D. D.
COMM E NT ATI O HISTORiCQ-PHILOSOPHICA,
FORMULA
JURANDI,
PER DEUM
SANCTUMQUE
EJUS
EVANGELIUM,
Quam,
CONSENSUÅMPL1SS. FACULT.
IN REG. UPS. ACA
SUB AUSPICIO
Mag.
G
USTA
VIA
NTO
NII
B
O
UD
R
IE,
Philosoph. PROF.. Reg, et Extra-Ord.
Publica dijquifiiioni fubmittit,
JOHANNES
JACOB
SCHULTZ,
Weftmannus.
IN AUDIT. GUST. MAJ. Die X. APR. MDCCLXXIX.
H. A.
S-U P S A L I M,
§. I.
Poflquam alma fides
perac,ejusque
Iocuminter
occupaveranthomines
exfulare
traudes,cce.
techns, mendacia, & id genus alia malelanis
unice libidinibus indulgendi compendia; nullum
ar&ius, quam jusjurandum, in commercio humano
ad firmandam fidem repertum ed vinculum.
Paul-latim juramenta privato hominum ufu primum in-troduäa fuiife videntur, ut di&is fuis majorem
con-ciiiarenc fidem, usque dum publica gentium & im-perantium au&oritate, ob ufum publicum civilem,
recepta fuerunt ac confirmata. Quemadmodum
nem-pe nem-per jusjurandum intelligimiis fermonem, quo in
adfirmationis vel promiffionis fidern, Dens, tam-quam tedis veri & vindex faifi, religiofe invocatur;
ita nicuntur juramenta perfvafione ida cornmuni,
qnod etiamfi homines fint ad fallendum proclives, ideoque iura quidem omnia & officia erga alios
i-pfamque confcientiam lusque deque habere pofiint,
eo tamen protervis ac dementis
nequeanc
procede-re, ut vinditbs Divins fe fubjicere velient
poenam-que judifiimi Dei, quam in fe provocant, flocci
pen-dere pofient. Quod autem nequeat femper exa&a omnium obtineri nebulonum fides, id non tam
vin-culo jurisjurandi, quam rumpentium nequitis,
ad-fcribendum. Et quoniam finis juramentorum ed
fir-# ) 4
(
(»
firmier ad eliciendam, quae jure debetur, veritatem
& adftringendam ftdem, copula; heile intelligitur,
perinde effe, five religio jurantis in verum Deum
tendat, five in falfo crediturn, modo fincerus de
a-liquo Deo, veri gnaro & mendacii vindice, animus gerarcr atque ödeo Dei timor ad fidei firmitatem augendam accedat; unde etiam, vel me non mo.
nente, fatis fuperque patet, nee Atheum, nec Dei«
ftam, qui nullam rerum humanarum curarn Deo
adferibit, jurare vel pofle, srel ad jurandum
aädi-gi a). Sed vero a jurejurando probe diftingven» da eft non modo con.teftat.io, qua adieyeramus ali¬
quid per Deum teftem, aut rem aliam nobis caris-fimam vel maximi momenti b)% Ted etiam obtefta-tio, qua quis alterum per Deum teftem veritatis
di-fftorum & vindicem mendacii ac perfidisj aut fa&i
cujusdam illiciti, vel per rem aliam ipfi cariffimam,
cujus maxime rationem habere debet, obfecrac, nc
ve-a) Cfr. CANZII Difcip). Moral. §. 270. & feqq. i-temque WOLFII Jus N. P. III. 873. 886.
b) Cfr. WOLFII Jus N. P. IIf. §. 5)48« Scilicet in
omni quidem jurejurando Deus ceu teftis veritatis
in-vocatur, (ed Ii invocatio quöque Dei tamquam
vindi-cis mendacii vei perfidia; non adfuerit, jusjurandum non
erir, heet haud diffitendum fit conteftationem ad
juris-jurandi naturam propius accedere; id quod exempla ex
Sabro Ccxfice huc referri folita teftantur• adfeveratia nernpe Jofephi fratribus per vitam Pharaonis fada Gen.
XLil: 15, ut & illa Flifae, qua per Deum animamque Elia? fe difcelluruai non efle adfirtiiabat. 2. K.eg. II;
eS.ßs \ ? ( c^3
J ) \
verum dicat> vel ut quid facht, auc non ficiat e). Quibus omnibus üc rite expenfis, oppido
conftat,
& quid fit
jusjurandum &
qua rationeab Iis,
q.uxaffirsia videntur, diftingvatur. Sed quoniam dantur
formuiae jurandi, quae func quafi ancipires & de qui¬ bus eil dubium, an ad vera pertineant
juramenta;
operae pretiurn
duxi, follemnern illara
&jam diu
inter Chriftianos freqnentatam formulamjurandi
per Deum ejusquefan&um
Evangelium, qua par eft, accuratione explicare, ut, quid de ifl-a formula fta-mendiuTi tit, plenius planiusque int-eiiigacur* Quodfa&urus, Te, L. B. reverenter rogo atque obteftor,
et non -ad rigidioris cenfurx legem conacam meum
innoxium exigas, Ted benevolentix tuae mihi adfis favonio.
§. II.
t) Cfr. WOLF, jus N. P. III. §. 944* Differentia
jusjurandum inter & obtcftationem fatis eft perfpicua,
ut non indigeat ulteriore probatione. Sed differt etiaai
ab jurejurandö imprecntio, qua declararnus nos velie,
öt nobis vel aliis mala eveniant. Quoniam enim jurans tantummodo fignificat, fe pGenarrt mendacii ac perfidiac
a Deo decretam eueren & lubire velle, nifi verum
di-xerit; fatis adparet, imprecafionem, utut adfeverationi
adjeftam, a juramento efte diftinåam; id quod inouic
Sacer Codex in abnegatione Chrifti a Petro fa$a Matth.
XXVII. Quod fi autena adfeverans per imprecationem
folummodo mendacii & perfidi« vindKftana in fe depo» fcat eamque fub poena damnationis asternae,
quemadmo-dum a Cbriftianis jurari pofle WOLFIUS 1. c. §. 896
& 898. demcmftrat, tum imprecatio in jusjuraadum
@ ö c c?
§. II.
Dum jam in eo nofira occupabitur induftria,
ut, qusntum fieri potefi:, diftinÖ:e enodateque
expli-cetur formula illa jurandi per Deum Ejusque
fan-£tum Evangelium, ftatim in anteceftum natales ejus indagare juvabit. Licet enim id non datum nobis fit negotii, ut hujus rei hiftoriam ex profeiTo
con-texamus, Ted (altern ut disquiramus, quid de ifta
hac jurandi formula fit ftstuendum; e re
tarnen efir,
ut paucis ante exponatur, unde illa fuam trahat
o-riginem, quam de ejusdem natura & indole exa
fei-atum ferre judicium poflimus. Ritus nimirum fuit
perantiquus in Ecclefia Chriftiäna receprus, ut
ju-raturi, codicem Evangeliorum tangerent; unde
etiam dicebant fe ad fan£la
Evangelia jurare. Atque
hic ritus videtur a primis inde f-anculis
pedetentim invaluifte, prxfertim quum fub faeculi quarti initium,
ejusdem, tamquam rei jam tum fatis not^e, mentio
injiciatur d). Occafionem autem huic confvetudini
vulgo exifiimatur dedifie mos Judaeorum, fequiore
pnecipue & quidern ipfo Chrifti tempore ufiratus,
ut juraturi Pentateuchum manibus tenerent
<?); ad
quo-d) Teftatur non tantura CHRYSOSTOMUS Tom.
V. Horn. XV. hunc in modum, jam feculo quarto
ju-ratum fuifle; led etiam SOZOMENUS in Hifl:.
Ecclefiaftv
Lib. VI. Cap. X. eodera quoque Sasculo, Evagrium
Ar-chidiaconum Conftantinopolitanurn, taäis
Evangeliis
ju-ralle.
e) In Veteri Teftamenfo Judaeis in ufu erat, ut
fa-clu femoris jurarent, quemadmodum in Gen.
® ) 7 ( H
quorum etiam exemplum Chriftiani, vericatem di-ftorum oblignaturi, codicem Evangelicurn manibas
attigifle auc tenuiffe videntur /). Etenim licut
a-pud
Judseos Pentateuchus
fingulari fuic habicusho-nore; ita primos quoque Chriftianos quattuor iliis
Evangeliis praecipuum ftacuifle pretium comperimus,
adeo ne enndem codicem non modo in templorum
aicaribus ac fuggertibus, fed etiam in cribunalibus
col-locaverint^). Hinc fubfequencibus feeulis magis ma-gisque, ede hunc ricnm frequentacum, eo turias pos¬
lamas adfeverare, quo certius conftat, JUST1NIANI
tem-3.9. XLVII: 29. patet, quando herus jusjurandum poftu»
Ja-vit a férvo, vel pater a filio, quem ritum complures arbirrantur fuifte teflificationem obfequii & devobonis
jurantium inferiorum erga fiiperiores. Cfr. CARPZOV:
Annotat. in Goodvini MoC & Aaron. ad Lib. VI. Cap. VI. & §. 2. Sed alias in jurejurando fiebat elevatio ma-Ruum verfus coelum, quum Deurn jurisjurandi teftem
advocarent prifci in veteri fcedere mortales, ut eum,
veluti manu ad coelum,. ejus ledern, porrecta, digito
o-ftenderent. Sie juramenfo Denna in partes vocans
A-braham Gen.. XIV: 22. alt: Levo manum meam ad Domi¬ num, Deum exceifum pofjeßorem caIi c? terrce. Cfr. ]cc.
cit. ad §. i. Interdum etiam jmjurandum pradlabatur
in Templo Hieroiolymitano, ftando coram altari i.
Reg»
VIII: 31. ut major jurisjurandi religio inceOeret homi-nes Cfr. loc. cit. ad §. 3. Sequiori aufem & ipfo
quo¬
que Chrifbi tempore, libro legis contre£hto, jurarunt
Judsei. Vid. Gundlingiana. P. IV. Cap. II. §. 5.
f) Cfr. Gundlingiana loc. fupra cit. §. g.
g) Cfr, SCHMIT de Cuitu Evangeliorum,.
W J o V
tempore, lege quoque cautum fuiffe, ur juran tes Sa¬
cra
Evnngelia
contingerentaut in manibus haberent /;). Feminis autem juraturis apud Chrikianos hilce
temporibus non erat Iicitum Sacra cangere Evan-gelia, fed fakem digitos ad pe£his fuum adplica»
re i); quernadmodum etiam Cicrieis, pokquam
fu-perkitiofa invaluerat au&oricas, inkar privilegii re¬
perimus indultum, ut Evangeliis non ta&is, Ted tam
turii
b) Hoc perfpekura babernus ex Novella VIII. Tir.
3. in quaiilis, qui adminikrandas provincias fufciperent,
& juramentum ftde!itapis praÄrent, hsec jurandi formu¬
la prsefcribitur: Juvo ego per Deum omnipotentem, Ef fi-lium ejus unigenitum, dominum noftrnm Je[um Cbriftum Ef
Spiritum SanStum, per fantlam glorinfam Dei genitricem Ef
femper virginem Mariam, Ef per qnattuor Evnngelia, qua
in mambus meis teneo , fy1 per Sancios Arcbangelos Michas*
lem Ef Gabrielen:, puram conjcientiavi germanumque
[er-vitium tue férvaturum Jacrati(fwiis noftris Dominis Juk?-niano & Theodor^ conjugi ejus, c>ccafione tvaditne mihi
ab corum pietate adminiflrationis. &c.
i) Hic mos pradertim apud Alamannos olim non
modo obtinuit, fed etiam inkar legis fancitus
depreben-ditur; quemadmodum pstet ex L. I„. Alaman. Tit. Lvl.
§. 2. ubi hrec occurrunt verba: Tunc liccat Uli mulievi
ju-rare perpe&us fuum, Ef dient &rc. Hand abkmilem
ojü-dnm commeroorat etiam Ovidius Lib. III. Amor, de
nuptiis Fluvii Amonis:
Suppoßäjfe manus ad pe&ora lubricus amnis
Dicitur, Ef focii jura dedifje tbori.
Haod tarnen diffitendum ek, juralfe etiam fem'nas
per
quattuor Evangelia, prov.t conkat ex Epikola Arfenii
tt ) 9 ( «
tum coram poficis atque
infpeCtis^ jurarent
A);quip-pe qui praecipaam
quandam
fibi fan&itatem arro-garunt,quafi Evangelium
peöori inclulumfacra-tasque manus haberenr: onde enam a Clencorurn
juramenco folebat Laieorum dtftingvi juramentum
& dici corporate /). Sid quam primum
exhibere-tur juramentum purgatorium, turn a jurantibus
Cle-B ricis*
adjurandi formula adducltur: Juro egoEngeltruda D. tneo Nicolao fummo Pontifici univerjali Papec, per Pa¬
irem Filium Spiritum San clum & hac Jancia qua-tuor Cbrifti Dei Evangeha, qua ore ofculor, & manibus
propriis tango, &c. Cfr. DU FRCSNE Gloflar. ad
Scri-ptor, med. & infim. Latinitat. Tom. II. p. 154 & 160.
k) Hoc ipfum in Concilio Meidend ftatutum
no-vimus. Vid. Concil. Tom. III. Cap. 38. Hinc ftatuta
Ordinis de Sempinghnm. C. 3. Eligendi junt
IF.
viri Deum timentes] ordinem zefantes, qui infpeStis SacroSanclisjurabunt, quod &c. Tabularium Prioratus S. Ni-cafii de Mellento ann. 1211. foi. 52. Ego vero Galterus
Capellanus prsenominata dotnus, infpetlo Sacro SanSlo
Ev-angelio juravi, &c. ut loquitur Gregorius M. Lib. V1F.
Cfr. DU FR ESN E G lo«Tår. 'Tom. II. p. 155.
/) Ifthcc' haurire licet ex Aurea Bulla CAROLI IV, in qua Cap. II. §. 2. applicatur hocce dilcrimen ad ipfos
Ele&ores, applicaturoque his verbis fancicur: PeraSla
quoqué Miffa hnjusmodi, omnes Uli Eletlores (eu Nancii
ac-cedant ad Altare, in quo Mißa cadem extitit celebrata. Ti¬
bi Principes Ele&ores Ecclefiaßici coram Evangelio beati
Johannis, In principio erat Verbürg quod illic ante ipfos
poni debebit, manus fuas peSlori cum reverentia Juperponant.
Seculares vero Principes Eleclores diSium Evangelium
corpo*
\ IQ (
ricis, tangendo Sacra
Evangelia*
id ficret 7;;). Et quoniam non nuda, fed veftita, quemadffiodim vukSTRYKIUS n), fuic haec cxerimonia, ut nempe
o-mni gracia in Evangelio nobis annunciata
excide-ref, qui falfo joraverit; inde etiam fa&um efle
in-teiligimus, ut n.on modo ad facra Evangelia, fed
etiam per illa jurare cceperint <?). Immo,
ingrave-fcente deinceps magis rnagisque fuperfticiofa
religio-nis caligine, in fönnularrt quoque juramenti eran-fiérunt non modo S_ Yirgo Maria, Archangeli,
An-geli omncsque Sancti, fed Sa n£fco-rum etiam reliquire,
quss manibus attingerent auc tenerent jurantes; id
quod permulta monftrofarum taliunv formuiarum
comprobant exempla, mix paffim proftanc & cui» vis horum hiftoriarn temporuin evolvenci Tunt ob»
via p)«
jm».
m) De Ciericorum juramento pnrgatorio, ta&is Ev-angeliis, exhibendo Capitulum CAROLf MAGNI Lib.
V. Tit. 34. expreflis verbis'hunc in modum fanclt:
Sa-c erdos fe facramento cor am popitla, fuper
quatuor Ev¬
angelia dato, purgatum Ecclefia reddat.
12) Meletem. de Jurament. VII. Gap. I. §. 5.
o) Hoc conftat ex formula jurandi Judinianasa,
fu-pra (lie. b.) al lata.
p) Crebra iftiusmödi Juramenti in Antiquitatibos
Ecckliafricis eft mentio. Hinc Capitularia GAROLF M.
Lib. VI. tit. 009. Omne facramcntum in Ecclefia, £f fu¬
per reliquias juretur: Et quod in Ecclefia jurandum efl,
vet cum 6 eleftts, vcl fi 12 ejje äebent, quales potuerit
in-vefiire, Sic illuni Deus adjuvet, <f Uli SanSli, quorum
I ) 1I ( #
$. IIL
Sic non moåo brevicer pcrlufiravimns liajus
per
Evangelia
jurandi formuiae
primosnatales,
(edR 2 etiam
Iii. de rooiib. Norm. Delatistque SanBorum reliquiarum
pbylaBteriis, manibus fnper ipfai npofitis, Deo nominato impri~
tnisjuravit je contra omnes Uli auxiliari. Cfr. DU FRE-SNE Glofiar. p. 155. Id quod pari etiam modo in
Pa-tria nolFra oliro ufu receptum eile novimus: qua de re adduxiile non pcentfebit Nobilif. Dn. AF BOTIN ita
lo-quenfem: / fiälletfor at de Hednifka Svenfkefvoro vid Odens
ocb flere Gudars namn, famt beßoto (in ed med dejpi orden:
Hjeipe mik (Va Freyer, fom Niorder och hin almatke As,
fkuile all ed nu afläggas vid Guds ocb helgonens namn> ocb
beßutas med deffa orden: Så Tant mig Gud hjeipe, Jung¬
fru Maria och St. Frich. Den Hednifka Jeden att
emed-lertid hälla et blottadt Svärd i handen, forbyttes nu i den
vidfkeppeIfen, at medan eden fvors, hälla banden b[ver
hel-gonens aflefvor. Däraf blef han kallad liflig Ed. Nec fi¬
lenrio pr,vtcreundum eft, quod Polyhiflor Nofter,
Ge-nerof. Dn. IHRE in GIoiTar. Svio-Gotb. Tom. Ii. p.
68- de voce Liflig hunc in modum commentatur: ubi
de Jitrejurando fermo eft, id vocatur, quod fit fupra Corpo¬
ra Sanclorum, vcl eorundetn reliquias, alias på he!gedoma, Germ, leiblich eid: opponitur rbl bokared, quod fit taBis
Sacris Evangeliis. Alias liflig ed 0° latinc juramentum
corporale iftud vocabatur, (quod a prcefente edebatur, atque
adeo opponebatur iyyßcpoo, fen Uli, quod fcripto edebatur.
Atque' huc fpeTat formnia juramenti Regii in Codics
Chriflophoriano Kong. Bl. Cap. IV. § 8« hiice verbis
exprefia: Nu ägher Konunger Eedb Un fvärja a Book, och
bälgbadoina i handfinne halda, och fva fighia: Sva bidher
iach mich Gudb bullan badbe til lijfocb fjäl> Jomfrufancla
belgha-A T/\ ( C£$3
^ J 1 z \
etiam
expofuimus,
quem, per omne id tempus, quo fub jugo Papali tota Ecclefia Chriftiana quammaxime corrupta, depravata tenebrisque plus quam cimrneriis invoiuca fuerat, habuit progreflum,
eum-que talem tantumque, ut Evangeliis, Archangelis, Angelis, San&is
Sancforumque
reliquiis in unumquafi corpus compa&is, variae jurandi formule inde
enatae evaferint penirus monftrofap. Sed poftquam,
feliciflimo tandem fidere & non flne finguiari
Di-vini Numinis benignitace, faliuaris Sacrorum
Re-formatio,
fpiffas
illas, quibus obdu&us eratChrifti-anus orbis, fuperfiitionis nebulas ditfipavent &
Cle-ricorum erroribus pudendis fallendique artificiis
lar-vam detraxerat; mox etiam jurandi formula non per
Evangelia, fed per Evangelium concepta eft,
adeo-que repurgsta publicisque legibus ftabiiita, Seilicet quamvis, lite inter Affe (Tores Judicii Camerae
Im-perialis, Pontificiae religioni & Auguftanse
Confeßio-ni addiftos, de jurandi ratione oborta, primum
qui-dem per Tranfaöionem Paffavienfem duplex for¬ mula utrique Religioni conformis, per Dezim ac San-£tos, & per Deum atque Evangelium, illa Pontinciis,
hsec Proteftantibus fuerit conflicuta q)\ poftea ta¬
rnen
döma tbe iach ahaldery at &c. Ifemque formula jurandi,
I egiferis praefcripta, Cap. I. Tingm. B!. L. L., quae ita fe habet: Sva bidber iagh tnigb Gudb hjelpa, och tbe
bal-gbaåoma iagh ahalder, at &c.
q) Cfr. Corps UniverfelDiplomatique du droit deGens Tom. IV. Partie III. p. 46. de Traniaition conclué &
Re-cäÖ3 ) 13 V
men per Receflum In perii 1555- follemniter con-ventum efr, ut uns, in quam omnes ab utraque
parte coofentirent, jurandi formula, per
Deum
pu¬ta atque
Evangelium,
maneret inImperio Roma¬
no-Germanica faneita ac recepta,ad cujus tenorem
jurandum eflet r). Kinc in Electione novi
Impe-ratoris notandum eft I:o, quod ab Ele&oribus, tam
Ecclebafticis, quam Saecularibus, juramentutn, non
LingvaLatina, qualein Aurea Bulla erat conceptum,
fed Germanica exhibeatur. II:do, Quod Proreftantes eorumque Nuncii, ac Catholici non amplius
jurent
anff das H. Evangelium, fed promifctie
il lud hac
forma pmftent; zw dem H. Evangelio. HUcio
Quod
loco claufulse: Als mir Gott und alle Heiligen
helf-fen, Catholici aeque ac Proteftantes hodie communi¬
ter hane adhibeant: Als mir Gott belffe undfein H.
Evqn-lig. §. 2. hare habentur verba: Ac queecunque Jcepe diciis
Induciis adver(ari videbantur aut exiftimentnr, nihil tarnen
derogent, fed a Ccejarea of Regia Majeftatihus, EkBoribus,
item Principibus ac Statibns refpe&wefuffirienter, ut
ne-cejfe efl provideri caverique debent mediante huqus
Trnnja-Bionis Ccefareo quoque Judicio Cameree £? AJJefforibus Inju¬
ria grcediBx intimentur ac innotefcant, ad enrum
obfervatio-nem jurejw ando fuo adaStis, otnnino Ulis fe ut conformes
ob-temperantesque gerant, Partibus item implorantibus nulla
Religionis dijferentia vefpeShive habito, prout decebit,
opus-quejuerit, opem Juris Juftitieeque ferant. Affejforum quo¬
que aliarumque pevjonarumjuris jurandiper Deum
SanBos»
que aut Deum SanSlumque Evangelium, jovmula juraturis
€t
) *4 C €t-Evangelium s). Sic viguir poflei
ha?c
iurandi
for-mula in fmperio Romano-Germanico farta te&aque;
fed in Convencu Ordinom Hungariae poft pera£hm Regiam imperaforis CAROLI VI. coronationem, qute-flionem rnocam effe refere HOCHSTEDTERUS t), an Proceftantes ad claufularn formule juramenti
adjedhrn: ita me Dens adjuvet zf S. Maria & o-vines fanBi, qooque recicandam cogi deberenr.
Quam ultimam de S. Maria & San&is appendicem
Protedantes Tunt deprccati, in fui adferendo
patro-cinium, canto minus ab iiiis idam joramenti
clau-fulam poftulari poffe recitandarn, quo certins
con-dat, neque Judaeos nec Turcas ad aliqood juramen* tum contra fuam confcientiam unquam cogi, 8z
prse-terea talcm quoque iurandi formuiam e diarnetro
re-pugnare Art. XXV. decreci in prascedente Conven*
tu Presbürgiend, quo ipfis ea religionis adferitur li.
bertas, ut non fubjiciantur caerimoniis, quae
doöri-nae fu$ Evangelien? integricatem feriunt,
exercitan-dis. Ataue hinc etiam ed, quod ihitim poft
Refor-mationem religionis Sacrorumque in Patria nodra
falu-r) In Receflu illo Imperio ita exftat: Dafs die Form
defs Eydes oder Sacraments (allerhand ungereimts fo ««ff
diefen Zmefpaltigen formen an Kaiferl. Cammar -Gerichte
künftig erfolgen mochte zu vermeiden) anff eine gewijje
maafs, als nemlicb aitff Gott und das heilige Evangelium
zufteilen.
s) Cfr. SCHWFD. Tntr. in Jus Publ. Imperii Roma¬ no-German. Nov. P. Spec. Seft. I. Cap. II. §. 19,
m ) u c n
falurarem, a G'oriofifT. Memor. Rege GUSTAVO
I feh'eiffimo plane aufpicio inftirucam* & ad finem
perd vtterem iilam Papalem
jurandi
tormu*lam exoIevilTe, haud dubitemus,
ejusque
locofor-mulam hancce jurandi per Denm Sanctumque
Ev-angelium mox ufu efTe receptam credamus; licet ejus veftigia, quanturn nos quidem
indagare
potui-mus, in A£lis nodris] publicis non exftenc ante an»
mim 15405 a quo tempore h^c formula
frequentari
ccepic, viguitque ad noftram osque secafera u).
________
§jv.
u) Scilicet exemoln, qu-e huc fpeclant, complura
prö-flant. Sufficiat faltem paucis adduxide, I. Regecnenti Form
i Weftergotdand. Dat. Nylodpfo den9, April, 1540,
nem-pe Scadhollerens Eedh: Jag lofvar och [var uppå
Gudb och utbi Hans helige Evangelium, at &c. Vice
Can-cellerens eller Secretererens Eedh, dock fynnerligen hvar
for dg: Jag N lofver och [var uppå Gudb och Hans
hel-ge Evangelium, att &c. Theris Eedh forn then menige
hjelpefkatt uphåra fkole: Jag N. IV. lofvar och [var up*
pä Gudb uti Hans helige Evangelium, at &c. Befittier«
nes eher Medrådzens Eedh: Jag 'N. lofvar och [var
up-pä Gudb och Hans helige ordh, att &c. Ridtmefleres Eedh:
Jag IV. lojvar och [var uppä Gudh och Hans beige ordh,
att c. II. Regeraents Rådens Ed, fora giordes på Konung
GUSTAFS blotta fvård, Datum Nylöle den 10, April
1540: Wi lojjve och [varje jamfäüelige och fynnerlige hvar
for [ii?b, uppå Gudh utbi Hans heliga Evangelium, att &c»
III. Konung JOHANS Kongelige egen Eed, den han gjor¬
de i fin Croning i Upfala den 10. Julii 1569. — Sedan
gjorde då Kongl. Maj:t fin Eedh, låfandes honom uthaf en
bok heel elljeft befkrifven och defs förinnan hål¬
&
) 16 ( & $. iv.Hifce omnibus (ic praefultis atque enarratis, po.
fhikt um inßkuti ratio, ut breviter qüoque & eno-date difpiciamus, quid de hacce jurandi formula per Deum
Sanciumque
Ejus Evangelium jam diutarn extra, quam intra Patriam communiter ufu re*
cepta, fit itacueadurn. Hac autern de re varia inter eruditos occurrunc fententiarum divortia,
quse o-innia & fingula recenfere
atque expendere,
impe-. rata non permittit brevitas*
Interim tarnen
cempe-rare mihi non poßum, quin nonnuila
atque pociora
hujus agitatse concroverfise monienta, quantum fieri
poteft, fuceincfce in fcenam quafi producantur 8z cu«
ratius paulo examinentur. Refert SGHWEDERUS v)
Wefembecium x) exiftirnaße haue formulam in ea« dem vitio hsrere, quo antea Pontißciorura formu¬ la
det korteili g afle aitfå : Jag JOHAN beder mig ja
Gudtil
bjelp■) Hans Helige ord och Evangelium, fom i denne book
författad dr, at &c. IV. Rijkfens Rådhs iijflige Fedh, den
de gjorde vid SIGISMUNDI Kröning
1594: Jag N. N. lofver, tilfager ochi/var vidhGudh then Ahmechtigh, Hans
beige Evangeliumgß och min Chriflelige troo, Adelige dhre
och fanning, thet &c. Ridderfkapfens och Adelens Iijfli¬
ge Eedh vid farorna tilfålle: Jag N. lojvev, tiljagher och
jvdr, vidh Gudh Ahmechtig, Hans
helige
ord och Evan»gelium, fä och min Chriflelige troo, Adelige dhre och fan-ning, at &c. Ut jam recentiores filenno prsetereaoaus
jurandi formulas, omnibus jam dudum notiffimas.
v) SCHWED. Intr. in Jus Puhl. Imp. Romano.Ger¬
man. Nov. P. Spec. (ett. I. Cap. II. f.
ip.
& ) *7 (
A
la laborat; fed excipit
SCHWEDERUS
monetque,praeter rem non
modo
religiofum
effe
Welembeci-iim, nam Evangelium tamquam
medium
falutis
se-ternse rekte conjungitur cum Deo, tamquam
caufia
principali, fed etiam
hane
formulam
inTransaktio¬
ne Paffavienfi a noltratibus, ut verbo Dei non
repugnantem^ elfe admiflam et hodie
frequentiflimam
ab omnibus admitti. Inter Theologos
-Reformatos
arbitratur G. VöETIVS, non fatis tutam videri
& evidentem enunciationem illam, in qua Deo cor*
dium infpeäori
ér fummo tefiti
acjudici,
per quem folum ideo jurandum efl,Evangelium conjungitur
y); fed nullurn
periculum
fubelfe videtur,
quumformula illa fano fenfu explicatur- Vulc autem SPERLINGIVS formulam hancce per Sanktum
Evangelium non
inteliigendam
elfe
de
littera
Evan-geliiy fed deVerbo
DeiHypoftatico
h*
e. defilio
Dei
z); fed non opus efl:, ut arbitraturHOCHSTED¬
TERVS a), ad Verbum Hypoftatieum confugere,
cum fenfus elfe poffit: ita me Deus adjuvet, per
pro-tnijfiones in Evangelio mihi revelatas; quali jurans
beneficiis in eo memoratis oblatisque renunciet ,
(i juramento non fteterit, ac viciflim obteftetur, fe
vera adeo dicere,
quemadmodum
veraefle
credat,quse in Evangelio
continentur.
Porro
etiamBAL-C
DUI-y) Difp. Theol. fel. p. 156.
%) SPERLINGS Mofes Detonans Tom. 1. p. 733*
a) HOCHSTEDTERI.Diff. fel. IX. de jurament. §.
® ) 13 C ©
BUINUS
b) hane
jurandi formulam minus probat?contendens, quod praflaret a tal)' formula juralnen•
ti prorJus abjtinere, quam in grätiam adverfar
iorum
ea alio & forte tolerabih jenfu uti, /2? c222// /pyfo
colludere videamun Sed KROMAYERUS iftam
formulam ceu Papalem improbac, dicensr
per Evangelium cum granö faIis accipienda fünf. Nota efl claufula juramentis ex Papatu ad nos
translatts annexa, qu*e
obfer
vantur adbuc in Eccle•ßis Cathedralibus Reformatio & ritus inde proma¬
nans, ut nimirum ad tnitium Evangelii Johannis duo
appon intur digiti: ßc me Deus adjuvet per fanffa
Evangelia c). Hinc viderhus non tantum JurisCon*
fuftosy féd etiam
Thcologbs
Reformatos pariter acEYangeiicos, hane jurandi formulam , aut plane
im-probafle , auc minus certe probafle. Sed plura id;
genus alia judicia heic adducere non vacat».
§. V.
lam demum ad momentum controverfla? rite
explicandum devenimus. Scilicet apud Proteftantes duplex in ufu eft formula.- per Deum atque Evan¬
gelium
, aut nimirumadjefta
claufula: ha me Deusadjuvet, aut ctiam claufula his concepca verbis:
ita me Deus adjuvet & Sancluni Evangelium♦
ve!, ita me Deus adjuvet per Sanåfuin Evangelium, Sed in utraque hac claufula juramencum, quod per
Evangelium
nuncupatur, eftintelligendunv
Etenimq uaa*
b) Caf Confc. Lib. IL Cap. IX. qu. 2.
' t§%
) Yö f*
. s i.y (
^
quantumvis in ipfa claufula vox
Evangelii
non adhi-beatur; id tarnen tanto minus juramentinatu-ram
ipucac,
quanto cerrius novimus, non claufulam,led sdfeverationem per
Evangelium
hoc conftituerejuramentum, idque ipfum eciam fine claufula
per-fe&um efle, quemadmodum quoque GIoriofifT.
me-mor. Regis GUSTAV! ADOLPHI Conditutio de
Proceffu Forend edocet ä}, licet haud diffitendum
(it, claufulam iilam hunc tarnen in modum
conce-ptam: ita me Deus ad]uvet, qua corpus, & ani?nam>
nodris jam cemporibus ufu invaluifie e\
Quod
vero ad pofteriorem claufulam steinet,
quse daphcem
exhibet lormulam, probe notandum efl:, in
utraque ida per vocem
Evangelii
verbum Dei intelligi pofTeac debere , & in utraque, nullum efle dubium, quin
fenfus queac tribui vero juramento accomodatus*
Namqve , ex mence Proredantium, prioris formulas
fenfus elfe videtur, uc per Deum, qualem fe in verbo fuo manifedavit, juramentum exhibeatur;
poderioris autem, ut fub condicione prornilTionum,
C 2 in
d) vide Råtteg. ProcefT. d. 23. Junii 161$, ubi in va-riis iliis jurandi formulis per Deum
fan&umque Ejus
Evangelium ibidem praTcriptis plane nulla adhibetur
claufula.
e) Ita fe res habet tam in cauflis forenfibus, quam
aliis civilibus negotiis, ubi juramenta funt exhibenda.
Cfr. Cap. I §. 3. & Cap. XVII {. 16. R. Bl. Item Tro
och Huldbets Eden 1772. R. Råds Eden år 1772. Lands
Hofdmge Eden uti Inftruft. for LandsHofd. d. 4. Nov.
• ) ao ( $
in verbo Dei revelatnrum, juretur, quo intuitcf urget THOMASIUS, iftam formulam hunc habere
fenfum : ha me Deus adjuvet, per promißimes
in
verbofuo mihi revelata$> non quaß attribuamus ver-bo, prout litteris conftat, efficaciam
/),
Unde fatisfuperque patet, alio fenfu per Evangelium jurari a
Pontificiis, qui Deum atque Evangelium
disjun-gere aut certe, tamquam plane diverfa, conjungere videntur; alio autem a Proteftantibus, qui
jurisju-randi religionem per addicam Evangelii
vocem
ve-lut motivum Chriftianis jurantibus proprium faltem
determinant & nihil qjäå'otqicv inde inferunt. Hinc DQRSCHiEUS rem jprofe&o acu tecigiffe videtur
dicens: quando juratur zu Gott und auff das hei¬ lige
Evangelium,
objettum religiofe invocationisju-rijuranåo inclufa tantwn Deus ejl^non
Evangelium;
ut adeo Evangelium vel Innitet vel difiin&ius
expli-cet, quem Deum intelligamus, Jcilicet qui in Ev
an-gelio fe explicavit, vel indicet Jubjeclum, quod jure jurando digitis tangitur g). Dixerit autem
quis-piam, juramentum efle invocationem Dei ceu teftis
ac vindicis, ergo non
Evangelii,
adeoque
contor-tam ac verbis minus congruam illam effc hujus
juramenti interpretationem, imprirnis quidem quum
in confefTo fit, hane jurandi formulam a Pontificiis
ad nos tranfiifle, ab illis autem alio
verbisque ma¬
gis conveniente fenfu intelligi.
Verum
enim veroquem
f) Turispr. D'V. Lib. II. Cap, IX. §. 102, not. p,
ft ) 21
(
©
quemadmodum
verbis
qwhuscumqiie jurari
poteß,
modo tisdem tribuaturfig
mßcatusi
qui\vi
definnioms,
juramento convenith)\
itaetiam,
hasc
jurandi
for-mula, quantumvis a
Pontificiis
ad
nosfuerit
trans-rnifla, null© tarnen iaborat vitio, poftquam per in¬
terpretationen juramento congruam
evaflc
repurga-ta. Sed porro forfitan excipies,
acceffionem iftam,
feu conjun&ionem Evangelii cum Deo in
juramen¬
to pro
fuperflua
eftehabendam.
Fatemur
quidem
lubentes, Evangelii mentionem , quae
juramento
in*
feritur, neutiquam
efle
neceffariam; fed
inde
nonfequitur , ut pro
fuperflua
ha-beatur.
Etenim eft
hsecce jurandi formula Chriftianis
propria
& quafi
chara&eriftica, qua a Judseis- &
Gentibus,
a veroDei in facris PandeQris prtefcripto cultu alie-nis,
di-ftingvuntur, unde etiam hoc
juramentum
Evangelicutn
& Cbrißianum dici poteft,
quod
(ubpromiffionum
Evangelicarum conditioneexhibetur,
adeoque
rnajus
perjurii evitandi motivum
probet,
quamubi
per Deum extra Evangelii & Verbireveiati Cognitionen!
juratur. Valet heic omnino
exquifttum
illud foli«
dumque Judicium,quod
dehacce
jurandi formula
perDeum [anttumque ejus
Evangelium,
hunc
in
mo-dum fuppedicatNobilifT.Dn.
Dav.
EHRENSTRÅLE
OchJörn detta
ordafått
ejbör
förarga
någon:
tyär
thet ej heller nödigt att längta
efter ändring
ther-uti i).
C
3§♦ VI.
b) Hoc ipjfum demonftrat WOLFIUS in Jur- Natur»
P. III. §. 889.
)22
( i?
$.VL
Coronidis tandem loco breviter etiam explicusfte
juvat, qua ratione juramentum hocce, qnod per
Deum ejusque Evangelium exhibetur,
a
contefia-tione atque imprecatione diftingvatur k).
Scilicet
ubi ad contefiationem oculos convertimus
atque in memoriam revocamus, quse fupra ($.!♦) hac
de re
commentati fumus, lubences quidem
iargimur, fi adleveratio vel per Deum vel per Evangelium
eo
fenfu inftituatur, ut adféramus,
cam verum efle,
quod loquamur, quam quod vel Deum pro Deo
vel Evangelium pro Evangelio, uti
par eil , reapfe
agnofcamus , eandem non pofTe non ad
conteftatio-nem perrinere. Ut vero
quoniam hüic jurandi formulae eo minus is adjungitur fenfus, quo certius
patet nos non aliter, quam per Deum in facris Pande¬
dis manifeftatum, fub conditione promiffionum Evan¬
gelicarum, jurare; nemo non facile intellexeric,
for-mulam hance a conteftatione toto, quodajunt,
ccelo difcrepare, praefertim dum ad claufulam, quae fubjun-gi fölet, animum advertimus, quae five per Deum
dm-pliciter, (ive etiam perDeum ejusque
Evangelium
con-cipiatur, neutiquam fine jurandi religione intelligi
pot-ed. Porroquod ad imprecationem adtinet, eam ad ifthoc
juramentum propius accedere animadvertimus, dum
claufulam adjici folitam refpexerimus: it
a me Deus aå> ju¬
li) Quod ad Obteßationem adcinet, ejus differentia a
juramento facis perfpicua, quemadmodum fupra (§ i.)
) *3 ( il
juvet, qua corpus
&
animam,
vel it
amc
Dens
&
Evangelium, vel
Dens
perEvangelium
adjuvet.
Et-enim fi adleverans per
imprecarionem
generatim
mendacii &
perfidiae
vindictem
eamquefub
pcena
damnationis arternas in fe depofcat; tum
nullum
eft
dubium , quin
talis
imprecatio
pro verohaberi
queat
juramento;
quemadmodum
fupra
(§
I.
Iit,
c.)
monui-ri us. Pröiride fi quis
promiffionum
Evsngeiicarum
ja&uram in
perjurii
pcenamfibi imprecetur,
haud
negaveris,
veri
naturamjuramenti
id
induere, ita
quidem , ut
nihil hinc
juramento
derogari
dixeris,
quod
claufuia
rationem
imprecationis
prae
fe
ferre
•videatur, quarnvis de
cetero
juramentum
inter
at-queimprecationem
in
fe
fpeQratam,
difcrimert
omnino fit manifeftiffimum. Sedmihi in
praefen-tia non licet elfe longiori; interim tarnen,
iis
rite
perpenfis,
qu£in
nobiii
hoc
argurnento
percra&andos
expofui;
fatis,
utopinor,
conllabit,
quantum
fanEti-^
tatis ac pretii juramento,
quod
perDeum
Jan-dumque
e)us
Evangelium
anobis
Chriftia-nis exhibetur, ftatuendum fit«.%r:Q "Vt kV T;v f v ' . y: v * ii \».u 'nr:V- .<m .% • v. * i ^Vv.. I ; rui iBU.fiCnL. iGiq g i' . ij-i '. ■ ■■:• n v:*... ... ♦'ilf>■:' ■ : ' •y:> Qffi. :h;> V; uj i • > ;•; Yip\ - ' i. } .. - - i ■:aö $1 ; p 'in oj3
h
-<b v.'«: . ; i •v "T •?;? -j , /iVim.•'! f!" r'1 C -ij r ;■-"ii hvira frgå ..jnaqUäifhlinsrq 3ii.o si
in
nÅ-; - flintis
um. 'V :) .v j[ mn [.
•
\H ■ i" :ivc' | 0JR3 £i 0' v d q ".vv f::i! s i .
^ßnsTifiainn 1 .-V ,icvi.jo icl
puloqspt
■r;t.\ unrjU 00 ;p pxviäcqinut ;i:rnq 5,3
'ßifij'jiiD 3if/oi! ii, iV^Wt :Lui.?y iv.iif i
^
ri{«fö
-,u*i
mqbnia?B^,
.vnr?u äx:;iia
V
'
Vt> ,VV ■■ ■ y : .;
< :$*ji f-.-,,