Dissertatio de myopia mentis morali, quam, venia ampl. fac. philos. acad. Ups. præside ... Gustavo Anton. Boudrie ... publico eruditorum subiicit examini Johannes Jacob. Lottscher, stipendiarius Possiethianus, Stockholmiensis. In aud. Gustav. d. XVIII Jun

D. η. dissertatio de

MYOPIA

_MENTJS

MORAL1»

qu α μ·,

VENIA ΑMFL. FAC. ΡHILOS. AVAD. UPS.

PRAESIDE

AU

GVSTAVO

AN

t

_OK

BOUDRIE,

phhilosoph. ppof. reg, et extra-?ord»

PUBLICO ERVDITORUM SUBIICIT EXAMINI

JOHANNES

JACOB.

LOTTSCHER

<>

StIPENDIARIUS possiethianusj stockholmiensis.

in aup» gustav d. xviii junii mdcclxxvi.

Η, Ρ. M. S.

ι

IN

SACRAMREGIAM MAJESTATEM

MAGNLE FIDEI VIRO, .

SUMME REV

DOMINO,

DOM.

D°ct.

O

L

A V

Ö

CELSIOj

PROFESSORI Longe Celeberrimo ,

ΡAST. PRIM. Holm. Eminentissimo ,

Consistorii Urbici PRiESIDI Gravissimo ,

Scholar. EPHORO _{Adcuratissimo,}

Reg. acad. Scient. Holm, et Soc. Litt.

Norrveg. _MEMBRO,

IVLecenati

summo ,

Commijfarien

i Rikfens Standers BatlCO

Hogädle Herr

JOBAN

GEORG

LOTTSGHER,

Min._{högtärade,Farbror,}

Kongi Hof·Medlens Hogådle och Hidtberomde

Herr Do&or

CARL

FREDRIC,

HOFFBERG.

Min _{Högtärade Morbror,}

Profefforen

Vid _{IC:gI. Ritare Academien}

Hhgådle Herr

LORENTZ

PASCH,

Min _{HögtaradeMorbror.}

Handelsmannen

eock Kyrckovården

Ädle och _HhgaktadHerr

ERNST VILHELM

LOTTSGHER,

Min _{Gufjßtge Farhor,}

Det dr

En vård och

ej

vanans

_tackfam

kraft, fem

_{jjäl vill vi!a}

nu

min

_{feg for Eder}

penfel leder,

_,

Och _{faß emot defs nit, min}

. målning blijver [vag ,

Skall dock min vårdnad _{fes i desfet matta, drag.}

Om all den_{fmak och konßj fem ßorafkaldar voja%} Dä de till _{Hjeltars pris en;ofvad βamma boja,} Att _{värdigtfjunga Er, mitt fnille ftyrka}

gaf

_§

Mon _{hjertat kunde ja en kånjla mer derafl}

Heb! _{nej, jufl att jag mig uppådet falt begifvit„}

Där _{mäßigen viIfe gått, då han Poet bar blijvit,}

Utaf en _irrgång förd längt frän naturens

mål,

Tills δrat _{ufel.vers for lika rimjlut tal;}

Det _vifar, at jag blott af vårdnad pennan [kurit 9

Då_{jag af Tackfambet et helgadt offer burit.}

Hur _{Jvag dr ej,min konß, dä jag en Foltair fer/}

Men det må bli _{får mig , blott äran blir för Er,}

Så _{mycken fkugga kan dock ej min målning hyfa,}

Αι intet Edra namn i Läjarns ögon lyfa.

Mine Herrars

v/

ddmjukafte tjenare»

HANDELSMANNEN

ÅDLE OCH HÖGAKTADE

Herr

_JACOB

_LOTTSCHEß

Samt

DFGDÅDLA FRUN

ANNA

DORETHIA

ELISAR

LOTTSCHER,

född

_SELLMERN,

MINE HULDASTE

FÖRÅLDRAR.

med _{välbehag den gåfva jag Er bår;}

Faß utan någon

prakt, hon

Eder

värdig

äre

Ach! måtte hon

_fä

vtfi ett gilltigt vittne vara$

Af

all

den

nit

for Er, jag

ville

nu

förklara

/

Som hon _{af Edert namn}

_fin

_ftbrßa

_prydnad

_får

>

Och

_{för mitt hjertelag i}

fåker

_borgen

_gar.

MINE HULDASTE

FÖRÅLDRARS

Lydlgfie Son JOHAN JAC, LOTTSCHER.

*

κ

*

#%

.fA

§. ϊ.

Qiantumvis

ralis non

apud

_minus,

Dolores

_{quam in communi}

Philofophiac Mo¬

homi-ηum converfatione tritum folet efle

pro-verbium, quod fibi quisque

ßt

proximus, ita qui·

dem, ut Tu® inprimis felicitatis fit cupidus, atque adeo _{quidvis potius, quam vel ab aliis decipi vei} fibimet _{ipfi fraudi eile, malic; fieri tarnen fub-indc}

deprehendimus, ut homines non aliorum modo

ir-retici _{laqueis dolisque correpti, miferum in modum}

peffum eant: verum eriani fibimet imponences

ipfi, refhm, qua itur ad felieitatcm, deferanc viam,

Experientia

quotidiana,

optima illa re um magi*

ftra, edo8:i s fatis fuperque novimus, hominem

faepius judicii incertitudine labi, ingenii imbeciU

Jitate errare, voiuntate ancipici in transverfum

abripi, perturbationum

quafi

fluüibus

agifari at¬

que a vero

felicitatis curfu

averti , induci am·

bitione, concitari iracundia, fpe allici, aliisque o* mnibus commoveri adfeöibus« Sic non una nos mifelli homunciones _{decipimur fpecie}

_failaci,

_fed

multiplex datur pereundi ratio.

Ferimur

quidem

omnes & finguli naturali

quodam

nifo ad

felicita-tem fe&andam atque fruendam, quem

inftin&um

ne-«S& Λ « ₍ cSßi

) a ν ^s3

nemo non in fe _{optime perfentifcit: fed} haulluci-namur fepenumero _{& in contraria ornnia ruimus}

priEcipires; quod quidem malum in maxima illa

hu-manae naturae _{imperfe&ione , quam Myopiam}

men-tis moralem _{antiquiores dixcre philofophi, rationem}

habet, quae facit, ut ad ea pnecipue, quae fenfum

titillant, fe adcommodent homines fine adcuratiore

rerutn , caufarum aöionum & confe&ariorum exa»

mine. _{Atque hoc argumentum brevi diiferratione} enucleandum fumiimus , tuam , B». Lo faventiorem,

nobis _{expetentes cenfuramo.} IL.

Mvopia proprié oculorum denotat infirmitatemj,,

quae efficic v ut homines hoc vitio actfeQi, rem

ali-quam, nid propius oculis admotam, haut videant,

cum obje&a _{, longiuscufe-difllta, aciem eorum}

fu-giant; Hinc quid fibi velie haecvox, ad mentem

translåta, facile conftarv Scilicet fenfu

Philofophi-co, Myopiam _{mentis Moralem vocamus, dum quis}

nexum & _{confequentias a&ionum liberarum non}

per-fpicit, fed ea rantum, qua? primo quafi imperu men¬

tem fuaviter _{demulcent, magni facit}

atque fe£tatur, & quae fenfum minus gratum prima ftatim

/experi-entiai _{gdferunt, fugit ac deteilatur; fed ad} come&a-ria _{paulo poft exfpe&andå vel metuenda,}

quae per

comparationem _{plürium cafuum} &- fenfationum in-notefcere _{folent, non attendit. Homines tali vitio}

labornntes, primis fenfuum imaginationisque

reprae-fentationibus nituntur _{unice, nec altius mente}

® ) 3 C #

fcendunt, fed dele&atione tantum aut taedio fenfa·

sli omnem a&ionum _{moralitatem meciuntur,}

idque

avidc _{arnpiunt fugiendumque exiftimant, quod} fuaviori fenfione fe _{commendat; illud vero} averfan-dum _{vehementiffimeque depellendum putant, quod} tsedium vel tantiUum creat, _nihilque auc parum cer«

te fiatim adfert _{jucunditatis;}

§. III.

Qui naturam Seiende Moralis perfpicit, _negareo»

mnino non poteft, boni vel mali _{moralis notionem} non

aliter _{acquiri, quam attendendo ad a&iones}

fingula-res

percipiendo

_gratam

vel

ingracam fenfacionem,

quae partim

fub ipfo aQ:u

, partim in confe&ariis ab

actione _{dependentibus obfervari fölet, eodem fane}

modo, quo bonum quodlibet phyficum cognoicere & _explorare

_{folemus, ubi fenfuum}

_{indicio unice}

determinatur, utrum fapor e. g, fit dulcis, an

ama-rus; utrum fonus fit harmonicus, an ftridulus & ad aures demulcendas ineptus. & fic _{in ceteris.}

Atque ideo

hoc

vitio

nobis

in morum & a&ionum

aeftimacione vertendum non _{eft, quod ad fenfum &}

imaginationem provocemus, cum fine hifce admi-niculis non _{magis ullam moralis bonitatis aut pra·}

vitans _{cognitionem eflemus habituri, quam cetera«}

rum fcientiarum peritiam.

Senfus enim moralis a&ionis bonas aut malas

notionem _{primam nobis fuggerit; comparatio au«}

tem plurium a&ionum _cum fuis momentis

circum-ftantibus & _eonfe&ariis, quae absque

imaginatione,

) i K «as»

res antsa _perceptas ad _novum quafi fe_ηΓα_{um exa¬}

men _revocante, infiitui _non poteft, generales for¬ mat _{r-rgulas in fimili rerum} cauflarum _{nexu nobis,}

facienda aut omittenda determinaturis ,

maximope-re _proiuturas,

ς. iv.

Interim _{Myopia Moralis illfs exprobratur me·} rito , qui ranonis moderamen parum morati, fen·

fationes, fine juila obje&orum aliorumque agentes

circumcingentium momentorum penfitatione & com?

paratione., primas unice fequuntur, nec bonum

quodpiam aut maiurn judicantt faffum, niii quod ve! fubitanea _{vpluptate, vel praefenti dolore fuerit}

Gonfpicuum. Quamvis enim afliones bonas in ftatu

hominis ordinario & _{tranquillo indolem fuaro n o?} ralem fen ccnvenientiam cum _{agentis & iliorum fe·}

licitate (larim _{prodanc; & malas itidem fenius ipfe}

ingratus, fi non (latu quodam turbido atque prag-ternaturali _{impeditus fuerir, illico difcernar ♦ fit}

tarnen _{perfiepe, ut homo , vel rerum, in quibus} fruendis aut evitandis aftio verfatur , ignarus, vei

falfa monditati? _{perfvaiione imbutus} ,

vel

perturba?

tionibus-exaeftuans; non fatis adcurate, ad vocem

naturae fenrienris & de _{qualitate affcus moraÜ teftan?}

tis, aftendat, _{atque adeo a£cionem minus honeftam}

meliori _{pr&ferat. Qui enim rerum in vita} commn-ni obviarum _{&, pro difpari adpiicatione, ufom aac}

noxam adferentium, _debita ac fufficienti _cognitione non eil _{praeditus, in ipfis fane trafclandis mulcipli·}

<$$3 _Λ £ f

w ) 5 v. w

ei error! eil obnoxius. _{Qji praejudicio quodam*} niorali captus eil, ut a£lionibus boois aut innoxiia

damnandis, malis vero vel inucilibus laudandis ίίε

adfvetus, non multam a fenfu moralicatis naturali in caiibus _{explicandis moralibus lucem exfpe£hre}

pocerif. Multi enim fuperftidone fafcinaci, ut hoc

inprimis exemplo utar, homines innocentes non modo iine _{horrore, fed laeti admodum &}

exfultan-tes _{rrucidarunt; quia Deo rem gratam taliibus in} humanis a&ionibus _{fieri, iplis fuit perfvafum.} A-lexander _{Magnus Macedonum Kex, vitiis non mi¬}

nus, _{quam multis vi&oriis cumulatus ac confpicuus,}

quando Clitum amicum fuum convivio exeuntem

gladio transfixit, non ienfum moralem, mehora u-tique fvadentem , fed iram, qua flagrabat, immo·

deratam in confilium adhibuit. _{Maxiirmpere igitur} commendanda eil _{prudentia, quae in a&ionibus ίιι»}

fcipiendis non prtFfentia tantum , Ted futura eriam

ponderec mnmenta rerum , atque adeo impetum

cii-piditr-ttim rationis. ex inflitutis obfervacionibus di<

ligends, imperio fubjiciat.

§· v:

Neque a _{Myopia Morali iongius abfunt, qui}

ex nuda _{exfpe£tatione cafoum iimilium}

atque

exem-plis aliorum fuas contormant aQiones ,. gregemque

antecedentium , more pecudum, fequuntur, & quia

nullas _{ipii certas norunc vivendi regulas, fervili} tan¬

tum _{imitatione mores aliorum referunt,}

atque adeo, quem admodum Seneca _{ioquicur, non, quo eundum}

«BS* -/ ° I

eil, ambulant, fed qua itur. Hi enim non perpen«

dunt, minimam haut raro circuniflantiam rem & a»

ftionem variare & velut aliam _{facere; adeo quidem,} ut multi, dum idem efficere _{videntur, non tamen}

eundem _{praeftent effettum. Quod vero rerum} di-verfitati haut _{adtendant, id vel ipfa tefte}

experien-tia, duplici potiffimum ex fonte promsnat. Sunt nem-pe, qui adtendere non poflunt; iunt, qui non vo· lunr. Illud _{quidem perfaepe tum ab intelleclus qua«} dam _{ftupiditate provenit, qua quis , fenfualibus &} confulis adiuetus _{reprasfentationibus, interiora}

paul-lulumque a feniibus remota , iigiilatim, aut plane

non, aut difficulter carte, _{repraefentare (ibi poteft,}

tam a mentis diitra&ione, _{qua quis} impetuofo af»

feftuum concurfu _{abreptus, cognitione fua, parti¬}

bus rerum & notis immorari _nequit. Hoc _vero,

ii

quis fcilicet adtendere non velit, vel a

fupina quadam

projeflaqne

negligentia

proficifcitur, vel

ex eo,

quod rem quis fibi, aut vilemnimium cognituquc

indignam , aut minus necefTariam repraefentet»

Atque hinc eft , quod accidat, ut

aiios

reQe

viventes & iuo ceteris _{exemplo praslucentes (ine} e-xamine & difcrimine imitentur _{fimpliciores;} un-de haut minimum bonitatis Divime eft indicium, ii

bonos dederit fubditis in _{republica moderatores} ,

quorum tuto premere

poflint veftigia.

Regis

cer-te ad exemplum folum haud _raro

orbem

compo-ni _{videmus; immo & Cives pauciores, optimis prae»} diti moribus & _{praeclaris ornati virtutibus, ad pro¬}

statem comraendandam & vitia cohibenda plus

va-cSMj Υ μ f cS&

) Ί \

vaient, quam ingentia prseceptorum moralium vo>

iumina , omniaque vel maxime facunda hortamen*

ta _, fi exemplorum _{vis & prsilantia fuerit}

intermis-fa. Verum enim vero _{quoniam coeco tales impetu}

fequuntur aliorum exempla & rationes, cur hoc po-tiu5> , quam alio modo , fit agendum _aut vivendum,

ignorant; accidic quoque, ut eadem, qua virtutis exempla funt fe&ati, facilitate pravis etiam aliorum

exemplis abduci &. vitiorum iordibus _confpurcari

fe; _{patianttir. Atque hoc ipfum adicribendum eil}

myopia» mentis morali, ut, diverfis exifientibus

cir-cumftantiis, cafus rtihilo minus _{exfpeclent fimiles,}

ficque dolo capri errorumque velut flu&ibus

in-voluti , turpe profe&o

fatisque

funeftum fuse

felici-taris _{naufragium Haut raro faciant. Hinc adeo ve«} rum, _{quam quod veriflimum, quem admodum com*}

ni fertur _{proverbio : eventus fluliorum magifter.}

Lareimur quidem bonam indolem _benignam·

que multum _{plerumque efficere}\ _{quod fi} autem de· biris illa _{regulis & cautelis deftituta fuerit}

, faeile

in _{fuperftitionem aliamque ftultiriam degenerat;}

ac

vero ubi bonam _{proclivitatem ratio exculta}

dirigit,

tum _{praclarum inde quoddam}

atque eximium vitae

emendätionis decus & magnum felicitatis fimul

con-ftantis ac florentifiimae _{tailigium merico}

exfpeffore pofiumuSc

§ VI.

Qu i turpi fervitute premuntur morali, fuis·

que adeo cupiditatibus pravis, longa; confuetudine

fp ) 8 (

#1

firmatis, refiftere non valent, fed vitia, qoibus in·

quinati funt, quavis

data

occaiione,

a&ibus

prohi-bicis _produntatque

_{exferunr, myopiiE}

_mentis

_in

_mo« ribus formandis _{gravia fenciunt in}

_commoda.

_Mens

enim malis a£tionibus adfueta, confcientis curam

ab-jicere fölet5 ut neque

ad

fenfum rnoralitatis

inter-num, neque ad judicia racionis

inde

formata luben·

ter attendac, ied in diem vivens & fuo indulgens

genio,

illud

unice expetat,

quod dominanti

ejus

inclinationi _{eidemque corruptae}

_{fenciatur adeomrno}

datiilimum. Hinc avari divitiis corradendis & cu-ftodiendis intenci, non vidcnc omnem hoc modo

perire

laborem

&

induftriae

fru&um, & hominum

iimul amitti benevolentiam, iiquidem nec (ibi nec aliis vivant utiles. Qui voluptacum impurarum vo-ltuantur coeno, non animadvertunt fanitatis, opum et exidimationis bonas ja&uram in diiToluta vi¬

vendi ratione _prorfus eile inevitabilem. Qui

fuper-biae vitio _{abrepti, gloriam ambiunt, &}

_fplendidis

honorum titulis _{atque iniignibus}

_mirifice

dele&an-tur;Ted alios prae fe concemnunt & fecum nulia ratio¬

ne comparandos judicant, hebetiorem omnino

habenc

mentis aciem, quam ut graviffima dignitatis am·

plioris

pervidere

queant

incommoda, &

furentem,

cui _exponuntur,

_aequalium

_&

_inferiorum

invi-diam, certiffimo fuo contemtui adjun&am. Qui

pietatis

dulcedinem

vel gudavit

unquam,

vel

cer-te jatn guftare

defiit,

fed cultum Dei,

_{aut pror¬}

fus _{negligit, aut}

_{etiam quodam}

_{mentitur fuco,}

videtur _quideixi

_fibi

_fupra

_vaigus

_{fapere; fed}

_mira ta·

cSfc λ Λ ί

«ss> ) 4 ν w

ramen ac _{deploranda. mentis}

myopia

Iaborat,

quf

non videt, _quantis liac faa impietate

fe fpoliec

com-rnodis acdeliciis j & quam horrenda immineant

ac-cufands _{aliquando & mordends}

_confeientiae

_tormeri'

ta. _{Ipfe vinculis} fe reiigionis

iiberatum

ftolide

gloriatur, Ted

compedes

flßgitiorum ac

dementiarum,

quibus detinetur 5

duriflimas

non

perfentifcit,

ante-quam, iingulari

qaodam intervenienie

medicamine,

oculi fjerint _{aperti, ,& fenius occalefcenti conicien·}

tiae reftitutus. Quin etiam dum mores" eorum agen·

dique rauonem, qui-vel veneri,

vel guiae,

vel

ludis

iint dediti , attentius pauilo confideraverimus ,

faci-le _{animadvercimiis,} eos harum iilecebris rerurn adeo

ispenumero inefcari, ut, licet nonnunquam, re&a

ranone in coniilium adhibita, plus fatis perfpiciant,

quam dedeceat,

ipurcis

fervire iibidinibus,

quam-que fit exitiofum & torpe,

tands

affeÖruum fraudi«

bus _{circumduci; nihiio fecius, impotentes fui, &} Inconfuko mentis _{impetu , velut turbine, abrepti,} ad illam _{quam modo,}

_ufi

_{ratione, deteftati}

_fuerant,

vefaniam _{redeant, ipfique, cognito fervicutis dede·} core & damno, idenddem dicere foleant, quod ,

quantumvis lubentes velint, non

poflint

tamen

ali«

ter facere. Quae quidein mifera horum

homuncio-num fervitus peccandique neceffitas, incelligitur

nunc, quod ex myopia

mentis

morali

fuas

repetat

natales atque

inde

tot tantasque

acquifiverit

vires*

Scilicec ab initio fenfibus perceperunt voluptacem

aliqnam, atque

dehinc

mox imaginatio

obje£him,

quod cum voluptate repraeftntabatur antea,

) 10

(

0

dem _{producit, ut ita demum}

_voluntas

_{rurfus gd}

appetendum commoveatur,

crebriusque

feniationi-bus _{repetitis acquiratur}

_iacilitas

_appetendi,

_{quae pro¬}

grediente tempore , degenerat

im

neseifitatem

quan-dam, cui rentiere ampliusnequeunt*

Sed vero regefteris

forte,

motiva

agendi,

five

fint _{intelle&ualia, five fenfualia} , nunquam

necetli·

tare voluntatem, (ed eam faltim allicere,

fle&ere,

commovere _; unde merito

quxris,

_:eur

in

determi-natione morali deteriora _{fequamur; quancumvis}

di-ftin&e meliora videmus _eaque

_probamus

_{? Ad}

_hane

vero _{refponfuri quaeftionem,}

probe

_{notemus, opor¬}

tet, gaudere _animam noftram

inftin&u

naturafi

con-natoque nifu percipiendi

voluptatem

&

fugiendi

ts-dium. _{jam vero bonum}

_{ert vel}

_pofitivum,

_quod

confcrt _{perfe&iones indeque voluptatem creat,}

_vel

etiam _{privativum, quod}

_aufert

_{imperfe&iones}

a-deoque privat nos

taedio.

Hinc

ubi in ftatu

fervicu«

tis moralis non fuppetit vel etiam

admitur

occa-fio, ex confuetudine contraria, parendi appetitibus fenfitivis _{affe&ibusque ; tum ftatim anima}

_inde

perfentifcic

tatdium graviffimum.

Et quoniam ubi

tsdium iin anima obtinet, nullus fimul

relinqui-tur locus _voluptati; fatis proinde

perfpicuum eft

_,

voluntatem ifthac humanae naturae neceffitate

con-ftri&am, non poffe non deteriora fequi, atque

a-deo in determinatione morali _{prasvalere bonum pri·}

vativurn, ut auferatur taedium, poft habito

omni

bono _{pofitivo. Atque hinc eft,}

_{quod fervi}

mora-les id appetant idque fufcipiant,

quod

ipfarum

red-β ) II

C

41

dit ftatum _{imperfe&iorem;}

_id,

_{contra ea,}

averfen®

tur, quod eundem

perficit5

&

quo

diutius

rebus,

voluptatem in

fenfibus

produeentibus,

fruuntur,

hoc _{majores dominum}

fenfuum

imaginationisque

acquirat

accefiiones

fervitusque

major fiat &

foe-dior, ita quidem, ut

vix

ac ne

vix

quidem

pro-priis

posfit

umquanr

homo

viribus

ex

fervitutis

fuse barathro emergere atque

ab inveterata

peccan-di confvetudine fe revocare. Hcic

dum

definit

na¬

tura _atque

hallucinatur

_{, mox}

incipic

caeleftis

illa

gra¬

da , cujus meminie

fanctior

illa in

facro

codice

no-bis _patefafch

_difciplina

_,

_viresque

impertit,

quibus

affeäus coérceamus, temperemus

libidinem,

refre·

nemusavaritiam , cohibéamus

ambitionem,

vincamus

voluptates , ne novarum

acceflu

cuiparum,

veteres

refricentur. Sed non licet nobis in

praefcntia

eife _longioribus*

_Sic

_manum

de tabula.

s. d. α

& ☆ &

Φ Φ

MONSIEUR ET CHER AMI I

Ti _{eflβ naturel h un nmi, de fe rejouir des fncces de Son ami, qut}

·* _{vous ne devez.}

point étre etonnéde lajoie quef ai rejjcnti, en lifånt

votrefavante dtjfertationfur la Myopie du Sens Moral. Vous avez trau

tl· cette _{partie, Monfieur, avec tant de profondeur} & d'une facon fi_L

legante, que le public,y trouvéra autant a Pinflruire qu'a s'amufer; β

vous ne eonnoifez les fentrments qni m'attachent a vous depuis long tern

Monfieur, vous pauriez croire que ceferait par vanité queje mefais

con-noitre ici au _{public» pour}

VO T RF

Fidei Ami

CHARLES ACRELL»

AMICE DILECTISSIME, SUAViSSIMFJ

Ingeniofe fatis

_{viamque, qua}

fabuiati

_{itur ad illas,}

funt

Veteres,

non modo

.Mufas in apice montis

arduam δζ afperam,

confiders,

verum etiam innumeris fentibus vepribusque refertam* Sic enina haud obfcuie

innuunt, folidam eruditionem non cadere in dormientes, féd perpetuis wigiliis laborumque moleftiis quaeri» comparari, poffideri; iecundum il*

lud Verini.

Noη _{nifi per magnos ad pramia magna labores} Itur, at ignavir nulla.corona datur.

Id ipfum Te, Amice Suaviifime, Fedulo penfitaflfe,ex difpuiatione tua,

de _{Myopia mtntis morali, egregie confcriptac, plus fatis colligitur. Gra·} tulor _{proinde Tibi, hoc diiigentiae} ac dexteritat-is fpecimen pulcerrl·

jnum» Faxit Caelefte Numen, ut ex voto Tibi contingant ornnia,

bonisque auipiciis rem tuain peragas! Atque hoc ipfum eft, quod ex

intimo peöore voveo & vovebo,

Dum mentor _{ipfe mei% dum Spiritus hos regit artust}