•3Z
Auspice Et Duce Deo !
STYLUS,
CHARACTER
A Ν 1
Μ
I,
SPECIMINE A CA DEM ICO»
breviter delineatus; qjuod,
htdulgente
Inclyto
CollegioThilofopbic$
in lllufir. Acad.
Upfalienj\
SUB PRiESIDIO
VIRI AMBUSSIMT>
Mag. MATTHIiE
Eloqv. Ρ RO FΕ S S.Reg, & Ordin.
Publico bonorum examini modefle
fubmittit
Laurentius
Brundelius
Sudermanmts.
In Audit.Guft. Maj ad d. 18. Dec.
ANΝI MBCCXXXII. tioris ante meridiem folitis.
UPSALldi,
literis WernerianisS:/E R:/E M:TIS
SUMMiE FIDEI
VIro,
Ilhifirusfimo
atqueExcellentlsßmo
HliROI
acCOMITI,
DN
O
L
A
V
O
TORNFLYCHT,
Regis
Regmque
SvecU
SENATORI,
M/Ecenati
Summo.
GnofcM
Illuftrisfime
COMES,
Je
bocSpecimcn,
Tanto
SveciajAtlantis Nomine
corußcans, in
-publicum jam
prodeat.
Medice
t
Stylum
ojfero,
^menerabun-dianimi Chara<5terem$
idquc
ob
Ρ
lur
imabeneficia
in
ρ
ater
ηamdo-mum
oratiofisfime collata.
Quod
β Illuilriflimae
Excellentia?
Ve¬
itvx
place
at me quoque corumcompotem
redder
c, tanta gratta memoriam GfStylo Gf
animo
a-lernitatistabulis
infcribere
conabt-tur rudis mea Adincroa : qua,
ad
infimas Pamasfi
radiets
ba¬
rens,motanuncupat,
fulgentiafimo
Ίηοfidere
diutüftmefruamur!
Illuilriii
Excellentis
VESTR/E
devotijjimus
Caltor
Rev. atque pytetariffimo VIRQ
>
Mag. JOSEPHO LINDAHL,
In Gymnafio Wiiing.
S. Theol. Led.
meritiffi ibidemqus 1'ait. atifue Praepol,
digniifimo»
Affini caruTimo , honoratiffimo»
Plur.Rev. ettque Clariffiwa DOMifoQ,
Dn. PETRO
©9iC>3f2)2li)2/
Pafl. in 0ficptunO. vigilantiffimo,
Fau-toriac Piomoton
propenfiflimo, omni, quaparcü.
reveientia aitatem profequendo.
Ρlur* Rev. δtq ne
Clnrißimo DOMINO
Dn. CHRISTOPH.
EKEROTH, Concionat. ad Caftellum Dalaroenfe,
meritifikno, Affini optimo,icflumatiifimo.
PtudcnttA & intetrrit/ttecondictio
ViRO^
Dn. CAROLO
FORSBERG,
Kacionario ad Cafiellum Dalaroenfe
adcmatilfimo, Affini dile&iifimo.
f-JAs
qtmlescMnque
wgenu prtmiuas-*■
rima acfere innumera
infe col¬
atque ultertorts javorts
jpem , Vobir,
cum
ardentißimo
perennisfelicitatis ac
PracclarifiTSpe&atifT
Cla-Nominum
eultor LAURENTIUS
Speftäti (flirta Τιdet V1RÖ*
Dn. TOLLE BAR1J,
Veftigalium maritimorum ad Dalaro
Inipedori perinduftrio.,utFautorioptimo, ita
quo-vis obicrvantix cultu profequendo..
Ttur. Rev. atque ClarisβmoDOMTNO>
Dn. JOHANNI BRUNDELIO,
Paft.inTyreflö& Dalarö laudatiflimo»
Fiatri cariifimo,
Spellata probitatisa cindufiria VIRO-s
Dn. ABRAHAMO KEIJSER,
Ad Officmam Amyl. Patrono ac
Pof-fciTori laudatjffimo, ut aitea Nutritio ac
Beriefa-dorioptimo,ita nuncFautori jugitcrcolcndo^
Speftatiffimo VIRO>
Dn. ΖACH ARIA" GILLMAN,
Inter Stockholmenfes Mercatori lau-datiillmo, ut Nutritio benigniflimo, ita
jugi ob·· fcrvantia diligendo,
de Stylo , chara£ere
animi,{ohph·
lata beneficia , in pignus
grati animi%
Patroni, Fautorestftf
Confangvinei,
proß>eritatis voto, do, dico, dedicariiT. atque LaudatiiT, Veftrorum
indefeßtu
Putcerfhnam
DiJJertationem
DesStylo,
Ariimi
Chara¬
ktere.
Cpjllod
Stylus poßit teftos aperIre re<>cejjris
Pectoris,(f lin^ua muncrapulcrafequij
Qujodque fit in fiortdo flumen velociiu avot Tardior atfenio Vena relifta pigrO\
jie media incedat vires lönßantior atasy Parvo nee puero frufitis Adejfe tjuear\
Ingeniapottens monßras /ollerter, amicet Indolis (fpromif pignora rara tu<e. Uinc patet in laude/ lamptu viχ amplior
■
. uUni
Vota fed ex merito tordu habeto mel,
οι Taa fucceßus habcat fortuna pcrenneSy Ghi&libet &ftmper fit fine nube dies l
hatcpaucaadpofuit
«ei> <<>.<<£?% vä'OiVÄVÄ «äväv^»^> <5>* <*£?* VÄ «O '<>1 VÄ VÄ VÄ v^>>VÄ vä VÄ <Z*>
Α. ί2.
PROOEMIUM.
HOminibu
fit Summust
tot tantaque
verum Conditorconces·
pr<e ceteris animantibus dorm,
ut illa vix enumerare,nedum celebrare
queamtts. taw praclara dom
ratwiem &- orationemomni jure re·
tuleris. llhus beneficio res omnes
ficitu
neceßariasiperciptmus, ^i/ί judicamus
atque aliud ex alio wferimus: hujus
vero ope, aliis animi noftri Jenfa
<£r
quicquid in mente abfconditum
alioqui
latitaret, detegimus. QuousqueigiturJe
extendit ratio, adres videlicet
cogno-fcibiles omnes, ad fcientias & artes quascimque, £ö usque etiam feextendit oratio: //0
quukm
, ut
quicquid
tlla
fugge-ßfggerat atque
diähet,
promteh<ec
proferre
&
cumaliis
commumcarepojjit.
Sed
hoc
mnfola
oratio
,ftylus
qtioque
idem
pra:flat. llle
enim
orati-onis vicemflvpplet , & tacitus mnfo-hminterabjentesfermo
eft,
juxtailiud:
Γluv
εποςαφ^έγχτφτΖΰε
λέγωςόμχ\ι
verum ettam res gefias in
u-mverflum
omnes,five przclaras,
(we
objcuras,
pofteris tradit
ac ietermtatiquafl conjecrcit. De
hoc
tameximio
hom'tnum adminkulo ac qu'tbusdam
ejus proprietatibus
breviter,
proin-genii
mcdulo, aflurus, favorem
atquebenlgnam cenfluram
B.
L.
anxius
expeto. PARS PRIOR.§. L
REm ipfam
or , etymonantequam
vocis ,aggredi-
in fron-tifpicio occurrentis, adhibendumeiTe arbitror, ne receptum
dis·
putantium morera prorfus
negle-xiiTe videar» Styli vocabulum
de-rivanc alii a ϊίζω pnngo α) ,
ideo$
cumcum 1 fcribendum contendunt: alii hoc latinum efle autumant
b). Nee
defunt, qui a ςύλος ,
idc$
a ςηλη V),quod a ςοίω vel ϊςημι, dedu&um_·
velint. Eft autem ftylus
proprie
iditmna , fic di&a, quod culmina
fuftineat d): vel detiotat quodlibet acuminatum, iiveferreum, fiveofte«
um j five ligneum, in fimilitudi*
nem columna? formatum.
Hinc
ςϋλισχοςcolttmella> &επιςύλιον trabs vel Iapis,
quae columnis
impone-bantur. Transfertur deinde ad alias fic
μι]αφοβχ£ς
ςύλος feu columna di-citur, cui respublica vel domusin· nititur; quo feniu Euripides παΐδαςä*rsvotQ hmν ςυ'λας appellat e).
Eo-dem ieniu Chryfoftomus Paulum-· & Petrumςιίλαςτης Μχλησίζς
vocat.
Nec infrequens eft ha?c vox in
N.
T. /). Genus etiam inßrumenti
bellici, cujus mentionem facit
Hir-tias vel
Oppius,
ftylumvocatum
fuiiTe conftat; nam de eo ita:
tfrex*
tra valium
(lyli
caci mirabiUm inmo
dum confiti g). Pra?terea
ftylus
eft Graphtum, feuferrum illud,
cu¬jus acumine in rabuiis ceratis fcri·
bebanf. Erat hoc inftrumentum, altera fui parte , qualiteras
forma-bant, acutum; altera vero, qua
delebant, obtuium. Hinc Horat,
5apc ftylum vertas, herum qu<e digm legi junt Scriptums - - b),
&Cicero : Verthflylumin tabulis juisy
h. e. de levit , quo fatto
catijfam
omnemevetjit
fuam
i
).
Tandem
per μί]ωωμίαν caufTa? , ftylus pro
ipiis chara&eribus, vel pro ipfo
fcribendi genere fumitur. ita
Te-rentius, diffimili, inquit, orati-4'
one facfta funtac ftylo k), &Cice-"
ro: ubertas orationis ftylo depa-"
fcenda eft /). Nos quoque in ul¬
timo hoc fenfu accepto vocabulo,
hancftyli, pneeunte Walchio m\
iiftimus definitionem : Stylus eft
modus & forma, qua mentis
no-ftra?«, cogitata fcribendo
5
mus. Ve! ad inftitutum noftrum
propius : eft facultas, qua ηοη_»
folum aliis animi noftri fenfa, loco
orationis, aperimus; verum etiam
res geftas, quocunque demum no¬
mine veniant, promte ac elegan¬ ter fcripto coniignamus , quaeque
porro nativa fua indole mores 5c
animum fcribentium haud obfcure
indicat.
a) Plin. I 34. 14. Sidon.l.4.epifl.i-r.
b) Walch. de flylo p. m. 109. c)vid,
Lexic.Steph. d) Vitruv. 1. 4.c. 11. e) Jnit. Iphigen. f\ Tim. γ 15. <&* Gal 2:9. g)de hello Afrie.U31.n. 5.
h) Sat.ult.l. i. i) in Verr,4. k) Pro¬
log,Andr. v, τ2, l) örat. 2 £.23. w)
Walch, hiß.eritic. Ung. lat.
§. Ii.
Stylum 5c ahßraäive5c concretive
confiderare folent icriptores.
Ab-ftraåive, prout in verbis praecipue
ac locutionibus
occupatus eft, Ubi
confideranda venit & quantitas ejus
& quolltas. Quod quaiitacem
net, ftylus eft circtimdttflus, medlat
& concifus; qualitatern ve rofublimis
mediocris & bitmilis abfolvunr. Ηse
ambae a cogitationibus ita
depen-dent, ut qualis iit cogitationum
conditio, talis fit etiam verborum.
Unde pater, hane ftyli difciplinam
ita cum arte logices eile
conjun-étam , ut illa fine hujus
ope haud
accurate tradi ac percipi queat.Sed
ut ordine procedamus
,
quantita-tem ftyli primurn
contemplabimur,
& juxta illam , ftylum circumdu-dum, medium& concifum; paucis
quoque , qualia ha?c ftvli genera
fint, oftenfuri. Genus circumdu-dum eft , quod longioribus perio¬
dic, commatibus& colis utitur, Sc
multa, ornatusacelegantisecaufla,
utamplientur periodi, adjicir. Sty¬
lus medius mediam inter genus
circumdu&um & concifum tenec
viam, in quo nihil abundat, nihil
deeft. Perfpicua hasc dicendi for¬
ma hoc praseipuum
habet,quod
nec ob ni·
7
ob nimiam adfluentiam & copiam
verborum, neque ob nimiam
bre-virarem obfcura fit. Concifus vero
periodos amac breviores, nec
ver-ba, nifiqua? fenfui exprimendo
ma-ximeaptafmt, adhibet. Itaque iu
hoc genere obfervandum eil, vo-ces debere efTe le&iflimas 8c
fingu-lari virtute iignificandi praeditas,
nec quicquam adhibendum, quod
ialvo fenfu abeiTe poiTit: quum
re-rum fententia adilriäis
brevibus-que phrafibus exponi amet. §. III.
Styli qualitatem quando
refpici-mus, eavel fublimis eil, vel
medio-cris, vel humilis. Sublimis circa res
praeclaras 8c magnificas atque ex-celfa argumenta verfatur;
ideoque
ad ejus majeftatem requirifur
re-rum , fenfuum mentis noilr^e 8c
denique verborum fublimitas //).
Ad res quod attinet, dantur
non-nullcE , quas vel ipfa illarum na¬
tura, vel opinio horninum facits
praeftan-8
pra^ftantes
ac nobfles: de quibuscum loquimur, danda eft opera
,
ut ipfis rebus refpondeant verba.
Inter res fublimes, Heroi> Jm-peratorum a&iones prajc/puuriL·»
locum obtinent, ideoque
fublimi-ori ftylo de iis diirerendum eil·. Eodem qnoque defcribi volunt,
crudelitas magna, flagitia
atroci-ora; miferia ultima, &a!ia: quo
fpe&ant vehementiores animi
mo-tus, ira, metus, triftitia, &c. qui¬
bus accommodanda funt verba«,,
Etenim ftylus refpondere debet rebus & perfonis, de quibus, in
quarum honorem & ad quas fcri-bimus. imperatores, Reges
acPrin-cipes , pro eo , in quo eminent,
faftigio, fublimes etiam in nobis
excitant ideas, ac verba iuas
Ma-jeftati
attemperanda efTe, tacitequaii
jubent.
Hinc cum de illisquid
difTerimus
, cum res ab iisgeftas loquimur, non humi
fer-pere
debet
oratio, Amicos vero,fami-9 familiäres ac ceteros, quos no-ftro metimur fortunse habitu, vul«
gari magis ftyli genere
compella-mus. Stylo iublimi inferviunt
ipfa etiam verba, non quidem e trivio petita, ied gravia, magni-fica & tropis
arfe&a:
verbo,quicquid magnitudinem &
fpen-dorem fapit o). Mediocris vero mediam eligit viam: quoniam res,
circa quas verfatur, non adeo magnificae , nec adeo vulgares ;
hinc minori verborum pompa & apparatu minori abfolvitur. Succe.
die ftylus humilis, uiitatiflim«
puri & perfpicui iermonis confve·
tudini fe accommodans -f ied nec
hujus puduit optimos puriilimos-que Scriptores
Claflicos.
ή) Sam. Il·erenfel/, de meteor oyat, ρ, 273. o) De bis vide Dio¬
nys Longin. τζξ\ vψες Majen.
Taldeßr ßyh hb. υ. i6. Q* Heinf.
erat.
Panegyrtc.
p. 6i.δ. IV.
Concrefive confideratur
fly-lus, dum & verborum & argu¬ ment^ in medium proferendi, ha¬
betur ratio, Arque tum non fe¬
rnere , iecundum Macrobium, vei
Poéticus, vel Hiftoricus, vel
Phi-loiophicus, vel Oratorius eiTe
di-citur. Neque enim, in
orationi-bus Philoiophum, in
Philofophi-cis Oratorem, in Hiftoricis
Poe-täm, in Poericis denique
Hiftori-cum agere decet. Quod fi rite
obfervecur, unaqu^qne res non folum clarior, verum etiam
audi-torum auribus fvavior evadet. Dif-ferenei3m paucis exponam. Stylus
Poéticus ut totus ad fplendoremL,
& deleélationem comparatus; ita & in verbis & in
figuris
altiori incedit cothurno: quod Cicero te-ifatur, majorem inquiens, inPoe-tis ede licentiam, quam in
Oratori-bus, faciendorum
II
aha
lingva
Joqui alt. Atquefiinc
efle exiftimaverirn, cur
Virgi-lium ia?pe relinquac illa Felicitas
ingenii in orarione foluta, & Ci·
ceronem Eloquentia iua in
carrni-nibus deftituat, tefte Seneca. His
tamen proximi collocandi funt O-ratores, quorum officium ut,
per-ivadere & compofire atque
co-piofe dicere, eiTe novimus; ita flo*
iculis exquifitis, verbis fententiisqj
decoris, fele&is tamen &
perfpi-cuis, orationes fuas exornare
te-nentur. De his vide Ciceronem
q). Hiftoricus, ut rerum a&ionum-que veritati pr^cipue infervit &,·
ut quceque gefta iunt, narrat; ita nec verbis nimis anxie quaefitis ,
nec figuris verborum potius, quam
iententiarum, dele&atur: namque
ineft illi fusum quid, tra&um & aequabiliter profiuens. Variat ta¬
men pro varietate argumenti 8c
ingenio fcribentis : pura tamen &
illußri brevicate heic nihil
cius, nihil amabUius. Re&e ita-que Lucianus Hiftoricos moner,
ut primum a vocabulis ab ufu re*
motis, deinde a figurin moleftis
& affe&atis abftineant. Stylus de*
nique Philofophicus rei jpfius ma¬
gis, quam verborum, curam
ha-bens, non 3nxius, fed purus &
perfpicuus efTe debet. Cavenda_»
proinde Poétis propria, item al¬
legorin, crebrn iententia?, fche-mata vehementiora, longiores
pe-riodi. Non tarnen fit negligens ;
nec audiendus Seneca : qu<ere quid
Jeri
bas,
non quemadmodttm r), Quodii Scholailici obiervailent, non tam fpiffis tenebris fepulta jacuiflet
eo-rum Philoiophia.
Ρ) cottf* Quintil, Ltb. 10. c, i.
q) Jn orat. Ltb, 2, r) In, Ep, 115.
conf,
Quint,
Lib, 11. cap. 1.$. V.
: Neque tarnen fufficit ftyli ge¬
nera noviiTe > nifi acceilerint huic
necetfaria? virtutes : Caflitas,
per-Jpicuitas & Jvavitas* Nec
im-merito primo loco ponimus
cafti·
tatem. Facit namque illa, utfty-lus limatus fit & terfus. Quod ut obtineatur, requiritur certe
dele-dus verborum atque audoritas
probatae fidei Audoris. Verum
enimvero, difficilius eft apte,quam Latine, (cribere. Verba erunt
pro-pria & genuina : particul-je
rede
& concinne pofita?, nifi oratio
fi-at hiulca & inepta*
Qu,emadmo-dum enim hominem non
nofci-mus, qui larva Tibi vultum
te-xit; fic neque orationem intelli-gimus, nifi proprios vocum
ien-lus teneamus. Ornata didio hanc
proprietatem fiagitat: hanc qui ne-gligunt idiotismorum incuiantur,
in veterum imitatoribus non ha¬
bendi» Neque diffitenduui,
quas-dam voces per confvetudinem eis
vitate latina donatas eiTe: ut
ad-verbium illud
impr^ntlarum^ quod
finet
fine dubio ex in prgfentia rerum,
exiguo pronunciandi difcrimine,
coniiatum eil, In latina lingva__*
non folum, fed eriam in omnibus
aliis lingvis, rnulra reddidic aliter
conivecudo, quam propria eorum
fignificaiio fvaiic: culpam hujus
rei in matres atque nutrices
transfert Cl. Borrichius, a quibus infanres fepe lmiftram vernacuJ#
lingul pronuntiationem, una cum
laéle materno, quafi fugere dicit.
Hinc Romanus ille apud
Martia-lem, cum
Infidias
dieere vellet,Hinfidtas
protulit, & fomw.n,no-men maris, in Hionium
commu-tavit.
5. Vi.
Virtus flyli altera eft
perfyi-cuitas: qua; eo majori iludio
ad-iiibenda, quo melius finis
oratio-nis per eam obtinetur, ut
nem-Ee
usclare intelligantur verba,
mentis noilrae ienfa exprime·qui*
re cupimus.
Rede
itaqueteles της, inquit, λέξεως άρεΊή σα¬ φή είναι, σημεϊον γαρ οτι ο λόγος εάν
μη όηλοϊ χ ποιήσει το έαν/χ έργον ί)»
Huic Qmntilianus conientit,
di-cendo : primam virtutem eloquentia
eße perjpicuitatem , <& quo quisque
ingenio minus vaiet, hoc je magis
at-tollereatqtte äilatare dchere t). Sty¬ lus vero obfcurus redditur, par¬
tim ex ipfis cogitationibus, par¬
tim vocibus, partim ftrue-ura. Co¬
gitationibus ; nam qualis cauila ,
talis effe&us: fic ex obicuris co¬
gitationibus obfcurus fluit ftylus.
Ad voces quod steinet, qua? erit
ityli perfpieuitas , ubi inuiitata?,
inepta? & antiquata? adhibentur
phrafes, & ubi fynonymis &
x-quivocis adtsedium usque frequen-tius utimur ? Stru&ura denique
laborat, ubi inconveniens eft par¬
tium orationisconftru&io;ubi
gran-diatenuibus, obioleta novatis, vi* lia honeftis in unum chaos
con-tundamus. Neque verborum tan
tum, fed & rtfrurri erit sequabifi*
tas, ne atrocibus ludicras, aut con¬
tra, miiceamus. Obfcurus vero fit
ilyius, cum caret oratio ordine, &
numerus rite non obfervatur.
s) Lib. 5, Rhet.c. 2. t)
Lib.
2.c.\> §. VII·Sed ad tertiam orationis
vir-tutem jvavitatem pergo. De hac
ira Schioppius: u) Svavitas, inquit, efficitur, cavendo vitia quadam, qua pronuntiatu auditu molefta funt:
utpote ajfteritas jive ajfier
confonan·
tium concurfus : biatus
jive
concur-jus in
{ine
pr&cedentium &· initiofe*
quentium vocabulorum: repetitio
jyU
lübarum : continuatio nomimtm &
verborum, tum longorum tum bre· vium: continuatio /militer cadentium
φ- definentium, Jive continuus
ujus
repetittonis ejusdem fonty in finefen· tentiarumxd). Etenim mirificam vim ineiie modis & numero,ex organis Muiicis ex claflico bellico, ex
ty
Quid?
quod elegans ördo
habeat
in omnibus rebus eoncinnunu·
quoddam ac numerofum. Remi·
ges, fabri) tritufantes, immo fal®·
tanres certum obiervantnumerum.b
PerNümerum vero
orationisintel-gimus tonctnluto verborum, ex cer*
ta vocitm av pedum cvmpofitione re·
fultaniem: ita tamen, utOratio
(poti-te, non coaéte, fluere videaturk
Nihil enim in affe&um pöteft in*
trare , quod in aure, velut
quo-dam veftibulo, offendat
Itaqi
v vitetur vocalium concurfus
in_»
commate vel membro , ex. gr.
Omnia ea vifta avaritia habet; eonionantium ftridor, qui iiteris
praecipue R. S.
X·
inefU Necplu-·res fyllabfc breves Vel longae
con-tinuentur in uno commate. Neö
praecedentis Vocislitera, five
vo-calis, five eonfonatis fit, fequentis
fiat initium , ut via ardua: ne&
adhibentur. Brevibus itaque Ion*
ga follerter
mifcenda
iunt,Ion-
'gioribus vero ea , qu<£ pauciores
habent fyllabas a). Orationis com*
pojnio
etiimnifi
varia
eft
,ej
fen
cht
jimilitudme
&1
affeftat'tone
deprehen-ditur(Quinfil. Üb 9.C.4 ).
Quodjam
in Ipecie de ftylo latino diximus, de aüis etiam iinguis intelle&um volumus.Qui vero uberiorem , deL»
ftylo latino , de mediis ad hane
neceflariis, de viriis, de ftyli
ex-ercitiis, deque auöorum ledione v
& imitatione, & quéefunt reliqua, noticiam haurire cupit, illos, qui hanc materiam fufius tra&arunt, adeat: nempe Ciceronis üb. Rhet. Cafp. Schioppium de virtutibus &
vitiisftyü Hift, Jac. Maienii Palceft.
ftyli Romani: Morhofium de pu¬
ra di&ione latina: Sam. Grofleri
Ifagog. ftyli Rom; feu Manuduéh
ad compar. lat» ling. facult. tum,·
in abftra&o, tum in concreto
fpe-äacam: Schefferum de
ftylo,
&Irhprltnis Joh. Geör. walchium
in Hiftoria Critica Lingua? Lat.
Nobis certe fiort licet eile
proli-fcioribus, ad alterum penfi noftri
inomentum
frogreituris,
u) De ßyli virt
(&vit,p.
ζ. xycfr, Dion. Hai περίονομάτων
ονν$=σε^ςc.ί2- y) Quwt·
I-V C. 4. z) ffuveiK
bat yr.Χ. ι. 121. α)Conf.
Langü
inft.
hvg. latin.p.
21· '(fy22,PARS
POSTERIOR.
I.
QUemarndodum
corpus&
animam eft vinculum*arÄiifimü
in'tef
quud nemo ,
nifi
fans rationisimpos, tregare fuftinuerit 5 fie
quoque inter
ietrnonem
&ani-mum mutuam eife relationem, na¬ tura? fecreta trutinantes
affir-mant
b).
Etenim perceptiones &ides rebus conformes erunt;
Voces vero ideis congruent,
adeo-B *
oque oratio rebus åtfemperanda.
Sed pro ingeniorum diverfitate
variant ides, variat oratio, vari·
at etiam ftylus. In ftupendam få¬
ne admirationem omnipotentis
Summi Numinis rapimur, inge¬
niorum diverfitatemconiiderantes;
nam in toto hoc univerfo vixduo
unquam exftitere, quorum per o· mnia fimile fuit ingenium, fimi·
Iis natura: verum tanta eft inge¬
niorum varietas, quanta vultuum
difcrepantia, tefte Morhofio c).
Hoc quidem .ut excellentiffimum v artificium Creatoris veneramur:
illud vero ex temperamentorum,
quibus omnes gaudemus,
diver-la habitudine refultat , ii
Philofo-phis, quorum intereft hoc
enoda-re, fides habenda. Temperamen¬ torum diverfitas vel ex
diver-ils mundi plagis, generatione,
lo-co nativitatis, educatione, vel alils
ejusmodi caullis oritur
d\
HinC differunt cemperamentis, non ίο-lum. lum
imiuscüjusque
regni incola?,fed difterunc etiam familia?, diffe·
runt hominum finguli.Unde
inqui-busdam ingenium dexterius atque
agilius,in aliis tardius ac hebetius
efte, docet quocidiana experientia,
evincunt exempla quamplurima-i.
Qui ingenio gaudent vividiori,eo«
rum, ut in Poéris videre eft, fty*
Jus joco atquelale abundat. Qui-bus vero tardior ingenii vis
eft,tar-dior etiam eftftyliapparatus. Adeo
utfangvinei, qui ingenioplerumq;
valenc &facultace multasrerum
i-deas colligendi, ftylo utantur
cir-cumdu<fto, florido&copiofo.
Me-tancholici vero,quijudic!0 gaudent, & ideas ad regulas jufti &
decori
examinant , ftyium adhibentcon-cifum & argutum. Cholerici
ite-rum ftyium amant (ublimem ac
majeftate plenum. Atque fic pro
temperamentorum varietate &
partium corporis, cum anima coo»
perantium , confticutione, fcri«
ptio-prionis & oråtlonis diverPicas de*
prehendifur. Narr* prout tempe*
ramenta accrefcunt vel decreicunt,
quo plus aut minus habuerintu, calidi autfrigidi, humidi auf licci;
Ita etiam inde varia modificatio
a-öuum cogiracionis oritur, unde
varius flyli habitus quoque fluir-,
Q-iod probe in omnibus a:tatibus
hominis obiervandum eft; nam.#
in illis ex alia adaliud tranßt tern*
peramentum, dicente Huarto e)
b) l/td. Cl QrnqeföliV Dffirt De
fitblim.
fernu internt. c) Morhofii Pol}ktom.
I. L 2. c. i. §. 9, d)Huarti' fcrut. ingen. p.
w. 109, e) idem pag, m. 132,
§> IL
Quandoquidem igftur aliud
puerorum, aliud juvenum, aliud
virorum, aliud feneöutis & aliud
denique
ex utraque temperata? se*tatis eft ingemum /); hinc quo¬
que variat ityli ratio. Quid? quocf
intel-2J
Jntelle&us easdem patiatur
vicis-fuudines, quas in ipfo corpore^ humano & reliquis omnibus re¬
bus, quas in toto
hoc univerfo
funt, reperimus. Nam ut
fingula?
res creatas principium certurrl
habent, incrememum ad tempus nancifcuntur, Sc in flatu iuo
ali-quantum
fubiiftunt
;ica
tandem
ad declinationem vergunt, Sc in-teritum forriuntur, Quare
ho-rninis aetätem in quatuor
perio-dos generales divifere
haud
pau-ci fcriptorum: in Puerilem,
Juve¬
nilem, Virilem Sc Senilem Qua-rum prima initium
homini
tribuit,
altera augmenta capit,
terrisu»
in ftatu iuo nec accrefcens nequedecrefcens fubfiftit, in quarta tan¬
dem 8c ultima fenfim ac fenfim,
vires Sc corporis Sc animi
defici-unt5 donec tandem rerum
omni-um ultima fata ingruanr, Verum
enim vero quot annis
unaquas-que aetas
abiolvitur,
id
exuscü-*4
uscujusque
hominis conftifution©*dependerecredimus. Nam in qui-busdam anno duodecimo vel deci-moquarto pueritia definit; Juven*
tus ad annum tricefirnum vel tri«»
pefimum quintum protenditur:
Vi-rilis a?tas circa fexagefirnum abfoi-vitur, & quod hane excipit, feniti
vulgo tribuitur b). Has vero fin¬
gulas aecates adcuratius fi exa«»
minemus,conftabit
profe&Ojquam-libet fuas habere proprietates. Ae*
tatem puerilem quod attinee, ut ex tenerrimis & nuper confitis
ar-boribus nec firmitatem nec
fru-#um exfpeéfare pofFumus; ita in
pueris raro vita? morumque con«»
.ftantiam atque (olidam do&rinam
cernimus. De ftyla itaque hujus
aetatis non eft, cur prolixe heic
agamus, cum is incomtus adeo 8c impolitus fit, immo ab antiqua re#itudine in tantum recedetis, ut
β quovis, primo intuitu, quaß
charaöer ineruditi atque impoli· ti ingenii haberi
poffit.
25
fl
Vid.
dlåtam Ofert. p. 59. g)Barclaji Jcon, ammorum cap. u b)
ςonf■Huart. Scvut. ing.p. m. 89.
ξ. III,
Ad aetatem iecundam promove* mus pedem ,
quam diximus efie_»
Juvenilem.
Hsc ut fanguinis pluscalorisque habet; ita inconftanti»
in omnibus plerumque rebus de-prehenditur obnoxia. Qua?, qua?fo,
funtvitia, quibus eo tempore
ho-mo non infeftetur? Qui animi
im-petus , quos lubens non fe&etur?
Verbo: cui rei animum intendit,
eidem maxime ad tempus iniervi«»
re ftudet, donec, alia obveniente,
illam mittat, hane iterum majori
cum ftudio colar,arripiatque. Adeo
vaga, adeoinconftans, adeo
deniqp
mobilis fepifüme cernitur flolida Juventus , ut ei difficiliimum ikmodum in aöionibus teuere.
Re-Ipondet animoftylus* ita quidem,
Ut fublimem,mediocrem atque
36,
nuem in una fa?pe pagina
obferve<%
Jdque pro inconftantia irofuum
a-nirni: nam'in genere, εικόνα 'ixa* ςος της savlä 'ψυχής γράφει τήν
b-πιςολήν Quibus hsc addi poiiunt:
κ} ες] μεν ;ή b% άλλχ λογα π#ν]ος ^
Μν το ϊ)5ος τδ γξάφονίος i). Ex
juniorum
iraque icriptis & eru* dirionis &profiduum teftimo·
nium haud incertum depromitur:
(iquidem quantie fint ingeniivires,
non alio manifeftiori indicio,quam
fermone, δζ,quiejus vicem fupplet,
ilylo, intiQtefcit. Quemadmodum,
ii uti hoc fimili liceat , ex fru&u
cognoicitur arbor, & ex rivisbons.;
ita ex
fiylo,
animiquafi
partu,qualis ipie audor fit, cuivis
accu-rateindaganti,haudobrcure pafpf c.
i) Demetrius Ρbaler, inlib.
iτβ,ξϊϊξ*-μ/ήνείας.§. IV,
Sed ad fertiam , virilem nempej
.properamus. Qua» plerumque ab
IncqpilantiaUbeuQr, in tramite re¬
åo, media ffere incedere via foler.
H^c setas ad id tandem adfcendic faftigium , ut juftam in fcriptis
methodum , certumordinem &
a?-quabilem ftyii faciem femper
ha-beat; niii certa quscdam objedla_»
certique intervenientes caius,
fty-lum mutaverinc. A'-que hinc eil, quodab omnibus, ftylo cujusdanv
antea adivetis, ii vef nomen fuum
reticeat, & au&or cognoici pofiRt,
& animi ipfius charaäer. Hinc quoque ea eft imkationisneceffitas, dum orationis decus, quod in aliis
admiramur , ipfi exprirnere
diici-mus. Legimus fuiiTe quosdam_ ,
qui de quadam Fanniiorarione du* bitarint, utrumaFannioconfcripta
eiTec, an non: tum Cicero, Fanni*
um verum ejus epifioke au&orem
fuiiTe, defendit, dicens: non esl e*
fusmodi, ut a
plur 'tbus
confufavidta,* iur: unus enimeftJonas totius oratio*Μ & idemftylus k). Sic etiamVos·*
fius, cum,
mJiüg&dvdßuw
phontis
efTet,
dubitaretMafius,pro argumento validiffimo, eum hujusiibri verumau<ftorem,ipfum
ftylum,
utpote ejus fcribendi generi
apprt-me convenientem , ponit /).
k) de. in Brut.
/)
hb.
i.debiß»
Gr. cap. 4.
$.
V.Sed nec^a?tas Senilis
praefereun-da, qua? plantis
arboribuscjj
fenllm
jnarcefcentibus haud abfimilis
éft. Nam ut illa?, tempore,»
seftivo, fioribus ornata? ac frondi*
bus veftit<e,ineunte au&umno, or«
natu hocce plane deftituuntur; ita
fenibus vigor omnis & orrtne cor¬
poris robur extenuatur; ut nec corpus laborem amplius fuftinere, neque animus fua officia promte
adeo exiequi poffit*
Djficienti-bus itaque viribus, non poteft non ipfe eciam ftylus deficere» Quod
accurate obfervavit Quintiiianus 5 veque tam
plmim>
inquiens , &e-reäum & audax &pracultum
29 benäi genus
fenihis
convenit, quampre/Jiim
& mite <&° limatum & qua*le mtelhgi mit Cicero, cum dtcit, orationem fuam ceep'ffe camfcere m). Hiic iraque fatendum, verifiime cecinifle Poecam:
ömma fert ettas, animum
quo^·»
Verum etiim vero,injurius
omni-noeiTem, fi omnes juvenes vel o-mnes fenes eodem mefirer
modu-lo; conftat enim Juvenibus di-verfum efle ingenii vigorem & Se* nibus diverfas animi vires η).
m) Lib. 11. Cap. i. p. m 707. η)
conj. jup. tiominut. Di/J.ρ. 6o.
VI.
Ceterum non tantum
rationea?-tatis mutatur ftylus, etiam ob
varios cafus ejus facies variatur. Sic quod o&avus
Thucydidis
libér ceteris gravitate & elegantiadiipar
Hc , id asgritudini au&oristri-buendum eile, judicat Voifius 0). Deinde mutant quoque eum varia
obje&a immo vari« perfon« , de
3°
quibus, ve!
ad
qüasicribendurft
eft> nunc hane, nunc iterum aliam
poicunt fcribendi racionem; adeo
ut ex ipfo ftylo de au&oris ani*
mo Sc intentione facilis detur
con-ieöurä. Nam ut cogitatiortes fl*
inulacra animi, Sc lingva, quod di-cfrur, cordis eft interpret; ira fly*
lus animi chara&er. De adula*
toribus & aflentatoribus> qui aliud
dicunt, quam fentiunt , heic
fer-mo non eft; led de iis, qui finö
fuco Sc fraude animi fui fenia ex-»
primunf.
Hi
res nigras albis non depingunt coloribus , nec vitia_alaudant, neque virtutes oppfobriis
afticiunt, nec bonum in malum $
auc contra, transmucant.Dehispro¬
be tenendum eft, quod dicit Bar*
clajus; quid
aliud eft tabulam ani¬mi proponere , quam fcribere?
p)
Sic, quem animo colimus 8c
vene-ramur, demiflis profequimur
ver-bis :
cujus
rei exerrplum iubmi*niftrac Curtius, ubi Coernim coram
exer-5Ϊ cifU5 agentem ifa locutum intro* di clt; Dii prohibeanl a
nobis
im-pias mentes & profedo prob/bent. /· dem ämmlis efl Uns , quifint femper,
Ire quo nißens, pugnare, perkhtari, Janguine noflro commenäarepoßeritati
nomentmim &c. q) Contra
> quem
fpernimus, quemque parvi
faci-mus,
fuperbe
alloquimur. Quistion videt Alexandrien Dario
re-fpondentem , elato fuiife artimo,
dum h$c inter alia proferret ver¬ bs: Deceteroquum mihi
fcribes^
me-mento, nonfolum regi
teßjeä
ethm re-gt tuoy tejcribere
rfi Irati animlIfl-dicium perlubenc orationcs inVeöiva:, iéu
de-clamationes t ut Ciccronis Orationcs in Cati-linam &c. lttiino Saluiliiin Ciceronem, hujusque
rcfponfio, quaä utrum incertas auctoritatis fint, an
fccus, non diiquirimus; iufficit, quod rem noftram
probent. Charaitercm animi iiberi atquefinccrae fim# plicitatis inter alia fiftit oratio Scytharum ad Alc* xandrum, in qua quot legüntur veiba, tot fere fincerianirtii ihdiciå itivéniuiitur s), Sexccrita hujus-irtodl exempla recenfeti poiTent, hifi brcvitatis-limites,quos rtobis pro(ofuimus, violaremus lm-v
becillam itaqueratem litori appellendo ex
inti-mo corde dicimus
6) Ltb i, De tit/}. Gr,cäp. 4) p) Bard. Jcctt λ-ntm.1. jo.ρ m fog Curt;ltb, 0,
c, r) Iäer»}
{'fi4'» ί 7· C' 8*
ca
Jpm
RESPONDENTEN»
f
fntlle/ bpgb/ forjtänb/
r£o$ ©bet/ nogjdmtgter tilfidmta ©bart prof
3 forfta gängen gtebtt (iufet; t») Det It)'fer $f tbe!mbba/ fltt/ af tbel låibomé rof.
3 matfert ffrtfroenharom stylen, hur' bett (amma
$r finneté miirra tolcf οφ fdnnemarfe rati·
3 meb all flit οφ bligall boflig fonjlenSamma/
Minerva bprefat ba'n; ben magen fråfat tdtt/ ©Om bdt ttl Hélicon ttppä Parnaifi bbgbev/
£it anbvagäbtförut/ atlåra mtéborn/ roeft» £tt 3 ΰ$ <*fmen gdbf/ ai lärafamma flogber/
©om genomlättjaetj/ men genom erbetffebf.
gbrbenifitll Pallas ΐίαίΐ meb Ιϊίδηαη ©ran$ belbna
©I)t flit οφ mbba/ (om 3 neblagtbafmcn^ar/ Οφ fen när liféträn ©br affhirenar / befrbnä
©fall£imUn ljufflmb©&rimebémtgfrono tbet» .
Audittm , qttod ek prxfeHti ttfiir*
Tuarum hAbitupercepi, filentio plrc-were ne c debut, ne c volui. liinc
balbuti-enti Ungva projpera quuvts Tibi
appre-catui > tnembriammeam Tibi commendo\
eerte€ζθ Tut Tuorumqae in memeritorunt
femper mtmof efe* Vale !
delij Ijpfet
2AC. GILLMAN,
EIDEM.