiam tenert 1. ly.d.LL. ff non minus idlegitimumDidetur,quod ex men-
te legis quam quod ex verbis colligitur 1» 6 §· i. & ibi Dd» d.
V. S. Unde quoties unum Del alter um lege introduflum eft, (f
bona occafio eft, cetera qua ad eandem utilitatem tendunt vel
interpretattone Del certe juris dtflione fupplert debenfl. 12. &
feq.d.LL. Tim» Fab? diip, 17. th. 4. Stfiideo, quodftdeiuf-
for teneri velit tanquam reut principalis, tollitur exceptio or-
ftinis, tum quod null um yer b um nec minimum, quin necfyllaba
in con-
tontrafta poftta debeat ejfe fine Oirtute (f myflerio operandi
Dd. comm. tum ne pugnantiam quandamin confenfu inter-
po fit o tnvofoat: (equitur in cafu, quo fidejufforcs fefe ρ lur es ins folidum obligant, t o (ii exceptionem divifionts. Quodpoftertui
falfum per d.i.3. E. (f prim. Bach, ddifp. 28. th. 5, lit. C.
& D. imb tolerabilius eft, ut generalis renunciatio nihil opere-
tur, quam ut admittamm valere eam poffe in vtm facialis y cum facialis requiritur, Tcii dec.166. Fab. in Cod. h.t. def. 31, Gerh.dec. 14. th. 5·. Don. add. 1. 3. n.7. Saifon.d. §. 24,
gl. 3. Sich, ad auth. praefen C. h. t. n. 4. Schneid, d. §.4.
nom. 13, Hcrig.ibid. n. j6. Dill. Geil. 2. obf 28. Borch. ad
§.6.1. fr.tdBoc. 1·. h. num. 197. Fachin. 8. Contr.54. DiiH
aliter Bufius ad 1. 2 d.dnob. reisconftit. num. 5. Ante- quam btnc dtfcedam qua*ere lubet, L lltrumfidejuffor fiefi fi-
deiußiffc negaos k fi poftmodum contfincatur, fibi pr sjudiet t?
Jguod affirm. argt. 1, 22. §. i. d. re jud4 Con+ 6. Comm. 7.
n. 9. per. hiif .1. h. t. Teflaur. dcc. 50. Hill. d. c- 48· Ht. n.
Saifon. tit. 15, § 17. gi ireSich adl. 10, C.h.t.num.8·&9·
Facit commune PraBicorum Brocardicon, quod neganspofitio-
nem adverfarij> non pofiit fe pofiea in ea fundare: quod tamens
de negationt per litis contefiationem faBa, (f quidem fiecialt intefltgendumputo,per ea qua tradunt Dd. ad. §. fin.I.d.obl.
quae ex & §. 23.1, d. ad. In jure regio Sveticopoteft
fe manu duodecima purgare dfideiußione: deficiens in probat to¬
nt haCy tenetur omnia folvere, qua creditorpromiferat* d.c. 8.
lib.7. II, Utrum fidejuffor es beneficijs fibicompetcntibus rc·
nunciare poßmt i fjjuod tttdem afftrmo, propter regulam tri- tißimam, omneis licentiam habere bis qua pro fe Indult a funt
renunciare. Dd. comm. Supr. Can.i.th 7. Solum au t ems
favorem & utihtatem fidetufforum locum bifee beneficijs dediß*
fe, ex ijs qua haftenus dt(putavim<u mani fe flum fit: ne% re¬
nunciatio bac jus tertijaut Reip. utiUtatem ladit, bonisDe mo-
D rtbtts
riltu aut naturs, ipfrn contrarius adverfatur, In quihus ester o*
quin dißs reguis exceptiones pönuntur. In renunciatione hac
necejjarium, ut ifta beneficia aut omma (peciattm exprimantur,
argt. 1. 4. § 4· ibique gi. & Dd.fF.fi quis caut. in jud. iift*
];i. ii quis in jus vocat. non jer. aut altqua [altem, & pofiea
(ubtjciaturgener aln claufula, cfuoå buic & ilii, & omntum le*
gum ac jdrtum auxilto & beneficio renunctet. Hacenimap·
po fit d claufula, ommbus re It quis beneficiis, qua exprefiis funt^
Jimilta, renunciatum tntelligttur: cum de men te renunciantis
järn conftet > cujusmodifint beneficia qutbus renunctet4 Cstero *
quin per gener alem exceptionum rejefltonem noqvidentur re*
möts est qus negotio, de quo agitur, infunt. Heig.^ad d. §. 4,
num n & ieqq. quta renunciationes funtßrtHt juris Aircr.
in procef. juris par. 1. c.n.obf 3 ver. verum utut fit. Et
beneficia bsc tum demum competere ineipiunt „ cum a creditore
debitor es conveniuntur: non folent a. gener ales renunciationes
ad ejufmoai beneficia produet I.quaeritur §. fi venditor. d<
sedil.ediit l.alia §. eleganter ubiDd. folu.matr.Heig*
d. loc.num,20. CoJer.d.proceiT. execut. p.i c.io, n.318«
& feq. Non tolluntur bsc beneficiaper claufulamconfvetarrL»
ανευ Μλχ κ# απάτης He t. c.γ, η. 25· Pruck. Vol. ζ. Conf, 3.
0.113· Hiü.d.c.48.1it.x«
Tb, 214 Quod conditioneiw principalisdebito-
ris attinet, fequentes Canones funt notandi.
i. Pidcjuflbr id promittere & preftare debet, ad
quod prineipahs debitor tenetur* i d
Cum emm in buju4 locum (ubrogetur, ejmdem jure uti
debet 1.40 I.65 b. t. Undefiquid daturumfe ptincipalispro-
mifcrit,rem Velquantitatempromiffam fideiufforprsfiabit:pro
re autem sfiimationem vet contra wutiliter promittet 1. 42*
h.t. 1. 8. §. 4. veri. fi quisSticb.cod Heig. h. § j.num 2.
quia aliud pro alio (olvt nequit 1.2.& 3. d. Rebus cied. C" /«_»
obligationibus dandi pr&ctfe quodpromiffsm pr&ßart debet t
quta certa U75. in fin. d V O Dn.Boc, In. h. t. num. Γ35- HiiLd. €.48» I it. h. Diif Pinel. adrubr. C.d refc. vend.
p.i. num.18. & feqq. Ltmttatur, nifi res amplius pr&ftari ne»
queat* Vid. Hcig. d §♦ f. Ab hoc jurejußinianeo videtur di-
vor t tum facerejus Reg tum Sveticum, quod permittit fideiuf-
fbri> debitor e ad Quantität cm obltgato, bominem praßarLs.
d. c. 8.1it>.7.
2. iidejuilbr in tantum fe obligare poteft, in.*
quantum principalis tenetur.
In quantum fé fdeiußor obligare debeat, injure noßro
decifum non reperitur; (ed Uber a ipftut eß voluntati reli5lumy
cum omnes contractu fint meri arbitrij 1 5. C. d. O. & Ae ubi
vid. Gochofr. Et qui/ibet rerumfuarum moderator fit & ar- biter 1.2 r.C. mand. llnde fi quis in tot am nolit fidejuberefum-
mam, vel pro dimidja, imb ter t ta parte fidem fuam interpönere potefl I. d. fidejufs. §. fidej. I. eod. ubi Heig. num* 10.
quiindemnitatts fidcuffor dtcitur Heig.ad pr.n.7. Dn.Boc*
ibid. n.144.. Canonem ergo noftrum non ratione fumma mino¬
ris Dn. Boc. h. n. 154. Sed majeris & durioris caufa inte digt-
mus. TSfim in ill am fivelit poteß fe obligare, in hane verb mi-
nime 1 8 § 7·& 8. h t §. 5. Ϊ. eod. 1.34.1.58. C, eod.Duar.
h.c. 3, in fin. Ftdeittßio enim eß accefforia obligatio 9 unde fe- quela caufam obtinere dicitur 1.93. §. ζ. d. folut. Ergo ex na¬
tura aeeeßtonis in ea plus quam in principalie[fe nequtt* d. §. f.
I. h C. Natura hac ex forma mteriori conßicitur, qua confifiit
in adaquat a proportione if depende nt i a acceffbrq ab obligations
principali. Illud enim β lat itu pateat, angußtort huius comple-
xu contineri non poteß. Plus illud vel in qualttate, puta in con- ditione, tempore, loco, aut alterius modi actjecltoncy J>el /Vz_»
quantitate confißit.\4%+ d; fide/uiT. 1.1* §.3. 4* $· d. V. O.
fjuo ad priores mudos, quinßdeiußtonis accejforu ohligationi
D 2 adjefti
*
