Qj_B. V. — *
PISSERTATIO
ACADEMICA,
BeNATURA
SOCIALI»
QuamPcrmiflu &
approbatione
Amplisfi*
mi OrdjnisPhilpfophici inRegia,quae ad
Salam eil
Aca-demia,
Sub moderamine
VIRI
x^Amplisfimi atque
Celcherrimi
DN.
JOA.
BILBERG,
Math. Prof. Ord.
Bonorum ventilationi modefte fubmittit
ANDREAS S.
HIELMBERG
Bahuiia-Weft.Goth.
In iudit. majort Guß.
horis
antemeridiem
confvetis
d.
Äiaji I^88·
HOLMLE,Impreflit
Laurentius
Wall.
S?i Rs.Mtts,
Summae fideia confiliis Viro,
GENERALI
militix
cqucftris &
pedeftris,
Ut&
Provincix Pomeranx
PRjESULI &
GUBER.NATORI,
CELSISSIMO HEROI, lliuftrisfimoExeellentnßmü^itc
COMITI 2c DOMINO,QN.NICOLAO
B1ELKE,
Comiti,
& LIBERO BARONI
in Äetpo;DOMINOin
Sätfrocia
lUftlctoi ©aiflftt)
gtucjåtben &c.
Celßsfime
Comes,
« DomineBenignisfirne,
£
ö 7 4iQ
UodTuumaCelftsfimeComef,
nnomen illußrtsßmum vilesh& na- fa
niλ Audeantfalutare^ Tottantaque J
beneßcia
permiferunt,
quibus
Var
enternmeum
j,
jervum Tuum
bumilimum
munißcentia Tua
β
ornaredignata
eß
,quippe
ntii
re acgratia
h
Tua refotus
cxttlceratts
htsce
temportbusMar-
β
ttsdrmtmtcoruminjuriasevitajfet,
trißisfi-
/,mofatötwa cum
fßs
obnoxius
j
ampridemfuis-
Kfet. Hoc piomentis
aßeclu
cumßemel
atque
h
tterum revolvißem, cujusvts Tuttnmemeos- 0
que
beneficii
teßimomum
augußius
reperi,
ρ quam quoullus
remunerandt
conatus
vel
a- «jgnofcendo
vel
pmdtcando
furger
evaleret
ipra-
j
ßare igitur duxttantam
bencvplentiam
tactta
jUni laude Φ pradhatione
dignisßmam im*
perfeilo eam encomio magis
adterere
quamde-cantare. 2V5? tarnenvota φ defiderium
offi-eia Tibi meaprobandi
fimperfaller
erit>b
anςTibi, IlluftriiTimeHerös,
innotefcendt
anfam arripui,prafertim cum tnterlitt
erasviventi*
busnon altadatafit:fedverlor neinplurimas
reprahenfiones incürrat
hac audacia humihma
licet meniis interpres, quodtmp
otitis
φrudt*
bus hiscepagellisaJplendore
Tuolumtnis
quas-damftrttturas accederefabmifie
opiem.§ane
indigna fiwt
fatcor
, quaconfpcflum
Tuumfubeant',quidemmumbrattct
lal
oresad
tantamlueemlquamnon
fortuna,necforti, fea
exceUfarum virtutumfulgori ac merttislonge nobi-Itsfimis debesi quorum teftes provocarelicet
magnamGermantarn, Ungartarn φ inter re«
liquas?atrium nofiram
Tibi
ttnice caram, quasomnes regiones
triumphis
colutfii, φ fanguinepretiofisfimo quottes
nobtlitaHi,toties
famarmvirtutis Tualuminiaterno confecratam ext" Tlimabts. Ceterum netfic
mihi
tempero,qumpropofitum
maturem, cum procertohabeam
nonilltsfolumfavere? qni mtliti*stipen~
diafmctunt,
fed
& hös
dntyltiffyui
cafiaßh
Talladis Mgtde virtuti nörntn
dititfe.
J>ua fpe jretus ,favöris
Hutauratn nonhutctantumfcrtpto,quodmuriufcult
löcoöjfer·
renonerubui,(edmihi etiampollicéor,qutpro
tncölumttateTua,generÖjdejtie
Famiha fedula
mentispietate aternum rogaturusfum. Vivi
igitur HerosiUuftriiTimé^^ÄegijPatfiar,
AmicisyClientibUs etiamfortis &feltχ<zHvt,
licvovetyfemperqtte
vovthtt
Cdfisflmi
Töi NominisHumiiimus & addi&HTmius
cultof
>«»
JESU
fave\
§· ^
fNter
omniä
fumttii
^Numinis opera in hoc iuniverfo»,homine ni-^hilcftpraeftantius*qiii
!idcirco
compendiumna-_ '/«r*nonimmeritO
di-cipoteft.
Artificiofiflimam
corporis
textUram &compajgem
immortalis
al¬
tera parslongenobilitate
aoexcellen-tia fupetat.Habet
ttamqueifla lu¬
men å natura ingenitümquod
homi-nem
perficit &
tra&abilem
at^ue
fo-cietati idoneum reddit.
Obeuntve-råi&haec minifteriafacultates ejus,
in-telleöus & voluntas. Huic principia
tam theoretica, quam
praÄica
utpoteper fe nota &
nulla
demonftratione
indigcntia, non
multo
aliter
ac*C ϊ ·)*
men potentise
vifivse
percipiuntiir,
Illa quse
determinandi
facultate
gau-der, notiones tam inter fe, quam cum
aliis contendit Harum ope
ad
va-ria rationis munia prseftanda,
&com-munes ratianes, ur virum bonum
decet,ilngulisrebus
rité
adplicandum,
£quä in re Socrates omnem
felicita--tem pofuir) naturas
dueftu
adigimur.
-Re&e itaque Cic. L. 6.
de legg.
ho-■minem iic dcfcribit: quod fitanimal
providum ,
fa
gaχ,multiplex,
acutum. me·mor,plenum rationis,
confilti,
pradar4
quadam conditione generatum a
fupremo
Deo. Ex vero intelle&usjudicio vir--tute & prudenriae
habitu
fuam
o$o<pifo
nancrfcitur ratio, qua ut nihil
divi-fiius, ita ad focietatem ineundam
ni¬
hil copulatius
elfe cenfetur.
,§·
2-Deus hominem coeteris in
uni-niveriumomnibusprseftamiorem,
&
digni-ί
ϊ(
))7#
ur, dignitate fuperioremnatura
finxit,
ut iu- rebus creatis meliusuti, easdemque intm commodum fuum,cui deftinatae eranr,
ra- vertere fciret. Quamobrem natura
ώ- nunquam fruftranea huic
fubje&o
im\ ad re&iorem vitae moduminilituen* m, dum, inftrumenta neceifariaprofpe-:a- xit 5 Ratiocinandi enim facultate
ho-jr. minem donavit utjufti & injufti,tur-o- pis atque honefti difcrimen
cogno-*al\ iceret. Neque ulla rerum &
obje-K- öorum iive å corpore,iive extra cor-irå pus produdtorum comparatio
fine
a-w\ nimi hac potenria ,ab
homine
inftitui
ir- poteft. Praeterea tam multiplex &varia ejus in vita regeuda confpici-ή· turvirtus , ut non fui folumfubjedti
ii- rebus confulere conetur, fed ad
alio-rum etiatn commoda
procuranda
fe-fe extendit,
quod
a primsevaCrea-toris Opt. Max ordinatione obtinuir,
ä quo natura homini ad focietatem
. redtae rationis adminiculo, cum fui
fi-]1*
milibus colendam implantata cft.
3.ÉX-«C * §. 3·
Excelleiitiatn ilattiras hurhaiiaÉ
perfpicientibus
öccafiopracbetur iil
interiores ejusrcceiTus|renetrand!,
neconditionem noftri plane incognitani
habeattiiis, quas tahtae digniratis eft,
lit tanquam thefaurtis terrae vifceribuS
recondi prorfus recüfet ·, Multum
c-bim intereii , uthomb fe ipfum
no-Fcat, iie prasiiantiam fliam pernicio-ciilitba voltiprate, qua brlitiscompa· i'atur fubmergi at^ue fiifFbcari finat, fediiluddonüm divinüm Audio atqüe
Cültura irtdefefla nattlrse iuas omnia ad bene vivebdum fuggerend ,
cori-Veniens & aptiim reddat, qtiippequ£ fua virtute & in fe perfediflima, hö-minem illi parentem , oihiiibus nume-ris abfolutum & perfedum efficit-Ubde Stöicoriim fedae méritö fiiic ΨSummutn ticnum 1 Natura convenienttt
vivere. ilitid enimex
opiiiioneCicé-ronis hane habetfentemiatö'♦ firtuii
ι *;c r )»
mtuYAtn nunquam repugnarc. Quemad
-lisé modum homini ratione nihil divinius
iil atque prseilantius conceiTum eft ,
fi?
ne quidem beneficio ejus principia
con-irii nata vim legis
naturaliter
habentia
,ft,1 qusenull.us unquam
animi
potens ne?jus icire, neque iilorum obligationem
c- declinare valet , cuilibet innöten [0- frunt 5 Nihil eti^m hpmanse natura?
o- magis proprium
eife
conftat, quam>a- vjm rationisexercere,
icjeoque
ipfamLr, ad finem & feiicitatem reda via dur üe centern virtute fua perficere , & iia tanquam optimam fui pantern con-*
ii- fervate hominemdepet. Qujd?quod
jas diöamine ejus, non n^turse proprise ö- folumindolem atque conditionem, it- Verum etiamaliorum
inveftigare
po$?:1c. fumus,& ex comparatp judigio,ad ea Hit quse nobis convenipnt prpfeqven-r
ter dum , quse autemdifepnvepiunt abpn
:c- minapdum
impellimur,
uti
wk ,v
A
? §.4.W6
ί' 4·
Nihil freqventius apud
Philofo-phos inculcari cernimus ; quam
ho¬
na nes admutuas operas ejJe natos,
&
o-utnia in univerfum ojficta mutuisadfecli-ontbus efle mettenda. Ratio proinde fo-la modum & ordinem, quem in
a-ftibnibus adhibere debcmus
oftcn-dit Quod nifi per illam homincs
ho-minum cauifa efle generatos ccgno-ici pofler, nulli plane ufui naturχ lu¬
men föret. Conftat itaque rnentishu¬
manas dignitatem, non in unius
io-lum hominis confervatione
acquiefce-re, fed vitas etiam communiinfervire
debere. linde de focietate ineunda
continuo admonemur, & ratione tan-quam inftrumento ad
aflcquendam.
felicitatem ex focietate proventuram,finemque ad quem creati iiimus
ob-tin ndum utimur. Erudite itaque
no-bilidf. Puffend, de J. N. &Gent. in ipfo
Vocabulo fanae rationis , quando
*( 7 )"*
Txiini tribuitur oftenditefle refpe&um
ad Legem
focialitatis ä Creatore
hö-,
mini injunftam. Enim veroubi
rati-onis fcintiilulae per setatemvires
ac-ceperint,
Legis
naturalis
praecepta
nobis fenfim manifeftare incipiunt,
quibus focietas hun/ana,
perfe&am
vim obligandi habens
continetur,tum
vel maxime quod liberrimaNuminis
voluntatc menti humanse fünt
im-preifa , & omnera
ignorant
immuta-tionem. linde laudatus Puffend.
Homo tion imrnutabili quadam
necesfitate,
fed beneplacito
divtno
foctalew
naturamJortitus(fl. Nonautem
ad longas
vi
·ras fpes
ordinandas
hominem
perdu-cit, fed nobiliorem fpe&at
finem
ill
re&as vitas inflitutione confiftentem, qui virtutis opera reöusefficitur
&
prudentia attingitur.
Conf.
Rachel,
in notis ad offic. Cic. Hoc pervitam
folitariam nullo modo
procurari
pos-fe, propter
ingenitam
illam
φκωώ'ο»»
Natu-«κ 8
Natura ipfa , Γι penitius illam intro*
(piciamus, fatis oilendit. Solem er*
go demundo tollit, qui focietatem
naturae ratiorfaii negare contendit.
§. S>
Varias naturae fignificationeshic
exprimere, noftri qui demnon eilin*
ftituti å Ted nec brevitati litaturis iu
prolixa vocis explicatione
occupari
per
fcilinationem
licet, hujus itaquerei Studiofos, tum ad aiiostum
prse-cjpuead nobiliifimi Domini Laurentii LiljemarkStigzelii opus de Jur. Nat.
remiiTos volumus. Definiri autem
poiTe arbitramur; Naturam focialw, uinculum quoddam generis bumani
indis-jolubile,
φimmutabUe, quo Creator O.M*ad propagattonem & communem utlista«
tem obtinendatnomneshonynesconßringit,
Societatem a natura inftitutam, ne¬
minem fugere exiftimamusy tametii
non defintj qui Ave rationem prava
opinione dementatam fecuti, natura:
« ρ,·
»
hane
praerogativam
denegarunr,
quio
quid eft intcr
homines
confenfus
ex
difciplinånuda
aeftimantes:
iive
etiam
atheifmolaborantes: livehis
nonmul-• tum abfimiles,qui
nullam Deo curam
rerum creatarum elfe
pertinacitcr
contendunt, & in fexcentis non
mi¬
nus impiis
proponendis
graviter
de-fudanr. Verum hoc ipfo
declarant
illi, quam
ieviter naturse
rationahs
Sc
focialis indolem fibi perfpe&am
ha-bent. S* autcm divwa animtsnoßris
wigo :
tendendum
ad
virtutem,
fine
qua
nuliafocietas diuturna
eiTe
poteft,nec
aliaratione , quam
ipfius
iludio
adfe-licitatempervenire
fatagit,
quoniant
natura rationalis non
turpitudine
a-öionum fedhoneilate
ad
finem
fuum
ducitqr, divina quoque
Providentia
vacare non
poteft,
quod Ii
fieret,bo-nitts,juftitia
&
omnipotcndaDeifru-ftra omnino forent,
*8 ίο 5»
§·
VTtam ifti focialem, in quam jTiiferampertrahunt conditionem,pro-feöo non vident, qui tali mentis er-rore abripiuntur; adiones
nimirum
humanas praefentis folum vitae bono
frucndo meflfurant , in quo cxigua
valde fpedantur prsemia , planeque fimtimmemoresveraebeatitudinis ini¬
tia poft hujus vitae traniirum
demum
eflfe quaerenda: Nos vero fcimus exvniverfa mente dtvina animos noflros
eße
dehbatos ait Cic. in Catone Maj.quo-rum natura proprer firnplicitatem
Sc
convenientiam fui nusquam diflimi-lem, non patitur divifionem
unde
nec inr-erirum. Proinde illam ipfam
humanam naturam focietap ut firmis-fimum iubiterni poiTe fundamentum,
ipia ratio, fcpofita
fummorum
Phiio-fophorum
auÅoritate,abunde
evincit.
Rationis porro opera
in
ornamento natura:rationalis Scfocialis,«I II
W
que
tutela
&
confervatione
iatis
e*
gregia
confpicirur
;arque
ab altera
parte omne
quod
deftruöionis
aut
perturbationis
fpeciem
praffert
amo«
firi conatur.
§· 7·
Veluti ars atque
fcientia
artiftcis
neceffaria ιequirit
inftrumenta,ne
fte*
rilis iine ufu arque
exercitatione
jace»
at: ita quoque
rationales
natura
adid
quod Tibi
maxime
proprium
eft
incli«.
nat: Cui fini å Conditore
fcrmo
ho-minibus eft conceiTus, cujus
benefi»
cio dicftamina rationis edere
poffit
aliisque
eadem
manifeftare.
Etßcuc
ratione ä beluis diftingvimur:ira
o*ratione quoque
virtutis
illius
indicc»
earum gregem
longe
fuperamu&
Quod Cic. L·
i.Off. eleganter
hisver«
bis illuftrat, Natura vi
rationis
horns*
nem conciliat homimy & ad orationts&
ad vitx focietatem.
Qua propter
eo
majori cura
excolendas
func,
quo,vim
«ffica*«ί " »
ef&cäciorcm ibcietati perficiendae ad«!
hibent. Nam docendo,
dtfcendo,
com-wuntcandoy difceptando^judicando, concti
Hat interJa homtnes conjungitque
naturalt
quadam focietate ut ibid. Ciq. Hinc et* iam homo ζαον χοινωιχον iive focialc
dicitur , cui Cannes facultates ad
fo-cietatemneceiTariseabunde
fuppetunr.
Hase tampraeclarae dotis femina
quo-»
rum folihomines partieipes iunt,ne-quaquam fruilra aut cafu quodam
natura iatafunt, Ted ut aröioris fo*
cietatis cum aliis hominibusineundae» ciTent inftrumenta. Natura enimpro.
fapientia iua homines noiuit in tene*
bris aut folitudine vivere , fed cum
aliisin publica focietate, uti fermonis ufus rationis interpres eilet,
Dequi-bus eleganter Racheliusin
Paraphraft
ad officia * £)uid fmgutis homtmbm
pra brutisnatura tribtterit explicatumeß.
Jam
pergitdocere : naturam non bisfintbus
«Κ -«är »
Uko borhini iribuiße ralionem j ut
äd fl)+
tletatein xum alns hominibnscolendatn &
quidein et convententtm
ejJet idoneus.
Hoc
de tationis υίύ in focietate prseclare
didlo ·, orationis
coriamendationem
paüio inferius
fiibtexuithis
verbis icui
reitnprimis
infervit oratio
, qua notio-nes αϋίϊηι bomo bomini diflintie ac
per-fptitte declavare pott
fl
Animalia
etiaiti
bruta in focietatem qualemcumque
inilin diu fux nacurae
propendent
at-qüe ferUncur,
necideo
reverapoteft
horum conjpndtio
dici
iöcktas,quod
vocenon minus giudentatque
horni¬
ges. Non leve enim difcrimen
cer-nitur, quippc qux
iliis
rantumindi¬
cium eilvoluptatis atque
doloris,inträ
hosmodo limites continetur, nec prolubitu eam varié formare neque ar>
ticulata & diilindla quadam
verbo<-rUm expreiftone ,
iibimet
invicem
quicquid
moleftum
autjucundum
vi-detur fignificarc
poifunt,
quodfolius
homi-«Η η m
hominis å natura ad vocemin fermo-nem redigendam inftitun
proprium
«ft, unde juftum ab injufto &
bo-nufria malo diiterre indicatur. Quam
ob rem figmentum merum & non
ni-fi umbram focietatis praeferunt ferse
beftiae. Verum maxime communis
Jo-tietasut loquamur cum Philofopho
eil
homtm tum homtne,
cfui omniope & o~
mm greguli animante
magisanimal ctvtle
tfly jub quACunfy ccell regtone is etiam
äegat. Sed hasc uberius Ariftot. pol.
L. ι. C»X·
§ 8.
Quemadmodum omnia ad ufum & fruftum hominis accommodavit
jerum condiror , etiam homines in
mutuum auxilium creavit. Ipium
e-nim fugere non poruit, quantum pa-teretur detrimentumgenus humanum,
fi å fe invicem difilderet, cum homo
fitλ confervattonis ßudtojisßmum ammal
<xfe admodum imbecille
«Κ «? κ»
adeοtitfine[utfimilum ope
dr
fubßdii
fi+
bifansprofiliere nequeat^
ad
mutuatarnen
tommodapromovenda
maximeidoneum^
factle vero
irritabile^
petulans
,etiam
ad
noxaminferendamnort
minus
procltve
qua
vaiidum. Hujusmodi animalis
commoda
rettius promoveri nonpoßunt,
quamii
tåtm cum fulfimilibus
canjungatur
in u-namfottetatern, & ergafir/gulos
itaje
ge¬rat, ut ne qmsquam
ad
leedendum
trrite-turßed finqidorum
benevoUntia
concilietuf,
uttommunia commoda fervare dr augere
ßudeants Verba iunc
clariiT.
Puffend.
Lib.de J. N. & G.L. i, Caj), ι.&
f
Quam ob rem homo per
facultatem
rarioni feu intelledui inficam,impel-lente natura eorum,qu3e iibi
prodeifc
vel obeife
pöffunt,
comparationem
inftituere novit, atquead hocfugten*
dum & illudprofeqvendum feie
de-terminat, proprer
obligationem
, atq; neceifitatem officiorum, ab ipfa na¬«
«<I»
quibus ntdla viu pars vacare potefl nequé
puhltcis , necjue prtvatisy nequeforenfibus ,
nequedomeßicis in rebus , nequeβtecum
agasquid , nequefi cum altero contrahas■,
in tisque colendisfita eil honeftas omni^
φin negligendo turpitudo teile Cic.off. L. i. Enimvero per officiatanquam
prsecepta
&
propofitiones
natiirse, o-mniafocietatis membra ad finem ejus,quem cum
Arift.
vitambeatam
effe
dicimus, diriguntur5 nee Ulla'fine bi-fee focietas confiftere poteil: Nemoc*
tiim
eß
jqntCtne
afnicts vitamfibt
opta* bilem eß'educat, etiamfi ceterorum bono¬rumomn'tum copiaeircumfluaf,nametiam
ii, qui dtvit'tis, tmperiis φ potentia in~
ßruili
atqueornati funt
maxtme ταde
ηturamicis opus habere· £)uem emmfruttum
afferat hujuswodirerumprofperitas
Jublata
beneßcentia^quaφinamteos cenfertur ma-xime, φfummts laudtbus cum in amteos
ufurpatur
affici
folct : aut quoηam mo¬Μ 17
Ml·
fiyvart
potfit* Nam quantomajor
eßopulen-tu , tantoplurtbus
cafibus
dr
pertcults efl
ob·»
noxta &c. Arift. L. 8. Eth. C. i. Si jarrä
natura, quae ad
focietatem
ducunt
j exfuafacultate divinitüs concefla,
prseci-pitj&hanc quoque
neceffitatem
hoftii-ni injungit, ut ne cum
infinita
qüidem
rerum abundantia in folitudine vitam
agerevelit,haud
difficile
eft
intelleöu,
hominem adccetus* concilia* civirates*que aptum elfe*
&
ad
conjunöionem,
congregationemque
hominum
&
na¬turalemcommunitatem elfe natum.His
lucem aifundere
poiTunr,
quas accurate Cic. docetL. 3.de finibus.Uftcomm*-thunis hominum inter homtnes naturalis
commendatio^ut oporteat
hominem ab
homi-neob iätpfnm quod
homo
fityion
ahenum vi*
deri, dr ideo generatum , ut
alius
alti
pro-de(jepoffet. Nihilenim
eft
homini
per-petua folitudine triftius :
Quoniam
ii-eeccnjunilionefui
fimilium
homo
« ι8 Χ*
rebrutorum viveret, fi modo vivere
puffet, virtutisque femina a Numine
nequicquam effent inchoata,finon ha-beret ergaquosvirtutes exercerepos¬
ier, multo minus iisdem imbueretur.
Denique focietate & officio fublatis
(namhsecduocontinua feriecohserenr, &tamaréto conjunétionis vinculo
ad-ilriöa funt, ut nullo plane modo
dis-folvantur)in miferrimamgenushuma¬
nuniconditionem rueret. Quis enim
curaminfantium ageret? qui propter
imbecillitatemtcnuitatemqueorgano¬
rumfibimetipfis profpiciendi nihil
ro-boris habents certe flatusanimantium,
quse expertes funt rationis, humano iiatui longe praeponendus
veniret,fe-risprofedo beiliistam
nobilismachi-na divinofpiritu confpicua alimentum
praeberet.
O vita hominisdeploran-da, fi tarn diris obnoxia eifet fatis.
Et quod de recensnatis pronunciatur
decrepitis & longa ferie annorum
«< IÄ §·
9-Nee eft quod nobis objiciatur,
tiaturamhominis proprer
impotenti-am &ineptitudinem infantium
focia-les eosdem non effe enixam. Sane
quanquam ineundo matrimonio
non fufficittenera asras: nihilo ramen
fecius adidem generatur &
quafiim-peru ad conjugium adolefcente natu¬
rafertur. inquod ediöum divinoore
prolatum: CMultiplicamtni dr replete
tenar»,
ftimulpsincendit:
undequo-, que conjugium ifthoc prima å
Philo-fophis focietas audit; å Cic. L. 1.de
off. Seminarium Reipubl. fett
funda-?
mentum focietatum reliquarum appel¬latur. Et quamvis teneri viribus
at-que robore anni ad focietatis hujus
onus fubeundum, deflituanrur,tarnen
organis atque inftrumentis focietatis
cuitui infervientibus non infansminus,
quam provedlior aetas inftrußa repe-riturj atque ut mens& ratio, ka
»'
toB
bra quoque
corpori
organico
illo
temporepropria
competunt, qustquidem per
bonam
inftitutionem
apti-©ra,atque cumsetate
pleniora
ad
mu-nia fua obeunda redduntur. Acli¬
cetab ipfis
ftatim
incunabuhs
infantes
loquenai deftituantur
exercitio
fatta-mén abfurdumföretnaturamarguere,
quod hominem
plaile ineptum
adoris
exercitiura iii lucem edidiflet , cum
meflis omnis in herba maturitatem
exfpe&ct, nec
faltum,
fed
gradum
tantum fieri in naturalibus conftet. De
monilris, quse åPhilofophisinterna¬
tura 7ra§e§>aponunturnulla
eftcontro-verliaj quare
quicquid fit de
infanti¬
bus & mente captis ac idcirco
nullius
legis capacibus, Naturam
hic
intelle-öam volumus adultam atque
omnibus
rmmerisabfolutam, cujus talis eft con¬
ditio, ut ea omnia, quae illi
conveni-unt fui perfeétionem
involvant,
quas verominus, noxam&pcrniciem
4K åf
»
mam. Quo intuitu, legis naturae
im*
preflkmandato &
rationis
di&aminc,
ad ea,quae felicitatemrefpiciunt
faci¬
enda,homo naturaliter obligatur,quasI eandemperturbant ac corrumpuntuc
cane pejus & angue
quid,
deteftanda»
§.io.
Fruftra ut cumCic. loqvar
tan-tam difcendi, cognitionisque rerum
aut occultarum , aut admirabilium,
quae ad benebeateque
vivendum
ne-ecflaria ducitur,libidinem natura
in-feverat, nifi fimul fuam
eruditionem
atquefcientiam aliorum bono,quod
proprio anteponendum
eft,adplicandi
propeniionem fuppeditaverat.In
hane feiatentiam diiferitegregie
Arift.
L. i.C. 7. Nicom.io. Satts
ejfe
au-»temcum dieintus, &id dieimus,non
quod
tibiJoli vitamfilivagam
ö"
folttarium
a-&nti) fedquodparentibus ctiam
dr liberis,
& conjugt, dr utfemeldteam amicts
&
« " Μ
tivibus
fatis eß^quandoquidem
hämo ad vi»tarn
foctetatemque
civilemnatus eß. Idtarnen cavendum eilunicuique in fo·
tuetateconftituto ne cunöa utilitate
prcpriametiatur: Nec ideo å
proba1
iiii ipfius obfervatione aliquidfocieta·
ti detraöumiri arbitxamur. Nawpri,
*vat& utilitatis(ludtum 4 cornmunttatenoA
<AfeW//wjquilibet
enim fuis rebuspro-fpiciens} pihilo minus focietatem, cu·
jus membrum falutatur, fovet, tum velmaxime, quod cuadem libi prse-fixum habent fcopum , & profe
quili\
bet,& totafocietasj tumdemumflo· renriiftmus iocietatisvigor apparet, u· bi fingulae ejus
partes bene egerint.
Non fecus ac in corpore humano iin*
gulis membris, bene fefe habentibus
totum etiam fyflema valet, at finß totius corporis dolore,unumlicet mi* jiutiflimum membrum laborarenequifr Vid. PufF. de J. N. & G.L. 2. G. b &
SenecamapudGrotiumL.I.C. 1« de J.
« *3 8§
B.&P. Adantur etiam verba clariflf.
Cumberl. Disquifit.
de
Leg.Nat.
qui-bus immutabilitatem ejus
probare
(lu¬det,partim quidem,
fingularumpar¬
tiumfalus a tottusfaiuterealiter
nondt-ßingvttur,partimetiam quia
iisdem
afti-bns, quibus aliis tnfervimus,
nosmetipfos
aliquatenusbeamus,§. if.
Quam felix
fuerit focietas
mor-talium in qua virtutis
iludium
floret
Cic. in ofF.paiflm
inculcat.
Verba di¬
gna iiint, quseexferibantur.
Etquan-quam omnis virtus nos
ad fe
allicit,
fa-citque ut eos diligamusin
quibus
inejfe
vi-äeatur , tarnen jußitta &
hberalitas
td
tnaxime ejficit,
nihil
autemeß
amabdius
aut copidatius quam morum
fimilitudo
bo¬
norum. Inquibus entm
eademßudia
funt
e&dcmque voluntates ,
in
hts
fit
utrnquequisque alterodelefteturac
fe
ipfo^efiicitur-que idquod Tythagoras
vult
inamiettia,
μ m
utunusfat ex pluribus, ΜAgna,ittam
il¬
la commumtased,quacenficiturex
benefi-cits ultro citroque datis acceptisque, <ma
tnutua& gratadumfuntjnter quos ea(unt
firma devtnciuntur Jectetate.
Siquidem
natura naentem d.edit Qmnium
virtu-tum capacem, quarumpraecipuum
fo
cietatis Fulerum, juftitia cum
liberali-tate conjunöa aeftimatur. Enimvero
quicquid contra focietatem agitur
in-juilumeft, Et fine focietate nc mi¬ nimus quidemcifet juris eflfe&us;
fcd
omnia beluarumritu in vita humanaperagerentur, quse ut ratione
deftitu-tx, omnem juftitise vimplane igno¬
rant. Jus autem per re&am ratio«
nem in mente hominis promulgatum
cum obligar, utfuasa&ionesad hujus
juris normam componat , atque ita
i
fuam felicitatem confeqvatur,ut
mon-ftrat Raehelius deJ. N. & G. §. 33·
Quae quidem in honeftate & virtutis
a&ione coniiftit. Hoc tarnen
probe
notan* ;m *s
m
notandum. Non omnes
focietates
hoc
I
nomine
veni
re,ab
animo
enim
noftro
I
proriusexcludimus
malorum
fentinam
atque
colluviem
eorum,qui
eo
tantum
hne focieratis vinculane&unt,ut
cumaliorum damnis fibi
profpiciant,
&
lucrum ex rc & vita aliis
errpienda
quserant.
Tales
naturamnon
feqvun-turducem, Ted
praeceptis
ejus
mani»
buspedibusque
refiftunt
,quae
nemi¬
nem innocentem eiTe
laedendum
,unicuique fuum
tribuendum
conftan-ter jubet. Huc
faciunt
illa
Ciperonis
L.2.ofF.åGrotip L. i. de J.B.
&
P.
C»
I. addu&a: Sicaltertdctraherefit
com-tnodi caufja contra naturam
ett,
ψΰα
id
β
fat9 fictetas
hominum
dr
communitas
e-•vertatur nccefi βt.
Proinde
qui
earri
ob caufamin focietates coeunt, ηοη
honeftatem fedutiiitatem
refpe&u
Ul¬
timi finis
perniciofisfimam
iptuentun
VeramautemutiiitatemCic.de
fin,
L,
5. eamque
hoqeftatis
comitem
his
ver?
«( )|κ
bis indigitat. Iη omni antem boneftode quoloqutmur, »;Å//ii? tam illuTire ,
quod lattus fateat, quam conjunclio wter komines bommum , Cr quadam
ß-eietasy & communicatio uttlttatuWy&
ifß
taritasgenerts humant.
§> 12.
Quam deteftabile itaque foret a-nimal homolegis atque juilitiaeigna-rus? quoniamperfe iatis
validumad
infcrcndum damnum , facile irritabi¬
le, armis ad malitiam fuam
exfeqven-dammunitum, quae fi injufte
capian-tur nihil crit homine horribilius. Ha¬
bet enim libertatem naturaliter agen-di, ut nobiliflimas naturse dotes, nifi
difciplina
ac iludium acceflerit , inperniciofiflima malitise inftrumenta
commutare,iisqueincontrariaspartes
plurimumuti poifit5prseterea nifi vir-tutisa&ionibus regatur,
ad libidinem
&intemperantiam cft
propenfifiimus,
«C *7
)*
ysecullaunquam
ferarum
malitiatanta
cft, quae pofllt cumhujus
contendi.
Haec ab Arift. Polit L. i. C. z.clirius
docentur. Ne magnitudo illa
animi
humani limitibusferitatisimmanitatis-que
eircumicribcretur,
legem
menti
provida natura
indidit,
ad cujus
nor<-mamattionesiuascomponere tenetur,
idquenon aliam
ob
caufam,
quam uteffet focietas& communicatio inter
homines, fine quibus
lex
omnis
eilet
fruftranea. Deus enim condidtthomi-nem animal rationale ά* natura fecialey Idem focietates naturales mit tut',
&qui-dem hominum bono: quod ut
effet
veretα-le, nonfela utilitate externa
commenda-btle fedperfettum
at£
perpetuum, etιam hommem cum komme infecietattbus
cer-tojure conjüngere, ö*fibi invicem
ohltga¬
re volwt Räch, de J. N. & G. §.
Quas obligatio ab ipfo juris
auöore
Deo originem fuam
trahit
tanquamcauflaprima 5
Rationis
enimBeneiicio
«f 28 g*
poenamfibi
decretamefle
Ha
re&avia
male faciendo declinarit, &praemiumex bonis a&ionibus conftitutum
ho-mO)in cujus fano corpore fitmensfa¬
na,viderepoteft. Huic
determinan-di potentiam habend, corpus organi-cum, ad praecognitas aöiones
profe-quendas operam fuam commodat. Utcunqueratio equidem obligat,
qua-tenus honeftatem intuemur : nonta¬
rnen perfe&e nifi etiam
acceiferitau-öoritas fupremi obligantis > quippe
ratio fvadendotantum vim fuam ex- i
ferit,nihiljuris praeferens, praeterquam
quodbonasa malis aöionibus
fecer-nat, atque illas efle agendas,hasvero
©mittendas indicet, Itaque cumho- ι
mo libertatis composabhoc di&ami« ne nonnunquam recedit, obligationis
a£us
fuipenditur.
§. i$.gon
incommode dici
poffe«g
ftimamtisvim obligationis
natüraliter
fpeöatae,abipfa
Creatoris juftitia
pro-manare,quöd
prima
ibcietatis jura
irt-terillumScmortalium genus
interce-duntCic.deLegg. T
ranfit
deinde
foci-etas adalioshomines per conjugii
ap-petitionem
indefinentem
Sc
procrean-dsefobolis defiderium,quse exdecreto divino in ilatuhumano quam diu ge¬
nusipfum
durat
nondefinet;
quodni
-Γι itaeflet,illi integrum foret pro
lu-bitu fuo finem velinvitoDeo,totihuic
univerfoimponere,
abftinendo
nimi-rumab hac conjunétione in pérpetu-um j
nampropagationehumani
gene-ris ceflante, reliquaomnia fruftranca
atque fupervacanea
eflenr,
dum nullus
foretfuperßes,qui
rerum creatarumufudeleftari pofler. Er
fic
omnia
ho-minum caufia creata,hominumetiam
eauifa perirent. Verum
enim
verohujus univerfi auöor Sc parens,cui
aliquaho-m to g*
minis
interpellatione
integramanet,k
per fecula manebit, fux liberrimsevo-luntatinaturam hominis itaconforma-vit, utnulla illicirca haec talia
difpen-fätio reli&a fit. £puam ob rem natura
tpfa hane legem jugandtatque gignendi de-dtt, φ fecula perfationem propagandu
Exhac alterafocietare , quae primum
CiccrOni dicitur civitatisfundamentum
&feminarium Retpub. oritur obligatio
illa quae
parentibus debetur
ex jurein libcros competente. Hinc ad cogna-tos,affines, vicinos, qui proxime poftpareptes naturali obligationis vinculo
gdilringuntur.
§. 14"
Satis inculcatum eil humanam
naturamperfeibcietatem
appetere,fi-cuti nihil magis homini proprium
eil
«jvam appetitus focietatij, ut
loquitur
Grotius in Proleg. ad Lib. de J. B.
&
na-4Ü s*
Ϊ»
tnralis focietatis formam, ad fincm
propofitum fc non
pertingere
pofle
natura cognovit:ut
enim
in
fe
per-fe&iflima & finem
perfe&um
iibipro
pofuir, neceftum
omnino
fuifle
arbi-tramur, ilium in
primis
de
perfe&io-rimedio deliberaiTe,quo communis
il¬
la utilitasconciliaripotfet.Ideoqj
fo-cietates qvas diximus
naturales?
nume-rö hominum aliquante
auöiori
fatto,
utmelius confervarentur civili lege ftabilivit, quse licet
fententia
fummi in
hoc ftatu
imperantis
promulgatur
, nihilotarnen fecius natürali legiori-ginem debet, modo illi non
refrage-tur ut in ftatu civitatis corrupto. Et
folet interdum
aliquid
de
quo natu¬ra tacet ftatuere. Nec ideo
exifti-tuandum eft propter
huius
manda¬
tum, aliquamfieri
naturalis legis
im-nuitationem , fed pötiüsfupplemen-tüm & amplificationem.
In
hoc
•h»
altera derlvetur, quod civili
legt
prolubitu imperantis aliquid addi
vel
demi poteft, verum hsecimmutabi-lis femper mänet. Quam
ob
rem civitatem in primis tanquamuitimum
finem reliquarum focietatum inconfi-lio natura habuit, quae aliter
Philo-fophis non accipiuntur quam partes civitatis, totum enim eft prius fua
partes licet non re ipfa,
cogiratione,
tarnen å mence humana proveniente.
Nam licuti artifex opus quoddam concinnaturus, iibi prius iaeam
to-dus formar© fölet, ut aptius
deinde
partes
ad
totumapplicare
atqjordi¬
näre poffit:
fic
natura quoqj povidä
& fapientiiRma fociétates majores feu civitatesin coniilio habuit, haud
ignara utilitatem
inde
uberiorem
ho-jninibös
expeétandam fore
5Huc
fpeöant illa
Grotiiin
Proleg.
Voluit
natura auclornos
fingulos,
& infirmosef
fe
& μfiltarumrerum ad vitam refle
da*
-:f« ii
Jf
cendam egentes , quomagis
ad
focietateftd
rkpcremiir; jun autem
civilt
occaßonem
åeditutilitas : nam illa quamdiicimus
ton-fociatio autjubjeBio utilttalis
al/cujus
caußd
.
ϊκριί inHUtti,,
Bände dr
qutjura
prdfcrt-tunt alitSy m c o altquamutilitatein
fpeålA-refilent
ac deben11
Hane
urilitatis
efH-éaciamiii eo
conflftefeéernimus,quod
juftitiaj qU£virtuseft
mäximecivitati
convehien^male feriatorum
hÖmülüiiV
a&ionibusfrsenumatqtiecofripedes
in-jiciat, &ad benfe vivenduin
viamape-riatjUtftnem ultimum
homocorifcqua-Quo aütem quid
perfe&ius
eft$
idcorttagis fectindum itaturam
eiTe
di-cimlis ^ Civicatein quajuftae leges
flo-i
rent nulla eft
focietasperfe£Hor*ideo-queillam änattlra
prior
emeffe,quarti
aliae unquam
confociatiories
evidenter1
i
apparet. Neque(ufttnebit
aliquisefc·»
tracivitatis limites vivere, qüi rioriöt
fupravelinfra cönditionem
humananrt
feftconftitutui vidArift. L*i.C*.Ρolifcm 3* »
-§. Iß
, Dicitur homo
animalpoliticum,ijon
quaii eilet malitiae quorundam refras-nandae decretus, fed potius exercitio virtutis, ad quod a natura produdus eft. Nam inter homines maxime
pro-bospolitiae vigor neceiTarius habetur.
lEampraecipue obcauflam,quod vidit
natura nullum in eivitate
ordinemob-fervari
poflfe
Omnibus fimul imperan-tibus. Proinde aliquivirtutcnobilio-restanquammagis idonei ad
imperan-dumredduntur,aliietiam bardioresad
parendum non inepti. Neceße quo% eH
qui
beneimperarc
cuptat, etiam parerejciAt. In ftatupoliticomaleficia poenasper-folvunt,virtutes autem praemio ornaß-tur: praeceptis homines politicis imbu-untur, ex quibus fumma civitatis per*
feßiooritur. Ad hancfocietatemin?
eundam nontarn egeftateprimum,aut
fleceffitatehomines fuitfe addu&os
as-ierimus, quam propter natura
perfe-dionem alledos. Sententiis proinde Ciceronis
*X 3S **
Ciceronis, Grotii Sc aliorum
calculum
eifeadjiciendum putamus.Sic
enim
Tullius: £>uodβömma
nobis,
quaad
Vi¬tium cultumtfpcrtincnt,
quafi
vir
gula
dtvi-na,utajunt
,fnppeditarentur,
tumoptima
quis%tngenio,negociu
omntbm
omißts,
to-tumfe in cognittone
&
fctentia collocaret.
Na» ett ita.Nar» &folttudmem
fuge
ret,é*
foctum studtiquareret: tumdocere
tumdi-[cere vellet,tum audtre, tum
dicere.
Hisce
honeftis
appetitionibus
focietatis
ftu-dium hominumque
communitatem
prseponit, nam
plane
inutiles eflent,
nifi fimul forent quibus infervire
pos-fent. Haec ab Arift. multisin locisL.
Polit. clarius docentur. Addi etiam
merentur,qu2eCicero
itidem proponit
L.l.Off.Atfcutapum
examinanonfingen-dorumfavorum
caußacongreganturfed
cumcongregabtUanatura
fint,
finguntfavos$fic
homines acmulto etiam magis congregati
natura adhibent agendi
cogttandi£
ftudiur» Scquas fequuntur. De cetero quamvis haec focietatis utilitas
dammo-W 3*
d^Hinsod0 inrcrum abundantia fpe*
<ftatur, haec tamen fundationis caufla
praecjpua eifenpnpoteft,cumpoft
cop-junftionern divitiis affluere ut pluri?
ipum cives iludeant.
§·!<*·
,
i
Praeter mutua civipm pfftcia, praepir
puum civitatis vincujum jyftitia a jur? funamaemajeftgtis proveniens habetur,
puiau&oritasineftcivespbligandi non
ajiter fere, ac iupremq Numini in ihr
tunaturalis Deinde ad alios, quibus
in quantum juri$ potentiam obftrinf gendi
fummusitrperaqs
conceflit?oblir gatio rranßtum fatit. Quam primumpnim infocjetates coiverunt homines,
pa&um quoddanainiviffe putantur,
ad
quod fervandum tum naturse du#u,
tumcivil; juftitia
impelluntur,quo
ipfofuam qmm appetunr p.rfeéHonem &
ρommunepaptiiitjitem confequuntur.
$ed rranum de tabula foecundioreiu
rneiTem ex airpliflimohujus
argumenta
parppv> exipeftarjnonignqro , qpi tar
4# 3?
Ä
men
defeéiusparrim immaroro
judlcihg
partim
etiam
fcftinatiorji
tribuendus
cft, quumenim
nonnutta
hisce
addere
conftituiiTem,invitomihi
csilanram
ex-? torfit praeproperaabido,
aljorumcjue
cura;quare fic
utafFeda
erantpubhco
committere certis de caufiis coafius
fum5atque
ideo
veniam
omni
umδί
fingulorum vehementer
eiiaip
stfqueetiam rogo.
SOLI DEO GLORIA.
Fratri fup dileöiifinno
de
NATURA
SOCIAL!
cliiputatprp.
Ssrewey a.h\$l τ§»σόλ/3(©* «£
rtlpv&oj®
etveX^feiy
'T o0eisσδίκ^Μι/Λ*&t$\&
j&m.
^lethok d,i o.Maji
Jtc
gratuUH
A. 1688. vfilnt$
P^ulqs
Nöring
PaitEpcJ»
*<
3*8 )J»Eidem.
I
^Mpigra
dum
arfeeras
tes,fe
cl
a
t
ur
Palladh
Etfe
naturavindieat
ipfe
foa, Corporecumnitidofecialtfcederejutt-tia
Mensfpeäatmeritispramiadigna
feto.
Magnus
fyct
praeftantiflimeDn.Fraterperamande.
T
Ritte
β perpetuafatum
felitudtni obnoxi*mor
t
des
vexartU
avumfollicitum
ducerent,fa-mamefc in umbra educati
a-termstenehrh conderent. Vravtdit hane
mtferiam Creator Omnipotens , maturoque
conftlto
profpexit
naturahumana cum focta-ittatisfemmaeidem
implantaretimplanta-que
confvetudinis dulcedtne
fr
maret. Beneproinde
figmcntaVoetatum explicandafint,
tuntdicunthominesepuondambettiarummo.
le
fegregesinfylvis
ontris%vixifse>
milis
honeßilegibus devtnffos,& tandem nefcio
cujus-4K 39
cujusnam
Orphei
auti^Jmphionis
tantu
aU
ledos addivtna religionu &
humant
officii
cultum i in focietatescotviße
jhoc
enim
crudeacceptum tanquam
rationi
contrari-um veraexplodttpietas } Ceferum
exifti-mamtu auladorumßibfabula
conjundtoms
Appetitumnatura
fatum
involvasy
Mußces
concentu harmomam univerß , dr apta
nervorumconnexionefocietatts
vincula
in-dtcans'HuncrectiorisPhilofophia tramitem
ingreßum7V, Fräter
duleißimey
abunde
te· ßaturhocfcrtptum, quopublice
oHenfurus
es : Non
difciplinafed
naturafadum
hörnt·«
nemfoctalem.^yiclicet mentecaptt at
fein-fanteseadeiittuanturfolertta,tarnen
ipja
na¬tura rerum omntumprovida
hunc
nodum
folutu hauddtffictlem reddity cum
nobis
te^nerarer um omntum imtia conßderandare¬
imquit. jguod ipßtm velfolus
monHrabit
herbarum genius, quibus natura viresad
alimentum&medicinarn valentesinfevit,quastarnen in herbaftatimcume
terrager-minArit, velex arbore
effioruerit
fruitrafirma-hå imbribm
educatdpericulofes
rnkliqnidertsafßattaevitarijt Xuosigiturfratet
&ptitnt%tn bticeiiudiuprogr'eßuseotmvenßa
tibi gtätuloty quo
arhiött
necejfitiidU titi tofftLt nos junkit natura £ Pergé «Tη mede iüos labovt nön ciUrifeΗirlar
§
fid Hudto tndefeßo tnåtutare> narh hoc
ipß tonfeqvutusfarts; ut tniferm quat
tnultaitina tnecufn jam diu multalti, ma¬
gis quidcm ifttell/gäs fed patientiusfetas;
j
dtfi petiinactter urgeat,fortund;inimo-tofemperrobere teία ejus tnfcßa Ut pra* vj fyifa esttifiäsittipune. Ipfe deni%Dius
pra-totiovtstmBmbttoroptirtous largßimanicu- j
ψistuis mercedem retribuet; TrofeClo vo*
OupUtem ek boe tarn liberalt propoßtö
tomeptåmpltmbtts ekprtmeréniy fed lan*
gvefeentibw
dtgttis valetudocdlamUrhex-totßt»
ydettåffe
drfeltcitet
vivefic vo*il
<vco Jetoperqise fyovebo.
Tui cömmödi iladiofiiUmui
tlpfala pfid sä0
Maj» At tSSB. J S,