• I4# ·
r-riwτ J eswa- t
Difputatio
Moralis,
Do
åj^etitu Senfitivo
ejusq5
Motibus
in
communi
Gjuam
Benedicente Domino
Et
approbante
AmplisiimaFacultatcFhilofophicä^
in Regia ad SalamSveonum Acadetniä.
SUB DIRECTION £
S
PracUriJJimi Viru
Μ
ISRAELIS BRIXGIL
Civilis
Philöiophiae
ProfciToris Ordinarij,
ceptoris fuircvcrentcriufpiciendi.
Liberallstxercrtij caufAt plactdafententiarum coüationi
(ubmtttit
LAURENTIUS
N. PALUMBUS O Gothusr*. .In Aud. J/et. Majorda. d.4.1duumJut2tj%4nno 164$* Gen. 4, v. 7.ρ—ρψφη
a—ΙΓΙΝ\ . U Ρ S A L I A.toprimcbat
EschillusMaXThije·3Q
F^ro Reverwdo,
Μ·
Ν
T C
Ο
L Α Ο
MAGNI,
in
-®tCCia^lö!
ftFrsepoiifo &F.aftofr\
Lincopen-liiitemConiiitötirAiT-ilbri. Parenri meo
omniaalinairc-rentii & obfc v^ntiäaetatemprofecfuendoi
balitteni & obicqiiia.
Exercitium
' me nun impulthoc Academitum^CbariJime
Pater
Utfitbircm-.uria
tcauß; ne abhorrerem fec>t mot,utplaceret
fvajit exercitatio,ereyntUt ConlmuaremFavitorumj<?«//'»*hAcyaa
tionemeprobatum iri conftdo.voiunttts : unatameomnium, éa%;Φ timamemovitcaufat utlaboy htc>cujuafyuEiumjuretuo optima,
a
ßhorepeteyepotes, non
folurn
a meprodir/t,verumadtefponte fuaproperaret \ nonqutdemamma remunerandiιAgentfa tuatήme
me-rita-tjed unicegratttud'nem altquamfigmficandi*, conteßaturua hoc jpjo me quam plurima tibi velie debere; quippe qui vifdmea-,
faß-Deum? unictus es auto fa tibi injuper qmd bens vidiere UccttP
debea,tibiquodDenac bonis grata facere queam adjcribo,tuum
•fΗ benejkv-rmqupd Mußs ßm baffehm conjecratus. Manént hdc
inan momeointegra\ttrambuntop dumjpintum duterelicebit
Pro-jnde hoc- quiequid eßoper'ütibiplacsat.ptd metedevotionis ξβ·pirα* tliudinA
trgateßgnum. nonbeneßciorum
redhoßimentum. Sien.mV*eHfatia , »tt*rfti$,erltiumAcncöquaMurcruda-meλßudia hac
raliom ijsvel
fiian lo'Jem,
ingemummsuminartibds civihbusex·ercsni'&x quod (ttibiplanereinuäexero, minfiiem^higratumfore
Jenties. Aminum ertirnhocipjo aid'S quehtFektc<sptum ffadtum maßsdecurtete. Cen ervet interim teDeUt C/emzntiff fahumξβ
imoluwew. >iJUbfMiavoveba* Aa dum3. hon.Junj Ann't16+$.
T.P.tis
Ftl.ua objequentifji
ψ ΦΦΦψ ψφ φ Φ>
<£·
ψψ φ f φΦf
Φ* ΦΦφφφ;
Φ
;Difputationis
Πς^Ä Ρ Ρ
Ε Τ I
Τ U
S
EN-SITiVOiProoemium.
Nuytcetiov wcbnÅetov ccvijat $1&^7ϊ*#ΐ»tiVtU
των όντων(c ^«χτιλοι1 τω» Jtvijotv >
concin-ré iünuit Piutarchus iibhi dc plant.
Philofoph. Nam oonrequrriturdunta¬
xatnuda Xheoria& eognitiorerum
di-"itilimafum , ied etiam unacum
theo-ia conjungecdaeil ^aji/
ipfaΓιveåttio,
i.qvx urrité inlmuaturmer>$ cognitxoriet'hiluJophtiZ Moräns
diügenter eil imbuenda >qua? propterea inventa
>adeoq;
adddcenda cil utprafcnsvira bene &.
quautum rediå
ra-.t)one duce,fieri in hac imbeciiJitate
poteil> felieiter
trän-iigatur. Quemadmcdum autem omnes dilciplinae» qua?
.praeter nudarn cognitionem alium libi finetn propofitum
habend tribus con/tare partibus
certum eit> notitiåmm.
FiK<>Qbjetliξ$ Mediorum^ quibus ad tinem illum pcrvenitur,
<£uut Åverroe*·incolligct i.cap 2;doeet Ita et>å Pbtlo.Ophta
civilis tnbus lllis abloiviturj /. Fine
qui optima ratk>.xc
ßiciturcivilisvtufel'citts, ζ. Objeflo
inquod tinisper
diaintroduei debetyquod c m alij aliud
faciant,
nosiano
fenfiu hom nemqu^tenvu civilafel>ctutü'c%pa'x eil i
onimus.
$.fdedij·feuprinci>.ijtquibus
hnemillum'?alleqiiimurtquz
vtrtu-t&i iunt» quippe quibus
velud
gradibus auguftam
iehcitatis
arcem afceodimus. NosimpraeCntiarum, partemobjedijjppetiir*m
Vid.
Seηfi/ivun)
fub
dilquitionis iucudem
revocare conftituimus, quodutfehciusacfacilius fteripoflic,Divini
numinisimplorantes
gratiå,ad
triapraecipué Merobra
pra?-fentemdifcurfum referemus. Inprimonaturam &
ellen-tiam Ap^etitusaenfitivi perDeftnitioriens
inveitigabimus.
InSecundo Divifionem ejus énucleabimus./«Ttrtiodemum de ejusdem MotibusfiveAfFedibus,
generatim
dimtaxat,difpiciemusr'.
MEMBRUM I4
De
Appetitus
Senfitivi Definitione.
T Η Ε S I S I.
ESfentia
nem indagaricujusvis rei commodius
neqütt,qusabAriftot.libxTop cap.5.§.quam
per
defininö-2,xéyQ&)* dieitur o w71 r,v weuwpcuMf. lam proptereain
ipfo
Difputationis liminepramfiteresequumducimus>
tumra-tionefäcilioris methodi» tum ex pra^ceptoCiceionis lib.i.
offic. &lib.2 de finib. ubi inquit: Omnisqu&dratione
jujei-piturtraditio ddeßmtionedebet proficifci, ut
mtclligatur quid
ßt
d:quo difieptatur.ϊ ί.
Cumautem duplexfit Definitio. ITna
five
Njmmalis. Altera five Rea/ts, iiiaDcdniti
no-mcai eilentiamdeelaians. Utramq,hie
confidvrare
crpediet,
quandoqirdem
nonduntaxat realis
verumiam nominalis nonraronos deducit in cognitionem rei.
Excognitione e.nim voéum
varjarura
dependet
cognitio
rerum. Innominali vero defiaitione,hic imprimis con*
fideranda venitHomonym<tLs
II T.
Appetitusaliuscft innatus,alias
elicitus.
Innatusfeu
Naturalisnanfolumhominibus, fed beluis,ftirpibus &
ina-nimatis adeoq;omnibusrebus
ined.
Nihil
enim innatu¬raexiilit quod
nonappetituahquodueitnr.
Sielapis
na¬turaappetere diciturterrae centrum, magoes ferrum>ma¬
teria forifcam,ftirpes alimentumproliciunt5corporis
qus-libetpars,quodTibi familiäre eilalimentum, ad feconvcr-tit&rapit é venis,atq;infui
transfert fubilantiäm_s.
IV.
Nos hicappetitumintelligimus Senfitivum Sc quidem
cum qui in homine ell & imperio raticni* natus parere,
quiq,· dicipotetl rationabs,nonper
eilentiam
quidem,ficatVolunias,iedialtécnperparticipationerrL».
V.
Realem definitionemhuncinmodum formatam
ap-probäre convenit. Appetitmfenßtivuseilvisjeu facultasam¬
majenßtiva·,quahomopracedente cognitionefenjuah,tnclmaturad
bonumjucundumjequcndum Sc malum injucundum
få
adverjumfugtcndurrLs.
VI.
Definitio realis in conceptum duplicem refolvitur»
quemadmodum Logica quje omnis bonae
eruditionis
in-irrumeutum Sc veilibuluro eibnos iniotmterpenericutn vi¬
dd. Sc Specificum Generüloco meritöponiturfacultas. Ne«
ceiTurr, cnim eilutfit vel adusaliquis,vel habitus,vel natu¬
ralispotcutiaieu iacülras. Aflus autcm tfle non poteft,
-fafe enfrtitranfit»appetlta« verß permanet Scadeft» etUm
cum fenoiexerit.· Neetobttmeft quippe quicon«
uctu4i-jieparatur: ip£a<n proptereanaturalemfaculutem cüb &
di-ciomninöputarousr*.
VII.
DifFcrentiain definitione data defumiturpotiilimum
,-å SubieHo & Objecla. SubjetlumAppetitmfenjitivcΗHomo,cui
ineft anima fenfitiva, facultatis appeteritis prineipiurrLa.
VIII.
Juxta hoc non negiigendum, quod ficut in homine
duofuntquali re&ores, hatiotfappetitun fenfuum: iic bina
corum imperia ; Rationisin appetitum civile, hujusvero
inexternamcmbrakerile. ■ Licet igitur ienius farpé repu<*
gnent rationi , eidem tarnen fubjici & abeadem in
ordi«
aemred'gi pofTunt, Unde PerbasSatyr.5. ficcanu.* Statcontraratio fecrctam qanvitin aurem^^ Ne Uceat
faccre
quodquisDitiabit agendo,
\X.
Coniitto fine qua , non pnfluntelici a£lusappetitus cir¬
caobje<5tum eitcognttio five Judicium fenjua/c, quod adrem
appetendaravelavwiandam praerequitur. .Neceilltatem
ejus vel harc evinceot. 1. Appetitus tanquam potentia
caicaoSjectum iuum appetereaut averiari nequit, nifi pri-usope facultatis
cognoicentisinnotuerit
lub ratiqnebxj«
öiautmali.
X.
(2) Nullapotentia fertur in objeåum, niii
bli
quomodo cogaitum&:pr&'fens.fedobie&um appetitushtprär¬
iens mediantcCognitionen non poteftergo adulium
a<dum
moveri appetitus absq; notitia fenfuum. Hincregulär
▼ulgononinuiitatcr. tgwti null*cupidc. (guodignoratnue,
id
nefyappitimuanefyfugimut. Tantumdihgimusquantum cognor
...
X
i."
.Ol·je
Elum appctitos fenlirivi, in tota fua latitudine cftduplex. I ßonutv,tjUGaduEluwperfecHt'wnistantum. Eju* for-'
maiisratiomorivaeit convementiaobjeEli,qua ιρίάcauia eil» qnodappetirus nonpojffit non ferri in bonum> qua talo.
JDrcicniisautcm bonrtmqkktaU\ ubi notar.dum
,quöd non
excludimusbonum apparens»utrunrq; enicn eil appetitus objeäum. Tarn enim appetuntureaquarevera funt bo¬
na; quam qua:Ipeciem bonihabent. X II.
Dlverfa tarnen eiltatio appetituV boni veri &appa*
rentis. verum ex fua natura appetendum eil.
dpparens
verόcumrévera malum fit, non niii per
accidens, idq»tum
refpeElu objeElt ipfms, quacenus non per Fe &'abfolute, ied
peradbxrentem Γιb i boni Ipeciem appetitur> tum refpetlu
potentiλ quatenus ipfa vitio vel defedlu aliquo laborans å
rnalocietur. Hoc modo Philofopbus dixit» inteließtfm
coguoiccre falfum, quåerrans eil.
X 111.
I f. Malum·, quoadaElum averfationütantum. Quemad·'
rrodum ada quataratinappetendi eil comemeatia obje&i:
ita averiardi eildisconvemtntia ejiddem,
qua? facit
utappeti-tüs neqüeat in malum ferri
qua malum, five fub ratione mälitiar, ciusecörivcnicntiam tollit,eåq; iublata
foliiturap-pct bilitas, qua excongruentiaboni naicitur. Malum
e-rimapperituf, ut diduin modo eil, quatenusfiöam induit
bonittttij*ipeeiem_».
xiv. . /
^
;;
^
Ab obieFo grmiropromanantduo
appetitusfeniiti-vi a<?us. ß numlequitür JEerJecutio*
ingratumfuga. siElu* petjeiutunisj. eric ad i>cejn ordinantur,variumq,habent ad «umrc pcciuab.»'
Χ ν.
Velenim refpiciuntcum in ßafufuturo* & fic ad obje· Hum ferunturamore quodam»aut remi Iiiore & minus
fer-vente,autinteoiiore»cum uon iine moleitia &tflicaei mo¬
tuhncm propofitum obtinere fatagunt. Vel in Prtfenti
proutjamhnisacquifirus eil»& tum 10 eo tanquam quicte
fubliitunt,ejufq.jucuodafruitione obiedtantun,,,, X VI.
ABu*Aveyfittionü Tcufi/v*non. conferunt perfe poilti-voinfluxu» iedperaccidefis iölum ad finem obtinendum,
quateous removcnt & averiäntur mala & obitacula fini
OppoiltcLj.
MEMßRUM IL
Do
Appetitus
fenfitivi
Divifiono,
XVII.
Ariftotelesl'b.2. dean.cap.3. t.27. di vidit appetitum
inconcupiiccntiam &iram. Cicero3. Tuic. quadt. unam
animicupiditatem, alteram a'gritudinem appellat.
Fpi-&etus apud Arrianum Üb. 1 cap. 4. & partim o^it
«-xhfoiV) vulgoin concupijcibiiem$i ratcibiiem diviuitur..
X I IX.
Concupifcibi/üert: qui rtmpliciter id qsiodbonum eftAp¬
petit&noxiu rugit. Irajcbiluqui propulfaj idquodbonum impedit& arcetidquod malumfubinfert>&Ticctiam
ver-fatur circa bonum ieniibilc, non quidcm ut iimpliciter
bonum ert>led utarduum &difficiie.
XIX.
Utetq,horummagnoperceilanimali ad fui
conferva·
tio-tloncfr! neceHsr!«^ Nimquid
prcdeAct
bonis &
jueupö*§
deledari» nila Sc mclefta deteilari ac abhorrere,ηi
Γι
£<*
coniequi ppflci,.im^edimcnta
tolleodo,
qua?obftant
quo-niinus obvemant, h<cc arcere quatmalumadducunt
Sc
no-civa fuhinferunt. Ambsbtisigitur
hisiacukuibus
sppeti*
tum feniitivurninftru&um cilkrnaxin?c oportet-». X X.
DiilindaseaseileindicioeibquoddiAin&um
utriusq;
Atmtfnus. Conrupiiceßtia nsmq; dum
intenditur
minuit
iramdraviciibm intenfa minuitconcupiieentiam.C»-rcrum unum &idemnon eil appetere bonum &
impedi-mentum ejustollere, vel fugeremalumidemq, aiceio.
IXL
DedignitafeίHorum
inter
omnesnonconvenit.
Ira-fclbilemeoncupricibilipraeftantiprem argui
gpteil
i.Ab
objedoiqnod /$?nobiliushabet, vid. bonum
arduum,A/£
bonum duntaxatcomuncAbi vendicat, z.Abetfedudumή.
conriugit Irafcibilem
opitulariconcupifcibiii,fit
illudauii-!ioregio,non iervili.Piccol.Gr1.PhU
M0ral.cap.14.
ΜEMBRUM III.
Dt»
Affeclibus.
XXII.
Quamvisadionum humanarumprineipiuproximum
AppetitusRatipnalis fit,nibilpminusSenjttwmhic
dominiu
Abi vendicat: isq,· non nudus&inermis,fed
miniftris
fuis
indorpjtis faepé 6c ef¥ra?nis$\^2&xxUAffeBibu<t
Videl.
quorumjOpeΜ beneficio, dum intramoderncontinentur,fines o«
ptatos,nonfine iingulari utilitateaflequimur,
ijsqj
majori
sumiueuaditate perfruimur.
XXII I.
Forumttatufatioivcl imprimisin Sthicainterpterari
convenit. Quaodoquidem inillisedomandis &
dirigen-disprapcipuévcHatur*totaq;
fermc virtutis
vis
in
cooceu-pataeftutafTctius
exorbitantes
årcäå ratione
ccércean-tur. XXIV.
Inftttuitur etiameorurotra&atioin alijs Difciplinis.
verumdiverfå penitus ratione. In Plviofiphi* Naturah,ut
sflftäiones tacultatisappetentis naturales confiderantur0
3n oratoyiavcroquatenusaddemulcendos fle&endosq,
ani-mos bominum conferunt, AV^,enimardere tnquamauditoresfupsfadetorator^
quhtpfe
nonardcat, Red&dixit Cic.lib.
<2.de
Oraturo.
X XV·
-Slint autem> AffeclU4 motior.es appetitu*
Setifiiiai,
cummulatwne corporisnon ηaturalt
ab objecto
bono-
velmalö
aΡ
han-taftapropofito
ξ$
AßimatfO)
ad
iüud confequendum
ξ£
hoc
vitandum
Burgerfd.inidea
Philoiophi*
Moralis. cap.7,§.2.
XX V T.
Dcfinitionishujus gcnuscit
id
ut conitetad-veftendum eft quod Ärift. Üb.2. Ith.cäp'.j.
& üb.
1. MagsMoralcap.7.dicit: Tria inanfmo
effe
qu£Jemutuoconfequun-iur: utpote
Αυν&μ&Νε£&ς
ngqingyéåu;.
1Ad
UDumhortun
-fe.ierendifuntaffectusr'.
XXVII. '
AddvvifxHf revocari nequeunt': Hae
eiiittv
funt
per-petuap»
AfFedius
nonitem.
Necadi£««yfaepéenim
afte£tås
oriuntur anteullumhabitum contra&um. Rclinquitur
idcirco quod fint
id efl funttiones
five motions
po-tentiieejusåquåörtumtrahunt,exquibusdeinde
Morilee
fiabitßs^irtutes & vitianaicuntur.
XXVITT,
Ocrrtle&'HJr praeterca definkio data r,
ir quoiuam hibcnt
Iccfett)
afFe&U5>eftqfyfäcult<H«pTft*ns· %,Qbjtclumcircaquodfundiones iuas obeunt» 3.
Einem qui
eilperfequibonum & fugere ηiaIun?Ls
.
XXIX.
AIlaborant nortndlli afFedrus in ftcultaie cogmfcente
. coliocare,
quamyerdmåabiii i itanturfuodamcnro faule
•derrehendent* dumattendunt quodoccupentur circa
bo-iiüffi vel maium ié&andum autfugiendumvquae fuatope-·
ratiencs faeuhatis appetentis: Non autem circa veruna
. vel falfum, afrirmandum» vel
negandum quse
funt
opera«». tiones facultatiscognofoencis.
XXX.
Agnofeent deiode afFedus cffeJMotionef (ivewot/aina* nimobiinclinationesinrem appetibilem.Facultas
cogno-feitiva non raoveturinrem quampiam» led munusiuuirh
quietc pctiusquam motu ablolvit.
XXXI
Ex diviiione appericus in Rationalem & Senfitivum>
quseri potefF in qnonamafFedus commodius cöilocentur.
inu>to(fremotioneseffinemoinfitiaripotefi. Nam rationis ex*
pers api etitus» lenfumlequitur,& å judicio Phantafttemo«
vetur. Rationisautem etmposdudumlcquiturrationis*.
e|ui,qiniovetutjudicio.
xxxri.
Votionestamcnquaslunt involuntate p*oprie affefttH
dtdnonpcffunt, Verienim afFedus imprimis
turbanus»Spi-ritus agi.ant,cor & totum quandoq;
corpusconcutiunts
Volußtate autem mota nomneceilariö corpus movetur*
cum
materiaiisnonfit>&proinde
organiscorporeisnon e« geao.
xxxm,
Kegafdumfamernoneil
aifbdusi volurfife1
tsdta·
rtpcfle tanta
eråmeft
ejusvis
ötipfiim
tenftiivöm
epprii-turaujuantusquantuseil
movere qyegt»adeoqj
i?a>ut ejus
in penionen ii yituspareat.Quc
dim] eritmi
Anß i'Polif,
cap»3· nemmav t,
nonhey;le\quod
exercetDominus in fuos
feivos.· Sedattle·,quod habet IV'agiftratus in iuosiubdi-ios» qoi ι οη raroimperium ejus det jedaie prai» η uro:
Ali«ditaqie£Aitedluså voluntate iufcitari>& aliud eo£
demin voluntatereiidere. Hinc argumentaturAh inous»
Motns tape animo nobis invitis iurgere: quod Jtierinoß
poflet, fiinvoluntate
eiTenD.
XXXIV.
Cseterum innuitdeftnitio,afFedus cum mutations
cor-perts non
natural}
fieri0
-Neceilum igitur eil
utaffedus
framentur ®antur> alias incorhodum patiturnatura;
fieri enim pöteih
utcor,autobnimiamdiiatationemim-moderatégaudeat, aut ob nimiam confiridionem
njmiå
afficiaturtriilitia.XXXV/
Tranfitushic å naturali ilatu,fi nonprseveniatur, mo«
deramine redae rationis, mortem quandoq; adferre po« teil. ixemplaplurima recenieri pollent,firatio
iniliruti
permittereo.
Videaotur interim apud Plin. lib.
7.Hüh
Katural,cap-53. Liv. Üb.2. decad^. Aul. Gell Νod. At~ tic.lib.3. cap. 15.
XXXVI.
Affeduurn ob'uHumeHbo'ium i>tlmalum. Ernum aut
verueileautapparensiuperius didum eil: circa utrumq;
c ert um eil affedus iua obire munia. Nam non poteft
duntaxat bonum jucunduxn & malum tniies fed etiam Jbo·
frößtfm honefttttn &wttte*malufl3 turpe
k'prrfrifbiib'iBr#
fcllu» inboßuef» rstione f*åétiftatfr eofldfaic« XXXVIL
Bißt fyflt
qufrpK|é&£
eerwmpfeamaf^
ir/lumtndU
propommt»
ln.hü?$m tf
jß*fw7'mkn*ii
Ab μ*Φ$η
fuetilli affoäus» qui in ienfusexterpgs no r ircurrun? » utpote
cupiditasbon'oris.zeiotypia» aliiq;. Scnfa externi*objedla
qnaeapprebeodunt
pbantaiia;
ofterune & itimanda, iubra-tionebönitatisaut-malitises ultra nanqu&rendoibona ea
fintan mala^o
XXXV III,
Si ratiocum phantafia conientit» confeflim enimus
iine ulla hafitatit ne quod bonumel\an plcäitur,&
raa-lumrepudiat. Si verödiileutits incertuseil &flu&uatur,
donec aut aftedlum judicio phantafi« excitatum fuperati
autieoccatcan patitür»iirphantafi$fejudicio iubiiciat.
XXXIX.
Fmk affeBuum dlioseitFroximmaüus.Remotus. ProxU
Pius eil,quiintime mövetäger.sad agendum» Talis eft io
adFedibusexcitandis, perfecutioboni propoiiti&
maJifu-ga live declinatio. Remotu* eil qui mediante alio agens
movet ad agendum · eilq; lalus & incclumitas anirnalisa
qu^ ex boniadeptione &roaliaveriatione refultat·
;;
/ ..Utautem poflerior firns obtineatur, neceflum eil ut
bonum,quodammali rraximéeil necfflariim>acquiratur,
iollicité lllud ie&ando &.fibiapplicando. Malumvero,ut
noxium &perniciolum, remo\eatur& propulietur.
tl-irumq; afle&uum beneficio faciliusacperfedhusprseßattt?.·
Coniedaria^.
I» Afft&itomnfiiht namnet* ikut Stcicis placuit tePc
Ctccfonc IiiAcad,qua?ft;
& üb.^, de Fir·alikq?
inlocis
Ätf-^dusenimpcrtincntad focultatem anpctér.rem «anims ientientis: opinio autem adintelledum,ra ionalisani ri« potentiam. Lad. hb.19.Ied.antiq. cap. 15. hi autem pro-ptereaopinionesap» eliare plscusrits quia ex pravia
opi-noqe äcjudicio facultatiscognofccntis
onuntur,nontan-topereidimprobandurru?.
Ii. lnfmtibui bruti* etiam cenvemuntäffeftut;. utpote
quibusinefi facultas appetitiva, voluptas efciam & dolor af.
fcduum afleclae. Ve^umseq; multos in illisnuneile acin
hominibus perfedioris setatis; ex coliquet, quod ratio ad
corum sftimationem non concurrit ad excitandos in
phaotafia diveriosconceptus, verumiblo fienfuum dudu5c
judicio ad bona fequenda &mala vitanda fer intur,..
11,1. nonfunttotogenercmklt : Qui d autem
ma-liquandoq; fint,idfitperaccidens,propter aefiexionemöe
pxorbira tiam å redae rationis dtdamire, cui dum
con-gruuntboni cenfeotur. Perfe autem & fimpliciterin fiua
ellentiå confiderati1 quatenus naturaliter å fuo. pnncipio
appetitu rcnfitivo fluunt,&motus acappeiitioaesnatura¬ lesfüit,neebaninec mali die i pofiuntmoraliter, quia in
•fimpiici fuaconfideratione,tam abonirate quam å mali¬
tiapradeiηdune, -Bonitas autem & malitia funt
aifedq-um accicj[eatia__,.
IV. Affttlu* mn'funtpen 'ttwexliypand't fed owpefcendi ac moferandi. Hic tarnenobfervandum venir, quoldam eil«
afFtctusqtliitatimcumipionomine Vitium habent conne-xum. V. C. MaIevolentiajmpudentia,invidia&idgenus
xfij afFedus. Talesquod perle vitiofi iunt medioeritat-em
omnico nonadmittunt. biujlum enirruvitiumad
med'o-critateaireducipote(l,& vitium ideo eil Vitium quia å
Tpfi vcfö animi motus in fe ut funfcfesnaturales tantum
absq; connotatione exorbitantias, nonpenitus iunt
abd-Icndi, /ed moderandi. Nam bené vivere nihil aliud-eft
quam appetitum & motusejusin omni vita ad
mediocri-tatem redigere, quam
mcdiocritltem
reda ratio &prin-cepsejus virtusPrudentia definit.
Ad calcem hujusDiflertatiohis ufus afteduum confi' derandu**o
Pr/muniiwåiti flint äfTedusutfint tePesjudieii Divini.
Lastitianamq,· exredéfadisconcepta ve re teflatur Dhum
f jda illaapprobare. Quemadmodum contra dolor é ma¬ le fadissmaledidioni«&vindid$ Divina?teftimoqium e/h Secsmäo, ut fint executores noticiarurn. Nihil enim
prodelt notitiareibonas vel malas, gråt®vel ihgratae, nifi iequaturincordearfiorejus,vel odiumhujusr*.
Tertio, utincitaménta fint åd.virtutem. lindeCicero
exAriftotde dixit, irani e/Tecotemfortitudinis. Et Plut. lib*dc Virt. moralL Non tam Mathematicas difciplinas
eileanfasPhilofophiasi quam afFeduseflean/as
adolc/cen-tium quas falutari atq; cöncinnå oportunitateratio & let apprehendentes, eos cum profedu in redarn]perdu«
cant viam_9,
Hétcpkucapro temporisfå infliiuii rationefuperprafenti
watenaafferre conßitutum eJJ.
Tibi asterneDeös,
qui
omnium
rerumfapienti®·
mus esmoderator,cum Filio &
Spiritu
tuoiaiiClo, fit laus & honorin
perpetuunu»
Ν
Honori
OoftrtnamorumfygratiaconfyicuiVtri-■ Juvenis,
D".
LAURENTII
NICO
LÄ I
PALllMßl
OstrogoTHivamiciraeidi-le£ii>publice& eleganter difputantishoc
$&ksc?i%m
amicitias caufa libenter appofuiΧζ
dJea, φιλ$μΛ$ων βΑξυπημονα
ω?εΰελ/ατ^
rfπς '(trea λπμ,ων^kvr' άγλαόκ&οΐΜ φυΤ «f> ίυφοξβχ; Ακτάς ίγήξΗ Χ«λε«π> άχ^τΜπις ; χτω xrwn^Jiv φξΜΑ Tg7nif TiVoyty®* ηφίης μελιπηκτων, ημ,Αξ ιπ tjfiAß Μνοτίων QaXm τηλυΐςνζ/ ιίυχΗ ό φίξ&ιvi^ot
ψης ωζ^ς ^hn\uv6» $ a<\AuZ*t ru%li 7πχ,\ίτπ%
Σκλη^ν ελ« £Λλ*·ν tfw®*» «ΡλΛ au μ,ηπ Tüv^t j nci iosrofjfyjois μνημεία rat ec^nuut.
Η 1 Ν R j
ff"U
S A U S I U,S9- Gr«c.lit.Profeflor.