• No results found

Dissertatio historico philologica, Essæos Pythagorissantes leviter delineatura, quam suffragio amplissimi senatus philosoph. in regia academia Upsaliensi, præside ... Andrea Boberg ... pro gradu, publico eruditorum examini modeste subjicit Andreas Båld,

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Dissertatio historico philologica, Essæos Pythagorissantes leviter delineatura, quam suffragio amplissimi senatus philosoph. in regia academia Upsaliensi, præside ... Andrea Boberg ... pro gradu, publico eruditorum examini modeste subjicit Andreas Båld,"

Copied!
44
0
0

Loading.... (view fulltext now)

Full text

(1)

f DEO DUCE.

DISSERTATIO HISTORICO

PHI-LOLOGICA,

PYTHAGORIS-SANT.ES

LEVITER

DELINEATURA,

Quam,

SUFFRAGIO AMPLISSIMI SENATUS PHILOSOPH.

IN REGIA ACADEMIA UPSAUENSI,

PRAESIDE

VIRO

CELEBERRIMO,

D:no

ANDREA

BOBERG,

L. L. 0. 0. PROF. REG. ET ORD.

PRO

GRADU,

PUBLICO ERUDITORUM EXAMINI MODESTE SUBJICiT

ANDREAS

uplandus.

IN AUDITORIO CAROLINO

AD DIEM II. JUN. ANNI MDCCXLVI.

Horis Ante Meridiem Soiitis.

HOLMIiE,

(2)

'·>■ G GGG j x\ \ f -k:· .·:

4-.#i

I Hr\ #rl

Λ ·. ■ ·,_ $ , L·. ■- »*—-··· - · ' A v Ü . ii. Λ i J -'-a ιτΠΤ,/Τ V 'Hl 'i w t\ C' , ί X J . X J t t ■ '· c % QWIYY OTV " · ΛΚ v, . ; v. ,:.; AIÖ3H t\i\häQ.l·0Λ Mi '·· .5 Iv .ΟΙ^'.5ϋ'-1β ■ :k ; - >' t *>. f s ri 1JI

m

V

Ύ ξ \\ .

rXn

-s ■ i; ■ . ,· 1 '· ·(

Λ

/.

- .

£*vi£G/:.A

A * ** V l ' ' · ' -.'kli]Λ v)O i· '- ! ^ÄH'· ÜÄ : · · c . : . .-. ^ ;· ' . . .

(3)

PR^FATIO.

d veram fapientiam* quam in

fuavi

ac

folida

veri reélique cognitione

&

poiTeffione

merito

collocaveris, quamvis

dupliciinflatu

hoccecor-rupto utamur

duce

? ratione

videlicet

&

reve-latione: illa tarnen, niiiea? quadecet,

incedat

via, nili

huic fe

pr^ßbeat

amicam, ut

ab illa, filo

quafi

Ariadnaso

fepius ducatur: tantum

abeft,

ut

adfapientia?

feratpala-tium,& vera? felicitatis hominem

reddaü participem;

ut

potius in

declivia & innumeros

errorum

labyrinthos

prce-cipitem agat»

Unde qua?fo

morofophia

illa gentilium

&

tot abfurda eorum figmenta, nifi ex hactemerkate va-naque fui

fiducia.

Oinvss μετηλλοίζοίν

Tijv åKrfreictv

rS

OeS h reo ψίυί«, H&j εσεβaSrjacxv, η#/ ελοίτξενσοίν τη κ]last

παξοί rov k%ccvtc*.

(a).

Etenim

,

amifTo

nucleo

,

kquan-tumvis fua fapientia

fuperbientes, corticem

arrofiile

di-xeris , dum,

cupiditatibus

inhiando,

ad palatum

fuum

quisque

fapiebat.

Sed

deplorandam

hane humana?

in-dolis lortem fatis evincit populus

Judaicus.

Eum enim,

a reliquis

gentibus

fegrégatum.

ut

peculium fuum

nbsö

DIDJTl bDO (b), iis

legibus

& ftatutis ornavit

fummus

rerum arbiter, quibus

obfervatis, felicitatis

&

pra?fen-tis & futuras foret confors* Verum, quamvis tanto be^ neficioDei ejusque

praefidio

peculiari

condecoraretur;&

viam

fapientia?

ftratam

haberet

atque

expeditam;

atta-men,pravis

fuis

cupiditatibus

indulgendo,

&

mentem a

vfra humilitate & timore Dei

avertendo,

in

deteftan-dos (a) Rom» I, 25, (b) Exod, XIX, 5.

(4)

* ( O ) )#£

dos errores & vitia fcediffima pra?ceps ruebat. Quo

faéhim, ut

poft

unam alterarave cladem graviorem ex rigore

juftitiae

Divinas

illatam,

fapienti^ priftinse

tan-tam fecerit jaäuram, ut,

de

ipfa veritate & genuina Dei voluntate pa?ne

incerti

Doäores

gentis, mifere inter fe digladiarentur*

Fuit

quidem fub

templo priori melior facies veritatis, utut idololatria? fpurcitie haudraro val¬ de contaminata; cuoi prasfto eilent vätes divini, qui

coelitus acciperent, qua? genti

eiTent publicanda;

quive

ineptas

malefanorum

hallucinationes

&

difputandi

pru-ritum refecarent, atque refrenarent. ,,At fub templo „pofteriori, cum

prophetas major

vis

afflatusque

divinus

„non ageret, omnia

hsec

fecus

fuere.

Quoniam enim

,,jam nusquam erant

facrarum legum,

cceleftiumque

„arcanorum

confulti, in

quorum

verbis

ineflet plena

fi-,,des, continuo dehinc mortales, non contenti fcire, „qua?

ab illis

acceperant,

ardorem

mentium

ultra ad

ri-,>mandum omnia

tulere,

& fuis

fe

tenebris involvit

hu-, mana imbecillitas*

Quare

controverfias &

quasftio-,,nes ex facris literis eruere, morbus

effe

coepit

de-„terioris ^vi (c)»

Quid

?

quod fub

templo priori,

nui-la magißrorum opus

eifet

commentatione, cum ab ipfis facerdotibus & Levitis in praefentia populi recitata

fue-rit lex divina & fingulis

domi

leöa* Verum cum

defi-cerent oracula; mos fenfim invaluit contextui Biblico

fuas conneélere explicationes; quas pro modulo inge-nii adau&as, quisque

fibi

fifus

9 acriter propugnavit* Hinc

difputationes & rixas,

hinc

feétas

&

hasrefes,

non fme magno fapientia?

damno,

enatas

videbis; adeo

ut merito ftatum populi

iftius

terra? comparaveris, in qua

)( 2

(5)

. ( o ) *

Infelix lolium, & fteriles dominantur avenae

Virg» üb.I» Georg. V»i54. Inprimis vero contagiofa ha?c

peftis

erupit

poft

finem

fynagogse magnat Turn enim omnis generis errores, fefe & hzerefes, agmine quaii

fafto,

proruperunt.

Verba funt G, vfttii (d), qui cauiTam

hujus

mali pariter ftatuit traditiones ieu Cabbalam & legem illam oralem, quam a Deo

Mofi

datam,

& ope

poftmodum

Jofu^, Se-niorum 5 Prophetarumve confervatam, jaäant Judad

(e). Quamprimum igitur extra S«. Scripturam fapere voluerunt Judsei, mox peregrina irruperunt

dogmata,

& laxata fibula quisque

philofophari

coepit. Etenim,

ut

plures

feäas, quas recenfent Jußims Martyr,

Eujebt-«χ, EpipbanwS) aliique, inter Judaeos ortas, omittam: tres

potiflimum celebriores

commemorantur 5

„Pbarifieo-„rum^ Saåducdiorum & Ef&orum\ quorum feflatores,

pro-„fanarum gentium, inter quas exulaverant,

semula-„tione duäi, Gracique nominis, quod tunc, florente ,?monarchia Gra*ca, omnes

populos*

in iui

admiratio-,,nem rapuerat, celebritate moti, a puris fapientiasfon-„tibus, ad

putidas paludes

abierunt, h»e. erifticam

Grae-,5corum philofophiam ita feöatifunt, ut eam a Deo

tra-„ditae doflrin^, fi non pr&ferrent> certe tamen admi-„ fcerent» Et Pharifad quidem fua* gentis Stoici;

Sad-„ducad autem Ariftotelici ac Epicurei; &

EiTeni

aliqua

„ex parte

Pythagorici

erant, vel potius fapientise Mo¬ nicas retinentiores (f). Documenta perquam

lucu-lento, in quas vanitatum & tenebrarum fyrtes trahatur

mens

(d) Introd. in lccb N.T. 0,33. φ. 3. p. ni. 443. (e) In tra&. Mifchm.

i VON €. i. i. (f) Joach. Lang» Med. ment» Part. Peri©d» IV»

(6)

>K ) o ( )K

mens humana, quum a ^ipiritu

veritatis in

genuinam

veritatem fe duci non patitur»

Hinc

ftudium

fapienti»

apud

Hebr»os

hl

fedlas degenerans

,

priftinum

nitorem

neutiquam fervavit;

fed

mirum

in

modum

deprava-turn, non tam vit» amplius, quam

fchol»,

feu

inani

ac contentiof» fpeculationi

addiftum,

apud multos

pal-liopotius,

barbaque

prolixiori

oftentatum fuit,

quam

prudentia

ac virtute

(g)»

Sed,

omiilis

ceteris,

ter-tiam modo Jud»orum feflam

difquifitioni

noftr&fubji-cere placet, &

fimui

eruere

dogmata

illa, in quibus

Effws VjthagoriJfantes

deprehendere licet»

De

fedta

Ita-lica amplum

fane

fert

judicium

celebratiffimus

Scbefferus

nofter: „H»c fefla, ait, eil, a qua

quidquid

eximium

o pene

habetur

in

ceteris

ceu ex

capite

fontequp

decur-3,rit» Hinc Socrates & Plato, principes

philöphorum;

,?hinc Peripatetici &

Stoici,

Sc

reliqui

omnes, quas proponunt

optimas

Sc

religiofiffirnas de Deo,

de^

natu-„ra rerum* de

honeftate vit»

civilique

reftitudine

fen-„tentias, ut fuo loco accurate

demonftrabitur,

hau-,,fere(h)+ Ceterum,

eodem, fi

non

potiori

jure,

di-cendum arbitror ,

quidquid

in

hac

fedia

pr»

aliis

egre-.gium,

quidquid

in

notitia

rerum

potiilimum

divina-rum eximium, illud totum fere natales fuos

Ebr»is

de-beri. Etenim infatiabili difcendi aviditate captus Ppba¬ goras9 Samtus,

exoticas,

quas

potuit,

luttravit

oras,

ut,

quidquid arcani &

reconditi

gentes

peregrin»

habe-rent, venaretur ; quippe,

quod

fibi

convenientius

pu-tarit,

peregrinando

falubres facere

progreilus,

quam dorni delidem Sc rudern degere vitarn.

Hinc

Phoeni-.

X 3 ciam

<g) Loc. cit, Period. ΙΙΓ, Meinb»II, 52. ρ· II6. (h) Nat. &

fconft»

(7)

Μ ) b c )K

ciam vifendo, ffigyptum petiit;

ubi

facerdotibus,

ve-nerandis fapientia?

difpenfatoribus, injunöum fuit,

no-vum admittere hofpitem,

nihilque

celare,

auod

fcitu

pulcrum

jacundumque

eiTet:

Ibi quoque expatrio,

avi-to & ab Abrahami pofteris capto more, eum

fuiffe

cir-cumcifum? ex Clemente Alexandrino probat J, Fr,

Bud-deus (i), In /Egypto per aliquot annos commoratione

fadla, in bello Perfas inter &

fegyptios

gefto, ut

capti-vusBabylonem deducitur* Hic Magien

dSTciplinås

arca-nadidicit: Hic Nazaratum Affyrium adiit, quem Eze¬ chielen! fuiffe, omni ope contendit Pt D* Hueths {k)5

fed refragatur Buddeus (1)+ Hic quoque varios ritus, le¬ gest

ftatutaab Ebraeis haud dubie

haufit. „Vixit enim

Py-„thagoras,peregrinandoque cum aliasregiones,tum pra-i fertim Perfidem luftravit eo tempore, quo Judcd

Per-fas Babyloniosque inter adhuc degebant captivi. Unde

„facile ipfi

fuit

&

Juda^os

fimul

habere

magiflros fuarum

„doflrinarum & Magos* Quid? quod Daniel

Prophe-„taprineeps

habitus

fit magorum, qui tum extitit

fe-„ptuagenarius

fere,

cum Pythagoras ibi verfabatur* fi-a,eut Godefridus Wendelinusin quadam ad

EryciumPu-„teanum epiftola, tefte Voflio, notavit (m). Imo, pri¬

vatim leöione Mofis

Pythagoram

multa didicifle, ar-bitratur Schefferus ; ut, de imaginibus Deorum, non

fcul-pendis; abftinentia

ab animalibus; de veftimentis li-neis; deingreffii in loca facra

fanftaque,

nonnifi nudis

pedibus

(n)„ Quorfum praeterea reifert Hueths ufum afperiionum

lotionumque

(o). Et Seldenus mirificam il-lam (i) Peregr. Pyth. §. 13.111 Analeft. (k) Dem.'E. Prop. IV. Cap. I4.p.4f8:

(l) loc. cit. §.20. p» 27. (m) Sehefl·* 1. c. Cap. IV. p. 15. conf» Seid,

de J, N. & G, üb. I. c. 2. (n) loc.

cit. p. 29. cfr. Buxtorf, n«t. in

(8)

lam Pythagoras τετςακτυν furpicatur

fuiiTe

ipfum Dei

no-men τ8Τξοί<γοίμμοίτον nw (ρ)·

Sed

hxc ut fublimiora

0c ab inllituto remotiora, iis indaganda relinquo:

Ot μεν φεξτεξόι άσι voricrocj τε κξΊνοή re.

Horn»

Odyifi

u 17ο*.

Mihi fat eft

Quodam

prodire

tenus, fi non

datur ultra

Horat. Epift. I. lib,I,

Omiflis autem ceteris

gentibus, quibus

quid debeat

Py-thagoras,

erudite

, pro more fuo expofuit Sebeferus (q),

nos Pythagoram,

finitis

itineribus, in Italiam fequemur,

ubi fcholas fuas aperuit &

ieflam

condidit, quingentis circiter ante Chriftum annis* Hujus tanti

Philofophi

doärina & inftituta, virtutis & fan&itatis quadam ipe-cie fe commendantia, cum alios

plures

permoverint in,

fui amplexum, haud mireris feftam EiTasorum, temere licet, fpreto pur o fapientias fönte, ex hifce Grascorum

rivulis, fua etiam prata irrigafte; adeout, tefte Jofepbo

vitas inftitutum ab illa vivendi ratione mutuata fit,quam

Pythagoras

Gneds

monftravit«.

I11 hac harmonia defcri-benda, dum ingenii vires periclitamur, ea uti tnethodo

animus eft; ut in Capite Priori ESSiEOS; in Pofteriori

ESS,EOS ΡYTHAGORISSANTES breviter fimus

con-templaturi. Tuum autem

favorem

C, L. in anteceffum mihi conciliare atqueexpetere, neceßum habeo, ut, .fi

quid humani hic

pafibs

fuero, tuas humanitacis beneficio & excufatione ne deftituar* Vale & fave.

(p) «k Diis Syris. fynt.2♦ c,l.p, m. 209. (q) lib,cit. c» IV·

)

(9)

CAPUT PRIUS.

De

£ S

1

S JE I

\

S.

§. i.

In

Etymon vocis

inquirit.

|x

Judaeorum feftis antca

commc-moratis quum tertiam illam, quac

Efceorum dicitur, pro modulo in-genii defcribendam elegi, in ipib ftatitn negotii aditu, nodum

inve-nioprorfus Gordium5 propemodum

fine Gladio Alexandri vix diiTol-vendum. Vocatur plerumque haec

fa&io Έσσχιοϊ QiNWt Sed, unde potiiTimum vocis

ety-mon, aut fe&ae originem repetas exa&e definire, hoc

o-pus erit, hie labor. . Inter tot autem tamque

difcrepan-tes eruditorum lententias, judicem me efferre haud

con-venit: ideoque illam, quae maxime probabilis viris, rei

A

lite-II

ι

:I

(10)

2 μ (ο) η

üterari# pcritiillmis eil: vila, nomifiafie contentus ero. Quod igitur adEtymologiam attinet, alii Eflheos ab

fecit, arcciliint, quod πρακτικό), operarii fuerintj

ficMe-lanchton (ä), putans eos bonis opcribus ftuduifle,

ce-teris raundum ipirantibiis. Quam iententiam idco in-erepat Abrah, SculteTtus, quod tempore hujus

fedte,

Lingva Syriaca (forian Syro-Caldaica), Judxis fuerit ver-nacula, atque ea propter Ebrxse vocis

iignificatio

ignota,

(fr) Alii ab NOΝ niederi; unde N>ÖN Medicus,

$?ξαπευ-rv\sy quo nomine a Philone quidam deferibuntur Ejfiei.

%εξ&7ΐ8ντοίι zoci &ε%Μ7ίευξΙοεε ετνμωσ κκΚχνται, ντο ι παξ

ίσον ίοίΤξΐχψ 87ra,yyiKXcvTc&i ζξεισσονοο rfc Kccrd τίοΧεις (f).

Inde & Epiphanius Εσσαίχς, quali )ν\σσψχς didlos vult,

Tiocqci ro irifc&Bou, Jonice pro Ιοίσοο^οοι (d) Sed Jos,

ScALiGER» Philo, ait, ignoravit caußam, Ideo

confugit

ad myecturas, aut, quod animas a vitiis eurabant, aut,

quod το $ε7ov ε^εςάπευον. Utrumque, &/· longe petitwn ita

falßsfimum, Nomen Ulis ab Hellenißis ΑEgypti impofiturn.

Ifr/ täntum hoc nomen habebatit, ^ quidew Gr<ecum,

non inPalfijlina (e)> Alii a Syriaco brOin unde ΌΠ σσ/cf,

Sanüus, Ejjkos nuncupant; idcirco , quod ait Philo 5

εσσοαζε€&7ίο6ξωνυμ8?ty\s οσιότατος (/) & porro. Ter ίμιλον

reiv E&ac&icoVy rrtoi οσίων, taiiquaill diiforte pro ovtofiot. .Quae fententia Scaligero, tum de Haßd&is p. 21. tum

. de Emendatione temporum lib. 6. arriiit. Sed fe a Philone

deeeptum, deineeps fatetur ^g\ neque Eßkum a iODn ul¬

lo modo deduci poiTe, neque vocabulum prorfus

Syria-cum heic quadrare- exiilimans, Potius triplici ratione

du-(λ) Conf, Ligfotl), Hor, heb. in Luc, c. XV, 7, V) Exercitat.

Evan-gel. lib, i, c. 27. p, 71. J. Scalig. Elench. trihxr, Serar. cap.

17. p. 412« (V) De Vit', corttempl. (d) Cult. loc. cit. Cwi

iententix fere fiiffragätår Nie. Füller. Mifeell, Sacr.lib,. L c. 3, (e)

Elench, Trihxr. Serar. c. 26. p. in, 459, (/) 111 lib, qup<J omnis

(11)

3β£ (■ o ) * 3

duftus ab Hebr. |WH filmt, unde liabent Chaldaei

filentium, tranquillitas, privatio omnis impcdimenti, ve-ram & indubitatam vocis originem arceiTendam

arbitra-tur; maxime, cum Eßei aut vicatim, ieorfim a

ilrepi-tu, κοινόβια vix-erint, aut in defertis μονάζοντες (h). Ab hac non contemnenda opinione-parum recedit etymon

nen, aliis probatum, quod in loca fblitaria &

fecretio-raβ recipere

denotat;

inde

"Cn Ejjzus.

Ita ut a

laman-do fuerint dicli, quia abditi degebant h ταϊς «κετίοας, h

roiis MTM(pvycc7<r (i) ev μcvocyqlois κ ca "βτΐοιε (K). Qtiam

fententiam rcliquis ferc praeferunt, J. F. Buddeus (/> Fül¬

ler (ni) J. H. Reizius (//) alii, In hoc diflenfii placet

omnino Judicium Scultetl Itavero ille: Ut dieam, quod

res eft, ait conjeciur<e

hß fiint

poiius, quam definitiones

eruditorum. Quid enim , fi primus feffa auElor Eßzus

Del Heßens dieins,

cujus deinde nominis

memoria ßt

obU-terata. Sed & baec eft cwjeüura, (o)

§,.IL

Seil«

originem

qu^rit.

In origine hujus

Feflae

indaganda nec minor eil icripto-rum diferepantia. Josephus Scaliger, Vir certe

πολυμού-Eßkos a

Phari&is,

hos

vero

ab Haiidacis

deducit. (a)

Etenim ante tempora Hafmonacorum duo genera

ίογμκ-rιστών ait fuiffe apud Judseos, priores erantS"""VYiro

A 2 qui

(h) Ab hac parte eil quoque Job, Ltusden. in Philol. Hebraco-Mix¬

te DiiT, 20, p. 138· (O Hotting. Tliefaitr. Philol. lib, 1. c. 1.

feck. V. §. 7, p. 38. (k) Eufehius hift, Eccl. 1. 2.c, 17. (J) m

iH-trod. ad Phil. Ebr. p. m. 96, in Hift. Eccl.V. T. p. m. lz\6.

(m) Mifcell. Sacr. lib. iV. c, 3. (w) in not. ad Godv. p. m* 125, (ö) Loc. cit.

(12)

4 * (ο) Χ

(ludebant legiduntaxatypoilerioris iTfiΠΠ Ϊ—Ö^pÖ4#1 qui ftudebant auclario legis. Illos nuncupat Karaim, e

quibus orti fuerint Sadducad; ex poileriori prodiiiTe

Pha-riiaeos5 quos propaginem fuiife Hafidaeorum nullus

du-bitat. Hos vero Haiidseos iponte quidem fe addixiife

fundionibus legis; unde 1. Maccab. 11. 42. Μασια,ζψενοι

τω vc/χω fint didi, non iatis ducentes ex nudo

pradcri-pto legis vivere, Ted, fi quid etjam per confequentias

& interpretationes ex verbis legis erui poffet, ad illud

praeilandum fefe obligatos5 6c cum omnia fecerint, nihil

egifle.

At, cum procedente tempore, iupererogationis

prsecepta in canones redada fuerint & fcripto mandata ,

altercationes, diiputationes, fedas & haereies enatas do-cet, & initio quidem duas5 alteram, quae 3W iebitumr

6c legem tantum, quidque ex ea tenebatur facere; alte-ram, quae Jupererogationes 6c accesfiones legis, am-plederetur* Priores illos, five Karaim., initio non

fuis-lé fedarios, nec a ceteris difcrepaffe, nifi in rejedione

^υτεξοόσεων5 legem, etenim, 6c Prophetas , 6c

Hagiogra-pha obiervafie j usque dum Sadok 6c Baithos, pcenam

peccati 6c remunerationem benefadi in dubium trahen-do, harrefin cuderint Saducatorunn Alterum genus

ioy-ματιστών, five Hafidim, fontem eorum pronuntiat

Sca-itger, qui ie

pojftmodum

fanffos, 6c tum ab Ha¬ fidim , tum a vulgo, fegregatos appellaverint, quique

τον 8κ8σι<χσμον dvdyy^v fecerint, ipontaneis operibus

ne-cesfitatis onere impofito* Porro hoc genus hominum in

duas partes iedüm putat; in ipfos φαξίσάι&ε 6c Έσσψέ?. EjJ&orum autem ακξίβεστέξαν fuiife πολιτειών. Huic

len-tentise fiium pretium non denegaife b, Archiep*

Benze-lium hsec verba tefiantur (b) Accuratioris, ait, judicii

fcriptoribus placet, Hajidxos fuijje collegii, ordinis aut

(13)

3β€ C ° ) 3β€ s

focietaiis nomen , qute legis funttioni ö3 obfervantite fe

ad-dixerit, quaeque pofteq abierit in [é81am Ρhari/korum &

EJJkorum. Nec diiplicuit Jo.Carpzovio. (t) uti nec Th*

Cjoodvino pluribus eam illuilrantis, qui pariter

diilindio-ne facta inter CDTvOn bonos, benignos, & Ef*pfftx ffuftos,

Ef»>f1p textuarios didos, ab iilis progeniem Phariiatorum & EfTatorum, ab his vero Saducaeorum ducit. lib. Lc.IX.

Moi. Aron. Attamen-, non seque aliis haec fefe pro-bant. Certe j. Fr. Buddeus (c) a Sadducads diverfos eife Karaitas, apud eruditos in confeiTo poiitum

exifti-mat. Et quamvis J. Buxorfius ([d) duas hodiernas

Ju-dxorum fedas, Rabbanitas utpote a Phariikis; Karai¬

tasvero a Sadducaeis, mutatis quibusdam erroribus,

defcen-diile adfirmet, ab eo tamen diifentire Laur. Odselium, hatc declarant(e) C&terum,ait, rettius forte diverfas

Karai-tarum, Sadduc&orum fettas (iatait R. Ifacus Sangarus in libro adeoque , fi vel maxime Sadducaeorum ve¬

terum propago fint Karrtei hodierni, ut habet

Euxtor-fius, longe- tamen ab inftitutis prifcorum Sadductzomm dif-ferre dottrinam eorum, velipfi agnofcunt Jud<zi, hoftes il-lorum alias tnfenfisfimi. Qui plura , & his forte verio-ra defidefat de Karatorum origine & do&rina, adeat

jo.

Christoph. Wolfium in Notitia Karaeor. p. 30. &

j.

Triglandii Diifert. de eod. argumenta , imprimis

cap. V. Effteorum natales

altius

quatrit J. Lightfoot (f)

a Kenacis fcilicet, de quibus Jud. I. 16. Et filii Kentei

foceri

Mofis egresfi

funt e eivitate

palmarum,

tum filiis

fudx in de[ertum ffudce. Ab his Rechabitas, & vel a

ftirpe , vel ab exemplo eorum, deducit Ejfenos♦ Hinc

alibi; Juccefernnt, ait, Kendls EJfeni in fedibus fuis in

A 3 eremo

(J) Introd. ad Theol. Jud, Cap.3. φ. 2. (c)Intr. ad Ph. Eb. p. ra. 92.

(d) Syn. Jud. Cap. C & lex Talmud. (Y) Synag. Bifr. φ. ι. ρ. 4,

(14)

VI.-6 K ) ® C K

eremo $iuL·, Plinhis lib.j. c, /7. &ώ>*. c. ?<?.

fiuc-cejjerunt etjam iis in außeritate vit<e, is te

flat

ur fjofephus, aliique. (g) Ceterumuti ex

fententia

etjam

Lighteooti hsec res mera eft conjedlura; ita η-ullo

pror-ius nititur furidamento; quidquid pro ea tuenda

mili-tet Serarius (h) etenim Effieos tam a Kenitis , quam

Rechabitis maxime fuiflTc diverios, inde evincitur,- quod

Kenitarum in Sacro Codice mentio flat, non ut feäx & ordinis peculiaris, ied ut familiae

modo

didinfhe,

gene-ris & nationis, Rechabitis vero injun&um fuifle liquet,

in tentoriis habitare; fed religiofe interdi&um aedes

ex-ilruerc, terram agricultura exercere , quidquam Fcrere 9

vineas colere, atque posiidere. Jerem. XXXV. 6. 7. Ex

adveriö Efiki non in tentoriis, ied

aedibus degentes,

a-gricultura

fedulam

navarunt operam.

Hinc F.

Josephus

de iis refert; quod ro 7ruv 7romv litt ymgyloc τρτξχμμένα*

agris colendis in totum dediti

fint.

(i) Nrc. Serarius

(A)

non revera, attamen ob quandam fimilitudinem, EJJkos

vocari poiTe Nazirxes autumat; &

quidem

ad

duclum

Ab

Zachuth, au&oris libri Juchafin: Ted refutat eum

Scali-ger (0 optimo

quidem jure.

Lege

enim

Nazireis

prse-ceptum fuit,

completis diebus Naziraeatus

ipforum,

ad

portani templi tentorii

accedere (jri)-y

Ejfims

autera

hane

acceflum non patuiffe, conftat.

§.

III.

Propius ad

Settae natales

accedit.

Seclae

(g) 1. c, Disqu. Chorogrl' Jdhanni prsemiiTa. C. iii. §. 3» (ß)

Trih^r»

lib. iii. c. 9, p. 15©. (*) Antiq. Jud. lib. 1$. c. 2, p. m. 6iS.

(k) Trihxr. cf 8. (/) Eleuch. trih. c. 23, p. 111,447. (m) Ntun.

(15)

58? Γ o ). JflC 7 Seclae Eifacorum natalcs ad tenipora?multo-recentiora referendos efle, fide digni fcriptores iatis eyincunt. Si conjedurae locus detur, tautumat Job. Drusius, tempore

Hyrcani primi, regis et iacerdotis fummi, Efaeos proru-piile~ Euin enim, att, ilimmi Sacerdotis dignitatc

effulgen-tem, relida Phariiaeortun focictate, et Sadducaeis

adiocia-tum, "Sedae, a qua delapfus erat, adeo fuiife infeftum, ut

in loca deferta et abdita multi fe recipere coadi fuerint,

novam fedam dcinceps condituri (a). Sed hane.

fen-tentiam vacillare, exFL.josfpHo conflat Ille enim, tem¬ pore Jonathae Afmonxi, Hyrcano prioris, tres jam

viguiiTe

Judaeorum fedas, aperte tedatur, Κατά 3ε τον χξόνον

rä-τον Τξειε αιςεσειε των.

^Ια3αιων

ήσαν, ά; 7!εξ) των

άν&ξωτϊΐνων

Ίΐξα^μάτων

Ααφόξωε

ύττελάμβανον, ων r ^μεν φαξισαΐων

ελε-*γετο, η 3ε σωόόχκαίων, ή ΤξΙτη 3ε εσσψων. (b). Plurimi Ger¬

te fcriptores, in iedae hujus principiis a temporibus

Mac-chabaeorum arceilendis fere confpirant. Scilicct, cum

Antiochi Epiphanis furor et bella graviflima Judaeos

pre-merent, fadum putant, ut multi in fpeluncas et antra

petra-rum iéfe abdiderint, ne in rabiem hoftium

incurre-rent; ex eorum fortenumero, qui D^PCP, Afiäaei

dice-bantur; illud vitae genus arripientes, quod ab aliorum

commercio eiTet remotum (c). HincAug. Tornielius,

Afi-daeos in libris Macchabaeorum memoratos, ab Ejfaeisyno¬ mine tcnus modo difcrepaife adfirmat (d). Horum, illos,

quos mitior regionis aura et laetior rerum facies, latibulis

illis elicuit, et priftinae' vitae reddidit, Pharifaeos didos,

funt, qui conjiciant (e), ceteros vero, qui contemtis urbi-bus, vitam in ipeluncis, filvis et montum cavernis degere

praeoptarunt, Eßkes

didos, quafi

μονάζοντας

ff),

Haec

igitur (λ) de Hafidaeis p. ni. 24. (h) Amt. Jud. lib. 13, c. 9, (V) Nie. FnlL*

Mifc. Sacr.lib. 1. c.3. p. 32. (d) Annal. Sac. Tom, I. $.12. p. m>

3το, (#) Hotting. Thefaur, Philol. lib h c. 1, Se&, V, 7. ρ.

(16)

t κ ( o ) »

igitur gens,

pcripedlis vitae

folitariae

comtriodis,

in

illo,

quod coeptum erat,

vitae

getiere

permaniiiTe

videtur,

atque

in focietates religioias coaluiiTc, virtuti, pietati et

fapien-tiac operam navans

haud

exiguam. Eoque

fadtum

eredide-ris, ut multos, opinione

integrae vitae

permotos,

ia

fuas

traxerit partes: adeo ut ex

caleulo

Philonis

et

Josephi,

aevo illorum fupra quatuor

millia

virorum

hoc

inftituto

vi-xerint (g). Conferantur

de

fedlae hujus

natalibus;

Joh.

Lundius(hJ, Nie. Füller (j) Villiam

Cave

(k),

Joh»

F. ^uddeus, (0 T. Godwinus (m) N. Drusics

(n)

aliique.

i

iv.

Genera

Ejfaorum recenfet.

Duo praecipue

conftitui

folent

genera

Effaeorum.

Al-terum των πρακτικών et Κοινοβίων*

Alterum

Των

3'εωζητι-κων et μοναζόντων.

Illi

artibus,

quas

callebant,

operam

de-derunt maximam; deicripti et a Josepho, et a Philone(a);

inter ie nihil diverfi; niii quod quod alii eiTent γαμάντες,

Kyocpa alii.

Quod

iiinuit

Josephus:

Eft,

ait,

aliud

etiam

Ejfenorum

collegium

cibos

quidem

et

mores

legesque

Jimi-les cum prioribus

habens,

difiansvero

opmione de

conjugio(b).

Tbeoreticos vero , Therapeutas, naturae contemplatores* et huic tantum ftudio, curandaeque animae per totam vitam

deditos, nuncupat; et

infigni laude

tum

dodlrinae,

tum vitae

{£) Ant. Jud.;kl8 c.2. P* m. 617.

(/') Jud.

Η

Üb.

IV.

c.15 ρ m.

80^.

(r)Mifc. Sacr. ü IV. c 3, ρ. 416. ('k)Antiq Apoft. Toni. I. Part z. 24. ρ. Ιΐ8· üq. (/) Hift, Eccl. V.T. Tom 2, Period 2. Sect, Vill

I?.p.1216. (w) Mof. &Ar. lib.c.12. §.19.fq. («) Refp. ad Minerv. Ser. C. t. p.207. Sanc, ait, antecaptivitatem bahytonicamftiijjk

Hcf-fenos, nunquam probabit, qui hißoria Ebraica mediocrem peritiam

habitevit. (a) lib. quod omnis prob, über, fit, p, 111.600. cdit,

(17)

3β£ ( o ) Sej 9

vitae inftituti ornatPhilo Judaeus; utpote quos huic vi¬ vendi rationi fe addixifle tradit, non ex more, aut

roga-tos, ied amore correptos rerum coeleftium, et

quaii

furore

divino percitos; donec

ad

contemplationem

illam

defide-ratiiiimam pervenerint (c). Practici, Syriae et

Palaeiiinae

incolae habitabant, Philone tefte, κοψηίον, per pagos et

vicos, urbes fugientes; At contrarius

eft

Josephus, qui non

unam certam civitateni ipiis fuifTe, fed in fingulas multos

domicilia transtuliffe adfirmat (d), Quid? quod, praeter

plebeios multos,

etiam principes

eorum, quos

inter

Johan¬

nes EJfteus(z\ Judas

Ejfteus(i\

fkManabemus EßeusQg)

commemorantur; quos Hierofolymis degifie, ex porta

illa EJfteorum, cujus

meminit

Josephus,

concludit

A.

Scul-tetus (h). Prafticos igitur urbes quoque

incoluifle,

&

vitam opificiis, ovium, apum agrorumque cura träns-egifie conilat,

Theoretici

vero,

villarum

pagorumque

ab-dita loca quaerentes, contemplando, orandoque

confe-nuerunt; eapropter a Philone ίν,ετο&ι,

fiupplicantes

nun-cupati, Praeterea, in ccena et

prandio,

et genere

quo-dam eiborum a Praclicis fuere diverfij in conjugio quo¬ que a parte quadam Praciicorwn;

quod

teftantur

The-rapeutrides ille

Philonis.

Fabulatur

igitur Plinius,

quan-do de Efieis loquitur, ut de gente

Jola,

in toto

orbe

praeter ceteras mira,

fine ulla foemina,

omni

venere

ab-dieata, fme pecunia, Jocia

palmarum.

et porro: Ita per

feeulorum millia

(Jncredibile

diclii)

gens deterna

eft,

übt

nemo nafcitur. Tam Joecunda Ulis aliorum vit<z

peeniten-tia eft (i). Illi vero Philonis

Therapeut<e

an Essjei fuej

rint, iunt, qui dubitant (k). Certe negat id ipfumΗ

Vale-sius (0 iis potiffimum

duclus rationibus:

quod Philo

B .

Ju-(c) vit. cont. (d) loc, cit. p.785. (c) JOSEPH.b. 1.1.2.c.2? ρ.%ιζ:

(t) lib.i, c.3.p.713. (g) antiq.jud.1.15.c.13. (h) exerc, ev. lib.1.

c.29. p.73. (i) hift.nat.1.v.c.17. (k) cave aut, apoft,p.623. (1)in

(18)

η (ο) 3Κ

Jumus nunquam eos EjJkos nominet, Ted modo

5^«-πεντάς, et mulieres ΒεξαπευτξΙ^ας: quod idem ait,

fenos Syriam et Palaeftinam incoluifle; Therapeutas vero

per omncm

fere

Grxciam et Barbariam fuiiTe diffufos, in primis per iEgyptum et circa Alcxandriam. Quod

praeterea Fl. Josephus, ut diligentiflimus EJJkornm deicri-ptor, de Theoreticis Ejjenis 6t Therapeutis ne verbo quidem moneat; 6t praeterea multa illis a Philone tribu-antur, ab Effkis aliena; ut de conjugio; depropinquis

6t amicis, quibus Patrimonium fuum concefferint

The-rapeutaej cum tarnen EJJaeis vetitum fuerit quidquain

propinquis donare, utpote qui in commune omnia

con-ferrent. Hanc vero Valefit opinionem acriter impugnant,

Thomas Bruno (w), J. Scaliger (n) J, F. Buddeus (0)

et alii. Profefto, ex ipio initio libri Philonis, de vita

tontemplativa 6t contextu verborum, certo certius patet,

eum Theoveticos fuos pro EJJkis habuiffe. Etenim,

pofl-quam deEJJkis egerat, qui vitam exercebant adtivam; or-dinem poftulare pronuntiat, de eontemplationi deditis, pro

viribus dicendi. Neque enim, quia Philo Pratficos

Ej-Jkos Syriam

6tPa'aeftinam inhabitare

dixit, ea propterTfe-*creticos aliquot EJJkos fuiife negavit. Quod vero Jose·

phus Therapeutarum mentionem nullam injiciat, inde

fa&um videtur, quod Ejjki^gyptiaci ex gente Judaica,

nomine hocce Graeco, quo idiomate utebantur Helleni-ίϊχ iEgypti, ratione habita peritise 6t ftudii indefefli in

quserendis natura arcanis 6t morborum remediis, fuerunt infigniti potius, quamJudaico. Quapropter, cum Pra-dicos inter 6t Theoreticos parum intereilet difcriminis, praeter τψ άκξίβεια,ν της πολιτείαςj mirüm non eil,.

Jo-sephum eos iilentio praeteriiffe, Praeterea, nec omnes

Pra-(i») DifT. de Therapeut, Philonis. (n) de Enaend» temp, Iib 6, p» 539,

itemad Eufebii Cronie, p, 14. & Trihaer, €,29» (o) Introd ad Pki

(19)

η (ο) η II

PraAicorum conjugium detreAaflfe fqfephus auAor eil.

Quod reliquum eil, fuit quidem Essjeis Practicis vetitum, cognatis quidquam dare, fine impetrata venia curatorum; adeoque non prorfus interdiAum; Therapeut<z vero, ut

οίκξιβ^εξοι viderentur, & divitiarum fummi contemtores,

caducas iilas res abjiciebant, cognatis et liberis, extra

fii-am focietatem conftitutis; quod Philo innuere videtur,

Dtinde, ait, pr<z immortalis, beataeque vit<z cupidine,

qua-fi jam hac mortali defuntti, facultates fuas relinquunt li¬

beris , dut cognatis, ultro eis pojfejjtone cedendo , atque

etiam fociis ef amicis, fi cognati defint. Oportet enim ut qui perfpicaces divitias adeptus eß, c#cas illas rclinquat

mentibus czcutientibus (p).

Ejcä

Theoretici feu Therapeut«,

num

Chriftiani & Monachi fuerint.

Pro Chriilianismo Ess/eorum, tanquam pro aris & focis militat Eusebius (a\ his quidem armis: Eßfii

Phi-lonis degunt in Monafteriis: canunt αντίφωνα: dejerunt

facultates: legunt fcripturas facras: continentes fiunt: conveniunt ad σεμνέϊον orandi gratia viri ef mulieres, Jed

feparatim: celebrant pervigilium pajchale, hymnos

cantan-tes : habent Diaconos ef Epifcopos. Ergo iiint Monachi

Chriftiani. Hunc improvidum Eusebii Zelum acriter in-crepat Abr. Scultetus (b), oftendendo et ejus in

con-ftantiam; alibi (c) EJfieos Judaicse religioni adferentem, & totam ejus ratiocinationem niti argumento iimiliuni,

Quod igitur ad facras illas aediculas iive femnea & Mo-nafteria, ut et αντίφωνα, attinet, putat codem jure

Scul-b 2 tetus

(p) Vit» cOnt. (a) Hift. Eccl, lib, II»c,17, ('b) Medulia Theol^Pat»

p· 864,fq» (c) lib.g »Prxparat»

(20)

m Μ ΐ®:) η

tetus Pythagoraeos, quorum eonfortium Α. Gellte vocatur

ζοινόβιον'·, imo Bontzios Japponenies, Monachos Chriftianos

eile pronuntiandos: Η ienirn,auftoribus hiftoricisfocietatis,

templa,clauftra,peryßilia,more

Chriftianorum habent,&

οίμοι-ßaiois ςί%ο& ψαλμ& σννεξη%$σιν+ NecmaleconjeftaiTe

exi-ftimat Simonem Stenium, μοναςηξίον illnd non Philonis eile, fed interpretatione cujusquam irrepfiffe, & quidem

ipiius

Eujebii,

qui

τά

σεμνεΊα vocat μονοοςηςια. Philo de-inde ait, Therapeutas, άξχομέν&ε φιλοσοφείν i^lfteeSm rots

τίξοσηκ&σι των ύποίξχόντων. Quod ut εξμοοιον arripit

Eufe-bins, contendens, ex acMs Apoftolicis, inftitutum hociu-iife Chriftianorum. Same, ait J. scau ger, multum dißert,

fnis opibus

reliäis,

ad

Effenos

venire, ant pretium

fua-rum opum Chriftianis eommunicare. H<ec tam differunt,

quam abjiceve

&

retinere (c),

Refert

praeterea Philo de

Therapeutis; quod, verfantes facra volumina dent

ope-ram philofophiae per manus acceptae a majoribus,

fcru-tando ejus allegorias; porro, quod legem &

propheta-rum oracula divinitus iibi data, & prifcorum

eommen-tarios habeant; quia Sedae auftores multa monumenta

reliquerint de allegoriis ejusmodi«. Quod fux fententise

.admodum infervire autumat Eufébins,- facra illa volumi¬

na non poiTe non deiignare fcripta Evangeliftarum atque

Apoftolorum

contendens,

At evangelia

&

Åpoftolvrum

fcripta vix erant

dum

nata, certe non omnia publicata; quando

Thilo fiib

Caligula

initio

Claudii

fcribebat. Au que ut puhlicata

ejfent:

non poterant dtci: άξχαίοο της φι¬ λοσοφίας των Εσσηνων μνημεία, υπο των άξγ/γη*γετων rris

dt-ξΐσεως σ γ'γε'Ϋξαμμενα

(β)*

Quam ob

rem,

ß Tbeoretici

ifti, cujus fecte inftitutum admodum vetuftum & xvo

Chrifti longe fuperius, fuerint Chrifliani; prono fluit al-veo, fuiffe Monachos et Chriilianos ante Chrißum; quod "(0 Eleixh» trihser» c,29.p, m,47> (\d) Scult.medullaPat.p,

(21)

Ή Ο ) Μ ν ?ι

quod abfonum. Porro continentiae

litaife,

&

orandi

cauf-fa ad α-εμνέϊον conveniife Effkos, dicfhitat Eusebius;

Ted

in illa re Pharifaeis, fimiles; in hac Judaeos Chriflianis,

often-dit memoratus Scultetus. Quod ad pervigilium

paicha-le attinet; Philo ejus non meminit; fed duntaxat

δοραίων

ϊβίομάόας,

feptem

feilicet Pentecoftes,

feu

Pen-tecontades; nec Diaeonos quosdam & Epifcopos, fed

modo curatores & εφγ\μηξέυτοος in conventibus & σεμνεϊο&

adeffe folitos, memorat. Nec defunt alia & quidem ma¬ gni-ponderis argumenta,

quibus,

in

hoc

EJJkorum

Chri-ilianispao deftruendo, utuntur fcriptores. Quo etiam per-tinet, quod, Philone

teile,

bis

tantum

quotidie

The¬

rapeut^ preces

fuderint,

Oriente

feilicet &

occidente die;

quod cantica,

hymnosque in

Dei

laudem compofuerint,

vario metrorum carminumque genere; & demum per

terrarum orbem fuerint diffufi. Quae in Chriftianos eo

minus quadrare arbitratur Valesius; cum

Chriftiarti

non tertia modo, fexta & non a hora; fed &

fingulis

diei no-itisque horis Deum

compellarint: & ferius demum,

utpote

poft Antoninorum tempora novos

hymnos

compofuerint;

nec per orbem tunc

temporis

diffuli

eifent,

fed

admodum

pauci, non

patriam

ullam,

praeter

coeleilem

Hieroiölymam

posfidentes (e).

Quaenam

vero

inter

menfam

illam

puram ,

in qua eibus

ipiis

facratisiimus,

panis

fermentatus

cum iale & hyifopo,

apponebatur

, & iacram

Euchariiliam

ad-•eft convenientiae? Ut alia taceam a Philone EJftis

ad-Tcripta, fed

Chriflianis partim indigna,

partim

inufitata.

Huc pertinet Josephi

de

Eßkis narratio; quod

fummum

ftudium veterum

jeriptis

adhibeant:

ea

maxime

inde,

qu<e animt & eorpori expediant, eligentes. Hinc

Ulis

?norbo-rum remedia, flirpes mediet; quamque vim proprium

fin-σηΐί lapides habeant, rimantibus conquiruntur (/) Quod,

Β 3

Chri-v/f< ·" ■-·' , ' " * * r'/f *

(22)

Μ Κ (ο) JBg

Chriftianismi aetate prima, minus fuit neceffe, quum

no-men Servatoris invocando, absque ulla fcientia medica,

morbos curaverint, Nec credibile eft, Philonem ,

utpo-te Judoeum; eoque nomine Chriftianis infeniiim, EJJ'<e$s

tanto ornaffe praeconio, ii alienac fuiffent religionis. Scaligeri hac de re judicium hoc eft : Ut

ton-tedamus, ait, Theoreticos JEgyptienfes Monachos Chridia·*

nos futjfes tamen, quia &8ωξνιτικο\ ubique terrarum erant,

tur non & ubique Monachos Chriflianos juijje, concluda-mus. plures habuit Pahcflina, reliqux

or-bis regiones. Illa enim propria fedes Effenorum., *£7#;« ftibus bfofepbo & Plinio. Prius ergojuerunt in Paheftina*

quam in JEgypto. Quod

fi jlatitn poft

refiirrectio-nem, quo tempore Imc fcribebat Philo , in JEgypte

erant Monachi Chrifliani, fine dubio erant in

PaL·-fiina , ex qua Judxi ΑEgyptienfes oriundi funt. (g)

Quam-quam igitur non diffitendum, ad exemplum veterum Es-faorum inftitutum hodierni

Monachatus

initio potuifte

for-mari,utmenseft ^oxhornii; qui monet,nihiltarnfimileeße,

quamEßenum interCfudaeos cf

Monachum

inter

Chriflianos.

/;)

& Polydori VERGinr, cujus haec funt verba: Ego verο,

quando in re ambigua

liberum

eft

conjectare, crediderim inftitutum Monafticx vitet; ab EJJxis five Fßenis, quorum

Jecia

apud ßudxos admodum

celebris

habita eft,

adpofteros manajje; quoniam illi fere per omnia eam ducebant vitam,

quam »öi*

Monachi

ex

\prafcripto legis

agerefolent (/). Nihilo tarnen minus, Efaos Judaeos pronuntiamus,

ad-du&i, & allatis, & aliis fat validis eruditorum

rationi-bus: quorfum & hoc coronidis loco referas, quodPhilo librum hunc inleripferit, non tantum 7reft ß)a Β·εωξΐΐτΜ§,

led & 7i εξ) ]Ικετών άξετων, de

fupplicium

virtutibus; alibi

vero

(g) Elench. Trih. c." 19. p. m, 477, (h) Hift.Univ,p. 8C 0)de

(23)

U ( o)

vero (k) totam Judseorum gentem vocitet ro herov

γi-vcs, nationemfupplicabundam, feußupplices ξ$ religioβs,

§· vi.

Ejfceormn,

num

in

Sacro Codicc

mentio fiat.

Cum reliquse fe&ae xvi ejusdem, utpote PhariiiKi &

Sadducaei haud femel in S. codicc N. Teilamenti

com-memorentur, jure mircris, dc EiTaeis altum ibi efle

filen-tium. Equidem hujus rei has fuiiTe rationes, opinantur

icriptores; quod3 xvo Salvatoris noilri, pauci ejus

ordi-liis fuperfuerint, atque illi quidem per varias urbes &

re-giones diiperfi; qui vero huic feftac efTent dediti, a

ilre-pitu forenii & civico alieni, res fuas curarint, nemini moleilias ferentes* Attamen inftituta eorum a

Scripto-ribus iacris eiTe reprehenfa, praeter Godvinum (a) prx-cipue demonitrandum fibi iiimfit M. Chemnitius (έ) E-tenim, fadla inter Philonem & Paulum ad Coli. II. colla-tione, intento quaii ad fontem digito, Paulum

EiFad-fantium dogmata increpare, exiilimat. Philo quidem, ait quosdam amore σοφίας, negledia corporis cura, per

tri-duum, imo per fex fepe dies vix deguilare aliquid:

id-circO PAULUS v. 16. M>? ουν ης υμοίς κ^ινετω εν βξωσει η sv

σϊοσει v. 20. τι $ογματιζε&ε. v. 21. μη οίφη> μηίε ^ευση ,

μηίε θ/γης. Habent Κοψν σοφίας, ηοη habentes curam

corporis. Porro, cum Philo memoret, ipfos σωμαπκας

άνάγΛας ηοη dignas ducere, quibus temporis aliquid in

tempore tribuant; eorumque inftitutunt vocitet ^εξαπε* iocv, ipfos §εξοί7ΐευτάς feu Cultores, imo ίχέτας 5

epiz&fiip-pH'

(£) lib.de Virtut. & legat, ad Cajum. (α) Mof,4k Aroit»1,1,i ϊ2,§»

(24)

K (°) χ

pjices ratione

humilitatis:

Pauluiti

reponere

exidimat

Chemnitius, eos habere Koy<>v σοφίας εν εθελ°$ξησκεία κα)

ταπεινόφξοσυνη κα)

αφέι^ια

σώματος , 8κ εν τιμη τίνι τίξος

πλησμονών της σαςκός. lmo, Paulum

refpedu

ldololatriae

in angelorum nominibus fervandis? dicere:

μηίεις

υμάς καταβξαβενετω &έλων εν ταπεινοφροσύνη κα) Βξησκεία των

dyy^v; quin & Philonem ipfum,

infignem

eorum

prae-conem his verbis damnare, d ,μη εωξακεν εμβατευων, ει¬

κή φυσιύμενος υττο Τ8 νοος της σαξκος αυτ8. Quae

expofi-tio verborum Divi Apodoli, ut ut valde ed fpeciofa ,

nec prorfus

contemnenda,

utpote quae nec

aliis

Viris

E-ruditis diiplicuit, praefertim Goodwino

&

Leusdeno;

dif-ficile tarnen eil: didu, an hanc prae ceteris fedam, an

a-liam heic refpexerit. Id vero

certisfimum

videtur, arguis-fe

Apodolum

falfos

Dodores illos,

qui

inditutis,

ac prae-ceptis, vel

^udaicis,

vel Philofophicis forte libertatem

Chridianam onerare & infirmare auii fuerint» Ledu

uti-que digna funt, quae

hic

adfert

Jo,

Christ.

Wolfius in

Curis PhiloL ubi juxta declarat, ié ab explicatione ver-boruni de Efienorum feda, plane alienum eife.

CAPUT

POSTERIUS

ESSjEOS

PFTHAGO-EISSANTES

tradens.

Gi-νος

λησιν

ζεσσαίων')

υττο Π.υ$αγόξ8

Τ8Τ°

εστί

καταίείε^μενη.

ίιάιτη

χξωμενον τη

(jCniiS Ef■

παξ

ΐλ-ßeorum

hoc utitur

vit

de

inflituto,

quäle

apud

Gr<z-9 · cos Pytbagoras

proefcripßt

(a).

In

qua

convenien-tia (a) Iosfph. Ant Jud. I. 15. c.13/

(25)

K ( 0 ) 17

tia breviter cruenda, dum veriabimur, ea incedcre via

convenit, quam nobis fubminiftravit Philo Judäus,

cum EJfieos pronuntiat, quidquid expetendum eilet, quid

contra fugiendum; triplici regula examinafle; τω τε

φιλο^έω, ηομ φιλαςετω, κ&ι φίλαν$ςωτΤω. Anwrc Dei &

Virtutis & Hominum (b) Et hsec ratio eil divifionis Ca¬

pitis hujus in Tria potiiTimum membra.

MEMBRUM PRIMUM.

DE

AMORE

DEI.

§♦ I.

Si in

genuinae

nulla

fapientix

Philoiophorum

rudera invenire

veterum

licet,

£e&a

atque

tot

verx

in Ita-

&

iica, ipfo fatente J. F. Buddeo, Theologo &

Philo-fopho celebri (a); non eil quod mireris, in rebus fa-cris, & theologia, praeilantiflima illa philofophiae ejus parte, tantis parafangis Pythagorxos, ceteras philoiopho¬

rum gentes fuperaile. Videbis enim hominem gentilem

totam fuam philoiophandi rationem ita inilituiile, ut

homo, pofi: notitiam fui ipfius, malorumque, quibus

-eilet infe&us, impetratam; purgata mente άστο της υλι¬

κής άλογίαε v&j τ£ &νητ8$ές σώματος, αfece rationi con¬

traria, mortalique corpore; & rejedis hiice terrenis, mundanis & externis rebus ηομ επιςξοφϊ) εις εαυτόν

verita-tem illam perfpiceret, quae occupata eilet πες) όντως ον¬ τά, circa ea, qu<z revera funt-7 immutabilia, aeterna

c

éc

(β) Mb.quodomnisprob♦ &c.p«6oi, (ci) deKuSaqa: Pyth« Plat· ρ.ς^,

(26)

Ig κ (ο) »

& divina 5 hujusque ope veram iapientiam, virtutem

ac beatitudinem obtineret, ad iublimia, Deumque ipiutn

principium fuum, afeenderet, eique fimilis evaderet

(b).

Hinc Schefferus: Hoc agit, ut purgata ante omniα mente,

ac liberata a vinculis corporeis per mortem, incipiat

invefti-garevcritatemrerwndivinarum bumanarumque,accomparare ?iobis Japientiam, qua impetrata, non amplius fimus

mor-tales, verum fimiles divino numini(c). Hifce fepimentis

disruptis , aditum ad Deum fuis aperuit Pythagoras,

Scd qualem faffus eil: Deum? Lactantius ita:

Pythago-ras unum Deum confitetur, dicens incorpora\em ejjemeutern, qii£per omnem rerum naturam diffujay & interna, vitalem

Jen/um cun&is animantibus tribuat (d). Adeoque, licet

110η prorfus negandum, plures ipfum

agnoviffe

Deosj unum tarnen & iupremum Θεον $εων χυξ'ως, n&j 3-εον υπχ-rov, y&j οίξιςον coluit; ceteros vero legatos modo &

mi-niftros habuit fummi illius entis. Hinc diftinxifTe eum

patet inter Deum votjrov, fola mente contemplandum feu

rsrqdL·, & yrov feu feniibilem, ^

ab illo

produftum.

hlerogles: ev* w\μιΧξγος Των ολων, α;τία y\ τετξας, Θε¬

όc vcrjrcc, oiiTioc τ8 έξα,νΐχ y&j άκΒητχ Θε& (e), Deutll vero colendum & quidem pra ceteris, duxit Ρytbagoras*

Quod ex carmine hoc aureo haurire liceat.

'ASccvoct8£ μεν 7ΐξωΤο& Θε&ς ν'ομω ως όιάκείΤοιι

ΤΙμού*

Per vSuov heic intelligi iyuiapyMov v3vy hoj τψ Beiocv

βέ-i / t t s » ' 3 % tv /5

λ^σνν οίίόιως τxqoccyüiocv τα τταντα κ#/ οιασο^ΰσαν^ contendit Hieroclfs (f). Praterea Theologie, haud

exi-guae philofophiae parti, notitiam ceremoniarum

myftica-rum, ufum & artem divinandi, imo Muiicam &

can-tandi peritiam adnumeravit, quatenus laudes divinae & viva voce, & inftrumentis muficis eilent celebrandae»

Quo

(b) Seél:. lt.c.7. p.51. (V) üb.cit.p.ra,53. (d) delraDei c,P.p. 543.

(e) Adcarm. aur.Pyth.e II. vid. difT. Ferneri de carm.Pyth. aureis part»

(27)

K c Ο ) $

Quo fpe&at Diogenes Laertius; qui inter pracepta

Py-thagorae refert & illud: dSens %fr,<Son τrqos λνξαν^ Ζμνω re

Seoov xfj elvSgoov ciyccScov evÅcyov χοίξιν εχ&ν (g). Quod di-vinationibus ftuduerint Pytbagor<ei, ex famblicbo probat

Schefferus (/;), Vidcvunt itaque, ait Buddeus, exparte Veritätem; fed totam non adfecutifunt, interim de necef

fitate purgationis tejlimoninm jerentes, multos

Chrifiiano-rum in ruhorem vertunt, hane agnojcere nolünt (t).

Ad Essjeos quod attinet,hi nonminus interJudaeos quam inter profanas gentes Pytbagoroei eminere voluerunt, cum

in notitiaDei, ex iäcris il Iis & divinitus iibi datis legum & prophetarum oraculis haurienda, tum in cultu ejus

religio-fo. Pythagoras Svalens uti voluit άψυχο/s & munditiem internam imprimis commendavit, de externa minus folli-citus: imo adeo iacriiiciorum ufum improbavit, ut cum

ceteris fapientibus miratus fit, cur tetrica illa confvetudo,

iiinocentium änimalium fanguine, atra fuligine ac fumo

delubrum fcedandi, totum fere occupaifet orbem» Idcirco

Porphyrius hunc Deo ferviendi ritum appellavit βλαβεξον,

ττοίξάνομον, Kog άνόσιον,noxiwn, illegitimtån, acprofanitm(JO·

Et in hac re Pytbagorifantes primum videbis EJJ<eos\ qui non facrificiis vel alia re fenfibili Deum placari putarunt,ied

fummam religionem in interna mentis munditie pofuerunt é ζωοί KoeroeSvovres , #λλ' ^εξοΤϊξεπ^ reis εο&υτών Stoivolccs

κοίτασκευοίζ&ν dfysvrss. Philo. Et de contemplativist Non jacrificantes animalia, fed operam dantes, ut proprias

mentes fanffitate ornent. Innuere quidem contrarium

vi-detur Josephus: eis ro ίεξον ccvecS^ocret re μέλλοντες, Svalens

8% ειητελχαι ίίχφοξότηη dyveiwv eis νομίζοιεν, y&j Si dvro

εΐξ-y^evoi rit K0tv8 τεμενισμοιτοs, εφ &νΤων reis Svaidns Ιππε·

λ&π (/). Quod minus credibile pronuntiat Buddeus (;//) quamquodtraditPhilo.Adexemplum Pythager#,qu.iSolem,

C 2 Lunam

(g) Scheff.Se&.It.c.X.p.96. (Z>) loc. cit. (/) KecSei^s Pyth. Piat. §

26 p.404. in anale&. (k) Hb.cit. § 13.p.380. (/) Ant»Jud. 1. 18.

(28)

K ) ο ( Κ

Lunam & aftra in Dcorum collocavit numero, apud

La-ertium (η); incufantur quoque EJfeei CHfecun-dum narrationem Josephi: Przcipue circa Deum religiofi

funt. Namque anteSolis ortum nihil profant loquuntur, αλλ'

«s* αυτόν 7ΐοίΤξΪ8ζ zvfccis (piblyyovroci, fed ei patria qiuzdam

Vota celebrant, wr oriatur precantes (o). Sed non iine

ra-tione, loco «V aurov, legendum eiTe, «<r csurc fufpicatur

Buddeus (ρ)j adeo ut ad Deum, non Solem preces fude¬ rint. Credere eonvenit, EJfkos orationes & preces fuas,

non ad Solem direfte, fed ad Solis au&orem, ut ethymnos

& cantilenas edidiife; quibus per profopopoeiam quandam, iölem, ut felix oriretur, compellaverint: hinc Josephus,

ωσπεξ ίχετευοντες. Quam explicationem füffragioetiam

Phi-lonis firmari exiftimaverim. Etenim ille ita: Quotidie bis

precari folent, mane ac Jub vefperam, Orientefeie,

petcn-tesdiem verefelicem\ utque mentes eorum ctelefli repleantur

lumine: occidente vero, ut anima in totuni exonerata

fenfi-bus, moleque rerumfenßbilium, veritatem veftiget in

confifio-rio domeftico iq). Quid? quod non male conjeftaile fibi videtur Nie. Serarius, adfolem preces dicere, idem valere,

ac verfüs orientem precari; & per Dei radios, folis

qui-dem

jrtteiligi

radios, fed quos dat Deus; aut Solem Deum dixifte FJ/ieos, iicuti rem valde praeflantem, Divinum & Deum nominare aliquando moris elf (r). Sed hifee mffis, exercitia religionis EJfkorum reliqua evolvamus, oportet DePratticis refert Philo; quod rejectis ceteris philoiöphiae.

partibus, etiam naturali, niii quae de Creatore mundi

ejus-que creatione diflerit, infola moralt fe exercerent, [üb

p£-dorribis legibus pätriis: quas concipere non poteft humanus

dnimus absque afflatu numinis (/). Non aliter ac

Pythago-r<zi, qui viam fuam purgativam non peragi poffe putarunt fine

(»)vid.Scbejf.p. 143» (o) B.1.1.2.C.7·p.78?♦ (/?)loc,cit.pag. 1213.

(29)

η (o} β SI

fine ope atque nuxilio Divino. In hisce edilbendis

occupa-tos eos ait Philo, cum alio tempore, tum praecipue

recur-rente die feptimo, quem iacratum exifiimant; quoque fe-riantur ab omnibus aliis negotiis. Imo in iacris aedibus feu

iynagogis, juniores ad pedes feniorum eonfidere, ex ore & interpretatione iplörum percepturos, quid pietati, vir-tuti & juAitiae conducat. De contemplativis vero, quod praeter femneum commune, in quod feptimo die conve-niebant, etiam habuerint facras aediculas, femneafeu mo¬

naderia, ubifolitariifanttß vit<z myfteriis dant operam, quo

nec cibi potusve quidquam inferunt, aliudque in ufum cor¬

poris? Jed legem tantum Zf prophetarum

oracula,

divini-tus fibi data, hymnosque & quaedam aliapietatiJcienticeque

promovendß utilia, Itaque, ait ρ orro, perpetuam

babent

Dei memoriam, ut ne in (omnis quidem aliud eis obverfi-tur^ quam imagines divinarum pulcritudinum; cf fitnt in

his, quifomniando prodimt pritclaras facrß

philofophiti

Jen-tentias. Ut jam, brfevitati Hudens, praeteream varios

il-los ritus & inftituta facra, quae eos obfervaiTe in

fepti-ma ieptimana, recurrente quinquageiimo & maxime

le-Hivitatis die, fufe tradit Phllo: attendere duntaxat

pla-cet ad artem droinandi, quam Effkos ja&afife Josephus.

teftatur. Sunt in iis, ait, qni etiam Jutura nojje

promit-tunt, facris videlicet libris & variis fanBificationibus,

pro-phetarumque diBis a primis

aetatibus adhnsrentes:

raro

au-tem accidit, ut praediBiones eorumfruftratio confequatur (f).

Huc refert Jfudam Ejpeum, qui Antigono mortem praedi-xerit (u) quique nunquam diviiiando aberraverit, neque

mentitus fit; & Mamhemum

ÉJpémn^

qui Herodi

regi-am dignitatem lit vaticinatus

(v).

Verbo duntaxat

no-minare liceat, quod, quemadmodum Pythagoraei, non minus iplendeicente quam veiperaicente quovis

die,

exa-C 3 men»

(t) Ant.Jud. 1.2«0,7,p. (/(

2.i/liS.I.

0.3^.713. (&) Ant, J.I.if.

References

Related documents

ferere velletj atque ipfc licet vidoriae fit Dominus &amp; audor, lubens tarnen Jacobo vidoriam concedendo fatere-. tur, fe illum fuperare non

dum prxfigkur π (r), quod praeter Articulum (s) cor*, mode denotare poteft notam univerfalitatis (t), hoc feil fenfu JE HOP AH, DEus omnium Exercituum, qui. ecelimi &amp;

verbis: Π1ΓΡ Dominus regnavit, Pf. Π1ΓΓ Regnabit Dominut in fempiternum, Pf. Atque fic placuit haud dubie Divinas Bonität!, deferibere per tres temporis dif- jerentias fuam

cftendi pofle , Colchis , qui apud ■ Herodotum Atgyptiis praeponuntur, antiquiorem circumcidendi ritum adfcribi debere , quam reliquis. gentibus : quae ratio argumentan- di,

explicanda, haud temere eft difcedendum a ferie nar- rationis, quam S. Scriptor nobis exhibuit Proinde cum conveniant fere in eo quotquot funt philofophi, Ven~. tum nihil aliud

anniculus in facrificium pro reatu. Quo facto ? Uli Nazl- r«3tus renovatus fuitj ita ramen, ut novum temporis fpatium , quo fe devotum volueraf, jam rurfos inchoaref, non

Reges in populo Dei, verum etiam Summos Sacerdo- _tes, oleo facro fuiffe inauguratos. Voluntitaque Schic-. kardus λ), Leusdenus b) &amp; alii plurimi,

faevas ejus elabendi manus, transeun- dique» fecuritatis fuae cauffa, ad ur¬ hem aliquam perfugii, confilium in a- rena capere necefle habuit, &amp; ad lo¬ cum illum fandum