• No results found

Specimen graduale de goʾel quod, consensu ampliss. facult. philos. Upsal. sub moderamine ... Andreæ Boberg ... modesto examini submittit Petrus Arosenius, Arosia Westmannus. In audit. Carol. majori die [13] Maji anno 1749. Horis ante meridiem consvetis

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Specimen graduale de goʾel quod, consensu ampliss. facult. philos. Upsal. sub moderamine ... Andreæ Boberg ... modesto examini submittit Petrus Arosenius, Arosia Westmannus. In audit. Carol. majori die [13] Maji anno 1749. Horis ante meridiem consvetis"

Copied!
28
0
0

Loading.... (view fulltext now)

Full text

(1)

WÖI nur ÖttD • Ν ΓΛΠ> Q'ÄS SPEClΜΕΝ GRADUALE. D« Qu

od,

Cotjfenfu

AmpliiT.

Faculf.

PhiloC

UpiäL

Sub Moderamine .

,

Amplisfimi

atque

Ceieberrimi

VIRI3

:NIΤ .

ANDREJ

BOBERG

f . ■

L L 0.0.

Prof.

Reg.

&

Ord.

Modefto examini fubmittic

PETRUS

AROSEN

IUSj,

AROSIA. WISTMANNITS.

In CurAudit.dl*

Majori

die

Anno 1^49.

*

.*■ «V . .< , K' v \V: . ' ♦ .

Herls ante txeridtcm eonfvetis\

(2)

D.

Ό.

&

B.

Pr.cfitlo,

7ΝΊΪ> Particip. Kal> verbi eil

argumentum, circa quod cogitationes noftrse heic praecipiie verfantur ; tum

qua-tenus hoc vocabulum in legibus facris forenfibus

haud raro

eil obvium

; tum etjam qvatenus extra illas longe amplisiimum

2ugtiihsiiraumque apparet, nominaliter acceptum; prsefertirn vindicante etjam hoc Scriptura Sacra Summo Deo noflro* Ejus

vero explicationem, cum noftratium nemoM,

quantum mihi

quidem conftat, ex profeflo tradiderit, unde vim ac dulce*

^inem ejus,· uno veluti loco colle&am , fimplicioribus

perei-pere* Jiceret; haud'adeo mirum * ii multis fortaste parum

co-gnitum, aliis non fatis perfpe&um fuerit. Proinde, ut e©

melius v vehmihi-innotefceret shoc fan&isfimi Dei nomen ,

aliisque- illud adcuratius perpendendi anfa

ofFerre-tur, praefentes meditationes publice exhibendas animo

volve-re coepi. Faxit autem Optimus Maximus, ut

tenuis

hiz labor; in hoc. altisfim« inda^inis & do&rin« ,

folatii*

cjue plenisfimo uegotio,

aliquo

faltem

modo

,

immenfum

e-jüs erga? nos> amorem.

Cgpificet,

declaret-, celebret

ac

rite

vcneretur·

(jfl CitAtton Alicuhi vMimtts Cramert IbtoIogiÅtff

Ifr^

di

fcd*

(3)

tftra mm

iQttä

w w

!>KJ , Pracf· Kal, radix

ipfa^

proutafeunde fatis et T

exi-cis p3tet> non unam praebet

ßgnificationcm.

Genermitn

quidem Srockio, poil Forilerum & Avenarium, volven·

di

fignificationem habere

videtur, utpote per

aäliteratio·

ηem qtiandam, Forftero imprimis adamatam >

&

rece¬

pten in Di&ionario Hebraio, convenicntem cum

h)>\

%

Ted nos, hac conjeilura miila, uti eam merito iumcu~ pat Mercerus f in

{ins ad rad·

notis, in

Lex#

Pagni-ni, eo vel licentiat # vel audaci« atque

arrogantia:

non

progredimur,

ut

iiteram

ν pro

arcejfiria,

non vero Ssminali ac tbara£lcriflica\ uti appeiiant#

heic

habea-mus. Huic igitur literae» seque ac

reliquis,

fua

dignw

täte fervata, in radice hac momentofe»

illi

potius i*

lar

tiori feniu, quem per ei

convenire

putat

Gro-tius (b),

figtiificatum qvovis tnodo

libcrandi

atque

vindl·

caudi tribucndum arbitramur. Quam quidem

fenten-uam loca, ^ob, 3: 5, Lev»z$t 33. Pf- ϋ$ϊψ·

Gen»

lp+

A 3,

ftabi*

(4)

Jf ; ^ C

ftabiliunt; in quibus generalis vindicationis, ewtionis 5c

variarum liierationum mentio injicitur, idque fine

par-ticulari explicatione, quo potisfimum modo, 6c in

quo

Cäfu hoc fiat. In Specie autem ii coniideratur, vel cir¬

ca ipfura

vel

circa d^ns, varie verfatur, Priori

ιμΦ) pro

objefto habuit,

aut fuam ipfius

perfonam,

quam e fervirute vindicare, ipfi integrum fuit. Lev. 25:

49s54·ί aut rem fuam i fic de confecratis, Lev, 27: 13.

feq, 6c

de

venditis>Cap, 257<3p.iéq.Iegitur. Pofteriori in¬

dem, aut perfonam, aut rem alienam refpicit, Perfo¬

nami ubi idem eft, ac aiium e Servitute liberavit7 Lev»

£5:48* viduam

confangvinei

duxitί Ruth» 31.15.. Rem;

quando

fignificat,

vendita

bona

redemit,

ut

ad

primurti

pofTeiTorem

redeant,

Lev.

25:25.

feq.

caujfam

<&

injuri-as alicujus fuas dixit, Num. 5: g* Jer. 50: 34, Alterius

proiufum

fangvinem

vindicavit

& ultusfuit. Num. 35: ix. Ad modum, quo

liberatio

6c redemtio fierent* quod

adtinet, fuit is> vel per manum

injeitam,

fortem ac ftrenuam* vim 6c potentiam, Exod. 6: 6. Pf. 77: 16. vel per

pretium,

Lev.

25; 25.

feq.

prout

cauifa

alienario-nis fuit, five vis, ilve

jus

(ς).

Attentionem autem

me-retur, quod ,

ubi de

vindicanda

alterius perfona

aut re

agitur, nullius

adjumenti fiat

mentio. Nee

praetereun-dum,

proprium illam

eife verbi hujus liberandi

6c

redi-mendi

fignificationem*

ubi pretium

intereeiferit;

6c,

quod in

omni

cafu

probe

eft

obfervandum, jus

confangvi-nitatis

prateipuum, 6c

quafi unicum

motivum

fiierit^

adeo ut 7n3. non tantum afium redimendi, fed 6c

offi¬

cium)

jus

6c

necesfitudinem includat (d)«,

Unde

facile

colle·

(5)

UTOi

nirp

ptas

*©* ) o C *©*

_ F

collegeris, impropriam cffc illam, qua? nudam

Jiberatio-nem , fine nöminato pi erio exhibet. ΡΠ 69:19. 74: 2*

107:2, Quamvis autem ρητον% pretü menrio ηοπ

femper inferatur ; credere tamen convenit, illud fere femper κ&τ*

JUwav

fubintelligi ,

etjam

ubi temporalis

rederationis commemoratio habetur, Sit nobis exemplum hberatiolfraelitarum ab hoflibus eorunvFatemur in hac-ceabfolutam potentiam magis, quam pretiurr, in cenfum

venire;

extrajudicialisnamque

fuir,

obfervante

Priikne·

ro (e)* Si vero contendat aliquis, nominaram

libera-tionem per eapropter exprimi, quia aliquo

refpe-öu fafta eft, interveniente pretii folutione* utpore

cum propter Κύτξ*ψ\ quod in plenitudine temporis

fol-veret Mesiias, Ifraélirae fuam libertatem confecuti fint;

(typus namque fuit liberationis fpiritualis ab lllo, in¬

terveniente fangvinis pretioj olim praeftandas)

ille

neu-tiquam nos

fibi

adverfos habebit(f)*

Åliarumhtijusverbi con)ugationum

fignißcationesl feil,

in

Pklpolluendi, comaminandi, ubi, ad mentem Schindler! <5c

aliorum,cum volvit, congruet; quia res coeno vel

fangvine vohtat<e tnquinantur , non moramur; prasfens

enim non tangunt inftiturum (g),

(*) ht notis ad EfjjlZO. r c) ]oh. Coccej. in Pf Toj* §♦ JV (d^

l-dem in Job. ro: ί<4 §. 46. e) l'ind. in Exod. ] 13, (/)

Bibi S. Sub tit. Redimere. (fr. Vitring. /'» £/", 3 Vid. qu<g

de bis monet GuJJet, in /,/>. T,

§*

Graeci Tnterpretes verbum /^3 exprimunt per

(6)

tue-^ .-é®# 3 o C

*©*

—■■ ■" ·'"mm* ■ i·« >m "■'■»*»' —

—■ ■!■■■*■ ■■■ ■. ■ - , ιι■ ι i ii»ι -■

?v, liberierc : **ιγ&ρβζΰηι, uxorem adjlnitaiis jure äucere>

*aßny τηψγνν&ΜΑ i λντξίίρ & λντ^σ-&Λί, redimere, liberaré9

& proprie

quidenv, interveniente

pretio, uade

dbriptu-ra Sacra Ν* T- faspius meminii

λζίτ^,

αντι\ίτξΰ:

dirimere t

iy^^ttv

emere: ίΑλΛ^ί^υ* reeipere (h). His

addicum vellet Coccejus, poil Grotium & aIios

, τ·

ιλΑριβάΜβ"y ut emphatice

ufurpatum

ab Apoilolo

Eor#a:j6, ubi fcrmo eft de incarnatione Chrifti, &

iemmis Abrahami adiumtione* a cujus communione

excluduntur angeli. Atque hoc quidem

prae aIiis ™

optime

refpondere

cenfet; urpote cujus duplex

fignificatus occurrat,

adfumendi

nimirum & adferendi ;

ut adeo causfam & effectum fimul,

idque in eadem per* fona hie includar· Queraadmodum enirrt V* T* causfam rindicandiex propinquitate adeptus

; & vi

hu-jus ad vindieandum ipfo aitu obljgatus fuit; ita &

Mes-iias, uc Ν. T„ adfumens fernen Abrahae, jus re-dimendi confecutus eft* cujus efteftum tandem glorio* fe prarftitit

(i),

At vero* hase ipfa, ut egregie dicun*

tur, '& convenienter perfon;£ atque officio Mesfiae; ita fenfui Apoftolico > quem poftulat & contextus in loc»

cit. parum effc congruentcm 9

aptamque hane

verbi

Gro·

explicarioncm

, copiofiusevincere fiuduitCalovius^in

notis Anri-Grorianis ad h* h Neque

id

prajtercnit-tendifm , nusquam , in verfione Graeea S,

translatum occurrere verbo twi\*pR*ur&*ι» quantum

quidem nobis t(i obfervarumy ufurpatum vero

faepius

legitur ad

fignificationem

verborum «im » prn & WQA

txprimendam*¥ ut apte notavit Grotius in Loc# dt.

(7)

7

(/i) cfr* Dieter* ^nf, Ar. T. Meifn* DijJi iη Job, 19: 2$V§„ 7» &£&

inurpr, Ferf* {i) Cocc, in Gen, 98: Ebr, 2* §»72»

§+- ?*

Hifce p'ofitis»

haud

difficulter

hoc

iroftrum ab

ahif

verbis, cognafé

flgnificaiionis,

difiernitur

(i).

Sunt

fere

hxc: l:mo. mäj perfonam * certo refpeftu extra

ila-tum libertatis pofitam, a

captiyitate,

reatu >

aJiove

ma.

10, in libertärem redemit & vindicavit; idque> fi quis

violenter aiienatus fuefrit, manu ac potentia; fi vero

reatu nexus fit, &jure

conft'rifhis,

per 'λντξον

quod

dicebatur* Gallice' rancon; fepisfime tarnen pretii

men-tio omittitur: nec ad jus confangvinitatis alügatum

efi (m),

Hido.

r—fip

a

Coccejo

Huc

refertur;

ita ta·

men, ut differentiam oftendat, dénotando habuit vel habere ccepit ,

natural!

aut

voluntaria

, propria

vel

im-'

propria

generatione,

laboré

vel

pretio(n). IlI:o.

bsv»

defunfli fratris uxotem

duxit,

propius quidem

acce-dit, fed tam late fe non extendit, quam bsxi quod

reliquis plus ponderis,

doörinae

et folatii importat,

(II) £)uenß,.S,Ih, Ε, II/, ρ. Α \Q> (τη) Rav. Bibl\ S, tit» Rcdimq^ (η) Cocc,in2,f, & Catech, $, ff.

f*

4.

Data hac explicatione radicis, ad bN\j, quod ut" tlonieti participiale &*

officii,

in haC trailatione

conii-der?bitur, redeundum eil. Sed neque

hoc

unieam inv

S.JCodice

probet

figmficationem.

Metaleptiec

nudura*

confangvineumdeftotarfoy

* u Reg· 16; uf

Eiech.

nx

' ·

(8)

$ j) ·

Per Synecdo cheη generis &. Metonymiam effdentis

, fen

late* qusmcunque vindicem & liberatorem, § τ. Pro.

frie au:em > ut a nobis accipitur, tanto eil ,

ur in "reliquis nodorrbus iingvis

, fa!c.em Europois >

anico vociibulö cömplete exprimi v/x queatm Larmis eil RedemtoY> Liberator , Uitor, Vindex, Conjangvineus \

qiue quidem incerpretatio aliquid dicit , led non o*

innia* Groci & ay&rw vocabula adhibent,

quibus plus

dicitur,

inclufo videlicet pretio&

confangvi-nitate j at nondum torum vocis pondus

exhauitum

efl*

Significdt

enim in proprio fenfu, a quo temere

non difcedendum

^

ejusmodi adjertorem

&1

vindicem,

li-heratorem redemtorem, qui jure

confangvinttatis

wo-tus, cattjjam propinqm

adferit,

honorem, fangvinem

vitam ejus tanq t am

fuavhtdicat,

vel qui bona a c onjangvr

neo, donatione fen vendllione, vel quocunque

modo

de-voltfta, &* contraflu quodam implicata, jure proprietat

is

prißiitje ei

rurfus

aaferit & vindicat (p) jratriamque

du¬

ett. Non iraque fufficiunt verfiones SVecano* quocun¬

que

demum

funt, folirarie aeeeptae; namque fcquentes

eonjuäim fumras, femel & fimul exforbec : Qt\ ildf'

Rp(D

©foM(}<fmnar{

,

frdnbe

οφ

fiagtlnge,

cfierirä*

t)are i

^ftctiffap,

arf οφ egenbomé

fDrfmarare,

lofieéman, foricgare,

igeniåfare

οφ

&5rt>omaru

(o) Poll Synopf, in Rieth, 1: j0. (p) Glaß, Phil, S< in ordt< de L*

Ebr, nccesfitAte y p. 366,

5. 5.

Mentio

hujus

vocabuli primum o:currit in

Iibrö

Genefeos Cap. 48» iö.

ubi fidelis

Patriarcha

Jacob

Å/es-" ' " "

(9)

\

fffei

nur

£aä

*.©#■_

I

0

C

*©*

_ _ 9

fiam cum Π emphatieo communem > fuumque

ab omni malo liberatorem, iub hoc nomine invocavit*

Alt vero, non tanrum inträ viiibilem

hujus

temporis

eccleliam innotuit, fed & extra eandenv< Pacientias e«

mm illud exemplar jobus, fecundus eft, qui, qvamvis ab

Abrahami poiteris remotius habitans , hoc plena fiducia

celebravit, cap, 19: 25* (q) Difficile quidem eft di&u,

quo claritatis gradu, myfterium Guelicum perceperinc

pii homines hujus am,

imprimis

ante Mofen, a quo

mirum quantum explicatum eft , credere tarnen

pos-fumus, eos haud obfcuram ejus habuifle notionem*

Tandem a Moib ad Prophetas uiirs ejys translatus eft;

itatamen,- ut Dco praefertim tioc tribuermt hi S. Scripta*

res* CoUafiSj autem omnibus locis, in quibus hoc

vo<-cabulum legitur , duplex Goelem conßderandi ratio

offer-tur, Ijmo* Ut mere

hominem

&

typum, li:do/ Ut Deum

& antitypum.

{q) Seb, Sfbmidii Qotnment9 in Jobum,

• · '

■ ■

5··

6;

*

Λ

:

Ad homines, hoc nomine infignitos^ quod

-adti-net , illi, qui

confangvinitatis

jure pauperis vendita bona,

prxcipue

agros,

redimeret,

primum hoc epitheton

addi-tum offendimus. Mandatum divinum de ejus offi¬

cio, his verbis expreflura legitur, Z,ev. 25: ay. —ο

ΓιΝ ΥΦΝ ^ΠΐΠΝΟ "ρΠΝ

: VnN *ODD Quirn facultatibus \attenuatus

fuerit

frater

tuus, ha ut vendat de pojjesßone fua ; Urne accedens

vin-dex ejusy qui propinquus

efi

ei} redimet rem venditam a

(10)

3 0 ν ö C *©>}«

_ ι I fl **", ■ . nr ■■■■ > ,I !_■ β .1 II J, ι ι I ITT„ , ,.n·

//W* [uo> Exempla

legis

hujus

obfervatae habes Ruth.

4: i. feq. & Jer. 3a; 7. Rationem vero praecepti

fi

qvae-ras, fatemur merito, fan&isfimas Dei vias

nobiscmni-110 altiores eife, quam utinveßigari queantj

Sufficiat

et}am Dominum hoc praccepifle; attamen

licebit,

quod

fperamus, pio inßituto, aliorum in

hifce

induftriam

& meditationes imitaru Proinde fufpicari faserir,I:mo

Deum , umbra quafi & typo hocce ,

ecclefiae 7udaic<e

oftendere voluiiTe , qualis föret

promifTus

A/esilas^ ve¬

ms qui omnia, imprimis fpiritualia

bona,

aliena·

ra & vendita , redimeref. II:do. Voluntatem fnam

de-claraffe » de fervandis illis terrae Cananaeae terminis, in¬

trä quamcimque

tribum,

qui unicuique erant

defiggna-ti 3 ne poft alienatas & confufas

familiarum

pofTesfio-nes ac fundos* parum dignofceretur

flirps

& locus

na-ftituri Mesfix. Iihtio* Ut notum faceret, fe hane

ter-ram ita Ifraelitis defignafie, ut nulli alii genti,

here-ditas aliqua in ea relinqueretur 3

quemadmodum

& nul¬

li > nifi fpirituali Tfraelitae, in cceleßem hereditatöm

a-ditus pater. IV:to. Affe&um fuum benevolum,

omnis-que mifericordise fontem inexhauftum, erga pauperes

fignificafle, quos ab egeftate fumma fic Iiberare volu*

erit. V:to. Ut populum fuum de

officiis

erga alios,

fpeciatim cognatos , admoneret; nec non, utditiores,

quid illis erga egenos obfervandum eiTet,

commone-faceret (r). Pretium autem folveret neeeife erat

,

quia emtor illud dudurn foiverat ; nefas autem föret*

illum emto praedio, fine numeratä pecunia

, privare.

(11)

o-Wm

rnm

ed

%

'

*#* ) O ( . *&*. ΪΙ

Rationts fluresquiJefidtrnt, aieat

/. ». (S Sjnopf,tolumin Crit, »t & alias,

§. 7»

Przter hoc aliud officium ™ commemöratur,"

f/ί

conjangvhieum

e fervituie liberaret, quod Lex divina

exhibet in eodem capite Lev, 25: 47. feq. praefertim in his verbis, comm. 48>&49. ITT1INfii^NP"ΡΠΝΟ ιπν

: ό>ν:τ> mröuioo vwa -ϊν^ο-ίν 13>νγ

πτρ in

Ums

ex

fratribus

ejus redimef eum.

Aut patruus ejus, aut fi· lius patrui ejus redimet eum; aut e

propinquis .

vis ejus,e ejus,jamiliaredimet eum. In

ejusmodi vcro ftatum affliftiorem, cum vario modo

incidere homines

potuerinr,

multis

disquirunt Judaforum Λ/agiftri,

quo--usque fe extenderit Gcelis

officium,

in illis redimendis t

qua;

fingulä

heic adducere, noftri non eft inftituti (f). Rationem hujus legis non

opus eft folicite

indagj-ire

; prxcipuam haud dubie

ipfemet

Deus

fuppedirat

in

comm. 42. & SS' DH VlSsr EVDV JfN'Virr'OS i>"0

Λ=ο·*ή>Ν πιπί"Ον d^Ssd τρκο dmn

-»Γινκιπ

feguia

filii

lfraelis feintJervi mei, immo fervi meifeunt, quos ex

Aügy

pto edttxi:Ego fum Dominus Deus . Is vero

no-luit, ut Ifraelita fe fervum venderet; mercenarius

fan-tum eile permittebatur , v. 40.

Quod fi extraneus

aliquis fervum fe vendidifiet Ebraco,

nulla inftitutio di¬

vina aderar, qua is

per cognatum in priftinam

liber-tatem reftitueretur«

Verum,

obligatus

fuitr

pauper IC· raélita «Sc mercenarius, ad mandatum

Dei, primum ipie

vendita bona repetere,

Sc femet expedire, v.49, cfr.v.v,

49 Sc 54. idque fine dubio eam öb

cauflam» ne in

angu-ftiam

redaöus,

diiToIutius

viveret, & redemtori plus

(12)

I £ ) O (

jufto confideret, nec pigritise fe dederet ;

fed de

au·

genda re Tua domeftica ipfe ^ogitaret: in extremo au-tem neceffiratis caiu , ubi nullo alio mcdo fublevari

parerat, vindex accederet

(t),

Qualis in^Egypto

affli-ilis Ifraeliris erat Mofes , quamvis in fcriptura

V.

T.

hoc nomine is

nuspiamexprefie

infigniatur;

illi

ramen ,

rit typo, hoc impönere non verentur

quidam

Rabbino¬

rum veterum, qui MofenjWN^

Vindicem primum,

KabitoVefpeöu

ad

A/esfiam,

,

Redemtorem

alterum: Unde&Exodiim nblNj ΊΏΟ librum vindicationis

appellafuntfu).Nec fine omni

fundamento,

exipfo

S,

Codi¬

ce defumto, hoc noménillivindicandumputarunt

quidam

Interpreéum

(v).. Liberatio enim ex ^Egypto per ex» primitur, Exod. 6:6. 15:13. & alibi ; w ro» Μωοο-ijv b

<ε>εος λυτρωτην απζςειλξ»y A£L 7* 35V λυτξωτης vero

idem

eil

ac bKft. §.§♦ 2. & 4. *

vi vid\ Seiden> /» Μ G, Lib. VI e, J. [/] Maiwon, in Meli

"HSV c l, Seid. Λ [#j Chriftian Schoettgenii liber\

em tit, i>er rcciljtt ^D?egiaö

# aus Der äffen unD reinen

SuDifc^en Theologie. p\ lo. 4^4, %9J, & alibi. Leigh. crit.

/'» 'Ssn. Jo, Andr, Siepii Diß", Epik, in Job. τρ* 2 f. pt 1 ^ /*£* 4//Vt (χ;) uid, Poll Synopf, Crit. <« Aß, VIT \ )*

d , ■

-§. 8.

·'

Nomine et'am is appellafur, qut

fangvmem

mortem propinqui bccift

f qüafi

fuum

repeterety & jus

foenam homicidii ex'igendi haberet: iinde fangvinis vindex

ΕΠΗ Ϊ>ΝΉ, nuncupatus e(l (w\ Num.. 35: ip. onn

*Elim"ΠΗ ΓΥ>ϋ*>· N^rt Vtnäex fangvims morti trädet

er¬

(13)

wöi mm

eaaä

0 ;··

tis . ""■

•j* - ~

*©*. ) o c *©*

^

«*-ciforem

illum.

cfr.

v. v, 12, αι. %·$. α?.

Deut.

19:

<5.12,

jfcC

20: 9, 5. 2, Sam, 14:11. H^c vero

vindifta

, an

prsece-pta

fuerit,

an vero

nude permifla, funt

qui

dubitant;

at vero verbum mandati haud obfcure videtur

expres-fum , Num, 35: 3r. Praeterea quaeritur :

An

vindex

of-fenfum homicidam ftatim occideret,. an vero cauffam

prius

ad

judices deferret:

&

dein

> re

iudicata,

an

ipfe,

an per alium hunc

interficeret

?

Obfervamus

Scrrptu-ram S., ut alibi, ita heic non obfcure legis fenfum

in-terpretari.

Officium

illud,

quod

Νum, 3lt: 19.11.

abfo-lute quaii

vindici

injungit,

ur

homicidam

,

ftatim

poft

commifTam cafdem, ubicunque invenerit, morti trade*

ret, paulo poft reftringit , quum in cafu improvifo, fententiam inter vindicem & homicidam a coetu

dicen-dam vu!t, v. v,12.24«, 25. & D'eutv 19:15. neminem u-nius teftimonio e medio tolli, permittit: multo minus

ergo quemquam , nullo

refte

convi&um,

interficien-dum credamus. Svadent hoc prseterea regulae juftitisev fieri nämque potuit, ut

vindex

fpeciali odio

, aut

ni-mio fervore accenfus, v* <5. extra afyla homicidam in* vitum & trifti cafu fa&um ofFenderet t quem fi

neca-ret , Si legis fcriptaey &

juris

naturae repagula

absque

dubio frangeret. Ergo ad

judices

deferenda erat cäus-fa, ut illi, an abfolveretur , nec ne, examinarent (x)4

Sententia autem difta; & reo condemnato, vindici ma-num admovere integrum > immo

injunflum

erat.

U-trum vero ipfe necem illi

adferret

, an per mi¬

niftros pub!icos, vel alios ; non convenit inter

Philolo-gos, nec noftrum eft definirey

(14)

'K

ς») vid. tili Sjnopf, Crtt, in Nam. g ρ το4 (χ) gfr, Friedl. Öbf.

tibi, t» Nttm. 3 y: 19, /Xf#. Fe(ftlii Chr iß. Myß, ρ, ;*j6. fQii

9}9*t(< Crit, inb. A C Ai/V*. <tr>n*t> m4rg< ad b, l.

/

Equidem

ratio

legis hujns haud

difficulter

invefti-gatur. Deus eniro , ut nobile depofitum, creato homi¬ nis corporis vitam cum anima immortali adjunxit,

pa-riterque declararit, maximi intereffe, quando hae con* jnn&isfima? partes diflolvantur. /pfe itaque Creator, qui hominem intenfisfimo profequirur amore, terminum Vitaefuo arbitrio ita definitum voluit, ut nulli alii> Vio-lenter vir« filum

abrnmpere

liceret. Hoc ut omnibus

eo melius innotefeeret, non tantum cum asrernis jufti

honeitique regulis, etjam hoc legis natura?

indifpenfabi-le praeeeptum, neminem Ude7 cordi humano inferipfit

; fed &, ut omnis ignorantiae exeufatio abfit, pr»ceptis

decalogi hoc quoque inferuit, ne occidas.

Hujus

divi-n« legis cxafiisfimam fanflisiima juftitia

requirit

obfer-yationem* Proinde , fi quis ferox & inhumanus

adeo

deprehenderetur,

ut, lege fusque deque habita,

interfi-ceret hominem > poftulat eadem juftitia^·

eaque

vindica-tiva, ut hotnicida juftas lueret

poenas. Quod vero

ho-micidanu ne tempus alio fugiendi, vel

qvasvis fpeciofas

cauflas fingendi relinqueretur* fineulla

mora^ atque per

confangyineum interfici

juiTerit

Deus: id utique odium

peccati

bujus

tanto luculentius teftatur. Vidit fortafle

Dens, quosdam

hominés,

paupercs prasfertim & infe· xioris

forris,

a ditioribus adeo vili

pendi, ut cauflam

(15)

ilio-rm

tsaä

*@4i ) ° ( tfc

illorum occiforum vix agere vellent\ ergo confangvi*

neis injunxit, ut fangvinis vinculo ad mortem

ülcifcea-dam traherentur j idque aliis in terrorem , ut a tam

immani & harrendo fcelere, faltem formidine poena?

y

relida fratris defunäi vidua, quam ab offrobrio &* cce* libatus tneommodis liberaret 5 unde qui hos prarftitir,

etjam diétus eft. Qupd nomen> quamvis necGen*38i'S>

nee Deut. 25' 5. ubi primaria hujus inftitutionis fedes

eft, legatur } tarnen > ii h<ec loca cum Ruth* 3: 9 ad 15

& 4: 1 ad 12· conferantur, eundem> qui prioribus lods

0^, hic bsu nominari, abunde fatis patet, In hoc

matrimoniali contra&u obfervandum , fcemimm viduam

fuiiTe ducendam, non vero liirgintm nude defponfatum j

7iec comnhmam, aut uxorem fecundariam

, fed prima

-riam & legitimam (y). Id prasterea attendendum eft*

quod lex indicet, priorem maritumnullos prorfus

retiquisfi;

Uberos. Vocabulum enim

p

,quod

in textu

Ebraeo

adhibe*

tur,

V?—ρκ

filius Ulinon efl> quamvisfit mafculinum»

procomunitarnen iiimitur,ut alias

frequentisfime.

Qutre

& Gncci hic habent τίκν* &

ο-πίξμα,

apud Matth*sa: 24.

Marc* ια: 19. & Luc.ao; 28. Quse vocabula Vulgatus liberb

&fernen, & Svecus, poft Lutherum , idttt βφ fÖÖ

$

bene transferunt Etenim ii filiam reliquiflet, ad

hane

legem venire opus non erat; quia ex filia nepos in avi familiam

adoptari

potuit,

poftquam

illa hereditatem

(16)

® C

, II -| — . I rw ■ , - ■» -* -—■ -^Alpi :■■ "■——m ' < * ■■*»

tris aJivit, Num.äy: 8. & extra

tribum

fuam

non nu-pfir^z,).·

Purant

quidem

nonnulii, prolem

aliunde

adopta-tam, ab hac lege exceptionem

facere;

fed dehis,

tacen-te iSeriprur-a S.,

nihil

definiendum

videtur.

(^) vid, Grit,in h, l, G> Gal,

Mihi,

dl,

(z)

Ut

rede

obfervat Grotius

Adb,l,

§♦ II*

Praeter hsc monent Ebrasorum MagifU* tres

menfes

poftobitum

mariti

fuiflfe

exfpe&andum,

ut

certo

confta.

rer, illam non gravidam

eile

His

prasrerlapfis

, non

nuberet extraneo, in quanrum

feil·

hic

jratri opponitur;

fed in domum patris

rediret,

donec

fratri,deiundli

conju-gis fuperftiti* nubere

liceret;

five

eundem

patrem,

iive

eandem matrem folum, five urrosque parentes

fimul

cum mortuo communes haberet } modo ex

conjugio

primario & Iegitimo

eiTet*

Communem

cum

defundto

haberet hereditatem hic viduae affinis, fed coelebs

adhuc

in domo paterna maneret.

Si

plures

in

eadem

domo

fratres eifent, natu maximus duceret: quod

probatum

volunt, tum ex nomineήπΝΥ quod& unum

&

primum

fi-gnificat, tum ex sequitare

naturalis

Nolentejautem

hoc,

unus e reliquis in locum

dernortui

fuccederet

;

qnia

ad

primogenitum folum > jus hocce non

reftringitur,

licet

ita fentiant alii (b). Fratrem vero ,

jam maritum,

tu-to hinc excipimus, idque neceifario, ne

Deum

polyga-miam Simultaneam alicubi

prcecepifle, quisquam

illi

fa-vens temere concludat (c). Neque

enim

tant#

necesfi-tatis erat h#c inftitutio, ut fräter

quilibet

viduarn

reli-ftam duceret# Direäe quidem fratres

proprie

ficdiöos

(17)

tm\ rnm ouq

*®* 3 0 ( *©*

^

lex refpicit;

his

vero vel deficientibus, vel renuentibur,

per confverudinem, non autem fcriptam legem 5 ad

a-lios propinquos ,

fratres

etjam diöos, Gen, 13:8*

i-f*

14.1(5. derivata eil (d). Quo faéio , non ampllus

ύχιγΛμβξίνΜ, fed kyxmvwy quod Iatius patet,

adhi-betur(V), Legitur

hujus

matrimonii exemplum in

li-bro Ruth , Cap. 3 p.13.

4· *· feq* Abnuenti leviro,

igno-miniofa erat renunciatio 3 nam muller ad illum

coram fenatu accederet, calceum illi detraöura

; utpote

indi-gno, qui calceum geftaret, h*e4 inter ingenuos verfare·

tur, quia calceos non £erre,fervitutis nota erat, ad

quam fervitutem Cananaei fervi olimdamnati fuerant; &

apud

Romanos fervorum calceamenta ab aliorum

differebant

(f), Detra&o calceo> fratria quali diceret:

Dignus

es, qui

& ipfe, in

fempiterni

opprobrii notam,

pedibus nudus fias >

h. e. finefamilia ér fubditis* quia

te

ipfum

hoc fafio

nu-dipedemfecifii, in

familiafratr

is

fufc

itattda, utnöta fit

ß-vnlisfaclo, quo peccafii (gλ. Tandem

fputum in levirum

emitteret, dieens: Sic faciamus unicuique

·, domum Jratris

tfdificare renuneianti, Deut. 25:p# Sed ii duceret

fratri-am, filius in fecundis nuptiis

primogenitus, non patri

fuo, fed ejus anteceflori gigneretur, quia ei in

heredi-tatem fuccederer, Idem

praeceptum

jubere

srederes, ut

nomine etjam prioris mariti hic

appellarerur> vi

verbo-rum, CW—»

quae

habet

S\ textus in comm, 6, Ceteruin id non obfervatum eiTe

, patet ex

Ruth, 4:17.21, ubi Obed nec

Mahalon, nec filius ejus , fed

Boas nuncupaturj

unde formulam hane, fiare

fuper

no*

wen, ita

explicant plerique,

utfignificzt

(uccedere

in jus

(18)

ϊ§ ) 01C

* ■»■■■■ «'«ι ■■ '■ —Β^>ι»ι· ~■ m ι r—--»ι·· ■—1 ■"·

mminispatrui, videlicet in adeunda hereditates · quae-e·

jus nomini erat alligata (h). Lex autem de hoc matris

monio,. partim Ceremonialis & typica fuit, Mesfiam

ad-umbrans; partim Civilis & Politiaej^udaicas

aceommo-modata: idque ad confervandum, & diftinöionem, Sc

numerum tribuum atque familiarumut cognofci poiTet,

ex qua familia A/esßas naiceretur. Jam fublata caufla,

ceffare debec ritus: quod ipfis Judasis fere perfvafum

dixeris ,, cum hodie paucis exafteobfervetur (i),·

(4) vid. Äiunß. &fäg. inDeut% 2f: f. (£) CaIöv. Bib!% ju, [_c]/ty.

Ii Syn> Crit. in /. *·, Ö'Pfeiff. Dub Fex Cent.

2: 3 £♦(// G;»o/·, inl, c*

(i) Id. ib. Xf) Dieter. 2?/M V. 27 in l. c,. ig) Ut[eribit B.

Lu-tberus, CSV, Dieter. (Å) Ν

um. 27: 4. cfr, Jonath. in fuapuraphr.

explie. de hereditates r/r.· depbraßt Stark.in Ebraifr», Etymol, ($ Gtiffet.ibicit, (/') Kotante Büxtorffio, in Synag.Jud, Cap^XLl. cfr\

de eeteroadbane §. Maimonid,in Jibbum Fachalizä

c« 4« Seiden.

bfh.aicA lib,l,eap* \%,[eq> dejueeejfinBon. Def,

c, 14,,

Unicusin hac re adhuc maner ferupulus; quomodo

feil, h*eleX) Deut25: 5* Lev. 18: ιό.. »W fcwro //ir-fitudmem fratria nudare interdivitur, concuiandafit. Aldi

in hac re enodanda , breviores funt, explicando ver'oä

Zev. ist i<Sy hac conditione: 911fi forte frater

fihe liberis

tnoriatur (\)% Alii vero hac expheatione non content!-',

prolixiores funt, in removendä pugna>qu# non

folum

inter diverfa

feriptura? facrae pr&cepta ,

fed

Sc inter

jus

natur«., & legem pofitivamp in citatis

lociseiTe videtur*

Praccepta de gradibus prohibitis Lev. igt 5c αοί

eflfe

uni-verfahr juris natur«, -multi probatum

eunt, I:mo» Quia Deus, ppopter eorum

transgresfiouem

*terram*

Canaan

^

(19)

WÖl ΠϊίΤ

*©* ) 0 C *.©*

ut teterrimis maculis adfperfam > incolas fuos

e^omuis-fe pronunciatj lev. iS· 25 > & eapropter· poenas iis

in-fliftasjuftisfimas:

quas

lusre

non potuiffent, nifi contra

legem aliquam

peccaifent* dbriptatn

non

habuertint;

na-turalem ergo, Ikdo. A/obu ßaptifta «, hos conjugii gra-dus in N. T. fanfte obfervatos , deprehendimus. Match;

14:4, Marc. <5:18. & a Paulo 1. Ger, 5:· 1* feq. Ilbtio.Te* ftimonia gen-tillum hoc fvadenr. In legibus Romanis

multa leguntur, quse cum his perbelle conveniunf«, Quid?

quod Piato conjugia confangvineorum vocat

6<riay K& Becfurfi Sc Diodorus «Sculus dicit effe nötts*

ne confangvinei mifcerentur (m)4 Si

igitur

conjugium leviri cum fratria conträri'um eft legi naturs

quam omnes tänti rigoris habent , ut nullam prorfus

difpenfarionem admitcar, quia in asternis, &

mutatio-ncm non admktentibus Dei attributis* fundatur ; nemo

unquain a praecepti alterius obligationc liber föret . Sed

transgrediens vindiäse legis abfolute fuhjiceretur> Le¬

gem itaque natura? Iii fuo rigore accepturi, di

fub

ea :

om η ra praecepta cifätorum

capitum compréhenfuri,

nö-dum Gordium facilé deprehendimus. Quare, ut ab al¬

tera parte virn huic légi reliriqiiimus integram·&

maxi*

mam partem mandatorum, inCapitibus citatis, ad eam;

pertinere cöncedimus; ita ab altera parte inter prima-·

ria feu absoluta, & fecutidaria feu hypothetica ejus pras-ceptä , pröbe diftingvenclurn' putamus , hapc enini talia

fant, ut, filva juftitia Si fan&itäte fua ,omnipötéiis&

li-berrimusLegislator

eädem mutare posfit* quem adrnodum

-illa ab omni

difpenfatiöne

libera fünf, AurdiclmüS,

ηόίΐ1

(20)

10 ) O ( *©*

omnia effe Legis naturalis pcarcepra,

fed

quadam

pofiti-xae, qua? citra revelationem non

innotefcit-,

quseque

a!>

am faciem habere poteft* Huc pertinet

fracrum

cum

germanis fororibus

conjugium

,

primis

temporibus, ob

lummam necesfiratem > conceffum, Kuc fpeäant erjam

nuptiae, de quibus nunc

controverritur.

Adeo

tamen

ipecialis eft

hare lex

> ut non extra

Ρ

o

11

ti.am Judaicam

;

immo ne in hac quidem., nifi poiitis circumftantiis

al-latis , locum inven.er.it (n),· Atque ha?c quidem

praeci-puafunt, quasdeGoéle, ut

homine

atque

Ifraélita,

no-,

bis hic obfervanda, fuppeditant ^Sacra? iiterae,

(/) vid, Annot. ad Lev. ig:IS. in Bibi. Svee.,Edit.Holm. jußu

Reg,Gl. Μ» CaroleXII,{m) Cit, Quenß.in Syß. Iheol, Ρ. IV, C,XlV.

[«] adhane §,efr.Prtikn.Virid. in Deut c,fl f.Calov, Bibi\

JÜ. in b. 1. Brocbm. Syß. Tbeol. Ρ. II. Art. de Conjugio , Cap, 2*

Seil. VII. Quenfi. Syß, Tbeol. Ρ. IV. C. XIV. Sett, II, ^u,. III.

JVal(b,Lex4 Philof,tit,%5\l\t\&)ti\\X)tf& ahos,

§*

n-Poftulat nunc ordinisratio-, ut, quid de D fit cenfendum, attentius inquiramus. Qua in re, utpote fublimiori, ita veriari conabimur, ut ne limitesfphserae

noftrae, quam heic

nobis definitam animadvertimus

9

temere tranfiliiiTe videamur, Hoc autem negotium

ad-grefluri, mox

deprehendimus,

loca

aliaS·

Codicis

fefe

offerre, ubi generalius ufurpatum

videtur,

tum

verbum

j tum ipfum nomen de effentia Divina, e.g.

PC *03: 4. Thren. 3: 58, & alibi; alia vero, ubi

fpecialius

uni perfonae proxime vindicandum apparet,

v,c.Ef*6$i

P· S9♦ 20» Unde & diiTenfus inter Philologos

&

Inter-pretes

(21)

Wöl fl»

Otttf

■·.*©* ) 0 C *©* ζϊ

pretes exiHtit de Perfona Divinse eilentiar, hoc epitheto

proxime deo otata : ftatuenribus aliis, vel Deo, fine

per-fonarum difcrimine > vel Patri potiffimum

hoc

compete-re, Cujus fententicC multos fuifle Judaeos ac

Photinia-nos , non adeo miramur > quam Merccrum,

Grotium ,

yunium3 ceteros, in partes easdem inclinaffe (o), Älii vero, attentius confiderato tum ipfo

typo, quem exhi-bet ac deline^r lex Mofaica, tum

primaria ac completa

fignificatione verbi dedufla ex funitione formali

™ i7N\3,

qua cognatum confangvineum potisfimum

re-dimere ac vindicare, vi legis divina?

tenebatur, nulli

dubitant, vocabulum hAX» in S. literis Deo attributum, de Jolo Filio , feu fecunda Divinitatis

perfona,

interpre-tari. Id plane contendit Jo. Forfterus

Theologus

& Philologus haud infimae

notae: Hoc

diligenter,

inquit,

obfervandum,

quando hoc verbum ipfi Deo tribuitur, tum

tmmediate defecunda in divinisperfona intelligendum

ς/?,

nempe defilio &c, Sic infra ad nomen Quando

fcriptura Deum vocat , tunc fimul infinuatj quod filius Det

debebat ajfumere carnem nofiram

, >&noflerperi

cönfangvi-neus &*c. Habet ίίbi confentlentes

oprimos

Philolo-gos, atque in his etjam Pinedam , licet yefuitam , hsec

fcribentem; Mesfiam intelligo,

cum Redemtoris nomen in

facrislegoi

Non cum Rabbinis, aut aliis

hebraizantibus,

communi altqua ratione <&*

vulgäri

adfertorem

Itbera-torem,

fed

redemtorem jure

fangvinis

& confangvinitatis

(qX

Propendet

luculente Guffetius (r) in eandem

explica-tionem, his verbis \ Nusquam Deus efl perfefius

9

fiec

plene}

vel

etjam proprie}

ntft

in hoc negotio re·

(22)

" 2ίί

. ) ö (

demtiomsyper JEfum peradee. haque hicinter ρerfaras

dim-·

nas (eit)bNUi redewtor immediatey quoad acium formalem

redemtionisproprie

didee.

Quibus haud

disfimilcm videhis

hane obfervationem Camp* Vitring-ε (Q: Ubi Dens Ifra· elis. appellatur > Goely id femper fieri cum

refpedu

ad

arcanum illud Ejjenti<e

divinee

, quod idem rede appello

ma-gnum arcanum fidei; ejje. nimirum in Deo, & apud Deum

perfonam quändam, cui commijpe Junt vindici# populi, a

Deo eledi, queeque

illas

vindicias

prüftetfecundum

leges

ritum iüorum redewtorum

y quiG oéies dicebantur fnb

ar-conomia vetere,, &fc. Eodem tendunrquae monent alih

Do&ores, in vindiciis aut explanatione leeorum

illuftri-orum de bsyj > ut Deo, traélantium

, imprimis Walthe*

rus (t) 6c Calovius(u). Pari modo Pfeifférus

(v)

hoc epirheton Filio Dei proxime vindicat:

ut alios nunc

taceamus,. Horum tancorum viror um, non tam

aufto--ritate > quam rationibus fat evidentibus adduör,

neu»

tiquam dubitamus nomen Goelis·, quoties in S. literis

Deo tribuitur, proxime atque proprie de fecimda perfbna

'Divina? efTenritE >■ feu Filio Bei interpretari. Quo

qur-dem non referas difta * ubi Mesfias

ipfe/in

afftiöionibirs*

iuis, verbum Vkt Deo tribuir* ut ΡΠ 69: 19. h:r\p

ubi haud diibie refpicitur Pater, 6c folå

ereptio e miferiis jure paternitatis arffisfimo ; ut hoc

myfterium explicat Géjer. in commeftcad h-l.-neque

in hoc fenfd proprie accipitur., Alioquin fatertiur.,

do-cente nos S. Theolögia, DeurmPatrem

per Filium nos

redemiiTe, fibique reconciliaife ·: Rom. 51,24, 25. j;ua

(23)

wai

tm

OUE»

^

■*©*

■■

)

Ό

(

*©*

/

2J

htimanam naturam non .adfumfir, unde nec confarigvi-neus nobis nuncupari poteil; /demque de Spiritu

Sanfto

nusquam trädant S.

literär, yah.

i: 14. (w), Prainde

re-liquum eil, ut

Secunda Perjona

hoc

nomen unice

vindicemns. Quia Deus, fervata verbi fignifieatione

pro-pria, non eil

Redantor,

nifi in hacperibna, quse

humanitatem adfumfit, iine qua nullam redcmnonern fieri voluit Deus : quoniam ira Dei, in eadein naturaΛ

qux peccaverat,

placanda

erat; ut nos

docent

Theolo-gi.

Mesjias itaqueefit ille

Ϋ.

,

iqaoties

de Deo

exfiat

;

quemadmodum

6c typi

Mofaici

eum

loliim

prarfigurarun

*

Is eft confangvineus noften uti nos viciffim tcrpb ra

ζΓ-ύύ^ΛΤΟζ CLVTiZj SK Τηζ (ΓΛξΚΟς ctUTXtijfj SK TOOV OfiOlV UVT4. Epfl·

y ; 50, Δι' ψ uitUv

ύκ

έτταισ-χνηται

Αδελφές

«,ντνς καλϊιν. Ebr«.

α: iL Nccalienos prorfus a noflra hac explicatione

ha-bebimus Räbbinos., dummodo myfterium S. S. Triados

6c incarnationis Filri Dei, recentiores admitterent, eoque Mestiam gentrinum , in s. literis

defcripcum,,

a falfo illo,

in cerebro iiiorum enato effiöoque, adhuc

iliisexfpefla-to , dignoiLerent* Gerte

plures

illorum,

& antiquiores

6c recentiores, fa'entur aperte, nomen Goelis competere

Alesfia, Sie utique

Aben Efra verba Efaia?

cap. 5 p: 20.

ρώ

N^explicat:

n^Dn nj>

hk

(Goel)

eft Mesfias.

Eodemque recidit*

admodum licet

perplexa,

commentatio

Kimchiana in locum eundem, Quibus 6c gemina videbis

in excerpris Gemarse

Sanhedrin

ad

cap,

XI,

a

Joh.Cocce-jo colleftis, ubi diferte

verba Prophet# de

venturo

Goele

applicantur Afesfiae(x):

Idemque

&nos

credimus

6c

con-tendimus 3 fed de tall

Aiesfia

,

qui pariter

fit Dei

Filius,

(24)

*©* ) 0 C *©k

h. e. venis DensA qua etjam fide & confésfione , haui

alienam prorfus fuifle Synagogan!

yudxorum

veterem>-multa eruditione & induftria evincere annifus eft Clarift.

Chr* Schoettgenius (y). Sed quid multis?. Pluriina funt Scripturse loca , quae hane noftram explicationem extra

omnem dubitationis aléam ponunt* expreffe de Mesfia

loquentia,E, G.Gen.48M<5..EC 5p:ao. ό3:4*ΗοΓ.ΐ3:ΐ4#

alia; fed nulla tam evidentia de alia perfona reperies* Gerte applicationem hane teftimonia Λ7. T. plurima

com-probant

: eoque praeter* alla Spe&ant loca Luc* 24:

2,1 i. Tim, 3:16, qua? Salvatorem noftrum, fub typo

Goé-lis promiiTum, Mesfiam eiTe ad oculum oftendunr. - Neq;

enim perinde eft,, quomodo.hasc & aiia Seriptura? diila

explicentur : multum certe luminis, doftrince de

redem-tione noftra hinc adfpergitury quod fine tall explicatione haud a?que adfiilgebit/,

(oyvid,Poli Synopf in Job, 19: & Pfeiff, Dub.Pex, l,c,[j>J4η Oittion,

Hebrfvoc-^Mi. \_<f\ inJob, 19: offnent, L, Heb, ρ,

I f8. Lit Ρ,' (/) vid. Comment; in Ef,41: 14. {t) in Spongia Mof,

ad Gen c, 48:16« §. 9; (u)Bibi, 111, ad etind,loc% ut tf Job, 19: 25*.

cfr. Ef, f9: 20. {v)in Dub,Pex, I, c. Lib, Symb, edit, Lipf,\

ijtz, pag, io» fp.ef (*) vid,pag, 3^4. (y) inHor,Ebr,tf

ΊαΙτη,Tom,. II, vid, Lib,1, c, 1 .

§♦* I4*<

Ex hifee, quod rperamus, cum

abunde

fafis conftet,

Mésfiam

indicari ut Goelem, quando hoc nomen Deo in

Scripturis V. T. tribuitur ; nobis heic admodum efter

ju-cundum^, Goelem Afofaicum,^ ut typum cum antirypo

comparare; utpote.cum id omnihus in conteflb fit,

ejus-modi typ >s V4 tT. coetui yudaico propofiros, plerosque

-Mesfiam venturum* in fms officiis adumbrafte quod et¬

(25)

wöi nur

OKS

*©* ) O ( *©£'

Sed dum h:^c meditamur,· id nobis praecipue cavendum

fufpicamur

,· ne officia Summi Goélis dcfcripturi, falcem

in aJienam, ut ajunt, meiern mittere, cuipiam fortafie videamun Licebit vero, uti fperamus, ftriflim tantum-modo Sc per ilimma eundo tanti argumenti capita, non

tam traftationem juftam hujus negotii, quam nudam re-:

cenfionem rei fubiimioris* heic oculis B. Leftoris fiftere*

§♦ 15.

Patetantea ex §.<5* Goelem paupcris

confangvinei

ami^a

bona redimere debuijje.- En comparationem ! Facultafes extmias, Sc poiTesfiones certé maximas, Benignisfimus

Creator primo

homini conceiTerat,

Gen. 1; 20.2$.

Sed

mifero lapfu ad ulrimarn, ipfe cum pofteris fuis,

redaöus

eftinopiam5adeo

ut merito conveniat

eiillud~pD^

*o>Lev%

25: 25. Prodidit fefe hxc miieria,^; agnitione miditatis,

Gen. 3: 7, utpote cum pauperem, bonis

fpirituali-bus, Ez. ιό:ac

corporalibus,

C. ιό: 3ρ. Sc 23*

29* privatum; lutm Adami depulfione ex Eden, Gen. 3:

24. Quibus fi addideris fpem amiffam hereditatis caeleftisf

quae uuquam

major

cogitari poterif miferia ?

§♦ ι69 *

CogncttumJuum exfirvitute pretio fohto redimere debuit

Goel, §.7. Homo per legis "transgresfionem hoftium

quorumvis infernalium, nec non~ temporälium, *

faftus

erat fervus. · Qui injufti domini affliöum hominem non

folum in fervituce, Ted Sc in vinculis tenebanf.i.Reg.2ir

20. Ef 50: ι. 3. Rom. 7: 14, Ebr. 2:15/ In qua miferia

hominem perpetuo detenttim noluir Deus. (cfr. Lev. 25:

39. 48.) Pet. 3:9.

Seipfum

autem ex

pcdire (Lev.2f:

49.) non valuit; (Φ. Matth, ιό: 20.) utpo'e cum

ejus

lion alia eifet conditio, quam obaerati

paupcris,

(26)

oni-Λ :%£ . ) Ρ -C ' 1 $ -Iψ

ί

Η ■L· 1 j >

ί

I ( ilι js.

ponitur in Lev. 25:28· 2^7] >n W IJnxqtn!?.

Al.iunde

igitur auxiiium & vmdiciae eranr

circumipiciend#. Jnter·

cesiit vero fummus hs*a : nimlram idem ille,, qui ex J£«

gyptorExod.

6:6.^1JM.3.

ΡΠ77:

i<5. 78<3C.

coli,c·

v4 y.

12* ad27.» &.io<5:10. & Babylone: Ef.43.M4. 47:4. 48: 20.

?er. 31:11.

coli.

c. v. g. 50: 34.

&

Mch.

4: ro.

populum

Ifraeliticum vindicavir.: Qui iimul hiiceiiberationibnsur

typicis, teftante

id

Sacra Scriptura,

fe

unicum ,

fine

o-xpni adjumeuto, yindicem humani generis,, ex fervitute

diaboli: Εf. 49:& peccatorum: EC44:22. 23.24.. atque

capirivitate

infernali;Hof.

13:14.

lrnmofingulorujii

hoftmm

irnpofturis&

jugo: PC19M5. colL.c.

y..14« 107: 2.119: 154.

coli c. v. v. 150. & 153. Ef. 41:14. coli. c. v. v. u. & 12*

43: κ coli. c. Gap. 42: 22. 24.25♦ 44:6.

coli.

c. Cap.

43: ZS. ,52: JoJColU c.v. 2.59: 20. coli. c.v. i&.

fa-tisfuperque declarav.it: iutend.endo.hac

fua

vindicatio-ne, converfionem totius generis humani, Ef,49: 7. do:

16. 63: ς>4 iö. Qup autempa&o., quoveAvr^ praeftita

fu-erit ipfa

redemtio

illa pretiofa &

fanäisfima, id

copiofius exponeré, non.eft

noftri

negotii aut

inftituri j"

utpofe quod,

duflu

facrarum literarum,

abunde

nobis

de-qlarat ac demonftcat fanior Theoiogia. Remhancce

pau-cis nobis explicuit Apoilqlus, r.Pet. 1: 18. 19.

videlicet

faftam eile redemtionem τιμ,ίφ Hoc modo e

fervitute ifta duriori in übertatem vindicati fimt V'ik\

mm Ef. 621 12.

§. it.

Sangvinem mortem

occiji

prophiqui

A;

homki-ulcijceretur, ut fupra declaratum, in §. 8* Quin haec.etjam divinae legis particula futurum Goelem dum·

mum, ut antitypurn,

refpexerit*

milla eft

dubitandi

ra¬

(27)

mm Oifü

tio, nee defunt plane comparationis fundamenta evi- *

dentia, licetoå non aeque tradiderint-interpretes";. Nos

vero, quibus hasc & reliqua myfteria fublimiora e loco

remotiori tantum contemplari arque attingere licebit,

heic contenti erimus, ad ea potisfimum verba legis adten^·

difiTe,< Num. 35·: 25* qua? homicidae ad afylum profus go , terminum

exilii

figunt

in morte jümmi

pontificis,

:$Υΐχη

jnDiT ΓΡΟ;—fy rD

SWpermanebit

in

ea

(rivitate}

admortem usquefttmmi

Sacerdotis,·

Cujus

quidem

praeee-pti varias

praebent

rationes

yuda?orum Dolores;

qua*

rum praecipuas, utut levioresy adduxit

Simeon

de MuiS

in Variis Sacris, adloc.cit*. Inter reliquas aütem hane

erjam adferunt: ,^ίΐN^n. nD bvixοηκ nmöip'

qtiod mors talis ac tanti hominis expiaret eos9 qui tum'

viverent. De qua Rabbinorum conjeöura * seque ac. reli*

q viis»

Heic

nobis fufficiar, adpofuiffe asqunm Judicium

Pauli Eagii: Hebr<ei< licet non omnhio nihil dieaftt,

fernen'

attingunt myßerium Chrifii\ in* fummo Pdtifice bic adum,'

bratum, per cujusfolius mortem;

rurfum

nobis aäitus ρatét, ad ccelefiem illäm putriam vitte aeterno , unde excideramusk

fropperpeccata (z)* Quem refpeitum legis hujus, ad·'

mortem Magni PontificisN^T0

qua noftra-expkmc

peccata ,, nöbisque & libertärem Sc bona deperdita

re«-fliruit atque vindieavié#-ultra declaratum vide,>

praeter·* aiios, ab AinswOrfho^a).'

(t) vid'not: Paraphr Cbnld. 1. e, [λ] in anhot. äd h. /. prjeipue ex^

fyift* -Ad Elr\C'..9: i)~« ~cjr. Poli Synopf. Crit. &Ca/ov. Bibi, IÜ.

§:*< Ig.

.^

Tandem nec'ili|m

legis

huc fpeftantis

parrem rnyfte-·

rid'plane carere dixeris

>

ypi

GoiHem fratrisdemortui vi*

(28)

I

;3tf *.0*. y 0 ( *©4<

Deuc, 25-: f. feq. (i. ioj Sune udquc Jntenpretes haud infimae

notic, qui heic , non minus quam in-réliquis, typum egregium

fpiritualis conjugii inter Mesiiam , uc G0elem atque Sponfum ,

éc eccleiiam fuarn v'ut viduam , indagare atque detegerc iludent,

Profe&o Ecclefia ante riovas cum Mesfia nuptias dicitur vidua^

Ef. ^4: 4, cfr» Tilren, 1:1\banc ab opprobrio viduitatis Ef loc» cit. liberaturus , aUm fuam fkper illam e.xpandit, Ez. c6: g. Sicut Boas,

Ruth, 3: 9* eam ilbi defponfavit ΗοΓ, i: 19: 20. 6c mantxm illiirs

seque ac Goelem ,

Π^Ν3Π

fefe proficetiir , ΕΓ. 5·. Hof

2i ι6. Eph.γ: 2jr4 Qui ΓροηΓχ· (ux ex teerna Gratia mifertus

eil, Ei, 5*4:9» linde amores horum conjugum Salomo in

Can-tico fuo , mirum quantum celebrat & extoliit» Torus autetn

illorum fan&isiimus, & omnis macula? expers , non ilerilis ett;

namque videbitfernen , Ef. 44: 10. cfr, pf, 22: ; i, Qiiod

illi dicet : *0^N HVP ΠΠΝ Tu Jebova es

Pater noßer , -.Gtel nofler .4h otterno , hoc eft nomen tuum. Ef 63; \G

Tanti Parentis prolem efle , in fecula omnia proderit; u yh

TiKfAy K&i κληξονομ,οΐι κληρονόμοι μεν ®ε£, συγκληρονόμοι Si %ξΐ?£

Rom. 8:'Ι7·'b') Hifce omnibus \confideratis , ialvator nofter

nomen jn~bo >Κ13Π , ivtndicis ex omni malö, Gen, 48: 16·

fummojure tuetur. Beatus igitur > iterumque beatus erit, qui

in quovis ,fato afperiori, Jobi hoc folatio :

Cap, 19: lf* confidenter frui poterit, Noilrum vero eil, fup.

plices precari, ut femper & in omni anguitia per fidem

experia-mur, quod :Dominus e coelo noileriitpropeniisiimus

References

Related documents

Haud raro fallicur fpecieboni, quod- que adpetit, id magis faepe eft malum, quam bo-. num fibi

ifta neceilitas proficiicatur cxipfius bonitatis indole, per quam dicitur omne bonum elfe communica- tivum iui: an vero ex co, quod Sc de.. extero hx caufx neceflarix funt,

pro Quinta non minus quam Tertia utendum efle clavi inträ modi duri mollisve ambitum reperiundaj quod. in Problematibus

tarnen omnimodam contradidlionem involvere , nemo fanus negaverit, Quid? quod fumma illa ac perfedtiili-. ma aqualitas omniurn proprietatum eiTentiah'um

ne negant, quod falfa veris fint finitimg: quod conjj&lt;fturis fepe plus jufto tribuamus: quod fen-. lus occafionem

(s) Varia etiam falubria, va- ria noxia hasc terra producit, qvod Home¬. rt# (t) his

Ideo- que monemur, curam habere no- minis boni, quod magis nobis ^fti- mandum, quam mille thefauri au- ri; bonum enim nomen manebit in asternum» (m) Negligere quid. de fe

tum &amp; quinque; poft fata vero a Pontificiis tanti habirus eft, utnorl folum in canonem faft&amp;orum eurn. receperint, fed