LOGO ETHICiE.AD
QVEM·
PERTINENT
OFFICIA CIVIS
DISSERTATIO,
QU Α Μ
CONS. AMPL. FAC. P&ILOS. UPS.
Ρ R 2E S I D Ε
ΕΤΗ. ET POLIT. PROF. REG. ET ORD.
PRO GRADU PHILOSOPHICO
P. P. 4
gfOH.
REINHOLDüS
THUNMARK
STIP. STIEGE. STOCK HOLMEN SIS.
IN AUDIT. GUSTAV. MAJI. D„ IV. JUN. MDCCCVI.
Η. A, M. S.
UPSALIiE,
VIRO
PLURIMUM REVERENDO ATQUE PRAICLARISSIMO
d:no
PETRO
JAC.
I
SANDER
ECCLESIARUM IN ODNSALA ET HUSBY PASTORI ET PRACP.
PATRONO OPTIMO
i
Intima mentis vcneratione
facratum
\
Volult,4el»uit JOΗi R, THUNMARK«
.ha XDE LSALA MEST
ADEL OCH HÖGAKTAD
Merr ERIK
THUNMARK
'OCH DESS FRU
e
/"* A ITTy 'Ά/ζ A Ίϋ> -Τ7<τ* Ό/^C ο ^ 7®Λ"
v/i .jS. JLÄü> ,1ψΑx'jlJLlu® j£ i. iuxj) j£ ji\.\JilfjL
Mine
Huldaße
Föräldrar 7$cig
kan ej betona Er — och hvem har val nagonßn kunnat be¬tona en hidd Fari och Mors ömma omforger och upoffvingar ?
ffag kan blott erkänna dem — blott egna Er den varmafie
tack-famhet — och den oryggeliga ed, at, om et redligt bemödande
for framtida nytta, for en fons och en Medborgares pHgter är den enda trofl, den enda vedergällningjag
kanjkänka Er, fkatl
ockfä alldrig Ert hopp bedragas af Eder
Xycligfle Son
DE LOCO ETHICiE, AD
QUEM
PER-TINENT OFFICIA CIVIS.
uantura ad folidam et perfpicuam veritatum
cognitio-tionem, atque ad lucem dernonilrationibus, quarum ope exponuntur, conciliandam conferat, ut quakibet res, in eo difciplinae, ad quam pertinet, loco tradatur, in
quo
et illius cum aliis nexus et diverikas luculentisiime ap-pareat, neminem fugere posfe putamus. Interea ta¬
rnen roultum adhuc fcientias etiam illas, in quibus, ut in
fyftematicam formam redigerentur, maxime defudarunt
viri eruditione er (agacitate celeberrimi, ab illa abesfe
per-fe£tione fatendum elf, qua juilo hac in re difcentium de-iiderio fatisfiat. Aut enim Sykemata condituri a principiis arclioribus egresii funt, quam ad res, de quibus quaerere voluerunt, explicandas opus esfet, aut eadem adeo laxa et
parum determinata pofuerunr, ut lux vel nulla vel ambi-gua nexui rerum proponendarum ex iis adfiuxerir, nec
impedire potuerint, quo minus disciplina, cui infervire
perhibebantur, magis ad formam fragmentorum pro
lubi-tu in unum locum coacervarorum, quam ad imaginem
fo-lidi et ufut humano apti aedificii
effiÖa
videretur.Variam esfe de nexu rerum, numero et nomine li¬
cet earundem, quaekionem pro diverfitate finis, quem de
iis quaerendo nobis proponimus, nemo dubitavit, Sen-fus verbis -et fignis, quibus res praecipue eas, quas
ocu-lis manibusve attre&andas offerre non posfumus, aliis
in-dicamus pro diverfitate coniilii loquentis, variusek,et a fuo
2 ,
V» ^
cum antecedentibus et confeqventibus nexu unice dijudicart
poteft.Veritasa fuo loco divulfaveraesfe desinit. Optandum
igitur forer, ut iili, qui in Scientia veri aliis rradenda operam
collocant, difciplinas pro ipeciali et cuiliber proprio fini
diftinguerent, et ad peculiarem quaeftionurn in unaquaque folvendarum fenfum, res pertradtandas ita diftribuerent, ut locus fini et véritatis cenae et perfpicuae cognitioni
ap-tisfimus fingulis adfignaretur*
Qui de regulis jufti et honefti quaerere, easque ad
virae ufum proponere er confirmare fuum esfe
purarunr, quo minus finem, quem intenderunt, quo par fuit
fucces-fu aftingerent impeditos fuisfe, facile mecum confitentur harum rerum periti, quamdiu juridicas de refto in
aöio-nibus liberis ab iliis, quee Ethicae funt, feparare
neglexe-rint quaeftiones. Sed agnita Jus Narurae ab Ethica
di-ftingvendi necesfitate parum tamen proficeremus, ii
ea-dem in utraque difciplina er quaiis
antequam una ab al¬
tera certis hmitibus feparata fuit invaiuerat,
confervare-tur locorum et rerum difbriburio; hasc enim ut
in quo-cunque alio argumento ratione habita ad finem, qui
cui-que proprius eit, initituatur necesfe eil, ne confufio et ambiguitas, quam evitare voluimus, denuo ingruat. His indu£lus rationibus receptam inter cffida hominis et
of-ficia civis diilin&ionem examinare apud animum
confti-tui, ut appareat Jocum, ad quem in Ethica pertinet
offi-ciorum civis pertraciatio. alium esfe ac illum, qui in
juris-prudentia naturali his oßkiis communiter defignatus fuit.
Apophtegmatum inftar five ab Eruditorum fcriptis
mutuatae, iive aliunde exorrae pasfim repetumur in vita
hominum communi, et ut regulae vitas omni exceptione
majores faepe inculcantur fententiae, quae arabiguae adeo
3
funt fignificationis, ut, tiifi omni qua par
eft
follicitudine
praecavearur, ne a loco
fioi debito dimcveamur,
in varios
eosque pernicioiisfimos inducereposfint
errores.Difci-pljnsrum ad quarum
ambitum pertincnt
res,de quibus
his fententiis decernitur, föret, hane iilarum ambiguamet ancipitem toilere fignificarionem,
easdemque
adligere
loco, in quo illis faa iibi cönflaret veritas.·Do-cumento esfe poteft, quod Rousfeauiana
emphafi
haud raro inculcatur decretum: Homo antea Jui, qusr* c/u/jqquod licentiae inftituroruro eiviiium jugo fefubtrtliendi
faepepraetenditur-, cui
haud
incommode
opponi poteii
alia
ea-que veritate aeque
confpicua
regula: Oportet
mtcivem
es¬fe, ut homo esfe queam, aut quatettus
homo fum
nonposfum
non esfe civis. Ut, quid veri hifce
fenrentiis
infit,
fine
er-rore judicari posfit diverfam indolem
Juris Naturae
etE-thicae, diverfamque locorum in unaquaque
harum fcientia^
rum difpofitionem paucis
indicabimus.
Quamdiu parum adeo
difcriminis inter
quaeftiones
ju-ridicas et morales pofuerint Jurisprudentiae naturalis do¬lores, ut ad modum Puffen dorfii,
feientiam,
quamnu-per Jus Naturae et
Gentium
appellarunt,
eam quoque,mutato titulo, de officio hominis et Civis proponentes,
reguias morali
fenfu pertra&are
credere potuerint,
fieri
non potuit, quin ambigua er manca maneret tam
Ethicae
quam juris do&rina, nec
difpofuio locorum
,in
utraqueeadem ,irnpedire valuerir, quo minus verus rerum,
de
qui¬
bus quaerere folitum fuir,fenfus
confunderetur
etcaligine
quadam obvolveretur, quae
disfipari
ncquit,
nifi diverfos,
quos ad humanosufus,
dejure
quacrentesab illis
quosde
officio fifeitantes, refpicere deberemus fines riteconfide-ravirnus. Jurisprudentia
Naturali
ftri&e fic
di&a
genuino
omni privaretur fenfu, ni
Γι
inid praecipue
tenderet,
ut4 ifs-—* ΐ»-—s
.ΛΛ-incertis limiribus deflniantur,et Civitatibus, ad jura tuenda inilitutis, ut omni humano arbitrio fuperiora jfarta tectaque
fcrvanda tradantur. Scientiarum moralium peritos fugere
non poteft, morum Doftrinam, qualis poit renatas lirtsras,.
i*ecentiores proprio marte eam adornare inceperunt, adju-ridicum potius, quam Ethicum , quem antiqui magis
re-fpexisie videntur, fenfum accommodatum fuisfe. In argu-mentis in eadem occurrentibus dividendis et in certos
Jo-cos diflribuendis, locisque disponendis ad finem juridicum
ferebantur mor um dolores, etjamfi fe aliud curare fibi
i-pfis perfvadere potuerinr. Sic diverfitas, a qua
incipie-bant, iiatu 5 naturalis et advemitii; jurisprudentiae naturalis in communern et focialern divifioj de jure, vel
per-fel\o vel imperfe£lo decreta; juris naturae in abiolutum
et hypotheticum partirio, locusqve officiis civis in
hypo-thetica junsprudentiae parte adfignatus et quae iunt reli-qua, abunde teftanrur juridicos fuisfe non ethicos fines, a
quibus quserendi initia coepeiunr. Quspropter, ut ad
per-fpicuam et diilin&atn veri cognitionem augendam et men-tibus difcentiuni infliilandam quid conferant, necesfe eil,
ut ad fenfum a fine juridico rite definito unice
defumen-dum referantur. Et fi ab uiitata hac in Scholis diilingven-di et res sel morales icieηtias pertinentes in certos locos
diftnbuendi ratione enatse fuerint fententitr, et judicia, quse
vel e Schob in vitam hominum communern immigrarunt,
vel a quacnnque alia origine derivatae, ab iis^quae in Scho¬
lis docentur, robur quarrunt, alia non eil via, de vero re· £loque follicitis, ad fenfum verirati congruum et non
am-biguum illas reducendi, quam ut ad finem, quem ab
ini-tio fpe£larunt referantur. Hac caurione, exempli gratia, dubium non erit, vulgatum illud , quod dudum
nominavi-nius, d-ecretum : Homo anrea fui, quam civis, nihil aliud valere, quam fi diceres: non civilis poreilatis arbitrio
re-liclum esfe po teil, an juribus propter honeftatem
^Quara-5
Qyamvis vero fic decretis jiirisprudentias naturalis fua conftaret veritas, dum ad juridicum , cui ab initio
ori-ginem debent, fenfum un.ice interpretantur, cave tarnen
ne vaga, vulgaris regulae, quae jura et oificia correlata
fta-tuit,fignificarione deceptus credas, veritatem aeque
indubi-am animo informari, ii de officiis a£turus eorum
difcipli-narn ad eosdem referre locos, in quos res, fenfu juridico
fpe£latas difpefcere folirum fuic, fatis esfe putares, Aut enim iic verba fenfu vacua profers, aut incautus
errori-bus faves. Documento esfe posfunt obligationis in per-feftam et imperfe&am, legis moralis in cogenrem et non
cogentem divido5 et officia civis in alio ac oificia homi¬
nis pofita loco.
Nemo fe officio fatisfecisfe putat, fi ea tamummodo
praeftirerit, quae jure externo extorqueri posfunt; intima
cönfcientiae tui ipfius vi quilibet de fiuperioris fuas naturae
legibus et obedientia fponte illis prseftanda admonetur, et
hinc ethicum in quacrendo de a£lionum liberarum
re£titu-dine finem a juridico fecernere intelligir. Ab hoc fine ri¬
te definiro fenfum nexumqus
.fuuin unice habere posfunt
regulae vitse, quales in Ethica proponi debent. Sive illum
moralitatis, five honeifatis et virtutis, iivealio quodam no¬
mine comprehendere placuerir, ab ülo tarnen initia
officio-rum tradendorum capienda ftint, ad illum omnis de offi¬
cio inveniendo et definiendo quceftio, ultimo referenda eft.
Ab hoc igitur inirio, vel ab hoc fine formam et vim ju-diciis de morali adionum re£litudine daturo, fi rerum ram internarum quam cxternarum, a quibus et agendi
iricita-menta et. agendi vires earumque adjuinenta haurire nobis
datum eft, campum perluftramus, et, quid in bis omnibus honeftatis esfet curare, quaenmus, in rerum ad hunc finem·
difpofuione, adeoque etinm in difciplina mor um debito
dine pertrs&anda et sliis tradenda, commode quidem in«
rer prsecepta Ethica , omnibus humance natura;
participi-bus communia, et illa qute iecundum iexus, artans,
ita-tusque, five a natura five ab inftirutione humana orius il-le fuerit, diverfitare varia esfe posfunt, difstingvitur , fed alio plane ieniu ac Jurisprudentiae Naturalis interpretibus inter officia in ftatu naturali er officia in ftatu advenritio, inter officia hominis et civis diveriitatem ftaiueré
confve-tum fuit. Inter officia omnibus communis, rite Γι ab
bo-neftatis principiis dedu&a exhibeanrur, eximium libi vin-dicant locum officia civis, nee anrequam de diverfa
indo-le officiorum quae imperamibus et quae iubclitis incum-bunt quaeftio inftituicur, fpeciali er ab Erhicae omnibus communis fieparata perrradatione indigent. Scibcet cum de honeftate incorrupta folliciti facienda nobis
prafcri-bere volumus, id praecipue, five de officiis erga
nos-met ipfos, five de iis , quae aliis debentur, agirur, nobis
curandum obvenit, ut libere agendi faculratis tam internse
quam externa ad honeftatis legem adftri£tae fubfidia
auge-antur et tuta ferventur. Hsec vero fubiidia dum
qtiaeri-mus, inter externa primum occupat locum, qvas maxime fecundum naturam eil humana focietas, a qua fegregratus
nemo bene bcateque ut hominem decet vivere poteft,
po-iira vero hac focietate, alterum quod curae noftrae
commit-titur eft, ut quisque certam et aliorum arbitrio non ob-noxiam habeat iibi definitam retum et agendi
inftrumen-torum copiam,quod ut fiat, inftituatur necesfe eft civitas,
ad res, quas natura nemini immediate adfignaverat diftri-buendas, et quas vei ipia vel natura cuique adtribuerat fartas te&asque confervandas. Dum itaque Ethicae esfe arbitramur Societates Civiles inftituendi necesiitatem, le-gumque cives obftrtngentium fan&itatem, in ea collocare luce, ur appareat neminem, niii honeftati valedixerit. fe
officiorumcivisjugofubtrahercposfe, fed eadem adofficiahö¬
rni-—■*
TS N4-T 7
minisfine ulla exceptione pertinere, locum eorundem pertra-ftationi idoneum eumesfefacileintelligitur in
quo defubdfiiis
et conditionibus honeftatis communibus agirur,erquo
effici-tur abfolutum esfe legis moralis praeceptum omnes et
fin-gulos seque obligans ut civilem cum aliis jungant
focieta-tem , juftosque ejus fines omni cura, in quocunque alias
collocati fuerint loco, promovere itudeant. Sed poftquara officia civis in genere officiis hominis indivulfo nexu co*
pulata esfe fic perfpicue et ad fenfum Ethicae proprium
traditum fuit, ii ulterius quaeris, qvae cuique pro illo,
quem inter homines vel in civitate inftituta tenet, loco, ut communi de civitatis robore et flore curae fatisfiat
in-junfta fint officia, eorundem fpecialem do&rinam, ad eam Ethicae partem commode refervare posfumus, ubi de
officiis pro diverfo hominum flatu diverfis agitur, dum-modo caveamus, ne communis horum officiorum originis,