• No results found

Meditationes de crimine falsi. Quas consensu consultissimæ fac. jurid. Upsal. p. p. Jacobus Edvardus Boëthius ... et Antonius Wilhelmus Dicander ... Westmanni. In audit. Gust. d. VIII Maji MDCCCXIX. H. a. m. s

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Meditationes de crimine falsi. Quas consensu consultissimæ fac. jurid. Upsal. p. p. Jacobus Edvardus Boëthius ... et Antonius Wilhelmus Dicander ... Westmanni. In audit. Gust. d. VIII Maji MDCCCXIX. H. a. m. s"

Copied!
16
0
0

Loading.... (view fulltext now)

Full text

(1)

MEDITATIONES

DE

CRIMINE

FALSI.

QUAS

CCXNSENSU CONSULTISSIM/E FAC.^URID. UPSÄL. p. P.

JACOBUS

EDVA

R DUS

BOETHIUS

PHIL, ET J. u. DOCT. JURIS PATRII DOCElfS ST IP. BIEL K.«

ET

ANTONIUS WILHELMUS DICANDER

STIP. SERNSKOLD. WESTMAN NI.

IN AU DIT-, GUST. D. VIII MAJI IVIDCCCXIX.

•H. A. M. S.

U P S A LI JE

(2)
(3)

IN SACRAM REGIAM MAJESTATEM SUMMAS FIDE! VIRO

E REGNI PROCERIBUS UNI AULiE CA N CELL A RIO

REGIORUM ORDINUM EQUITI AC COMMENDATORI: REG. ORD. EORUSS. DE AQUILA RUFA EQUITI ORDINIS IMPERIALIS AUSTRIACI S:TI LEOPOLDI CUM. GRANDIORI CRUC1S INSlGNI C OM MENDATORI

ACADEMIjE SVECANJE OCTODECIMVIRO

EXCELLENTISSIMO; AC GENEROSISSIMO LIBERO BARONI DOMINO

GUSTAVO

a

WETTERSTEBT.

Maecenati SüMMOs ✓ '• • -V * S a c r u m voluit debuit Cliens devotissinnus.

(4)

xn sacram regiam majestäten magnie fide i viro

dioeceseos streivgnesensls episcopo

regii ordlnts de stella polari commend atori academij: svecan^e octodecimviro

sacrosanctae theologlffl doctorr reverendissxmo domino

JOH.

ABAMO

TINGSTADIO

In tesseram pise Sc. yenerabundae mentis hasce pagellag

offert

T a n t i Nomints

cultor devotisslmus

(5)

MEDITATIONES

DE

CRIMINE FALSi

T

Legislation

em pofitivam, five prascepta

fundamentis

mere philofophicis fuperftiutfta, five regulas

experientiå

inventas proponit et fancit, ad omnes fpeciales cafus

defcribendos, ad fingula vitae civilis negotia

pertraétan-da extendi vetant, tam arctiores cognitionis humanae

li-mätes, quam conFufio & ambiguitas, quae immenfo

ejus-modi aliarum fupra alias aecumulatarum legum cumulo facile exfifterent. Cum, vero ea eft rationis humanae

indoles, ut generalibus principiis infinitati cafuum

fpeci-alium fufficere queat, in hoc praecipue operam coliocare debet legislator, ut ejusmodi principia & regulas gene-rales fifiat, ex quibus plerasque juris quaeftiones

diri-mere posfit Judex. Adeo

vero multiplex eft legum ar¬

gumentum, ut, quamvis brevitati confulens, legislator

tarnen caveat, ne in infinitum etiam multiplicentur

ge-neraliora haec principia. Quod, fi de Legibus civilibus,

ftritftius fic diétis, valet, de criminalibus praecipue

con-tendi poteft. Heic igitnr, inprimis certo ordine

proce-dendum, genera & lpecies argumentorum probe

discer-nenda, omnia & fingula rite definienda Tunt. Nec

le-gislatori tantum, verum Judici etiam, maximi

momenti

eft, & prorfus necesfaria, cognitio principiorum, ex

quibus fingula dignofcantur hominum

commissi, &

in eertas clasfes redigantur nequitiae

humanae

fpecies.

(6)

Diftinguuntur autem criinina, vel ratione

objefti

violat?,

quorum exempla funt blasphemia, perduellio, parricidiutn,

cet., vel ratione juris violati Isefionfsque gradus, qualia

fullt homicidium, rapina, furtum pluraque alia. Horum

igitur omnium deliétorum corpus, aut certam perfonam

laedendam, aut certum quoddam jus violandum requirit,

unde determinata appellari folent. Reftant vero ," quae

hifce charaéteribus nequaquam defmiri posfunt, delifta,

quippe quae neque in certas tantum patrari posfunt

per-fonas, fed in omnes promifcue, neque certi cujusdam

juris

laefionem continent, fed quibusvis violationibus

confiftere, cuiiibet fere juri repugnare posfunt. Inter hsec, quae indeterminata dici folent, quaedam , etfi vaga

fpecie laefionis, objed:o tarnen definito, alia vero fola

forma delidti diftinguuntur a). Singularis, quo laefio

per-ficitur, modus horum conftituit charaéberem, unde inde¬

terminata formalia appellantur. Duas hujus ordinis

fpe-cies in noftro jure commemoratas invenimus, crimina fcilicet vis & falfi, quae, inter fe quafi faepius

pa-rallela, iisdem haud raro continentur legum

para-graphis. b) Quunij pro vaga eorum indole, non uno

capice vel Titulo codicis nofiri generaliter pertraéfari

potuerunt, de utrisque certe, praecipue vero de crimine,

quod falfi tiomen naétum eft, prsecepta legumque

con-ftitutiones pasfim occurrunt. Quaenam igitur fit hujus deliéti natura? quibus notis dignofeenduni ? & qua

poena noftris ex legibus in genere coercendum? disquifitionis

argumentum efi:, cui, Specimen Academicum edituri ,

haud indignum duximus qualemcumque noftram impen-dere operaro»

Quo

vero

juftior

metus animum fubit,

«) Feuerbach Lehrbuch des gem. in Deutfthl, gültigen Peinlichen

Rechts, p. 345.

(7)

3

ut tam altse indaginis quseftioni exiguse ingenii noftri vi¬ res fufficiant, eo impenfius

implorandam efle Benevoli

Leétoris indulgentiam probe ientimus.

§• i

Leges poenales, quamvis in coércenda hominum

licentia prsecipue vim fuatn exferant,

non tamen, ui-fi

faftis externis, adplicandas esfe inter omnes conftat.

Animus quidem per fe, five intentio,

nifi in efLétum

aliorum libertati noxium abierit, imperio legum jure eximitur Ante omnia igitnr, in

unoquoque crimine, fa¬

ctum aliquod exterois percipiendum fenfibus

, obje<5tivam

poetice infligendse conditionem necesfario conftituat. Faéto autem ejusmodi dato, rationes etiam accedere

pos-funt, quoe, ex fubje£tiva delinquentis animi indole

de-fumtae, in crimine definiendo, & poena ftatuenda minii-me negligantur: Duplex igitur deliétorum

calculus,

ofcr-je&ivus fciiicet & fbbjedtivus, etiam ad plenam delidti

cujtrsyis definitionem conftruendam rivaximj eft: momenti.

Ex indiciis igitur, quorum complexus

deliéti, quod

tra-étandum nobis propofuimus, corpus conftituunt, primum

ea recenfeamus

, quse ad externam faéli fpeciem

perti-nent, & objeftivum ejus charaéterem conftituunt.

Col-iatis-, quse de crimine falfi leges noftrae c) exhibent, C) IV, 2 6 7- XIII. 8 GB. V. 2 IX. 7 XIV. 2 XVIII. 2. ÅB. IV. 4. V. 6. 7. IX. 5. XIII. 2. 3 XVI. 16 jB.XXVIH. 12.

BB. I. i. 4. g. 9, 11. Vin. 2,

3. IX. ii. X. 5 6. XI. 2. 4;.

XII. 9. XIII. 2. XV. 4. XVI. 4- XVIII. 3. HR. VII. VIII. r.

a- 3- IX. i.

4 MB. IV. 2 3. ÜB. XIV. 8. XV. 14.

infine. XVII. j8* >9- XXX. 22 RB. Kongl. Förordningen otn

LurendrSgeri d. 6 Apr. 1799. Art. 7. §. 1. 6. Kongl. Förordn.

d. 2 Maji

1747. K. F. d. 10 Dec. 174T. §. 1, 2. 3 K. F. d,

5« Jon. 1792. X. Refcr. d. 17. Aug. i8ot. K. F. d. 17 Aug.

(8)

prseceptis,

formam

ejus,

in

eo prascipue

confiftere

pa-tet, quod quis alterum in errorem

inducat,

quo

habeat

Id pro vero, quod in

veritate

non

eft d).

Hoc

autem

fieri poteft, vel

pofitive, jmmutatrone veritatis,

vel

ne¬

gative, opprimendo verum.

Nihil

autem

intereft,

utrum

delinqnens alterius

fidem

,

jam

in

fe

revera

collocatam

,

prodiderit,

an

alterum

ad fidem in fe

collocandam

fiau-dulenter compulerit. Minime tarnen huc

referendum

esfe cenfernus cafum illum, quamquam falfo hand

abfi-milem, quando quis obligationi

cuidam

, antea

jam

con-traébae, fatisfacere negligit. Spe forte aiterum fruftratus

eft, non vero

jure,

& illum ideo non

falfum commifisfe

vel ex ipfa obligationis natura

confequitur

, quae

probe

ab ipfa folutione

diftinguenda

eft.

Is, qui

obligatione

ad

aliquid praeftandum fe

adftrinxerit, nihil

aliud alteri

con-eesfit, nifi jus folutionem damnumque,

ft quid

mora

da¬

tum fuerit, refarciendum exigendi. Nifi igitur in ipfo

obligationis contrahendo

a<ftu alterum

fefellerit,

mere tantum civilis exfiftit in debitorem aélio, nulla vero cri~

minis falfi perfecutio

é).

Hane

autem tunc pro certo

ereditori competere

facile intelligitur,

cum

ei peifvaferife

Kung. d. 8 Juli i8i8- CommerceColl. Kung. d. 5 Sept.

1758-Controll'Stadg. d. 7. Dec. 1752. Juderegi. d. 27 Maji 1782.

ConcursLag. III Cap. § 5. 6. 7. m. fl.

å) Cfr. Feuerbach. 1. c. p. 364. fequ. Grolman Grundfatze der Criminal Rechtswisfenfchaft. p. 4ri. fequ. O. Rabenius

Disser-tatio de Tnfamia Juris. Holm. I755. pars II. p. 39 fequ.

Meifte-ii Principfa. Jur. Crim. Gotting. 1780. p. 118«

Gum noftra definitione falfi jus Romanum etiam confpiraremon>

ftrant, Dig. L. XLVII. 20. VLXIII. 2. 10. XVII. 1.

f) Huc pertinere videtur quod Cel. O. Rabenius 1. c. habet: immö»

(9)

debitor, fe alind tradidisfe jus, quam quod revera

obli-gatione inita continetur. Differentiam vero horung

ca-luum nemo non videt.

§.

«

Defcripta jam qualitercumque forma, quae hnjus de-lifti notam conßituit chara<5terifticam, nnonendum tamen3 ne criminis notam cuiqne faéfco inuramus, quod hane

prae fe fpeciem gerit. Poena, quse unumquodque crimen

manet, vel mauere debet, alio, juftiorique fundamento fuperftrui debet, quam nuda aétionis forma, quae, per fe

quidem inanis, materiam fan&ionibus poenalibns non praebet, niß adtionibus induatur, quorum effeftus alieni

juris laefionein involvant, & quos in externo foro

per-fequi posßt laefus. Eo tantum jufta redditur punitio.

Cum vero delifta indeterminata id fibi proprium habenfr,

ut quaevis jura illis promifeue laedi posfint, in crimine

falfi quaeftio non movetur quodnam? modo an? jus

viola-tum fberit? Hujus criminis reus igitur non tantum is

ju¬

re habetur, qui boni cujusdam damnum alteri fecerit, fed & qui, absque bonorum laefione, faifum aliquid com-mittit, quod ut omittatur, alter perfeéto jure poftulare

queat/). Hocce prineipium, etfi Juri Romano familia-rius videretur g), a noftris quoque conftitutionibus non alienum esfe monftrant, poena laico impofita, qui in

co-pulandis nuptiis perfonam Clerici egerit, h) & muleta,

ab illo exigenda, qui coram

judice

dixerit vel feripferit

/) Feuerbach. 1. c.

g) L. VLVIIT. Tit.ro. L. 6. L. 27 §, 2 abi falfum eomme-moratur, quod nemiai damnum reale infert.

(10)

id quod non verum esfe noverit i). An mendacium

igi-tur pro erimine falfi reputari posfic, hoc inde praecipue

pendere videtur, an juri cuidam perfe&o alterius repug-net. Huc vero minime referri posfe nudam fadti, cujus accufatur quis, negationer« , faciie intelligitur, cum nec reo injungi poteft officium in-nocentiam probandi

,

ante-quam aftor acoufationem probatione firmaverit, neque

jus confesfionem extorquendi amplius jndici compehf,

quam quatenus media eruendse veritatis legibus permis-fa fufficiant.

§■3-Ceterum qua via progrediatur falfarius,

quove in-ftrumento utatur ad exfequendarn fraudem fuam,

parum refert. Innumeris fere modis falfum patrari poteft,

re-fpeéfcu autem fpecialium cafuum & vefiigiorum hujus

de-lidti, quattuor generibus contineri diverfas ejus fpecies, juris confultis placuit. Aut enim in perfona, aut in verbis,

aut infcriptis, aut denique in rebus five abnfu commisfum

dici fölet /).

Diverfa

faepe

pro diverfitate nominis, generis, fexus,

flatus, exiftimationis, muneris, quin & ipfius mortis &

vitae, unicnique competunt

jura

fpecialia, quse ne

con-fundantur nonprivatorum minus, quamreipublicse,

inter-eft. Quotiescunque itaque hae notas fraudulenter

im-mutantur, vel perfona, ratione earum, fingitur talis,

quaüs non eft, vivus pro mortuo, fui pro alieni

juris,

vir pro femina etcet. falfum in perfona committitur.

i) XIV. 8-

RB-j) O. Rabenius. I. c. auéfcoritatem Carpzovii fecutus eandem

(11)

7

Verbis falfum vartis quidera modis perpetrari

poteft.

Quodque inendacium exetnplum probet falfi verbis

com-misfij quamvis non femper in externo

puniendum foro.

Huc itaque referenda iunt teftimonia,

quae teftes a judi-ce requifiti exhibent, veritati non

corgrua, & omnia in

genere falla, quae didtis & fermone tantum perficiuntur.

Falfum, quod verbis committitur, quamvis etiara

fcribendo pariter ac loquendo patrari

posfit, ab ea ejus-dem deliéli fpecie, quaefalfum infcriptir, fpeciaii nomine

appellatur, probe difcernendum eft. Heic enim falfum non tam in ipfa re, quae dicitur vel fcribitur, contineri

intelligimus, quam potius in ipfius fcripturae

corruptio-ne & abufu, Perficitur itaque haec fraus, abutendo

no-minibus aliorum, vel ea live alia inftrumenta

publica &

privata,

fyngraphas,

protocolla, regefta, tabulas rationa-rias, radendo,i corrumpendo, iuimutando

, deiendo,

imi-tando, iliis aliquid addendo, falfa pro veris

fubftituendo,

quae pierumque falfificatione comprehenduntur.

Rebus falfum inesfe poteft, feu quoad internam ma¬

terien!, quod cum in rebus alteri in commercium tra-dendis accidit, nomine fpeciaii,

fals och flard, noftris le¬

gibus defignatur, de cetero etiam adulrerarido monetam patratur; five quoad abufum , ex. gr. falfis ponderibus

& menfuris utendo, vel

integris abutendo, terminos movendo & compluribus aliis modis.

§•

4-Exhauftis

jam,

quae de externa criminis falfi forma obfervanda videntur, ad notas, qnae ad fubjeclivum ejus

charaéterem pertinent, recenfendas

progrediamur.

Ejus-modi

iubje<ftiva

deli&orum

(12)

cer-B

tå!ri laefionis fpeciem

efficiendam

verfa, intentio

£),*

ve!

diverfa voluntatis determinatio, unde, cum effébis in¬

tention! refpondet,

dolus

exfiftir,

cum vero eventus a

propofito diverfus

accidit, culpa plus

ininusve

lata

ob-tinet. Horum faepenumero alterutrutn ad certas

crimi-nibus poenas flatuendas,

& deliéta inter fe diftingvenda

adeo necesfario requirunfc Ieges, ut abfente liac

condi-tione legali, non poena folutn, fed & nomen delidti

inu-fcetur. Ita animus lucri faciendi in crimine furfci femper

lupponitur; fic eadem, res

alienas

contreélandi,

iibido

rapinam & latrocinium,

ab aliis criminum

vis

&

homi-cidii fpéciebus

diftinguit.

Crimen

vero

falfi quod

atti-net, id ad certum

ejusmodi

animi propofitum reftringi

non debere» crediderimus, quum fua natura, jam in bo¬

na l), jam in vitam

& exiftimationem

m) aliorum

intendi

poteft,jam

de alio quoque

jure

detrahit

ri),

Dolo

altera

tanttun, an etiam culpa, falfum committi posfit, forte

dubitandum. Si folam per fe deliétorum naturam

refpe-xeris, utrumque certe jure contenditur. Quatnquam

enim id non fraude (ua fecerit, quod quis ipfe deceptus

patraverit, attamen

in

culpa esfa

poteft,

quia

impruden-tius egerit. In hoc igitur niomento

Oeleb. Grolman

non

posfumus non affentire, qui, cum in

ceteris deliéfcis

cul-pam esfe

puniendam

cenfet,

etiam

in

crimine falfi

eam

refpici vult o).

Quamquam

vero

ideae

deli&i

non

repu-gnat culpa , ex tenore tamen

noftrarum legum vix

ad-mittenda eft tam late paténs criminis

falfi definitio.

Ex-k) Feuerbach J. c. p. 79,

l) Vlir. I. 3» XLIV. I. MB; XIV. a. ÅB.

m) LX. r. MB. 1. 12. RB.

«) II. la. GB. Vlir. 2. MB.

(13)

a.

presfiff haud

raro verbis

dokim

requirunt conflitutiones

noftrae poeuam hujus delitfti fancientesj?); exerapla vero, gase occurrunt falfi., culpa cooimisfi, aut poena omni

eximunturq), aut concurrente alio quodam crimine, alio nomine puniuntur r)5 aut culpam adeo iatatn

arguunt,

ut doJo asquiparandam cenfeant legcs s). Dolus, qui hic

requiritur determinatio elf voluntatis ad perverfcendam

veritatem, in

praejudiciura

alterius, & conlcientiam igitur

falfi fupporiit; an vero ulterias etiam ad notitiarn

puni-tionis, lege pofitiva prseftltutse, extendatur, contra

fen-tentiam Cel. Feuerhachii in hec, fenfum Iegum Roma¬

narum fecuti, valde dubitare andemus, cum

apud nos

ignorantia legis impunitatem non afiferfc f). Noninultum

igitur a principifs legum noftrarum aberrasfe

credideri-mus , fi crimen falfi delictum esfe ftatuamus, qu® dolofa

B

p) XIV. 2. ÅB. VIIL MB. LX, i. 4, MB.

q) I. 4 HB.

**) LX. 1. MB, ubi concurrit injuria.

s) Huc referendum eil crimen pbarmacopoise, qui ipfe deceptug

corrupta vendit inedicamenta, quod, quamvis culpa commisfum,

certe puniendura eil. Non vero earo ab caasfam,

quam Ceb«

Grolman 1. c., ad fuatn de falfi culpofi poena fententiara firman* dam, affert, fed, quia propter periculum, quod aliorura valetudini

& vitae inftare posfet ex pharmacopolarutn negotio, nifi fumm»

diligentia curaretur, hi non tantum ad certa peridse fuge fpecimi-Tia edenda, fed etiam, quod in hoc

momento maxime valet, ad

ja?jurandum prsefiandum, quo non folum omnis dolo, fed &culpa commisfi falfi reatum in fe fufcipiunt, fpecialibus legibns tenentur.

Vide MedicinalOrdn, d. 30 Oft. 1688- §• 16. 2r,

/) Feuerbach 1. c. p. 367. Cfr. Dig. L, XLVIII, Tit. 10; L, 15 pr,

(14)

io

verftatds oppresHone, five immutatione,

jus

alterius

Iae-ditur. Hocce veto deli&um, legibus noltrrs nominibus

fårfäljkning,

fveky lift,

bedrageri,

flclrd

och falt, notatum,du*iS,

pro diverfo, quo committitur,. modo diflinéfcas co - pre-hendit fpecies, quarum altera falfurn, ftriéte fic dictum

^

falftficationem,

cui fverh. Jorfal/kning refpondet, continet, &

peifkitur corru» pendo res quoad internam materiem,

{fats och

flård),

immutando menfaras & pondera legiti¬

ma, vel falla fignando, inffcrumenta publica, five privata,

radendo, delendo, falfificando, iisabutendo, monetam adulterando; ad alteram vero, quae Romanis ßellionatus

nobis fvek, lift, bedrageri,, andre, pertinent omnia cri min is

fa Ifi exempla, tibi aliter quam falfificafcione delinquitur,.

qiialia funt: iinmutatia dolofa criteriorurn, quse ad perfo-nas inter fe diftinguendas vel lege, vel fangoinis jure, eonftirufa funt; & quaevis denique fraus,,

asfertionibus-a&ionibusve fallacibus peraéta.

§•

j-Pérfpeftus

itaque,. quae ad indolem tam internam

vet fubjeétivam , quam externam, feu objeétivam crimi-nisfaJITpertinent, depoenis,quaehujuscrrminisreos roanent,

paueis quoque disputandum. Collatis, quae poenam

hu-jusce criminis. fiatuunt, Iegum noftrarum locis, levern

lranc & ornnis infamiae expertem interdum in venimus, ita„ ut qusedatn illius fpecies, delictis criminalibus adnuine-rare dubitemus t).. Huc referendi funt cafus V, 2.

ÅB..

i) Huc etiam fpeftat Cel. O. Rabenii fententia 1. c. p. 40. qui falfa,. ubi deficit: legis expresfa tamquam crimen: falfi notatio , & abefl

poena infamiae, ad crimina faifi referre dubitat. Cfr. XVIII. 2,

18. V.6; IV. 4- IX. 5; JB. I. 5. IX. 11. X. 5, XI. 2. 4.XVUL 3*. Hß. IV. 2, 3. HB. XiV. 8« XXX. 22 RB. &nonnulia alia»

(15)

IV. 4. IX. S' XVI. i<5. ]B. I. 4. IX. IT. X. 5. 6. in

fir-ne. Xf. XII 9. XIII. 2. HB. IV. a. UB. XIV.8- XXX.

22. RB. commemorati» Haec enim- omnia exempla

legislatori leviora meriter vila funtr quam quae juris

quadam infa11 ia ful deberent, & qmppe quibus baud ita diffteile praeveniri posöt, & quod dammim inde allatum fanlius refarciendum esfet. Quae vero

fanftioris

obliga-tionis fideique proditionem conrinent, falfa, praeter mul¬

etam infamiam qnoque juris atcralnmt, ficut

pejeratio*

&

perjurium

v), ac praevarrcatio *); ve! pro publice pri-vafoque periculo» officiique fpeeialis violatione poena

mortis Iuuntur, five cum fumma juris infamia conjutxfta,, ut adulteratio monetse ab eo patrata, eui cura monetse*

co mmisfa #); Iive absque infamia bac expresla, ut fa S H-ficafcio menflirarum & ponderum, ab eo commisfa, cui

infpeétio & fignado eoruin credita s); vel fumrna

juris

infamia cum corporaii poena

injungitury

ut fi quis nomi¬ ne & figiilo Regis veF

ejus,

qui loco Regis

jubet,

vel

ju-dicii eujusdam abutitur a), vel regefta, protocolla ,

docu-nienta, libros Coronae rationarios falfificat,.

cujus

poena eflr coliarium & labor in caUello Regis 6), pariter

quo-que,, fi quis, cui cura mönet se- norr

injunéta

efir eam

a-dulteraverit, vel raferit c),, vel in cesfione bonorum* fraude ufus fuerit dInterdum etiatrr hane infamiam,

multna tantuu» fnfuper itnpofita, invenimus; ut

fi

quis, cui non officium inju' ftiim eft menfuras &

pondera fig,<

na11di, falfa tarnen fignaverit, vel figrrata falfificavent e)r

Vel nomina,ligilla,,fyngraphas^ tabulas ratioriarias

aliorutn

a) Heic tani en pro qualrtst« rei gravior poena interdum ftstuitur.

v) XVII. 18. 19 RB. LX.. t- MB. x) XV. 14 RB.

y) VII. i. MÖ K. F. d. 2 Mdji 1747' z) ^1' • 3*

a) VIII. i. 2. MB. b)ibid.; c) VII. 1. 3. MB. JudeK^gi.27 Majn782„

d) ConeureLag. d. 13 Jul. i8'8- Cap. 3. §. ?. 6.

VII'. 3 HB. eft* ad Jbanc poenam Xiil. 3, jö. de terininorurB

(16)

12

deleverit, immutaverit, illis aliquid addiderifc, ea

combus-jferic falfaque fubftituerit/), vel nomen

ftatumgoe

menti-tus feminam ad mattimonium perduxerit g)t quo

refereti-dus etiam eft cafus XIII. 8-GB. cornmemoratus K), vel, confangvinitatem falfo prsetexens, haereditatem

arripue-rit i)y Furti denique poena tenenfcur falfarii, vel fimplici,

cum quis merces falfifieaverit k), vel duplici,

cum prae¬ terid, quod conventum decretumue eft, fraudulenter ali¬ fta veftigaha & contributiones collegerit /). Poftremo,

quorundam criminum falfi poenas, ex

jure

talionis

con-iiitutas esfe, ex LX. i, 4. MB. 1. 12. RB. apparet.

Hifce igifcur omnibus rite conficferatis, facile intellignnus

crimen falfi infamiam

juris

parere m), paucis enim locis

exeeptis »), expresfis legis verbis iufamias nota hujus

criminis reis inuritur.

Fienior fingulorum criminum falfi disquifitio,

argu¬

mentum fpeciali traftationi uberius praebet, quam ut

an-guftis opeliac hujusfce limitibuscommode inferi potuisfet.

Sufficiat igitur heic indicasfe principia qusedam

, in

defi-niendo hoc deliftorum ordine obfervanda; quam ob

caus-fatn bis fubfiftimus, in aliam occafionem dififerentes, fl nobis e re fuerit, qucc ulterius in hoc argumenta medb* fcati fuerimus publici

juris facere.

/) VIII. 3 MB. g) IV. 6. GB.

h) Cfr. Flintberg Lagfarenhets Bibi. II. De!, p. 160. Nebrman

Fureiåsn.Jjfver GB. p. 206.

i) XIV. 2. ÅB. k) I. 9. cfr. quoque VIII.a. HB. I) XL1V. I.MB.

fri) Cfr. laudatam Cel. O. Rabenii Disfert. de iuris infaraia, praecipue

partis Il:se § § XIV & XV.

ti) II. 12. in fine GB. ubi poena laboris publici ftatuitur, forte non

ornnis infamise expers. VII. 3. MB. poena tantum carceris

References

Related documents

nicationem cum altera parte probat. Si vero unum alterumve horum praestandorum negligat querens, rem suam deseruisse existimatur. Ceterum statuit VIII.. B., jura

A Judice territoriali cum duobus fide dignis viris ej us ­ modi aestimatio quondam institueretur.. Altera vero aestimatio veluti superioris instantiae et correctoriae

quam cui in ipsa lege poena sancita est, neque poenatu alii facinori applicandam esse, nisi ei, quod notioni delicti legi¬ bus in abstracto receptac, Omnibus numeris respondeaf.

litionem vocant, non nisi rarissime pristinis temporibus locum tenuit, nostris vero locum non facile teneat ). Neque frequenti sed sapienti more invaluit ctggratiatio stricte sie

lid em probato, nu-llo etiam damno infeeto. Sed cum ad ejusmodi casus, de quibus agit caput legis modo dictum r publica civitatis securitas cautionem exigat quam intentis-

fponfc ria ilii competat. In ejusmodi quaedionlbus caus- fam, ob quam tutor illt datus fuerit, inprimis refpicien- dam e.sfe puta verimus. Parentibus inortuis tutela neces-

mathenatn; suffragatur Carolus Friedericus Bjorkman, q ui, nondum puer. Orientis alumnus, carm en, quod retracto, vir dedit. Quid? quod jam oliru, Ludovi- cus

almotor och fSrtråstansfulle