• No results found

Cl BONITATIS

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Cl BONITATIS"

Copied!
60
0
0

Loading.... (view fulltext now)

Full text

(1)

£ D. N.V. & / DISSERTAT10 PHlLOSOPHICA, de

V

E

RIT ATI S

ac

BONITATIS

N

E X

U,

Quam

Cum confenfu

Ampliff. Senat.

Philof. Up(al.

Sub PRTSIDIO

V1RI CLA RISSI

Ml,

MAG.

ER I

Cl

ALSTR

IN,

Log,

Qf

Adetaph.

Prof,

Ord.

PETRUS

16^)

PET. FIL.

Norcopia O-Gothus,

Publico canåidorum examini modefte fubmitti!:.

In Audir. Guft. Maj. ad d. 14.|DeC*

Anni MDCCXXUl

(2)

S.'/E

R:T.

M:tis

Magnae Fidei VIRO,

REGNl SVECISE

ARCHI EP IS CO

PO,

Academi® Upfalienfis

PRO C AN CELLA RIO,

ET Confiftorii Ecclefiaftici PRiESIDI,

RevrrencUsßmo Eminentisßmoojue

PA1RI ac DOMINO

Doct.

MATTHlJi

STEUCHIO,

MfCENATI MAXIMO.

Diu

an

quidem duhius

ego,ehratemeritatis

incertusqueb<efi,

notam,leve hocJpecimen Academiciim, omni prorjus

(3)

S:/E

R:#.

M:TIS

Magnsé

Fidei

VIR O,

NOK LAND IARUM 0CC1DENTAL1UM

SUPERINTENDENT%

Gyrnnafii

Hernöfandenfis

EPH O RO, ET Gonfiftorii Ecclefiaftici

PRiESIDI,

Renjerendisfimo

PATR1 ac DOMINO

6

MAC.

PHTRO

9IS15/

TARENTI 0PT1M0

ET '

LONGE CARISSIMO.

?fi,

\^f

cm, certe Tibi, Parem Optime9

>ve O tenues häfte ingenii primitiasdebeo9

lus quum in eo fewper omnem navaveris

(4)

ope-nitore deßitntum, Tibi, Reverendiffme

PATER, dicareJuftimrem;#/////» nihil ni*

(ipolitum, multaque elaboratuminduftria

ocülis Tuis fubjici deheat. Solito tamen Tnofavöre, quo omnes Mujanim

culto-tesy me vero imprimis femper atnpleåii

handdedignatus es, fretus, rudihus hifce pagelhs, pietatistarnen & fubmijjievene~ rationisindicibus, Magnum Tuum No-men praejigere aufusjum. Fateorquidem

hocce, offero, perquam temie ejje,

prajertimfi

comparetur cum magnitudine

eorum beneficiorum, in meJemper

contultfti; tanta enim ea Junt, ut ils preedicandis me imparem ejje ingenuecom

fitear. Sperotarnenfuturum, utmunufcu-him hoc chartaceum Jerena fronte fis

accepturüs.Eßenimidmagnis animispro¬

prium acpeculiare, ut

fibi

gratiamref er-ri non deftderent, contenti, extenui

in-dicio clientum fuorum gratam perfpexiffe

mentem. Summum ~Numen, venerandam Tuamcanitiem^Reverendiff. PATER,cly*

psofalutisfiieeprotegat^

<&pltires

adhuc

an-nos, Te fojpitemac vegetum confervet.

Serusfit ille dies, quo tamfrmum

(5)

•operam, curam

denique

pojueris omnem,

ut ego, ab ineunteeetate, bonis quibusvis

artibus imbuerer. Non en'im Tibi fatis

fult, utdomeflicisartium liberallum Ma¬

gißris uterer, fed& Ipfe

inform

andt la~ boremnonfubterfugifti,ut tantocit'ius Aca

-demicisfludiis ferem maturus. Quidvev ro nunc paterna illa

beneficia

, a Te

mihi pr/eßita loqitar, qii£ neque ingenii

mei tenuitas capit, neque ver

bis

expri-merepoffum? Sed ut ingrati animi

no-tam effugiam, &•votorum Te,

quoad Ir

cet, compotem reädam; has

qualescunque

lucubrationes TibiJacras effevolo. Ma• turioresfrudus noneftcur a meexjpedes,

cujusmejjisin

herbefcente viriditate adhuc

efl conflituta. Paternus ille amor, quo

mefemper amplexuses, (fem

mihi facit

certißimam, futurum, ut in

meliorem

farteminterpreterismunufculum hoc, nuU

hßto

pretio>

fed folo Offerent

Is animo ac

(6)

pieta-wen Ecclefta , tam jplendrdum lumen

Re/publica literaria, lugeat. Vereor

qui-dem, ne heec vota Tibi non iifquequaque

probentur, quippequi illum (hem crebris jvßnrmexpetis, quem nos omnes cupimus ejje remottfßmum. Sedpatere , w hoc it-no a Tuis

deßderiis

noftra dpfidere

vota.

Reverendiffimi

Nominis

Tui

Devotiflimus cultor &clicns PETRUS TET. nu

(7)

pietatexflimandum. Qtiod reliquum eß,

pro peremu Tua incohmitate calidiffima

Jujcipere vota, quoad vixero, nunquam

intermittam , quippe ex qua omnis

me a Jalus ér fortunu fecundum Deum

pendeti

Cariffimi Pareiitis

ad cinercs usqueobféquc**

tiflimus Filius

PETRUS

2t©«p/

(8)

Ingenio

ac

moribus

Elegantisfimo

Dm.

PETRQ

Fil io ,

'Dpfalkz

propediem

difputaturo.

um verum atqtie bonum firmo Tu

Jfödere ne6tis; Nedantur capiti laureaJerta Tuo.

Seilteet beeredes Tuaflillant ora lepores,

Et Patrium

jbirant peciora

doda I

decus.

Gratulor inprimo maturos vere laböres,

Et monumentet animi non morkura Tui.

Pfamque bono

veroque

fluat Tibi gloria

nexu,

Usque vagceferpant per caput omne

nives. ältdorfI Noric»

4. jo,Noy.1723.

Gustavus Crqnhielm

(9)

DOMINO

PETRO

$©$/

Tagenio

do&rina

pr&~

ftantijpmo,

Joannes

Guilielmus

Bajerus,

Theol D. Prof. Publ.

S. XX

Inopmata

plijfimum Doftijflmumqtte Vir

fatorum

benignitas,

um

quee

>

Am-

Fra-trem tuum , amicitu veteri necejptudine

mihi conjunäifjimum , miper bas in orets

reduxit, vel ideo maxime jyncera me

vo-luptate perfudit, qtiod Reverendifjimum

ArchiEpifcopum, Avum Veßrum

Mater-mimy Parentemfumme Reverendum,

Cb-gnatos & Affines munerum ac meritorum dignitate fpeciatiffmos , ex voto meo

fo-Jpites florenlesquefupereffe, ipfo nunci an-te}

cognovi.

Quo

major autem et

juflior

(10)

in me efl tantorum veneratio Nomhmm,

eo prolixiori

äffe

flu & Tibi

, Pr<eßan- \

tijjime ASP1, Worum, Wisque Tut caufa

gratulor,

qui tamillußribus exemplisclo

-meflicis incitatus, magna alacritate adve¬

rum virtutis & eruditionis gloriam conm

tqidist mox nova Famili£ fplendidiffim£

ornamenta &incrementa allaturus. Gra¬ ve iUud & elegans Differtationis de nexu

Veritätis & Bonitatis argumentum , quod

Te audio meditari, luculentumprobet in¬ diciumanimi adpreeclara &optima qu£-que

erefli;

quem ut divinum Numenfu<e F

gratis

muneribus

confirmet , provehat

&

amplifftm'ts aliquando pramtis exornet,

candidopefloreprecor. Vale, & Summis} quosjupra

dixi, Viris

memoriammei me-liorem inmodum commenda. Scrib.

for.

Norimbergen/ntm

d. X, Novembr•

a. r. 5. cidiDCcxxiii»

(11)

Opti-Optimx

fpei

&

indolis

JUVEN

I,

PETRO

216<p/

Affinitäte fideqite

fibi

devindijfimo

,

cum de

Nexu

V

eritatis

&

Bonitatis

erudite differeret.

vSV

qui eflbonus,

otio

heat

o

In terrisfruitur, deumqite vita,

Sedd? ut dogmata Stöic#

ferebant

t

Hic

fi

proximus

ér Deo

eft

habendus,

Cut mens Candida meß, amans honedif

Prolesver aJovis, tenaxque

redi',

Cundos diaque veritas

recejfus,

Panditrite fcientiee

recef]ust

Ad ccelum & fuperos iterque

monHrat:

Quid nos ^ASPl

ADl

vovere

majus,

Quid felicius evenire po(Jet,

(Jui veripariter bonique amatör,

Hoc dndus Genio, hac utraque diva,

Vitam[te colit ér docet

beataml

occupatiflimus adplaudit

Joh.

-Oermanöfo.t,

(12)

; In »

Pr&ßmtisfimi

atque

Politisßmi

DO MINI

P

E

TR l

St

@

$

Nexum

Veritatis

&

ßonitatis.

Sl

VERUM eß, Sylvas,

gelida

fron-äereJubArtfo,

Qutim Caper arma quatit; quis neget

effe

BONUM

f

Alpius at

nobis

Unus nunc

monflrat

utrumque,

VERQS dum frufius fert itidemque BONOS:

Ergo erit hic Nexus non Uno nomine

PERUS:

In Sophies lucis

flabit honorus

ovans♦

i

Iufic

(13)

Cap. I. De VeritMe. §. L Eritate uti nihil prsecla-rius , pras-ftabilius ni¬

hil; ita ejus indagatione necdifficiliusquicquam

eflfe,

neceffe habent fateri, qui in ea acquirenda fedularr»

na-vant operam. Sive enim öci.n.AcaL

eam in profundoDemocriti,^^- ed'1'

n i-»i c Schrcv.p.cZl,

Five campo Platonis, tive ar-JnPh/t£ boreCartefii quaerendam

efle

nft-finxeris ; hoc tarnen opus,

hiclabor, ut illaminde

(14)

In Le-ut lH. m.c,28-firuant. 2°'

Quid,

2 re ,

colligere

ac carpere queas. §. IL

Verum enim vero,

quan-quam ardua eft verifatis via,

multisque obfita fpmis , non tamen cum Academicis vel

omnemfcertitudinernprofcri

bere, vel veri tantum fimili«

tudinem admittere ; neque

cum Pyrrhoniis omnia ex

aequo

efTe

incerta 5 neque

cum Hobbefio oinnem

veri-tatem tantum nominalem

eile , ftatuere licet* Quos

nunc refeilere eo minus

ne-cefTarium ducimus, quod

cum veritafern

deftruerecö-nantur, eam vel inviti

ad-Vere La&antiuS» inquit, pugrns

adver-jus

eosbomines, quijito

ßbi gl

a

-dippereimt? quid labores , ut eos deflruas, quos

(ita

ipjos

de-ftruit atque

offhgit

oratio ? Fa*

(15)

'S

H

6

5 Patemur quidem cum

Phi-löfopho ; Quemadmodum ve-üb, Meufi,

jberttlionum oculi caligant adcaP> r>

lucem diei ; fic mentern animi

noßri fepenumero caligare adea, qu<e effe debent

mani-feftijjima: tarnen fupereftali»

quaveritatisobtinenda? fpes. Manet in homine ratio, qux illum ab animantibus brutis diftingvit, l e. intelligendi qucedam facultas, una cum

notitiis innatis , quas non

frudra a fummo Numine

funt concefTae. Principium itaque mediumque

acqui-rCndae veritatis in

natura-libusaccivilibus manet» Hac

rnentis excellentiamotusCi¬

cero : Sic, inquit, mihi per-Tie sewante

Jvaß,fic

jentio, cumtanta ce-CApt

ZL

leritasßt

ammorum, tanta me¬ moria prateritorum ,

futuro-tumque prudentia , tot artes,

tantJcienti#,tot inventa-, non

(16)

4

foßeeamnaturam, qu# reseas

contineat, ejje mortalem,addeX

ttec veritatis incapacem.

i

HI.

Veritatis nominein gene¬

se intelligimus conformita-tem rei ac Intelle&us. Nec

enim ulla veritas

concipipo-teft, qua? non involvat

ali-quem inteile&um.

Sigilla-tim conformitas rei cum

In-telle&u divinoappellaturve¬

ritas Metaphyfica * confor- * mitas autem Intelle&us no-ftri cum re , veritas Logica,

fermonis denique cum Intel^ le&u, Ethica veritas eil*

f

lv-Ac Ethicam quidem in prctfenti mittimus, qu^

vir-tus moralis eft , grato

alio-qui veracitatis titulo bonis Omnibus commendatiflima*

(17)

5 Meraphyfica, qua? entitativa

6t tranfcendentalis, &

veri-tasineffetido audit, pluribus eft debita cujusque rei

es-fentia. Sed ha?c dum

Crea-toris Intelle<ftui conformis

eft,veraeft. DEus enim prima vericas eft, unde

ve-ritatem & realitatem fuam

habent cetera omnia. A

communi definitione parum

difceditGoveanus, dicendo,rid.

illam ej]e conformitatem reiad 7?2>

nomen & apparentiam fuam: adeo utverumßt,

quod

non

folo nomine tenns , aut appa-rentertantum;Jedretpjd,quä¬

ledicitur, videturautputatur,

& confequenter ömma attri¬

butet habet, qu£jigmficato

no-minisJui debentur. Sic verus

dicitur circulus , qui habet

naturam nomini fuo

refpon-dentem , h. e. exaäam

ro-tunditatem in piano. Sed&

(18)

6

hic refpe&us habetur eflen«»

tias debitse , quam cuique

admetitur Intelie&us

divi-nus, Neque tam re ipfa,

quam verbis a nobis

difTen-uniffert. Joh.Michaél

Langius,fcri-bens, umus cujusque rei fi¬

nita veritatem Metaphyli-cam aeftimandam e(Te ex

collineatione & proportione ad finem fuum eflentialem,

h. e. illum , cui obtmendo

vel efficiendo ipfa per fe ab

au&ore & caufa efficiente

velut menfura? fua? primitus adaptata & conformata fuit. Utique enim DEus omnia

a fe creata ad certos fines

fapientiflime deftinavit,

ea-que fic condidit, ut finibus

illis obtinendis effent (utita dicam)proportionata; quare

cum quodlibet eorum

effen-tiam talem , h. e. fini fuo

proportionatam

(19)

7

le&ui quoque

divinoconfor-me,adeoque verum etis eft. Habet nonnulla Chauvinus,

qua? quoque

defideret

in

vhtU$

communi illa definitione; ied fi rem re&e putamus,

tanti non funt illa. Sufficit,

quod veritas

Metaphyfica

ei

fitipfiffima

cujusquerei,

fi-cuti eft , exiftentia, feu

cu-juslibet rei exiftentis entitas.

Quoniam autem hane cuique tribuit idea in auctoris in-telle&u concepta,nihil

caus-fx videmus , cur a recepta

definitione difcedamus.

5. V.

His qua? hunc in

modum

traduntur, limam

injicitfub-tiliflimusMufajus, fufe late- Metafa

que difputans, res

dici

veras,cap%

non quodconformes fint

in-telle&ui divino, fed per

ex-trinfecam denominationem

(20)

fe-s

a fecunda mentis

operatio-ne,fcilicetquatenus perhane

aptas funt cognofci , ficuti

funt: Male confundi

veri-tatem rerum, 6c earum

con-formitatem cum caufa

ex-emplari: Veritatemnonefle in rebus ipfis

, nec resinde

intrinfece veras dici ;

Di-ftingvendum bonum 6c

ma-lum a vero 6c falfo , quod

bonum 6c .malum fint in re¬

bus ipfis ; fed verum 6c

fal-fum in intelle&u: Non pro-bari fibi diftin&ionem, qua

veritas alia dicatur in efien-dOi alia in fignificando, alia in reprasfentando: In

abftra-öo nullam dari veritatem nifi in reprasfentando , 6c

unam ejus formalem efie

ra-tionem,

nimirumconformi-tatem intelle&uscum re: Ac in concreto res diciveras in eflendo,per extrinfecam

(21)

nomi-9

nominationem,petitama

ve-ritate, prout eft in intelie-<ftu, 6cidgenus alia.

Compa-nant haslites, quibus otium

fuerit 6c ingenium, Interim

in rem noftram hoc ipfum convertimus, non negari a

Mufaso rerum conformita-tem cum intelle&u divino,

tanquam caufta fua exem-plari, Id enim iolum

infi-ciatur , eas indeveras

deno-minari. Omnis itaquecon-troverfia tandem erit de

ra-tione denominationis; quam cum ipfe tradat efte hanc,

quod res aliqua apta fit

fun-dare 6c efficere , vel

termi-nareveramfui cognitionem;

id quoquenobis concedi po-ftulamus, hanc aptitudinem

rurfusfundatamefle in vera, i. e. debita rei cujusque

es-fentia, quam intelle&us

di-vinus cuique

admenfus

eft»

(22)

Ce-IO

Ceterum his miflis, ad

ve-ritacem Logicam propera¬

mus, qua? ad noftrum

infti-tu infti-tum pra?cipue pertitiet.

$. vi.

Veritas Logica eft coti-formitas intelle&us ve]

con-ceptuum cum re. Id quod

valet etiam de voce

conce-ptibus refpondente. Res hic

vocatur quicquid obje&um

éffe poteft conceptus noftri,

vel fermonis. Conformitas

autern intelligitur quoad

re-pra?fentationem, non quoad eflentiam: manentibuscogi-tationibus fua natura

fpiri-tualibus, licet de rebus

cor-poreis.

5. vii.

Jam in primaftatim men-Cis operatione- conformitas aliqua cum re,

ideoque

ve-yitas

deprehenditur,

(23)

visnonadeummodum,quo

reliquis mentis

operationi-bus inefte intelligitur. Quan-do enim conceptus fimplex

rem , ut eft , reprasfentat,

ei conformis eft & verus.

Percipimus autem res, pro

diverfa earum ratione , vel

fentiendo, vel ima^inando,

vel pure

intelligendo.

Qno-cunque autem

modo fiant

perceptiones

noftra?,

placuie

recentioribusPhilofophis eas

in genere

appellare ideas.

Eft autem idea , refpe&u

ipfius mentis ,

ejus

aliqua

operatio; refpe&u

obje<fto-rum vero , eorundem in

mente noftra repraefentatio.

Ceterum perceptio non fo-lum eftrerum fimplicium&

incomplexarum, verum

et-iam complexarum atque

e-nunciationum , immo

fyl-logifmi & integri

alicujus

(24)

Il

(cripti: haec enim fufpenfo *

adhuc judicio percipi

pos-iunt, quare fimplexvocatur

illa perceptio vcl apprehen*

fio,

§. VIII.

Peculiarirationeveritas eft in fecunda mentis

operatio-ne, qu# eft compofitio &

divifio, feu afRrmatio & ne¬

gatio. Quando enim mens

noftra duas inter fe compa*

rat ideas , eas componens

aut fejungens, judicando ve-

J

v

ritatem affequitur, vel etiam judicioineft ejus oppofitum, falfitas. Non autem

pr#ci-fe veritashujusfecund# ope-rationis five judicii confiftit

inmeraduarumidearum

col-latione, quam

compofitio-nem & divifionem

apprehen-ftvam

quidam appellant, fed

in compofitione & divifione

judicativa , quando quis non

(25)

1

5

folum apprehendit aliqua uc

conjun&a vel feparata, ve¬

rum etiam judicat

conjun-&aefTe, qua; revera conjun-<fta funt, aut feparat eå, quaj feparata funt. Atque

ficquo-tiesJudicium intelle&uscum

re

congruit) toties

eft

ve¬

rum, ejusque cum re con®

formitas eft veritas>

quem-admodum contra ejus a re

difcrepantiaeftfalfitas.

Idem diåum efto de tertia mentis

operatione , qua quia tota

ex fecundis mentisoperatio*

nibus conftat , peculiarerrf

hoc in lococonfiderationem

tionrequirit*

§.

1^.

Inftrumenta

indaganda

veritatis fuppeditat Logica; inventa autem y.pnYjpm nota

& chara&er eft ipfa

cogn.i-tionisevidentia. Eft ea in¬

(26)

telie-14

telle<ftus noftri indoles, ut clare 6c diftin&e perceptis

non poftitnon aftentiri;ficut

voluntatis eft,

bonumappe-tere. Non alia veritatis, qua?

fola dicentis au$oritate non

nititur,notareperitur.

Quan-do conjun&io unius idea?

Cum altera ita liquida eft 6c

neceftaria, ut dubitatio

o-rnnis exfulet, veram effe

il-lam propofitionem tuto

ju-dicamus. Similiterdum

plu-res idea? componuntur, ne-xus fingularum acris 6c vi-va perceptio arguit

verka-tem ratiocinationis. Perce¬

ptio fimplex rerum fenfibi«

lium eft talis , qualem efle

voluit qui animarn cum cor¬ pore uni vit, hac lege ut

cer-to motui corporeo refpon-deret certa idea mentis , de

qua vero, utrumclara fit 6c diftinäa , an vero obfcura

(27)

15

8c confufa , adhibito judicii

examine, nobis liquido

con-flare poteft. Senfus

quidem

absque errore

exiftentiam

obje&i evincunt, fed

ejus

efientiam intelle&us

inqui-rit, de re&o judicio

verita-tem enunciat.

ix.

D. D. Lcefchero criterium /»prMotjii

veri eft convenientia cumiontra

debito cognofcendi princi¬ pe pio , debito modo oftenfa.

Principia illa efTe ait S.Scri« pturam, notiones commu-nes? experientiam & fuflhP

ciens teftimonium, quorum

quodlibet fuo loco efTeadhi-bendum; debitum

veromo-dumexregulis Logicis,quas

repudiare nemo fana mente

pr^ditus

poflit,

pernofeen-dum effe contendit. Cre-diderim hane fententiam a

(28)

noftra, fuperiori

paragraphö

tradita, nonmultumdifferre;

nifi quod illa criterium ve-ritatis in genere tradat, nos

vero potiflimum de illa no¬

ta, qua veritas philofophica

dignofcitur, loqvuti fimus;

quam five cognitionis

evi-dentiam , five

convenien-tiam cum debito cognofcen-di principio, debito modo

oftenfam dixerimus , res

eö-dem prorfus recidere vi¬ detur,

§. XI,

Ån guftus rerum fit crite¬

rium veritatis, quasri coe-ptum eft. Fuerunt etiam,

qui id aflErmare non

dubi-tarunt. Nos veroillam fen-tentiam , ut Theologias &

fanas

Philofophias

contra-riam, prorfusrejicimus.

Ne-que enim alia magis Fana-ticifmo feneftram aperire poteft.

(29)

poteft.

Quam yero

Iubrico

nitatur fundamento, vel

in-de patet,

quodde

ifto, quem tantopere

praedicant,

guftu

non aliunde certius conftare

poteft, verusne

iit,an

ima-ginarius, quam ex

ejusdetn

cum genuinis illis principiis,

quorum fupra mentio

fadfta

eft, congruentia, vel ab iis difcrepantia. Quod fi ab il¬ lis diflidere deprehenditur guftus , pro (omnio potius,

a vel delirio, quam veriratis

criterio efthabendus.

B Cäp.II.

A

(30)

ig

Cap. II. De Bomtate.

$. I.

QUa

ceflimus

ha<ftenus

in explica-

via

in«»

*tione veritatis, ea

ui-terius progredi lubet, in

Bo-nitatis defcriprione.

Nern-pe boniras in genere

conve-xiientiamaliquamdicit.Tratfp

fcendentaiis 5c Metaphyfica

eft convenientia entis cum

voluntate divina, Ut haec

nonpoteftnonbonum velle;

ita fola eft omnis bonitatis

norma 5c forma. Hoc mo¬

do Deus eft bonus per es-fentiam 5c independenrer,

omnia vero entia creata per

participationem 5c

conftitu-tive ; quippe cum eftentias

volüntati divinas conformes habeant.Naturalis dicit con-

(31)

ven-*9

y

venientkam cum ipfa natura

addebitamfui perfe&ionem; quomodo vita, fanitas,

nu-tritio homini bena funt. 5- &

Bonitas moralis , cujus in

prüfend argumento

prceci-pue ratio habenda eft,

indi-cat convenientiam cum le¬

ge. An vero deturaiiquod

bonum, etiam antecedenter

^ ad voluntacem divinam, ve!,

qua? hujus interpres eft,

ipfam legem; feu quod eo-dem recidit , an moralitas

a&ionum non fit a?ftimanda ex lege tanturn, liberrime a DEO lata, fed & ex intrin-feca illarum natura; de eo quidem varie , & in

utram-quepartemdifputari video. 5. III.

Si quid in me eftjudicii,

(32)

20

id

quod

fentio quam

fit

exi-guum

&

mediocre

;

in

caufa

oppido ardua ,

quaeeruditos

etiamnum fatigat,

inoftenfo

pede me

prcgredi

pofie

exi-ftimaverim, fidixero, mu«

t\aum omninorefpedtum

ne-xumque involvere

legem

naturalem, voluntatem DEI,

ejusque naturam Sc

efientia-lem iandtitatem- Lex pen-det a voluntate divina , vo«

luntas autem fundatur in

re-flitudine naturali Sc

fandli-tate eflentiali DEL In figno

rationis priusconcipitur na¬

tura divinaSc fandtitas

effen-tialis , tum demum

volun-tas, Sc quse

hujus indexeft,

lex- Bonicatis principium radicale

reipedhi DEI

eft

fandlitas Sc juftitia

ejus

es-fentialis, manifeftativum

ve-ro refpedlu noftri eft

lex.

Namque pofice

decreto

(33)

ii vino de homine creando,

noti potuit nonDeus, per

fan&itatem 5c juftitiam (ibi effentiaiem, prohibere fui

o-dium, blafphemiam, 5c

reli-qua ejusmodi, pra?cipere

vero contrarios a<ftus.

A-dorabilitas DEO naturalis eft , 5c antecedic omne

de-cretum voluntatis divina?.

Quare LexNaturalis, etiam

ex parteDEI, eft

immutabi-lis , nec poteft Deus, falva

fuajuftitia 5c fan&itate, cir¬

ca eam difpenfare. Quod

åd aliaslegesdivinasattinet, qua? ex libero decreto DEI pendent, &pofitiva? nuncu-pantur , in iis, falvajuftitia

5c fan&itate fua, Deus di¬ fpenfare potuit.

§. IV.

Id incoraraodi,

quod

ex

(34)

hac fententia metuunt

non-nulli , quaii voluntas DEl

hoc modo fieret dependens, facile toliitur, ficogitemus, nihil hic concipi ut antece-denter bonum extra Deum;

fed rationc ordinis ad ipfam

naturam & perfeåionem

di-vinam, voluntasdivina

con-cipitur tantummodo ut po»

fterius aliquod ; quomodo

quae in DEO eadem (unt 8c

iiiTiul, illa in figno rationis prius 8c pofterius ? antece- a

denter 6c confequenter con¬

cipi , haud infolens efl. Et

licetquid dicatur

anteceden-ofiander cd-ter bonum ad voluntatem

ler. Syflcm, j. - t •• •

part.i p*g.

divmam

;

ad divinam

certe

756-260, eflentiam nihil ita fe habere poteft»

(35)

*3

Cap. III.

De Nexu,

qui

tnter

Uteri*

tatem ac Bonitatem

intercedit. §. I.

HIfce

nitate

de

prasmiflis,

veritate

acbo-

tan¬

dem utriusque nexus

explicandus venit.

Ac

Me-taphyfica

quidern

veritas

bo-nitasque tam

ar&e

cohae-rent, ut nihil illam ab hac

differre contendat Syrbius.p Suntautem idem ratione i

materialis ; formalis fui ra¬

tione differunt, fed divelli

nequeunt. VeritatisKotio¬

nalis Sa ßonitatis Moralis

vinculum fatis folide

colliga-tumerit, fidemonftretur,

o-mnem veritatem ducere nos

pofleSa

deberead

aliquod

bo-num;nihilveroutbonumap#

peti ( loquor autem

hic

de

(36)

bono , quod non

apparen-ter tantum , fed re ipfa talfe

eftI niß cognita ejus

veri-tate; feu quod idern eft,"

o-mnem nötkiam referendam effe adpraxininullum praxin re<ftefufcipi(inepraevia

noti-tia. Inträhos terminos

fubfl-ftitomnisde hoc argumento

tra&atio.

5- II.

Quod notitia omnis

fera-tur ad aliquam praxin,

con-firmaturvelipfanatura&

in-dole animae noftr^. Nam

conftåt eandem animam es*

Fe, quae intelligit, & quas vult. Quapropter cum

fpi-ritualis illa fubftantia obje-i cujusdam cognitioneim«4 buitur, fieri nequit, quinfi-tnul moveatur & inftigetur

ad amandum illud ipfum

objeéhim, fi ut bonum fuit

cognitumaverlandum

ve-'

\ *

(37)

*5

roi Ci fub ratione mali fult

repr^fentatum. Nonitafe#

junda? funt hae animse

Fa-cultates, ut mutuum non

habeant commercium, quae

commuri£ agnofcunt

fubje*

dum. Nec nuda forte

co-griitio boni animum

plusfa-tiare poterit, quam

fidi

ex

cera, ligno, ebore, marmo*

re & Iapidibuscibiquondatn

Heliogobali adfentatores.

5. III.

Idem evincit cotiusPhilo*

fophias fitiis ultimus. Ne-quaquam turbatos volumus antiquos limites,

quiTheo-reticam a Pradica

diftin-gvunt. Quin Objedo & fine proprio differre iilas concedimus ,

quemadmo-dum ipfas facultates animse differunt, quarum

alteram

Philof. Theoretica inftruit^ B 5

alte«

(38)

i6

alteram

perficitPra&icä.

Ve¬

rum enim veroficuc anima,

colle<ftis omnibus thefauris

tam Intelle&us quam

volun-tatis, ad fummum aliquod

bonum & fmem quendam ultimum contendit, quo

ob-tjento quiete fua

fruitur

; Ita

émnes difciplina* , fuis

di-fterminatas eancellis , per

mutuum nexum collineant

ad finern quendam

commu-nem,ultimum&primarium.

Quocunque

ordinecollocen-tur artes liberales, quocun*

queuniantur

vinculo

; me¬ dia funt alicujus

boniveiac-quirendi vel

poflidendi,

do-nec emenfo longo

eruditio-nis itinere, perveniatur

ad

fummum, qui eft ipfe Deus. Quemadmodum peregrinan*

ti quotidie termmus

eft

di-verforium, quotannis alia

(39)

prova-27 rio fludiorum genere fines mu^ti propofitifunt; omnes

nihilofecius concurrunt ad

unum aliquem ultimum, ut

fölida eruditione inftru&us,

in patriam redux , publico

prodeffe queat: lic

varialo-ca cogitando fubit mens

no-fira, pluresfibi ordine pro-ponitfines»

adquorum

ratio-nem cun&a prudenter

di-fponit, ut tandem

compofi-ta & tranquilla, grata frua¬

tur quiete & ultimo

labo-rum fine.

5* IV.

Porro ex indu&ione

o-mniumpartiumPhilofophiaj

Theoretica? patet,

efflore-fcere eas demum in varios

frudlus, & varia commoda

vita? civilis, adeoque referri

ad praxin. Cognitio

(40)

prx-2g

ftat fcientia Phyfica , nött , parum ad cultum DEl na*

turalem confert , arguendo

exiftentiam au&oris, nee

non ejus attributa ac

perfe-éfciones. Quare Ethnicos, qui hac in parte officio fuo defuerunt, dvaftoÅoyyjrxe

pro-1um. i nunciat Apoftolus.

Quam.

visetiam circaabftra&a

ver-feturPhilofophia prima,

po-ilrema tarnen fui parte exhb

bet Theologiam quandam

naturalem , ad dudlum Phi* ,<v

lofophi & quorundam

re-centiorunv De cetero da

mihi ullam partem Mathe-feos, quas non referri pöffit

& debeat ad aliquem ufum in vita civili. Sive fpeétes

externum cultum divinum

inEcclefia; (iveornatum

de-fenfionemque civitatis terra

marique; (ive rei Oecono-r micie

(41)

utilitatem:ubiqueMa-2?

i thefeos opera eft platte

egre-gia. Quae in Theoretici$

contemplando prirnum ad*

difcuntur, ipfarum a&icnum humanarum poftea effica*

cia fiunt inftrumenta. O* mnis ergo cognitio tendit,

aut faltem tendere debet, ad

praxin,

§.

V.

Sed nulla praxis

re<3e

iu-ftitui poceft iine praevia

de-V bitaque notitia. Probathoc

naturalis ille ordo Facultas

tum mentis. Intelle&us fa%

cem pra?fert Voluntatj , &

inftarConfiiiariimonet, quid

& quomodo agendum fit,

Ignoti nulla cupido.

Nihil

in voiuntate bonum , ante

veritatis lucem in Intelle&u* Qui hunc ordinem invertit,

mentem quafi e

ftatu

fuo

de*

tprbat, ipfe mente motus«

(42)

Indi-IndiditCreatoroptimus men-ti noftrae hane indolem , ut

cognofceret primum, quod deinceps appetendum eflet. Hinc qua? absque notitia

concipitur volitio, vel nul-la , vel CcBca & inconfulta

haud dubie eft. Miramur quosdam are£a via fic

de-flexifTe , ut emendationem

mentis a voluntate

inchoan-dam efle ftatuerent; quam

Philofophandi rationem fl

quis iniret, vermem pr« unione cum iEfopi gallo

eli-geret. Fatemur quidemper

vehementiores voluntatis

motus fieri pofle , ut

Intel-le&us verum nonperfpiciat;

nullam tamen emendatio¬

nem fufcipi propugnamus,

nifi ineodemintelle&u, tam

emendationem, quam ejus

media Voluntati

prarfcri-feente. Nulla igitur bona

(43)

volun-31

volutitas fine bono

intel-le&u däri poceft. 5- VI.

Idem confirmat natura

praxeos , quas cognitione

tanquam fundamento

niti-tur. In difciplinis Pra&icis pra?mitti fölet notitia finis; fuccedit contemplatio fub-je&i; tandem de mediis dis-quiritur , per quas finis in

lubje&umefiintroducendus.

Ubiqueyvmigfundamentum

fubfternitur fecutur® 7tpd> %&i. Nemo terminum viaj attingit, nifi prius viam

no-verit , & quid ad iter

con-ficiendum opus fit.

Upfa-liam iturus cogitat de

vehi-culo ac equis, de viatico

re-busquealiisnecefiariis.

Quo-cunque cupidinis ardore

in-flammetur voluntas, nihil

inde lucisIntelledtui accedit ad

(44)

ad

paranda

illa

prcefidia.

Qui

rempublicam feliciter

admi-niftrabit, plurimanov fle de¬ bet , & inter alia obfervare

opportunitates temporum, & indolem civium fibi ha*

bere perfpe&am. Iis , qui

parent,

obfequii gloria

eft

reli&a , quse vero fine

noti-tialegum civilium& obliga-tionis, qua quilibet eorum fqmmo imperanti eft ob-ftriåus, ne intelligi quidem

poteft» Et

quid

mirum, in

Pra&icis difciplinis requiri

notitiam, cum etiam in

ar-tibus manuariis per annos

bene multos & per varios

gradus

parari

foleat

aliqua

notitia, antequam opus

exi-mium confici

poflit?Ponun-turtyrocinia artis ,

acquiri-tur aliqua ad

agendum

dis-pofitio

,

&

nonnifi

afliduadi^

ligentia ac

improbo

labore

(45)

contra-eontrahitur habi'tus. Quan¬

tum crefcit notitia, tantum

perficitur ars.

$. VII.

Quin & inter principia a&ionis voluntaria? primum locum fibi vindicat

Intelie-&us, ejusque di&amen Sc Judicium pra&icum , quod alias confcientia appellatur.

Gemmam contemnit , qui

non novit ejuspretium: me*

jv dicamentum refpuit, quiejus

vim atque efficaciam

igno-rat. Sic neque appetit

vo-luntas id , quod vere

bc-num eft ; nifi illud tale efTe

intelie&usjudicavit Simi-liter intelle&us confultatio voluntatis ele&ionem pras-cedit. Nam fadta

delibera-tione , eliguntur media ad

confequendum finem

ac-commodata. Tum demum

(46)

34

ipfa

7Tpdify$ inftituitur.

Con- !

tra, velie noti probe

cogni-tum, & eligere non

delibe-ratum,temerariumeft. $. VIII.

Adha^c norma a&ionum

humanarum , ad quam illas

componi

debent,

eft lex.

H<=ec fervari non poteft, |

nid ab eo , qui exatte

no-vit , quid ea pneceptum

vel vetitum fit; nam nid

ad hane lancem expen- . v dantur cunéfa , nihil bene

[/

agitur. Bonum eft, quod legi convenit. Ante omnia igitur videndum , quid tale

fit. Non fufficit bona

in-tenrio. Qui contre&at rem

alienaminvito domino, ut ei fuppetat, unde egeftatem k

aliorum fublevarepolftt, per

hune animum a crimine

fur-ti non abfolvitur. Nec qui

deci- ^

(47)

decipit,ut alii profit, eo ipfo titulum viri boni rheretur.

Quicquid a regula difcedit,

curvum eft. Id tantum

re-<ftum bonumque, quod ei

per omnia convemt. Qui

pro hac norma, aliquam vo-luntatis adfe<ftionem Fubfti-tuunt,& veritatem & boni»

tatem, omnemqueadeo

mo-ralitatem tollunt.

IX.

Tum etiam officiorum

er-ga Deum, nosmetipfos

at-que alios ea ratio eft , ut

quo folidius cognolcunfur, eo melius pra?ftari poftint.

Pra^ceptum hoc : Deus eft

colendus, involvit has ve¬

ritates; Deum efte , efleju#

ftum,San<ftum,

Bonum,Sum-mum & Independentem,

Creatorem&Gubernatorem totius Univerfi, cui

(48)

inam & corpus

fortunam-que omnem , ita fimul

o-mnem internum cordis

af-fe&um, omnem externum honoris cultum homodebet. Haec quo melius aliquis no¬

vit, quoaltiore mentis inda-gatione perfcrutatur ; eo promtius DEO cultum

debi-tum pra?ftat, Qui anima?

corpörisque egregias dotes

jufta ccftimationereputaü, to-tius compofiti culturam

o-mni ftudiopromovebit. Ne¬

minem la?dit , qui natura

omnes äquales efTe

intelli-git Sc perpendit. Omnibus humanus eft, quicogitatnon

fibi, fed 8c aliis fe natum

efTe , 8c fic in reliquis. Bone

Deus! quis cultus Dei fo¬

lget ? quis amor proximi ? qua? cura fui ipiius ? fi

fus-que

deque

habito inteJle&u,

voluiitas in omnia flexilis, fuis

(49)

xy

fuis huc illucque raperetur motibus, inflarequifitie fes-fore,quavia nullaeftjruentis»

§. X.

Pneterea omnibus a&io-nibus , in quas voluntas

in-fluit , infunt vei adhaerent

quaedam circumftantice, na¬

tura fua theoreticas quidem, fed ad bonitatem a&ionis

re-quifitae. Nam nifi re&e

fci-antur & applicentur, totam

a&ionem vitiant.

Subveni-re periclitanti, in fe bonum

eft, fed ut tota a&io bona fit, accedere debet refpeftus praecepti divini, noftras

ob-Sigationis,

modi debiti,jufti,

poflibilis. Omnes a&iones

civiles aeftimandas funt ex

certis circumftantiis: quis? quid? ubi? quibus auxiliis?

cur ? quomodo ? quando?

quas finguiae praeviam

(50)

58

öus Cognitionen! necefTario

poftulant.

$. xi.

Denique quocunque

mi-nio obducatur illa novitas

de voluntatis emendatione, .& fecutura luceinIntelledu; abfurditacem prodit non

to-lerandam. Tollitur

pri-mum illud principium

pra-&icum, quod voluntas fequi debeat Intelleåum re&um. Tolluntur vera moralitatis

principia. Evertitur ordo facultatum mentis,quemipfl

naturae infe vit Deus O. M. Confundqntur dlfciplinae. Et hac arte nihil nifi monftrum Jndifferentifmi alitur,

pari-turumtandem

fcedumAthei-fmum. Nam fi fepofito

In-telledus judicio fola regnat

Voluntas; quod libet, licet,

(51)

99

quid bonum &

juftum

fit,

amplius curae erit ruenti

ad

querncunque voluntatis

mo-tum caecumque impetum.

Et fi voluntas ab intelle&u

lumen in agendo non ha-beat, habebit id aliunde per quendam syBuertatar[åo v,

quod

Fanaticum. Indiflolubili

ita-que nexu cohaerent veritas ac bonitas , & quo folidior

& perfe&ior Intelle&us

co-gnitio, eointenfiorbonitatis amorinvoluntate, Animus

erat caput ultimum addere,

quod diflentientium

obje-éiones dilueret j Ted quum

illae maximam partem

di-&is(cripturce maleapplicatis

contortisque abfolvantur 5

nobis autem extra campum

Philofophicum noftrosque

circulos excurrerenon licet:

confuli de iis pofTunt in pri-mis D.Fechtius& D.

(52)
(53)

dorfi-Sir,

^kfncc you always have donc methc honourofyouc

friendship and confidency ; I cannot but take a

part in the univerfal joy among all your friends and

Kinfmen, becaufe ofyourgreatprogrelles, in all förts;

oflearningsand knowledges. For indeed, you have fo well ufed the timc, you have Haid at this univerfity,

that in riper years, with the bleffmg of God, you will be able to follow the glorious fteps of

your

Grandfather, Father, Uncles, and in a word. of all

yourRelations You can have no nearer, nor indeed

more accomplish'd examples, to fet befure

your eyes,

in following of which you will certainly find the ftraight way toerudition, vertue, honour and glory,

How much you refcmble fuch great Originals

, will

appear by this proof, you are going tolay down

be-fore the learned world,whichI heartilycongratulateyou3

wishingyouallgoodfuccefTimaginable, anc\ being for

ever

Sir,

jour

moflbttmble (eruant

J.

TÖRNEiU

(54)

låaneÄtfjÉ

f><z

sn

%

PETRUS

li

3 ljufet gaf

fina

mogna

fanfar

/

Dm

dpuru

©attitiß

ort)

<Sob[)et

offiljacf»*

teltgat äre

famtnattbMrtbitc.

;OIen

fottt

|in ögon fänöc

öfYocr jocDenö rotba ratt)

©tna ögon dfroen

ttränoe

Xil at fota norr om Belt,

©åg

f)uc flogenS

trän

o

dr

gröDa

2ti jtn

fägring

blcfnat af;

göf odr qnuftar lägo böba

25tt fjoftené fulna graf. gönn odr linben ftobo bara;

Sillen töat i famuta rab; Slpäl od)

morellcr

flara

j£>at>c

fält

|tn

(lära

blab;

(55)

gagren (tåut! ) bar neDer

SSanDen af fin armar gron; Od) tben eljeft (Bnå ^cOcr

<Spnte£ nu ej mera |!6n.

SHcn afiena

2(fpeit

tdcfa

©toD tå baft t fudan ffcr /

Dcb uft ftt froOe fjåcfa

33rt)DDc Salas (unD ocb cbor/ SRot od) qmiftar fuc^tat bltfnnt

S3taf mrébctö tlotü mor / Ocb på afia blaD mar tfcifmit :

ömtmrtg

bar ccp

(Sohlet:

bor,

Daphne (©olen intet mtnDer)

^Ädr

t

farnrna

(of

oet)

blaD

/

©ig met>

21jpeit

ftrap forbtnDer / ®föt ftg t tt)eé

fågrtnq

glaD;

STtcn tbeti Dagen op ocb rinner/

24 fen gagren fransar faDt / £011 tbem top på

2ffp:it

Dinner

Som bar biwbit:

fant

ocfy ttob*.

af C.

J.

é.'

(56)

2t(

% £ SK %

PETRUS

5105)

ciå ^)an

©ttt förfia Stcabenuffa 93rof

utbgaf

Om

0atntmgette

{amma

it^attg

meb

gobt>eteii.

fcpra

0tal/

töet dfcfa (mtiefe/ Se«3 ©om btmlen på

förborgat

fått

2ti|ammanfatt

utt ett ftpcfe

SDJcö (ioft ocb tnuU få tett ocb nett/ jFion h)fer flart af rtfa båftoor

<på£aitcfe=f«tt

ocb

0iMlle«gåfw<>r.

£on

b<rc

forffånb

at noga

ffilja

2(jet

fatttta

från tf)ct falffa fram:

åpon l)at ju

ocf

en frter

wtija

€tt gott

för

onbt at taga

fränt;

§aft bon ibtanb tbet fanna ratar/

Oc& ofta

bögfta

goba

batar.

(57)

©ocbtbefi*e

begge

©ancfe-fJocfat

€l;e

fajias

meb bwar«n

it«r/

§lt cj tbet goDn triljatt locfat/

3a toitutcr albrig

tfjeé begår

/

§ötr da wart itdtne tbet bar

fattat;

Orb fem en flutet:

famting

flattaf.

©U tbetta

farnmaitbanget

wi|ar/ 3a refer ut få rent ed) rett

Jperr 2(©«p uti ett tretet / forn prifar

©in SJtdftare monga fett: (Ett

prof

af bdfta balt od) werbe/

1

<£tt 33rof forn dl(laé af tbe lårbe.

2b fpår jag/ ttdr matt ©ölen

fdgec

Jpalfanndtt fretö ba gett förbi

jorbett ftörfta prpbnab dger/ Slf trdn oeb löf/ forn man fdefe/

©år 2l©$3 oeb

jlaf

/ betaf mig önjTaé/

*På Helicon meb nöje grönflaé.

(58)

Ad

JUVENEM

OR Ts AT IS S

DN.

PETKUM

fiep

FIL.

De

Veritatis

&

Bonitatis

Nexu

publice difputaturum

Epos.

Ylov

soTg

zgoyovoLg

ixsXov

,

toxyji,

xaXS

ts

Eig 7iivfoio cg(§y ßui'vsiv qtav

AÉniON

h$ov9 Aupu TS iptSpCSVTU. (pspsiv, VSOV QVTCt

UVTOVy

Evvsu

SvyaSspsg,

xSpui ds ts dpTV

S7TSLUI,

Ov v2v TSpTOpiSVUi , TUVTYjV ävstyvjVUV

uoifajv XuTps

<£>/å3

ASniAAH , åyubom

ts-TIpévS ZUTIV Oy

(59)

Ou icXzov Aivslct itoXs^ia spya

pis-fJLYjXSV,

ovt mxåy)7ndfy set

(Qdppiaxa

fyma

<%y,

Kvii^yj yj Tol ac(p{y), ids

fösa

xsdvd.-Anpirj; yocp cl aXy;

spyd&o

ijptaz^.

dpa;,

M?]$s dsy/) vxvev [AaXaxomv ht

cupia-cri vvytTo;'

Evgefyg y.sXsra; to. [asv aXXors

B

av*

fjLUja yaiY);, AXXozs d, yafpw hl Xapntsiåuni o~

XVfA.7TCO»

Véypiaja <5" ävB-pdiwv pispcxuv

(jlsts-7tar' äp spsvva;. Nw/ oV AAH0EIHS sfsst; cd$a

2T-2TA2IN > M

ENNOMIH2,td%iov na$u§YlvQp.sv

dyXa

äsSXa.

Feßinantfirreliquit Daniel Domerus.

(60)

Pohtisßimo

atque

'Do&ijJimo

Dn. PETRO

Sl@p/

egregi# Differtationis

AUCTORI.

Xcfips

vv

Macrdojv dxpißsg

7rep\

(piÅS

7TOtäUV,

dg

Xluncåunfj

xpoy.oxyj ys xsxacfjLsve, r/jv

ctys?J<rco

Ex crotpfyg, yldccrrjO'Lv hl nAsoav åiu-Iptipug.

'Ax?y)V toi 2sv

ay.ßdvi@s

xofv^yv EA/-Ali]/ Exutrjßc?^sy> uv xiStugyv H\ xs?"

ah dgaacrojVy Apfiovtyv xh.STUi %d{itriv taTg fövsxsloaq

mzixiyiypj psåitsiv. tu] y?v etpol %y.

dniSScrui Avtix dpisfyofjui åt åyj oitl XsigioidöYj IpLVoy iiriT£(p£ij} 20? (ig 7ispty.uÅÅéu ovju.

Aiq Is

crvvjtfåovTUi

tuvtsq

(pLÅci Afyvpolofys*

Evtuxfyjv'2o;

im^o^'

syd å7sti itiova

usåu*

syp.

References

Related documents

Ny bebyggelse, i form av bostäder och icke störande verksamheter i mindre skala (planbestämmelse B 1 ) tillkommer på båda sidor om huvudgatan och våningsantalet be- gränsas från

نأ ينتدعااس هذه ةينقتلا نم بلغتلا ىلع يلكاشم ةيسفنلا نم طابحلا طارفلاأو يف. ،ماعطلا امدنعأو

EFT arbetar med oron, som är så kännetecknande för GAD genom att belysa den inverkan som den har, dvs det patienten gör för att förbereda sig för hot, men också konsekvenserna

Sidan av ögat: Jag vet att styrkan ligger i att ta ett steg i taget Under ögat: Jag är fokuserad och klar över vad jag behöver göra Under näsan: Jag behöver endast vara klar

Eftersom vi bara väljer våra bästsäljande imageRUNNER ADVANCE-enheter för EQ80- programmet, och vi återtillverkar dem istället för att renovera dem, är den nya EQ80 MFP:n redo

Utbildningen är godkänd av International Society for Emotion Focused Therapy som EFT Training Level 1... Vad

 Vrid nyckeln till PGM (samt logga in om kassan används med biträdesinloggning).  Använd neråtpilen l↓l tills ”[SYSTEM Inst.]” är markerat och

Platser av särskild kulturell, ekologisk, ekonomisk eller religiös betydelse för ursprungsfolk finns dokumenterat och tillgängligt för relevant personal. • Luokto Mavas är