• No results found

Commentationum Stoicarum particulam decimam quartam, venia ampl. fac. philos. Upsal. præside Nicol. Freder. Biberg ... pro gradu philosophico publice examinandam proponit Josephus Elliot stip. Nessel. Westmanno-Dalecarlus. In audit. Gust. die XXX Maji MDC

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Commentationum Stoicarum particulam decimam quartam, venia ampl. fac. philos. Upsal. præside Nicol. Freder. Biberg ... pro gradu philosophico publice examinandam proponit Josephus Elliot stip. Nessel. Westmanno-Dalecarlus. In audit. Gust. die XXX Maji MDC"

Copied!
10
0
0

Loading.... (view fulltext now)

Full text

(1)

/

7

ix^

COM Μ ENT Α TION UM

STO IC ARU Μ

jKr fffcwf *

J*C> Åt,

—*se3> &

&sp~-ι

PARTICÜLAM DECiM"AM QüAR'TÄM ,· VENIA AMPL. FAC. PH1L0S. UPSAL.

PR^Sf DE

ΝIC

OL

FRED ER.

BIBERG

PH. ET J. U. DOCT.

ET IT. ET POLIT. PEOI'ESS. EEG. ET OKI>.

BEG. ACAD. LITT. HU M. fflSTOR. ET AKT JQU. HOLM. MEMBM*

PRO GRADU PHILOS ΟΡΗ1CO

PUBLICE EXAMINANDAM ΡΕΟΡΟΝΓΤ

JOSEFHUS ELLIOT

STIF. NESSEL. WESTMANNO- DALECARLUS

m AUDIT. GUST. DIE XXX MAJI MDCCCXXE,

Η. A. Mr Sv

ü Ρ S A L I Μ

(2)

Γ8Γ SACRAM REGIAM MAJESTATEM

MAGNJE FIDEI VIRO

M".EDlClNi£ DOCTORI AC CHIRURGIE ΜAG 1S TR O

NOBILISSIMO' AT QU Ε CELEBERRIΜ O

DOMINO

.ANDR

J.

HAGSTRÖMER

NOSOCOMIORUΜ REGNI SVECIJE DIRECTORI GEN ERALI

REGII COLLEGII SANITATIS CONSIL-IARIO

AD INSTITUT. CAROLIN. ANAT. PROFESSORI REG. ET ORO. NEC NON REGIOR, ORDD. DESTELLA POLARIAC DE VASA

ΕQ U ITI

Sacrnm

(3)

' ' ιο5

Gerte, fi »b iis, qui ifta loquuntur, fimpliciter quasreres:

quonam vocabulo Gra^co heic officium ipfunt a Stoicis ex·

presfum fit; aut omnia me failunt, aut non difficillima

modo, fed nulia prorfus esfet refponfio.

In actionlbus humanis fummom dignitatis ethicse

exemplar, quod pofitionein iρ(am

in

itatione humana

confideratam, exhauriendo reprsefentaret, vocabulo γ.<χτος~

Βωμοιτος Stoicos expresfisfe obfervabamus.

Perfectisfi-mam nempe et indisfolubilém, ut noftris verbis

loqua-mur, objectivi et fubjectivi moralitatis momenti

fynthe-fin ifia notio ita continuit, ut non modo, fi actionem

fpectas, ad aliam nuliam legem

ejusdem

relatio heic

in-(lituenda conciperetur, nifi ad fupremam illam et tota·

lem; quo quidem objectivum recte credaS moralitatis

momentum abfolvi: fed ut agenti quoque propria esfet

ifta relatio, neque aliter omnino in actionem

contemplan-te quam in agente ipfo infiitui posfe exifiimaretur; quo

fubjectivum crediderim ejusdein momentum intimumque

fimul hujus cum objectivo vinculum conftringi. Sitam vero credas, fi fiamina rerurn perfpexeris, in ultimo hoc

momento causfam praecipuam, cur Celeb.

Schleierma-cherus r) haud quidem prima fpecie

injufte

diftinctio-nem, quam tractamus, Stoicam faniorem quodammodo

adcuratioreinque,quam Criticam illam,cum qua aptisfime

ceteroquin comparari posfit, inter moralitatem et

lega-litatem, a Kantio propofitam, invenire fibi vifus fuerik

Scilicet latere fufpicatur perfpicacisfimus vir in diftin· ctione illa Kantianapraejudicatam quamdam et fubobfcuram

O

(4)

ιθ6

opinionem , quafi, negata etiam in actione fimpliciter le*

gali fubjeitivi cum objeitivo convenientia , aut refiduum aliquod esfet, ii vel infinitefimum cogitaretur,

dignita-tis , non cosmicas folum, fed etiam etbicae eieinent um ,

aut notioni faltem officii regio aliqua extra ethicos fines

iita iubjaceret. Et jufte quidem opiniones has ipfas

Schleiermacherus condemnat: reite etiam praeclüsas easdem judicat in diftinitione Stoicorum, quippe qui

koc-τσξ§ούμο&τοε notionem ita ab initio effinxerant, vel potius

conftrinxerant, ut affirmato momento moraiitatis, quod

objeibivum diximus, affirmari quoque iubjeitivum; ne-gatoque

fubjeifcivo,

negari quoque objeitivum, viceque

verfa, necesfum esfet. Sed, fi et folam haue perfeiti

officii probationem vere fufficere concesfero, cunibantius tarnen cum Schleiermachero obliquam, quam nuper

taxavimus, fententiam , nifi finiftra admodum

interpreta-tione, diftinibioni Kantianae inesfe vel fubjici posfe

adfir-mavero. Neque credidero, aliter a Κάντιο legalitatein

moralitati opponi, nifi quatenus omnis negatio pofitivi

pofitivo ipfi ©pponitur. Patetque quod,negatione

admis-la, ex veritate logica opponitur, id ipfurn, abftraitione

loco negarionis fubftituta, in merarn contradiftinctionem

abire. Qua subftitutione peraita, aeque patere

eredide-rim, quod Schleiermachero ftatuitur: non magis

mora-litati legalitatein contradiftingui oportere, quam virtutr

officium. Itaque, ut vera heic agitetur controverfia, tan-tum abesfe exiftimo, ut fana potius fit utraque

conse-quentia reibe intelleita. Neque ipfum, ut mox patebit,

analyfi inftituta, κα&ηκον Stoicorum fpcciale ita aut ne¬

gatione aut abftraitione fola conftitutunn apparet, ut

non inter utramque idem fignificationem, negatione ex

nna parte, ex altera abftraitione formatam, fluituare

videatur. Sed, utcurnque haec disputata erunt; fi et

(5)

mm;

107

vere judicamus, Kantium, com

in

reliqua traftatione officit ex dubia ipfique haud penitns perfpe&a Juris

re-gione multa forfan traxisfet, quae claritati conceptus

ethiei ofFecerint, in bac tarnen materia, omittendo

po-tius tacendoque, quam de re ipfa dubitando, peccavisfe:

•concedendam tarnen nihilominus putamus Ζενονι

Stoicis-qvse egregiam laudem, qui

fenfu,

quem nuper

indicavi-•

tnus, et genuino et expresfo, veram fibique eonftantem

obje&ivi cum

fubjedlivo moralitatis

momento

conjundlio-nein notioni γ.χτίξΒωμχros vindicaveriut. Pierasfime autem

haneeasndem ipii vindicatam esfe,fatis fuperque teftaturdi-ö:um immortale: "γ.<χ.τοξ§ημοί nulluni.* nifi a JapienU,

profici-fei posfe.''

Cujus difti

vim

iniignem,

omisia etiam am·

pliori cominentation'e,

attentisiimi

tarnen

enjusvis,

exjam

allatis, oculos fponte ftri&uram esfe exiilimavero.

Favet-que eidem

conjun&ioni conftantisfima StoJcorum

confo-nantisfimaque asfertio:" in omni

γ.χτ^ωμχη

totam

vir-tutem inesie oportere." Quod quura de virtute in ab« ftrafto fumta et de κχτοξ^μχτι in concreto sequaliter di¬

ctum esfepateat, indeque facile cuivis coneludatur,

depiu-ribus certe virtutibus, concrete etiaui cogitatis* re&e di-ci posie, quod in uno

γχτοξ^ωμχη conjungantur;

adeu-ratam iiinul notionum officii et virtutis ad se invicem relationem Stoicorum menti aut infoimatam aut

obverfa-tam (altem fuisfe, intelligentiorem quemvis fponte

con-cesfurum arbitramur.

Hase autem fi fibi apud Stoicos conftiterft intima in

notione rS -Λχτοξ^οομχτος

objeétivi

cum

fubjeftivo

et pofi-tiva conjunftio, fluetuaturam vel

inde

magis quis

mi-rabitor notionem contradiftinftam et negativam rö

tårtas é τελεία, quod idem ''Speciale" appellavimus, et

cum notione Iegalitatis Criticae comparavimus ? Quas ta¬ rnen flu&uatio, ne fuos, quod fieri repentepotuerit,

(6)

mo-κ

iöS !

dulos egrediatur, nimiumve

comparationi,

quåm nuper

laudabamus, adverfetur, iimitibus ex ipfa

ejusdem

geneS

defumendis circumfcribatur oportet. Nempe ex

duplici

eaindem fönte exortam fu'picamur. Nam et fingulos ne¬

gationis g»adus, a privatione

ad

fimplicem

usque

abftra-ftionem, percurrere negativus poterit coneeptus

dicboto-inice generatus"1: et, quum totum

aliquod

ex

duobus

ele-mentis intime conflatum negandi provinciam bic

idem

coneeptus fufeepisfet, partes

flmul

negare

negationes-que inter se partiales discernere

reflexioni

fuperfuit.

Ϊ'

taque et fubjedtivum per fe et

objedtivum

per

fe

τχ

xog&xfAoiTos

elementum negare

fingulaque

fimul

per

fingu«

los negationis gradus negare reflexio

inftituet

his

ipfis

conceptibus intenta: uniusque, quae

ßngula

pfoauxerit

aut feparaverit, notionis

fin

t

bus

continebit.

Unde

et

la-xior iimül ex una parte magisque

vacillans

apparebit

t#

nocBrjKov-ros 8 τελεΐ8 coneeptus Stoicorum,

fi

cum

lega»

litatis Criticorum notione conferatur: fimulque ex altera

completior, quum aequa omnino in

fingulis

ratio

compre-heniionis adesfet Coinprehendit fcilicet το■

κοίΒηκόν

Stoi-corum fpeciale Primo, ut a

negatione

fubje<ftivi

τ8

κοοτοξτ-Βωμοοτος: elementi ineipiamus

ipfam

legeditatis

Criticae

no-tionem: u e. adtionem materia ex fpecie inoralem,

Ted

forma ideo deftitutam> quod animus abfit vere

etbicus.

Cujus quidem negationis tres omnino

reflexioni

gradus

diftingui poterunt: «) pofito incitamento aperte

falfo,

e.

g, in eleemosyna eroganda laudis vel

ceiebritatis

iludio::

ß·)-fimplici incitamenti veri

abfentia

aditruéta

r

falfo

ta¬

rnen 'nüllo fubftituto, quse utraque realis apparebit

nega-tio: y) omisfa a judice ipfo in

aétione

dijudieanda

qua

vis

animi agentis aeftiinatione: qui quidem

negleéfcus dupli-*

cem iterum causfam admittere poteil; unam, quod ani-ffiBQi judex in actione aliena

jain perafta

ignorat, neq. v

(7)

cognoScere prsesumit: alteram, quod in peragenda , five fua fit five aliena, fubinteliigit: quo utroque cafu

lauda-ta negatio m meram abftraftioném abit. Tres, quos jaiii

diitinximus, eonceptus in notione et Criticoruro

Jegalita-tis et Stoicorum κούΒηκοντοε fpecialis indiscretos latere, adcurata ülriusque philofophiae cognih'o docebit.' Prrmum a feeundo conceptum realiter nori differre et ipfi eonce» dimus et Stoici apertisfime pronuncrarunt, omni iηter vif-·

tütem et Vitium, inter fapientiam et ftultrüiam medio ne~

gato. Tertium ab his figniftcatum fegregandum, adfuin¬

ta adtionis rqsteria ethice determinabii'i et in hanc folam

reflexione intenta, res ipfa loquitür. Singuios autem vei ideo diftinximus, ut ratio appareret, cor, trahsitu fadro, faciliimo quidero negotio omnes hi eonceptus in unain no-tionem coaiuerint. Quod adeo obtinere erediderim, ufc non horum modo inter fe coneeptuum, ied ipfius quoque

xoibtjKcprcff generalis cum fpeciali commixtio, iftius modt

notationibus faftis, egregie iiiuitretur. Certe, fi iocum in

hac re Cickronis sj revofvas, in quo hoc difierentise?

κατοξΒύύματαε

et κχΒκζοντος exemplum oecurrit: "ut, ii jwi¬ ßt depofitum reddere in reffie factis fit, in offieiis pönatur

depofitüm reddere; iiio enim addito:

juße:

facit re&e

fa-étum, per fe autem hoc ipfum, reddere, in officio

poni-tur;" vix ullus erit coneeptuum, quos huc usque

oifiin-xitnus, qui non ifii pariter exemplo congrnat: ipfamque pari fere pasru ambniaturam ηotroηein χα&ήκοιϊτσε genera¬

lis, fi eotitradiftinébiönem· tolleres, credib.de eih Neque

hnic adverfaturos exemplo erediderim , qui nobiscum

tfa-tuunt. legalftatem et moralitatem, ubi ambo abfirafte

concipiuntur, non acrius contradittinguendas esfe, quani

virtutem ipfain et officium. Patebit quoqCie hanc

analy-, ' finn

(8)

fin fequenfci, pofteriorem rertii τα

κχ$ηχοντοε fignificatus

defignationem, quae omnium mirisiima eil, ad

noflrurn

plikt, ex

anaiyfi

Schleiermacheriana menti

informarum,

pro-xime accedere : quod

introfpexisfe quodammodo

et

fignifi-casfe poileriores etiam Stoici

videntnr.

Qulbus quidem,

qunm magis omnino, quam

fiatoribus

dodrinse primis,

difciplinam fuam in Ethicara quandam

fpecialem

expan-dere placeret,

commendatisfima fuit

i

il

a

do&rinae fpecialis

definirio, quod "ejusdem

objeftum

11011 niii

xocBtfpov

ipfu.m

conftitneret." Ipfique

Cickroni

,

fuum

"de

officiiV

Ii-brum conficienti, quamquam in Academiatn pofius re-eentiorein, quam in Stoam propenderet,

iitam

definitio-nem perplacuisfe, faciilimum fueric

obfervatn.

Sed

de pri¬

ma καθήκοντος fpecialis notione

hnjusque fpeciebus (atis

diftum.

Progredicndiim itaqne ad

Alterom,

quae cum

Iegali-tafce Criticoruin parum omnino commune

habet,

cujus-que eam vim esfe

jani figoificavimus,

ut,

quemadmodum

in prima negatio

fubjecftivi

moralitatis

element!, ita

in

altera negatio objeéti.vi feparata et princeps

reflexio-ni inftitueretur. Quod quidem fieri posfe, falvo genere ipfo et inferiori

καθήκοντος fpecialis

et

fuperiori

καθήκοντος

generalis, ex antea

di&is

appavet.

Continebit itaque haec

nocio aétianem quamvis materia etiam, ut videtur,

mo-rali deftitutain, fed ex tnenfura legis individoae et

con-tingentis rationabilem.

Scilicet

capiat,

necesfe

eft.

hoiro

mortalis, fibique requirat in iis quoque rebus confilium,

quae vim humanam abfoluto

fenfu moralem

follicitare

per

fe nequeant; et, ii regeras, animum vere

fapientis

nui-lam non rem determinatione morali follicitaturam ; tarnen

et multis rei ethicae do&oribus tale in dubium dogma

vocabitur: et, fi fibi quoquehoc conftiterit, multas nibilo-minus a&iones et infipientis et

nondum aduiti fapientis

(9)

in

ifta defignatio excFpiet.

Quid quod in iis obfervandis,quae

fimplex

prudentia commendat, non contemnenda

fapien-tiae tirocinra poiita esfe, multi recentiorum

Stoicique ipfi apertis verbis monuerunt ? Unde et hac potisfimum no¬

ta circumfcriptam apud Stoicos teneri eam

interpretor

κχ$ηκοντο<; notionem, quae dodtrin» eoramdem de initiis

natur» töties commixta deprehenditur.

Exempla ii

quse-lis aétionum, quse iitiusmodi univerfe notam fnftinent /

iequentia ex circumfcriptione Stoiea habe: "jucundum

lé-cundum näturam jucundo contra naturam praeferre: uti¬ le jucundo anteponere" cet. quas fingulas in fe

Fpedtatas

notioni legalitatis Kantium fubjecisfe, quum materia

etiam heic moralis deesfe vrderetur, vehementer

dubito,

Stoicos vero fuo y.ciSrrs.cvn fpeciali comprehendisfe

egre-gie, nili nos omnia failant , ex ipforuni argumentis

con-ftat. Negationis ad abftradtionem usque evanefcentis

fpe-cies heic dlftinguere , cum nec eadem in hoc loco

fegre-gandi

reflexionem

necesfitas urgeat, iupervacaneum du-cimus, ipiiusque, ii fapiat mpdumque teneat, le&oriS

inteiligentise relinquimus.

Notas, quse mutabiles

ipfae

fignificafeionem rs xovros Stoicorum variant et totura

conceptum

ingrediun-tur, fic nobis quidem vifi fuimus recenfendo

abfolvisfe,

totamque iimul contradiftinétionis Stoicae a Critica diffe-rentiam eo reduxisfe, ut laxiorem apud ilfos

oppofiti

il-gnificatum ex ipfa eorumdem philofophandi ratione

dedu-ceremus. Multumque fallimur

, aut, quae in hac re

vi-tio Criticis vertit Schieiermacherus, ex laxiori ifto,

qui Stoicis plaeuit, oppofiti conceptu, fi corrigi tamen

in philofophia formali posfent, corrigenda esfent.

Nihil-que omnino heic auxilii in diftindtione recentioribos

Ethi-c» doftoribus communis

quae officia fic didta perfecta ab

(10)

im-IIS -ί

irnpcrfefitis feparat aliaque prorius,

ii

et

materians

ipfani

confideras, chorda oberrat, quserendum esfe, inrelligenti

ne opus quidem

demonftratu fuerit.

Sed

dubitari

potefi:,

an angußioribus quoque nos ipfi

cancellis

το

καθήκον

Stoi-corum concluferimus, quam pati quidem, qui

indiftin&us

fe«>per Stoicis permanebat,

ufus

loquendi,

aut

ibadere

etiam, quse iibi conftat, rei ratio

videatur.

Scilicet

quod

καθήκον Stoicis audit, faepius ab iisdein etiam μέσον

voca-tur: viceque verfa, quod μέσον, idem

καθήκον

audic

Quo¬

rum tarnen vocabulomm non indifferentem omnino

apud

Stoicos ufum esfe videre nobis vifi fuinr.us, ied ita

fini-endum, ut latior etiam ταμεσα comprehenilo esfet, omne-que, quod

καθήκον,

hoc

idem

μέσον, tiec

tarnen

ideo

omne,

quod μέσον,

vicisfim

καθήκον

appellari

posfet.

Quare,

fi

jam

defignatis

couceptum

quemdam

addere

oporteret,

ut

notionum huc pertinentiumorbis demnm

conficiatur,

eum·

dem t ficubi inventus fuerit, qualis demum cumque

fit,

ex ambitu τα καθήκοντος exclufum, latiori τα μέσα

orbi

par

esfet

vindicare.

Refiduum,

quem

heic

ambigui

quse-rimus, conceptum cum licito recentiorum

nicrali

proxime

congruere fufpicamur, utpote

α^αψοςια

quadam

aftionum,

certis tarnen, ut patet, limitibus

circumfcribenda,

con-ftautem. Cujusmodi certe plurima, quae

Stoicis

adferun-tur, τα μεσα exempla: γαμεΤν,

σΐξεσβευειν,

(Ϊιαλε'γειθαϊ

, πεςι·

πατεϊνcet. Fatendum,fpeétri inftar,hunc ipfum

iiciti

moralis

conceptum ethicam recentiorum

maxime

philofophorum

difcipiinam

perturbasfe:

donec,

quaeeutndem

circumvaga-rentur, tenebras conjnn&a recentisfimorum

quorumdam

philofophorum

opera,

maxime

vero,ut

interpretor,

Fich-tii ScHLEiERMACHERique, dispellere

occepisfet.

Quorum

ad maturitatem perdufta

analyfi,

conftitit

denique,

fub-ftantiam aut nullam omnino aut certe exiguam

huic

in

re ethica couceptui

concedendam

esfe.

Legem

nempe

References

Related documents

ria paullatim forma ftringitur nihilque pro lege agnofdi- tur, nifi quod cum anticipata boni objeitivi idea cobae- reat, Quamvis antem progresfu philofophise.. =====.

fatum nihil esfe dicit, nifi effe&amp;uum a Divina illa vi, vidente, non eligente, profluentium continuam , necesfa-. riam,

ei principium motionis, volubHitatem aurem rion dedit; fic vjjbm objeftura imprimet illud quidem &amp; quaii fi^nabit in animo fuam fpeciero, fed asfenfio noftra erit in poteftate

fuspicio j noftris, ii quid judico, acribus confonantior, quam Graecorum: altera incertitudo Graecorum fere confo-. nantior, quam nofiris: utramque fusfculit Cfeanthes;

omnino fit &amp; valeat, ac vivere kxtcc φυην: haue in animante quovis legis iflius univerfalisfimae expresfionem vlvamj. adaequatam fpecifieam: hunc ißius fenfum: liune Inter¬

ex diverfo dignitatis naturarum faftigio, princeps ftetit Chryfippo fententia: eam vero legem, quae ethica appel¬. latur, ipfam esfe pro humana natura,

urgebant, quod ipfa nihil esfet, nifi lex naturaa fupremae, live quod ex fenfu Stoicorum eodem. recidebat,

ex acerrimo vix exfpeiftares noftri condemnatore, djfertis quoque verbis a) edixerit: &#34;Ariftonem, cum Zenonis fuis- fet auditor, re probavisie illa, quae iile verbir: nihil