Dissertatio philosophica de communicatione bonitatis. Quam ... præside ... Martino Brunnero ... candido examini submittit Holgerus O. Catonius Calmariensis. In auditorio Gustaviano horis ante meridiem consvetis, ad diem [ ] junii anno 1667

^

"ζ7

Quod

Dens

bene

vertat

-dissertatio philosophica

De

COMMUNICA TIONE

B O Ν I T A τ I S. Quam

Pcrmiflu _{amplisiimae Facultatie Philofoph,ic*i»}

Regia

åc iliuftri Acadcmia Upialienfi:

Ρ R JE S I D Ε

R. CL.

_&

_K

MARTINO

_BRUNNERO

Grace.

_Lingvac

_Prof.

_Ordinario: Canåido examini_Juhmittit

holger us o. _catonius

CalmarienfiSe

In Auditorio _{Gußaviano boris ante mendient}

tonfvetts,ad dier»3 lunu Anna _ié6j.

UTSALI£

Excudit Η ι_Μ Μ I c u »C _{Diu 1 R. Μ· A} Åw«4. _oibliopela«

voj-cf

Onum _{ejje eommumcativun fui} vcre å _{Philofophis dicitur. Eftautem} 1

^cpmmunicatio ifta boni _duplex*:

altera _{objeftiva dici poteft, åc fit} fecundum _{cognitionem, quando}

;bonum _{cognitum eognoicenti}

^communicat notitiam &

quan-dam_{qualiideam, & per hanc etiam appetitui}

amo-rem fui. Alteram _{effeftivam dixeris, qua bonum bo·} nitatem etiamin _{aliocfticitproducitquc. Prior ifta} necellaria eft, _{quoties res bonajamcognita, ut}

ob-jc&umoccurritfacultati appetenti:tuncenimhancc

quamdixi, Operationen! prxftat. Atquc indc etiam

eil _{quod unaquarque res proprium bonum expetit,}

Ariftot. lib. ι Eudcm. c. 3. Carterum ut ad verum

intelle<ftus,itaquoq;adbonumin communi feu uni-verialc bonum_{appetendum nonpoteft npn cxcitari} voluntas. Eft enim id _{quod omnes appetunt, Sc}

-quodipii,quimentem&prudentiam accepcrunt,eli-gunt utilla Ariftot. lib. i. Rhetor. cap. 7. huc

ap-plicem. lila autem pofterior communicatio, quam effe<ftivamdixi,non _{femperneceftaria, icd in multis} cauils & atfionum_{generibus femper libera eft. Harc}

quomodoie habent, brevi hac diifertationc, bono

cum Dco,expenderc _conftitui.

II.

Eanatura eft _{bonitatis, utbene faccrc velit aliis;} utvcftt& abis _{bene, feu bonum etiam} in aliis efte _j

& ita ie _{quafi ipfam propagarc., fiimirvim ftmile} fimili_{gaudet, & iimile facere ftuder, quail}

typum & imaginem iui.

Iii.

IndenatumefHlIud, _{quod dicebam, intcr}

Philo-fophos νοΚνΒ-ξΰ^Ιον, bonumeße communicativum fui· Et

idear boni convenire »ihov %ζτ»ξχσίκ lots aikas $ aiyx&S

'meti_{apud Ariftot. legitur i. c.}

_Eudem.

_{ubi & de}

ju«-ινχΐί ieu _{participationc primi boni quardam}

icquun-tur. Acin _{moralibusquidem harc non femel}

occur-runf, ex occafione alia _atque alia. _{Excmpli loro}

eile _{poiluntAriilotelicsedefinitioncs amoris&} gra-tix lib. 2. Rhctor.c. _{4. &} 7· _{puta quando illiaffe&us}

in bono iuntvcro, non _appatente. Eft _vcro etiara

in naturalibus _{quoddam quafi}

_{ftudium propaganda}

bonitatis fuar.

IV·

Deomnibono id hic dicitur, _{quod quo fenfu 8i} quavarietate fiat,jam videndum cft. Nam,

quod

vulgo dicitur, traicendentia iive ifti quam maxime

univcriales conceptus, verificari débent iniuis infe*

rioribus. _{Itaque fi per anguftiam hujus icriptionix}

liceret, eundum hiceifetperipecies & bonitatisqu* communicatur,& modi_{quo communicaturrtum&}

rerum _{qua:communicant.} Primo

modo

expenden-dumvenit, _{qua rationecommuniceturdc bonitasilla} tränkendem five_{mctaphyfica eilentiarum: &}

phy-ilca _{qualitatum, qua: infunt per}

_{modum attributo¬}

rum;& moralis virtutum bonorumque_morum. Sc-cundo autemmodo, _{quopa&o bomtas communicc«}

turvcl _{producendo rem novam eandemque bonam;.} vel rei anté_{produdseaddendo bonitatemquamante}

nonhabuitrfle quotutrumque fiat modis. Poftre-modenlque modoexplicari

debet

communicatioifta

keundum yarietatem cauiarum communicantium: quin

quia communicatio a&ioquxdam caufxcommücan-tiseft, _{Atquc hanetertiam varietatem hicquidem}

fequemur, prioribusillis,incxemplis, utferet _hnjus tra&ationis ieries, _{promiicue utentes, quando hoc} poilrcmum inftitutomeoabundefutficit,

V.

Ergo caufx qux bonitatcm communicant, ut i»

aliis itaetianain hac aöionc vcl _{neeeffarix iunt vel}

liberx, Sc in univerium _{contingenter agentes.}

Pro-pne Sc

finemiilurapeculiaris

_{contingentix necefia»}

rixcaufx_{iuntilhtyquasnaturales dicimus. In}

qui-bu> hxc eommunicatio_{proceditpro ingenio talium} cauiarum. Ita_{fpecies naturales,qux quidemgene¬} rationens iine eontroverfia _{recipiunt, ie}

propagant. Sollumenηundo _{impertit Sc calorem. Hic tamen}

extra _{diiputationem, hac quidem vice,}

ponitur, utrum fol_{ipicformaliter,utloquimur, fitcalidus:an} ita caloreminrebusexcitet,ficut cosacuere ferrum

dicitur, _{qux tarnenfecundumPoétam.}

ex_{fors eft ipja [ecandi.}

& hane coromunicationcm iftx caufx

propagant nccefiano;neceflitatenimiruminterna.Vtrumvero

ifta neceilitas_{proficiicaturcxipfiusbonitatis indole,} per quam dicitur omne bonum elfe communica-tivumiui: an vero ex_co,quodScde

exterohx caufx neceflarix _{funt, intelligi potcrit}

ex ijs quxjam de

caufis libcris affcrenda iunt. ^

ΤΛ r \

De _{his ergo quxritur,quopaåo fe ad} communi-cationem bonitatis_{fuxhabcant;Sc quomodo}

iatisfa-cere _poihnt

ingenio bonitatis, quod quafi nattirx

quadana necesficate communicare (e ahis _quxrit»

<pjo inquampa&o Sc

fic

fc habere,

&

fimul cumhae

ptopcniione ftare illarum

libertas poflit.

De cauiis fecundis& creaturis _{intclligentibusres}

faciliusexpcdiripofle videtur. Inhisenim hare duo

fimulmvcniuntur. i. libertas interna in_{agendo. 2.}

neceftitas benefacicndi aliis. Ad hoc _{pofterius, utde}

eo _priusdicam, _pertinctilludquod_{ex Piatone habet}

Cicero lib. 1. onic.c. 7. non nobis felum natt fnmus, ortufque noßripartemfibipatria vendicät,partem amici. huicaddipoteftcap. ra.i. i.de ll.

&

χ6. i.off.quat quanquam ita fe habeant, manet tamen-adhuc his cauiis lua libertas,tum _{eaqux contrarictatis} dicituf,

in deleäu_{obje<ftorum,quibiisbcnefaciant;uthorum}

unum _{pr« altero eligere pofiint: tum libertas illa}

contradi&ionis in _{agendo vel non agendo, ut hoc} aut illo tempore, _{hoc ätit illud agerc} vel _non

age-re in poteftate habeant. _{Ita & in voluntare vitn}

Sc iedem _{propriam libertätisrinternam eiTc}

pervul-g*ta fententia eil, quanquam1

alligata

lic ad bonum

incomrauni.

VIII.

Eftautem inhés _{obligatio ad! bonuitt, quatentfs}

caui« morales lunt, moralci. c.ad virtutém&

ope-pera virtuell Ergo iponte c dunt illa,qtiae intcrdurtl per jocos dicam parum probös Sc cåviTlätiones, an

peraliquid gravius 8c fcedius, freqiienter dicuntur. Si, ajunt, bonumeftcommunicativum iui,iam Pia-tonica illa uxorumcommunio locum habere debet. Vttaccam bonumcommunicare fe illi_rei,cuieft bo¬

num. Tam _{uxor, quatcnusuxor,mor?lit!erbona ήθη}

eft niii_{uni, quacnditulleunurinter vivoseft.}

XI.

De Dco _{qtiomodo ille boniratem fuam primitur}

creacuris _{communicarit,}

plures & majores emergunr diihcultates. Ille iummeeft bonus. Videtur_{ergo eo}

flagrafle defiderio beneftciendialiis, utnon _pocuerit

non idfacere, _&res alias _{producere, quibus}

benefa-ccret. Et tarnenille nihil_{cuiqnam debet, nemihe}

indiget. Denserat, cui ad beatitudinem & _gloriam nihil_{deeftet,antequamediti eftentmontes,&}

forma-ta _{terra,conditusq;}

mundus. De hominibus autem

Scriptura alitcr loquitur. quos cum debitisaliis ex· emtos _{vclit, relinquit}

tarnen debitumamandi alios* Rom. _{13. So}

X.

Ergo

hicexpendenda illaquxftioeil,anDens

ne-ccflario crcarit mundum. Chriftiana dodrina hic

claraeft. _{cui, ficutPhiloiophia nulla}

obloquidebet,

ita _{quandoharmonia inter utjramq;}

inveniripoteft,

in ca _{rede cruenda}

confiderandaquc elabo/andom

eft. Sane _{Chriftianis, quatenus talibus, Sc}

quate-nus divinam_{rcvelationem de}

proprietatibus & ope-ribus Dei clarius nos crudientem audiunt, id_{quod in}

hac_{quxftione ftatuant, proeul eile}

nonpoteft.Ncq^

proptercos iicconfideratos,_{hujusqusftionis} opero-fior tradatio_{perinde neceffariaeft. Plus quod}

difpu-teturcrit,ü tantumin confilium adhibcatur ftne

re-velatione naturale _{lumen, & excutiantur ejus in}

utramquepartemratiocinia. XI.

Si de mundo hoc vifibili _{quacratur, negari ftatim}

oteft _quaeftio.

Quia potuitDeus crcaturas

invifi-ilcs condcrc. _{Tales autem crcaturas dari, multi}

ratio-rationibusexnaturadefumm demonftrare nituntuf. Et_primo

_iacis,credo,

_{etiam per naturam evidcnscft}

angelos

eiTe,

nonin

volvere,

ut

Ioquimur,

repugnan-tiam._{quodnobis in hac hujus quacftionis traftandai} ferie iatiseft. _Qnodautema&ufinttaies fubftantise inhocuniyerfo,rationibusex natura_{pcticis alii alirer}

probatum ivere.

Ariftoteles lib.

12.·

Metaph.

cap.6. iujede_{intelligentiis iententiae}

_fundamentum

_petitex

motucall: iedquod nullisminus_quam fatis concef-fis _{hypothefibus niticur. Thomas 1. part. quacfh}

50. art. i. dicit ad perfe&ionem hujus univerfi re-quiri,ut contineatomnes

gradus

eflendi»qui funt

a&u

& _{potcntiafiniti.}

_Ergo

_{continetctiani, inquic,}

crea-turamiateile&ualem,_{incorpoream. Hoc argumen¬} tummaximeapriori eilelentit Svarez difp. _5jr.ic&.

x.num. 5. contraMendozaconje&uramtancum id

cife, non_argumentumefficax. Verum hare_ex fu-icepti operis lege jam quidcm nec probare nec re-feilere tencor : _quanquam videam _pro Mcndoza

pronunciaffe

Drejerum in

difp.

de angelis habita

Roftochii Anno 1654. Dcangelis maiis pernatu¬

ramconftare_{vulgo ex eorum} rationi obviis

cffcéH-bus _{colligitur. Ancx tradicionc}

_fit

_{aut collc&ionc}

aliquarationis

quod gcncilcs

credidcrunt

mc-dioseflcintcrhomincs & Deos,_{utloquiturAiLIiaaus}

Var. hift. in. 18,idinmcdiorclinquo.

XIII.

Si

_generalius

_formetur

_quarftio

_{de creaturis,}

_an Deuseasaliquasneceifario

condidcrit, quibus

boni-tatem iuam communicaret: jam _nervus rei melius

tangitur. Major enim argumento

afiirmancis

vis

acce-acccdere videtur. _{oportuiffe fciiicet cfTc aliquos,}

quibus Deus bonitatem fuam communiearct. Infi-nita enim illa eil, eoque & infinitum quaii

deiide-rium infcrre videtur eam aliis _{communicandi.}

XIII·

Negandumautemhoceft.

EtChriftiaria qnidcm xeligio videtur ilatim ctiam hic _aliquid non parvi momentiaffcrre,indoårinade trinitatc_perfonarunn inter_{quas,etfi null# forent}

crcaturx,magnaeil amo» xisÖCbonitatis divinaccommunicatio. Sed hocnos

non aflumimus

_urgendum;

neque expendimus u-trum _{pro confugientibus ad hane}

communicatio-ncm, plus valeac _{diilin&io perfonarum;}

quam pro

illis_{quicam ab hoc negotio removent,}

_valet

_unitas eiTentix. Hace_{inquam nos mifla facimus rcveren¬} tia du&i _{myilerii, tumob cauias alias, tum quiaid}

in_{hirjufmodi icriptis trailari non amat. Frxtcrca} Scnunc cum illis_{difputandum eil,} quiacrtrevelatio-r»em non admittunt, _{aöt exiola rationchanc}

qux-ilionem _{diiceptari yolunt,}

XIV.

Equidempixapudbonosvirmemoria;B.

Meisne-rus in Philof. fobr. part. _{i. Seäion.}

5. astcrni-tatern mundi rationibus _{philoiophicis evidenter}

re-fellinon_{poiTc exiilimavit,tum ob}

argumenta alia?

tum ob _{hocquod a fumma propenfione}

communi-candacbonitatisin_{bono fummopetitur. Sed ialvo}

amore& honorc _{quemnomini & mcritis viri}

magni

debemus, Iicebit,_{fpero,alia indemmagnaccclefixÖC} rci litcrariae lumina in hac _{quxilione fequi: utpotc}

Agufiinum, Baill. & quos alios pro fe & meliore ientcotia

_allegant

_{Brochmannus i, c. de creatione}

quseft:.

6. &

Caiov.q.

3.

quiomnes

negant

resuliat

prxterDEampoflceflc

xtcrnas.

Et de mundi

qui·

dem condendi neccffitate in _{iuperioribus diäum.} Decreacurarumcondituvidcndaiunt nonnulla quae procontraria

noftrae

iententiaafferri folent.

A

c

pri-mum

quidemquoddeDei miiericordia

_urgent,

hie

inefficax cft. Ea enim _{pradupponitmiferiam}

crea-turar. At hic_{quxrituranomnino &}neceffario_crea·

tura _{aliqua condi} debuerit.

XV.

Spcciofiusergourgetur

de boniiate Dei 8c

amore.. Is videtur iummebonum Deumitimulailead

nccef-iariam communicacioncm bonitatis iuac percreatio-fiem, _{ltaquc jam} videndam_anratio_perle

intelligat

hane neceffitatem in Deonon eile.

XV L

Solent hic _{vulgorefpondcrebonum eflecommu»}

nicativum iui: _{fedpro modo natura:iuar,ita ut ne·} ceflaria neccifario, libera hbere bonitatem fuam

communicent. Sed hocrem minusexpedit,_quiares quscdam libertatem quidem habentinipecic, necef¬

fitatem autem intoto_{genere,ut fciiicct}

_bencfaciant.

Boni _{angeli libcrtaté habentad hoc vel illudbonum?}

in _{genere tamen adftrißi lunt ad bonum.}

Itapof-fetquoq; aliquis eorum difp11tare, quipro serernitate

mundi_{diiputant, autillorumargumentaexaggerant.} XVi i.

Ergo potius hic revocandum in animum eft, in fupcriori enrc, ut loqui confuevimus, perfe&ione* eciameile _{fuperiore & eminentiore modo» In} cor-poribus maxima compofitio eft maxima pcrfeftio.

at ubia_{corponbus diiccditur, jam compofitio} im-per.

pcrfe<ftio

eft. Ita

creatur* qn*<fam Iibertatcm

qui-dem _{aliquam habcnn fcd tarnen cum neceffitate}

}r*ftandi mutui officii connexam: _{quia in illis}

im->crfeåio_{eft, per quamilbi ipfis noniufficiunt. At}

3eus fic _{quidemcreaturas eondidit,ut ali*}

aliisin-: _erviant: le _{autem necesiitati ifti non}

fubjecit: eil enim conditione _{longcfupcriore. Etfublato} indi-genti* rcfpe&u, etil alioqui ad mutua bona crca-tura: _{ferantur, eftquidem}

impetus iftein illis

quar-dam _{perfcäio, ied talis uc a}

majore in Dco pcrfe-Äione tollatur.

XIIX.

Re&a ratio di&at_{perfeäioncm minorem cedere}

debere _{majori. Itique ubi fumma eftpcrfe&io,}

non

debentminores ill* _{perfe&iones poni,}

qu* cum ca itare _{nequeunt, aut ejus excellentiam obicurant·}

Major eft perfe&io liberum «ffe übi, quam

obliga-tumaliis: Scfufficientem eße_{fibi,etiamadgaudium}

Sc fummam_{άυ1χξκ*ι*ν,quamid non eife,(Ine} coexi-ftenterealia. Deumaotem_{du7*gxv eile perlepatet*} quia Dcus eft. Et _{exprefTe id leriptura dicit} A&

17.V.15.&Pfal. 50._{Compendiohoc quodvolo ele¬} ganter dicunt biblia Vinarienfia ad _pial, $ό, 8.SC

115, 16.

XIX.

Notandum tarnen_{perfeåionem unamfimpliciter}

nonexcluderealteram. _{Deusmajoremillam habet}

ab*terno: habetSc alteram acondito mundo.

Ne-que tarnen h*c pofteriorpriorem äuget, quia prior

eam _{jam ante virtualiter continebat, Sc modo}

loa-ge nobiliore. Et augeri pofluntrefpeftus Dci adex¬ tra,ica ucinterna

_Deiperfeåio

_{nihil augeatur.}

_Ifta

enim _quiainfinita

_eßyaugcri

_non

_potcß:

Sc ab hi$

extrinfecis _{reipedibus toto gencrc diverfa nihil} augmenti ab illis

aceipit.

tum

abiolute

fciix fuic

Dcus ante mundi creationem. Quidquid enim ex creaturis iiliacceffit obledationis, idanccfuit in eo cminentius : quod &

idem de

id _gcnus

rebus

aliis

di-ccre ioiemus. luftitiatquoque Dei nihil deceftiilet,

ii nulli _{peccaflent homines. Eft enim}

_Deus

_in

_ie

ipio infinite juftus: Sc

iftias

juftitia? plcnisfimam,

Sc ad infinitum

_{gaudium fufhcientem}

_conicicntiam

habet: _{utejusrci a creaturis teftimonium acciperc}

prorlusopus non

habeat.

Attributa

autem

Deialia

Sc _{quoad adum &}

_quoad

_exercitium

_{ftatim infunt:}

alia autemexercitium demumhabent, pofitis _crea¬

turis_{;,utdocentTheologi: per}

_quod

_tarnen

_iftorum

attributorum_{perfedioni «3t beatitudini Dei}

_nihil

de-rogatur.

XX.

Colophonis loco addendum:: quandö Dcus

dici-tur bonicatcmcommunicare creaturis, nonfieri hoc

per

commiftionem

bonitatis

divinaf

cum

rebus

crea-tis,ut feniiffeexveteribus Manicharos feribit Augu-ftinus in lib. de hxrefibus: Sc _{pofterioribus feculis}

non defuere qui _{errorem non} abfimilem _errarent:

ii fufticit_{fimplicitererrorem}

_{appellafTe. Weigeliana}

deliria _{jam pridemSc meritisfimo exploiafunt: Sc}

_ii

quid hujus

farinse

fe

prodet aliud, id fimile etiam

fatummeretur. _Loquorautem

_de

_{communicatione} illa communi Sc ordinaria5 utadmyfterium _unionis

perionalis hxc trahi non

debeant:

in qua ut com¬ miftionemftatuere fasnon eil, itaveram dt realerffc

divinarura _{perfedionum communicationcm}

aflere-debemus, Scd ifta altcriusfuntloci: _nequehic

ée iis

_{difputandum cft. Tantum}

_{prxeavere ego}

de-bui,ne _{quisextra oleasmcas metrahere aggrediacur.} Itaque redeundum eil

ad

ld, dequomihiloquendum

eratcommunicationis genus;quod _a Deofit, _ut

fu-pradixi, vel

ipfas

creaturas

bonas

producendo, vel

effeöum_{aliquembonom, & rembonam, quam illts} addit. Hoctarnen nonfacit_perquandam quafi

infu-iionem divinx bonitatis fux; illa enim ab eflentia

divina realiter non differt; ut de hacre non male

oblervat Danarus ad _{cap. 25. Enchirid Auguftini.} ldem inrebus creatis _{procedit, quatenus ipfx}

par-ticipcs non reddunt res alias fux cjusdem numcro bonitatis, niil iimul fuam _{ipfarum effentiam} com*

municent.

SO LI DEO GLORIA.

/

Praeftantisfimo Domino Holgiko Olai Ca τ o νio, Pacruelifuo

perdile&o, de

com-municatione Bonitatis erudite differenti ita lubens

_meritoque

_applaudebat

S^iim_neque

_Utior

_neque

_optathr

_{ad anlmum}

_meum

Ti»

bi

_probandum,

_quam

_eximium

_hoc

_{ingenii tui}

_fpeci»

men de Communicatione Bonitatis,

dari

potuit

occafioy

eandem arftior

nofira

Yfvendiconfretudo,

&

pro»

pinqui

nexus

fangyinis nebligere

"vetat.

QuamYis

au-tem dtchonis

ahquo

_le

_{pore ornatumquemquam,}

_cujus

_nec

indigus efl

hcce

ingenu

tut

fatus

per

fe pukberrimus,

eidem conciliare _nequeo:

_hoc

_tarnen

_ignojcendum

_meo

in Te

_{ajfeclui, quod quibus-etwn-cmque verbis}

tan-dorem

_fuum

_teflari

_malit7

_quamoffiåi

_Jui

_hic

_plme

im-memor haberi. Materiam

equidem

β

conßdero,

_nec

dignior

in

qua

"vires

tuas

fåne

egregias

experiri,

necna» tur<e tu<edotibus cortVenientior inveniri

_{potuit. Ea}

nam-que

indolis

tuac

continuo eluxit bonitas,

uta

prims

fere

annis eximia _qu<eque

_de

_Te

_ominari

_hcuerit,

_abadultio»

ribus _"Vero,

_{nefao quid}

_non

_{preeclari, certiori}

_etiam

_fpe

pracerpere,

imo

&

palam

Jubinde

ex

periri,

adeoque

ejus,

qua

Te

ornare

borutiti

DiYin&

placuit, bonitatis

amoemsßmos

fruftus

capere.

Hanc

diYmitus

inditam

pr*cordiis

noflris

bomtatem

Wel

_negltgi

_a

_multis7

_Welettam

extingvi prorjus

7

ingloria

illorum

Vitadocet

7

qui feculi

iUecebrisy

_quibus

_humana

teneritudo communiter

_eß

ob-noxia,

capti,

Wel

difficultatibus

?quas

flrenuus

etiam

wir-tutiscultor

_fibi

_obVias

_habet7

_imbecilhtate

quadam

animi

deterritiy

raro aut _{nunquam,eruditicnis &}

fapienti*gu-ßum

aliquem

percipiunt.

_{Tuwerobi[cealiiJque7qu*}

bo-nis in literis

_progreßuro

pcmnt

obicem7

_egregie

_\uperatis

tanto

_felciusj

quo

infitus

animi ardor

_impelht

_mffenfo

pede

indies

_pergens7ea

cultisjmi

_{ingenii documenta prcdis,}

quibus

&

aln

per

honeflam

*mulationem excitati ad

jan-Biora

_{mujarum penetralta pari alacritate}

ccntendere

alla-lorent. Hos

_igitur

_ßudiorum

projc£lus7

quos

jam

pu¬ blice

_{conßare ~\>oluißi7}

tmpenjc Tibi

gratulcr.

Sic

fpem

(Parentum

_{propinquorumque}

(quorum

h*c

eft

Wotorum

fumma,

ut Te

_filium

_/uumilli7

_hi

_famdi*fu*

_decus

wera

truditionis laude

_{clarejcerewideant}

_ytantum

abefi

ut

elu-das7

ut

_fupra

_Vota

_impleas.

_Ptrge

proinde

quo animi VtrtusWocat.

_{Ego DIVinam}

_bonitatem

/upplici

mentewe¬ iterer, ut

_wigori

_{mentis tu* addere welit}

_corporis

Viresy

ßudiaque

tua eo7_{quo cerpere,}

_{curfu, amphus}

_{in jubeaty}

quo pmmia

Ulis

_digna

_Uthörn

_tandem

_eWentu

repor-Lrequeas.

Vale.