• No results found

Dispvtationvm theologicarvm de sensu locorum scripturæ secunda de sensu implicito ratione verborum. & in eo de aposiopesi seu reticentia, in primis de Hosianna. Pars I. In academia Vpsaliensi, cum consensu ven. facultatis theologicæ, publice proposita, pr

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Dispvtationvm theologicarvm de sensu locorum scripturæ secunda de sensu implicito ratione verborum. & in eo de aposiopesi seu reticentia, in primis de Hosianna. Pars I. In academia Vpsaliensi, cum consensu ven. facultatis theologicæ, publice proposita, pr"

Copied!
84
0
0

Loading.... (view fulltext now)

Full text

(1)

\ n f. N. J. BISFTTATIOtim THEOLOGICARVM Dl

SENSU

LOCORUM

SCRIPTURi

SECUNDA

Deicnfu

implicito

rationc

vcrborum,

Sc in eo de

APOSIOPESI fen RETICENTIA#

in primis de

hosianna. Pars I.

InAcademU Vpfatienfi,

Cum ctnfenfu Vta. Fdcultatit Tbtoltgtcd, publice propofita,

PRjESIDE · .

MARTINO

BRUNNERO

S. Th.. D.& Prof. Ord.

H.£srO ΝΏ ΕΝΤΕ

GEORGIO

Cotkoiukqbksi,

.

Addim xv Junii Anne u. dc. lxxixx»

in Akditorio Gufidviane.

HO LMU

(2)

xycfLz/sjn&

^

i o * Ac m

&Cr^lAL/\jy

S*T

JLi w.

JOHANMI

Haazlo

L

SS'rTkioLonJi

K

tSH

i

XviCUÉ

AACH

ißjPiSCOPO

t/L

ÖCA-NCAU.MW

£T ONfLSTOAli

EtCLfiCiåSTUt

■fÅjcnpi

Pi&CßJVATi ,H£Ö /l/AXMfi r

.tM

■ ' AuseuATomwAmjYTit

X/mtam

gcifcM/tieiK

fii/tf/fUTAX7A/H£7XMJPUJAX

QlU&lltVéUU/Hffffits/r IAX

tM/Ytäif

$TP£~£ir£

CSf&HMAfrU

-T&fTf/tA,

QUA

TuLA&UAißuf Ί! Φ t>

(3)

THESIS I.

Lterum genus

fenfus

verbis minus expres-iihicdantea

fcriptu-racloca,qvae figuram continent '2bui<n&7irr

αεως feu reticentiae.

Habent hoc commune cum ellipticis, quod iénfumqvemverba primum

dant,

totvocibusnonexprimant, qvotin

ra-tione loqvendi prorius

limplicirequi·

runtur. Danttarnen fenfum verbo¬

rumprimum, necaliunde

dedu&um

»

qvo nomineå ieniu ratione rerumim-plicitp diftingvunturi uti id infra ifto»

iocopleniusoftendetur. Inqvovero

duo haec generainter

ié differant

aliunde

peripicuumeft. Poteramus itaqi

per-indehicatqjfuprain

ellipiibus

nihil,hu-jusafferre, quando contenti iumusiis,

qusede harum figurarum indole &

di£

crimine re&e traditafunt. Poilulat

tarnenpraeiens trachtioidhicnon

omit-ti, finequoexemplorumreticentiae im» S.liccrisoccurrentium, ut multitudoa

G iupe-IL Amen Um TiTjCng five Ret!« centüj

(4)

96

fuperiore illo ellipiéon genere

fépara-re: ita & varietas, atqj inter fe di£

/ ferentiacommode monftrari non

pot-eft. Id ergo hic aliunde repetendum, qvodficut ellipfisSacra vocesincerdum

& fententiasquafdamomittit, tantum

exidonea conivetudine nonnihil rece

dendia fimplice illa loqvendi ratione

quatot verba proferuntur, quocpoftu latplenitudoiénius: ita nechujus con ivetudiniscaufavaldeultralic loqvendi icribendiq» arbitrium,co mmodicatem-j

compendii,aut aliqvid tale reipiciens

quaerenda fit. Reticentiaeverofigura,

quaeinlocis icripturae eft, Omiftarunu.

vocum cauiåm habet pofitaminejus,

quihacfigurautitur, cömotioneahqua animi,autjudiciia<ftu, vei diipofitione

lingulari,autfiquid his eft fimile,

Huju«qvje II. Haecitaq,prima eftapofiopefes

damfpc· (ivereticentiasfacras

diftingvendi ratio, clc,#

quaipe&antur utortae aliae exaffcdu gaudii, doloris, indignationis, aliove limiii: aliaeiterumexadmiratione,alix

exftudiocontradicendi, remilfione

ani-miiblitomajore,&fi qyidtale eftaliud. PofTunt etiamhaec, plurauno, inter

juntfta in animo, reticentiam infermonc effice·

(5)

; efficere» Atqjhaeex cauiä efficiente,

ejusqjvaria habitudine petitae iunt diffi-rentiae. Alia rurlumdiftintftio dticitur

ex reticenti#materia, feuexvarietate

I verborum, qvae in ejusmodiorationis

*

figurareticentur, & per reticentiam_* omittuntur, lilaenim aliquando

no-i mina,aliquandoverba iunt, aut partes

orationis aliae. Aliquando tententiae partem, aliquando iententiam inte-gram conftituunt, Varietas rerum_ff de quibus "&7Π)σΐύύ7τκσζΐς loqvuntur,

ipi-dem ad materiae varietatem refertur.

Sedeamhic colle&umirenihilattiner*»

Etnotumeft quoloco habeantur

iigni-Ecationes&divifionesillae,quae

materi-alesdici coniveverunt. Neq* tamenu

eashic praetereundi id fundamenturro

ponimus,qvodillae nufquam ullopacfto^ 1

ipe<5tari poilint. Porro difFerentia

alia nafciturex reticendi formaScmo¬

do. Eftenimubiiententiaeantecedens

proferturverbis, reticeturvero

conie-quens. Eft ubi contraexpreiTo

conié-quenteomiiTum elf antecedens- Huc

referriSc idpoteft, quod recicentiaeaiiae ficfint, ut facilius lntelligantur: aiiae

fic ut diffieiiius. aiiae cum ia<fto ali-^

(6)

5>8

quofint

c<$njun$at,aliac

fecus: Sc

Π

quse

porro fintvarietates aliae,

Poteft

quo*

quéin quaeftionemvenire, an

apoiiope-4 fes aliae fintmerae,aliae mixcae>

aliquid

nimiramexellipfi trahentes»

Diffe-rentiae,quaeexpropofito Scfine loquen-titimöriuntur,iåitemmagnam pactem

exdiijpofitionibus caufae efficientis

in-telligipoiTunr, Ita reticentiae aliae

ad

gaudium, dolorem, admirationem^: aliae ad aliosanimi motusa&usq; figni-ficandos, vel excitandos inaliis compa*

rataeiunt. Externa magis quaminter¬

naapofiopefeon eft difterencia,

qvod

locorumicripturae de re eademidem_, dicentiumalter hacfigura, alter

abfqi

ea, fimpliciterSc verbis plenis conce-ptusfit. Non eftnobis propofitum-»

diiFerentias omnes hic conqvirere» Quantum inprseiéns poilumus,

qua£

dam tantum perfeqvemurj Sc figurac

ipiius indolem in propofitis

exemplie

confiderabimus: fi forte Sc hoc

no-ftrum qualecunq* itudium

augendi

ThealogiaeExegeticaepenunon

prorfus

fupervacuum putabitur.

III. Utigitur a genereillo prim© InalFe&u · · - r r■ r ·

(7)

icnpcuraepn-99

mum fpe&emus fécundum diverika-temafFeAuum: quantum nobis

obier-Varoin eit,primain-codicefacro apoiio-pefiseftiniilrs primiparentisnollriver- .

bis Gen.II. 2*. ΠΝΪ hacvice.

τ^5

idtp fecundumdo&iifimorum virorum

GeiMMfc

interprexationem. Ut veroconfilium nobisnon fuuoppugnare veriionem_*

illorum» qui verba ifta, & illisproxi¬ male reddunt: hocnunc os ex oßibus

Weis&c. ita&ipia quocpilla vcriio, &

respropiusconiideretur,

apollopefi

vix

caret* uti mox paucis monftrabitur. Haechujus loci reticentia, ur in iåcris iiteris, itcut jam diximus, prima eft9

occurrensincodicisiacri libro primo, nonvaldelongcab initiaι Ita etiamfe¬

cundumpraeftitutum jam

ordinem hic

non inepce locum primum occupatf

Pertinet videlicetadaifeébuminter pri-mos fimpliciilimoscp poni

fölitum^

gaudiumvellaetitiamv qvaevocabulauc communihodie morealiis,ita &nobis bic idem iignificant*.

1 V. Creaverat DEus mitio Ada- Ejus

Apo-naumfoium,fettfiricconjuge. Addu-

&>Ρ3*1δ·

xeratad eumanimantiacaetera* ur qya

Maximapoilebat

inteUigendi lacuitate,

Cf fim

(8)

109

prius naruram eorom contemplatui,

nominaillisimponeret. Fecit idAdam,

λ

vidensqj in ufiaquaq, fpeciemarem &

fceminam creatos eile ad

propagatio-nemipeciei, fimul viditfbciam talem_» iibideeilé, SedSc fuamiphusnaturam, fermonemScdotes alias contemplatus, viditetiamobcaufasalias, comparciibi opuseile. Siquaerasannon Sc anteid viderir,perillam-nondum obfcuratiin

telledkis,&magis majorem illam ima·

ginis divinselucem: reiponderipoceft,

tion eife valde promtum exhocloco

idprobare, fi nullamhicitatuas apolio-peiin. Si'nftatuas, iécutusvimverbo¬

rumScformam orationis, videri polTe

idetiamhincdeduci,qvod&antehoc

idem Adam viderit. Quo pa&o haec animantium contemplatio per compa·

rationernilliSc hancnotiriamconfirma· verit, Sccomparem habendi deiideriuin

auxerit. IntereaDEusinprofundurrt-»

ioporem conjedto conjugcm paravitJ)

eomodoquiexliteris iacris notus eit

Qua Adamjam expergefadlus conipe-&a,ubiiimulprobeperipiceretad

quid

creata eilet, geftiens exclamat Γ\Ν{

£y£n^afWfiicilicetinvenieam,quani

(9)

wg ιοί

totviribusicu toties antequscrens

nus-«

quam inveni,veloptans nusquamvidi»

Hacvice iucceflitillud quaerendinego¬

tium:autiiquasvocesaliarapriores iiint ! adfupplendam iententiam, quam

exul-tansänimuspraelaetidaintegram

profer-renonfuftinuiti idcpideo, i?t

qvanto-cyusinfeipium rediens, tantopries Sc

vehementius gauderet in finu. Quo

breviterfario, moxfe magisexplicans

erumpitinea. quaeiéqvuntur, Sc

fenten-tiamaliam,magisintegramdant, <κex

oßibusmeis,&carodecarne mea, libi

tarnen adhuc ex eodem animi motu

omiflasparticulasdixeris,quae

reipondét

Latinis bmceft->osnempe exoilibusmeis,

Sccaroexcarnemea. Inhunc modum

fe habetprior vocumDVön ΓίΝΪ per apoiiopefinexplicatio. Cumqua con·

ferripoiluntlocaJerem,X.18.

ubi inter·

presnoftercumLutheroSc

vulgato has

j voces

reddit,

ί

refonc

Sc

XVI.

zu

breviuspernil. Ubi vero

vulgatus

formamverborumfereeandemretinet, atcpinlocoillo priore, Si

explicationi

huicobjiciasexeafequi

tnftitiam

quan-j'

'

dam

in

animoAdami

toties conjugenu.

fruitra quaerentis,

alienam

eile

a

flatus

G 4 iftius

(10)

IOÄ

iftius fiimmaeproximafelicitate; cogi-tandumeft iniilo etiamftatulocum ha-buiiledefideria, fed iantfta, & amoefti-tiaremota» Nam & tunc incrementa

notitiae experimentalis, Scauguftiorem

illam inccelisvitamfuo tempore

obti-nendam deftderabant}iediine iuaeinhis terrislactitiae detrimento.

Modo al- Altera hunclocum,iéuhacc

ver-scro» baperapoiiopefin exponendi ratiopro¬

nomenΠΝΓ reddic in caiii primoper

Hoc: Screfertädrecenscreatam

mulie-rem. Tc DVDH reddit perwawr>

ätten-dendonifallimur, ad demonftrativum Π- Unde fluit verfto illa: hocnunc eß

osex oßibus me'Ui& caro decarnemea,

.]

Quod utrum explicatione prioreütJ

aptius,qvo qvis iäneftae hujuslingvaeeft

peritus magis,eofaciliusSc certiusdjiu- j

dicabif. Quod iihaecpofteriorfen· tentiapromeliore habendaerit, vix

du-bium quin Sc iicreticentiaefigura hic ι uiusiitAdam, ied ratione prioricon- ι traria. Ibi enim uti jam expofitum_», j

verbis expreiTumeft iéntentiae antece- j dens, iéd iilentio invölutum confe- j

quens,inveni auxtiium,fuccefitinveßigA- ; fia,autaliquid hui'ufmodi aliud.

Sed

hic,

Scieeundum hanc pofteriorem

explica-tionem

(11)

IOJ

eoiiereticeturantecedens hocaut

ßrni-le;Quaantemultumquarentiautcupienti

nusquaminyentaautvifa eß:

exprimitur

veroconfequens: hacnuncos ex

oßibus

me'ü&caroexcarneniea. Ubi tamem»

fimulperellipiln

intelligcndae

videntur

voces praflo eß9

adeß.

(adjecithanc

Tremellius) velhisgeminx

aliae.

Ur*

iitfenfusplenüs: Hoc,

quod

antea vo*

tis optatumfuit,nunc

adeft,

vel

eoram

meeft, Oseftexoilibus meis,&c. Lu¬

therusSceum fequens interpres

noftcr

illud afseverandi feniu reddunt perhöd}/ ea fere notione, quam

expri-mit Latinum utiß.

Vinarienies

Vera

praetereain explicatione eas voces

ad-dum, quae priorem etiam

ieniiim in·

gerunt.

VI. Exafie&u defideriinatacin icri-pturaläcramultaeSc

infignes

occurrunt reticentiae. Cumquo afte&u,quando ille huiusfigurae caufa eft, aliquidprae¬

ter eaaliudin animo loquentis

concur-rere amat. Deiiderium enim boni

ab-Lentisfaepe ipem, iaepe

aliud excitar3,

Qvod verobonipraefentis

continuatio-nemdeiiderat, interdum laetitiam, in·

terdummotusanimialiosconnexos

(12)

104

bet. Poifet exiilimariiimplicius feha¬ beredeiiderium quodexprimitur Pfal.

CXVi.ié.ODomine,velobjecro Domine,

quiaego fervttstuus Maxime iiita hu·

justextus verbainterpungas, ut idfaci»

endumceniécmulto cum

honoremeri-tonominandusD,Gejerus. Isincomm. adh.l, fententiamiiciupplet

Sc integre

eifert: Obfecro Domine, placeam tibi,

quiafervustuus[umego. Videturvir ce-leberrimushocfupplementumdéduxis· iéex antecedentibus, Sc foriitan

mo-mento nonminimoexverfu <?. ubi Da¬

vid DEo ftudium ambulandi coram eo

i.e. reftitudinem vitae Sc obiequii

pro-mittit. LXX interpretes, Sc

hosfecu-tusvulgatus,ikudambulandi verbum-.

in placendi notione reddunt. Quan»

quam ad rempotiusquamad has

verfi-ones accurata viri eruditio reipexir*.

Alii vero aliter vertendoexhis verbis

formamorationis aliam, necieniiim-»

omnino eundemeducunt; illiinternon poilrcmos,quicum LXX particulam_> quamaliihicperquia reddunt, hoc

locbproredundantehabenc. Vide Vinar.

ad h.l.Sc alios.

VII. £χ defiderio Scgaudio magis mixca

(13)

IOf

mixtavideri poteft apofiopefisquam_,

continetvoxho/tunnaPiål.CXI1X.zj·, 8cMixt0e*

inde inquibusdam etiam N. T. lods.

Verfus ifte hujus Piälmi totusinhunc pfcxiIX,

iénfuiniimpliciiis reddi poteft: Obfecro 25.

Jehova, falva quxjo: Obfecro Jebova, projperaquxfo. Verilones aliasquaeillud Ni non perquxfo, iédper nunc

red-dunt, aut alia ratione a prima fenius iimpiicitaterecedunt,in pradéns fas iitr* omittere. Quod de coeteroad

iigni-ficationem hujus particulae attinet,

id unum qvod propius hucfacere

videtur,adjecifte contenti iumus,

vocu-lamNi aliquando exponipoiTeper La-tinas age, agedutn. ut 1.Sam. XIX. 2. Sclocisetiamaliis,niii quid nonex ve- ,

ro obrepfit memoriae. Voces vero

Ni JT*ΦΠ Hofian-na LXX vertunr*

cum Age falva. Vulgatus, addito

praeter textum originalem pronomine perionae, ejusq,primae, fAlvummefac♦

Formulahaecincodicibus N.T.

melio-ribusicribiturvoce una, uowvet. Vitio ω0ΜνΛ

autemvixacnevix quidemcaret, qvod s Codices quidamaliimin»emehdate icri-pti, difcerpta voce prima

alitsrpervo-culas dua$ fcribatuάς »vva* Quodde- iäwä

(14)

ιθ6

indead fcriptores quosdam

Eccleiiafti-costranfiit. Vide Euieb. lib. X.

de-monrtr^Evang.iubfitiem,aliosqvCaetera illudincodicibus Graecisextanscnm/v*

aliiformamvocis Chaldaicamvel

Syri-acam eile flatuuntt negantibus vero j

aliii. Alii alioquiime vocaii I fcribi

cceptamajunt, ad compendium&ce-leritatempronunciationis. Aliiperre· gulas quasdamSc exempla adlingvam_j Hebrseamiimpliciusrevocant. Narrit

Sc alibiin Ii bris V.T. iiteram intali

cafu extruiämeflé obfervatum: Sc

lire-ram v hicgeminatam conftat, ad

ex-i primendum dages euphonicum in_»

ti jtbraeo 3. vide Glail.Gram. Sacr.lib.III.

i:; tracfc. 8* Can. i. Sc Gerhard! Contin.

?■ Harmon.c*CXLlV.p.m, 117. b. féq, ali-©fq$ adde1.SamXXHIjZ.f»Gerhardus&

hocaddit/voces hafce duasinunam con-■'[ |un$:aseileexlingvaelegeetuiu.Et fupra

monet lingvam Chaldaicam tunc Ju- 1

daeisin communi iérmone

fuiiTeulita-tiorem. Sed dehacretotaadeundiilli

quibushxcplenius periéquendi, &de

illis dehniendi itudiumScfacultas fuir» Hofla, VIIL Vocem üoßa? quaehujusfor-

iL

«nui« parter»"

prior®

" .

AöiJ

ümplki

(15)

107

iénfu8ciinefiguraGepehabemus. Uc

Jeietn XXXL7. Quem locum verba

Latina(icexprimunt, Domine (alvum fae

populumtuurn, Ita&* resie habet Pial. XXVIil,p. addcPiäl, LXXXVI.z.tö Eft

veroubivox hareiolaiine addita

parti-culana apofiopeiin fecum trahit. lic

Piäi.XII.z.ubiex dolore; & Pfal.XX. 10.ubiexfiducia&deiiderioprofeclam

eilelicjuet. Sed8ca.Reg.VI.26 hujus figuraenonomnino nihil intelligi pot-I eil. Mulier enim in diritate famis,<5e injuria mulicris. aIterius,animovalde

co-mota, opemcpimploransregis, ferva» inquit,Doniine mirex,utvertit Tremel-iiusj non addito pronomine me,quodt

necintextuEbraeoexpreitum eft.Qui in a imohujus mulierisduo erantaffeibv

dolor8c indignatio,apofiopeiin

voca-buiiperfbnamejusnotantisfacile

gigne-re

potuerunt, Si <juis tarnen malir"

hoc exemplum ad eilipiés revocare,

quandohujusmodivocuiaeunius8calte·

riusomiffioetiamex nuda

confvctudi-neloquendi, iåitem iine peculiari animi motu nata videri poteft; cumeonon

magnoperecontendemus. Utinec de

idgenusaliis,cjuacad

hoc

propofitum^

(16)

ιο8

noftrumnihil necefläriafiint. Idcom

troverfia,nifi falUmur,caret,quod

ejus-modiformulaeinlingvis variis

apofio-pefin faepe recipiant. Quomodo & lingvanoftra non tantum formulam-* illam conftru&ionis plenae frequentat, refpondenté vocibus Latinisjuvetp,vel meynosvelvos DEm: Sed&hane diver·

iåm@ub fyUlpt/ hoc vel inverio verbo-rumordine. Etadhibeturfäcpe haecpo-fteriorinreiubita, lludiumöc

defideri-umimpenliusacuente. Quin& in re

creperapericuloverepentino,aut

alio-quiubi contentius feftinamus, iaepe

fo-lo imperativotyUiρutimur, ldem fitin-» lingvisaliis,

\Apofiope-

IX·

In

hac

formula

tota, voce ex fisvocis duabus inunam conflata, Hofianna vel

hofianna» , locis

iupra memoratis

apofio-pefin eflfetantominusdubium fore crc-dimus,quanto diligentiusoculis

iubji-citur &confideraturPialm ille CXVIII.

locusq;totus,undevocemhane & alias plures illa Chrifto urbem ingredienti acclamantium turbaiumfit. Equidem

abfolute, &ccitratales,quales hic

occur-runtcircumftantias, videri pofifet iätis

hasquo

φ

voces in cllipfeon

(17)

nere. Qualiteretiamreshabet,

quan-doabsq>animimotuSccontentione

La-tinidicunt/eraut tommoda qme(o

opern. noftri vero tätefytfip. Sed

negotium

quodhicagitur, ilii reipondens loeticia

&ftudiumanimorum,repetitio

particu-I larumobfecrantium

plusquamfimplex,

praeteriymplocenetiå reticentiae figura

hicagnoieerejubent. Habetvero eam

haec formulaHofianna aliterubiin

ea,in quaeftperiodiparteåvocibus

fequenri-bus ieparaturj aliterubicum illis

con-ne&itur. Prius ipe&atur in ifto Piål.

CXVIII.Sc in N.T.locisillis,inquibusSc interpun&ione&lenfu iéoriimponitur

Hoiianna, vocibus iequentibus,

venedi-tius qui venit, &c.' periodi

partem Sc

fententiam aliamconilituentibus. Vide Marc.XI.i?.Joh.XII.

i$, Pofteriuseft ubi formulahaecHoiiannafénfuSc«onftru# ftioneverborum conne&iturcum vo¬

cibusproximé iequentibus ey

ύ\^ς·οις,

inea videlicetacclamatione

quapopulus

clamabat Hofianna in altifiimis. Matth,

XXI.ρ. Marc. XI.ίο. De utraqj hujus vocis habitudine jam ieorlim viden-dum, qualem Sc quarum vocum

reti-lr Wntiamillaecontineant, Intelieximus

(18)

ΙΐΟ

peroccafionemnonunam,

fi

haecali-quanto plenius

explicentur,

foreidex

üiunonrantumjuventutis

,iludiisfacris

deditae: iédetiam

nonnullorumpraeter-ea aliorum, haecinEcciefia vclexplican·

tiumvelcxplicariaudientium,aut

alio-qui cupientiurri haec

plenius

expofita

habere. Itaq; bona cum

gratia

le-étoris Chriftiani Sc aequi,hoc harum_.

acclamationum negotium latius

hic

aggredimur. Seimus

eile,

quibus

pro-lixicas, qua hujusmodi

tra&andi

ratio

carerenequit,hicminime

taedio

futura

fit. Utinamveroiidemilli, Scfi

opta-refaseft,aliiquoq,nonomnino

nulli in

hacoperanoftraaliqvodoperae

pretium

invenirent. Poftquam hoc

peculiarc

propoiitumhocioco cepimus,

affert

Sc

idaliquid momenti,quod ex

tradlatio-nc partium in hifee

acclamationibus

pierarumq;, etiamearumquae a

reticen-tiae figura hic iuntremotiores,

lux

ali-qua inferatur locis illis, in

quibus

illa

hic iedem habet,utSc indetanto

meli¬

usipiäpateat.

Poßt* fe-

^fai

forflmla

feorfim

poni-orfiau, tur»deejus apoiiopeii

eruditi varie

ien-tiunu Primum iiincqui vim

uitimq»

(19)

in ejusin compellatione quadamDEi po-nanc,comparentqsperproportionerna

. exfuperantem

cum. hofia, inquantum», Explicati·

vox illa formula vetus fuit ialutandi °«esals» orandiqi reges, quorum in manu

en*·

fuit lubjs&is, quantum hominesho-minibus poiTunt, ialutem vel inte, gramconlervare, vel periclitantemtu. cri,vel amilläm reftituere, Videi.Sam,

XIV.4, 2. Reg.VI 26. Celebreinlitc- Dan.Hein

ris no men Daniel Heinfius in Exerc. fii

Sacr.adh.1. hujuseile videturiententiae. Saltem iicientientesnonimprobat. De

quoverovideripoteftille ab cruditione & pietate commendatilfimus Theolo.

gusD.SalomonGlaffiusin Exeg.Evang. De

eaju-&Epift. adDominic. I. Advcntus, an·» diciura,

not.adv.9.ubi hacformula aliudligni*

ficatumfuiilere&ejudicat, Neque

ta-mendifficemurIire&olenlucapias,nou

tantumvera, led etiamappolité didla

elfe illa Heiniiieodemloco» ubi hac, in.

quic, acclamatione regem égenteDavid* quod gratißimnm & expeäatum omni.

bus, regnareindicatur. Quod licutr8

adeumhujus formulae ftatum ipe&at»

inquoeacumvoeibus fequentibus con« neölitur,itaquoqi cumeo ventum

fue-i

(20)

ni

Caninii.

rit, id omnciilic meliusexpendipot· XI- Angelus Caninius, 6c qm eum

cumaliisiequitur Baroniusannal,Eccl,t.

adann.Chr.34.§.f,in diiquiiic. dc lo·

cisN.T.Hebraicis,&cum eo nonnulli

alii,indutU Talmudicis,&idgenusaliis

inonumentis, per hofianna ffenfu quo-dam remotiore inrelligunt frondes 6c

fafciculosramorum, quiiniefto

taber-nacuiorum cum exukarione geftari

vibrariqj iolebant. Praeceperac

de

ejusmodi frondibus DEusLev.XXIIL 40. Etquodinifto feftouiitatumerat,

Idtemporealiohoshomines quiingres· liim Chriftiinurbemornatumibant,fe· ciiTedocentEvangeliftae,Sccoeterispau·

locxplicatius Johannes c.XII.1$.

Rab-binisvero, populoq; Judaico,

ialtetn-·

tftius temporis, voccm hoiånna

ejus-snodiramorumfafciculos nocaflcCani¬

nius,Scquicumillo faciunt, probant* exhifce Rabbinorumpraeceptis: Nr

de-t*cumineiqnuqiiAtnJpathulam vcl ramtim

fAlmttin Hofanna. Item: cum nettitit

Hofantidiifaciteeumanubrium, Schujul

generisalia, pallim icriptoribus

Chri-ftunis notaca. Hocpa&o hic

iénfus»

&hoc Ä C! ' ai h< m Ψ gr CJ j ha ali fel dc No

j

vc ne ι tei !eo % re re in< fei art pli fra oc

(21)

n?

&hocfupplementumacclamationis

fu-ent,bosråmesvel fafciculos prxferimus,

mtvibramus filioDavidi in ejusfcilicet

honorem.FormulaGraeca plena

hujus-modi eiTe pohet: apwva 7πί?λο$υ τω ijuActßi^5 ut Caninii iéntentiam ma·

gnusGcrhardus in Contin. Harmonis

Chemn. h,l. aliicp explicant. Erfunr·

haectalia,utad hujusvocisftatumetiam alcerum,quemjammodo indicavimus, fefeporriganc. Senium hunc jam

mo¬

doremocioremappellavimus, idcp ideo, quodpereum non iignificetur id,quodl

voxhaec iecundum originem

iua,com-ηιυηειρφ loquendi ufum valet, ad^us

nempe falvandi; iéd

diverfumquidno-ietur, ramivclirondes>idqjexinftituto

eorum,quibushuic voci hane novam_, iignificationem imponereplacuit, ubL

fesad eultum DEI

publicum^memorai

rcdebuerunt. Undeetiam

apparetnon tocommodefenfum hune tcchnicum__,

ßuarnficialem appellari poiT^qualemin artibus Sc diicipiinis vocabula longe

ptarimahabent. De quo pluribus in-fra>ubihujusvocisfeniustechnicusaliue

©ccurret.

&H. Sedrcdlevidicceniuitq, ό pel- Contra el

(22)

«4

ΚΛζ/ιί;ς

GlafGus, loco

iupra

indicaw»

rationesaCaninio addu&as hoctantum

probare,cjvodvox

hoiarina

ex

hujusri-tus fåcri conivétudine, tradu&a

fit

ad

iignificandum hos

frondium

&

ramo¬

rum fafcicuios in iermone quotidiano

&communi: non autemquod

popu-lus in hac(acraceremoniavoceirta

ufus

iit in hoc figuratofenfu.

Νεφ

enirru

veroertcongruum,populum

qui in

hoc

ritu verbis utebatur Pialmi

CXVIII,

£moxid probabitur, uti

hoc

loéo

nihil

idopus) idcp

feniu

proprio

»

quem

majoreseorumjuxta meutern

DEi

Tibi

ufitatumporterisrcliquerant:

in

hacίο·

lavocehoiiannadeflcxiiTe ad hunc

fen·

fumfiguratum, Vocem

hane

in

ifto1

Pialmo ramos Sc fafcicuiosnon notarc vix ac nevix quidem ignocum

elTe

po·

tiiitl 'Populum vero

iignificationert

itamutade,nontantum dici,iéd

etiafl1

probari

debebat.

Si

vel maximc

gcib

tioillafafciculorum, incidensin

idefl

tempusfefti tabernaculorum,

quo#

nebatur hoc hoiianna,occaiionempri berepotuitimponendi

illis

hane

ipß"1

appeliacipnem in

ufu

communi»

dequö

inicriuspauus:innegotiotamen

(23)

!

V-H/ ipibq; cultu divino fignificationemver*

borumaίέηίΐι divinitus praeicripto ita

demutare, non potuit nonreligio eile

hominibuspiis, &icripturas divinasiål· tcm mediocriter intelligentibus,

ha-bcntibusq,

in honore. Extreme caecos autpravosidfeciiTe,atq* ucidem

face-rcnt& alii animis & ftudiis contrarii

inipetrafle, idoneis teftimoniis

antiqui-tatis oftendi debuit. Neq? hirami,

quantumvisad hoc negotium iacrum_»

adhibici,tantierant,ut toties,Sccum-,

repetitione adeo deniä eorum mentio

inhac ceremoniafieret. Sicogitcs ho-mines iftiusmodi ramos, etiam ipatio

nonvalde

longo portantes, in refacra.

Sclongcmajora

reipiciente, identidem

damalle hosramos> hos ramos' facile

deprehendesquamid alienuma talis cc-temoni*gravitate Sc decoro fuerit.

XUI. Rationes plures Caninio

ap- Feftit«·

ponitGlaflius,adquas quemadmodum

t>ernacu-diaatq,

alia, ut fir,.regeri&viciilimat-

loJ^uin

ternari reiponfiones poiTunt: itanec

^

hondiurnramorurnep

aut

tabernaculo-rurnufustypicus ad fignificandum gau· dia&tabernacula illaaeterna, rempro

Caninioconficit. Si enim dicas in hac *

(24)

Ilé

ceremonia tantihiiiTefaieicuIoS filos&

tabernacula, quiafiguram

fuftinebanr'

bonorum per Chriftum partorum

iiu

coelis: non fit verifimilepopulumex

motuextraordinario & plane

fingulari

acclamantemChrifto,nonmagis

cogi-tafle &exprefliile ici,

quod

rem

ipfam-.

magisobocplos

ponebat. Neq;

ex ry-picaillarationererum,

ideft

hocloco,

frondiumvel ramorum, recfce infertur

fignificationem

vocabuji

hofianna,

quo

aliunde accepto uli funt

acclamantes»

figuratam eilé. Non

dum

eft

diipkien-di locus, qua ratione

dicipoifitin

ge·

ftandishiicefafciculistypum fuiile

iti-nerisnoftri inhac

peregrinationead

vi-

) tamaeternam. Id oculis omnium ob-\ viumeft, verbum hoc hofiannanotu eiTepetirum ex verbis

Molis,

per qu*

DEusolim hane cereraoniam

inftituit.

Etinlocoillounde petitum

efhfignifica·

tionempropriamhabet:

quidquid

fit

de

verbispoft interjecla

nonnulla

fequen-tibusv. quaede fefto frandibus

ornan-dousfcadeornuaaltarts,

viri

infignes

ex·

poiueruut: aliistarnen

itidemnon

iper·

nendisautoribusaliterinterpretantibus.

Ezphcado XiV, Rcchusitaq»hane

formulam

;■

(25)

«r

hoclocoitacapimiiSjutiecundumicri»

pturae fåcr^e Sc commtiniorem uiunv capifölet: quomodo&rverfioneseam Pfalmo ifto CXVIII.reddiderunt.Porro

utde ejusapud Evangeliftasapoiiopeil

meliuseonftet, duohicadftruendafunt: primumhareexulcantis turbae verba ex

Pfalmo CXVIII. if.petitaeife. aktrum »ftiusPlålroi argumentum

eiTe

celebra-tionemMeffiae, ut Regis fortunatiSc longe acceptiffimi. Prius patet ex multitudine verborum iftius Piaimi, <juse in hiiceacelamandi formulisoc-Currunt, Nam non tantumillud

ho-fiannahichabemus, fed etiam vocesin». ifto Pfalmo pene proximas. Tantum v' duacinterjedaefunt*, fere idemcumpri·

oribusfignificantes. Habcmus vero

hic,praeterprimasijftas,etiamhasvoces:

Btnediäus qui venit in nomine Όomini,

Necobftatquod hxcnonin tabernacu-lorum, fed Pafchae feftocantata fint,

aliterqvamDEus I.c.Lev. XXIIL

julTe-rat. Id enim expeculiariD£i Provi¬

dentiainftin&ucp fadftnm apparet: ut*

conlUretomnibus haneacclamationeni homini&Regi,nonconivetudini Scfe¬

ftotribui. Nanvillai.Maccab, XIII, fil

(26)

h8

Scz.Maccab, Χ,7. excauiå

liaturaliter

evidente nataerant, atqj ita humano moreomnesmovereapta.

Νεφ ifta

hacc peculiaria

habebant,

quae

in

hac

hiftorialegimus.

Scribit Jnnius

in-,

notis ad Matth. XXI,p.probabile

elfe

ramosinmonte olivetireiéftos

occafi-onempracbuiite

huicturbac

utendi

hifce

iiidemverbis, quibusaliasutebatur

in-,

feftoillo altero, in quoramos

geftare

folennefuit. Non negamus

potuiiTc

aliquidtalecommuniore

rationc

animis

illorumoccurrere. Verumifta

qualis-οηηφ

occalio tot

homines

ad

rem

adeo

infolitam, &intertottantos^

Chrifti

hoftes periculi plenam

iäusimpellere

minimevaluit. SedScpeculiarem

DEi

inftineftumrequirebat peculiaris

iafti

indoles Sc impletio Prophetiae per

Za-chariameditae c.IX. Iftumveroinftin* dum inhanequoqjfa&ipartem

ie

por-rexifle vero confentaneumeft. Quin

ScJudaeorummagnus,Sc

iftis

feeulisix·

pefupcrftidoiusat^

illaudabilis rigor,

inobiervandis ceremoniarum

circum-ftantiis, vix aliter melius

quamhujus-modiftngulari DEiimpuliii

fledd

potu-it. Piura de hocinfra«'

(27)

ti9

XV. Poftcriui quod argumentum

Argumen-iftius Pialmiconcernit, ita breviter hic tum

- CXVlII

-quidemexpediripoteft. Obiingula- '

rempraeftantiamPiälmus hic olimJu-X

daeis di&useft,Halleluja aureutn.

Prx-ilantiaveroPialmi feremajor eflenoiL*

poteftjquamίϊ de Meflia loqvatur.

Ex-I

iftimant

aliqui

dimidium

hujus

Pialmi

,

partemq, priorem, de Davide jam

ab

hoftibus liberato canere: partem alte¬

ramdeChrifto. Quanquamverocum

Theodoro Mopfvefteno malosautores

fecuto,maloSc ipfoie iequentibus

au-torenegarinondebeathunceiTe fcriptu-rxmorem,utaliquando de rebus tem-poralibus&terrenisagens, mox

digre-i* diaturaflurgens ad

aeterna &cxleftia, ad

quodinterdumtypi Sc antitypi ratio in-vitat: tarnen hocloco commodioreft

iéntentiaeorum,qui Pfalmum hunc to-tumdeMeflia exponunt, Faciunt id

Vinarienfes,itatarnen utftatuantinhoc

Pfaimo verfus alios loquentisMeflix,

aliosfideliumejus deeo verba

coYitine-re. Priuscfle in parte Pialmi priore,

pofteriusinaltera. Quidquid veroiir*

dePialmipartitione,<Scargumento par-f tis primae,feuillade Davide agat,ut

(28)

mirum 8chictypoChrifti, fen

fnftplici-terdeChriftoΓοΐο, de Chriftorameru

cu magere,idq;inftgniterinhifce

verbi«

8cverfibus, dequibushic

agimus,argu-jriento rion nno oftenditur. Primo

ipiä verborum indoleseo ducit

verfu

f, loquentia deangoribus Meffiae ut

Pfal.

XVIII.7, itemv. 10.de univerlirate 8c

ruinahoftium, quali hoftesChrifti

de-icribifolent.Conf.JefLXIII,6.&c.

i

tu

primisverov.14.8ciéqq. ubi de

vido-iriadextrac Domini. Conf. JefLXllhf.

cjusq* qui caftigatus quidem

eft,

fed

mortinonitatradicus,utnonftatim

ite-rum viveret. Conf. Jef Lill, fvio. 8cc♦

Secundo,hoc qvod volumus probant verba hifcenoftris vicina, 8c cum illis

cohaerentia,delapideipreto, fed

fado

poftealapide angulari. Illa in

N.T,

Matth. XXI. 41. Ad. IV.il. i.Pet. ΪΙ.7.

de Chriftoexplicantur. Arq; hatc

hoc

modoexpcnfä notitiam non inceriarn dantdefenfti harumacclamationumin.»

N.T.fedquodad gradus claritatis

atti-net, dant eam cumfarnore. Nempe.

per haec captato quafi in

greftu

in

ifta

N.T. loca,&· hac inter aliasfacula, tan-quamluceprimaillis admota,

illa

vicif-iimin

(29)

m

fim inh*c Davidiea lucem majorena refundunt,iicutcum Icintilla flamrftam

excitat, Utjuredicineqveat, eosquicx Pfalmo hoc iénfumcolligunt, harum_. acclamationum: &eosqui exejusin-.

N. T. memoratouiii inhiice

acclamati-_ onibus, iéu exallegationehac in N4T.

jv colligunt iéniumPialmi, inprobando

circuii vitiumcommittere. Tertiara¬

tioeil quampetuntantiquitatum

Judai-Carum peritiores ab ufu &liturgia

ec-cleiiaeJudaicx, etiam melioribus iuis

fe,ulis inhoc fenfu verba ifta

ufarpan-tis. Quodnosiuo loco relinquimus.

XVI. Hifcejamitaconfideratis faci- Seofurft: I liu seritperipicere voceshaice duas, in reticentia h unamcoaiitas, effegratulantium &

be-fteprecantiumChriilo,

Etquandoea-rum ex ipfis rebus ipe&atus habitus

oftenditreticentiae figuram iniiiis eile,

hoc ipfoiimuladveramejus fupplendac

rationempropius acceditur. Has vo-ces apud Judaeos

pro

acclamandifor-tnulaiuiftetumfideshiiloriae oftendir', tumetiamid,.quodEvangeliflae eamin

lingvam Gräecamnon verterint. Non quodobemphaiinnonpotuerintilli,in

I quibus fuit SfirltusChrißi,utde

(30)

tisloquiturS Petrus

ι.Ερ'.

I.ii.iéd qut»

haecinpopulo Judaico folennis Sc re· ceptafuit acclamandiformula. Inhu· jusmodiveroformulis idem

ficri

amat quodin terminis, utloquimur,artium,

ut.eosfereretineamusinea,inqua

pri-mumnatifuntlingva. Sicuthodiedi·

veriarumlingvärumpopuliin acclama-tionibus ad principes,votisåroperibuj pyrobolicis, ubi iblennius resgericur,

adhibere amant vocem Latinam virat. Soiencverocales acclamationes ex

con-tentione motuq* animorum majoreper

figuramreticentiae proferri, formaver¬ borumfemiplena. Cum Caiaubono praeitantes hujus loci interpretes alii4

illuftrandicauiaallegantillas acclaman¬ di formulas Romanas: Vittoria populi Homanifeliciter. kem,fidei militum feli-citer,pucaevenUt>aut/aliquidt^le. kem,

Imperatorimultosannos,

icil.

optamtts,&C

id genusalia. Ita&hoclocovice

ver-iäexpreiTo vcrbo,omiilo nomine,(er* va,qucefoautqua(timus, videlicet hunc

novum regemChristumfive undlurn tuum. Quomodo Sc in Latinisillisfer

opernSc fimilibus, cafus nominis

omic·

titur.

(31)

XVII. Nunc igitiirvidendum quid

SuppTe-inhac formulaacclamacionis, ulitatxin menturn

i" populoJudaico inteliigendum Hr, Sc

verum*

quomodo hic occurrensmanifefta apo- *

fiopefis fuppleri debeat. Nihil opus /*** /

circuitu. Tantumadmittatur optimns/pro^iur Evangelifta Matthxus, qui expreife dor

"^mu'1

cetfiliumDavid,JEfum Meiliam in hac

oßa>,n»'ßu·

apofiopeh inteliigendum eile.Memorat DaVid>

enimille hos homines clamalTe koftan·■

tiafilio David: Sc mox adjeciiTe;

lene-dittusqui venit in nomineDomini. Qu*

omniaollenduntpopuiuminhac

accla-matione,utinoculis, ita Scin animo habuiiTe tuncfolenni, autfi

mavisyiin-gularipompa venientemfiliumDavid:

benedi&umillum,venientem in nomi¬

neDomini,å DominomiiTum,volun· tatemfacientem Domini,Scob Domi¬

num, ftve obhoe Domini bencficiunt

gratisdevotisq*naentibusaeeeptandum, Joh.Χ. XII,Pfal.XL.8-Joh. V. Phil,II.ti.See. Quod ut illi

fignifica-runthacformulapaulolatiore,itaidem

fignificatum voluere illaaltera

intravo-cemunamconiiftente acclamatione

bo-fianna. Ne<p enimprobabile eft

popu-lumhunc, inunoeodemcpopere habi*

(32)

124

tuφ animiÄr

propofito,

voce

eadem

ex

proximorepetitä,infignificationenotu eadera, fed alio reipicienteufumeile.

• Id tantum intcreile videtur,

quodin

>ι'' λ■ hacrriumvocabulorumformulalibcri»

us adhuc meanteipiritu, vocesplures

prolataefint.

Atinillaaleravocis

unius,

quam mcmorant Marcus &Johannes^

mutuisquidemexemplis au&um ficac-clamandi ftudium: Ted ex continuatio.

nemagis magis^, utfitlaflatis

viribus,

Sctardatavoce,nihilautem rcmiiTo

af-fe&u, tandem vocabulum unum quam pluraprofcrre commodius

fueric.Con-ftitutojam hancefle fupplementimate·

riam, iupplendi £orma<Seiéntentiaple¬

na cum periphrafi talis fuerit: Salvat

five juva, o DEus Paterhunc filium un-&umq»tuum. Fer opem , Sc

felicita*

fem illi tribuej ut arduum illud rc·

dcmtionis opus, cjuodjam propius ag·.

greditur,omnicumfucceflu perficiat.

Senfus·· XVIII.

Sedantequam haec latiusex-ju»duo, ponimu5,tuemurq»du&um

exlitis

apud

Matthacumverbisargumentum,adrem

redtius intelligendam opus eft formu· lamiftam,hoßannafilio Davidaliquartto plenius conüderare,animoq,

fubijcere

(33)
(34)

Horum

compara-tio inter

fe.

116

illuftriusregnumadire,

Sc

regnandifor·

maminftituereparat.

XIX. Prior ille iénfus

apofiopcii

carcnsutiturvoce hofianna

iécundum

ufumcommuniorem,permodum no-tionis,utloqvuntur

Logici,

prima?:

iiu

quantum rem

ipiäm,

opem

divinam-»

immediatefignificat, eam

flagitar.do

cumadditagratulatione,per

fiduciam-»

confeqvendi.

Senius

pofterior

utitur

caufiiquodamrariore,ut

vocabulo

te-chnico, iéutermino,utloqvuntur,

ar-tis,muficaeq^iäcrae,

&notionis

fecun-dar, fcjvae res

quidem

fignificat,

verum

nonimmediate, iéd per

aliquid

aliud,

quod iftius

notionis

vocabula

prius

fignificent. Supra

th»

XI»

hujus

vocis

ienfumtalemhabuimus, ubiea

ramo-rumfaiciculosnotabat. Hic vero

harC

cadcmvoxeadem

artificiali

iignificandi

rationealiudquidpiamnotat.

Scilicet

inhochujusloci

ieniii

vox

iftaprimum

iéipiämdc

iécum

cohatrentes

proximal

fignificat,cum

formula

ifta hofianna

filio

David. in hanc orationem

reiolvitur;

folenne illud

hofianna

canimus

filio

David.

Quomodo Sc in hymno

Pafchali

de

Chriftoliberatoex

vinculis

mortis,

fy*

ftematc

(35)

ftemareprfmojubemur &cantare baüt»

luja, halleluja. Ubihallelujailludprius technico ifto, iéu artificiali lenlu le-ipium,ieu ipiämillamvocem notat,di· citepquidiniftogaudio cantandum lir,

voxicilicec illahalleluja, tantundem__,

valens atq> Latinae dux laudateDomi¬

num. Halleluja pofterius,quod

pro-ximeiéquitur,capipoteft,finon Sede¬ bet,fenfuilloiimpliciore &communi, qui imrnediatefignificat, laudate

Domi-««m,fine intermediain animo cantuq* mentioneformulse, qualaus ifta fieriSc prarftari confvevit. Quanquam verö hi duoleniiisitadiffcrant fecundumha»

bitumorationis,modiimq;iignificandi:

tarneninre fignificata conveniunt,leü

remeandém

réipiciunt Scnotant. Itacjj

utnonomnino nihil, itanecvalde

lon-gefepararidebent.

XX. Quodiiindqlemphråiéos,qua ^ jj0C bieutuntur Evangeliftäc, plenius intelli- negotium gertcupiens, quaeras uterhorum duo- uterapti* futnfenlimmhicaptioriit,videri polTet or*

poftcrioremlie efte: idq; ex eoquod

Evangeliftaihane vocemhofianna non-.

verterint inGraecam. Koc enim ipio

yidenturvoluiiiéinnuere turbam hane

I ifthoc

(36)

m

iftlioc vocabulouiam eflc ut

foleniii

formula, &c quafi technicavoce

litur-giaefuae. Nifi enim

hoc

iignificari

vo-luiftent,non reliquiftent

vocabulum-,

hocfolum non verium Graece.

Sed

vel acclamationem hanctotamintulif·

fentinN.T.calinguaqua tunc

utebatur

acclamans populus

quomodo Marc,

V,41.phrafis talitha kumi,totanon

ver-iä eft: vel hane vocem non minus,

quam harum

acclanrtationum cacteras

reddidiftént Graece> quodicilicet iiu

illis omnibus factum videmus. Ur* in iftis, benediäuf qutvenit &c,

Gloria

in excelfts. Iteminformulis

fupplicum

filt David,JESUfili

David,

miferere

mei,

mifererenoflri. Inhis omnia

Graece

ib-nant (nihil obilat nominis

JEiu

flexio

propria, alibinon minusquam

hic

re-cepta) vocesqi Graeco more

conftru-untur. Nec vox aliqua

pcregrinaex

Pfal,VI.j.Dan,IX.ip,locisve

aliis

noiL.

converia in orationeraGraecam

illata

eft, Luc.XVl.z4. XVII.13.XVIII. 38·

&

alibi. Inde etiameftquod

ritualia

ec-cleiiae& euchologiahaec jam

pridem-»

ut vocestechnicasoftentent.

Pofteriof XXI. Haec vero utcunq; non

fin«

(37)

U9 ipeciecJiiputata proUlis» qui verbum^

t precandivel canendi extriniecus huc

ad-vocandum eile contendunt: non ta« men evineunt ienfuou illumpriorem,

cundemqifimpliciorcmhic non praefe-rendum eile. Primum enim Sc hic il¬

laintheologia excgetica probatiffima

j regulavaleredebet, feniiim verborum

iimpliccmdeiérendumnoneile,quam· diunoncogirneceilitas. Cogit

auten> illa cum iéniusrtmplcx abiurdus? im«

pius, vel annalogiae fidei contrarius eft. ]amhoclocofenfusfimplex,

qui

hicexyerbisfimplteiffimefluit, Scper

fimpliciilimasconftruendi leges decur*

t) rit,rebus quoq,ipiisconvenientiilimus )* «ft:

fupcratqjiilum

alterum eo nomi«

o ne,

quodille quidem remeandem, hic

>

ι tarneneumfimpliciusSc absq» ambagc

J" omni

reprxfentet. Praeterea fidcles

:X iftius

temporis hacvoce uios eileineo

u fenfu,

quoextatineoloco unde

deium-ta taert, longeelicredibilius,

quameos

Sc deflexirtc iilamin ienfumalium&obli«

c- qvum

magis Sed Sc pietatis hoc eft

u» ingenium, ut

ubicunep respermictit,

i o£usfuumiortius quamremiflus

agatv

16

ie I χ

(38)

If°

Jamcalidius eft

alten,

quem amas,

feene

prccari,quamaliisnarrareteid

facere.

Objcaio XXII. E*eoquod

Evangeliftae

vo-iölvitur. cem hane nonreddiderint Graece, id

quideminferri poteft, quodeam

illi

ut Curhxc

celebrem valde

formulam

reipexerint:

voxr>on_» nonveroquodprotechnicahabuerint,

verfa Grx-atcputvocabulum artis (

ut hic

fas

fit*

ce*

loqui)qua obiri tumconfvevit cultuS De Iibris publicus, pofteritatireliquerint. Rim*

ritualrbus,aliailla,adquacprovocatobje&io, vix aliaeifepoilunc, quam

quaelongepoft

iccula illa antiquiora confccfla iunr'.

Qualia verofuerinc illavetuftiillma, Sc

poftea Davidica illa, introdu&aper huncnon tantum Regem, iéd etiam-« Prophetara DEi, imo monituDEiper Prophetas alios ζ Par. XXIX i;, qux vixdubiumquin innuantur ».Par.XVI.

6cXXIV« 6c Pfal. CXXXiV parurn^,

q,uodcertumiit,ha&enus

conftatnobis,

certiorafcirecupidis, inquantum

Ipes

iiteafciripoiTe. Verifimile eftad hane

quo

φ

minifterii Levitarumpartempro*

greflam eiTecuramSamuelis, quae me.

moratur i.Par.IX. 22.ied de his melius

alii,quiharum

amiquitatumnoticiaAad

\ calia comparato otio abundant.

Id

(39)

ϊ/Ι

quoq; fimilkudineveri vix caret,quod utantiquioraplerurriq; iiropliciorafönt, ita& unacumtempore au&o

apparatu cultusiäcri, neceiie fueritmemoriaeSc

diicriminis cauiämagismagisqj

adhibe-re vocesillas technicas,ut exvariisPial— morumDavidis titulis apparet. Quin

Sc in ipiis iibrisritualibusdiftincbe rci

funt formulaeinipfocuku divino

uiur-parifblitac, Scearumnomina, illis

fe-cunda^utloquimur, incenfionc

impofi-ta. Ut horum poftremorum

ieculo-rumoftendumiibri, inipfa cuku iäcro

iftorum nominum alia ncnominancur quidem,utGradtidle,Refyonforium, See.

Λaiia nominantur, ut Magnificat,

San-fius,See. Scin lingvis stLatina diverfisr

voces his reipondentes: verum ηοα>

illo artifkiali fenfu, quo illsc feipiäs, connexasq, voces notant; v.g. ica,tftr*

voxillaunaScinitialis maqnificat noter*

bymnum B.Virginistotum: ied £eniu

illo, quem vox iftaSciéquentesinufu

loqvendicommuni

habent, ut η o cent a<kumcelebrandiDEum,&fc. Itäqi fi vei maxime iftis temporibus haecvox

hoiunna ienfu ifto artificiali in Ritua¬

libuseccleffceJudaicac exftabat> non-.

(40)

φ

tarnen inde fcquitureodem

illo

fenfu

quoiniftis

voluminibus,

in

titulis

parti-ömliturgi* exftabat, etiam in

ipfo

illo

a£ucultuspublici, quemhoc

loco

haec

cxercuitturba,adhibitamfuiifc. CurMef» XXIII. Dum in hac acclamationis

£am hi formula veriämur,idquoq»

coniideran-r fillmmDa-

^um>cur

MeiHarfic

acclamantes

eura

▼id. e* populoEbraeooriundum

appellarint

ßliuntDavid,quando

fcriptura

memorat Judacos, quodadgenusSc

majores

atti

nebat,prarcipuegloriatos

efle

parre gc-nerisqjautoreAbrahamo.

Joh. VIII.

eonf. Matth.III. Hane appellationem,

utScquaedamin hocadlualia*

haec

tur¬

banonexhocPialmo CXVIII. petebar, (neqi id neceiTefuit)

ied

aiiunde,

At

neeprorfushineperhaneformulam

ab-luferunt. JNam rexDavidillc erat,per

quem Spiritus S^n&us primum

eccle-fiaepraeivithaec

Mefliaegratulandi

verba,

Davidisiécundum carnemfilio.

Mel*

liamverohicutScMatth. XXII.41.non

Abrahami iéd Davidis filium nomi*

nanc, apud Marcum c.X.11·

benf

precanturregnoDavidis patris

fui.

Vc·

rum iicloquuntur,nonomninoautprar·

(41)

m

riortempore propius

ad

haec tempora / vixiifettautquodrexfuiiTet bon®& patri fimilimus.Pial.LXXVIH.7z.Naminhoc

negotioordotemporis non fuit tanti»

utinnominandouno aliquoexmajori.

busMeffiaenonpotius fpe&aretur

cha-ra&eraliquisilluftrior,

quandoille

in-,

promtuerat. Etexhac evangelica

hi-ftoria, patetfuiffe inhac turba

aliquos

ortu Gentiles Sc Proielytos,quoruro-,

majoribus Davidnunquamimperavérat. Id ergohacappellationcfilt Davidpoti¬

usrefpexerunt, quod

promiifio facU

Abrahamo de iémine bcnedidloGen.

XVII.Scpofteatribui Judae, Gen.XLIX.

tandem ad familiam Davidis

reitringe-retur,a.Sam.VII.conf. Pial.LXXXIX.η 30.Jef.LV. Jer. XXIII.f.See. Qua

il-legloriapoftmodumitaiiluftris fuit in populoDEi, ut naiciturus Meflias ib-lenni appellatione dicereturfiliusDa¬ vid. ItaetrampervulgatumSc valde

notum,fuit, etiam eum ignorarentur

nitnis multacaetera, eumnafciturum-j.

Bethlehemi,inurbe David,.Matth.II. f. Joh. VII,41.

XXIV, Regnum Vatrü David apud Regnum

I 4 Mar- ΡatrisDa¬

vid.

(42)

5f4

Marcumnominantalii, vcl hi iidenu

homincsi utrivis acclamatione diver· (a. Quitemporale,& de hoc mundo

regnumpraeeipuehic ipedlabant, refti· tutionemregniIiraelisquam iperabanr,

adDavidemretulerunt: tum quiaeam

illieximiepromilfem putabant, tunu quiaparem. futuram putabant felicitati

temporumDavidicorum, Sc amplius,

Siquiveroaltiusremintellexerunt,(de

quoinfra commodius)regnumhicco·

gitaruntMefliae ipirituale, Davidi ejus temporepromiflum, Scabillo ingenti ftudio Sc lxtitia prxdicatum, repetita

etianvpofteaperProphetaspromiilione,

atqihaecomniacummentione ejusglo· sriaeiquodrex tantus expofterisDavidis

naiciturus foret. Eruntlorfanqui

con-(iderationedignam remjudicabunt,an·

nonDEushancacclamationem de filio

David rege., Scregno ejus,iicfieri, Sc

in literas referrivoluerit, utetiamex

hocfa&o, tanquam eventu,

auteven-tus parte conftaret inpromiilione

illa I

fadlaDavidi,z.Sam.VII. DEumpatrem noritantumdeSalomone,Tedetiam per

typum de Meflia locutum eile, fedres

iftapeculiarempofcjtoperam: vel

ideo

,

quod

:

(43)

w

qnodfimulexplicandum

föret quomo-do Mefliashicfub typo Salomonis in

-telligipotuerit,quando illius iécundum

carnem genus non a Salomone, fed φ

fratrcejusNathane ducitur. id quod

cxr

trahocinftitucumnoftrumlongius po»

fitumeil.

XXV Appellantverohic acclaman- _

, .

·j

r TatYK

»f-tesDavidem patrem juum. Regnumy

m- » .

quiunt,David, patr'tsnoßri. QuiexDa» '

vidis fangvinc per propagationem

de-fcenderantjcommuniillaåc

iimpliciifi-ma ratione eum iic appellare

potue-rurit, qui abeouta ilirpegenusduce» bant. Catterivero exeadem

genteiic

cumvocarepotuerunt,

tumquiaintcr

majoreseorum unus, &iniilopopul® Rex ScPropheta fuerat:

atq;itanonun® nominepaterdicipotuit

debuitq,.

Pro-felytos

quodattinet, (vocem év mXct*

τ«

accipimus)quorummajores nec re¬

gem eum habuerant, nec aliqua at· tigerantcognatione fånguinis, dicide

illispoteft, vel quod

nonilli, iédort® Judaei hac acclamationc ufiimt* vel

quod ufiiintquidem&illi/edfenfutnc·

re ipirituali,

quod eum fequerentur*

ι non tantum

utexemplum

magnum

cre-dentiuminChriftum, fedetiamut

(44)

V

phetamScdo&orem:

qui Sc

ipfi

patres dicuntur, z.Reg.XIV.i?.Scalibi. Hoc ρβ&ο,quofenfu Abraham

dicitur

pater

crcdentium,&ejus filii alii fecundum.*

carnem, aliifécundum promiflionem,

Rom.IV.n.IX.g.Gal. IV. z8· Simili

et-iamrationehicProielyti ifti

appellatio-nepatrisDavidem reipexcrint.

Baronius XXVI. Hiiceitaexpenfis dehac

for*

hac

for^6

mu^a Loftan

tia

filio

David,

iätrs

appart

mula. "

ttibil cauiåe fuiflfe

corea

Baronio

ioco

fu-prath.XI.aNegatolocutiovitiojaqua

Mil¬

ium congruum referat fenfum oratioriis: Scaliis

φΐοφ

dura, Scdure coha-rens

vi-deridebuerit. Hoiianna,inquiunt,

no-tacfalvaaut ferva quafo. Indc

emergit

hare aures afperrime radens

locutio:

falva filio David. autGracce <τωονν

fy

τω

zjZ

Actßify

Ne

φ

additurhicaccuiäti-Vus rei fervatae: quo pa&o utkp

dici

poifet ferva filio David regnum fuuttt. Quomodo Sc inEbraeo verbumhocho»

fiacumutn^,cafu, accuiåtivo Sc

dati-vo exprcile &riteconftruitur, i.Sam,

XXV.z6.jj. quidquid iit

dediverficate

fignificationis. Hic autemfecus

eft,

inquiunt. Tantumunushic

occurrir'

caius Grammaticus, Sc manet vrtium

(45)

phra-phrafeot» Polles förlitan haec obijci-entibuspartim Baronio, partim aliis

iä-tis faceflcre negotii, ii reponcres ca-fum iftum quartum nominis

deficicn-tisper apofiopefin hicintelligendum.* elfe.utintclligendus eft füpra allégato

capite χ. Sam. XXV. μ. Quo

addi-toommahicredefehabcnt. PoiTetdc accuiativusilleexMarcoarceffi, ut ora¬

tiointegraiit talis, Serva MioDavid re-gnumpatrufui. Videretur enim noit> abfurde cxiftimari in hac turba aliosex aliorumacclamationibus partemiibiin

fuam fumiilTe, camq>interdum inifta acclamandi contemione animomagis

cogitaiTc,quam expreiliiTe verbis. £>ed

ratioquahic utitur Baronius, &cumeo alii, propius coniiderandaeft. Cum

cxaggerantilliVitium hujus phrafeos, fevvaaut[alva filtaDavide vel hoc vo>-luat,in omnilingva verba auxiliumvcl dandam lålutem aut proiperitatem

fi-gnificantia cumcafuquarto,&noncum

tertiO) jungifolereÄtpo/Tevel id ur¬ gent,quodetilinlingva Ebraea&aliis,

iftiusnotionisvcrba dandi cafum

adfci-fcant,idtamenhicapudMattham

infer-moneej»GracconopocuiifcfierLNamία

References

Related documents

pellationes: tarnen &amp; illjs ultimo nofl creditur, quia talia fcripta funt: led qua* tenus confentiunt curofcripto alionobi# liorc, videlicet cum fcriptura

fcripturaru interpretatso patet i feu, icri- pturarum interpies plus quod agat habet quam ut tantum fcripturas 2lleget. Ne#. que tamen difllmulandum eft alia qua- dam ratione, fed

quuntur· Loquuntur autem ita, ut res iß«, nobis jam cognit* per hoc, quod poßra literis comprehenf» funt, loca. ißa fcriptur« explicare volentibus ad pleniorem intelligentiam

Ab hoc vero Itate opere nullalongius quam legiilatoris Vot nelt abeft, Illa enim non perinde cif vox ea,.

Ntum explicant ; in hunc fcilicec 'tnioea , quod volmttas mulieris ad. |r«m obicquioia

tavic3 efie&amp;uin eft: ita ille qui hic a Deo in- ditus dicitur motus, «&amp;ipfe efle&amp;us naturalis eil: naturalis inquam a&amp;io ve! paiKo: ideoqj &amp; ipfe fuam

Ratio quse virum do&amp;:ffimum movit eil &gt; quod. in propofitione particulari negante &gt;

A prospective study on EM patients showed that a good clinical outcome was associated with a strong early Th1 immune response since EM patients with persistent