f /
atio
Civilis.
α$ιA
FFECTIBUS
Cum
confenfu
amplißm#
ζβ
venerand#
Facult titPhiléfoghie#)
inRegiaAcademidUpfalienß,
M.
ISRAELIS
BRINGJI,
Civilis
Fhilofophiae
Frofefforis
Publici
& Ordi-narij,ac Magnificip.t. Redons, Prsceptotis &pronaotons iiai obfervanttr
colendi >
Prohonove& Privileges
in PhiloiaphU ebtinendü\
HAQ_VINUS
'A.
GRANAUS
oVtM
Divinö'åuipicio
S U B f R i S I D I O,
C L Λ R I SSI Μ I V I R /,
UFJALlaE,
gerfpeåam habere
;qucdDeo duce,
paueis, pro ingeniRTittats properante caiam©j expedirc conahimur.,
II l
Åvoce AffeBuo ordimur, duitåab sffjciMo^quod de-·
Botatfinguiariratione rem aliquam difpenere. Largå &c sm»
plå fignificatione»proomnivel corporis vcl animi affedtup.
fivefacile fivedifficaltér amoveriis queat, uiurpatim
De-inde pro affe.itibus5 qui pereontaitum fiunt; quales»
fa-meSi fitis,aduftio9 c*ter®q; taies funt; Proprie affectus
connraniur, rootusappetitus, quibisnotitia antecefliu y,
©aqjfignificatio nobis hk\ vernacuJa efh IV.
Synonyma
habsntur
:: ju Perturbatio, motiones deno** ianscum qaadamcorporis
alterationecomplicata«, aenomraroimperium rationisdetreihntes, 2. Paßio, etiiin
af-feftibus aitio quoq; aliqua confpiciatur& Concurrat, quia
tarnenpnfiio hic
principem
locumobtinet, noniromeritosjGrscamiervando originem, ^^vel appcjlaturo 3,
Perpe]fi*Md minuseonvenienter, quodlevis paifjonon
pof-fifdrei
perpedio
j&fancmulta
pttimur qu» nonperpe-timurinquitScalig, Ixcefo.344. fe. ζ0„
γ;.
Declärato pro inflitufciratione nomiße.naturam af~ féduum hacufureceptå definitione inquiretnus., AffeSfut
φmotusAppetituijenfitiviicum nonnaturall rnutathne corporis*
ab ebjeflo
bono
itl malc>άphantaßa
propoßto ξ$ aßimato* ad täudtonjeyuendumboevitandum,
VL!
Generis yicem in hac
definitionejörej
fibl vendicafe;v?d?turmot'm Quotjiam aolmniafuni:Ha?c fria, in
qnfv
busafFe&us obticent locum: Δυσμάς',faculutés
naturales^
perpetuö a iubitänea mutations,quå-afte&usfiuänantJizi-·
quibussdipiosproclives fumus. Deinde
士/
Hi~hitm crebfis exercitiisåc confvetudine acquiiiti, aiFe&uiim
direåores>quiuitrö pr)usquani eontrahatur habitus,
exei-tantur. Tandem potcnt& naturalis
hioyziaufå- motioncss
quales fünsafieäüsejus Tquåpromanat. V IL
ÅdDiffeyentiamt quoqj mentisoeulosrefleåiraöS, pe* titam åfubjctöo,
QbjeUo
£? Fine afFeduuriL Prim*[ubjeflum'facultas afpetensconftituir,qu«inremappetitilem
inclina-tur· Affedos emmjvelprofequutisöeaub ratiöne boni
inobjedumtenduat,veifugå,iub rationc mali ab eodenrr
recedunt. Cognoicens vero facultaseujös
opusquicti
fi-miliusiausafErmationcjfub ratione veriremapprcbendit» antnegatione,fub ratiönefalfi refpuito Linde
liquidé
pa-tct ficomnaotio qusedarnin animo fit, ei illam non ratio«
n&cognofcentis,
(edappetentisfacultatisjconapetere.
VIII.
Dfipiiäautem
inflru£lus
eft Homoa^peiitihfnßtivoνϊ-délicetjabfolutéfrequentér
appetitu ntincupato, fåratio*naliy qui voluntas dieitur. Inutro horum tanquam
fub-jeäo atFe&us reiideant, nonobicuré Definitio indigitat» motui mutationemcorporis adjtingens, ut praeter jugem illummotum, quo naturalieer cor mododiktatur, modo contrahitur»quotiesantmusafFeäuturbatur,non naturali
mutationecorporiss Ipiritüsagitentur, fangvis ad exter¬
nas eorporispartes uberiiis chfFundatur, vel ad interiores
ferecipiati & cor totumq;corpus faspé
concutiatur; quas
oraniain isiatemli aliqua fscuitate radicaniur. Volutr*
ratis vero motiones6 quia nulluni habeot commercium
cum corpore, nec ab ejus tcmpe'rie depcudcnt,
ut
pluri-tu uro qujetocorpore,in facultate fpirkuali,
peraguntui^:
Ucee nonnunquamißterveöiente appetitu ienfitivo»
all-quacorporis mutatio coßtfagit. Nec toties nobis invitis
iurge.rennn aairno
mdtos,
Γι in Toluntaternanerentaffc-öoi Hiocpropria eorum iedes? appeeieus feoiiti?4Js> ie
per corporaliaOrgana exeiens,relinquitur.
Largimurtarnenquasdammotionesvoluntati,
äffe-dibus nondiilimiles, tribuipofle. Kam velutiappétitus fenfitivüs fequens fenfum? ejusjudicio fleditur, fic etiatn
voluntas rationis lurnine duda, hujus judicio mo?etarB
Verumhujufmodi motioncs,Definitionis praefcripticpo-,
meriis noncontinentuiu0 X.
fit exadius afFeduura naturamfimemur, nonfilentio
involvendum»tres in affeftibui excitandü »29tu4 eile
conjan-dos. Primo objediipeciejimpellitor facultas cognofccns,
utilludapprehendat &dijudieet. Secundb abobjedo
cog-cito, ac åcognofcente tacultate
seilimato
adadeptionemvel iugam,cxcitatur sppetensfacultas^. Tertio alterantur
fpirituS} acccrto modo corcorpusq; rdiquum afficiunu.
Motio primafacoltatis eqgnofcentis>ab objedo>necnon
judkmni ejus*prineipium eil& origo affeduum. Inme¬
dia commotüone» afFsdus formaliter coniiftunt. InUlti¬
mivcro>eumcfFedirocorporis motudignoFcuntur«
X L
ν ν -
-Et quia
ÄppeiituiftnfltlvwisaffcBuum
ai&quaiumfubjeE$umT
jtrtfnentis&brutis convenit, iisdemaffcBta ipfosnon
den®-gamos.
Ömnia
enim animantia eogfånatural! adverfumcnatam fobolctn afficiuntur; piKtcreaamor, odium,
pro-fequutio & foga in iilis, ut& infantibusanteufumrationis?
luce clariusconfpiciuntur. Tamen nonnUlli affe&us ho-minifunt proprij, qui honorem δζ. ftqualitatena
concer-nunc*,
XI Ϊ.
Secundooccurrit ebjeBum»
Eß%
bonum
velmalurth aut
Herumaufapparens, å cognbfcente facultate
perceptum , ac
aPhantafia jiiäicatum &seftimatum, non abiblutededcuta
conditione böni vel mali, afFerentis nobis deleäationem
vei triftitiam, quoappetitus,exiec8fcusi excitatur& com-move&utur
, ) X 11 Ϊ.
Urutis objeåa sefUmanda, å fenfibus folum
exhiben-tur; Hominiveroefiam ab ihteiledu proponuntur,ut
pld-faquamreliquaanimaiia cognofcat,
cognofcendoappetat»
appetendo moveatur, adeoq; nullüm animal tot
pertur-bationum fiuftibue agitctur. Plurirna folofenfnura judi-cio> indifFerentia, nullå bonitatisvel malitiae Fpecie
appa-rent>& afFe£tus in brutis excitarc nonpoiTunt, quae ta¬
rnen dijudicat hpmo,& quo
majore au£tusfuerit
pruden-tiå,eö magisaccuraté 6h?xquiiké Iis afficitur; acquaedam
ηόη incurrunt in fenfusexternes,utsupiditas
honoris,glo-fiae,viftoria?, Zelotypiä,semulatio, pudor& id
genusalia^,
XIV,
Nonigiturmiruundein homine tantafit affeétuum
di-^
7 ■ *■ '·'f-
'
- ■ ■ ' - ■ ^· :tdifcordia,tietefa aatem natur*, non pugnantipf»feeamZ
qearadmiratio maltostenef;
Quoiiiam objedaphantafise
hominis aeftimaadaproponunturjvcl å fcnfibus, yel ab
in-telledu. CKtcfumfenfus objeda yel fola iilimat
phanta-Tia, vcl «umratione. Si iolaoriuatur inde afFedus Ktoyttt
quales funt
beftiarum,
praeter rationis ufum, infantium& amentiam » «c illi qui judiciuna rationis antevertunt/.
Cum ad silimationem phantafia & ratio eoneurrunt &
confpirant, animus tranquillusiine haefitttione
ampledi-tur objedum bonum? yelrepudiat malum>& in propofito
firmiterperMic: Ubi aotem diiTentiunt» exiftit
fludua-tio&incertitud®animi>quaenon prius tolliturs quam yel
ratioa£Fedum>åphantafiaejadicio excitatum,vicerit, yel ,Ce üb affedu exesscatamfubjcccrio.
% K"
Vehemcntioribus quoq; homincm affedibus obno*
xium eiTc>experientiå compertum babemus; dum enira homovehtmenti aliqua afFedioneturbatur, magis
extrin-feeus mutatur, magis rubet yel pallet,quam aliud animal:
Quin &ex infperatal&tifcia vel
triftitia quosdam repeeté
immutatos, Scconapiures mortem oppeti.Äe, hidorisepro-bant. Fraueifci Gongaz,<& Mantuoiprtncipis
affinem
metu mer*tU>utßiu4tantumneftis @)Atbycanum
faBumtr$icrt ScaJjg.
i
xe»312. Duarum matrum, quarum unam
dolor
extinxerat-,alter
amUUti*corfumpßtymeramit
Yaler.Max.
IIb.
9, c. 12.Obgau*
dtumingens infperalumy Po
lj
cratamnobilem
famtnam
eNaxo
t ηfulλ y Philtppidem Com&um&
Diageram
de Khodw ani*
mam tnnuit A. Gell· 1. ?« Nod. A. c. 15» Viedorunf diakcltcumpudere cxtmFiu->adducitPlin.
lib»
7.Nat.Hift.
c jj»XVI.
Tandem ad confiderationcm finit
deveniendum:
ATd
quem
cunda:
afFeduum
itiotiones
omni nifu feruntur?Proximui autM finis sßyutbonotpr&viaCognitionenpercepto fru-atur animali ξ$ rnalum
effagiatb
Ksmottavero,Htfalttt ξβmcq-lumitasejmdsm ohtincatkr*
XVII
Pra?didi fiaeslabem afiedibus å Stoicis illatarn
ab-ficrgunt, & evincunt nontoto eosgenere pravosefte,quip~
pé qui inoptatbsfines& iaiutemanimaiistendunt, ac
no-bis inditijUtvirtutumincitamenta,calcana & adminicula fint, quibus veluti fiiraulis excitatur aniitsüs, ne penitus
jaeensobrutusq, corporis mole perpétuo fegnis torpeac«
Quicquidenim fine eiFcdufits fegnitér Sc cundantcr fit,
contra cum afFedu & animi concitatione, prompte
Sc expediteomnia peragunturs
ac majorem jucunditatem eonjundam habeno,· imo né convenientia perfequi,Sc
contraria fugere pofient animalia, finc appetitionibus Sc
afiedibusrV
XV I IL
Naturam igitur animalisåDeo conditam,&appeten· difacultate, ejusq; organisae affedibus donatam,agnofci~
mus; Etnequaquam exifiimamuseosomnino
pravos,qui-origineraånaturalifacultatctrahunt, nifi naturamac
De-um natura:opificem & ducemincrepemus,qui legeiiia
di-vina affedus ab homine non exiguonumero requirit,finc
quibus divinus cultuslangveiceret,&focietashumana pef«
; iurairctL?, Hic nobis aitipulatur Ladan. lib. 6. Div. Infi:,
cap. Iii H&c emm (inteiligit afiedtus) naturalia eße mn
r
, voluntarU) cmmumvivsntium ratio
dsmonftrat) qu<t iüdem
qua-iltur
affEilbus-iSrgo
refliusyqmb&s
omniadstrahineganipoßsyquia
nolnfcuMfimtdnait finh ticonantaraüendvrtyuamprevidenterw
tiquam nccejjarhDeu*+ßvenaturahüno\ armaritaffiftik&s,
X IX,
QuaiTiobrem bcc fapiens,nec vir prudens cmniutw
penitusexpers erit afrec!üüm> cöm c.onßtdelapide vel
fii-pite progenitus; fed m iuoetiam animo ferat teoerum
quoddaro & molienatura: germetij quoci facile motu quo« dam tanquam tempeflate concutti poi/it. Aftedus
igi-turin ie confiderati,nec boni nec maii fimt moralitet
j
qua veroexorbitantåprsdcripto ratiönis»rnali tatiq; &
vi-iijafidunt, quos prud^ntiie faie oonditus, frama rationis
Lnjiceri/do, iögyrum cöercet & dingst» adeoqj in iaudabi«-l&Jwsü'&üeti& fit<i%t67fx$iucs convertit.
•
.·<:* - .
7 '
Ha&enus--qua? dbfimtionem ejusqj membra illuffrare
golfent.obitér perfequuti iumusjquibus afFeduum
diftri-butiocem paucioribus fubjungimus» eosq; comaiode bi-fariåcii parnmur; lo communi)fationeSu6je$it
particula-rkervsrcbratioaeQhjtfii,
XXL. .
-1:·,"'. · .... · ' · . :·Τ... ' . "7
RationeSu^petfi,ηe mρe appetitmfenßtiii) qui
io concv~
pfceniem ti irrafcente dividiturj adfcribuntur ccncupijcenü
Appeti/ui%ffc&us abfoiutérefpicientes bonum vel maluna*
prout obtineri vel evitari poteft. Irrafcenti tribuuntur»
qui circa bon'um vel malυ πι arduumj obtcntu vel vitatu
öiibcikj verianfur. Ratione veroC$/f#/,diftribnntura£*
fedusiecnudumcontrarietstem boni & mali. XXII;
AiFcdus ia appetitu concupifccnté circa ebjedam
mim'St gratum : Amor,
dcfide/tutit
tåUtitiaporfunfcui·, circa-objeOum maiom .·
Ödfam,fuga
tå trißtiia; Ad hos
fimpli-ciiTmios & primoSi reliqni
appctitushujus' arfeftus,
tan-tpjam ibbordinata? fpecies, revocantur. Inirafcente vero
circaobjedum bonumiimtßss tå
deßeratio,
circa malumTimor> aadaciaφ ir<u.
SlngulosaffeBwuiterius inffecie attingeremusmißangußia temporis alU caufit,conalibusooftarént \
claudimuiitacp,
actit
funtmti*verum Moderator, ajßatufuo,afett™ noflros ad pietdtem φ koneßatemcomponalfupplicesvovemus.
I. An ih doéirina morali
afFe£ius.habeaot
ra*donem
objedii
?Affi
II. An fint innoftra
pöteftate
?AfE
III. Anaéiiones noftrasefficiantinvitast
Ne£3
V. A η affeflus c virtute fint
evellendi & ex*
drpandi,
an vero fedandi ?Neg. priirs>
f£
poft.
VI. An reiie
dicatur,
propter
affciins
neq?bonos nos dici
neqpmalos?
AiEDift.
Vit An
illi
affedlus
quorumnorninibus,ve!
pravitas
moralis, vel
bonitas in volvituf
(
quales
funtß
invidia,
impudentia,
&c. Item pietas
in
pa¬rentes,
^^paientum
in
liberos
&c,)
fint
fin>
plices
affefåus?
Neg.
Vin. An
fitaüquis
affeclus
reveramalus,qui
quasffeilus
non
eft malus? Äff
IX» An
impoflibilia
poßunt
concupifci?
Äff
X. An Gaudium & Deleftatio differant? AfF.
ΧI. An Amor
concupifccntiae
&
amicitiae,
eo* demmodo
fehabeant?
Neg.
X) 1. An Dileéiio diflet abamore ? Äff.
Xllt An
Charitas fit
fpecics
Dileitionis
?
Affi
• ««TW
v(