• No results found

ERICO CA

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "ERICO CA"

Copied!
28
0
0

Loading.... (view fulltext now)

Full text

(1)

CQ XvvegySflος τ& GsS. PALMARlUM EXEMPLUM,

CA

US/K

UNIVERSALIS,

Quod,

Confenfii

Facult. Philofi

inReg. Academ'ta

Vpfahenß,

PRjESI DE

VIRO^w.Ä<fx».

CeleberrimOy

Mag.

ERICO

ALSTRIN,

Log. &Metaph Prof Reg. & Ord.

b. /. Faculi Fhdof. Decano

Speäabili,

In Audit. Guft. Mijx d.*u Maji

Anni μ dcc xxxi.

Publico bonorum examini

modeße

fubmrttit

CAROLÜS HELLBERG,

wéstmannus.

UPSAUA;, kiteris Weknbrianis.

(2)

S:;e

R.\e M.Tis

MAGNiE

FIDEI

VIRO,

Reverendisßmo'

Ρ

a τ

r

r,

.

Dn

nicolao

BARCHIO,

S. Theol.

DOCTOR1

Celebratiflimo,

r

Dioccef

AroC

EPISCOPO,

Et

Ven. Confift.

EccIeC

Ρ RAL S i DI Graviifimo,

Reg.GymnafScholarumque

-£ Ρ Η O R O

Adcuratiffimo,

MMCENAT1

ΜΑΧΙΜΟ.

(3)

/Gno[cm,

disiime

Reveren-

Pater,

quod

T

e,

majoribm

äumcuris,

inte

fm. Non

facit

hoc

ritas,

aqua

l

JunrJed

tn/ignis

litas,

mirabili

junäa,

fpem

b

fationis,

pollicetur,

ne

dum

pius

e(Je cupio, moleße

fe-dulus

fuiffe

vide

ar.

Exci-pio

itaque

Te,

Reve-rendisiime

Pater

,

dorn,

Jed meißmili, ideft

leviori.

Patiaristamen,

Reveren-disfime

Episcope,

ut

hoc

(4)

ex-exercitium Academicum

fit

venerabund&

me&

inTcbi-etat®

teßir,

&me'I\bwa-beas

commendatum,

hunnl-limmrogo.

Ego

praftare

nequeam,

Τ.

Ο.

Μ

pro

T'ua

Tuorum-que

perenni fehcitate

vota

femper

fundam

calidtfiima,

Reverendisfimi

Nominis

Tui

Cukov humiUtmuS

(5)

$. I.

uam difficulter no-tiones MetaphyficSe

definiantur, facile^ capiet, qui vel me-diocriter in rebus

hifce fuerir verfatus. Facit hoc natura abftra&orum 5c univerfa-lium , qua? &

multiplicem

pruden-temque requirunt

cogitandi

vrm,

& commoda faepe non inveniunc

verba, quibus eorum

eflentia

ex-primatur. Quod vero

neceiTaria

fit haecce univerfalium accurata«·

tra&atio & folida expofitio, itidetti

is bene capiet, quinoverit,

haec

ipfa fundamentalem prsebere de-bere ufum in

diiciplmis ceteris.

(6)

Jure autem crebrfor métuendus

eftlapfus, ubi fundamental qua*

influxum in dedu&as inde conclu* fiones praeftabunt, catholicam 8c immotam

apud philofophantes

non tenuerint veritatem. Si ha?c Ve¬

ra funt, ut omnino mihi eiTe vi·

dentur, Carteilus, de

definitioni-bus terminorum univerfalium

de-fperans, male cenfuit eos

defini-tione nonegere, quafi qui melius

intelligerentur quam

explicaren-tur. Male quoque Vulgi ufui,

qui

faepe

vagabundus

eft, in re tanti

momenti, te commiferis, loquen-do, ut dicicur, cum vulgo, &fen«

tiendo cum philofophis.

Sed

an

ideo Leibnitius re&e ftatuerit,

ple-rorumque terminorum

Metaphy-ficorum, interque eos eeiam

Cau-fse notiones foecundas adhuc

la-tere,

difpiciant har

um rerum pe-riti.

§. IL

Nos libenter

quidem

fatemut*

(7)

non efTe noftri ingenii Pudere

no-vam aliquam

caufa

in genere

defi-nitionem, qu<£ ceteris fit melior;

in primis cum parum abfit, quia.

credamus omnia cauflaruro gene¬

ra vix commode una aliqua

defi-nitione poiTe comprehendi. Hoc

certe agnofeens Μufens a),omisfis

ceteris definitionibus, qua? pasfim

apud au&oresleguntur, iliam

Frati-cifci Svaretzii ; caufatit principium perje

influens

ejje in aliud, ita reti» net, ut, prasterquam quod

confide-retconftruåioneiniilam

jnfluereejje

in aliud, & efTe barbaram & me·

taphorice ac improprie accipi,

et-jam fateatur, caufam Moralem,quas

tamen vera eft caufa, inde efle»*

exclufam. Qiiare definirione

cau-iae in genere etiam caufam

Mora-lem compreheniurus, definitioni

illi Suaretziana?

adjungit aiiquid

vocula disjun&iva, quo

ejus

natu¬

ra 5c ratio feoriim explicetur,

fei-licet, caufam in aenere effe prine

(8)

4

pium,

quod

perfe

infinit

ejje in

aliud,

aut cui rede imputatur aliud, citra

tarnen infiuxum in illud. Sed & hu·

jus

definitionis anguftiam putatL# Mufaeus fe deprehendere, & ideo univerfalem cauj<e in genere

defi-nitionem huc tandem redire facit;

caufa est principium, quodper je in*

fluit

ejje

in

aliud,

autβ non

infinit,

intenait tarnen &

aliquid

ad ipfum confert. Celeb,Wolffius

b)

caufam

ita definit;

caufa

eil principium, α

quo

exifientia

ßve afluahtas

entis alte*

riusabipfo dtverfi dependet tum

quate-unsexiftit, tum quatenustale exifijt.

a) 6. ii. Infi. Met. £) P> 2;

5. c. 2.

881-5· Πί.

Inter alias diftinftiones

caufa

Efficientis, cui fpecialiter

iniluxus

(biet attribui, eft illa qüoque

in

Univerfalem & Particularem.

Uni*

Verfalls illius

natura ita ab

Omni¬

bus tere . explicatur, uc dicatutL»

(9)

caufa univerfalis, qua? in

effe&um

v influxum pneftat indifferentem«,

& indeterminatum, adeo ut iimili modo in plures diverfifiima? natu¬

ra? effe&us fimul influat, aut

in-fluere poflit; determinetur vero ad effeåum talis fpeciei a

concur-rente alia caufa particulari. A

no-ftro propofito abefle jubemus, quod

Ariftoteles & ejus interpretes

ad

caufas univerfales referant corpora

coeleilia, & inprimis iolem, quaii

~

qui cum hifce inferioribus, tan- .

quam caufis particularibus, con*

currat ad generationem rerum, &

cum homine ad generationem ho¬ minisc). Praecipuus autem

hujus

diftin&ionis ufus erit,quandoThe«

ologi pariter ac Philoiophi

Chri-ftiani certum & indubitatum

ha-bent, Deum cum omnibus rebus

creatis ad earum a&iones 8c ge«

v

nerationes, ut, cum calore ad

ca-lefaftionem,

cum

frigore

ad

fri-gefadHonem,

cum

fcriptore

ad

Ii·

(10)

tera-6

terarum exarationem , cum igne

ad generacionem alius ignis &c.

perperuo concurrere. Quo iru

coneurfu Deus, ut caufa

umverfa-Iii, & res creata, ut caufa parti·

cularis fe habet. Eft enim DEI

a<ftio, in quartum Dei,

indiffe¬

rens & indiiereta, ut non magis

hunc, quam aiios diverfiflima? natura? efFe&usrefpiciac^).1

c) Cfr. Stallt lnß.Met. cap. 12. d) Cfr. Mujm hiß. Met.

§. IV.

Sed hünc influxumDei, utL» caufée

univerfaitir,

cum cauiis

fecun-dis, ut

particularibus,

ita

aliqui

hégariitit,

ut

dixerint, folas

cau-fas fecundas per fe

eftefta

fuapro-ducere , neque aliter cum

ipfis

Deum ad ea concurrere, quanu

iiiud eile & agendi vim, quam

eis

initio prajftiteraf,

coniervando.

Quare haec & alia , in fuam rernj

(11)

7

I.DeusGenef. c.I.ν;ιτ.& 28.

mukiplicationem omnium rerurru

videtur comittere creaturis,

poft-quam

fufficienter

virtutem ad

il-lam eis tribuerat, Sic rex, data

proregibus poteftate

adminiftran-di regna, non concurrit amplius

per ie ad fpeciales aétus

guberna-tionis, fed a folis

proregibus

hi

ipfi

efficiuntur.

II. Nec concurfus

caufeUni-verfalis erit neceilarius ad aliquid

producendum , quia v. g. ignis

fufficiens eft per le ad producen¬ dum ignem, qvum effe&us non

fit contra virtutem caufe, fed vel

2equalis, vel inferior.

III. Si Deus ad quamlibet rei creatae operationem concurreret,

eiTet vel una eademque Dei & cre-aturχ a&io, vel eilet diverfa. Neu¬

trum vero ftabit; nonprins^ qvum

ordo agentium refpondere debeat

ordini fmium. Quare ut ejusdem

aåionis non poterunt eile duo

(12)

δ

nes proximf & perfe&i: ita nec

du« caui« eftefllrices , niii quum

vel amb« parciatim concurrant &

una alterius iuppleat defe&um,

vel agentibus eodem numero

vir-tus torrpetat. Quorum neutrum

locum heic habebit. Non

poflerius;

partim quia aéUo capiet diftin&io-nem a termino, qui unus eft, &

proinde una a&io, non

diver-ia; partim quia vei a&io Dei

prins attinget eftedum, quam aåio caui« fecund«, vel

fimul.

Si prins i

autergo producet totum efFedum,

aut partem: Si totum , fecund«-»

cauia nihil aget; Si partem, par¬

tem abquam producit caufa fecun· da non concurrente Deo. Hoc autem eiTe non

poteft,

fi nihil

fic

a caufa iecunda

, quod non

im-mediate etiam a Deo efficiatuE-·.

Quod ii a£io Dei cum a&ione-»

cauf« fecund«Jtmul attinget

effe-flum, altera ejusmodi a&ionum

fupervacanea

erit, qvum una

(13)

9

tum iatis fit. Quare dum cauia

fecunda operatur, praeter

fimpli-cem ejus Operationen!, nulla Dei

a&io admittenda erir.

IV. Admiilo hoc Dei

concur-fu derogabitur caufis tum

volun-tariis, tum naturalibus omnis

a&i-vitas, & ea ioli caufae primae

ad-fignabitur. Ruit fic libertas

vo-luntatis, inaties funt omnes

no-ftri conatus ad virtutem, pereunt

etiam iupplicia & praemia. Nam

prohis,

qua? a nobis minime

fi-unt, nullam mercedem aut

pce-nam reportare poterimus.

V. Metuendum fic eilet, ne ,

admiiTo hoc influxu, peccatum ab homine in Deum transferretur, &

occafiotialifmus recrudefceret.

$. V.

Antequam figdiatim ad argu¬

menta propofita refpondeamus,

pauca quaedam praemittemus, qu« teliciori decifioni iniervire queant.

(14)

*o „

Ec certe veneramur heic Mufamm

e), qui ofteniurus, quomodo De¬

us, ut cauia univerfalis, cum

cau-fis fecundis, tanquam

particulari-bus, concurrat, quirique in rem

„noftrarn notavit. I. Qnod Deus „in omnes efte&us cauiarum fe-„cundarum propria vircute influatf,

„iive effe&us illi boni fint

roora-„liter, (Ive mali. Ex. gr. Deus

„propria virtute in

contreélatio-„nem rei aliena? invito domino

„faétam, sque ac in contre&atio*

„nem rei proprio aut aiienae ve

„lente domino failam, itemque-» „in caleia&ionem eeque ac in

fri-jjgeFa&ionem infinit«

Seu ut re· „£tius dicam : l)eus aeque

influ-„xum calefaciendi ac influxum-.

„frigefaciendi , seque inüuxunu

„contre£landi rem alierfam, ac „inüuxum contreélandi rem pro· „priam

pr^ftat.

2:do Una

Dei

&

„creatura?, quoad rem eft

a&io·

(15)

;;v. g.

calefaélio eil

ignis

&

Dei

cum igne concurrentis

aåio,

i-4t

temque fcriptio

eil

fcriptoris &"

Dei cum ipfo concurrentis aélio."

3:0

Aélio

quoque Dei

abfolute

ad'c

certam fpecrém determinata eil.tc

Et fic Deus ad omne effe, quoda

in a&ione & effeétu reperitur,"

tum genericum tum fpecifkum"

concurrit, 4:to Quamvis autem"

aiffio Dei abfolute ad certam fpe-"

dem fit determinata, mquantum"

tarnen Dei aélio eil, ffve quate-"

nus praecife a Deo, tanquam a"

caufa univerfali procedk, indifi<c ferens & indererminata eil, adeo,"

ut non appareat, utrum calefs&io"

fit, an

frigefa&io,

vel aiius fpe-tC ciei a&io. 5:to Quod ergo

a&iou

Dei fit abfolute ad certam ipeciem" determinata, cum tarnen alias excc parte Dei fit indifferens, hoc con"

currenti caufa? particulari acce-"

ptum eil ferendum. v, gr,

ideo"

(16)

12

„pradens Dei a<ftio

eft calefa&io,

„quia eft ab igne , & ideo Dei

„a&io frigefaöio, quia eft a cor¬

pore frigefaciente. v. gr. nive-».

„Ex parte itaque Dei

a£iio

ipfius

„eft indifferens, h e. non magis

„eft frigefa&io, quam caiefa&io,

„quod autem fit

frigefa<ftio

vel ca·

„lefa<ftio, id unice habet a caufa

„particulari, cum qua Deus

con-„currit.

Prasmittimus quoque hoc; ne¬

minem fcilicet effe, faltem non-·

debere, quiultronon largiatur

,'effe

Deum,EnsabioIufiiTiime perfe<ftum,

omnibus omnino defe£ibus va·

cuum.

Supponimus quoque, e

Meta-phyficis efie notum, rem quam-libet in fuo genere, quia effentia?

rerum funr indivifibiles, omnia ,

quae

ad

ipfius effentiam

requirun-tur, habere, & proinde non

dari

quidquam , quod

effentialiter

Sc

Metaphyfice

fit

malum

Sc

(17)

π

fe&um. Qua?itaque mala funt, funt

taüa ex accidenti per hoc, quod

non habeant omnes perfe&iones,

quas praeter

eilenciam

habere

de-bent. Sic fane non eft aliquid de

ipforum

eifenria

imminutum, Ted perfe&iones

qucedam

alias,

incon-cuiTa effentia, perierunt. Ε

deci-iione vexatiflima? illius

quasftio-nis; utrum peccatum fit etiam ali¬

quid

pofitivi

y an in mera privatione

confiflat,

duo

decerpimus. i. Pec¬ catum accipitur abftrattive &

con-cretive. 2:do In peccato

diftin-guendum eft materiale & formale,

Comuniter itaque docent, pec¬ catum abflraäive iumtum > nihil

eile, praeter άνομίαν, adeoque in mera privatione confiftere, &

cau-fam fui non tam efficientem,quam deficientem habere. Quamvis non negetur, Scheie, utin omni priva¬ tione,incaiuobliquo,

habkonempe

reipedlu ad id, cui adhasret

ανομία*

eile

aliquid

pofitivi. At concretive

(18)

aece-u

acceptum peccatum etiam in cafii

re&o importat aliquid poiitivi, cui

adhsret ανομία, Sc quod ab ea«« ανομον appellatur.

Cömmuniter quoque docent, aliter ad peccatum conftituendum

concurrere id, quod

pofitivum

in

peccato

eft,

Sc alirer

άνομίαν

iive

privafionem. Illud materielle

eile,

five id, quod peccatum vocatur; hanc vero formale eile, iive ipfam

rationem , per quam aliquid

eft

peccatum, [

§. VI.

His préeftru&is, ad argumen¬ ta propofita breviter refpondernus,

I:o Commifit quidem Deus

creatu-ris multiplicationem,

tribuendo

eis virtutem producendi alias

Ii*

miles, Ted virtutem creatam& ideo

a ie dependentem. Quare creatU" Yx non poifunt operari, nec

aåua-

v

lern pr^bere concurfum per

has

virtutes, niii dependenter a

pri¬

(19)

15

ma caufa, a&u confervante'

vir-tutes ipfas , concurfus & opera*

tiones, & ideo a&u cum eisdem

creaturis per fe & immediate con*

currente. Accedit, ut ii creatura?

agerent non concurrente Deo ad

a&ionem ipfam, agerent

indepen-denter. Sed non minus eft

in-commodum, agere eas

indepen-denter, quam

independenter

eiTe»

s:do Conceditur, ignem,

(quod

de igne ailericur de ceteris caufis fecundis valebit), ut caufam fe-cundam & particularem, eiFe per

ie fufficientem ad producendum-j alium ignem, quia non eget

al-terius caufe fecund# concurfu & auxilio ad illum effe&um

produ-cendum. Aft abfolute &

fimplici-ter ignis non per Fe iuffiiciens,

ita ut primae caufe non

egeat_,

concurfu. Breviter; fufficientia_*

ignis excludit quidem

indigentiam

alterius caufae fecund# ac particu« lans? Ted non excludit neque

(20)

po-16

teil excludere indigentiam

divini

concurfus & dependentiam a cau-falitate Dei, quae

creando,

confer-vando &

cooperarido abiolvitut-'.

In eo enim vel maxime confiftit

ratio creatura?, ut ficuti ex

nihi-lo creata fuit a Deo, ita nifi per·

petuo quaii manu Dei tenearur

& juvetur, nihil agere,

nihil

eile

poilit*

9:0 Deus & creatura» concur· runt ad eundem efte&um

produ·

cendum a&ione eadem, ex parte-»

termini, quia Dei & creaturae

idem

eil terminus & effe&us

produ&us,

Sic quando Deus & ignis gene*

rant ignem , idem ignis

genitus

eil terminus utriusque.

H#c

autem aöio, ut eil ab igne, vo· catur calefaélio, ut vero a Deo,

concurfus. Ex anaiogia autem

fi·

nium neutiquam

concluditur,

non

poffe unam a&ionem eiici a

dupli-ci cauia principali &

perfeéla

&

(21)

17

fubordmata fit. Quo

pa&o

fe

ha-bent caufa prima & iecunda. Li¬

cet enim utraque in fuo genera

perfe&ionem habeat, prima

qui-dem iecundum rationem

univer-falis concurfus, iecunda iimiliter

in fuo gradu & ordine iecundum

rationem particularis concurfus;

nihilominus fecunda prima? iubji«

citur ac iubordinatur. Haec vero

fubje£iio facit, ut arnöae quafi

u-nius agentis vim obrineant.

Ne-que fic Deus & creatura? iunt_^

caufa? partiales; E« enim partiales caui« cenfentur , qua? in eodem^ caufas genere , eodemque ordine

ad unam illius generis caufam

in-tegrandam confluunt. Quod heic

locum non habet. Sunt potius

Deus <5c creatoira? cauf« totales &

completa? in fuo ordine. Eft

cer-teconcurius,

quem adhibent,totalis completusaciufficientiflimusdnfuo

ordineprima?vel fecund«cauiae,ad

produäionem effeäus.

(22)

18

4:to Patet ex antecedentibus

quod ialvetur

acftivitas,

agenfibus

^

voluntariis & naturalibus debita,

licet univerialis hic Dei

concur-fus defendatur. Omnino autem^ ^

iicnon jugulatur libertas

volunta-tis.

Dependet quidem voluntas

a

Deo, & concurrit Deus cum νο· lunrate , (ed quantum in ie

eft,

a&ione indifferente & ad certam

aåus ipeciem non

determinata,

feu, ut alii loqui malunt, non_# determinante, quam voluntas ipia, qu* intrinfeca vi

fefe

determinan-di, pofitis in promtu

ponendis,

gaudet, libere

ad

certam

a<ftus

fpe-ciem determinat. Neccredas,

pe-riifle libertatem voluntatis ideo, quia

determinatio

eft

a<ftus,

ad

quem, ut pofitivum

quid,

Deus

concurrit; Nam quarenus vo¬

luntatis determinatio confideratur

ut a&us, eatenus agnofcic Deum *

concurrentem ; fed quatenus

eft

aäus , qui

tendit

ad

objedturru

(23)

19

hoc vel illud , eatenus folum re-^ ipicitur volunratis libertas.

5:to Nec per influxum hunc

generalem peccatum in Deum.· transiarum efTe fuipiceris. Nam

ut de Dei bonitate, juftitia,

fapien-tia & fanåitate , certiffimis illis

ad liberandum Deum a culpa

pec-caci teftimoniis , nunc non dica-mus; patet certe, Deum, ut ens abiolutiflime perfe&um, omnibus-que omnino defe&ibus vacuum,

nullo modo in agendo defkere_>

po(Te. Qvum igifur

formale

pec·

cati in mera confiftat privarione, & fic caufam folum defirientem

habeat; Deus ad formale peccati

non poteft dici concurrere. Ad peccati autem materiale remotum,

(nam proximum non caret ανομία)

tanquam ad ens pofitivum, ac ideo

Metaphyiice

bonum &

perfe&um,

* Deus concurrit. Effe&us

ergo caufae fecund«, procedens ab ea, quatenus fubditur ordini caufae

(24)

20

prima?,

reducitur ad

caufam

pri-mam, Ted defe&us cauiae fecund#,

quatenus exit ordinem caufae pri¬

mae, non reducitur ad caufam

pri-maro. Decretus autern a Deo

or-do, bonitati & fapienti# ejus

con-formis,involvit creaturarum con-fervationem , generalemque cum

iis concurfum, ut effeåus fuae

na-turae congruos edant. Et hunc eundem ordinem, utpote optimum

& fapientiiiimum, etiam

introdu-öis poft lapfum peccatis Deus fer- \

vat, fine laefione fu# praefcienti#· '

Fini etiam Dej convenientius vi·

fum eß, Γι peccans 8c

concurfu

Dei fponte fua abutens,

concurfu

prorius innoxio non deßitueretur, quam deftitueretur. Humana ita· que voluntas, vitio fuo non

atten-dens ad regulam, ahutitur

auxilio

Deo generali ad malam

aéHonem,

-cum eodem auxilio ad bonam a4 r

éiionem uti potuiffet &

debuiiTet.

Hinc qvum Deus ita

offerat

con·

(25)

cur-curfum fuum voluntati libera?,

ut integrum fit voluntati ad hane

vel illam fpeciema&us eo uti;

pa-tet ex parte Dei, nullam fieri

de-terminationem, iedtantumex par·

te hominis.

Inftantiae iftideconcurfu Deiad

totam a&ionem, quae peccatunij

denominatur, tum quoad eiTe

ge-nericum, tum fpecificum,

adeoq^

adid, quod a<ftioni illi

infeparabi-liter adh^ret, id eft formale

pec-cati, ανομίαv, reåe fatisfit, fi re-ipondeatur, concurrere Deum ad totam a&ionem, quae peccatutn

denominatur, tum quoad eile ge*

nericum , tum quoad fpecificum,

coniequenter ad id, quod ipfi in-feparabiliter adhasret, fi fit aliquid

pofitivi.

Ανομία,

autem, a<ftui in· ieparabiliter adhasrens, eft

priva-tio & defeåus reftitudinis ineffe

debita?, & fic non eft

aliquid

po¬ fitivi

/).

Quod vero, defenfo concurfu

Dei,

ßccafionalifmus non

(26)

22

defcat, ex antecedentibus

fequi-tur,· Ibi enim aifignavimus caufis s.

fecundis veram & in fuo ordine perfeébm &

fufficientem

vira

a-gendi. κ

/ )

Mufieus

hfl.

Met. C,

XV.

$. VII.

Colophonem opellae

noftraekn-pofituri ; melius eile ftatuimus,

nis & aliis rationibus concurfum Bei, ranquam caufae

univerfalis»

cum caulis fecundis, tanquam par- ;

ticularibus, deFendere, quam in-»

alia incommoda, quae,

hoc

nega-to, feqvuntur, incurrere, &

Scri-ptura? Sacra?, qua?concurfum

illum

rnultis in locis adftruit, parura

congruere.

(27)

viro juveni

Eruditionis morumque elegantia confficuo

Dn. CAROLO HELLBERG,

de

Palmario exemplo

Cauße universalis

eruditc diifercnti,

Jf/iUitur & fallitdelufu imagine vert ,

($uimediasinter caufas vultquarere

pri-mamy Omina nec fas eft adfcribere faußa volenti

Caufas influxuprima privare fecundas.

Numinis arbitriofubftant moliminarerum

Atque fuasrepetuntvires ab origineprima,

Nec vetat humanapoffeßalicentiamorum

Mentis, qua motus &Ubera dirigit

attw.

Hos etenimnudosmulcet communejuvamen

Numinis, navü noncommifceturagentis.

Pingisathacverequeprobas

moderantcMi-nerva

Egreqionifu,quemvulqas*dulcü amtce,

Matte igitur coeptis·, Te pramia

certa ma·

nebunt,

Pramia,quameritis Pallasfacratarependel

Verticein Aonio, cuiprafidet

almtis Apolloy

2>ifcipu/üquefuis induIget laurea [erta. itagramlabundus cccinit Johannes Telander.,

(28)

Ώξος rov

φιλομαθέα

τίρ άρίςήςτης

έλτΰος

VSCtVlOLV ΚΑ ΡΟΛΟΝ

HELLBERG,

φίλον τβ >ή συμκαίριώτγ,ν ειλικρινεα πεξι ΑIΤιΑ 2. Καθολικής σνζ^η<τόμενον.

χ,

αϊρε Μχσάων φίλ οπηδέ χαίρε, Εις οfog βαίνων Ελικώνος άκρον, Αίτιον νυν ΟνφαλιάηοΊ χαίρειν Ά

γλαο]ιμοις.

Αίτιον Χάιρειν νυ Τοκεΰσιν, άλλα Και χασιγνήτοις τε φίλοις 0' εταίρα, Α1ΤΙΑΝ νυν οτραλέως ά-κάν\ων ν Α μμι

τιθεν%

*Αγλαον

χαλ8 καμάτοιο 7άθλον Ηι'ος φοίβσς ςεφανόν Σοι οισεί νΑνΘεσ\ ον Σοι καρταλίμως ητλέχχην Εννέα χ9ραι. άκιβέηλως

εγξαφεν

References

Related documents

eos vero ipfam fuo jure ac nomine exeruifte, non magis fequitur, quam.. tutorem efte bonorum

bi dies, quod alioquin intelle&amp;us nö- ftri infirmicate , fimultaneam ejus. non valeamus

id tantum efficit, refpeåu cognitionis noftrae, Ratio vo- caturanalytica, (logica five mentalis;) fin vero in rebus ipfis, aliquid efficit, Ratio fynthetica, (phyfica vel meta-.

attamen nihil boni prse ceteris feeifle Hoc vero eft fundarnentum Exißimationis ßmplicis (§. Quod. vero detur jus perfeftum ad hanc

&amp; eandem causfam diverfo plane modo dijudicent, ex- inde plerumque derivandum esfe crediderim , quod principia legis rite indagare omnibus non contingat, quibus non

Quamvis autem, quae ejus praeclara fuit erudi- tio, non folum dilucide &amp; enucleate expofüerit multa, quibus, ut fundamentis inniti Sc (uperftrui debet

fa, ut DEI ingloriam, fuamque utilifatem, lila quilibet uteretur,qui vero meris abducitur opinionibus, nihil aliud fndicat, quam quod aut male hanc exeoluerit facultatem,. eut

vero circa explicationem id obfervatum volumus, quod , tam in illa, quam per totam tra&amp;ationcm,. ob oculos poni debeat argumenti indoies,