CQ XvvegySflος τ& GsS. PALMARlUM EXEMPLUM,
CA
US/K
UNIVERSALIS,
Quod,Confenfii
Facult. Philofi
inReg. Academ'taVpfahenß,
PRjESI DE
VIRO^w.Ä<fx».
CeleberrimOy
Mag.
ERICO
ALSTRIN,
Log. &Metaph Prof Reg. & Ord.
b. /. Faculi Fhdof. Decano
Speäabili,
In Audit. Guft. Mijx d.*u Maji
Anni μ dcc xxxi.
Publico bonorum examini
modeße
fubmrttit
CAROLÜS HELLBERG,
wéstmannus.
UPSAUA;, kiteris Weknbrianis.
S:;e
R.\e M.Tis
MAGNiE
FIDEIVIRO,
Reverendisßmo'
Ρ
a τ
r
r,
.Dn
nicolao
BARCHIO,
S. Theol.DOCTOR1
Celebratiflimo,
rDioccef
AroCEPISCOPO,
EtVen. Confift.
EccIeC
Ρ RAL S i DI Graviifimo,Reg.GymnafScholarumque
-£ Ρ Η O R OAdcuratiffimo,
MMCENAT1
ΜΑΧΙΜΟ./Gno[cm,
disiime
Reveren-
Pater,
quod
T
e,
majoribm
äumcuris,
inte
fm. Non
facit
hoc
ritas,
aqua
l
JunrJed
tn/ignis
litas,
mirabili
junäa,
fpem
b
fationis,
pollicetur,
ne
dum
pius
e(Je cupio, moleße
fe-dulus
fuiffe
vide
ar.
Exci-pio
itaque
Te,
Reve-rendisiime
Pater
,dorn,
Jed meißmili, ideft
leviori.
Patiaristamen,
Reveren-disfime
Episcope,
ut
hoc
ex-exercitium Academicum
fit
venerabund&
me&inTcbi-etat®
teßir,
&me'I\bwa-beas
commendatum,
hunnl-limmrogo.
Ego
praftare
nequeam,
Τ.
Ο.
Μ
pro
T'ua
Tuorum-que
perenni fehcitate
vota
femper
fundam
calidtfiima,
Reverendisfimi
Nominis
Tui
Cukov humiUtmuS
$. I.
uam difficulter no-tiones MetaphyficSe
definiantur, facile^ capiet, qui vel me-diocriter in rebus
hifce fuerir verfatus. Facit hoc natura abftra&orum 5c univerfa-lium , qua? &
multiplicem
pruden-temque requirunt
cogitandi
vrm,& commoda faepe non inveniunc
verba, quibus eorum
eflentia
ex-primatur. Quod veroneceiTaria
fit haecce univerfalium accurata«·
tra&atio & folida expofitio, itidetti
is bene capiet, quinoverit,
haec
ipfa fundamentalem prsebere de-bere ufum in
diiciplmis ceteris.
Jure autem crebrfor métuendus
eftlapfus, ubi fundamental qua*
influxum in dedu&as inde conclu* fiones praeftabunt, catholicam 8c immotam
apud philofophantes
non tenuerint veritatem. Si ha?c Ve¬ra funt, ut omnino mihi eiTe vi·
dentur, Carteilus, de
definitioni-bus terminorum univerfalium
de-fperans, male cenfuit eos
defini-tione nonegere, quafi qui melius
intelligerentur quam
explicaren-tur. Male quoque Vulgi ufui,
qui
faepe
vagabundus
eft, in re tantimomenti, te commiferis, loquen-do, ut dicicur, cum vulgo, &fen«
tiendo cum philofophis.
Sed
anideo Leibnitius re&e ftatuerit,
ple-rorumque terminorum
Metaphy-ficorum, interque eos eeiam
Cau-fse notiones foecundas adhuc
la-tere,
difpiciant har
um rerum pe-riti.§. IL
Nos libenter
quidem
fatemut*
non efTe noftri ingenii Pudere
no-vam aliquam
caufa
in generedefi-nitionem, qu<£ ceteris fit melior;
in primis cum parum abfit, quia.
credamus omnia cauflaruro gene¬
ra vix commode una aliqua
defi-nitione poiTe comprehendi. Hoc
certe agnofeens Μufens a),omisfis
ceteris definitionibus, qua? pasfim
apud au&oresleguntur, iliam
Frati-cifci Svaretzii ; caufatit principium perje
influens
ejje in aliud, ita reti» net, ut, prasterquam quodconfide-retconftruåioneiniilam
jnfluereejje
in aliud, & efTe barbaram & me·taphorice ac improprie accipi,
et-jam fateatur, caufam Moralem,quas
tamen vera eft caufa, inde efle»*
exclufam. Qiiare definirione
cau-iae in genere etiam caufam
Mora-lem compreheniurus, definitioni
illi Suaretziana?
adjungit aiiquid
vocula disjun&iva, quoejus
natu¬ra 5c ratio feoriim explicetur,
fei-licet, caufam in aenere effe prine
4
pium,
quod
perfeinfinit
ejje inaliud,
aut cui rede imputatur aliud, citra
tarnen infiuxum in illud. Sed & hu·
jus
definitionis anguftiam putatL# Mufaeus fe deprehendere, & ideo univerfalem cauj<e in generedefi-nitionem huc tandem redire facit;
caufa est principium, quodper je in*
fluit
ejje
inaliud,
autβ noninfinit,
intenait tarnen &
aliquid
ad ipfum confert. Celeb,Wolffiusb)
caufamita definit;
caufa
eil principium, αquo
exifientia
ßve afluahtas
entis alte*riusabipfo dtverfi dependet tum
quate-unsexiftit, tum quatenustale exifijt.
a) 6. ii. Infi. Met. £) P> 2;
5. c. 2.
881-5· Πί.
Inter alias diftinftiones
caufa
Efficientis, cui fpecialiter
iniluxus
(biet attribui, eft illa qüoquein
Univerfalem & Particularem.
Uni*
Verfalls illius
natura ita abOmni¬
bus tere . explicatur, uc dicatutL»
caufa univerfalis, qua? in
effe&um
v influxum pneftat indifferentem«,
& indeterminatum, adeo ut iimili modo in plures diverfifiima? natu¬
ra? effe&us fimul influat, aut
in-fluere poflit; determinetur vero ad effeåum talis fpeciei a
concur-rente alia caufa particulari. A
no-ftro propofito abefle jubemus, quod
Ariftoteles & ejus interpretes
ad
caufas univerfales referant corpora
coeleilia, & inprimis iolem, quaii
~
qui cum hifce inferioribus, tan- .
quam caufis particularibus, con*
currat ad generationem rerum, &
cum homine ad generationem ho¬ minisc). Praecipuus autem
hujus
diftin&ionis ufus erit,quandoThe«
ologi pariter ac Philoiophi
Chri-ftiani certum & indubitatum
ha-bent, Deum cum omnibus rebus
creatis ad earum a&iones 8c ge«
v
nerationes, ut, cum calore ad
ca-lefaftionem,
cumfrigore
adfri-gefadHonem,
cumfcriptore
ad
Ii·tera-6
terarum exarationem , cum igne
ad generacionem alius ignis &c.
perperuo concurrere. Quo iru
coneurfu Deus, ut caufa
umverfa-Iii, & res creata, ut caufa parti·
cularis fe habet. Eft enim DEI
a<ftio, in quartum Dei,
indiffe¬
rens & indiiereta, ut non magis
hunc, quam aiios diverfiflima? natura? efFe&usrefpiciac^).1
c) Cfr. Stallt lnß.Met. cap. 12. d) Cfr. Mujm hiß. Met.
§. IV.
Sed hünc influxumDei, utL» caufée
univerfaitir,
cum cauiisfecun-dis, ut
particularibus,
itaaliqui
hégariitit,
utdixerint, folas
cau-fas fecundas per fe
eftefta
fuapro-ducere , neque aliter cumipfis
Deum ad ea concurrere, quanu
iiiud eile & agendi vim, quam
eis
initio prajftiteraf,
coniervando.
Quare haec & alia , in fuam rernj
7
I.DeusGenef. c.I.ν;ιτ.& 28.
mukiplicationem omnium rerurru
videtur comittere creaturis,
poft-quam
fufficienter
virtutem adil-lam eis tribuerat, Sic rex, data
proregibus poteftate
adminiftran-di regna, non concurrit amplius
per ie ad fpeciales aétus
guberna-tionis, fed a folis
proregibus
hi
ipfi
efficiuntur.
II. Nec concurfus
caufeUni-verfalis erit neceilarius ad aliquid
producendum , quia v. g. ignis
fufficiens eft per le ad producen¬ dum ignem, qvum effe&us non
fit contra virtutem caufe, fed vel
2equalis, vel inferior.
III. Si Deus ad quamlibet rei creatae operationem concurreret,
eiTet vel una eademque Dei & cre-aturχ a&io, vel eilet diverfa. Neu¬
trum vero ftabit; nonprins^ qvum
ordo agentium refpondere debeat
ordini fmium. Quare ut ejusdem
aåionis non poterunt eile duo
δ
nes proximf & perfe&i: ita nec
du« caui« eftefllrices , niii quum
vel amb« parciatim concurrant &
una alterius iuppleat defe&um,
vel agentibus eodem numero
vir-tus torrpetat. Quorum neutrum
locum heic habebit. Non
poflerius;
partim quia aéUo capiet diftin&io-nem a termino, qui unus eft, &
proinde una a&io, non
diver-ia; partim quia vei a&io Dei
prins attinget eftedum, quam aåio caui« fecund«, vel
fimul.
Si prins iautergo producet totum efFedum,
aut partem: Si totum , fecund«-»
cauia nihil aget; Si partem, par¬
tem abquam producit caufa fecun· da non concurrente Deo. Hoc autem eiTe non
poteft,
fi nihilfic
a caufa iecunda
, quod non
im-mediate etiam a Deo efficiatuE-·.
Quod ii a£io Dei cum a&ione-»
cauf« fecund«Jtmul attinget
effe-flum, altera ejusmodi a&ionum
fupervacanea
erit, qvum una9
tum iatis fit. Quare dum cauia
fecunda operatur, praeter
fimpli-cem ejus Operationen!, nulla Dei
a&io admittenda erir.
IV. Admiilo hoc Dei
concur-fu derogabitur caufis tum
volun-tariis, tum naturalibus omnis
a&i-vitas, & ea ioli caufae primae
ad-fignabitur. Ruit fic libertas
vo-luntatis, inaties funt omnes
no-ftri conatus ad virtutem, pereunt
etiam iupplicia & praemia. Nam
prohis,
qua? a nobis minimefi-unt, nullam mercedem aut
pce-nam reportare poterimus.
V. Metuendum fic eilet, ne ,
admiiTo hoc influxu, peccatum ab homine in Deum transferretur, &
occafiotialifmus recrudefceret.
$. V.
Antequam figdiatim ad argu¬
menta propofita refpondeamus,
pauca quaedam praemittemus, qu« teliciori decifioni iniervire queant.
*o „
Ec certe veneramur heic Mufamm
e), qui ofteniurus, quomodo De¬
us, ut cauia univerfalis, cum
cau-fis fecundis, tanquam
particulari-bus, concurrat, quirique in rem
„noftrarn notavit. I. Qnod Deus „in omnes efte&us cauiarum fe-„cundarum propria vircute influatf,
„iive effe&us illi boni fint
roora-„liter, (Ive mali. Ex. gr. Deus
„propria virtute in
contreélatio-„nem rei aliena? invito domino
„faétam, sque ac in contre&atio*
„nem rei proprio aut aiienae ve
„lente domino failam, itemque-» „in caleia&ionem eeque ac in
fri-jjgeFa&ionem infinit«
Seu ut re· „£tius dicam : l)eus aequeinflu-„xum calefaciendi ac influxum-.
„frigefaciendi , seque inüuxunu
„contre£landi rem alierfam, ac „inüuxum contreélandi rem pro· „priam
pr^ftat.
2:do UnaDei
&
„creatura?, quoad rem eft
a&io·
;;v. g.
calefaélio eil
ignis
&Dei
cum igne concurrentis
aåio,
i-4ttemque fcriptio
eil
fcriptoris &"Dei cum ipfo concurrentis aélio."
3:0
Aélio
quoque Deiabfolute
ad'c
certam fpecrém determinata eil.tc
Et fic Deus ad omne effe, quoda
in a&ione & effeétu reperitur,"
tum genericum tum fpecifkum"
concurrit, 4:to Quamvis autem"
aiffio Dei abfolute ad certam fpe-"
dem fit determinata, mquantum"
tarnen Dei aélio eil, ffve quate-"
nus praecife a Deo, tanquam a"
caufa univerfali procedk, indifi<c ferens & indererminata eil, adeo,"
ut non appareat, utrum calefs&io"
fit, an
frigefa&io,
vel aiius fpe-tC ciei a&io. 5:to Quod ergoa&iou
Dei fit abfolute ad certam ipeciem" determinata, cum tarnen alias excc parte Dei fit indifferens, hoc con"
currenti caufa? particulari acce-"
ptum eil ferendum. v, gr,
ideo"
12
„pradens Dei a<ftio
eft calefa&io,
„quia eft ab igne , & ideo Dei
„a&io frigefaöio, quia eft a cor¬
pore frigefaciente. v. gr. nive-».
„Ex parte itaque Dei
a£iio
ipfius„eft indifferens, h e. non magis
„eft frigefa&io, quam caiefa&io,
„quod autem fit
frigefa<ftio
vel ca·„lefa<ftio, id unice habet a caufa
„particulari, cum qua Deus
con-„currit.
Prasmittimus quoque hoc; ne¬
minem fcilicet effe, faltem non-·
debere, quiultronon largiatur
,'effe
Deum,EnsabioIufiiTiime perfe<ftum,omnibus omnino defe£ibus va·
cuum.
Supponimus quoque, e
Meta-phyficis efie notum, rem quam-libet in fuo genere, quia effentia?
rerum funr indivifibiles, omnia ,
quae
ad
ipfius effentiamrequirun-tur, habere, & proinde non
dari
quidquam , quod
effentialiter
Sc
Metaphyfice
fitmalum
Scπ
fe&um. Qua?itaque mala funt, funt
taüa ex accidenti per hoc, quod
non habeant omnes perfe&iones,
quas praeter
eilenciam
haberede-bent. Sic fane non eft aliquid de
ipforum
eifenria
imminutum, Ted perfe&ionesqucedam
alias,incon-cuiTa effentia, perierunt. Ε
deci-iione vexatiflima? illius
quasftio-nis; utrum peccatum fit etiam ali¬
quid
pofitivi
y an in mera privationeconfiflat,
duo
decerpimus. i. Pec¬ catum accipitur abftrattive &con-cretive. 2:do In peccato
diftin-guendum eft materiale & formale,
Comuniter itaque docent, pec¬ catum abflraäive iumtum > nihil
eile, praeter άνομίαν, adeoque in mera privatione confiftere, &
cau-fam fui non tam efficientem,quam deficientem habere. Quamvis non negetur, Scheie, utin omni priva¬ tione,incaiuobliquo,
habkonempe
reipedlu ad id, cui adhasret
ανομία*
eile
aliquid
pofitivi. At concretiveaece-u
acceptum peccatum etiam in cafii
re&o importat aliquid poiitivi, cui
adhsret ανομία, Sc quod ab ea«« ανομον appellatur.
Cömmuniter quoque docent, aliter ad peccatum conftituendum
concurrere id, quod
pofitivum
inpeccato
eft,
Sc alirerάνομίαν
iive
privafionem. Illud materielle
eile,
five id, quod peccatum vocatur; hanc vero formale eile, iive ipfam
rationem , per quam aliquid
eft
peccatum, [
§. VI.
His préeftru&is, ad argumen¬ ta propofita breviter refpondernus,
I:o Commifit quidem Deus
creatu-ris multiplicationem,
tribuendo
eis virtutem producendi aliasIi*
miles, Ted virtutem creatam& ideo
a ie dependentem. Quare creatU" Yx non poifunt operari, nec
aåua-
vlern pr^bere concurfum per
has
virtutes, niii dependenter a
pri¬
15
ma caufa, a&u confervante'
vir-tutes ipfas , concurfus & opera*
tiones, & ideo a&u cum eisdem
creaturis per fe & immediate con*
currente. Accedit, ut ii creatura?
agerent non concurrente Deo ad
a&ionem ipfam, agerent
indepen-denter. Sed non minus eft
in-commodum, agere eas
indepen-denter, quam
independenter
eiTe»s:do Conceditur, ignem,
(quod
de igne ailericur de ceteris caufis fecundis valebit), ut caufam fe-cundam & particularem, eiFe perie fufficientem ad producendum-j alium ignem, quia non eget
al-terius caufe fecund# concurfu & auxilio ad illum effe&um
produ-cendum. Aft abfolute &
fimplici-ter ignis non eß per Fe iuffiiciens,
ita ut primae caufe non
egeat_,
concurfu. Breviter; fufficientia_*
ignis excludit quidem
indigentiam
alterius caufae fecund# ac particu« lans? Ted non excludit neque
po-16
teil excludere indigentiam
divini
concurfus & dependentiam a cau-falitate Dei, quae
creando,
confer-vando &
cooperarido abiolvitut-'.
In eo enim vel maxime confiftit
ratio creatura?, ut ficuti ex
nihi-lo creata fuit a Deo, ita nifi per·
petuo quaii manu Dei tenearur
& juvetur, nihil agere,
nihil
eile
poilit*
9:0 Deus & creatura» concur· runt ad eundem efte&um
produ·
cendum a&ione eadem, ex parte-»
termini, quia Dei & creaturae
idem
eil terminus & effe&us
produ&us,
Sic quando Deus & ignis gene*
rant ignem , idem ignis
genitus
eil terminus utriusque.
H#c
autem aöio, ut eil ab igne, vo· catur calefaélio, ut vero a Deo,
concurfus. Ex anaiogia autem
fi·
nium neutiquam
concluditur,
nonpoffe unam a&ionem eiici a
dupli-ci cauia principali &
perfeéla
&
17
fubordmata fit. Quo
pa&o
feha-bent caufa prima & iecunda. Li¬
cet enim utraque in fuo genera
perfe&ionem habeat, prima
qui-dem iecundum rationem
univer-falis concurfus, iecunda iimiliter
in fuo gradu & ordine iecundum
rationem particularis concurfus;
nihilominus fecunda prima? iubji«
citur ac iubordinatur. Haec vero
fubje£iio facit, ut arnöae quafi
u-nius agentis vim obrineant.
Ne-que fic Deus & creatura? iunt_^
caufa? partiales; E« enim partiales caui« cenfentur , qua? in eodem^ caufas genere , eodemque ordine
ad unam illius generis caufam
in-tegrandam confluunt. Quod heic
locum non habet. Sunt potius
Deus <5c creatoira? cauf« totales &
completa? in fuo ordine. Eft
cer-teconcurius,
quem adhibent,totalis completusaciufficientiflimusdnfuo
ordineprima?vel fecund«cauiae,ad
produäionem effeäus.
18
4:to Patet ex antecedentibus
quod ialvetur
acftivitas,
agenfibus
^voluntariis & naturalibus debita,
licet univerialis hic Dei
concur-fus defendatur. Omnino autem^ ^
iicnon jugulatur libertas
volunta-tis.
Dependet quidem voluntas
aDeo, & concurrit Deus cum νο· lunrate , (ed quantum in ie
eft,
a&ione indifferente & ad certam
aåus ipeciem non
determinata,
feu, ut alii loqui malunt, non_# determinante, quam voluntas ipia, qu* intrinfeca vi
fefe
determinan-di, pofitis in promtu
ponendis,
gaudet, libere
ad
certama<ftus
fpe-ciem determinat. Neccredas,pe-riifle libertatem voluntatis ideo, quia
determinatio
eft
a<ftus,
ad
quem, ut pofitivum
quid,
Deus
concurrit; Nam quarenus vo¬
luntatis determinatio confideratur
ut a&us, eatenus agnofcic Deum *
concurrentem ; fed quatenus
eft
aäus , qui
tendit
ad
objedturru
19
hoc vel illud , eatenus folum re-^ ipicitur volunratis libertas.
5:to Nec per influxum hunc
generalem peccatum in Deum.· transiarum efTe fuipiceris. Nam
ut de Dei bonitate, juftitia,
fapien-tia & fanåitate , certiffimis illis
ad liberandum Deum a culpa
pec-caci teftimoniis , nunc non dica-mus; patet certe, Deum, ut ens abiolutiflime perfe&um, omnibus-que omnino defe&ibus vacuum,
nullo modo in agendo defkere_>
po(Te. Qvum igifur
formale
pec·cati in mera confiftat privarione, & fic caufam folum defirientem
habeat; Deus ad formale peccati
non poteft dici concurrere. Ad peccati autem materiale remotum,
(nam proximum non caret ανομία)
tanquam ad ens pofitivum, ac ideo
Metaphyiice
bonum &perfe&um,
* Deus concurrit. Effe&us
ergo caufae fecund«, procedens ab ea, quatenus fubditur ordini caufae
20
prima?,
reducitur ad
caufam
pri-mam, Ted defe&us cauiae fecund#,
quatenus exit ordinem caufae pri¬
mae, non reducitur ad caufam
pri-maro. Decretus autern a Deo
or-do, bonitati & fapienti# ejus
con-formis,involvit creaturarum con-fervationem , generalemque cum
iis concurfum, ut effeåus fuae
na-turae congruos edant. Et hunc eundem ordinem, utpote optimum
& fapientiiiimum, etiam
introdu-öis poft lapfum peccatis Deus fer- \
vat, fine laefione fu# praefcienti#· '
Fini etiam Dej convenientius vi·
fum eß, Γι peccans 8c
concurfu
Dei fponte fua abutens,
concurfu
prorius innoxio non deßitueretur, quam deftitueretur. Humana ita· que voluntas, vitio fuo non
atten-dens ad regulam, ahutitur
auxilio
Deo generali ad malamaéHonem,
-cum eodem auxilio ad bonam a4 r
éiionem uti potuiffet &
debuiiTet.
Hinc qvum Deus ita
offerat
con·cur-curfum fuum voluntati libera?,
ut integrum fit voluntati ad hane
vel illam fpeciema&us eo uti;
pa-tet ex parte Dei, nullam fieri
de-terminationem, iedtantumex par·
te hominis.
Inftantiae iftideconcurfu Deiad
totam a&ionem, quae peccatunij
denominatur, tum quoad eiTe
ge-nericum, tum fpecificum,
adeoq^
adid, quod a<ftioni illi
infeparabi-liter adh^ret, id eft formale
pec-cati, ανομίαv, reåe fatisfit, fi re-ipondeatur, concurrere Deum ad totam a&ionem, quae peccatutn
denominatur, tum quoad eile ge*
nericum , tum quoad fpecificum,
coniequenter ad id, quod ipfi in-feparabiliter adhasret, fi fit aliquid
pofitivi.
Ανομία,
autem, a<ftui in· ieparabiliter adhasrens, eftpriva-tio & defeåus reftitudinis ineffe
debita?, & fic non eft
aliquid
po¬ fitivi/).
Quod vero, defenfo concurfu
Dei,
ßccafionalifmus non22
defcat, ex antecedentibus
fequi-tur,· Ibi enim aifignavimus caufis s.
fecundis veram & in fuo ordine perfeébm &
fufficientem
viraa-gendi. κ
/ )
Mufieus
hfl.
Met. C,
XV.
$. VII.
Colophonem opellae
noftraekn-pofituri ; melius eile ftatuimus,
nis & aliis rationibus concurfum Bei, ranquam caufae
univerfalis»
cum caulis fecundis, tanquam par- ;
ticularibus, deFendere, quam in-»
alia incommoda, quae,
hoc
nega-to, feqvuntur, incurrere, &
Scri-ptura? Sacra?, qua?concurfumillum
rnultis in locis adftruit, parura
congruere.
viro juveni
Eruditionis morumque elegantia confficuo
Dn. CAROLO HELLBERG,
de
Palmario exemplo
Cauße universalis
eruditc diifercnti,
Jf/iUitur & fallitdelufu imagine vert ,
($uimediasinter caufas vultquarere
pri-mamy Omina nec fas eft adfcribere faußa volenti
Caufas influxuprima privare fecundas.
Numinis arbitriofubftant moliminarerum
Atque fuasrepetuntvires ab origineprima,
Nec vetat humanapoffeßalicentiamorum
Mentis, qua motus &Ubera dirigit
attw.
Hos etenimnudosmulcet communejuvamen
Numinis, navü noncommifceturagentis.
Pingisathacverequeprobas
moderantcMi-nerva
Egreqionifu,quemvulqas*dulcü amtce,
Matte igitur coeptis·, Te pramia
certa ma·
nebunt,
Pramia,quameritis Pallasfacratarependel
Verticein Aonio, cuiprafidet
almtis Apolloy
2>ifcipu/üquefuis induIget laurea [erta. itagramlabundus cccinit Johannes Telander.,
Ώξος rov