DISSE RTÄTIO DE EO,
QUOD
JURIS NATURALIS EST,
CIRCA
QUASTIQNEAT¬
AN EMTOR
STARELOCATIONI
TENETURP
QUAM
CONS. AMPL. FACULT. UPS.
PRiESID E
mag.
DAN.
BOETHIO,
ETH. ET POLIT. PBOFESS, REG. ET ORD.
PRO GRADU PHILOSOPHICO
PROPONIT
hans
georg.
malmsten,
Stip. Stiegler, vestrogothus»
IN AUDIT. GUST. MAJ. O. XVII MAJI MDCCC.
UP S ALI£,
SACRAM REGIAM
MAJESTATEM
MAGNvE
FIDEIVIRO,?
-REVEREND1SSIM0DOMINO
DOCTORI
TH.
WEIBMAN,
DIOECESEOSSCJRENSISEPISCOPO
„ . NRC NON a 't •; •' < -• -T"RÉGIIORDINIS DE STELLA POLARI MEMBSO
MACENATI
SUMMO
ingularis Tui in mefavoeis documenta gråtes hcerent menti
geni-tus infixa. Ducitur hcec loetisfima fpe, veniam audacice impetran
* ... - , '
di, quod has Tuo Nomine Fenerando ornare voluerit pagellas.
Annos Tibi Deus fußentet bene multos, Tuoque dignum pntrocinio
femperfucerefcere videas v
REVEREND1SSIMINOMINIS TUI
cultörem devotisßWiiim
IN
SACRA AI REGIAM .MAJESTATEAl
MAGN
IE FWElGIRO,
REGI.# CAMER# CONSILIARIO
REG. ORD. de STELLA POLARIEQUITIATJRATO
GENEROSO atque
N0B1LISSIMÖ
DOMINO
MMC
EN ATI MA XIMO
v 'A r- * -> i' > rrrn v . . , . . ;• . . »Xuis in Parentes meritis quod reddat, Höh habet fxiii pietas, Has vero, Vir Generofe, Tibi devote fa.cratas paginas, unicum,
quod offerre vaJeo, venerabundar mentis pignus, ne renuas,
obteiior. v
GENEROSI atque NOSILISSIMI HOMINIS TUI
cultor fubmisfus
VI RO
SUMME RE VEREISDO et CELEBERR1M0
monjjro
mczreäj
JOHAN.
W1NB0M
S. S. THEOL. PROFESSORI REG. et ORD.
ECCLESIjE WAKSAL. PASTORI ET PRJEPOSITO
1
PATRONO OPTJMO
o/itbmiffe
rogo, ne dedigneris ferena fronte rectpere temehoc mece in Te pietaüs atqui venerationis documentum.
DE
EO,
QUOD
JURIS
NATURALIS EST,
GIRCA
QU/ESTIONEM:
AN EMTOR STARE
LOCATIONI
TENETUR?
§. i.
Si
tutumnon
a
esfePrjeroris edifto,
jus, concedendum fit, & ad regulas sequiTed
ab ipfa
natura,
confti-juftique necesfarias, & nullius arbitrio fubje&as, in omni
de jure inter homines quaeftione provocandi mos non omni defliruatur fundamento, veniam me facile
impetra-turum fore, fperare aufim, fi paucis disquiram, quid Jus
di&itet Naturae circa iocum Legum noftrarum, de jure
Emtoris in rem, a priori domino elocatam; de cujus
aequitate jam diu multi dubitarunt, & quem ejus esfe
in-doiis pro Sua, quam omnes veneramur, fapientia &
ju-ftitia, cenfuit Sacra Regia Majeftas, ut congregatis jam Regni Ordinibus permittere clementer voluerit, ut, quae
circa eundem minus commoda & corrigenda illis
obve-niant, decernant. Quamvis enim prasbeptum in civitate,
omni exceptione majus, .yenerari
numquam defiüam, fsocitis femel legibus, cujuscunque illse fuerint tenoris,
obodiendum esfe, inculcans, quamdiu ab illo, cui leges ferendi poreftas, pro cujusvis civitatis conftitutione,
com-perit, non abrogarse fuerintj officio tarnen boni civis &
privati hominis non repugnare putavi, de earundem
fun-ij
♦
(
o)
♦
fundamentis disquirere, Tuaque de illis judicia, ea, qua
par eß, modeßia
publice
propönere;hane
enim uni-cam esfe viam, qua perfici & ad fines, quos fpeßant,leges & civilia inßituta magis
tnagisque
adcommodari
pos-funt, extra omnisdubitationis aieatn pofitum esfe arbitror.Prarterea alio confilio de propofita quaeßione ageremeum esfe nolui, quam ut exemplo qualicunque quaeßionum,,
lege civili deeidendarum, cum Jure Natura? nexum illa—
ftrare conarer; quam rem iis noa omnino displicituram
fore, pr&fumfi, qui, cum ftudio juris
phiiofophiam
con-jungere non ineptum esfe, putant.§. H.
Sollemnem JurisConfultis loquendi formulamj Emtfo jusy a (ocatione derivatum, Jolvit, n.on in hodierno tantuna noßro jure, fed antiquitus quoque de omnibus rebus,
adeoque etjam praediis &agris, quae venum ire potuerunr, valuisfe conftar. Jure Sveonum antiquo ßatuebatu'r
prae-diorum locatio odennis, quam deinde tempore Codicis
Chriftophoriani ad fexennium reducere mos fuit a). Sed,
Ii quis locitum a fe fundum ante locationis terminum alii
vendidisfet, cesfarejus condu&orisjubebatur, reli&a tantum ei poteflare a venditore, partera arrha?, a fe praeßitae,
repe-tundi, quae tempori, quo ßipulata fibi re condu&a carere
cogebatur, reipondebat. Jure Romano b) fancitum quo¬
que fuit: Emtori necesfe non esfe ßare colono, cuiprior dominus locavit, nifi ea lege emit, Sc quod emtori
con-cedebatur jus, id etjam legatario permittebatur, non
ve-ro lege conftituto in bona defun&i locatoris fuccesfori
feu haeredi. In eo tarnen, ut monuit Stiernbök c)>sequius
Jus
a) Vid. Stiernhok de Jure Sveon. & Goth. vetufto Cap, V»
b) Vid. Cod. T. LXV. IX. Loco cit.
♦ C o 5
*
'3Jus Civile Romanum fuit, quod
colono,
qui adomino
frui fundo prohibebatur, tantum pradlari
jusferit,
quan-rum ejus interfuit frui, in quo etjam lucrum ejus
conrineba-tur. Abhujus vero tenore non rnultum difcesfisfe conftat jus
Norvegicum & Gothicum, cum non tanrum
arrham
reddi
jubent, fed 6c canonis pretiunr,
perinde
utmercenario
mercedem ftipulatam, fi null-a fua culpa a domino repu-dietur. Hodiernum noftrum jus eandem non tantum po-teftatem emtori in rem iocatam permifit, fed erjam
an-tiquitus domino eedis vel
praedii concesfam facultatem
co-lonum vel condudorem a re locara removendi, fi ipfi ea-dem fruendi vera oboriatur necesfitas d)\ ea tantum
cau-tione adhibira, ut demigrandi tempus, legibus conftifcu-tum, ei non denegetur, 6c arrhae pais,
refpondens
ftipu-lato locationis tempori, quo frui condudo illi non licuit,remittatur, damnumque, quod, rupto locationis
contra-du, condudor in fe derivatum fuisfe probare
poteft,
refarciatur. In quo ultimo legis momento sequitati, a
Jure Romano aliisque, quas nominavimus, legibus erga
colonos fervatae, magis quam antiquo tempore in
ufu
in-ter nos fuit, confulcre voluerunt Codicis Fredriciani Au-dores, quamvis neminem fugere poteft, quam trifte&
parum proficuum plerumque hoc
fit
colonisjus, dum
restangir, certo calculo vix
fubjiciendas.
Generali hujus
juris, emptori abfolute,
Sc
dominoconditionaliter
con« ccsfi, rigori tantumfubtraxerunt
noftrae Leges
eos,qui praedia ea conditione conduxerunt, ut non
nifl
cum vita cesfaret eorundem jus, vim huic locationis condudionis fpeciei tribuentes, quam
JurisConfulti
Ro-nianorum contradui de fundis, quem Emphyteufin
vo-care illis mos fuit, inesfe docuerunt, quamvis id, quod nos Lifstidsftådja appellamus, eorum
Emphyteuticationi
non ex asfe refpondeat,
As §. III
4 4 ( ,© ) 4 §. IIL
Frequens eft, quem tarnen omnino
profcripturo
optarem, noflris temporibus mos, dolum in legibus
ci-vilibus, quae huc usque viguerunt, (i forfan de earum
re&icudine aliqua dubitandi fubonatur causfa, fufpicandi,
in favorem potentiorum & ad diminuenda debiliorurn
jura, confuho ftru&um; Ted qui illi inhaerent, non
tan-rum injuftitise, verum erjam ignorantiae, haud raro reos
fe faciunr. Nec forfan deerunc, qui fic fe fatis habere
causföe arbitrentur, hane, quam examinandam nobis
pro-pofuimns, legem
reprobandi.
Sed, quamvis eandemre-tinendam esle neque nos fvadere voluerimus, monftrare
tarnen noftrum esfe putamus, a jufto aequoque non
omni-no abhorruisfe eos, qui eandem in Jus civile, vei
intro-duxerunt, vel retinuerunt.
§. IV.
Difpiciendum iraque, an causfae in Jure Naturat
ad-fint, quaedomino magis, quam locarori, favent,& quous-que extendenda fit earundem vis. Binae plerumque funt, quae allegari folent, rationes, cur emtor ftare locationi
non tenetur, quarum altera contenditur: refoluto locantis
jure, ^efolvi quoque jus conducentis^ altera vero eo
re-dit, ut, cum emrione ipfum dominium adquiratur, non
vero conductione, jus, ab hac derivandum, pari pasfu
cum jure, quod ab illa oritur, ambulare nequeat, quippe
cujus natura id fecum ferre videarur, ut pro potiori ha-befi debeat e). Quod ver.o ad priorem, fic ailatarn, ra-tionem atrinet, vereor, ut univerfae, de qua
agitur,quae-ftioni refpondeat; r-eftar enim expficandum , quo pa£lo venditor in, emtorem transferre posfit jus, quo lernet
du-dum
4 ) o ( 4 j
dum privasfe videtur* Sc
ii forfan diceres,
id
eantumirt-dicatum esfe, venditorem, non vero emrorem, ilare de-bere damno, quod in condu&orem ab emtione,
jus
illius
in rem locatam tollente, redundare potuit, facile tarnen
invenies, nullam allatam esfe causfam, cur leges Roma¬
ne jus, quod emtori & legatario
concedunr, id
hseredi
denegent, dum morte cesfare jus
locantis
trqueindubium
videtur, ac voiuntario quodam illius fa<fto; nec bac ra-tione efficitur, cur leges noftrae non ennori
folum, fed
ipfi locanti, pofitis cerris
condictonibus,
jus rribuant
con-du&orem a re locata removendi. Causfas itaque Sc ipfam
indolem legum, de quibus agimus,
nili
temereeasdem
fibi ipfis contradicere contenderes,
altius
reconditas
esfe,
fufpicari fas efti easdemque in
ipfa
dominii,
quod
con-duftori numquam competere potuit, natura q uae rendas
es¬ fe, altera, quas adferri foles, legis ratioindicat.
"
§• v.
Quousque in Jure Naturae jnftitiae quserimus
regulas,
quales rarionis ope easdem in univerfumfingimus,
nullo
refpe&u habito ad civitates vel externa illainftituta,
quaeipfae hte regulär pofcunt, ut re ipfa valere
inter
homi-nes queant, dominium ab occuparione primum enatum
ita mente concipimus, ut fit plena de re ipfa
Sc
omnibus
ejus accesforiis, quatenus vires Sc eandem
in
ufus
coh-verrendi peritia permiferint, disponendi
poteftas.
Penes
dominum, cui hare tribuitur poteftas, esfe, an res
fuas
Sc qua velit lege locare, finecontradi&ione
negari non, poteft. Si itaque easdem alii locat, qui nullamaliatn
conditionem expresfe paftus fuir, dubium non
eft,
quin
locans eum a re locata, quando libuerit, omovere queat.Sed refolvenda heic prascipue obvenit quaeftio, annon
condu&oris erjam fit, dum definkum fibi
locationis
tem-pus ftipularur, expresfe fibi refervare, ut in
omni,
qui
um-6 4p 7 ) ® ( 4^
umquam fine fua culpa oriri potuerit, eventu, ante defi-nitum pa&o locationis tempus, de jure füo quaefito
demi-grandi non injungarur necesfiras; vel an locantis esfet
expresfam contradhii addere conditionem, ur, fi vel rem
vendiderit, vel graviori eadem fruendi necesfitate ipfe
urgererur, Tibi liceret rem locatarn repetere. Eo enim, quod in transcurfu monebimus, praecipue fpeftst follicita
de contracluurn indole in Jure Naturali disquifitio, ut in unoquoque efEciatur, urrum proniitrentis ap
accepran-tis, ut jus libi refervet, fit de condirionibus, fibi
corn-modis, providere. Si itaque notionem dominii, qualem
eandem huc usque defcriplimus, mutare noluerimus,
per-fpicuum nobis videtur, nullam aliam admitti posfe legem
in propofita lite folvcnda, qu3m illam, quae ftatuit,
con-du&oris fuisfe expresfe cavere, ne dominii jus praevale«
ret, dummodo rem ad definitum tempus locanti
injun-geretur necesfitas damnum condu&oris, cui
inrerdiceba-tur ante elapfum tempus re locata fruendi poteftas,
re-farciendi. Ke itaque ab hac folum parte confiderata,
re&e dici posfe nobis videtur, Juri Naturce confentaneam esfe fententiam: emtionem jus condu&oris in rem
loca-ram tollere', quam fecuta? funt civiles, quarum mentio«
nem fecimus, leges. Quam ob rem rariones etjam, a
ju-ftitije regulis minime abhorrenres, adferri posfe viden-rur, cur Romana lex, quam haeredi denegarunt, illam emtori & legatario tribuendam esfe praeceperunt pote-ftatem. Scilicet quod ad illum attinet, non a domini,
pleno jure fua rradentis, arbitrio jus fuum derivavir, fed
a lege, cujus etiam fuit praecipere, ftandum esfe pa£Eis,
femel initis; dum e contrario emtor & legatarius a vo-luntate illius, cui vi dominii agere non incerdi£lum fuit, fuum habuerunt jus. Nec noftras leges injuftitiae
accu-fandas esfe cenfemus, dum agnita dominii, quam
de-fcripfimus, idea, ad illus norm am emtori &, pofitis cer-tis
4$e { *O ) 7
tis cdnditionibus, ipfi locanti concesferunt jus rem
loca-fara repetendi, quatenus id tantum praecipere
voluerunf^
condudoris fuisle in ipfo locationis contra£fu cavendi,
ne ex hoc jure quid in fe redundarec damoi. Praetere®
aequitacis oblitas fuisfe has leges vix contendere fas eft,
dum locantis jus rem elocatam repetendi ea adftringunt
conditione, ut ipft vera, legibus praefcripto ordine fme dubio examinands, adesfe debeat necesfitas eodem
uten-di, & eo, quo primum leges civiles condebantur, tera»
pore facile pracfumi potuisfer, neminem rem
futm
im¬ mobilem, praecipue praedia & agros, venditurum forelucri tantuai causfa, fed graviori permotus necesfitate.
.§■ VL
Sed eft quoqne alia res, ad forum civile pertinen«
tes, dijudicandi norma, quam Naturs Jus, fi modo rite
intelie&um fuerit, non minore munivit au&oritate, ac
idealem illam, quam in defcriptione dominii allata
re-fpicere placuit, Continet vero illa necesfitatem ideas ju¬
ris ita definiendi cerrisque limitibus circumfcribendi, ut habito refpe£lu ad intlituta & civirates, fine qutbus
ho-minum jura farta te&aque neque dari neque confervari
posfunt, fecum omnino confpirent. Male enim quamvis
interpretaremur hane necesfitatem, fi eidem ideas re&i,
quae rationi per fe adfunt, tollendi vel immutandi
pote-ftatem coneederemus , contendere ramen fas eft, has ad
focietatem humanam non rite adplicari, nifi ira definia-tur earum ambitus, ut ordini, ad fuum euique
tribuen-dum inftituto, fibi ipfi confiante St confentiente ratione
eonveniat. Ipfae enim, ne vanae St omni realirate priva¬
tas reddantur, limites fibi ponendas esfe jubent, nec um*
quam abfolurum fibi valorem vindicant, nifi prius de-monftratum fuerit, nihil e jufto omnibusque sequa
civili
ordine illis oppofitum esle,
8 4- ( ° ) 4*
§. VII,
Refpiciamus itaque alteram hane, a Jure
Natu-rae oblatam, judicandi normam , ut appareat, quid in
emtoris jure in rem locatam aequum habere debeant
le-ges civiles. Abfoluta, ab occupatione enati, dominii idea, ne juribus aliorum contradicat, pofirum
commu-nem omnium confenfum femper fingit, haec quidem
fi-&io, reguloe inftar, valet, quousque nemo eidem
con-tradixeritj ut vero Iis de dominio in re occupata ab
alio movetur, non quidem omne, per occupationem
ad-quifituna, jus exftinguirur, artamen eo vertitur, ut
facul-tatetn posfesfori impertiat dominium in difcrimen vocan-tern adigendi, ut vel ab eo loco decedar, quo fecum
lites movere posfet, vel in communi fecum confentiat
lege, cujus vi res occupabiles cuique adfignabuntur; &
quae fingulis femel publica hac & communi voluntate
concesfae fuerint, illae publica quoque au&oritate fartae
te&aeque cuique confervabuntur/). Diftrihutiva haec lex,
quam fancire idem eft, ac focietatem civilem inftituere,
utpote communem omnium voluntatem expresfura,
do-minia rerum privatis concedere nequit, nifi ea primum conditione, ut nihil in £e contineant, quod impedimen-to fit, ne omnes, eadem lege adftri&i, fi ipfis libuerit,
honeftam vitam fuftentare queantj unde altera deinde
ori-tur legum diftribuentium, feu, ut vocari folent,
cecono-micarum in civitar© norma, fcilicet ut in omni jure,
quod in res, ut priori legis condirioni fatis fiat,
quis-que adquirere poteft, adlint tuta & alterius arbitrio exempta incitamenta res ad omnem, & privarim &
pu-/) Confer Max Rever. Praefidis Lärobok i Naturrätten p. 53
4 ) o C 4 f
v
publice
profuturum,
proventuminduftria
augendi &
ex-colcndi gy
§. VIII.
Haec generaliter allata
(i
ad
propofitam
quaeftionem
adplicentur, ftatim patere
arbirramur,
Legislatorem
ju¬
ris, Tibi concesft, terminos haud migraturum,(i
in diftri-butiva civitatis, cui praeeft, lege certum omnis rei, quaelabore 8c induftria ad majorem proventum excoli
poteft,
praediorum praecipue öc agrorum,
locationi
tempus prae-fcribit, pro cujusvis locidiverfa
naturafufficiens ad
fti-mulandam condu&oris de eisdem excolendis curam; 8c
deinde quoque concludimus, ftipularum inter
locantem
Sc condu£lorem locationis tempus, ft de ejus, quam nu-per defcripftmus, indoiisrebus, vel de ufu
rerum, quaeimpenfas a
condu&ore,
utfini, cui
locatae
Tunt,
infer-viant, majores requirunt, quam ut ante certum tempus
lucrum, iisdem refpondens, ab earundem
ufu
exfpe£tare
posfit,contradlum
inierunt,nullo locantis
fa£lo, absque
propria condu&oris culpa
vel illius
confenfu,
diminui
vel tolli debere; adeoque emtori circa has res ftandum locationi esfe lege civili (andre
juftum eft,
fervato
ple¬
no dominii jure in omnibus aliis rebus, quse non
ejus»
dem ac illae, quas jam indicavimus,(unt
natura?,dum.
modo circa res immobiles definira condu&ori concedatur,
ut noftra Lege dudum