• No results found

mishchath ʾÆlishaʻ sive de unctione Elisæi, ex I. Reg. XIX. 15.16. dissertatio philologica, quam, consent. ampliss. facult. philosoph. in reg. academia Upsal. præside ... Andrea Boberg ... publico examini modeste subjicit Jonas Ullberg, Angermannus. Ad di

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "mishchath ʾÆlishaʻ sive de unctione Elisæi, ex I. Reg. XIX. 15.16. dissertatio philologica, quam, consent. ampliss. facult. philosoph. in reg. academia Upsal. præside ... Andrea Boberg ... publico examini modeste subjicit Jonas Ullberg, Angermannus. Ad di"

Copied!
22
0
0

Loading.... (view fulltext now)

Full text

(1)

Sive de

υ

Ν

CT10ΝΕ

ELI

Sil,

Ex I.

Reg.

XIX.

15.

16.

DISSERTATIO

PH1LOLOGIÉA,

QUAM,

Con/ent.

Amptijf

Facult.

Pbikfopb.

In

Reg,

sicademia

Upfal,

PRi£SIDE

,

CELEBERRIMO

VIRO,

Dno

ANDREA

BOBERG,

L.

L

O.

o. PROF.

Reg.

&

Ordin.:

Publica exwnini fubjicit j

-JONAS

ULLBERG,

AngermAnnus.

Ad diem XXVH.

junii

Anni MDCCXLVII,

In

Auditorio

Caroline

Majori

tioris ante meriåiem con/vetis.

(2)

VIKÖ

Arnflisßmo

atipiö

Confultifvno^

Dom.

MICHAELI EUR

HÖJER,

πύθιοι, in

Weftrö

·Bbthnia

,

Territoriali

gequiiiitno

y

NUTRITIQ olirn

propeniifßino,

PATRONO

finn-ma animi veneratione perpetim

colendo.

VIKO admoåwn Keinerendo atque

Rreclarißimo

%

Mag.

OLAO

NORRSTRÖM,

Eccleiije

Norbyenfis

PASTOR! lange

mentiffimo^vicini-queContfadftis

PRTPÖSITÖ

Adcuratifilmo^NUTRiTlO

&FATKONO,multis nominibfas £fctemurrt

fufpictendefc

VIRO admdwn

Reverendo if

Rr^ctarißuno,

Mag.

OLAO

KENZELIO,

Eccleharirm qtfae in

Nordingrå,

Ullånger &

Wic&yggerå

colliguntur,.PASTORI

&

PK^EPOSiTö

Dignrfiimö,

Prie-eeptori

oümFidelißimo>PATRONü;ugiter

deveneranda·

QUöd

. deftitutas,

Vefiris

exomarefuftintieffrn,

rtowirnite,

PATKÖJif

facit

Öpfimij

infignis

Vetter

gnati

eftis.

Etenim

7

pia

grataque

ftiente eorurtf

afR-fim expertus

fum*

ätit

qtiibus

etjarflniwn

fiodie fruorj

grint. Qnae

fingufa-

cum

recenfere

nequeam',

nedum

pras^

vere ålentio, qwarn

plura

di

c

enda,

frtbilammuS

oificH

Optimi,

Indnlgentifnmife?ena

,

qua

fvevittis,

ironte7

tisque* in er

it

is

Vettris minime

pärem,

unicarn t'amen^

näfn, in

pOilefnm quögue,

VobiS

cöifardeiidare

V.elitrsy

cofumitate & omriigenä

felidfote^

(fevofa

mente, vota

que

permäiafurtK

-t

dinfliß,ΝώιΙιβ,

admocUtm

tliens

(3)

PlFtÖ

Nolnüßtmo

Generofijfimtine,'

Dn.

CHRIST.

WALLENSTEIN,

JUDICI Territorial!, per

Angermanniam,

/Equiffimo,

FATftONO MAGNO.

VIRO (tämoäum Reverendo atquc

Prßclarisfimo?

Mag. OLAO

TÜR

DIN,

FÄSTOki inBygcleå &Nyby Veftro-Bothn.Meritiilimo^

&adjacentis Diilri&us

PKÄPOSi

lO

Adcuratiflirao,

FAtRONO,

omni honoris cultu profequendo.

VIRO admodwn Keverenäo &

Vn&clar'iflimf

Mag.

JOHANN!

TOLLSTEN,

FASTORI in Ncetra digniffimo, EVERGET^E reverenter actafem honorando.

Ffaeiitiml, te'ves

häs

iueuhraßdrlel,

tfmfti

aliocful

nitöfd

fevör, inniimeräqüe"

illä bénefieia, quibuS me béare

di-tltiC fecordoTy qüac

vet

dömi

Velir#

5 Vet

afias*

auf

ö-faneis qiiiflem^ ut pliirä a

ParehtC prcrfioifci

Vi

χ

potüe-doriiö diguo perfequi $ prabitat cfrinia pio potitrsr irtvol· fnei pfodere defectum,

Accipite

Verö, PATRON!

téfTeråm hänc pii grafiqüe ärtimi* exiguatm licet, tän-'? qusé a me pra:ilarϊ

pofeil:

afqiie' me meamque

förta-JiamilKiflef öro, Ego verö, pro omni im Vefrforum

iri-fundere caiidiffima nunquäro definam, ad elfteres ug*\

Reverend.

NOMINVM

millmit ULLBERO.

(4)

Pluvimum Rvvfrendis & Doftifftms

VTRTS,

;

'

Dom.

HA

QU

I

NU

MELUN

,

V. D. CQMMlKb KO in Schellcltcå Vert Botli.i

Laudåtiffirno.

Dom.OLAO

ULLENIO,

V.DjEÖMMlNlSTRO inSidenhöAngerm.Viglantifllmo.

Dom.

ERICO

AHLBERG,

V. D. COMMINISTROifl Skog. Angerm. Diligentiilimo,

Dom.

Ρ

El RO

USCH

ER,

V. D. COMMINiSTRO in

UnångerAngerm.Meritiftimo

Dom.

ANDREA.

LEUfVENlO,

'

V.tXMlNISTROin Norby Fierdh, Fidejiifiniö.

·· * ..· ·.

FAUT0R1BUSti BENEFAGΊΌΜΒUShonoratiffimh

HOc

tores

quicquid

(yptitni, dedicare

eil

Speciminis Academici,

volui & debui,

Vobis,

non

Fau·

ut

jfceclara

Veitra

in me merita

compenfarem

5

id quod

& majorem

facükaterti

& lautiorem fortunam, quarrt hånc mqm poftularet, fed ut publice teflarer, gratairi

benevolentiae Veftrac memoriam apud me, neque

ob-literatam, neque intermorituram eiTe. Sufcipite,

quäi-fö , hoc munus

Chartaceurn

, eodem , quo mé femper

amplexi

eftis favore

,

& mihi ultra favere

pergite.

Vi-vite Deo, Patriae,

Ecciefii,

Amicis,

Veflrisque

& mi¬

hi tandem fofpites & felices. . ;

tlurimm

kmrenl

NOMlNUk

VESTRORÜM

·

¥ix? · , ■ 1

-cultor

ohfervantifftmus,

(5)

1

Ι Ν. £

§.

ι.

ιRophetas fubveferi

ceconomia, qui

Hebr. nomine OW22 appellantur, admodurn venerabiles &

prcecel-lentis dignitatis fuiiTe

, neminem

fugit, qui vel -prim-is labiis facras

guftavit

pandedias. Dens namque ad hos, occulto fpiritus afflatu

ac-cedebat, iisque familiariter, ut

a-liricus amico utebatur. cfr. Ezech. II. 2. Si qui ali i

. certe illi a Dei Secretis erant,

Tloy Π1ΓΠ TDD, Jerem.

XXIII, 22, prasdlti cognitione rerum arcauarum, ad

quarum icientiam nemo mortalium, nifi divino fpl-ritu revelante, pervenire poterat. Hinc apud Graecbs

vocantur,

Πξοφήται

kut

αποχΰίλνφΐν

tS τ

νάματος,

τιροαγοξενοντες το μέλλον, Legatione Dei fungebantur:

in qua facra fun&ione, ut ait Witzius, non foi, ne-dum aliorum hominum, fed prorfus Dei fuere: ad il-lius

prasfcriptum

fe gerentes, ad illius gloriam omnia

*

referentes; & quos nemo laeferit, quin Deum loderet

- In miniftris

fuis; in Mifcell. S. cap. I. jf» 20. Nec bo¬

nos eis defuit apud homrnes, faltem pios, & falutem

Ifra&is exipeåantes: idque

vel

inde collegeris, quod a

(6)

€£» ; o

(

&&

Regibus

iäiuearentur Patres,

a.

Reg. XIII.

14. cap.

VI.

21: a Regibus

inviferentur,

2.

Reg III.

11. 12.

fepö

fuerint Rcgum

confiliarii,

Regesque

unxerint,

2

Reg.

VI. 9. I. Reg. L 32. 34.

Immo

polt

mortem,

hif-ee viris Dei exftrudla funt

pretiofa

monumentay quo

alludit baud ciubie Salvator noiler Matth.

XXII!·

29.

Eft & Judscorum vulgaris traditio ,

quod

herum

cada-ver

fepeliretur

intra

meenia

Hierofolymitana;

idque

nulli , praeter Reges, ex

ftemfnate

Davidico oriundos,

& Prophetas,

fuiile

permiifum

volunt.

vid.

Reland.

an-tiq« S. II«

IX.

I.

Hos

iftter

fummae venerationis

vi-ros, fat

illuftrem

tenet

locum

Propheta

Elifams,

de

fcujus inauguratione

heic

a&uri,

ejus

natales &

me-tita paucis recenfebimus.

§.·

Ii.

Docet nos facer Scriptor r

Reg.

XIX. 16.

Eli

fiel

fatrem

fuiffe

Schaphatum,

non

in

ngnificatione latiori,

qua David

dicitur Pater Domini

noitri

Jefu

Chrifii

fe-cuiidum carnem, Matth L 1.

vel

uti

Jehu

Rex

Ifraé-lis nominatur 'ttWp, per

Synecdochen

fpeciei

pro

genere, 2.

Reg. IX.

205

fed ilricliori

& propria.

Ne-que eft, cur

dubitemus,

an

Eiifeus

a patre

Scaphato

jproereatus

fit,

cum nusquam

ftlius

parentis

hat

inen*

tio. Natale ejus

folum indicatur

Abel-Mecbola, urbs

Menailiticne tribus: vid. Relandi Palneiiina üb» III.p. 522.

Latiné verti

poteft

lu&us

eborearnm.

Nöiiris

tempo-ribus Äbel-Mechola effe pagus

dicitur,

nomine

Abife-11a; ubi adhuc hodie columnx reperiantur*

&

cedificia

fatis arttiqua.

conf.

Buntingil itinerariutn

feriptur« S.

Nomen hujus -prophettc

dedueunt

alii

ab

&

yt*

Dens Jtillitis. Sic Hiller. in Onom.

S.

416,

&

Leusden» Ali! forte commodius alteram partem nomi-^nis hujus

compoftti referunt

ad

nytf, ut notet

adfpe-Stum DeL vid» Joh. Simonis Onom, S. Ngn

confundi

(7)

) ο ( Sft» Β

hoc debet cum 2. Sam. V. ij4 Gefi.

X, 4. Ezech. XXVII. 7. De nativitate ejus nihil

ejusmodi habet Scriptura S., quod Epiphanius refert;

videlicet proaigium accidifie, cum Elifa nafceretur.

Namque Bos aurea» que in Gilgale aut Silo erat, tarn

acuta & ionora voce dicitur mugiifie, ut Hierofolymis

exaudita fit. Tum vero Sacerdos pe&oralis, lapidlbus

eonfultis: hinc perfpicuum eil, inquit, natum hodie

Prophetam eile, qui fculptilia diruet, St fufiiia

fimula-cra conflabit. Quam narrationem cum aliis merito in

medio relinquimus. vid. Budd» Hiit. Eccl. T. 2. Part.

ie Se<T IV. §. 12· Quod Elifeus agricola fuerit,

an-tequam ab Elia vocatus conilitueretur Propheta, haud

obfcure colligitur ex eo , quod Elias ecm invenerit

a-rantem, duodecim jugis illum antecedentibus,

ipfüm-que cum duodecimo. Pofl muneris Prophetici

initia-tionem, tot tantaque opera ejus prorfus miranda enar-,

rat S. hiiloria, ut fi heic adferrentur iingula, he non

fofficerent pagelle. Videantur in .Libris Regum Sc Chronic. Adrnodum fenem fiifle oportet, cum natura debitum redderet; fdiis enim Prophetarum. inde a

trans-latione Elias, que circa initium Regni Jorami contigtk

fe videtur, haud dubie prefuit. Quod fi ex

quorun-elam calculo dccefferit anno fere decimo Joafi# eurn

Schöbe Prophetice ultra LX annos prefuiiTe, facile

pa-tet. Muneri autem Prophetico, quum initiandus effet, divino mandato injun&üm fujt Elie, ut hunc, eque

ac binos Reges fuis muneribus,

undiione

facra officio

Prophetico admoveret. Id vero cum fs&um poftea nori commemoret S.

hiiioria,

haud pauci Jnterpretum,

nec Reges illos, nec Eliiam, uti nec quemquam Pro¬

phetarum ,

undlos fuiffie

contendunt. Hec autem ex«

plieatio, cum aliis videatur vim inferre S. textui, nos

pro

modulo

ingenii, partis utriusque rationes hic

(8)

C&Ä» )af SÄ»

tius

perpendere

conabimur.

Argumentum

fane

hoc a-'

gnofcirnus

vexatiilimum &

vires

noilras

forte

fuperans;

attamerr,freti humanitäte Tua,

C. L.

fr

defiderio

ubique

minus fatisfiat,. fperamus^. ea, quse

adlata*. fuerint,

Te,

in meliorem partem interpretaturum.

Ipfiim negotium,

de

quo

difiquiritur,

verba facri

tex-tus I Reg: XIX. £ 5. ita

defcribunt:

Zf dixit

febova;

non angelus creatus , qui:

freie

vicem

fuftinuerit

Dei

ut Jo; Qlericus putat,

ciy

Elise

fcHicet,,

tum

irr

rnori¬

te Horebo eonfiilenti: abir revertere itinere tuo, vel

tit alii, in viam tuam ver

pir

de/ertum

Damafcis &

ve-niens npnj~i3 «irr rw Di«

by

i^dV'

Vatn-ox

nrwar ΓΛΙΠΟ ^dxd Eßw-p

yv4?#

πχΐ ϊχ-ίφ

by foywon·

r.-]<nnn

«'DO1?

n®DD

Verbum.

ntifan,

in.

hoc

commate

ter occurrensr in prsefenti materia

prsecipui

eil

mo¬

ment!,. utpote irr quo totius rei

vertitur

cardo

:

ideo-que operae

pretium erit,

ifTud

accuratius

confiderare..

JFormam efTe futurl Kal faeile liquet„

fecundum analo¬

giam grammat.

htt.

gutturalium

;

vim

autem

impermdi;

hic habet, ad indolem

Hebreeoe

linguse

r quse

impera-tivum fåepius per

futurum

(biet

efferre.,

Radix

ΠΛΪΟΓ

r

in feniu proprio

fignificat

oleo

nngere rem

vel

perfo-laam, ad folennem

& facrom

nfum

deftinatanr:

quo

Τ¬

ρίο

contradiilingui

verbis

&

"]DT,

quae

tantum

de

unélione privata Sc.

vulgari

ufurpentur,

obiervat

Guf-fetius ,, in Comment. L*

Hebr.

Res facras,

utpoter

Tabernacufurn , arcam

foederis

,

ΒυμιατηξΜ·

aureum r

altare holocautomatum seneum, omnia

denique

vafa

adi

eultum Leviticum pertinentia,,.

five

forent

in

fan&o

five fan^o fan^lorum, five in atrio,

ad

ju/Tum Dei,,

oleo tin&as iuiiTe, patet ex cap.

Exod.

XXX-

23#

Per-fonse, de ciuibus proprie

adhibetur

TODr

^unt ptiinO'

Reger in

populo Dei;/

ut

David,,

qui;

ter

legitur

(9)

i&tr 7 σ ( 52

élus: primtim a> Samuele

r in cedibus paternis r in nie—

riio fraürum , t Sam. XVI. 13. deinceps poib

Sauiis ob-· itum„ Hebrone, 2. Sam. IL 4. denique repetebatur un~

dio, mortuo Isbofetho , 2. Sam. V, 3; Judseorum

Ma-giilri, trinae hujus unélionis hane reddunt rationem;

uf foret Ijn?

^D?

Π^Π'Πν ΐΰΎΜ) Sic Salomo, Jöas,.

Jehoachafus, J'ehu , unéU eommemorantury quibus &

Chazaéi Rex. Syrias aeeedit, de quo infra*

Sacerdo-/ex W T. feeundum obtinent locumT qui ad; munus-·

obeund'uirr, undtioney & quidem oleo aromatieß

inau-gurati

Tunt.

Sed

cum dieimus, facerdotes unftos e/Te,

nolumus intelle&os omnesr nomine facerdotis

infigni-tos y féd tanfum eapuc omnium facerdbtum ^HJirr {roi

Pontificem maximum , qui erat

προηγύμενσς

Trdvraw

άξ;·

γιεξενςι

&

orrmes ejus in munere ibcceflbires·. RelV

quos

Sacerdotes

in Äarone & filiis ejus unétos, ibatüit;

Äbarbenel,

in cap. $0. Exod. quod nulla fadla fit iis

peculiaris fegregatio a reliquis fratribus,, nee aeeeiferit;

iis aliqua nova dignitas, fupra eam in qua nati fint·

Proprie etjam HttfD pradicari de Propbetis un&'is oleo,

ex L Reg. XIX. 16. probare conabimur,, Habet &

fenfum improprium feu

meraphoneum

r quum

fignificat;

donis Spiritus S. aliquem· inftruere:. quo^ refpedu Chri-ftusr noiber Immanuelnoh- oleo ceremoniali, fed Ise-titke Spiritus S. iin&us, dicitur DTD, Gr. γνιςος: un-;

de St in Nl T. fideles vocantur

%pi?iayol

Plures ver* bi hujus

fignificationes

r hue nom

ipe&antes,,

exhibentr

Lexicographi..

§*

IV.

Hifce jhiri

proemiflis,

aditus nobfc patebit fåcilior srd! argumentum pnefens, & quidem quarftionem acer-rime metam , an Elifizns un&us

fit,

nee ne?

Oceur-runt lieic tres preeeipue fententi« virorum· eruditorunir

(10)

6 ) ö (

&&

prima

ed

eorum,

qui

undum

omnino

ftatuunt;

alte¬

ram fovent ii, qui

fere

ancipites

hcerent

inter

utram-que partem;

quid

rtatuant,

incerti,

ad Sacrum

iilud

Bitiyju

& recipiunt,

ut

evitent

iniquorum

judiciorum

Scyllam.

Horum in

numero

Fortunatus

Schacchus

eft»

qui in

(Iiis

Elaeochrismatön

myrotheciis, primo

qui-dem momerita affirmantis fententioe producit, mox ta¬

rnen adftruit negantem. Vid. ejus

Myroth.

I. cap·

$8·

feq. Huic addantur;

Joh. Henr.

Uriinus

Sacror.

ana-leii. Fart. II. Lib. IV. cap, VII. qu. I. p. 169

&

Ar<*

boreti Bibi. cap. XXXVIII. η. 8· p· 494· seque

acThom.

Crenius, in animadv. Philolog. & Hift. ρ.

XV.

§. VI«

obf. 2, p. j6. qui, citatis in utramque partem

audori-bus, neutram pro certo

affirmat.

Poteris

forte his

et-jam

accenfere Joh.

Clericum;

quem

in

commentario

fuo hic videbis admodum vacilhntem, licet a

nobis

non

prorfus

alienum.

Tertiam

exhibent,

qui

undionem

E-lifaei omnino negant. Sic

Pifcator

in Exeg.

Aphor.

Libr, X. aph. 6.

EliJ&um

ungito

in

Prophetam,

h.

e. conflituito Prophetam: vocato ad munus Propheticum:

metonymia

adjundi

vel

effedi;

nam non legitur eum unxiffe, fod togam fuam ei

injecifTe.

Hujus

veftigia

premit

Coccejus

in

Lexico, ad Rad

nttfD,

dicendo:

non eum unxit;

fedpallium fuum

in eum injecit. Id

un-[tio dicitur, quia

efi ordimtiö f%

åechiratio munerisim*

poßti.

Hifce

Reforinatis

Cornelius

a

Lapide pollicem

premit,

allegando

in

hane

rem

nonnullos eandem

in-fiantes tibiam. Prasiverunt Chriftianis Interpretibus

hane explicationem

Judxorum

Magrftri, a quorum

o-re, fub renafcentibus

literis humanioribus,

nimium

u-hique

pependerunt, donec

eorum piurimi

fenfiin fine

cortice natarp difcerent. EiTe a. ab his intepretationem hane hauftam, liquet ex comment« R. D. Kim^hi in h.

(11)

fS®

)

o (CSÄ3? :?

I. ha-ö docent!». T >?y Nlfl rWUffi rofeöit ifla» ·&<?

rwrro τ "a

hyw®

'uo1?

"»sto ann

hrw.o

by

HfWO QuoniamReges & majoris dignitatishomines

plerumque

conftitutiJuutper unctionem, hwc quandomu*

neri admöventur, licet

nulla

tum fiat eoriim

unclio, ni*

hilominus adbibetur verkam ΠVD* ut ungt dicantur. Sic

& Abarbenel in h. 1. Facit quidem cum his S.

Schmi-dius in Comm. ad Libros Reg* quare, iriquit, iftos

viros juiTerit ungere, cum nuilus

un&usfit,

niii jehu?

Refp.

ungerc hoc loco eil officio alicui deftinare. In

difp.

vero de Unffione Meffi&, fuper Pfalm. XLV. g.

Argent.

1670. recuf. 1 όβ$. §· Ι5· ρ. 26. mutat fenten¬

tiam fuam, haud dubie rei veritate convi&us)

deni-cnie, inquit, untios Prophetas

fuijfe,

ut recle> rite lf

fanele officio legationis diviη£

fungerentiir,

ut tf

Spiri¬

tus /. gratia cörroborarentur, neminem iηfiti

ari poße

exiftime; ut ef de Eiifieo.. I.

Reg.

XIX* 16. Sic & J·

Franc, Buddeus in HifL Ecclef, V* T. Tom. II* Part. II. See. IV. $. g. cum

dixiifet,

Eliam non unxifle %,

lifoum/ poftca haud dubie revocavit fententiam fuam,

quum fatctur, Prophetas in V. T. aliquando uncRos

fu-iffe. vid. obferv* ad §. XXX. utpote curh non niΓι

nicum Elifce exemplum in f. literis id teftetur. Conf.

Ejusd· Theol. dogm. Libr, IV. c. II. δ. 26.

$. V.

IDiiientientes

quidem

fuam fententiam

plunbus

ar*

gumentis adftruere adlabörarunt; qu& heic

adduxiffe,

laltern potioTa* nos non pocnitebit.

Urgent

primo de«

fe&um olei tum facerdotalis, tum communis.

Quo* tnodo, ajunt, Elias habere potuit oleum illud San&um

quo ungeret

ElVfam?

cum neque ipfemet id e Tem·

plo depromere, quia non erat faC erdos, neque hic

u-lurpare potuerit; quia fuper alterius, quam facerdotis

corpus, oleum

fan&um

effundejre,

fufo

excidii pcena

<f-. ·v

(12)

mm j *

c

csss?

trat iiitertfi&um Exod. ^XXX. 30. 33. Neque oleum

ad-'

erat commune; quia proprer

tyrannidem Ifabelis,

cum

fuga fe fervare quaereret, parum

folicitum fuifle de

o-léo fibi parando> imprimis cum

&

i-rnoraret, ante

man-•oäatdm & fugara mox

fufceptam,

Elifoum Prophetarn

oingendum.

^Poitmodum

fuiiTe

verfatum

m

deferto,

u-• bi

11ε c cibus, nec potus obtineri potueritj

&>

acce-:

pto

mandato,

non

adeo

longe

progreflum ancidifTe

fla-tim in illum, duodecim boum jugis in agro

aran-nfem, nuilo

ρiane

interjacente

oppido.

Ab i{)fo

even-.tu laoe, fictmdo, patere arbitrantur; cum

fcriptura

f.

in

•proceffu inilitutionis

nullius

unclionis

mentionem

fa¬

mlat; fed memoret tantum, Elrarn

pallium fuiim

Elifoo

'injeciile,

Sacrum autem

fcriptorern

coniignaiTe

cun--cfa inttitutionis a£ta, fatis quidem operofe & accurate*

•quidni &

uncäionem;

quod

pauciffimis fieri

potuerit

vverbis, ii unquam

fada

fuiiTet,

Infuper

urgent;

fl

un-Εlifoi unquam contigerit,

peragendam

fuiiTe

in

pu-ilica

panegyrl-, ut

&

populus

eum

agnofceret,

&

ipfe

^uiforitate örnaretur y at poiterius non depre-bendi, er¬ go nec prius.

Ceterum,

ne

quid decedat fummi

me-•

diatoris noftri, Jefu Chrifti

officio,

aut veris

fidelibus

N. T. cum hsec fententia omnino tollere videatur

mu-xius Chriiti Propheticum; ·

confugiunt

ad

Άχοτομίοίν

exiftimantes Propheticum

Chrifti

-officium

jnuneri ejus facCrdotali adjungi

pofle '& debere.

§ VL

Haec argumenta, in

praecedente

aliata, licet

ad-modum

fpeciofo

&-arguta appareant,

nobis

tarnen

rei

Véritati parum

confona

videntur.

Etenim

Elermeneu-tse monent,·· proprietatem

Iiterse,

nifi

urgente

fumrna

neceffitate, non'efte deferendam.

Proinde verba

in

ii-gnificatione pröpria & υ

fi

tata

funt

accipienda,

quam

diu

contextus, fubje&ä materia, aut

qucedam neceffitas alia

(13)

)of

non cogit nos, ad impropriam &

figuratanr

confugc-,

re. Hinc b. Lutherus Fora. 3. de fervo arbitrio p.169.

dicit: Sic ientiamus, neque tropum in ullo fcriptur»

loco admittendum effe, nifi id cogat

circumilanti»

ver-&orum evidens., fk abfurditas rei, manifefte in aliquem

liidei articulura peccans >· fed ubique inhacrendum

eft

fira-plici,

piira&que

&

naturali

verborum

iignificationi,

quam

Grammatica & ufus loquendi habet.

Unde

ver o

cogno-fci pofiit, locum aliquetn impingere in

articulum

ftdei»

docet Augüftinus de doör. Chrift. Libr. III. cap. X. 15.

Si di&um proprie acceptum., nec ad

fidem,

nec ad di·*

^eéHonem, nec ad ullam aediiicationem accommodarl

pofEt, tunc haud proprie accipi

poteft.

AppUcemuf

hiee ad praefentem locum> utvideamus, numne fatis ur*

gens

fit cauffa,

fervandi proprietatem

fenfus verbi

Π$3.

Gerte fvadet id ipfum I:o contextus$ terna videlicet illa

repetitio verbi:tW.D: quod cum proprie, åc

duobus

Ree

gibus, jéhu &

Chazaöie

ufurpetur, veramque

uH&ionem

iavolvat, haud dubie eandem

fignificationem

rieEliik#

hic confervet neceffurn eft. Fatemury in codice S. re*

periri loca, in quibus unum pnedicatum, diverfis

addi--tum fubjeélis, modo. diverfo explicari poteft & debet*

led heec fere ejuscemodi funt, ut neceflitas quaedara

poftulet älium fenfum e. g. Π&Ό31 Π1/Τ3 13Ό&Π & cre-åiäenmt jehovae & MofE Exod. XIV. 3 longe älium

fi-gnificatum obtinet, quando refertur ad Oeum, quam ad „Mofen. Sic in aliis locis, quae hic objieiurrtur.

Idve-ro manet firmum & immobile% verba effe intelligenda» Xecundum fubftratam materiam: item talia effe

preedica-ra, qualia permittuntur efie a fuis fubjedtis. Meie ver©

ut verbum ri2^D, quod loco praedieati ter exftat, aliam & impropriam quidem induat

fignificationem,

non ma¬

gis urge t ftatus Elifasi, quam duorum Regum, de qui¬

bus in eodem -.commate proprie

prsedicatur,

teinere licet

(14)

re-10 ««5? ) 6 ( (SJÖ?

refragantikis RabbiniS.

Certe

jehu

a&u narratuf iitichtt

2. Reg.

D£·

6. non quidem ipfms Elias manu, fed

K-fifei, haud dubie* ab Elia jußi, mandafo. Idem cre* dere convenit de Chazaéle , etfi modus & ternpirs in

S. H« taceantnr. Neque enim cenfemus Cbäzadem ab Elia ilatim unélum

fuifFe,

nec Vérfea, i. Reg. XiX»

*5· tam

prefie

fuménda: nulla

eum regni

fibi

deftinaö

indicia ante 2. Reg,

Vlli

accepiiTe,

fere per

fy

ödet ejus

cum Eiifeö colloquium ibl,

pradeftlm"

iri v. 13.

relä-tum, ubi loquitur Chazaél, ut de regno nihil cogi*

tans; Prepheta vero non reipondef, eum jam fatis de

illo, fua undtione monituim vid. Guflet. in Comm. L. Hebr. ubi acute haec & reliqua, hue fpe'äantia

difTe-tit, in rad· n^D·

$.

VIL

Frufträ verö nobis objiciunt

adverfie

fententlse pa*

tfötti defeélum olei facri in loco, quo tum degebat

E*

lias; vid.

Ciafing,

de undh S. p. Neque enim

contendimus, hane undlionem persdtam

eiTe

oleo aro*

inatieo facro, quöd

competebat

iblis fäcerdotibus ; fed oleo communis cujus vulgaris in populo Ifraéliticö

üjfus erat. Videtur Scriptura S. haud obfeure id

indi-care. Etenim, quando Samuel unxit Saulern, t. Sam*

X. 1i

fumiit

lenticulam oleiv quod non apparet

(um-tum fuiRe ex tabernaculo, neque condsmeftturn aröma^ ticum fuiiTe, neque deRinatum huic ufui, aut alii fä*

ero. Samuel repertus eil in

Tfuph,

tirbe

famillöfc

fuse

$

qü'antum ex cap*

I.

1.

Colligere

eR; nefeivit

piidieRe*

fem

et ire

eiTe

in

ungendum;1

Silo, qasefendi

Deus

olef

id

caufa,

ipfi

revelans,

nec

ivifie

non

app&»

ju*

fet, fed domi

exfpe(RaiTe.

Hon

frabuit ergö tunc c'~

leurti fäcrum & deftimtufm Proinde, non eR üt heic folidtös nos teneat oleum facrum ; fufficit Chazaefem

undtum eile oleo communi,

Jubeafe Deo

per

Prophe*

(15)

)oC

&& II

v . --t

tam. Vid. rtirfus Gufletium in loco cit. &

Öafing.

de un&ione typua p. \oS. necnonb. Gezelium in hnnc

locum. Quod di&um eil de Chaza£le, idem intelk&um volumus de Elifeo. Un&um omnino fuiiTe cenfemus,

non autem oleo facro aromatico, fed communi; atfcamcn

nunc facro, quia hoc ipfo Propheta

a vulgari hominum forte fcgregabatur

, & perfona ejus inviolabilis eeftima·

batur. Id vero pene ridiculum eil, quod adverfarii

heic, in neganda un&ione Elifei, etjam argumententur

a defe&u olei communis. Vid, §. IV. Libenter coa*

eecfcmtis, Eliam ante mandatum Dei, neque folicituni, neque inilru&um fuiiTe oleo; at vero, num deineeps>

re exigente, illud obtinere nequivit, ut

quum Elifaeus

ungeretur, ad oleum pärandum nullus eiTet aditus/

ec-quis credat? Certe, qui iibi notam habuerit,

uberta-tem, copiam & omnium rerum abundantiam regionis

Canaan, maxime vero olearum, vid. Deut. VliL 8i

XXVHL 40. i. Reg. XVIIL 32, imprimis iis temporis

bus, facile perfvadebitur, oleum commune, in patria

Eli fei , Abeimechola , Sc Damafci, atque etjam in

Iiis locis, Eliam iine mora habere potuiiTe. Conir« Mit«

kri

Hierophyt·

c.

XVIII. Ρ,

pr«

§.

VIII.

Proprietatem liter« hic eiTe fervanclarn, 1:0

fva-det non tantum, fed Sc

effiagitat,

finis un&ionis

Pro-pheticse, eo tendens ; prima, ut ille, utpote mediate

vocatus, hac un&ione, de Spiritus San&i · donis fibl concefhs, Sc divina virtute adiiilente fibi, eo magis

ooniirmatus , rite obiret fun&ionem fuamy noa fecus

ac un&io eos mirifice rehcit & corroborat, qui in

ar-duo aliquo opere occupantur. Deinde, Sc maxime^ ut exilaret typus unftwnis Cbrifli ad rnumis

Prophet!cum

five

pienitudinis

donorum Spiritus S, immoy

(16)

Μ

»t ; o

c

(£«3?

nis totius Deitatis, qua inhumana natura, τη

Cné-gacriv τ2

λίγα

ajfumta., perfonaliter

inkabitat, e£

adofßr

cium Fropketkum expediendum eam idoneamjecit; utlb~

quitur

Glaflius

in

Onomat Mefiioe

Proph.

p< 14g.

Equi-dem fummo jure hoc ftatuimus: nam

ii

Regum

V. T.

undÜo erat typica reprodentatio

officii reg/ϊ, &

Sacerdo-tum,- ofHcii ejus fbcerdotalis·y prono alveo

flisit,

mu·

neris ejus

Fropbetici

quendanr etjam olim

exititifie

ty-pum~

Hunc

typum

fuiiFe

omnes,

vel

pneftantiores;

faltcm Prophetas, oleo externo delibutos, nunc non ur-gemus,

licet Scriptura

S* hoc

etjam,

quibusdarn

in

Iö-cisvideatur innuere ; fedElifaeum tantum, de cujus un*

öione tam' manifefta produntur

veftigia.

Quapropter

åt Doft. M. Waltherus, in tra<ft, de Un&ione

Ckrißi

r

fiibjunéla ejus

Exercit. Biblicis,,

cap.

I;

§.

9. p; §8, utufc

propenfior

in

negativam

videatur

fententiam, aliquan*

tarnen, propter typicam

Chrißi

prsefigurationem

admit-tit

unÅionem

Propheticam ;

Propketicay

inquiens, un*

Mimis urnan

[altem

Ff extraordinarium

habetur

exem-f

lum in

Elifiea.

1.

Reg.

XIX.

1#

ut

nimirum

Fropbetkv

quoqut

Chri/li

muneris typus

txßaret,

*non

minus

qUam reliquorum duorum»

Regerunt adverföe

fententise

patroni

Λχοτομ(αν officiorum Ghrifti,

a

quibusdåm

Theologie;

probatam, quam

avide hie

arripiunt,

ut

fuo inftituto

fervientem, fubjungentes Fropheticum

faeerdotali

offi¬

cio5 fed non videmus rationem, cur a recepta &

per-vulgata illa tripartita

diftinÄione

offieii Chrifti,

in

Re~<

giutny

Fropheticum &

Saceräotale, recediendum

fit.

Nam-prseterquam ,

quod

a

praeftantiffimis

Theoiögis

,

diu

re¬

cepta &

approbata

fit,

ipfa

natura

&

indöles

officii:

me-diatorii requirere videtury ut ea fervetur.

Uti

enim ne¬

mo non fatebitur, nomina hsec & a<$us effe dißin&os-r

ficquißtionem, applicetwnem &

fußentationem

5

fie &

mu¬

sera , quee circahsee

verfaatur,

diverik

efe,, fateamur

'' '

(17)

©SD

)

o

f

mm *3

necefle eft. Chriilus in mundum venit,'non folum, ut

acquireretnoBis falutem, ied;

&

ut eam

nobis

appUcarep?

nobis, inquam,

infirmis.^

aeque ac

ßßetitaret

& d&ibttw

deret nos adverfus hoitium infultus. Cfr. Ebr. DC r2., Matth. IX. $5. Eph. I. 22,. 23; Differunt itaque , fecun-dum limites in S:a S:a

defignatos

r & a

fummis

Theolo-gis diu vindicatos, quorum dudhim opemque in

hac

eauf-* fa nobis expetendam

cernimus,

facerdotale

&

Propheti-cum Chriiii officium , Lo Objeffo

Ipeciali. Etenim

Pro»

phetici eil voiüntas Dei Evangeliea

ττξώτως.,

& legalis

άευτίξ&ς-ι

Eia 1LXL ι. Ma lach» HL 3.

Matth. V.

20.

fe

q.

facerclottiveroeilfacrificiumexpiatorium,& Interpellation nis mediatorise thymiama,

five

intercelfio, thymiamafi

itu

facrisliterisfignifieata, Eph.V.2.Äpoc VIII

g,Rom.VIII.34]..

2.

difierungformaiProphetJciquiåem generatim

conöåit,

iir

fofficientifFima voluntatis divinte annunciationejfpeciatim*

inEvangeliipraedicationeILuc.IV.i8.&vera

legis

interpreta^

tioneMatth.V.2C'rfaceråotihinadtionibus &paflienibus

fa-tisfadloriis, feu expiatoriispeccatorum

noilrorum. Vid.

Ké-nig.Theol.por.&Qyenil.Syil.Theobdc offic.Chriili.Ex hiß·

ce patet haud

dubie, haee

officia

a

fe

invicem ita

di^

Üingui, ut in idea

fpeciali,

unum eorum non

continea*-tur in altero» Pneterea, quid fibi volunt tituli ifti5 quos

Spiritus S. in Seriptura S. Mediatori

noilro addit,

nifi

Ht déeiaretur, munerahaec eile diverfa? Dicitur Paftot*

Hez. XXXIV. 23. Propbeta, Deut* XVIII. 15. 7

eflis

populorum , Efa. LV. 4.

Gonfiliarius

,

ΕΓ.

IX. 5.

Hsee

pluraque epitheta , num commode,

referri pofiunt ad

a facerdotale? vel haec: Sacerdos fuper

throno, Zach. VI.

13. Sacerdos magnus, Ebr. X. 21.

five

Kedemtor, Job. XIX. 25. Agnus Det, Joh. I. 29. num ad

officium

jßropheticum, vel, qua fenfum

fpecificum,

ad utrum-^

que

fimul?

minime erediderim5 nifi verum verborum

a-miferimus &lenfyxa & ufuin. Porto diferitnen hoc cor·

(18)

t*

)

o

(

<SÄ2*

roborant

Prophetarum

& Sacerdotum in

V. T.

munia

propria. Illorum erat, verbum Dei

fibi revelatum

do-cere, verum Dei cultum tradere, occulta noffe, & prae-dicere futuraj horum vero, proprie

di<fforum,

erat,

pro peccatis

offerte facriiicium

expiatorium,

&

pro pec·

catis intercedere. Vid. Holiazii Exam. Theol H«c of-ficia uti in typis, ita & in antitypo,

Chrifto fc. ipfo,

diiiméla funt. Quid , quod

?

pii &

fideles

omnes ini

V. T. exfpe<ffarunt Mefiiam, non folum ut Regem &t

Saceråotem; fed & ut Prophetam, vi

promiffionis,

Deut.

XVIII, 15. ig. conf. A<ff. III, 22. Quapropter homines,

videntes figna & prodigia ejus, Joh. VI. 14. dicebant:

Stc;εςιν

άλφως

ο

χ(οφήτης

ο

ερχόμενος

iiς

τονκοσμον.

Quid vero ultra moramur in re, cujus veritas ab o-mnibus fere orthodoxis Theologis

agnofcitur,

exceptis

quibuidam, vel fuae

cauffse faventibus, vel

rerum

no-varum, quod faepe

fit, ftudiofis. Certe Joh.

Ad.

Seher-zerus , fummi nominis Theologus, in Syftemate

The-oL mitior licet cenfor, non dubitavit hanc Dichoto-mian inter errores receniere. Sed de hifee plura

Theo·

logi.

f. IX.

In confirmationem fa<ff<e uutffionis, confideranda quoque 3:0 venit, rrrandatarii Dei, Eliae,

fumma

fide-litas, veneratio, obedientia & itudium exfequendi o·

mnia, quo; Deus Uli in mandatis dederat. Hunc

vl-rum Dei, qui mandata divina, licet

praffentiffimuni

faepe vitae difcrimen fibi irnmineret, ubique

folicite

cu-raverat, hoc juffum divinum

neglexiffe,

tam

expreffe

tamque dilucidis verbis propoiitum, quis a

fe,

ut

cre-dat, impetrare poterit

?

Non

neglexiffe,

dices

fortaffe,

cum ordinaverit, vel conftituerit eum Prophetam loco

fuo, dum pallium imponeret. Fingamus itaque,

hanc

jpallii

impofitionem abfolviffe

totum inaugurationis a-«ffum*

(19)

igW

)

0

(

SÄ3>

»5

öuiil/ ffc äderit

proeul

dubio ratio

aliquä

VeJ

Cauffä,

cur

mandatum * uno eodemqüe temporé daturii, Elias intel« leperii proprre&- qua literam>

refpeélu duortim

Regiim/

improprie autem, &

fenfu

itietapborico in Elibeö, exfe«*

qtjéndnm, Sed Iiäftc

Videre

nobis non eil datum, Cef-»

te non Välébit illa* undlionem Cujusquarn Pröphetse rtofi

fuiffe in ufu: vél undlioném exfernärn Prophet^? minus

eile neeeiTariämj vel ejuseemodi äliä* Proferto hoeo de Elia Oogitare, iniqvum

eil,

qui more omnium

fl-delium* ferhpef fhagis äq&öritatem De* mandantis ,

quam fua ratiociniä refpexit*

Potius

concludere decet

a cönfeqüetite, quod

Elias

hréc de externa unétione

intellexerit. Namqüe eum procuraVerit«

ufjehu

& Chazaéi Heges ungercnturή mandato divinoy patet

tim, vi ejusdem mandati* unxiiTe Elif8eum5 licet

Scri-ptura S4 hunc aftum reticeat. Etenim a reticentia Scri»

j)tüf£ Si ad negationefn fei^ non ubiqüe

V,

C* vid«]oh* GlerlcuS in Com. ad h. cap* verb i5* Sc ig* Alia etjam

exempla mandati divini, de negotiis fufcipiendis

ha-bemus: quie

quidem

perätfa

funt

5 licet hifloria S. hftö

ipfa

poiiea

non indicet

fåila

e. g,

Zach*

VI. g 14. Qua

quidem reticentia

ve!

recenfionis brevitate, voluiffe Spi* iritum S. tum ipfi

Scriptur#

* tum

fcriptur<e

UEtöribui

tonfideré, döcet Glaiiius in PhiL S. Lib· I. Tr. ΪΙΙ. Seéh'

VL

Quod

vero ad impoiitionem

pal

Iii attinet, de qua tiullum mandatum Dei exftat, verofimile videtur,

quod

Elias hac eefernonia ufus fuerit^ primurn öccurrente

E-tifeö , in iignum vocatlonis

Prophetic®

*

poftea,

juffti

divino coniirmandse per Uflclionem : deinde in iignum,

quod ordinäturus eifet

eum fuo loco

Prophetam^

qui

eoderti

Zelo, popuium idololatria

corruptuni

reprehen«·

deret5 pariterque caput

eilet

Schölte

Propheticoe.

Deni-que> ut

figniiicäret

vocatum

fuifie>

in fuum

fervitium*

qvum Cöiiimttteret éi

pallium iuum

iervandum ac

(20)

tan->ts«p

)«( &&

tandum, vid. D. Kmbbe in Hift· Prophet. Lib. I: cap. τ5·

j\iii

aliam fuppeditant rationem.

vid. Poli

Synopf. C

rit.

h.i. ut & Cier. in Comm.

$ X.

Cortfestiunf denique nobifcum omnes

fere

Yerfio-nes, filtern

pracftantiores &

antiquiffim®,

tum

örien-taies, ut

paraphrafis Chaldaica

,

& Syriaca,

tum

Grseqji

LXX Intt. Vulgata Latina, aliceque, Germanica,

Galli-ea, Änglica,

Belgica, Svecana, Danica recentior

C"

piendata, cetera quse propriamxs nttfO

fignifieationeni

omees iervant, Arabicam vero non moramur, quas

quidem quonam

di

vertat,

nefcimus Rio

,

hic

pror-Jus alieno, dum Elifseo, quantum

videmus,

promune-re prophetico regnum parat.

Noftram

quoque

iententiam

eonfirmat Siraehides in cap. XLVIII. v. Q. quum in

reeenfendis EU« rebus ge-Ris, commemorat,

tandem,

filtern refpicit, ternariam

ill

am

undionem, Chazaélis,

Jehu &

Elifeei,

in

Iiis

verbis

: o

χξίων βασιλείς

kg du*

ναπό$ομα

ml

Ώξοφήτας

διαδόχρς

μεΤ*

dvxev,

qui

un*

fcifii lieges,

ut

rttribuertm,

0

Pr&phetas

Juccefferee

poß

te-5 ut

vertit

Tremellius. Hic

Ecclefiafticus

ver«*

foum quod habet hift. S. 1. Reg. XIX, exprimit per

%£λμ

y:quod

quidem

propriofenfu

fignificat

ungere

de&.

Hine

undionem,piOprie

fic

diétam, nontantum

induobus Regi*

bus, fed etjam in Propheta

Elifeo

manifefte ftatuit?

nana

%Aw

ex

antecedeutibus hie

repeti

debere,

nemo noa

videt. Plures vero Prophetas quum

undos

docet ab Er

tia, quorum tarnen in

S. hift.

non

fada eft

mentio,

nemo facile Elifseum,

expreile

commemoratumin

loco

tioftro, 'hine expunxerit: quem

folum &

unum,

pofi-£0

plurali

pro

fingulari,

hic

intelledum voluit Grotius

in notisad h, loe. ut & Badvellusin Criticis Angl. Hine

jh&ud dubie patet,

Xeatentkaa &

explicationera

noftram

(21)

ver-) Ο f ti

verbi TOD prifco hocce & remotiori sevo adhuc puram

inaniiße & intemeratam, qualis nempe a veteri Syna¬ goga erat haufta. Loci autem hujus fenfum genuinum

qui pervertere ftudent, ope verßonum difcrepantium

imprimis Vulgatse, eique addiéforum Doétorurn, operam

omnino Ibdunt, feque gratis torquent,

prsefertim

dum etjam hoc in loco haud minus TÄ

χζίειν,

quam altert

Hebnco, fuum fignificatum proprium & ufitatißimum,.

oleo migenäi, quem in compoiitis & derivatis fervat

perpetuum fere, audaéler derogare, aliumque,pungtndiy

leniei forte in Poéta Tragico repertum» heic vero pla¬

ne alienum, vel commemorare, vel aeceptare

nitun-tur. Videfis DachfeL DiiTert. de Un&ione Elifcei Seéh

II. cap. 2. §. 3. Praeter haec adduci poilent varia Script?»

S.loca, vel explicite, vel implicite fententiam noftram

confirmantia5 nec non teßimonia virorurft eruditorum,

tum antiquioris, tum recentioris sevi, nobis faventia \

haec inter dolemus, nobis defuiße Joh. Marckii

Exer-citt. Textual citatasa CL Carpzovio in introd. ad lib.

Bibi. P-III.cap. I. §. 18, anxie licet qusefitas. Calamunt

autem heic cohibet, tum fors facultetum arélior, tum

praefentis temporis ratio, quo minus hoc nobile argu¬

mentum ultra-perfequi liceat.

Sub exitu harum meditationum, Te Summe

Pro-pheta & vere Unéle, JEfu Chrifte, in quo un&io iHa umbratilis fuum na&a eft implementum, fupplices ex

toto cordis affeélu oramus, ut oleo löetitise nos ungas,

ne in

tranfigendo

vita; hujus curriculo, oleum &

o-peram perdamus; fed ut abunuantiihma donorum

tuo-rum menfura cumulati, oleoque Spiritus S. rite per*

fufi, Tibi ferviamus, ac tandem nomen Tuum,

piin fDW, in feculorum fecula celebreirus·.

(22)

I/

Tvßftantrjfimo atque

DocfffftiM

Domino

RKSPONDENTI,

Pofulari

cf

Amico fuo

Honoratijfime.

LÄudibus licet

per

fe

magnopere

non

indigeat

eit

expetenda;

virtus',

aröius

qufppe

tame η

quas

31ud,

quod mihi

tecum ,

jam

usque

ab

ineunte

x-tåte,

interceffit amicitiae

vinculiim, voluptatem

ex

literariis Tuis.inerementis perceptam ut

fignidcem,

non folum

fvadet, fed,

ut

Diilertationem

etjam

Tuam

peregregiam,

felieique

Minerva elucubratam,

mea

profequerer

qualicunque

laude &

prasdicatio-ne hörtatur. Videlicet non

vulgare edis heic

cru-ditionis

fpecimen; ideoque, ii,

ut

ccepifti,

perre-xeris, nee

defuturi

funt,

qui

&

induftriam

Tuani,

&

iingtilares

animidotes, & vitas

morumque

inte-gritatem

debitis illuftrent praseoniis.

Quod fupercii,

tota ego mente opto,

velit Deus

honelhilimis

Tuis

conatibus in

pofterurn

favere,

fruclusque

largiri

u-feerrimos, ut,

quemadmodum

UnfiHonem

Elifei

fåt

eleganter

jam delineaiti; ita mnneri

euidam

la-ero

γμζίσμασι

Πνευμχτιχαΐς

χΐχξυμένσς

olim

ad'mö-vearis, in Divini Nominis.

gloriam

atque

permutea;

lEccleiie

commoda.

affeclu ffiaois quam

cal'amo

gratulhri

völuit

References

Related documents

Ad Essjeos quod attinet,hi non minus inter Judaeos quam inter profanas gentes Pytbagoroei eminere voluerunt, cum. in notitia Dei, ex iäcris il Iis &amp; divinitus iibi datis legum

Atque hasc filiis Prophetarum quldem iunt in prceienti illa pauciffima, opella quas fcri- de.

dum prxfigkur π (r), quod praeter Articulum (s) cor*, mode denotare poteft notam univerfalitatis (t), hoc feil fenfu JE HOP AH, DEus omnium Exercituum, qui. ecelimi &amp;

verbis: Π1ΓΡ Dominus regnavit, Pf. Π1ΓΓ Regnabit Dominut in fempiternum, Pf. Atque fic placuit haud dubie Divinas Bonität!, deferibere per tres temporis dif- jerentias fuam

explicanda, haud temere eft difcedendum a ferie nar- rationis, quam S. Scriptor nobis exhibuit Proinde cum conveniant fere in eo quotquot funt philofophi, Ven~. tum nihil aliud

e JY.'' 2β. Quse quidem pise atque fobrke viri fa- gaciiTimi meditationes longe diveriam &amp; fortium &amp; reli- qucruru rituum originem atque indolem exhibent, ab il¬. la, quam

anniculus in facrificium pro reatu. Quo facto ? Uli Nazl- r«3tus renovatus fuitj ita ramen, ut novum temporis fpatium , quo fe devotum volueraf, jam rurfos inchoaref, non

Reges in populo Dei, verum etiam Summos Sacerdo- _tes, oleo facro fuiffe inauguratos. Voluntitaque Schic-. kardus λ), Leusdenus b) &amp; alii plurimi,