f DEO DUCE.
DISSERTATIO HISTORICO
PHI-LOLOGICA,
PYTHAGORIS-SANT.ES
LEVITER
DELINEATURA,
Quam,
SUFFRAGIO AMPLISSIMI SENATUS PHILOSOPH.
IN REGIA ACADEMIA UPSAUENSI,
PRAESIDE
VIRO
CELEBERRIMO,
D:no
ANDREA
BOBERG,
L. L. 0. 0. PROF. REG. ET ORD.
PRO
GRADU,
PUBLICO ERUDITORUM EXAMINI MODESTE SUBJICiT
ANDREAS
uplandus.
IN AUDITORIO CAROLINO
AD DIEM II. JUN. ANNI MDCCXLVI.
Horis Ante Meridiem Soiitis.
HOLMIiE,
'·>■ G GGG j x\ \ f -k:· .·:
4-.#i
I Hr\ #rl
Λ ·. ■ ·,_ $ , L·. ■- »*—-··· - · ' A v Ü . ii. Λ i J -'-a ιτΠΤ,/Τ V 'Hl 'i w t\ C' , ί X J . X J t t ■ '· c % QWIYY OTV " · ΛΚ v, . ; v. ,:.; AIÖ3H t\i\häQ.l·0Λ Mi '·· .5 Iv .ΟΙ^'.5ϋ'-1β ■ :k ; - >' t *>. f s ri 1JIm
V
Ύ ξ \\ .rXn
-s ■ i; ■ . ,· 1 '· ·(Λ
/.
- .£*vi£G/:.A
A * ** V l ' ' · ' -.'kli]Λ v)O i· '- ! ^ÄH'· ÜÄ : · · c . : . .-. ^ ;· ' . . .PR^FATIO.
d veram fapientiam* quam in
fuavi
acfolida
veri reélique cognitione
&
poiTeffione
merito
collocaveris, quamvisdupliciinflatu
hoccecor-rupto utamur
duce
? rationevidelicet
&
reve-latione: illa tarnen, niiiea? quadecet,
incedat
via, nilihuic fe
pr^ßbeat
amicam, utab illa, filo
quafi
Ariadnaso
fepius ducatur: tantum
abeft,
ut
adfapientia?
feratpala-tium,& vera? felicitatis hominem
reddaü participem;
utpotius in
declivia & innumeros
errorumlabyrinthos
prce-cipitem agat»Unde qua?fo
morofophia
illa gentilium
&
tot abfurda eorum figmenta, nifi ex hactemerkate va-naque fui
fiducia.
Oinvss μετηλλοίζοίνTijv åKrfreictv
rSOeS h reo ψίυί«, H&j εσεβaSrjacxv, η#/ ελοίτξενσοίν τη κ]last
παξοί rov k%ccvtc*.
(a).
Etenim
,amifTo
nucleo
, kquan-tumvis fua fapientiafuperbientes, corticem
arrofiile
di-xeris , dum,cupiditatibus
inhiando,
ad palatum
fuum
quisque
fapiebat.
Sed
deplorandam
hane humana?
in-dolis lortem fatis evincit populus
Judaicus.
Eum enim,a reliquis
gentibus
fegrégatum.
utpeculium fuum
nbsö
DIDJTl bDO (b), iislegibus
& ftatutis ornavit
fummus
rerum arbiter, quibusobfervatis, felicitatis
&pra?fen-tis & futuras foret confors* Verum, quamvis tanto be^ neficioDei ejusque
praefidio
peculiari
condecoraretur;&
viam
fapientia?
ftratam
haberet
atque
expeditam;
atta-men,pravis
fuis
cupiditatibus
indulgendo,
&
mentem avfra humilitate & timore Dei
avertendo,
indeteftan-dos (a) Rom» I, 25, (b) Exod, XIX, 5.
* ( O ) )#£
dos errores & vitia fcediffima pra?ceps ruebat. Quo
faéhim, ut
poft
unam alterarave cladem graviorem ex rigorejuftitiae
Divinas
illatam,
fapienti^ priftinse
tan-tam fecerit jaäuram, ut,de
ipfa veritate & genuina Dei voluntate pa?neincerti
Doäores
gentis, mifere inter fe digladiarentur*Fuit
quidem fub
templo priori melior facies veritatis, utut idololatria? fpurcitie haudraro val¬ de contaminata; cuoi prasfto eilent vätes divini, quicoelitus acciperent, qua? genti
eiTent publicanda;
quiveineptas
malefanorum
hallucinationes
&
difputandi
pru-ritum refecarent, atque refrenarent. ,,At fub templo „pofteriori, cum
prophetas major
vis
afflatusque
divinus
„non ageret, omnia
hsec
fecus
fuere.
Quoniam enim,,jam nusquam erant
facrarum legum,
cceleftiumque
„arcanorum
confulti, in
quorumverbis
ineflet plena
fi-,,des, continuo dehinc mortales, non contenti fcire, „qua?
ab illis
acceperant,ardorem
mentium
ultra ad
ri-,>mandum omnia
tulere,
& fuisfe
tenebris involvithu-, mana imbecillitas*
Quare
controverfias &quasftio-,,nes ex facris literis eruere, morbus
effe
coepitde-„terioris ^vi (c)»
Quid
?
quod fub
templo priori,nui-la magißrorum opus
eifet
commentatione, cum ab ipfis facerdotibus & Levitis in praefentia populi recitatafue-rit lex divina & fingulis
domi
leöa* Verum cumdefi-cerent oracula; mos fenfim invaluit contextui Biblico
fuas conneélere explicationes; quas pro modulo inge-nii adau&as, quisque
fibi
fifus
9 acriter propugnavit* Hincdifputationes & rixas,
hinc
feétas
&hasrefes,
non fme magno fapientia?damno,
enatasvidebis; adeo
ut merito ftatum populiiftius
terra? comparaveris, in qua)( 2
. ( o ) *
Infelix lolium, & fteriles dominantur avenae
Virg» üb.I» Georg. V»i54. Inprimis vero contagiofa ha?c
peftis
erupitpoft
finem
fynagogse magnat Turn enim omnis generis errores, fefe & hzerefes, agmine quaii
fafto,
proruperunt.Verba funt G, vfttii (d), qui cauiTam
hujus
mali pariter ftatuit traditiones ieu Cabbalam & legem illam oralem, quam a DeoMofi
datam,
& opepoftmodum
Jofu^, Se-niorum 5 Prophetarumve confervatam, jaäant Judad(e). Quamprimum igitur extra S«. Scripturam fapere voluerunt Judsei, mox peregrina irruperunt
dogmata,
& laxata fibula quisquephilofophari
coepit. Etenim,ut
plures
feäas, quas recenfent Jußims Martyr, Eujebt-«χ, EpipbanwS) aliique, inter Judaeos ortas, omittam: trespotiflimum celebriores
commemorantur 5„Pbarifieo-„rum^ Saåducdiorum & Ef&orum\ quorum feflatores,
pro-„fanarum gentium, inter quas exulaverant,
semula-„tione duäi, Gracique nominis, quod tunc, florente ,?monarchia Gra*ca, omnes
populos*
in iuiadmiratio-,,nem rapuerat, celebritate moti, a puris fapientiasfon-„tibus, ad
putidas paludes
abierunt, h»e. erifticamGrae-,5corum philofophiam ita feöatifunt, ut eam a Deo
tra-„ditae doflrin^, fi non pr&ferrent> certe tamen admi-„ fcerent» Et Pharifad quidem fua* gentis Stoici;
Sad-„ducad autem Ariftotelici ac Epicurei; &EiTeni
aliqua„ex parte
Pythagorici
erant, vel potius fapientise Mo¬ nicas retinentiores (f). Documenta perquamlucu-lento, in quas vanitatum & tenebrarum fyrtes trahatur
mens
(d) Introd. in lccb N.T. 0,33. φ. 3. p. ni. 443. (e) In tra&. Mifchm.
i VON €. i. i. (f) Joach. Lang» Med. ment» Part. I» Peri©d» IV»
>K ) o ( )K
mens humana, quum a ^ipiritu
veritatis in
genuinam
veritatem fe duci non patitur»
Hinc
ftudium
fapienti»
apud
Hebr»os
hl
fedlas degenerans
,priftinum
nitorem
neutiquam fervavit;
fed
mirum
in
modum
deprava-turn, non tam vit» amplius, quam
fchol»,
feu
inani
ac contentiof» fpeculationi
addiftum,
apud multos
pal-liopotius,
barbaque
prolixiori
oftentatum fuit,
quamprudentia
ac virtute(g)»
Sed,
omiilis
ceteris,
ter-tiam modo Jud»orum feflam
difquifitioni
noftr&fubji-cere placet, &
fimui
erueredogmata
illa, in quibus
Effws VjthagoriJfantes
deprehendere licet»
De
fedta
Ita-lica amplum
fane
fert
judicium
celebratiffimus
Scbefferus
nofter: „H»c fefla, ait, eil, a quaquidquid
eximiumo pene
habetur
inceteris
ceu excapite
fontequp
decur-3,rit» Hinc Socrates & Plato, principes
philöphorum;
,?hinc Peripatetici &
Stoici,
Screliqui
omnes, quas proponuntoptimas
Sc
religiofiffirnas de Deo,
de^
natu-„ra rerum* dehoneftate vit»
civilique
reftitudine
fen-„tentias, ut fuo loco accuratedemonftrabitur,
hau-,,fere(h)+ Ceterum,
eodem, fi
nonpotiori
jure,
di-cendum arbitror ,
quidquid
inhac
fedia
pr»aliis
egre-.gium,
quidquid
in
notitia
rerumpotiilimum
divina-rum eximium, illud totum fere natales fuos
Ebr»is
de-beri. Etenim infatiabili difcendi aviditate captus Ppba¬ goras9 Samtus,
exoticas,
quaspotuit,
luttravit
oras,ut,
quidquid arcani &
reconditi
gentesperegrin»
habe-rent, venaretur ; quippe,
quod
fibi
convenientius
pu-tarit,peregrinando
falubres facere
progreilus,
quam dorni delidem Sc rudern degere vitarn.Hinc
Phoeni-.
X 3 ciam
<g) Loc. cit, Period. ΙΙΓ, Meinb»II, 52. ρ· II6. (h) Nat. &
fconft»
Μ ) b c )K
ciam vifendo, ffigyptum petiit;
ubi
facerdotibus,
ve-nerandis fapientia?
difpenfatoribus, injunöum fuit,
no-vum admittere hofpitem,
nihilque
celare,auod
fcitupulcrum
jacundumque
eiTet:
Ibi quoque expatrio,avi-to & ab Abrahami pofteris capto more, eum
fuiffe
cir-cumcifum? ex Clemente Alexandrino probat J, Fr,Bud-deus (i), In /Egypto per aliquot annos commoratione
fadla, in bello Perfas inter &
fegyptios
gefto, utcapti-vusBabylonem deducitur* Hic Magien
dSTciplinås
arca-nadidicit: Hic Nazaratum Affyrium adiit, quem Eze¬ chielen! fuiffe, omni ope contendit Pt D* Hueths {k)5fed refragatur Buddeus (1)+ Hic quoque varios ritus, le¬ gest
ftatutaab Ebraeis haud dubie
haufit. „Vixit enimPy-„thagoras,peregrinandoque cum aliasregiones,tum pra-i fertim Perfidem luftravit eo tempore, quo Judcd
Per-fas Babyloniosque inter adhuc degebant captivi. Unde
„facile ipfi
fuit
&Juda^os
fimulhabere
magiflros fuarum„doflrinarum & Magos* Quid? quod Daniel
Prophe-„taprineeps
habitus
fit magorum, qui tum extititfe-„ptuagenarius
fere,
cum Pythagoras ibi verfabatur* fi-a,eut Godefridus Wendelinusin quadam adEryciumPu-„teanum epiftola, tefte Voflio, notavit (m). Imo, pri¬
vatim leöione Mofis
Pythagoram
multa didicifle, ar-bitratur Schefferus ; ut, de imaginibus Deorum, nonfcul-pendis; abftinentia
ab animalibus; de veftimentis li-neis; deingreffii in loca facrafanftaque,
nonnifi nudispedibus
(n)„ Quorfum praeterea reifert Hueths ufum afperiionumlotionumque
(o). Et Seldenus mirificam il-lam (i) Peregr. Pyth. §. 13.111 Analeft. (k) Dem.'E. Prop. IV. Cap. I4.p.4f8:(l) loc. cit. §.20. p» 27. (m) Sehefl·* 1. c. Cap. IV. p. 15. conf» Seid,
de J, N. & G, üb. I. c. 2. (n) loc.
cit. p. 29. cfr. Buxtorf, n«t. in
lam Pythagoras τετςακτυν furpicatur
fuiiTe
ipfum Deino-men τ8Τξοί<γοίμμοίτον nw (ρ)·
Sed
hxc ut fublimiora0c ab inllituto remotiora, iis indaganda relinquo:
Ot μεν φεξτεξόι άσι voricrocj τε κξΊνοή re.
Horn»
Odyifi
u 17ο*.Mihi fat eft
Quodam
prodire
tenus, fi nondatur ultra
Horat. Epift. I. lib,I,
Omiflis autem ceteris
gentibus, quibus
quid debeatPy-thagoras,
erudite
, pro more fuo expofuit Sebeferus (q),nos Pythagoram,
finitis
itineribus, in Italiam fequemur,ubi fcholas fuas aperuit &
ieflam
condidit, quingentis circiter ante Chriftum annis* Hujus tantiPhilofophi
doärina & inftituta, virtutis & fan&itatis quadam ipe-cie fe commendantia, cum alios
plures
permoverint in,fui amplexum, haud mireris feftam EiTasorum, temere licet, fpreto pur o fapientias fönte, ex hifce Grascorum
rivulis, fua etiam prata irrigafte; adeout, tefte Jofepbo
vitas inftitutum ab illa vivendi ratione mutuata fit,quam
Pythagoras
Gneds
monftravit«.
I11 hac harmonia defcri-benda, dum ingenii vires periclitamur, ea uti tnethodoanimus eft; ut in Capite Priori ESSiEOS; in Pofteriori
ESS,EOS ΡYTHAGORISSANTES breviter fimus
con-templaturi. Tuum autem
favorem
C, L. in anteceffum mihi conciliare atqueexpetere, neceßum habeo, ut, .fiquid humani hic
pafibs
fuero, tuas humanitacis beneficio & excufatione ne deftituar* Vale & fave.(p) «k Diis Syris. fynt.2♦ c,l.p, m. 209. (q) lib,cit. c» IV·
)
CAPUT PRIUS.
De
£ S
1S JE I
\S.
§. i.
In
Etymon vocis
inquirit.
|x
Judaeorum feftis antcacommc-moratis quum tertiam illam, quac
Efceorum dicitur, pro modulo in-genii defcribendam elegi, in ipib ftatitn negotii aditu, nodum
inve-nioprorfus Gordium5 propemodum
fine Gladio Alexandri vix diiTol-vendum. Vocatur plerumque haec
fa&io Έσσχιοϊ QiNWt Sed, unde potiiTimum vocis
ety-mon, aut fe&ae originem repetas exa&e definire, hoc
o-pus erit, hie labor. . Inter tot autem tamque
difcrepan-tes eruditorum lententias, judicem me efferre haud
con-venit: ideoque illam, quae maxime probabilis viris, rei
A
lite-II
ι
:I
2 μ (ο) η
üterari# pcritiillmis eil: vila, nomifiafie contentus ero. Quod igitur adEtymologiam attinet, alii Eflheos ab
fecit, arcciliint, quod πρακτικό), operarii fuerintj
ficMe-lanchton (ä), putans eos bonis opcribus ftuduifle,
ce-teris raundum ipirantibiis. Quam iententiam idco in-erepat Abrah, SculteTtus, quod tempore hujus
fedte,
Lingva Syriaca (forian Syro-Caldaica), Judxis fuerit ver-nacula, atque ea propter Ebrxse vocisiignificatio
ignota,(fr) Alii ab NOΝ niederi; unde N>ÖN Medicus,
$?ξαπευ-rv\sy quo nomine a Philone quidam deferibuntur Ejfiei.
%εξ&7ΐ8ντοίι zoci &ε%Μ7ίευξΙοεε ετνμωσ κκΚχνται, ντο ι παξ
ίσον ίοίΤξΐχψ 87ra,yyiKXcvTc&i ζξεισσονοο rfc Kccrd τίοΧεις (f).
Inde & Epiphanius Εσσαίχς, quali )ν\σσψχς didlos vult,
Tiocqci ro irifc&Bou, Jonice pro Ιοίσοο^οοι (d) Sed Jos,
ScALiGER» Philo, ait, ignoravit caußam, Ideo
confugit
ad myecturas, aut, quod animas a vitiis eurabant, aut,quod το $ε7ov ε^εςάπευον. Utrumque, &/· longe petitwn ita
falßsfimum, Nomen Ulis ab Hellenißis ΑEgypti impofiturn.
Ifr/ täntum hoc nomen habebatit, ^ quidew Gr<ecum,
non inPalfijlina (e)> Alii a Syriaco brOin unde ΌΠ σσ/cf,
Sanüus, Ejjkos nuncupant; idcirco , quod ait Philo 5
εσσοαζε€&7ίο6ξωνυμ8?ty\s οσιότατος (/) & porro. Ter ίμιλον
reiv E&ac&icoVy rrtoi οσίων, taiiquaill diiforte pro ovtofiot. .Quae fententia Scaligero, tum de Haßd&is p. 21. tum
. de Emendatione temporum lib. 6. arriiit. Sed fe a Philone
deeeptum, deineeps fatetur ^g\ neque Eßkum a iODn ul¬
lo modo deduci poiTe, neque vocabulum prorfus
Syria-cum heic quadrare- exiilimans, Potius triplici ratione
du-(λ) Conf, Ligfotl), Hor, heb. in Luc, c. XV, 7, V) Exercitat.
Evan-gel. lib, i, c. 27. p, 71. J. Scalig. Elench. trihxr, Serar. cap.
17. p. 412« (V) De Vit', corttempl. (d) Cult. loc. cit. Cwi
iententix fere fiiffragätår Nie. Füller. Mifeell, Sacr.lib,. L c. 3, (e)
Elench, Trihxr. Serar. c. 26. p. in, 459, (/) 111 lib, qup<J omnis
3β£ (■ o ) * 3
duftus ab Hebr. |WH filmt, unde liabent Chaldaei
filentium, tranquillitas, privatio omnis impcdimenti, ve-ram & indubitatam vocis originem arceiTendam
arbitra-tur; maxime, cum Eßei aut vicatim, ieorfim a
ilrepi-tu, κοινόβια vix-erint, aut in defertis μονάζοντες (h). Ab hac non contemnenda opinione-parum recedit etymon
nen, aliis probatum, quod in loca fblitaria &
fecretio-raβ recipere
denotat;
inde
"Cn Ejjzus.
Ita ut alaman-do fuerint dicli, quia abditi degebant h ταϊς «κετίοας, h
roiis MTM(pvycc7<r (i) ev μcvocyqlois κ ca "βτΐοιε (K). Qtiam
fententiam rcliquis ferc praeferunt, J. F. Buddeus (/> Fül¬
ler (ni) J. H. Reizius (//) alii, In hoc diflenfii placet
omnino Judicium Scultetl Itavero ille: Ut dieam, quod
res eft, ait conjeciur<e
hß fiint
poiius, quam definitioneseruditorum. Quid enim , fi primus feffa auElor Eßzus
Del Heßens dieins,
cujus deinde nominis
memoria ßtobU-terata. Sed & baec eft cwjeüura, (o)
§,.IL
Seil«
originem
qu^rit.
In origine hujus
Feflae
indaganda nec minor eil icripto-rum diferepantia. Josephus Scaliger, Vir certeπολυμού-Eßkos a
Phari&is,
hos
veroab Haiidacis
deducit. (a)Etenim ante tempora Hafmonacorum duo genera
ίογμκ-rιστών ait fuiffe apud Judseos, priores erantS"""VYiro
A 2 qui
(h) Ab hac parte eil quoque Job, Ltusden. in Philol. Hebraco-Mix¬
te DiiT, 20, p. 138· (O Hotting. Tliefaitr. Philol. lib, 1. c. 1.
feck. V. §. 7, p. 38. (k) Eufehius hift, Eccl. 1. 2.c, 17. (J) m
iH-trod. ad Phil. Ebr. p. m. 96, in Hift. Eccl.V. T. p. m. lz\6.
(m) Mifcell. Sacr. lib. iV. c, 3. (w) in not. ad Godv. p. m* 125, (ö) Loc. cit.
4 * (ο) Χ
(ludebant legiduntaxatypoilerioris iTfiΠΠ Ϊ—Ö^pÖ4#1 qui ftudebant auclario legis. Illos nuncupat Karaim, e
quibus orti fuerint Sadducad; ex poileriori prodiiiTe
Pha-riiaeos5 quos propaginem fuiife Hafidaeorum nullus
du-bitat. Hos vero Haiidseos iponte quidem fe addixiife
fundionibus legis; unde 1. Maccab. 11. 42. Μασια,ζψενοι
τω vc/χω fint didi, non iatis ducentes ex nudo
pradcri-pto legis vivere, Ted, fi quid etjam per confequentias
& interpretationes ex verbis legis erui poffet, ad illud
praeilandum fefe obligatos5 6c cum omnia fecerint, nihil
egifle.
At, cum procedente tempore, iupererogationisprsecepta in canones redada fuerint & fcripto mandata ,
altercationes, diiputationes, fedas & haereies enatas do-cet, & initio quidem duas5 alteram, quae 3W iebitumr
6c legem tantum, quidque ex ea tenebatur facere; alte-ram, quae Jupererogationes 6c accesfiones legis, am-plederetur* Priores illos, five Karaim., initio non
fuis-lé fedarios, nec a ceteris difcrepaffe, nifi in rejedione
^υτεξοόσεων5 legem, etenim, 6c Prophetas , 6c
Hagiogra-pha obiervafie j usque dum Sadok 6c Baithos, pcenam
peccati 6c remunerationem benefadi in dubium trahen-do, harrefin cuderint Saducatorunn Alterum genus
ioy-ματιστών, five Hafidim, fontem eorum pronuntiat
Sca-itger, qui ie
pojftmodum
fanffos, 6c tum ab Ha¬ fidim , tum a vulgo, fegregatos appellaverint, quiqueτον 8κ8σι<χσμον dvdyy^v fecerint, ipontaneis operibus
ne-cesfitatis onere impofito* Porro hoc genus hominum in
duas partes iedüm putat; in ipfos φαξίσάι&ε 6c Έσσψέ?. EjJ&orum autem ακξίβεστέξαν fuiife πολιτειών. Huic
len-tentise fiium pretium non denegaife b, Archiep*
Benze-lium hsec verba tefiantur (b) Accuratioris, ait, judicii
fcriptoribus placet, Hajidxos fuijje collegii, ordinis aut
3β€ C ° ) 3β€ s
focietaiis nomen , qute legis funttioni ö3 obfervantite fe
ad-dixerit, quaeque pofteq abierit in [é81am Ρhari/korum &
EJJkorum. Nec diiplicuit Jo.Carpzovio. (t) uti nec Th*
Cjoodvino pluribus eam illuilrantis, qui pariter
diilindio-ne facta inter CDTvOn bonos, benignos, & Ef*pfftx ffuftos,
Ef»>f1p textuarios didos, ab iilis progeniem Phariiatorum & EfTatorum, ab his vero Saducaeorum ducit. lib. Lc.IX.
Moi. Aron. Attamen-, non seque aliis haec fefe pro-bant. Certe j. Fr. Buddeus (c) a Sadducads diverfos eife Karaitas, apud eruditos in confeiTo poiitum
exifti-mat. Et quamvis J. Buxorfius ([d) duas hodiernas
Ju-dxorum fedas, Rabbanitas utpote a Phariikis; Karai¬
tasvero a Sadducaeis, mutatis quibusdam erroribus,
defcen-diile adfirmet, ab eo tamen diifentire Laur. Odselium, hatc declarant(e) C&terum,ait, rettius forte diverfas
Karai-tarum, Sadduc&orum fettas (iatait R. Ifacus Sangarus in libro adeoque , fi vel maxime Sadducaeorum ve¬
terum propago fint Karrtei hodierni, ut habet
Euxtor-fius, longe- tamen ab inftitutis prifcorum Sadductzomm dif-ferre dottrinam eorum, velipfi agnofcunt Jud<zi, hoftes il-lorum alias tnfenfisfimi. Qui plura , & his forte verio-ra defidefat de Karatorum origine & do&rina, adeat
jo.
Christoph. Wolfium in Notitia Karaeor. p. 30. &j.
Triglandii Diifert. de eod. argumenta , imprimiscap. V. Effteorum natales
altius
quatrit J. Lightfoot (f)a Kenacis fcilicet, de quibus Jud. I. 16. Et filii Kentei
foceri
Mofis egresfi
funt e eivitatepalmarum,
tum filiisfudx in de[ertum ffudce. Ab his Rechabitas, & vel a
ftirpe , vel ab exemplo eorum, deducit Ejfenos♦ Hinc
alibi; Juccefernnt, ait, Kendls EJfeni in fedibus fuis in
A 3 eremo
(J) Introd. ad Theol. Jud, Cap.3. φ. 2. (c)Intr. ad Ph. Eb. p. ra. 92.
(d) Syn. Jud. Cap. C & lex Talmud. (Y) Synag. Bifr. φ. ι. ρ. 4,
VI.-6 K ) ® C K
eremo $iuL·, Plinhis lib.j. c, /7. &ώ>*. c. ?<?.
fiuc-cejjerunt etjam iis in außeritate vit<e, is te
flat
ur fjofephus, aliique. (g) Ceterumuti exfententia
etjamLighteooti hsec res mera eft conjedlura; ita η-ullo
pror-ius nititur furidamento; quidquid pro ea tuenda
mili-tet Serarius (h) etenim Effieos tam a Kenitis , quam
Rechabitis maxime fuiflTc diverios, inde evincitur,- quod
Kenitarum in Sacro Codice mentio flat, non ut feäx & ordinis peculiaris, ied ut familiae
modo
didinfhe,
gene-ris & nationis, Rechabitis vero injun&um fuifle liquet,
in tentoriis habitare; fed religiofe interdi&um aedes
ex-ilruerc, terram agricultura exercere , quidquam Fcrere 9
vineas colere, atque posiidere. Jerem. XXXV. 6. 7. Ex
adveriö Efiki non in tentoriis, ied
aedibus degentes,
a-gricultura
fedulam
navarunt operam.Hinc F.
Josephus
de iis refert; quod ro 7ruv 7romv litt ymgyloc τρτξχμμένα*
agris colendis in totum dediti
fint.
(i) Nrc. Serarius(A)
non revera, attamen ob quandam fimilitudinem, EJJkos
vocari poiTe Nazirxes autumat; &
quidem
ad
duclum
Ab
Zachuth, au&oris libri Juchafin: Ted refutat eum
Scali-ger (0 optimo
quidem jure.
Lege
enim
Nazireis
prse-ceptum fuit,
completis diebus Naziraeatus
ipforum,
ad
portani templi tentoriiaccedere (jri)-y
Ejfims
auterahane
acceflum non patuiffe, conftat.§.
III.
Propius ad
Settae natales
accedit.
Seclae
(g) 1. c, Disqu. Chorogrl' Jdhanni prsemiiTa. C. iii. §. 3» (ß)
Trih^r»
lib. iii. c. 9, p. 15©. (*) Antiq. Jud. lib. 1$. c. 2, p. m. 6iS.
(k) Trihxr. cf 8. (/) Eleuch. trih. c. 23, p. 111,447. (m) Ntun.
58? Γ o ). JflC 7 Seclae Eifacorum natalcs ad tenipora?multo-recentiora referendos efle, fide digni fcriptores iatis eyincunt. Si conjedurae locus detur, tautumat Job. Drusius, tempore
Hyrcani primi, regis et iacerdotis fummi, Efaeos proru-piile~ Euin enim, att, ilimmi Sacerdotis dignitatc
effulgen-tem, relida Phariiaeortun focictate, et Sadducaeis
adiocia-tum, "Sedae, a qua delapfus erat, adeo fuiife infeftum, ut
in loca deferta et abdita multi fe recipere coadi fuerint,
novam fedam dcinceps condituri (a). Sed hane.
fen-tentiam vacillare, exFL.josfpHo conflat Ille enim, tem¬ pore Jonathae Afmonxi, Hyrcano prioris, tres jam
viguiiTe
Judaeorum fedas, aperte tedatur, Κατά 3ε τον χξόνονrä-τον Τξειε αιςεσειε των.
^Ια3αιων
ήσαν, ά; 7!εξ) τωνάν&ξωτϊΐνων
Ίΐξα^μάτων
Ααφόξωε
ύττελάμβανον, ων r ^μεν φαξισαΐωνελε-*γετο, η 3ε σωόόχκαίων, ή ΤξΙτη 3ε εσσψων. (b). Plurimi Ger¬
te fcriptores, in iedae hujus principiis a temporibus
Mac-chabaeorum arceilendis fere confpirant. Scilicct, cum
Antiochi Epiphanis furor et bella graviflima Judaeos
pre-merent, fadum putant, ut multi in fpeluncas et antra
petra-rum iéfe abdiderint, ne in rabiem hoftium
incurre-rent; ex eorum fortenumero, qui D^PCP, Afiäaei
dice-bantur; illud vitae genus arripientes, quod ab aliorum
commercio eiTet remotum (c). HincAug. Tornielius,
Afi-daeos in libris Macchabaeorum memoratos, ab Ejfaeisyno¬ mine tcnus modo difcrepaife adfirmat (d). Horum, illos,
quos mitior regionis aura et laetior rerum facies, latibulis
illis elicuit, et priftinae' vitae reddidit, Pharifaeos didos,
funt, qui conjiciant (e), ceteros vero, qui contemtis urbi-bus, vitam in ipeluncis, filvis et montum cavernis degere
praeoptarunt, Eßkes
didos, quafi
μονάζονταςff),
Haecigitur (λ) de Hafidaeis p. ni. 24. (h) Amt. Jud. lib. 13, c. 9, (V) Nie. FnlL*
Mifc. Sacr.lib. 1. c.3. p. 32. (d) Annal. Sac. Tom, I. $.12. p. m>
3το, (#) Hotting. Thefaur, Philol. lib h c. 1, Se&, V, 7. ρ.
t κ ( o ) »
igitur gens,
pcripedlis vitae
folitariae
comtriodis,
in
illo,
quod coeptum erat,
vitae
getierepermaniiiTe
videtur,
atquein focietates religioias coaluiiTc, virtuti, pietati et
fapien-tiac operam navans
haud
exiguam. Eoque
fadtum
eredide-ris, ut multos, opinione
integrae vitae
permotos,ia
fuas
traxerit partes: adeo ut excaleulo
Philonis
etJosephi,
aevo illorum fupra quatuor
millia
virorumhoc
inftituto
vi-xerint (g). Conferantur
de
fedlae hujus
natalibus;
Joh.
Lundius(hJ, Nie. Füller (j) Villiam
Cave
(k),
Joh»
F. ^uddeus, (0 T. Godwinus (m) N. Drusics
(n)
aliique.
i
iv.
Genera
Ejfaorum recenfet.
Duo praecipue
conftitui
folent
generaEffaeorum.
Al-terum των πρακτικών et Κοινοβίων*Alterum
Των3'εωζητι-κων et μοναζόντων.
Illi
artibus,
quascallebant,
operamde-derunt maximam; deicripti et a Josepho, et a Philone(a);
inter ie nihil diverfi; niii quod quod alii eiTent γαμάντες,
Kyocpa alii.
Quod
iiinuit
Josephus:
Eft,
ait,
aliud
etiam
Ejfenorum
collegium
cibos
quidem
et
moreslegesque
Jimi-les cum prioribus
habens,
difiansvero
opmione de
conjugio(b).
Tbeoreticos vero , Therapeutas, naturae contemplatores* et huic tantum ftudio, curandaeque animae per totam vitam
deditos, nuncupat; et
infigni laude
tumdodlrinae,
tum vitae{£) Ant. Jud.;kl8 c.2. P* m. 617.
(/') Jud.
ΗÜb.
IV.
c.15 ρ m.80^.
(r)Mifc. Sacr. ü IV. c 3, ρ. 416. ('k)Antiq Apoft. Toni. I. Part z. 24. ρ. Ιΐ8· üq. (/) Hift, Eccl. V.T. Tom 2, Period 2. Sect, VillI?.p.1216. (w) Mof. &Ar. lib.c.12. §.19.fq. («) Refp. ad Minerv. Ser. C. t. p.207. Sanc, ait, antecaptivitatem bahytonicamftiijjk
Hcf-fenos, nunquam probabit, qui hißoria Ebraica mediocrem peritiam
habitevit. (a) lib. quod omnis prob, über, fit, p, 111.600. cdit,
3β£ ( o ) Sej 9
vitae inftituti ornatPhilo Judaeus; utpote quos huic vi¬ vendi rationi fe addixifle tradit, non ex more, aut
roga-tos, ied amore correptos rerum coeleftium, et
quaii
furore
divino percitos; donec
ad
contemplationem
illam
defide-ratiiiimam pervenerint (c). Practici, Syriae et
Palaeiiinae
incolae habitabant, Philone tefte, κοψηίον, per pagos etvicos, urbes fugientes; At contrarius
eft
Josephus, qui nonunam certam civitateni ipiis fuifTe, fed in fingulas multos
domicilia transtuliffe adfirmat (d), Quid? quod, praeter
plebeios multos,
etiam principes
eorum, quosinter
Johan¬
nes EJfteus(z\ Judas
Ejfteus(i\
fkManabemus EßeusQg)
commemorantur; quos Hierofolymis degifie, ex porta
illa EJfteorum, cujus
meminit
Josephus,concludit
A.
Scul-tetus (h). Prafticos igitur urbes quoque
incoluifle,
&
vitam opificiis, ovium, apum agrorumque cura träns-egifie conilat,
Theoretici
vero,villarum
pagorumqueab-dita loca quaerentes, contemplando, orandoque
confe-nuerunt; eapropter a Philone ίν,ετο&ι,
fiupplicantes
nun-cupati, Praeterea, in ccena et
prandio,
et generequo-dam eiborum a Praclicis fuere diverfij in conjugio quo¬ que a parte quadam Praciicorwn;
quod
teftantur
The-rapeutrides ille
Philonis.
Fabulatur
igitur Plinius,
quan-do de Efieis loquitur, ut de gente
Jola,
in totoorbe
praeter ceteras mira,fine ulla foemina,
omni
venereab-dieata, fme pecunia, Jocia
palmarum.
et porro: Ita perfeeulorum millia
(Jncredibile
diclii)
gens deternaeft,
übt
nemo nafcitur. Tam Joecunda Ulis aliorum vit<z
peeniten-tia eft (i). Illi vero Philonis
Therapeut<e
an Essjei fuejrint, iunt, qui dubitant (k). Certe negat id ipfumΗ
Vale-sius (0 iis potiffimum
duclus rationibus:
quod PhiloB .
Ju-(c) vit. cont. (d) loc, cit. p.785. (c) JOSEPH.b. 1.1.2.c.2? ρ.%ιζ:
(t) lib.i, c.3.p.713. (g) antiq.jud.1.15.c.13. (h) exerc, ev. lib.1.
c.29. p.73. (i) hift.nat.1.v.c.17. (k) cave aut, apoft,p.623. (1)in
η (ο) 3Κ
Jumus nunquam eos EjJkos nominet, Ted modo
5^«-πεντάς, et mulieres ΒεξαπευτξΙ^ας: quod idem ait,
fenos Syriam et Palaeftinam incoluifle; Therapeutas vero
per omncm
fere
Grxciam et Barbariam fuiiTe diffufos, in primis per iEgyptum et circa Alcxandriam. Quodpraeterea Fl. Josephus, ut diligentiflimus EJJkornm deicri-ptor, de Theoreticis Ejjenis 6t Therapeutis ne verbo quidem moneat; 6t praeterea multa illis a Philone tribu-antur, ab Effkis aliena; ut de conjugio; depropinquis
6t amicis, quibus Patrimonium fuum concefferint
The-rapeutaej cum tarnen EJJaeis vetitum fuerit quidquain
propinquis donare, utpote qui in commune omnia
con-ferrent. Hanc vero Valefit opinionem acriter impugnant,
Thomas Bruno (w), J. Scaliger (n) J, F. Buddeus (0)
et alii. Profefto, ex ipio initio libri Philonis, de vita
tontemplativa 6t contextu verborum, certo certius patet,
eum Theoveticos fuos pro EJJkis habuiffe. Etenim,
pofl-quam deEJJkis egerat, qui vitam exercebant adtivam; or-dinem poftulare pronuntiat, de eontemplationi deditis, pro
viribus dicendi. Neque enim, quia Philo Pratficos
Ej-Jkos Syriam
6tPa'aeftinam inhabitare
dixit, ea propterTfe-*creticos aliquot EJJkos fuiife negavit. Quod vero Jose·phus Therapeutarum mentionem nullam injiciat, inde
fa&um videtur, quod Ejjki^gyptiaci ex gente Judaica,
nomine hocce Graeco, quo idiomate utebantur Helleni-ίϊχ iEgypti, ratione habita peritise 6t ftudii indefefli in
quserendis natura arcanis 6t morborum remediis, fuerunt infigniti potius, quamJudaico. Quapropter, cum Pra-dicos inter 6t Theoreticos parum intereilet difcriminis, praeter τψ άκξίβεια,ν της πολιτείαςj mirüm non eil,.
Jo-sephum eos iilentio praeteriiffe, Praeterea, nec omnes
Pra-(i») DifT. de Therapeut, Philonis. (n) de Enaend» temp, Iib 6, p» 539,
itemad Eufebii Cronie, p, 14. & Trihaer, €,29» (o) Introd ad Pki
η (ο) η II
PraAicorum conjugium detreAaflfe fqfephus auAor eil.
Quod reliquum eil, fuit quidem Essjeis Practicis vetitum, cognatis quidquam dare, fine impetrata venia curatorum; adeoque non prorfus interdiAum; Therapeut<z vero, ut
οίκξιβ^εξοι viderentur, & divitiarum fummi contemtores,
caducas iilas res abjiciebant, cognatis et liberis, extra
fii-am focietatem conftitutis; quod Philo innuere videtur,
Dtinde, ait, pr<z immortalis, beataeque vit<z cupidine,
qua-fi jam hac mortali defuntti, facultates fuas relinquunt li¬
beris , dut cognatis, ultro eis pojfejjtone cedendo , atque
etiam fociis ef amicis, fi cognati defint. Oportet enim ut qui perfpicaces divitias adeptus eß, c#cas illas rclinquat
mentibus czcutientibus (p).
Ejcä
Theoretici feu Therapeut«,
numChriftiani & Monachi fuerint.
Pro Chriilianismo Ess/eorum, tanquam pro aris & focis militat Eusebius (a\ his quidem armis: Eßfii
Phi-lonis degunt in Monafteriis: canunt αντίφωνα:■ dejerunt
facultates: legunt fcripturas facras: continentes fiunt: conveniunt ad σεμνέϊον orandi gratia viri ef mulieres, Jed
feparatim: celebrant pervigilium pajchale, hymnos
cantan-tes : habent Diaconos ef Epifcopos. Ergo iiint Monachi
Chriftiani. Hunc improvidum Eusebii Zelum acriter in-crepat Abr. Scultetus (b), oftendendo et ejus in
con-ftantiam; alibi (c) EJfieos Judaicse religioni adferentem, & totam ejus ratiocinationem niti argumento iimiliuni,
Quod igitur ad facras illas aediculas iive femnea & Mo-nafteria, ut et αντίφωνα, attinet, putat codem jure
Scul-b 2 tetus
(p) Vit» cOnt. (a) Hift. Eccl, lib, II»c,17, ('b) Medulia Theol^Pat»
p· 864,fq» (c) lib.g »Prxparat»
m Μ ΐ®:) η
tetus Pythagoraeos, quorum eonfortium Α. Gellte vocatur
ζοινόβιον'·, imo Bontzios Japponenies, Monachos Chriftianos
eile pronuntiandos: Η ienirn,auftoribus hiftoricisfocietatis,
templa,clauftra,peryßilia,more
Chriftianorum habent,&οίμοι-ßaiois ςί%ο& ψαλμ& σννεξη%$σιν+ NecmaleconjeftaiTe
exi-ftimat Simonem Stenium, μοναςηξίον illnd non Philonis eile, fed interpretatione cujusquam irrepfiffe, & quidem
ipiius
Eujebii,
quiτά
σεμνεΊα vocat μονοοςηςια. Philo de-inde ait, Therapeutas, άξχομέν&ε φιλοσοφείν i^lfteeSm rotsτίξοσηκ&σι των ύποίξχόντων. Quod ut εξμοοιον arripit
Eufe-bins, contendens, ex acMs Apoftolicis, inftitutum hociu-iife Chriftianorum. Same, ait J. scau ger, multum dißert,
fnis opibus
reliäis,
adEffenos
venire, ant pretiumfua-rum opum Chriftianis eommunicare. H<ec tam differunt,
quam abjiceve
&
retinere (c),Refert
praeterea Philo deTherapeutis; quod, verfantes facra volumina dent
ope-ram philofophiae per manus acceptae a majoribus,
fcru-tando ejus allegorias; porro, quod legem &
propheta-rum oracula divinitus iibi data, & prifcorum
eommen-tarios habeant; quia Sedae auftores multa monumenta
reliquerint de allegoriis ejusmodi«. Quod fux fententise
.admodum infervire autumat Eufébins,- facra illa volumi¬
na non poiTe non deiignare fcripta Evangeliftarum atque
Apoftolorum
contendens,
At evangelia
&Åpoftolvrum
fcripta vix erant
dum
nata, certe non omnia publicata; quandoThilo fiib
Caligula
initio
Claudii
fcribebat. Au que ut puhlicataejfent:
non poterant dtci: άξχαίοο της φι¬ λοσοφίας των Εσσηνων μνημεία, υπο των άξγ/γη*γετων rrisdt-ξΐσεως σ γ'γε'Ϋξαμμενα
(β)*
Quam ob
rem,ß Tbeoretici
ifti, cujus fecte inftitutum admodum vetuftum & xvoChrifti longe fuperius, fuerint Chrifliani; prono fluit al-veo, fuiffe Monachos et Chriilianos ante Chrißum; quod "(0 Eleixh» trihser» c,29.p, m,47> (\d) Scult.medullaPat.p,
Ή Ο ) Μ ν ?ι
quod abfonum. Porro continentiae
litaife,
&orandi
cauf-fa ad α-εμνέϊον conveniife Effkos, dicfhitat Eusebius;
Ted
in illa re Pharifaeis, fimiles; in hac Judaeos Chriflianis,often-dit memoratus Scultetus. Quod ad pervigilium
paicha-le attinet; Philo ejus non meminit; fed duntaxat
δοραίων
ϊβίομάόας,
feptemfeilicet Pentecoftes,
feu
Pen-tecontades; nec Diaeonos quosdam & Epifcopos, fed
modo curatores & εφγ\μηξέυτοος in conventibus & σεμνεϊο&
adeffe folitos, memorat. Nec defunt alia & quidem ma¬ gni-ponderis argumenta,
quibus,
in
hoc
EJJkorum
Chri-ilianispao deftruendo, utuntur fcriptores. Quo etiam per-tinet, quod, Philone
teile,
bis
tantumquotidie
The¬
rapeut^ precesfuderint,
Oriente
feilicet &
occidente die;
quod cantica,
hymnosque in
Dei
laudem compofuerint,
vario metrorum carminumque genere; & demum per
terrarum orbem fuerint diffufi. Quae in Chriftianos eo
minus quadrare arbitratur Valesius; cum
Chriftiarti
non tertia modo, fexta & non a hora; fed &fingulis
diei no-itisque horis Deumcompellarint: & ferius demum,
utpotepoft Antoninorum tempora novos
hymnos
compofuerint;
nec per orbem tunc
temporis
diffuli
eifent,
fed
admodum
pauci, non
patriam
ullam,
praetercoeleilem
Hieroiölymam
posfidentes (e).Quaenam
verointer
menfam
illam
puram ,in qua eibus
ipiis
facratisiimus,
panis
fermentatus
cum iale & hyifopo,apponebatur
, & iacramEuchariiliam
ad-•eft convenientiae? Ut alia taceam a Philone EJftis
ad-Tcripta, fed
Chriflianis partim indigna,
partim
inufitata.
Huc pertinet Josephi
de
Eßkis narratio; quod
fummum
ftudium veterum
jeriptis
adhibeant:
eamaxime
inde,
qu<e animt & eorpori expediant, eligentes. HincUlis
?norbo-rum remedia, flirpes mediet; quamque vim proprium
fin-σηΐί lapides habeant, rimantibus conquiruntur (/) Quod,
Β 3
Chri-v/f< ·" ■-·' , ' " * * r'/f *
Μ Κ (ο) JBg
Chriftianismi aetate prima, minus fuit neceffe, quum
no-men Servatoris invocando, absque ulla fcientia medica,
morbos curaverint, Nec credibile eft, Philonem ,
utpo-te Judoeum; eoque nomine Chriftianis infeniiim, EJJ'<e$s
tanto ornaffe praeconio, ii alienac fuiffent religionis. Scaligeri hac de re judicium hoc eft : Ut
ton-tedamus, ait, Theoreticos JEgyptienfes Monachos Chridia·*
nos futjfes tamen, quia &8ωξνιτικο\ ubique terrarum erant,
tur non & ubique Monachos Chriflianos juijje, concluda-mus. plures habuit Pahcflina, reliqux
or-bis regiones. Illa enim propria fedes Effenorum., *£7#;« ftibus bfofepbo & Plinio. Prius ergojuerunt in Paheftina*
quam in JEgypto. Quod
fi jlatitn poft
refiirrectio-nem, quo tempore Imc fcribebat Philo , in JEgypte
erant Monachi Chrifliani, fine dubio erant in
PaL·-fiina , ex qua Judxi ΑEgyptienfes oriundi funt. (g)
Quam-quam igitur non diffitendum, ad exemplum veterum Es-faorum inftitutum hodierni
Monachatus
initio potuiftefor-mari,utmenseft ^oxhornii; qui monet,nihiltarnfimileeße,
quamEßenum interCfudaeos cf
Monachum
interChriflianos.
/;)& Polydori VERGinr, cujus haec funt verba: Ego verο,
quando in re ambigua
liberum
eft
conjectare, crediderim inftitutum Monafticx vitet; ab EJJxis five Fßenis, quorumJecia
apud ßudxos admodumcelebris
habita eft,
adpofteros manajje; quoniam illi fere per omnia eam ducebant vitam,quam »öi*
Monachi
ex\prafcripto legis
agerefolent (/). Nihilo tarnen minus, Efaos Judaeos pronuntiamus,ad-du&i, & allatis, & aliis fat validis eruditorum
rationi-bus: quorfum & hoc coronidis loco referas, quodPhilo librum hunc inleripferit, non tantum 7reft ß)a Β·εωξΐΐτΜ§,
led & 7i εξ) ]Ικετών άξετων, de
fupplicium
virtutibus; alibivero
(g) Elench. Trih. c." 19. p. m, 477, (h) Hift.Univ,p. 8C 0)de
U ( o)
vero (k) totam Judseorum gentem vocitet ro herov
γi-vcs, nationemfupplicabundam, feußupplices ξ$ religioβs,
§· vi.
Ejfceormn,
num
in
Sacro Codicc
mentio fiat.
Cum reliquse fe&ae xvi ejusdem, utpote PhariiiKi &
Sadducaei haud femel in S. codicc N. Teilamenti
com-memorentur, jure mircris, dc EiTaeis altum ibi efle
filen-tium. Equidem hujus rei has fuiiTe rationes, opinantur
icriptores; quod3 xvo Salvatoris noilri, pauci ejus
ordi-liis fuperfuerint, atque illi quidem per varias urbes &
re-giones diiperfi; qui vero huic feftac efTent dediti, a
ilre-pitu forenii & civico alieni, res fuas curarint, nemini moleilias ferentes* Attamen inftituta eorum a
Scripto-ribus iacris eiTe reprehenfa, praeter Godvinum (a) prx-cipue demonitrandum fibi iiimfit M. Chemnitius (έ) E-tenim, fadla inter Philonem & Paulum ad Coli. II. colla-tione, intento quaii ad fontem digito, Paulum
EiFad-fantium dogmata increpare, exiilimat. Philo quidem, ait quosdam amore σοφίας, negledia corporis cura, per
tri-duum, imo per fex fepe dies vix deguilare aliquid:
id-circO PAULUS v. 16. M>? ουν ης υμοίς κ^ινετω εν βξωσει η sv
σϊοσει v. 20. τι $ογματιζε&ε. v. 21. μη οίφη> μηίε ^ευση ,
μηίε θ/γης. Habent Κοψν σοφίας, ηοη habentes curam
corporis. Porro, cum Philo memoret, ipfos σωμαπκας
άνάγΛας ηοη dignas ducere, quibus temporis aliquid in
tempore tribuant; eorumque inftitutunt vocitet ^εξαπε* iocv, ipfos §εξοί7ΐευτάς feu Cultores, imo ίχέτας 5
epiz&fiip-pH'
(£) lib.de Virtut. & legat, ad Cajum. (α) Mof,4k Aroit»1,1,i ϊ2,§»
K (°) χ
pjices ratione
humilitatis:
Pauluiti
reponereexidimat
Chemnitius, eos habere Koy<>v σοφίας εν εθελ°$ξησκεία κα)ταπεινόφξοσυνη κα)
αφέι^ια
σώματος , 8κ εν τιμη τίνι τίξοςπλησμονών της σαςκός. lmo, Paulum
refpedu
ldololatriae
in angelorum nominibus fervandis? dicere:μηίεις
υμάς καταβξαβενετω &έλων εν ταπεινοφροσύνη κα) Βξησκεία τωνdyy^v; quin & Philonem ipfum,
infignem
eorumprae-conem his verbis damnare, d ,μη εωξακεν εμβατευων, ει¬
κή φυσιύμενος υττο Τ8 νοος της σαξκος αυτ8. Quae
expofi-tio verborum Divi Apodoli, ut ut valde ed fpeciofa ,
nec prorfus
contemnenda,
utpote quae necaliis
Viris
E-ruditis diiplicuit, praefertim Goodwino
&
Leusdeno; dif-ficile tarnen eil: didu, an hanc prae ceteris fedam, ana-liam heic refpexerit. Id vero
certisfimum
videtur, arguis-feApodolum
falfos
Dodores illos,
qui
inditutis,
ac prae-ceptis, vel^udaicis,
vel Philofophicis forte libertatem
Chridianam onerare & infirmare auii fuerint» Ledu
uti-que digna funt, quae
hic
adfert
Jo,
Christ.
Wolfius in
Curis PhiloL ubi juxta declarat, ié ab explicatione ver-boruni de Efienorum feda, plane alienum eife.
CAPUT
POSTERIUS
ESSjEOS
PFTHAGO-EISSANTES
tradens.
Gi-νος
λησινζεσσαίων')
υττο Π.υ$αγόξ8Τ8Τ°
εστί
καταίείε^μενη.
ίιάιτη
χξωμενον τη
(jCniiS Ef■
παξ
ΐλ-ßeorum
hoc utitur
vit
deinflituto,
quäle
apud
Gr<z-9 · cos Pytbagoras
proefcripßt
(a).In
quaconvenien-tia (a) Iosfph. Ant Jud. I. 15. c.13/
K ( 0 ) 17
tia breviter cruenda, dum veriabimur, ea incedcre via
convenit, quam nobis fubminiftravit Philo Judäus,
cum EJfieos pronuntiat, quidquid expetendum eilet, quid
contra fugiendum; triplici regula examinafle; τω τε
φιλο^έω, ηομ φιλαςετω, κ&ι φίλαν$ςωτΤω. Anwrc Dei &
Virtutis & Hominum (b) Et hsec ratio eil divifionis Ca¬
pitis hujus in Tria potiiTimum membra.
MEMBRUM PRIMUM.
DE
AMORE
DEI.
§♦ I.
Si in
genuinaenulla
fapientixPhiloiophorum
rudera invenireveterum
licet,£e&a
atquetot
verx
in Ita-&
iica, ipfo fatente J. F. Buddeo, Theologo &
Philo-fopho celebri (a); non eil quod mireris, in rebus fa-cris, & theologia, praeilantiflima illa philofophiae ejus parte, tantis parafangis Pythagorxos, ceteras philoiopho¬
rum gentes fuperaile. Videbis enim hominem gentilem
totam fuam philoiophandi rationem ita inilituiile, ut
homo, pofi: notitiam fui ipfius, malorumque, quibus
-eilet infe&us, impetratam; purgata mente άστο της υλι¬
κής άλογίαε v&j τ£ &νητ8$ές σώματος, αfece rationi con¬
traria, mortalique corpore; & rejedis hiice terrenis, mundanis & externis rebus ηομ επιςξοφϊ) εις εαυτόν
verita-tem illam perfpiceret, quae occupata eilet πες) όντως ον¬ τά, circa ea, qu<z revera funt-7 immutabilia, aeterna
c
éc
(β) Mb.quodomnisprob♦ &c.p«6oi, (ci) deKuSaqa: Pyth« Plat· ρ.ς^,
Ig κ (ο) »
& divina 5 hujusque ope veram iapientiam, virtutem
ac beatitudinem obtineret, ad iublimia, Deumque ipiutn
principium fuum, afeenderet, eique fimilis evaderet
(b).
Hinc Schefferus: Hoc agit, ut purgata ante omniα mente,
ac liberata a vinculis corporeis per mortem, incipiat
invefti-garevcritatemrerwndivinarum bumanarumque,accomparare ?iobis Japientiam, qua impetrata, non amplius fimus
mor-tales, verum fimiles divino numini(c). Hifce fepimentis
disruptis , aditum ad Deum fuis aperuit Pythagoras,
Scd qualem faffus eil: Deum? Lactantius ita:
Pythago-ras unum Deum confitetur, dicens incorpora\em ejjemeutern, qii£per omnem rerum naturam diffujay & interna, vitalem
Jen/um cun&is animantibus tribuat (d). Adeoque, licet
110η prorfus negandum, plures ipfum
agnoviffe
Deosj unum tarnen & iupremum Θεον $εων χυξ'ως, n&j 3-εον υπχ-rov, y&j οίξιςον coluit; ceteros vero legatos modo &mi-niftros habuit fummi illius entis. Hinc diftinxifTe eum
patet inter Deum votjrov, fola mente contemplandum feu
rsrqdL·, & yrov feu feniibilem, ^
ab illo
produftum.
hlerogles: ev* w\μιΧξγος Των ολων, α;τία y\ τετξας, Θε¬
όc vcrjrcc, oiiTioc τ8 έξα,νΐχ y&j άκΒητχ Θε& (e), Deutll vero colendum & quidem pra ceteris, duxit Ρytbagoras*
Quod ex carmine hoc aureo haurire liceat.
'ASccvoct8£ μεν 7ΐξωΤο& Θε&ς ν'ομω ως όιάκείΤοιι
ΤΙμού*
Per vSuov heic intelligi iyuiapyMov v3vy hoj τψ Beiocv
βέ-i / t t s » ' 3 % tv /5
λ^σνν οίίόιως τxqoccyüiocv τα τταντα κ#/ οιασο^ΰσαν^ contendit Hieroclfs (f). Praterea Theologie, haud
exi-guae philofophiae parti, notitiam ceremoniarum
myftica-rum, ufum & artem divinandi, imo Muiicam &
can-tandi peritiam adnumeravit, quatenus laudes divinae & viva voce, & inftrumentis muficis eilent celebrandae»
Quo
(b) Seél:. lt.c.7. p.51. (V) üb.cit.p.ra,53. (d) delraDei c,P.p. 543.
(e) Adcarm. aur.Pyth.e II. vid. difT. Ferneri de carm.Pyth. aureis part»
K c Ο ) $
Quo fpe&at Diogenes Laertius; qui inter pracepta
Py-thagorae refert & illud: dSens %fr,<Son τrqos λνξαν^ Ζμνω re
Seoov xfj elvSgoov ciyccScov evÅcyov χοίξιν εχ&ν (g). Quod di-vinationibus ftuduerint Pytbagor<ei, ex famblicbo probat
Schefferus (/;), Vidcvunt itaque, ait Buddeus, exparte Veritätem; fed totam non adfecutifunt, interim de necef
fitate purgationis tejlimoninm jerentes, multos
Chrifiiano-rum in ruhorem vertunt, hane agnojcere nolünt (t).
Ad Essjeos quod attinet,hi nonminus interJudaeos quam inter profanas gentes Pytbagoroei eminere voluerunt, cum
in notitiaDei, ex iäcris il Iis & divinitus iibi datis legum & prophetarum oraculis haurienda, tum in cultu ejus
religio-fo. Pythagoras Svalens uti voluit άψυχο/s & munditiem internam imprimis commendavit, de externa minus folli-citus: imo adeo iacriiiciorum ufum improbavit, ut cum
ceteris fapientibus miratus fit, cur tetrica illa confvetudo,
iiinocentium änimalium fanguine, atra fuligine ac fumo
delubrum fcedandi, totum fere occupaifet orbem» Idcirco
Porphyrius hunc Deo ferviendi ritum appellavit βλαβεξον,
ττοίξάνομον, Kog άνόσιον,noxiwn, illegitimtån, acprofanitm(JO·
Et in hac re Pytbagorifantes primum videbis EJJ<eos\ qui non facrificiis vel alia re fenfibili Deum placari putarunt,ied
fummam religionem in interna mentis munditie pofuerunt é ζωοί KoeroeSvovres , #λλ' ^εξοΤϊξεπ^ reis εο&υτών Stoivolccs
κοίτασκευοίζ&ν dfysvrss. Philo. Et de contemplativist Non jacrificantes animalia, fed operam dantes, ut proprias
mentes fanffitate ornent. Innuere quidem contrarium
vi-detur Josephus: eis ro ίεξον ccvecS^ocret re μέλλοντες, Svalens
8% ειητελχαι ίίχφοξότηη dyveiwv eis νομίζοιεν, y&j Si dvro
εΐξ-y^evoi rit K0tv8 τεμενισμοιτοs, εφ &νΤων reis Svaidns Ιππε·
λ&π (/). Quod minus credibile pronuntiat Buddeus (;//) quamquodtraditPhilo.Adexemplum Pythager#,qu.iSolem,
C 2 Lunam
(g) Scheff.Se&.It.c.X.p.96. (Z>) loc. cit. (/) KecSei^s Pyth. Piat. §
26 p.404. in anale&. (k) Hb.cit. § 13.p.380. (/) Ant»Jud. 1. 18.
K ) ο ( Κ
Lunam & aftra in Dcorum collocavit numero, apud
La-ertium (η); incufantur quoque EJfeei CHfecun-dum narrationem Josephi: Przcipue circa Deum religiofi
funt. Namque anteSolis ortum nihil profant loquuntur, αλλ'
«s* αυτόν 7ΐοίΤξΪ8ζ zvfccis (piblyyovroci, fed ei patria qiuzdam
Vota celebrant, wr oriatur precantes (o). Sed non iine
ra-tione, loco «V aurov, legendum eiTe, «<r csurc fufpicatur
Buddeus (ρ)j adeo ut ad Deum, non Solem preces fude¬ rint. Credere eonvenit, EJfkos orationes & preces fuas,
non ad Solem direfte, fed ad Solis au&orem, ut ethymnos
& cantilenas edidiife; quibus per profopopoeiam quandam, iölem, ut felix oriretur, compellaverint: hinc Josephus,
ωσπεξ ίχετευοντες. Quam explicationem füffragioetiam
Phi-lonis firmari exiftimaverim. Etenim ille ita: Quotidie bis
precari folent, mane ac Jub vefperam, Orientefeie,
petcn-tesdiem verefelicem\ utque mentes eorum ctelefli repleantur
lumine: occidente vero, ut anima in totuni exonerata
fenfi-bus, moleque rerumfenßbilium, veritatem veftiget in
confifio-rio domeftico iq). Quid? quod non male conjeftaile fibi videtur Nie. Serarius, adfolem preces dicere, idem valere,
ac verfüs orientem precari; & per Dei radios, folis
qui-dem
jrtteiligi
radios, fed quos dat Deus; aut Solem Deum dixifte FJ/ieos, iicuti rem valde praeflantem, Divinum & Deum nominare aliquando moris elf (r). Sed hifee mffis, exercitia religionis EJfkorum reliqua evolvamus, oportet DePratticis refert Philo; quod rejectis ceteris philoiöphiae.partibus, etiam naturali, niii quae de Creatore mundi
ejus-que creatione diflerit, infola moralt fe exercerent, [üb
p£-dorribis legibus pätriis: quas concipere non poteft humanus
dnimus absque afflatu numinis (/). Non aliter ac
Pythago-r<zi, qui viam fuam purgativam non peragi poffe putarunt fine
(»)vid.Scbejf.p. 143» (o) B.1.1.2.C.7·p.78?♦ (/?)loc,cit.pag. 1213.
η (o} β SI
fine ope atque nuxilio Divino. In hisce edilbendis
occupa-tos eos ait Philo, cum alio tempore, tum praecipue
recur-rente die feptimo, quem iacratum exifiimant; quoque fe-riantur ab omnibus aliis negotiis. Imo in iacris aedibus feu
iynagogis, juniores ad pedes feniorum eonfidere, ex ore & interpretatione iplörum percepturos, quid pietati, vir-tuti & juAitiae conducat. De contemplativis vero, quod praeter femneum commune, in quod feptimo die conve-niebant, etiam habuerint facras aediculas, femneafeu mo¬
naderia, ubifolitariifanttß vit<z myfteriis dant operam, quo
nec cibi potusve quidquam inferunt, aliudque in ufum cor¬
poris? Jed legem tantum Zf prophetarum
oracula,
divini-tus fibi data, hymnosque & quaedam aliapietatiJcienticeque
promovendß utilia, Itaque, ait ρ orro, perpetuam
babent
Dei memoriam, ut ne in (omnis quidem aliud eis obverfi-tur^ quam imagines divinarum pulcritudinum; cf fitnt in
his, quifomniando prodimt pritclaras facrß
philofophiti
Jen-tentias. Ut jam, brfevitati Hudens, praeteream varios
il-los ritus & inftituta facra, quae eos obfervaiTe in
fepti-ma ieptimana, recurrente quinquageiimo & maxime
le-Hivitatis die, fufe tradit Phllo: attendere duntaxat
pla-cet ad artem droinandi, quam Effkos ja&afife Josephus.
teftatur. Sunt in iis, ait, qni etiam Jutura nojje
promit-tunt, facris videlicet libris & variis fanBificationibus,
pro-phetarumque diBis a primis
aetatibus adhnsrentes:
raroau-tem accidit, ut praediBiones eorumfruftratio confequatur (f).
Huc refert Jfudam Ejpeum, qui Antigono mortem praedi-xerit (u) quique nunquam diviiiando aberraverit, neque
mentitus fit; & Mamhemum
ÉJpémn^
qui Herodiregi-am dignitatem lit vaticinatus
(v).
Verbo duntaxatno-minare liceat, quod, quemadmodum Pythagoraei, non minus iplendeicente quam veiperaicente quovis
die,
exa-C 3 men»
(t) Ant.Jud. 1.2«0,7,p. (/(