D. D.
DI5QUISITI0,
De
ÖRA
LI
T
ATE C
ON SIL
II
D
A
VID1CI
cum
HUSAIO
HABITI
2. sam. XV: 34> 3j> (\v am
CONSENSU AMPLISSIMl ORD. PHIL. UPSAL,
SUB PRAESIDIQ
M*.
G
US-TA
VI
ANTONII
BO UDRIK
,Phil. PROF. Reg, et Extra-Ord.
PRO GRADU PHILOSOPHICO püblico examini modeste sübjicit
PETRUS
FROMÉN,
vicar1us collega scholz trivial. gevae.
gestricius.
IN Audit. GÜST. MAJ.
XXVIII D.
MAJI
MDCCLXXIX.UPS ALIM,
Sacr/e Regia: Majestatis
SÖMMAl FIDEl FlRO,
EcCLESI/E SviOGOTHICiE
ARCHIEPISCOPO,
Regi;e Academde Upsaliensis
PRO
-CANCELLARIO,
Venerandi Consistorii Ecclesiastici
PRAESIDI,
GyMNASII ScHOLARUMQTTE Cathedr, et Triv,
EPHOR
O,
Reverendissimo ac Eminentissimo p atri,
Domino
DOCTORI,
CAROLO
FRIDERICO
MENNANDER,
MECENAT!
MAXIMO,
SACRUM.
VIRO
SUMME REFERENDüATQUE AMPLISS1M0,
DOMINO
LAURENTIQ
HYDREN.
S. S. Theolog. DOCTORI et PROFESS. Prim.
consummatissimo,
Utriusque Consiitorii ADSESSORI
Gravissimo,
Ecclesi/e Civitatis et S. S. Trinitatis PASTORI
nec non
Dioeceseos Upsaliensis ARCHI-PRiEPOSITO
•
Celebratissimo,
MiTCENATI
OPTIMO,
Maxime Reverendö Atqüe-ämplissimo Viro,
3, 3. Theologie DOCTORI et PROFESSOR!
Celeberrimo ,
ÜTHiasQUE Gonsistorii ADSESSQRI
Gravissimo,
EccLESiiE DanmarkensisPASTORI etPRZEPOSITQ
Dignissimo, DOMINO
ERICO LAER.
HYDREN,
PATRONO
SUMMO,
In Pietatis Nunquam Intermorituras
tesseram
D. D. D.
NOMINIS\ TU1 MAXIME REFERENDI
{Ciiens Humitlimus PETRUS
FROMÉN.
$. i.
ale dofta illa Naturalifhrum cohors, quse
magna tumens &
luxuriantis
ingenii gioriam preferens pieeatisftudi-o , tum demum fibi videtur eximie fa-pere, quuni
facri
codicisauftoritatern
infirmare 8z, quantum fieri poteft-, deftruerecona-tur, audafter quoque irruit in Judaeorum
Hercu-lem & delicium Omnipotenris, Regem Davidem,
ejusque vitam ifto notat obelo, ut vehementer
er-rare cenfeantnr, qui ipfum pro viro
divinibus in«
flinfto proqoe infigni
fanftiratis
exemplo habent.
Incer aiia vero fafta, quae cum Jure
Naturae &
i-dea hominis probi vix quisquamconciiiaverit,
alle-gari folet conillium illud,
quod
cumHufaio,
fuo
condliario, iniifTe legitur David 2 Sam.
XV
i 34,S;, 36. Largimur quidem lubences,
viriis
pecca-tisque band immunem
fuifie Davidem;
ied
qtiae ta¬rnen excepic tarn feria tamque
folida
pcenitentia
actam bonis fruftibus referta, ut inter (anftos viros
jure maxirno referatnr, qui Deo
acceptiflimus,
nuncfummi Nuniinis laudes plena hilaritatis oracione
\ 2, ( 0%
tulit, nunc ejusdem auxilium in fumrnis fuis
diffi-cnltatibus imploravit, nunc infe£httus eft irnprobos,
nunc commendavic probos, nunc ea,
quse muitis
poftea fapculis contigerunt, ita fubjecit oculis, ut
nullus ea melius Apelles, pi&or oninium excelien-tiffimus, in tabella expingere potuifiet. Quod
au-tem ad confilium ejus cum Hufaio habitum ädtinet,
id non fua caruifle re&itudine merito arbitror; de
cujus ad legem Naturalem relatione > fpeciminis
A-cademici loco, pauca commentari in animum
indu-xi. Quod facturus, Tuam, L. B. in anteceflum
benigniorem mihi cenfuram perofficiofe pacifcor.
5:
ir..
Antequam ad examen hujus confilii, ad
amuf-fim legis Naturalis inftituendürn, progrediar, ejus¬ dem hiftoriolam fuccin£te enodateque contexere
o-portet. Scilicct primo intuitu mirari quidem
con-venit, Davidem non animadvereide, quorkim
Fi»-Iii fui Abfalomi pertineret fatellitium & apparatur; fed potius dicendum videtnr, Davidem minime
fu-fpicacem fuiße, neque tribuifle hunc, quem präs¬
ter confvetudinem videbat, apparatum ambition!,
fed juvenili faftui, quem tamquam diutnrni exlilii
conlolationem aliquam & quafi cornpenfationem
dif-fimulöndam putabat: ceteram autem prenfationem & populi follicitationem magna ex parte credimus
ignoraffe, quod nemo eflec, qui talia ad Davidem
referre auderet, ne fuo periculo au&or fieret
pa-ternae amicitias, quas nuper aegre coaluerat,
distra¬
cSvb "\ <■> / S'-b
W J 3 \ ^
hendse. Sed vero
qaidquid
hoc
fit,
David
exim-provifo
tantis
aFilio
circumplicatus
eft
pericuiis,
ut
folum Hierofolymicanum vertere, atque
in
loca
de-ferta una cum fuis fatellitibus & cacerva
horninum
abire ruerit coachis. Abfalom autem
poftea
una cumpopulo
ejus
JfraeliciGO &
confiliario
Achitophel
in-greflus
eft
urhem
Hierofolymam
occupavitque
fe¬
dern Regiam. Inter
haec
David,
cujus piecas
hacoccafi-one elucebat partim exeo,quod
fuam
providas
Nu-minis curas fortunam humillima mentecommifit^
partim exprecibus,
quasad
Deum
fundebat
arden-tiflimas, ut divino (uo auxiiioadverfus
Achitophe-lem fibi adefiet, Confiliarium fuum Hufaium
Hiero-folymas
ad
Abfalomum
reverti
juflit,
utobfequii
fpecie
cun£ta,
quaeagitabantur,
fedulo exploraret,
conlilia Achiropheiis fibi inimica cverteret, atque
il¬
la Davidi, opera Zadoci
&
Abiatharis*
fignificaret:
cui Davidis voluntati quoque paruitHufaius,
tumomnia ei renuncians, tum confilium
fnppeditans
Ablalomo, cujus utilitas non
ad
Abfalomum, fed
ad Davidem pertinebat. Tale
fuit
confilium
Davi-dicum cum Hufaio habitum,
quod
nosedocent
fa-cra Oracula. Sed quantumvisvideatur innoxium,
in controverfiam tarnen eft vocatum , quaveftiatur
moralitate. Qpitantillum in
Hiftoria
Lirteraria
ver-futus efi, vix forte
ullus
ignoraverit,
Bsslium
efie
acerrimum antagoniftam inDilfertatione
illa
de Da¬
vide , quasjufio
licet
Magiftratus
Roterodamenfis
ju-dicio velut quoddam e
Diäionario
Critico
eliminaretur, ei tarnen in
recentioribus
editionibus
ad-ä§ ) 4 ( fl
sdhsrefcit in appendice. Vid*vita Ba?!ii a Kohlio Ger-manicum in fermonem cranfi. p. 323.
III.
Hifce fic brevicer pramuffis atque expofitis,
de-venimus ad ipfum controverfiae momsncum
cura-tius paulo enodandum. Qiiod ad Davidem attinet,
ecquis (bilo de Regio eum praecipitavir? Filius,
in'-quies. Sic fdius ille Abfalomos duplici peccavic
nomine. Praecipitavit nempe fuum
Regem
& exa*gicavit fuum Pacrern. Patri, tamquam Regi,
fum-mum Deus de.dit rerum Judicium: Fiiio, tamquam
principi civium, erat obfequii gloria relita. Scili-cec lummirs Imperans ea gaudet potentia & auto¬
ritäre, ut omnia efficere valeat, quaseumque ad
civitatis finem, feu falutem publicam , pertinent, nemine omnino interpellante. Proinde poteftatis in civitate fupremse ek, profpicere, ne quid huic
fco-po adverfi quisquam
moiiatur,
fed ut omnes &finguli, quotquot inträ focietatem civilem funt,
quid-quid agunt, ad communem referant finem. Hinc
quisqnis in civitate eft, vel ad tempus, vel multo
magis perpetuo; ejus voluntas, quousque cum fine civitatis connetkur, in fupremam Majeftatem, &
illam perfonam, quae ifta fulget, refignata
inteliigi-tur. Unde etiam qui feditionis facem aliis fubjici*
unt, eamque ob rem conventus agitant clandeftinos
ac plebem per fe & alios
inftigant, quin iidem
gra-viffimis cohiberi poenis queant, ipfa fecuritatis
pu¬
blica cura, fummo
Imperauti
delata, iuculencer do-cetoN 5» ( c§§3
%> J 5 \
cet. Qaod (1 autem tales, quos
vocitamos
rebelles\
conjun£fcis viribus, reipubiica*
£ra~nquillicacem&pacem
pubiicam franganr,
competit
Imperanti
jus,
ccsar-mata manu ad obfeqainm
revocandi/,
necid vitio
verti poteft, fi"
durioribus
ia
eosmodis
animadver-tatur, praefertim quurn
alia
fit
conditio rebeüiumy
quam hoftium*
Non enim
poteft bellum
dari
fub-ditorum adverfus Imperantcm,
Ted
ubi violenta
ma¬nu eidem refiftunt, eundemque ut
hoftem
oppu-gnant, non tarn hoftes, quamrebelies
exiftimandi.
E-adem quidem vis
eft
rebellibus
opponenda,
qua occurritur hoftibus; at longediverfo
tarnenefTeSuj
quorum nernpehi
antecaptivitatem
fuerunt liberi
^poft captivitatem
refervantur,
nonfupplicio,
Ted
fubje&ioni, nifi redimantur
vel
dirnittantur;
/7//au¬
tem jure
fubje£fci funt,
tametfi
juris vincula
excu-tere conentur, adeoquedeprehenfi,
propterdeli-öum commifium, fuppiiciis
fubmittuntur
acriori-bus, neo jura hoftium fibi adplicanda
exfpe£hre
queunt. Et quoniarn
baud
fecus
adverfus
hujusce-modi rebelles, quam
adverfus
hoftes
fe
habet vis
bellica ufurpanda; idcirco,
quidquid
in
operationi-bus belli fit licitum, id etiam heic locum habere
cenfetur. Hinc ficut adverfarium vel hoftem fuum arte vincere potius, quam vi ac armatorum
copia
vi8:oriam parare, fallere
fine
periculo,
quam cumpericulo decertare,
prudentes
belli Duces confultius
atque utilius ducunt: ita
callida
confiüa,
quorumvis
proprie in arte
follertiaque pofita
proficit,
tarnubi
eavendus, quam ubi
opprimendus
eft
hoftis,
\ < (
) ° v
*quam efle poterunt iilicita. Quibus enim
licet
ho-fti nocerevi armata, eis quoque iicebit eidem
offiere
doio, quo aliud agitur intenditurve, aliud iimuiatur. Sic foliertia, feu aftutja, e£l genus doli, ejusquedu-o fant fines, agere honefta, quod laudandum; vel
mala, quod in vicio ponendum. Prior a£tio dolus bo<
tius dicitur, altera dolus malus, ->rxvs^yiot feu
ver-futia. Dolus autem bonus a vetenbus follertia
voca-batur; quo etiam fenfu Tacitus Hiftor. IV. 23. de Batavis Transrhenanis dicit: non ulla ipfis Jollertia.
Hinc facrorum Antiftes Auguftinus in quaß. fuper
Jofue qu. 10 Tom. q. fol. 288. ica dehnivit; quum
ju-flum bellum fufcipitur, ut aperte pugnet quis aut
ex inßdiis, nihil adjuftitiam interefl. Expiicant
au-tem D. Auguftini verba, qua ratione Dens ex
in-fidiis mandaveric occupare Hai oppidum, Jof. cap. VIII. 2 & fequ. Sic quoque ju (Tu Divino Ifraelitae
per
infidias
opprefferuntBenjaminitas,
Judic. XX;28 & fequ. it. 2 Sara. V. 23. Judith. XIII. Hane etiam ob cauflam Chryfoftomus maxime landat Im-peratores, qui fraude victoriam quaTiverunt. Cfr.
Grot. J. B. & P. Lib. III. c. 1. §. 6. 3. Hinc
tri-tum illud Poetae innotuic Virgilii, 2. /En, v. 390.
- - - Dolus,
an virtus, quis in hofte requirat?
Quam obrem etiam Spartani, ad bellum nccin&i,
offerebant Marti taurum & vnipem, his docentes:
bellt Ducem non foliun fortem, fid etiam adutum
ejjfe debere. Et Parraenio, peritiftimus inter duces
artium belli, furto > non pralio opus ejje cenfebat.
Gfr. Curt. Lib. IV. c. 13. Ejusmodi autem belli fur•
cS^5 \ «7 / cMs «30F ) 1 \
furta
Gra?ca
pronunciacione
ft
ratagemata,quemad-modum in pace ^ohnsv^Tcc
dieunturv
§. IV.
Podquam fic
fundamenta
eJure
Naturae
&
Gentium defumta fubdernere nobis licuit; redimusjam ad nodrum
Davidem,
examinaturi
condlii
mo-ralitatem, quod cum
Hufaio inierat-
Notatu
di-gnum ed,
quod
ad h.1. de
Davide
pronunciat
Hu¬
go Grotius: non
deferebant,
inquiens,
in tantis
ma*Iis Davidem Jua artes; Jed
ubi
leonina
nonprode-rat, adfumfit vulpinatn^ vere uy*qua ex
ufu
erant, reperire foliers.
Quae
vulpina
d
de
fingulari
prudentia dire&oque divinitus
condlio
explicetur,
a Gaiovio in Bibi. Uluftr. ad h. 1. admictitur. Id fuicomnino prudentia fingularis
&
quidem
inculpatas
docunientum, quantumvis Badius cum
fuis
afieclis
obloquatur,
contendendo, hocce
Davidis
facinus
vi-tio non caruide. Sic funt permuki, qui carpunt, quod capere nolunf.
Davidi fcilicet
res erat cumFi 1 io rebelli, cui inter conjuratos a
condliis
eratA-chitophel, vir non
minore
impietate,
quam pru¬dentia : unde nec mirum ell:, & effe&u orbata
fuis-fe ejus condlia , ecd
ceteroquin
faris
cailida,
&
i-pd au&ori ultimam
attulide perniciem.
Jam
veroquoniam vis bellica pari
ratiöne
fe
habet
adverfus
rebeiles, qua
bodibus
obviam
itur:
icde
faris
per-fpicuum ed, jure
perfe&o egide Davidem,
dum
ad
Abfalomum (ubdole midt Hufaium, qui velie
eadem
con-\ o r
m-W J o K v&
Iiis & quo facilius in fecretas deftinationes
peneera-ret. De cetero in toto hoc negotio
fe
geffit Da¬vid, tam uc prudenrilTimus Rex, quam etiam
opti-mus parens patrix, qui
non modo, qutim, Divino
in primis fretus ilipatusque auxilio, copias
fuas,et-fi numero minores, Abfalomicorum muiticudini
op-poneret, Ducibns fuis palam mandavit, ut leniter
cum Fiiio fuo Ablalomo
agerent, fed etiam
repor-ta repor-ta vi£toria, omnes,, qui a demortui Fiiii fui
parti¬
bus fteterunt, nulia affecic pcena
, quin potius,
pa-ce publica compofita, in finu quafi
vere Paterno tam«
quam libcros fovere haud intermifit,
$. v, •
Sed jam devolvimor ulterius ad Hufaium
,
pau-cis quoque perludraturi, qua rnoralicate ejus
fimu-latio, coram Abfoiomo fa&a, cenfeatur vedita.
Pri-mo heic generatim notandurn, quod flcut
obligatio
ex natura imperii & fubje&ionis pendula,
confiliic
in neccflirate agendi ex fummi fmperantis pracfcri. pto,qua? alias dicicurobedientia civilis; ita re&e
omni-no putavit Hufaius, fui elTe officii, ut
legitimi
fuiIm-perantis, Regis Davidis, extemplo pareret
manda-tis, eademque, quoad fieri poffet, diligenter cura»
teque exfequcretur. Dependet enim haec obligatio
a
fubpiiffione
voluntatis & agnicione Imperantis,qua?
fi in totum deficiat, obligario
quoque ceflat- Et
qnnndoquidem ifta hxc obligatio faluti generis hu*
mani velificatur & ex pra?cepto legis natura? prove¬
nit praetereaque in ftatu civiii abfolute neceflaria
Ü-41 O 9 ( 41
liftit; proinde etiam ftringit
confcientiaro;
id
quodeundem in modum Paulus Rom. XI1L inculcar,
Deinde quod ad fimulacam
fidenvac
benevolen-tiam adtinet, quam ex mandato
Regis
fui
DavidisHufaius Abiåiomo oftentavit, probe nocandum,
ti-jnulationem, quse in fallendi intentione
confiftit,
vel fi mavis, in diflenfu ab a&ione interna (euco-gitationibus &
aöibus
animse,modo
licitam effe,
modo illicitarn. Etenim fi, ftne fimulatione [offi¬
cio cuidam erga nosmetipfos vel erga alios, aut
obligationi cuidam contra&as, qua alteri in
fingu-lari devincimur, fatisfacere nequeamus; tum
(imu-latio eo magis licita eft cenfenda, quo cercius con.
Rat, legem Natura
jus
nobis largiri ad eos a&us ,fine quibus obligationi noftra fatisfieri nequit; un»
de etiam oppido patet, fimulationem omnino lici¬
tam effie, quando finc illa violatur jus alterius
per-fe&um vel imperfe&um. Quod ti autem fimulatio
pugnet cum
officio
quodam erga nosmetipfos, velerga alios, auc
obligatione
quadam contraria, quaalteri fingulariter obftringimur, feu ti fuerit contra
jus alterius
perfe£tum
vel imperfe£tum, eandempenitus illicitarn merito
dixeris.
Et quoniamfalfi-loquium
nihil aliud
eft, quam fermo ftmulatus; pa¬ri etiam modo, vel me non monente , fatis
fuper-que conftat, qua ratione id
ipfum
vel licitum vel illicitum habeatur. Sic multa funt, quas non tamipfis fa£tis, quam
cauffis
eorum,vel honefta fiumt,
vel turpia Arte enim
&
flexu quodam opus fse-pe & obliqua viaeundum,
quo non licetre&a.
®ä ) 10
(
IIbat nimirum
fapiens
interdum vias a communi tri-taque paulisper declinantes, quibus, ita urgentene-ceffitate, utitur, ut, qood expetac & expediat,
ci-tius 8c facMius confequacur. Hinc quoniam pu¬
blica falas cd fuprema lex, ad quam orrmia furu re¬
ferenda; ha?c autem fi obcineri nequeat sc
promo-veri, quando veritaci pre(To niminm pede adhas-refcimus & animum in fronte promtum gerimus; ulum itaque flmu'acionis 8c diffiolulationis in rebus
adminiftrandis civilibus maxime effe conrpicuum, lubenter confitebimur. Reipublicse generofa e
pe-ricuiis liberatio, aut fapiens contra pericula pra> munitio , aut provifis utiiitatibus jufta amplificacio,
quin ita re£fe fiat, non eft, quod dubitemus. Sed jam e diverticulo quafi redeamus ad Hufaium; qtii,
tanto minus, habico ad Abfalomuni refpe&u,
pec»
caffe elf dicendus, quanro evidentius apparet
,
e-um, ex praefcripto legis Naturalis, Abfalomo,
tam-quam rebelli, quxjvis hoftilia molienti, jus habuiffö
& verhis Sc fa&is noxam inferendi Sc utraque
ra-tione confuiendi Davidis, jufti fui Regis,
faiuti.
Fruftra autem objeceris, iftam Hufaii fimulationempertidise fpeciem prse fe ferre; praefertirrs quum ne¬ mo ignoraverit, promiffionem ac fdem rebelli in-vafori datam non eo usqué extendi poffe, ut
adi-matur legitimo Regi jus fuum, cui quoniam antea
obfequium civile promilimus, non amplius eft ju¬
ris noftri, qnidpiam in ejus praejudicium &
noxam,
fiib prsßtextu fidei poftmodum rebelli invafori da¬
tas, moliri. Hinc
quandoquidem
non alia«Ii? ) ^1
(
«tS*
ret via hoftilia Abfalcmi
confilia
cumin
finern de»
ftruendi, ut Davidi & vita
&
regnumconfervare*
tur; non
cd,
quod
Hufaius
illa
fua,
five
fimulatio-ne, five diflimulatione
peccsfle dicatur.
Atqve
hinc eft, qurd
Danhaverus
in
Colleg.
Decal.
&
poft eum
Rudratiffius
difiinxerint
fimulationem
in
injuriofam ,
ftrstagematicam,
exploratoriam
feu
ten»
tatoriam, & correöoriam; ut
in
parentibus,
medi-cis, amicis,qui
remadfii&s
fummae
poteftatis
adver-lus hoftesprocurandam
fibi
lufeipiunt,
&fieporro.
§. VI
;
Sic tandem levidenfern hanc disquifitionem,
non quantum
debui,
Ted
quantumpotui,
ad finem
perduxi.
Longe
plura
quidem
in
nobiliffimo
hoc
argumento
enucleando
potuifient
ndferri;
fed
quo-niam in prsfentia non licet
rrihi
efie longiori;
id-circo potiora, qna par
eft,
accurstione
expendifie
luffi
iac.
Sic
rnanumkde tabula.