• No results found

IMPERIUM et

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2022

Share "IMPERIUM et"

Copied!
20
0
0

Loading.... (view fulltext now)

Full text

(1)

D. η.

Differtationis Hißorica, Qua Disqviritur:

QUID ad MORES et CIVILE IMPERIUM

Gentibus Europeis Profuerint

Ε XP EDITIONES,

Qu« Vocantur

CRUCIAT/E,

PART. III.

Ven* Ampi Fac. Phil, Upfi, Proponent

JONAS HALLENBERG,

Et

GABRIEL

0DMAN,

Smolandi.,

In Aud. Car. Maj. d. ntt Dec. 1776»

Jioris f. m, Solitis«,

UPSALIjE, Typis Edmannianis.

(2)
(3)

cS'&J \J ηο ( eS?»

33 K w

δ. vir.

N?mirum

te civitaci

haec regiminis forma,

ab externa defendendse

quamvis initio for¬

vi vifa fueric convenientiffima , ratione ordinis & tranquiliitaris do¬

rnu:diese fconiervaridae, quot viciis laboraveric dici vix poteil. Porenciae enim Optimatum nimium fa-

vens, contra legitimam poteftatem ad quaelibet au«

den da iatiffimas aperuk feneftras« Unde horum etiam adeo invaluit licentia, ut Gubernatores vel regni fi-

nes tntandi cauiTa, vel jura civibus Regis nomine diftribuendi, certis regionibus prspoiiti, non folum provincias fuas, five Ducatus, iive Marchionatus,

iive ü «ronatus, ilve Comitatus, five quo demum cum-

que tirulo bereditatis jure fibi vindicaverint, quas primum tarnen gratis Imperantis rerubflent acceptas;

fed fenfim quoque omne illius in fe detre&ave«

rint imperium m). Continuisiniimul inteftinis bellis,

vei inter fe, vel cum Rege, ubi talis nomine exi- flebat, regiones vailabant, diris in cives graiTaban·

tur caedibus, fubditos iuos crudeliter opprimebanc,

G turbas-

m) Fvidens hujus rei teftimoniura, praeter aiia mul- ta, juramentum eil, quod Proceres regni Aragonici Re¬

gi fuo praeilare folebant, quodque his verbis expreflit

Celeb. D, D. Robertfon: Nous qui valons cbacun autant que vous, qui tousenfemblefommes plus puiffnijs que vous,

nous promettons d^ obeir ä votve gouvevnement, fi vous ma- intencss nos droits nos Privileges & fi 11011, η011. Loc,

cit. Γ. I. p. 329. Similibus quoque conditionibus in ali-

is regnis Regrbus homagia fiebant. Conf. Matth. Paris, Hift. Angiic. Mej. ad a. 1136.

(4)

IP

) 34 C II

turbasque in

republica

ciebant acerbiillmas; ea

nim omnium erat barbaries, ut accepta occabone,

terris bonifque alium orbare, non licitum modo,

verum ftrcnue etiam factum quilibec autumaverit * )

Kegibus vero omni deffitutis au&oritate, omnibus-

que privatas prsrogativis, nec integrum erat faluta*

res leges pr^fcribere, nec vindicare prasfcriptas*

neque innocentem tutari., aut in noxium animad·

vertere. Tont depenäoit, inquit Millot, des circon·

ßances, parce que le plus fort ou donnoit la loi,

QU refujoit de /' y foumettre ii). Hinc etiam om nes conatus, aliorum depeilendi adiultus, debiles erant &

iine fucceilb.Nam obligati licet efTent Va fa ili, fi quid ingrueret adverb, Rege indicente arma movere,

conjunQbsque viribus publicam rem defendere;

quamdiu tarnen, quomodo, & quo militum numero bello intereffent ipforum fere

iubitus

determina·

bat o) Neglefta iniuper omni difciplina militari, fua quisque potius, quam

publica

quacrebac emolumen-

tay

*) Fidens autem (Papa Urbanus II.) Ckriftianita-

tis fidem, enormiter al· οτηηάιις, tam Clero, quam pnpu- lo , peffundari, terrarum Principihis inceffanter certa- mine lellico, nunc iftis, mmc Ulis inter fe diflldentilms3 pacem omniηo poftponi; hna terra alterηatim diripi^ muU

tos injuriofe vinclos captivavi. cet. Fulcherius Carnotenfis,

ad an. 1059. ap.. Bongars. T. I. p. 381. conf. Guibert..

Abb. ibidem ρ. 482.

η ) Loc. Cit. pag. 318.

0 ) Vid. Millot, 1. c. T. I. Epoc. III» Cap„V. ρ. 3171

feq» Conf. Veily J. c, T. III, p„ 330*

(5)

ΛΡο \ m f eSSs ) 3> t ^

ta, nec aliud quidquam ab

Imperantibus bello jam

effe&um eft niii quod imperii illorum impotentia &

imbecillitas magis in confpicuo pofita

fuerit

&

palam

divulgata. Et tantum

abfuit

ut

fub hac regiminis

forma artes & fcientiae aliqua capere

poflent

incrc- χ menta, ut, civilibus turbis omnia loca

infeftantibus,

nulla eilet quies, nuila fecuritas,

fine quibus

nec

Mufis ullus flos aut vigor. Neque religioni pur- gandas, aut

bonis moribus virtutibusque provehendis

magis

inferviebat ejusmodi imperium

3

ubi

potentes

& nobiles nil niii violentiam fpirarent & regnandi cupidinem *) cives vero

abjeäiffimam patiebantur

fervitutem p). In tantum igitur etiam ad mores in

Europa expoliendos expeditiones facrae contulerunt,

in quantum imperii

hujus feudalis infringendi de-

G 2 derunt

*) Nullis prater fola indomita cupiditate exi(lenti-

lus cauffis extruebantur pralia. Guibert. Abb. loc. cit.

p) Corruptum hunc & depravafum rerum ilatum fagaciiiirni Principes Carolus Magnus in Gallia, & iEl-

fredus Magnus in Anglia, iummo quidem itudio adnixi

iunt reformare; fed tam fasculi ingenium, quam nimis

breve illorum imperium irritos eorum reddidit conacus.

Charlemagne^ le prodige deJon ftécle, entreprit une reforme,

dont le projet fenlmérite /' immortalite. Mais å quoiJer-

virent fes ejfovts? ä laißer des monumens une zéle admi-

rable impiafjant. Ce grand Prince comme le Czar Pierre,

auroit creé une nouvelle nation, y?, comme lui, il en avoit

tronvé le modlie. Ne trouvant que harbarie par tont, il la~

i([a C Europé barbare. Millot. i. c. 'Γ. I. p. 48. Conf.

Barrow. Hiitoire d' Angleterre T, I. p. 318. feq.

(6)

# ) 36 ( ||

derunt occafionern, qua de re in /equentibus

ric difputandum q).

§. VIIJ.

Quoniam bellum {ine magno fumtu parari &

adminiftrari non poteft ingentibus utiquae pecunia-

rum fummis Principes & Nobiles, qui facrse feie militiae, devoviftent, quo & necefiarios belli ufus iubminiftrarent, &

dignitati

fuae atque eminencias con- venienter fe gerere pofTenc r), opus habuiffe fa-

cile patet. Ac vero quid foliti iilorum proventus ad tam operofum bellum fufficerent? 8z prsterquam quod indoles imperii feudalis nova & extraordina·

ria imponere tributa non facile permictebat, parum quoque pecuniarum redigi potuit ex terris, ubi a-

gricultura, artes 8z commercia negle&a jacebant, omniumque facultates non nifi admodum tennes efle potuernnt & exiguse; nullus ergo alius neceßariam pecuniam parandi modus, niii ut bona 8z poileifio-

nes iuas impenderent, illis fuppetiit. Quum autem

belli fan&i participandi tot adefTent cauffae fuaden·

tes

q) Ex pluribus, qui de imperio feudaii commentati iunt, nobis in primis confulere licuif, praeter Robertfo-

nium in introduclione ad hifloriam imperatoris Caroli Quinti, Du Cange Gloilar. voc. Feudum, Millot. I. c.

Τ. Ϊ. Obfervat. pradim. p. 40. feqq. & ibid. Epoc. III. Cap.

V. Strykii Examen juris feudalis pailim.

r) Conf. Hiitory of England, by Dav.^ Hume T.

I pag. 213,,

(7)

W

)

37

( IP

tes s), omniumque animi hüjus defiderio fta ca»

pti efient & deliniti, ut talise res quaecumque

flocci

penderentur, faciies etiam, dornos,

praedia & patri-

monia, novas opes fefe adquifituros, novasque,

qui*

G 3 bus

s) Nam ut nihil dicamus de inexiuperabili vi, quam in rudes homines iuperftitiofa iacrorum locorum vene- ratio ardentiflimaque eadem frequentandi cupido, nec

non Chrifbanorum in Muhamedanos, odium, plus quam vatinianum habuerit, armorum quoque araor & ardor bellandt, tantum in omnium animos valebat, ut nihil magis. Conf. Ann. Comnen. Alexiad. Lib. X. Nec vero exercitui, tam numerofo milite, iub ipiius Ecclefiae ve-

xiilo, Apoftolis Petro & Paulo fvngulariter protegenribus,

bellanti expugnationum Tpes eilé non potuit certjffima.

Immo, quid in credulam turbam patheficae Sacerdotum

adhortationes efficere non potuiiTent? Nempe opportunis

Er" importunis)' quemadmodum Anglise Epifcopis 1195 preecepit Pspa Cadeftinus, pr&dicationibus inftavent, vid.

Matth! Par. ad hunc Annum. Et "On f^ait, ut verbis

'Jutar Vellii 1. c. T. If. p. 439 , ce que peut fur le peuple

"un air de Prophéte, foutenü d' une grande auftérité de

"vie & de moeurs. Tout étoit peuple alors par la pro- ''fonde ignorancc, qui regnoit å la Cour, conome å la

"Ville, & å la Caropagne". LargiiTirois infuper frueban-

tur priviiegiis cruce fignati. Qui in nimium inciderant

ses alienum, creditores fuos optime poterant declinare>

nec enim forfem nec ufuram a facro quodam milite ex-

igere fas erat. Omni vel in perpetuum, vel faltim ad

tempos liberafi erant cenfu, & iub eccleii« defeniione,

ac beatorum Petvi Er3 Pauli proteclione, verba iunt Wil-

helmi Tyrii, lib. I. C. 15. tamguam verce obedientia filii rccepti, ab umverfis inquietatiombus, βcuri

manch

ant, ζ? β

(8)

<Μ» ^ 5Q f

«BSP / 3o V «SS»

bos praeftcerentur, provincias vi&ricibus armis in peregrinis terris fuba&uros, nulli dobitantes, no η

iolum viliftirne divendiderunt t), oppignerarunc,

vel alla racione distraxerunt; fed quidam eciam pe-

regrinatione femel fufcepta ad propria numquam re·

dire propofucrunc, ut de Comite Tolofano, & de

Ful·

quisquam moleftnre eos interim aufu temernrio prajumeret,

excornmnnicationeferiretur. Agros & prsedia fua pro lu- bitu, diflentientibus licet dominis, quibus reterebantur

accepea, alienare cuilibet licitura erat. Omnibus juribus froebantur & immunitatibus ecclefiafticis, & non nifi pro

fpirituali, quod dicebatur, tribunali cauftam agere tene- bantur. Sceleratiflimis hoaiinibus peccatorum quorum- vis & pocnarum plena impertiebatur remiftio, fine ullo

alio poenitentias indieio, quam, quibus maxime dele-

&arentur cupiditatibus, bellandi & temerandi defiderio ,

cumulate fatisfaciendis. Praeterea fl profpere omnia fuc·

cederent fortunam fuam in hac vita infigniter poffenc amplificare, Π mortem vero oppeterent, asternarn felici-

tatem in tutura vita Pontifex Romanus omnibus facris miiitibus liberaliilime eilet pollicitus. Ideoque "La devo-

"tion, ut loquitur Millot, & les paiTions, les préjugés &

5,les habitudes, confpirent ici pour le merne effet. Tant

"de cauies reunies avoient une force presque infurmon-

"table, & leur melange eft une phenomene des plus curi-

eux dans Ρ hiftoire. Loc. cit.Tom. II. Ep. IV. Cap, VII. p.

87.Plura de cruce fignatorumprivilegiis vid. ap. Du Cange

voc.Crucisprivilegium.Wilhelm.Tyr. Lib.I.Cap.i f. Matth.

ParisHift.Angl. Maj. adan. 1195. Robertion.L.c. Tom.II.

p„ 97. Velly 1. c. T. ΙΓ. p. 442. T. ΙΙΓ. pag. 302. & 32f.

t) Conf. Ann. Comnen. Alexiad. Lib. X. & Gul·

bert. Abb, Hift. HieroF Lib. II. p, 481. ap. Bongariium.

(9)

« ) 39 ( m

Fulcone Comite Andegavenii meminit Matthsetis

Parifienfis u). Sic Godotredus Bullionius ejusque

fräter Balduinus Ducatum Bullionenfem trecentis

mareis argenti puriffimi, tribusque atiri, Epifcopo Leodienii, nec non Comitatum Stenaeum Epifcopo

Verodunenfi vendiderunt; quemadmodum hic Go«

dofredus univerfa propemodum bona fua in hoc

bellum infurnfit: quare etiam S. Bernhardus in ex-

hortatione ad Ludovicom juniorem munificenciam ejus magnopere praedicans, tria ait, amplifß?na pa- trimonia , fuu?n, fratris & matris, partim oppi- gnoravit, partim diflraxit, ut copias piorumplusquam pro virili aleret v )« Qiiod etiam Domini fui exem·

plum plerique fidociarii Godofredi clientes funt fe-

cuti χ). Johannes de Droco, Comes Matisconise (Jean de Dreux Comte de Macon), quo necefTa-

rios ad bellum ian&um participandum fumtns pa-

rarer, Comitatum fuum Galliae Regi Ludovico No-

no fiv^e San&o y), qoemadmodam etiam Robertos

Dnx Normannia? eamdém ob cauffam Ducatum fuum

Angliie Regi Henrico I. vel vendidit vel oppigne·

ravit ζ )* Wilhelmus Dux Aquitaniae urbem Tolo·

farn u) L. elf. ad an. nog, & 1127.

v) DiflFertat. Citat. Rechenbergii §. 16. & Velly. 1.

C. T. If. p. 453.

χ) vid. Hiftorias Affligenienfis ,'Lib. I. Cap. XVIII..

& XIX, apud Acher. Spicileg. T. X. p. 606, feq.

y) Velly. I. c. T. IV. pag. 221..

%) Hume Hiftory of England VoJ. I. p. 213 COlL

Millot. 1. c. T. II. Epoc. IV. c. 7.

(10)

'S Απ (

%$> J \ cgi

fam Raymnndo Comici 3, Mgidii pignori dedit, a).

Simon de Monte forti Comes Legriaj, veoditis 5243 Tiemoribus & terris peconiam ad iter hierofolyrni-

ranum collegit b). Pari ratione Humbertus Delphi-

nus Viennenfts 1246, Sz Baiduimis Comes Namur-

ceniis 1239, terrarum iuamm partem distraxerunt c).

IxLm in prima expeditione feeerunt Robertos Co-

ms Flaodriae d\ Balduinus Comes Hanoni«, nec

Hon Cooles Fuxenfis e), aiiique haut pauci f). Hinc

aoceni

a) Chronicon

/&icol.

Trivetti ap. Acber. Spicileg.

Tom. VIII. d. 44^.

b ) Matth. Paris, ad. hunc annum.

c ) Robercfbn. i. c. T. II. p. 103.

d) Velty, } c. Τ. Ii. p. 4^4.

e) Robertson. loc. nuper citaco.

j) Wiinelrnus Tyrius iib. II, Cap, 17. "Erant cum '"eis (de Comite Toiofano & Epifcopo Podienii ad pri-

"mam expeditionem facram profieifeentibus loquitur)

"vlri apud fuos tam nobilitafe, quam roorum eiegantia

"ciaridiiiii Dominus videlicec Guilleimus Auraiienfis

"preopus, & Ramboldos ejusdem civitatis Comes, Gau-

"ftus de Bedertz, Girardus de Rofeilon, Guiüemus de

"Monte Peilulano, Guillelmus Coraes Forenfis, Raimun-

"dus Peletz , Cenconius de Bear, Guillelmus Ama-

"nem, & alii muiti, quorum nomina non tenerous: qui

"propriam cognationem & amicos, late diffufa patri-

"monia relinquentes, Chriftum ieeufi iunt voiuntariam.

amplexi paupertatem. Sic etiam multi de Bolonienii &

Giienfi terntorio Vafalii & Opfimates H91 £ ad bellum

facrum profefturi Abbati Andreniis Monailerii bona fua oppignerafie auftor Chronici Fjusdetp Monafterii ap.

Ächer. Spicileg. T. IX. p. 498· adfirmat.

(11)

3 4* C β

autcm partim Regum dilatatum effe imperium i au-

damque eorum potentiam, partim Nobilium & O- ptimatum enervatam haut difficile eil concludere,.

"Les croifades, dorit on refpe&e le motif, & donton

"ne peut trop dépiorer Γ abus, fervirent du moins

' å récablir V autoricé & le domaine des Rois* La no·

"blefle, pour avoir de auoi entreprcndre de fi longs

"voyages, Ieur vendit beaucoup de terres qui fu-

"rene par lå réunies å la couronne

§· ix.

Prsecerea Vafallorum fub expedkionibus

facris

ilns heredibus mortuorum prasdia & feuda Regibus

ex jure teudaii ceiferunt, unde etiam illorum pot-

entiae haut parum acceffit incrementi. Sic Philippo

Comite Fiandrenfi in expeditione contra Saracenos

IX91, ad urbem Acconcm iine liberis mortuo, fuc-

ceilori ejus Balduino Comiti Hanonienii, qui demor-

tni Comitis Philippi fororem Margaretham in uxo·

rem duxerat, & Flandrias Comitatum hereditatis ju¬

re poilulabat, non nifi minuta Comitatus hujus por¬

tio remaniit; fed maxima illius pars ad Galiiae Re¬

gem Philippum II, eil devoluta, unde etiam Flan- driiE, qua2 antea Gallise Regem non femel folicita-

verat, potentia iimul eil infra&a gλ Quumqne Va-

H falli

^ - -—-—■— ■■ -

*} Millot. Elémens de Γ Hiiloire de France, Tom.

Ϊ. p. 241.

g) vid. Guillelroi Abbacis Chronicon Andrenfis Mo- nailerii ab A. 1082 ad an. 1234. apud Acheriura loc. cit.

(12)

cfjp ) 42. ( s|§s

falli eo fiepe audacise procefiiflent, ut non

modo"

norr debitam Regibus fuis prsefiiterint obedientiam, quin potius ipfi iaepe Reges ad Potentium voluntatem fe·

fe adcommodare habuerint necefium, horum jam

abfentia optatam Regibus prsebuic anfam jura fua

Jatius extendeadi, majoremque , quam qua huc us- que gavifi fuerant, efficacitatem in rernpublicam fi-

bi vindicandi poteftatemque anarchicam debilirandi

ac minuendi. On devine fans doute qiCil f* agit des Croifades-, - · βavantageufes pour nos Rois> quyelles ren-

dirent plus puijfans, & plus abJolust tant par Γ elo-

Tgrument de ceux des feigneurs, qui pouvoient le plus contrebalancer leur

autorité

que par la reunion

des Domaines, mi elles leur donnerent occaßon dr

acquerir *) Hinc quod Ludovicus Nonus rebellan-

tes Galliae provincias fubjugaverit, fuaque fub pot- eftate fubjecerit, praeeipua cauifa fuic potentium &

fedftioforum Vafallorum abfentia, qui jam facrse irr

Palsedina milicise ferviebant b). Et, difFufis in beilo facro opibus fuis, ad tantam reda&i funt Vafalli pau- pertatem, ut, qui tandem reverterentur, nihil con¬

tra Reges aufi fint iufeipere. Cum igitur Robertus

Dux Normannise ex quinquenni peregrinatione,

quam in terram fan&am

fufcepiiTet,

1100, redirec,

voluit quidem regnum A glise, quod junior ejus fräter Henricus interim arripuiffet fibi vindicare, fed quia

p. 496. Conf. Flémens de 1* Hiiloire de France par Μ Millot. T. I. pag. 270.

*) Velly 1. c. T. IT. pag. 437.

b) Velly loc. cit. T.. IV. pag. 220.

(13)

) 43

(

quid nuper

de peregrinatione pauper redierat i), pra-

pofitum

hocce in aliud

tempus

differre, candemque

devi&us, & regnum Anglire

& ducatum Norman¬

nias fratri relinquere

fuit coa&us.

§* X.

Porro ipfi faepe

facri milites,

terras

fanEfcae fub-

veniendae cauiTa confcripti, Regibus ad domefticas

fuas res in ordinem redigendas,

rebellesque Vafal«

los ac iubditos domandos infervierunt» Ita Rex Ang¬

ine Henricus II, colie&o 1166, ingenti, quem

iple

in Palseftinam duceret, exercicu, prius non morigeros plurium

provinciarum Opcimaces, everfis illorum

caileilis, campefcuit k).

Pari modo Veneciani

1201.

ope facrorum

militum Dalmacia; quaedam loca iub-

jugarunc

/)♦ Quemadmodum etiam exercitum

cru-

ce iignatum,

ab Henrico II. in Anglia & Philippo

II, in Gallia 1188

collefrum, novis inter hos Prin-

cipes turbis

fubortis

,

alter adverfus alterum duxic

m). Et

praedicatione,

quam

vocabant, crucis

nume-

rofus exercitus facillime , alias autem vix ac ne vix

quidem, potuit contrahi,

quare

etiam bella quasliber,

ut inter Imperatorein

Romanum & Papam, inter Re-

H 2 gern

i) verba funt Matthsei

Parifiens. I.

c.

ad hunc

an-

num. Conf. Gefta Confulum Andegavenfium apud A-

cher. Spicil. Τ, X. p. 497.

~k) Chronicon Nicol.

Trivetti apud Acher. Spicil.

τ. VIII. p. 454 feqq.

/) Laugier. loc.

cit. Tom. II.

p. 17;.

iqq.

m) Velly. I· c. T.

III.

pag. 305.

(14)

SI ) 44 C @

gern Angliae Henricum III, ejusque Vafalios 72 )>

iiker Regem Galliae & Comitem Tolofanum, iterrs-

que adverfus Albigenfes > iub crucis titulo jam ge»

ri confueuerunt *}.

§.

Xt

Nocitfima quoque funt adverfus Reges anfa im·

perioforum Clericorum, qui omnem fsepe ordinem civilem fubvertentes, infano cuncFa tumultu miTcue-

runt, divitiisqne & opibus immane cpiantum adflu-

entes, extra limites officii fui vagati funt, & faeeufa-

ris imperii variis modis jacere conati funt fundamen-

ta. In primis in Germania per perverfam Othonum

politieam, qui optimacum potentiam per Clericos

infra&am voluerunt 0), indomita illorom adeo ad- crevit licentia, ut Imperantibus quam maxime effent formidabiles; etenim

Artis erat laicosfervili adfvejcere viriclo, Quod vis non potuit,

fr

aus pia fecit opus.

Jam vero ficut belia facra, utpote religionis cauffa praecipue

fufcepta,

potiffimum participare debuerunt

Clerici p) : ita Archiepifcopi,

Epifcopi

aliique pot¬

entes Antiftites Ducum partes, pro confufa horum temporum res adminiftrandi ratione, fapiffime in il Iis n) Vid. Barrow Hiitorie d.' Angleiere T. IV. p. B.

*) Conf. Elémens de Γ Hiftoire de France par M.

Millot. Torn. II. p. 10.

<?) Millot. Hift. Moctern. T. T. Epoc. III. Cap. V.

coli. Laudat. Diflertat. de Origine Ele^torum irt Inape-

rio Rom. German, pag. 19,

ρ) Velly loc. cit. T. IV. pag. 341-

(15)

) 45 (

iltis iuftinuerunt, unde, bis abfentibus, liberiorem jurium fuorum exercendorum Imperantes na£ti funt poteftatem, etfi Clericos haut paucos, quemadmo»

dum raulta ccenobia iub bello facro infignicer eiTe

ditata rninime eamus inficias q). Etiam pecuniam

od bellum facrum contribuere, valde licet renue-

rent*, coa&i funt facerdotes r)7 unde nec poflmo

dum a eributis in belli

cujuscumque

fubfidium , Re¬

gibus pendendis fuerunt immunes. Sic conceffis 1204 Anglke Regi Johanni auxiliis militaribus, nee

etiam Epifcopi & Abbates, five ecclefiaflic# perfofioe ßnepromijfione recejferunt s ), In parliamento , quod dicitur, 1283, Salopias habito Anglis Regi Edvar- do 1, adverfus Vallenfes bellanti, concefla efl: a po-

pulo triceiima, & a Clero viceilma pars bonorum t\

Cumque Clerus 1296, ob iconftitutionem Bonifacii Papae, hoc anno editam , qua? «fub pcen»a excoro- rnunicationis prohibuit, ne tallice vel exaäiones <g Clero per Jeeculares Principes quocumqne modo exi*

gerentur, belli iuhiidium denegaret, idem Rex non eo folum rem perduxit, ut phirrnii facerdoturn, ne

Eegis deftituerentur patrocinio, bonorum fuorum quintam illi dederint partem;/^ etiam Arcbiepi·

Η 3 fio-

q ) Velly 1. c. T. II. p. 454.

r ) Velly 1. c. T. IIP, p. 303. Pa Gab, Daniel Hill, de Franc. T. Iii. pag. 26.

s ) Verba funt Matth. Paris, vkl Loc. cit. ad hun®

an.

t) Trivetti Chronicon ap~ Acher. SpicjJ, T. VIII pag, 64g,

(16)

w )

©

46(

fcopum in

hac

parte

rigidiorem

comp

eriens,

terras ejus omnes

feifivit (occupavit) & de bonis ejnsdem

debita in rotulis Scaccarii (asrarii) inventa pr<cce*

pit cum

celeritate levari u),♦ id quod ducentis

ante

annis Rex quidam vix aut ne vix

quidem aufus

Änfföc. Idem autem etiam alibi experti Tunt facro-

rum minidri v). Nec ipii femper

Pontifices Ro»

mani, ne a belio facro participando Regtim animos

averterenc, audacise & impudentias Miniftrorum

iuoruai adlpirare potuerunt χ

).

XII.

Simnltafes qnoque &

particularia inter plures

Illos Dominos bella, quae omnem

ordinem &

trän-

quillicatem turbabant, fub

facris expedicionibus

in

de-

u ) Trivett. Ibid. pag. 68i. feqq. Similiter de Ang-

liae R ge Menrico III. narrat

Matthseus

Paris, ad an, 1227,

& 123 i. quod #que a Clericis ac reliquis civibus tribu-

Ca exegerir, nec eis profuerit appellatio ad Dominum Pa-

pam interpofita.

v ) Cour. Vel!y} I. c. T, III. p. 303, Daniel T. III,

pag. 26.

χ ) Hoc fpe£hnt Verba J. Barrowii Hift. Anglic.

T. II. p. 323 de d1fil1io mter Anglia: Regem Wilhel-

naum II, & O.ntuarienfem Archiepifcopum Anshelmum loquenris: Le Pr'elat, inqtnt, employa toutJon creditaupres

du Pape, poiir faire excommumer le Monarque Angloife,

eut peut étr, vuffl R Ρ attention du (ouverain Pontife

η éut éié totalvier.t fixée par une autve affaive, ° iavoi- 3,re, i' eotreoiiie ce delivrer la Terre fainte des mains

"des Sauacins, "

(17)

β ) 47 C β

defvetudinem abierunt, ac paullatim defiverunt *).

Nam non foium talia bella, durantibus hifce expe·

ditionibus interdicebantur y )> fed omnes etiam ad

facram militiam profe&uri, haut alicer ac ad mor¬

tem fefe praeparances, quascumque tibi illatas inju-

rias codonabant, damnaque, quibus aliis ipii adfe-

cerant, refarciebant unde non potuerunt non

omnes fupprimi turbae & inirnicicise. Hinc etiam Jm·

perances expedicionibus hifce, quamquam Europam,

tam hominibus quam opibus valde nudarunc, nec obftiterunt. Les fouverainsf inquit le Beau, ne f op·

pofoient pas ä cette ferveur epidemique; c' et&it un moyen d' occuper des Vaffaux remuants, c?5 de pur·

ger kurs Etats des guerres civiles a). Immo, hgno

crucis adfumendo ipii interdum Reges Optimatum

machinationes & molimina optime eluderepotuerunr.

Quem-

*) Erat eo tempore antequam gentium fleret tantapro*

feélio, maximis ad invieem boßilitatibus totius Erancorum Regni faBa turbatio. Cef. Max ergo & mira Zf incredibi-

Ii ob infperabilitatem, änimorum immutntione commoti, fi-

gnum Pontificis pradiEli praceptione indi&mn, cruces videli¬

cet ab Epifcopis Presbyterisfibi precantur imponi. Et (i-

cuti rapidiffimi venti impetus [ölet non magna pluvice unda reftrmgt; iia illico contigit ad invieem ßmultates univerfo¬

rum & bella fopiri. Verba iunt Guibert. Abbatis apud Bongars. Ge

ii.

Dei per Franc. p. 4^2.

y ) Conh Velly. T. IV". p. 341.

» ) V. Velly 1. c. T. IV. p. 372,

a ) Hiftoire du Bas-Empire T. XVIIL L. ΕΧΧΧΓΙΕ

§. XXXL pag. 197.

(18)

Ü ) 48 Γ «11»

Quemadmödum de Johanne Anglise Rege memo¬

ria prodidic Matthäus Parifienfis />), quod, quo

Vafailorum, nimias flagicancium immunitates, aufa declinarec, die purificationis beat*e Maries crucem

Damini fufeeperit, timore potius, quam devotione ( in

iubiis pro meiiori parte interpretandum efl) ut fei-

licet crucis proteffwnet tutior ejficeretur♦ Quseque fpes nee eum plane fefellit; nam licet pecitionibus

illorum adnuere nihilominus coa£tus fuerit, re ta¬

rnen ad Pontifkem Romanum delata, fnmmus hic,

fi Diis placet, judex Optimatum irrfolentiam, qui Regem cruce fignatum,

&

fub proteftione fedis Apo- flolicee conflitutum, folieitare non erubueranc, valde

indignatus,

quaseumque a Rege iibi extorferant li¬

bertäres irritas declaravic, litterasque, quibus erant

niandatas, in perpetuum per fententiam diffimtivam

damnatas cajfavit c), epiftolaque minarum plena cru¬

ce fignatorum privilegia Vafallos probe meminiffe jubet, &, quum nihilo tarnen minns in propohto

iuo perdilerent Optimaces, omnes exeommunieatio»

lais peena adfecit, (icque bellum facrum unice pro- vehere fatagens, Regis nec opinato favit poteftati,

$. XIII.

Iurifdi&ionis quoque adminiftratio , quae, abo«

lieo jure Romano, vaga prius fuerat ac lubrica, ex

occafione facrarum expeditionumifcertior fa&a eft &

emendatior; particularibus enim bellis, quse nec le-

_ _ _

gi-

b ) Loc. cit. Ad An. 121$. \

c ) verba mutuata funt a Matthaeo Parifienii L. cit..

(19)

ü ) 49 ( Ü

gibus nec religione reprimi potuerant, fenfim fenfim·

que ceflancibus, jus non ferro, fed legibus dici oc- coepit, ftudiumque juris Romani, deceftis 1137 pandectis, rapidiilima cepic incrementa d). Hinc im¬

perium civile ad

novum habitum indies tendere potuit induendum,

gubernandique

ratio & difciplina poli-

tica in plurimis Europa regnis

form

am accipiebant

firmam & immotam e).

I XIV,

d ) Colle&io Legum, qua; in Regno vigerent Hie- rofolymitano, jam tum facta erat, quamque jus Confue- tudinarium, quo regehaturregnum Orientale, adpellat Wilhel-

mus Tyr. L. XIX. C.2.ap.Bongars. Geil. D. per Franc, pag.

956. Conf. Robertson 1. c. T. II. p. 264.

e ) Conf. Robertson I. c. T. I. p, 58*

NOTA

Quod p. 6. Ρ. I. Claromontanum Concilium 1092, celebratum eile dixerimuspro errore typographico habea-

tur C. L. volumus rogatum. A. 1095 roenie Novembri factum eil, quemadmodum etiam inpluribus exemplari-

bus correximus, & antiquiores, atque hujus temporis quafi claüici hiilorici, uno ore confirmant. Quod vero in Cbronicis quibusdam apud Acherium in Spicilegio,

1096 hujus Concilii annum edi obiervaverim, inde pro-

cul dubio erenit, quod, quamvis Concilium 1095, ha¬

bitum, ipia tarnen expeditio non priusquam anno fequen-

ti fit fufcepta. In Diflertatione Sv. V/rdman de Ordint Templariorum, fub Pra?f. Laur. Arrhenii Upi. 1724 habira,

Anno 1097 hoc concilium convocatum efFe perhibetur, quod, nifi etiam errore factum eft typographico, id quod de Gen.j Lagerbringio quoque, qui 1092. habet

S. R. Η. P. 2. C. 2. 7. fortaße valet, au&oricate fine

(20)

Ü

) TO {

dubio nititur Guiberti Abbatis, qua? fola vero, ceteris o- mnibus diiTentientibusnon valere debet, pradertino qvum fublefta hic icriptor fide ia:pius egerit, unde etiam in-

doftum & ridiculum illum adpellar Thomas Dcmpfterus,

in Notis ad Benedicii Accoiti de belio a Chriftianis con¬

tra barbaros gefto, pro Chrifti iepulcro, & Judsa recu-

perandis, L. I. p. 52, Edit. Florentia:, 1623.

Ad pag. 8. Ρ. I. Benev, Le£torem monendum es-

fe cenfemus, quod Nob. Suhm, loco ibi citato, alium forte, cujus in notis meminit, Svenonem legitimum

Svenonis Eftrithii fuifle filium, nec illum, de quo in

contextu agit, contendere voluic, di&ionis licet nos fedu- xerit ambiguitas.

DOMINO RESPONDENTI

AMICO OPTJMO

0μην

τα των

ταξοιμιωόης

φίλων πάντα

λόγος

είναι

y&j εις

κοινοί.

ποίντας

Τοιγαξ

εκφοιτησας

syω

Key

πυ&ό-

ει,

μενος , · οτι Συ μέλλεις, φίλτατε Ε'ταΊςε, εις την κα&έ$ξαν

την Άκα^ημικην άναβάινειν ηο/ς\ φανεξον καταστησαι, τί ποτέ Ήξος τα η&η πολιτικοί πξαγματα άι λεγόμενοιι στξατεΐ-

cci στοίνροφορΰσαι ΤοΊς Ευρωπαίας ετυχον συμφέραται, 8κ αν

\» Ι / \ ϊ\ν \ '1* Q τ-

αποκξνψαιμην το εμον εξγον, Τ8Τ εστι, το συνηόεσΑοοι. Συγ-

χοίιςω 8V Σοι της εν τοις γξάμμασι ηο/if πάση τη κίχλη παι- όείοο πξοκοπης, έυγνωμόνως ευχόμενος, όοιη Σοι τό ®ε7ον$ιάπαν

τός τ8 βι8 ευ πςάττειν, 'ίνα ωσπεξ καλώς ηξξω, 8τω γφμ\ τη

Τίξοαίξεσει εμμένων ^ιατελέσης, ωστε Σε καςπας κομίσοίσ&αι αξίας της Σεαυτα άξετης φιλοπονίας.

SALOMON EKLIN.

References

Related documents

jOtdme,genei atione enim po- ftctior eft, 4 Principio, quod ibi eft folus pater, liicpatcr &amp; fihus fimui. j Termin», qui

eft quaelibet affecutus. Hiec enim, ingentia &amp; praeclara licet, Tullio non aliud paritura erunt aeQus, nifi quod i- pfi commune eft cum viris magnis, qui natalis ibli, qui

Quid, quod nöh folum coepit Zvinglius aLuthero ienfim difcenere, Ted fcripfcs etiam prohteri mentem alienatam. Ergo factum eft,

tion effe quin Chrißus von animo modo y [ed etjam corporis dotibus &amp;

HIne les conclavi quoque eft, tamdiu quod Cardina* mancipen*. tur, hinc eft quod

nonieo, qui tarnen, ut ipfe teftatur, anno MCDLXXXVII vixit, Quod vero nonnulli E-. RICUM hunc juniorem

etiam lingvas eidem fato obnoxias fuerunt, &amp; funt quotidie ,nifi quod. per reguläs

bi dies, quod alioquin intelle&amp;us nö- ftri infirmicate , fimultaneam ejus. non valeamus