1. D. G. ZV DISSERTATIONIS DE
CULTÜ
NU
MINIS
NATÜRALI
PARTEM POSTERIOREM,Cum venia
^Ampliß Ordin•
Philoß
Reg. Acad.
Upfalé
pr&SIDE
F1RQ Admod.Rev. Celeberrimo
MAG. E RICO
ALSTRIN,
Log.
&Metaphk Prof.
Reg,
&Ord<
Pro
Gradu,
Publice ventilandam exhibebit Stipenöiariits Stieglerianos
Laurentius
Ramströ
ä,
ANGERMANNUS.
InAudité Guft. Majori ad d. XMaji
Anni MDCCXXV1II\
Horis confvétis.
S:aeR:£e
M:tis
MAGNiE FIDEI
VIRO,
Reverendijjtmo
PATRI AC DOMINO,Dn
nicolao
STERNELL,
Norlandiarum
Occidentalium
SUPER-INTENDENTI, Vener.Confift. Ecclef. PR/ESIDI, Gymn. Scholarumcg
EPHORO
Gra-vifiimo,Digniflimo,
PATRONO MAGNO.
VArii
folent
vanas
rationes,
habent &adferre
quibus
indu-diingeniorum
fuorum
fcetus
Magnorum
Virorum
No-minibus
infcribere
fuflinent.
Mihi»
vel fiullaevocatus oratione, occurrertvidetur Tuus ,
Reverendiflime
Pa¬
ter,
inftgnkfavör:
qui
mihi
(fem
facit
certam, Te non agrelaturum,
quod
has
extgui
adeo
pretti
pagellas
in
ti<£ Tu«
ftnii
deponere
andedm,hu-miUimßme<e ergaTe
obfervanti<e
qua
-lescunque futuras
interpretes. Ezdem occaftonem mihi dabimt, Te, utcommunem omniumnoflrum par entern,
)ad
votisterra
excipiendi.i
noftras
Quorum primum &
acceßurum,
faußis
ultimum hoc eÜo ;
dignetur
Optimus
Deus, Tibi, Reverendiffime Pa¬
ter , in
gravifftmi
munerkadminiftra-m tione , jamjam
fufcipienda,
c(rieft
ifuaiv. benediätone ér gratia
[emper adefje:
in. ut, qvumtnfulam,
qua captitTuum, nunc redimitum voluit, Tibialiquan
-do,
utinam[ero!
deponendamprgcepe-rit, paratum Tibihabeasjov
dpixgdv-livov
féQavov
in ccriisrepofitum.
De
cetero me measque
fortunas
Tuo pa~7" trocinio
fupplex
commendo:
permanJu*to-
Reverendifllrni Nominis
Tui bii ert *n' rus tus ?a-icit nod ra-M cuItor htirnillimris L.Ramströmä
MONSIEUR,
Mr.
de
TILAS>
MAJOR
du
Regiment
duCorps
de
fa
Majeftd
E ferottcertainement
um va'we entrepnjeä
moi de
ehereher des moiens poiir
yrf
aquitter
d'une partie
des obligations,
que
je
Vdus
ai>
Monfieur:
car
tout
%ien
conté je ne trouve riende
pro*portionné
ä
la grandeur des
faveursf
que
Vons
avezdaigné
mefaire.
Ton-tefois
Vofre
generofité
mepromet
k
pardon
de
la bardiefle,
que
je
prends
de Vous faire ce
prefent
ß
audeffous
de Vocre condition. Je neprends
pas
ä
täche, Monfieur,
d'y
faire
Vos
eloges,
de
parier de V
afern¬
läge
des
vertus,
qui
fe
renc
ont
ren
t
en
Vous avec tant d'
agrément:
de Vo¬
lte valeur
[t
generalement
comiué ennötre
patrie,
auffi bien
qu enFrance;
*
de la vivacité d'*
ejprit, qui
eclate
toü-\ purs en toutes
Vos
aäions;
&
de
Vorre louableaffeåion
pourlesbeaux
arts: lesquelles
quahtés
Vous
ont ac-qimV eflime de
toutle monde,
&Vob*
ligent
ä
Vous
regarder
avecrefpeä.
Je
fal
bien
>qid
il
faudroit dyautres
mains pourVous
dreßer
des
jlatués
m
dignes de Vos
raresmerit
es.Moi,
fo
qui
ai
euV
honneur d'
étre
comblé de
ur
Vous
de
tantde
bien-faits, je
n"
ai
ä
prefent
d'
autre veue, quede Vous
mt
temoigner
publiquement
parcesfimples
TQ. pages mon tres-
humble reßoefi
&
marSf
reconnoißance\ Vous
fuppliant de les
1U.
recevoir
favörablement,
&
de
m'ae-lg
corder
la
continuation
de
Votrepre-jdscieufe
grace,le
jtmfan
iceffe
avec uneoms
pajton
toutereßeäueu/e
t,
MONSIEUR,
m' *
Votre
en
ms fres-humble 5c"tres-obeiflant ftrviteu*
$i(
Säöfe
oc^^daacFföbe 43trmt/^mB-PATRONiEN tt>i& (^amlebo/
CHRIST1ERNMALM1N,
SOiin gbrname ®pitnare.GJ$<£flagligt
bt)fe gtorbe fd§£*2Bdr
forfla far/ ndr oftoergd^an mditt' ©ubtf bitt od)ldra:
£an bi)«? bort (ben bitten flar/
©om utiftåleti praalab mar Sil6fapar'né prtéod) dra, £)d) fe'n (bevfbr' iffdllet ftcf
<£tt mdrfligt fel/ ett flört officf/
©om ban ocbtut l;a funnit 3 todrt fbtfdni)/ tbermbrfer är;
3 miljan/ fom draftoog ttodr, Sbet avftil alla hunnit.
(Stf flört 0uM3Mbc$ prof tbeftoar/
3lt toi ftcF (ja tben gniffanqtoar/ SRaturené littt tot falla.
Sbef Idrer an oft ndgra buö/ ©omacftaé bbr/ fbrjt mottodr (Buö;
©e'nob od)menn'ffor alla. Sbet toifatat en ®U£> dr fil.
Od) efter£on fd pnfwatoil/ 2lt tot ©ig ffola bptfa/ ©om »tji tbet l)6gjla§oba dr/
5llémdd)fig/ £dig/ allom nar/ Söettl)et todr pltd)t pdprfa.
45toabtodrt förnuft atfäja bar
£dr om/jag ffnftoitpd tbe bla'r/
©omfigfor (Sr framtoifa Sil pantaf btdrtntmitt/ fom ffal/
£)$ffottigf dr/ fbrgobbet al/
©fdlrétoorbo(Sr od) prtfa.
$bttod) £bgacffaöe £err 35ruf$- patronens
41,å>BBBBBByå^BBBBB BBBB fr************************************** *§
%
igtWWW^SHW
'##W T. MEMBRUMPOSTERIUS.
§. XII.Nepti
merito
cenfendi
funt Scholaftici, qui, dum inprae-ftantiflima hac, de Deojphi-Jofophiac parteverfantur, in
nudisfpe-culationibus fubfiftentes t verum ejus
fru&um, quantum inilliseft, tollunt. Nonenimeapropteranimusnofter Dei cognitione imbuendus eft, ut
(pceii-lationibusotiofispafcatur, deque attri-butisejusinaniter nosinterpugnemus:
fed ut indenoftras obligationis vincula
& rationesadDeum colendum
dépro-mamus, cultumque,qui perfecftionibus
ejus conveniens fit, Uli exhibendum
inculcemus. Atque hocipfumeft,quöd
mihi perfequendum reftat, quodque
his brevibuspracftititMornsusa): Jgui minimus inter homines, colliget &inferet
illicoi parenti obfequium, benefico Domi¬
no fidem & bomintum
, gubernatori
invo-C CÅtionem
J4 °
taiionem deberi. p. p. tiac neceffariofe confeqvuntur; Deus•> homo,religio:pater,
filiusy obfeejuium; dominus, fubditus,
fer-Vitium : donator , acceptor, gratiarum-»
åttio: beneficus, beneficiarius, hominium:
vel potiusi creditor, debitor, obligatio»
Sic namque, qvum Divinaeflentia fub variis refpedibus mentemnoftramfub* cat, variae in ca commotiones pieta-tisque excitabuntur adus, Difpefci
au-tem cultus poteft in internum, & *»/>-, qui aliis externus audit. Internus
eft, qui fola mente concipitur, inque
ca delitefcit. Mixtusvtro, qui animo
quidem peragi, fimul tamen externis
adibusexprimipoteft. Ex iis, quaehuc
fpedant> praecipuatantumexpendere,
animus eft: ita quidem , ut primo cul*
tum internum * deinde mixtum fiiru
confideratiarus. Quod ut bene cedat,
cx toto pedore benigniflimi Numinis
gradens
mihi
imploro
auxiliwm!
xin.Infignem efle inDcobonitatis
opu-lentiam,exteftibusevidentiffimis,quos
deea adnostransmifit,&
fingulis
trans-mittit momentis, quivis, qui
modo
) o (I®»
animum ad hacc intendit, non poteft
non agnofcere. Nemo enim eft, ad
quem non aliquid exillo benignißimofonte
manavit 4). Neque necefitatibustant
um-modo noßris provifum eft:
usque in delt¬
aas amamur b), Natura: dudu ea in_»
nobis eft in bonum propenfio» uteo folo fatiari queat bono * ultra quod
nihil eftboni. Eft praeftantiae Divinae
exceflus prorfus inacftimabilis. Hinc Deus amore profequendus eft
>
&amo-re quidem fummo, fecundum
nempe
fupremum ejus, qui in nos cadit,
gra-dum. Eft enimunicum amorisfummi
adacquatum objedum* Eft bonum infi-nitum, in quo mens plenam, &
per-ennem> quamdefiderat,invenire
pot¬
eft quietem. Sunt cauflae, qua: ad
a-amandum ftimulant, maxima:; vita,& qua:cunque noftra funt, qua: jam gra¬
tis habemus, & omnia ab eo folo in
futurum fperandabona. Hincquoque
fluit, amorem, quo Deus ampl
eden-dus eft, comparate fummum effe de-bere. Pratftantia namque & bonitas
objedi amoris eft menfura: ideoque
C i qvura
a) SeneCtHb,q.debettefr\ c,#» b) idemL
?<5 ) o (
£#-gvum
Deus
dignitate & bonitateresali¬as omnes infinite fuperet, ejus amor
illum longiflime excedere debet,quo,
quaecunque prakter eumfunt, quantum-cunque etjarn nobis cordi fint,
excipi-mus, Accedit, quod nobis, res fin¬
gulas creatas perluftrantibus, fiat
ma-nifeftum, omnes, bonitatem, quam poffident, participative habere. Hinc & nullae earum per fe arnore funt di¬
gnas: fed, ut rivuli funt, ex perenni
bonitatis fonte, Deo, profluentes,
ita nonnifi in ordine ad eum amandae
funt, & abiis ad boniomnis originem ,
deduci debemus : ut fic, quicquid effc
amoris, ad Deum, qui foius per fo
bonus eft, tanquam ad centrum, ulti¬
mo tendat.
§. XIV.
Ex occafione jam di&orum, & ad
penitiorem eorum
intelledum
, mihipaullulum
digrediliceat, ad
difpicien-dum, quid de fpeciofo illomyfticorumfigmento, Arnore, qui illispurui audit, habendum fit. Hunc nec ex fontibus
fuis derivare, nec natales& proeeflum
ejus in Ecclefia, repetere, &
expo-nere nunc licet. In hac enim longo
) 0 ( §"€$• 37
tempore fuos habuitpatronos. Et fu*
periori feculo inftauratorem ftrcnuum na&us eft Francifcum de Salignac Fe-nelonium, Archiep. Camerac. Qui
anno 1697Parifiis Iibellumedidit,quem
infcripfitJ Explication des maximes des
faints fur la vie Interieure. Hoc evul-gato,tot & tantae in ecclefia reforma-ta & pontificia exftitere rixae &
con-tentiones, ut alterum Eridis pomum
in medium proje&um crederes. Quod
libri, ex ejus occafione, hinc inde ii>
vulgus emiflj teftantur. Adeo fan&ifii-mus Dei amor, qui hominum animos vinculo pacis conjungere debet, tunc
in acerba abiit jurgia. In di&o libello Archiep. Camer. poft recenfitas & re* je&as plures amoris fpecies, cum
ce-teris myfticis, urget,
nosamaredebe-re Deum amorei
quem purum&
per-fe&um appellat; i. e. qui omnem ad
nos excludit rejationem: refpicitvero
uniee bonitatem Dei abfolutefumtarru
Quod tam hujusamorisdefcriptionea),
quam obje&o,quod hilce verbisponit*
indicat b),• Vobjet formel de la cbaritc
eft la bonté, ou beauté de Dieu, frtfc
$8 ) o (
/tmplentent, & abfolument en elle rneme,
fans aucuneidée,qui [eis relative k nous.
Verba certe magnifica magis, quam_» vera. Et de hocamore vere dicipot-eft, quod defapienteStoico Plutarchusj
sqt Je *7®* *Ja[tis
yiymy»
Quoddicitur, heic obtinere puto, medio
tu-tißimus ibü. Cavenda, ab una parte,
eft oftentatio Stoica; ab altera irratio-nalis
(ptÄauJicts
fcopuli. Fruftra certeeft, ab homine alium exigere amo-rem, quam qui ejus natura: conveni'
ens fit. Eftnamque, exnatur*noftrac
au&oris inftituto, nobis inditus quidam noftri amor, Hic , licet facillime
ex-cefiii peccare poflit, immo, proh do¬
lor! faepius peccet, in fe tarnen, & abftra<fte confideratus, morali
aeftima-tione indifferens eft. Hic, inquam,
fui amor fons eft, ex quo amor in
u-niverfum omnis ergaalios propullulat:
lic, ut ratio i quare in rem aliquam_>
per amorem tendimus, h*c
fit,
quod
nobis aliqua ratione conveniens fit.
Etfic, qvumnon verfusremquamvis,
fedeam tantum,qu*ahquamnobiscum convenientiam , aliquam boni ad[nofc
pro-*4^4! ) o ( }9
pendeat; ubi nullus noftri,
inreintel-le&ui obje&a, adeft refpe&us, ad fm
amorem nos allicere illa neutiquarri valet. Hominem itaque exuit, &im-polTibilia 9 quorum nulla eft obligatio,
Praeful Camerac. poftulat, qvumab
a-more Dei omnem noftri rationem.* exulare jubet. Si enim , quod tarnen
impoffibile eft, Divina attributa nul¬ luni ad nos haberent refpecftum, vi di&orum, noftro eliciendo amori
pa-ria non eflent; fed ex infinitae eorum
pracftantiaeobtutu ftuportantum&
quac-dam admiratio in nobis
excitare-tur , qua quodvis eximium , & excel¬
lens valde , licet nullam ad nos
rela-tionem habeat, excipere folemus *■).
Sed quid opus eft, talemfingere amo¬
rem, qvum Deus, qui inftitutum a fe
naturae ordinem fervatumvult, ut
no-bis bonum, fe nobis reprafentet ? Et
quid, quaefo, tam vana heic opus eft abftratftione? Nam qvum abfoluta Dei
bonitas a bonitate ejus erga nos, non
nifi praecifiva mentis opera, divelli
queat, {Perfettifimum namqtte optimums
C 4 fariter
c) csnf. Vefenfeld,gtorg* ttnlm. & vit.
40 ) ° ( !F6**
fdriter ex)flit ; quod> qua in re quapi-AWy fectindum Je Jpettatny eft perfeftio,
eademj reläta adappetitum, fit bonitas,
igumen itaque infinite perfeÜum , hoc ipft infinite bonum eft, ficutiadrem
praefen-tem appofite dilTerit de Vries d)\quid
in praxi illas feparant
myftici,amorem-que comminifcuntur, qui nec Divinae convenienseftnaturae? Etquidmultis ? fubtilitatibus fuis certe ita indulgent,
ist ipfi nefciant, quid dicant. In iis
detegendisacutus eft deCroufaz, dum
{Ic colligit e)\ Finis non quarttur, n'tfi
quid amatur : amare, porro, eftfteclare
cum acquiefcentia. - - - - Finemigitur
ultimum fibi proponereDeum, eft ultima*
tovelle acqviefcere in Deo, Et> quoniam
in acquiefcentia illa pofitd eft beatitudo,
I)eum ultimum fmem fibi proponereT eft
Velie fuam beatitudinem in ipfo invenire,
Verum non leve eft, quod heic
juxta occurrit incommodum: quodfci»
licet, (1 inamore Dei noftri habeatur
refpetftus, Deus,non propter feipfumÄ & fupra omnia, fed propter noftram amari videatur beatitudinem» Propter quod enint unum quodque tale eft> iUud
magis
•m) o (t#* it
wagU ejfe tale, diditat notus metaph.
canon. Heic perplurimis haefit aqua.
Et hinc illa: lacrima:. Si quid in re-#
fatis difficili, qusque tot eruditorum torfit ingenia, mihi tentare liceat,
quod anteadidum, ficrepetendumeft. Ineft nobis noftri amor, nec poteft non inefle, convementer quidem
bo-no Dei inftituto. Is enim
adfelicita-tem nos creavit. Fruftra autem hane nobis paraftet, finos nobis reliquiflfet
indifferentes. Jamvero, qvum inter¬ nus ad felicitatem nos ftimulet
impul-fus, & eamin nobis noninveniamus,
bonum Deumper am«rem nobiscum
jüngere annitimur, ut ex ejus
fruitio-ne beatitudinem habeamus, qua nosin
nobismetipfis deftitui perfentifcimus. Heic vero cautione non opus eft
exi-gua. Ultimum aliquem finem däri,
ad quem ceteri omnes referendi fint,, quique propter fe ultimo expeti
debe-at,exabfurdo redeprobatAriftofeles
Nempe,fi non enet, Trficsiari isjea
CL7rei(>0V ilVCLlXSVtjvxeti(JLcClctictvlijV
Oggfyf.
Quis autem hic fit, rationisvimexcu-tienti facile innotefcit, Agnofcit illa
C s Deum,
/) lib./t Etbic, Nicomach, f,zt
4* ) o (
H*-Deum,independentem rerurnomnium
caufTam j cetera vero ab
eodependen-tia. Illum non decuifie quicquam a*
gere, judicat, nifi propter finem fo dignum : i. e. fe ipfum, & gloriarrL»
fuam. Jam hunc cauflac primae fuifie
finem, patet: eundem etjam
caufla-rum fecundarum efledebere, fequitur.
Et quomoda (verba funt Philar.^J vel
(uwmus9 immenftu,opttmus , tndependens9
Velgloria jummi, immenß tfc. ad finem ulteriorem ordinari potefl, quin (ummiu ipfe fubjiciatuv, & gloria fummi gloria
tua , vel alteriutalicujtu,jummo majoris,
fervire cogatur, & hac ratione fummus ipje negetur? Cautio itaque\ quamad« hibendam dixi, haec eft; ne hunc fi¬
nem , fuo merito ceteros omnes
fub-ordinantem, noftrae felicitatis amori
fubordinemus: ne hunc, qui ultimus
femper eflTe debet, promedio
arripia-mus, Hunc enim fifemper praeftitutum
habuerimus finem , rede Deum
ama-mus , ut fummum nobis bonum , ex
cujus fruitione noftram percipiamus
beatitudinem: illam fcilicet non pro¬ pter nos ultimo expetentes,fed ftudio
Divinae
4M ) o ( g-®- - 41
Divinac illuftrandar gloriae ejus omnem
fubjicientes amorem. Ab
hoc
veroordine quam primum amor
defleélatj
noltrae felicitati primas deferendopar¬
tes, quam perDei amorem
nobis
ob-tinendam proponimus, impius
fit, &
mercenarius, inque pravam &dete-ftandam abit <. Qui igitur,
cum Malebranchio b) , diftinxerit id,
quodnos impellit
adamandum,
afine$
feu motivum neceflarium amoris, a termino, quem ineo nobis libere pro¬
ponimus, illi tantopere non
obftabit
relativaamoris natura, quin Deusprom¬
pter fe ipfum, & fupra
omnia
, utde¬
bet, amari poffir. Hacc dixifle fat ha-beo: rem hanc Theologis melius
e-diderendam relinquenst Et fic a
di-greffione
hac ad
propofitum.
& XV.
Pulchre Seneca a); Magna pars;
peccatorumtoüitur, fi peccaturistefti*
ad-fifiat. Aliquem habeat animus, quem-»
vereatur, cujusauttoritateetjam fecretum
juum[anttius faciat. Sic dum mentino*
ftrae
h) cit. Budd, in not, Tb, mor.pag. 106*
44 ) ö ( £$*•
ftrae optimus Deus obverfatur
,
obver-fari autem debet femper, timor nobis
ingenerari debet. Eft enim
omnifci-us, & omnipracfens: ergo fic
certe
vi-vendum eft , tanquam in conjfiettu
viva-mus : fic cogitandum
, tanquam aliquU in
fettus intimum injpicere pofiit, Et potefi.
Quid enim prodeft ab homine aIiquide[fe fecretum ? &c. b). Eft juftiflimus: er¬
go, quicquidadverfus majeftatemfuam
commiflTumfuerit, non eft relidurus inultum. Et licet ad fui vindi(ftam_»
lento procedat gradu, tarditatem fup-plicii gravitate compenfat c). Eft
po-tentiffimus: ergo jus fuum exfequi va¬
let. Quis itaque fandiflimas ejus leges transgredi audeat? Timorem autenu
intelligo talem, qui fimul ad Dei
bo-nitatem refpedum habeat. Nec, qui genuinus eft , poteftnonhabere. Qui
autem absque amoris
temperamento
eft, & ex pcenac metu unice orturrL. trahit> ut Dei odium & aver(ionem_i
conjundam habet; ita impius eft, &
Deo ingratiflimus.
$. XVI. b) ldem Epitt, e)Valcr. Max*/,/,*./,
•*$? ) o ( S®. 4f
§. XVI.
Deus eft veraciflimus: ergo fino
harfitatione di&isejus fideseft habenda. Adhuc, qvum fit optimus> potentifli-mus,
fapiéntifiimus,
juftiflimus,quiquecura provida cuntfta difpenfat, omnis
1
impie fedula de nobiscura abjicienda,
& in eum fiducia reponenda eft. Ad
quod accedit, quod, nullo noftro praecedente merito, lucis hujus
ufu-ram nobis donarit, & infuper multis hucusque cumularit bonis: unde eum, etjam in futurum, nobis profpicero
velie, fperandi ratio eft. Nec,
quan-do cum adverfis nobis Ju&andum eft,
animus defpondendus: fed Deo
eo-rum eventus funtcommittendrj nobis
interea fidenti exfpe&antibus animo, quid de lllis fapiens ille omnium mo¬ derator potenti fua difpofuerit man». Acquiefcendum » porro, eft Divina Voluntate:&,quicquid nobis aprovida
ejus manu immifium fuerit, patient! animo ferendum : qvum perfvafurru
habeamus, eum in omnibus quam
o-ptime nobis confulere. Et quid eft, quod adverfus eum excipiamus, fi
du-riorem interdum illi placuerit nobis
4^ -m) © (
diftribuere fortem ? Supereminenti namque ejus domihio qvumplenifiime
fubfimus, de nobis gravius quid notL.
poteft ftatuere, quam noftra eftferen-di obligatio. Multa quidem funt, in.* quibus
providentiae
ejus rationem nonhabemus
perfpedam,
fic tarnen fem¬ per, cum M. A.Antonino a),tenen-dum ; cii 7ruv to&vfißoUHv
itftöi'iug
rvfi-ßcuvsr o iay ttK&ßäg vne&iCpvha&rrif)
sy-fitjms,
§. XVII.
His de cultu interno didis mixti
eultus confideratio fubjicienda venit. IIlo autem nomine mihi venit, quum
qui fünt in cultu externi adus, curru
internis animi motibus conjundifiimi
effedebeant.Kamuteunque quisexter¬
nafigna adhibeat;linguam inDeilaudes
& gratiarum adiones refolvat, corpus
coramDeo profternat,genua fubmittatj manuscomplicet: nifi haec conjundam
habeant animae propenfionem, cultus exfuccus erit, & nullus. Verum licet Deus fic animum praccipue atque in¬
terna refpiciat, nihilominus tamerLo
quum nos totos ei debeamus, ceterce facül'
) ° C 47 facultates noftrse» celebrandae
amplifi-candaeque ejus gloriar, funt impenden-dac. Propterea vel maxime animartu
& corpus federe, quo continentur, ardiffimo, & focietate nunquam fatis
miranda junxiffe videtur Deus, ut illa
in fe conceptos pios motus in hoc
ef-funderet: ut fic corpus cum animo >
dida cum cogitatis ad ejus honorem
& laudem celebrandam confpirarent.
Poftulat infinita Divinac naturae
emi-nentia, ut honore, quo poffumus >
ma-ximo eum profequamUr. Hoc autem
ut hat, alios Dei
cognitione inftruere» & ad eum magnifaciendum excitarc»
debemus. Nam augetur honor objefti>
quando tpft habetur a pluribus:
aftimd-tio &propenfa voluntas totius Orbis uti~
que major eft aftimatione & propenßone
Untus hominis. St fic etjam plus honoris
habet, qui ad eandem fecum
aftimatio-nem 0* propenfionem adducit alios
ptures»
ut rede fentit Schomer, a) Hoc au¬
tem fuo officio vix quisquam felicius
defundurus eft, quam fi internam a
-nimi fui venerationem & devotionem ergaDeum aliis, publice & privatim» pef a) in Tbeol,Mor,t,é.§.14,
48 4W)ö(}«.
per externa
pietatis
exercitia
teftatant
quam frequenciftime
fecerit: laudes
Dei celebrando, preces ad eum
fun*
dendo, gratias agendo.
Eft
namque> Ut vere cenfet Seneca longum iterperpraceptay breve (Z>
efficax
per exempla.Haec enim, Plinio judice c), hoc in fe
boni habent, quod approbent, qua
praci-piuntur, fieri pojje.
Nihil,
prafterea> magis frequenseft,
quam utnobis*
in pietatisexercitio occupatis,
variac
rerum oboriantur imagines, quae
co-gitationes in
diverfa diftrahunt,
&
tur-bant. His itaque ut obex ponatur 3& animi attentio fervetur,nobis quam
maxime expedit, animi conceptus
cer-tis alligare
verbis.
Necvideo,quac
fic
ratio externos hosa&us ab internisitafeparandi, qvum
hi,
fi ardentiores
fint, in illos fponte faepe erumpant.Qua de re
hoc iterum
pracclarum
eft:
Schomerijudicinm d)j £rga Deumqui-dem non opus eft voce, nedum multava*
cey qui & mentem noftram
intelligit,
&
c172nid , qu>* ipfienarrare poffumus, melius
nobis per(f>etta habet) attamen
animi
im-petusrumpitvocem: neque
it
acreatifumusy
ne
4M) O (MI*
ne de motibus animitntenjioribus
corpus (£ lingva participent.
Deniquc,
qvummi¬hi res fit cum adverfario, Thomafio> ex ejus etjam caftris,
pro confir-mandameafententia, argumentum
pe-to. Concedit ille e), blafohemiam &
contemtum Dei, etjam a&ionibus
ex-terioribus declaratum, pugnare
cum
reéta ratiope , quiacultui interno
ad-verfatur. Quare, dum ipfe alibi
ficcon-cludit: quicquid focialitatem deftruit,
J. N. efto prohibitum$ quicquid ver»
eiconvenit, efto
praeceptum;meetjam, eadem oppofitorum vi, facile docet
fic argumentari: quicquid
cultui inter¬ no repugnat, J♦ N. eft vetitum
5 quod
vero eum promovet, quod cultusfacit
externus, J.N. eft mandatum.
§. XVIII.
Ha&c, & alia plura, pro adftruen-da cultus mixti necefficate, rationis
redae didlamen fubminiftrat. Jam quae
in contrarium moliturThomafius,levi
brachiodilcuti pofiunt: qvumanimura contradicendi pruritu seftuantem magis prodant,quamfingulare aliquodrobur,
quofuffulciantur, in fecontineant.
Pri-D muiji
|o ) o (
mumargumentum,quod exrefpe&u
ad
Deum fumit a), fi eam habeat vinij,quam ipfa verba praefe ferre videntur,
cui refpondeatur, dignum non eft. Si
vero eo fenfu capiendum fit, inquem
ipfe iilud in notis torquet, quid ei
re-ponendum fit> exdi&is conftat. 2. ex-cipit b), hominis focialitatem,
percul-tus externi omifiiionem non lacdi dire¬
kte. Hoc pofitoj nihilominus tarnen
ejus neceffitatem oftendit J. N. nam&
ea, quae indire&e focialitatem laedunt,
prohibet. 3. dicitr), pium cordis
af-fe&um adionumnoftrarum
conforma-tione ad divinam voluntatem declarari
melius pofie, quam per illos externi cultus a&us. Sed tunc ignorat»
con-junéla valere: nec meminit, hoc eflls facienåum , nec alterum omittendum d).
Et quid, fi dixero, per cultus externi exercitium non tarn fiduciae fociorum
erga fe invicem, quam multo magis
Divini honoris intendidebere augmen-tum?anvero hoc,eo,quo di&um
eft,
modo, per folam vitae integritatem.»,
vei
a) conf\ ejus J,p.JD. Lc. §. 12. h) §*
*) confejusintrod. adphitofoph. mor.c,j.d)
) ° ( T»
vel per eam melius procurari poteft?
4. Objicit*)* preces, ländes,
&gratia-rom adionesnoneflfeneceffarias,qvum
Deus mentisrecefius intimeexploratos
habeat. Sed quis propterea cultunu
externum Deo exhibuerit, ut internus
cordis fui affedus & defideria ei
inno-tefcant? Neque enim preces internac
ad hoc necefiariae funt: nam, quibus
indigemus, Deoanteomniafecula
per-fpedum fuit. Cetcris ejus
exceptiun-culis, brevitati ftudens, obviam iro
fuperfedeo , & inftitutum perfequor,
§. Xix.
Qvum animum adjiceremusad con-fiderandumDeum, infinita perfedio-numnobis occurrebatprseftantia. Hane
etjam manifefte adeo reprxfentat ftu-pendum hoc univerfitatis théatrum,ut> quotfunt
Divina
operaVtot etjam Ejus potentia: , fapientiar, & bonitatispu-blicos habeamus teftes & -praecones.
Noftrum itaque> qui fic Deum maxi¬
mum efle opificem intelligimus> hop effc,
fupremam
ejus &inacrtjmabileni»
prorfus excellentiam mirarf, & ve*
D t
fi
4M ) o CS«-nerabunda mente fufpicere,cum omni*
moda nofiri fubmifiione. Et qvumj
Déiis, dum tot undique colIucentia_»
perfedionum fuarürn relidavoluit in-dicia,nospraecones earum idoneos,vo-ce Tcilicet & lingua cum rationis ufu
conjunda inftrddos, crearit; etjam_*
hane eximiam facultatem laudibusejus frequenter celebrandis impendere de-bemus.Ad hoc vel ipfae in aére
volitan-tes avieulaenosexcitant,quce increatore
fuo laudando atfidue concinere quafi
videntur. Et hocvult Epidetus 5aum
pie (lC loquitur*)t Silufcinia ejfem? fa»
cerem ■> quodlufcinta. £)vum autem horn0
vationalis natu* [im, quid faciam? Lau*
dabo beum, nec ceßabo unquam.
Exdidis etjam fluit, quoties de Ded
loquimur,
id cum profunda animi ve-fieratiorie fieri, nec nomen ejus perfruftraneam ufurpationem profanari debere. Porro veneratio,
quamemi-tfientiflimae Divinac majeftati
debe-mus> hocetjam poftulat,ut neterherd
}nrémuii Qua ratione hoc fieri pofiit,
öptime his verbis docetPythagoras£,)>
W 4) c\t.Msrn deverit,rel* Cbriff,
0 C tj
pvj ofivvvcti
0£o\,
dtrzéiv
dvnv
detv
dfyo-tr&v
mfaeiv
Sed
fi.fandbum
juris
ju-randi vinculum fermoni nqftro
con-firmando omnino aidendum (it,fedulo
cavendum eft, ne fiat in re falfa, &,
qua: promifla fuerint, ne temere vio¬
lemus. Quidenimimpiummagis,quam fandtiflfimo Divino nomine ad
fallen-dum alios abuti, & non fervare id ,
quodcoram tanto tefl:^
vovifti?
Quan^ta gentilibus etjam fuerit juris jurandi
(ändtimonia, plnrima eorum teftantur
didfa. Quo etjam fpedtat pulcherrima
laus,quam PlutarchusSocrati tribuic c)r
qvum verba , qua: adduxerat, ab ipfo
ferio prolata effe inde probat,
quod
nomen Divinum nominaflfet, x
inquit,
h^uvivoyAvog
Tié
GrQfs*%£ij0tc7O
dv 7«
*Jx
cviy&Tl.
§. XX.Qvum omnia, quibusindigermis,
bona a Dei nutu prorfus dependeant,
& promtiflima fit ejus voluntasea
nobis
largiendi, humiiibus precibus de illisexorandus eft. Sed qvum multafint»
|uae, an vere
nobis
profqtura fint»
D f > igno*
54 "WS ) o ( *«■
ignoramus; non femper certam boni alicujus fpeciem, aDeonobis
exhiben-dam, precibus noftris determinare
de-bemus: fedprovidac &optimacejus
vo-luntati relinquendum eft,
quid nobis impertiri velit. Noverunt &id
gen-tiles, qqod vel ex hoc Socratis didlo, a Pfann. ex Xenoph. memor. addu&o
*) conftat: bu%S7v ffgcg tdv ©gov d,7rXag
"J'dpxfä
ÅtJovcti,
dg fcy Qeoy K&?kigu itJoJd,iyiict bsi. Tantoautern
frequen-tius Deus precibus adeundus,
ejusque
benevolentia nobis concijianda eft» quanto plures Tunt, quas experimur,
neceflitates noftrae: & quanto certius
nobis conftat, ab eo folo in ommbus
auxilium exfpedandum eftej quacque,
noftris confifi viribus, non invocata_.
ejus ope, aggredimur, haüd feficit
ter nobis cedere. Id perfvafiffimum fibi
habuereprofanas
gentes: ideoquede realiqua,praefertim
majorismomen-ti, di&urae vel fcripturae Divinam fibi
expofcebant opem. Quod apud Poetas
& oratores earum paffirn eftv^dere
Idemetjam innegotiis aliis, praefertim
publicif
*)in Syftem, Theol.gent.pur. c,Mt. U*
) o C SS publicis, ut in
magiftratibus
creandis,
legibus
condendis, bellis
fufcipiendis,
obfervabant. Quin & annum & diem aufpicabantur,
eundemque
Bniebant,
& ad menfam accedebant? precibus ad
Deum fufis. De quibus omnibus
pr<e-clara eorum pronunciata, &
fimul
di-verfas precandi formulas in
eopia
ad^eunti fuppeditabit Pfann. c).
Erunt
denique precesad fandam
Dei
volun-tatem etjam in hoc conformatac, ne,
quac vana &
inhonefta
funt,
abeofla-gitemus. Sui feculi hominespropter-ea fic reprehendit Seneca: d) Nunc
quanta dementia ettbominum J Turpifima
votaDeoinfufurrant: (iquisadmoverit
au-rem, conticefcent: , quod fcire
bomi-vem nolunt, Deo narrant. Et mo.net* ut fe quisque confulat, 0* in fecretufri__»
pettorisfui recedat, 0*injpiciat, quid ta-citus optaverit e)>
Cum precibus conjundae
eflfe de.i
bent perfolvendac Deo gratiarum a.
diones. Sicuti enim lllis Divinac
bonitati & potentias nos
confidere
te-ftamurj ita hane re ipfa experti, dum
votorum compotes
fadi
fuimus»
hu-D 4 millimas
5
<5
) o(SM-millimas gråtes Deo repcndere debe- ,
mvrs. In
habendisagendisqueDeo
gra-tiis magnam cultus ejus confiftere
par-tem etjam gentiles noverunt.
Etquis
non idem
agnofcat?Quam
magnts enim multisque nominibus homo Deo
de-vindus fit t ftupidum efie, qui
non_»
cogitet, quiquecogitandonon animad-vertat, plane caecum, cum Mornaeo/)
jure dixerimus. Equidem tot tantaque
funt bona, quibus indies a Jargi(Iima_t
ejus manu cumulamur, ut, qui hacc
rite acftimaverit, quod de Euthydemo
cx Xenophont. mem. refert
Pfann.^-)
facile credat, fola unicaque de hominis
bus cura Deum occupari b)* & cuirLi eodem meritodoleat, ^jug^Q
©g*
lv-t^yanctg hk av stg mrs
cLvBgcßTrvv cc%lcii$
dpsißsS'cu
Jvyctjcu»
§. XXL
Quod ad geftus externos, in cultu
Divino adhibendos
, attineti erunt hi
ab omni
fuperbia
alieni, & humillimi.Qvum
enimhomines in eminentiacon-ftitutos, /) inhb.de verit, relCbriÜ,c. 16.g)c*c,
ij)EvöbiwerenturSenec, l 4.debenef,c,4,
) o ( g-®«
ftitutos, reverentiae fignisexciperemos Clt; quanto magis ad omnem
fubmifii-onem compofiti erimus, quandonobis cum celfiffima Divina Majeftate nego¬
tium eft? Quinam hi erunt fpecie,ra¬
tio definire non pofle videtur:
intel-ligit tarnen eos Deo exhibendos efTe>
quos confvetudo, O' noftra ipforum <eßima*
tiofecit fummi honoris venerationü in* dices a). Multis ufu receptum eft,
cul-tum peragere, aperto capite, oculisin
coelum fublatis,velin terram demiflis,
corpore eredo, vel proflrato, fub-miriis genibus, manibus in coelum ex-panfis. Quod & gentilibus obfervatum fuifle, paffim in fcriptis eorum
occur-rit. Fuerunt & apud eosdem alii
ge-ftusfupplicantibusuiitati,quos exvariis
audoribus congeftos apud BriiTon. b)
videre licet,
§. XXII.
Deniquepietatis cultoricommen«
datiffima effe debet obedientia Deo
pracftanda. Etenim qvum multac
ju-ftiffimaeque fint cauffe ? ex quibus ei
in
d) Schorn. in Theol.Mor. c,6.§. 13. b) de
*8 4M) o ( J».
in nos abfolutitfimum competit impe¬
rium, omnes tam internosanimi
mo-tus, quamiexternas a&iones, ad
fan-dliffimam[ejus voluntatem conformare
debemus. Si gentiles confulimus,
vi-debimus hane quam maxime ab illis
fuiflTe incuicatam. AnimadveYto,z\tPlin.
d) Deum tion tant accuratis adorantiunts
precibus> quam innocentia &(anttitate U-tdri: gratioremfo exifilmari
, qui delubris
ejuspuram caftamque meutern, quam qui
meditatumcarmen intulerit. EtCicerob
J:
Callejubet lex adtre Deum
9 animo
vide-licet) in quoJunt omnia, Nec tollit ca.
ftimoniam corporis : fed hoc oportet
inteUi-gi; qvum multum animus corpori praßet,
cbferpeturqs, ut caflo corpore adeatur>
multo ejfe tn animis idfemandum magis.
Ex Clem; Alex. refert Pfann. c)
Epi-dauri templi foribus ejufeemodi
prae-ceptum infcriptum fuifle, ut, qui illud ingrederentur, inde admonerentur fi-bi vita: integritati operam quam maxi¬
me dandam efle. Huc etjam fine
du-biorefpexere follemneseoruminfacris
ritus:
a) in Paneg. c.3% b) l, z. deteg.r. 10.
tonf.Senec.ep, pf.de benef. c, 6.Cic.l.2,da
) o ( 59
ritus: ut facerdotes Candida & lirrea_.
induti efient vefte^j; & utalbi
colo-ris
pecöraofFerrentur &c.
§.
XXIII-Decetffro,Iicet hominis vita perpetuä
quaedamDei magnificentiflimorurnque ejusoperummeditatio efie debeat; huic
tamen, peroccupationes alias,
quibus
diftringitur
j non itaquovis
temporevacare poteft. Ideoquecertumaliquod
tempuseligendum eiTe, rationisdu&ui
reliéli intelligimus, quo mentern ad
Deum elevemus, ejusque
benehcia ad
animum referamus. Certum namque
tempus aliis necelTariis rebus determi-namus, quidni
& omniuhri mäxime
ne-ce.ftariar, cultui Divino? Ömncs dies'
in fp Ii dum creatoris benéficio
debe-mus■: cur non & aliquos ejus honori1
cbnfecremus? Et cur omnes corporis
necetfitatibus impendendi ? funt&
ali-qui certe mentis curac relinqiicndi. Adha?c, qvum éa fit mentis noftraccon¬
ditio, ut plura fimultaneo
a&o
rédtocompledti nequeat; idep ut ha?c, ad
Deumliberius
appliceturitantifpfcr
dumtfö -m) o c
cultuiejusvacamu?> mundana,quaenos
impediant, negotia feponenda effc. >
ltidem per naturamconftat. In his
gen-tiies quoqueconfentienteshabeo: illis enim ufitatata fuit dierum diftin£tioa\
Unde& Witfius ita loquitur b): Fcria~
rumfeflorumfofoUemnitates adeo cum cul-tu Numinis conjunEla funt> ut,
ubicun-que bunc , ibi & illas inveniamtu*
Quo-modo etjam apud eos interea
prohibiti
cenferentur profani labores, fed cum difcrimine aliquo, vel haec unius
Ma-crobii verba docent c). Affirmabant
fa-cerdotes pollui feriasy ftindiElisconceptistfe opus aliquod fieret. p. p. SedUmbronega¬ bett eum pollui
y qui opus aliquod vel ad
JDeum pertinens, facrorumque cauffafe*
tijfety velaliquid ad urgentem vitst
utili-tatemrejpiciens aBitafet* Se
av ola denifo confultuty quid feriis agi liceretl
refpon-dit ? quod pratermiffum noceret.Si bos in
fpecum decidiffet, cumifpaterfamiliasi
ad-hibitis operis, Uberajfet
y non eH
vifusfe-rlas polluere. Nec illey qui trabem teBi fraElamfulciendo ab imminentl vindicavit
ruina.
a) conf. Rofm. inAntiq. R. I 4. e.3. b)
SndEgypt. 1.i. c. c) de divers.dierum
atpud Rom. in Sa1.1. 1. c.i6> conf. Qolums,
4M ) o (
ru~wa> Hucusque rationis
limites5qui
novit, quousque proferendi fint,pro-fert. Occurrunt dida varia inJudae-orum , patrum , &
gentilium
fcriptis,
qus apud hos feptimi diei
cultus
mon-ftrant veftigia. Illanuncnonadfcribo*
qvum pafilm legentiumoculis
obver-fentur. Videri poteftvel
unicusGro-tii libellus d), ubi pleraque eorumin
compendio exhibentur.
Sed heic
Oe-dipo non opus eft
conjedore.
Certe
quem fenfum habuerunt
gentiles
do
feptimidiei follemnitate,hunc
primumdebent inftitutioniDivinae, quacunque
ratione hujus notitia ad eos pervene-rit: licet de feptenario numero multi varias ineptias effinxerint,
^uaepafiim
occurrunt. Comparet & apud
Philo-pon. e) quidam ingenii lufus
de
nu-fnero illo, quixojuxptfa"])(
dg/SjuySjxij
illi merito audit. Eq abfurditatis pro-labitur Marshamus /)? ut feptimi diei
fandificationis otiginem jEgyptiis
vin-dicet 4) de Verit. reHg. Chrift. /. /. c. jö. in
itot.conf. &Brunsman. Sabbatb.cjtiies l.XI
t. j2.& a/ii perpluritni. e) I.7. demundi
creat. c. 14. f) in eangn% Qbron* ./Egypt«
6l 4M ) o ( }«.
dicet, A quibusad Hebraeos etjam eam
dimanalfeallerit,adhibitaratione,quod
illi fingulos dies fingulis planetis
primi
dedicarint* & ficmorem per feptenos
dies tempora fupputandi excogitarint* Verum deeo non difputo, quibusnam
prima planetaria dierum denominatio
fit aflignanda. Tribüat hanc
Aigyptiis
Marshamus: habet etjam alios pro in-ventionis illius gloria pugnantes. Sed
hocprobatii dari non pofle
crediderim* jügyptiorum primum fuiiTe inventum*
ut feptem omnino diebusomnium die¬
rum circulus eilet
concludendus.Cef-te unde eundem fic concludere
didi-cerint Hebraei, ut nec in hoc pun&o
quicquam Aigyptiis debeant, viri
erU-diti dudurri monftrarunt- Sunt &, qui volunt gentiles a primaeva Divina
dif-tributione hane temporis periodurru
haufille. In quorurn numero fe profi*
tetur Philoponus hifce verbist
ExeTfO J* uyjv crufjcmQtoVtflc&i 7m<nv
dvSgu»
TTsig £7r\ci ftovotg eivccj vjftsyts, arnvee
ictvjccg oiVoLKvKÄiiyjSvcti 7w c\ov X^"
vov liva, &i> "jbrjx Åcyov sw 'ii7tuy é\sgov
,
$
fjLovov) ov
iigyxe Muvaijs
> Et R. Jehuda inSepher Cuzri h):
4M ) o ( **
Vn dik nn p«n raten:
iws
:DI« Dm« "TD^ IWfcO COT tfHÖ©
Poßquamhabitata eft terrat& multiplicati
funt homines5 numerarunt dies> quem*
admodum eos diftofuit Adam. Sed CX
latiffimo hocce dicendi campo, quem ingrefifus fum, pedem refero: cetera
Theologis relinquens. De Sabbatho
enimfuperiori feculo, inter praeclaros
eruditionis gloria viros in Anglia & Belgio ita difceptatum futt, ut> dicen»
te Schookio /"), a pradis Belgicis nibilt
nifiSabbatbicum, prodierit, ipfo Sabbatho
vix ferias concedentc. Nec
infequentl-bus temporibus esedem concroverfiae fopita: jacuerunt.
Multa, quae circa hane materiam di-ci pollent, fuperelTe fateor: verunu
heic pedem hgere, praefixi brevitatis
termini jubent. Quae claufulae loco
apponantur , digna occurrunt verba_,
Claubergii k): g)uemadmodum Detts vi¬
ce s temporum conßituit^ ut aliquandofe¬
lis lucef aliquando ftellis illuftremur> ita
& quandoque Jcriptura , velut fole, qua»-doque natura ßeüis? aternum Deum
con-
templa-1) inpraf traft. deSäbb. k) decognit,
<*4 ) o (
tempUhimur. sie animadvertemus quidlun&tf fiellarum bemficto, quid ve
ro amplitis meridianafolis luce
cernere
va-ieamus. Faxit autem Deus, ut qui jatn
hoc animadvertimus, gratiam ejus
hu-miHime venerari difcamus, qua nos
ex tenebris, in quibus nobis
oberran-dum fuiflet, transferre,
&fulgentifli-mo revelationis fuae jubare
collu-ftrare dignatus eft \