• No results found

Dissertatio philosophica de caussis rerum qvam ... sub praesidio ... Johannis Bilberg ... pro gradu, in philosophia, ex more laudabili, obtinendo publicae disqvisitioni subjecit Georg. Holstenius Jonæ f. Vesm. ad diem 16 Febr. anni 1684. loco & horis con

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Dissertatio philosophica de caussis rerum qvam ... sub praesidio ... Johannis Bilberg ... pro gradu, in philosophia, ex more laudabili, obtinendo publicae disqvisitioni subjecit Georg. Holstenius Jonæ f. Vesm. ad diem 16 Febr. anni 1684. loco & horis con"

Copied!
26
0
0

Loading.... (view fulltext now)

Full text

(1)

D. F.B.

z-%

"f

I

i

11

1 ! ( S4

I

it4 Wm$ r

OISSERTATIO FHILOSOFHICA

C

A

US

S

I S

RE R U Μ

Qvam

iwn

jimpliß.

Facultatis

Thilo

fophic*,

in

ftegiajcademia

Vp/ahenß

,confenfu.

foh PRiESIDIO

VIJU AMPLJSSIMl

Όν.

JOHANNIS

Φ3895€5ϊ®

Math.

Prof.

Ord.

Fro

grada,

in

Philoiophia,

ex more

laudabili,

obtioendo

fuUita difqy'iptioni fubjetit

GEORG. HOLST ENIÜ8

Jon*

F-Vefm#

Ad diem ii Febf. Anni

16I4, Ιοςο & hori« confveris,

UPS ALIJE

I

Bxcudit titnr'uus Curia S, R. M, &

Acad. ^

(2)

Jidmodum (Revercndo

Amplffmo-i V'iro

ac DOMINO

Mag.

HAQVINO

Per Gothlandiam

Superintendent

eminentiflimo,

ejusdemq;

icontiftorii

FrxfidiGravlffirao,Patrono oprimo, tnulcis nominibas devcnerando:

7 ut Se

Tlurimum

I^evcrenåis

G?

Privclarißimis

Viris

Mag.

SAMUELIjMag. GABRIELI

$£>%$<£&

SS.

HOLSTENIQ

TH. led* primo,

Paftori in

Möhra

longe

meritifltmo*

Patruo fuo

caris-iimo Arof.Confift.

Se-niori,&

EccLBa-lundenfis

paftori

Dign»ffimo·

ρatronis &Henefattoribm

reverenterfufricienåis» rr

Nec non

VirilReverenda pietate>

do&rinå, dignirare·

queclariflimis»

&

Prasitantiffirois,

Venerandt

Confiftorn Ar&fieafis adfeiToribus Digniffimiss

FaütoribusAPromororibusiiiij debito honore

proiequendis

HanedifputationemgraduaUmindebitaobftrvantia

&grettianimidocumentum,tultutchonoris man»'

mtntum,ulteriotifaueergafefavorii&beneßetnti*

imitAmcntnm D.J>,B.

(3)

PaK. t

tλ put Primvm.

[■e

cauftis

in

genen,

i.

-'nirni noßri éa eft tndojesjut (rerum pnlcerrimarum & abs»

trnlarwm natura« icire

defi-»deret, earumqué Cognition« Lacquififa»fuaviter delé&etur,

δζ.velutialatür« Aclicet

caus-iarumcognirione

nihil fit

difficilius,

earum ta»

men pulcrmtdiriepermouis,paucas deillrspo*

Ckionesfubjiceré décrevi. Suffécetit mihipro

caprujngenii traåaöe qualitercunque arduaro

hane materiatu& difficilem, de ijuavere dici

poteft illud: χαλίπκτακαλά. Namenm Seal.

«xerc.307? 29. humanafapteniiaparseft, qua?

damaquo animüneftifevelie·[edinmagntsvoluifte

fateft. Magni prscterea eil momenti in omni

dofltrin» genere

morralibns

in bacrerura cali·

gine confideratio cauifarum. Simtenrm cauff®

fontes cjuidem pererines aeuberrimai fcaruri#

gines, undeefHuuntomnia,q<iaecuoqtierernm

naturacapit&continet,utiubnlicänim Magi#

fterScal'gerj exereitaté 367.fol.67. inquitt

jQJiiicqiiid eftextra DEumpertau(Jaseft, ex taußi»

& i*taiißis. Omneqiiod eft

tpertauftaseftf inquit

Eabärellainfecundopoft«anal.4.

(4)

ζ

I f. Extraömnemitaque

dubitationis aleam

cum erudicis ponimus , omniura rerum

dari

t cauifis; Nam quisignorat,

nift

cui

fungus

pro

cerebro, infinitas&

insiiirnabiies

eiTe

rerum

natural».imvirtntes,tzm

occulus,

quam

mani-fe'fta? ,qius Π cognitas

perfpe&asque

baberet

iiiiiUT.fcrurator,&ad

ufum

apphcare

nolTec,

hind d.ibie mira poiTet

efficere

,

mulra

certe

nattrrs miracula inipfanatura:

inajettate

pcni-tns ab Jita, dicentePlinio«

Et beer in

cogoo*

fcéndisrerumcauiiisfumma

difficulfate obfeu«·

ratumeilenoftruramtelle&utn ,

quivis

in fe

de«»

feendeus plus fatis

experiarur:

cum

mentis

nö'trj?direäaaciesadea,φ«

fua

natura

fuor

cUti'brria ,tamimbecilla fit. quam

ad

(olem

in-tuendiiη Nvöticoracis

oculus

,

uti

conqueritar

S'cabgerexercit.i. S.I.

Adeour

reäe cecine·»

ritV'rgiüuS z.

Georg:

Felix

qui

potuit

verum

cegmfcere

uuff-u.

N«htlurnirms

nobis

aaimad#

vercentibusmagnas

exinde militates

ad

omni-umdiicipbnarviη genera taηquam

folis jubar

diffundi,defiuUndu'm omnique

conamine

an»

njtendum quorerum

cauflas

diligentia»

rime-imir, eaiqie quantum

fieripotsft» cogniras

habeam'is.

111. Etut adremipfam

ilarim

accedamus

$

dividiturcaufia in

virttialem

veram.

V»rtu*

alis nomen quidem commune

fuhrt

,

(ed

noritamcauiTa.quam

color

qui

dam

<Sc

fpecies

cau&eelt. Veradickur

priaeipium

per

fem»

(5)

fluensineife aliud. Utraque yariarum rer&m

Cognition! ancillatur. Et quidern logictis eam

conrempleturoportet,qnarenus pr.ncipia ieu

prtfmifiaciyllogifmi fecnnduir· vim

concluden-divelutefftcieritiscaufFa? rationern,

conclufio-nis relpcilu f?;beunt, dum intelleftus huma~

nusab aftenfupraemiflarunn adeliciendom con-clnfionis ailenltim determinatur. Canfiatarnen

&ratio formalisobquam conclufioni äilentior

noneil medium> fcd ipfa cönnexio prsdicati

cum fubjeäo cogniia. Phyiiologu's etiam in

inveftigandis retnm naturaliiim eflentiis <k

rnucationibus, cauili minifterio plnrimbra

utitur, qnaientts nimirum ratiocanffse Irans«

mtitatione.«

phyficas

cQncomitarifolet. Etha^c

isne eft cujusctrnqne diiciplinac Eve illa fit aétiva ,fiveconterrplativå

, quia in Omnibus

icientiaaliqua rerum comparandaeii i Atfine

cjftißisriullufdentici haben potcß; Arift. ι

ivle-taph cap.i. Sic Ethicus agitde catiHis viriu*

tum, Medictisdecauifis morbomm : Ehyfi«

cusde cauifisrerum narnralium. Sed cum ad«

huc caufia univerfalior fit,quamutbis cancel-lis circtimfcribi queatj potiffimum ejus

con-fiderarionem,quatenus5

fenfibili & intelligibili

materiapenitus abftrahitur»fibi Metaphyficns

arrogat. Eft enirn cauifalitas quxdam veluti proprietasentis,quaeilliuscommtinemgradum participat.

*?;·" ·'·';·· V·'·"' t ^

(6)

IV. Diffribuitur ver· eauffa ii»incrraua» A crearam. In qua diitubuiione de raiione

caufl* nonfecqs ratiocinamu?> quarr de con<

cepuoneentisiiiftnbuti

in

Increatum

A

trea»

Ί

tum. Quemadmodum igitur cnnccpcus enris

in DßnmA creafuramcadit analogiic;

Gc

ß·»

milirnuscauflfocondeptus.»

Cauffa

^reara

ciiibq-gvitur in

Maeerialtm*

Formalem

,

Eflidenieon

& Finalem.Interqu«»s

cpnjicitMrca»ufla

Exem-plaris,cujus

Cauff« yel

ide*

vocabulum

prö*

prié A ex

inftuuto

fignificac

aliquod

ην

infel-le&utlliui rei(imujacrum*quam«gensratioiie

praditiim

libero

voInqiati$

arfcjitrio

exterias

conatureflormare, H,xcjdeanoneftvel

jpfura

opus

e&ngendum

,

yel

aliqujd

aliud

obje&ive

exiitensiq inutelle&uj fed eil

formal

s rei

faci

endaecognirio, inrellechii

aftificis

formahrer

inharreqsi atqueadeo

exemplarelt

ipfa

cogni-tio&judiciumpracvnui»artis,quo

deterrainor

adjudicandumrem

efle tali

rationeac

inetho·

do effingeodam: uode adhpc ut

arofex

agat

»liquidexpropofito,

neceilario

femper

requi·

rirur. Cum ergo idea

communicando

(e

for-»

itialiier inrelledUii, hominera in tali raoonC

agentisconilitnat,nou

incommod£

earq

effici'

entiscauil*limitihui dieimus cootinerb

V. Adcauffaliiaremquod atrinet,

illorum

nobisnon adlubefcic opinio, qui

dicunt,

illam

folumriiodoeflequaodam

relationero canflaj

ad

eifottum. Pro

Philoföphorum cnitn

illorum

(7)

fententi^ dimicandtitnefleceniemui, q'« di»

cvnt,caui?aliracem efle concurfum feumfluxum,

quo caufla ad produöknem effe£tus

»nfluit.

QuemadrnodurTi yeropmnis patiflaiiratismit»

«mfa&um cflein temporeteliaiur

^refragabi-lisiacrarum |/ierarumunammis conienius*ita

nonpotaidegenerat!ones rérum effe ab »ter*

no, eo rnpdq, qnem perperem aditrurbar

Philoiophus, qu«ibo jjobii eflfe videtur ele.»

&ropellacetmor,& mfcilapudnos dubitatm*

eishabet. Ha^enus de c^ullis in comtmmi,

CAPut Sic«κ DUM«

De

cau(fa.

ι.

Cauffam

bilimitibusadeocrrttim

Marettalejn ampbflimi*circumicri*

& definitumeftä

Philoiophorum choto,«t nemofacileilläm

po-natin quadtrone, Qvia vcro cauffa materialii

in»isert rebus, quas corporca mole gravatas

fenhbus u(«rpam'»s, Pbyiicus ilbus natura»

;

atqne rafionem conrempfatur, Sf. incommuni

quatenusillius ampbrudinemmateriaprima Sc

quancitas ei coa?va comprehendit» dicitur i

Philofophol i. Phyf 69 t. \d«x quoaliqutd

>

fitcuminfit. Cumauremrufafm definitio nee

materiae necquanrifati peculjariCer competat»

materia prima melius dici poteritfubje&um

Ä ) pri·

(8)

6

primum

tiniiiscujuiqbe,

ex

quo

fit

aliquid

cum

iofit, Si ficorrumpatur

in.bocabibit ultimmf·

Sen qood fir primum

cujnfque

rei

iubje&um

«Xquoirjftto,non ex

accidente

,>Jiq"id crittir,

Se inqnod ,

fi quid interierir,

ultimum

abir.

Quöniam

verö hxc

materia

timplex

eft

,

nec

•d ullamcaufam creataro ,tanquam

adminicu#

lura adpttitur Ut in efle accepto

perfeveret»

hiiicfif, utab omni

corri'ptionis

Sc

internus

timorebbefratrariquil'o

perfruatnr

a:vo.

Hoc

tlfitumnotandnm j noneiie

diverfam

materi-atn> quamvis di

vidatur

in pnmam

ct

fecbn-dam,feddiveffos ejus ftauis.

Frnftra

igittir

quarriuir,

ubi

materia

prjmafit,

cumeaiiern fic

qtiod

fecunda:

nam

noneft alia

cdndpio

må¬

leris: prim»Si

fecund»

exparte

materia:.

j\4a#

teria lecundaeil"pro*inia exquacorpora

natu-MliaConitantj fconenim exprima

fiinphcr Sc

pUre.

1 f. Qtiia vero cauiTa

materialis

appetitti

eaturali metaphorico,omnium

formar

umcon¬ ditiofruidefiderat,ideoque $liisac

aliis

for-fbii>

quiiuis

conjtingitur,

»ternas

velut

nia-ebinatur infidas: hinc

fit,

ut

illa

communi

•mnium voce prima interitus origo

proaun-cietur. Cujus torriiptionis non

materia

tan#

tumdt au&or ,fed

Se

forma, quse3quia

cadu-co&fragili nexu materia·

devinciri

poftniar,

ob conditionem fuarttm qualiratum»

ad

cor-mmpendum

valet.

Et

quia

primae

qualitares in

(9)

ratio-ratione agendiSc refiftendi η t

difpares,

·€-iam oritut» ut corpora tot inteibnisexhauifa

feditionibus > corruptionitandemiuccumbaiif.

III. Cererum materia ut poitit in a&um

exire, mnltarequirit,"Primo, vnrimam forma

propinquiratein ; deinderacuiratem ,qua iive

proximeiiveremoce apraeil ad('oiim efieciuna

edendum. Poitenor facultas ( aqua reliquac

operationes velat primo di prascipuo fontd

promanare dicnrmn·) ipfi ma"eriVta?n ar&o

neceffitudmis vinado conjungitnr, ut nullit

unquam viribus ablilius eifentia poffitavclfi»

Priorveroporentia, quaeproximam materias

virruremGgnificar, ipfi materia;non nifi mé-*

taphyficumaliquod accidens fuperåddir, Hic

flquaeras, gu« naturalis,

quas obedientiahs

C utloqvudtur) (it materias potentia: eam

di-cimtiseilenaturalem , qu rnaturalis & Phyfiei

ageotis virrmem necfuperat, necabeä fupe-ratur,eiquecorrefpondetadequate; eam au»

ternobedienrialern qua; (uoevioris agentis

po-tenri#acbvasiiipernaturali iefe accommodat. ϊ V. Deinde euarn ut vi iua ordinaria &

natural»ca tiila? munus fubire poffit, qtiautira*

terndefiderat.

Q^iantitas

autemitH, quae re#

qniritur, dat forrnaiirer rebus molem cor

po-regtpScexrenfionem partium in ordinead le.

Univerfirn quantitäs non tantum in homine,

cujus anima å materia penitus eil legregata»

yerqmetiamin brutis animantibus

ceterifqiie

(10)

J

corporibusfoli inharret

materia

ntfubje&oad

fcquato.Exercitium

cauft* tpateriaUs

fen caufta·

litas nihil eil aliudquam

influxiis

quo raarer^

sngenere cauftx

priiterialis

inefte<3um

influit-ό

In ordine ad diverios eftedhs etiam

diveri«

poounniT

tauffhlitates materias.

V. Qiiodenimartinetadroodds,quos

vo-cantiubilantiales, aliqui reeipmatur in raate'

ria, ahqui nöm

AÄio

quidem

iubftantiahs

tranken?(q«secreatio

nonéft) femper in

ali-quofubjeöo

videticet pailo

recipitur

,

&

ab

eoingenere

Cäuftas

rnateriaüs

depender.

Cre-ariovero licet Veriffimarti ä&ionis

rranieunris

rationem paificipet,

null»

ramen

inhaeret

inbo

jeßo, nec inHasrere

poteft

»

iedtermino

per

eam

produ&ofoliiTOadbasrcr«

Ad

(ubGftentt#

«mquod attiner,natura

dia

poteft

aliquo

modo

fortiri rationemcätiflaematerialisfefpe&ti

fub-ßftenriat,fubfiftentianaturae advenic ut.

forma

qtisdamiA:

fiippoiito

coröpäratä partes

caus*

farformalisfubire dicitur. Eft enim

fubiiftentia

id,quoformaliter

conftituftur

natura

ita

lubfi«

Jtens,titaliiscommiioicarinequeat.

H*c

mo-dum

fuperaddit

fubftantialem

pofitivnm

ex

na«*

iura reidiftindum ånatura, qui

inhatrenti«

acctdenttum phylicotum

dire&e

oppönitiir.

VI. Qnoniarn nihil

eauiT«

mäterialis

par¬

tes exercere poteftnifi per

aliquam

exiftenti-'

am} prinsaßnconcipiartir

exiftere,

confequen«

terdictrnuseffentiam refpe&u

exiftentise

non

(11)

fcfeiré mateoaiis cauff«officium, etioquin fieri poiler,»taliquid ίβ ipfum producerec.

Nihi-1© minus efciitentia refpe&ii eflTentiar creata?,

accidens

praedicabile

dicitiir« idro quia inte¬

gram&eilentialem illius rationem

cogitatio-necomprehenclere poflurhus non comprehea«

fa exiiletttia. Pnritatem tatrien divinam ctim

fitens2 fe necéiiarium>& omnimoda

neteffi-täte exifteas, ihtegrafh effentialiter Gner

ext-fteatia ηoftro eciammodoj cogitatione com#

plé&i non poflurous.

Vίί. Ailrt»sexiftéos comparafäcumdiffe#

réiitiaindividüalipoiiit diei cauffa materialis,

tontroverfiaeftquibusdarnnonmnltum facilrt. Nosqui

Cenfefnus

quamlibetentitatem phyOce

loquendo

felpia

& fuamet entitate

achiali efife

individnam, & individuum tam iniis rebui

creatis,qir® ex materiaconflatas funt* quam

qiueå materia fuut remötiffim», non folum

natwramfpecificam,verum etiampofitivam

il-lam& realemdiflerentiaminniiere»etijufr ope

individuum tale conititnitur ut pluribus fui

multiplicatione communicari nequeat*

dici»

mus etiamremexiilentem refpe&u illiusd de¬

mentia»individ nalis, rationem cauff«materia«

Iispbyiice confideraw

habere

non

poile.

(12)

CAPUT Tertiüm,

De

eaaffa

Formall

I.

ontroverisaeftpr^dpna de forma, quam Ariftotelesnon nnoin locoάτ\\ν£Η«λ>

ap-pellat,eaque

fatis

vexara5qnum

alii aliter

haoc

vocemfuae faventes opinioni interpretentur.

Nemoequidemfive vererum

Ove

recentiorum

dubitac, quin

beceflf

im fit formas ponere,

qmim alias fine

formt«» nuHa efiec

dißin&io,

nellafeparatio; fedan

tal

es

form« fubftann®

fint an ver o accidentia, inter illos nondum

cenvenit» IIlud tarnen utrinque manifeftum

eil, Was, finon aäu, certe poteftarte in ma¬

teriacontineri\ nequealiunde advenire, fed

yirtute ageniium naturalium prodiici, arque

edarn divin«benedäcfcionisvi, quaooania

cre-fcunt &foventurinmatersa coniervari. 11. Caufla formalisii breviori

pomseriode-finiatur dici poteft canfla intrinfice complens

ultimoeiTe rei Urvcroadeife&um concurrat,

requiricmateriam&

fibi

intime

pratfencem,

Sc

fuis exornatam accidentibus. Caufife formalis

in compofittim

cauffalitas

eit unio, quatenus

illius opeiefe forma

exhibst

materia·, earnqne

utaihisinformåndoad compofitum influit,

III Dividuntur form« inmateriales Scim/

materiales,sllx dicunturaccidemalesi ut

(13)

Ii

racducifur exmaterial recidif in matériam,

Scdependetineflendo & exiftendoa materia.

Immateriales non a matcriå dcpendenc velin fiendovelineflendo· Hae accidenralesfi Tunt

modi,non ramenlunc ipfa materiai fed ati~ quidexmaterianatum , quod nonett materia,

quodcunquedemum norrenei indo ,eft modus quidaininmateria Sc determinano, qua? norr

porettintelhgt finemateria,ma enatamepoteit

finebac coneip*, necproindrquabtatesomnes

tuntforms adfcrsbends, ied iunr aiiqus rr.a#

teriales.quiK nonvidentur arceflendse å forna»

quaedicirur darerife rei, hocett ,derermipare eflenuam: nonénim formaiola dat exittentit

am fed etiammateriaj ied dat dererminatutn

elfe ,ut poffirres dici accepitte hane vel ittam

rationem. V- G.quid fignraaddit rrenis ?non

exfigxira folahabeteile

,ied habetefle deter¬ minatum, non quidem 5ligno ied å figura,

adeoque dicitnr habere eife ex formaj quia

judicatur magisexpropriarationequam

com-thüni, magis ex figura quam hgno judicatur

menfa»cultermagisexfiguraquamferroÖCc.

I V· Sednuncpeculiarirerfingulorum

ien-fuumexternorum Se. interiorum fubj-ecU

bre-viterattingamus. Et quidem uta facultare

vi-fivaceteraruru externaiu nobiliiftmaducamus

cxordinm,eaniin humore Cryßalliiioatqjtuni»

caretina refervare volt)mus. Huic

ienfui

expe-tientia,dux& MagiitraPhilolophiac ,ipecies

(14)

impreflas

vi

it

b

il

ss

attribuit,

ψιτ

ab

objesSe

i&

oculum immifl«« at fecundari« inftrumenfa-lcscanflae concurriintadeliciendum a&um vi*

talem immanentem quam fpeeiem

expreÖarcv

&perfe&am rei

effigiem

rmncupare

coniue-verunr. Propria

viforisfaculqjtisobjeÖaiunr

»roniaquaangulum optiuim

conftituere

poC

func» quas omnia fuis cinfita

funt

eoloribus

f atque utpercipiaptur

debcnt efle

luminis

ni-torecolluftrata. i

V- Audttom, qui praftantia

&

utilitate

(uafecundas obtinet»in tympano

ejufque

in¬

ferioreconcamerationeacvafis» cartilaginea*

que organi

fnbiUntia,

ut

Anaromici

docent,

dic«musreudere. Hicicnfusomnemfuaravir*

tutémererit circa fonum,qui Ariftoteli dici«

turmotioaéris(velalrerius corporis)

reiitten-tisåcorporibusleyibusac planis» cum

aliquidt

percutirur-

Sed

ad

ceteras

ipecies

ioni

voeen*

nimirum& fermo em tranfeamtis, Vox qui« dem ettaérisin pulmoneiartraöi &beneficiq

tnufculorum in

rhoratecompreiS

adlaryngent

Λ Epiglottidem impulfio,

editaab

animali,

ad fignificandum interiora

pbantafoc

fenfa.

Sermo rationemioniad hominem eosråat}il!«

cnim nonfolum phantafiae fed etiam rationi?

conceptits ßgaificarifoleat» Echo

qtuedam

ve«

ludadumbrata vociseffigies, eft reftexio ioni,

vel foliusipeciei Icorporeplaneconcavo* quae kwerdum pro

variaob}eäi

difpoßtioa©

iaepius

(15)

geminari fölet,utin

Oiyrapi«

portict» conti«

gifie literarum monumencis

prodinim eft.

V I. PorentiaOdorativacaruncubspapilla·

ribusäquibuidamattribuimr»titpoteOb iuam föliditatéadobeundasfenlusextern»fun&ioneii

magisidoneis.Hujus potentis objeétu eil odor,>

qualitas ex priinarum

coromiibone

refuhans. fecundumAriftotelero lib-2.de an,c.y. ftcca priedptninante· Inierdumvero ufu venire ίο«

jetjUtipie

unacum

futneå

qtiadam

exhaiatio-nedeferaturad feniums interdum iola ipecie

media. Qdoresnonfolumper aprem, .verum

etiamper aquamdeportari,

darum

eft. Sed

quiddeorganoit

fubje&o guftus

f illum

con-cordibusomniumMed»corum fuffragiisin lin·

gva

potjfiimum

repommus, »n cujus acunsin«

melius efculenra percipimu», poculenta ma«

gisexquifitp

ad

lingv«

radicetn

difcermmus.

Obje^ttm

guftativarpotent»«eftiapor,qtiali«

tas ex primarum commtitione orta prsedomi#;

nan tebumido aqtieo, guftu perceptibilijf,ut

di<äo locoPhdoföphiisiqdicat, Tactum, qui,

fenftisanitnali facultati maxime dcfervit, ad

nullamanimalis partemreftrjngimus, ledeum

inotrmibusreponimuj,Π aliquas duriores

exci-pias. Unictimauterneftetaduminfim® ipeci« eiprubabiliter auturoo»qui Si ienfibile fuo im«

poOturo organo,Λ qualitatemproprisrqualt(JN

ti inrationeipecificafimilem poifit perdperew

Ad fubje&umienfüs intetnum digtedior,Se

(16)

v

dicoimrfiédiate ijlnm incerebro

ejufque inb*<

ftantiamfcdullaffcontioeri»licet interim

fpeci-esa&airecordaüonis delervientesin cerebelli

duplice nréningéå

cerebro

iejunäi

»

ventricu

-feie» fotnice refbventur ; indeqne occulto

fbrråfife quodam oftiolo pro

animalis

arbirrio

referarifoliro,fpecies incerebro

fimiles

refer-vatis producantur.

Hxc

principium mutatioms

defrnitur

3

Philofopho:

Sc

Unde primum

quieti3.

Quia

CTanilseefficienrisdefiüitio, licetab

Ariftotele

fu'erit aflignata ad

imetligendam

(ölummodo

renimnattiralium mutationen)»

nihilominus

fi

mtitationis nomine ad/onetn velis

inrelhgi,

pbtitå

definicio

tani

fupremo

Efle&ori

quam·

bnVfiibusxreatiseföeienubus poterit convenu.

ré. I*aqueCaufia

efficiens

ampliibmis

defini-tur frdibus »itajtr oranes cauffasperie Öc per

acoiifens»·primaro & fécttndas ,

totales

Sc

par-tiales'^rc.ambitH iuocompledatur.

11. Caufiarn érgoperiee(Te dito,aqua

die

re&epeudet

eftedus

,fecundum

iliud

propri"

pFiunjeffe,

quod

habet

ut

elt

effedus.

Cautfa

psraceideqSjHqv»

variaeft

&

multiplex)

eft

qu»

caput qvartum,

(17)

0

„ V*'

qn^noneft

fuapre

naturarequiiifa,{ed perafc.

cidensconiungirur

vel cauiT® perie,vel eße#

&uiperie. Cauflam per accidens velirti

par-tfnntur Fortuna & Cafas, illa qnidem futfth

produciteile&nm prästerpropriam & eltäjfais·)

intentionemagemis, hic verbpncter

ntetéphe*

ricam opinionem neceifario & natural!

ihili®o &tioperantis« Caulla rérium fcfficiéns alia éft

principalis, qu® in prodticfendö'effe&umjflj alteri cauflas efücienti iecvndfc Ä particiilan perfeinbordinarur, Alik inftrUmlenrälis qufo

inproducendo efle&u peffe fübordinatur ab

teriparticnlari Sc fecundäs. ' ·

III« Item alia Canöa prima SiUtiiveriålte

eil, quasctimå mill'bdépendeat, äbeä

ceteré

omnesdependent feciindüm elfeitium

, pofie

&operari,quas elt Dihfs Fer

Optimus Maxi*

raus. Alia fecunda Sc particularis

dicitür,qué

uecadomnesconcurrit efleébust Si (eeuridttrn

efle, poile Scoperari 3Vil-ture prim« illjus Sc

Uni^erfalcs Caufläe deperider. Totalem caus-fam appellamus,

quss inho ördiné vel ad,

aéquare totumproducit eßefhmi. Parrialeni e

diverfo,q»i«infuo ördmé,velnöhtotiim,vel

non totalirer efficft. Duas tbralés Caufifse

ßbi

invicem nonfubordinäts firnul Sc

conjtinöini

eundemnumeroeffe<äumproducere tieqticunb

Si tamenunus Sc idem effe&hs

iiife virtu^

. te unins indivkfui

contealus, ÉObtineattft etiana lub alterius individui

(18)

fpeciei, yirtvte:

ille

uous

idemque

efTeöuS

/,potent

divifim

t ü virtutem

a&ivam

refpicias

j

apiuribus»

imo

ab

omnibus

ejusdem

ipeeief

agentjbus

tetalibus

Ä

ejusdem

ordinis,

eile

Iuhgq nancifcii Nihilomirtus

efieåns

caduca·

mmrerumviciffitudinefemel

definens,

nec

ab

codemnaturaliagente»nec a

diverfis

ejusdem

«rdinisdenuo

poteftreproduci»

eo

qu©d

na·

tur» gubernator

ad

reproducendum

naturalis

terenndemmumero efle&urn

concurium

nun*

quam

«ccommoda?

inum.

IV. PrAterea ut

Cauifa

effidens

aliquid iri

paffo

effingat,

oeceile

ut

inter

valium

agen-trs ρβίΒηοη occupetur

å

corpore

alteratio*

33!Srecipiend»inidoneo·

Rurfnm

CauiTa

eflL

ciensinpailumå (eremocum agere non

poteftj

iiiii afiioneminproximo

inchoaram

per totiim

mediumdiflundat*Huic

ientenciae

nihil

detra#

biturexeo»quodfalmen

imerdum iötegra

cat-»e, &nulla ignis tmt

i#us

nota

excerius

ap-parente

ofla

comminuat.

Licet

enim

fulmert

eandemvirtutem per

medium

diflundat,

ejus

tarnennaturaejulmodi edy ut per

occuita

te-nuiumcerporum

foramina

fine

(trage

tranicur·

rat» firmiorumv »ro

contumaciam

frapgat

at-quedebilitet.

Triplicisautero

generis

lolent å

Philolephis

deGgnari

fulmina

i

alia

non

rere-brant,qvsGncera

flamm«

tenuitate

conitant;

alia diflipant obmagnat»

videlicet

fpirituura

copiams

aliadeniqne

diflipant

&

urunt,

cum

exigneaΛ

fpiritus

plena

fubitantia

conflata fint.

(19)

V. Cauffa efficiens peculiarem ctiam ad aliquid archite&andum Cänfalitatfm eVpe«»

tit* cujus beneficioin

generecauCTsc efficierrris

aöu conftituatur. Haec autem cauilaliras eit

aäio videlicet exercicinm virtutis äßivs

com-municantis alteriefle» Si roges Uttumin

com-liiuni ad agentium inferiornm canflalitatém

cceleftiuni corporum aifiduus humor fet)vVrtus

five ros adroret, itaut illo evanefceme fuls

quazqueimrhurataordinibusillico coliabafcant?

inneganrem propofit® qtisftionis partem

de-fleöimui. In illas enim a&iones nobiliffima

ccelorum pegmatanihilvirtutisimmirtnnt,quaft

autpenitus immaterialem fortiuntnrrationem

,

Htfunr immorraliumanimarum motiones jaut

fimilem.

VI. Nequidlibetäquolibet indifferenterpro#

gigneretur, oportuiteflequsdä agentianatura*

lia,qtis8fecunduminditamfibiöccertamabau»

&orenatursratiooemeperantur; quorumalia

funt univoca, ic effingunc procreanrque

effe-Äus fibi inratione ipecificafimilesi al»a a?qui#

Vocaδζ.effeéfcusfelongeinferioresfibique

diffi-miles efformant. Utritifqtie porro generis

»gent/afineshabentquos nontranfilimiti Noa

autem abfolura Dei potentia: Otenim fecua#

dumirrefragabilem Philofophortim&

Theo-logorum

Stholalticormnfententiam» nihil eo-rumqtisrationem entis comple&uDtur

,

abfo-lutas»effe&ncetufupreroi Numinisfaculratetn

(20)

efiugit;verum

id

folummodo

quod

repugoan«.

tiam contradi&ionis involvit. Ceterum ordi-»

«aria Dfiifacultas, cum refpicit communem

Äuficätumcurfum* Scfecundum ordinemre¬

businditum operatur,

iiidem quibus ille

defi-nitur terminis.

VII. Reliquumeltut

adaliorum

acciden·

tium St iubitantiaruns cauflam tranfvolemus»

Accidentiaiuntdwplicia,Mefaphyfica Sc Phy#

fica:priorafiuot

ab

eedem efficiente principio

eademquea&ione

qu3

ipia

fubftantia. Alia

au-tem ratioeftinaccidentibus Pfayficis$quasdam enim eorum abipfa iubftantia per emanatio#

nemeftci probabilieer opinamur;

quorundam

veroqu®nonfiuntper emanationera

primaria

cauflaeffe&rix faepeeft aliud accidensex natu¬

rareiaiubftantiadiftiö&um, quodilla velfor¬

maliter vel eminenter cömprehendir. Licet

aittem potentia vitalis

verüb"mam qualitatis

»£livae ratiohemcommunicat>Operationen) ta¬

rnenvitalem utcauflaprincipalis elicerenequit

fedea3primo

vitalium

operationum

fonte

pri#

mario profluit. Caufla

principalis

fubftantiae

femper

debet

efle

fubftantia.aliqua,fabrican·.

daftibftantiivelaqualisvel nobilitate

iuperi-pr. Nihilominus3veritate non

abborret,

fa

etiamaecidentiaitaefleinftrumenta iubftanti»

ad efåciendamfubftantjam»utcum illa imme·

diatead alteriusiubftantiaproduåiojaein con# furranc.

(21)

CA*UT

QjflNTuM

De

catt(fa

t

Ovamvis long«

rat>& amplioribus

Iateque

circHmfcribar.nr

eauiTa

finalis

excur-

limi-tibusquamCauffamaterialisVel formalis; ta*

men quta difficibor aditus adillius

intelligen-tiampatrt,fitutcui primsvel fecund«

deben-turå nobis quartaätribuanrur* Parumenim

fir-mitatisineorum fententiacenfemusineiie.quse

cauff®finali potentiam om η em Sc facnltatem adimunt; quinad illorumopinionensabimus»

quieain cenient verarn Sc pbyficaui cauflam

elfe.

11. Omiflis di vifionibus minus prscipuis* finemdifpertimus»n finemcui & cujus gratia. Finisautem åPbilofopho definitur extrenoum

cujus gratia aliquid fiti veriffimaratiofinisSc

illiusaPhilofopbopoiita definitio utriqué fini

competiti

nihiiominus

interdumamboitapol*»

funtconne&i» ut exutroqueunus integer finis

eoalefcat,atqueadeo,utintentio agentisvelut

adsquate feratur in compofitum cum mutuo

eorumad feinvicem refpeäu. Si ramen finis

cujus gratiafummiboni rationem contitseat Sc

congrueintendatur,femperprincipem finislo»

cumobtinere debet,Sc prsscipuefua

nobilita-tcSc prsftantiafublato omni alio refpe&u in# Scntionemagentisad

fe

allicere·

(22)

III. Quamvis autetn natur« opti«, opus

fit

intelligentia, & agentia

quj'cquid tandem

fa#

bricenr vel moliantur"alicujus gratiaj tarnen

nonomniafefeinfinemmoveredicunttir.Unde

fols creatune in quibus ineft

quidam

divimis

igtiisingeniier

menris

dum

finem

ac

media

co-gitatione

comple&untur

ac

intelligunt, proprie

Ifinedicunturimpelli.

I V·Utfinisabfolutefinalitermoveat

fecuot-dorncommunem naturs ordinem, requirictir

ut aliqua ratione

prscognitus

fit

i

irno

eo-vum opinionem

arnple&imur,

qui

fieri

non

poflecontendunttut

voluotas

aliquid

fine

prs-via cognitione intelle&us

profequatur.

Ubi

diligenter animadvertimus,

finem

ad fiilen«.

damaliquant in

intelle&u bonitatis

fuas exiften#

tiam , reqnirere, ut minimum

poflibilis efle

jjudicetur. Nec

officit

eandem

rem

effe

cauflali-tatemfinisScCaufiseffieientis,liquidem eadetn

unio Sc nexus divefia ratione coufideratus.

materis Scforms cauffalitas eft, cujus

bene-ficio ad corapoficum influun*.

Quapropter

eandemdicimuseilefinis Scefficientis

cauffali-tatem,ac&ionemvidelicet,qu«ut

å

caufTa ef#

fe&rice proficifcirur, eil proprius Sc

realis

caufl«efficientis infiuxns; quaCenus

veroea-dem a&to a fine promanat

trahente

ad

fe

Sc

invitante voluntatem, dicitur caufs

final»

cauffalitas.

V« Ceterumfinisconeiliacamorem

^defide«

(23)

21

iium»coniultationem,eleSionem mediorum,

omnesdenique a&ionesdt efle&aquas

proce-dunrex impcrio& mocione volunratis crealt®

operandspropter finem. Confultatioeftactio,

qn« non»terna,immutabilia»&ftatisnatur«

legibus decurrentia eonGderat, fedea iolunv

modo media ad finem acquirendum idonea

contemplatur, qua» fereinnoftrapoteflare fita funti neqoe femper eodem modo eVeniunt.

Confultacionemfequitur ele&io , a&io

fpon-tanea, quå eligimus, quas coniultandofini

coogruajudicamus.

VI. Inrooraiibus caufalirarcm finalem ex* ercerepoffunt declebentomnia dt folaqua

eo-lore honettansdepioguntur. Opinionemeorum

ergoqui malum etiam,qua malumeit» volun»

facera excitarepottedicunt»anatnrali Philofo*

phise adiru arcemus. Sapientiflimus enim re*

rumarbiter,folum hominem voluntare

dona-viti utconfentanea profequeretur, cetera

de-clinarec. Hujusconfe&arium eft, negationer

(qua å hmitibusenti? exterminat« nullam

bo-nitarem indudunt) niillam fecundum feobei»

nere cauifalitatem, interdum tarnen

acciden-tariéalledant appetitum, videlicet ceumedia

quaedam ad bonum aliquodadipifeendtim ido·

nea Et hoc in lisetiamatterendtim ett,

qui ob

gra.viilimam dolortimacerbitatem, ipium non

effedefiderant: hoeenimdefideriumexamore

natura;ρrofluit,quam tanta cruciatuummultL

(24)

It

VII.Iaowwintention# &aftionedanduseft

finis.

iliauis ulrimus.adqueminillaferiecetera omniarefe *

aaotur:alioquinxatioipfiusbonifecundumquid&pro* .

indefinisércrumnaturarolleretur.Hicut&ceteraecauf*

fae,aliter difputaturå Meraphyfiro, aliter in moralis

philofopbiz confiderationcm venit· Pofteriori

modo

confideratus finis9dicitur felicitas feu beatitudo natu- \

sali«,cujusrationem dum veteres Plylofophi

inquire-hant,in varias 8c «rroncasabieruntiententias. Kosigi«

tureorumopinionemreiieimus quieaui individarum

&opumaffluentiareponebant: illae

enim fortnn« teüs

cxpofitxfunt, Scin ordinead aliudbonum

coniequen-dumexpetunturj necminuseorum,

quieam

potentiä

Scmultarumgentiumlmperiocontinerivoluerunt.

Im«

peria enimcaducafunt&variis j^äantur

calamitatum

proccllist å quibus incomrnodis felicitatctn

iiberain

eile oportet.

VIlI«;Sednecinhonore velgloriapofitaeftjilleenim

eftalieujusdignitatis &excellentix

teilimonium,quod

foluminejuspoteftatefitumeft,quibeatumhonorepro#

fequitur.Gloriaverononitafirma5tfolida

eft»ficut

effe

- t

debet felicitas, fedfalßs8cfucatis populi rumoribu*

fubjcäa,fepius malis quam bonis contingit.

Vnde

naultivariisturpitudmummaeulieinufti(dnmmodovir« tutisfimularionenefariafceleraobumbrarepoflint)inlu#

ce bominum ac celebritate verlantur| illi vero qut virtutepraeftant intenebris & caligtne

aliquando

deli«

tefeunt inglorii. Eos denique beluisquam

fimilimos

2(Tearbitror.quicaminvoluptatibus

corporis,

valetu-dinc8cpulcritudine collocant. Haje

enim

&

temporis

yetuftateconcidunt»&eaferiiperaliquismesror&

triftitia

comitatui jfclicitativero»qu*perenais eft,

iolida

fem#

per adhseretlxtitia.

IX. Cumitaquedivttiarum* form*,ceterarumque

voluptatum illccebrxflux*ac

fragiles

(int,

fequitur

v veramhominisfelicitatemnaturalemin ea

animi bona

γ

(25)

poffunt· VndefclicijasdefiniturSPhilofopfco,operatio

animas perrationcm (idefl reÖae ratroni con/cntanca)

aut nonfine ratione fecundum virtutem

perfeftam in vitapcrfe&a: utcnimaliquis

appclleturfclix, neceffe cft,utveltotovitaedecurfu,vellongofaltem tempore,

eamaäionemexerceat»in

quabeatitgdopofitaeft Eartt

autem operationen*dico,

quas nobilitate*& prseftantit fuainterrcliquasprincipatumobtinet;

contemplativam

inquam, quxfecundumiapientiamexcrcerifolcr, Ni—

hilo minusutfelicitas ficex feipiafufiicien«/ä nullius

alterius indiga, rcquiritur etiam

aliqua divitiarutn

xis, &integra corporis valetudo, ne. dum homO il»

hifceacquirendistotocorporisdcanimi conatu clabö-rat, felicitatisoperationemintermittere cogatur.

X» Sedquamvis hotnoinhoc etiammortali corporis

ergaftulo, definita hac felicitate perfrui pofTJt, eam

tamen haäcnus omnibus numeris

abfolutam nulli

mortaliuminbac vita ealamitatibui 6c Jtrumni·

ohne-xia,contigiffearbittor.

Itaque fupernaturalem felicita-temöcbeatitudinernprxftolemur,

quxcft flatus omni·

umbonorum aggregation« perfc&ilTimus&confiftitin

ope'ationenoflrarumomniumprxftantiifima,videliceC

intuitiva divinae bonitatis cognitioac. Inhanc

fum-mi Majeftatis notitiam homo

proprixnatur*inftinåu ferrinonpotcft,licet

aliquemdivinjementisCharafte* rcmanimofuo imprcffum referat} nulla enim in

ho-minercperiturfacultas,qua

hu;usmodicognitia-neravelelkcrerelreceptare queat.

(26)

Doftiffime Dofnine CaNdidati,

Egrcgiac hujus

Diiputationis

Auåos

& Dcfenior cxirnic,

Qrnereqtili referat

HOLST tHl,rerum

caufam

cuntturttm

cur

fedultn

inquirere

inß/u

ca»·

,

stutne tu properas nuncarduaculminaPtndi

[fas.

Scandere ,quoducuntpraclara PaUadisartet

?

Srgo

tibi

metito hoc

fupereß itifine

laborunt

: r

Tempora quptotiet tnaguttula ful

fa rtgabat,

(Dum rerum caufas trutinanio tempora

comples

, Dumquefrequens fan&isnox

efi luciibrata

Carua*

). ,

Ipfatibijam nunc cinget

Parnaßta laurus.

Tibi»

Propinqiiitate &

amicitiå

conjiiiiÄiibinDUs,

Ut ueverbis pauciff>mis, anirao

tarnentongeprolixiori,

gratulari

volebam

References

Related documents

tes acquales, quibus quaruor interfeiiibnum punéiis quatuor aill« gnant ventos j quoi cardinales vocsnt; quia å quamor mundi car*. dmalibus

Diximus qua tale, non appeti malum å volun¬ tatem Saepe tarnen (proh dolor) voluntas

Man värmer upp materialet till dess kokpunkt och häller det flytande materielet i en gjutform som sedan stelnar, svalnar och återgår till fast form igen.!.

Figur 1: Jämförelse mellan numerisk simulering av den storskaliga strukturbild- ningen i universum (röda punkter i de nedre högra delarna, där varje punkt motsvarar en låtsasgalax

Moln bildas när varm luft med mycket vattenånga möter kall luft och

Denna dynamiska arbetsprocess innebär även att de verk som produceras skiljer sig från sina fysiska motparter. I jämförelse med traditionella bilder och dess fasta materialitet

Todos los directores de las escuelas rurales opinan que es mejor utilizar castellano como lengua de instrucción, pero el director de la escuela rural 4 opina,

substans och essens kan inte vara separerade, mörklila ull- rock och blå viskoskrokodil i en alkemisk process är pas- sionen för det jag gör förenad med min ignorans för en