·#
Wk i m
t
-■*
. ■#*
.t
j- v
f\ (j v O
Duce Deo,
THESIS PHILOSOPHICA
De
NUMERO PAR¬
TIUM HOMINIS
EbSEN'l lALIUiVl,
quam,
Cum Venia Amphff. Senat Philoß
h Regia Academia Üpfaiienß,
PRiESIDE
VlRO Admod. Rev & Celeberrimo
mag. ε rico
alstrin,
Log. & Metapb. Prof. Reg. & Ord\
PRO GRADU,
ßublico Eruditor. examini modefte
Submittii Alumnus Regius
DANIEL WA LANGER,
ANGERMANNUS.
In Aud. Garol. Maj. die X}(IX. Maji<
Anni MDCCXXVlII.
Horis
antemeridiem jolitis,
UPS/tLIAy Typis Wernerianis.y
&λε R:-E M:TIS
MAG Ν AL FIDEI VIRO, Reverendi/fimo ΡAT Kl äc DOMINO*
DN. MCOLAO
STERNEL,
NoHandiarum Öccidentalium 5»- perlnténdenti, Venerand« Confiib,
Hernofand. Pr<efidi> GymnafiiSchö*
iarumque Bphoro Meritiflimö,
Graviffimo,
PATRONO ΜΑΧΙΜΟ.
velfavor Tuus, Reveren*
fm ' que fovere foleSy vel beneficia
II λ quibus me^maxime dum fub Tuo
cumulafti, Animum fubeunt, du-
ni
ylev es hafce atque tncomtas pageUas ad,
bus Veftris, Reverendiflime PÅTER, &
facras effe voiuiy ut humillinta rne<* ergA
rent documentum. Specimen praßantiA
potut f accdptum tanten id före confido ob
que Veflrum pror lus tnfignem veneratury
memoriam \ fic faufta quavis atque feliciA
tißimussDeus > ut Töj Reverendii§flTe
VIRO
Max. Reverendo aique Ampliffmo',
Dn GEORGIO
WALL IN,
S. S. Theologiae Dodori Celeberri-
mo, Bibliothecas Upialienfis Pra- fedo Adcuratiflimo, ut Traceptori
olim Exoptatiflimo, Honoratii-
iimo, itajam
PATRONO MAGNO.
diifirne PATER, quo dientet exclpere at- Tua, Max. Reverende Dn. DOCTOR,
Aufpicio literis invigd Arem Hcrnofandia >
bins eße non poffum·) quin faciles patiami-
ar am benevolentiaV eftrae deponi Nomini-
Max. Reverende Dn. DOCTOR, eas Vos mentis & devotae venerationis exfta-
traftationis gratum Vobis exhibere non Offerentis animum: qui ut Vos favör ra·
piamque praflitorum benepciorum fervat
Vobis adprecatur* Faxit itaque Clemen-
PATER
,qui magni atque graviffimi mu¬
neris
jam adgrederis pro*
vincidm > vipas diu foßtes in gregis Chri- ßi prolixum emolumentum , ut Tecunt fummo animarum Paßori aliquando fißa»
tur latus dtque acceptus. ldem Numen fraßet etjdmTt, Mafc.Rever. Dn. Do-
&ΟΓ
tin longam annorum feriem incolu-
mem > ut i quemadmodum huc usque » itd poftbac quoque habeat & Bcclefia 6Γ Res Ii*
t er arid ex Te commodum maximum*
Quod jupereß , patrocinio Veftro me commenddtum babeatis
,fupplex oro dt*
que obteßor: ßuturus dum pixero
Reverendijf. & Am^ltsfimorum
Nommum Peßwmm
CuItorliumiHimus
DANIEL WALANGEt*
Pkrim, Reverendo Prßclariffmoquc
VI RO,
DN. Ρ Ε T R O
eo-öm/
Paßori in 9ΐοΓ(ΐ Angermannorum Digniilimo, Everget#Optimo.
Plur. Reverend, atque Praclariffimis
DO MINIS
MAGISTRIS,
Reg. Gymn. Hernofand. TheoI-& Phil.
leftoribus Dexterrimis,Venerand. CoO»
fiftor. AdJeQoribus ^Equiffimis»
λ
- Ut &
Scholas Tri v. Rettori & Conreélori Meritifiimis,
Patronis érFautoribus Certiffimis.
BEnigno Vtri Vr&clartjßmt excipiatis vultu, vencrabundus
,hos qualescunque meosla- obfeera,
bores Academicos : qui ideo tfomtntbus Veßris in- fcribuntur, ut fint debitae
meaecrga Vos obiervan-
tiae publici interpretes. Vivite dm iolpites, & fa-
vore Veßra ulterius prolcquimini
Plur. Reverend. & Prselar ijpmorum
Nominum Vedrorum
Cultorcm obiérvantiifimum
D.
Plur- Reverendo & Doffisfmd
.Verbi Divini Commintfiro in 20$*
Laudatiffimo,
Faucori öptirno;
Plur. Reverendo φ* Dvflisfimo
DN. O L A O
g o t t ν /e o,
Verbi Divini Commimftro in 0ta(ö Vigilantiffimo,
Pratris ioco iemper habendo«
Obis (tjAmy VIRI Plurimum Reve¬
rend i,ceu pignus officiofe & gr/ttiffim<&
mentis, leve t h<e offeruntur lucubrationesf
Pltirima funt Veftraterga tne henignitatis
induia : pergatü itaque oro, ut coeptßü,
favere
Do&ifTimorum Nominum Veftromm
dn. ε r i c q selandro,
Cuitori afnduo
D. JF.
In Nomine 'JESU.
$. i.
^Dmirandas , quibus
§) homogaudet,agen-
4 di virtutes contem·
g piances, in tanto di-
6 gnitatisatqueexcel#
lentiae gradu a fum- moOpifice eum pofitum efleanim*
advercimus
,ut netarie prorfus at- que impie dicacur, eflentiam ejus
io!a machina corporis abfolvi. Qui
enim debico ftudio attendit ad ea, quae in fe ipio fiunt, quando perci*
pit, judicat, ratiocinatur, vultauC
averfatur aliquid, haud invitus con- cedet, nullara tam artificiofe elabo-
ratam dari materiam, quse potis fit,
A tar»
tam infignes atque admirabiles pro-
ducere efte&us. Formamus nobis
varias notiones, atque ex illarum
collatione non tantum apprehendi-
mus, in quo diflideant aut conve- niant; fedetjam multas incognitas
veritates inde eruimus. Quid ?
extendimus noftras cogitationesad particularia non folum, vel corpo-
rea, fed etjam ad illa, quas univer-
,falia funt, corporea? molis expertia
atque a fenfibus remotiffima, Ac-
^cedit, quodnosipfös ad agendum
excitare& determinare, nec non in
agendo quandam velut poteftatem
atque imperium exercere poffu-
mus. Cogitationum denique no- ftrarum optime conicii fumus, &
quotiescunque volumus, eas fub
examen revocare, & tanquam ju-
dices pro tribunali, de earum vel
bonitate vel pravitate fententiam pronunciare poiTumus. Tanta au-
tem excellentias documenta fätisar- %K guunt, totam hominis efTentiarti
non
3
> non mere corpoream eile. Exigunt
fåne ejusmodi operationes aliud fub*
je&um, cujus vi atque vircute pro- duci poiTunt, niil admittere veli-
mus, däri acc idens iine fubje<fto,
& efte<ftum fme caufTa. K
materiam quantumvis fubtikm, -> aut
(ubtiltflwmm covfideres, ut tamen ejus¬
modi quid, qttod nos cogitare, inteüi-
gere , judicare, ratiocinari, velie, et
quidem libere velie , vocamus , inde
* rejultet, nulla ratione fieri poteß al),
Eft itaque in honnine principium .aliquod immateriale 3 quod mep-
tem vocamus, atque habemuspro
fubftantia incompleta,diverfa a cor¬
pore, quod una cum illa hominem
ut ens cqmpletum conftituit. Ex diverfis operationibus atque attri- butis perfpicitur utriusque diverfa
cilentia. Nempe fpiritualem men-
tis naturam indicant ejuscogitatio,
ainque modo, verbis utor
que refiexio ad fe ipfam b). Cor«
poris autem naturam oftendunt e- jus extenfio in longum latum & pro*
fundum , affe&ionesque hane fe*
quentes, ut eife divifibile, moveri,
quiefcere &c. c)
§. "·
Atque fic habemus non nifi duas
partes hominis eiTentiales, qua? li¬
cet tanto natura? hiatu a fe invicem
diicrepent, tit nihil in unius con-
ceptureperiatur, quod alterius no-
tio non excludat, non tarnen datur aliqua pars media inter duo haecce
unibilia ; fed eil ea lex a fapientis-
Gmo natura? Auöore fancita, uc
certas perceptiones aritmet certi corpo -
rifmotusy vieißtm certas corporis
motiones, c ert a cogitationes mentis con- jequantur d). Unde «Sc hane nobis
formamus thefin: Compoiitus eft quh
Bet
b) Loefcb. Pranot. Ibeél. p. m. 73.
c) vid. Lud. de la For g: de ment.buiη. -
c αρ. d)du Ham. dement, bum.
4.4,^. 8. §. 3.
5 Tibet ho wo ex ärmbus fubßantiis, tan-
quam partibus fuis ejfentialibus, öf/wr ßlfimis quidem , ä/? ardtjfimo i oeder β
inter je unitis , ww/i (cilicet finita
& corpore organico. Qua? pro·
batur. Γ. Quia nullae a&iones ,
quas homo per naturam edere poteft, five fint ipfi cum brutis
communes, five e ratione prove- nientes, finc ipfi quafi propria?, requfrunt aliam aliquam partern
in illo ellentialem
,praeter has duas, nunc conjun&im operantes,
nunc (eparatim aliquem effe£um producentes. IL Quia fi ftaruatur aliquapars media, auterit materia- lis, & fic ad corpus referri debet,
aut fpiritualis & materia? expers,
& fic ad mentem omnino redu*
cenda : medium inter duo con·
tradi&oria non datur. Iii. Calcu;
lum addit fcriptura facra, non η i
fi duas partes efientiales homini
attribuens. Vid. Gen. 2. 7. Ecclef.
12· 7. Matth. 10. 28.
A 5 §·
i tit
Contra exhibitam thefin duplici
ratione peccari fölet? vel in defeéhi,
vel excefTu. In defeåu peccantil»
Ii, qui vel cum Aridoxefto & Di'
csarcho nihil in homine präster nu*
dam corporis machinam agnoicen*
tes , mentem pro re inani habent*
cui nulla, quam fignificet, fubfit
natura é}9 vel admittunt quidem eflé
illam alrquid in genere rerum, fed
de ejus eftentia & quidditate ita dis-
ierunt, ut illam totam a corpore
dependere, certamque aliquam e-
jus affe&ionem eile diceres. Nem*
pe quando ftatuurit, eile illam vei
motum in or garns, ut Hobbeiius,
vel cahdiim innaium
,ut Caefar
Cremoninus /), vel cer turin aliquod corporis temperamentnm, ut, te¬
ile Nernefio, medici quidarn^),
vel ipfitm cerebriim ejusqiie iubtU hora e) Vid. Jac. Mari. hxer. metaph.
ρ, 555. f) Loejcb.Pramtp."jit&"j2*
g) Jacob, Man. fot. cit.
7 Hora organet, cum affltmt & circu-
latimie materia ftibtihs h% Sed quo-
rum pfeudofophemata tanri non
iunc momenti, ut de mente noftra
metuamus. Eft enim ejus exiften- tia, efTentia, fpiritualls natura at- que diverfitas a corpore, Iis argu- mentis, noftro praefertim asvo, de- monftrata, quorum yim nonpoteft
non fentire omnis, cui ratio eft
fana» Nihil itaque aliud faciunt»
cum corpori atque materia? cogvf
tandi, hoc eft, intelligendi & volen-
di facultatem tribuunt, quam ut exiftentiam ipirituum atque iub*
ftantiarum immaterialium negent,
religionem toliant, latamque ad
Atheifmum viam aperiant.
IV.
In exceflu peccant, qui ftatuunt , quemiibet hominem vel duas, vel plures a ie invicem realiter diltin*
éiaspoflideré anirnas. Nam fi>ut re¬
ite affirmat Buddeus, duas homi-
Ä 4 ni
h) Loejch, loc, φ.
nianimas tribuant, tres inde partes
eßentiales refultare , neceffe eft; (tn
tres, quatuor ommno partibus homo conßabit t). Maximum nobis fa¬
ce (Tun t η eg o ti um quidam recentio-
res, fanaticorum nomine alias ve- mentes, qui dum thefin noftram impugnant, aiTerendo hominem
tribus conftare partibus eilentiali- bus, illarum unam divinitatis con*
forcem faciunt. Sed nec illi no-
bis iunt prasterpiittendi, qui, utut ab hoc errore de parte hominis di
Vina (unt immunes, plures tarnen animas realiter diftinäas ei afligna-
re folent.
§. V.
Quaeri itaque poreft, an, quia
tres diveriae in homine (feprehen·
duntur operationes, nempe vege- J
tantes fenfuales atque rationales,
tres etjam Ulis ftatuendae fint ani-
ma?, fcilicet vegetativa, Jenfttiva &
rational#, ceu tria realiter diftin&a
prin*
i) Tbeol dogrn. f. 586.
9
principia, ad qua? illa?, tanquam ad
iua diverfa fubje&a, reduci atque referridebeant? Affirmat haudexi«
gua pars philoiophorurn tam vete*
rum quam recentiorum k). Hifce
autem fefe opponunt omnes, qui-
bus non volupe eft, fic präster ne- ceflitatem entia multiplicare. Ideo*
que ut hic error evitetur, often-
dere volunt alii, nihil obftare, quo minus una anima diveriarum ope- rationum fit capax. Habet qui-
dem mens feu anima humana hoc fibi quafi proprium, quod ratioci»
netur, fed quum nulla fubftantia
naturalis ratiocinetur, quin etjam
fentiat, nullaque fentiat, quin et¬
jam nutriatur; contendunt, ani«
mam rationalem fub fe compleéU
&fenfitivam & vegetativam. Haud
aliter quam numerus quaternarius comprehendit in fe & ternarium &
bina*
k) Vid. Kipping. lnftit. Pbyf. Iib. 9.
cap. 6. §, 5. ^ 9- Et \Buddei Inßit.
Jfml. morah p, ucap. i.feä. 6. §.2,
binarium , ita tamen ut quaterna- rius non iit duplex numerus , bi«
narius & ternarius, fed unus tan- tum quaternarius /). Hinc etjam
dicic Jacob. Thomafius : Cur enim
ficut um clavis interdum multis ape~
riendis feris, ita non fimiliter amma
una multis edendis operationibusJttfuf- ficiens m). Sed aliis minus bona vi¬
detur hasc ailertio, quoniam, ftan-
te illa, confunditur fine dubio quod
in homine eft corporeum atque ex·
tenfum , cum eo, quod eft Ipirb
tuale atque omnis materias expers»
Si enim de rnente noftra nobis Ter¬
mo eft, nonaliam ejus ideam po-
fitivam habere poifumus, quam
quod fit res feu fubftantia cogitans,
omnem excludens extenfionem*
Quot autem in nobis confpiciuntur effe<ftus, qui ne minimam quidem cogitationem involvere videntur ?
_
Qua-
l) Vid. /.Έρΐη. Phyj. part. faec. (eci.
4. cap. i. 5» 7. # Kipping. cit cap.
15. ni).Thyf. cap, 43. §. 1
Quantumvis enirn folliclte rcogi-
tares, nequidem vel tantillum ad
ftaturam tu i corporis adjicere pos- fes. Nec in tua poteftate eft, aufc
ex tuo pendetarbitrio, ut rite con- coquatur fumtus cibus, ut bene nu«
triaris, ut iecernantur atque expel-
lancur viriofi in corpore humores,
ut circulecur fanguis, aliiqueefte-
<ftus, qui operationum vjtalium at¬
que naturalium nomine veniunt, producantur. Non negatur, efTe
etjam in his aliquando locum all-
quem rationi atque coniilio reli-
<ftum, cum nimirum arte tolluntur morbij qui forte membrum aliquod
corporis corripuere; fed non ideo
dicendum eft, ipfam operationem
ieu ipium motum in membris, un-
de corpus ianitati rettituitur, fa-
cultatis cogitantis opera, feu ducftu
rationis fieri. Ν am ßcut corpus gra¬
me
,inquit Hornejus, qiiod propter impedimentum forte in äere aut loco Jublimi detinebatur , remoto impedi-
- ·
men?
fertur natur* ju* tndMu, non ad arbitrium ejut, qui impedtmentum
illud removit; it a etjam, ut anima ve¬
getans jublato impedimento reäius ex·
(equatur mutius juum, quam ante, non
tarnen propterea ipfa illa funäio ejus proprie & per fe aliquo cenßlio fungi-
tur n). Neceile itaqueeft, utinter
fun&iones mentis atque corporis juftos conftituamus limites , ne quod unius munus eft, alterius
opera efHci exiftimemus. Poteft
autem hoc iplum ea fieri ratione,
nempe utomne id animaefeumen-
ti noftra? tribuamus, quod nobis ineft, quodque nullo modo conci- pimus poiTe corpori alicui conve- nire; & contra, foli nofiro corpo¬
ri adicribamus, quée animadverti-
mus nobis ineile, & poiTe etjam in-
eiTe corporibus extra nos pofitis,
excellentiori etjam in gradu o).
Hoc
(η Horn. Ρhtl. mor. lib. 2. cap 1.
3. o) vid. Claub. Theor. Vivent. u.
497. é"499·
*5
Hoc obfervato, non difficite erit judicare , quinam corporis & qui~
nam mentis finceffe&us. Corpori
fcilicet acceptum referimus, quod
nutriamur, quod incrementum ca- piant mernbra noftra, & quod alias
operationes, qua? ad vitam vege-
cativam pertinent, edamus. Di-
cis, animam corpori coritradiftin-
ftam omnino fibi vindicare ejus-
modi a&iones ; quia non verifimi-
le eft , nudam corpoream ma*
chinam aliquid earum poiTe effice-
reé Sed hoc ipfum eft quod nega-
mus, (upervacaneum imo &teme-
rarium ducentes , ad novas quas- dam & inexplicabiles heic recurre*
re entitates
,qua2 non interiorem partium corporis ftru&uram dete-
gunt, latentesque nexus aperiunt;
Ted gladio quodam Alexaridrino
quceftionis nodum iecant potius
quam iolvunt. Suadet enim nobis
aliud aspiuU illaatque natura imi-
tatrix
tatrix ars, qua? haud raro eas nobis fiftic machinas, quarum miranda opera cum animatorum a&ionibus magnam habent fimilitudinem-,.
Cum fapientiflimus Conditor tam
admirabiliftru&ura contextum no«
bis dederit corpus, ut orrrnia av- tomata humana, artificiofiffime licet
conftru&a?quam longiffime fuperet;
quid impedit, quo minus ex virtu-
te ejus mechanica motuque orga-
nico derivemus eos effe&us, qui
nuUo modo ex mente provenite vi»
dentur? Gerte non diiTentiunt dili-
gentibres natura? fcrutatores, qui-
bus conftat, ipfam partium ftru- öuram, proportionera & fubordi-
nationem exa&iifime illis refpon-
dere. Unde & fubftantiale quod-
dam operandi principium in ve«
getabilibus ηοη admittunt; ied oftendunt poiTe omnia, qua? ani-
ma? vegetativ« adicribi iolent, ef'
fici motu particularum corporis
fluidarum per folidasρ). A quonec
digredi videturSra:Sra:, affirmans,
viram corporis inianguineconfifte-
re q). Ethinc neque nos necefla-
rium ducirrms ailerere, quodope*
rationes vegetantes vel dependeant
a mente; velproveniant ab alioali-
quo principio corpori contradi- riindo.
§. VI.
Ad fun&iones autem fenfuales,
qua? in homine deprehendüntur,
quod attinet, tanto minus folliciti
erimus in inquirendo earum prin*
cipio aftivo, quanto clarius appa-
ret, utriusque & menris & cor¬
poris operam in iis perficiendis con-
currefe: licet rnodum, quo mens
agit in corpus, & corpus viciffim
in me η tern, hebes ingenii acumen
aiTequi non poilit. Diiertein hane
rem
p) Vid Ver är. Phyf, part Jpec. cap.
9. i, coli, cum cap. 8. §. 1. & cap.
7. §.4. Add. Claub. Theor; vivenb cap.
il. q) Levd. 17. v. 14.
rem loquitur Plato r). ή άι&ησtc ψνχη f Ις\ ml σωματ@^ κοινωνία π?ος
τα έκτο ς. Υ) μεν γάξ δυναμό της ψυ¬
χής , το δε οργανον τ2 σωματ^ εςιν.
h. e, In externis rebus fenfu per dpi-
endis
,am mus é* corpus mutuas tra-
dunt operas. Ν am ipfa quidem fen-
t i en di vis & facultas efl animi, inftrw*
mentum vero corporis. Ita certe
eft. Non enim vere arque pro- prie fentiunc membra noftri corpo¬
ris, ut funt oculi, aures &c. func ta¬
rnen
,per qua? ienfus five fenfatio-
nes re&e peragi debent. Sic Apo*
ple<ftici , & qui in eltftafin incide-
runt, necompun<fti quidem autcor- pore diileéti, ientiunt. Hinc et-
jam fit, ut a&u aliquo rranieunte
nihil ie pati ientiat corpus , cum
quis vei Dei vel alterius obje&i in- telligibilis contemplationi , tan- quam adui fuo immanenti totus eil internus. Ubi fimiliter non vo*
lumus, quod corpus fit menris quaii
inftru-
r) cit.Köler. in di(J. de intelpur. p. 9.
inftrunientum ttieré paifivum, cu-
jusmodi gladius eft refpe&u ma¬
nus; contrarium enim ex fupradi-
élis conftare putamus , ubi vidi-
mus , eife illud aliqua operandi
virtute praeditum. Atque fic ani-
mam
,quam vocant fenfitivam»
pro peculiari in homine agendi
principio non agnofcimus. No-
Vimus argumentum heic petere difTentientes ab a&iohibus bru- torum; ied ab his ad muitiplican*
das in homine animas nuila va¬
let cotiiequent^a. Principium il¬
lud, quo ea agunt, qua? agere vi-
dentur bruta* nobis incognitum
effe , mulci Philoiophi contendunt.
Ego ha&enus aifentior, quod ip-
fam mechanifmi iftius artificiofif- fimi, unde operationes eorum haud
dubie derivandce funr, rationem
nemo Tibi perfpe&am habeat. Ne-
qne enim ulius adhuc tam felicis 1 fuic ingenii, ut naturam ariimalium
penitus exhaurire potueric, fed
eft
eil hrtc qußflio, dlcente Lcefchero s)
ex earum numer ο, qu<e noßr<e nos im-
becillitatts commonent, & ad quas re- movendo magis, quamponendo rejpom deripoteß. Reipiciendum itaqueeft
ad nos ipfos, de videndum an ea, qucB agimus, de imaginamur etjam
fieri a brucis, requirant aliud prin- cipiüm a corpore de mente noftra
realiter diverfum. Requirent eer-
te nulluni. Namiive video aliquid
per oculum, fiveperaurem audio,
five per Organa guftus pereipio res
fapidas, per organa qjfa&us effluvia
odorata, per ta&um eörpora mollia, afpera , calida, frigida, de id genus alia ; vel fi appeto corpori jueun-
da, fugio noxia, imaginör, recor- dor rerum viiarura vel auditarum, aliaque ago , qua? anirna? fenfitivae
adferibi folent; icio me ita videre,
ita audire, ita appeteredec.utintel- ligam etjam, quodhac ratione fen·
tiam t). Quod certiffimum (inedu·
,
biö
s) in Vr<emt. Theol p. m. 214, t)
vid, Rötenb. Log. N< 185.
τ9 bio indicium eft, pro venire i,Ilas operationes ä inente, Ted non ab
ea fola , verum mediantibus corpo#
reis organis. Sed non licet diutius
his immorari. Pergimus itaque ad
eos , qui aperte thefi noftras fefe opponunt, rotlinde profitentes, in quolibet homine tres reperiri partes efTentiales
,effentialiter di verlas, nempe corpus , animäm 6c Jpiritum,
S>. VIL
Verifimile eft, plurimos in Jiunc
errorem ex eo indu&os elfe, quod exiftimäverint, ad corporis 6c men»
tis in homine unionem requiriter-
tium quoddam ab utroque diftin-
Öum principium, cujus munuslit, duas illäs diverfiflimas fubftantias, Corpoream atque terrenam , 6c im-
materialem atque cceleftem, velu-
ti medium quoddam utrique pro¬
portionatum , inter fe copulare #).
Sed ut error eft infinitus, veritas
β 2 · autem
u) Claub. cap, 25. de conj♦ anim. &
corporis.
autem una 5 fie, cum hae prorfui iiivita, ejusmodi parietem interge-
rinum erigere, indeque homineih tripartitum introducere funt cona-
tt> nonmirum eil, eadem ortines hoc non feciile ratione. Poitunt
autem > qui pro tripartita divifione
partium efentialium hominis pu- gnant, in duas imprimis diflribui
clailes, qüarum unam nobis con- llituent illi, qui utramqiie, quam homini dant j animam hon ex Deo*
fed a Deo, creatam effe concedunt 5 alteram autem, qui alterutram
divinitatis participem faciunt, ejus- demque cum Deo natur®.
§. VIII.
Ad priores quod attinet, funt qui
per mediam iftam partem nihil a-
liud intelligunt, quam fanguinem
& fpiritus animales, ut Bernhardus
Gonnor χ). Sed quis hinc imagi-
netur iibi/cres dari partes hominis
eilentiales. Adveriari hanc fenten-
tiam
x) tvang, Med, Art. 2. p, 7.
II
tiam regulis bori« divifionis; ea-
demque confundi partes partium
cum partibus totius, nemo non vi¬
det. Sunt enim fpiritus animales, juxta philpiophos, nihil aliud, quam fubtilior
,tenuior atque mobilior pars fanguinis, operationibus or«
ganicis åtque peréeptionibus fen-
fualibus inferviens. Medium ita- que inter corpus & mentem princi- pium ab utrisque efTentialiter di- ftin&um non conftituunt; dum flu·
unt ex corpore, ad illud tanquam partem fui totius qmnino referendi funt. Sed in re tarn manifefta non
eftquod multum opene ponamus.
f. IX.
Johannes Ämof. €omenius, 6c qui cumeo faciunt, licet eadem fen·
tire non videantur, atque flli, qui ad
fecundam a nobisconftitutam clas- fem reduci debent, meliora tarnen
non fapiunt. Audiamusipfum Co-
menium y). Componitur, (hom ο,}
inquit; e tribus, corpore, fyiritu,
B 3 &
y) in Phyf. c αρ. ji. ρ, I94.
& amma. Etpaulo poft. Ita verov eft: corpus habemus ex elementis com flatum y <eque ut bruta ; fpiritum hai
bemus e jpiritu mundi, <eque ut illa;
fod anima feu mens ex Deo eft. lllud
circumjerimus mortale, illum difftpa-
bilem : hane vero perfidentem etjam
extra corpus; ut per fidem conftah
Sed ad oculum ut pateat, qua loco
habenda ilt hxc hypothefis, jun- genda funt, qua? fubne&it Come-
nius z) : Neque putandum eft, ani-
mam ex nihilo, tanquam novum ens creari: Jed indi folummodo novam Jpi·
ritui animali in homine perfeäionem;
ut uno gradu anima brutorum fiat Ju- perior. Et paucis interje&is. Quem'
admodum igitur corpus ex pråexiden-
te materia formatum eft, ita anima ex
praexiftente Jpiritu mundi. Et per confequens, quemadmodum terra^aqua, aér, (Sther eadem mundi materia Junt, den fit at is folum gradu differentes: ita Jpintus naturalis, vitalis , animalis,*
&
ζ) P. 201.
η
yd & hic mentalis idem ille ßiritus mundi
v- Junt, puritatis Jolum & perfeäionis
a* gradu differentes, Infpiratio igitur
χ; divina nihil aliud homim contulße cre -
ύ denda efl , quam quod i) depuravit
3- jpiritus ejus partem intim am, ut aä to¬
rn num Juhtilitate poft omnes vißhiles crea>
iti turas propius Deo accederet. 2) Fin-
:q seit, ut tam in corpore quam extra
n- corpus fubßflere poffeU Qui autetn
e· heec omnia paulo accuratius ex- ti- penderit, nullam ne quidem veri- nf fimihtudinis fpeciem ea habere fa*
bl· eile d^prehendet. Nam fpiritus ,
η; ex quo media illa hominis pars de- ducitur, nullus eft. Univerfalem
M' illum elfe vult Comenius, hoc eft,
'»· vivam atque a&uofam fubftantiam
ex corpora pmnia inhabitantem at>
rer que vegetantem, omniumque mo*
ια, tuum naturalium effe&ricem, vel nt, ut ipfe loquitur, vitam mundo infis-
ita Jam ad eperanäum omnia in omni*
Iis,' husa). Sed annon fic univerfa ac
& B 4 fingula
d)pag, 29*
fingula mundi corpora viverent .2 >
annon fol, luna, fidera , lapides,
mineralia , & alte ejusmodi res mortui, vitales ederent operatio?
nes? annon quaedamin illis depre-
henderemus veftigia vegctationis,
ienfationis aliorumque ejusmodi ef-
fe&uum ? Verum funt omnia,quae
pro hoc univerfali fpiritu, pro ani-
ma mundi, pro principio hylar- chico, pro Arch,a?o, aliisque ope- rationum naturalium fi&is princi- piis afferri folent, in tot Platonicis, Stoicis, Univeriariis, Naturaliftis,
Fanaticis atque aliis explofa atque refutata, ut illud percenfere lon-
gum foret atque t^diolum. Digna
tarnen iunt Lcefcheri dehac re ver-
ba , qua? hic adducantur : Sacra, inquit, liter a &· ignorant & repu- diant hane anmam mundi, qua vsl
Deum phyßce ad mundum alligat, &
in potentlam phyjicam transformat,
vel collegmn iüi ad latusponit, qua juum jaciente munus, ab omni confervatione
&
25
& concurju verum Dens excluditur.
Etjam ratio hnic error i reßßit, qua ariimam tribuit non nifi vitales aäus exercentibus, non vero complexis en«
tibus , aut fine ulla neceßitate: ne- que opus ejjet animantium ammis,
anima generali concejja , niß ex mera
petitione principe ejus imperio Jubji*
ciantur vel ejus άπόρβοιαι eße credan-
tur b), Pereunte icaque ipiritu Co*
meniano univerfali, perit etjam fpiritus ilie, qui homini inter cor·
pus& mentem medius affingitur.
Nam ubi nulla eft caufla, ibi nui-
lus efie&us, Prasterea, fi fecun#
dum Comenianam hypotheiin, a - nima feu mens noftra fit idem
ille fpiritus animalis (abfit tarnen
hoc quam longiffime) qui nobis cum
brutis eft communis, exa&ius tan-
tum elaboratus j ubi tunc tertia pars hominis eiTentialis ? Novarrr
tantum fpiritui in horaine animalf perfe&ionem a Deo iuperaddi afle-
B 5 rit
h) Pr¬. Theol. p. 53.
rit Comenius, ut uno gradu animä
(brutorum fiat iuperior. Sed an qualitas quaedam, aut quoddam hominis attributum
, conftitueL-*
ejus partem eiTentialem ? ii etjam-·
ipiritus ifte hominis animalis,quem- admodum iterum difTeritComenius,
(it poft mortem diffipabilis, & in*
teritui obnoxius, anima autemno-
ftra ejus tantum qualitas & perfe- öio; quomodo, tunc extra corpus fubfiftere poflit ? an poflibile eft,
remanere perfe&iones, pereunte.»
ipfa re , cui inhasferunt ? Videat Comenius, vel alius, qui eumiequi*
tur, quomodo ie ex hislabyrinthis expediat.
§. X.
Perniciofiflimadenique eorum-j
eft fententia, qui ad alteram a nobis conftitutam claiTem pertinent , &
partes hominis eflentialesita multi*
plicant, ut alterutram ex fpia eiTen-
tia divina derivent. EiTe hoc dogma
nihil nifi fcedum depravatae naturas
abort
27 abortum ex Ethnicorum fcholis
hauftum , quodque profanam iu- perftitionemomnino iapiat, nemi¬
nem ignorare putamus, qui vel
paululum gentilium nugas, de ani-
mas humana? ex ipfa eilentia divi·
na emanatiqne , fibi notas habet.
Neque enim dubitant Fanatici ipfi,
qui hane de hqmine tripartito ny- pothefin, quafi propriam fibi fece*
runt, tanquam jpatronos impiifli-
ιώχ fua? iententia? allegare Plato- nemi), Hermetem Trismegiftum
d) aliosque. Sed mitto longam fe-
riem eorum, qui exipia gentifico*
horte huc referri pofiunt, cum vel
Pythagoras, Socrates, Platonici at-
que Stoici hujus erroris abyffum
nobis ob oculos ponant. Cicero
diferte Pythagone tribuit, quod
Deum animum eße ceniuerit, per na¬
tur am
c) Teub. in qu<eft. TheoL an dentur
tres part. hom. ejjent. p. iov d) Jo-
Jeph. Stellatus inintroå. in vetjap.cap.
xfiq.
'Λ
tur am verum intentum atque comme* v
antem, ex quo nußri animi caperen-
tur d). Socratesdocuit, uteftapud
Plutarchum: τψ ψνχήν μετα%#σοΜ yS nål λογισμέ , ύη ipyov είναι
(dsü μόνον, άλλα ηάι μέξ(&>, ύχ dm9, αλλ' άπ άυτν nod g ξ άυτχ γίνε
&αι é). Platonicos, anirnam no-,
ftram pro pareicula eiFenti« divin«
habuifTe teftancur quam pharimi /).
Unde & Plotinus dixit g)) φνχάς μοίρας in Θεδ, ηάι όλως him , par¬
tes ex Deo, tpfiusque totas. Quo ·
modo in ienten.tia de cripartita ho¬
minis diviiione hi prasluferint Fa*
naticis, nou obfcure indicat Cle¬
mens Aiexandrinus , quando dicit:
KOi Js άμφϊ τον Πλάτωνα vSv μεν εν
ψυχ/j &είας μοίρας άπόρροιαν ύπάξ>γρν·
τα, ψνχ,ήν Je εν σάματι ηοί}ο}χίζζσιν.
Tlatomci autem mentem quidem forns divina
d) De nat. Deor, cap. i. é) Loefcb.
Vr¬. p. 78. f) vid. Budd. Tbeol.
dogm. p. 374. g) cit. Ρfann. in Sydem.
Tbeol. Gent, cap. 7. §. 5.
*9
dhime in anima effluxtonem ejje, ani-
ynam autem in corpore conßituunt h)?
Platonicos iecuti funtStoici, quod
inter alios cognofci poteft ex Sene-
ca afferente, animum humanum ex ikåefn, quibus divina contiant, femh fiibus compofitum ejje t)% Et clarius
ex alio loco: Quid eß, cur non exi-
fiimes in eo (homine) divini aliquid
exi(lere> quiDei pars eß k)? Utve*
ro cognofcas* omnes fere gentiles, quibus mentis humana? ex ipfaDi-
Vina eflentia credita fuit emanatio, tresquafi partes hominis eflentiales agnovifle, eorum hac de re opi*
nionem ita nobis exhihet Jacob.
Thomafius /). Duplex geniilibus (non facile dixerim omnibus) prin- cipium erat, Dens quidem rerum ater*
narum y materia vero caducarum. Cum
igitur vide rent, bominem perinde ut
bruta, h) Strom. Hb. $.cit. Budd. in Theol.
dogm. p. ead. ϊ) de conjol. ad Helv.
cap. 6. k) Epift, 92. l) mßta Pbyß
211.
5°
bruta, war/i ejffe ohnoxium, tit* \ {
men vellent hominis animam ßatuere mortaiem, (loquimur autem deiisgen- tilium, quibus animas humanas perfuafa fmt mmortalitas) eo Jefe pafft junt
adigiy ut animas homini minimum duas darenty immortalem unam ex ipjms Dei ejjentia oriundam, mortaiem alter amy materias propaginem cum brutisque cornm
munem. Atque ex his & ejusmodi
fontibus prorepfit in Ecclefiam
Chriftianam veterem hicdetribus hominis partibus error, cui parro-
cinantes do&rinam de regeneration
ne m ierrime perturbare atque_j
evertere ftuduerunc. Quales fue-
runt Valentimani , fernen aliquod fpirituale a matre fophia homini
additum narrantes, hominemque_>
triplieem , materialem , animalem,
& Jpiritualem fingentes m), ' He*
radeonitos easdem inßarunt tibias n) m) Teub, p. 22. Budd,in DiJJert. Quid i de haeres. Talent, §. 8· ?· 43 3. n) Budd\
fag. 492.
Qpid Tatianus hac in re prasfliterit,
videri poteft apud eundem Budde-
um o) Manich<ei, tefte Auguftino p)
homini duas animas aifignabant,
easque contrarias, alteram a bono, alteram a malo Deo inditam: ut ceteros Hasreticos huc pertinentes
omittamus.
i Sed , §· χι. , :
utut iniana haec do&rina ali- quo tempore fuit fopita, imo pu¬
blice quandoque vélut intolerabilis
~
damnata; nihilominus Theophraflus Paraceljus eam in lucem protraxit,
&cum alias, tum vero imprimisin
libro de creätione hominis q) in- ftauravit. Hunc fecuti func, tefte Buddeo r), Jofephus SteUaWs, Bat ftifia HelmontniS) aliique ex illorum
numero
°) P-W1· P)m de dnab- animab,
contraMamch vid. etjam Hteron. Epifl.
159. ad Hedib. q. 12. c it. Scheibl. in Met
t tapb. p. m. 316. q)p. 757. add.Colberg.
Chriff. Platon, p. 1, cap. 4. r) TheoL
dogm,p%
numera, qui Fanaticorum tiöminié veniunt, nempe Schwenckfeldiani, Weigeliani, Boehmiftee, Novelli Pro¬
phet a , Quackeriftdd & alii Enthit·
yfo/fo r). Unde & Novelli Pro*
phetas in ©cftiuffel 3)abtt>é n. 20. ica nugantur; £)et SDknfct) befielet itt bretyen twfetuitcben ©tucfen/ Seibi
©eel unb ©eifl; S)a*é erfte ifi @le*
nterttartfcf)/ baé anbete (Etigeiifcb /
tHté britte ©Ottltct)· Qiianquam au*
temrecenlitihiFanaticiafeinvicerrt
digrediantur, cum alii contendant*
ipiritumiftum divinum effe homini naturalem, alii autem fupernatura*
lem: confpiranc tarnen procul du*
bio omnes amico confenfu in eo*
quod quilibet homo aliquid divinit femenque aliquod fan&um in fe habeat: quod hoc fit falutis prin- cipium, quod fides ipfa in eo, Sc in ejus a corporeorum vinculorum li-
beratione modus perveniendi ad
falutem
r) Vid. Lcefch Treenot. Theol, IL con-
traDeifias fanat. §, i. feq.paoz.
η falntem confiftat s). Siftit nobis ejusmodi ineptias & ex orcohaufta
portenta Jacobus Bcehmius , Fa-
naticorum famofiflimus, qui, di-
cenreTeubero t) tertiamsjuxta cum
quibusdam FanaticU, partem, eamque prtncipem affert , pecultarem pror- fus & amma rationali jublimiorem, ej- Jenttarn hominis tntrinjece conftituen-
fem, omnibus hominibus ineχ iß: entern, aptam natam ad jptrituaha dijudi·
canda, per Adami quidem lapjum de-
bihtatam, neutiquam vero exßinäam penitus, qu<s jubßantia fit ex De i fub-
ßantia pullulans , in qua <eternus λά · immediate habit et, i//o quoque tempore, mortem peccant mor-
Inveniuntur ejusmodi nuga?, in Boehrnii Myft. Mag. cap. 20. Plu-
res(jue his fimiles receniuit Loefche«
rus ioc. cit. & Praenot. 3. $. 2. contra
Dogmatift.Fan.crafl p-m.2 3 2.&15 $·
§. XII,
Quam autem monftrofa atque
C blas-
s) vid, Bitdd, loc. cit. t) in cit. dis-
fert.p. 25.
bläfphema fit ha?c de divino in ho«'
rnine fpiritu fententia, nemo non
videt; quam ideo nominaiTe , eam iolide refutaife erit. Hinc dicitCle*
mensAlexandrin9/*),#;* άνέ*
ζετάι τις επαΐων τύτ% Θεον εγνωχός>
άπιόών εις τον βιόν τον ήμετεαον, εν
οσοις φυξόμε$α χακοϊ'ς. Ενιτ) yåg άν
ii τ ως, ο μη <Γ ειπείν Β ε μις, μεξίχως
άμαρίάνων ο Θεός. ει γε Ίά μύξη τ£
ο'λχ μέξ'ή χα ι σνμπληξωτιχά τχ ολα.
*Ει οε μη σνμπλη^ωτιχα, ϋόε μερη ειη
αν. Et certe qui meliora iapuere apud ipios gentiles, non potuerunt
non hanc opinionem tan quam ab-
furdam & abfonam rejicere. Un-
de VeUejus iile apudGiceronemgra-
viter notat Pythagoram> quod quum
ftatueret, animum (hoc eft Deum) effe per natur am rerum intentum &
commeantem, ex quo noßri animi cape»
rentur, non videret, diflraåione ani~
worum humamrum difcerpi & lacerct·
vi Deum, &> cum mijeri animi eßent,
//) Strom, Hb· 2, c it. Ρ fann. diÜ. loc,
35
quod plevisque contingeret, tum Dei partem effe miferam x). MeminiiTe
hoc deberent adveriarii, & perver- ia atque fanatica fua opinione abfti-
nere, qua non nid impnffima quas- vis in ipfam majeftatem divinamefo
futiuntur. Quisfine trementi ani-
rno hzec audiret dogmata, Deum eile mutabilem , in partes divifibi- lem, imperfe&um, corporibusin- cluium, eorumque motibus ita ob*
noxium, ut ne uilum quidefn po- tentia?, fapientia? & bonitatis indi¬
cium oftendat. Sed annon hasc de alia ejusmodi βδελύγματά fequeren-
tur
,fi particula ex Deo difeerpta,
hominis eilentiam conftitueret? an*
non Deus de fua majeftate detur- baretur? homo adexitiofam fuper-
biam extolleretur ? foedifiimaque
introduceretur idololatria y) ? E-
vanefeant haec paradoxa cum cete- iis: animam humanam eile a?ter-
<
C 2 nam
x) de nnt. Deor, c, τ. y) Ltefcb. Prt-
w, Tbeel.p. 105»
6
tiam, omnifciarn,omnipotentern:g)*
Appofite in hancrem loquiturLipfi*
us a): magmtudinem Det qui libat tan-
tum, & noftrum iftud tmbeciüum &
tenue, ridebit profedo & exlibilabit iftas voces. Imo abominatur ilias
ornnis
,cui mens eft fana
,fatis
perfuafus, nullum aliud cogitandi principium eiTecorpori fuounitum,
praeter animam rationalem , eam- que proprie quidem fpiritualem, a
JDeo, non ex Deo , creatam, mul- tisque praeclaris donis inftru$am ,
non tarnen ab infirmitate liberam atque eltentias divinas coniortem#
$. XIIL
Ex illis, quae jam breviter difta
funt, non obfcurum eiTe putamus ,
quo loco habenda fit anima , quas homini inter corpus & mentemieu fpiritum media ailignatur. Quippe
qua conceiTa etjam efficitur,ut mens vel pro ipfb Deo habeatur, vel pro
quadam eilentiae divinas particuia,
quo ζ) vid. Lee Ich. Pranot, p. 79. φ» ι $ f.
d) Lib. 3. Pbyf. Stoic, diJJ. g.
?7
\ t quo ipfo robur fuppeditatur theoiö- dt phis myfticis ftabiliendi fuo; erro*
im res iti do&rina de peccato origmis, fr converfione, verbo & facramenris,
\'it arque turbandi Eccleiia? pacem. I-
3S girur quoclinque demum prartextu
is anima illa intermedia adilruarur^
di rejicit eandem quivis ingenuus, Ca#
tonisque virgula, cenforia dignam
i- judicac. Latetenim anguis in ber-
ä ba Et certe qua? heic dicunfur a 1- trichotomias patronis nullo nitunrur
j fundamento. Clamicant vinculurn,
m quo neéfcuntur materiale corpus <3ί
immaterialis mens,eile utriquecon- tradiftin&um, &; hoc eile anfmam
alferius cujusdam naturs , cujus
quafi Capfula corpus ed, iicut illa
χ domicijium msntis. Sed re vera
u aut entia praeter neceflitatem mul-
e tiplicant , aut ahquid non mtelltgi-
is bile effingunt: quoniam pr & t er corpus
o (jU£ flint corporis, mentem ejusque
j,
,fundiones, nihil an'tmo concipi poteßy
o quod in veror um entium cenfum ve -
mat*
mat. iy. Verum fingant animärrr, qua·
tenus menti contradiftinguitur, efie
fubtihifimam
,& quod stheream at- que fideream redoleat naturam, nun- quam tarnen declarabunt ejus in men*
tem five fpiritum operandi modunu
Nam fi ex fideribus originem traxerit, etjam corporea eft. Sed, ne c aliud, verba funt Claubergii <r), quodcunque
corpus, utißtritum coeleftem vet athereum9
quem nonnuüi vocant ? anima magis pro-
portionatum , quam eß humanuni, inter·
medium fingere pojfis : quandoquidem omke corpus natura fua aque differt a mcnte,
§. XIV.
Fulerum etjam fuae fententiac quae-
runr adverfarii in pugna illa , quam in nobis experimur, quamque dici-
mus, rdtionis & appetiius fenfitivi, Sed
eft quoquehaec a philofophis pariter ac
theologis ita explicata, ut hinc nihil
lucrari poilitFanaticus. Kempe often- dunt, non effe hanc pugnam inter duas
contrarias vohmtates, unam ipiritus
& alteram animje, ut iibi imaginantur
trichotomiac patroni, Ted illam impri-
mis in eo confiftere, quod voluntas
nofträ b) C taub, cap.zj. § 4. de Union, 4>niHt*
& Corp, c) tap, tit, §, j.
w noftra excitata a duplici velut bono,
uno apparenti, quod repraefentat fenfus
vel imaginatio, altero autem vero,
quod jubet ratio, propter congenitam fibi labem, non niii difficulter ad bo-
num illud verum fe determinare poifit.
Itaqjvoluntas fecumipfaluftatur, dum*
trahitur quaii in diverfas partes, hinc
motibus corporis, illi,nc ratione d).
Quando facram fcripturampro fua fen-
tentia ftabilienda allegant diilentientes,
hoc imprimis faciunt, ut confundant qualitates & dona fpiritualia cum ipfa
hominis fubftantia. Qua in re quan-
tum hallucinentur, quivis facile per- fpicit. Placet audire Loefcherum: £)g*
in nobis, inquit, funt bona fipiritualia)^
alt un de
,a beo nimirum , per media ab i- pfo conflituta ad nos veniuntyfunt itaque in*
terius noftra^fed velut donatay imputata,
in nobts produöla^ non t/inquam phyjice in
barentia e)i Sed haec ad fuum forum.
A) Vid. B udd. Theol. Moral, ρ Art. 1. c αρ..
1. Se61. 6. q. Phil. Praft. part·, I. cap.
2. Seft. 2. §. lp. e~)Pr<enot. Theol g. con«
tra Dogm. lan. Crajf.
SOLI DEO GLORIA.
*„·* % * *
SaQtte ί£>ίφί
2«
£err AUCTORN.
$1 OWdnmfTtQ bar ttoa'nne beiar/
&n 2vK>pp οφ en förnuftig
λ ' &iål '·
3 benneé trefenl) intet felar/
Wdv bon meb tbmi dr fiapab nxSl
2Jf 4?£:rran£ flora aimacftd f>anD/
0om bunDtt (>ar tf)et fåta banb- gajl några bierfligt pidga fdfa
Jpon tre/ ia flerc Delar bar:
§brt 0οφ Itfroal tbe borbe md/a/
tt)(t flor fara meb % brar:
?0?an mdfle acfta jtg ratt grant/
Οφ ti tro tytt/ fom ti dr fant,
$drom/ £err cjnd/djt, 3 ffrtfmett
<£rt toercf / bet 3 of gifma mil;
Jjjelt noacfert gj aitfammand brtfroen/
0om bdrer tbenna trciflcn til;
(St Pallas tberfdr ger ftl lön/
Λftu fnari/ en, iager^ran^ ratt (T/dm
3 fiorjla &afi
fattab af
o
o
JOH. M. GRAA.
Clarisßme Domine Candidate.
1 lUamvis unicuique homini debeat maxirno iti
pretio effe aureum illud effatum Apolliriis
yVtåQl (FSctiiTOVy mirum qft tarnen, reperiri, qui
in
iui notitia adeo cascutiänt, ut aequc quid effi-
cere
valeant, confiderent, nec accurate expendant
cas
partes, unde conilent. Scilicet addunt illi ad
duas iftas partes, animam Sc corpus, quibus con- ftaruus
,tertiana quandam, neicio quam. Et funt»
qui ad brutoruin animantium conditionem damnant hominem, corporique tribuunt, quod ίοϋ vindican- dum
eratanirtio,fältem 3nimo utia cum corpore confi»
derato. Horum äliorumque forte erroribus Tu,amice inpaucis, occurris, Sdoces, hominem duabus,. noa pluribus, nec paucroribus conftare partibus eiTentia-
libus, Atque ut foio , Te nihil prius neque anti- quius habere, quam ut Te ipium bene noicas*
non
