• No results found

Specimen philosophicum de certitudine cognitionis humanæ quod permissu ampliss. Senat. Philos. in illustri Athenæo Upsal. præside ... Erico Alstrin, ... publico bonorum examini modeste submittit ... Petrus A. Borg, Westmannus, in audit. Gust. maj. d. XIII

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Specimen philosophicum de certitudine cognitionis humanæ quod permissu ampliss. Senat. Philos. in illustri Athenæo Upsal. præside ... Erico Alstrin, ... publico bonorum examini modeste submittit ... Petrus A. Borg, Westmannus, in audit. Gust. maj. d. XIII"

Copied!
32
0
0

Loading.... (view fulltext now)

Full text

(1)

4

V' "

I

"H

m'v

$

i

t ;

I

Q f r & s

SPECIMEN PHILOSOPHICUM

DS li1

CERTITUDINE COGNITIONIS

HUMAN iE;

^uod,

Permiflu Amplifl. Senat.PhiloC

in illuftriAthena?oUpfal.

PR£SIDE

Aäm. Rever.atqueCeleberrimo FlRO,

Mac. ER ICO ALSTR1N,

Log.& Metaph.Prof Reg. & Ord»

Pubhco bonorum examini modefle

fubmittit Regius Alumnus

Petrus A. £3 O SK©/

véstmannus.

Iti Audit. Guft. Maj. d.XlII Martii

Anm MLCCXXVUL

Horis antemeridianis.

UPSALIjE, Literis Wernerianis»

(2)

S:fe r:^ m:tis

MAGNiE FIDEI VIRO;

BLEKINGIAE

GUB ER NA TORI,

Perillujin Generoßsfimoque

Baroni ac Domino,

Dn. salomoni

von otter,

M&CENATI MAXIMO.

Nobilisßmo ac Strenmsßmo

DOMINO,

Dn. P E t R O UNGE,

In Militia Eqveftr. CHILIAR-

GELE Locum Tenenti,

Avmculo Gf EvergcU beni- gnisßmo.

(3)

S:^E RiyE M:TIS

MAGNiE FIDEI VIRO,

et

CHILIARCHM,

Penllujlri Gencroßsfimocjuc Baroni ac Domino,

DN. AX EL,I O

GjIBRIELI

MiCENATI et DOMINO

meo gratiofiflimo.

Generoßsßmo ac Nobilisßmo

DOMINO,

DN. O L A V O

von U N G E,

AMIRALIS Locum Tcnenti Amncdo G? Promotori mco

cerüsßmo*

(4)

Perilluftres,Generofißi-

mi, Nobilillimi

D o m i N i.

/Gno

cenates

feite,

Optimi, quod

quäjo

,

Ma^-

ex Yeftro fjplendore o~

nme dcctte mutuetm levis h&c o-

pella, Tantis Noixiimbus, m*

in Patria twjkä, ßdemm injlar

com-

(5)

corufcant, iUußrata. Res enim>

vel domi xelforis a Vobisglori- ofisfime geßas, orbis ArEiom mi-

ratur £f extollit. Ego uero te¬

rmitatis me&probe confcim, Ulis ßngulis recenfendis me omnino

tmparem ejje confiteor. Non ta¬

rnen dubito, quin facilitate illa,

qua heroicis animis propria ejje

Jolet, hoc qualecuncque munus be¬

nigne fitis excepturi. Quodfi

impetravero5<felicisfimum me ejje putabo, qui, inter ardentisfrma

pro perenni Veftra incolumitate,

vota, eineres usque [um per-

manfurus

Perilluftr. Generofid.

Nobiliff

Nominum Eeßrorum

eultor devotiffimus PEIRUS S5DÖV®.

(6)

Äortgl.

Sees Jtenate ocl)SSotfluuifiatc

uti <5atid6amn/

2lbel od> <$>6sad)tab

üerc PETER

SGH AE1J;

9lat) ort) JjpanMématmett

utt gartéfratnn /

iStlytzbomt od> <<)6g#cf)tab

Äerr PETER

M ESTER TON;

cd)Oiuit!clsttuinncn

uti gffyfiipiitg/

2£l>i'ebomc od) ^tSgacfrtab

f)tre F O L K E

A*RF WIDSSON;

9Wö<o$> JöcmMémannm

t Sirboga/

jS^tebomc od> <5>og<*d)tab

JOHAN SCHAEIJ.

'

-f

(7)

Xtndl FACTOREN

r Qtrbnotatftf 3d?>er/

Sbel od) iSogad)tab

üeit I Ä C O

NEÜMAN;

9täDod).gianbclsmantien

uti Sivboja/

i£[)«bonte od) ^}og«ct)tab LARS

mt>22Ö$;

SWD^od)Jpanbelémattnen

utt Arboga/

l£l)rebo«te od) £>6g<td)t«!>

©ett JOHAN I©8 ©S3tÖJK;

2ußJInfpe&oren

uti Vh'bößa/

iBbubomeod) Jpogocbtob

©ett ARON @03!®/

£)?m ^dgfdvabe f. Jaber*

(8)

flpS»®toö mor' bet åt/ afFgfå (jårbf Dem5i>a/

•k» 21t brpta berg/ at en got» metall?

Om man berf&r' orriånte Fnaot ftn föba/

Od) ingenmtnjf for jtn omfojmmg aU.

«£>ftab mor' betåt få mtjcfen Foftnett) giora/ Oel)l;ufmnb'brn pålårbom bag od) natt?

Omtcfemanfig Fmib' til fintieé föra

%k all fin ^ijt/ få ©åfertabffap fatt, Od)ff)eftaftr/^mar omjag FortligfTrifrccr/

Od) nu til Sl)rmeb ffplbig morbttabgier:

5Jtin [pbfoi? unberpanf betta blifmer/

©om ötiflarintetf)bgreeller meljr;

$naf fil Neftors ål)r 3 ftebé: må grcnjFa/ Od)bamua fen t crctg fågnab allt

©å månbe jag affötiuuft bierta bnffa/

©omoupfmrligt år/od)blifroa jJall

€D?me $bfe od) £)doacf;tat>e

£(£3£M0i©

#d*fdbrabe fdreffe

g3l£)<£Ül©

mprbfammcfte ticmci Ipbigjie ©on P. A.

(9)

I N. J.

Entem humanam,

altera noftri par-

tem ,SummusO*:

ptimuscg rerum-i omnium Creator duabiisexornavit

- facultatibus, intelle&u & volun-

tate. Huic libertatem indidit«», pra?fence obje&o, agendi vel non

agendi, unumque prae alteroeli- gendi: tili vero cognitionis &ju-

dicii munia tribuit. Quo accu- ratius idearum (uarum examen^

inftituit intelle&us, eo pronion#

via illi eft ad certitudinemcogni*

tionis, atque eo felicius in veri*

täte indaganda verfatur-• haud a-

A liter

(10)

2'

liter ac is agit\ qui vitio oculo-

rum laborat: antequam lumen_.

& reliqua obje&a intueri cupit,

fanari fe prius curat, ut oculus

claritatem dtei ferre, & objeåa ri¬

te difcernere poflit Neque ve-

re illa certitudo in dubium ideo

vocari poteft,quod apud erudi-

tos piurima fententiarum divor-

tia occurrant. Etfi enim alicubi erraverint Phiiofophi, quod fa-

tendum omnino eft; non tamen hoc tollit omnem cognitionis hu-

manse certitudinem. Quemad-

modum enim fieri poteft, fcite aitHornejus, Philof. Moral. lib.

II. Cap. II. § XIII. ut juris pe-

*„ritus erret nonnunquam etiam

„in quaeftionejuris, medicus in_.

„cognitione aut curatione morbi;

„nec tamen accurate loquendo,

„errat unquam ipfajuris pruden-

tia, autjuris confultus perjuris

„prudentiam, vel medicina aut

»medicus per medicinarn, (habi-

tus j

(11)

tusenim illum qui docetcogno-"

fcere jus aut cognofcere mor-"

bum , docere etiam errare in"

jure , aut in morbo cogno-"

fcendo, contradi&io eft) ita"

impoflibile quoque eft & inau-"

ditum, ipfam philofophiam "

aut hominem per iliam errare"

cum enim ißa ejus natura"

fit, & finis unicus, ut verum"

nos de talibus cognofcere, &"

reéte ftatuere faciat, non magis"

errandi principiumillaper(e qui-"

dem efle poteft, quam aqua ex-"

ficcandi, aut ignis frigefaciendi:"

nam verum cognofcendo falfi*"

tatem quemquam difcere ,per-"

inde utique eft, atque rem hu "

me&ando exficcare, velcalefa*"

ciendo frigefacere. Unde B."

Auguftinus Üb. II. foliloq G."

ii. difciplina, ait, nifi vera do "

ceat, difciplina eße non poteft."

Et Joan. Damaicenus diaieéh"

Cap. i. cognitionemvoco veram"

earum rerum, quae funt, appre-

A 2 hen-

(12)

„henfionem: nam falfa Cognition

qua? non entia ceu fint, appre-

„hendiM'gnoratio potiuseft,qaam

„cognitio. PrcEterea obiervatum jam dudum eft a Cicerone, üb.i.

de leg. veteres Philofophos fa?pe

convenire rebus ipfis, aiftare vo- cabulis tantum. Nos de certitu- dine Cognition«humana pro modulo

ingenii paucis a&uri; Tuum L.

B. imploramus favorem, velis ju¬

venilesconatus inmeliorem inter-

pretari partem.

$•

Non eft, cur circa originem vocabulorum, quae titulus difler-

tationis noftra? prae fe fert, diu

mulrümque haereamus. Certitu-

dtnem ab adje&ivo certus, & höc

iterum a verbo cernere derivari,

nemo ignorac. Cernere autem

non de oculistantum» fed etiam de animo dici, dum res indubks

(13)

5

tara? certitudinis percipit, teftan-

tur Lexicographi. Sic cogmtio a

vofcere, feu cognofcere, & hoc a Gra?co y/vwVtffw eft. Nos vero,

puerilibus hifce miflis, ad alia^

majoris momenti properamus. .

§• III.

In eo autem potiflimurn oc-

cupabimur: an homo per debita

natura? media res quasdam adcu-

rate adeo cognofcere queat, ut plane certus fit, nullam notitiae (ua? a rebus efle difcrepantiam ? Seu, quod idem eft: Anulla detur cognitionis noftra?certitudo?Nos affirmativam fovemus fententiam

contra adverfarios, quorum ar¬

gumenta in pofterum iumus exa- minaturi*

5. IV.

Etenim ipfa facultas percipi- endi, ratiocinandi, judicandi,

A 3 quae

(14)

6

qux homini a Deo conceftaeft:

ipfum quoque defiderium, ipfe

conatus verum apprehendendi, indagandi, quem nobis vivide

fentimus inefle, fatis evincunt,

non omnem nobis denegatam

effe ad verum cognofcendum ha-

bilitatem. Vanum enim eft,po- centia gaudere, in a&um ipfum

nunquam eruptura. Pra?terea_,

nemo non cupit ielicem tranquil- lamque tranfigere vitam: ut ve-

ro eam ita tranfigat, aliqua veri talfique notitia ei fummopere eft

neceflaria, fine qua nulia homini

pr# brutis animantibus eft: prs»

rogativa. Repugnat etiam , ho-

minem efle anirhal rationale, &

tarnen omni cognitionis certitu-

dine deftitui.

5. V,

Hase erat ratio argumentandi

$priori. Nec defunt argumenta 4

pofte-

(15)

>

•poßeriori, ut löquuntur Philofo- phi, quibus res, circa quam ver- famur, planior reddi poterit. Ex ipfadubitatione (cepticorum, non leve prasfidium noftrx accediC

fententice» Uli enim, qui dubi-

tant, non poflTunt diffiteri, quin ipfi exfiftant, atque eo momen- to, quo dubitant,cogitent, adeo-

que vivant. Nam quoties de fingulis rebus ambigunt, femper

tarnen & verbis, & faéto fimul te- ftantur, fe hane veritatem,quod

dubitent, certointelligere. A.A.

C. part/IV. Cap. i. Atque ex hac eogitatione clara, certa indubita-

taregula condi potefl, ad eas omnes

eogitationesproveris <& certi&hahen- das, qu<£> bitjas infiar, clar<s &

dtdinätz deprehendentur♦ Prasterea

is, qui dubius haeret, utrum ali- quod bonum fit an malum > ve¬

rum an falfum, non poteft non

eo ipfo fateri, bonum non effe

malum, & verum non efie fal*

A'4 funij

(16)

s

fum , adeoque vulgatum hunc

canonem facile admittet: Impoffi-

hle efly tdemjtmule(Jey & non ejje. i ;

§. VI.

Accedit thefi noftra? non leve

robur, quod peci fölet a praden-

tillimo periculo, ex incertitudi-

necognitionis toti non modo Phi- loiophia?, fed & nobis ipfis immi-

nenti, Hac enim adftru&a, ipfa

moralitas deftruitur convellitur- que: confcientia noftra vel plane

negacur, vel faltem dubia reddi-

tur, atque in Atheismum prae*

cipiti gradu itur.

$. VII. t

Objici fölet: qualis natura, talis eft ratio, qualis ratio, talis cognitio; natura vero perlapfum

eft corrupta ac depravata: Ergo

nihil fan# re&ascj cognitionis no- bis lupereft, led quidquid veri

cogna- 1

(17)

9

cognofcimus, illud fupernaturali

lumini unice debetur. Refp.

Qua in re conftiterit imago Dei, cujusja<fturam prob! dolor mife-

rum in modum fecimus, non no- ftri fori eft difpicere. Illud vero contendimus, ipfam rationem^

noftram non plane efle abolitam,

vel in nihilum redaöam. Sic ne-

que idiequirur: plurimarationem

noftram difficultate & fublimitate fua vel fugiunt, vel fuperant, E.

nulla eft cognitionis, nulla fcien-

tiarum cercitudo. Refp, lumen

lun® non illuftrat omnia; ut fol, fed nec tarnen ea , ad qua; pertfn- git, obfcurac, aut tenebrisinvol-

vit:lumine enim obfcurare quic-

quam, vel cogitatu ridiculum eft.

Verbafunt Horneji inPhilof.Mor.

A.1I.c..II 5.13.

$. VIII.

Nec defunt, qui certitudinem cognitionis human® vel eonomi-

A5 ne

(18)

10

ne negant, quod falfa veris fint finitimg: quod conjj<fturis fepe plus jufto tribuamus: quod fen-

lus occafionem errandi prasbeant:

quod denique omnis noftra fcien- tia,inftar centonis, ex värns par¬

tibus hinc 6c iiiinc emendicatis, I

fit contexta. Ceterurn hinc male

concluditur, nihil efle,quod perci- pi pofiit, nuHamq; exfiftere Philo- fophiam. Utreliqua taceam, ar¬

gumentum iHud, quod ex imbe-

ciliitate fenfuum defumitur, nihil

aliud probat, quam non omnem veritatis regulam infolis lenßbus

efTe conftituendam, quod nos H- b^nter concedimus. Pr«terea^i qui cognitionem noftram incer-

tam efle fingunt, quod aliis haud

parum debeamus, illifciant, et-

jam hac in re valere illud Pauli:

ix pégxg yivrJtrxo[ASv.

IX.

Proinde, licet gravi infirmi-

tate ac caligine mens noftra läbo- f

ret;

(19)

II

ret, non tarnen putandum eft, ra-

tionem noftram adeo effe depra-

vatam. utne quidem in natural!»

bus,quo nomine res etiam mora¬

les & civiles intelhgimus, verum judicando aflequi poflif. Quem-

admodum nee eorum veianam

adprobarnus füperbiam, qui vei

limites r2tioni fixos migrando ,

divina quoque omnia 6c fuperna»

turaüa ejus judicio fubmitcunt,

ve] intelle&um fuum adeo rede fe habere putant, ac {i nulla egéat medicina, quum tarnen ad f r-

des, animo alte inhärentes, a?que

ac Adamus ad nuditatem fuam,

merito erubefcere de beamus.

5-

Hoc ita adliquidum perdudo, quod intelledusnofternoneo mo¬

do formatus fit, ut femper erret,

fed veritatem aliquando rite co-

gnofcat; facile quis intelliget,

un-

(20)

1Z

linde fit, qnod isa reélo veritatis tramitealiquando defle&at Cer-

te id non ex immutabili & intrin- feca quadam neceffitate & difpo- ficione; fed vel ex infirmitate no-

fira,obje&ique djfficultate & fub- limitate, vel ex operatione non fatis attente inftituta , fieri, ex

iis, quae infra dicentur, plenius patebit.

§. XI.

Nonfallunt, qui fenfus portis

& feneftris adfimilant, per quas fenfualium rerurn ide« in intel- le&um penetrant. Nifi enim hoc efiet, vanum haberetur ftupen-

dum organorum artificium, quod

& fapientiam & bonitatem Crea- toris mirifice demonftrat. Qood

vero (enfus inrcrdum fallant, di-

verfa confundant, remque unam pr« altera percipiant, id non per le, fed peraccidens fit, ubi ratio officio

(21)

officio fuo minus re&e fungitur, judiciumque nimis pra?cipitat_*.

Adeoque , fi objeéia fenfibus cer»

to diftinguenda funt, (ummaopus eft circumfpe&ione. Rationi hac

i inre, ut inaliis, pra?cipuusho*

nor eft fervandus. Ejus enim^

femper eft decernere, quae fide§

fenfibus fit habenda.

$. XII.

Veteres Philofophi, ut certa efTet fenfuum fides , has omnino conftituebant regulas, ad quas

fenfationes exigerenc. Nimirum*

Organa bene (e habebunt: obje«

fta commode erunt coI!ocata_,:

medium apte erit difpofitum_..

Verumenimvero h«c criteria non uno nomine turbare, vel dubia

reddere poteft facilis, etiam no*

bis infciis, organorum deprava-

tio: obje<äum,fpecie magis,quam

re ipfa apte collocatum: denique

me-

(22)

14

medium incertum, & plurimis

de cauflis, nobis etiam ignotis,

turbationi obnoxium$ ut pluri-

bus id evicit Crola in Logic#

P,i. Seå.i.c.4.

XIII.

Recentioribus itaque hac in-

cedere via placet. Dicunt, non

unum tantum,fed plures (enfus

circa idem obje&um efle conlu- lendos;rem, de quaforte agitur,

non uno modo, nec femel tan- tum efle confiderandam: efle et¬

iam judicia aliorum de eadem re colligenda & expendenda. Et-j

certe, nifi hxc obferventur, fa-

cilis non minus, quam frequens

in errorem lapfus erit. Si enim

de rebus, imperfe&e cognitis &

leviterexaminatis, pr#cipiti quo- dam animo aliquid vel adfirma-

musvel negamus, quid mirum, quod falfa inde enafcantur ratio-

cinia? q

§. XIV«

(23)

$. XIV.

Obfervandum autem eft, ovi- dentibus propofitionibus certuA

tam diu afTenfum nos neceflario

pra?bere, quam diu naturam hu«

manam non exuimus. Nemo e-

nim leeundum eam, qua Dens

nos condidit, naturam, poteft e- videnti propofirioni afTenfum de- negare. Eft hoc evidentia* pro¬

prium , ut ea fallax non fit, fed veritate fua adfenfum neceflario eliciat. Huc facit illud Ciceronis Acad. Quceft. i 15. Utneceße eft

larjcem in libra, ponderibusmpofitis, deprtmi; fic animum perfeicuis ce-

dere. Quemadmodum autemu,

dantur evidentia? gradus; ifaquo-

que pro majore vel minore evi- dentia firmior vel debilior eftno-

fter aflenfus.

XV.

Vifa jam probataque cogni-

tionis certitudine, noftrum eciam

eft,

(24)

16

eft, breviter recenfere adver-

farios, qui, omni ratione ejurata,

fciri pofle ftolide iomnia-

runt. Inter veferes Philofophos,

fi modo Philolophi dicendi Tunt, qui Philofophias vericatem perne- gant, fuere in media & nova A-

cademia Acataleptici, quiconten*

debant, verum a falfo infigni qua- da nota difcerni non pofle: o- rnnia, aliis etiam evidentiflima ,

in dubium efle vocanda,nihilque deiis, quae vel divina, vel phy-

ficaj vel moraiiafunt, certo fci¬

ri, nihilinalterutram partem de-

fniri pofle. Hinc illisfrequentis-

fimi fuerunt hi flofculi: nihilde- finio: Kegl atySSs rj Hoyyi\ non-»

eft quidquam iftud potius, quam illud. Scilicet abutebantur hi So

cracis di<fto,fe nihil fcire dicentis,

nifi hoc unum, quod nihil fciret:

quo tarnen ille non omnimodarn

incertitudinem adierere, (edim- xnodeftiam arguere voluit ipphi-

(25)

17

ftarum, qui omnium rerum fci-

entiam venditabant. Confirma-

& bat etiatn eos Plato, .fua in u-

tramque partem diflerendi con-

fuetudine, licet ab eo in quam-

plurimis certi quid definituau fuifle, haud diffiteamur*

$. XVI.

Eandem inflarunt tibiam^

Pyrrhonici, Grseco cognomine ShsttIiminuncupati H/,utait,Gel!i-

us L.XI.C.5.quafi queefitoresfieucon-

fideratores appellati, nihildecernunt^

nihil conflituunt, fed in queerendo Jemper confiderandoque Junt, quid-

nam fit omnium rerum, dequo de-

cerni conflituique pofftt; ac ne vi'

dere quoqueplane quicquam, neque audirefe putant; fed ita pati affici-

que, quafi videant vel audiant;

omniumquererum finem veri- tatemque, mixtis confujisque fignis

vert atquefalfi, ita incomprehenfibi-

B km

(26)

*8 . . lem videri ajunt, ut quisquis homé eft tion pr<eceps , neque judicii jui prodigus, bis uti verbis debeat,

auäorem Philojophia iftius Tyrrbo-

nem effe ufum traäunt: % pxÅÅov

&Tug b/ßi t6$$ Yj sxsfowg rj £$e]épojg, r

Imo eo vefani# quidam progreffi

funt, ut ne currusquidem, forte

occurrentes,canes, pra?rupta&in-

via quaevis evitarent, tiihilque_>

interéfTe inter vitam 8c mortem cenferenc. Nonne vero héec deii- ria lunthominis vere infanienris?

§. XVII.

Ferax etiam ejusmodi mon- ßrorum fuic recentior a?tas, quo-

rum hiftoriam 5c catalogum te-

Xere, longurn non minus föret,

quam taediofum. Hi, pr^terreli-

qua abfurda, etiam haec deliriain f

ore frequenter gerunt: ratioci-

nationem nihil aliud efTe, quam congeriem nominum, catenatim

con-

(27)

19

ronnexorum: nihil nos pofTe ra- tiocinando de rerum natura con-

cludere, fed folurn de iliarum nö- minibus: ratiocinationerr, depen-

dere ab imaginatione, hane ite-

rum a motu organorum corpo-

reorum, ac proinde animam no- ftram nihil aliud efte, quam mo-

tum quarundam partium corpo¬

ris organici. H«c vero fingula

enumerare, eft refutare.

$. XVIII.

Nobis autem,faniora edo&is, exploratum eft, res cognofcm-

das, laltem quasdam earum,nec incertas, nec fallaces, nec ab-

ftrufas, nec ita involutas efte^, quin aliquo indicio nobis innote-

fcant. Conftat enim, multa a nobis percipi, multa certa efle,

nifi data opera ftoiidoque aula

contra ipfam experientiam pu- gnare velimus. Sic hoc, fum-

B 2 marn

(28)

20

mam efie mentis noftrae imbecil- litacem, labilitatem, defeåusque

varios, atque fenfus faepe er- randi occafionem praebere: (it et-

jam hoc, non pauca in variis fci-

entiarum generibus occurrere , qua? obfcurirate quadam laborent;

non tarnen fequitur, hominem

nihil ornnino cognofcere pofTe, quod ad fui confervationem fa-

ciat, nihilque veri inveftigare pofle, quod tarnen cum ipfa e-

jus natura,ut antea diximus,tan-

topere convenit. Illi igitur, qui

omnem cognitionis certitudinem

elevant, fibique in Cumma incer-

titudine mirum in modum pla-

cent, illi, inquam, tenebrarum

filii, feipfos falfitatis reos fatis fu-

perque arguunt. Etenim ea , qua?

afferunt, argumenta vel plane

non concludunt, vel contrarium

potius evincunt, Deinde illa ,

quam tan to apparatu ftruunt, confequentia , ab ignoratione^

eflentia? ac mbdi,ad ignorationem

exiften-

(29)

21

exiftentia?, nobis lubrica & fri¬

vola habetur, Mulraquidem no-

bis dubia 6c incognira (unt, non

tamen omnia. Quamvis pluri-

ma, quae rationem noftram iub-

iimitatetua tranfcendunrnoncom-

prehendamus; eorum tamenmul-

ta vere ac certo apprehendimus.

Taceo,ineptum efle, nequid gra-

vius dicam , rerum indemonftra-

bilium demonftrationem defide-

rare. Certe ftolidum eft, ea_»

certitudinis praerogativafe fponte fpoliare > quam tamen & D£us

: v nobis benigne conceflit, & na¬

tura noftra rationalis necefTario requirit. Pneftat gratiflima.^

mente fummi Numinis bonira-

tem venerari, quod & revelaiio-

nis & rationis lumine nos, in hac tenebrarum valle,

colluftrare voluerit.

Sc D. G,

(30)

ADesdum. Proles. Foeda. Stygis.

i Qua.

"

Nil. Tetrius. Gurgite, Suo.

Eruåare. Potuit.

Dirus. Phlegeton.

Tu,

Horrida. Cohors. Scepticorum.

Exftirpatam. Cupis.

Omnem.

Humana. Cognitionk. Certitudinem.

Verum.

Compede. Vinculisqp Domitos.

Cerberos.

E. No&is. Tenebris.

In. Diem. Protrahit*

Ornatiflimus.Dominus Refpondens PETRUS/

Dum.

In. Eruditiffima. Hac. Opella.

Omnem.Incertitudinem.Ad.Orcum«

Relegat.

Seien-

(31)

Scientiarum. Veritatem.

Argumentis. Solidiflimis.

Induftria. Singulari.

Exponit. Demonftrat. Vindicat

Qui.

Satis. Per.Se. Clarus.

Meum. Adicititium. Afpernatur.

Colorem.

Hoc. Saliern. Addo.

Diviaam. Veneror. Majeftatem*

Velit.

Differt3tionis. Hujus. Au&ori.

Dexterrimo.

Uberiores. Studiorum. Prog-efTus.

Laborum. Exantlatorum. Pramia.

Omnium. Rerum. Profperum.

> i Succeflurn.

Benigne. Largiri.

Qü^.

Ipfi. Adprecari. Voluit.

Debuit,

MAGNUS RAN1E,

(32)

mini^ogtflbwbe t 25tobei:.

N 3ßU7 minäror/ mif fram etftracfert

Sit om tndr funbflfop mi fieltfårfafratrq to ra/

•pirar tiljag ocffd will mittringa bifall fora ;

gaft min enfalbigbet flåttintet gibré beljof.

•Omab Sftolircn faHar falti dr Scythen mpcfef

bebt/

•Omnb anbre fpcfa om/ bebagar aubromtlla/

3a ben manerligfjcf/ fom attbreplaga gilla/

©dr pden annan pldr fe ofta gamla fuebf.

6d pldr Heiicon ocf mdnga fmtffc- gro/

£ben ene gillar ej bwab fom (beanbvefluta;

S9?en SccpticitrUl' platt all trctienffap forflftufa r

£>d) baftra fagtrent ut / maningen ting bor

tro.

©od)fanej ndgof jdf/ eii Sceptici fullfld

SBär funbflap/ fem fldr fafl/' od) tudft fanfavbtg

biiftra/ Sit funna opartif? fd macfert bar om tfrifma/

©et fobrar ljufnmb triff/ fommdflertcfftgf ftd.

Slftranneréfotffomfl om tri fa englabte flor/

•Our' flullepennanmin bar funnabdUaé flilla/

3a orben rndfte fram/ faflan beIdfailla/

©ef) onffa fdgne rijm foren fd fdter 33ror.

3dlber/ triébotn/ ndb/ f&rufan ndgonforg/

3ag ontfaraf/ min ^Bror/ 3flebfe md tiltaga/

©cjj atej Momusntd £brt tracfra trdrcf for|tragat

©tu Ijtriifen 3 Nr ftdlf en faft ocf) ARttj

$©m

*** v ***

References

Related documents

to repugnans, indicat dcbitam abeflc il- 3ius ienfibilis conftitutionem: fa&lt;fla eft, illud, quod fenfum mens enim , quae le-. fiiflime demulceret, dcefle fibi, dolet, angitur

tion effe quin Chrißus von animo modo y [ed etjam corporis dotibus &amp;

Ίϊα,ς tarnen objiciunt, Waldenies eile exiguummanipufum. verum, quid hoc refert, cum fidei Chriitianae veritas,. non paucitate, nec rnnlcitudme Gon- felTorum, Ted dogmatum cum

tum &amp; quinque; poft fata vero a Pontificiis tanti habirus eft, utnorl folum in canonem faft&amp;orum eurn. receperint, fed

modo: nitrum infufum olla?, una cum aqua co&amp;um, exhauritur de*. inde in aliam ollam, ubi

majores noftri Vrimjigna vocabantj quod patet ex legibus Vefirogothi-. cis: Primßgna barn

Pnedicata illa etiam funt veritates, quia pofito ente ponuntur ejus at- tributa, quod nempe lit unum, ve¬.. rum, bonum &amp;c, Si quid horum deeft, nonampliuseft ens,

iTalpå itaque caeciorem elfe oportet, qui non viderit hinc atque intellexe- rit, quemadmodum ideac rebus, iic verba &amp; ideis &amp; rebus eile conforman- da. Quod autem verum eft