\ n f. N. J. BISFTTATIOtim THEOLOGICARVM Dl
SENSU
LOCORUM
SCRIPTURi
SECUNDADeicnfu
implicito
rationc
vcrborum,
Sc in eo de
APOSIOPESI fen RETICENTIA#
in primis de
hosianna. Pars I.
InAcademU Vpfatienfi,
Cum ctnfenfu Vta. Fdcultatit Tbtoltgtcd, publice propofita,
PRjESIDE · .
MARTINO
BRUNNERO
S. Th.. D.& Prof. Ord.
H.£srO ΝΏ ΕΝΤΕ
GEORGIO
Cotkoiukqbksi,
.
Addim xv Junii Anne u. dc. lxxixx»
in Akditorio Gufidviane.
HO LMU
xycfLz/sjn&
^
i o * Ac m&Cr^lAL/\jy
S*T
JLi w.JOHANMI
Haazlo
LSS'rTkioLonJi
K
tSHi
XviCUÉ
AACH
ißjPiSCOPO
t/L
ÖCA-NCAU.MW
£T ONfLSTOAliEtCLfiCiåSTUt
■fÅjcnpi
Pi&CßJVATi ,H£Ö /l/AXMfi r.tM
■ ' AuseuATomwAmjYTitX/mtam
gcifcM/tieiK
fii/tf/fUTAX7A/H£7XMJPUJAX
QlU&lltVéUU/Hffffits/r IAX
tM/Ytäif
$TP£~£ir£
CSf&HMAfrU
-T&fTf/tA,QUA
TuLA&UAißuf Ί! Φ t>THESIS I.
Lterum genus
fenfus
verbis minus expres-iihicdantea
fcriptu-racloca,qvae figuram continent '2bui<n&7irr
αεως feu reticentiae.
Habent hoc commune cum ellipticis, quod iénfumqvemverba primum
dant,
totvocibusnonexprimant, qvotin
ra-tione loqvendi prorius
limplicirequi·
runtur. Danttarnen fenfum verbo¬
rumprimum, necaliunde
dedu&um
»qvo nomineå ieniu ratione rerumim-plicitp diftingvunturi uti id infra ifto»
iocopleniusoftendetur. Inqvovero
duo haec generainter
ié differant
aliunde
peripicuumeft. Poteramus itaqi
per-indehicatqjfuprain
ellipiibus
nihil,hu-jusafferre, quando contenti iumusiis,
qusede harum figurarum indole &
di£
crimine re&e traditafunt. Poilulat
tarnenpraeiens trachtioidhicnon
omit-ti, finequoexemplorumreticentiae im» S.liccrisoccurrentium, ut multitudoa
G iupe-IL Amen Um TiTjCng five Ret!« centüj
96
fuperiore illo ellipiéon genere
fépara-re: ita & varietas, atqj inter fe di£
/ ferentiacommode monftrari non
pot-eft. Id ergo hic aliunde repetendum, qvodficut ellipfisSacra vocesincerdum
& fententiasquafdamomittit, tantum
exidonea conivetudine nonnihil rece
dendia fimplice illa loqvendi ratione
quatot verba proferuntur, quocpoftu latplenitudoiénius: ita nechujus con ivetudiniscaufavaldeultralic loqvendi icribendiq» arbitrium,co mmodicatem-j
compendii,aut aliqvid tale reipiciens
quaerenda fit. Reticentiaeverofigura,
quaeinlocis icripturae eft, Omiftarunu.
vocum cauiåm habet pofitaminejus,
quihacfigurautitur, cömotioneahqua animi,autjudiciia<ftu, vei diipofitione
lingulari,autfiquid his eft fimile,
Huju«qvje II. Haecitaq,prima eftapofiopefes
damfpc· (ivereticentiasfacras
diftingvendi ratio, clc,#
quaipe&antur utortae aliae exaffcdu gaudii, doloris, indignationis, aliove limiii: aliaeiterumexadmiratione,alix
exftudiocontradicendi, remilfione
ani-miiblitomajore,&fi qyidtale eftaliud. PofTunt etiamhaec, plurauno, interié
juntfta in animo, reticentiam infermonc effice·
; efficere» Atqjhaeex cauiä efficiente,
ejusqjvaria habitudine petitae iunt diffi-rentiae. Alia rurlumdiftintftio dticitur
ex reticenti#materia, feuexvarietate
I verborum, qvae in ejusmodiorationis
*
figurareticentur, & per reticentiam_* omittuntur, lilaenim aliquando
no-i mina,aliquandoverba iunt, aut partes
orationis aliae. Aliquando tententiae partem, aliquando iententiam inte-gram conftituunt, Varietas rerum_ff de quibus "&7Π)σΐύύ7τκσζΐς loqvuntur,
ipi-dem ad materiae varietatem refertur.
Sedeamhic colle&umirenihilattiner*»
Etnotumeft quoloco habeantur
iigni-Ecationes&divifionesillae,quae
materi-alesdici coniveverunt. Neq* tamenu
eashic praetereundi id fundamenturro
ponimus,qvodillae nufquam ullopacfto^ 1
ipe<5tari poilint. Porro difFerentia
alia nafciturex reticendi formaScmo¬
do. Eftenimubiiententiaeantecedens
proferturverbis, reticeturvero
conie-quens. Eft ubi contraexpreiTo
conié-quenteomiiTum elf antecedens- Huc
referriSc idpoteft, quod recicentiaeaiiae ficfint, ut facilius lntelligantur: aiiae
fic ut diffieiiius. aiiae cum ia<fto ali-^
5>8
quofint
c<$njun$at,aliac
fecus: Sc
Π
quseporro fintvarietates aliae,
Poteft
quo*quéin quaeftionemvenire, an
apoiiope-4 fes aliae fintmerae,aliae mixcae>
aliquid
nimiramexellipfi trahentes»
Diffe-rentiae,quaeexpropofito Scfine loquen-titimöriuntur,iåitemmagnam pactem
exdiijpofitionibus caufae efficientis
in-telligipoiTunr, Ita reticentiae aliae
ad
gaudium, dolorem, admirationem^: aliae ad aliosanimi motusa&usq; figni-ficandos, vel excitandos inaliis compa*
rataeiunt. Externa magis quaminter¬
naapofiopefeon eft difterencia,
qvod
locorumicripturae de re eademidem_, dicentiumalter hacfigura, alter
abfqi
ea, fimpliciterSc verbis plenis conce-ptusfit. Non eftnobis propofitum-»
diiFerentias omnes hic conqvirere» Quantum inprseiéns poilumus,
qua£
dam tantum perfeqvemurj Sc figurac
ipiius indolem in propofitis
exemplie
confiderabimus: fi forte Sc hoc
no-ftrum qualecunq* itudium
augendi
ThealogiaeExegeticaepenunonprorfus
fupervacuum putabitur.III. Utigitur a genereillo prim© InalFe&u · · - r r■ r ·
icnpcuraepn-99
mum fpe&emus fécundum diverika-temafFeAuum: quantum nobis
obier-Varoin eit,primain-codicefacro apoiio-pefiseftiniilrs primiparentisnollriver- .
bis Gen.II. 2*. ΠΝΪ hacvice.
τ^5
idtp fecundumdo&iifimorum virorumGeiMMfc
interprexationem. Ut veroconfilium nobisnon fuuoppugnare veriionem_*
illorum» qui verba ifta, & illisproxi¬ male reddunt: hocnunc os ex oßibus
Weis&c. ita&ipia quocpilla vcriio, &
respropiusconiideretur,
apollopefi
vixcaret* uti mox paucis monftrabitur. Haechujus loci reticentia, ur in iåcris iiteris, itcut jam diximus, prima eft9
occurrensincodicisiacri libro primo, nonvaldelongcab initiaι Ita etiamfe¬
cundumpraeftitutum jam
ordinem hic
non inepce locum primum occupatf
Pertinet videlicetadaifeébuminter pri-mos fimpliciilimoscp poni
fölitum^
gaudiumvellaetitiamv qvaevocabulauc communihodie morealiis,ita &nobis bic idem iignificant*.
1 V. Creaverat DEus mitio Ada- Ejus
Apo-naumfoium,fettfiricconjuge. Addu-
&>Ρ3*1δ·
xeratad eumanimantiacaetera* ur qya
Maximapoilebat
inteUigendi lacuitate,
Cf fim
109
prius naruram eorom contemplatui,
nominaillisimponeret. Fecit idAdam,
λ
vidensqj in ufiaquaq, fpeciemarem &
fceminam creatos eile ad
propagatio-nemipeciei, fimul viditfbciam talem_» iibideeilé, SedSc fuamiphusnaturam, fermonemScdotes alias contemplatus, viditetiamobcaufasalias, comparciibi opuseile. Siquaerasannon Sc anteid viderir,perillam-nondum obfcuratiin
telledkis,&magis majorem illam ima·
ginis divinselucem: reiponderipoceft,
tion eife valde promtum exhocloco
idprobare, fi nullamhicitatuas apolio-peiin. Si'nftatuas, iécutusvimverbo¬
rumScformam orationis, videri polTe
idetiamhincdeduci,qvod&antehoc
idem Adam viderit. Quo pa&o haec animantium contemplatio per compa·
rationernilliSc hancnotiriamconfirma· verit, Sccomparem habendi deiideriuin
auxerit. IntereaDEusinprofundurrt-»
ioporem conjedto conjugcm paravitJ)
eomodoquiexliteris iacris notus eit
Qua Adamjam expergefadlus conipe-&a,ubiiimulprobeperipiceretad
quid
creata eilet, geftiens exclamat Γ\Ν{
£y£n^afWfiicilicetinvenieam,quani
wg ιοί
totviribusicu toties antequscrens
nus-«
quam inveni,veloptans nusquamvidi»
Hacvice iucceflitillud quaerendinego¬
tium:autiiquasvocesaliarapriores iiint ! adfupplendam iententiam, quam
exul-tansänimuspraelaetidaintegram
profer-renonfuftinuiti idcpideo, i?t
qvanto-cyusinfeipium rediens, tantopries Sc
vehementius gauderet in finu. Quo
breviterfario, moxfe magisexplicans
erumpitinea. quaeiéqvuntur, Sc
fenten-tiamaliam,magisintegramdant, <κex
oßibusmeis,&carodecarne mea, libi
tarnen adhuc ex eodem animi motu
omiflasparticulasdixeris,quae
reipondét
Latinis bmceft->osnempe exoilibusmeis,
Sccaroexcarnemea. Inhunc modum
fe habetprior vocumDVön ΓίΝΪ per apoiiopefinexplicatio. Cumqua con·
ferripoiluntlocaJerem,X.18.
ubi inter·
presnoftercumLutheroScvulgato has
j voces
reddit,
ί
refonc
Sc
XVI.
zubreviuspernil. Ubi vero
vulgatus
formamverborumfereeandemretinet, atcpinlocoillo priore, Si
explicationi
huicobjiciasexeafequi
tnftitiam
quan-j'
'dam
inanimoAdami
toties conjugenu.
fruitra quaerentis,
alienam
eile
aflatus
G 4 iftius
IOÄ
iftius fiimmaeproximafelicitate; cogi-tandumeft iniilo etiamftatulocum ha-buiiledefideria, fed iantfta, & amoefti-tiaremota» Nam & tunc incrementa
notitiae experimentalis, Scauguftiorem
illam inccelisvitamfuo tempore
obti-nendam deftderabant}iediine iuaeinhis terrislactitiae detrimento.
Modo al- Altera hunclocum,iéuhacc
ver-scro» baperapoiiopefin exponendi ratiopro¬
nomenΠΝΓ reddic in caiii primoper
Hoc: Screfertädrecenscreatam
mulie-rem. Tc DVDH reddit perwawr>
ätten-dendonifallimur, ad demonftrativum Π- Unde fluit verfto illa: hocnunc eß
osex oßibus me'Ui& caro decarnemea,
.]
Quod utrum explicatione prioreütJ
aptius,qvo qvis iäneftae hujuslingvaeeft
peritus magis,eofaciliusSc certiusdjiu- j
dicabif. Quod iihaecpofteriorfen· tentiapromeliore habendaerit, vix
du-bium quin Sc iicreticentiaefigura hic ι uiusiitAdam, ied ratione prioricon- ι traria. Ibi enim uti jam expofitum_», j
verbis expreiTumeft iéntentiae antece- j dens, iéd iilentio invölutum confe- j
quens,inveni auxtiium,fuccefitinveßigA- ; fia,autaliquid hui'ufmodi aliud.
Sed
hic,Scieeundum hanc pofteriorem
explica-tionem
IOJ
eoiiereticeturantecedens hocaut
ßrni-le;Quaantemultumquarentiautcupienti
nusquaminyentaautvifa eß:
exprimitur
veroconfequens: hacnuncos ex
oßibus
me'ü&caroexcarneniea. Ubi tamem»
fimulperellipiln
intelligcndae
videntur
voces praflo eß9
adeß.
(adjecithanc
Tremellius) velhisgeminx
aliae.
Ur*
iitfenfusplenüs: Hoc,
quod
antea vo*tis optatumfuit,nunc
adeft,
vel
eorammeeft, Oseftexoilibus meis,&c. Lu¬
therusSceum fequens interpres
noftcr
illud afseverandi feniu reddunt perhöd}/ ea fere notione, quam
expri-mit Latinum utiß.Vinarienies
Verapraetereain explicatione eas voces
ad-dum, quae priorem etiam
ieniiim in·
gerunt.
VI. Exafie&u defideriinatacin icri-pturaläcramultaeSc
infignes
occurrunt reticentiae. Cumquo afte&u,quando ille huiusfigurae caufa eft, aliquidprae¬ter eaaliudin animo loquentis
concur-rere amat. Deiiderium enim boni
ab-Lentisfaepe ipem, iaepe
aliud excitar3,
Qvod verobonipraefentis
continuatio-nemdeiiderat, interdum laetitiam, in·
terdummotusanimialiosconnexos
104
bet. Poifet exiilimariiimplicius feha¬ beredeiiderium quodexprimitur Pfal.
CXVi.ié.ODomine,velobjecro Domine,
quiaego fervttstuus Maxime iiita hu·
justextus verbainterpungas, ut idfaci»
endumceniécmulto cum
honoremeri-tonominandusD,Gejerus. Isincomm. adh.l, fententiamiiciupplet
Sc integre
eifert: Obfecro Domine, placeam tibi,
quiafervustuus[umego. Videturvir ce-leberrimushocfupplementumdéduxis· iéex antecedentibus, Sc foriitan
mo-mento nonminimoexverfu <?. ubi Da¬
vid DEo ftudium ambulandi coram eo
i.e. reftitudinem vitae Sc obiequii
pro-mittit. LXX interpretes, Sc
hosfecu-tusvulgatus,ikudambulandi verbum-.
in placendi notione reddunt. Quan»
quam ad rempotiusquamad has
verfi-ones accurata viri eruditio reipexir*.
Alii vero aliter vertendoexhis verbis
formamorationis aliam, necieniiim-»
omnino eundemeducunt; illiinternon poilrcmos,quicum LXX particulam_> quamaliihicperquia reddunt, hoc
locbproredundantehabenc. Vide Vinar.
ad h.l.Sc alios.
VII. £χ defiderio Scgaudio magis mixca
IOf
mixtavideri poteft apofiopefisquam_,
continetvoxho/tunnaPiål.CXI1X.zj·, 8cMixt0e*
inde inquibusdam etiam N. T. lods.
Verfus ifte hujus Piälmi totusinhunc pfcxiIX,
iénfuiniimpliciiis reddi poteft: Obfecro 25.
Jehova, falva quxjo: Obfecro Jebova, projperaquxfo. Verilones aliasquaeillud Ni non perquxfo, iédper nunc
red-dunt, aut alia ratione a prima fenius iimpiicitaterecedunt,in pradéns fas iitr* omittere. Quod de coeteroad
iigni-ficationem hujus particulae attinet,
id unum qvod propius hucfacere
videtur,adjecifte contenti iumus,
vocu-lamNi aliquando exponipoiTeper La-tinas age, agedutn. ut 1.Sam. XIX. 2. Sclocisetiamaliis,niii quid nonex ve- ,
ro obrepfit memoriae. Voces vero
Ni JT*ΦΠ Hofian-na LXX vertunr*
cum Age falva. Vulgatus, addito
praeter textum originalem pronomine perionae, ejusq,primae, fAlvummefac♦
Formulahaecincodicibus N.T.
melio-ribusicribiturvoce una, uowvet. Vitio ω0ΜνΛ
autemvixacnevix quidemcaret, qvod s Codices quidamaliimin»emehdate icri-pti, difcerpta voce prima
alitsrpervo-culas dua$ fcribatuάς »vva* Quodde- iäwä
ιθ6
indead fcriptores quosdam
Eccleiiafti-costranfiit. Vide Euieb. lib. X.
de-monrtr^Evang.iubfitiem,aliosqvCaetera illudincodicibus Graecisextanscnm/v*
aliiformamvocis Chaldaicamvel
Syri-acam eile flatuuntt negantibus vero j
aliii. Alii alioquiime vocaii I fcribi
cceptamajunt, ad compendium&ce-leritatempronunciationis. Aliiperre· gulas quasdamSc exempla adlingvam_j Hebrseamiimpliciusrevocant. Narrit
Sc alibiin Ii bris V.T. iiteram intali
cafu extruiämeflé obfervatum: Sc
lire-ram v hicgeminatam conftat, ad
ex-i primendum dages euphonicum in_»
ti jtbraeo 3. vide Glail.Gram. Sacr.lib.III.
i:; tracfc. 8* Can. i. Sc Gerhard! Contin.
?■ Harmon.c*CXLlV.p.m, 117. b. féq, ali-©fq$ adde1.SamXXHIjZ.f»Gerhardus&
hocaddit/voces hafce duasinunam con-■'[ |un$:aseileexlingvaelegeetuiu.Et fupra
monet lingvam Chaldaicam tunc Ju- 1
daeisin communi iérmone
fuiiTeulita-tiorem. Sed dehacretotaadeundiilli
quibushxcplenius periéquendi, &de
illis dehniendi itudiumScfacultas fuir» Hofla, VIIL Vocem üoßa? quaehujusfor-
iL
«nui« parter»"
prior®
" .AöiJ
ümplki
107
iénfu8ciinefiguraGepehabemus. Uc
Jeietn XXXL7. Quem locum verba
Latina(icexprimunt, Domine (alvum fae
populumtuurn, Ita&* resie habet Pial. XXVIil,p. addcPiäl, LXXXVI.z.tö Eft
veroubivox hareiolaiine addita
parti-culana apofiopeiin fecum trahit. lic
Piäi.XII.z.ubiex dolore; & Pfal.XX. 10.ubiexfiducia&deiiderioprofeclam
eilelicjuet. Sed8ca.Reg.VI.26 hujus figuraenonomnino nihil intelligi pot-I eil. Mulier enim in diritate famis,<5e injuria mulicris. aIterius,animovalde
co-mota, opemcpimploransregis, ferva» inquit,Doniine mirex,utvertit Tremel-iiusj non addito pronomine me,quodt
necintextuEbraeoexpreitum eft.Qui in a imohujus mulierisduo erantaffeibv
dolor8c indignatio,apofiopeiin
voca-buiiperfbnamejusnotantisfacile
gigne-re
potuerunt, Si <juis tarnen malir"
hoc exemplum ad eilipiés revocare,
quandohujusmodivocuiaeunius8calte·
riusomiffioetiamex nuda
confvctudi-neloquendi, iåitem iine peculiari animi motu nata videri poteft; cumeonon
magnoperecontendemus. Utinec de
idgenusaliis,cjuacad
hocpropofitum^
ιο8
noftrumnihil necefläriafiint. Idcom
troverfia,nifi falUmur,caret,quod
ejus-modiformulaeinlingvis variis
apofio-pefin faepe recipiant. Quomodo & lingvanoftra non tantum formulam-* illam conftru&ionis plenae frequentat, refpondenté vocibus Latinisjuvetp,vel meynosvelvos DEm: Sed&hane diver·
iåm@ub fyUlpt/ hoc vel inverio verbo-rumordine. Etadhibeturfäcpe haecpo-fteriorinreiubita, lludiumöc
defideri-umimpenliusacuente. Quin& in re
creperapericuloverepentino,aut
alio-quiubi contentius feftinamus, iaepe
fo-lo imperativotyUiρutimur, ldem fitin-» lingvisaliis,
\Apofiope-
IX·
Inhac
formula
tota, voce ex fisvocis duabus inunam conflata, Hofianna velhofianna» , locis
iupra memoratis
apofio-pefin eflfetantominusdubium fore crc-dimus,quanto diligentiusoculis
iubji-citur &confideraturPialm ille CXVIII.
locusq;totus,undevocemhane & alias plures illa Chrifto urbem ingredienti acclamantium turbaiumfit. Equidem
abfolute, &ccitratales,quales hic
occur-runtcircumftantias, videri pofifet iätis
hasquo
φ
voces in cllipfeonnere. Qualiteretiamresféhabet,
quan-doabsq>animimotuSccontentione
La-tinidicunt/eraut tommoda qme(o
opern. noftri vero tätefytfip. Sed
negotium
quodhicagitur, ilii reipondens loeticia
&ftudiumanimorum,repetitio
particu-I larumobfecrantium
plusquamfimplex,
praeteriymplocenetiå reticentiae figura
hicagnoieerejubent. Habetvero eam
haec formulaHofianna aliterubiin
ea,in quaeftperiodiparteåvocibus
fequenri-bus ieparaturj aliterubicum illis
con-ne&itur. Prius ipe&atur in ifto Piål.
CXVIII.Sc in N.T.locisillis,inquibusSc interpun&ione&lenfu iéoriimponitur
Hoiianna, vocibus iequentibus,
venedi-tius qui venit, &c.' periodi
partem Sc
fententiam aliamconilituentibus. Vide Marc.XI.i?.Joh.XII.
i$, Pofteriuseft ubi formulahaecHoiiannafénfuSc«onftru# ftioneverborum conne&iturcum vo¬
cibusproximé iequentibus ey
ύ\^ς·οις,
inea videlicetacclamatione
quapopulus
clamabat Hofianna in altifiimis. Matth,
XXI.ρ. Marc. XI.ίο. De utraqj hujus vocis habitudine jam ieorlim viden-dum, qualem Sc quarum vocum
reti-lr Wntiamillaecontineant, Intelieximus
ΙΐΟ
peroccafionemnonunam,
fi
haecali-quanto plenius
explicentur,
foreidex
üiunonrantumjuventutis,iludiisfacris
deditae: iédetiam
nonnullorumpraeter-ea aliorum, haecinEcciefia vclexplican·
tiumvelcxplicariaudientium,aut
alio-qui cupientiurri haec
plenius
expofita
habere. Itaq; bona cum
gratia
le-étoris Chriftiani Sc aequi,hoc harum_.
acclamationum negotium latius
hic
aggredimur. Seimuseile,
quibus
pro-lixicas, qua hujusmodi
tra&andi
ratio
carerenequit,hicminime
taedio
futura
fit. Utinamveroiidemilli, Scfi
opta-refaseft,aliiquoq,nonomnino
nulli in
hacoperanoftraaliqvodoperae
pretium
invenirent. Poftquam hoc
peculiarc
propoiitumhocioco cepimus,
affert
Sc
idaliquid momenti,quod ex
tradlatio-nc partium in hifee
acclamationibus
pierarumq;, etiamearumquae a
reticen-tiae figura hic iuntremotiores,lux
ali-qua inferatur locis illis, in
quibus
illa
hic iedem habet,utSc indetantomeli¬
usipiäpateat.
Poßt* fe-
^fai
forflmla
feorfim
poni-orfiau, tur»deejus apoiiopeii
eruditi varie
ien-tiunu Primum iiincqui vim
uitimq»
in ejusin compellatione quadamDEi po-nanc,comparentqsperproportionerna
. exfuperantem
cum. hofia, inquantum», Explicati·
vox illa formula vetus fuit ialutandi °«esals» orandiqi reges, quorum in manu
en*·
fuit lubjs&is, quantum hominesho-minibus poiTunt, ialutem vel inte, gramconlervare, vel periclitantemtu. cri,vel amilläm reftituere, Videi.Sam,XIV.4, 2. Reg.VI 26. Celebreinlitc- Dan.Hein
ris no men Daniel Heinfius in Exerc. fii
Sacr.adh.1. hujuseile videturiententiae. Saltem iicientientesnonimprobat. De
quoverovideripoteftille ab cruditione & pietate commendatilfimus Theolo.
gusD.SalomonGlaffiusin Exeg.Evang. De
eaju-&Epift. adDominic. I. Advcntus, an·» diciura,
not.adv.9.ubi hacformula aliudligni*
ficatumfuiilere&ejudicat, Neque
ta-mendifficemurIire&olenlucapias,nou
tantumvera, led etiamappolité didla
elfe illa Heiniiieodemloco» ubi hac, in.
quic, acclamatione regem égenteDavid* quod gratißimnm & expeäatum omni.
bus, regnareindicatur. Quod licutr8
adeumhujus formulae ftatum ipe&at»
inquoeacumvoeibus fequentibus con« neölitur,itaquoqi cumeo ventum
fue-i
ni
Caninii.
rit, id omnciilic meliusexpendipot· XI- Angelus Caninius, 6c qm eum
cumaliisiequitur Baroniusannal,Eccl,t.
adann.Chr.34.§.f,in diiquiiic. dc lo·
cisN.T.Hebraicis,&cum eo nonnulli
alii,indutU Talmudicis,&idgenusaliis
inonumentis, per hofianna ffenfu quo-dam remotiore inrelligunt frondes 6c
fafciculosramorum, quiiniefto
taber-nacuiorum cum exukarione geftari
vibrariqj iolebant. Praeceperac
de
ejusmodi frondibus DEusLev.XXIIL 40. Etquodinifto feftouiitatumerat,
Idtemporealiohoshomines quiingres· liim Chriftiinurbemornatumibant,fe· ciiTedocentEvangeliftae,Sccoeterispau·
locxplicatius Johannes c.XII.1$.
Rab-binisvero, populoq; Judaico,
ialtetn-·
tftius temporis, voccm hoiånnaejus-snodiramorumfafciculos nocaflcCani¬
nius,Scquicumillo faciunt, probant* exhifce Rabbinorumpraeceptis: Nr
de-t*cumineiqnuqiiAtnJpathulam vcl ramtim
fAlmttin Hofanna. Item: cum nettitit
Hofantidiifaciteeumanubrium, Schujul
generisalia, pallim icriptoribus
Chri-ftunis notaca. Hocpa&o hic
iénfus»
&hoc Ä C! ' ai h< m Ψ gr CJ j ha ali fel dc Noj
vc ne ι tei !eo % re re in< fei art pli fra ocn?
&hocfupplementumacclamationis
fu-ent,bosråmesvel fafciculos prxferimus,
mtvibramus filioDavidi in ejusfcilicet
honorem.FormulaGraeca plena
hujus-modi eiTe pohet: apwva 7πί?λο$υ τω ijuActßi^5 ut Caninii iéntentiam ma·
gnusGcrhardus in Contin. Harmonis
Chemn. h,l. aliicp explicant. Erfunr·
haectalia,utad hujusvocisftatumetiam alcerum,quemjammodo indicavimus, fefeporriganc. Senium hunc jam
mo¬
doremocioremappellavimus, idcp ideo, quodpereum non iignificetur id,quodl
voxhaec iecundum originem
iua,com-ηιυηειρφ loquendi ufum valet, ad^us
nempe falvandi; iéd
diverfumquidno-ietur, ramivclirondes>idqjexinftituto
eorum,quibushuic voci hane novam_, iignificationem imponereplacuit, ubL
fesad eultum DEI
publicum^memorai
rcdebuerunt. Undeetiam
apparetnon tocommodefenfum hune tcchnicum__,
ßuarnficialem appellari poiT^qualemin artibus Sc diicipiinis vocabula longe
ptarimahabent. De quo pluribus in-fra>ubihujusvocisfeniustechnicusaliue
©ccurret.
&H. Sedrcdlevidicceniuitq, ό pel- Contra el
«4
ΚΛζ/ιί;ς
GlafGus, loco
iupra
indicaw»
rationesaCaninio addu&as hoctantum
probare,cjvodvox
hoiarina
exhujusri-tus fåcri conivétudine, tradu&a
fit
ad
iignificandum hos
frondium
&
ramo¬
rum fafcicuios in iermone quotidiano
&communi: non autemquod
popu-lus in hac(acraceremoniavoceirta
ufus
iit in hoc figuratofenfu.Νεφ
enirru
veroertcongruum,populum
qui in
hoc
ritu verbis utebatur Pialmi
CXVIII,
£moxid probabitur, uti
hoc
loéo
nihil
idopus) idcp
feniu
proprio
»quem
majoreseorumjuxta meuternDEi
Tibi
ufitatumporterisrcliquerant:in
hacίο·
lavocehoiiannadeflcxiiTe ad hunc
fen·
fumfiguratum, Vocemhane
in
ifto1
Pialmo ramos Sc fafcicuiosnon notarc vix ac nevix quidem ignocum
elTe
po·tiiitl 'Populum vero
iignificationert
itamutade,nontantum dici,iédetiafl1
probari
debebat.
Si
vel maximc
gcib
tioillafafciculorum, incidensin
idefl
tempusfefti tabernaculorum,
quo#
nebatur hoc hoiianna,occaiionempri berepotuitimponendi
illis
haneipß"1
appeliacipnem inufu
communi»
dequö
inicriuspauus:innegotiotamen
!
V-H/ ipibq; cultu divino fignificationemver*
borumaίέηίΐι divinitus praeicripto ita
demutare, non potuit nonreligio eile
hominibuspiis, &icripturas divinasiål· tcm mediocriter intelligentibus,
ha-bcntibusq,
in honore. Extreme caecos autpravosidfeciiTe,atq* ucidemface-rcnt& alii animis & ftudiis contrarii
inipetrafle, idoneis teftimoniis
antiqui-tatis oftendi debuit. Neq? hirami,
quantumvisad hoc negotium iacrum_»
adhibici,tantierant,ut toties,Sccum-,
repetitione adeo deniä eorum mentio
inhac ceremoniafieret. Sicogitcs ho-mines iftiusmodi ramos, etiam ipatio
nonvalde
longo portantes, in refacra.
Sclongcmajora
reipiciente, identidem
damalle hosramos> hos ramos' facile
deprehendesquamid alienuma talis cc-temoni*gravitate Sc decoro fuerit.
XUI. Rationes plures Caninio
ap- Feftit«·
ponitGlaflius,adquas quemadmodum
t>ernacu-diaatq,
alia, ut fir,.regeri&viciilimat-loJ^uin
ternari reiponfiones poiTunt: itanec
^
hondiurnramorurnep
auttabernaculo-rurnufustypicus ad fignificandum gau· dia&tabernacula illaaeterna, rempro
Caninioconficit. Si enim dicas in hac *
Ilé
ceremonia tantihiiiTefaieicuIoS filos&
tabernacula, quiafiguram
fuftinebanr'
bonorum per Chriftum partorumiiu
coelis: non fit verifimilepopulumex
motuextraordinario & plane
fingulari
acclamantemChrifto,nonmagis
cogi-tafle &exprefliile ici,
quod
remipfam-.
magisobocplosponebat. Neq;
ex ry-picaillarationererum,ideft
hocloco,
frondiumvel ramorum, recfce infertur
fignificationem
vocabuji
hofianna,
quoaliunde accepto uli funt
acclamantes»
figuratam eilé. Non
dum
eft
diipkien-di locus, qua rationedicipoifitin
ge·ftandishiicefafciculistypum fuiile
iti-nerisnoftri inhac
peregrinationead
vi-
) tamaeternam. Id oculis omnium ob-\ viumeft, verbum hoc hofiannanotu eiTepetirum ex verbisMolis,
per qu*DEusolim hane cereraoniam
inftituit.
Etinlocoillounde petitum
efhfignifica·
tionempropriamhabet:quidquid
fit
de
verbispoft interjecla
nonnulla
fequen-tibusv. quaede fefto frandibus
ornan-dousfcadeornuaaltarts,
viri
infignes
ex·
poiueruut: aliistarnenitidemnon
iper·
nendisautoribusaliterinterpretantibus.
Ezphcado XiV, Rcchusitaq»hane
formulam
;■
«r
hoclocoitacapimiiSjutiecundumicri»
pturae fåcr^e Sc commtiniorem uiunv capifölet: quomodo&rverfioneseam Pfalmo ifto CXVIII.reddiderunt.Porro
utde ejusapud Evangeliftasapoiiopeil
meliuseonftet, duohicadftruendafunt: primumhareexulcantis turbae verba ex
Pfalmo CXVIII. if.petitaeife. aktrum »ftiusPlålroi argumentum
eiTe
celebra-tionemMeffiae, ut Regis fortunatiSc longe acceptiffimi. Prius patet ex multitudine verborum iftius Piaimi, <juse in hiiceacelamandi formulisoc-Currunt, Nam non tantumillud
ho-fiannahichabemus, fed etiam vocesin». ifto Pfalmo pene proximas. Tantum v' duacinterjedaefunt*, fere idemcumpri·
oribusfignificantes. Habcmus vero
hic,praeterprimasijftas,etiamhasvoces:
Btnediäus qui venit in nomine Όomini,
Necobftatquod hxcnonin tabernacu-lorum, fed Pafchae feftocantata fint,
aliterqvamDEus I.c.Lev. XXIIL
julTe-rat. Id enim expeculiariD£i Provi¬
dentiainftin&ucp fadftnm apparet: ut*
conlUretomnibus haneacclamationeni homini&Regi,nonconivetudini Scfe¬
ftotribui. Nanvillai.Maccab, XIII, fil
h8
Scz.Maccab, Χ,7. excauiå
liaturaliter
evidente nataerant, atqj ita humano moreomnesmovereapta.
Νεφ ifta
hacc peculiariahabebant,
quaein
hac
hiftorialegimus.Scribit Jnnius
in-,
notis ad Matth. XXI,p.probabile
elfe
ramosinmonte olivetireiéftos
occafi-onempracbuiite
huicturbac
utendi
hifce
iiidemverbis, quibusaliasutebatur
in-,
feftoillo altero, in quoramos
geftare
folennefuit. Non negamus
potuiiTc
aliquidtalecommuniorerationc
animis
illorumoccurrere. Verumifta
qualis-οηηφ
occalio tothomines
ad
remadeo
infolitam, &intertottantos^Chrifti
hoftes periculi plenamiäusimpellere
minimevaluit. SedScpeculiaremDEi
inftineftumrequirebat peculiaris
iafti
indoles Sc impletio Prophetiae perZa-chariameditae c.IX. Iftumveroinftin* dum inhanequoqjfa&ipartem
ie
por-rexifle vero confentaneumeft. Quin
ScJudaeorummagnus,Sc
iftis
feeulisix·
pefupcrftidoiusat^illaudabilis rigor,
inobiervandis ceremoniarumcircum-ftantiis, vix aliter melius
quamhujus-modiftngulari DEiimpuliii
fledd
potu-it. Piura de hocinfra«'
ti9
XV. Poftcriui quod argumentum
Argumen-iftius Pialmiconcernit, ita breviter hic tum
- CXVlII
-quidemexpediripoteft. Obiingula- '
rempraeftantiamPiälmus hic olimJu-X
daeis di&useft,Halleluja aureutn.
Prx-ilantiaveroPialmi feremajor eflenoiL*
poteftjquamίϊ de Meflia loqvatur.
Ex-I
iftimant
aliqui
dimidium
hujus
Pialmi
,
partemq, priorem, de Davide jam
ab
hoftibus liberato canere: partem alte¬
ramdeChrifto. Quanquamverocum
Theodoro Mopfvefteno malosautores
fecuto,maloSc ipfoie iequentibus
au-torenegarinondebeathunceiTe fcriptu-rxmorem,utaliquando de rebus tem-poralibus&terrenisagens, mox
digre-i* diaturaflurgens ad
aeterna &cxleftia, ad
quodinterdumtypi Sc antitypi ratio in-vitat: tarnen hocloco commodioreft
iéntentiaeorum,qui Pfalmum hunc to-tumdeMeflia exponunt, Faciunt id
Vinarienfes,itatarnen utftatuantinhoc
Pfaimo verfus alios loquentisMeflix,
aliosfideliumejus deeo verba
coYitine-re. Priuscfle in parte Pialmi priore,
pofteriusinaltera. Quidquid veroiir*
dePialmipartitione,<Scargumento par-f tis primae,feuillade Davide agat,ut
mirum 8chictypoChrifti, fen
fnftplici-terdeChriftoΓοΐο, de Chriftorameru
cu magere,idq;inftgniterinhifce
verbi«
8cverfibus, dequibushic
agimus,argu-jriento rion nno oftenditur. Primo
ipiä verborum indoleseo ducit
verfu
f, loquentia deangoribus Meffiae utPfal.
XVIII.7, itemv. 10.de univerlirate 8c
ruinahoftium, quali hoftesChrifti
de-icribifolent.Conf.JefLXIII,6.&c.
i
tuprimisverov.14.8ciéqq. ubi de
vido-iriadextrac Domini. Conf. JefLXllhf.
cjusq* qui caftigatus quidem
eft,
fed
mortinonitatradicus,utnonftatimite-rum viveret. Conf. Jef Lill, fvio. 8cc♦
Secundo,hoc qvod volumus probant verba hifcenoftris vicina, 8c cum illis
cohaerentia,delapideipreto, fed
fado
poftealapide angulari. Illa in
N.T,
Matth. XXI. 41. Ad. IV.il. i.Pet. ΪΙ.7.
de Chriftoexplicantur. Arq; hatc
hoc
modoexpcnfä notitiam non inceriarn dantdefenfti harumacclamationumin.»
N.T.fedquodad gradus claritatis
atti-net, dant eam cumfarnore. Nempe.
per haec captato quafi in
greftu
inifta
N.T. loca,&· hac inter aliasfacula, tan-quamluceprimaillis admota,
illa
vicif-iiminm
fim inh*c Davidiea lucem majorena refundunt,iicutcum Icintilla flamrftam
excitat, Utjuredicineqveat, eosquicx Pfalmo hoc iénfumcolligunt, harum_. acclamationum: &eosqui exejusin-.
N. T. memoratouiii inhiice
acclamati-_ onibus, iéu exallegationehac in N4T.
jv colligunt iéniumPialmi, inprobando
circuii vitiumcommittere. Tertiara¬
tioeil quampetuntantiquitatum
Judai-Carum peritiores ab ufu &liturgia
ec-cleiiaeJudaicx, etiam melioribus iuis
fe,ulis inhoc fenfu verba ifta
ufarpan-tis. Quodnosiuo loco relinquimus.
XVI. Hifcejamitaconfideratis faci- Seofurft: I liu seritperipicere voceshaice duas, in reticentia h unamcoaiitas, effegratulantium &
be-fteprecantiumChriilo,
Etquandoea-rum ex ipfis rebus ipe&atus habitus
oftenditreticentiae figuram iniiiis eile,
hoc ipfoiimuladveramejus fupplendac
rationempropius acceditur. Has vo-ces apud Judaeos
pro
acclamandifor-tnulaiuiftetumfideshiiloriae oftendir', tumetiamid,.quodEvangeliflae eamin
lingvam Gräecamnon verterint. Non quodobemphaiinnonpotuerintilli,in
I quibus fuit SfirltusChrißi,utde
tisloquiturS Petrus
ι.Ερ'.
I.ii.iéd qut»haecinpopulo Judaico folennis Sc re· ceptafuit acclamandiformula. Inhu· jusmodiveroformulis idem
ficri
amat quodin terminis, utloquimur,artium,ut.eosfereretineamusinea,inqua
pri-mumnatifuntlingva. Sicuthodiedi·
veriarumlingvärumpopuliin acclama-tionibus ad principes,votisåroperibuj pyrobolicis, ubi iblennius resgericur,
adhibere amant vocem Latinam virat. Soiencverocales acclamationes ex
con-tentione motuq* animorum majoreper
figuramreticentiae proferri, formaver¬ borumfemiplena. Cum Caiaubono praeitantes hujus loci interpretes alii4
illuftrandicauiaallegantillas acclaman¬ di formulas Romanas: Vittoria populi Homanifeliciter. kem,fidei militum feli-citer,pucaevenUt>aut/aliquidt^le. kem,
Imperatorimultosannos,
icil.
optamtts,&C
id genusalia. Ita&hoclocovicever-iäexpreiTo vcrbo,omiilo nomine,(er* va,qucefoautqua(timus, videlicet hunc
novum regemChristumfive undlurn tuum. Quomodo Sc in Latinisillisfer
opernSc fimilibus, cafus nominis
omic·
titur.
XVII. Nunc igitiirvidendum quid
SuppTe-inhac formulaacclamacionis, ulitatxin menturn
i" populoJudaico inteliigendum Hr, Sc
verum*
quomodo hic occurrensmanifefta apo- *fiopefis fuppleri debeat. Nihil opus /*** /
circuitu. Tantumadmittatur optimns/pro^iur Evangelifta Matthxus, qui expreife dor
"^mu'1
cetfiliumDavid,JEfum Meiliam in hacoßa>,n»'ßu·
apofiopeh inteliigendum eile.Memorat DaVid>enimille hos homines clamalTe koftan·■
tiafilio David: Sc mox adjeciiTe;
lene-dittusqui venit in nomineDomini. Qu*
omniaollenduntpopuiuminhac
accla-matione,utinoculis, ita Scin animo habuiiTe tuncfolenni, autfi
mavisyiin-gularipompa venientemfiliumDavid:
benedi&umillum,venientem in nomi¬
neDomini,å DominomiiTum,volun· tatemfacientem Domini,Scob Domi¬
num, ftve obhoe Domini bencficiunt
gratisdevotisq*naentibusaeeeptandum, Joh.Χ. XII,Pfal.XL.8-Joh. V. Phil,II.ti.See. Quod ut illi
fignifica-runthacformulapaulolatiore,itaidem
fignificatum voluere illaaltera
intravo-cemunamconiiftente acclamatione
bo-fianna. Ne<p enimprobabile eft
popu-lumhunc, inunoeodemcpopere habi*
124
tuφ animiÄr
propofito,
voceeadem
exproximorepetitä,infignificationenotu eadera, fed alio reipicienteufumeile.
• Id tantum intcreile videtur,
quodin
>ι'' λ■ hacrriumvocabulorumformulalibcri»
us adhuc meanteipiritu, vocesplures
prolataefint.
Atinillaaleravocis
unius,quam mcmorant Marcus &Johannes^
mutuisquidemexemplis au&um ficac-clamandi ftudium: Ted ex continuatio.
nemagis magis^, utfitlaflatis
viribus,
Sctardatavoce,nihilautem rcmiiTo
af-fe&u, tandem vocabulum unum quam pluraprofcrre commodius
fueric.Con-ftitutojam hancefle fupplementimate·
riam, iupplendi £orma<Seiéntentiaple¬
na cum periphrafi talis fuerit: Salvat
five juva, o DEus Paterhunc filium un-&umq»tuum. Fer opem , Sc
felicita*
fem illi tribuej ut arduum illud rc·
dcmtionis opus, cjuodjam propius ag·.
greditur,omnicumfucceflu perficiat.
Senfus·· XVIII.
Sedantequam haec latiusex-ju»duo, ponimu5,tuemurq»du&um
exlitis
apud
Matthacumverbisargumentum,adrem
redtius intelligendam opus eft formu· lamiftam,hoßannafilio Davidaliquartto plenius conüderare,animoq,
fubijcere
Horum
compara-tio inter
fe.
116
illuftriusregnumadire,
Sc
regnandifor·
maminftituereparat.XIX. Prior ille iénfus
apofiopcii
carcnsutiturvoce hofianna
iécundum
ufumcommuniorem,permodum no-tionis,utloqvuntur
Logici,
prima?:
iiu
quantum rem
ipiäm,
opemdivinam-»
immediatefignificat, eam
flagitar.do
cumadditagratulatione,per
fiduciam-»
confeqvendi.
Senius
pofterior
utitur
caufiiquodamrariore,ut
vocabulo
te-chnico, iéutermino,utloqvuntur,
ar-tis,muficaeq^iäcrae,
¬ionis
fecun-dar, fcjvae res
quidem
fignificat,
verum
nonimmediate, iéd per
aliquid
aliud,
quod iftius
notionis
vocabula
prius
fignificent. Supra
th»
XI»
hujus
vocis
ienfumtalemhabuimus, ubiea
ramo-rumfaiciculosnotabat. Hic vero
harC
cadcmvoxeadem
artificiali
iignificandi
rationealiudquidpiamnotat.
Scilicet
inhochujusloci
ieniii
voxiftaprimum
iéipiämdciécum
cohatrentes
proximal
fignificat,cum
formula
ifta hofianna
filio
David. in hanc orationemreiolvitur;
folenne illud
hofianna
canimus
filio
David.
Quomodo Sc in hymno
Pafchali
de
Chriftoliberatoex
vinculis
mortis,
fy*
ftematcftemareprfmojubemur &cantare baüt»
luja, halleluja. Ubihallelujailludprius technico ifto, iéu artificiali lenlu le-ipium,ieu ipiämillamvocem notat,di· citepquidiniftogaudio cantandum lir,
voxicilicec illahalleluja, tantundem__,
valens atq> Latinae dux laudateDomi¬
num. Halleluja pofterius,quod
pro-ximeiéquitur,capipoteft,finon Sede¬ bet,fenfuilloiimpliciore &communi, qui imrnediatefignificat, laudate
Domi-««m,fine intermediain animo cantuq* mentioneformulse, qualaus ifta fieriSc prarftari confvevit. Quanquam verö hi duoleniiisitadiffcrant fecundumha»
bitumorationis,modiimq;iignificandi:
tarneninre fignificata conveniunt,leü
remeandém
réipiciunt Scnotant. Itacjj
utnonomnino nihil, itanecvalde
lon-gefepararidebent.
XX. Quodiiindqlemphråiéos,qua ^ jj0C bieutuntur Evangeliftäc, plenius intelli- negotium gertcupiens, quaeras uterhorum duo- uterapti* futnfenlimmhicaptioriit,videri polTet or*
poftcrioremlie efte: idq; ex eoquod
Evangeliftaihane vocemhofianna non-.
verterint inGraecam. Koc enim ipio
yidenturvoluiiiéinnuere turbam hane
I ifthoc
m
iftlioc vocabulouiam eflc ut
foleniii
formula, &c quafi technicavoce
litur-giaefuae. Nifi enim
hoc
iignificari
vo-luiftent,non reliquiftent
vocabulum-,
hocfolum non verium Graece.Sed
vel acclamationem hanctotamintulif·
fentinN.T.calinguaqua tunc
utebatur
acclamans populusquomodo Marc,
V,41.phrafis talitha kumi,totanonver-iä eft: vel hane vocem non minus,
quam harum
acclanrtationum cacteras
reddidiftént Graece> quodicilicet iiu
illis omnibus factum videmus. Ur* in iftis, benediäuf qutvenit &c,
Gloria
in excelfts. Iteminformulisfupplicum
filt David,JESUfili
David,
miferere
mei,
mifererenoflri. Inhis omnia
Graece
ib-nant (nihil obilat nominis
JEiu
flexio
propria, alibinon minusquam
hic
re-cepta) vocesqi Graeco more
conftru-untur. Nec vox aliqua
pcregrinaex
Pfal,VI.j.Dan,IX.ip,locisve
aliis
noiL.converia in orationeraGraecam
illata
eft, Luc.XVl.z4. XVII.13.XVIII. 38·
&
alibi. Inde etiameftquod
ritualia
ec-cleiiae& euchologiahaec jam
pridem-»
ut vocestechnicasoftentent.
Pofteriof XXI. Haec vero utcunq; non
fin«
U9 ipeciecJiiputata proUlis» qui verbum^
t precandivel canendi extriniecus huc
ad-vocandum eile contendunt: non ta« men evineunt ienfuou illumpriorem,
cundemqifimpliciorcmhic non praefe-rendum eile. Primum enim Sc hic il¬
laintheologia excgetica probatiffima
j regulavaleredebet, feniiim verborum
iimpliccmdeiérendumnoneile,quam· diunoncogirneceilitas. Cogit
auten> illa cum iéniusrtmplcx abiurdus? im«
pius, vel annalogiae fidei contrarius eft. ]amhoclocofenfusfimplex,
qui
hicexyerbisfimplteiffimefluit, Scper
fimpliciilimasconftruendi leges decur*
t) rit,rebus quoq,ipiisconvenientiilimus )* «ft:
fupcratqjiilum
alterum eo nomi«o ne,
quodille quidem remeandem, hic
>
ι tarneneumfimpliciusSc absq» ambagc
J" omni
reprxfentet. Praeterea fidcles
:X iftius
temporis hacvoce uios eileineo
u fenfu,
quoextatineoloco unde
deium-ta taert, longeelicredibilius,
quameos
Sc deflexirtc iilamin ienfumalium&obli«
c- qvum
magis Sed Sc pietatis hoc eft
u» ingenium, ut
ubicunep respermictit,
i o£usfuumiortius quamremiflus
agatv
16
ie I χ
If°
Jamcalidius eft
alten,
quem amas,feene
prccari,quamaliisnarrareteidfacere.
Objcaio XXII. E*eoquod
Evangeliftae
vo-iölvitur. cem hane nonreddiderint Graece, id
quideminferri poteft, quodeam
illi
ut Curhxccelebrem valde
formulam
reipexerint:
voxr>on_» nonveroquodprotechnicahabuerint,
verfa Grx-atcputvocabulum artis (
ut hic
fas
fit*
ce*
loqui)qua obiri tumconfvevit cultuS De Iibris publicus, pofteritatireliquerint. Rim*
ritualrbus,aliailla,adquacprovocatobje&io, vix aliaeifepoilunc, quam
quaelongepoft
iccula illa antiquiora confccfla iunr'.
Qualia verofuerinc illavetuftiillma, Sc
poftea Davidica illa, introdu&aper huncnon tantum Regem, iéd etiam-« Prophetara DEi, imo monituDEiper Prophetas alios ζ Par. XXIX i;, qux vixdubiumquin innuantur ».Par.XVI.
6cXXIV« 6c Pfal. CXXXiV parurn^,
q,uodcertumiit,ha&enus
conftatnobis,
certiorafcirecupidis, inquantum
Ipes
iiteafciripoiTe. Verifimile eftad hanequo
φ
minifterii Levitarumpartempro*greflam eiTecuramSamuelis, quae me.
moratur i.Par.IX. 22.ied de his melius
alii,quiharum
amiquitatumnoticiaAad
\ calia comparato otio abundant.Id
ϊ/Ι
quoq; fimilkudineveri vix caret,quod utantiquioraplerurriq; iiropliciorafönt, ita& unacumtempore au&o
apparatu cultusiäcri, neceiie fueritmemoriaeSc
diicriminis cauiämagismagisqj
adhibe-re vocesillas technicas,ut exvariisPial— morumDavidis titulis apparet. Quin
Sc in ipiis iibrisritualibusdiftincbe rci
funt formulaeinipfocuku divino
uiur-parifblitac, Scearumnomina, illis
fe-cunda^utloquimur, incenfionc
impofi-ta. Ut horum poftremorum
ieculo-rumoftendumiibri, inipfa cuku iäcro
iftorum nominum alia ncnominancur quidem,utGradtidle,Refyonforium, See.
Λaiia nominantur, ut Magnificat,
San-fius,See. Scin lingvis stLatina diverfisr
voces his reipondentes: verum ηοα>
illo artifkiali fenfu, quo illsc feipiäs, connexasq, voces notant; v.g. ica,tftr*
voxillaunaScinitialis maqnificat noter*
bymnum B.Virginistotum: ied £eniu
illo, quem vox iftaSciéquentesinufu
loqvendicommuni
habent, ut η o cent a<kumcelebrandiDEum,&fc. Itäqi fi vei maxime iftis temporibus haecvoxhoiunna ienfu ifto artificiali in Ritua¬
libuseccleffceJudaicac exftabat> non-.
φ
tarnen inde fcquitureodem
illo
fenfu
quoiniftis
voluminibus,
intitulis
parti-ömliturgi* exftabat, etiam in
ipfo
illo
a£ucultuspublici, quemhoc
loco
haeccxercuitturba,adhibitamfuiifc. CurMef» XXIII. Dum in hac acclamationis
£am hi formula veriämur,idquoq»
coniideran-r fillmmDa-
^um>cur
MeiHarfic
acclamantes
eura
▼id. e* populoEbraeooriundum
appellarint
ßliuntDavid,quando
fcriptura
memorat Judacos, quodadgenusScmajores
atti
nebat,prarcipuegloriatos
efle
parre gc-nerisqjautoreAbrahamo.Joh. VIII.
eonf. Matth.III. Hane appellationem,utScquaedamin hocadlualia*
haec
tur¬banonexhocPialmo CXVIII. petebar, (neqi id neceiTefuit)
ied
aiiunde,
At
neeprorfushineperhaneformulam
ab-luferunt. JNam rexDavidillc erat,per
quem Spiritus S^n&us primum
eccle-fiaepraeivithaecMefliaegratulandi
verba,
Davidisiécundum carnemfilio.Mel*
liamverohicutScMatth. XXII.41.nonAbrahami iéd Davidis filium nomi*
nanc, apud Marcum c.X.11·
benf
precanturregnoDavidis patris
fui.
Vc·
rum iicloquuntur,nonomninoautprar·
m
riortempore propius
ad
haec tempora / vixiifettautquodrexfuiiTet bon®& patri fimilimus.Pial.LXXVIH.7z.Naminhocnegotioordotemporis non fuit tanti»
utinnominandouno aliquoexmajori.
busMeffiaenonpotius fpe&aretur
cha-ra&eraliquisilluftrior,
quandoille
in-,promtuerat. Etexhac evangelica
hi-ftoria, patetfuiffe inhac turba
aliquos
ortu Gentiles Sc Proielytos,quoruro-,
majoribus Davidnunquamimperavérat. Id ergohacappellationcfilt Davidpoti¬
usrefpexerunt, quod
promiifio facU
Abrahamo de iémine bcnedidloGen.
XVII.Scpofteatribui Judae, Gen.XLIX.
tandem ad familiam Davidis
reitringe-retur,a.Sam.VII.conf. Pial.LXXXIX.η 30.Jef.LV. Jer. XXIII.f.See. Qua
il-legloriapoftmodumitaiiluftris fuit in populoDEi, ut naiciturus Meflias ib-lenni appellatione dicereturfiliusDa¬ vid. ItaetrampervulgatumSc valde
notum,fuit, etiam eum ignorarentur
nitnis multacaetera, eumnafciturum-j.
Bethlehemi,inurbe David,.Matth.II. f. Joh. VII,41.
XXIV, Regnum Vatrü David apud Regnum
I 4 Mar- ΡatrisDa¬
vid.
5f4
Marcumnominantalii, vcl hi iidenu
homincsi utrivis acclamatione diver· (a. Quitemporale,& de hoc mundo
regnumpraeeipuehic ipedlabant, refti· tutionemregniIiraelisquam iperabanr,
adDavidemretulerunt: tum quiaeam
illieximiepromilfem putabant, tunu quiaparem. futuram putabant felicitati
temporumDavidicorum, Sc amplius,
Siquiveroaltiusremintellexerunt,(de
quoinfra commodius)regnumhicco·
gitaruntMefliae ipirituale, Davidi ejus temporepromiflum, Scabillo ingenti ftudio Sc lxtitia prxdicatum, repetita
etianvpofteaperProphetaspromiilione,
atqihaecomniacummentione ejusglo· sriaeiquodrex tantus expofterisDavidis
naiciturus foret. Eruntlorfanqui
con-(iderationedignam remjudicabunt,an·
nonDEushancacclamationem de filio
David rege., Scregno ejus,iicfieri, Sc
in literas referrivoluerit, utetiamex
hocfa&o, tanquam eventu,
auteven-tus parte conftaret inpromiilione
illa I
fadlaDavidi,z.Sam.VII. DEumpatrem noritantumdeSalomone,Tedetiam per
typum de Meflia locutum eile, fedres
iftapeculiarempofcjtoperam: vel
ideo
,
quod
:w
qnodfimulexplicandum
föret quomo-do Mefliashicfub typo Salomonis in-telligipotuerit,quando illius iécundum
carnem genus non a Salomone, fed φ
fratrcejusNathane ducitur. id quod
cxr
trahocinftitucumnoftrumlongius po»
fitumeil.
XXV Appellantverohic acclaman- _
, .
·j
r TatYK
»f-tesDavidem patrem juum. Regnumy
m- » .
quiunt,David, patr'tsnoßri. QuiexDa» '
vidis fangvinc per propagationem
de-fcenderantjcommuniillaåc
iimpliciifi-ma ratione eum iic appellare
potue-rurit, qui abeouta ilirpegenusduce» bant. Catterivero exeadem
genteiic
cumvocarepotuerunt,
tumquiaintcr
•
majoreseorum unus, &iniilopopul® Rex ScPropheta fuerat:
atq;itanonun® nominepaterdicipotuit
debuitq,.
Pro-felytos
quodattinet, (vocem év mXct*τ«
accipimus)quorummajores nec re¬
gem eum habuerant, nec aliqua at· tigerantcognatione fånguinis, dicide
illispoteft, vel quod
nonilli, iédort® Judaei hac acclamationc ufiimt* vel
quod ufiiintquidem&illi/edfenfutnc·
re ipirituali,
quod eum fequerentur*
ι non tantum
utexemplum
magnum
cre-dentiuminChriftum, fedetiamut
V
phetamScdo&orem:
qui Sc
ipfi
patres dicuntur, z.Reg.XIV.i?.Scalibi. Hoc ρβ&ο,quofenfu Abrahamdicitur
patercrcdentium,&ejus filii alii fecundum.*
carnem, aliifécundum promiflionem,
Rom.IV.n.IX.g.Gal. IV. z8· Simili
et-iamrationehicProielyti ifti
appellatio-nepatrisDavidem reipexcrint.
Baronius XXVI. Hiiceitaexpenfis dehac
for*
hac
for^6
mu^a Loftan
tiafilio
David,
iätrs
appart
mula. "
ttibil cauiåe fuiflfe
coreaBaronio
ioco
fu-prath.XI.aNegatolocutiovitiojaqua
Mil¬
ium congruum referat fenfum oratioriis: Scaliisφΐοφ
dura, Scdure coha-rensvi-deridebuerit. Hoiianna,inquiunt,
no-tacfalvaaut ferva quafo. Indc
emergit
hare aures afperrime radens
locutio:
falva filio David. autGracce <τωονν
fy
τωzjZ
Actßify
Neφ
additurhicaccuiäti-Vus rei fervatae: quo pa&o utkp
dici
poifet ferva filio David regnum fuuttt. Quomodo Sc inEbraeo verbumhocho»
fiacumutn^,cafu, accuiåtivo Sc
dati-vo exprcile &riteconftruitur, i.Sam,
XXV.z6.jj. quidquid iit
dediverficate
fignificationis. Hic autemfecus
eft,
inquiunt. Tantumunushic
occurrir'
caius Grammaticus, Sc manet vrtium
phra-phrafeot» Polles förlitan haec obijci-entibuspartim Baronio, partim aliis
iä-tis faceflcre negotii, ii reponcres ca-fum iftum quartum nominis
deficicn-tisper apofiopefin hicintelligendum.* elfe.utintclligendus eft füpra allégato
capite χ. Sam. XXV. μ. Quo
addi-toommahicredefehabcnt. PoiTetdc accuiativusilleexMarcoarceffi, ut ora¬
tiointegraiit talis, Serva MioDavid re-gnumpatrufui. Videretur enim noit> abfurde cxiftimari in hac turba aliosex aliorumacclamationibus partemiibiin
fuam fumiilTe, camq>interdum inifta acclamandi contemione animomagis
cogitaiTc,quam expreiliiTe verbis. £>ed
ratioquahic utitur Baronius, &cumeo alii, propius coniiderandaeft. Cum
cxaggerantilliVitium hujus phrafeos, fevvaaut[alva filtaDavide vel hoc vo>-luat,in omnilingva verba auxiliumvcl dandam lålutem aut proiperitatem
fi-gnificantia cumcafuquarto,&noncum
tertiO) jungifolereÄtpo/Tevel id ur¬ gent,quodetilinlingva Ebraea&aliis,
iftiusnotionisvcrba dandi cafum
adfci-fcant,idtamenhicapudMattham
infer-moneej»GracconopocuiifcfierLNamία