• No results found

CHARACTER STYLUS,

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "CHARACTER STYLUS,"

Copied!
39
0
0

Loading.... (view fulltext now)

Full text

(1)

•3Z

Auspice Et Duce Deo !

STYLUS,

CHARACTER

A Ν 1

Μ

I,

SPECIMINE A CA DEM ICO»

breviter delineatus; qjuod,

htdulgente

Inclyto

Collegio

Thilofopbic$

in lllufir. Acad.

Upfalienj\

SUB PRiESIDIO

VIRI AMBUSSIMT>

Mag. MATTHIiE

Eloqv. Ρ RO FΕ S S.Reg, & Ordin.

Publico bonorum examini modefle

fubmittit

Laurentius

Brundelius

Sudermanmts.

In Audit.Guft. Maj ad d. 18. Dec.

ANΝI MBCCXXXII. tioris ante meridiem folitis.

UPSALldi,

literis Wernerianis

(2)

S:/E R:/E M:TIS

SUMMiE FIDEI

VIro,

Ilhifirusfimo

atque

Excellentlsßmo

HliROI

acCOMITI,

DN

O

L

A

V

O

TORNFLYCHT,

Regis

Regmque

SvecU

SENATORI,

M/Ecenati

Summo.

GnofcM

Illuftrisfime

COMES,

Je

boc

Specimcn,

Tanto

Sveciaj

(3)

Atlantis Nomine

corußcans, in

-publicum jam

prodeat.

Medice

t

Stylum

ojfero,

^

menerabun-dianimi Chara<5terem$

idquc

ob

Ρ

lur

ima

beneficia

in

ρ

ater

ηam

do-mum

oratiofisfime collata.

Quod

β Illuilriflimae

Excellentia?

Ve¬

itvx

place

at me quoque corum

compotem

redder

c, tanta gratta memoriam Gf

Stylo Gf

animo

a-lernitatistabulis

infcribere

conabt-tur rudis mea Adincroa : qua,

ad

infimas Pamasfi

ra

diets

ba¬

rens,motanuncupat,

fulgentiafimo

Ίηο

fidere

diutüftmefruamur!

Illuilriii

Excellentis

VESTR/E

devotijjimus

Caltor

(4)

Rev. atque pytetariffimo VIRQ

>

Mag. JOSEPHO LINDAHL,

In Gymnafio Wiiing.

S. Theol. Led.

meritiffi ibidemqus 1'ait. atifue Praepol,

digniifimo»

Affini caruTimo , honoratiffimo»

Plur.Rev. ettque Clariffiwa DOMifoQ,

Dn. PETRO

©9iC>3f2)2li)2/

Pafl. in 0ficptunO. vigilantiffimo,

Fau-toriac Piomoton

propenfiflimo, omni, quaparcü.

reveientia aitatem profequendo.

Ρlur* Rev. δtq ne

Clnrißimo DOMINO

Dn. CHRISTOPH.

EKEROTH, Concionat. ad Caftellum Dalaroenfe,

meritifikno, Affini optimo,icflumatiifimo.

PtudcnttA & intetrrit/ttecondictio

ViRO^

Dn. CAROLO

FORSBERG,

Kacionario ad Cafiellum Dalaroenfe

adcmatilfimo, Affini dile&iifimo.

f-JAs

qtmlescMnque

wgenu prtmiuas

-*■

rima acfere innumera

infe col¬

atque ultertorts javorts

jpem , Vobir,

cum

ardentißimo

perennisfelicitatis ac

PracclarifiTSpe&atifT

Cla-Nominum

eultor LAURENTIUS

(5)

Speftäti (flirta Τιdet V1RÖ*

Dn. TOLLE BAR1J,

Veftigalium maritimorum ad Dalaro

Inipedori perinduftrio.,utFautorioptimo, ita

quo-vis obicrvantix cultu profequendo..

Ttur. Rev. atque ClarisβmoDOMTNO>

Dn. JOHANNI BRUNDELIO,

Paft.inTyreflö& Dalarö laudatiflimo»

Fiatri cariifimo,

Spellata probitatisa cindufiria VIRO-s

Dn. ABRAHAMO KEIJSER,

Ad Officmam Amyl. Patrono ac

Pof-fciTori laudatjffimo, ut aitea Nutritio ac

Beriefa-dorioptimo,ita nuncFautori jugitcrcolcndo^

Speftatiffimo VIRO>

Dn. ΖACH ARIA" GILLMAN,

Inter Stockholmenfes Mercatori lau-datiillmo, ut Nutritio benigniflimo, ita

jugi ob·· fcrvantia diligendo,

de Stylo , chara£ere

animi,{ohph·

lata beneficia , in pignus

grati animi%

Patroni, Fautorestftf

Confangvinei,

proß>eritatis voto, do, dico, dedica

riiT. atque LaudatiiT, Veftrorum

indefeßtu

(6)

Putcerfhnam

DiJJertationem

Des

Stylo,

Ariimi

Chara¬

ktere.

Cpjllod

Stylus poßit teftos aperIre re<>

cejjris

Pectoris,(f lin^ua muncrapulcrafequij

Qujodque fit in fiortdo flumen velociiu avot Tardior atfenio Vena relifta pigrO\

jie media incedat vires lönßantior atasy Parvo nee puero frufitis Adejfe tjuear\

Ingeniapottens monßras /ollerter, amicet Indolis (fpromif pignora rara tu<e. Uinc patet in laude/ lamptu viχ amplior

. uUni

Vota fed ex merito tordu habeto mel,

οι Taa fucceßus habcat fortuna pcrenneSy Ghi&libet &ftmper fit fine nube dies l

hatcpaucaadpofuit

(7)

«ei> <<>.<<£?% vä'OiVÄVÄ «äväv^»^> <5>* <*£?* VÄ «O '<>1 VÄ VÄ VÄ v^>>VÄ vä VÄ <Z*>

Α. ί2.

PROOEMIUM.

HOminibu

fit Summus

t

tot tantaque

verum Conditor

conces·

pr<e ceteris animantibus dorm,

ut illa vix enumerare,nedum celebrare

queamtts. taw praclara dom

ratwiem &- orationemomni jure re·

tuleris. llhus beneficio res omnes

ficitu

neceßariasiperciptmus, ^i/ί judicamus

atque aliud ex alio wferimus: hujus

vero ope, aliis animi noftri Jenfa

<£r

quicquid in mente abfconditum

alioqui

latitaret, detegimus. QuousqueigiturJe

extendit ratio, adres videlicet

cogno-fcibiles omnes, ad fcientias & artes quascimque, £ö usque etiam feextendit oratio: //0

quukm

, ut

quicquid

tlla

(8)

fugge-ßfggerat atque

diähet,

promte

h<ec

proferre

&

cum

aliis

commumcare

pojjit.

Sed

hoc

mn

fola

oratio

,

ftylus

qtioque

idem

pra:flat. llle

enim

orati-onis vicemflvpplet , & tacitus mn

fo-hminterabjentesfermo

eft,

juxta

iliud:

Γluv

εποςαφ^έγχτφτΖΰε

λέγω

ςόμχ\ι

verum ettam res gefias in

u-mverflum

omnes,

five przclaras,

(we

objcuras,

pofteris tradit

ac ietermtati

quafl conjecrcit. De

hoc

tam

eximio

hom'tnum adminkulo ac qu'tbusdam

ejus proprietatibus

breviter,

pro

in-genii

mcdulo, aflurus, favorem

atque

benlgnam cenfluram

B.

L.

anxius

expeto. PARS PRIOR.

§. L

REm ipfam

or , etymon

antequam

vocis ,

aggredi-

in

fron-tifpicio occurrentis, adhibendum

eiTe arbitror, ne receptum

dis·

putantium morera prorfus

negle-xiiTe videar» Styli vocabulum

de-rivanc alii a ϊίζω pnngo α) ,

ideo$

cum

(9)

cum 1 fcribendum contendunt: alii hoc latinum efle autumant

b). Nee

defunt, qui a ςύλος ,

idc$

a ςηλη V),

quod a ςοίω vel ϊςημι, dedu&um_·

velint. Eft autem ftylus

proprie

iditmna , fic di&a, quod culmina

fuftineat d): vel detiotat quodlibet acuminatum, iiveferreum, fiveofte«

um j five ligneum, in fimilitudi*

nem columna? formatum.

Hinc

ςϋλισχοςcolttmella> &επιςύλιον trabs vel Iapis,

quae columnis

impone-bantur. Transfertur deinde ad alias fic

μι]αφοβχ£ς

ςύλος feu columna di-citur, cui respublica vel domusin· nititur; quo feniu Euripides παΐδας

ä*rsvotQ hmν ςυ'λας appellat e).

Eo-dem ieniu Chryfoftomus Paulum-· & Petrumςιίλαςτης Μχλησίζς

vocat.

Nec infrequens eft ha?c vox in

N.

T. /). Genus etiam inßrumenti

bellici, cujus mentionem facit

Hir-tias vel

Oppius,

ftylum

vocatum

fuiiTe conftat; nam de eo ita:

tfrex*

tra valium

(lyli

caci mirabiUm inmo

(10)

dum confiti g). Pra?terea

ftylus

eft Graphtum, feu

ferrum illud,

cu¬

jus acumine in rabuiis ceratis fcri·

bebanf. Erat hoc inftrumentum, altera fui parte , qualiteras

forma-bant, acutum; altera vero, qua

delebant, obtuium. Hinc Horat,

5apc ftylum vertas, herum qu<e digm legi junt Scriptums - - b),

&Cicero : Verthflylumin tabulis juisy

h. e. de levit , quo fatto

catijfam

omnem

evetjit

fuam

i

).

Tandem

per μί]ωωμίαν caufTa? , ftylus pro

ipiis chara&eribus, vel pro ipfo

fcribendi genere fumitur. ita

Te-rentius, diffimili, inquit, orati-4'

one facfta funtac ftylo k), &Cice-"

ro: ubertas orationis ftylo depa-"

fcenda eft /). Nos quoque in ul¬

timo hoc fenfu accepto vocabulo,

hancftyli, pneeunte Walchio m\

iiftimus definitionem : Stylus eft

modus & forma, qua mentis

no-ftra?«, cogitata fcribendo

(11)

5

mus. Ve! ad inftitutum noftrum

propius : eft facultas, qua ηοη_»

folum aliis animi noftri fenfa, loco

orationis, aperimus; verum etiam

res geftas, quocunque demum no¬

mine veniant, promte ac elegan¬ ter fcripto coniignamus , quaeque

porro nativa fua indole mores 5c

animum fcribentium haud obfcure

indicat.

a) Plin. I 34. 14. Sidon.l.4.epifl.i-r.

b) Walch. de flylo p. m. 109. c)vid,

Lexic.Steph. d) Vitruv. 1. 4.c. 11. e) Jnit. Iphigen. f\ Tim. γ 15. <&* Gal 2:9. g)de hello Afrie.U31.n. 5.

h) Sat.ult.l. i. i) in Verr,4. k) Pro¬

log,Andr. v, τ2, l) örat. 2 £.23. w)

Walch, hiß.eritic. Ung. lat.

§. Ii.

Stylum 5c ahßraäive5c concretive

confiderare folent icriptores.

Ab-ftraåive, prout in verbis praecipue

ac locutionibus

occupatus eft, Ubi

confideranda venit & quantitas ejus

& quolltas. Quod quaiitacem

(12)

net, ftylus eft circtimdttflus, medlat

& concifus; qualitatern ve rofublimis

mediocris & bitmilis abfolvunr. Ηse

ambae a cogitationibus ita

depen-dent, ut qualis iit cogitationum

conditio, talis fit etiam verborum.

Unde pater, hane ftyli difciplinam

ita cum arte logices eile

conjun-étam , ut illa fine hujus

ope haud

accurate tradi ac percipi queat.Sed

ut ordine procedamus

,

quantita-tem ftyli primurn

contemplabimur,

& juxta illam , ftylum circumdu-dum, medium& concifum; paucis

quoque , qualia ha?c ftvli genera

fint, oftenfuri. Genus circumdu-dum eft , quod longioribus perio¬

dic, commatibus& colis utitur, Sc

multa, ornatusacelegantisecaufla,

utamplientur periodi, adjicir. Sty¬

lus medius mediam inter genus

circumdu&um & concifum tenec

viam, in quo nihil abundat, nihil

deeft. Perfpicua hasc dicendi for¬

ma hoc praseipuum

habet,quod

nec ob ni·

(13)

7

ob nimiam adfluentiam & copiam

verborum, neque ob nimiam

bre-virarem obfcura fit. Concifus vero

periodos amac breviores, nec

ver-ba, nifiqua? fenfui exprimendo

ma-ximeaptafmt, adhibet. Itaque iu

hoc genere obfervandum eil, vo-ces debere efTe le&iflimas 8c

fingu-lari virtute iignificandi praeditas,

nec quicquam adhibendum, quod

ialvo fenfu abeiTe poiTit: quum

re-rum fententia adilriäis

brevibus-que phrafibus exponi amet. §. III.

Styli qualitatem quando

refpici-mus, eavel fublimis eil, vel

medio-cris, vel humilis. Sublimis circa res

praeclaras 8c magnificas atque ex-celfa argumenta verfatur;

ideoque

ad ejus majeftatem requirifur

re-rum , fenfuum mentis noilr^e 8c

denique verborum fublimitas //).

Ad res quod attinet, dantur

non-nullcE , quas vel ipfa illarum na¬

tura, vel opinio horninum facits

(14)

praeftan-8

pra^ftantes

ac nobfles: de quibus

cum loquimur, danda eft opera

,

ut ipfis rebus refpondeant verba.

Inter res fublimes, Heroi> Jm-peratorum a&iones prajc/puuriL·»

locum obtinent, ideoque

fublimi-ori ftylo de iis diirerendum eil·. Eodem qnoque defcribi volunt,

crudelitas magna, flagitia

atroci-ora; miferia ultima, &a!ia: quo

fpe&ant vehementiores animi

mo-tus, ira, metus, triftitia, &c. qui¬

bus accommodanda funt verba«,,

Etenim ftylus refpondere debet rebus & perfonis, de quibus, in

quarum honorem & ad quas fcri-bimus. imperatores, Reges

acPrin-cipes , pro eo , in quo eminent,

faftigio, fublimes etiam in nobis

excitant ideas, ac verba iuas

Ma-jeftati

attemperanda efTe, tacite

quaii

jubent.

Hinc cum de illis

quid

difTerimus

, cum res ab iis

geftas loquimur, non humi

fer-pere

debet

oratio, Amicos vero,

(15)

fami-9 familiäres ac ceteros, quos no-ftro metimur fortunse habitu, vul«

gari magis ftyli genere

compella-mus. Stylo iublimi inferviunt

ipfa etiam verba, non quidem e trivio petita, ied gravia, magni-fica & tropis

arfe&a:

verbo,

quicquid magnitudinem &

fpen-dorem fapit o). Mediocris vero mediam eligit viam: quoniam res,

circa quas verfatur, non adeo magnificae , nec adeo vulgares ;

hinc minori verborum pompa & apparatu minori abfolvitur. Succe.

die ftylus humilis, uiitatiflim«

puri & perfpicui iermonis confve·

tudini fe accommodans -f ied nec

hujus puduit optimos puriilimos-que Scriptores

Claflicos.

ή) Sam. Il·erenfel/, de meteor oyat, ρ, 273. o) De bis vide Dio¬

nys Longin. τζξ\ vψες Majen.

Taldeßr ßyh hb. υ. i6. Q* Heinf.

erat.

Panegyrtc.

p. 6i.

(16)

δ. IV.

Concrefive confideratur

fly-lus, dum & verborum & argu¬ ment^ in medium proferendi, ha¬

betur ratio, Arque tum non fe¬

rnere , iecundum Macrobium, vei

Poéticus, vel Hiftoricus, vel

Phi-loiophicus, vel Oratorius eiTe

di-citur. Neque enim, in

orationi-bus Philoiophum, in

Philofophi-cis Oratorem, in Hiftoricis

Poe-täm, in Poericis denique

Hiftori-cum agere decet. Quod fi rite

obfervecur, unaqu^qne res non folum clarior, verum etiam

audi-torum auribus fvavior evadet. Dif-ferenei3m paucis exponam. Stylus

Poéticus ut totus ad fplendoremL,

& deleélationem comparatus; ita & in verbis & in

figuris

altiori incedit cothurno: quod Cicero te-ifatur, majorem inquiens, in

Poe-tis ede licentiam, quam in

Oratori-bus, faciendorum

(17)

II

aha

lingva

Joqui alt. Atque

fiinc

efle exiftimaverirn, cur

Virgi-lium ia?pe relinquac illa Felicitas

ingenii in orarione foluta, & Ci·

ceronem Eloquentia iua in

carrni-nibus deftituat, tefte Seneca. His

tamen proximi collocandi funt O-ratores, quorum officium ut,

per-ivadere & compofire atque

co-piofe dicere, eiTe novimus; ita flo*

iculis exquifitis, verbis fententiisqj

decoris, fele&is tamen &

perfpi-cuis, orationes fuas exornare

te-nentur. De his vide Ciceronem

q). Hiftoricus, ut rerum a&ionum-que veritati pr^cipue infervit &,·

ut quceque gefta iunt, narrat; ita nec verbis nimis anxie quaefitis ,

nec figuris verborum potius, quam

iententiarum, dele&atur: namque

ineft illi fusum quid, tra&um & aequabiliter profiuens. Variat ta¬

men pro varietate argumenti 8c

ingenio fcribentis : pura tamen &

illußri brevicate heic nihil

(18)

cius, nihil amabUius. Re&e ita-que Lucianus Hiftoricos moner,

ut primum a vocabulis ab ufu re*

motis, deinde a figurin moleftis

& affe&atis abftineant. Stylus de*

nique Philofophicus rei jpfius ma¬

gis, quam verborum, curam

ha-bens, non 3nxius, fed purus &

perfpicuus efTe debet. Cavenda_»

proinde Poétis propria, item al¬

legorin, crebrn iententia?, fche-mata vehementiora, longiores

pe-riodi. Non tarnen fit negligens ;

nec audiendus Seneca : qu<ere quid

Jeri

bas,

non quemadmodttm r), Quod

ii Scholailici obiervailent, non tam fpiffis tenebris fepulta jacuiflet

eo-rum Philoiophia.

Ρ) cottf* Quintil, Ltb. 10. c, i.

q) Jn orat. Ltb, 2, r) In, Ep, 115.

conf,

Quint,

Lib, 11. cap. 1.

$. V.

: Neque tarnen fufficit ftyli ge¬

nera noviiTe > nifi acceilerint huic

(19)

necetfaria? virtutes : Caflitas,

per-Jpicuitas & Jvavitas* Nec

im-merito primo loco ponimus

cafti·

tatem. Facit namque illa, ut

fty-lus limatus fit & terfus. Quod ut obtineatur, requiritur certe

dele-dus verborum atque audoritas

probatae fidei Audoris. Verum

enimvero, difficilius eft apte,quam Latine, (cribere. Verba erunt

pro-pria & genuina : particul-je

rede

& concinne pofita?, nifi oratio

fi-at hiulca & inepta*

Qu,emadmo-dum enim hominem non

nofci-mus, qui larva Tibi vultum

te-xit; fic neque orationem intelli-gimus, nifi proprios vocum

ien-lus teneamus. Ornata didio hanc

proprietatem fiagitat: hanc qui ne-gligunt idiotismorum incuiantur,

in veterum imitatoribus non ha¬

bendi» Neque diffitenduui,

quas-dam voces per confvetudinem eis

vitate latina donatas eiTe: ut

ad-verbium illud

impr^ntlarum^ quod

fine

(20)

t

fine dubio ex in prgfentia rerum,

exiguo pronunciandi difcrimine,

coniiatum eil, In latina lingva__*

non folum, fed eriam in omnibus

aliis lingvis, rnulra reddidic aliter

conivecudo, quam propria eorum

fignificaiio fvaiic: culpam hujus

rei in matres atque nutrices

transfert Cl. Borrichius, a quibus infanres fepe lmiftram vernacuJ#

lingul pronuntiationem, una cum

laéle materno, quafi fugere dicit.

Hinc Romanus ille apud

Martia-lem, cum

Infidias

dieere vellet,

Hinfidtas

protulit, & fomw.n,

no-men maris, in Hionium

commu-tavit.

5. Vi.

Virtus flyli altera eft

perfyi-cuitas: qua; eo majori iludio

ad-iiibenda, quo melius finis

oratio-nis per eam obtinetur, ut

nem-Ee

us

clare intelligantur verba,

mentis noilrae ienfa exprime·

qui*

re cupimus.

Rede

itaque

(21)

teles της, inquit, λέξεως άρεΊή σα¬ φή είναι, σημεϊον γαρ οτι ο λόγος εάν

μη όηλοϊ χ ποιήσει το έαν/χ έργον ί)»

Huic Qmntilianus conientit,

di-cendo : primam virtutem eloquentia

eße perjpicuitatem , <& quo quisque

ingenio minus vaiet, hoc je magis

at-tollereatqtte äilatare dchere t). Sty¬ lus vero obfcurus redditur, par¬

tim ex ipfis cogitationibus, par¬

tim vocibus, partim ftrue-ura. Co¬

gitationibus ; nam qualis cauila ,

talis effe&us: fic ex obicuris co¬

gitationibus obfcurus fluit ftylus.

Ad voces quod steinet, qua? erit

ityli perfpieuitas , ubi inuiitata?,

inepta? & antiquata? adhibentur

phrafes, & ubi fynonymis &

x-quivocis adtsedium usque frequen-tius utimur ? Stru&ura denique

laborat, ubi inconveniens eft par¬

tium orationisconftru&io;ubi

gran-diatenuibus, obioleta novatis, vi* lia honeftis in unum chaos

con-tundamus. Neque verborum tan

(22)

tum, fed & rtfrurri erit sequabifi*

tas, ne atrocibus ludicras, aut con¬

tra, miiceamus. Obfcurus vero fit

ilyius, cum caret oratio ordine, &

numerus rite non obfervatur.

s) Lib. 5, Rhet.c. 2. t)

Lib.

2.c.\> §. VII·

Sed ad tertiam orationis

vir-tutem jvavitatem pergo. De hac

ira Schioppius: u) Svavitas, inquit, efficitur, cavendo vitia quadam, qua pronuntiatu auditu molefta funt:

utpote ajfteritas jive ajfier

confonan·

tium concurfus : biatus

jive

concur-jus in

{ine

pr&cedentium &· initio

fe*

quentium vocabulorum: repetitio

jyU

lübarum : continuatio nomimtm &

verborum, tum longorum tum bre· vium: continuatio /militer cadentium

φ- definentium, Jive continuus

ujus

repetittonis ejusdem fonty in finefen· tentiarumxd). Etenim mirificam vim ineiie modis & numero,ex organis Muiicis ex claflico bellico, ex

(23)

ty

Quid?

quod elegans ördo

habeat

in omnibus rebus eoncinnunu·

quoddam ac numerofum. Remi·

ges, fabri) tritufantes, immo fal®·

tanres certum obiervantnumerum.b

PerNümerum vero

orationisintel-gimus tonctnluto verborum, ex cer*

ta vocitm av pedum cvmpofitione re·

fultaniem: ita tamen, utOratio

(poti-te, non coaéte, fluere videaturk

Nihil enim in affe&um pöteft in*

trare , quod in aure, velut

quo-dam veftibulo, offendat

Itaqi

v vitetur vocalium concurfus

in_»

commate vel membro , ex. gr.

Omnia ea vifta avaritia habet; eonionantium ftridor, qui iiteris

praecipue R. S.

inefU Necplu-·

res fyllabfc breves Vel longae

con-tinuentur in uno commate. Neö

praecedentis Vocislitera, five

vo-calis, five eonfonatis fit, fequentis

fiat initium , ut via ardua: ne&

(24)

adhibentur. Brevibus itaque Ion*

ga follerter

mifcenda

iunt,

Ion-

'

gioribus vero ea , qu<£ pauciores

habent fyllabas a). Orationis com*

pojnio

etiim

nifi

varia

eft

,

ej

fen

cht

jimilitudme

&1

affeftat'tone

deprehen-ditur(Quinfil. Üb 9.C.4 ).

Quodjam

in Ipecie de ftylo latino diximus, de aüis etiam iinguis intelle&um volumus.

Qui vero uberiorem , deL»

ftylo latino , de mediis ad hane

neceflariis, de viriis, de ftyli

ex-ercitiis, deque auöorum ledione v

& imitatione, & quéefunt reliqua, noticiam haurire cupit, illos, qui hanc materiam fufius tra&arunt, adeat: nempe Ciceronis üb. Rhet. Cafp. Schioppium de virtutibus &

vitiisftyü Hift, Jac. Maienii Palceft.

ftyli Romani: Morhofium de pu¬

ra di&ione latina: Sam. Grofleri

Ifagog. ftyli Rom; feu Manuduéh

ad compar. lat» ling. facult. tum,·

in abftra&o, tum in concreto

fpe-äacam: Schefferum de

ftylo,

&

(25)

Irhprltnis Joh. Geör. walchium

in Hiftoria Critica Lingua? Lat.

Nobis certe fiort licet eile

proli-fcioribus, ad alterum penfi noftri

inomentum

frogreituris,

u) De ßyli virt

(&vit,p.

ζ. xycfr, Dion. Hai περί

ονομάτων

ονν$=σε^ςc.

ί2- y) Quwt·

I-V C. 4. z) ffuveiK

bat yr.Χ. ι. 121. α)Conf.

Langü

inft.

hvg. latin.p.

21· '(fy22,

PARS

POSTERIOR.

I.

QUemarndodum

corpus

&

animam eft vinculum*

arÄiifimü

in'tef

quud nemo ,

nifi

fans rationis

impos, tregare fuftinuerit 5 fie

quoque inter

ietrnonem

&

ani-mum mutuam eife relationem, na¬ tura? fecreta trutinantes

affir-mant

b).

Etenim perceptiones &

ides rebus conformes erunt;

Voces vero ideis congruent,

adeo-B *

(26)

oque oratio rebus åtfemperanda.

Sed pro ingeniorum diverfitate

variant ides, variat oratio, vari·

at etiam ftylus. In ftupendam få¬

ne admirationem omnipotentis

Summi Numinis rapimur, inge¬

niorum diverfitatemconiiderantes;

nam in toto hoc univerfo vixduo

unquam exftitere, quorum per o· mnia fimile fuit ingenium, fimi·

Iis natura: verum tanta eft inge¬

niorum varietas, quanta vultuum

difcrepantia, tefte Morhofio c).

Hoc quidem .ut excellentiffimum v artificium Creatoris veneramur:

illud vero ex temperamentorum,

quibus omnes gaudemus,

diver-la habitudine refultat , ii

Philofo-phis, quorum intereft hoc

enoda-re, fides habenda. Temperamen¬ torum diverfitas vel ex

diver-ils mundi plagis, generatione,

lo-co nativitatis, educatione, vel alils

ejusmodi caullis oritur

d\

HinC differunt cemperamentis, non ίο-lum

(27)

. lum

imiuscüjusque

regni incola?,

fed difterunc etiam familia?, diffe·

runt hominum finguli.Unde

inqui-busdam ingenium dexterius atque

agilius,in aliis tardius ac hebetius

efte, docet quocidiana experientia,

evincunt exempla quamplurima-i.

Qui ingenio gaudent vividiori,eo«

rum, ut in Poéris videre eft, fty*

Jus joco atquelale abundat. Qui-bus vero tardior ingenii vis

eft,tar-dior etiam eftftyliapparatus. Adeo

utfangvinei, qui ingenioplerumq;

valenc &facultace multasrerum

i-deas colligendi, ftylo utantur

cir-cumdu<fto, florido&copiofo.

Me-tancholici vero,quijudic!0 gaudent, & ideas ad regulas jufti &

decori

examinant , ftyium adhibent

con-cifum & argutum. Cholerici

ite-rum ftyium amant (ublimem ac

majeftate plenum. Atque fic pro

temperamentorum varietate &

partium corporis, cum anima coo»

perantium , confticutione, fcri«

(28)

ptio-prionis & oråtlonis diverPicas de*

prehendifur. Narr* prout tempe*

ramenta accrefcunt vel decreicunt,

quo plus aut minus habuerintu, calidi autfrigidi, humidi auf licci;

Ita etiam inde varia modificatio

a-öuum cogiracionis oritur, unde

varius flyli habitus quoque fluir-,

Q-iod probe in omnibus a:tatibus

hominis obiervandum eft; nam.#

in illis ex alia adaliud tranßt tern*

peramentum, dicente Huarto e)

b) l/td. Cl QrnqeföliV Dffirt De

fitblim.

fernu internt. c) Morhofii Pol}k

tom.

I. L 2. c. i. §. 9, d)

Huarti' fcrut. ingen. p.

w. 109, e) idem pag, m. 132,

§> IL

Quandoquidem igftur aliud

puerorum, aliud juvenum, aliud

virorum, aliud feneöutis & aliud

denique

ex utraque temperata? se*

tatis eft ingemum /); hinc quo¬

que variat ityli ratio. Quid? quocf

(29)

intel-2J

Jntelle&us easdem patiatur

vicis-fuudines, quas in ipfo corpore^ humano & reliquis omnibus re¬

bus, quas in toto

hoc univerfo

funt, reperimus. Nam ut

fingula?

res creatas principium certurrl

habent, incrememum ad tempus nancifcuntur, Sc in flatu iuo

ali-quantum

fubiiftunt

;

ica

tandem

ad declinationem vergunt, Sc in-teritum forriuntur, Quare

ho-rninis aetätem in quatuor

perio-dos generales divifere

haud

pau-ci fcriptorum: in Puerilem,

Juve¬

nilem, Virilem Sc Senilem Qua-rum prima initium

homini

tribuit,

altera augmenta capit,

terrisu»

in ftatu iuo nec accrefcens neque

decrefcens fubfiftit, in quarta tan¬

dem 8c ultima fenfim ac fenfim,

vires Sc corporis Sc animi

defici-unt5 donec tandem rerum

omni-um ultima fata ingruanr, Verum

enim vero quot annis

unaquas-que aetas

abiolvitur,

id

ex

(30)

uscü-*4

uscujusque

hominis conftifution©*

dependerecredimus. Nam in qui-busdam anno duodecimo vel deci-moquarto pueritia definit; Juven*

tus ad annum tricefirnum vel tri«»

pefimum quintum protenditur:

Vi-rilis a?tas circa fexagefirnum abfoi-vitur, & quod hane excipit, feniti

vulgo tribuitur b). Has vero fin¬

gulas aecates adcuratius fi exa«»

minemus,conftabit

profe&Ojquam-libet fuas habere proprietates. Ae*

tatem puerilem quod attinee, ut ex tenerrimis & nuper confitis

ar-boribus nec firmitatem nec

fru-#um exfpeéfare pofFumus; ita in

pueris raro vita? morumque con«»

.ftantiam atque (olidam do&rinam

cernimus. De ftyla itaque hujus

aetatis non eft, cur prolixe heic

agamus, cum is incomtus adeo 8c impolitus fit, immo ab antiqua re#itudine in tantum recedetis, ut

β quovis, primo intuitu, quaß

charaöer ineruditi atque impoli· ti ingenii haberi

poffit.

(31)

25

fl

Vid.

dlåtam Ofert. p. 59. g)

Barclaji Jcon, ammorum cap. u b)

ςonf■Huart. Scvut. ing.p. m. 89.

ξ. III,

Ad aetatem iecundam promove* mus pedem ,

quam diximus efie_»

Juvenilem.

Hsc ut fanguinis plus

calorisque habet; ita inconftanti»

in omnibus plerumque rebus de-prehenditur obnoxia. Qua?, qua?fo,

funtvitia, quibus eo tempore

ho-mo non infeftetur? Qui animi

im-petus , quos lubens non fe&etur?

Verbo: cui rei animum intendit,

eidem maxime ad tempus iniervi«»

re ftudet, donec, alia obveniente,

illam mittat, hane iterum majori

cum ftudio colar,arripiatque. Adeo

vaga, adeoinconftans, adeo

deniqp

mobilis fepifüme cernitur flolida Juventus , ut ei difficiliimum ik

modum in aöionibus teuere.

Re-Ipondet animoftylus* ita quidem,

Ut fublimem,mediocrem atque

(32)

36,

nuem in una fa?pe pagina

obferve<%

Jdque pro inconftantia irofuum

a-nirni: nam'in genere, εικόνα 'ixa* ςος της savlä 'ψυχής γράφει τήν

b-πιςολήν Quibus hsc addi poiiunt:

κ} ες] μεν ;ή b% άλλχ λογα π#ν]ος ^

Μν το ϊ)5ος τδ γξάφονίος i). Ex

juniorum

iraque icriptis & eru* dirionis &

profiduum teftimo·

nium haud incertum depromitur:

(iquidem quantie fint ingeniivires,

non alio manifeftiori indicio,quam

fermone, δζ,quiejus vicem fupplet,

ilylo, intiQtefcit. Quemadmodum,

ii uti hoc fimili liceat , ex fru&u

cognoicitur arbor, & ex rivisbons.;

ita ex

fiylo,

animi

quafi

partu,

qualis ipie audor fit, cuivis

accu-rateindaganti,haudobrcure pafpf c.

i) Demetrius Ρbaler, inlib.

iτβ,ξϊϊξ*-μ/ήνείας.

§. IV,

Sed ad fertiam , virilem nempej

.properamus. Qua» plerumque ab

IncqpilantiaUbeuQr, in tramite re¬

(33)

åo, media ffere incedere via foler.

H^c setas ad id tandem adfcendic faftigium , ut juftam in fcriptis

methodum , certumordinem &

a?-quabilem ftyii faciem femper

ha-beat; niii certa quscdam objedla_»

certique intervenientes caius,

fty-lum mutaverinc. A'-que hinc eil, quodab omnibus, ftylo cujusdanv

antea adivetis, ii vef nomen fuum

reticeat, & au&or cognoici pofiRt,

& animi ipfius charaäer. Hinc quoque ea eft imkationisneceffitas, dum orationis decus, quod in aliis

admiramur , ipfi exprirnere

diici-mus. Legimus fuiiTe quosdam_ ,

qui de quadam Fanniiorarione du* bitarint, utrumaFannioconfcripta

eiTec, an non: tum Cicero, Fanni*

um verum ejus epifioke au&orem

fuiiTe, defendit, dicens: non esl e*

fusmodi, ut a

plur 'tbus

confufavidta,* iur: unus enimeftJonas totius oratio*

Μ & idemftylus k). Sic etiamVos·*

fius, cum,

mJiüg&dvdßuw

(34)

phontis

efTet,

dubitaretMafius,pro argumento validiffimo, eum hujus

iibri verumau<ftorem,ipfum

ftylum,

utpote ejus fcribendi generi

apprt-me convenientem , ponit /).

k) de. in Brut.

/)

hb.

i.de

biß»

Gr. cap. 4.

$.

V.

Sed nec^a?tas Senilis

praefereun-da, qua? plantis

arboribuscjj

fenllm

jnarcefcentibus haud abfimilis

éft. Nam ut illa?, tempore,»

seftivo, fioribus ornata? ac frondi*

bus veftit<e,ineunte au&umno, or«

natu hocce plane deftituuntur; ita

fenibus vigor omnis & orrtne cor¬

poris robur extenuatur; ut nec corpus laborem amplius fuftinere, neque animus fua officia promte

adeo exiequi poffit*

Djficienti-bus itaque viribus, non poteft non ipfe eciam ftylus deficere» Quod

accurate obfervavit Quintiiianus 5 veque tam

plmim>

inquiens , &

e-reäum & audax &pracultum

(35)

29 benäi genus

fenihis

convenit, quam

pre/Jiim

& mite <&° limatum & qua*

le mtelhgi mit Cicero, cum dtcit, orationem fuam ceep'ffe camfcere m). Hiic iraque fatendum, verifiime cecinifle Poecam:

ömma fert ettas, animum

quo^·»

Verum etiim vero,injurius

omni-noeiTem, fi omnes juvenes vel o-mnes fenes eodem mefirer

modu-lo; conftat enim Juvenibus di-verfum efle ingenii vigorem & Se* nibus diverfas animi vires η).

m) Lib. 11. Cap. i. p. m 707. η)

conj. jup. tiominut. Di/J.ρ. 6o.

VI.

Ceterum non tantum

rationea?-tatis mutatur ftylus, etiam ob

varios cafus ejus facies variatur. Sic quod o&avus

Thucydidis

libér ceteris gravitate & elegantia

diipar

Hc , id asgritudini au&oris

tri-buendum eile, judicat Voifius 0). Deinde mutant quoque eum varia

obje&a immo vari« perfon« , de

(36)

quibus, ve!

ad

qüas

icribendurft

eft> nunc hane, nunc iterum aliam

poicunt fcribendi racionem; adeo

ut ex ipfo ftylo de au&oris ani*

mo Sc intentione facilis detur

con-ieöurä. Nam ut cogitatiortes fl*

inulacra animi, Sc lingva, quod di-cfrur, cordis eft interpret; ira fly*

lus animi chara&er. De adula*

toribus & aflentatoribus> qui aliud

dicunt, quam fentiunt , heic

fer-mo non eft; led de iis, qui finö

fuco Sc fraude animi fui fenia ex-»

primunf.

Hi

res nigras albis non depingunt coloribus , nec vitia_a

laudant, neque virtutes oppfobriis

afticiunt, nec bonum in malum $

auc contra, transmucant.Dehispro¬

be tenendum eft, quod dicit Bar*

clajus; quid

aliud eft tabulam ani¬

mi proponere , quam fcribere?

p)

Sic, quem animo colimus 8c

vene-ramur, demiflis profequimur

ver-bis :

cujus

rei exerrplum iubmi*

niftrac Curtius, ubi Coernim coram

(37)

exer-5Ϊ cifU5 agentem ifa locutum intro* di clt; Dii prohibeanl a

nobis

im-pias mentes & profedo prob/bent. /· dem ämmlis efl Uns , quifint femper,

Ire quo nißens, pugnare, perkhtari, Janguine noflro commenäarepoßeritati

nomentmim &c. q) Contra

> quem

fpernimus, quemque parvi

faci-mus,

fuperbe

alloquimur. Quis

tion videt Alexandrien Dario

re-fpondentem , elato fuiife artimo,

dum h$c inter alia proferret ver¬ bs: Deceteroquum mihi

fcribes^

me-mento, nonfolum regi

teßjeä

ethm re-gt tuoy te

jcribere

rfi Irati animl

Ifl-dicium perlubenc orationcs inVeöiva:, iéu

de-clamationes t ut Ciccronis Orationcs in Cati-linam &c. lttiino Saluiliiin Ciceronem, hujusque

rcfponfio, quaä utrum incertas auctoritatis fint, an

fccus, non diiquirimus; iufficit, quod rem noftram

probent. Charaitercm animi iiberi atquefinccrae fim# plicitatis inter alia fiftit oratio Scytharum ad Alc* xandrum, in qua quot legüntur veiba, tot fere fincerianirtii ihdiciå itivéniuiitur s), Sexccrita hujus-irtodl exempla recenfeti poiTent, hifi brcvitatis-limites,quos rtobis pro(ofuimus, violaremus lm-v

becillam itaqueratem litori appellendo ex

inti-mo corde dicimus

6) Ltb i, De tit/}. Gr,cäp. 4) p) Bard. Jcctt λ-ntm.1. jo.ρ m fog Curt;ltb, 0,

c, r) Iäer»}

{'fi4'» ί 7· C' 8*

(38)

ca

Jpm

RESPONDENTEN»

f

fntlle/ bpgb/ forjtänb/

r£o$ ©bet/ nogjdmtgter tilfidmta ©bart prof

3 forfta gängen gtebtt (iufet; t») Det It)'fer $f tbe!mbba/ fltt/ af tbel låibomé rof.

3 matfert ffrtfroenharom stylen, hur' bett (amma

$r finneté miirra tolcf οφ fdnnemarfe rati·

3 meb all flit οφ bligall boflig fonjlenSamma/

Minerva bprefat ba'n; ben magen fråfat tdtt/ ©Om bdt ttl Hélicon ttppä Parnaifi bbgbev/

£it anbvagäbtförut/ atlåra mtéborn/ roeft» £tt 3 ΰ$ <*fmen gdbf/ ai lärafamma flogber/

©om genomlättjaetj/ men genom erbetffebf.

gbrbenifitll Pallas ΐίαίΐ meb Ιϊίδηαη ©ran$ belbna

©I)t flit οφ mbba/ (om 3 neblagtbafmcn^ar/ Οφ fen när liféträn ©br affhirenar / befrbnä

©fall£imUn ljufflmb©&rimebémtgfrono tbet» .

Audittm , qttod ek prxfeHti ttfiir*

Tuarum hAbitupercepi, filentio plrc-were ne c debut, ne c volui. liinc

balbuti-enti Ungva projpera quuvts Tibi

appre-catui > tnembriammeam Tibi commendo\

eerte€ζθ Tut Tuorumqae in memeritorunt

femper mtmof efe* Vale !

delij Ijpfet

2AC. GILLMAN,

EIDEM.

(39)

References

Related documents

tur ; J^uod licet ingratum efl^quodnon licet acriM ur it &gt; quod fe- quitur fugio &gt; quod fugit , ipfefequor.

forte fumma urgente necefTitate, ea exigendi facultate quis gaudet, quia ex ultroneo cujuslibet impulfu pen- dent, &amp; alteri invito extorqueri nequeunt; hinc eft, quod alter

vires nofttas in vera animi tranquillitate indaganda periclitari. Dum vero cogitationes noftras confpe-. ftui Tuo , Ben. Leftor, fubjidmus,

tantum eft ceterorum omniurn. Hinc, quoniam prx- rogativa appellatur jus, quod alicui prx aliis eodem jure utentibus competit, oppido patet, natura I10-. mini nulli praerogativam

mentis officium, ad quod quis vi adigi poteft: tunc enim non beneficium fed creditum efie ineipier.. 482* omnis beneficiorum fplendor,

Sc varia animi circuma&amp;ione opus eft, an, quod de hisce ferimus Ju¬. dicium, ipfts conforme fit

HIne les conclavi quoque eft, tamdiu quod Cardina* mancipen*. tur, hinc eft quod

per id quod dixi tempus opera ex u truebant. Alio item tempore, utu ego opinor, lapides exciderunt_^cc. atque portarunt, &amp; alio non