• No results found

Ad loca selecta e Genes. XII-XXV: 18 Suethice vertenda observationes quas venia ampl. ord. philos. Upsal. præside Gustavo Knös ... pro exercitio p. p. Carolus Vilhelmus Cederberg Holmiensis P. IV. In Audit. Gust. die X Nov. MDCCCXXVII. H. A. M. S., D. 4

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Ad loca selecta e Genes. XII-XXV: 18 Suethice vertenda observationes quas venia ampl. ord. philos. Upsal. præside Gustavo Knös ... pro exercitio p. p. Carolus Vilhelmus Cederberg Holmiensis P. IV. In Audit. Gust. die X Nov. MDCCCXXVII. H. A. M. S., D. 4"

Copied!
12
0
0

Loading.... (view fulltext now)

Full text

(1)

/7i

AD LOCA SELECTA Ε GENES. XII—XXV: 18 SUETHICE

VERTENDA

OBSERVATIONES quas

VENIA AMPL. ORD. PH1L0S» ÜPSAL.

PRjESIDE

GUSTAVO

KNÖS

s. tk. doct.

litt. oriental. prof. reg, et ord.

PRO EXERCITIO

P. p.

CAROLUS

VILHELMÜS

CEDERBERG

holmiensis

P. IV.

IN AUDIT. GUST· DIE X NOV.

MDCCCXXVII.

Η. Α. Μ. S.

υ Ρ S Α L I Α Ε

(2)
(3)

IN SACRAM &EGIAM MAIESTATEM

MAXIME FIDEI VIKO

A CONSILIIS JUSTITLE UNI

REGII ORDINI5 DE STELLA POLARI EQU1TI

DOM.

JQN^E

EVELIU5

SAC8ÜM

V. d.

(4)

VIRQ

admodtjm reverendo atque rr^clarissimo

DOM. MAG.

JOH.

SjprUSl··

E°/Ei-IIUi.it

ECCLESIwE TENSTA -Γ-ASTORI MERI1ISSIMO

FAUTORI

SUMMO

pla-et grata mente

(5)

Den

Huldaste

Moder

och

Den

Ömmaste

Syster

helgadt

af

(6)
(7)

AD GEN. xvi: 5 11.

23

Vetus: Du gor orätt emot mig. Novus: Du Jr skull till

den ofSrrätt, som jag lider. Nos: Min ofSrrätt

vare of.

ver dig! flfag hafver gifvit min tjensteqvinna i din famn,

och dä hon ser, att hon är hajvande, varder

jag ringa i hen.

nes Sgon. flfehova dSme emellan mig och dig /

6. π^ϊτι, LXX. εκά,κωσεν. Vetus: Äjr« ville späka henne, flydde hon ifrå henne. Novus: När Sarai ville förödmjuka henne, rymde hon hört ifrån henne. Nos: Då förödmjukade henne Sarai, och hon flydde hort i-från henne.

12. Ό*τΝ rprp wm. Vetus: han skall vara en

grym man.

Novus;

hlifva

en

vild

man.

Si

resolvenda

esset metaphora, forte rectius diceretur: en fri man. Satius vero videtur, hane retinere, reddendo: Han

skall vatda såsom vildåsnan, n^d mager, etiam ni")ρ

vo-catur, Job. XXXIX: 5. Illud nomen

derivatur

a chald, eurrere, hoc ab arab.

OjC.

flugit, aufugit.

Celerri-rnus enim est cursus onagrorum. Fugiunt hominum

adspectum, nec

domari,

nec

mansuefieri ullo modo

possunt.

Tales

quoque

sunt

Ismaelitae,

Arabiae

de-serta occupantes; "vagantur Semper,

sine

lare,

sine

sedibus fixis aut legibus, nec idetn perferunt

diutius

cselum, nec tractus unius soli

illis

umquam

placet.

Vita est illis Semper in

fuga."

Ita mores eorum

de·

scribit Ammianus Marcellinus Lib.

XIV.

c. 10.

De

iOö et vid. Sam.

Ödmann

Sami.

ur

Naturk. till den

h. Skrifts Upplysning,

Andra Flocken,

Cap.

1.

Conf.

quae

(8)

no-24 AD GEN. XVi: 12—14.

tavit'JRuStnuitdler ad Bocharti Hierozoicon T. II. p. 220.

edit. Lips. —- pur».

vnN-te

Vetus: han

skall

bo emot alla sina broder. Novus: han skall bo gent emot

sina broder. Qai hoc ita reddunt, fere hunc inde sen·

sura eliciunt, quod ita numerosi futuri essent

Isma-elitae, ut nemo iis resistere possit. Rectius vero

reddendum videtur: Sster om alla sina broder. Constat enim, Ismaelitas regiones Hebraeis orientales

inhabi-tasse, unde cnp-up

filii

orientis vocantur,

Job.

I:

3.

Dictio vero inde orta est, quod soleant Hebraei, cum situm regionis describere volunt, faciem ad orientem

convertere.

13. 14. VetuS:

Och hon

kallade Herrans namn, som ta¬

lade med henne: Du Gud ser mig; ty hon sade: Visserliga

hafverjag

här

sedt ryggen

honom, som mig ser.

Der-fore kallade hon brunnen, en brunn dcns Ufυandes, som mig

ser, hvilken är emellan Kades och Bared. Novus: —

—-du är Gud, som låter dig ses. Ty, sade hon, har jag icke

härstädes, då han bortgick, sett den, som mig ser? derfore

kallas jämväl brunnen, en brunn, den lefvandes, som mig ser. Denna brunn är cet. — Qusestio hic est, num re verå

differat ·>νπ a ihi, an unum idemque sit vocabulum,

cujus forma posteriorin primis inpausåusurpetur.

Vide-tur quidem un esse nomen quale uv ajflictio, -ont navis,

quorum illud etiain dicitur ">P, Prov. XXI: 5. Deut.

XVI: 3. Si ita, reddendum est: visio. Sed nihil ob¬

stat, quominus etiam w possit esse participium cum

suffixio primae personae: videns me, Sumunt eniro par¬

(9)

AD GÉN. XVI: 12—14· -5

ticipia non minus nominum, qüam

verborum,

suffixa.

Dicitur tum ^>NYet in pauså -otö Esai.

XLVII:

10» tum ·>ν'~) Job. VII: 8, proprie: visor tneus.

Minus

li-quet, hoc sensu dici ullibi ·>νί.

Satius

igitur

videtur

hoc pro nomine baberi, quam pro participio,

quod

volunt LXX: o επιζών με, et Hieronymus: qui

vidisti

tue. Tunc esset nhN[ Tu Dens visionis, i e.

con-spicuus, qui se conspiciendum praebet, more

Hebrae-orum,qui adjectiva duobus nominibus substantivis sta¬

tu regiminis positis exprimere solent, ut Ps.

XXIX:

3. Dens glor'm

h.

e.

Deus gloriosus.

He-braea refte expressit Syrus: low

iSÄ 0S1

Aj7|

«

Deus visionis. Idem fere Novus. Sunt, qui putent, Hagaram Deo novum non indidisse nomen, sed dun-taxat exclamasse: bic demum Deus est, qui se

con-spici patitur; cüm e contrario

alii

autument,

eandem,

utpote AEgyptiam, pro more gentis suae Deo,

qui

ipsi apparuisset,

tribuisse

honoris

nomen. —

Quae

se-quuntur: "»Ihn

^***1

LXX reddunt:

κα)

7cc ς

ενώπιον

slL·,

οφΒεντοο

μοι,

qui igitur ceperunt

fHi

pro Πίό , et

Hieronymus: profecto

hic

vidi

postmorα

vidcntismc, -»νί putans idem esse ac\niN ΠΝ> Praster-ea menti ejus obversatus est Exod. XXXIII: 23,

quo

Jehova

Mosi,

roganti

ut

sibi

ejus majestatem

conspiciendam

praebeat,

respondet:

vjnN-rwt

tum posticam mei partem

videbis.

Hunc

secutus

fuisse

videtur vetus nostras. Eundem fere sensum expres¬

sit novus interpres.

Vix

vero

dubium

est, ·>ηί esse idem

(10)

AD GEN. XVI: 14.

Idem, quod proxime praecessit, nomen adeo ut ita haec reddenda sint: an etiam hic video, i. e. lucem

adspicio, adhuc vivo, post visione7n>sc\\. Dej, seu ange-li ejus mihi oblatam. Ita jam Onkelos:

^ etiam ego mansi videns

postquam ma·

nifestatus est mihi? Miratur Hagar, sibi adhuc ppst

visionem reJictum esse luminum usum, cum lux, qua

Deus et angeli splendefaant, occoecare et

posset, et crederetur; vid. Luc. II: 9. Act. IX: 3. Quinimo

et qui ejusmodi harccvlcci; habuerunt vitae suae

inter-dum thnebant, vid. Gen. XXXII: 30. Deut. XVIII: iG.

lud. VI: 22. 23. Sequentibus

quoque melius

congru-ere videtur haec explicatio,

quam ulla alia. Patet e.

nim, non reddi posse: kallade hon, sed kallas,

im-personali loquendi genere, quo Hebraei uti solent,

voeavit seil. *nprt vocans, i. e. vocatur. Ipsum nomen

putei: inS

*>nb

ΊΝη Gen. XXIV: 62, XXV: 11/ verti

potest sive: puteus vitee, visionis i. «. ad quem

conspi-citur Deus sine vitae jactura, sive fortasse rectius:

puteus viventis, i. e. Dei, visionis, i. e, ut O.nkelos ha¬ bet: nby η.ηΓίΝ Nmp-qNbxn ;Ν*Ίΐρ. puteus angeli viventis■,

qui visus erat ad tum. ·>η pro bN Deus vivens

ζορρο-situs falsis diis, qui sunt mortui, Ps. CVI: a8)>

quo-modo Jos. III: 10. dicitur, et Dan. XII: 7. nbiisn-jn vivens in ceternum. Suethice igitur hoc adeuratissime

ita Verti videtur: Du är synens Gud; ty, sade hon,

hafv erjag ock icke har sett, efter synen? Derfors kallas den brunnen: Den lefvandes brunn, synens.

(11)

AD GEN. XVII Γ g. 27

ΧVII: 4· Vetus: Si, Jag aret, och hafver mitt för¬ bund med dig, och du skall varda en fader for mycket folk.

Novus: Si, jag gorfürbund med dig; du skall blifva fader

für en stor folkskara. Lutherus, quem omnino secutus est Vetus interpres, habet: ein Vater vieler Volker.

Hebrsea haec sunt: SN1? ΓΓΊ'Τ! "Ή1 Π*.Π

Eoia, quse reetissime ita reddi videntur: Jag,, si mitt förbund med dig: du skall varda stamfader für en myckenhet folk. Nimis enim litteram premere nobis non

vide-mur* neque nimis hebraismum sapere videtur versio,

si modo facile potest intelligi. Nisi brevitati

stude-smus in dictione* perit haud raro emphasis, cui ser-vandse consulere, necessarium ducimus. Liquet,

prae-positum hic pronomen non carere emphasi haud

negligendaV Posset reddi: Det dr Jag. Suffieere ve·

ro crediderimus, quod posuimus* tantum. Si cui duriuscula videretur ellipsis ad vocem fSrbund, supple-ri posset ita: si jag gor mitt förbund, quod

tamen vide¬ tur nobis quidem non prorsus necessarium. Recte quoque dici putamus: myckenhet folk, qua quidem di-ctione non expresse indicantur multi varii populi; sed

vel si hoc sumeretur, certe negari nequit, plures

po-pulos ex Äbrarno duxisse originem, non Israglitas modö, sed etiam Idumseos, Ismaelitas, aliosque* qüi

per Isaacum* Ismaelem et jfilios Kéthurae ex Abraha.

mo erant oriundi, quorum etiam Reges v. 6.

(12)

38 AD GEN, XVII. 12.

Vetus:

jag

hafver

gjort

(Novus:

satt) dig

till enfader. Fortasse

rectius:

Jag

gor

dig

till stamfader.

12. ην.11>3

^

bis»

qps-nspw rvo

τ»b·;

Sensuin horum verborum rectius expressisse videtur

Vetus: Sammalunda hvar och en tjenare, hemma

fådeler

el¬ ler köpter, eller eljest

främmande,

och

icke af

e

dr

o

säd är,

quam Novus:

väl

den

som

hemma

fådes,

som

dsn,

hvil-hen kåpes for penningar

af all

slags

utlänningar,

som

icke af

dig

härstammar,

Ambiguum

certe

hoc.

Sed

de servis

sgi, patet. rpp

*r>b>

est verna, servus

domi

natus;

qpp-n:p» est servus argento emtus.

Sequentia

vero,

iro-p

bb»,

non

indicant,

emtum esse

ab alienigenis,

sed ipsum esse aiienigenam, est

enim

in

bp»,

prae-positio ps otiosa,

quod quidem

in

Arabicis

frequentis-simum. Neque desunt in Hebraicis exempla ejusmo-di pleonastici, ut

Deut.

XV:

7 pbDN i"|p rnrn

qipN ihn» cum

fuerit

inter

teegenus, unus

fratrum

tuorum. Ita quoque hic

b

b» ideua est, ac simplex

bb,

quod

quidem referri videtur

ad

utrumque, tum vernam, tum argento emtum, quorum hic, non minus quam ille, est ^oc vero sequentibus vocabulis

ulte-rius explicatur, non esse ex semine Abrahami. Hase

igitur ita videntur esse reddenda: hemfodd träl, eller får penningar

kåpt9

hvar

je

främling,

som icke af dig

References

Related documents

Er quod San&isfimus Dominus nofter ad- hunc effeclum fcriberet Serenisfimo Domino noftro regi , non obftante quod fua majefbs ad hoc deditisfima fir, ut

Jacobus Fridericus Neikter, Gußavus Somntelius, Gußavns R ib- biug b j, Andreas SchSnbtrg, Falo Burman, Laurentius Ham- brceus, Magnus Boman c)... Ericus Palmßüold,

Qjii- cunque autem eum acceperunt, iis potefiatem dedit, ut D ei filii jierent, fidem habentibus ejus nomin i.. V os mei efiis amici, fi

61 Scilicet, ut constat, aequatio superficiei minimae derivatarum partialium in omnes quadrat superficies, quas in contextu modo dixiuius: ita ut (verbis Cel. Momgi: in opere citato

iic quoque adquirehdi facultatem modo originario iah vis juribus hominis in civitate fublatam esfe vides; iic dominia rerum, ii id fvaferit rerum a civitate diftri- buendarum

litionem vocant, non nisi rarissime pristinis temporibus locum tenuit, nostris vero locum non facile teneat ). Neque frequenti sed sapienti more invaluit ctggratiatio stricte sie

βξων' το Si Χοιπον n\tj$os ίφιστ^χισχν. ijv γχς Ινξυχυοξί* noWy ngo τον νιω, Dio Chrys« I. Nio 2077, tv%xgιστνίξίον^ζχ,χξίστΐΐξίον vide Boeckh. I,

Jam igitur ex Herodoto apparet Graecos ad Hypanim et Grajcos in Olbia eosdem fuisse, ideoque Olbiam Hypa- ni vicinam a Borysthene vero et Scythicis Bo·.. ryst hen i tis rem o